หัวข้อ: ผู้มาเยือนยามวิกาล

[KKKwanGGG]

เฮ้อ ... เศร้ามาก ๆ เลยครับ

ขอบคุณครับ

[lahlunla]

ตามมาจากกระทู้พันทิบค่ะ

ใจหายกีบการจากไปของน้ำหยดมาก

หวังว่าพี่ต้นจะได้เจอกับน้ำหยดอีกครั้งนะคะ

[ไอศกรีมละลาย]

มีภาคต่อไหมคะ?



อยากเห็นน้ำมีความสุขมาก
ไม่ใช่เป็นตัวสนองอารมณ์คนอื่เพียงอย่างเดียว



คิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเองตลอด


อะไร



ทรมานแทน

[Raina]

อ่านถึงตอนจบ แล้วสะดุดกึ๊กเลยค่ะ ในเมื่อเรื่องราวมันเดินมาถึงตรงนี้แล้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแต่งให้น้ำตาย  ให้ตัดขาดหรือแตกหักกับหมูไปเลยจะสมเหตุสมผลกว่า 

[awfsp]

น้ำหยด เกิดมาเพื่อเป็นที่รัก

นางฟ้าชัดๆ ช่วยเหลือเสร็จ ก็หายไป

[TonyPat]

 

[greengarnet]

เพิ่งเข้ามาอ่าน แล้วแบบว่าอ่านยาว

พออ่านบทอวสาน โอ้โหววว! พลิกล็อคครับท่าน เหมือนโดนคุณบุหรง ชกหน้าหงายเลยทีเดียว
อันที่จริงก็เปรียบเปรยเว่อร์ไปค่ะ 555 พอเดาออกจากตอนที่น้ำพูดเหมือนลากับพี่ต้นไม้แล้วค่ะ

แต่พล็อตเรื่องสมกันดีค่ะ น้ำเพียงหนึ่งหยด...เพียงหนึ่งหยดจริงๆ ค่ะ
น้องน้ำนี่ เรียกว่า หมดเวรหมดกรรม จะดีไหม? 
เรื่องนี้จบแบบ ตัดจบบทเลยทีเดียว ไม่มีกล่าวถึงใครอื่นแต่ใดๆ 55555
ถามว่าชอบไหม มันก็ชอบดีค่ะ ให้ไปจินตนาการเรื่องราวของคนที่อยู่ข้างหลังแทน 

[sincere13]

นิยายที่นานมาแล้วไม่กล้าอ่าน พอมาอ่านก็ช็อคเลยจ้า... 

[Supak-davil]

ขอบคุณค่ะ
เดี๋ยวไปอ่าน
ผู้มาเยือนยามวิกาล 2 ต่อ

[เจ้าหญิงในเงามืด]

เป็นเรื่องที่ตอนจบไม่สมบูรณ์อะ ถ้าก่อนน้ำจะตายก็ควรมีอะไรอีกสักนิดไหม อีกอย่างเาว่าพระเอกคือหมูไม่ใช่พี่ต้น แม้จะไม่ชอบหมูแต่เท่าที่อ่านมาหมูคือคนที่มีส่วนร่วมกับนายเอกมากกว่าต้นอีก ต้นนี่คือความสำคัญไม่ชัดเจน เหมือนตัวละครเลื่อนลอย แต่การดำเนินเรื่องโอเคเลย ถ้าจะเน้นคนที่เป็นตัวหลักจริงๆ

[cin]

เป็นเรื่องที่ตอนจบเ ี้ยยยยมาก ...ให้ผู้แต่ง(เอาไปกิน)

ปล.กี่ตีนก็ไม่พอ

[● MaYa~Boy ●]

จบแบบนี้แทบอยากจะร้องไห้

[NewYearzz]

... คิดไว้แต่แรก ๆ แล้วว่าน้ำหยดคงอายุไม่ยืน...แล้วก็จริง ๆ ด้วย

ร่างกายกับจิตใจบอบช้ำหมดแล้ว พักเถอะ

สงสารก็แต่คนที่เพิ่งฟื้น ... ต้องมาส่งยอดดวงใจ

ส่วนอิหมู ไปตายที่ไหนก็ไป เอาแต่ได้ จงช้ำใจไปจนตายเถิด

ขอบคุณครับ 

[30267]

ฮือออ เศร้ามาก 

[t2007]

น้ำหยดเพื่อหล่อเลี้ยงให้ทุกชีวิตมีความสุข เกิดมาคู่กับต้นไม้และหมูอีกชาติด่วยล่ะ ขอบคุณ ที่มอบความสุข ความเศร้า

[areenart1984]

  สงสารหลานน้ำ

[suphansa]

 

[เงาเดือน]

ณ จุดนี้ยังไม่แน่ใจเลยว่าใครกันแน่คือผู้มาเยือนในยามวิกาล น้ำหยดหรือต้นไม้ 

[namtanbf]

 

อ่านยาวรวดเดียว ตอนนี้ตี 1 กว่าๆ นอนไม่หลับเลยค่ะ พี่ต้นจะเป็นอย่างไร หมูต้องอยู่อย่างรู้สึกแบบนี้ไปตลอด

[Puring Pudding]

จบแบบนี้ก้ดีเหมือนกัน

[suginosama]

อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ ตอนจบกระชากอารมณ์มาก
เศร้าสุดๆ น้ำตาไหลพรากเลยค่ะ

[ชินจังไม่กินหัวหอม]

ขอบคุณสำหรับนิยายสนุกๆ ครับ ติดตามผลงานมากจากวิหารจันทรา เรื่องนี้อ่านรวดเดียวจบเลย

[Pingpong.sk]

พอมองด้วยมุมมองจากปี 2568 ในความคิดเราตัวละครที่ดูมีมิติความเป็นคนก็หมูครับ รัก โลภ โกรธ หลง ส่วนตัวเอกอีกสองท่าน (คู่หลัก) ออกจะเกินจริง ท่านนึงก็พ่อพระเหลือเกิน หลุดออกมาจากชาดก อีกท่านก็ ช่วงแรกคงจะหาตัวตายตัวแทน หาประโยชนื ไม่ได้ไปผุดไปเกิดซักที นิสัยตั้งแต่เป็นคน ก็คือคนที่หลง และอยากครอบครองไม่แพ้ตัวละครอีกหลายๆ ตัว พอไม่สมหวัง ก็เลือกจบชีวิต เหมือนคนยุค 2568  ยุคที่คนติดสังคมออนไลน์ ติดวัตถุ

โดยรวมการจบแบบนี้ถือว่าดีต่อทุกฝ่ายทุกตัวละคร ตัวเอกสองท่านนั้นก็ไปใช้กรรมร่วมกัน คู่แท้มักมีอะไรเหมือน ๆกัน ท่านเลยคู่กันได้  ส่วนอีกท่าน ท่านเป็นคนมากสุด ท่านเลยได้ใช้กรรมต่อ เป็นคนที่รอด หารักแท้ต่อไป ชดใช้บาปที่ท่านก่อไว้

อ่านไปเสียวสันหลังไปจริงๆครับ ตอนต้นเรื่องถึงกลางเรื่อง จะว่าไปเหมือนละครยุคก่อนเลย  อ่านแล้วได้ความรู้สึกที่ดี เป็นนิยายที่มีความโดดเด่นในตัวเองมาก มีความเป็นเอกลักษณ์ตามยุคสมัย 

หากผมได้พบกับนิยายเรื่องนี้ตอน 2551 ผมคงจะเห็นใจน้ำกับพี่ต้นมากครับ และคงโทษหมูที่ทำให้จบกันแบบนี้
ด้วยวัยของผู้อ่านที่ล่วงจากตอนนั้น 17 ปี มุมมองก็คงจะต่างไปจริง

ปล. สำนวนภาษาชวนน่าติดตามมากครับ
ปล2 ขอบคุณคุณบุหรงที่ผลิตงานชิ้นนี้ออกมานะครับ  เรื่องนี้บังเอิญเจอจาก google ด้วย keyword ที่แว้บมาในศีรษะข้าพเจ้าว่า ผู้มาเยือนในยามวิกาล แล้วก็อ่านจบภายในสองวัน ผมไม่ได้อ่านงานที่สนุกแบบนี้มาหลายปีแล้วครับ