ตอนแรกเคยรำคาญชยินที่มีไรไม่พูด คิดเองเออเอง แอบเชียร์ให้ยุคจัดหนักซักที เอาให้เสียใจจะได้รู้สึก
อ่าว คราวนี้กลายเป็นอิห่ายุคไม่พูดซะเอง คือไม่แน่ใจว่านักเขียนตั้งใจให้ทั้งนายเอกและพระเอกถูกคนอ่านสลับกันเกลียดหรือเปล่า
คือความหน่วง เราอินนะ อ่านแล้วหน่วงมาก เข้าถึงอารมณ์ของความเศร้า ถ่ายทอดออกมาได้ดี แต่ในแง่การกระทำของตัวละคร มันดูแปลกๆ อะ จากยุคที่เป็นคนมีไรก็แสดงออก พูดสิ่งที่ตัวเองคิด กลับกลายมาอ้ำๆ อึ้งๆ เรื่องดรีม คือค้างคาและน่ามคานมาก
รอดูว่านักเขียนจะคลี่คลายสถานการณ์นี้ยังไง คิดเหมือนคห.บนๆ ค่ะ ว่าระดับคุณจิตติ คงไม่มีแนวนางเอกป่วย ใกล้ตาย หรือพวกเหตุผลคลิเช่ตั่งต่าง ถ้าเป็นแบบนั้นเราคงเฟลอะ
รออ่านต่อค่ะ และยังคงเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิม