ตามสัญญาค่ะ กลับมาประจำการแล้ว
*************************
มาส่งต้นฉบับตอนเช้าครับ เมื่อเช้าผมตื่นมาตอนเช้า (กลับไปนอนบ้านใครบ้านมันนะครับ เสาร์อาทิตย์แบบนี้) ลมหนาวเริ่มมาแล้วนะครับ (ถึงเมื่อวานฝนจะตกก็เหอะ) ผมชอบอากาศตอนเช้าๆ มันจะแบบแดดอ่อนๆ ลมพัดเบาๆ อากาศเย็นๆ
น่านอนกอดใครสักคนเป็นบ้า
เอาเป็นว่า มาต่อเสม็ดตอนท้ายละกันนะครับ
***********************************
หลังจากที่เราทำการ ถึงเสม็ด กันไปแล้วเมื่อคืน ไอ้ป่านก็บ่นตอนเช้าว่าผมทำมันเมื่อยไปทั้งตัว ก็นะครับ เราตะลอนๆ กันทั้งวัน ทั้งดำน้ำ ทั้งเที่ยวรอบเกาะ ทั้งว่ายน้ำ ทั้งกลับมาตกหมึกอีก
มันก็เข้าทางพอดีเพราะเราจองสปากันไว้ และไอ้ห้องที่จองไว้ มันมาทำสปาส่วนตัวกันที่ห้องได้ด้วยครับ ก็เลยหลังจากกินอาหารเช้าแล้ว นั่งเล่นกันสักหน่อย ก็เลยให้เขามานวดสปาสักคนละสองชั่วโมง
สบายนะครับ นอนนวดน้ำมัน หอมๆ ผ่อนคลาย
ไอ้ป่านมันแบบว่า อยากอยู่ต่ออีกสักวัน (แต่ก็นะครับ วันจันทร์มันก็ต้องทำงาน) หลังจากนวดสปาแล้ว พักผ่อนอีกหน่อย เราก็ได้เวลาต้องเช็คเอาท์ล่ะครับ
ผมเก็บของอยู่ในห้อง ไอ้ป่านมันก็ช่วยนะครับ แต่ของมันไม่เยอะ ผมเลยบอกให้มันนั่งรอเฉยๆ ดีกว่า
ไม่นานนักผมก็เก็บของเสร็จ แล้วก็เดินไปที่หน้าฟอนท์เพื่อจ่ายค่าทำให้ห้องพักเขาเสียหาย ฮ่าๆๆๆ (ค่าที่พักนั่นล่ะครับ พูดไปงั้นแหล่ะ)
ไอ้ป่านมันนั่งรอผมที่ฟอนท์ ตอนที่ผมเดินมาจะมาหามัน
อยู่ๆ มันลุกพรวดขึ้นมา
เอ เร็วๆ
มันรีบมาดึงแขนผมให้เดิน
ทำไมอ่ะป่าน
ป่านว่าป่านเจอคนรู้จัก พวกลูกค้านะ เอ หลบก่อน มันดึงผมหลบไปอีกทาง
เฮ้ย จริงดิ
อื้อ นั่นน่ะ ทางนั้นสองสามคน (มันบุ้ยใบ้) ท่าทางเหมือนพวกลูกค้ามันเพิ่งเข้ามาที่นี่ครับ มากันสามสี่คู่ คงแบบมาเที่ยวพักผ่อนเหมือนกัน (ดีอย่างนะ ที่มาเอาวันที่ผมสองคนจะกลับ)
ไอ้ป่านเลยดึงผมหลบๆ เพราะว่าถ้าเจอกันคงต้องทักทายพูดคุยอะไรกันเยอะ แล้วทางโน้นคงถามว่า มากับใครอะไรแบบนี้ มันไม่อยากตอบคำถาม
ผมเลยพามันเดินอ้อมออกไป ไปที่เรือที่เรานัดไว้
ไอ้ป่านมันคอยเหลียวมองๆ แบบระแวงๆ ผมก็เลยบอกมันว่า ไม่เห็นแล้วล่ะ
ตอนนั่งเรือกลับ มันก็ดูจ๋อยๆ นะครับ
เป็นอะไรอ่ะป่าน
รู้สึกไม่ดีเลยเอ คือแบบป่านต้องพาเอหลบๆ ซ่อนๆ น่ะ
ในเรือไม่มีใครนอกจากคนขับเรือ
ไม่เป็นไรหรอกป่าน ผมจับมือมัน
แค่นี้เอง ไม่เอาน่า อย่าคิดมากเลยนะ เรามาเที่ยวนะ เก็บเรื่องดีๆ กลับไปดีกว่า อย่าให้เรื่องนั้นมาทำให้ป่านหมดสนุกสิ ผมปลอบมัน
ดีนะ ที่เจอเอาวันสุดท้าย มันว่า
ผมก็เลยตบมือมันมันเบาๆ
ยิ้มหน่อย อย่าทำหน้าจ๋อยสิ มาเสม็ดเนี่ย สมชื่อเสม็ดจะตาย
สมชื่อยังไงอ่ะ
ก็เสม็ด เสร็จทุกรายไง ป่านลองนับดูดิว่าเสร็จไปกี่รอบ ผมทำหน้ากรุ่มกริ่มใส่มัน
ไอ้เอ ไอ้บ้า ลามก มันว่าพลางถองผมดังบึ่ก
โอ่ยยย ผมมารยาลงไปกองกะตักมัน
เลยโดนมันเอามือผลักหัวตกลงไปกองกะพื้นอีกรอบ
อย่ามาทำเนียน ไอ้ลามก มันว่าแล้วก็หัวเราะ
ผมก็ยิ้ม
ดีใจที่ทำให้มันหัวเราะได้ ผมไม่อยากให้มันเครียดเรื่องพวกนั้นหรอกครับ คือก็รู้ว่าคบกับมัน ข้อจำกัดมันก็ต้องมีเยอะ แต่ผมก็ทนได้
มันก็ต้องระวังมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้ขนาดว่าเราจะมีความสุขไม่ได้นี่ จริงไหมครับ
ส่วนเรื่องเสม็ด เสร็จทุกรายเนี่ย ผมว่านอกจากเสร็จ ..... แล้ว อีกเรื่องที่เสร็จแน่ๆ คือค่าใช้จ่ายครับ บางอย่างแพงกว่าราคาปกติเยอะพอสมควรเหมือนกัน ที่แน่ๆ 7-11 ที่นั่น บวกราคาของเพิ่มกว่าปกติ (คาดว่าคงเป็นค่าขนส่ง) หรือไม่ก็ ราคาอาหารบางร้านที่แพงกว่าทั่วไป หรือไม่ก็ที่พักในช่วงวันหยุดที่ราคาถีบขึ้นเป็นสองเท่าของราคาวันธรรมดา
ไปเสม็ด ยังไงก็เสร็จครับ เหอเหอเหอ
เรานั่งเรือกลับมาที่ฝั่ง แล้วก็ไปแวะแถวบ้านเพ ซื้อของฝากแม่ๆ ก็พวก กะปิ น้ำปลา กุ้งแห้ง อะไรกันแบบนี้แหล่ะครับ (ไอ้ป่านบอกที่บ้านมันว่าไปกันหลายคน)
ระหว่างทางขับรถกลับ ไอ้ป่านก็ชวนคุยโน่นนี่ครับ
มันบอกว่าหนาวนี้ อยากไปเหนือ ผมก็ว่า คิดอยู่เหมือนกัน เราก็เลยคุยๆ กันไว้ว่าอาจจะไปเชียงใหม่ หรือไม่ก็ไปปาย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ต้องรอวันที่ป่านมันว่างน่ะครับ
รีบเที่ยวก่อนนะ เดี๋ยวพอเอทำงาน แรกๆ จะเที่ยวยากหน่อย เพราะคงยังลาไม่ได้ ผมบอกมัน
อื้อ ว่าแต่เอจะทำงานที่ไหนอ่ะ
ก็ไปสมัครไว้หลายที่นะ พวกงานวิชาการนี่แหล่ะ
ไม่เป็นอาจารย์แบบพิมพ์เค้าล่ะ
ไม่เอาหรอก สอนไม่เป็น
แล้วเอจะต่อเอกไหม
ไม่อ่ะป่าน เอว่าแค่โทก็พอแล้ว เอขี้เกียจน่ะ
ป่านก็อยากต่อโทเหมือนกันนะ แต่คงต้องรอให้น้องจบก่อน
อื้ม ป่านจะต่ออะไรล่ะ (ผมถามเพราะอยากรู้ว่ามันจะต่อไปทางที่มันเคยเรียนมา หรือจะไปทางไหน)
จริงๆ ป่านก็อยากจะต่อไอ้ที่เรียนมานะ แต่คงไม่ได้แล้วล่ะเอ คงต้องไปทางพวก บริหารธุรกิจ อะไรแบบนี้ มันว่าตามที่ผมคาดไว้
แล้วจะต่อที่ไหนอ่ะ
อยากไปต่อเมืองนอกอ่ะ มันว่า
อ่า .... ป่านไปนอกแล้วเอก็เหงาแย่ดิ ผมแกล้งแหย่มัน
เอก็ไปต่อเอกกะป่านไหมล่ะ
โหยยย อังกฤษเอกว่าจะได้แต่ละหน้า ก็แทบตาย ไม่ไหวหรอกป่าน
งั้นเอก็ต้องเหงาอยู่นี่คนเดียวแหล่ะ มันว่า
ไม่เหงาหรอก เราก็โทรคุยกัน พอปิดเทอมป่านก็มาหา หรือไม่ก็ เอก็บินไปหาป่านไง ผมบอก
เอาไว้คุยทีหลังตอนป่านจะไปจริงๆ ละกันเรื่องนี้ ยังอีกตั้งนาน มันว่า
ผมยิ้ม เพราะดูจากสีหน้ามันแล้ว ถ้าไม่มีผมไปด้วย มันก็คงจะเหงาเหมือนกันน่ะแหล่ะ แต่เรื่องนั้นยังมีเวลาคิดอีกเยอะครับ เพราะน้องมันก็ยังเรียนอยู่
ผมกับมันแยกกันที่คอนโด ป่านเอาของที่ซื้อมาฝากแม่มันกลับไปให้แม่มันที่บ้าน ผมก็กลับบ้านผม คืนนี้เรานอนบ้านใครบ้านมันก่อนครับ แล้วค่อยมาเจอกันอีกทีเย็นวันจันทร์
หมดทริปเสม็ดแค่นี้แหล่ะครับ
ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นๆ แล้ว แต่ฝนยังตกอยู่บ้าง รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ อ้อ ได้ข่าวมีสาวแถวนี้ไปประกวดนางนพมาศล่วงหน้ามา สวยเลยทีเดียวเชียว
แล้วจะมาอัพตอนต่อไปให้ อาจจะเป็นวันจันทร์นะครับ วันนี้พอดีวุ่นๆ นิดหน่อยตอนเย็นๆ ครับ
ขอบคุณทุกคอมเมนท์นะครับผม
*********************
หมดที่ส่งมาแล้วค่ะ
หัวข้อ: เรื่อง ของ .... เรา .... (เรื่องราวของเอกับป่าน) At Last P.467/ ส่งข่าวค่ะ (อ่าน 2245661 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก