หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ

[EDICIUS]

>>> เหอๆๆ ว่าแล้วว่าพี่ป่านต้องกลัวผี ไม่งั้นไม่พายบึ๊ดจ้ำบึ๊ดขนาดนั้นหรอก


>>> ตลกคำแปล ตึงตึ๊ง ของพี่เอ 


.

[phung]

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

คิดถึงพี่เอกะพี่ป่าน คิดถุงคุณนาย

จร๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ


จบซะแระบ้านสวน ซีรีย์ของกินของเค้า
จะมีซีรีย์ใหม่อีกม้ายยยยยยยยยยย


แต่ชอบ ตึ่งตึ๊ง โฮะๆๆๆ

[NT llSJs]

พี่เอน่ารักเกินไปแล้ว
มีอธิบาย ตึ่งตึ๊ง ด้วยเนอะ
ใสซื่อได้ใจ เอาไป +1 เลยพี่
กดโหวตผ่านคุณนายละกัน  ขอบคุณคุณนายมากๆ ขยันจริงๆ


แหะๆๆ แบบว่าเค้าก็พอจะรู้อยู่หรอก 
แต่คำอธิบายของพี่เอ... โคตรน่ารักว่ะ
อ่านแล้วก็คิดภาพตาม แทบจะ ตึ่งตึ๊ง ตามไปด้วยเลยล่ะ กร๊ากกกกก


ว่าแต่คืนนี้จะมี ตึ่งตึ๊ง มั๊ย
จะได้มานั่งรอนอนรอ


คิดถึงพี่เอ คิดถึงป่าน


 

[SunLoveMoon]

อ่านจบแล้วอยากไปเที่ยว สวน(อีกแระ เอ ป่าน ไปไหน อยากตามไปหมด แถวบ้านเรียกย้อนรอย)
ป่าน น่ารัก จัง กลัวผีด้วย  คนน่ารักทำไงก็น่ารัก
เอ ต้อง กอด ปลอบเยอะๆนะ 
กลับ มา เมืองหลวงที่แสนวุ่นวาย
ก็ต้องสู้ต่อไป เนอะๆๆๆ
กลับมาแระ
อะไร ที่ ค้างๆๆ แปะโป้ง กันมาก่อนหน้านี้
ก็ ควรจะ ชำระกันบ้างอะไรบ้าง  ไม่คิดอะไรเล้อยยยย 

[Millet]

ว๊าวๆๆๆๆ ผู้ชาย (2คน) พายเรือ น่าร๊ากกกกกกกกกกก

อยากพายด้วย..............แต่อย่ากลับมืดนะ เค้ากลัวปี๋หลอกกก กร๊ากก




แต่ เอร่อ ตึ๊งตึง............เราขอคาราวะ

[dahlia]

^
^
^
^
จิ้มๆๆๆ


ขอบคุณค่า

[moonlight]

เออธิบายคำว่าตึ๊งตึงได้น่ารักมาก :อิอิ1:

ส่วนป่านอยู่บริษัทปอดแหก

[arjinn]

so cool

so cute


 

[ranny]

 :เศร้า1:

คุณนาย หนีไปเที่ยวอีกแล้วแน่ๆ

ถึงไม่มาโพส....

แอบไปดินเนอร์กับหนุ่มคนใด

รีบกลับมาเฉลยซะดีๆ   

[potery]

ป่านกลัวผีนี่เอง  นึกว่าหิวข้าว   

[cartoons]

  น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก

[HydrA]

  คริๆอยากให้ตึ่งตึ๊งบ่อยๆค่ะ

[Lala]

กระเสือกกระสนมาอ่านและเม้นต์



เพราะว่าเหนื่อยมากมายยยยยยยยย



โฮฮฮฮฮฮฮฮ


นึกไม่ออกจะตอบไร แต่ว่า มาแตะๆ ให้กำลังใจ จุ๊บุ ว่าอ่านแล้วนะคร้าบบบ

[Namehoto]

ตอนต่อมาแล้วค่า


*********************************

หลังจากกลับมาจากบ้านสวน เราก็เข้าโหมดชีวิตปกติกันอีกตามเคยครับ มันทำงาน ผมก็ทำงาน คือเรื่องมันก็นานมาแล้วนะครับ นอกจากเหตุการณ์อะไรที่น่าเล่า ที่เหลือก็เป็นชีวิตแบบ ผมไปทำงาน มันไปทำงานกลับคอนโดมาเจอกัน อะไรแบบนี้

แต่เนื่องด้วยหน้าที่การงานผม บางทีก็ต้องมีไปต่างจังหวัด อะไรบ้าง ไอ้ป่านมันก็ง่องแง่งๆ ทุกทีเวลาผมต้องไป เพราะมันบอกว่ามันเหงา ช่วงที่ผมไม่อยู่ มันก็จะกลับไปนอนที่บ้าน แล้วแม่มันก็จะชอบบ่นนั่นนี่ หรือไม่ก็เรียกมันไปทำงานดึกๆ หลายที

แต่มันก็งานนะครับ มันก็เข้าใจแหล่ะ แต่ของอแงเสียหน่อย

และช่วงที่ผมกับมันไม่ได้อยู่ด้วยกัน (เวลาผมไปต่างจังหวัด หรือไม่ก็ช่วงที่แยกกันนอนบ้านใครบ้านมันน่ะครับ) เราก็ใช้โทรศัพท์คุยกันเหมือนเดิมน่ะแหล่ะครับ

แต่แล้วมีอยู่วันนึง เป็นวันที่ผมกับมันกลับไปนอนบ้านใครบ้านมันครับ ผมโทรหาไอ้ป่าน แต่มันไม่รับสาย ผมก็แปลกใจเพราะปกติมันจะรับ แล้วตอนนั้นก็ประมาณสามสี่ทุ่มแล้ว หรือว่ามันอาจจะทำอะไรอยู่ ผมก็เลยรอครับ

ห้าทุ่มก็ยังเงียบ ผมก็เป็นห่วง แต่ก็ไม่กล้าโทรอะไรไปมากกว่านี้นะครับ เลยใช้วิธี sms ไปแทน

ก็ sms ไปว่า ทำอะไรอยู่ โทรหาไม่รับสาย เป็นห่วงนะ


แล้วก็รอครับ


ก็รอจนง่วง เคลิ้มๆ จะหลับไม่หลับแหล่ล่ะครับ มันถึงโทรมาหาผม

เอ หลับยัง

เกือบแล้ว ป่านทำอะไรอยู่เหรอ

คุยงานกับแม่น่ะ  มันทำเสียงเหนื่อยๆ

งานมีปัญหาเหรอ

ก็นิดหน่อยอ่ะ

แล้วกินข้าวอาบน้ำหรือยัง  ผมถาม

แล้วล่ะ

แล้วคุยงานกับแม่เสร็จหรือยัง

ยังน่ะ ป่านกลัวเอรอ เลยแว้บมาบอกก่อน บอกแม่ว่าจะเข้าห้องน้ำน่ะ

ทำไมคุยนานจริง นี่ดึกแล้วนะ

ก็แม่เขาถามอะไรหลายเรื่องน่ะ


มันคุยๆ กับผมอยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูห้องมันลอดเข้ามาในโทรศัพท์ครับ

คร้าบแม่ เดี๋ยวครับ

ไม่มีอะไรครับ (ไอ้ป่านมันเหมือนตะโกนบอกแม่มันน่ะครับ)

แล้วมันก็หันมาบอกผม

เดี๋ยวไปก่อนนะเอ

อื้ม เสร็จงานกับแม่แล้วโทรมานะ

เออย่ารอเลย

รอได้ หรือถ้าป่านง่วง sms มาก็ได้

อื้อ

มันว่าแล้วก็วางไป


ไอ้ผมก็ได้แต่ถอนใจครับ มองนาฬิกามันก็จะตีหนึ่งอยู่แล้ว แต่ไอ้ป่านยังต้องทำงานอีก ถ้าเป็นตอนมันอยู่กับผม ป่านนี้ผมก็จะบอกให้มันพักไปนอนแล้ว แต่ก็งี้แหล่ะครับ แม่มัน พอกลับไปบ้าน มันก็ต้องเอางานไปให้แม่มันดู แล้วเขาก็จะให้แก้ ให้ปรับ หรือไม่ก็บ่นๆๆๆๆ แนะนำอะไรของเขามาน่ะแหล่ะครับ

