เรื่องสั้น : >>> หมอนวดชาย <<< [ - จบ - ]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องสั้น : >>> หมอนวดชาย <<< [ - จบ - ]  (อ่าน 23809 ครั้ง)

ออฟไลน์ TofuChan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม




หมอนวดชาย

เรื่องสั้น ความยาว 7 ตอน

หนึ่งใน เรื่องสั้นชุด  พันแรงงาน

เมื่อเส้นตรงของชีวิต ถูกทดสอบด้วยสิงสา และ ราคะ


 by Tofu Chan

            ตอนที่ 1 : กลิ่นนั้น น้ำมันหอมระเหย.. 
            ตอนที่ 2 : ใต้ฝักบัวคุ้นเคยของความเหงา..
            ตอนที่ 3 : อยากลองลิ้มผิวสัมผัส รสสีเทา
            ตอนที่ 4 : กับความเขลา คนขลาด ในวันวาน
            ตอนที่ 5 : ใจเจ้าครวญ สุดเสียง โอดร้องขอ
            ตอนที่ 6 : เก็บซ่อนรอ หลังม่าน มิต่อสาน
            ตอนที่ 7 : เพราะวันวาน.. ไม่เคยมีอยู่จริง


==================================================================


เรื่องสั้น เรื่องอื่น

เสวนาในบาร์เบอร์


==================================================================

นิยายเรื่องยาว

Love of 1999 : มารักกัน.. ก่อนวันสิ้นโลก

==================================================================
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-04-2018 13:02:28 โดย TofuChan »

ออฟไลน์ TofuChan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
Re: >>> หมอนวดชาย <<<
«ตอบ #1 เมื่อ10-02-2018 00:37:07 »



วันที่หนึ่ง – กลิ่นนั้น.. ของน้ำมันหอมระเหย

“ทีน่าสปายินดีต้อนรับค่ะ สนใจเป็นนวดไทยหรือนวดน้ำมันดีคะ” พนักงานสาวในชุดเดรสทรงตรงสีเลือดหมู เอ่ยต้อนรับ เมื่อผมเปิดประตูร้านเข้ามา

ซึ่งวันนี้ผมรู้สึกเมื่อยล้าและอยากฆ่าเวลาระหว่างรอแฟนสาวของผมที่มีนัดทานข้าวกับเพื่อนร่วมทำงานของเธอในห้างสรรพสินค้าบนถนนอ่อนนุช  ผมเลือกร้านนวดใกล้ห้างเพื่อผ่อนคลายตัวเองระหว่างรอ


“พนักงานสตรีคิวไม่ว่างเลย เป็นพนักงานบุรุษได้ไหมคะ น้ำหนักมือผ่อนหนักเบาได้ตามประสงค์ค่ะ” สาวคนเดิมนำเสนอ
เมื่อผมตกลง เธอนำผมมาเปลี่ยนชุดผ้าฝ้ายสีครีมแสนสบาย แล้วนั่งรอ ณ ขอบฟูกด้านในสุดของร้าน

ที่นอนถูกวางบนแนวพื้นไม้ยกสูงเรียงรายกันไป ขาผมที่ห้อยจากขอบเตียงนั้นเตี้ยพอที่จะทำให้เท้าสัมผัสกับพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบ  เสียงซอด้วงบรรเลงแผ่วเบาจากลำโพงตรงชั้นวางผ้าขนหนู สร้างความรู้สึกผ่อนคลายอยู่ไม่น้อย




“สวัสดีครับ ขออนุญาตล้างเท้าให้นะครับ” ชายหนุ่มที่ดูวัยแล้ว อายุน่าจะสักยี่สิบต้นเอ่ยทักทาย เขาแลดูแตกต่างจากพนัก งานนวดคนอื่น แม้อยู่ในชุดหมอนวดสีน้ำตาลเข้มเหมือนกัน
อาจเพราะสีผิวซีดขาวของเขาดูตัดกับผมและคิ้วซึ่งดำสนิทจนน่าอิจฉา
หรือเพราะริมฝีปากสีจางที่พูดไปยิ้มไป

ไม่ใช่สิ.. คงเป็นเพราะเสื้อพนักงานสปาที่เขาใส่ มันไม่มิดชิดเหมือนของคนอื่น จากมุมที่ผมนั่ง สามารถมองทะลุเนื้อในที่หยวกขาวของผู้ที่กำลังบรรจงล้างเท้าให้ผม 


เขาใช้อุ้งมือเปล่าตักน้ำอุ่นมาพรมบนหน้าแข้งแล้วลูบมือนิ่มถูขึ้นลง  ดอกลีลาวดีสีขาวบนผิวน้ำในอ่างล้างเท้าลอยแกว่งไปมา กลิ่นมะกรูดจากปลายเท้าโชยเข้าจมูก 
หนุ่มน้อยยกเท้าของผมวางบนผ้าขนหนูสีขาว แล้วเช็ดมันอย่างบรรจง เขาขอให้ผมนอนคว่ำบนฟูกนุ่ม   เสียงรูดผ้าม่านมาพร้อมกับความมืดจากแสงหลอดไฟที่ถูกบดบัง  คำสวดบูชาครูหมอแบบย่อสั้นแว่วมา



“หนักไปบอกได้นะครับ” แล้วหมอนวดก็เริ่มกดฝ่ามือลงที่ปลายฝ่าเท้าตามขั้นตอน 
แท้จริงแล้วผมก็นวดอยู่บ่อยครั้ง เรียกได้ว่า แทบทุกเดือนเลยทีเดียว โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าซ้อมเทนนิสแล้วมีอาการเคล็ดบ้างตามกล้ามเนื้อ เพียงแต่ครั้งนี้ มันเป็นครั้งแรกของผมที่นวดกับหมอที่ไม่ใช่สตรีเพศ  น้ำหนักมือของเขาดีเหลือเชื่อ มันกดได้ลึกถึงเส้นกว่าทุกคนที่ผมเคยผ่าน


“เส้นหลังค่อนข้างตึงมาก ผมขอลงยาหม่องให้นะครับ” กลิ่นหอมระเหยจากบริเวณหลังกับความอุ่นแทรกลงบนผิว ฝ่ามือที่นุ่มแต่หยาบตรงปลายนิ้วบรรจงไต่ระดับจากแนวสะโพก เดินขึ้นตามเส้นสันหลังจรดขึ้นแนวไหล่ 


“รูปร่างของพี่ดีจังเลยนะครับ” หมอชายชวนผมคุยคล้ายที่ฟูกอื่นก็ทำกันแต่ใช้น้ำเสียงแผ่วเบาเพื่อไม่ให้รบกวนแขกมากไป


“ผมเล่นกีฬาเกือบทุกวันครับ ใกล้การแข่งขันเลยซ้อมหนักมาก เส้นคงตึงแย่เลย เหนื่อยหน่อยนะครับน้อง”


“ดูหุ่นพี่ ผมก็ทราบทันทีเลยครับ ว่าเป็นนักกีฬา” มีเสียงหัวเราะในลำคอ เหมือนคนกระหยิ่มภูมิใจที่คาดเดาได้ถูกถ้วน


“ถือว่าชมเนอะ เอ๊ะ หรือแอบด่าว่าผมเป็นคนถึก ควรดีใจไหมนะ”


“ชมสิครับ.. รบกวนพลิกหน้าไปทางขวาทีนะครับผม” เขาร้องขอเมื่อต้องเปลี่ยนท่านวด เพื่อให้แขนซ้ายที่เหยียดตรงของผมได้มีทิศทางที่อิสระขึ้น  แก้มซ้ายของผมที่สัมผัสกดทับอยู่กับหมอนแบนเตี้ย ผมจึงมองเห็นผู้นวดได้ชัดขึ้นจากมุมที่นอนคว่ำอยู่นี้  เขาส่งยิ้มอ่อนมาให้ ก่อนคร่อมหลังผมแล้วบรรจงใช้ฝ่ามือกดเดินตามเส้นไหล่ แล้วขยำกล้ามแขนของผมอย่างช้าไปจนสุดที่ปลายข้อมือ


เมื่อเสร็จจากท่านอนคว่ำในชั่วโมงแรก ก็ถึงตอนที่ต้องนอนหงาย  แขนของผมอยู่บนหน้าตักของน้องดล หนุ่มนักเรียนแพทย์แผนไทยวิทยาลัยสารพัดช่างแห่งหนึ่ง ที่มาขอฝึกงานกับร้านนวดแห่งนี้  ผมยังสอบถามเขาถึงกิจกรรมยามว่างของเขา และเอ่ยขันอาสาที่จะสอนตีเทนนิสให้ 


น้องดลไต่นิ้วกดลงบนหน้าแขน หลังมือผมถูกวางบนขาหนีบของเขา ดลเอาฝ่ามือที่อุ่นชุ่มมีไอร้อนจากยาหม่องที่เปื้อนมือแบสัมผัสกับฝ่ามือของผม เขาบิดถูไปมา แล้วยกมือของผมขึ้นมาประสานกับมือของเขา กุมบีบแล้วคลายสลับกันสี่ห้ารอบ


จากที่รู้สึกเคลิ้มง่วงเมื่อสักครู่ ก็มีบางอย่างตื่นตัวขึ้นมา ทั้งความรู้สึกและแก่นกายที่เกร็งตัว ผมต้องหายใจให้ลึกขึ้นเพื่อกลืนความผ่อนคลายจากความเย็นกำลังดีของห้องนวดนี้  ก่อนจะหายใจลึกอีกครั้ง เมื่อแขนของผมถูกรวบขึ้นไว้ที่เหนือศีรษะแบบไขว้กัน หมอนวดชายคร่อมร่างผม ใจผมเต้นรัว.. 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-03-2018 02:49:24 โดย TofuChan »

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0

ออฟไลน์ LovelyPenGirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
จะผ่อนคลายอยู่แล้วเชียว น้ำมันหอมออกฤทธ์เหรอ

ออฟไลน์ LovelyPenGirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1

ออฟไลน์ TofuChan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
วันที่สองใต้ฝักบัวที่คุ้นเคยของความเหงา

นี่ผมเป็นบ้าอะไรวะ เฮ้ย! สติอยู่กับเนื้อกับตัวสิวะ ขวัญเอ๋ยขวัญมานะลูกพ่อ
ตะวันสายโด่งแล้ว ต่อให้เป็นวันอาทิตย์ก็ไม่ใช่ข้ออ้างที่จะเกลือกตัวที่เปลือยเปล่าบนเตียงอย่างนี้ 
ผมยังคงนอนมองเพดานฝ้าหลุมในห้องนอนตัวเองอีกพักใหญ่ ก่อนจะฝืนร่างที่คล้ายจะไร้วิญญาณไปอาบน้ำ

อาการของผมย่ำแย่ตั้งแต่หนุ่มน้อยหน้ามล พ่อดลหมอนวดตัวดี ยกขาผมพาดไหล่
ใครใช้ให้เดินมือกดไล่ตามน่องและต้นขา ทำเอาผมหายใจไม่ทั่วท้อง
 ยิ่งตอนหมอนวดโน้มตัวมาข้างหน้า ขาซ้ายผมพาดอยู่บนไหล่ของเขา แล้วก็โถมตัวดันจนเข่าผมแทบจะชิดหน้าอก
หน้าของเราใกล้กันมาก ทับผมอยู่อย่างนั้นนานสองนาน 
เขาใช้ดวงตากลมใสคู่นั่นจ้องมาที่ผม ราวกับต้องมนต์สะกด จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าได้หายใจหรือเปล่า

ฝ่ามือของเขาดันหน้าขาขวาของผมที่เหยียดตึง  ดลกดค้างไว้สักพักจนเหมือนโลกรอบตัวเราจะหยุดหมุน
หน้าขาของเขาทาบอยู่กับใต้ข้อพับต้นขาผม จนรู้สึกได้ถึงชายกางเกงของเราที่สีกันไปมา
แล้วนั่นแทบเป็นความทรงจำสุดท้ายที่ผมจำได้ ทุกอย่างเบลอเลือน เสียงนาฬิกาเตือนทุ้มเบา บอกว่าครบจำนวนเวลา

ดลยกมือไหว้ผมที่อยู่ในท่านั่งขัดสมาธิ เป็นสัญญาณว่าต้องจากลากัน..



ระหว่างทางกลับบ้าน เชอรี่เอาแต่ถามผมว่า ผมเป็นอะไรทำไมถึงเงียบเชียบ เธอนึกว่าผมโกรธที่ไปใช้เวลาปาร์ตี้กับเพื่อนฝูงแล้วปล่อยให้ผมรอนาน เอาจริงแล้วเราทะเลาะหรือว่างอนกันเรื่องนี้อยู่เป็นนิจ
เธอชอบคิดอะไรไปเองในบางครั้ง แต่ผมก็ชินแล้ว เพราะเราคบหากันมาตั้งแต่เรียนด้วยการชักจูงของคุณแม่ผมกับคุณแม่ของเชอรี่ที่สนิทกันมาก



“นัท มึงจะไปสนามกับกูบ่ายนี้เปล่าวะ” เพื่อนร่วมซ้อมเทนนิสของผมโทรมาถาม เมื่อเห็นผมไม่ตอบไลน์กลุ่ม

“ไม่ว่ะ วันนี้เพลีย เดี๋ยวค่อยเจอกันพรุ่งนี้เย็นนะเว้ย” ผมปฏิเสธไปเพราะรู้ว่า วันนี้ผมน่าจะไม่สามารถโฟกัสกับการซ้อมได้

ผมใช้เวลาช่วงบ่ายเดินเล่นที่ห้างใกล้ทาวน์เฮ้าส์ของผม กระนั้นการซื้อหาข้าวของคงหาใช่เหตุผลหลัก ผมเลือกที่จะเตร็ดเตร่ดูนั่นนี่ แล้วก็ตัดสินใจเดินออกจากห้างไปยังซอยที่อยู่ถัดไปจากทางออกห้าง  สถานที่เดียวกับที่ผมมาเมื่อวานตอนค่ำ


..เขาอยู่ตรงนั้น ยืนอยู่ในเครื่องแบบคล้ายตัวเดิม แค่ไม่มีรอยยับเท่าชุดเมื่อวาน

ดลยืนอยู่หน้าร้าน ทีน่าสปา กำลังพับกองผ้าขนหนูที่ม้าหินอ่อนด้านหน้า บรรจงใส่ตะกร้าหวาย มีรองเท้าของผู้ใช้บริการถอดวางเรียงหน้าร้านหลายคู่  เขาดูขาวเป็นยองใยในแดดอ่อนนั่น

สีผมที่กลายเป็นสีน้ำตาลจาง ..จากความจ้าของอากาศ รูปร่างสูงแต่ผอมบางของดล กลับดูล่ำหนากว่าพนักงานสาวที่เพิ่งเดินกลับเข้าร้านไป แต่ก็ดูสะองขึ้นทันที เมื่อผู้มาใหม่เป็นลูกค้าชายตัวสูงล่ำ เขาเอ่ยชวนดลให้ตามเข้าไปในร้านนั้น



ผมนั่งในร้านกาแฟโต๊ะริมชิดกำแพงกระจกใส ใช้เวลากับเบเกอรี่และเครื่องดื่มตรงหน้าอย่างช้าที่สุด สลับกับการมองผ่านม่านมูลี่สีเทาไปยังหน้าร้านนวดนั้น ซึ่งอยู่เพียงฝั่งตรงข้ามถนนซอยเล็กนี้
มีผู้คนผ่านเข้าออกอยู่ตลอด มันอาจเพราะเป็นย่านที่เต็มไปด้วยพ่อค้าแม่ค้า ซึ่งต้องพึ่งพาการนวดเพื่อผ่อนคลายร่างกายจากวันอันเหนื่อยล้า ร้านนวดจึงเรียงรายเยอะมากไม่แพ้ร้านกาแฟ


“อ๋อ ได้ครับ เชอรี่ตามสบายเลย เดี๋ยวนัทว่าจะเข้าบ้านเร็ว อืม ใช่ ดีขึ้นแล้ว กลับค่ำก็ระวัง โอเค  ถ้าถึงบ้านแล้วช่วยไลน์มาบอกกันด้วยนะ” ผมรีบวางสายจากคู่สนทนา เมื่อเห็นดลเดินออกมาส่งลูกค้าตัวใหญ่คนนั้นกลับบ้าน  ผมเห็นว่าเขายกมือไหว้เมื่อลูกค้าส่งธนบัตรสีแดงใบหนึ่งให้ 

ก็สมควรแล้ว หมอนวดชายคนนี้ทำเอาคนติดอกติดใจด้วยฝีมือของเขา  ดลก็คงจะนวดแบบนี้กับทุกคนสินะ ผมก็คงไม่ใช่จะได้รับการปฏิบัติที่พิเศษอะไรหรอก  หมอนวดก็ใช้กลเม็ดเดียวกัน เหมือนกันไปหมด
“ผมไม่ได้พิเศษอะไร” ใครคนหนึ่งบอกกับตัวเองในร้านกาแฟ 
เมื่อคิดได้อย่างนั้น ผมก็เรียกเช็คบิล และเตรียมกลับบ้านไปพักผ่อน


ใต้ฝักบัวที่คุ้นเคย สายน้ำพุ่งโปรยลงมา ผมแช่หัวและหน้าของตัวเองอยู่อย่างนั้น
น้ำที่ไหลแรงชะล้างทั้งฝุ่นละออง และคงพัดพาความฟุ้งซ่านในใจของผมไปด้วย

ผมเอามือไปปรับอุณหภูมิให้มันอุ่นร้อนขึ้น เงยหน้าให้ละอองน้ำที่กระเซ็นกระจายสัมผัสแก้มโดยตรง 
น้ำที่อุ่นราวกับลมหายใจของใครบางคน ผมเผลอเอามือลูบไล้ร่างกายตามรอยสัมผัสของวันวาน
ฝ่ามือที่ถูไคลบนเรือนกล้ามแถวแผ่นอก ผมลดมือลงไปขัดหน้าท้องตรงรอนกล้าม และต่ำลงไปอีกสองฝ่ามือ
เมื่อเปิดน้ำแรงขึ้นและหายใจลึกหนัก ฝ่ามือที่เหลือกำก๊อกฝักบัวไว้แน่น.. 
ผมปรับน้ำให้ไหลพุ่งแรงจนสุดกำลังก่อนจะถอนลมให้ใจเฮือกใหญ่ออกมา
... หน้าของใครบางคนช่างแจ่มชัดในความรู้สึก  แล้วมันก็กระจ่างอยู่อย่างนั้นจนข้ามคืนนี้ไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Hyenas

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ฟังชื่อตอนแล้ว เหมือนจะดราม่า    :sad4: :sad4: :sad4:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
คิดถึงรสมือจนต้องไปขอดูหน้าเขา ถถถถ

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
ดูจากชื่อตอนแล้วหวั่นว่าจะจบเศร้า

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10

ออฟไลน์ TofuChan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
วันที่สาม – อยากลองลิ้มผิวสัมผัส รสสีเทา



“นัท ไปกินข้าวต้มกันต่อกับพวกกูไหมวะ” เจตน์ เพื่อนร่วมซ้อมเทนนิส เอ่ยปากชวนผมผู้ที่กำลังเปลือยท่อนบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อในห้องล็อคเกอร์

“ไม่ว่ะ เดี๋ยวนี้พอตกเย็นไม่อยากจะกินอะไรเลย มึงก็อย่ากินมากนะ หลังหกโมงเย็นนะเว้ย หมอเขาบอกว่าไม่ดี”

“โหว อะไรจะดูแลรูปร่างขนาดนั้น แค่นี้มึงก็หล่อทิ้งห่างพวกกูหลายขุม นี่ยังหมั่นไส้มึงไม่หาย คอร์ดสี่ ที่มีแต่สาวอึ๋มมองแต่มึงกันใหญ่ นี่ถ้าไม่มีแฟนอยู่แล้ว ก็คงได้จัดให้ไปแล้วใช่ไหม ไอ้นัท  ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

“มึงก็พูดไป เออ กูไปแล้วเจตน์ พรุ่งนี้เจอกัน”  แล้วผมก็คว้าของจากล็อคเกอร์เพื่อเดินทางกลับ แต่บ้านคงยังไม่ใช่จุดหมาย ผมยืนอยู่หน้าร้านทีน่าสปา เตรียมถอดรองเท้าและเดินเข้าไป มีพนักงานสองคนที่เป็นคิวว่างนั่งอยู่ใกล้เคาท์เตอร์  ดลเป็นหนึ่งในนั้น เขามองตรงมาแล้วยิ้ม แต่ยิ้มนั้นก็เลือนหายไปเมื่อผมตัดสินใจเลือกพนักงานนวดผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างกันแทน

เอาเข้าจริง อาจเพราะผมอยากจะชดเชยความรู้สึกบ้าคลั่งเมื่อสองวันก่อน ความปั่นป่วนในหัวที่น้องดลก่อให้ผม
ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ไม่มีใครทำให้ผมเป็นแบบนี้  วันนี้มันคงได้พิสูจน์แล้วว่า ผมน่ะแกร่งพอ ไม่ได้มีอะไรที่ต้องกังวลกับสิ่งละอันพันละน้อย ที่มารบกวนจิตใจ 
คือบางครั้งหัวใจเป็นสิ่งอ่อนแอ และปรับไหลไปตามสิ่งรายรอบ มันคือเรื่องปกติ และผมก็จะเป็นคนปกติเฉกเช่นกัน ผมพูดกับตัวเอง  แล้วน้อง น้ำหวาน หมอนวดที่ผมเลือก ก็จะเป็นคนพิสูจน์มัน

ผมนอนคว่ำในท่าเดิม ก่อนพนักงานสาวจะทำการเดินมือไล่เส้นตามขั้นตอนที่ถูกสอนกันมา แม้น้ำหนักมือไม่ได้ลึกลุ่มเท่าคนก่อน แต่หมดนวดสาวคนนี้ก็ใช้ได้ไม่น้อย เธอมีผิวมือที่อ่อนนุ่ม แบบที่ผู้หญิงทั่วไปพึงมี 
พอตะแคงคอเบนหน้าไปที่ฟูกที่ว่างอยู่ด้านข้าง บัดนี้ พนักงานนวดอีกคนพาลูกค้ามาเตรียมตัว  ชายหน้าจีนมีมัดกล้ามหนา หย่อนตัวนอนคว่ำบนฟูกนั้น ผมเหลือบไปมองที่ปลายเท้าเขา ดลที่มองกลับมาทางผมด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ผมมองจ้องเขากลับอยู่อย่างนั้น จนผ้าม่านถูกดึงมากั้นเราด้วยมือของดลเอง 


“บ้านอยู่แถวนี้เหรอคะพี่ เหมือนวันก่อนก็แวะมาครั้งหนึ่งแล้วใช่ไหมคะ” หมอนวดสาวพยายามเป็นครั้งที่สามสี่เพื่อก่อบทสนทนา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมตอบอะไรไปมากกว่าการถามคำตอบคำ  ผมใช้เวลากับการเงี่ยหูฟังเตียงที่ติดกัน ลอดผ่านแผงม่านนั่น


“รูปร่างของพี่ดีจังเลยนะครับ” ประโยคเดียวกันถูกเอื้อนเอ่ยอีกครั้ง แต่ครานี้ เขาไม่ได้ใช้มันกับผม เขาใช้กับคนอื่น
ที่สุดแล้ว มันก็แค่กลเม็ดร้ายในการมัดใจลูกค้าสินะ เห็นหน้าแสนซื่อ แท้จริงก็อุดมไปด้วยลูกเล่นแพรวพราว
ริมฝีปากบางแดงนั้น มันพ่นแต่พิษร้ายออกมา อย่าไว้ใจดวงตาที่ใสซื่อคู่นั้น 
ผมเตือนสติตัวเองตลอดหนึ่งชั่วโมงครึ่งที่ทอดกายอยู่ด้วยคำพูดในหัวเหล่านี้
 
เสียงหัวเราะคิกคักดังลอดผ่านผ้าม่านมา ผมพยายามเพ่งมองผ่านเนื้อผ้าที่พลิ้วตามแรงลมของเครื่องปรับอากาศ
ไม่เป็นผล  ผมเห็นเพียงความเลือนราง  เด็กหนุ่ม นั่งคร่อมชายตัวใหญ่ เขาโน้มตัวกดแผ่นหลังชายคนนั้น ด้วยท่าเดียวกับที่ทำกับผม  ผมไม่ได้พิเศษอะไรสำหรับเขา.. 



โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าร้าน ผมที่เสร็จจากการนวดแล้ว สั่งชาตะไคร้ร้อนหนึ่งถ้วยมานั่งดื่ม หลังจากที่จ่ายเงินและทิปพนักงานสาวไปแล้ว ผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง หมอนวดชายก็เดินออกมาส่งลูกค้า เขาหันมามองที่ผมและก้มหัวทักทาย แต่ไม่มีรอยยิ้มจากริมฝีปากบางสีแดงอ่อนนั้น  ก่อนเขาจะเดินกลับเข้าร้านไปโดยไม่เหลียวหันกลับมามองอีกเลย..

ผมคิดใจในว่าคงต้องหยุดแล้วแหล่ะ มันก้าวล้ำเส้นแบ่งทางอารมณ์มากเกินไป ก่อนที่อะไรหลายอย่างจะนำพาความนอกลู่นอกทางมาสู่  ผมยกโทรศัพท์มือถือขึ้นและโทรหาเชอรี่ เพื่อนัดเธอหลังจากที่เราไม่ค่อยได้ไปมาหาสู่กันบ่อยเลยในพักนี้ซึ่งมันอาจให้เธอคิดว่า อาถรรพ์เลขเจ็ดมันจะมีจริง ผมคงวางเธอไว้ในพานอันสวยแต่แสนเย็นชาไม่ได้


ใต้ร่มคันใหญ่ที่กางไว้บังน้ำค้าง เรียงรายกันเป็นทิวแถว มีลูกค้ามากมายนั่งเรียงรายเต็มทุกโต๊ะ มีรถตู้ขนาดเล็ก แต่งด้วยสีชมพูหวาน ประยุกต์เป็นร้านค้า ผนังข้างรถถูกเจาะเป็นชั้นวางของ คนขายของยืนอยู่ในรถ  มีโหลเจลลี่ และ เม็ดกรอบ เครื่องช็อคโกแลต เรียงรายบนเคาท์เตอร์ ชายหนุ่มสองคนที่ยืนอยู่หลังเคาท์เตอร์ข้างรถ รับออเดอร์ที่ล้นมือ


“นี่นัท ไม่ได้พาเชอรี่มาทานนมร้อนร้านนี้นานมากเลยนะคะ ชวนทีไรก็ไม่ยอมออกมารับเลยน่ะพักนี้”

“ขอโทษ พอซ้อมเสร็จก็อยากกลับบ้านเลย เดี๋ยวแข่งเสร็จซีซั่นนี้ก็จะเพลาลงแล้วล่ะครับ เดี๋ยวจะหาเวลามาเจอให้บ่อยนะ”

“นัท...ยังรักเชอรี่อยู่ไหมคะ” 

“.....”

“เชอรี่อยากเป็นเจ้าสาวแล้ว”

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-03-2018 02:53:45 โดย TofuChan »

ออฟไลน์ LovelyPenGirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
เชอรี่ เขาสับสนอยู่ลูก อย่าเพิ่งเร่ง

 :katai1:  :angry2:  :serius2:

ออฟไลน์ Hyenas

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0

ออฟไลน์ Snowermyhae

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4014
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +97/-7
เชอร์รี่ใจเย็นๆก่อนนะคะ สถานการณ์ไม่ปลอดภัย  :hao7:

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ TofuChan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
วันที่สี่ – กับความเขลา ของคนขลาด ในวันวาน

“คุณธีรกฤต คะ รบกวนขอเอกสารคืนด้วยค่ะ” เลขานุการของผม เตือนเจ้านายที่นั่งเหม่อลอยมองฟ้ามองก้อนเมฆที่ริมหน้าต่างอย่างผิดวิสัย จนผมรู้สึกผิด ทำเอาต้องรีบดึงตัวเองให้กลับมา  และความพยายามนั้นก็ยาวนานพอจนถึงสี่โมงครึ่ง เมื่อเลิกงานปุ๊บ ผมก็โทรไปยกเลิกซ้อมกับเจตน์โดยให้เหตุผลว่ายังอาการไม่ดีขึ้นจากวันก่อน เพื่อนก็เข้าใจเป็นอย่างดี  ก่อนจะรีบขึ้นรถไฟฟ้ามาลงสถานีพระโขนง


“หืม ขี้เมื่อยจังนะคะ วันนี้นวดไทยหรือนวดน้ำมันดีคะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยถามอย่างกันเองจนน่าแปลกใจ ผมรู้สึกเขิน มองไปที่พนักงานรอคิวนวด เป็นพนักงานสาวสามคน และอีกหนึ่งหนุ่มที่นั่งตาลอย ไม่มีรอยยิ้มส่งมาให้เหมือนทุกที

“วันนี้ขอเป็นน้องผู้ชายนะครับ พอดีไหล่เคล็ด อยากได้แรงเยอะหน่อย”

“ได้ค่ะ ดล พาลูกค้าไปเตียง 7 ที ขอแรงหน่อย เน้นไหล่คอ”  แล้วพนักงานต้อนรับส่งผมต่อให้กับเจ้าของคิว




การนวดดำเนินไปในขั้นตอนคล้ายเดิม เปลี่ยนบ้างตามหมอนวดจะออกแบบท่า อาจปรับตามความตึงของเส้น ที่เขาสัมผัสได้ แต่เขาจะสัมผัสได้ไหมนะว่าที่ตึงกว่าเส้นของลูกค้า คือบรรยากาศระหว่างเขากับผม 

“รบกวนขยับตัวขึ้นไปอีกหน่อยนะครับ”

“ครับ”

เราไม่ได้มีบทสนทนากัน ยกเว้นเขาจะเอ่ยให้ผมพลิกหงาย หรือถามว่าเจ็บไหม  จนใกล้หมดเวลา ช่วงที่เขาย้ายไปนั่งด้านหลังผมซึ่งกำลังอยู่ในนั่งท่าขัดสมาธิ ลำตัวของผมตั้งตรง มือประสานกันไว้ที่หน้าตักตัวเอง 
ดลที่คุกเข่าอยู่ด้านหลังดึงท้ายทอยของผมพิงหน้าท้องกิ่วของเขาไว้
ลมจากแอร์ที่พัดอ่อน โดนเส้นผมของดลปลิวไหว ผมเงยมองจากมุมนี้ เห็นหน้าเขาที่กลับหัว
แม้ไม่มีรอยยิ้ม แต่มันก็ทำให้ใจผมอิ่มเอมเหลือเกิน..
..ผมได้กลิ่นหอมอ่อนคล้ายดอกไม้อะไรสักอย่าง อาจมาจากน้ำยาปรับผ้านุ่ม หรือสบู่ที่เขาใช้
มันน่าจะมีกลิ่นน้ำมันนวดแบบนี้บ้างนะ ผมคิดในใจ.. 

เขาบรรจงเอาท่อนแขนวางลงบนไหล่ชิดกับลำคอของผม แล้วทิ้งกดน้ำหนักลงมาทีละน้อย ผมสัมผัสได้ว่าเส้นเอ็นในร่างกายบริเวณบ่านี้ถูกรั้งและผ่อนสลับกันไป ปลายคางของหมอนวด สัมผัสกับปลายเส้นผมใกล้ต้นคอจนผมรู้สึกได้  เสียงหายใจแว่วมาข้างหูแต่ไม่ได้ดังไปกว่าเสียงหัวใจของผมที่เต้นรัว

“ถ้าพี่อยากได้หมอที่มือหนัก มีพี่อีกคนนะครับ ชื่อพี่กานต์ น้ำหนักมือเขากดได้แรงกว่าผมอีก ผมแนะนำให้ได้นะครับ”

“นวดให้ผม มันเหนื่อยขนาดนั้นเลยเหรอครับ นี่ถึงกับขับไล่ไสส่งกับเลยใช่ไหม” ผมใช้น้ำเสียงแกล้งหยอก แต่ในใจหล่นวูบ

“เปล่าครับ ผมกลัวพี่ไม่ถูกใจฝีมือผม ซึ่งบอกกันได้นะครับ พี่เปลี่ยนหมอนวดจนกว่าจะถูกใจได้ ผมเห็นเมื่อวานพี่ไม่ได้เลือกใช้ผมแล้ว” ผมหวังอยากให้มีน้ำเสียงประชดประชัดมากกว่านี้  คล้ายเวลาที่เชอรี่งอนผม

“ผมว่า ผมได้หมอที่ถูกใจแล้วครับ ขอโทษนะที่เมื่อวานไม่ได้เลือก กลัวดลจะขี้ตู่ไปว่า ผมติดใจ แต่ก็นะ มันก็เรื่องจริง” 

ผมรู้ทันทีว่าเขานิ่งไปสักครู่ แล้วก็เปลี่ยนมาสับไหล่ด้วยสันมือที่ทุบลงบนไหล่ไล่ตลอดแนวบ่าอย่างเร็วรัว ตอนนี้ทุกอย่างเหมือนจะเร็วไปหมด เมื่อท่าจบของการนวดใกล้เข้ามาถึง  ผมอยากให้เวลามันคงอยู่ไปอย่างนี้อีกสักพัก อยากให้เขาเค้นบรรจงบนบ่าไหล่ของผมต่อไปให้ยาวนาน  แต่แล้วเสียงรูดม่านเปิดก็ทำให้ผมตื่นจากภวังค์ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา เพียงแค่มนตราฝ่ามือของดลไม่ได้จบลงเฉกเช่นเดียวกัน 


ผมสั่งน้ำมะตูมเย็นมาดื่มที่ม้าหินอ่อนด้านหน้า แล้วรอให้เขาเดินออกมาเมื่อเก็บข้าวของเสร็จ
แม้มีคิวต่ออีกหลายคิวนวด โดยเฉพาะพระสงฆ์ที่จองตัวหมอนวดผู้ชายไว้นวดคลายเส้นในห้องส่วนตัววีไอพี
แต่ดลเดินก็มาเห็นแก้วที่เหลือแต่น้ำแข็งตรงหน้าผม

“รับเพิ่มไหมครับ”

“ไม่ครับ พอแล้ว”

“ฟรีนะ ผมไม่คิดเงินเพิ่มครับ”  แล้วเขาก็เติมน้ำมะตูมจากเหยือกใส่คืนให้จนเต็ม บอกกับผมว่าเขาเอามาแถมให้ลูกค้า

ผมหยิบธนบัตรสีแดง สองใบยื่นให้ดล มากกว่าไอ้คนล่ำสูงที่ผมเคยเห็นเมื่อวันก่อนอยู่หนึ่งใบ 
เขายกมือไหว้ขอบคุณ และบอกกับผมว่า ไม่ต้องทิปให้บ่อย อยากให้ผมมีเงินเหลือเพื่อมานวดอีก 
ผมส่งยิ้มตอบแล้วก็ขึ้นรถมอเตอร์ไซค์วินรับจ้างให้ไปส่งทาวน์เฮ้าส์ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก   


ตรงระเบียงเดิมของวันวาน ผมนั่งที่เก้าอี้ไม้ตัวเก่ง เอาขนมปังจืดที่หิ้วติดมือจากร้านสะดวกซื้อหน้าปากซอยใส่เข้าปาก ดื่มด่ำความเย็นของอากาศตรงหน้า  ผมเงยหน้ามองที่ท้องฟ้า คืนนี้ทำไมไม่มีดวงจันทร์ หรือมันอาจอยู่หลังเมฆก้อนนั้น..โทรศัพท์ดังขึ้นในคืนที่ดาวอ้างว้าง  ผมปล่อยให้มันดังอยู่อย่างนั้น พรุ่งนี้ค่อยแก้ตัวกับเชอรี่ ก่อนจะหันไปที่ท้องฟ้ามืดนั้นต่อ ใช้เวลากับตัวเอง แล้วใช้เวลากับเบียร์สองขวดและค่ำคืนที่ยาวนาน

ออฟไลน์ LovelyPenGirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ TofuChan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1

วันที่ห้า – ใจที่ครวญ โอดร้องขอ


“เย็นนี้เราควรคุยกันหน่อยไหมค่ะ” สิ้นเสียงเชอรี่ที่ปลายสาย
ผมก็รีบออกจากออฟฟิศ ขึ้นรถไฟฟ้าไปลงที่สถานีพระโขนง เพื่อไปหาเธอที่คอนโดมิเนียม

เชอรี่มีบ้านอยู่ที่ฝั่งธนบุรี แต่ก็ย้ายมาอยู่ย่านนี้เพื่อให้ใกล้กับที่ทำงานของผม เธอเลือกที่จะทิ้งการงานที่ดีในออฟฟิศแถวปิ่นเกล้า แล้วมาเป็นพนักงานในองค์กรซึ่งเล็กกว่า ก็แค่เพื่อให้ได้อยู่ใกล้ผม

ในร้านกาแฟใต้คอนโด กระจกที่ใสโปร่ง มีแสงแยงเข้ามา แม้เครื่องปรับอากาศในร้านจะถูกเร่งจนเย็น แต่ก็รับรู้ได้ถึงความอุ่นจ้าที่ทะลุผ่านกระจกมา

เชอรี่มีความกังวลในประโยคเร่งรัดที่เธอได้เอ่ยในวันก่อน แล้วผมกลับเงียบจนคล้ายจะหายตัวไป การเจอกันวันนี้น่าจะเป็นการจัดการความสัมพันธ์ในแบบที่เราทำกันมาในช่วง 7 ปีนี้
..คือเมื่อถึงเวลาที่คล้ายจะตัน เราก็จะหันหน้าคุยกันเพื่อสะสาง  และเธอบอกว่านั่นเป็นอะไรที่เพื่อนพ้องทุกคนอิจฉาเธอผู้ได้แฟนแสนใจเย็นและวิเศษวิโสในมโนคติของพวกเขา


“น้ำแข็งละลายหมดแล้ว ไม่รีบดื่มละคะนัท เดี๋ยวมันไม่อร่อยนะ”
ผมเอื้อมไปหยิบชาเขียวหวานน้อย ที่มีวีปปิ้งครีมลอยอยู่ขอบปากแก้ว เอาหลอดคนแกว่างให้ความข้นของชาเขียวไปกลบน้ำแข็งที่ละลายไป แล้วหยิบมาดื่ม

การพูดคุยของเราสอง มีทั้งความเห็น สลับกับการแสดงทางอารมณ์อยู่บ้าง
แม้พวกเราจะวัยร่วมสามสิบ แต่ไม่ได้หมายความว่า วุฒิภาวะทางการแสดงความเห็นเราจะเยือกเย็นตามอายุ
ความน้อยใจความท้อแท้ในความสัมพันธ์ แม้กระทั่งสิ่งที่อยากให้มันเกิดระหว่างผมกับเธอ ถูกหยิบยกมาแลกเปลี่ยน
เอาเข้าจริงมันก็เป็นแบบนี้มาโดยตลอดอยู่นานแล้ว ซึ่งแน่นอน ผมก็ทราบดีว่า มันไม่ใช่ครั้งสุดท้ายหรอก
วัฏจักรของการจับเข่าคุยกันเรื่องนี้มันก็ต้องเวียนมาอีกในเร็ววัน


ตอนที่ผมพาเธอส่งเข้าห้องเสร็จ ผมหอมเธอที่หน้าผากอย่างบรรจง เป็นการให้สัญญาว่าพรุ่งนี้จะดีขึ้น แล้วผมก็กลับมาขึ้นรถไฟฟ้าเพื่อไปยังสถานีอ่อนนุชซึ่งห่างกันเพียงป้ายเดียว แต่มันช่างยาวนานในความรู้สึก
เพราะวันนี้ผมจะทำอะไรบางอย่าง ซึ่งมันท้าทายตัวเองสุดขีด 


ผมลงจากรถไฟฟ้าแล้วเดินลัดห้างสรรพสินค้าไปยังซอยที่คุ้นเคย ผมเดินเข้าไปที่ร้านนวดไทย ชลาลัย ห่างจากร้านที่ผมมาประจำในอาทิตย์นี้อยู่สองช่วงตึก  ผมเลือกหมอนวดชายรูปร่างกำยำ ฟังสำเนียงก็รู้ว่าเป็นชาวต่างด้าว เขาพาผมไปยังห้องชั้นสอง 


แม้ไม่มีม่านรูดปิดบังสายตา แต่ห้องส่วนตัวผนังทึบ ก็ไกลคนรอบข้างเพียงพอที่จะปลดเปลื้องพันธนาการในใจ
ผมถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เหลือเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียว

“รูปร่างของพี่ ดีจังนะเลยนะครับ”  มันคงเป็นคำโอ้โลมพื้นฐานของคนวิชาชีพนี้สินะ

“ขอบคุณครับ”

“สะดวกถอดทั้งหมดไหมครับ” หมอนวดคนล่ำ พูดด้วยสำเนียงประเทศเพื่อนบ้าน
เขาเดินมาประชิด แล้วเอามือมาจับยังผ้าขนหนู อาภรณ์ชิ้นสุดท้ายบนร่างกายผม 
ผืนที่บัดนี้ถูกหมอนวดสลัดมันไว้ที่ปลายเท้า

แล้วผมก็ถูกพายังไปยังเตียง พอทอดร่างที่เปลือยเปล่าก็พาดกายนอนคว่ำ
โดยมีหมอนวดชาวพม่านำน้ำมันทยอยชโลมกายผม สลับกับการนวดรีดเส้น
ฝ่ามือที่หยาบกร้านไล่เส้นของผมทีละส่วนในแทบทุกอวัยวะที่มองเห็นด้วยตาเปล่า
 
เขาถอดเสื้อของตัวเองออก แล้วขึ้นมานั่งที่หลังของผม
เทน้ำมันลงที่บ่า โรยลงมาถึงสะโพก กดน้ำหนักที่คร่อมทับผมอยู่ลงที่แก้มก้นจนรู้สึกหนักขึ้นมา


เขาวางขวดน้ำมันหอมระเหยกลิ่นลาเวนเดอร์ซึ่งผมมักเลือกประจำเมื่อเกิดความเครียดจากงานที่เหนื่อยล้า
แต่วันนี้มันไม่ได้รู้สึกว่าหอมอะไรนัก..  เขาถูมันและขัดตามซอกของร่างกายผม  เขาเอามือละเลงที่เนินก้น แล้วกดฝ่ามือตรงต้นขาค้างไว้ ผ่านไปสักพักให้ผมพลิกตัวหงาย

นาย ออง คยอ เอ หมอนวดมือหนักจับขาผมแยก เอาตัวไต่ขึ้นมาปิดประตูลมที่ขาหนีบของผม กดมันไว้อย่างนั้น เขามองหน้าผมอมยิ้มก่อนจะผ่อนมือ เลือดในร่างกายไหลวิ่งจากแรงของน้ำมือเขา เส้นเลือดเต้นจนผมรู้สึกได้

น้ำมันหอมถูกเทเพิ่มขึ้นจนผิวกายของผมฉ่ำเหนอะ เขาให้มือที่หยาบสาก นวดบริเวณใต้ราวนมของผม แล้วเลื่อนลงไปที่หน้าท้องน้อย  เขาเจตนาเอาท่อนแขนพาดผ่านไปมาตวัดคร่อมท้องน้อยของผมบ่อยครั้ง จนบางอย่างที่ถูกเฉี่ยวไปมาเริ่มชูชันขึ้นมา ทำเอาผมต้องผงกหัวเพื่อมาดูว่า หมอนวดตั้งใจจะทำอะไร เพื่อเขากำมันไว้ในมือ


หมอนวดชายถามผมว่า “อยากให้แถมไหมครับ”

ผมไม่รู้หรอกว่า ควรตอบว่าอย่างไร มันเป็นครั้งแรกที่ผมถูกกระทำแบบนี้จากหมอนวดที่ไม่ใช่อิสตรี แต่ผมก็ต้านทานอารมณ์ที่ถูกปลุกเร้าจนครุกรุ่นได้ไม่ไหว  ผมพยักหน้าตอบรับ 

“เบา ๆ 300 ครับ”  เขาแบมือขวาที่ไม่ได้แตะเนื้อต้องตัวผมขึ้นมาชูให้ดู

“....”

“แบบนี้ 500 ครับ” เขาเอานิ้วมือชี้ที่ริมฝีปากหนาของตนเองที่อ้าค้างไว้

“....”

“หรือจะทุกอย่าง พันนึงครับ มีอุปกรณ์ให้พร้อม”


ออง คยอ เอ เทน้ำมันก้นขวดเป็นครั้งสุดท้าย รดบนแก่นกายของผมที่ผงาดรอ 
ผมมองไปยังเพดานฝ้าที่รางเลือน กับลมหายใจที่หอบแห้ง  ดวงตาที่ปรือใกล้หลับ หน้าท้องกิ่วที่กระเพื่อมขึ้นลง 

แม้ไฟสลัวมัวแต่ผมกลัวที่จะบอกว่า ในจินตนาการของผมยังคงมองเห็นว่ามีหน้าของใครบางคนอยู่บนนั้น
บนเพดานสีขาว     ...ดล



ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
อ้าวแบบนี้ก้อฟินน่ะสิ สรุปแถมแบบไหนน่ะคิดตั้งพัน
แต่น้องดลเขาอาจจะไม่มีแฟนหรืออาจจะไม่ได้ทำแบบนั้นกับแขกนะ จะจีบก้อไปจีบดีดีเถอะไป

ออฟไลน์ NC Wanted

  • NC Wanted
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 43
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ไม่ทราบว่า คนเขียน ลงพื้นที่เก็บข้อมูลด้วยตัวเองหรือเปล่าคะ  555

 :hao3: :hao3: :hao6:

ออฟไลน์ LovelyPenGirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ไม่ทราบว่า คนเขียน ลงพื้นที่เก็บข้อมูลด้วยตัวเองหรือเปล่าคะ  555

 :hao3: :hao3: :hao6:

สงสัยเหมือนกัน คริ คริ

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
ทำไมอ่านแล้วรู้สึกว่าพระเอกเป็นรับ  o18

ออฟไลน์ TofuChan

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 92
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-1
วันที่หก-  เก็บซ่อนรอ หลังม่าน มิต่อสาน



นี่ผมเป็นห่าอะไรทำไมทำระยำตำบอนขนาดนี้ แม้ไม่ใช่การนอกใจเชอรี่อย่างเต็มรูปแบบ มันก็ยังมีความรู้สึกผิดอยู่ดี เงิน 500 บาท ที่เสียไป แต่ความผิดชอบชั่วดีในใจที่ไม่เคยได้คืนมา 

ผมลาหยุดงานแล้วไปที่คอร์ตเทนนิสริมคลองพระโขนง แล้วเริ่มระบายอารมณ์กับลูกเทนนิสที่กระดอนอย่างรุนแรง
ความสับสนในหัวทั้งหมดถูกคลี่คลายลงเมื่อค่ำวาน ผมจงใจเลือกหมอนวดชายเพื่อดูว่า ผมมีความคล้อยใจให้เหมือนที่เกิดกับดลไหม

แต่ไม่เลย เขาก็เป็นแค่เพียงหุ่นยนต์พม่าตนนึงที่เล่นเกมตามแผนที่วางมา ผมไม่ได้เกิดความรู้สึกสิเน่หาอันใด
จนเขามาหลอกสัมผัสความเป็นชายของผม คนหนุ่มที่โดนล้วงควักจับไปมา ก็ย่อมมีอารมณ์
แน่นอนว่าผมไม่ได้แก้ตัวว่าผมไม่ผิด เพราะคืนก่อนผมลองเซิร์จข้อมูลในอินเทอร์เน็ตดู พบว่า ร้านนี้มีคนล่ำลือกันถึงความเลยเถิดที่หมอนวดในร้านมักนำเสนอ  ผมเลือกที่จะเดินเข้าไปแล้วหาคำตอบ แล้วคำถามที่สงสัยก็มีปลายทางให้ว่า ผมคือคนชั่วที่ทรยศความไว้ใจของเชอรี่ไปในที่สุด ไม่ใช่กับหมอนวดชาวพม่า 
แต่เพราะในจินตนาการก่อนเสร็จสม.. คือ ดล ที่อยู่ในห้วงคะนึงนั้น


กระนั้นชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อ ผมโทรบอกแม่เรื่องที่จะขอเชอรี่แต่งงานเพราะมันถึงเวลาเสียที แม่ดีใจมากรีบโทรบอกแม่ของเชอรี่ที่พอจะทราบข่าวอยู่แล้ว เชอรี่คงหวังเอาไว้มากเหมือนกัน จนถึงต้องกับเอ่ย 
7 ปีที่คบหากันมามันก็ถึงเวลาถ้าจะคิดแทนเธอ ผู้หญิงตัวคนเดียวที่โตมากับผู้ชายคนนี้ตั้งแต่ก่อนจบมหาวิทยาลัย
เราขลุกกันอยู่สองคน เพียงปีเดียวที่รู้จักกันในชมรมถ่ายภาพ ผมกับเธอก็สนิทกันมาก ไปมาหาสู่ผู้ใหญ่รับรู้แถมยังเข้ากันได้ดีทั้งสองฝั่ง แม่ของเชอรี่มักฝากขนมไทยมาให้แม่ของผมเสมอ
เราก็คาดหวังอนาคตที่จะสมบูรณ์ตามแบบฉบับนิยมคนเมืองหลวง เชอรี่เป็นคนน่ารักและอยู่เคียงข้างผมตลอดมา เป็นเพื่อนที่ดี เป็นน้องสาวแสนวิเศษ ผมจะอยู่เป็นกำลังใจให้เธอตลอดไป ตลอดชีวิตที่เหลืออยู่


ผมนั่งรถไฟฟ้ามาเดินเล่นที่ห้างสรรพสินค้ากลางสุขุมวิท เดินดูนิทรรศการกลางลานห้างที่มักจัดเป็นประจำเพื่อฆ่าเวลาอันเหลือล้นของการลางานครั้งแรกในรอบหลายปี  ผมเห็นโปรแกรมหนังน่าสนใจหวังจะคลายความเครียดในวี่วัน ก็พลางคิดว่า น่าจะบรรเทาทุกอย่างลงได้ด้วยความเริงใจจากภาพยนตร์สักเรื่อง 

ระหว่างที่ต่อแถวผมก็เห็นใครคนหนึ่งเดินขึ้นบันไดเลื่อนมา.. 
ถ้าจะมีความเล่นตลกในมุกขำของพระผู้เป็นเจ้า วันนี้เป็นวันของท่านแล้ว เอาที่ท่านสบายใจ ผมอุทาน

ผมเดินไปทักดล เขาเพิ่งแยกจากเพื่อนที่เรียนด้วยกันซึ่งนัดกันมาดูนิทรรศการสมุนไพรไทยแล้วมาแวะซื้อของใช้ ดลอยากทานไอศกรีมยี่ห้อโปรดที่มีขายที่ชั้นบน เราจึงได้มายืนคุยกันตรงนี้  ผมอาสาเลี้ยงตั๋วหนังเขา ดลดูจะเกรงใจแต่ผมก็ขอร้องเพราะไม่มีใครดูเป็นเพื่อน  เรามีเวลาอีกชั่วโมงก่อนโปรแกรมจะเริ่ม ผมจึงชวนเขาไปนั่งทานของหวานในร้านดัง 


ดลเป็นคนน่ารักมาก มีอะไรหลายอย่างที่ผมเห็นในแววตาของเด็กคนนี้ งานพิเศษที่เขาทำแล้วส่งเงินไปให้ทางบ้าน ซึ่งมีแค่พ่อที่อยู่ต่างจังหวัดทางภาคเหนือ ผมไม่กล้าถามว่าแม่เขาไปไหน เขาดูทึ่งเวลาผมมีท่าทีผ่อนคลายและปล่อยมุกตลก ผมล่ะดีใจ เพราะไม่ค่อยมีใครขำกับสิ่งที่ผมเล่าแม้กระทั่งเชอรี่  เราชอบแนวหนังแนวเพลงคล้ายกันแม้ด้วยวัยที่ห่างกันถึงสิบปี เขาหยิบทิชชู่มาเช็ดมุมปากผมที่เลอะน้ำแข็งใสจนผมออกอาการเขิน ผมตักเจลลี่สีเหลืองที่เขาน่าจะชอบให้เขาคืน ส่งเข้าปากเขาแล้วรอดูความถูกใจที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้า 

“นี่เวลาลูกค้ามานวด มีใครเขาของ ของแถมบ้างหรือเปล่าครับเนี่ย”  ผมใครรู้..  อยากรู้ถึงที่สุด

“มีสิครับ ร้านย่านโซนนี้ ก็มีการนำเสนอการแถมกันเป็นประจำครับพี่ คนก็เข้าใจว่า ถ้าขอก็จะได้กันทั้งย่าน”  ดลสารยาย แต่ใจผมหล่นวูบ

“แล้ว...”

“ม่ายยยยยย ไม่มีครับ ฮ่าๆๆๆ  ผมเป็นศิษย์มีครูนะครับ เราบำบัดผู้ป่วย ผู้เมื่อยล้า ตามที่ครูบาแพทย์สอนกันมา แต่ผมก็ไม่ได้ว่า คนที่นำเสนอของแถมแฝงจะเป็นคนเลวอะไร ปากท้องคนเราก็ต้องกิน ผมน่ะเห็นใจพวกเขานะครับ”

“มีทุกร้านเลยเหรอ”

“ส่วนใหญ่จะเป็นร้านที่มีห้อง วีไอพี ครับ เพราะลำพังแค่ฉากม่าน มันคงทำอะไรแบบนั้นไม่ได้” ดลมีทีท่าเอียงอายตอนพูดถึงเรื่องล่อแหลม  เขาช่างดูน่ารัก น่าเอามือเอื้อมไปหยิกที่แก้มแดงสุกเหลือเกิน

หน้าจอขนาดใหญ่ถูกเผยให้เห็นแจ่มชัด เมื่อผ้าม่านจับจีบสีดำถูกเลื่อนอัตโนมัติไปริมข้าง
ผมหันหน้าไปมองอีกคนที่กำลังเคี้ยวข้าวโพดคั่วอย่างอร่อยลิ้น เศษป๊อปคอร์นคาราเมลติดอยู่ที่มุมปาก ยังไม่รู้ตัวอีกนะเจ้าเด็กมูมมามนี่
ผมเลยเอื้อมเอานิ้วหัวแม่มือไปเขี่ยออก เขาหันมายิ้มตอบแล้วเพ่งความสนใจไปที่หนังซึ่งกำลังเริ่ม 


ตลอดที่หนังฉาย ผมไม่ได้รับรู้ในสิ่งที่ผู้กำกับส่งมาให้ได้มากนัก เพราะหัวใจของผมเต้นโครมคราม สมาธิไปอยู่ที่คนด้านข้าง หลังแขนของเราสัมผัสกันอยู่นาน จนเขาเป็นฝ่ายเริ่มวางฝ่ามือบนอุ้งมือของผม  รู้สึกอยากยืดเวลานี้ออกไปอีกสักนิด แม้รู้ดีว่า มันกำลังจะจบในไม่ช้า...
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-03-2018 03:00:32 โดย TofuChan »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด