ตอนที่ 20
เคยได้ยินมั้ยครับว่าความคิดถึงมันฆ่าคนได้ ผมกำลังประสบเคราะห์กรรมอันนั้นอยู่
ใจกูจะขาดแล้วสัดเอ๊ยยยยยย
dinphoodin น้องคนนั้นอ่ะ พี่คิดถึงโว้ยยยยยยย
starsatayu คิดถึงเหมือนกัน : )สัปดาห์แรกที่ห่างกันเป็นสัปดาห์เป็นช่วงก่อนหน้าปีใหม่แค่สัปดาห์เดียว
ช่วงแรกเป็นอะไรที่ผ่านไปได้อย่างเชื่องช้าสุดๆ ผมต้องหาอะไรมาทำก่อนที่ตัวเองจะเป็นบ้า อ่านหนังสืออย่างบ้าคลั่งจนแทบไม่ได้กินไม่ได้นอน อ่านจนเพื่อนหาว่าผมหมกมุ่น อ่านจนแม่ที่เคยเป็นห่วงว่าผมจะสอบไม่ติดถึงกับบอกให้ผมพักผ่อนเสียบ้าง มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ
ผมสวนทางกับสตาร์ที่โรงเรียนบ้าง เราสองคนได้แต่ส่งยิ้มให้กันแต่ไม่ได้คุยกัน เวลาเข้าแถวสตาร์มองมาที่ผมบ่อยมาก ผมเองก็มองไปบ่อยเหมือนกัน มองจนไอ้โชคสะกิดแล้วสะกิดอีก ส่วนไอ้บู้ก็สะกิดสตาร์เหมือนกัน เป็นอยู่อย่างนั้นทุกวัน
บางวันไม่ได้ไปโรงเรียน (เปิดการ์ดเด็ก ม.6 ตามเคย) ผมก็แก้คิดถึงด้วยการดูไอจีสตาร์ซ้ำๆ (จำวันที่ที่โพสต์รูปหมารูปแมวได้หมดแล้ว) หรือไม่ก็เข้าไปดูตามเพจคิวต์บอยเผื่อจะมีแอดมินคนไหนใจดีเอารูปสตาร์ของผมไปลงบ้าง ปรากฏว่าผมไม่เห็นรูปสตาร์ครับแต่เห็นรูปตัวเอง พอไล่อ่านคอมเมนต์ดูเท่านั้นแหละ ผมปิดหนีแทบไม่ทัน ทำไมป้าๆ สมัยนี้ถึงได้หื่นกามกันนักนะ
หลังจากนั้นก็จะเป็นวันหยุดยาวปีใหม่แล้ว บ้านผมไม่มีแพลนจะไปเที่ยวที่ไหนทั้งนั้นเพราะเห็นว่าผมต้องอ่านหนังสือ ส่วนบ้านของสตาร์...ผมไม่รู้หรอกครับ ก็ได้แต่ลุ้นให้มันอัพไอจีให้ผมได้ดูบ้าง นั่นคือความหวังเดียวของผมจริงๆ
starsatayu Happy new year! รอฉลองกับพี่นะครับ
dinphoodin สวัสดีปีใหม่นะ : )มันเป็นช่วงปีใหม่ที่เหงาแปลกๆ แต่ผมก็สมควรได้รับความเหงานั้น เวลาในการเตรียมตัวสอบของผมน้อยลงไปมากเมื่อนับนิ้วมือดูดีๆ ตอนนี้ผมเริ่มกระจายใบสมัครไปทั่ว ที่แน่ๆ มีทั้งมอ A และมอ B ซึ่งเป้าหมายของผมอยู่ที่มอ A ครับ มันเป็นความฝันของพ่อผมและก็เป็นความฝันของสตาร์ด้วย
ตอนนี้ความฝันของมันก็คือความฝันของผมไปแล้ว ผมไม่ขอห่างจากน้องอีกแล้วแม้จะรู้ว่าปีหน้าจะเรียนคนละที่ก็ตาม แต่อย่างน้อยก็ขอเข้ามอ A ไปก่อนรอสตาร์เข้าตามมา ใครจะหาว่าผมสนใจเรื่องรักมากกว่าเรียน ใช้รักนำทางชีวิตอะไรก็ว่ากันไปเถอะ ผมรู้แต่ว่าถ้าได้เรียนมอ A จริงบ้านผมปิดซอยฉลองแน่ ก็มันเดินเข้าง่ายๆ ซะที่ไหนกันล่ะครับ การแข่งขันสูงลิบชนิดที่ว่าเพื่อนผมหลายคนถอดใจไม่สมัครกันเลยทีเดียว
เมื่อรู้ว่าเป้าหมายคืออะไรแล้ว เราก็ทำได้แค่พุ่งไปหามันเท่านั้น
ยอมรับว่าตอนนี้จิตใจผมอ่อนแอ ขาดความชุ่มชื่นเอามากๆ ผมทำได้แค่อ่านหนังสือไปเรื่อยๆ แก้คิดถึงเท่านั้น แม้จะมีเจอกันบ้างที่โรงเรียน เดินสวนกันที่โรงอาหาร มันก็ยังไม่พอกับใจที่คิดถึงน้องมากๆ ของผมอยู่ดี
เมื่อไหร่จะมีที่เรียน
เมื่อไหร่จะผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไป
เมื่อไหร่ผมกับสตาร์จะได้คู่กันจริงๆ สักที
dinphoodin นับถอยหลัง ม.6 อีกไม่นานแล้วสิ ป.ล. เรื่องของเราก็อีกไม่นานแล้วสิ : )
starsatayu รอไม่ไหวแล้ว : )ชักจะชอบอีโมตัวนี้แล้วสิ : ) พอผมชอบพิมพ์อีโมนี้ สตาร์ก็ชอบตามผม กลายเป็นว่าผมทึกทักเอาเองว่าอะไรก็ตามที่มีอีโมอันนี้ย่อมหมายถึงผมทุกอัน ไอจีสตาร์เริ่มมีรูปของเจ้าตัวมากขึ้น พอๆ กับคอมเมนต์แซวที่เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ ข่าวของผมกับสตาร์คงกระจายไปทั่วทุกหัวระแหง รุ่นน้องรุ่นพี่รุ่นไหนๆ ต่างก็เข้ามาเชียร์มาแซวกันเป็นว่าเล่น ผมกับสตาร์ก็ไม่ตอบโต้ ปล่อยเขาแซวกันไปเพราะมันคือความจริง จะว่าไปผมก็ได้ยิ้มและหัวเราะจากการอ่านคอมเมนต์กวนบาทาของคนพวกนี้นี่แหละ
บรรยากาศของผมกับแม่ดีขึ้นมาก ราวกับว่าเราไม่เคยทะเลาะกันเลย จะว่าไปแม่เองก็รู้สึกผิดที่จับผมแยกกับสตาร์ดื้อๆ แต่แม่ก็คอยย้ำกับผมเสมอว่าถ้ามีที่เรียนแล้วแม่จะไฟเขียวและจะไม่ยุ่งอะไรด้วยอีก แม่เป็นคนทำตามคำพูดครับ ผมอยากจะใช้โอกาสนี้ขอแม่ซื้อรถใหม่ให้จริงเชียว แต่ก็กลัวแม่จะเขกกบาลผมกลับมาแทน แหม ก็ผมอยากมีพาหนะใช้ไปหาสตาร์ที่โรงเรียนนี่หว่า มีรถมันง่ายกว่าเยอะเลยว่างั้นมั้ย
ผ่านไปหลายสัปดาห์ ผมชักจะมองเห็นข้อดีที่เราสองคนเลือกที่จะอยู่ห่างกัน เพราะมันทำให้ผมได้ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนได้อย่างเต็มที่ เพื่อนที่บางคนผมเห็นมาตั้งแต่สมัยประถม บางคนที่เรียนห้องเดียวกับผมมาตั้งแต่ ม.1 กลายเป็นว่าผมได้ใช้เวลาอยู่กับเพื่อนหลายคนจนรู้สึกว่าแม่งโคตรจะคุ้มค่ากับชีวิตวัยมัธยม
หรือสตาร์อยากจะปล่อยให้ผมเก็บความทรงจำตรงนี้ไปด้วยวะ
dinphoodin จบไปกูต้องคิดถึงพวกมึงมากแน่ๆ เลย #ดึงดราม่าแป๊บ
starsatayu โอ๋ๆ อย่าดราม่าดิเวลาผ่านไป เผลอแป๊บเดียวนี่ก็จะเป็นเวลาสุดท้ายของชีวิตการเรียนมัธยมของผมแล้ว ผมยื่นคะแนนโควตาของมอ A และมอ B ไปเมื่อสัปดาห์ก่อนจึงใช้เวลาช่วงนี้หมดไปกับการพักผ่อนสมอง ถ้าไม่ติดก็เจอกันอีกทีตอนแอดมิชชั่นเลยละกัน
วันนี้ผมนั่งมองดูรุ่นน้องเล่นบาสอยู่ที่สนามบาสบนอัฒจรรย์ด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย คิดอะไรเรื่อยเปื่อยถึงช่วงเวลาท้ายๆ ที่ผมจะได้ใช้ในโรงเรียนนี้ มันมีครบทุกรสชาติเลยแฮะ สุข เศร้า เหงา และก็เซ็ง ที่แน่ๆ ผมได้สัมผัสกับคนที่ผมให้ความรักอย่างจริงจังถึงสองครั้ง
ครั้งแรกก็คือฟืนซึ่งมีแฟนเป็นคนที่กำลังชู้ตบาสอยู่กลางสนาม ตอนชอบฟืน ผมชอบเพราะรู้สึกชอบ ไม่ได้คิดอยากจะได้มาไว้ครอบครอง เพราะเหมือนใจผมรู้อยู่แล้วว่าตัวเองน่าจะผิดหวัง ไอ้สิกมันแสดงความเป็นเจ้าของกับฟืนตั้งแต่มันสองคนเป็นเพื่อนกันแล้ว เพราะงั้นขืนแข่งไปผมก็คงจะแพ้ เรื่องฟืนก็เลยเป็นความทรงจำที่นึกถึงทีไรก็อยากจะหลุดขำออกมาเสียให้ได้ ไม่ได้ขำตัวเองนะครับ แต่ขำไอ้สิก มันคงหึงน่าดูถ้ารู้ว่าผมคิดถึงเรื่องของฟืนอยู่
ส่วนครั้งที่สองก็คือสตาร์ เป็นครั้งที่อยู่ในปัจจุบันและก็น่าจะอยู่ในอนาคตด้วย ผมเจอสตาร์ตอนที่อกหักจากฟืน เป็นอะไรที่ผมค่อนข้างมึนและก็สับสนในตอนแรก แต่สุดท้ายผมก็แพ้ให้กับความน่ารักของสตาร์ รอยยิ้มฟันเหล็กที่ชวนละลาย รวมไปถึงนิสัยการพูดคุยที่ผมนึกถึงทีไรก็อยากจะฟังวนไปสักร้อยรอบ ผมชอบเวลาที่น้องพูดว่าชอบผม มันเป็นคำที่เจ้าตัวพูดอย่างจริงจังและแฝงไปด้วยความจริงใจ
จะว่าไปก็อยากจะฟังอีกสักครั้งจัง
"ยังไม่กลับเหรอพี่ดิน" ฟืนที่หอบเป้มาสองใบทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ผม ดูก็รู้ว่าเป้อีกใบเป็นของไอ้สิก
"ยัง แล้วทำไมมึงยังไม่กลับ" ตอนผมชอบฟืน ผมพูดกับฟืนเพราะมากเลยครับ แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ฟืนก็ต้องกลับมาเจอกับพี่ดินเวอร์ชั่นหยาบคายตามเดิม
"ก็ไอ้เหี้ยนั่นอ่ะดิอยากออกกำลัง" ฟืนหันไปหาสิกที่กำลังโชว์ฟอร์มโดดเด่นอยู่กลางสนาม สิกหันมาหาฟืนบ่อยมาก ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นฟืนมานั่งกับผม ขืนเป็นงี้อีกสักพักมันก็คงจะเลิกเล่นและก็วิ่งตามมานั่งด้วยแน่ คอยดูสิ ผมให้เวลาไม่ถึงห้านาที
ไม่สิ สามนาทีก็พอ
"มันอยากออก มึงไม่อยากออก มึงก็กลับดิ"
"ไม่ได้น่ะสิครับพี่ วันนี้ต้องไปนอนบ้านมัน พ่อแม่มันไม่อยู่"
โห ได้ข่าวว่าเป็นคู่ที่สลับบ้านกันนอนและก็นอนด้วยกัน สงสัยจะเป็นเรื่องจริงแฮะ
"พี่ไม่ได้คุยกับสตาร์เลยเหรอ"
"อืม" ผมตอบทันควันพร้อมถอนใจ
"ทำได้ไงอ่ะ" ฟืนดูทึ่งมาก "ห่างจากสิกทีไร ผมทนไม่ไหวทุกที"
นี่คือช่วงเวลาของการอวดแฟนเหรอวะ...
"ก็ไม่รู้ มันเป็นสไตล์ของคู่กู"
"นั่งด้วยหน่อย" ไอ้สิกโผล่มาแทรกกลาง บอกเลยว่าไม่ถึงสามนาทีด้วยซ้ำ สองก็ไม่ถึง!
"ไม่เล่นแล้วเหรอ"
"ไม่เล่นแล้ว กลัวมึงเบื่อ"
ถุย พูดเอาใจเมียชัดๆ ผมใช้เท้าเขี่ยเท้าไอ้สิกด้วยท่าทางหาเรื่อง ไอ้สิกทำหน้าบูดใส่ผมพร้อมกับดื่มน้ำที่ฟืนเตรียมมาไว้ให้ แม่ง นี่มันคู่ในอุดมคติชัดๆ เลยนี่หว่า คนหนึ่งก็กลัวคนรอจะเบื่อ ส่วนคนรอก็แก้เบื่อด้วยการเดินไปหาน้ำมาเตรียมไว้ให้
กูยอมเลย
อย่าให้กูมีบ้างนะ
"แฟนไปไหนอ่ะพี่" ไอ้สิกเริ่มกวนประสาทผม
"ไม่รู้ อาจจะกลับไปแล้ว อาจจะเรียนอยู่ หรือไม่ก็อยู่ที่ไหนสักที่"
"ให้ถามให้เปล่า" มันยักคิ้ว
"ไม่"
"ผมก็ถามให้ได้นะ" ฟืนเขย่าโทรศัพท์
โว้ย กวนผมทั้งคู่เลย ผมมองไปทางอื่นอย่างขุ่นเคือง ใจมันอยากรู้อยู่แล้วว่าตอนนี้สตาร์ทำอะไรอยู่ คนมันคุยผ่านแคปชั่นในไอจีมานานนะครับ!
"ไม่เป็นไร" ผมทำใจแข็งปฏิเสธไป
"เอาเลยฟืน ถ่ายเลย"
"เอางั้นเหรอ"
"เออ เดี๋ยวกูเดินลงไปข้างล่างให้"
สองคนนั้นคุยกันในสิ่งที่ผมไม่เข้าใจ ไม่นานนักผมก็ถึงบางอ้อ ฟืนมันกดถ่ายวิดีโอจะอัพสตอรี่ในไอจีอีกแล้ว
"พี่ดินทำไรอยู่พี่ ทำไมหงอยจัง"
"ถ่ายห่าไร" ผมหน้าบึ้งใส่โทรศัพท์ฟืนก่อนจะปัดมือมันเบาๆ
"หงุดหงิดอะไรขนาดนั้น" เสียงเหล่านี้เข้ากล้องไปแน่ๆ ฟืนกดอัพทันทีแบบไม่ดู จากนั้นก็กดเปิดกล้องหน้า ถ่ายสตอรี่อันถัดไป
"มึงจะทำอะไรเนี่ยยย" ผมร้องลั่น
"ยิ้มหน่อยสิครับ" ฟืนยิ้มใส่กล้อง เอียงมาทางผมเพื่อจะถ่ายผมด้วย
"ไม่เอาเว้ยยย"
ฟืนกดอัพ สิกเดินขึ้นมานั่งที่เดิมเหมือนต้องการพักเหนื่อยอีกหน่อย เดี๋ยวก่อน มึงสองคนทำอะไรลงไปเมื่อกี้
"พี่ดินไม่คุ้นเหรอ ผมเคยทำแบบนี้ตอนที่พี่เรย์กับสตาร์ไปกินอาหารญี่ปุ่นด้วยกันไง" ฟืนอธิบาย
ผมชักจะเข้าใจทุกอย่างแล้ว สิกเดินหลบไปแล้วให้ฟืนอัพสตอรี่เหมือนกับว่ามีผมอยู่กับมันแค่สองคน
"ช่วงนี้สตาร์เล่นไอจีบ่อย เดี๋ยวก็คงเห็น" ฟืนส่งยิ้มให้ผมก่อนจะหันไปหาสิก "หายเหนื่อยยัง"
"อืม" สิกเก็บกระเป๋าแล้วโบกมือลาผม "ไปนะพี่"
"ไปนะครับ"
ผมตกใจมาก ร้องเรียกตามทั้งสองคนเอาไว้ไม่ทัน
"ของขวัญวันเรียนจบจากผมกับฟืน" สิกส่งยิ้มให้ผมเป็นครั้งแรก หลังจากนั้นมันก็โอบไหล่ของฟืนและก็วิ่งจากผมไปไกล ท่าทางอารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง
แผนของมึงจะใช้ได้ผลเหรอวะ ถ้าตอนนี้สตาร์นอนตีพุงอยู่บ้านล่ะ
ถึงจะเป็นอย่างนั้น...แต่ผมก็ยังรอ
"แฮ่กๆๆ"
"..."
"ไอ้พี่ดิน"
"..."
"พี่ดินว้อยยย!"
หูฟังของผมถูกกระชากออก คนลงมือก็คือสตาร์นั่นเอง เหงื่อของมันท่วมตัวไปหมด ท่าทางจะรีบมาที่นี่เอามากๆ
แผนของสิกกับฟืนอันนี้ได้ผลอีกแล้ว
คำว่า 'รักแรงหึงแรง' ของไอ้โชคลอยขึ้นมาในหัวของผมอีกครั้ง น่าจะเป็นความจริงเกี่ยวกับสตาร์ที่ปฏิเสธไม่ได้แล้วครับว่าสตาร์เป็นคนแบบนี้จริงๆ
...ก็เหมือนผมนั่นแหละ
"ร้าย ไหนล่ะฟืน" สตาร์ถามเสียงเข้ม มองซ้ายมองขวาเพื่อจะมองหาฟืน
"ไม่อยู่หรอก" ผมกลั้นขำ ดึงแขนสตาร์ให้นั่งลงข้างๆ "มันอยากให้เราสองคนคุยกัน หลังจากที่ไม่ได้คุยมานานมากแล้ว"
สตาร์เปลี่ยนสีหน้าแทบจะในทันที จากนั้นก็ทำปากเบ้
"เป็นอะไร" ผมตกใจ คิดว่าอีกฝ่ายจะน้ำตาไหล
"จะตายแล้ว"
"..."
"คิดถึง" ผมดึงสตาร์เข้ามาโอบไว้หลวมๆ ทันที จากนั้นก็ปล่อยอย่างรวดเร็ว ตรงนี้สื่อเยอะครับต้องแคร์นิดนึง
"เหมือนกัน" ผมพูดความจริงจากหัวใจ
"เป็นไงบ้าง สบายดีใช่มั้ย"
"สบายดีสิ แต่แย่หน่อยที่ใจ มันต้องการใครสักคนมาดูแล"
สตาร์มองผมอย่างไร้อารมณ์แบบแกล้งๆ "อ้วกได้มั้ย"
"ก็มันจริงนี่"
"..."
"แล้วนี่เมื่อกี้อยู่ไหน"
"กำลังตรวจข้อสอบอยู่ในห้อง พอเห็นสตอรี่ก็เลยฝากเพื่อนตรวจและก็วิ่งมาที่นี่ ไอ้ฟืนนะไอ้ฟืน แสบฉิบหาย"
"ทำไมถึงไม่คิดว่าสิกจะอยู่ใกล้ๆ บ้างล่ะ" ผมหัวเราะลั่น
"ไม่รู้ ตอนหึงมันไม่มีเหตุมีผลอะไรทั้งนั้น มันก็แค่รู้สึกหึงอ่ะ"
โอเค กูเถียงไม่ได้เลยเพราะกูเป็นบ่อย...
"อีกไม่นานแล้วนะ" ผมพูดให้สตาร์ได้มีความหวัง
"อีกไม่นานเรื่องอะไร"
"ที่พี่จะจบ ม.6 มั้ง ให้ตายสิวะ"
"อ้าว ฮ่าๆๆ มันมีอีกไม่นานตั้งหลายเรื่องนี่"
"พี่ก็ต้องหมายถึงเรื่องของเราสิ"
"จะมีที่เรียนแล้วเหรอ!" ท่าทีของสตาร์ดูกระตือรือร้นขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เหมือนมันก็รออยู่เหมือนกัน ดีไม่ดีอาจรอมากกว่าผมอีก
"เชื่อใจพี่มั้ยล่ะ" ผมพูดพร้อมรอยยิ้ม
"เชื่อดิ"
"..."
"รีบมีที่เรียนได้แล้ว ใกล้จะทนไม่ไหวแล้ว"
ผมเอานิ้วก้อยของตัวเองไปแตะกับนิ้วก้อยของสตาร์ที่วางอยู่
"ครับ"
"..."
"เชื่อใจพี่นะ"
สตาร์ยิ้มให้ผมอย่างหวานซึ้ง "ว่าแต่เก่งมากนะที่ไม่โกงดูไอดีตัวที่ยี่สิบแล้วก็แอดมาอ่ะ"
"พี่จะโกงทำไมเล่า แต่ถามไรหน่อยดิ ทำไมต้องมีไอดีไลน์ตั้งยี่สิบตัววะ เยอะฉิบหาย" ขอบ่นหน่อยเถอะครับ มีโอกาสทั้งที
"จริงๆ แล้วเคยตั้งสั้นๆ แล้วมีคนแอดเข้ามาเยอะมากจนเครื่องเหมือนจะระเบิด ไอ้บู้ก็เลยให้เปลี่ยนใหม่ เป็นไอดีที่ยาวๆ ไปเลย คนอยากแอดจะได้ขี้เกียจเดา"
"คนอยากได้จริงๆ ยาวแค่ไหนมันก็ไม่ขี้เกียจแอดหาหรอก เชี่ยบู้ใช้ตรรกะอะไรคิด"
"แต่มันก็ทำให้สตาร์ได้เห็นอะไรหลายอย่างในตัวพี่ดินนะ พี่ดินลองคิดดูสิ" สตาร์พูดอย่างจริงจัง "ตั้งแต่ไอดีตัวแรกจนถึงไอดีตัวนี้ เราผ่านอะไรกันมาบ้าง มันมีความทรงจำเต็มไปหมดเลยนะ"
ผมเถียงไม่ได้อีกตามเคยเพราะมันคือความจริง พอลองมองย้อนกลับไปผมเห็นแต่ข้อดีไม่เห็นข้อเสียของการที่สตาร์มีไอดีไลน์ที่ยาวเหยียด มันทำให้ผมได้ใช้เวลาอยู่ร่วมกันกับสตาร์ ได้เห็นอะไรหลายอย่างในตัวมันที่ไม่ได้มีดีแค่หน้าตา และก็อะไรหลายอย่างที่เข้ากับผม
"อีกแค่ตัวเดียวเท่านั้นเนอะ" ผมยิ้มกริ่ม
"ช่าย"
"แอดหาวันแรกพี่จะทักทั้งคืนเลยคอยดู"
"อยากตอบจังเลยครับ"
"แหม เล่นตัวบ้างเหอะ" ผมยีผมคนข้างๆ อย่างหมั่นไส้
"เล่นตัวแล้วได้อะไรล่ะ ในเมื่อรู้สึกเหมือนกัน"
ผมว่าสตาร์นี่ไม่ธรรมดาแล้วว่ะ ถ้าน้องมันคิดเหมือนกันล่ะก็อย่าใช้คำว่าแสดงออกดีกว่าครับ ใช้คำว่าอ่อยไปเลย ถึงแม้ว่าน้องมันจะแสดงออกในแบบตรงๆ ก็ตาม แต่ผมก็มองว่ามันเป็นการอ่อยอยู่ดีอ่ะ เพราะมันพูดแบบนี้ทีไร ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกทีไป
จับลากเข้าห้องน้ำดีมั้ยเนี่ย...ห้องน้ำตรงนั้นว่างอยู่ป่ะวะ
"อยากจูบอ่ะ" ผมกระทืบเท้าอย่างเซ็งๆ
"เหมือนกัน"
โว้ยยย นี่ก็เรียกว่าอ่อยนะเนี่ย! ผมจะทำอย่างไรกับคนตรงหน้าดี นึกอยากให้ตรงสนามบาสคนหายไปหมดขึ้นมาเลย ผมจะได้จูบสตาร์อย่างที่ใจปรารถนาสักที
"พี่จะอดทนไว้"
"เดี๋ยวสตาร์ต้องกลับไปที่ห้องแล้วนะ ไปเอากระเป๋า"
"จะไปไหนต่อ"
"เรียนพิเศษครับ คอร์สนี้ใกล้ปิดคอร์สแล้ว"
"ดูแลตัวเองนะ" ผมมองตามอย่างอาลัยอาวรณ์
"พี่ดินจะไปส่งก็ได้นะ"
"จริงดิ" ผมร้องลั่นอย่างดีใจ
"ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วนี่เนอะ"
ผมหยิบเป้ตัวเองขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ยืนตัวตรงพร้อมที่จะเดินตามสตาร์ไปในทุกที่ สตาร์หัวเราะถูกใจก่อนจะเดินนำหน้าไป นึกถึงวันเก่าๆ เลยครับแบบนี้ นี่ดีใจจนอยากจะเต้นไปทั่วเลยนะขอบอก ก็ผมไม่ได้ทำแบบนี้มานานมากแล้วอ่ะ
หมับ
ผมคว้าตัวสตาร์เอาไว้ก่อนที่มันจะเดินชนเสา อีกฝ่ายหัวเราะลั่นเมื่อเห็นว่าผมยังทำในสิ่งเดิมๆ ไม่นานนักก็มาถึงตึกห้องคิงที่เงียบฉี่เพราะเด็กนักเรียนส่วนใหญ่ยังอยู่ในห้อง พวกห้องคิงก็เป็นอย่างนี้แหละครับ ไม่เข้มข้น ไม่เลิกเรียน ยิ่งช่วงใกล้สอบนี่ถ้าเอาถุงนอนมานอนที่ห้องได้ พวกมันคงทำไปแล้ว
"ตั้งใจเรียนนะ" ผมโบกมือลาเมื่อถึงหน้าห้องหนึ่งของสตาร์ ทำหน้าเซ็งอย่างอดไม่ได้
"เดี๋ยวสิพี่ดิน"สตาร์มีสีหน้าแดงก่ำจนผมงง
"อะไร"
"ต้องให้สตาร์เริ่มอีกแล้วเหรอ"
ผมเข้าใจในทันที สิ่งที่น้องหมายถึงก็คือจูบนั่นเอง แม้คราวนี้จะไม่นานเท่าวันที่อยู่ในห้องน้ำแถวห้องเรียนผม แต่มันก็หวานจับจิตจับใจซะจนผมไม่อยากลืม
ให้ตายเถอะ...น้องดาวแม่งก็ยังกร๊าวหัวใจพี่ได้เสมอ
"ฮัลโหล ว่าไงแม่"
[ดิน! มอ A ประกาศผลแล้วนะ!]
"หา เร็วไปป่ะ"
[กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด]
"...ปะ เป็นไงบ้างแม่ เป็นไงบ้าง!"
[จะเอาอะไร รถใช่มั้ย ได้ เดี๋ยวแม่จะคุยกับพ่อเอง!]
"เฮ้ยยยยยย"
[เปิดดูเองเลยลูก แม่กับพ่อดีใจมากเลยนะ ขอบคุณลูกมากเลยที่ตั้งใจ!]
"เฮ้ยยยยยยยยยย"
[กลับไปหาน้องสตาร์ได้แล้ว!]
TBC*
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
