Round 23.... WARNING! NC....เท่าไหร่ดีหว่า?ผมนั่งมองไอ้ตัวแสบกินสปาเก็ตตี้อยู่ข้างๆ ถามมันแล้วว่าจะกินข้าวต้มกุ้งมั้ยก็ไม่เอา…มันบอกว่าเก็บไว้ เดี๋ยวมีคนปากแตก แล้วได้กินแน่ๆ… ใครวะ!?
ฮั่นแน่ๆ…คิดว่าจะเข้าครัวมาจะทำอะไรครับ…เค้ก ครีม แยมส้ม???? ฝันไปเถอะ…เอากระป๋องเบียร์แทนได้มะ ในตู้เย็นมีแต่เบียร์…อะไรนะ? เอาเบียร์ราดตัวมันแล้วเลีย?... อยากทำอยู่ครับ แต่มันเหมือนอ่านความคิดผมออก บอกดักไว้ว่า ‘ลองดูสิ กระป๋องเบียร์ได้ไปติดอยู่บนหัวมึงแน่’ เลยยังไม่ได้ทำอะไรครับ…แถมมันยังดูยุ่งๆ กับการโทรศัพท์เรื่องงานเรื่องอะไรต่างๆ นานา สงสารมันเหมือนกัน
พอมันกินเสร็จ ผมก็เอาจานไปล้าง เพราะไอ้มาร์ชยังคงคุยโทรศัพท์อยู่ …พอล้างเสร็จเดินกลับมาที่ก็เห็นมันนอนยาวเต็มโซฟาแล้วครับ เลยเข้าไปเขย่ามันเล็กน้อย ปลุกให้ตื่น…มันก็งัวเงียๆ บอกว่าขอนอนแป๊บ ง่วง…ทีแบบนี้ล่ะทำเป็นง่วงเชียว
“ลุกไปอาบน้ำก่อน แล้วค่อยมานอน” ผมบอก และดึงมันให้ลุกขึ้น
“ไม่อาวว….” มันตอบเสียงยานคาง ตายังหลับอยู่
“เร็ว ลุก”
“อือ….”
ท่าทางมันจะไม่ลุกจริงๆ นั่นแหล่ะครับ ผมเลยจัดการตั้งหลัก แล้วก้มลงออกแรงดึงมันขึ้นมาจากโซฟาจนตัวลอย ไอ้มาร์ชตกใจ ร้องเหวออออ ออกมา จนมันลุกขึ้นยืน ผมจึงดันตัวมันให้ไปที่ห้องน้ำ กว่าจะพามาได้ ไอ้ตัวแสบก็งอแงๆ โวยวายไม่ค่อยจะยอมเท่าไรนัก
ผมผลักมันเข้าไปในห้องน้ำ แล้วยื่นผ้าเช็ดตัวให้…แต่ภาพตรงหน้าทำผมแทบสำลัก!! เชื่อมั้ยครับ! ไอ้มาร์ชมันนั่งหลับบนโถส้วม!....ทำไปได้เนอะคนเรา….ผมส่ายหน้าอย่างระอาปนหัวเราะ จึงเดินเข้าไปแขวนผ้าเช็ดตัวกับราว แล้วแกะกระดุมเสื้อให้ทีละเม็ดจนหมด
พอเห็นตัวขาวๆ ของมันแล้วเป็นไรไม่รู้….แม่ม ทำไมต้องกลืนน้ำลายวะกรู… ผมค่อยๆ ถอดเสื้อมันออกจากตัว แล้วลงมือแกะเข็มขัดมันต่อ แต่ใช่ว่าสวรรค์จะเป็นใจตลอด ไอ้ตัวแสบมันตื่นครับ แล้วคว้ามือมาจับเข็มขัดมันควับ!
“ทำอะไร”
“จะอาบน้ำไง”
“ไม่ต้อง กูอาบเอง มึงออกไปข้างนอกเลย” มันทำหน้ายุ่ง มือยังจับที่เข็มขัดแน่น
“เดี๋ยวก็ไม่ได้อาบ หลับคาห้องน้ำพอดี เมื่อกี้ยังหลับคาโถส้วมได้” ผมเถียง มือยังไม่ลดละ ปัดมือไอ้มาร์ชออก แล้วแกะเข็มขัดจนหลุด ตามด้วยกระดุมกางเกงยีนส์มัน
“ม..ไม่ต้อง เฮ้ย ไม่เอา ไม่อาบแล้ว!” ว่าแล้วมันก็ลุกขึ้นทันทีครับ ตรงกับจังหวะที่ผมแกะกางเกงมันได้พอดี รูดซิบพรืดแล้วดึงลง มันตกใจตาโต…เอามือดึงต้านไว้เล็กน้อย แต่ก็ต้องปล่อยเพราะตกใจอีกรอบที่ผมก้มลงไปกัดจมูกมันอย่างแรง
“โอ๊ยยยย” นั่น…ไอ้มาร์ชร้อง เอามือกุมจมูกตัวเองไว้ น้ำตาเล็ด เหอๆ
“เร็ว…”
“เออๆ! อาบก็ได้” แล้วไอ้มาร์ชก็เตะกางเกงตัวเองที่กองอยู่ที่เท้าไปข้างๆ เดินโทงๆ ใส่บ็อกฯ ตัวเดียวไปที่ห้องกระจกสี่เหลี่ยม
มันทำท่าจะถอดบ็อกเซอร์ออก…แต่เหมือนรู้ว่าผมยังอยู่
“ออกไปซักทีสิวะ อย่างงี้กูจะอาบไง” มันหันมาทำเสียงดุ
“ยืนคุม เดี๋ยวบางคนไม่ยอมอาบจริงๆ”
ผมยืนพิงผนังห้องน้ำ มองดูไอ้มาร์ชที่มองมาอย่างเคืองๆ เซ็งๆ….อย่าคิดว่ามันไม่กล้าทำไรนะครับ มันไม่สนใจ จัดการถอดปราการด่านสุดท้ายตัวเองออกทันที ที่สำคัญ….มันจงใจหันหลังให้ผม แล้วก้มตัวลงถอดออกจากขาตัวเอง
…เอื้อก…
สาดเอ้ยยยยยย มีการหันมายิ้มให้ทีนึงอีก ….ยิ้มมุมปากแบบกวนๆ แล้วยักคิ้วให้…ยั่วกันจริงนะยั่วกันจริง เกิดอะไรขึ้นกับมันวะเนี่ย ฆ่ากรูที~~~~~
…ซ่า….
น้ำอุ่นค่อยๆ ราดตามตัวขาวของมาร์ช มันยื่นตัวเข้าไปโดนน้ำก่อนนิดหน่อยเพื่อให้ร่างกายปรับตัว แล้วจึงขยับเข้าไปชิด จนเปียกปอนไปด้วยน้ำ ผมสีดำขลับลู่แนบใบหน้ายิ่งขับให้ผิวมันขาวน่าฟัดยิ่งขึ้น… ไอจากน้ำอุ่นเริ่มเกาะตามมุมกระจก ปกปิดตามตัวไอ้มาร์ชเป็นแห่งๆ ยิ่งทำให้มันดูเซ็กซี่มากกว่าเดิม
โอย ปวดหนึบขึ้นมาทันที…ปวดครับ ปวดอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่หัว ฟัน หรือท้อง…ผมกำจุดที่ปวดไว้แน่น…ห่าเอ้ย
…แกร๊ก….
เฮ้ย ล็อก!! เลวววววววววววววววววววววววว
“ฮ่าๆๆๆ” เสียงไอ้มาร์ชหัวเราะจากข้างในห้องกระจกอย่างสะใจ ….มันคงรู้ ตั้งใจจะยั่วให้ผมทนไม่ได้แล้วเข้าไปปล้ำ เลยแกล้งล็อกประตูกระจกซะงั้น!
“เปิดเดี๋ยวนี้เลย” ผมบอกมัน ใจก็ท่องยุบหนอ ไอ้ลูกพ่อ หยุบหนอ
“เรื่อง”
“เปิด”
“ไม่โว้ย ฮ่าๆๆ”
ดูมันๆ! หันมาแลบลิ้นให้ผม แล้วกลับไปผิวปากเอาใยบัวขึ้นมาถูตัว ฟองสบู่ฟ่อดเต็มห้องน้ำ ไม่สนใจใยดีกรูเล้ยยยย ผมพยายามจะงัดแงะเปิดให้ได้ แต่ก็จนปัญญา …จะปีนขึ้นข้างบนก็กระไรอยู่ ตกลงมาตัวแตกตายคาห้องน้ำ ขึ้นข่าวหน้าหนึ่ง …ไอ้หื่น พยายามปีนห้องน้ำปล้ำผู้ชาย ตกลงมาตายดับอนาถ… โห ชีวิต -*-
เลยตัดสินใจไม่ทำอะไร…
เวลาผ่านไป 15 นาที…
“ซัน…” ไอ้ตัวแสบเรียกถามผม เมื่อเห็นว่าหายไปนาน
“ซัน…อยู่ไหนวะ อย่ามาทำเป็นแอบ”
“เฮ้ย…ซัน”
เสียงฝีเท้าของร่างโปร่งเดินออกมาจากห้องน้ำ โดยที่ตัวยังเปียกชุ่ม ร่างกายท่อนล่างห่อหุ้มด้วยผ้าเช็ดตัวผืนบางเล็กสีขาวเพียงอย่างเดียว….มองซ้ายมองขวา ก็ไม่เจอคนที่ตามหา…ส่งเสียงเรียกก็แล้ว….แต่ก็ไร้เสียงตอบรับ
“ซัน….” ขาคู่นั้นเหมือนจะไม่มีแรงขึ้นมาเสียเฉยๆ มันสั่นอย่างไร้สาเหตุ …โดยเฉพาะเมื่อรู้ตัวว่า คนๆ นั้นไม่อยู่แล้ว
“เสร็จล่ะ!!” ผมกระโจนออกมาจากมุมตู้ที่หลบอยู่ แล้วพุ่งเข้าไปคว้าร่างไอ้มาร์ชอย่างรวดเร็วจนเราทั้งคู่ล้มลงกับพื้น
เสียงไอ้ตัวแสบร้องเหวอออกมาอย่างตกใจ ตามด้วยเสียงดังปั่กกก โอยยย….เจ็บชะมัด เจ็บเพราะผมเอามันไว้ข้างบน แล้วเอา ตัวเองรอง …ท้องโดนศอกไอ้มาร์ชไปเต็มๆ จนจุก ส่วนมันก็เจ็บเหมือนกันเพราะหน้าผากชนกับไหปลาร้าผมเต็มๆ เอามือลูบหัวตัวเองป้อยๆ
“เจ็บ…” ไอ้มาร์ชเอาแขนยันตัวเองลุกขึ้น แต่ตัวยังนอนราบบนผมอยู่ แล้วยกมือขึ้นลูบหน้ผากที่เป็นรอยแดง
“ไหนดูซิ” ผมเอื้อมมือไปเสยที่ปรกหน้าผากมันขึ้น
“ไม่ต้อง! เล่นบ้าไรวะ …แม่ม เจ็บ”
“เจ็บเหมือนกันนะ ศอกโดนท้องเต็มๆ เลยเนี่ย หลังหักด้วยรึเปล่าก็ไม่รู้ โอยยย” ว่าแล้วก็ทำเสียงให้มันสำออยอีกหน่อย…จะได้ดูสมจริง (เล่นจริง เจ็บจริง กร๊าก)
“สมน้ำหน้า ไอ้บ้า แล้วเมื่อกี้หายไปไหนมา เรียกไม่ตอบ”
“ไม่ได้ไปไหน วางแผนแกล้งคนอยู่ หึหึ” ผมหัวเราะ แอบเนียนดมซอกคอหอมกลิ่นสบู่ลักซ์เข้าเต็มปอด
ไอ้มาร์ชอารมณ์เสียฟึดฟัด ทำท่าจะลุกขึ้น แต่ผมดึงตัวมันไว้ให้นอนทับอยู่แบบนั้น…มองจากตรงนี้วิวดีชะมัด ตัวเปียกๆ ผมลู่ๆ เปลือยท่อนบน แถมผ้าเช็ดตัวกำลังหลุดแหล่ ไม่หลุดแหล่…ขาผมข้างนึงแหวกอยู่ตรงกลางระหว่างขามัน…
“เอามือออกไปเลย ไอ้หื่น” แหะๆ พอดีเผลอจับก้นงอนๆ นั่น แล้วบีบเล็กน้อย โคตรแข็งเลยให้ตายสิ
“ถอย จะแต่งตัวแล้ว…ไอ้ซันนนนน ปล่อยโว้ยยย”
ใครจะปล่อยให้โง่…ส่วนอื่นนิ่ม ทำไมก้นมันแข็งงี้ว่ะ แน่นมือชะมัด…ผมเริ่มไซร้ไปตามซอกคอขาว โดยที่มือทั้งสองยังรัดไอ้มาร์ชไว้ในอ้อมแขน มันดิ้นขลุกขลักเอามือยันตัว ยันหน้าผมให้ออกจากมัน แต่คีมเหล็กที่คีบตัวมันไว้อย่างแน่นหนาทำให้มันเองก็เคลื่อนตัวอย่างยากลำบาก…
ผมย้ายมือข้างขวาจากล็อกหลังไอ้มาร์ช มาเป็นล็อกที่คอมันแทน …คราวนี้มันจึงดิ้นหนีไม่ได้ของจริง
“อะไร…” มาร์ชพูดโดยที่ปากของเราห่างกันไม่ถึงระยะมดก้าว…
“จูบได้มั้ย…”
ไม่รู้ทำไมถึงถามออกไป ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่าต่อให้ลงมือทำเลย อีกฝ่ายก็คงไม่ปฏิเสธมากมายนัก…แต่ ไม่รู้สิ อยากได้ยินมันยินยอมจากปากมากกว่า…
“…”
“ไม่ตอบจะจูบนะ” มันเงียบครับ ไอ้แต่จ้องปากผมบ้าง ตาผมบ้างสลับกันไปมา…แต่นิ่ง ไม่ยอมรับและปฏิเสธ
ผมจึงเกร็งคอขึ้น ส่วนมือก็โน้มคออีกฝ่ายให้ก้มลงต่ำ…จนปกเราสองคนประกบแนบกันอย่างพอดี มันเป็นจูบที่เย็นเฉียบ…เบาบาง…และไร้เทคนิกราวกับเด็กน้อย แต่ไม่รู้เพราะอะไร มันถึงทำให้หัวใจผมพองโตคับอกอย่างบอกไม่ถูก
หลังจากที่ผละปากออกจากกันแล้ว เราสองคนนอนจ้องหน้ากันอยู่อย่างนั้น ไม่มีคำพูดนอกจากรอยยิ้มที่มุมปากของผม คาดว่าไอ้มาร์ชคงจะหมั่นไส้ มันเลยยกมือขึ้นมา เอานิ้วชี้จิ้มที่มุมปากผมให้มันหุบลง…ขำสิครับงานนี้ หลุดพรืดดดออกมาเลย (หัวเราะนะ หัวเราะ…)
มันน่าหมั่นเขี้ยวนัก เลยออกแรงกลิ้งพลิกตัวไอ้มาร์ชลงไปข้างล่าง โดยที่แขนทั้งสองข้างมันโอบรัดอีกฝ่ายไว้แน่น…มันเองก็ตกใจเพราะผ้าเช็ดตัวคลายปม หลุดออกไปจากร่างกายตัวเอง มือนั่นพยายามจะดึงผ้าไว้ แต่ก็ไร้ผล เมื่อผมหยิบและโยนไปไกล ตอนนี้ตัวเนียนๆ เปลือยเปล่าของมัน จึงแนบชิดติดกับตัวผมที่ยังมีเสื้อผ้าติดอยู่
“หึหึ”
“หัวเราะได้ทุเรศมาก” นั่น มีการมาแซวอีก…
“…ขาวว่ะ”
“อะไร”
“ทำไมตัวซีดแบบนี้เนี่ย จะเป็นเผือกอยู่แล้วมึงอ่ะ” ผมบอก..เพราะมันขาวจริงๆ ครับ ขาวแบบฝรั่งเลย แถมยังผิวบางจนบางส่วนบนแก้มมันเห็นเส้นเลือดสีแดงบ้าง เขียวบ้าง
“ก็อยู่ที่นู่นไม่ค่อยเจอแดดมั้ง เลยขาว…ว่าจะไปอาบแดดอยู่” มันบอก โดยที่มองตามตัวตัวเองไปด้วย
“ไม่เอา ไม่งั้นก็เป็นมาร์ชเมลโล่ไหม้สิ…”
“ชื่อกูได้มาจากมาร์ชเมลโล่ แม่ง…เสียหมด”
“มาร์ชเมลโล่นั่นแหล่ะ น่ารักดี….ขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะ…หึหึ” ผมพูดพร้อมกับสายตาหื่นโลมเลียร่างกายมันไปด้วย
“โอ๊ยยย ไอ้หื่น ลุกไปเลย!” ตอนนี้มาร์ชเมลโล่กลายร่างเป็นสีแดงแล้วครับ 555+
“ก็ลุกอยู่เนี่ย”
ผมบอกโดยดึงมือไอ้มาร์ชไปจับสิ่งที่กำลัง ‘ลุก’ อยู่ ณ ตอนนี้…มันจะดึงมือกลับแต่ก็โดนมือผมรั้งไว้ก่อน มือผมเองก็ถูไถไปกับลูกชายเจ้ามาร์ชเมลโล่ด้วย ร่างกายมนุษย์พอโดนปฏิกิริยาเร่งเร้าก็ย่อมมีความรู้สึกเป็นเรื่องธรรมชาติ…
“ถอดกางเกงให้หน่อย” ผมสั่งเสียงกระเส่าที่ข้างใบหูคนข้างใต้
“ไม่เอา….ถอดเอง” ถึงปลายประโยคเสียงจะแผ่วลง แต่ผมก็ได้ยินเต็มสองรูหู หึหึ
“นะ ถอดให้หน่อยนะ”
ว่าแล้วก็ก้มลงโลมเลียใบหูอีกฝ่าย ฉกลิ้นเข้า พ่นลมหายใจอุ่นๆ ออก ….แล้วจึงหันมาหอมแก้ม เลียเบาๆ….ผมย้ำอีกทีให้อีกฝ่ายเร่งกระทำโดยการเบียดเป้าเข้าหามือเล็กนั่น…ไอ้มาร์ชเองคงไม่รู้จำทำยังไง เลยยินยอมค่อยๆ แกะกระดุมกางเกงผม พร้อมกับรูดซิบลงผ่านท่อนแข็งที่ดุนดันอยู่ภายในอย่างระมัดระวัง ซิบถูกรูดจนสุด ผมจึงยกสะโพกตัวเองขึ้นแล้วใช้มือข้างหนึ่งดันมันออก ไอ้ตัวแสบก็พยายามจะช่วยผมด้วย จนกางเกงออกไปจากท่อนล่าง เหลือเพียงกางเกงในสีเทาเข้ม…ที่เปียกชื้นเป็นจุดๆ
ผมใช้สายตาสั่งให้อีกฝ่ายจัดการถอดชิ้นสุดท้ายนี่ซะ…มันดึงลง แต่ดันดึงจากด้านหลังน่ะสิครับ มันเลยยังติดตอแข็งด้านหน้าไม่ลงไปเสียที สุดท้ายผมก็ต้องจับมือมันมาค่อยๆ ดึงจากด้านหน้า ให้พ้นลูกชายผมไปก่อน แล้วถอดออกจากขาอย่างสบายๆ
“อา… เก่งมาก” ผมบอกเสียงกระเส่า เพราะทันทีที่กางเกงในผมหลุดออกไป มือไอ้มาร์ชก็สัมผัสกับท่อนลำของผมเต็มๆ เนื้อแนบเนื้อ
“อ๊ะ เดี๋ยว ตรงนี้เหรอ อือ…” เสียงร่างข้างใต้ครางหวาน จนแท่งเนื้อผมแข็งเป็นลำกว่าเดิม…อย่าทำเสียงแบบนี้ได้มั้ยวะ กูจะบ้า ให้ตายสิ…แล้วสะโพกที่เบียดเข้ามาหานั่นอีก …ไม่ไหวแล้ว
“ตรงไหนก็ได้ทั้งนั้น…อยาก…ที่ไหนล่ะ” ผมบอกโดยยกตัวคนข้างล่างขึ้นตามาด้วย ทำให้เห็นอะไรๆ ได้ถนัดมากขึ้น…ผมจ้องท่อนล่างมันเต็มตา
“ไม่เอา ที่ไหนทั้งนั้น อ๊ะ…อย่าจับก้น”
ไอ้มาร์ชร้องซี้ดดด ปัดมือผมออก เมื่อผมแอบลูบก้นเนียนๆ ของมัน แล้วเผลอล้วงนิ้วเข้าไปข้างในร่อง…
“งั้นกลับไปข้างในห้องน้ำ” ผมบอก ขาก้าวตรงไปห้องข้างหลัง
“ไม่เอา…ไม่เอาห้องน้ำ อึดอัด” ไอ้ตัวแสบพูดโดยที่มือยังสาละวันกับการจับมือผมออกจากก้นหวานๆ ของมัน
“งั้นไปนี่กัน…”
ในที่สุดผมก็ลากมันกลับเข้ามาในห้องครัวครับ …หึหึ
“เฮ้ย! เข้ามาในนี้ทำไม” ไอ้มาร์ชทำตาโต พยายามจะดิ้นหนีออกจากวงแขนผม
“หึหึ จะกินข้าวต้มกุ้ง”
ไม่รอช้า ผมสอดมือไปใต้รักแร้อีกฝ่ายแล้วยกขึ้นในนั่งบนโต๊ะครัวตัวยาวสีดำ ตอนนี้มันจึงนั่งอยู่สูงกว่าผม …ผมจึงยืนเต็มความสูง เงยหน้าขึ้นไปจูบกับมันอย่างเร่าร้อน เราสองคนแลกลิ้นอย่างหิวกระหายราวกับว่าไม่ได้มีเซ็กซ์มานานแสนนาน
“อืมมมม …อ่า….ซัน อ๊ะ”
มันสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อผมสัมผัสโดนเจ้าน้องหนูตัวน้อยที่กำลังชูเด่นเป็นสง่าอยู่แถวหน้าท้องผม ผมจับมันรูดขึ้นลงตามความยาวจากช้าเป็นเร็วขึ้นเรื่อย เสียงไอ้ตัวแสบครางไม่เป็นศัพท์เพราะปากเองก็ยังประกบกับผมอยู่…ไม่นานนักผมก็ละจากปากมัน มาไซร้ตามลำคอขาว ไล่ลงมาต่ำถึงไหปลาร้า หน้าอก และยอดไตทั้งสองข้าง…มันแข็งไม่แพ้ส่วนล่างของเจ้าของ…
“ซี้ดดด ยะ..อย่า โอ๊ยย อย่ากัด” มันร้องระหงม เมื่อผมแอบขบหัวนมด้วยความหมั่นเขี้ยว…ก็เล่นร้องห้ามซะดังขนาดนั้น มันก็ยิ่งอยากทำนี่ครับ
ผมไล่ขึ้นไปจูบมันอย่างดูดดื่มอีกที แล้วค่อยไล่ต่ำลงมา…ลงมาเรื่อย จนถึงเจ้ามาร์ชเมลโล่น้อย…อีกฝ่ายเมื่อเห็นว่าผมจะทำอะไรก็รีบดันหัวผมออกทันที แต่ผมยึดสะโพกมันไว้แน่น…ทันทีที่ลองแนบปลายลิ้นลงทักทายเจ้าชายน้อยของมัน ไอ้มาร์ชก็กระเด้งสะโพกหนีทันที
“ย..อย่า…อ๊ะ ไม่เอา…อื้อ ซัน ไม่ต้อง…” มันพูดวนไปวนมาอยู่แบบนั้นจนผมคิดว่ามันอัดเทปแล้วเล่นกรอไปกรอมารึเปล่า…
“ไม่…ซี้ดดดด อา….ส..สุดยอด” อ่าว เวร เมื่อกี้บอกห้ามๆ อยู่แหม่บๆ ตอนนี้กลับครางกระเส่า กดหัวผมเข้ากับเจ้าชายน้อยมันจดมิดคอ แต่ผมก็ไม่ยั่น…จัดการบรรเลงให้อย่างเต็มที่ ถึงจะไม่เคยทำให้ผู้ชายมาก่อนก็เถอะ แต่มันคงไม่ต่างกับเวลาเรากินไอติมเท่าไหร่หรอกมั้ง….
ไอติม..
ใช่แล้ว…
ผมรีบปล่อยจากตัวไอ้มาร์ช แล้วเดินไปที่ตู้เย็นทันที ไอ้มาร์ชทำหน้างงเล็กน้อย แต่ก็นั่งหัวหอบรอผมอยู่บนโต๊ะ…เอ จำได้เมื่อกี้เห็นไอติมแท่งรสโคล่าอยู่แว๊บๆ…อะฮ่า นี่ไง
หลังจากนั้นก็ปิดตู้เย็น แกะไอติมแท่งรสโคล่าเย็นจี๊ดหวานเจี๊ยบออกมา แล้วยื่นให้ไอ้มาร์ช
“กินสิ” ผมบอก มันรับไปแบบงงๆ
“ไม่เอา กินทำไม”
“เถอะน่า…”
แล้วผมก็ก้มลงจัดการกับไอติมแท่งร้อนของไอ้มาร์ชต่อ…จนมันครางหวือ ก้นกระดก มือยังถือไอติมอยู่ จนผมเชยตาขึ้นมองให้ทำตาม แกล้งเอาฟันขบมันเล็กน้อยจนสะดุ้ง ไอ้ตัวแสบเลยต้องทำตาม ทำหน้านิ่วเล็กน้อยแล้วเอาไอติมใกล้ละลายเข้าปาก ผมยิ้มด้วยความพอใจ…
ซักพักก็ลุกขึ้นไปจูบปากมันอีกครั้ง แท่งไอติมรสโคล่าที่มันกัดค้างอยู่ในปากโดนผมดุนดันแย่งเข้ามาในปากตัวเอง แล้วก้มหน้าลงมาครอบครองไอติมข้างล่างอีกรอบ เมื่อไอติมร้อนเจอไอติมเย็นมันจึงทำปฏิกิริยากันออกเป็นเสียง…
“อ๊าาา…เย็น…ซัน อา อืออ” ขามันหดเกร็งอย่างเห็นได้ชัด…มือจิกที่หัวผมแรงขึ้น พร้อมกับหลับตาแน่นบ่งบอกถึงสัมผัสที่เสียววาบ
ผมทำอยู่แบบนั้นซักพักแล้วจึงถอนปากออกมา…ลุกขึ้นไปจูบปากแดงเย็นๆ ของมาร์ช ผมอุ้มมันลงมาจากโต๊ะ…
“…อะไรอีก”
ขามันแทบยืนไม่อยู่แล้วครับ ผมเลยจัดท่าให้มันนั่งคุกเข่าลง มันเองก็เหมือนจะรู้สาเหตุทำไมผมถึงทำแบบนี้..จึงนั่งคุกเข่า มองสิ่งตรงหน้า กลืนน้ำลายดังเอื้อก….ทันทีที่ปากนุ่มและเย็นของมันสัมผัสเข้าที่ส่วนหัวผม ก็ถึงกับเสียวจี๊ดเข้าสันหลังอย่างรวดเร็ว
“ซี้ดดด…ดี เร็วๆ เลย อา…”
ผมจับหัวมันให้ทำตามจังหวะ ท่าทางมันก็คงไม่เคยทำเช่นกัน เลยเงอะๆ งะๆ เล็กน้อย…แต่แค่นี้ก็ทำเอาผมแทบกระเจิงแล้วครับ ฟันของมันที่ครูดโดน ถึงจะเจ็บบ้าง แต่ก็สร้างความกระสันได้อย่างดีทีเดียว
จวนจะไม่ไหว จึงรีบดึงแขนมันขึ้นมา ตอนนี้ทั้งแขนทั้งขาเราเปียกและมันเยิ้มเหนียวๆ ไปด้วยน้ำไอติมและน้ำรัก…เรายืนขึ้นเต็มความสูงทั้งคู่แล้วผลัดกันจูบแลกลิ้นแบ่งปันรสชาติไอติมแท้และไอติมเทียมให้กันและกัน …ผมจับมันนอนลงบนโต๊ะแล้วโน้มตัวตามไปจูบ ลูบไล้ร่างกาย
“อา…ช่วยหน่อย ไม่ไหวแล้ว อือ อือ” มาร์ชครางไม่หยุด เมื่อผมไล้ต่ำลงมาเรื่อย มันคงคิดว่าผมจะใช้ปากช่วยมันอีกครั้ง แต่เปล่าครับ ผมเลยส่วนนั้นของมันไป แต่ไล้ต่ำลงไปที่แก้มก้มและรูสวรรค์ของมันแทน
“อ๊ะ!...เดี๋ยว อย่า…ตรงนั้น อา อ๊า…ซี้ดด” ว่าแล้วก็ครางไม่หยุดตามเคย เมื่อผมลงลิ้นฉกวนเวียนไปรอบๆ บริเวณปากถ้ำ…ผมละเลงลิ้นและน้ำลาย แบบเดียวกับที่เคยทำให้ผู้หญิง มันคงคล้ายๆ กันแหล่ะมั้ง เพราะไม่ว่ายังไง คนที่โดนก็ครางกระเส่าราวสิ้นชีพแทบทุกราย
หลังจากเปียกจนได้ที่ ผมก็เอื้อมมือไปชักเจ้าชายน้อยของไอ้มาร์ชอีกสองสามที เอาน้ำเยิ้มจากส่วนนั้นมาช่วยเป็นใบเบิกทางเข้าถ้ำหฤหรรษ์….
“อ๊ะ…โอย เบาๆ” อีกฝ่ายร้องอย่างทรมาน เมื่อผมลองสอดนิ้วเข้าไปเพียงนิ้วเดียว
“ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้น…เหมือนทุกๆ ครั้งไง”
ผมลุกขึ้นไปจูบที่แก้มมันเหมือนปลอบประโลม แล้วขยับนิ้วเข้าออก ใส่เพิ่มเข้าไปในช่องทางฝืดคับจนอีกนิ้ว แล้วเกร็งหมุนวนๆ เพื่อขยายเตรียมรับเจ้าซันไลน์ขวดโต…มาร์ชครางเสียงดังขึ้นเรื่อย สะโพกเขยิบถดหนี จนผมต้องใช้อีกมือรั้งเอาไว้…จนกระทั่งคิดว่าพอได้แล้วจึงค่อยๆ ถอนนิ้วออกมา
คราวนี้ด้วยความหน้ามืดและขี้เกียจเดินไปหยิบเครื่องป้องกัน ผมเลยก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูมัน…
“ไม่ใส่ถุงนะ…”
“ไม่เอา ไม่เอาสด ไปหยิบมาเถอะ…นะ”
ไอ้ตัวแสบนอนหอบแบบคนไม่มีแรง แต่ยังใช้แขนดันตัวผมเป็นเชิงบังคับให้ลุกไปเอก่อน จึงต้องทำตาม มาร์ชบอกว่ามีถุงที่ห้องนอน หัวเตียงด้านซ้าย ผมเลยรีบวิ่งไปเอาด้วยความรวดเร็ว …กลับมาอีกที ก็เห็นมันลุกขึ้นนั่ง เอามือช่วยตัวเองอยู่ สงสัยทนไม่ไหว
“เฮ้ๆ ทำอะไรน่ะ” ให้ตายสิ เผลอไม่ได้เลย…คิดจะไปก่อนใช่มั้ย
“ก็มัน…”
ผมไม่ทันให้มันได้จบประโยคก็รีบเข้าไปดึงมือมันออกจากท่อนแข็งร้อน แล้วจับมันนอนลงบนโต๊ะอีกที ฉีกซอกถุงยางแล้วสวมเข้าอย่างรวดเร็ว ผมสอดนิ้วเข้าไปที่ช่องทางอีกครั้ง ดูว่ามันยังขยายอยู่รึเปล่า..ปรากฏว่ายังใช้ได้ครับ เลยรีบยกขาไอ้มาร์ชขึ้นพาดบ่า จ่อเจ้าซันไลน์ขวดอวบโตที่ปากถ้ำ…แล้วค่อยๆ ดันเข้าไปช้าๆ
“ซ..ซัน โอยยย เจ็บ…อื้อ”
ช่องทางไอ้มาร์ชตอดรับ ค่อนข้างออกแนวผลักไสไม่ให้ผมเข้าไป แต่มีหรือจะยอม…มือนึงที่ว่างก็ลูบไล้ตามลำตัวอีกฝ่ายไปเรื่อย บีบไตแข็งสองข้างที่หน้าอก จนมันแข็งขืน…และไม่ลืมที่เจ้าชายน้อย จับรูดรั้งจนมันแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง เมื่ออีกฝ่ายเผลอ ก็กดท่อนลำแข็งด้านล่างเข้าไปทีละนิด เสียงครางตอนนี้จึงมีเพียง อึก…อา…อือ แบบคนอึดอัด ส่ายหน้าแดงๆ ไปมาจนคอแทบหลุด…ผมเห็นแบบนี้ก็สงสารเหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้ว่ามันทรมานอย่างเดียวหรือเปล่า เพราะเจ้าชายน้อยของมันยังแข็งสู้มือผมอยู่เลย
หลังจากความพยายามสำเร็จผม..ไอ้เจ้าลูกชายผมก็เข้าไปแช่อยู่ในตัวมันเรียบร้อย ผนังภายในตอดรับผมเป็นจังหวะจะโคนจนตัวเกร็ง…ไม่ไหวแล้ว ผมได้แต่ติดแบบนั้น แล้วจึงขยับเข้าออกช้าเร็วสลับกันไปมา
“อา อา อา….ซี้ดด อือออ”
“มาร์ช…สุดยอด แน่นมาก…ฮ่า…ดี …ดี”
ผมกระแทกกระทั้นมันอยู่แบบนั้นจนอีกฝ่ายคอพับคออ่อน หลับตาปี๋ ครางหวือรับทุกแรงสั่นสะเทือน เราอยู่กันท่านี้ได้สักพัก ผมก็ถอนเจ้าลูกชายที่แข็งแป๊กออกมา ดึงมาร์ชลงมาจากโต๊ะ ให้มายืนหันหลังโก่งโค้งเกาะโต๊ะแทน ตอนนี้ให้มันทำอะไรก็ยอมหมดแล้ว เพราะแรงจะต่อต้านไม่มีเหลือ…
เมื่อท่วงท่าของเราสองคนลงตัว ผมจับลูกชายที่กำลังร้อนได้ที่เข้าปลุกปั่นอารมณ์กันต่อโดยจ่อมันเข้าที่ข้างหลัง ท่านี้เป็นท่าที่ดีมากครับ เพราะนอกจากเราจะได้เห็นหุ่นเพรียวสลิม แผ่นหลังเนียนของคนรักแล้ว…ยังเห็นท่อนลำของตัวเองพลุบโผล่เข้าออกไปมาอีกด้วย มันได้อารมณ์แบบสุดยอดจริงๆ
“อ๊า อ๊า….โอยยยยย ลึกอ่ะ…อูยย อา” ไอ้มาร์ชเมลโล่ของผมร้องอ่อนระทวย ขาสั่นผั่บๆ หน้าซบกับแขนตัวเอง
“ลึกแล้วดีมั้ยล่ะ หืม….หึ หึ หึ อ่า…”
“อ…ไอ้บ้า! …ซี้ดดด อา อ๊า…ไม่..ไม่ไหว”
ไม่ทันไร ผมก็รู้สึกถึงแรงกระตุกและบีบรัดในช่องทางอย่างแรง ไอ้มาร์ชร้องเสียงดังก่อนที่จะจบประโยค น้ำมันทะลักทะลายเต็มมือผมจนเปื้อนไปหมด …เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายถึงฝั่งฝันแล้ว จึงปล่อยมือ แล้วหันมากระแทกกระทั้นอย่างเต็มที่ เสียงไอ้มาร์ชยังคงดังเรื่อยทุกครั้งที่ผมใส่แรงถาโถมเข้าไป…มันเอื้อมมืออ้อมมาจิกที่แขนผมแน่น…จนในที่สุดก็ทนต่อไปไม่ไหวอีกแล้ว
“มาร์ช…อา อาาาาา”
ผมกระตุกและแช่ลูกชายเอาไว้ที่ช่องทางคับแคบนั่น…แล้วก้มลงซบอีกฝ่ายบนหลังเนียน….จูบมันเบาๆ ที่หลังหูและท้ายทอย ไอ้ตัวแสบเองก็เงยหน้าขึ้นมา ผมจึงจัดการหอมแก้มมันไปฟอดใหญ่…เราสองคนนอนหอบหมดแรงอยู่แบบนั้น โดยที่น้ำนองเจิ่งครัว
สงสัยท่อประปาคงรั่วล่ะมั้ง??
***TBC
ยาวจุใจมั้ยล่ะ อย่ามาบอกว่าสั้นอีกนะ 
หัวข้อ: {นิยาย} ...เสร็จกูแน่ ไอ้หน้าหล่อ!!... (อ่าน 2662864 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก