บทที่ 12 > เซิ่น (ตีน) .+
" ชิบหายแล้ว !!!! " ผมโวยวายเสียงดังอยู่ในห้องแล็ปที่เรียงรายไปด้วยคอมพิวเตอร์ .. นักศึกษาในห้องหันมามองผมอย่างหวาดระแวงก่อนจะค่อยๆหันกลับไปสนใจคอมพิวเตอร์ของตนต่อ ..
" อะไรของมึงไอ้ตรอง " ไอ้บอลที่นั่งเล่นฮิห้าอยู่หันมาถามผม
" วันนี้ส่งงาน SPSS วิชา STAT วันสุดท้ายนี่หว่า "
" แล้วไง " ไอ้บอลถามอย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อน
" กูยังไม่ได้ส่ง ... วันนั้นกูเข้าไม่ทัน "
" มึงก็นั่งทำไปดิ "
" กูทำไม่เป็น ... T^T มึงทำให้กูมั่งดิ " ผมเริ่มอ้อนไอ้บอล
" กูก็ทำไม่เป็น !! " มันยิ้มก่อนจะตอบ
" แล้ววันนั้นมึงส่งไปได้ไง "
" ให้แนนทำให้ "
" แล้วไอ้อาบังกับตาเบนอะ " ผมถามถึงไอ้สองตัวนั่นที่นั่งดูสาระแนนในยูทูปอยู่
" มันก็ให้พวกผู้หญิงทำให้ "
" ชิ บ ห า ย ! ! ! " สั้น ง่าย ได้ใจความ .. คะแนนกรูหลุดลอยไปแล้ววว ว ว ~
" ซีตรอง .. เดี๋ยวเจ๊ทำให้ก็ได้นะ " โอ้ว !! สวรรค์มาโปรด .. 'ฟ้า' เพื่อนผู้หญิงอีกคนในเซค หากแต่ทุกคนจะเรียกว่า 'เจ๊' อันมีที่มาจากลักษณะการแต่งกาย รูปร่าง และบุคคลิกท่าทางที่ถอดแบบมาจาก 'เจ๊ปาน ธนพร' มาเด๊ะๆ .. ทุกคนเลยลงความเห็นว่าควรเรียกฟ้าว่า 'เจ๊ปาน' แทน
" เฮ้ย จริงป่าวเจ๊ .. เดี๋ยวเลี้ยงเครปสองอัน "
" อืมพูดจริง .. แต่ไม่มีหนังสือว่ะมันต้องทำตามในหนังสืออะ " เจ๊ปานอธิบาย
" เอาไงอะ .. กลับไปเอาที่หอให้เอาป่าว "
" เฮ้ยนี่ไงๆ แอ๋มมันอยู่หอเพื่อนอะ .. รู้จักป่ะ ไอ้แอ๋มอะ .. " ผมพยักหน้าตอบคำถามเจ๊ปานไป
" โทรให้มันเอามาให้ดิ " เจ๊ปานบอกต่อ
" ไม่มีเบอร์ว่ะเจ๊ " ผมบอกไป .. เจ๊ปานเลยหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาก่อนจะต่อสายถึงแอ๋ม
.
สิบนาทีต่อมา .. ผู้หญิงร่างอวบในชุดนักศึกษาคนหนึ่งกระวีกระวาดวิ่งเข้ามาในห้องแล็ปแล้วรีบตรงมายังโต๊ะคอมพ์ของผมกับเจ๊ปาน
" เฮ้ยเจ๊ ! ไอ้นุ่นมันไม่มีหนังสืออะ .. มันบอกไม่มีเรียนสถิติ เทอมนี้มันเรียนกฎหมายเบื้องต้น " ไอ้แอ๋มวางกระเป๋าลงบนโต๊ะก่อนจะทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างผม
" เวรแล้วเจ๊ !!! " ผมหันไปมองหน้าเจ๊ปาน
" เอาไงดีวะตรอง " เจ๊ก็หันมามองหน้าผม ... เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแอ๋มรีบหยิบขึ้นมากดรับ
" ว่าไงไอ้เซิ่น "
" ............... "
" เออๆ "
" ................ "
" เออเฮ้ยเซิ่น !!! มึงมีหนังสือสถิติป่าววะ "
" ................. " ผมพยายามเงี่ยหูฟังคำตอบจากอีกฝั่งโทรศัพท์หากก็ไม่ได้ยิน
" ห้องคอมพ์ "
" ................. "
" เออ .. ตลอดเลยนะมึง " แอ๋มพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะกดวางสายไป ...
" ว่าไงวะแอ๋มได้ป่าว " เจ๊นั่งกดอกนิ่งมองหน้าแอ๋มด้วยสีหน้าเรียบเฉย ผิดจากผมที่เหงื่อออกราวกับอยู่ในห้องซาวน่า
" เดี๋ยวเซิ่นมันเอามาให้ .. มันบอกให้ไปรอโรงอาหาร " แอ๋มบอกก่อนจะหยิบกระเป๋าเตรียมตัวไป .. ผมเลยเก็บของตามก่อนจะหันไปบอกไอ้พวกบอใบไม้
" เฮ้ย ! เดี๋ยวกูไปโรงอาหารนะ "
" เออๆ .. โชคดีนะมึง " ไอ้บอลโบกมือกลับมาทำนองว่าไม่ไหนก็ไปเห๊อะ เรื่องของมรึง .. ส่วนไอ้อาบังกับตาเบนยังหัวเราะกับสาระแนในยูทูปอยู่หาได้สนใจฟังเสียงผมไม่ -*-
.
.
โรงอาหารในเวลายามบ่าย *
.
ผมนอนเลื้อยอยู่บนโต๊ะโรงอาหารหลังจากข้าวขาหมูหมดไป .. เจ๊นั่งอ่านหนังสือทำมือชื่อ ' The story of Light & Darkness' ของพี่คนหนึ่งจากมหา'ลัยแถวสามย่าน ... แอ๋มนั่งคุยกับชายแปลกหน้าอีกคนหนึ่งที่เจอกันที่โรงอาหาร (มารู้ตอนหลังว่าชื่อ 'นั่นแน่' !!! )
" แอ๋ม .. เมื่อไหร่เพื่อนแอ๋มจะมาวะค้าบบ บ " ผมนอนตาปรือถามแอ๋มไป
" แป๊บนึงน่า แป๊บนึง "
" ใครวะแอ๋ม " ไอ้นั่นแน่ถาม
" มึงหมายถึงใคร .. หมายถึงคนที่นอนอยู่หรือคนที่กำลังจะมา "
" ทั้งคู่แหละ "
" คนที่นอนตาเยิ้มอยู่นั่นมันชื่อ ซีตรอง .. ส่วนคนที่กำลังจะมาก็ไอ้เซิ่นไง "
" อ่อ .. เซิ่นอะนะ " เจ๊ปานกับไอ้นั่นแน่จบมอปลายมาจากโรงเรียนเดียวกัน .. แล้วมาเจอแอ๋มที่มหา'ลัย แต่ดูเหมือนว่า 'เซิ่น' เพื่อนสมัยมอปลายของแอ๋มก็ดูสนิทกับทั้งเจ๊และไอ้นั่นแน่พอสมควร
" ทำไมนั่นแน่รู้จักเพื่อนแอ๋มด้วยอะ .. " ผมเริ่มสงสัย
" ก็มันเคยเจอกันแล้ว .. มึงนี่อยากรู้เยอะเหลือเกินนะซีตรอง " เผลอแป๊บเดียว .. ไอ้แอ๋มขึ้นมึงกูกับผมเรียบร้อย !! -*- เราสนิทกันขนาดนั้นแล้วเหรอฟระ =[]=;; ; ;
.
" เฮ้ย !! ไอ้ตรองนั่นไงไอ้เซิ่นมาแล้ว " แอ๋มเอาศอกมากระทุ้งใส่พุงผม .. แล้วชี้ไปที่นักศึกษาชายคนหนึ่งที่กำลังเดินข้ามถนนมายังฝั่งโรงอาหาร
" โว้วู้วว ว .. ทางนี้เว้ยไอ้เซิ่น " ไอ้แอ๋มลุกขึ้นโบกไม้โบกมือเรียกเพื่อน ก่อนจะนั่งลงมากระซิบบอกผม
" เซิ่นมันเป็นเกย์ด้วยนะเว้ย .. ซีตรอง " เง้อ ... แล้วมรึงมาบอกกูทำน้ำพริกกะปิอะไรล่ะ !?? ? ผมค้อนมันไปใหญ่ๆทีนึง มันมองแล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน
" อ่ะ .. " ชายหนุ่มที่เพิ่งมาถึงยืนค้ำหัวผมอยู่ แล้วยื่นหนังสือสถิติให้แอ๋ม .. ผมเงยหน้าไปมองหน้ามัน .. ไอ้คนที่เอาตะเกียบมาให้ที่โต๊ะวันนั้นนี่หว่า .. หน้าตายังกวนตีนเหมือนเดิมเด๊ะ ตัดผมหน้าม้าเต่อ .. เสื้อนักศึกษาแขนสั้นยับๆ กางเกงเดฟ รองเท้าแตะ สะพานเป้เหมือนเด็กวัด ... ท่าทางมรึงนี่ไม่เด็กติดยา ก็ ดมกาวแหงๆ !!!
" เพื่อนมรึงมันแฮ้งค์รึไงวะ " ผมกระซิบถามไอ้แอ๋ม .. มันหันมาฉีกยิ้มประชดใส่ก่อนจะหันกลับไปหาชายหนุ่มที่ยืนหาวว้อดๆ อยู่
" ไอ้ซีตรองมันถามว่ามึงแฮ้งค์เหรอ " เวร !! เอาขี้มาปาหน้าบ้านกูเลยนี่หว่า
" ใครวะ " .. มันยืนเกาคอถาม ไอ้แอ๋มเลยชี้มาทางผม
" แฮ่ แฮ่ หวัดดีๆ .. " ผมนอนเอาคางเกยโต๊ะ ยกมือทักมันตามมารยาท
" เออ .. กูเมา " มันพยักหน้าบอกก่อนจะเดินออกไปจากโรงอาหาร
" เพื่อนมึงมันอยู่คณะอะไรวะ สินกำหรือวิดวะ " พอไอ้ขี้เมานั่นลับสายตาไปผมก็เริ่มถามไอ้แอ๋ม
" นั่นแน่ !!! สนใจเพื่อนกูอะดิ๊ " ไอ้แอ๋มชี้นิ้วทำตาวิบวับๆ *____*
" ท่าทางกวนตีนชิบ .. ถ้าแอ๋มไม่บอกก่อนว่าเป็นเกย์นี่ไม่รู้เลยนะเนี่ย "
" มันก็งั้นแหละ .. ง่วงนอนตลอดเวลา "
" หนังสือพร้อม ห้องคอมพ์พร้อม เจ๊พร้อม .. แล้วแกพร้อมรึยังซีตรอง " เจ๊ปานเก็บหนังสือใส่กระเป๋าลุกขึ้นเท้าเอวถามผม
" แฮ่แฮ่ .. พร้อมแล้วค้าบ " ผมค่อนหัวเราะก่อนจะลุกเดินตามเจ๊ไปห้องแล็ปคอมพ์ ...
.
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น .. ผมหลับตาเอื้อมมือควานหาโทรศัพท์บนหัวเตียงก่อนจะกดรับโดยไม่ได้ดูว่าใครโทรมา ...
" โหลค้าบ .. ตรองหลับอยู่ง่วงมากมีอะไรฝากข้อความไว้นะค้าบ "
" แอ๋มให้โทรมาชวนไปกินข้าว "
" แอ๋ม .. แอ๋ม .. แอ๋มไหนค้าบ มะรู้จักมั่วแย้ววว ว ~ " ผมยังหลับตาสนทนาต่อ
" แอ๋มเพื่อนที่มหา'ลัยอะ "
" อ่อค้าบ .. แต่แอ๋มเป็นผู้หญิงนี่ทำไมเสียงแมนจัง "
" กูเพื่อนแอ๋ม ชื่อเซิ่น !! " คู่สนทนาเริ่มหงุดหงิดในน้ำเสียง
" อ่อ .. ไอ้หน้ากวนตีนนั่นอะนะ "
" งั้นเหรอ ... เออมั๊ง "
" ไม่กิน ไม่หิว ไม่อยากลุก .. " ผมบอกไป
" แอ๋มบอกเจอกันหกโมงครึ่ง ร้านมิลค์คลับ !! " มันบอกก่อนจะตัดสายไป ... เวร ! ไหนมรึงบอกว่าแอ๋มให้โทรมาชวนไง .. มันเป็นประโยคเชิญชวนตรงไหนวะเมื่อกี้น่ะ !!!
.
หกโมงลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว .. ใส่กางเกงนักเรียนสีดำสมัยมอปลายกับเสื้อยืดสกรีนลาย 'Nobody Knows' อยู่ที่อก .. ไอ้อาร์มหนีไปเที่ยวที่โบสถ์อีกตามเคย .. ปริ๊นซ์รู้คงดีใจแย่ที่มีแฟนแสนดีอย่างมรึงเนี่ย .. เพื่อนโผมครับ .. เพื่อนผม !!!
) )
เปิดประตูออกมาเจอตะกร้านมตราหมีกระป๋องเหลืองวางอยู่ข้างประตู ... ถือเข้ามาวางไว้บนโต๊ะแอบเห็นการ์ดสีขาวเขียนด้วยลายมือไก่เขี่ย ... ' นมตราหมี .. เพื่อคนที่กูรัก !! - ไมล์ ' .....
.
.
มึงต้องแอบเอานมมีสารปนเปื้อนจากประเทศจีนมาให้กูแน่ๆ .. ไอ้เชี่ยไมล์ !!!!