หัวข้อ: แค่เศษดาวที่เฝ้ามองพระจันทร์ : Lost Star /// ตอนที่ 29 (จบ) (09/01/2018)

[titansyui]

 

[ก่อนเหมันต์]

๒๙ (ตอนจบ)

อ้อมกอดของวิญญาณ

ในค่ำของวันที่สองแม่ลูกอยู่กันพร้อมหน้า รังสิมันต์กับบุษบงกำลังนั่งรับประทานอาหารค่ำกันอย่างมีความสุขในรอบหลายวัน

*โปรดติดตามต่อในฉบับรีไรท์*

[ก่อนเหมันต์]

...

[B52]

 

[PrimYJ]

ขอบคุณคุณคนแต่งมากนะคะ ถ้ามีตอนพิเศษด้วยน่าจะดีนะคะ 

[noy]

 

[หมอตัวเปียก]

หลังหักไปตาม ๆ กัน

ความรู้สึกเหมือนสุดท้ายทำให้ปลายดอยกลายเป็นคนไม่มั่นคงในความรัก...ปรับเอาตัวคนที่เหมือนปูเป็นพระเอกมาแต่แรก ๆ ให้กลายเป็นคนที่ไม่ดีไปซะงั้น ทำลายตัวละครนี้ด้วยประโยค “เป็นผู้ชายคนเดียวที่พี่รัก” ที่เป็นประโยคโคตรน้ำเน่าและเห็นแก่ตัวในชีวิตจริงมาก ๆ ประหนึ่งคนเขียนทำตัวละครนี้ขึ้นมาด้วยหินอ่อนแต่สุดท้ายกลับกลายเป็นหินทราย

รักษ์กลายเป็นตัวละครที่อ่านจบแล้วนึกถึงนางโมรา นึกย้อนกลับไปตอนที่เสนอตัวแลกกับรีสอร์ตของปลายดอยกลับคืนมา คิดไปคิดมาจริง ๆ แล้วเรื่องรีสอร์ตเป็นเรื่องรองแต่เรื่องโขงคือเรื่องหลักรึเปล่า ยิ่งมาถึงตอนจบ สิ่งที่โขงทำไปไม่มีประโยชน์อะไรกับตัวโขงเลย ทำไม่ทำยังไงรักษ์ก็พร้อมพลีกายและใจให้ตัวเองอยู่ดี (จริง ๆ ก็ไม่ต่างกับการเอารีสอร์ตไปขายซื้อตัวรักษ์นะ)

โขง ผู้หลงผิดในช่วงแรก ผู้ทำทุกอย่างเหมิอนจะดี แต่ก็นะ แต่คิดอะไรมาก บางเรื่องพระเอกเลว ๆ ก็ยังมี อันนี้แค่พลิกผลตอนท้าย ๆ แค่นี้เองเรื่องเล็ก

เป็นนิยายที่ช่วงแรกน่าสนใจ น่าติดตามครับ แต่แค่ช่วงแรกนะครับ

[iceman555]

อ้าววววว

[titansyui]

 

[mild-dy]

พี่โขงเป็นพระเอก ดีใจนะสงสารนางหลายๆเรื่องเลย
ดีใจนะที่รักษ์ไม่แบบเปลี่ยนใจ คือดูจะเป๋ๆไป
แต่ยังไงก็ก็ยังมั่นคงกับพี่โขง คือมันก็ดีนะ
แต่คนแต่งสับขาหลอกเราเสียใจ
ตอนพี่โขงร้ายๆเราก็ทีมพี่ดอยนะ55555
แต่เราขอตอนพิเศษด้วยน้า
 

[Tai5ive]

ยอมรับตรงๆเลยว่าตอนแรกชอบเรื่องนี้นะ  แต่พอเหมือนดอยจะเป็นพระเอกกลับรู้สึกไม่ใช่ละรู้สึกว่าดอยไม่ใช่พระเอกอ่ะ  มันบอกไม่ถูกนะว่าทำไมถึงคิดแบบนั้นทั้งๆที่คนอื่นๆก็เชียร์ดอยแต่เราว่ามันไม่ใช่ดอยอ่ะก็เลยเลิกอ่านไปเลย  วันนี้เห็นขึ้นว่าจบก็เลยเข้ามาอ่านไหนๆก็เป็นเรื่องที่เคยชอบบทสรุบจะเป็นไงก็ช่างขออ่านตอนจบหน่อยแล้วกัน พอได้อ่านแล้วโฮะๆๆนี่แหละคือสิ่งที่เราคาดหวังดีใจมากๆเลยที่โขงเป็นพระเอก .... 
กราบขออภัยคนแต่งด้วยที่ไม่ได้อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ

[Cloudnine]

 

[EARTHYSS :)]

ก่อนหน้าเคยว่ารักษ์ที่ไม่เลือกใครซักที ตอนนี้อย่างน้อยก็ได้เลือกคนที่ตัวเองรักมากที่สุด สำหรับเราที่เชียร์โขงมาตลอดก็ดีใจที่ทั้งคู่ได้กลับมาหากันเสียที สำหรับเราปลายดอยเหมือนแค่ถูกใจในตัวรักษ์แล้วรักษ์เองก็รู้สึกอยากเติมช่องที่เหมือนขาดไป ประกอบกับช่วงนึงที่คนในความทรงจำไม่ได้เป็นอย่างที่เรารอ แต่ในที่สุดก็นั่นแหละคู่กันแล้ว

[twinmonkey0311]

 

[ommanymontra]

 

[JokerGirl]

หักมุมไปอีก ดีใจที่พี่โขงยังไม่ตาย แล้วพี่ดอยรู้ว่าพี่โขงยังไม่ตายก็ไม่บอกรักษ์นะปล่อยให้เศร้าอยู่นั่นล่ะ อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนะ ขอบคุณนะคะสนุกมาก

[express_men]

มันดีมาก สมบูรณ์ไปด้วยเนื้อหา เรื่องราว โดยเฉพาะการวางโครงที่ร้อยรัดผูกพันแต่ละคนไว้ รวมถึงการตลบหลังผู้อ่านได้แนบเนียน ภาษาที่ใช้ก็ดี
ไม่ควรพลาดเลย

[AuyAaiz]

หลังหักไปตาม ๆ กัน

ความรู้สึกเหมือนสุดท้ายทำให้ปลายดอยกลายเป็นคนไม่มั่นคงในความรัก...ปรับเอาตัวคนที่เหมือนปูเป็นพระเอกมาแต่แรก ๆ ให้กลายเป็นคนที่ไม่ดีไปซะงั้น ทำลายตัวละครนี้ด้วยประโยค “เป็นผู้ชายคนเดียวที่พี่รัก” ที่เป็นประโยคโคตรน้ำเน่าและเห็นแก่ตัวในชีวิตจริงมาก ๆ ประหนึ่งคนเขียนทำตัวละครนี้ขึ้นมาด้วยหินอ่อนแต่สุดท้ายกลับกลายเป็นหินทราย

รักษ์กลายเป็นตัวละครที่อ่านจบแล้วนึกถึงนางโมรา นึกย้อนกลับไปตอนที่เสนอตัวแลกกับรีสอร์ตของปลายดอยกลับคืนมา คิดไปคิดมาจริง ๆ แล้วเรื่องรีสอร์ตเป็นเรื่องรองแต่เรื่องโขงคือเรื่องหลักรึเปล่า ยิ่งมาถึงตอนจบ สิ่งที่โขงทำไปไม่มีประโยชน์อะไรกับตัวโขงเลย ทำไม่ทำยังไงรักษ์ก็พร้อมพลีกายและใจให้ตัวเองอยู่ดี (จริง ๆ ก็ไม่ต่างกับการเอารีสอร์ตไปขายซื้อตัวรักษ์นะ)

โขง ผู้หลงผิดในช่วงแรก ผู้ทำทุกอย่างเหมิอนจะดี แต่ก็นะ แต่คิดอะไรมาก บางเรื่องพระเอกเลว ๆ ก็ยังมี อันนี้แค่พลิกผลตอนท้าย ๆ แค่นี้เองเรื่องเล็ก

เป็นนิยายที่ช่วงแรกน่าสนใจ น่าติดตามครับ แต่แค่ช่วงแรกนะครับ

เห็นเม้นนี้ถึงกับล็อคอินเข้ามาเห็นด้วย ช่วงแรกน่าสนใจมากเลยค่ะ

[toEyyyyy`s[Ohm]]

ทำไมอ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกไม่ชอบเลย ใครคิดยังไงเราไม่รู้นะ แต่แบบเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเฉย เลิกอ่านนน

[Premo1492]

  ดีใจที่สุดท้ายก็เป็นพี่โขง

[เจ้าหญิงในเงามืด]

อ่านจนจบความรู้สึกเดียวที่มีเกลียดรักษ์ เรื่องนี้รักษ์คือคนที่โลเลและไม่มั่นคงที่สุด สงสารโขง เป็นพระเอกที่ไม่เหมือนพระเอก บทบาทน้อยมาก สับสนจนนึกว่าดอยเป็นพระเอกสุดท้ายโขงเป็นพระเอกเฉย สรุปคือเหมือนเดินเขาวงกตเลี้ยวไปเลี้ยวมา จบเฉย

[zuu_zaa]

 

[Kmiew]

อ่านจบแล้วสตั้นถึงกับต้องมาเมนต์ตอบเลยทีเดียว จะโกรธก็โกรธแต่ตอนนี้ตลกมากกว่า คือตอนแรกทุกคนรักรักษ์มากเราก็เป็น1คนที่รักตัวละครนี้ไม่ว่าตอนจบจะคู่ใครขอแค่ให้รักษ์มีความสุขก็พอ แต่พออ่านมาถึงหลังๆจนถึงตอนจบคือสงสารโขงกับดอยมากตลกในความเป็นรักษ์มากที่หลอกให้เรารักตัวละครนี้อยู่ตั้งนาน55555 ส่วนตัวละครแม่บุษนั้นดูเป็นแม่ที่อบอุ่นและเข้าใจลูกมากสุดท้ายตกม้าตายทำให้คนเขาไม่ได้คู่กัน สมแล้วที่เป็นแม่ลูกกันมันหักหลังเราซะได้5555

[unicorncolour]

หัวแตก..แหกโค้งซะงั้นนะคนเขียน 

แอบเจ็บใจเล็ก ๆ    แต่ยังโอเค 

[@rnon]

ถึงกับต้อง log in เข้ามาเม้น 55555

เพราะอ่านแล้วเหมือนโดนนักเขียนหักหลังเลยนะ ตั้งแต่แรกที่ปูเรื่องพี่โขงไว้แน่นมว้าก จนเราคิดว่าเนี่ยนะ พระเอก
แต่พอมาเป็นพี่ดอย อ้า ก้อยังโอเคอยู่ อย่างน้อยมีเหตุผล

พอช่วงรักษ์ ต้องเอาตัวเข้าแลก มันก็นะแอบแหม่ง ๆ แต่ก็ทำใจว่า ช้านนน อ่านนิยายอยู่เฟ้ย

แต่ตอนจบ... มันเป็นอะไรที่รับไม่ได้แล้วง่ะ

ตั้งแต่ แม่ของดอยมาพูดเพื่อ ???? ถ้าลูกตัวเองจะหมั้นแล้ว
ก.ก. หายไปไหน ตัวละครสำคัญเลยนะ
พี่โขง .. มาจากไหน เป็นพระเอกเฉย ... เฮ้ย 





สำหรับเรานะ ... อยากให้จบแบบนี้  ตัดจบตรงที่แม่ของรักษ์กำลังฉุกคิด เท่านั้นพอ ให้คนอ่านคิดเองว่าเรื่องจะจบยังไง  แล้วก็มีตอนพิเศษออกมาอีกตอน ให้เรื่องราวมันสวยงามมากขึ้น

ฝากนักเขียน สำนวนดี ลื่นไหล พล็อตโอเคน่าติดตาม

แต่การหักมุมไปมาแบบนี้ ไม่มีเหตุผลรองรับ ขาดที่มาที่ไป ...  มันยิ่งกว่าจบแบบปาหมอนอีก

เราว่าไม่เท่เลยอ่ะ

แอบเพลีย   

 

   

[pamhicc]

เรื่องหักมุมไปมามากก เดาไม่ถูกเลยว่าใครคือพระเอกตัวจริง แอบเขวไปเยอะเลย
ดีใจที่จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง 

[palmsawich]

ตัวละคร เหตุการณ์ มันไม่สมดุลยังไงไม่รู้นะ มันหักๆยังไงไม่รู้

[ชินจังไม่กินหัวหอม]

 

[tong_pub]

หลังหักไปตาม ๆ กัน

ความรู้สึกเหมือนสุดท้ายทำให้ปลายดอยกลายเป็นคนไม่มั่นคงในความรัก...ปรับเอาตัวคนที่เหมือนปูเป็นพระเอกมาแต่แรก ๆ ให้กลายเป็นคนที่ไม่ดีไปซะงั้น ทำลายตัวละครนี้ด้วยประโยค “เป็นผู้ชายคนเดียวที่พี่รัก” ที่เป็นประโยคโคตรน้ำเน่าและเห็นแก่ตัวในชีวิตจริงมาก ๆ ประหนึ่งคนเขียนทำตัวละครนี้ขึ้นมาด้วยหินอ่อนแต่สุดท้ายกลับกลายเป็นหินทราย

รักษ์กลายเป็นตัวละครที่อ่านจบแล้วนึกถึงนางโมรา นึกย้อนกลับไปตอนที่เสนอตัวแลกกับรีสอร์ตของปลายดอยกลับคืนมา คิดไปคิดมาจริง ๆ แล้วเรื่องรีสอร์ตเป็นเรื่องรองแต่เรื่องโขงคือเรื่องหลักรึเปล่า ยิ่งมาถึงตอนจบ สิ่งที่โขงทำไปไม่มีประโยชน์อะไรกับตัวโขงเลย ทำไม่ทำยังไงรักษ์ก็พร้อมพลีกายและใจให้ตัวเองอยู่ดี (จริง ๆ ก็ไม่ต่างกับการเอารีสอร์ตไปขายซื้อตัวรักษ์นะ)

โขง ผู้หลงผิดในช่วงแรก ผู้ทำทุกอย่างเหมิอนจะดี แต่ก็นะ แต่คิดอะไรมาก บางเรื่องพระเอกเลว ๆ ก็ยังมี อันนี้แค่พลิกผลตอนท้าย ๆ แค่นี้เองเรื่องเล็ก

เป็นนิยายที่ช่วงแรกน่าสนใจ น่าติดตามครับ แต่แค่ช่วงแรกนะครับ

+1 เสียง
เราอ่านถึงตอนผมรักคุณที่ปลายดอยพูด คนแต่งออกมาบอกว่าพระเอกโผล่มาแล้ว
ใจคิดว่าพี่โขงแน่ๆเพราะพี่โขงได้จูบก่อน
แต่คนอ่านเชียร์ปลายดอยเยอะมาก นี่เลยว่าไม่ใช่ละ ไม่โอเคละ เลยข้ามมาอ่านตอนจบ
ถึงได้รู้ว่ารักษ์รักปลายดอยด้วย นี่แบบอื้อหือ...

นอกเหนือจากเนื้อเรื่องแล้ว อยากบอกว่าภาษาดีมากเลยค่ะ บรรยายสวยมาก ^^

[Meen2495]

ชอบภาษา ... เลยอ่านมาเรื่อย ๆ
แต่ที่สุด สรุปว่า ไม่ชอบเรื่องค่ะ