มันก็ลำบากนะครับ ที่ทำงานแล้ว ไม่ได้ตัดสินใจด้วยตัวเองได้ทั้งหมด แต่นั่นก็แม่ จะไปเถียงอะไรมากก็ไม่ได้ แล้วแม่ไอ้ป่านเป็นจำพวก เผด็จการเล็กๆ ด้วย คือ ฉันคิดแล้วฉันถูกน่ะครับ



ผมก็เปิดทีวีดูโน่นดูนี่รอมันไปเรื่อยๆ เพราะไงเนี่ย ถึงผมหลับถ้ามันโทรมาผมก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์อยู่แล้ว

แต่ปรากฏว่าคืนนั้นทั้งคืน มันไม่ได้โทรมาหาผม เพราะผมตื่นมาตอนเช้า ก็ไม่มีโทรศัพท์จากมัน ผมก็เป็นห่วงมันนะครับ แต่ก็ไม่กล้าโทรไป เพราะบางทีมันอาจจะทำงานจนหลับคาห้องแม่มันไป แล้วก็ยังไม่ตื่นผมเลยกะว่าเดี๋ยวมันตื่นก็คงโทรมาเอง

แต่มันก็ไม่ได้โทรมาครับ

ผมก็ sms ไป มันก็เงียบ ผมก็เลยได้แต่รอ กระวนกระวายเหมือนกัน แต่คิดว่ามันคงทำธุระกับแม่อยู่หรืออะไรประมาณนี้มากกว่า เพราะส่วนมากเสาร์อาทิตย์ ถ้าผมกับมันไม่ได้นัดไปไหน ไอ้ป่านก็ทำงานอยู่ที่บ้านกะแม่มันตลอด




ก็จนตอนบ่ายล่ะครับ ผมกำลังล้างรถอยู่ ก็มีคนมากดกริ่งที่หน้าบ้าน ผมเลยเดินไปดูเพราะอยู่ใกล้สุด

ไอ้ป่านครับ มันจอดรถไว้ข้างๆ แล้วมากดกริ่ง

ป่าน ผมรีบเปิดประตู หน้าตามันดูเครียดๆ

มีอะไร เป็นอะไรหรือเปล่า

พ่อกับแม่เออยู่ไหม

ไม่อยู่หรอก ไปข้างนอกกันทั้งคู่แหล่ะ ไอ้บีก็นัดเพื่อนๆ มัน มาๆ  เข้ามาก่อนๆ

ผมดึงไอ้ป่านเข้ามาในบ้าน



มีเรื่องอะไรหรือ  ผมถามมันเมื่อเรามานั่งกันอยู่ที่ห้องผมแล้ว

เมื่อคืนน่ะ ป่านทำงานจนหลับไปเลย ก็หลับอยู่ที่ห้องแม่น่ะแหล่ะ  

เหนื่อยไหม ผมถามมัน

มันส่ายหัว

แล้วป่านมีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า

ก็มีนะ คือป่านจะเล่ายังไงดีล่ะเอ  คือ แม่น่ะ เขาบอกว่าป่านสนิทกับเอมากเกินไป


ผมเริ่มเครียดแล้วครับ

เพราะเอโทรไปหาบ่อยๆ และเราอยู่ด้วยกันที่คอนโดเหรอ

อื้ม ก็ด้วย แล้วแม่บอกว่าเวลาป่านอยู่คอนโด ก็ไม่ได้ทุ่มเทให้งานเท่าไร

ตรงนี้บอกตรงๆ ว่าผมฉุนมากนะครับ แม่มันอยากให้มันทำงานตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงหรือยังไง แต่ผมก็ต้องเงียบไว้

แม่เขาไม่อยากให้ป่านมีข่าวเสียหาย แต่ป่านก็บอกแม่ไปนะ ว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน

แล้วแม่ป่านว่ายังไง

เขาก็ไม่ว่าไงนะ เพียงแต่บอกว่าไม่อยากให้ป่านขลุกอยู่แต่กับเอ แต่เขาก็เห็นอ่ะ ว่าเอก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดี เอเรียนจบโท หน้าที่การงานดี แต่ป่านก็ไม่สบายใจเลย ไม่รู้ว่าแม่สงสัยอะไรหรือเปล่า

เอางี้ไหมป่าน เวลาป่านอยู่บ้านเอจะไม่โทรหาป่านแต่จะ sms ไปแทน ถ้าป่านสะดวกค่อยโทรมา แล้วเอจะคอยระวังเวลา sms เพื่อใครมาอ่านจะได้ไม่สงสัย

แต่เอไม่อึดอัดเหรอ

ก็มีนะ แต่ถ้าแลกกับให้ป่านสบายใจ แม่เขาจะได้ไม่สงสัยอะไรอีก ก็ไหวน่ะ

ป่านมันเงยหน้ามามองหน้าผม ตามันแดงๆ

ขอโทษนะเอ ทำให้เอลำบากอีกแล้ว

ผมดึงมันมากอด (อยู่ในห้อง ไม่มีใคร ผมเลยกอดมันได้)

ไม่เป็นไรหรอกป่าน เรื่องแค่นี้เอง อีกอย่าง ป่านอย่าลืมสิ เรามีคุณยายอยู่อีกคนนะ ถ้าสมมุติว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย อย่างน้อยเอว่าคุณยายคงช่วยเราสองคน ผมบอกมัน

แต่ป่านไม่สบายใจเลย หวังว่ามันคงไม่มีอะไรนะ ส่วนเรื่องคอนโด ป่านก็บอกแม่ไปว่า ป่านไปทำงานอะไรง่ายกว่า ซึ่งมันก็ใกล้กว่าจริงๆ เวลานัดลูกค้า มันก็สะดวกกว่าด้วย (บ้านไอ้ป่านมันอยู่ชานเมืองน่ะครับ เดินทางเข้ามาไกลกว่าถ้านัดลูกค้า) เขาก็พอจะฟังนะ

งั้นเราก็ทำตัวปกตินี่แหล่ะป่าน แต่ระวังเรื่องการวางตัวต่อหน้าเขา คือเอก็ไม่อยากให้อะไรมันเปลี่ยนไปนะ มันเหมือนร้อนตัวไง แบบเหมือนเขาพูดมาแล้วเราก็เปลี่ยน มันเหมือนร้อนตัว แต่ถ้าเราทำปกติ ให้เหมือนมันไม่มีอะไร มันคงไม่เป็นไรนะ

ผมบอกมัน มันก็พยักหน้า


วันนั้นไอ้ป่านบอกว่าจะไปที่คอนโดก่อน ส่วนผมล้างรถเสร็จเก็บของแล้วก็ตามมันไป



ต่อไปนี้ผมก็คงต้องระวังมากขึ้น เพราะผมก็ไม่อยากให้มันไปโดนกดดันหรือไม่สบายใจอะไรอีก


แต่ผมก็รู้นะครับ เวลาเกิดความสงสัยแล้ว มันก็จะทำให้สงสัยเรื่อยไป

ผมก็ต้องทำตัวเหมือนเดิม ให้แม่ป่านหรือใครที่สงสัยเห็นว่า ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรให้ป่านมันเสียหาย (ยกเว้นเสียตัว ฮ่าๆ) ตอนนั้นก็คิดได้เท่านั้นแหล่ะครับ และคิดว่าดีที่สุดแล้วเท่าที่ผมจะทำได้


ถ้ามีอะไรเหลือบ่ากว่าแรงกว่านี้ คงต้องพึ่งคุณยาย

สำหรับบ้านผม อย่างน้อยๆ ผมก็ไม่ได้ต้องรับบทกดดันอะไรเท่าไอ้ป่านมัน ผมแค่ทำงานธรรมดาๆ ไม่ได้ต้องไปออกหน้าออกตาอะไร แต่ผมเองก็ไม่แน่ใจหรอกครับ ว่าพ่อกับแม่จะรับได้ไหม ถ้าเกิดผมไปบอกเข้าจริงๆ ว่าผมมีแฟนแล้ว แต่เป็นผู้ชาย

เรื่องแบบนี้ มันก็พูดยากนะครับ

**********************************

หมดที่ส่งมาแล้วค่ะ

[Lala]

^
^
^

กระเสือกกระสนมาจิ้ม (อีกแล้ว)


อ่านตอนแรกเหมือนจะน่ารัก

มีง้องแงเวลาไปตจว

ไหงลงท้ายทำเอาเค้าแอบเครียดด้วย

เข้าใจนะคะ ว่าจะสุขตลอดไปก็ใช่เรื่อง (อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย 55+)

ความรักแบบนี้ต้องการแรงใจมากเป็นพิเศษ

แต่พี่เอกะพี่ป่านมีอยู่ละ แค่อยากช่วยเติมมมม 55+

จุ๊บุๆ
(โหมด อ่อนเพลีย)

[yee]

หนนักใจแทน..อะคับ
เครียดเลย
  :เศร้า1:

[NumPing]

มาโพสต์ Reply ครั้งแรก แต่อ่านมานานแล้ว (แบบว่า คือว่า เพิ่งมี log in อ่ะ)

เรื่องน่าหนักใจจริง ๆ ค่ะ พี่เอ เข้าใจความรู้สึกมาก ๆ เลย

[The Lover]

เครียดเนอะ

สู้ๆ คร้าบบบบบบ


 

[patee]

หนักใจแทนเอกับป่านจริงๆ

สู้กันต่อไปนะ เอาใจช่วย 

[dahlia]

คงช่วยอะไรไม่ได้มากไปกว่า ส่งกำลังใจ ช่วยเต็มที่ค่ะ   

[ranny]

 

เอาใจช่วยค่ะ

ทุกอย่างต้องผ่านไปด้วยดี
 

[อิง]

  อุปสรรคชิ้นใหญ่เลย

สู้ ๆ ค่ะ  

[moonlight]

 

เอาใจช่วยให้ผ่านอุปสรรคไปให้ได้ค่ะ

 

[EDICIUS]

>>> อืม..... คุณแม่พี่ป่าน... 

ไม่รู้จะว่าไงแฮะ แต่เครียดไปด้วย... -*-

ยิ่งเป็นแบบ... ฉันคิดแล้วฉันถูก ...โฮ๊ยยยยย เหมือนแม่ใครบางคนแถวนี้เลย!!! (ฉึก! เข้าตัว )


ได้แต่หวังว่าคุณแม่พี่ป่านจะเข้าใจในสักวัน 


.

[PAfc]

ก่อนอื่นต้องบอกว่าพี่เอ เปนคนที่อธิบายคำศัพท์ได้แบบ...ไม่มีอะไรจะมอบบบค่ะ5555 ปทจ


กะลังอ่านๆตอนบ้านสวน เย็นใจสบาย อารมอยู่ดีๆ ไหงมาเปน

ช่วงพีเรียดได้ โฮฮฮฮฮ  :sad4:จูนตัวเองแทบไม่ทันนนน


เค้าเครียดนะเนี่ยยย

สงสานพี่ป่านน นอกจากจะเหนื่อยจากงาน ยังต้องเหนื่อยใจอีก

พี่เอเติมใจหั้ยพี่ป่านเยอะๆน้า (รู้ว่าเติมทุกวันแต่อยากบอก กร๊ากๆ)

[maabbdo]

ให้กำลังเอกับป่านนะ

คุณแม่ท่านก็คงเป็นห่วงมั้ง คนเป็นแม่นิเนอะ

 

[111_1]

 

เครียด  แต่ เอาใจช่วยน้า

 

[christiyaturnm]

 :เฮ้อ:ของแบบนี้ต้องอาศัยเวลาอย่างเดียวครับ


ค่อยๆเป็นค่อยๆไป


 :กอด1:เอาใจช่วยนาคร้าบ

[Millet]

กอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

[bixzz]

  เอาใจช่วยด้วยคน
เข้าใจทุกๆ ฝ่ายเลยครับ...เรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลาและกำลังใจมากๆ เลยนะครับ