++เรื่องสั้น | ตอนเดียวจบ++ My Little boy (。◕‿◕。) ต่ายน้อย -30-10-60
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ++เรื่องสั้น | ตอนเดียวจบ++ My Little boy (。◕‿◕。) ต่ายน้อย -30-10-60  (อ่าน 6971 ครั้ง)

ออฟไลน์ รินดาwดาริน

  • OnTop&N'Song
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 172
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +243/-2
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************
Share This Topic To FaceBook

ออฟไลน์ รินดาwดาริน

  • OnTop&N'Song
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 172
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +243/-2
My Little boy (。◕‿◕。) ต่ายน้อย


1
-น้องชาย-



 “แทน ต่อจากนี้ไป ลูกเป็นพี่ใหญ่แล้วนะ ดูแลน้องต่ายด้วยล่ะ...น้องชายของลูก”


เสียงของผู้เป็นแม่ดังแหวกโสตประสาทการรับรู้ของเด็กหนุ่มวัย 15 ขวบ แววตาแปลกประหลาดใจ สับสนงุนงงจับจ้องไปที่น้องต่ายตามคำแนะนำของแม่ เมื่อกี้แม่พูดว่ายังไงนะ น้องชายงั้นเหรอ เป็นพี่ใหญ่งั้นเหรอ...

ดวงตากลมใสหันกลับไปมองผู้เป็นแม่อีกครั้งโดยไม่มีเสียงตอบรับดีใจอย่างที่แม่คาดหวัง เธอยิ้มอีกครั้งก่อนจะดันตัวของเด็กชายตัวน้อยวัย  4ขวบเศษๆมาข้างหน้า เด็กน้อยชื่อต่ายยืนมองคนแปลกหน้าที่กำลังยืนจ้องมาที่เขาสลับกับคนใจดีที่พาเขามาเจอพี่ชาย

“นี่น้องต่ายจ้ะลูกรัก ตอนนี้ลูกมีน้องชายแล้วนะ เราเข้าใจใช่ไหม”ผู้เป็นแม่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแววตาใจดีกำลังมองมาที่ลูกชายอย่างคาดหวัง สมาชิกใหม่ที่เพิ่มเข้ามาอย่างกะทันหันทำให้ลูกชายของเธอไม่ทันได้ตั้งตัว อาจสับสนและไม่เข้าใจ

“น้องชายเหรอ...ผม...”แทนกำลังอ้าปากพูด เขาไม่อยากได้น้องชายหรอก เพราะไอ้นนท์ก็มีน้องชายแถมแม่ยังรักน้องมันมากกว่าอีก เขาไม่อยากได้น้องชายเลยสักนิดทำไมแม่ถึงไม่ถามเขาก่อน แต่พอจะเอ่ยถ้อยคำใจตัดพ้อ สายตาของเด็กหนุ่มพลันสบกับแววตาใสแจ๋วไร้เดียงสาส่งรอยยิ้มไม่รู้เรื่องรู้ราวมาให้เขา ในใจก็อ่อนยวบ ปกติแล้วเขาไม่เคยใจร้ายกับใคร

“...พี่แทน”

“เห็นไหมต่ายเรียกลูกว่าพี่ด้วย...แทนจ๊ะ”

“...ยินดีต้อนรับนะต่าย พี่ชื่อแทน”เขาเอ่ยอุบอิบเหลือบมองผู้เป็นแม่อย่างน้อยใจนิดหน่อยแต่ แม่ก็เข้ามากอดปลอบเขาราวกับว่าอ่านใจออก พร้อมกันนั้นก็พาร่างเล็กกระจิดริดของต่ายน้อยมากอดด้วยพร้อมๆกัน

“ต่อจากนี้ไป ครอบครัวเรามีกันสามคนนะลูก ต้องรักกัน ดูแลกันนะลูก”แม่บอก พร้อมกับกอดเขาสองคนไว้แน่นๆ แม้ใจจะปฏิเสธ แต่สุดท้ายถ้อยคำของแม่ก็สลักลงกลางใจเขาไปเรียบร้อยแล้ว และก็ยังคงจดจำคำนี้ไว้ได้ขึ้นใจ

...ใช่แม่ ผมจะรักต่ายให้หมดใจเลย...



2
-ต่ายน้อย-



แทนกำลังมองเด็กหนุ่มวัย 17 ปีที่กำลังวิ่งเล่นกับสุนัขพันธุ์ไซบีเรียนอย่างสนุกสนาน ทั้งสองกำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันจนตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยฝุ่นดิน ชายหนุ่มมองภาพนั้นแล้วก็อดยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูไม่ได้

ตอนนี้ต่ายน้อยไม่ใช่ต่ายน้อยเมื่อสิบกว่าปีก่อนอีกแล้ว ต่ายโตขึ้นได้อย่างสมวัย สำหรับเด็กอายุเท่านี้ก็พอจะรู้เรื่องเข้าใจธรรมชาติของผู้ชายด้วยกัน ตอนนี้แทนเองก็เรียนจบมีงานทำ หน้าที่การงานก็ค่อยๆเติบโตทีละน้อย เขาเพิ่งจบออกมาได้สามปียังไม่เร่งรีบคิดแต่จะก้มหน้าทำงาน เขาไม่อยากกดดันและเหนื่อยจนเกินไป

ต่ายหัวเราะลั่นเมื่อไซบีเรียนส่งเสียงเห่าแหลมๆพร้อมกับกระโจนเข้าใส่ ต่ายแกล้งทำเสียงหอนตามดังอู้ๆต่ำๆบ้างอย่างชอบอกชอบใจ แทนร้องเรียกเจ้าหมาพันธุ์หล่อแต่ใจปลาซิว

“ติม กลับเข้าบ้านได้แล้ว”แทนเรียกพร้อมกับหยิบสติ๊กสำหรับน้องหมาติดมือมาด้วย เจ้าติมมันหูกระดิกหันมาจ้องเขาส่ายหางดิกก่อนจะวิ่งกระเจิงมาหาเขาอย่างรู้ทัน แทนโยนขนมให้มันแทะเล่นก่อนจะสวมโซ่คล้องคออันยาว พาเจ้าติมที่กำลังคาบสติ๊กสีน้ำตาลไว้ในปาก เขาเอามันไปเก็บไว้ในคอกสำหรับเลี้ยงสุนัขมีพื้นที่กว้างพอสมควรติดหลังบ้าน

พอพาเจ้าติมเข้าที่เสร็จ แทนเดินกลับไปยังที่โต๊ะ เห็นว่าต่ายกำลังปัดเนื้อตัวที่เปื้อนฝุ่น อีกฝ่ายเห็นเขาเดินกลับมาก็ส่งยิ้มมาให้

“น้ำลายเต็มแขนเลย”ต่ายโชว์แขนให้ดู เห็นทางน้ำลายเปื้อนบริเวณท้องแขนมีรอยฟันของเจ้าติมอยู่ด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้ แทนส่ายหน้าเพราะความซุกซนของน้องชาย

“ก็กอดรัดฟัดกันซะขนาดนั้นนี่ ไหนได้แผลมาบ้างหรือเปล่า”แทนเดินเข้าไปจับไหล่ทั้งสองข้างพลิกซ้ายเบี่ยงขวาเพื่อหาร่องรอยกัดของเจ้าหมาตัวใหญ่ เขาดูแลต่ายมาจนโตป่านนี้ยังไม่เคยทำให้เจ็บแม้แต่รอยขีดข่วน ต่ายหลุดหัวเราะออกมาเบาๆ

“จะโกรธหมาด้วยหรือไงเนี่ย”ต่ายยิ้มก่อนจะปล่อยให้พี่ชายสำรวจร่างกายของตนเองไปแบบนั้นจนกว่าเจ้าตัวจะพอใจ

“หึหึ งั้นพี่ควรจะกัดแขนเราบ้างดีไหม จะได้เท่ากัน พี่จะได้ไม่โกรธไอ้ติม”แทนเอ่ยก่อนจะเหลือบมองหน้าเด็กหนุ่มตัวเตี้ยกว่า เขามองน้องชายคนละสายเลือดอย่างรักใคร่ บอกไม่ถูกว่าห่วงอีกฝ่ายแค่ไหน แต่เขายินดีที่เห็นว่าต่ายมีความสุขและไม่จากเขาไปไหนไกล เพราะที่ผ่านมา ทั้งสองพี่น้องก็ไม่เคยห่างกันไปไหน เขาเชื่ออย่างสุดใจว่าตนเองรักษาคำสัญญาของแม่ไว้เป็นอย่างดี จะดูแลและรักต่ายให้มากๆ

“พี่คงไม่บ้าจี้ทำต่ายเจ็บหรอกมั้ง”อีกฝ่ายใช้ทีเด็ดหลบเลี่ยงได้อย่างเคย ปกติแล้วต่ายจะแทนตัวเองว่าผม ตั้งแต่ผ่านพ้นวัยเด็กสักเมื่อตอนอายุ 13 ปี ต่ายก็เรียนรู้ว่าตัวเองโตพอที่จะไม่พูดแทนตัวเองว่าต่ายอีกต่อไปแล้ว วัยมัธยมต้นช่วงค้นหาตัวเอง ต่ายไม่เคยนอกลู่นอกทาง คบเพื่อนไม่เกเรตามคำสอนของแม่และการดูแลจากแทนด้วยอีกส่วนหนึ่ง

จนตอนนี้ต่ายเป็นเด็กมัธยมปลาย ถือว่าเป็นวัยรุ่น ไอ้การอ้อนแบบนี้ ทำให้แทนใจอ่อน อันที่จริงเรื่องเจ้าติมเขาก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรสักนิด แค่แกล้งแซวไปอย่างนั้นแต่ไม่คิดว่าต่ายจะมาไม้นี้เลย

“ไม่อยู่แล้ว...ไปอาบน้ำอาบท่าได้แล้ว เดี๋ยวก็ถึงเวลามื้อเย็น....เอ๊ะ หรือว่าจะหนีเที่ยวกันอีก”แทนเอ่ยดักไว้ก่อน เขาไม่อยากไปก้าวก่ายเวลาส่วนตัวของต่ายนัก เพราะมันจะทำให้อีกฝ่ายอึดอัด ช่วงวัยนี้ควรมีสังคมกับเพื่อน เที่ยวเล่นเหล่หญิงกันบ้าง นานๆต่ายจะออกไปเที่ยวกับเพื่อน ส่วนมากก็ไปดื่มเหล้าในร้านเปิด ไม่ค่อยได้เข้าผับบ่อยนัก

“อยู่บ้านนี่แหละครับ ไม่อยากออกไปไหนดึกๆหรอก”ต่ายพูด ระหว่างที่เขาสองคนเนเข้าไปในบ้าน แทนยิ้มกว้างเมื่อได้ยินคำตอบของน้องชาย

“เด็กดีจริงๆ”แทนพูดกับตัวเอง แต่ต่ายก็ได้ยินคำชมนี้อยู่ดี

เด็กหนุ่มเหลียวมองคนเป็นพี่อยู่นาน แววตากลมใสที่บริสุทธิ์แบบในวัยเด็กหายไปนานแล้ว อาจเพราะความรู้สึกบางอย่างที่แปรเปลี่ยนหรือไม่ก็เพราะเด็กหนุ่มอายุเพิ่มมากขึ้นก็ต้องเติบโตไม่ไร้เดียงสาอีกแล้ว ในใจก็หวั่นว่าพี่ชายของเขาจะดูออกไหมนะว่าสายตาที่มองไปหานั้นแปรเปลี่ยน

“ขอไข่เจียวกรอบๆนะ”ต่ายบอก ก่อนจะรีบเดินขึ้นไปชั้นบน ทิ้งให้แทนเฝ้ามองตามหลังอย่างสนอกสนใจ ชายหนุ่มสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะเดินไปเข้าครัว ด้วยวัยเช่นเขาควรจะหาคู่ครองได้แล้ว แต่ใจก็ยังกังวลเรื่องของต่ายอยู่ เขาเป็นห่วง ยังไม่อยากมีภาระอะไร นอกจากดูแลน้องชาย

เขาเองก็ยังไม่รู้อนาคตว่าถ้าหากต่ายโตมากกว่านี้ เจ้าตัวยังจะต้องการการปกป้องเหมือนไข่ในหินจากเขาอีกหรือเปล่า แต่ต่ายไม่เคยไม่พอใจ ยังคงเป็นเด็กว่าง่ายเหมือนเคย ชายหนุ่มยิ้มกับตัวเอง เมื่อนึกถึงใบหน้ากลมเล็ก กับแววตาสดใสของต่ายทั้งยามหลับและยามมีชีวิตชีวา ดูเหมือนว่าเขาจะปล่อยให้น้องชายมีอิทธิพลเหนือความรู้สึกนึกคิดไปเสียแล้ว...สามัญสำนึก...เขารู้ตัวดี

ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนจะตระเตรียมอาหารเย็น เขาหยิบหม้อข้าวออกมา ตวงข้าวสำหรับคนสองคน สองมือซาวข้าวอย่างเคยชินตามหน้าที่ ส่งเสียงร้องเพลงคลอตามเบาๆไปด้วย ชายหนุ่มหุงข้าวเสร็จ ก็มาประจำที่หน้าเตาแก๊ซ เตรียมทำแกงจืดหมูเด้งใส่สาหร่าย ชายหนุ่มปรุงน้ำซุปหมู

ก่อนจะหยิบไข่สามฟองมาตอกแล้วตีจนฟู ต่ายเป็นคนทานง่ายแค่มีไข่เจียวเกรียมๆกับซอสมะเขือเทศก็อยู่ได้ จากนั้นก็หยิบกุ้งมาชุบแป้งทอด ไม่นานน้ำซุปก็เดือดส่งกลิ่นหอมหวานออกมาอบอวล ชายหนุ่มใส่เครื่องปรุงวัตถุดิบตามขั้นตอนเมื่อปรุงสุกแล้วก็ยกหม้อแกงจืดออกเตรียมตั้งกระทะร้อนๆเจียวไข่เกรียมนิดๆ ต่อด้วยกุ้งชุบแป้งทอดจนเหลืองกรอบ

ระหว่างนั้นต่ายก็เดินมาหาที่ครัว บนตัวมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กพาดไหล่มาด้วย ชายหนุ่มเหลือบมองเส้นผมที่เปียกจนแนบกับศีรษะกลมของต่ายก่อนจะส่งยิ้มไปให้ ต่ายของเขาดูแปลกตาไปบ้าง แต่บอกไม่ถูกว่าคืออะไร

“...เดี๋ยวผมออกไปให้อาหารเจ้าติมมันก่อนจะครับ”ต่ายเอ่ยบอกคนพี่ โดยไม่ได้มองหน้าเจ้าตัวเลย ต่ายรีบเดินออกจากห้องครัว เดินออกไปทางหลังบ้านเพื่อไปให้อาหารเจ้าติม ไซบีเรียนผู้น่ารักแม้จะตัวหนักแต่ก็น่ากอดน่าฟัดจริงเชียว เขาเทอาหารให้เจ้าติม ก่อนจะเดินไปเช็คน้ำในอ่างว่าหมดหรือยัง เห็นว่ามันยังเต็มอยู่

ต่ายเดินกลับเข้าไปในบ้านเงียบๆ ตอนที่เขาอาบน้ำเขาคิดถึงพี่แทน มีหลายเรื่องผุดขึ้นมาจนทำให้รู้สึกกลัว

เมื่อเดินกลับมาที่ครัว เห็นว่าพี่แทนกำลังตักข้าวร้อนๆส่งควันระอุออกมาจากจาน ชายหนุ่มผุดยิ้มก่อนจะเดินไปนั่งประจำที่เก้าอี้มุมเดิม ต่ายเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆถัดจากทางขวามือของแทน

แทนมองต่ายที่ไม่พูดไม่จาอะไรตั้งแต่กลับมาจากให้อาหารเจ้าติม เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น หรืองอนอะไรเขางั้นเหรอ ชายหนุ่มตักแกงจืดให้ต่ายตามความเคยชิน ปากก็พร่ำบอกถึงความอร่อยกลมกล่อมของน้ำซุป

“กินเยอะๆนะเรา จะได้โตสมวัย ต่ายอายุสิบเจ็ดปีแล้ว ต้องเตรียมร่างกายไว้เยอะๆ ไหนจะทำกิจกรรมตั้งหลายอย่าง”ชายหนุ่มชวนคุย บรรยากาศบนโต๊ะอาหารไม่เหมือนเดิม ต่ายเงียบเหมือนคิดอะไรอยู่คนเดียว

“พี่แทนครับ...”

“ว่าไง”เขามองต่าย ที่จ้องจานข้าวไม่เงยหน้ามาสบตาเขาเหมือนอย่างเคย

“...ต่ายว่าเราไม่เหมือนคนอื่นหรือเปล่า”ต่ายเอ่ยถามเสียงค่อย ชายหนุ่มนิ่งงัน ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถามอะไรแบบนี้กับเขา ไม่เหมือนคนอื่น หมายถึงวิธีแสดงออกหรือว่าความแตกต่างเรื่องเพศหรือยังไง แทนไม่กล้าฟันธงแต่คงไม่ไกลไปจากเรื่องความสัมพันธ์ของเราสองคน

“ต่ายไม่ชอบเหรอ หรือว่าโดนใครติติงมา”

“เปล่าหรอกครับ ผมแค่...พี่ต่างหากรู้สึกว่าต่ายทำไม่ดีใส่หรือเปล่า...หมายถึง เวลาที่ต่ายพูดกับพี่ ต่ายควรพูดแบบไหนดีเหรอครับ เวลาที่ต่ายมองพี่—”ต่ายเอ่ยออกมาด้วยความกล้าๆกลัวๆ

“ทำแบบที่ต่ายต้องการนั่นแหละ”แทนบอกจากใจจริง เขารู้ว่าต่ายก็รักเขา แต่จะรักมากน้อยแค่ไหน เขาตอบไม่ได้หรอก ไม่ตองการคำตอบ เขาแค่คอยประคองคอยเติมเต็มให้อีกฝ่ายก็พอ เด็กหนุ่มกระพริบตาก่อนจะวางช้อนลงกับจานใบหน้าก้มต่ำ

“พี่แทน...ต่าย...”

“ทานข้าวก่อนค่อยคุยดีกว่านะ”ชายหนุ่มบอก ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทานข้าวต่อ แต่ทว่าคนน้องกลับไม่ขยับเขยื้อน เพียงแค่ก้มหน้านิ่ง สองมือวางอยู่ใต้โต๊ะ

“ต่าย...”

เด็กหนุ่มเงยหน้ามองคนพี่ด้วยรอยน้ำตาอาบแก้ม ระหว่างที่อาบน้ำ เจ้าตัวขบคิดหลายอย่าง เขาโตพอที่จะรู้ว่าสิ่งที่เขากำลังรู้สึกอยู่คืออะไร และเป็นแบบไหน ถึงจะไม่เคยพูดหรือแสดงออกมากไปกว่านี้แต่ในใจต่างฝ่ายต่างรู้ดีอยู่แล้ว พอนึกถึงวันข้างหน้าแล้ว เด็กหนุ่มก็อดหดหู่ในใจไม่ได้ เขาไม่อยากอยู่คนเดียว เขาไม่อยากห่างจากพี่ชาย

เด็กหนุ่มลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปหาคนเป็นพี่

แทนมองต่ายด้วยความตกใจเพราะอีกฝ่ายดูสับสนและกำลังร้องไห้ อย่างน้อยก็มีน้ำตาไหลลงแก้มไม่มีเสียงสะอื้นใดๆ

“ต่ายไม่อยากเสียพี่ไปให้ใคร...ไม่อยากอยู่คนเดียวโดยที่...โดยที่”ต่ายไม่กล้าเอ่ยสิ่งที่คิดออกไป เพียงแค่จ้องมองคนตรงหน้าอย่างหมดหนทาง แทนเงียบก่อนจะกัดปากอย่างครุ่นคิดก่อนจะแย้มยิ้ม เอื้อมมาจับมือทั้งสองข้างของต่ายที่เย็นเยียบ

“พี่เข้าใจว่าต่ายจะพูดอะไร...”

“...ไม่หรอกครับ พี่ไม่ได้เข้าใจมันจริงๆซะหน่อย...ผมแค่อยากอยู่กับพี่ไปตลอด แต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ พี่ต้องแยกไปมีครอบครัว แต่งงาน มีลูก ใช้ชีวิตที่ไม่มีผมอีก”

“ใครบอกต่ายเหรอ พี่เคยบอกเหรอว่าจะทิ้งต่าย หรือว่าจะแต่งงานน่ะ”

“ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ ผมรู้ว่าอะไรเป็นอะไรดี ผมเห็นว่าพี่ไอ้นพก็กำลังมีน้องด้วย...”

“ต่ายฟังพี่นะ พี่ไม่ทิ้งเราไปไหนแน่ๆและก็ไม่อยากแต่งงานด้วย...เข้าใจหรือเปล่า”แทนบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พยายามปลอบใจต่าย แต่เขาก็หมายความตามที่พูดนั่นแหละ ต่ายมองเขานิ่งๆ ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา แทนยิ้มก่อนจะเอื้อมไปหยิบทิชชูซับน้ำตาให้อีกฝ่ายอย่างเบามือ เขาจ้องขนตาที่เปียกเป็นแพรอย่างจดจ่อ รู้สึกเหมือนแขนหนักขึ้นมา ในใจกลับเต้นถี่ราวกับกลองชุด แทนกำลังใจเต้นอยู่ ไม่อาจหักห้ามใจได้

ที่เขาใช้ทิชชูไม่ใช่เพราะรังเกียจ แต่เขาไม่อยากใช้มือไปสัมผัสใบหน้าหรือแก้มขาวฝาดเลือดของต่ายเลย มันอาจทำให้เขาคิดอกุศล เขาไม่เคยล่วงเกินต่ายเลยสักครั้ง อาจจะมีออกนอกลู่นอกทางไปบ้างเวลาฟุ้งซ่านแต่เขาก็ดับความมืดในใจลงได้ซะก่อน

“พูดจริงๆนะ”ต่ายเอ่ยถามเบาๆ คิ้วขมวดเข้าหากัน สายตาคาดคั้นความจริงซะจนเขาอดยิ้มไม่ได้

“จริงสิ พี่พูดจริงทำจริง”แทนบอก ต่ายเม้มปากสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะดึงมือของเขามากุมไว้เงียบๆ ไม่ได้พูดอะไรออกมา ผ่านไปหลายนาทีแทนเห็นว่าต่ายไม่ยอมปล่อยมือเขาง่ายๆแน่

“ไม่ทานข้าวแล้วเหรอ ไข่เจียว กุ้งทอดนอนจนตัวเย็นไปซะแล้วมั้ง”

“ไม่ใช่เด็กแล้วซะหน่อย”ต่ายเหลือบมองเขาเหมือนขัดเขินจากนั้นก็กลับไปนั่งประจำที่ ก้มหน้าทานข้าวเงียบๆเหมือนเช่นเคย แทนมองเด็กหนุ่มอยู่นาน จนแน่ใจว่าเขากำลังมองด้วยความรู้สึกแบบไหน ‘ต่าย ไม่ใช่เด็กอีกต่อไป’



3
-ต่ายน้อย...ยังคงเป็นต่ายน้อยเสมอ



ตามประกาศเตือนของกรมอุตุฯ คืนนี้จะมีพายุเข้า ฝนกระหน่ำตกลงไม่ขาดสาย พร้อมกับเสียงฟ้าร้องดังกัมปนาทตามมาด้วยแสงสว่างวาบตามจังหวะร้องดังจากท้องฟ้า แทนเดินไปปิดม่านในห้องนอน ถึงจะโตป่านนี้แล้วเขาก็ยังคงกลัวฟ้าร้องอยู่วันยังค่ำ ยิ่งในคืนที่ฝกระหน่ำแรงเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าสลับกันไปมา เขาก็แทบนอนไม่หลับ

ก๊อกก๊อก

“พี่แทน เปิดหน่อย เร็วเข้า”เสียงของต่ายดังมาจากทางประตูห้อง เขาไม่แปลกใจเลยสักนิดเพราะน้องชายของเขาเองก็ไม่ต่างกัน ชายหนุ่มเดินไปเปิดประตูให้ คนที่ยืนอยู่ด้านนอกห้องรีบแทรกตัวเข้ามาในห้องพร้อมกับหมอนประจำตัว เขาปิดประตูหันไปมองร่างเล็กศีรษะกลมๆที่กำลังมุดเข้าไปนอนใต้ผ้าห่มของเขาอย่างเคยชิน

แทนเดินกลับมาที่เตียง แม้จะปิดม่านไว้แต่แสงสว่างวาบเป็นระลอกก็ยังสาดส่องผ่านกระจกหน้าต่างมาได้ เขาเห็นดวงหน้าขาวซีดของต่ายกำลังนอนแนบหมอนหันหน้ามาทางเขาอยู่ แววตาเบิกโพล่งอย่างหวาดกลัว ชายหนุ่มขยับเข้าไปนอนบนเตียงด้วยกัน ดึงผ้าห่มให้คลุมตัวอีกฝ่ายไว้ แทนลงกับหมอนข้างๆต่าย

“น่ากลัวเนอะ”ต่ายพึมพำนอนขดเป็นกุ้ง แทนมองอีกฝ่ายนิ่งๆ พลางคิดใคร่ครวญอยู่นาน

“จำเรื่องเมื่อก่อนได้ไหม ในคืนคล้ายๆกันแบบนี้ ฝนตกหนักฟ้าร้องเสียงดังมาก”แทนเอ่ยถึงเรื่องเก่าๆขึ้นมา ต่ายเงยหน้ามองเขาก่อนจะย่นคิ้วคิดแล้วส่ายหน้าไปมา

“จำไม่ได้อ่ะ ทำไมเหรอ”ต่ายถาม แทนมองอีกฝ่ายก่อนจะสอดแขนไปกอดเอวคนตัวเล็กกว่าให้ขยับมานอนใกล้ๆ ต่ายดูตกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ขัดขืนยอมขยับมานอนใกล้ชิดเขาตนหน้าแทบแนบกับหน้าอกของคนพี่


“เดี๋ยวพี่เล่าให้ฟัง....”
.
.

แทนนึกย้อนไปถึงค่ำคืนที่คล้ายกับคืนวันนี้ แต่เป็นค่ำคืนที่ผ่านมาสิบปีแล้ว เป็นช่วงแรกๆที่เขาได้น้องชายคนใหม่มาหมาดๆ เด็กชายวัย 15 ปี ที่ยังปรับตัวไม่ได้กับน้องชายคนใหม่ ผู้เป็นแม่มักเรียก ‘ต่ายน้อย’ออกมาอย่างรักใคร่เอ็นดู ในตอนนั้นเขาอิจฉาที่แม่ให้ความรักกับคนอื่นมากกว่าตนเอง ต่ายน้อยเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้

ใบหน้ากลมแววตาใสแจ๋วเป็นที่รักของคนพบเห็นได้ง่ายๆ ใครก็ดูจะเรียกหาแต่ต่ายน้อยคนนี้ จนลืมไปแล้วว่าเขาคือลูกชายของแม่ ลูกชายแท้ๆ ลูกในไส้ของแม่ไง แต่ทำไมแม่ถึงต้องรักต่ายมากกว่าเขาด้วย เขาไม่เข้าใจ ไม่เคยชินกับการแบ่งปัน แม้อีกฝ่ายจะชอบยิ้มแย้มเข้ามาคุยกับเขาตามประสาเด็ก

คืนวันนั้นแม่ออกไปงานเลี้ยงกับเพื่อนที่ทำงาน ปกติต่ายสามารถนอนแยกห้องได้แล้ว แต่ทว่าคืนนั้นฝนตกหนักและฟ้าร้องเสียงดัง เด็กหนุ่มที่กำลังนอนฟังเพลงอยู่นั้นต้องสะดุ้งตกใจเมื่อเห็นว่าเด็กชายวัย 4ขวบในชุดนอนลายหมีสีฟ้ากำลังยืนกอดตุ๊กตาสีน้ำตาลอยู่หน้าประตูห้อง ปกติเขาจะไม่ล็อกประตูอยู่แล้ว เพราะแม่จะคอยมาทำความสะอาดให้และเขาก็ไม่ได้มีความลับอะไร นอกจากนิตยสารสาวสวยในชุดบิกินี่เท่านั้นเอง

“มาทำไม”

“ต่ายกลัว ขอนอนด้วยหน่อย”เด็กน้อยพยายามพูดแข่งกับเสียงฟ้าฝน ตัวเล็กห่อเข้าหากันเพราะความกลัว แทนถอนหายใจเซ็งเพราะไม่ชอบน้องชายคนใหม่ เด็กคนนี้ก็น่าจะรู้เพราะเขาไม่เคยเล่นหัวด้วยเลย

“ไม่เอา เตียงเล็กแค่นี้เอง โตแล้วไม่ใช่เหรอ กลับไปนอนที่ห้องดีๆเถอะน่า...”เขาบอกไปอย่างหงุดหงิด แต่เด็กน้อยยังไม่ขยับไปไหน

“ไม่เอาอ่ะ ต่ายกลัว”

“เฮ้ย พูดไม่รู้เรื่องเหรอ บอกให้ไปไง!”เด็กหนุ่มเผลอตะคอกใส่ จังหวะนั้นพอดีกับเสียงกัมปนาทจากฟากฟ้าพร้อมแสงสว่างวาบดังขึ้นทำเอาเขาสะดุ้งเฮือกไม่ต่างจากต่าย เด็กน้อยมองคนพี่อย่างขลาดกลัวยืนนิ่งไม่ขยับ แต่เจ้าของห้องก็ไม่ได้สนใจ เด็กน้อยจำใจต้องเดินกลับออกไปเข้าห้องของตัวเองด้วยเนื้อตัวสั่น

แทนหยุดฟังเพลงก่อนจะล้มตัวลงนอน ไม่นานนักแสงไฟในบ้านก็กระตุกวูบลับแสงลง...มืดสนิท....ไฟดับงั้นเหรอ เด็กหนุ่มคิดก่อนจะลุกไปหยิบไฟฉายเพื่อเดินไปปิดประตูห้อง แต่แล้วก็เผลอเหยียบกับน้ำแฉะๆอะไรบางอย่างบนพื้นห้องที่หน้าประตู เขาส่องไฟฉายมาที่เท้าตัวเอง.....

ในใจรู้สึกผิดขึ้นมา เมื่อรู้ว่าน้องชายที่เขาไม่ชอบคงหวาดกลัวไม่น้อย โชคไม่ดีที่เขาเผลอตวาดพร้อมๆกับเสียงฟ้าร้อง เด็กคนนั้นคงกลัวจนฉี่รดกางเกง...ที่จริงเขาควรจะขบขันมากกว่า แต่แม่ไม่เคยสอนเขาให้เยาะเย้ยคนอ่อนแอ พอนึกถึงคำสอนของแม่แล้วก็ละอายใจ “ต่อจากนี้ไป ครอบครัวเรามีกันสามคนนะลูก ต้องรักกันนะ”

แทนถอนหายใจก่อนจะส่องไฟฉายไปตามทาง ห้องของต่ายอยู่ไม่ไกลจากเขานักแค่สองสามก้าวเอง เด็กหนุ่มผลักประตูที่เปิดแง้มไว้อยู่ก่อนหน้านั้น เขามองตัวการ์ตูนรูปหมาน่ารักมีชื่อเขียนไว้ว่าต่ายน้อย ถึงจะชื่อต่ายแต่กลับไม่ชอบกระต่าย แต่ดันชื่นชอบสุนัขเอามากๆ ถึงขั้นยอมให้เลียหน้าเลยล่ะ แทนส่องไฟฉายเข้าไปในห้องที่เล็กๆกะทัดรัดเหมาะแก่เด็กน้อยสมวัย

“ต่ายน้อย...”เขาเอ่ยเรียก สาดไฟฉายเข้าไปที่บริเวณเตียงนอนสีน้ำเงิน มีตุ๊กตาวางอยู่บนหมอนและที่นอน ไม่มีร่องรอยของต่ายเลย แทนเพ่งมองไปตามริมห้อง สาดส่องไฟฉายไล่ไปตามมุมอับ จนกระทั่งไปถึงริมตู้เสื้อผ้า เขาเห็นร่างเล็กกำลังนั่งห่อตัวกอดตุ๊กตาหมีตัวเดิม หลับตาแน่นด้วยความกลัวอยู่ข้างๆตู้เสื้อผ้าติดผนังห้อง บริเวณนั้นเป็นซอกมุมพอดี เด็กหนุ่มหัวใจแห้งผาดเดินเข้าไปหาร่างน้อย

“นี่พี่แทนเอง ต่าย”เขาเอ่ยเรียกเสียงปลอบประโลม ตอนนี้คงต้องทำใจดีใส่ เด็กน้อยลืมตาก่อนจะหรี่ตาลงเพราะแสงไฟ เขาฉายไฟไปทางอื่นแทนก่อนจะเดินเข้าไปหาต่ายที่นั่งขดตัวอยู่มุมห้อง

“มา ไปกับพี่เถอะ”เขาบอก แต่ต่ายส่ายหน้าเงียบๆ เขาเม้มปากก่อนจะนั่งยองๆตรงหน้าต่าย

“ต่าย...พี่แทนขอโทษนะ ไปเปลี่ยนกางเกงเถอะ เหม็นฉี่”เขาว่า พลางเอื้มมือไปแตะไหล่ของเด็กน้อย อีกฝ่ายมองหน้าเขาในความมืดแววตาวาววับนั้นจ้องไปกระพริบไปไหน

“ฮึ...ฮึก”อยู่ๆเด็กน้อยก็เบะปากทำท่าจะร้องไห้ออกมา แทนทำตัวไม่ถูกเลยได้แต่ส่งเสียงชู่ว์ๆว่าอย่าร้อง “อยากไปนอนกับพี่แทนไหม เราเปลี่ยนกางเกงก่อนนะ”

“ฮึก กลัว”ต่ายเหมือนกลั้นเสียงสะอื้นจนปากยู่

“อยู่กับพี่ไม่ต้องกลัวน่า..มา”แทนปลอบประโลมก่อนจะจะดึงร่างเล็กให้ลุกขึ้นยืน เขานั่งคุกเข่าพยายามดึงร่างของต่ายให้ลุกเดิน ผ่านไปไม่นานต่ายเลิกดื้อยอมลุกยืนก่อนจะเดินเข้ามากอดเขาแน่นไม่ปล่อย ส่งเสียงฟืดฟาดดังข้างๆหู แทนนิ่งงันไม่เคยถูกใครกอดนอกจากแม่ เขาเข้ากับเด็กน้อยไม่เก่งเอาเสียเลย

แต่ในเวลานี้ต่ายมีแต่เขาอีกทั้งต่ายร้องไห้กลัวเพราะเขาไม่สนใจใยดี แทนตบลงกลางหลังเด็กน้อยเบาๆก่อนจะได้กลิ่นสาบปัสสาวะของต่ายขึ้นมา เขาพยายามลุกแต่ต่ายก็พยายามกอดเขาไม่ปล่อย แทนเลยต้องอุ้มต่ายด้วยความทุลักทุเล

“ฮึ้บ หนักเหมือนกันนะเนี่ย ไหนใส่กาเกงตัวไหนดี”แทนหยิบไฟฉายขึ้นมาส่องไปที่ตู้เสื้อผ้าของต่าย เขารู้สึกว่าตัวอุ่นๆของเด็กน้อยซุกลงกับบ่าของเขาไม่ได้มองว่าตนเองจะหยิบลายอะไรมา แทนเลือกกางเกงมาหนึ่งตัวก่อนจะพาไปเข้าห้องน้ำ อย่างน้อยต้องล้างเนื้อล้างตัวก่อน

“มามะ ถอดกางเกงก่อน จะได้ไปนอนกับพี่แทนไง”แทนวางเด็กน้อยลงกับพื้น ต่ายยืนเงียบๆไม่พูดไม่จา เขาส่องไฟไปตามตัวของต่าย

“ต่ายถอดกางเกงหน่อย จะได้สะอาดๆไง”แทนบอก ก่อนจะเหน็บไฟฉายไว้ใต้รักแร้ ยื่นกางเกงตัวใหม่ให้ เด็กน้อยจ้องมองเขาก่อนจะขยับตัวถอดกางเกงออกอย่างว่าง่าย เขาตักน้ำในขันแล้วราดไปที่สะโพกเล็กของต่ายอย่างเงอะงะ เพราะไม่ถนัด อีกทั้งใช้แค่มืดเดียวในการทำความสะอาด แต่ช่างเถอะ แค่นี้ก็พอแล้ว เขาหยิบกางเกงตัวใหม่ค่อยๆใส่ให้ต่ายทีละขา เด็กน้อยทำตามเงียบๆ พอเสร็จแล้วเขาจูงมือต่ายให้เดินออกจากห้องน้ำแต่เจ้าตัวส่ายหน้า

“อุ้มหน่อย กลัว”ต่ายบอกเสียงเบาๆ แทนเหลือบมองไปรอบห้องน้ำที่สว่างเป็นช่วงที่ไฟฉายส่องถึง เขาไม่ว่าอะไร แค่โน้มตัวลงไปช้อนตัวเด็กน้อยไว้ ต่ายกอดคอเขาไว้แน่นซุกหน้าลงกับบ่าตามเดิม แทนส่องไฟฉายเดินกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง ไฟฟ้ายังคงไม่กลับมา เขาวางร่างของต่ายลงกับเตียงนอนก่อนจะซุกตัวเข้าไปนอนใกล้ๆกัน ต่ายนอนจมหมอนนิ่งๆ

“พี่แทน ไม่ชอบต่ายเหรอ”เด็กนอยเอ่ยถามใสซื่อ แทนมองใบหน้าเล็กๆนั้นอยู่นานก่อนจะเอื้อมไปดึงร่างน้อยมากอดในอ้อกอกท่ามกลางความมืด

“เปล่าหรอก พี่แทนแค่นิสัยไม่ดี”เขาบอกอีกฝ่ายเบาๆ ก่อนจะกล่อมเกน้อยนอนเหมือนที่แม่เคยทำตบมือลงกลางหลังเบาๆ ไม่รู้ว่าต่ายจะชอบใหมแต่ไม่ได้ร้องงอแงอะไร ต่ายเงียบ ก่อนจะขยับตัวเข้าหาเขาจนชิดมากกว่าเดิม แทนนิ่งไปก่อนจะทำใจยอมรับน้องชายคนนี้

“นอนเถอะน่า...เด็กดี”
แทนเอ่ยเบาๆก่อนจะข่มตาให้หลับบนเตียงแคบๆเพิ่มเติมหนึ่งชีวิตเล็กๆเข้ามาแต่ก็ไม่ได้ทำให้เตียงอึดอัดไปมากเท่าไหร่นัก

ตั้งแต่นั้นมาแทนกับต่ายก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ทำตามคำที่แม่บอกว่าให้รักกันมากๆ อาจจะมากเกินสายสัมพันธ์ของพี่น้องแม้จะคนละสายเลือดก็ตาม

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-04-2019 10:13:45 โดย รินดาwดาริน »

ออฟไลน์ รินดาwดาริน

  • OnTop&N'Song
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 172
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +243/-2
.
.
แทนเล่าเรื่องวัยเด็กจนจบ ต่ายก็นิ่วหน้ามองเขาก่อนจะกระแทกศีษะลงมาที่หน้าอกของเขาแรงๆหนึ่งครั้ง แทนหัวเราะเบาๆ

“นิสัยไม่ดี”ต่ายว่า เขายิ้มกริ่ม ใช่ ในตอนนั้นเขานิสัยไม่ดีเอาเสียเลย “ก็ตอนนั้นยังเด็กๆ...แต่ว่าตอนนี้พี่เข้าใจแล้วล่ะ...พี่ไม่อิจฉาความรักของแม่ที่ให้ต่ายหรอก...ต่ายรับไปเถอะ ตอนนี้พี่ก็ทำหน้าที่เดียวกับแม่ คอยให้ความรักต่ายไง”แทนบอก แต่เหมือนถ้อยคำที่เขาเอ่ยจะไม่ถูกใจต่ายเท่าไหร่ คนในอ้อนแขนหายใจติดขัดก่อนจะเงียบไป เขาคิดทบทวนคำพูดของตัวเอง

“...พี่หมายถึง พี่จะเติมเต็มให้ต่ายเอง...ไม่ได้หมายความว่าพี่รักต่ายในแบบที่แม่รัก”

“...รักต่ายแบบไหนเหรอ”เด็กหนุ่มเอ่ยถามเสียงอู้อี้เพราะใบหน้าซุกอยู่ที่อ้อกอกของเขาอยู่ แทนยิ้มเอื้อมมือไปลูบเรือนผมนุ่มๆอย่างเบามือ เพราะความสัมพันธ์ที่มีมาหลายปี และแทบไม่เคยห่างกันเลย ทำให้แทนรู้ตัวว่าระหว่างเขากับต่ายมีบางอย่างที่ต่างจากพี่น้อง แฟนเก่าของเขาเคยพูดไว้ว่าเขาคอยมองแต่น้องชาย ในสายตาของเขาน้องชายสำคัญกว่าเธอ นั่นคือสาเหตุที่เขาคบผู้หญิงไม่ยืด...

“รักต่ายแบบที่พี่รักแฟนไง หมายถึงคนหนุ่มสาว ต่ายรู้ใช่ไหม”แทนเอ่ยถาม เด็กหนุ่มอย่างต่ายน่าจะเข้าใจเรื่องพวกนี้ โดยเฉพาะสมัยนี้ก็มีให้เห็นกันจนชินตา แต่สำหรับเขากับต่ายสถานะทางกฎหมายมันค้ำคออยู่ ต่ายเป็นน้องชายทางนิตินัย เขาเพิ่งมารู้ความจริงจากปากแม่ว่าต่ายเป็นลูกชายของเพื่อนเก่าที่เสียชีวิตทางอุบัติเหตุกันทั้งคู่ ทางญาติๆไม่มีใครรับเลี้ยงเพราะปัญหาเรื่องเงิน แม่ไม่อยากให้หลานไปอยู่บ้านเด็กกำพร้าจึงรับมาเลี้ยงเป็นลูกบุตรธรรม

“รู้ครับ...พี่แทนรักต่ายแบบนั้นจริงๆเหรอ ไม่ใช่แค่สงสารเหมือนที่ดุต่ายตอนเด็ก”ต่ายพึมพำ กอดเขาแน่นขึ้นอีก แทนกอดเด็กหนุ่มไว้

“เปล่า พี่รักต่าย รักและไม่อยากทำร้ายต่ายให้เจ็บเลยสักครั้ง อย่างที่เคยบอกไว้พี่จะไม่ทิ้งต่ายไปไหนแน่นอนครับ”แทนบอกคนในอ้อมกอดด้วยความจริงใจ เขาสัญญากับตัวเอง สัญญากับแม่ไว้แล้วนี่นาว่าจะรักและดูแลต่าย ตราบใดที่ไม่มีใครปล่อยมือกันไปเสียก่อน

“ขอบคุณนะพี่ ต่ายรักพี่มากเหมือนกัน เพราะว่าต่ายมีแค่พี่คนเดียว ตอนที่แม่จากไป ต่ายคิดว่าจะต้องอยู่คนเดียวบนโลก แต่สุดท้ายพี่แทนก็ยังอยู่กับต่ายจนวันนี้...”ต่ายพูดพร้อมกับกอดเขาไว้ก่อนจะเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาอ้อยอิ่ง แววตานั้นมองมาที่คนเดียว ไม่อาจมองใครได้อีก

“ไว้ไปบอกแม่ด้วยกันอีกครั้งนะ...ตามที่แม่เคยบอกกับเราไง ให้รักกันมากๆ”แทนบอก อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปสัมผัสแก้มเนียนนุ่ม ในใจเหมือนมีดอกไม้ไฟปะทุอยู่ เขายื่นหน้าลงไปจูบหน้าผากมนของต่ายอย่างแผ่วเบา ระลึกอยู่ในใจว่าจะไม่ปล่อยมือสองข้างนี้เด็ดขาด

“แม่คงไม่โกรธต่ายนะ”ต่ายมองเขาด้วยแววตาใสกระจ่าง มือขาวยื่นมาสัมผัสใบหน้าของแทนอย่างกล้าๆกลัวๆ ปลายนิ้วไล้ไปตามสันจมูก ริมฝีปากก่อนจะวกไปที่โหนกแก้มสูงของเขาไปมา

“ไม่หรอก พี่ย้ำกับแม่ไปครั้งสุดท้ายแล้วว่ารักต่าย...”แทนบอก เขาจำวาระสุดท้ายของผู้เป็นแม่ได้ดี แม่ป่วยด้วยโรคลิ้นหัวใจรั่วเพราะภาวะหัวใจล้มเหลวในวัย57 เพียงเท่านั้นเอง ราวกับพึ่งผ่านมาไม่ถึงสามปี

แม่เอ่ยถามเขาก่อนเสียชีวิตหนึ่งวันว่ารักต่ายหรือเปล่า แทนไม่รู้หรอกว่าแม่ดูออกหรือไม่ว่าเขารักต่ายในแบบไหน แต่เขาตอบแม่ไปว่า ‘รักต่ายมากและจะดูแลต่าย’ตามที่เคยบอกไว้กับแม่เมื่อสิบปีก่อน แม่นิ่งไปบ้างแต่ก็ยังคงยิ้มและบอกแค่ว่า ‘ดีแล้ว ดูแลกันให้ดีๆด้วยนะ’

“ครับ ไว้เราไปบอกแม่อีกครั้งนะ...ต่ายจะสัญญาด้วยเหมือนกันว่าจะดูแลและรักพี่แทนไปตลอดเหมือนกันครับ”ต่ายเอ่ยอย่างชัดถ้อยคำ ชายหนุ่มยิ้มกว้างรู้สึกว่าถูกเติมเต็มจากต่ายจนอิ่มเอม

“พี่แทนรักต่ายนะ”

“อือ รู้แล้วครับ ไม่เห็นต้องพูดซ้ำ”ต่ายบ่นอุบหลุบสายตาลงต่ำ ขยับศีรษะกลมๆเข้ามาซุกอ้อมอกของเขาต่อ

"ฝันดีครับ ต่ายน้อย"แทนเอ่ยบอกเบาๆ ต่ายผุดรอยยิ้มจนเห็นแก้มขยับเป็นก้อน รู้สึกว่าอ้อมแขนของคนตัวเล็กกระชับแน่นมากขึ้น

แทนยิ้มอย่างเป็นสุขในค่ำคืนที่น่าหวาดหวั่นจากฟ้าฝนคะนอง และที่น่าหวาดหวั่นกว่าก็ความคะนองอย่างอื่นของชายหนุ่มนี่แหละ...สัญญาไว้กับตนเองแล้วว่าจะไม่ทำร้ายให้เจ็บ...พี่แทนก็จะไม่ทำ ผ่านค่ำคืนนี้ไปได้ก็ฟ้าหลังฝนล่ะนะ




++++++ The End
ต้องตัดเป็น2 รีฯ
เรื่องสั้นตอนเดียวจบ กับต่ายน้อย อิอิ ดองเรื่องอื่นต่อไป

ขอบคุณจ้า
 :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 21-04-2019 10:20:14 โดย รินดาwดาริน »

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
ต่ายน้อยน่าเอ็นดู.. :L2:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

ออฟไลน์ @Sister

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 25
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0

ออฟไลน์ tasteurr

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 573
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
พี่แทนน่ารักจัง   :impress2:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ yunnutjae

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 650
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-2

ออฟไลน์ กาลครั้งหนึ่ง.

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 23
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
พี่แทนนี่แสนดีจริง ต่ายก็น่ารัก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ Petit.K

  • Petit parapluie
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 840
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
งุ้ยยยยยน่ารักมากกกกกก ชอบความเลี้ยงน้องไว้กิน เอ้ย ไว้รัก

ออฟไลน์ คุณบี๋

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 119
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
พี่แทนอบอุ่นจัง น้องต่ายก็น่ารัก

ออฟไลน์ FeaRes

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-2

ออฟไลน์ Mayana

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 424
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-2

ออฟไลน์ didididia

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
พี่แทนอบอุ่นมากเลยยย :กอด1:

ออฟไลน์ Natti

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 197
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
ต่ายน้อยน่าเอ็นดู พี่แทนนี่ให้ความรู้สึกอุ่นๆอ่ะ ชอบ

ออฟไลน์ aoihimeko

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3132
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +155/-9

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
พาร์ทอดีตอ่านแล้วอยากตีพี่แทนเลย ตวาดน้องต่ายน้อยได้ไง
แต่ดีนะที่ไปหาน้องเร็วอ่ะ

ออฟไลน์ สิงหา

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 121
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
น่ารักละมุนละไมจังเลย  :-[
ขอบคุณสำหรับนิยายนะคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Keane

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 247
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-0

ออฟไลน์ lostinthelight

  • 엑소엘
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 151
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
น่ารักมากกกก น้องต่ายน่าเอ็นดูน่าทะนุถนอมมากลูก :katai2-1:

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
อยากอ่านต่อ 

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
น่ารักกกกอ่ะ อบอุ่นมาก  :katai2-1: :katai2-1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด