ก่อนอื่นต้องขอบคุณ คุณคนเขียน (ขออนุญาตเรียกพี่พากษ์นะครับ) ที่เขียนและเล่าเรื่องนี้ออกมาได้ดีจริง ๆ
จริง ๆ แล้วผมอ่านเรื่อง กรูล่ะเซ็งจิต...ไอ้ติสส์แตก มาก่อนอ่านเรื่องนี้ เห็นคอมเมนท์ในเรื่องนั้นบอกว่าเหมือนเป็นคล้ายภาคต่อของพี่แดนในเรื่องนี้ เลยมาติดตามครับ
พอมาอ่่านเรื่องนี้ ไม่ผิดหวังจริง ๆ ครับ เนื้อเรื่องดำเนินได้ดี มีปมต่าง ๆ ที่ทำให้คนอ่านขบคิด ตัวละครเข้าถึงคนอ่านได้ง่าย ทำให้คนอ่านเกิดอาการอินสุด ๆ ..
ผมเป็นคนชอบอ่านนิยายเศร้า (แต่นิยายเรื่องนั้นต้องจบแบบมีความสุข) เพราะผมเป็นคนที่อินเกินความเป็นจริง อย่างวันที่อ่านตอนเศร้า ๆ ตอนที่มาร์ชกลับอเมริกา
ผมคิดว่าตัวเองเป็นซัน จำได้ว่าวันนั้น อารมณ์เอื่อยมาก ๆ ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร เพื่อนยังถามเลยว่า วันนี้มึงเป็นอะไรมากรึเปล่า... ขอบคุณจริง ๆ นะครับที่เล่าเรื่องได้ถูกใจผมมาก
จนมาตอนสุดท้าย ของการจบอย่างสมบูรณ์ ... บทส่งท้าย ที่พี่พากษ์เขียน ผมไม่ชอบเลย ... ไม่ใช่ไม่ชอบที่เนื้อหาหรืออะไรที่พี่เล่า ที่่ผมไม่ชอบเพราะมันเป็นเรื่องที่ทำให้ผมใจหวิวมาก อย่างที่พี่พากษ์บอก 'คนอย่างพวกเรา' ก็หวังที่จะได้มีปลายทางของลมหายใจที่มีความสุข แต่ผมก็ยังนึกไม่ออกว่า เมื่อถึงเวลาหนึ่งคนที่ผมรักได้จากไป ผมจะอยู่ได้อย่างไร ผมไม่อยากให้มันถึงวันนั้น .. แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้ .. บทส่งท้ายนี้ ทำให้ผมน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว เพราะว่า กลัว.. กลัวที่จะถึงวันนั้น ผมยังกลัวการสูญเสีย กลัวการพลัดพราก ... เขียนออกมาได้อย่างตรงใจผมมาก (ถ้าจะพูดแบบตรง ๆ ก็คงจะแทงใจผมเสียมากกว่า)
ขอบคุณครับ แล้วผมจะติดตามเรื่องโน้นต่อ เป็นกำลังใจให้ครับ
หัวข้อ: {นิยาย} ...เสร็จกูแน่ ไอ้หน้าหล่อ!!... (อ่าน 2865440 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก