พ่อหม้ายลูกติด(2)เนี่ยแหละ'เมีย'ผม
ตอนที่8
ร่างชายสมส่วน สุขุม ใบหน้าหล่อเหลาอย่างข้ามฟ้าถึงกับตัวเกร็งไปหมด สีหน้าซีดเหลือง เพราะตั้งแต่เดินเข้าร้านไอศครีมก็มีคนให้ความสนใจเขา จับจ้องเขาพอสมควร ส่วนนึงก็คงเป็นเพราะเขาเป็นพี่ดาราดัง อีกส่วนใหญ่คงมาจากการที่ผู้ชายสองคนจูงเด็กเข้ามาในร้านแน่นอน คิดไว้อยู่แล้วเชียวว่าต้องเป็นแบบนี้ ข้ามฟ้าเอาแต่บ่นในใจ จริงๆเขาก็คิดและกลัวตั้งแต่เห็นอินทรีย์เลี้ยวรถเข้าห้างละ อยากจะกลับบ้านหรือไปที่อื่นจะแย่แต่ทำไงได้ แพ้ลูกตลอด ไม่เคยใจแข็งได้สักครั้ง เจอลูกอ้อนของเจ้าแฝดต้องสยบทุกที
"ติมๆ มาแล้ววววววว" พายุลิ้นห้อยเมื่อไอศครีมวางอยู่ตรงหน้า
"ของไต้ฝุ่นเหมือนกานนน" คนน้องไม่วายที่จะมองไอศครีมตาละห้อย
คนพ่อก็เลิกๆสนใจคนรอบข้างแล้วมาดูลูกๆทานกัน เพราะถ้าปล่อยคงหกเลอะเทอะไปทั่วโต๊ะแน่ๆ
"พายุขอกินของไต้ฝุ่นบ้างสิ" คนพี่ชี้ไปที่ถ้วย
"ไม่อาว" คนน้องป้องถ้วยกันไม่ใครถูกแย่ง
"หน่อยๆนิดๆเอง"
"ม่ายยยอาวววว" คนน้องลากเสียงยื่นยันคำเดิม
"ชิ โกดแล๊ว" คนพี่กอดอกเชิ่ดหน้า
"ไม่งอนน้าา เดี๋ยวพายุอ้วนงายย" หาข้ออ้างมาให้คนพี่ไม่คิดมาก แต่เปล่าเลย....
"ไต้ฝุ่นงก พายุเป็นพี่นะไต้ฝุ่นต้องเชื่อฟังสิ พายุอยากกินนะ" คนที่ปากคว่ำเง้างอนกอดอก
คนพ่อนั่งมองลูกแก้ปัญหาตรงนี้กันเอง อยากจะดูว่าทั้งคู่จะทำยังไง เลยได้แต่นั่งมองเฉยๆไม่ขัดจังหวะทั้งคู่ ส่วนลุงเขากูมองยิ้มๆที่เห็นสองที่น้องมีลูกงอนกัน เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น เพราะปกติรักกันจะตาย
"ก็...ก็ได้ งั้นไต้ฝุ่นให้พายุกินติม"
"จริงนะ!" คนพี่ตาวาว
"แต่! พายุต้องให้ไต้ฝุ่นกินด้วย"
"อ่ะ! กินด้วยกานน" คนพี่ขยับถ้วยไอศครีมไปติดกับถ้วยน้องแล้วแบ่งกันกิน
ข้ามฟ้ามองลูกยิ้มๆแล้วยกมือไปลูบผมลูกทั้งสองเบาอย่างเอ็นดู ในที่สุดลูกไก็ไม่ตีกันตายซะก่อน จนยิ้มค่อยหุบลงเมื่อมีเสียงผู้คนพูดถึงเขาดังขึ้น
'น่ารักว่ะแก'
'นั้นดิ พาลูกมากินติมกันด้วยอ่า'
'แต่ว่าคนไหนพ่อ ชั้นว่าคนที่เซอร์ๆหน่อยอ่ะ'
'ช่างก็ว่าคนนั้นแหละ ร่างใหญ่กล้ามโตแบบนั้นรุกชัวแกรรรรร'
'กรี๊ดดดดดดด'
'ชั้นถ่ายรูปแพ๊พพพพพ ลงเพจสายวายชั้นว่าเริ่ด'
พอออออ!!!! รุกบ้ารุกบออะไรละ ห๊ะ!? มันใช่เรื่องมั้ยเนี่ย พ่อมันนั่งอยู่ตรงนี้เว้ย! แต่กลับบอกว่าอินทรีย์เป็นพ่อเพราะรูปร่างใหญ่กว่าเนี่ยนะ! แถมจะมาลงเพจสายวงสายสายวายอะไรไม่รู้ ไม่รู้จักเว้ย!
ข้ามฟ้าได้แต่คิดในใจกัดฟันกรอด เขาเนี่ยผู้ชายแท้นะ มามองเป็นรับได้ไง ถึงจะตัวเล็กกว่าอินทรีย์ก็เถอะ ตาขว้างไปทางอินทรีย์ที่ยิ้มแป้นพอใจ มาด้วยกันก็มองว่าเพื่อนมากับเพื่อนก็ได้นิ นี่มารงมารุก เฮ้ยยยย จะบ้าตาย!
"ยิ้มห่าไรมึง" ข้ามฟ้าขลึงตาถาม
"เปล๊า" คนร่างหน้าเสียงสูง
"ทีหลังกูไม่มาแล้วจริงๆด้วย"
"เขินอ่ะดิ"
"เออ! ....เอ่อ....เออกูนึกได้ว่าพ่อกับแม่ฝากซื้อของ" ข้ามฟ้าชะงักเมื่อเผลอหลุดปากไป แต่ก็ยังคงหาเรื่องแก้ตัวได้ทัน(มั้ง)
อินทรีย์หัวเราะให้กับข้ออ้างของอีกฝ่าย ดูก็รู้ว่ากำลังเขินอยู่ ฮ่าๆ
"ฝากซื้อไรอ่ะ"
"ซื้อ...(ซื้อไรดีว่ะ)" ข้ามฟ้ายังคงนึกไม่ออก
"สรุปซื้อไร"
"..."
"เร็วเดี๋ยวพาไปซื้อ"
ข้ามฟ้ากลืนน้ำลายลงคอเฮือกใหญ่ เพราะโดนอีกฝ่ายต้อนจนๆมุม
"เออไอ้ห่าอิน กูเขินพอใจยัง แม่งต้อนกูจริง" พูดออกมาพรวดเดียวแล้วก็ก้มหน้างุดเขิน ใบแก้มแดงเรื่อ
"ฮ่าๆ ก็แค่เนี่ย เดี๋ยวต่อไปก็ชิน" อินทรีย์ว่ายิ้มๆ มองว่าน่ารักดี ทว่าข้ามฟ้ายังคงก้มหน้าไม่ขึ้นมาตอบโต้
"พ่อเขินหยอออ?" สองพี่น้องเอียงคอถามอย่างอดสงสัยกับท่าทางคนเป็นพ่อไม่ได้
ผู้เป็นพ่อเงยหน้าขึ้นมามองลูกโดยคิดวิธีแก้ตัวยังไงดี ให้ตัวเราดูดีขึ้นมา
"เอ่อ สาวๆชมพ่อหล่อไงครับ พ่อเลยเขิน" แกฝ่ายแค่นหัวเราะให้กับคนที่ให้คำแก้ตัวลูก
"พ่อหล่อ" ไต้ฝุ้นชมพ่อ ข้ามฟ้าเอื้อมมือไปลูบปอยผม "แต่ลุงอินหล่อกว่าเนอะพายุ"
"ช่ายยย ลุงอินเท่สุดๆ" พายุยกนิ้วโป้งกดไลค์
จบกันชีวิต!!! กูว่ากูหล่อแล้วนะ ขนาดลูกกูยังมองว่ามึงหล่อกว่ากูเลยไอ้อินน
ข้ามฟ้าได้แต่สบถในใจอย่างอดหมั่นไส้ไม่ได้ ทว่าอินทรีย์กลับยิ้มแป้นภูมิใจในความหล่อของตนเอง ทำให้อีกฝ่ายแยกเคี้ยวใส่ ข้ามฟ้ายอมกัดฟันทนฟังกลุ่มสาวๆเม้าท์มอยกันเรื่องเขาสองคนกับลูกอย่างสนุกปาก จนทานเสร็จก็รีบไปเช็คบิลออกจากร้านก็สั่งให้อินทรีย์บึ่งจากห้างกลับบ้านอย่างรวดเร็ว
ข้ามฟ้าพาเจ้าแฝดไปอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน กว่าจะอาบเสร็จก็เสียเวลากับการเล่นน้ำเช่นเคย จนต้องรีบอาบๆเช็ดตัวและพาไปใส่ชุดนอนที่เตรียมไว้ แต่จู่ๆเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
Rrrrrr Rrrrrr
ข้ามฟ้าเดินไปหยิบโทรศัพท์ที่ที่นอน เห็นจอแสดงชื่ออินทรีย์ก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะกดรับ
"ว่า"
[จะโทรมาบอกบอกว่าเจอกันวันไปเลยนะ]
"เออ ไม่ต้องมาหยอดกูสักวันก็ดี"
[หึๆ แค่จะให้มึงพักหนึ่งวัน แล้วจัดเต็มที่เขาใหญ่]
"มึงนี่มัน...."
[ฝันดีนะคุณข้ามฟ้า เจอกัน]
ตูด ตูด ตูด ตูดดดด
ข้ามฟ้ายิ้มให้โทรศัพท์ก่อนจะสะบัดหัวแรงๆให้กับสิ่งที่กำลังทำ และกลับไปแต่งตัวให้เจ้าแฝดต่อแล้วพาเข้านอน
สถานการณ์วุ่นวายกับการขนกระเป๋าเดินทางของแต่ละคนมารวมกองกันที่หน้าประตูรถตู้ คนขับรถยกกระเป๋าไปขึ้นท้ายรถทีละใบสองใบ ทุกคนขึ้นรถกันอย่างแฮปปี้ที่จะได้ไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ
"เย้~~~~ ไปเที่ยววววๆ" ไต้ฝุ้นกระดึบๆดีใจ
"เขาหย่ายยยยย ใหญ่ๆเลยๆ" พายุทำท่าทางอ้าแขนกว้างให้ดู
"ใช่ครับ ไปเขาใหญ่กันเลยยยย" ผู้เป็นพ่อพูดพร้อมกำมือยืดสุดแขนไปข้างหน้า
"ปายยยยยยยย" สองแฝดกำมือยืดสุดแขนตามพ่อ
"ลุงไปด้วยยยยยย" อินทรีย์ทำตามๆก่อนที่ทุกคนจะปล่อยเฮกันออกมาอย่างอดหัวเราะไม่ได้
ปู่ๆย่าๆมองหลานๆทั้งสองอย่างอดยิ้มไม่ได้กับท่าทางที่ตื่นเต้นไม่ต่างจากไปเที่ยวทุกๆครั้ง ไม่ว่าจะไปไหนก็ตาตื่นตลอด นี่ก็กระโดดโลดเต้นตั้งแต่ในบ้านยันบนรถ ใบหน้าหลานๆยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำให้อดยิ้มตามไม่ได้
บรรยากศในรถเต็มไปด้วยความสุขสนาน ขาดข้ามเดือนอีกคนที่ขับรถตามมาติดๆเพราะเดี๋ยวเขาจะต้องกลับมาทำงานต่อในอีกวันสองวันอยู่ได้ไม่นานเหมือนเดิม ตอนแรกเด็กๆก็งอแงจะมานั่งคันเดียวกันอาเดือนเขากัน แต่โดนคนพ่อห้ามกลัวจะทำให้อาเสียสมาธิยิ่งดื้อๆซนกันอยู่
เขาใหญ่
ล้อรถเคลื่อนจอดช้าๆเข้าที่หน้าบ้านพักตากอากาศ ที่ทำเลดีมากเหมาะกับการมาพักผ่อน หลบเลี่ยงผู้คน มีความเป็นส่วนตัว ตัวบ้านเป็นไม้ด้านนอกดูบ้านๆเรียบๆด้านในเป็นปูนเหมือนบ้านทั่วๆไป ทำให้ได้บรรยากาศไปหลายแบบในหลังเดียว
เจ้าของบ้านพาทุกคนเข้ามาในบ้านเตรียมจัดห้องนอนให้ตรงตามต้องการ ซึ่งตอนนี้อินทรีย์รอแค่เพียงให้เจ้าแฝดกระโดดโลดเต้นร้องจะนอนกับข้ามเดือน เขาจะได้นอนกับข้ามฟ้าตามแผ่น
"งั้นเรามาแบ่งห้องกันเลยมั้ยครับ เอาเป็นผู้ใหญ่เหมือนเดิมสองห้อง ข้ามฟ้ากับเจ้าแฝด ส่วนผมนอนกับเดือนเอง" เขาว่า
ข้ามฟ้าได้แต่สงสัยในใจว่าเป็นไปได้ไง อย่างอินทรีย์มันต้องมีแผนอะไรแน่ๆ
"งั้นตามนี้" คุณสิงห์เอ่ย
"ม่ายยยย พายุอยากนอนกับอาเดือน" ว่าแล้วก็วิ่งไปกอดขาอาเดือนทั้งสองคน
"อาเดือนนน ไต้ฝุ่นนอนด้วยฉิ" ทำตาโตกลมออดอ้อนจนอาต้องพยักหน้ายอมในที่สุด
"ได้สิครับ งั้นให้ลุงอินไปนอนพ่อฟ้าเนอะ" อาเดือนพูดแล้วก้มไปเล่นกับหลาน
ตามแผน! อินทรีย์อยากจะปรบมือดังๆจริงเลย
แผนมึงสินะยิ้มจนสัมผัสได้ อีกฝ่ายกัดฟันกรอด
"งั้นไปขึ้นจัดของหันดีกว่าเนอะ" คุณขอบเขตว่าแล้วประคองภรรยาตัวเองไป
ทุกคนแยกย้ายกันไปตามห้องที่แบ่งกันอย่างลงตัวเมื่อครู่ เจ้าแฝดก็สะพายเป้วิ่งดุ้มๆไปกับข้าเดือน ส่วนคนหน้าบึ้งไม่พอใจกับห้องตัวเอง ไม่สิต้องบอกว่ากับคนที่นอนห้องเดียวกัน แต่ก็ต้องเดินตามด้วยท่าทางฮึดฮัด ต่างจากอีกคนที่อารมณ์ดีผิวปากสบายใจเฉิบ
อินทรีย์เปิดประตูห้องแล้วเดินเข้าไป ตามด้วยข้ามฟ้าที่ยืนมองอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเข้าไป
โว้ยยยย กูจะเจออะไรบ้างเนี่ย ข้ามฟ้าสบถในใจและตบหน้าผากตัวเองเบาๆ
"กลัวอะไร" คนยิ้มบานถาม
"กลัวมึงไงถามได้ กูขอละวันนี้อย่ามาทำอะไรให้กูขนลุกอีกนะ" ข้ามฟ้าว่าแล้วเอากระเป๋าไปว่าง
"ตรงไหนลุกอ่ะ"
เดินมาด้านหลังแล้วกระซิบข้างหู "ถ้าตรงนั้นเดี๋ยวกูเอาลงให้"
"เหี้ยๆ เหี้ยมะ...มึงทำอะไรเนี่ย" คนตกใจสะดุ้งโหยงพูดกระตุกกระตักไปหมด
ฟอดดด
"ไอ้...."
อินทรีย์ขโมยหอมแก้มไปทีนึงฟอดใหญ่ๆ ทำให้อีกฝ่ายสะดุ้งเข้าไปใหญ่ ขาก็เริ่มแข็งก้าวไม่ออก กับใบหน้าที่แดงเรื่อออกมาจนอดอับอายไม่ได้ที่ทำให้อีกฝ่ายยิ้มพอใจที่เขาเขิน
คนถูกหอมด่าไม่ออก แปลกที่เขากับรู้สึกดีและเขินเอามากๆ (ก.ไก้ล้านตัวววว) ถ้าเป็นเมื่อก่อนหรือผู้ชายคนอื่นเขาคงชกเข้าไปที่หน้าไปแล้วเต็มๆหมัด ทว่าเป็นอินทรีย์ทำให้เขาใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
ฟอดดด
"คืนนี้ระวังนะ อาจเจอของดี หึหึ" คนฉวยโอกาสอีกครั้งรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที
"ไอ้....ของดีบ้านสิโว้ยยยยยยยย" คนเขินกัดฟันกระโดดไป
ปู่ๆย่าๆของเจ้าแฝดมานั่งเล่นคุยกันที่ห้องนั่งเล่น โดยที่คุณขอบเขตที่สงสัยมานานนั้นไปถามเรื่องราวเกี่ยวกับอินทรีย์ว่าเป็นยังไง ถึงได้ไปๆมาๆที่บ้านบ่อย ตอนแรกตนกับคุณจันทร์คิดว่าชอบมาเล่นกับเจ้าแฝด แต่พอนานวันเข้าก็ออดคิดไม่ได้ว่า อินทรีย์ลูกของคุณสิงห์คุณพิมพ์จะชอบลูกเขารึเปล่า เลยมาถามตรงๆจึงได้ตอบตรงๆกลับไปเช่นกันว่า....
อินทีรย์ชอบผู้ชาย
เพี้ยะ!
"นั้นไง ผมว่าแล้วไม่มีผิด" คุณขอบเขตตบเข่าดังฉากหันไปหาภรรยา
"ฉันก็คิดไว้แล้วเชียว ท่าทางนี่เหมือนตอนคุณจีบฉันเดี้ย"
"ผมก็เพิ่งมาคิดๆตอนมันไม่ค่อยอยู่บ้าน เอาแต่ไปบ้านคุณกันนั้นแหละ" คุณสิงห์ว่า
"รู้อย่างงี้แล้วคุณขอบเขตกับคุณจันทร์จะว่ายังไงคะ คือฉันรับรองว่าตาอินต้องจริงจังแน่ๆ" คุณพิมพ์ออกตัวไว้ก่อน
"ตัวพวกเราไม่ค่อยคิดมากหรอกค่ะสมัยนี้แล้ว ห่วงแต่ตาฟ้าค่ะเพราะว่าเป็นพ่อคนแล้ว ไม่รู้จะมารักผู้ชายได้มั้ย"
"ผมก็แล้วแต่เขาแหละครับ โตแล้วคิดเองเลือกเอง ผมไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องเด็กๆ อีกอย่างตาอินก็ดูแลข้ามฟ้ากับเจ้าแฝดดี แค่นี้ผมก็ไม่ขัดละ"
"งั้นแสดงว่าลูกผมมีสิทธิ์สินะ" คุณสิงห์ยิ้ม
"ก็อย่างที่บอกตาฟ้าเป็นผู้ชาย ผมก็ไม่รู้ว่ารายนั้นจะรู้ตัวรึเปล่าว่าโดดจีบ" คุณขอบเขตหันมาบอก
"แหม่คุณ ขนาดเรายังรู้ ตาฟ้าไม่รู้ก็โง่ละ"
"เหมือนคุณน่ะหรอ"
"นี่คุณ!"
"ก็มันจริง ผมจีบคุณเป็นเดือนกว่าคุณจะรู้ แถมยังมาถามอีกนี่จีบแล้วหรอ"
"ก็ฉันเป็นผู้หญิง คุณหยุดเลยนะ หยุดไปเลย" คุณจันทร์ว่าแล้วทุบๆไปที่อกและหลังสามี จนอีกคู่อ้าปากพูดไม่ถูกว่าจะห้ามยังไง
"เอ่อ....เอาเป็นว่าไปดูเด็กๆดีกว่าค่ะ ฮึๆ ใช่มั้ยคะคุณ" คุณจันทร์เอ่ยขึ้นตัดบท
"ใช่ๆครับ ไปข้างนอกดีกว่าเนอะ"
คุณจันทร์ยอมหยุดแล้วชี้หน้าคาดโทษ แล้วเดินออกไปดูหลานทั้งสองที่สระว่ายน้ำ
-------------------------------
Talk : คิดถึงกันมั้ยยยยย พายุกับไตฝุ่นคิดถึงนะค้าบบบบ
หัวข้อ: พ่อหม้ายลูกติด(2)เนี่ยแหละ'เมีย'ผม || ตอนที่9 04/02/61 P.3 (อ่าน 28090 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก