อ่านจบแล้วว ไม่คิดว่าจะร้องไห้เยอะขนาดนี้เลย อินกับทุกเหตุการณ์ในเรื่องเลย
นาวีสมัยมัธยมกับปัจจุบันเปลี่ยนไปเยอะมากๆๆ แต่ก็เข้าใจได้ จากเรื่องที่นาวีต้องเจอ เสียดายความสดใสในวัยเด็กของพี่นาวี อยากจะกอดแน่นๆซักทีนึง ดีใจที่พี่เลิกยึดติดกับภูผาได้แล้ว หวังว่าพี่จะมีความสุขมากๆนะ
ภูผาคือมีความน่ารักสดใสซ่อนอยู่ในความดื้อ ต่อต้านแม่มาตลอดเลย ถ้าไม่มีพาร์ทบรรยายของพี่ธงทัพก็จะไม่มีวันรู้เลยว่าภูผาน่าหยิกแก้มขนาดไหน ดีใจที่ภูผาโตขึ้น กล้าที่จะเผชิญหน้ากับลุงวุธ เราชอบตอนที่ปกป้องนาวีมากเลย
พี่ธงทัพแอบคิดว่าเป็นคนร้ายๆซะอีก พอถึงพาร์ทพี่คือเป็นคนต๊องมาก เขินกับน้องตลอด แพ้อย่างราบคาบ
ขอบคุณคุณรชามากเลยนะคะ เราเสียน้ำตากับเรื่องนี้ไปเยอะมากเลย
