วันนี้ คุณชายไม่มาไถโอวัลตินค่ะ แต่ส่งเมลเรื่องมาให้ลงให้แทน
******************************
สวัสดีครับ
กลับมาจากบ้านสวนแล้วครับ เกือบแย่ไปเหมือนกัน ที่ว่าเกือบแย่เนี่ย ก็เพราะไปบ้านสวนหนนี้ไปเจอฝนด้วยสิึครับ แล้วพอฝนตกเนี่ย อากาศมันก็เลยเย็นๆ ไอ้ผมยังไม่หายดี ก็แย่ไปเหมือนกัน
แต่ก่อนจะเล่าเรื่องบ้านสวนขอย้อนไปวันศุกร์ก่อนนะครับ
หลังจากที่อ้อนจนป่านไม่ได้ไปทำงานแล้ว ผมก็ดึงมันลงมาจะมากอดนอนอยู่ด้วยกันน่ะแหล่ะครับ แต่ป่านบอกว่าขอมันเปลี่ยนเสื้อก่อน เพราะมันยังใส่ชุดทำงานอยู่ ผมก็เลยปล่อย มันก็หายเข้าห้องน้ำไปพักใหญ่ๆ ล่ะครับ ก่อนจะเดินพันผ้าเช็ดตัวออกมาใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืด
ไปอาบน้ำมาเหรอ
อือ อาบนิดหน่อย เดี๋ยวเช็ดตัวให้เอนะ แป๊บนึง
มันแต่งตัวแล้วก็หายเข้าห้องน้ำไปอีก แล้วก็กลับออกมาพร้อมอ่างเล็กๆ กับผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตัวให้ผม ผมก็เอามือไปรั้งตัวมันมาใกล้ๆ
ไม่เอาน่าเอ อย่าดิ
อยากกอด บอกมันไปตรงๆ นี่แหล่ะครับ
ไม่สบายก็นอนดีกว่า
นอนมาเยอะแล้วนี่นา
แล้วผมก็ดึงมันลงมากอด ไอ้ป่านมันขืนๆ ตัว บอกว่า เดี๋ยวน้ำหก
ป่านเอาไปเก็บก่อนได้ไหม
แล้วรีบมาเร็วๆ นะ
มันย่นจมูกใส่ผม แล้วก็เดินไปเก็บอ่างน้ำกับผ้าที่เอามาเช็ดตัวให้ผม แล้วก็เดินกลับมาหา
ผมก็เขยิบๆ ให้มันลงมานอนข้างๆ
ป่านจะติดหวัดเอไหมเนี่ย
หนที่แล้วเอไม่เห็นติดหวัดป่านเลย ผมบอกมัน
แล้วเราก็จูบกัน
ป่านมันพึมพำว่า ผมตัวร้อน
ส่ีวนตัวมันน่ะเย็นครับ คงเพราะเพิ่งอาบน้ำมาใหม่ๆ ผิวมันเย็น หอม แล้วก็ลื่นมือ เวลาลูบไปตามผิวมันเนี่ย
แล้วก็เลย ลดไข้กันไปตามระเบียบครับ
โดนบ่นด้วยว่าทำไมไม่สบาย แต่แรงเยอะจัง ทำเอามันเพลียเลย
แล้วก็ลุกไปอาบน้ำกันครับ ตอนแรกป่านมันจะไม่ให้ผมอาบน้ำ แต่ผมก็บอกว่าไม่ไหวละ มันเลอะ ไงก็ต้องล้าง ก็เลยไปอาบน้ำด้วยกัน ก็ไม่ได้อาบนานละครับ ก็กลัวไข้จะกลับเหมือนกัน
อาบน้ำเสร็จออกมาแต่งตัว แล้วป่านมันก็ไปเอายามาให้ผมกินอีก ผมเลยบอกให้มันกินเพื่อกันๆ ไว้ด้วย
แล้วก็นอนครับ เพราะตอนเช้าต้องตื่นแต่เช้า
และผมตื่นก่อน ไอ้่ป่านคงเพลียน่ะครับ ตื่นมาก็รู้สึกดีขึ้นนะ ไม่มีไข้แล้่ว ก็เลยปลุกมัน ป่านก็งัวเงียนิดหน่อย แล้วก็อาบน้ำแต่งตัวออกจากบ้านกัน
ไปแวะซื้อของไปฝากคุณยายกันนิดหน่อย หนนี้ป่านบอกว่าเดี๋ยวมันขับเอง ให้ผมนั่งไปสบายๆ เพราะยังไม่หายดี ผมก็ตามใจมัน ไปได้ไม่เท่าไร ฟ้่าก็ครึ้มเลยครับ จริงๆ มันครึ้มๆ มาตั้งแต่ออกจากคอนโดแล้ว ลมแรงด้วยนะครับ
ไม่ทันไร ฝนก็ตก ผมก็เลยบอกให้ป่านขับระวังๆ ก็ไปมันเรื่อยๆ แหล่ะครับ
ไปถึงบ้านสวนก็บ่ายๆ เอาของไปให้คุณยาย นั่งคุยโน่นคุยนี่ อากาศที่บ้านสวนก็เย็นๆ นะครับ เพราะว่าไปถึงเนี่ย ฝนหยุดไปแล้ว แต่ต้นไม้มันเยอะไงครับ มันเลยเย็นๆ ชื้นๆ
ผมนั่งๆ อยู่ก็รู้สึกหนาวๆ ก็คิดเหมือนกันว่า เวรละ ไข้กลับแน่ๆ ป่านมันก็มองๆ สักพักคุณยายเอนหลังรอบบ่าย ผมกับป่านก็เลยไปที่ห้องที่เวลามาบ้านสวนจะมานอนที่ห้องนี้
เอ ตัวร้อนอีกแล้ว ป่านมันมาจับตัวผม
อือ คงเพราะมันเย็นๆ ด้วยน่ะป่าน
ป่านมันก็ไปรื้อกระเป๋าเอายามาให้ แล้วก็เดินหายไปเอาน้ำมาให้
อ่ะ กินยาแล้วนอนก่อนนะ
ป่านนอนด้วยกันดิ
ไม่เอาหรอก เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนอีก
นอนสิ ไม่ทำไรหรอก นะ
อย่าดื้อดิ กินยาแล้วไปนอนก่อน เดี๋ยวป่านไปดูเก็บของที่ซื้อมาก่อน เดี๋ยวมานอนด้วย
อืมม
มันดูจนผมนอนแล้วก็เดินออกไปครับ ตอนมันเดินออกไปผมก็ยังไม่หลับหรอก แต่อากาศเย็นๆ ยาที่กินไปก็ทำให้ง่วง นอนเล่นไปมาพักนึงก็หลับไป
มาสลึมสลือตอนที่มีคนมานอนข้างๆ ลืมตามาก็เป็นไอ้ป่าน มันมาซุกๆ ก็เลยยกแขนไปกอดมัน แล้วก็หลับกันไปทั้งคู่นี่แหล่ะครับ
นอนกันไปจนถึงเกือบเย็นๆ เลย แม่บ้านก็มาเคาะประตูบอกว่าคุณยายเรียก ก็เลยตื่น ล้างหน้าล้างตา แล้วก็ออกไปหาคุณยายกัน คือที่ให้ไปเรียกเพราะคนแก่เขาก็เชื่อกันว่า นอนตอนเย็นๆ เดี๋ยวตะวันทับตา แล้วจะปวดหัว (ผมก็ไม่รู้ว่ามันยังไงนะครับ แต่บางทีก็เป็นจริงๆ เวลานอนตอนโพล้เพล้ แล้วตื่นมามืดแล้ว ก็มีมึนๆ บ้างเหมือนกัน)
พอได้นอน ไอ้ที่ทำท่าจะไข้กลับก็ดีขึ้นครับ ก็ออกมากินข้าวเย็นกับคุณยาย แล้วป่านมันก็ไปคุยเรื่องโน้นเรื่องนี้ ผมเองก็คอยฟังสลับกับคุยบ้าง แต่ก็ไม่ได้คุยกันนานเท่าไร เพราะคุณยายนอนเร็ว พอส่งท่านเข้านอนแล้วผมก็กลับห้องกัน
อากาศเย็นๆ นะครับ ป่านมันว่าเหมือนมีฝนตกอีกแต่ไกลๆ อากาศมันเลยเย็นมาถึง ก็นอนห่มผ้าสบายกันไป ดูทีวีอะไรไปนิดหน่อยจนง่วงหลับไปอีกครับ ไม่สบายทีไรรู้สึกตัวเองนอนเยอะมาก
วันอาทิตย์ก็ตื่นแต่เช้าไปใส่บาตรกับคุณยายอีกครับ แล้วกลับมาตอนแรกป่านมัีนว่าจะชวนไปเดินเล่นในสวน แต่ว่าอากาศมันเย็นไงครับ ดินก็ชื้นๆ เลยไม่อยากไปลุยอะไรเละๆ กันเท่าไร ก็เลยมานั่งคุยกับคุณยาย ป่านมันก็ถามเรื่องหมอนัดอีกเมื่อไร แล้วก็กำชับพยาบาลว่าให้คอยดูเรื่องอาหารเสริม วิตามินอะไรที่แม่มันฝากมาให้คุณยายทานด้วย
อยู่บ้านสวนกันจนเย็น ก็กลับครับ ขากลับผมขับ ไอ้ป่านมันก็ถามนะครับว่าไหวไหม มันขับได้ ให้ผมนั่งสบายๆ ดีกว่า ผมก็บอกมันไปว่าขับได้ หายแล้ว
ก็ดีขึ้นเยอะนะครับ ตอนแรกทำท่าจะเป็๋นไข้เพราะมาเจออากาศเยฺ็น แต่ดีที่กินยาตามเวลามันเลยดักไว้ได้
กลับคอนโดมาก็เก็บของครับ คุณยายฝากโน่นนี่มาไว้เป็นเสบียงเยอะแยะอีกเหมือนเคย
เช้าวันจันทร์ ก็มาทำงานตามปกติแล้วครับ ตอนแรกว่าจะไปไถโอวัลตินกินที่ห้องคุณนาย แต่ด้วยความที่หยุดไปสองวัน งานกองเต็มโต๊ะเลยครับ เลยต้องรีบเคลียร์งานไป พิมพ์เมลส่งเรื่องให้คุณนายไปนี่แหล่ะครับ
ขอบคุณทุกคนนะครับที่อวยพรให้หายป่วย ที่ฝากเยี่ยมคุณยายด้วย และที่บอกใ้ห้ผมอ้อนป่านมันเยอะๆ
อ้อนเยอะแล้วครับ
และหายดีแล้วครับ
แต่วันนี้ขอตัวไปสางงานที่ค้างอยู่ก่อนนะครับ
เอ (หายป่วยแล้วเพราะคนดูแลดี) กับ ป่าน (คนดูแลที่น่ารักที่สุด) ครับ
******************************
ส่งมาแค่นี้ล่ะค่ะ ท่าทางงานยุ่งจริงๆ แต่หายป่วยแล้วก็ดีแล้ว คนดูแลดีก็งี้แหล่ะ
หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ (อ่าน 2238072 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก