อ่านครบแล้ว...
แอบใจหายหน่อยๆเหมือนกันนะคะเนี่ย ต่ายเพิ่งมีโอกาสมาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก ตอนแรกก็คิดว่าน่าจะขำๆฮาๆล่ะมั้งแต่อ่านไปก็ได้ข้อคิดดีๆหลายอย่าง
อาจจะเพราะรู้ว่านี่เป็นเรื่องจริงเลยรู้สึกอินตามกว่าปกติมั้ง
พี่มิ้งค์บอกตามตรงนะ รูปในดิสอ่ะทำให้ต่ายนึกว่าพี่เด็กกว่าต่ายอีกเหอะ(ขึ้นปี2ค่ะ)
ดิสนี้ทำเอานึกว่าเด็กมัธยม!
ตอนแรกต่ายก็สงสัยนะว่าพี่แฟอ่ะชอบพี่มิ้งแหงม อ่านไปก็...ว่าแล้ว! 555+
เรื่องพี่กับพี่แฟคล้ายๆคู่นึงที่หนูรู้จักเลยเสียแต่ว่าพี่ผู้หญิงเค้ายังไม่ยอมรับว่ารักสุดท้ายพี่ผู้ชายเลยต้องรอต่อไป 55 (เป็นเพื่อนสมัยเด็ก ฝ่ายชายย้ายไปเมืองนอกพอกลับมาก็ถึงรู้ตัวว่าชอบพี่ผู้หญิง ตอนนี้ก็ไปๆมาๆระหว่างไทยกับเมืองนอก)
ต่ายอ่านไปก็คิดว่าพี่คนนี้มีดีอะไรนะถึงทำให้คนรักได้? (อันนี้ไม่ได้จะว่าอะไรนะคะหมายความตามที่เขียนจริงๆว่าอยากรู้)
พี่เป็นคนตรงๆ พี่ไม่ปิดบัง พี่รักเพื่อน หลายๆเหตุผลที่ทำให้ต่ายเข้าใจว่าทำไมพี่แฟถึงมาชอบพี่ได้
อ่านไปก็เหมือนอ่านนิยายเสียแต่ว่านี่คือเรื่องจริง^^ ชีวิตก็เหมือนละครต่างตรงที่เราไม่สามารถเอามันมารีเมคแสดงใหม่ได้
อ่านแล้วทำให้รู้สึกว่าชีวิตรักนี่มันไม่ง่ายเลยจริงๆ เชื่อใจ...ให้อภัย...ถึงจะเจ็บแต่ความสัมพันธ์บางครั้งมันก็ผูกพันเกินกว่านั้น
เริ่มรู้สึกจะไหลเข้าโหมดปรัชญาเวิ่นเว้อละ 55+
เอาเป็นว่ารู้สึกไม่ผิดหวังที่กดคลิกเข้ามาค่ะ
ขอให้พี่ๆทุกคู่รักกันตลอดไปนะคะ
ปล.จนบัดนี้หนูยังไม่รู้อยู่ดีกว่าพี่กวางพี่เก้งชื่อจริงว่าอะไร 555+
แต่เพื่อนหนูมีชื่อนี้จริงๆทั้งสองคนและเป็นเกย์ทั้งสองคนจริงๆด้วย
ปล.2 รักษาสุขภาพนะคะ รู้สึกพี่มิ้งค์ป่วยบ่อยเข้าโรงพยาบาลหลายครั้งมากมาย
ปล.3 เมลพี่ที่อยู่ในบอร์ดของสนุกอ่านนั่นใช่เอ็มพี่ป่ะคะ? ต่ายขอแอดได้มั้ย?