#ซอโซ่ล่ามธีร์
ด่านที่ 17 (PART 1/2)
คริสต์มาสอีเวนท์
“หน้าเหวี่ยงมาแต่ไกลเลยนะ”
“แบบนี้กูว่าท่าจะไม่ได้เรื่อง”
“ฮ่า ๆ นั่งก่อนนะครับพี่เท็น”
เจ้าของชื่อเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มพลางนั่งบนเก้าอี้ที่เพื่อนเพิ่งเอากระเป๋าออก ก่อนจะยกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมดโดยไม่สนว่ามันจะเป็นของใครและชงเข้มแค่ไหน สมาชิกในทีมต่างเลิกคิ้วมองอย่างประหลาดใจ มันก็นานมากแล้วที่พวกเขาไม่เคยเห็นอีกฝ่ายหัวเสียอย่างนี้ ล่าสุดก็ตอนได้ยินทีมต่างชาตินินทาในห้องน้ำบอกว่าทีมไทยกาก ๆ หลับตาเล่นก็ชนะ
ร้านเหล้าชื่อดังย่านเกษตรนวมินทร์คือจุดนัดพบของทีมบลูไวเปอร์ ชายหนุ่มผู้รับตำแหน่งซัพพอร์ทในเกมนั้นซัพพอร์ทยันชีวิตจริง ชงเหล้าแก้วของตนเองให้เจ้าของผมสีเทาก่อนจะนั่งเงียบ ๆ เพื่อรอฟัง
“ไม่ได้ผลใช่ไหม?”
“อืม”
“กูว่าแล้ว มันคงหยิ่งเพราะช่วงนี้กำลังดังไง”
“คงกลัวแหละ เพราะเด็กมันน่าจะรู้ว่าถ้ามาอยู่กับพวกเราคงโดนกลบจนไม่เหลือซีนให้เด่น” ชายอีกคนว่าเมื่อคำนึงถึงชื่อเสียงทีมที่โด่งดังมาตลอด แม้จะมีจังหวะที่เงียบหายไปเพราะฟอร์มตก แต่สุดท้ายบลูไวเปอร์ก็กลับมาผงาดบนเวทีจนสร้างประวัติศาสตร์ให้ทีมไทยได้อีกครั้ง
แต่ความเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นตอนทัวร์นาเมนท์เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ซึ่งมันสร้างความเครียดให้กับพวกเขาเหลือเกินกับการถูกจับทางได้จนเกมนั้นเกือบแพ้ แผนที่เคยใช้ได้กับทีมในไทยถูกยำโดยชาวต่างชาติอย่างย่อยยับ และคนในทีมต่างก็เข้าใจจุดบอดของบลูไวเปอร์เป็นอย่างดี
ไม่ว่าจะเป็นการแก้สถานการณ์ตอนคับขันที่ยังทำได้ไม่ดีนัก บางคนถนัดแผนรุกแต่พอเจอสวนกลับก็เสียหลักจนโดนฆ่าตาย อีกทั้งการวางแผนที่พักหลังเริ่มไม่มีไอเดียใหม่ ๆ ไปสู้กับทีมต่างชาติ กระทั่งเท็นได้เห็นกระแสของเกมเมอร์คนหนึ่งที่กำลังมาแรง
ในทีแรกเท็นคิดว่าคงเป็นแค่เด็กเกรียนทั่วไปที่ไม่ได้มีฝีมือดีเด่นไปกว่าใคร แต่พอดูไปเรื่อย ๆ เด็กคนนั้นกลับสร้างความประทับใจให้เขาด้วยการแก้ปัญหาช่วงวิกฤตได้อย่างมีสติและแนวทางการเล่นที่ไม่เหมือนใคร จนอดประหลาดใจไม่ได้ว่าคน ๆ นี้ไปอยู่ส่วนไหนของโลกมาถึงเพิ่งเปิดเผยตัวเอาตอนนี้
“อยู่กับพวกไอ้ธีร์มีแต่ได้กับได้ไง แฟนคลับเยอะ ยอดซับกับยอดโดเนทก็ไหลมาเทมา ดูท่าเด็กมันจะฉลาดนะ เรียนมหาลัยดี มีการศึกษา ถึงจะดูเนิร์ด ๆ เวลาไลฟ์ แต่มันคงคำนวณมาดีแล้วว่าได้เงินก้อนจากการแข่งกับพวกเราคงไม่สู้แบบรับเรื่อย ๆ จากแฟนคลับไอ้ธีร์”
“เด็กสมัยนี้ร้ายจริง ๆ”
“จะเลิกคิดเองเออเองได้ยัง มันไม่ใช่เหตุผลนั้น” ทุกสายตาหันไปทางเจ้าของเสียง สีหน้าของเท็นยังคงอัดแน่นไปด้วยความหงุดหงิดหัวเสียไม่ต่างจากเดิม
“สรุปเด็กมันไม่เข้าทีมเราใช่ไหม?” หลังจากสิ้นสุดคำถาม เท็นก็พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจนัก
“หรือมึงจะบอกว่ามันปฏิเสธเพราะกลัวดังเหมือนตอนคราวไอ้ธีร์? ไม่เอาน่าเท็น พวกเราอยู่วงการนี้มานานแล้ว มันดูไม่ยากหรอกว่าใครพูดจริงใครแผนสูง”
“กูรู้” ชายหนุ่มถอนหายใจพลางสบตากับเพื่อนร่วมทีม “แต่ที่กูเป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะเด็กนั่น”
นึกย้อนไปตอนไล่ดูคลิปเด็กคนนั้นแล้วก็ถอนหายใจ จำได้ว่าเขาส่งต่อให้พี่ ๆ และเพื่อนในทีมดูเพื่อยื่นข้อเสนอว่ามันคงดีไม่น้อยถ้าหากได้ Derya MK12 มาร่วมทีม แม้โซ่จะเล่น DotA น้อยมากเมื่อเทียบกับเกมอื่น ๆ จนทำให้ดูไม่ค่อยคล่องมือ ซึ่งแน่นอนว่าสมาชิกบลูไวเปอร์ไม่เห็นด้วยหากจะเอาเด็กไม่มีความสามารถลงแข่งทัวร์นาเมนต์
ดังนั้นเท็นจึงอาสาเข้าไปตีสนิท ซึ่งการเข้าทางเพื่อนน่าจะแนบเนียนมากที่สุด เขาค่อย ๆ สานความสัมพันธ์เริ่มจากรุ่นพี่ผู้ถ่อมตัวที่มีแต่ความหวังดีจะมอบให้ และเด็กซื่อ ๆ สามคนนั้นก็เชื่ออย่างสนิทใจ แต่มันน่าโมโหจริง ๆ ที่โซ่ปฏิเสธด้วยประโยคนั้นเพียงเพราะเห็นว่าไอ้ธีร์มันของขึ้นจนมีทีท่าว่าจะเข้ามาซัดหน้าเขา
‘เรื่องนั้น... โซ่ขอโทษด้วยนะครับพี่เท็น’
“แล้วเด็กมันว่าไง?”
“ตอนนี้ยังไม่มีอะไรคืบหน้า แต่คนที่ว่าคือไอ้ธีร์”
“หือ มึงไปคุยกับมันมาว่างั้น?” หัวหน้าทีมเบิกตาโพลงอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ยิ่งเห็นเท็นพยักหน้าทุกคนก็ยิ่งตกใจ
“ผมไปส่งเด็กนั่นที่ร้านพี่ตั้บก็เลยเจอ”
“มึงจงใจล่ะสิ” คนอายุรุ่นเดียวกันถาม เท็นนิ่งไปครู่หนึ่งระหว่างนึกถึงสีหน้าของใครอีกคนซึ่งเป็นไปในทางเดียวกับที่คาดหวัง ไอ้ธีร์โมโหนั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ แต่คำตอบของโซ่ก็ชวนให้น่าหงุดหงิดและเขาสลัดเรื่องนี้ออกจากความคิดไม่ได้
เท็นไม่ชอบการถูกปฏิเสธ ไม่ชอบการถูกหักหน้า
“ก็แค่อยากรู้ว่ามันจะทำหน้ายังไงตอนเห็นกูอยู่กับเด็กในทีมของมัน”
“ปั่นเก่งเหลือเกินไอ้ห่า” ตำแหน่งซัพพอร์ทชงเหล้าให้ก่อนทั้งสี่จะชนแก้วกัน
“ไม่รู้ว่ะ ยังไงผมก็อยากได้โซ่เข้าทีม ผมมั่นใจว่าอย่างน้องปั้นแป๊บเดียวก็ได้เรื่องแล้ว เด็กหัวดีสอนไม่นานหรอก เผลอ ๆ จะให้แนวทางใหม่ ๆ กับทีมเราด้วย”
“เออ กูไปดูมันเล่นเกมมาก็พอรู้อยู่ว่าเด็กมันมีพรสวรรค์ แต่ถ้ามันอยากวัลลาบีอยู่กับอดีตเพื่อนรักมึงก็อย่าฝืนให้มากนัก เข้าใจเปล่าวะ?”
หัวหน้าทีมตักเตือนด้วยความเป็นห่วง เขารู้จักไอ้เท็นดีไม่น้อยกว่าคนในครอบครัวมัน การหาแนวทางใหม่ให้ทีมมันเป็นเรื่องที่ดี เขาเห็นด้วยหากสมาชิกอยากเสนอวิธีเพื่อเอาแชมป์โลกมาให้ได้ แต่ถ้าจะให้เข้าไปยุ่งกับไอ้เด็กห่า Thr33Gamer ก็เกรงว่าจะเสียเวลาเปล่า ๆ
“อืม”
เท็นขานตอบในลำคอพลางมองจอโปรเจคเตอร์ที่กำลังฉายการแข่งขันฟุตบอลคู่เด็ด จับจ้องขานักเตะสับขาหลอกเลี้ยงลูกฟุตบอลโชว์ทักษะที่ฝึกฝนมา ผ่านการขัดขวางของทีมฝั่งตรงข้ามจนคนในร้านเริ่มส่งเสียงฮือฮา ก่อนริมฝีปากหยักจะยกยิ้มพอใจเมื่อลูกหนังสีขาวดำถูกเตะจนพุ่งเข้าไปในตาข่ายสีขาวอย่างแรง
“เดี๋ยวผมจะทำให้พวกพี่ดูว่า TEN1O แม่งเดินนำหน้า Thr33Gamer อยู่ก้าวหนึ่งเสมอ”
*
แหลมกับโซ่มองรุ่นพี่ทั้งสามที่นั่งคุยกันอยู่อีกมุมหนึ่งโดยไม่กล้าเข้าไปแทรก จริงอยู่ที่เขาเป็นเด็กส้นตีน และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ไอ้แหลมไม่ควรเข้าไปอยู่ในบทสนทนาตอนนี้เพราะกลัวยิงมุกโง่ ๆ ออกไป เด็กลูกครึ่งชำเลืองมองคนข้างตัวที่นั่งนิ่งเข่าชิดกัน สองมือวางบนหน้าขาขณะมองสามคนนั้น ไอ้โซ่คงเป็นห่วงหนักเพราะมันคือคนเดียวที่ไม่เข้าใจห่าเหวอะไรเลย พอลงจากรถก็เจอพี่ธีร์ไฝว้กับพี่เท็น พอไอ้เชี่ยนั่นกลับพวกพี่ ๆ ก็เดินไปฝอยกันตรงนั้นปล่อยนั่งเด๋อ ๆ อยู่กับเขาตรงนี้
“นาน ๆ จะมาที แต่ดันมาวันที่มีมวยซะได้ เฮ้อ พี่เท็นนะพี่เท็น” แพรวเดินออกมาจากร้านพลางบ่นอุบอิบ เธอแอบแง้มประตูร้านดูอยู่นานสองนาน ลุ้นว่าจะมีคนต่อยกันหรือไม่ แต่จะเดินออกมาดูก็ไม่ได้เพราะต้องดูร้านแทนพี่ตั้บก่อน
เด็กสาวมองพี่ธีร์ที่นั่งกอดอกอยู่บนมอเตอร์ไซค์พี่แจ็ค หน้าเหวี่ยงชนิดว่าถ้าใครเดินชนพี่เขาคงจับหัวกดกับโต๊ะม้าหินอ่อนโดยไม่ถามเหตุผลว่าทำไมถึงไม่ระวัง แพรวดูดน้ำอัดลมอึกใหญ่แล้วส่งต่อให้พี่แหลม ก่อนจะกอดอกลดระดับสายตามองคนตรงหน้า
“โซ่ไปรู้จักพี่เท็นได้ยังไง?”
“คือ...”
“เรื่องนั้นไว้ค่อยคุยกัน ปะ กลับเหอะ เดี๋ยวเรียกแท็กซี่ให้” แหลมว่า แค่เขาคนเดียวความฉิบหายก็บังเกิดแล้ว ถ้ามีน้องแพรวอยู่อีกคนคงชวนกันตบมุกควายมากกว่าจะช่วยทำให้บรรยากาศดีขึ้น
“กลับตอนนี้ก็ตกข่าวดิ ขออยู่ต่ออีกสักหน่อยแล้วกัน”
“โซ่ทำอะไรผิดไปหรือเปล่าครับ...” เขาเคยใจเย็นมากกว่านี้ แต่นั่นก็ก่อนที่จะรู้จักคำว่าเป็นห่วงพี่ธีร์ เด็กหนุ่มตัวผอมมองรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ข้างตัว และพี่แหลมคงลำบากใจที่จะเล่าให้ฟัง
“เรื่องมันยาวอะโซ่”
“แพรวก็รู้เหรอครับ?” เขาเงยหน้ามอง ก่อนจะขยับให้เธอนั่งด้วยกัน
“พี่เชร์เล่าเหอะ โซ่อยู่ทีมพี่แล้วนะเว้ย” แหลมถูกกดดันให้พูดด้วยคำว่า ‘ทีม’ และแววตาหงอย ๆ ของไอ้โซ่ เด็กลูกครึ่งกัดหลอดจนบี้เพราะไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร เรื่องมันยาวและยุ่งเหยิงเหลือเกิน
“เพราะเห็นว่าเป็นมึงนะกูเลยเล่า” เขาสบตากับคนข้างตัวและมันก็พยักหน้า
แหลมหันไปทางรุ่นพี่ทั้งสามคน มองความหัวร้อนของพี่ธีร์ที่ไม่เคยซ่อนไว้ใต้สีหน้าได้เมื่อเป็นเรื่องของพี่เท็น มองแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยความผิดหวังของพี่ตั้บ และความอึดอัดของพี่แจ็คที่ถ่ายทอดออกมาเป็นควันบุหรี่
‘เมื่อก่อนพี่ธีร์ พี่แจ็ค พี่เท็นเป็นเพื่อนสนิทกัน เล่นเกมด้วยกันมาตั้งแต่ม.ปลายอะ แต่พี่เท็นเล่นไม่ค่อยดีเพราะชอบหัวร้อนวิ่งเข้าไปบวกจนตายอยู่บ่อย ๆ ไอ้พี่ธีร์เลยแนะนำพวกแนวทางการเล่น ให้จนฝีมือพัฒนาขึ้นแบบก้าวกระโดด พอเล่นดีขึ้นพวกพี่ ๆ มันก็อยากฟอร์มทีมกันแหละ แต่ตอนนั้นมีกันแค่สามคนไงเลยไปหาสมาชิกเพิ่ม ก็ได้เพื่อนห้องอื่นมาสมทบเป็นซัพพอร์ทชื่อพี่นาย เพราะความบังเอิญ ความเท่ ชื่อทีมเลยออกมาเป็น ‘Numb2r’ เพราะสมาชิกมีชื่อเป็นตัวเลขสองคน ส่วนอีกคนพ้องเสียง’
‘แต่ยังขาดอีกคนนึงเลยต้องจริงจังกับการหาหน่อย บอกเลยว่าตอนนั้นพี่ตั้บโคตรดังในวงการเกม MOBA เอาง่าย ๆ พี่แกอยู่รุ่นบุกเบิก DotA 1 แล้วพี่ธีร์สนิทกับพี่ตั้บมาตั้งแต่สมัยเล่น Ragnarok ก็เลยชวนมาอยู่ทีมเดียวกัน ตอนนั้นพี่ตั้บเป็นหัวหน้าทีมเพราะอายุมากที่สุด ประสบการณ์มากที่สุด เด็ก ๆ เคารพ แต่เรื่องวางแผนทุกคนไว้ใจพี่ธีร์’
‘จากเป็นแค่ทีมโนเนม อยู่ ๆ ก็ดังเป็นพลุแตกเพราะเอาทีมโหดลงได้ตั้งแต่รอบแรก ๆ สมัยนั้นโซเชียลยังไม่บูมเท่าทุกวันนี้ ยังไม่ค่อยมีกระแสปากต่อปาก คลิปยูทูปก็ยังไม่มีใครเอาไปลง แต่บอกเลยว่าในเว็บบอร์ดต้องมีกระทู้ของ Numb2r อยู่หน้าแรกอะ โคตรม้ามืด’
‘ตอนนั้นกูยังเป็นวุ้นในวงการเกมอยู่ แต่บอกเลยว่าทีม Numb2r คือแรงบันดาลใจให้เด็กสิบขวบหัดเล่น DotA กูอินมากจนโหลดไฟล์รีเพลย์มานั่งดูว่า Numb2r เล่นกันยังไง แล้วกูก็หัดเล่นตาม พอ Numb2r เปลี่ยนไปเล่น DotA 2 กูนี่รีบอัพสเปกคอมตามเลยนะ แต่ความติ่งของกูยังไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่ ประเด็นมันอยู่ที่แข่งทัวร์รอบนั้นผู้ชนะจะได้ไปแข่งต่างประเทศ คือไม่รู้ว่ามึงนึกออกไหม ถึงเงินรางวัลจะนิดเดียว แต่ตอนนั้นการได้ออกไปแข่งนอกประเทศมันเป็นอะไรที่ใหญ่โตอะ’
‘แต่คนดูอย่างกูก็ประหลาดใจ เพราะอยู่ ๆ พี่เท็นก็ไม่ได้ลงแข่งช่วงแมตช์หลัง ๆ จนเริ่มมีกระแสว่าทะเลาะกันหรือเปล่า แต่ก็มีคนบอกว่าพี่เท็นต้องโฟกัสเรื่องสอบเข้ามหาลัย เห็นว่าแม่อยากให้เรียนวิศวะ สุดท้าย Numb2r ก็แพ้ Blue-Viper แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไรนะ เหมือนทุกคนเชียร์ Numb2r อยู่ลึก ๆ อยากให้ชนะเพราะทีมที่มีฝีมือเด่น ๆ ตอนนั้นมีแค่ไม่กี่ทีม แต่ก็นั่นแหละ Blue-Viper ไม่ใช่ไก่กาอะ ทางนั้นก็โคตรเก่งเลย’
‘หลายคนบอกว่า Numb2r ยังเด็กอยู่ มาถึงรอบชิงได้ก็ถือว่าสุดยอดแล้ว ถ้าพยายามกว่านี้อีกหน่อยคงสู้ Blue-Viper ได้ไม่ยาก บางคนบอกว่าเป็นเพราะขาด TEN1O ไปเลยทำให้ทีมขาดความสมดุล แต่มันไม่ได้จบแค่ตรงนั้นว่ะ’
‘ความพีคอยู่ที่พี่เท็นไปโผล่ไต้หวันพร้อมทีม Blue-Viper งงกันทั้งแผ่นดิน’
‘แต่ที่งงสุดคงเป็นสมาชิกทีม Numb2r อะ คืออยู่ดี ๆ พี่เท็นไปลงตัวสำรองทีมนั้นได้ไง งงกันฉิบหาย ตอนนั้นพี่เท็นโดนด่ายับหาว่าทรยศวง แต่หัวหน้าทีม Blue-Viper ก็ออกมาโพสต์แก้ตัวให้ว่ารู้จักพี่เท็นมานานแล้ว ละตอนนั้นพี่เท็นไปเที่ยวกับแฟนพอดี เลยชวนไปงานแข่งด้วยกัน แต่บังเอิญวันนั้นตัวสำรองท้องเสีย เลยขอให้เท็นลงแทน เพราะ Blue-Viper ไม่คิดมากอยู่แล้วยังไงก็ทำเพื่อหน้าตาของ E-Sport ประเทศไทย แต่ก็น่าตลกดีอะมึง มีแต่ติ่ง Blue-Viper เท่านั้นแหละที่จะเชื่อเรื่องแหกตาแบบนั้น’
‘พอเรื่องซาไปคนก็ลืม กูรู้จักพี่ตั้บก่อน ตอนนั้นกูนั่งรถทัวร์มาแข่งเคาน์เตอร์ที่กรุงเทพ คือก็รู้จักกันในเกมไง พี่มันก็ใจดีชวนกูมาค้างด้วย จะได้ไม่ต้องเสียค่าห้อง ตอนไปแข่งแม่งก็พากูไปเซนทรัลเวิลด์ พอแข่งเสร็จก็เจอพวกพี่ธีร์ สีหน้าพี่มันตอนนั้นไม่ต่างจากตอนนี้เลย คอเสื้อนี่ยับ กระดุมเม็ดบนหลุดเพราะงัดกับพี่เท็นมาหลังเวทีงานเกม ดีนะที่ไม่มีใครเห็นนอกจากคนกันเอง วันนั้นกูเลยรู้ลึกขึ้นว่ามันคือการวางแผนแต่แรกอะ พี่เท็นแม่งหักหลัง Numb2r’
‘ระหว่างวางแผนว่าจะสู้กับทีมอื่นยังไง พี่เท็นก็อยู่ใน TS* ด้วย’
*TS (TeamSpeak) โปรแกรมแชทที่เปิดไมค์คุยกันได้ เกมเมอร์เมื่อสิบกว่าปีก่อนมักจะใช้โปรแกรมนี้ แต่ปัจจุบันส่วนใหญ่ย้ายไปใช้ Discord กันแล้ว ‘พี่เท็นเอาแผนของ Numb2r ไปบอก Blue-Viper ทางนั้นเลยหาทางมาแก้เกมได้ทัน กลายเป็นว่า Numb2r ทั้งที่ไม่ควรแพ้ เอาจริง ๆ ฝีมือพี่ ๆ เราไม่ได้กากเลยโซ่ แต่พี่เท็นแม่งทำได้เพราะอยากเข้าทีมระดับประเทศ’
‘แต่ถ้ามึงคิดว่าเรื่องนี้น่าเจ็บใจแล้ว มึงจงมองไปที่พี่แจ็ค’
‘ที่บอกว่าพี่เท็นไปไต้หวันกับแฟน เออใช่ อันนี้เรื่องจริง’
‘แต่แฟนที่ว่าไม่ใช่แฟนพี่เท็น แต่เป็นแฟนพี่แจ็คที่คบกันตั้งแต่มอสาม’
‘พี่ธีร์เคยบอกว่าพี่แจ็คเคยเป็นคนตลกมากกว่านี้ แต่กูนึกภาพไม่ออกว่ะ กูมาช้า กูมาตอนพวกพี่ ๆ แม่งมีรอยแผลแล้ว’
‘ทีม Numb2r ยุบลง พี่นายเลิกเล่นเกมไปตั้งใจเรียน ส่วนที่เหลือก็ประคองกันมาจนถึงตอนนี้ พี่ธีร์ไม่แตะ DotA อีกเลยเพราะไอ้เหี้ยนั่น พี่มันหันมาเป็นคนเล่นเกมธรรมดาที่ลงคลิปวันเว้นวัน ทำตัวบ้า ๆ บอ ๆ ทั้งที่มันน่ะจริงจังกับเรื่องแข่งมากกว่าใคร ตอนหันมาเล่นเกมนี้ รู้ไหมว่าคนออกปากชวนแข่งคือใคร พี่แจ็คไง เหตุผลเพราะไม่อยากให้พี่ธีร์ฝังใจกับเรื่องส้นตีนที่ผ่านไปแล้ว’
‘ขี้ซุยบราเทอร์ถือกำเนิดขึ้น ดูเอาจากชื่อก็น่าจะรู้ว่ามันเป็นทีมขำ ๆ เล่นกันแบบไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เป็นที่หนึ่งของประเทศ พี่ธีร์มันเหมือนจะปล่อยวาง แต่พวกกูรู้ไงว่าลึก ๆ พี่มันก็อยากเป็นนักกีฬา E-Sport แล้วไอ้เกมนี้มันก็ไม่ได้พาไปให้ถึงฝั่งฝันได้เหมือนเกมอื่น ๆ อะ สมัยนี้ถ้าไม่ DotA ก็ Pubg’
‘แล้วการแข่งเกมนี้มันไม่เหมือนเกมอื่น ๆ เพราะสมาชิกในทีมทั้งสี่คนต้องแยกกันเป็น 3:1 เพราะคนเป็นฆาตกรที่ต้องไปสู้กับเซอร์ไวเวอร์อีกทีม ส่วนสามคนที่เหลือก็ต้องสู้กับฆาตกรทีมนั้น’
‘กูยังรัก DotA นะ กูรักเกมนี้ฉิบหายเลย แต่พอคลุกคลีกับพี่ ๆ จนพวกมันกลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต กูถึงได้รู้ว่าเกมไหนมันก็สนุกหมดแหละถ้าได้เล่นกับเพื่อนที่มึงไว้ใจ’
‘กูไม่รู้นะว่ามึงไปรู้จักกับพี่เท็นได้ยังไง มึงอาจจะตื่นเต้นกับทีมระดับประเทศจนอยากย้ายทีม ซึ่งมันก็ได้ว่ะโซ่ แต่ก่อนไปมึงช่วยเข้าใจพวกกูทีนะ ถ้าจะไปก็ขอให้บอกกันดี ๆ เพราะพวกพี่ ๆ มันเจ็บจากการโดนแทงข้างหลังมาแล้ว และมันคงส้นตีนมากถ้าคนแทงซ้ำรอยเดิมเป็นมึงอะโซ่’
*
ต่อด้านล่างนะคะ
หัวข้อ: ▲เกมเมอร์และน้องเด๋อของเขา▲ #ซอโซ่ล่ามธีร์ (01/09/61) (อ่าน 224495 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก