Special
ความสัมพันธ์ของเราช่างแปลกประหลาดยิ่ง
จากเหยื่อกับผู้ล่ากลับกลายเป็นคนที่อาศัยอยู่ร่วมกัน
ผมไม่เคยคิดว่าความสัมพันธ์เราจะก่อตัวขึ้นในรูปแบบนั้นได้ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
ช่วงแรกๆ มันเอาหอยกลับมากินที่รัง โดยมีผมที่เป็นหอยกำลังมองฉากฆาตกรรมอย่างน่าสยดสยอง
เหมือนมันจะรู้ว่าผมกลัว หลังๆ เลยเปลี่ยนไปกินอย่างอื่น หรือไม่ก็ไม่เอาหอยกลับมากินที่รังให้เห็นอีก
หลังๆ ผมเริ่มชินแล้วที่จะมีมันอยู่ด้วย อยู่แบบนี้ก็ดี ปลอดภัย มีอาหารถึงที่
ผมเหม่อมองขึ้นไปข้างบน เหนือทะเลที่มีแสงส่องลงมา ทว่ากลับดูห่างไกลเกินกว่าจะเอื้อม
ผมไม่เคยคิดที่อยากจะขึ้นไปข้างบนมาก่อนเพราะรู้ดีว่าบนนั้นอันตรายถึงขนาดไหน
แต่วันหนึ่งมันกลับชวนผมขึ้นไปด้านบนนั้นด้วยท่าทางตื่นเต้น
อาจจะเป็นเพราะวันก่อนผมเงยหน้าขึ้นแล้วจ้องมองผิวน้ำที่กระเพื่อมไหว มันเลยคิดเองเออเองว่าผมอยากขึ้นไป
ดังนั้นตอนที่มันพยายามฉุดลากแล้วอุ้มผมขึ้นไปด้านบนน้ำ ผมจึงขยับตัวหนีสุดชีวิต แต่แรงหอยจะไปสู้ปลาหมึกตัวใหญ่ได้อย่างไรเล่า
เหมือนมันจะเพิ่งสังเกตว่าผมพยายามขืนตัวหนี ร่างนั้นจึงหยุดนิ่ง มองผมด้วยตากลมใสแป๋วเหมือนจะถามว่า 'อะไรเหรอ?'
ผมพยายามขืนตัวหนีจากอ้อมกอดมัน ความเหนียวหนึบหนับตามปุ่มหนวดทำให้ร่างกายสะท้านเฮือกเล็กน้อย ถึงจะเคย..กันมาแล้ว แต่ผมก็ไม่ชินกับสัมผัสแบบนี้อยู่ดี
มันนิ่งไป ก่อนจะปล่อยผมลงกับโขดหิน ขณะที่หนวดยังคงกอดรัดร่างของผมราวกับเป็นสมบัติล้ำค่าของมัน
ไม่รู้ว่ามันคิดอย่างไร อีกฝ่ายถึงใช้หนวดสัมผัสไปตามร่างกายผมราวกับกำลังปลอบ จากนั้นก็กอดรัดร่างของผมแน่นขึ้นราวกับจะบอกว่า ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น มันก็จะปกป้องผม
ผมเหม่อมองมัน สะกดกลั้นความรู้สึกบางอย่างก่อนจะปล่อยให้มันช้อนตัวขึ้น
น่าแปลกที่ผมไม่ได้รู้สึกกลัวแล้ว
แต่กลับอยากขึ้นไปเห็นภาพเหนือท้องทะเลเสียแทน
------------------
คิดงานตอนดึกแต่ดันนึกพล็อตออกมาเพิ่มแทนค่ะ
ป.ล.ขอบคุณมากนะคะที่มีคนสนใจอ่านเยอะขนาดนี้ แอบตกใจอยู่55555
โพลล์
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ผมเป็นหอย ส่วนเขาเป็นหมึก [ตอนเดียวจบ] ++เปิดเรื่องยาว++ (27/11/62) (อ่าน 25842 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก