•:*´¨`*:•ღ ตรวจสอบหัวใจ ღ•:*´¨`*:• แจ้งเลขพัสดุ หน้า51
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: •:*´¨`*:•ღ ตรวจสอบหัวใจ ღ•:*´¨`*:• แจ้งเลขพัสดุ หน้า51  (อ่าน 446064 ครั้ง)

ออฟไลน์ boboaje

  • ไม่ชอบหวาน ชอบครบรส
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
   ........ ตัวแสดงจริง  เลยเล่นจริงเจ็บจริงเลย โอมเอ๊ย ไม่น่าเลยอ่ะ งานเข้าแล้ว คืนนี้ คางไม่เหลืองแสดง

ว่าพี่ต่ายเสื่อมอ่ะ ......... :z1: :z1:

madamkung

  • บุคคลทั่วไป
เหตุนี้ต้องเีรียกว่า ปากพาซวย นะโอม  :m14:

 


ออฟไลน์ ไอ้หัวแห้ว

  • ยิ่งมืดเท่าไหร่ ยิ่งเห็นดวงดาวชัดเจน...
  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +568/-5
โอม งานเข้าไม่หยุดหย่อน


 :laugh:

ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
เหอะๆ

ปลาหมอตายเพราะปากนะพี่โอม

เค้าเรียกพูดไม่คิดแบบนี้อะ

 :m16:   :m16:   :m16:

ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18
วันนี้ไปออกกำลังกายแล้วก็คิดๆๆๆ อยากเขียนวันลอยกระทง จึงได้มาดังต่อไปนี้ค่ะหวังว่าจะชอบกันนะคะ o18
****************************************************************

ทีแรกผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าวันนี้เป็นวันลอยกระทง แต่ไอ้เจ้าลูกน้องผมน่ะซิครับมันมาถาม
“พี่โอมไปลอยกระทงที่ไหนพี่”
“วันไหนเหรอ พี่ไม่รู้เรื่อง???”ผมเงยหน้าจากการตรวจนับสินค้ามามองหน้าคนถามมันชื่อไอ้โต้งครับ  ยืนทำงานไปทำหน้าทะเล้นไป
“หูยพี่โอมก็วันนี้ไง  เชยจริงๆ สงสัยพ้นวัยลอยกระทงแล้วมั๊ง รอลอยอังคารอย่างเดียว กร๊ากกกกกก” :m20:พวกลูกน้องผมที่มันยืนอยู่แถวนั้นมันหัวเราะกันครืนเลยครับ 
“เหอๆๆๆ กรูว่าจะลอยอังคารเมิงก่อนน่ะซิไอ้โต้ง ลามปามน่ะเมิง ใจดีเป็นไม่ได้เลย เดี๊ยะๆๆๆ จะปีใหม่แล้วเงินดงเงินเดือนเท่าเดิมไปเว้ยยยย....” ผมหัวเราะหึหึ ก็พูดเล่นกันน่ะครับ พอขำๆไม่จริงจังอะไร

“หูยพี่โอม  อย่าดิผมแค่แซวเล่นนิดเดียวเอง ไม่ลอยก็ไม่ลอยซิ  ทำเป็นรมณ์เสียไปได้ โธ่....”ไอ้โต้งยกมือท่วมหัวไหว้ผมประหลกๆ  คงกลัวผมไม่ขึ้นเงินเดือนให้มันจริงๆครับ ฮ่าๆๆๆ

ด้วยเหตุนี้ผมถึงได้รู้ครับว่าวันนี้เป็นวันลอยกระทง  ก็คงจะจริงอย่าลูกน้องผมว่า ผมคงเลยวัยที่จะลอยกระทงไปแล้ว  แต่ก็ไม่รู้นึกยังไงผมเลยโทรหาพี่ต่ายที่ทำงานอยู่กรุงเทพฯครับ
“พี่ต่ายยยย....”อ้อนหน่อยครับ พี่ต่ายจะได้รักเอ็นดูผมนานๆ :impress2:
“ว่าไง....โทรหาพี่มีอะไรรึเปล่าโอม”เสียงพี่ต่ายอารมณ์ดีครับแต่คงกำลังทำงานอยู่ได้ยินเสียงกดแป้นคอมต๊อกๆแต๊กๆ
“เปล่า....แต่ว่าวันนี้วันลอยกระทงพี่รู้ปล่าวล่ะ” พูดไปเองก็ขำตัวเอง ทำไมเวลาใครถามอะไรจะต้อง “เปล่า” ไว้ก่อน ก็ไม่เข้าใจทั้งที่เวลาคุยทีไรมันก็มีเรื่องที่ไม่ใช่้ “เปล่า” ทุกที

“ไม่รู้....แล้ว....โอมบอกพี่เพื่อ...????”พี่ต่ายถามมาอย่างไม่รู้สึกอะไรเลยครับ นี่ก็คงเป็นอีกคนที่เป็นวัยรอลอยอังคารอย่างเดียว อย่างที่ไอ้โต้งลูกน้องผมมันว่า  ฮ่าๆๆๆๆๆ :laugh:
“ก็ๆๆๆๆ....มาบอกเฉยๆๆ แค่นั้นเอง” ก็จริงนะครับผมไม่ได้อยากรู้สึกลอยกระทงมานานมากแล้ว  งานประกวดนางนพมาศที่บ้านผมก็มีจัดกันทุกปีแม่ผมไปเป็นกรรมการตัดสินด้วยซ้ำไป   แต่ผมก็มิได้นำพา ฮ่าๆๆๆๆ ไม่เคยสนใจจะไปดูหรอกครับเบื่อคนเยอะๆวุ่นวายจะตายไป

“เหรอ...พี่นึกว่าโอมอยากให้พี่ไปลอยกระทงด้วยซะอีกถึงโทรมาหา หึหึ”เสียงพี่ต่ายหัวเราะเบาๆ ไม่รู้ว่าอารมณ์ดีอะไรนักหนา
“ไม่เลยพี่ต่าย  ผมรู้ว่าพี่ทำงานจะมาได้ยังไง  แต่บอกซะก่อนนะไม่ได้มาลอยกับผม ห้ามไปลอยกับคนอื่นด้วย  ผมจะโทรไปเช็คนะคืนนี้ว่าอยู่ที่ไหนฮึ่ม...  ถ้ารู้ว่านอกลู่นอกทางล่ะน่าดูเลยนะ”  ต้องมีขู่นิดหน่อยครับไม่ได้หรอกแฟนผมชั้นหนึ่งพิเศษขนาดนี้ มีแต่คนรอคิวเป็นกิ๊กเต็มไปหมด  ต้องมีปรามๆกันบ้าง  เสียงพี่ต่ายหัวเราะขำกร๊ากกกกเลยครับ
“ฮ่าๆๆๆๆ  โอมเอ๊ยถ้าพี่ไปกับคนอื่นจริงๆ โอมจะรู้ได้ไง  แน่จริงก็มาหาพี่ซิ มาลอยกับพี่ที่กรุงเทพฯเอาไม๊ล่ะ พี่จะได้รอ หึหึ” 

“ไม่ไปหรอก....น้ำมันราคาลดลงก็จริงแต่ไปทีนึงค่ารถก็หลายตังค์เสียดายเงินอยู่บ้านนี่แหล่ะ ประหยัด”ผมคงไม่บ้าจี้ขนาดนั้นครับ  เดี๋ยวลอยในเวปเอาก็ได้ประหยัดเงินประหยัดเวลา
“ตามใจนะ แล้วโอมก็นอนอยู่บ้านล่ะ ห้ามไปลอยกับใครด้วยพี่หวงนะครับ”เสียงออดอ้อนของพี่ต่ายทำเอาผมเขินมือกำโทรศัพท์แน่นเลย หน้าแดงอีกแล้ว ก็มันเขินนี่นา :o8:

“ครับพี่ต่าย  งั้นพี่ต่ายทำงานไปนะครับผมไม่กวนแล้วล่ะ คิดถึงนะครับ”ที่จริงคือ  ผมจะทำงานด้วยครับงานเข้า แหะๆ ลูกน้องมายืนออเต็มโต๊ะเลย มันเลยมายืนฟังเราอ้อนแฟนซะงั้น ผมก็ต้องบอกลาพี่ต่ายไปก่อนแต่เราก็ต้องพูดให้มันดูดีว่าเราไม่กวนเวลางานเค้าหรอกใช่ไม๊ครับ

“ครับ....พี่ก็คิดถึงโอมนะครับ แล้วเดี๋ยวเจอกันครับ บ๊ายบายครับ”พี่ต่ายพูดเหมือนจะได้เจอกันง่ายๆแต่กว่าจะเจอกันจริงๆก็นู่นครับ วันเสาร์อีกหลายวันเลย เฮ้อคิดถึงพี่ต่ายจริงๆ

พอพี่ต่ายวางสายไปผมก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานครับ  จนลืมไปอีกแล้วว่าวันนี้เป็นวันลอยกระทง พอเลิกงานตอนเย็นห้าโมงผมก็ไปวิ่งออกกำลังกายครับ ช่วงนี้ฝนเพิ่งจะหมดไปวันสองวัน อากาศแถวบ้านผมเริ่มเย็นแล้วครับอย่างที่เค้าเรียกว่าปลายฝนต้นหนาว พอเริ่มแดดร่มลมตกก็ลมพัดมาแต่ละทีก็หนาวยะเยือกแล้วครับ

วันนี้ไม่มีฝนผมเลยกะว่าจะไปวิ่งสักหน่อย  เพราะช่วงฝนตกบ่อยๆผมห่างหายจากการออกกำลังกายไปนานเลยครับ ก็ไปวิ่งที่โรงเรียนหลังบ้านผมน่ะครับ รอบสนามฟุตบอลสัก10รอบก็เพิ่งจะครึ่งชั่วโมงเองครับ  แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย  ขืนนั่งๆนอนๆกินดีอยู่ดีมากไปสุขภาพก็ไม่ดีครับ  บางทีเราก็ต้องแบ่งเวลาให้กับตัวเองบ้างเหมือนกัน

สมัยที่ผมทำงานอยู่กรุงเทพฯ  ทำงานเสร็จก็ไปกินไปเที่ยว  พอเช้าก็แหกขี้ตาไปทำงานแต่เช้ามืิด  แทบจะไม่ได้ออกกำลังกายเลยครับ พอมาอยู่ต่างจังหวัดผมว่าร่างกายผมแข็งแรงกว่าเดิมเยอะเลยครับ
วิ่งไปผมก็ฟังเพลงไปด้วยมันก็เพลินๆนะครับ เหนื่อยก็จริง หนาวก็จริง แต่มีว่ามีความสุขครับ แล้วก็มาถึงเพลงนี้ครับเพลงโปรดของผม  ฟังทีไรมันก็มีภาพพี่ต่ายลอยมาตลอดเลยครับ  :impress:เพลงนี้ครับ เธอทั้งนั้น ของกรูฟไรเดอร์

รู้ไหมว่ามันดียังไง และรู้ไหมว่าสุขใจเพียงใด
รู้ไหมว่าชีวิตเก่าๆ ของฉันนั้นเปลี่ยนไปเท่าไหร่
รู้ไหมว่าก่อนจะเจอเธอ รู้ไหมฉันเคยเป็นยังไง
รู้ไหมการที่ได้เจอเธอนั้นช่างยิ่งใหญ่สักเท่าไหร่

เธอ...เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ จนฉันได้เจอเธอ

โลกที่เคยมองดูซึมเซา โลกที่มีแต่ความว่างเปล่า
ฟ้าทึมๆ และวันเศร้าๆ ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ได้

เธอ...เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ จนฉันได้เจอเธอ

ขอบคุณสวงสวรรค์ ให้เราได้เจอะกัน
ขอบคุณคนๆ นั้น ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
ขอบคุณทุกเรื่องราว ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ...เธอ...สุดที่รัก

รู้ไหมว่ามันดียังไง และรู้ไหมว่าสุขใจเพียงใด
รู้ไหมว่าชีวิตเก่าๆ ของฉันนั้นเปลี่ยนไปเท่าไหร่
รู้ไหมว่าก่อนจะเจอเธอ รู้ไหมฉันเคยเป็นยังไง
รู้ไหมการที่ได้เจอเธอนั้นช่างยิ่งใหญ่สักเท่าไหร่

เธอ...เธอทั้งนั้นที่ทำ ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ จนฉันได้เจอเธอ

ขอบคุณสวงสวรรค์ ให้เราได้เจอะกัน
ขอบคุณคนๆ นั้น ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
ขอบคุณทุกเรื่องราว ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ...เธอ...

ขอบคุณสวงสวรรค์ ให้เราได้เจอะกัน
ขอบคุณคนๆ นั้น ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
ขอบคุณทุกเรื่องราว ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ...เธอ...สุดที่รัก
http://media.imeem.com/m/5Sko-vDT_u

พอวิ่งไปได้ครบรอบตามที่ผมตั้งใจไว้  ผมก็แทบจะขาดใจครับเหนื่อยมากๆ  อากาศก็เริ่มเย็นลงยิ่งตอนที่ลมพัดมาแต่ละครั้งผมแทบจะปากกระทบกัน  สั่นหนาวจนขนลุกไปหมดครับ แต่ผมก็ได้เหงื่อนะครับก็วิ่งนานขนาดนั้น หัวใจเต้นแรงแทบจะหลุดออกมาดึ๋งดั๋งข้างนอก

หน้าหนาวแล้วความมืดก็โรยตัวมาอย่างรวดเร็วแค่6โมงก็มืดมากเลยครับ ดีที่สนามฟุตบอลมีไฟสป๊อทไลท์ส่องสว่างอยู่  เพราะมีคนมาออกกำลังกายกันเยอะครับไม่ได้มีแต่ผมคนเดียวก็เลยไม่น่ากลัว  ผมโบกมือลาเพื่อนๆที่วิ่งสวนกันแล้วก็เดินกลับบ้านครับ พอกลับมาถึงบ้านผมกะว่าจะนั่งซักพักให้หายเหนื่อยก่อนแล้วก็จะไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าว แต่ปรากฏว่าผมมีแขกครับ

“โอมมีคนมาหาแน่ะ  รออยู่ที่ห้องดูทีวีน่ะลูกไปหาซิ  นอนรอจนหลับไปแล้วมั๊ง” แม่ยิ้มๆครับ พอแม่บอกแบบนี้ผมก็รู้เลยครับว่าใครมา

ผมแอบย่องไปดูครับว่าใช่คนที่ผมคิดรึเปล่า เห็นก็เพียงด้านหลังครับแต่ผมก็จำได้ดี ผู้ชายรูปร่างสูงขายาว นอนตะแคงหันหลังให้ผมอยู่บนโซฟา ผมชะโงกหน้าไปดูเห็นเพียงใบหน้าที่มีริ้วรอยของความเหน็ดเหนื่อยครับคิ้วยังขมวดอยู่เลยครับ  ถึงแม้จะนอนหลับอยู่ก็ตาม  ผมพอจะดูออกว่าหน้าของเค้ายังไม่ได้ล้าง  แต่ผมก็ไม่รังเกียจครับอุตส่าห์น่ารักขนาดนี้ต้องให้รางวัลซะหน่อย ผมก้มลงไปสูดความหอมจากแก้มของพี่ต่าย “ชื่นใจ..จริงๆ”

พี่ต่ายค่อยๆลืมตาจนขนตาหนาๆที่เรียงกันเป็นแพเปิดขึ้น   ให้ผมได้เห็นดวงตาสุกใสแวววาวสบตาผมนิ่งจนผมอดประหม่าไม่ได้  พี่ต่ายคลี่รอยยิ้มเปิดให้เห็นฟันสวยเรียงกันเป็นระเบียบ “กลับมาแล้วเหรอโอม...พ่อนักกรีฑา  ปล่อยให้พี่รอจนหลับไปเลยนะ ใจร้ายจริง เหนื่อยไม๊ครับ”

พี่ต่ายไม่เห็นรอคำตอบจากผมเลย    ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วเอาสองมือโน้มคอผมลงมาขโมยจูบผมไปอย่างรวดเร็ว ผมก็เคลิ้มนะครับแต่ก็ต้องประท้วงพี่ต่ายหน่อย ผมเอามือผลักพี่ต่ายออกไปก่อนครับ
“อื้อ...พี่ต่าย...ผมเหงื่อเต็มตัวเลยไม่เอาครับ”
“ไม่เห็นเป็นไรเลยโอม...นะขอนิดนึงโอมยังมาขโมยหอมแก้มพี่เลย”พี่ต่ายพยายามจะจูบผมต่อครับ
“พี่ต่าย....แต่ผมเปียกเหงื่อไปทั้งตัวเลยนะพี่เหม็นออก”ผมก็ยังไม่สบายใจอยู่ดีน่ะครับ

“ไม่เหม็นเลยโอม....มีคนเค้าบอกพี่มาว่า การสูดกลิ่นตัว ผู้ชาย ทำให้หายเครียดได้   เพราะกลิ่นตัวผู้ชายที่เป็นคนรักนั้นมีสารฟีโรโมนผสมอยู่ โดยเฉพาะในผมและผิว เวลาเราสูดดมแล้วจะช่วยลด อาการเครียดและเหนื่อยล้าลงได้ "เสียงพี่ต่ายฟังนุ่มนวลมากเลยครับ
"พี่ก็เชื่อนะ พอพี่มาได้กลิ่นตัวโอมวันนี้พี่หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย หึหึ”
พี่ต่ายไปเอามาจากไหนไม่รู้ครับแต่ก็เล่นทำให้ผมเขินไปเลย :-[

“ไม่เอาอ่ะพี่  พอแล้วนะ แม่รอทานข้าวอยู่ไปทานกันก่อนพี่ต่ายหิวรึยัง”ผมเอามือฉุดพี่ต่ายให้ลุกขึ้น แต่นึกขึ้นมาได้ว่า “เอ๊ะแล้วมาได้ไงล่ะวันนี้วันพุธนะไม่ใช่วันศุกร์ี่นี่นา”
“ก็มีคนโทรไปหาพี่  ไปบอกพี่ว่าวันนี้วันลอยกระทง พี่ก็เลยอยากลอยกระทง” พี่ต่ายลุกยืนขึ้นตามที่ผมใช้แรงดึงครับ แต่ยังไม่ปล่อยมือผม ส่งนัยน์ตาหวานมาให้ผม สงสัยพี่ต่ายยังไม่หายง่วงดี  ดวงตาของพี่ต่ายจึงดูเงางามเปล่งประกายมาให้ผม เสียงนุ่มๆของพี่ต่ายยังคงไปเรื่อยๆครับ

“แต่พี่ไม่อยากไปคนเดียวเพราะแฟนพี่หวง  เลยต้องมาให้โอมช่วยไปเป็นเพื่อนพี่ลอยกระทง ไปกับพี่หน่อยนะครับโอม”พี่ต่ายรั้งเอวผมมาใกล้ๆ ผมเขินก็เขิน อายก็อาย เลยกลายเป็นว่าผมนี่เองที่ไปเรียกพี่ต่ายกลับมา ทั้งที่พี่เค้าคงเหนื่อยมากเลิกงานแ้ล้วยังต้องขับรถเป็นร้อยๆกิโลมาหาผมอีก

“พี่ต่ายอ่ะ  โอมไม่ได้อยากรบกวนพี่ต่ายเลยนะเหนื่อยไม๊ครับขับรถมา  ไม่ต้องมาก็ได้นี่นา”พี่ต่ายเอามือมาลูบหัวผม  ใช้นิ้วเรียวๆปาดเหงื่อที่หน้าผากผม แล้วลูบคิ้วผมเบาๆ ผมต้องเอามือจับมือพี่ต่ายไว้
“พี่อยากมา ฟังเสียงโอมแล้วก็คิดถึง ถึงไม่ลอยกระทงก็อยากมา รีบทำงานแทบแย่เลย จะได้มาหาโอม”ผมกำลังซึ้งมากๆเลยครับ แต่ยังไม่ทันพูดตอบอะไรไป

“โครกกกก.....”ฮ่าๆๆๆๆๆๆ จะทำอะไรได้นอกจากขำครับ ก็เสียงท้องของพี่ต่ายร้องออกมาดังลั่นเลย
“พี่ต่ายหิวแล้วซิ...ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วก็ไม่บอกผม  ไปทานข้าวกันดีกว่าพี่ แม่รอแล้วด้วย อิอิ”
พี่ต่ายทำหน้าแดงเขินครับเอามือเกาหัวอายๆ น่ารักจริงๆเลย ผมเลยอดไม่ได้เขย่งเท้าหอมแก้มพี่ต่ายไปอีกที  ชื่นใจแล้วก็จูงมือพี่ต่ายไปทานข้าวกันครับ 

พอทานข้าวเสร็จผมกับพี่ต่ายก็ขอตัวที่บ้านไปลอยกระทงกัน ส่วนคนอื่นๆที่บ้านไม่มีใครสนใจจะไปลอยกับเราเลยครับ ก็เลยทางสะดวกไปสวีท(ไม๊นะ)กันสองคน
“พี่ต่ายเราจะไปลอยที่ไหนดีละพี่ โอมไม่อยากไปที่คนเยอะๆน่ะ เบื่อคน”

ที่จริงผมเป็นเจ้าถิ่นผมควรจะเป็นคนพาพี่ต่ายไปมากกว่านะครับ แต่ทำไมผมดันไปถามพี่ต่ายก็ไม่รู้ คือผมไม่ชอบคิดน่ะครับ กร๊ากกกกกก ลืมตัวอีกแล้วอะไรๆก็ถามพี่ต่าย พอมีพี่ต่ายที่ไรเหมือนสมองผมหายไปเลยครับ เหลือแต่ตัวกับหัวใจ ฮ่าๆๆๆๆ
“พี่พาไปเอง เชื่อพี่รับรองถูกใจโอมแน่นอน” แล้วพี่ต่ายก็พาผมขึ้นรถไปครับ ขับไปได้แป๊ปเดียวพี่ต่ายพาผมมายังที่นึงครับซึ่งผมไม่เข้าใจ
“พี่ต่ายพาผมมาที่โกดังทำไมพี่”
หรือว่าจะพามาหมกโกดังฟระ มันเป็นโกดังเก็บของที่บ้านผมเองครับ โกดังสร้างอยู่ห่างจากร้านไม่ไกลมากครับ พี่ต่ายลงจากรถแล้วเดินไปเปิดประตูโกดัง  ผมยังยืนงงๆไม่ได้เดินตามไป กระทงอะไรก็ไม่ได้เอามา แล้วมาทำอะไรกันเนี่ยที่นี่ หรือว่าลืมของไว้

พี่ต่ายเปิดประตูแล้วก็มาดึงมือผมให้เดินตามไป  ผมก็เดินตามไปเงียบๆมือพี่ต่ายอุ่นจริงๆเลยครับ พี่ต่ายส่องไฟฉายไปตามทางเดิน  ผมก็เดินตามไปด้วยความเชื่อมั่น ถ้ามีมือนี้อยู่กับผม ผมไม่เคยต้องหวั่นอะไรเลยครับ

 ประตูโกดังด้านหลังถูกเปิดออกผมได้ถึงบางอ้อครับ คือด้านหลังโกดังผมมันทะลุกับสวนเล็กๆหลังบ้านครับมีลำธารเล็กๆไหลผ่านอยู่เชื่อมต่อกับลำธารที่คนอื่นเค้าไปลอยกระทงกันนั่นแหล่ะครับ   แต่ก่อนผมก็เคยมาลอยกระทงที่นี่แต่ตั้งแต่โตแล้วผมก็ไม่ได้มาอีกเลย  อดจะแปลกใจไม่ได้ว่าพี่ต่ายมารู้ได้ยังไงเนี่ย
“พี่ต่ายจะลอยที่นี่เหรอ....แล้วกระทงเรายังไม่ได้ซื้อมาเลยล่ะ  ไปซื้อกันก่อนไม๊”

“ไม่ต้องโอม..พี่เตรียมไว้แล้ว  ตามพี่มา...พี่มาเตรียมแล้วก่อนโอมมา”

หูยยยแฟนผมช่างรอบคอบ เตรียมพร้อมมาเป็นอย่างดี  สมกับเป็นผู้นำชีวิตคนที่ไม่เคยคิดเคยเตรียมอะไรมาก่อนในชีวิตอย่างผมจริงๆ ทำไมผมช่างโชคดีอย่างนี้นะ   ไอ้โอมเอ๊ย สาธุ  :call:ชาติหน้ามีจริงขอให้ได้เกิดมาเจอพี่ต่ายอีกตลอดทุกชาติทุกชาติไปเถอะ  แต่พี่ต่ายซิจะอธิษฐานขอเจอผมชาตินี้ชาติเดียวหรือเปล่านะ ฮ่าๆๆๆๆ

พี่ต่ายพาผมมาที่เสื่อที่ปูไว้ริมน้ำเรียบร้อยแล้วครับ อากาศเริ่มเย็นลงมากๆ ลมหนาวก็พัดมาแรง ผมต้องกอดอกเอาไว้ให้คลายหนาว  แต่พี่ต่ายผู้ไม่เคยพลาดครับมีผ้าห่มมาด้วย เหอๆๆๆ
“พี่ต่ายโอมหนาว เราลอยกันเลยไม๊”

ผมเป็นตัวทำลายบรรยากาศตัวจริงๆครับ เพิ่งมาถึงก็จะลอยเลย แบบว่ากรูหนาวนี่นา ไม่ไหวแระผมเป็นคนขี้หนาว พูดไปก็สั่นไปมือเย็นเฉียบพี่ต่ายก็คงพอรู้เพราะว่าแกจับมือผมอยู่
“ก็ได้โอมตอนนี้ก็ สองทุ่มแล้วมาครับเดี๋ยวพี่จุดเทียนให้”

 พี่ต่ายจุดเทียนให้กับกระทงของเรา เราสองคนเดินไปที่ท่าน้ำแล้วอธิษฐานพร้อมๆกัน บรรยากาศมันเงียบมากครับ  ก็ไม่มีใครเลยนี่นามีแค่เราสองคนจริงๆ กับเพื่อนบ้านแถวๆนั้นพวกนั้นน่ะครับส่งเสียงกรี๊ดๆๆรบกวนเราเป็นระยะๆพอให้เรารู้ว่ามีพวกเค้าอยู่ข้างๆ  ก็พวกหรีดหริ่งเรไรน่ะครับ กริ๊ดๆๆกันอยู่ได้ เฮ้อ  จะบอกให้มันเงียบๆหน่อยกรูขอมีสมาธิอธิษฐานหน่อยก็ไม่ได้

ผมไม่รู้หรอกครับว่าพี่ต่ายขออะไรจากพระแม่คงคา  ผมแอบเหล่ตาดูก็เห็นพี่ต่ายหลับตานิ่งเลยครับ ผมก็เลยเอามั่ง ผมขอให้ป๋ากับแม่ ให้พี่ๆหลานๆและคนในครอบครัวผมรวมทั้งพี่ต่าย มีแต่ความสุข สุขภาพแข็งแรง ขอให้สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายลอยไปกับสายน้ำ ให้ความทุกข์ทั้งหมดมลายไป ลอยไปพร้อมกับกระทง ขอบคุณพระแม่คงคาที่บันดาลความชุ่มชื่นให้เรา แล้วก็อีกมากมายครับจนเงยหน้ามาอีกทีพี่ต่ายมองผมตาแป๋วรอที่จะลอยพร้อมๆกันแล้วครับ  ก็เลยตัดใจขอพรสุดท้าย ขอให้พี่ต่ายรักผมนานๆ ชาติหน้าฉันใดขอให้ได้มารักกับพี่ต่ายอีก  :อิอิ1:
 
พอผมขอพรเสร็จพี่ต่ายกับผมก็ค่อยๆปล่อยกระทงลงลำธารไปพร้อมๆกันครับ แสงเทียนที่แวววามวิบวับจากกระทงลอยห่างจากสายตาเราสองคนไปเรื่อยๆ  มันลอยเคียงคู่กันไปอย่างสวยงามครับ  ผมคาดหวังว่าชีวิตของเราคงจะประคองไปด้วยกันแบบนั้นตลอดไป ผมยิ้มแล้วหันมามามองหน้าพี่ต่าย พี่ต่ายก้มลงมาสัมผัสริมฝีปากผมเบาๆเพิ่มความอบอุ่นให้กับปากอันเย็นชืดของผม จนผมเริ่มรู้สึกร้อนขึ้นมาทันที

เราผละจากกันชั่วคราวแล้วพี่ต่ายก็ให้ผมนั่งที่เสื่อแล้วโอบกอดผมใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
“โอมดูซิพระจันทร์คืนนี้สวยจังเลยนะ มันเต็มดวงและส่องสว่าง สวยจริงๆเลย”
“ครับพี่ต่าย...แต่ผมว่ามันสวยมากกว่าเดิมเพราะผมมีพี่ต่ายนั่งอยู่ด้วยมากกว่า”อย่าเพิ่งเลี่ยนนะครับ นานๆทีขอน้ำเน่าบ้าง เพิ่มรสชาดให้ชีวิต ฮ่าๆๆๆๆ  :m23:
 
“พี่ต่ายๆดูนั่นซิ...ทำไมดาวมันเลื่อนได้นะพี่  หรือว่ามันเป็นฝนดาวตก ไม่เห็นได้ยินข่าวเลยว่าจะมี”ผมชี้ให้พี่ต่ายดูจุดสว่างเล็กๆที่ลอยไปมามากมายบนท้องฟ้าครับ
พี่ต่ายทำหน้างงๆอยู่พักนึงแล้วก็หัวเราะกร๊ากกกกออกมาเลยครับ ผมก็งงทำไมล่ะ ไม่ใช่เหรอ แล้วมันอะไรล่ะ
“โอม...ขำอีกแล้ว นั่นมันโคมลอยอ่ะ  โอมไม่เคยเห็นเหรอ เฮ้อ...โอมเอ๊ยไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”  :laugh:แล้วพี่ต่ายก็ขำจนตัวสั่นอยู่ใต้ผ้าห่มไม่หยุดเลยครับ เง้อ...ก็ใครจะไปรู้ล่ะ ว่าอีสานบ้านผมก็จะมาฮิตลอยโคมกับเค้าด้วย หน้าแตกอีกจนได้นะเรา

“ก็ไม่รู้นี่นา ทำไมต้องมาหัวเราะเยาะกันด้วยอ่ะ” ผมเลยอดงอนพี่ต่ายไม่ได้ครับ หมดอารมณ์เลย มาแซวกันด้วย ผมไม่ใช่เดี่ยวอุดม7นะ ไม่ต้องฮาขนาดนั้นก็ได้
“โอ๋ๆๆๆๆ..ไม่งอนนะครับ หนาวไม๊ตัวเย็นไปหมดเลย มาๆๆพี่ต่ายกอดให้หายหนาวนะ”
“ไม่รู้ไม่ต้องมากอดเลย โอมหนาวกลับบ้านดีกว่า”ผมพยายามจะออกจากอ้อมกอดของพี่ต่ายแล้วลุกขึ้นครับ แต่พี่ต่ายก็ไม่ยอมปล่อยผม ดึงมือผมไว้จนผมล้มลงบนเสื่อ กลิ้งขลุกๆอยู่ในผ้าห่มผืนใหญ่นั้น

“ไม่ต้องไปไหนเลย มานี่มา....”
พี่ต่ายเอาตัวมาคร่อมผมไว้ครับ ผมมองอะไรไม่ค่อยชัดเจน มองพระจันทร์ก็ไม่ค่อยเห็น เพราะหน้าพี่ต่ายที่ค่อยๆโน้มลงมาหาผม พี่ต่ายจูบปากผมอย่างเบาๆ ริมฝีปากอบอุ่นของพี่ต่ายเพิ่มความร้อนให้ผมอีกครั้ง มันอ่อนหวานและเริ่มร้อนแรงๆขึ้นเรื่อยๆจนความหนาวไม่อาจทำร้ายร่างกายของผมได้อีกต่อไป

 มือร้อนๆของพี่ต่ายลูบไล้ลามไปทั่วร่างกายผมจนผมไหวสะท้าน  ร่างกายของผมเริ่มไม่สามารถอยู่ในการควบคุมได้ด้วยตัวเองอีกต่อไป  ตอนนี้ผมไม่ได้ยินเสียงหรีดหริ่งเรไรอีกแล้วครับ  เสียงลมหายใจของเราสองคนมันดังกลบเสียงน่ารำคาญเหล่านั้นไปหมด ตอนนี้มีเพียงเสียงครางของเราสองคนท่ามกลางความเงียบสงบในยามดึก  ภายใต้แสงพระจันทร์เต็มดวงที่ส่องอยู่เบื้องบนและลำธารที่ไหลเงียบๆเท่านั้นเอง
*********************************************
เป็นแค่ตอนพิเศษอ่านกันเล่นๆวันลอยกระทงนะค่ะ ขอให้มีความสุขกับวันลอยกระทงกันทุกคนค่ะ
 :m1:

ออฟไลน์ aisen

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +75/-1

ken_krub

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ สาวตัวกลม

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1295
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-2
เอ๋ๆๆๆ พี่ต่ายกะน้องโอม...ทำอะไรกันหนอ...ถึงได้มีเสียงครางงงงงงงงงงงง  :impress2:


น่าจะเล่าอย่างละเอียดๆๆๆนะจ้ะ :-[
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-11-2008 02:24:28 โดย สาวตัวกลม »

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

ลอย...ลอยกระทง

ปีนี้อดลอยเลย


 :20470030:


Haney

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






marchmenlo

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ mist

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4505
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +263/-3
โฮกกกกกกกกกกก พี่ต่าย เอาท์ดอร์เลยเหรองานนี้  :-[

ออฟไลน์ SweetSerenade

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 227
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ยิ่งอ่าน...

ยิ่งหลงรักพี่ต่าย

 :-[

ออฟไลน์ boboaje

  • ไม่ชอบหวาน ชอบครบรส
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4
  ........ I love ลอยกระทงค่ะ   ......... เย้ย พระจันทร์กันไปเลยเน้อ ....... :z1:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
อิอิ ใต้แสงจันทร์ด้วย มาเล่ารายละเอียดหน่อยสิค้าบบบบบบบบบบบบ อิอิ

ออฟไลน์ AidinEiEi

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 776
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +138/-1

ออฟไลน์ Tris

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
เดี๋ยวนี้พัฒนาออกนอกสถานที่แล้วนาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :m25:

madamkung

  • บุคคลทั่วไป
หุหุ โอมเอ๋ย กล้าถามนะ .....ดาวมันเลื่อน


 :m20:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10

ออฟไลน์ [€]ŝĊörŦ

  • ความพยามครั้งที่100 ดีกว่าคิดท้อถอยก่อนที่จะทำ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2077
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +142/-0
หุหุ...

ลอยกระทงนี่มีอะไรพิเศษๆ กานเจงๆ เลย

 :L2:   :L2:   :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ moonlight

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 985
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-0
พี่ต่ายน่ารักจัง :o8:

ส่วนโอมฮามาก ดาวเลื่อน :laugh:

ออฟไลน์ shiawase

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 259
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
พี่ต่ายกับหนูโอม..จะมาเป็นนางเอกกับพระเอก เอ็มวี "จูบเย้ยจันทร์" แล้วมั้งงงง

แต่ดูท่าแล้วจะมากกว่าจูบนะนั้น   :jul1: :pighaun:

maabbdo

  • บุคคลทั่วไป


ออฟไลน์ M@nfaNG

  • ชีวิตคือการตรวจสอบ...
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4453
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +847/-18

หลังจากกระทงหลงทางไปแล้ว ก็มางานเราต่อเลย :m23:
***********************************************

ผมต้องใช้ความคิดนิดนึงครับว่าจะตอบเบ็ตตี้ว่าอะไรดี   เพื่อที่จะไม่ให้พลาดอีกเป็นครั้งที่สอง
 “เ่อ่อ.........คือว่าพี่ต่ายมีแฟ..”
ผมกำลังจะพูดต่อครับว่า=พี่ต่ายมีแฟนแล้วเบ็ตคงไม่มีหวังหรอก=แต่ว่า…….

  ป๊าปปปมีแรงสั่นสะเทือนที่หัวไหล่ครับ ใช่ครับที่หัวและไหล่มีคนมาตบหัวตบไหล่ผม ใครว่ะช่างกล้า....
 “เฮ้ย....โอมจ๋า เบ็ตตี้ หวัดดี สบายดีป่าว....???"
"มาด้วยกันเหรอกรูหาตั้งนานว่าอยู่ไหน ที่แท้หลบมาจู๋จี๋กันที่นี่เอง..."
"อะนะ....ตกลงกลับมาคบกันอีกเหรอ????"
 "เอ๊ะแล้วเบ็ตตี้กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่...????"
"โอมจ๋าอยู่ต่างจังหวัดไม่ใช่เหรอแล้วมาวันไหนล่ะ????"
" แล้ว....?????”
"??????????????????????????????"

มีมันคนเดียวกันครับที่ถามผมมา “ ไอ้เจี้ยเล่”
ผมต้องทักทายเพื่อนกลับด้วยการตบกบาลมันเบาๆพอให้มันรู้ตัวครับ ว่าเมิงถามกรูมากไปแล้วกรูตอบไม่ทันโว้ย!!!! :angry2:
“เฮ้ยยยย.....หยุดดดด...ไอ้เจี้ยเปเล่...เมิงจะรีบไปพธม.เหรอว่ะอะไรว่ะแม่ม...ถามมาจนกรูหาช่องจะตอบไม่ได้เลย...นี่เมิงกลัวกรูจะตายวันนี้พรุ่งนี้รึไงว่ะ ถามเผื่อชาติหน้าด้วยเลยไม๊มึง”

“อ้าว...ก็กูดีใจนี่หว่าไม่ได้เจอพวกเมิงพวกคุณมาตั้งหลายปี  นี่ถ้านนนี่ไม่แต่งงานกรูไม่ต้องเจอเมิงเลยน่ะไอ้โอมจ๋า  ไปเกิดใหม่ต่างจังหวัดเลยน่ะเมิงหายตูดไปเลย คิดถึงเมิงชิกหายเลย”
มันรั้งตัวผมไปกอดแน่นเลยครับ ไอ้บ้านี่กรูอายนะ ผมต้องเอามือดันตัวมันออกไปให้ห่าง  ได้ยินเสียงเบ็ตตี้หัวเราะกิ๊กกั๊กอยู่คนเดียว
“เปเล่ไม่คุยกับเบ็ตเลย น้อยใจแล้วนะ พอเจอกิ๊กเก่าลืมเพื่อนเลย”

“อ้าวเหรอ ก็ผมคิดถึงโอมจ๋านี่นา แต่ก็คิดถึงเบ็ตจ๋าด้วย ตอนจะกลับมาไทยก็ไม่บอก  ผมว่าจะชวนไปเที่ยวด้วยกันซักหน่อย”

ถูกของเบ็ตครับแหะๆ....เปเล่นี่เป็นกิ๊กเก่าผมเองครับ อยู่หอด้วยกันกับมันสี่ปีเต็มๆ สนิทกันมากแทบจะตัวติดกันเลยเห็นมันที่ไหนเป็นเห็นผมที่นั่น มีแต่คนแซวว่าผมกับมันเป็นผัวเมียกันแล้วเบ็ตตี้เป็นเมียน้อย
 มันเรียกผม “โอมจ๋า”  ผมก็เรียกมัน “เจี้ยเล่” ตลอดเลยจนกลายเป็นคำเฉพาะของมันกับผมแล้วครับ คนอื่นจะเรียกตามมันก็ห้ามครับมันบอกว่ามันเรียกได้คนเดียว แล้วถ้าใครมาเรียกมัน “ไอ้เจี้ยเล่” มันจะโกรธมากเพราะมีผมเรียกได้คนเดียวเหมือนกันครับ

เปเล่มันหล่อครับก็มันเป็นเดือนคณะนี่ครับ มันเกือบจะได้เป็นเชียร์ลีดเดอร์คณะเหมือนกัน แต่ว่าบังเอิญมันเตี้ยเกินไปครับ มันก็เลยอด...แต่หน้ามันนี่หล่อประมาณน้องๆวิลลี่น่ะครับ

 ผมก็งงว่ามันเป็นลูกครึ่งอะไรกันแน่มันเรียกพ่อว่าเตี่ยครับ แม่มันก็จีน  ผมก็อยากรู้แต่ไม่อยากถามครับว่ามันมาหน้าตาเป็นลูกครึ่งได้ยังไง  ไม่อยากไปรบกวนบรรพบุรุษมันหรอกครับ  แต่ช่างมันเหอะครับยังไงมันก็เพื่อนผมมันหล่อก็ดีแล้ว  ไปไหนมาไหนด้วยก็สะดวกครับใครๆก็ชอบคนหน้าตาดีๆ   ผมไม่ได้เจอมันเลยตั้งแต่เรียนจบ เพราะพอจบตรีปุ๊ปมันก็บินไปนอกเลยครับไปเรียนโทต่อ  ตอนแรกๆเราก็ติดต่อกันครับแต่ช่วงหลังผมยุ่งๆเลยลืมมันไปเลย  ผมช่างป็นเพื่อนที่เลวจริงๆครับเอิกซ์ซซซซ

“นี่เจี้ยเล่...เมิงเลิกเรียกกูโอมจ๋าได้แล้ว  แก่แล้วนะเมิง....กรูอายเค้า แล้วเมิงเอามือออกไปจากเอวกรูที  แน่นไปแล้วเมิงกรูอึดอัด”ผมพยายามแกะมือมันออกจากเอวผมแต่ก็ไม่สะดวกครับเพราะมือนึงผมก็ถือแก้วน้ำอยู่เลยเหลือแค่มือเดียวแกะมันไม่ออกซักที
 
“เมิงเงียบเลย..... ก็กรูคิดถึงนี่นา”  :impress2:มันทำเสียงออดอ้อนครับ ในเมื่อมันไม่ปล่อยผม แล้วผมก็เริ่มเหนื่อยกับมัน ผมเลย.....เอาว่ะ ช่างแม่ง ตอนนี้มันเลยยืนซ้อนอยู่ข้างหลังผมเอามือโอบเอวผมไปด้วยครับ เราก็ยืนคุยกันเพลินครับ สักครู่ผมรู้สึกหนาวๆยังไงไม่รู้ครับหรือว่าแอร์จะเย็นไป  เหมือนมีรังสียะเยือกแผ่มาปกคลุมตัวผม o21

“หนาวจัง เบ็ตตี้ไม่หนาวเหรอ เสื้อออกจะบางเบาเว้าไปหมดทั้งตัวด้วย หึหึ”
“บร้าโอมอ่ะ...อย่ามาแซวซิเบ็ตยิ่งเขินๆ ไม่เห็นจะหนาวตรงไหนคนเยอะแยะ ร้อนซะด้วยซ้ำไป”เบ็ตหน้าแดงเลยครับ คงจะเขินจริงๆ
“โอมจ๋าหนาวเหรอ  งั้นเจี้ยเล่กอดนะโอมจ๋าจะได้หายหนาว เอามะเอามะ”มันกวนตีนครับมาโอบเอวผมซะแน่นขึ้นไปอีก เบ็ตตี้ได้แต่ส่ายหัวระอาในความเป็นเด็กของไอ้เจี้ยเล่  ส่วนผมน่ะเคยชินไปตั้งนานแล้วครับ

“เมิงไม่ต้องเลย กลางงานเลยนะเมิง ให้หน้ากรูมั่ง เมิงเสริมเหล็กเสริมปูนมาแต่กรูยังหน้าบางเว้ยเฮ้ย...ปล่อยยยย”ผมก็มัวแต่ปัดไม้ปัดมือมันครับ แต่พอเงยหน้าขึ้นมาผมก็รู้แล้วว่าครับว่าใครเป็นคนปล่อยรังสีเย็นยะเยือกมาให้ผม  คนที่ทุกๆคนก็รู้ว่าใครน่ะครับ
พี่ต่ายเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ แต่แค่มองตาพี่ต่ายผมก็หนาวไปถึงขั้วหัวใจ :freeze:

“นี่ครับเบ็ตตี้...ระวังนะครับร้อนนิดหน่อย”พี่ต่ายส่งถ้วยหูฉลามพร้อมรอยยิ้มหวานๆให้เบ็ตตี้แล้วส่งรอยยิ้มขมๆมาให้ผม พี่ต่ายเบือนสายตามามองที่ไอ้เจี้ยเล่ คงเห็นที่มันทำกับผมน่ะครับ แต่ผมพยายามแก้ไขแล้วนะแต่ไอ้นี่มันบร้าอ่ะ ทำไงกับมันดี

“เมิงปล่อยกรูได้แล้ว ไม่งั้นกรูจะโกรธเมิง”ไอ้เจี้ยเล่มันมองพี่ต่ายแล้วขมวดคิ้วงงๆ มือมันเลยปล่อยจากเอวผมไปโดยมันไม่รู้ตัวครับ  สัญชาติญาณ CNN NBT โมเดิร์นไนน์ เข้าสิงครับแล้วมันก็มากระซิบที่หูผมครับ   ผมล่ะเบี่ยงตัวหนีไม่ทัน...เมิงจะมาใกล้ชิดกรูทำไม๊ตอนนี้  แฟนกรูจะฆ่ากรูด้วยสายตาอยู่ตรงนี้แล้วเมิงนะเมิงไม่ได้รู้อะไรเลย

“ไอ้โอม..ใครว่ะแฟนใหม่เบ็ตตี้เหรอ”
“ไม่ใช่....เค้า...เค้า....”ผมจะพูดไปดีไม๊เนี่ย ผมลังเล
“เอ๊า..ไม่ใช่แฟนเบ็ตตี้แล้วแฟนใคร...ทำไมมาเทคเบ็ตล่ะ”

เอ่อ..แฟนโอมจ๋าเองแหล่ะ เจี้ยเล่ แต่กรูไม่กล้าบอกเมิง.....หรือกรูจะบอกดี... กรูบอกเมิงในใจได้ไม๊ ปกติเรารู้ใจกันนี่  หันไปมองหน้ามัน...กระพริบตาหนึ่งที สองที มันก็ยังไม่รู้ครับ  แต่พี่ต่ายส่งสายตาเป็นลำแสงพิฆาตมาฆ่ากรูแล้วเนี่ย พี่ต่ายทำเป็นยืนคุยกับเบ็ตครับแต่ผมเห็นตลอดเลยว่าพี่ต่ายเหลือบมามองผมเป็นระยะๆ  ทำไมผมถึงเห็นน่ะเหรอ  ก็ผมก็แอบมองพี่ต่ายอยู่ด้วยนี่นาแหะๆ

“นี่เมิงเลิกกระซิบกรูได้ไม๊...น่าเกลียด..เดี๋ยวกรูแนะนำให้.”ผมเอามือยันหน้ามันออกจากหูผม มาเป่าๆลมในหูมันขนลุกครับ มันสยิวกิ๊วบอกไม่ถูก
“ก็เค้าเป็นใครล่ะ...ทำไมมองกรูแบบนั้นว่ะ”

ผมว่าไอ้เจี้ยเล่มันบร้าครับ  มานินทากันต่อหน้าแบบนี้  แล้วแสดงออกเลยว่ากรูสองคนกระซิบกระซาบนินทาเมิงอยู่นะไอ้พี่ต่าย เค้ามีแต่นินทาลับหลัง  เจี้ยเล่มันคงพยายามจะสร้างมิติใหม่ในการนินทาน่ะครับ  นัยว่ามันคงทำตอนอยู่เมืองนอกม๊างงง แต่กรูไม่ไหวแล้วนะกรูหนาววววกับสายตาพี่ต่ายแล้ว

“ทำไม....เค้ามองเมิงยังไง...แล้วนี่เมิงเอามือเมิงออกจากเอวกรูได้ไม๊..มาอีกแล้วนะ”เผลอไม่ได้เลยครับเกาะแกะผมตลอด  เง้อ....
มันมากระซิบอีกแล้วครับ  ผมจะบ้าตาย  ผมว่าพี่ต่ายตาเริ่มเขียวแล้วครับ  หรือว่าใส่เลนส์สายตาสีเขียวมา เจ้ยยย....ไม่ใช่นี่หว่าพี่ต่ายใส่แว่น  แล้วทำไมตาเขียวได้ล่ะ

“เค้ามองกรูเหมือนกับว่า....เค้าไม่พอใจอะไรกรูซักอย่าง....เหมือนตอนหมาหวงกระดูกอ่ะเมิงพอเข้าใจไม๊...แบบว่ากรูไปแย่งกระดูกห่วยๆอะไรของเค้าไป....เมิงพอเข้าใจไม๊”
เมิงไม่ต้องเน้นนักว่ากรูเป็นกระดูกห่วยๆ  ไอ้เจี้ยเล่นี่  ผมกลายเป็นกระดูกไปได้ยังไงนี่เฮ้อ
“พี่เค้าชื่อพี่ต่ายมากับกรูเอง...พอใจรึยังล่ะ”ผมหันไปบอกมันแล้วก็แอบมองพี่ต่ายอีกหนสบตากันดังโครม  ถ้าเป็นรถก็ประสานงากันไปแล้ว

คราวนี้เจี้ยเล่มันเดินมาคุยตรงข้ามผมแล้วครับเลยกลายเป็นว่ามันหันหลังให้พี่ต่าย ส่วนเบ็ตตี้ก็ยืนคุยหันหลังให้ผมเพราะงั้นผมเลยมองพี่ต่ายได้เต็มๆ พี่ต่ายก็สบตาผมตรงๆ แล้วพอตามาประสานกันผมว่าผมรอช้าให้เหตุการณ์มันบานปลายไม่ได้แล้วครับ ถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้กลับบ้านไปผมอาจจะไม่มีพี่ต่ายกลับไปด้วยแน่ๆ  เสร็จงานแต่งงานก็จัดงานศพผมต่อได้เลย เหอๆๆ

“เปเล่ นี่พี่ต่าย....มากับกรูเอง”เป็นแฟนกรูด้วย(พูดในใจครับ  ผมก็ยังไม่กล้าอยู่ดี แหะๆ)   ผมลากแขนมันให้หันหน้ามาหาพี่ต่ายครับ ท่าทางผมเกร็งๆจนผมว่าเปเล่ก็คงสังเกตเห็น

 “พี่ต่ายครับนี่่เปเล่....เพื่อนรูมเมทผมตอนเรียนมหาลัย เป็นเพื่อนสนิทครับ” ผมแอบเน้นคำว่าเพื่อนให้พี่ต่ายคลายใจไปบ้างครับ แต่ท่าทางคงยังไม่ได้ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้นมาเท่าไหร่ เพราะพี่ต่ายก็ยังยิ้มเย็นๆอยู่ดีครับ ถ้าคนที่ไม่สนิทก็คงดูไม่ออก แต่ว่าผมซึ่งเจอพี่ต่ายงอนติดๆกันมาหลายหนในวันสองวันนี้ ทำไมจะไม่รู้ละครับ ว่าพี่ต่ายยังไม่หายเคือง ยังไม่หายคาใจด้วยเรื่องไอ้เจี้ยเล่

เปเล่ก็ดีครับพอมีมารยาท ยกมือไหว้พี่ต่ายพี่ต่ายก็เลยรับไหว้ไป แล้วยิ้มให้ตามมารยาท

“พี่ต่าย...อยู่มหาลัยเดียวกับเราเหรอโอมจ๋า ทำไมเล่จ๋าไม่เคยเห็น”

 ผมอยากจะบร้าไปกับมันแทบจะอ้าปากค้าง มันไปหัดพูดอะไรปัญญาอ่อนแบบนี้มาจากไหนกันเนี่ย เมื่อกี้นี้ยังกรูๆมึงๆกับผมอยู่เลย เมิงจะเป็นตัวเร่งให้กรูตายไวรึไงฟระ แล้วดูมันครับมาทำตาปิ๊งๆใส่ผมด้วย ผมว่าผมเจอมันเล่นซะแล้วครับ ไอ้เจี้ยนี่....

“พี่ไม่ได้อยู่มหาลัยเดียวกับโอมครับ แต่พี่เคยทำงานที่เดียวกันกับโอม”พี่ต่ายตอบแทนผมครับ
“แล้วพี่รู้จักฝ่ายเจ้าบ่าวหรือฝ่ายเจ้าสาวครับ”ไอ้เปเล่มันถามต่ออีก เกิดเป็นผู้ชายอยากรู้ขึ้นมาซะอย่างนั้น ผมชักสงสัยแล้วซิตกลงมันเป็นนักข่าวหรือเปล่าเนี่ย ตั้งแต่มามันมีแต่ถามนู่นนี่เต็มไปหมด

“ไม่รู้จักใครเลยครับ เพิ่งรู้จักเมื่อสักครู่นี้เอง” พี่ต่ายตอบพร้อมกับส่งยิ้มใจดีให้ด้วยครับ ไม่รู้ว่าเอ็นดูเด็กช่างถามอย่างเจี้ยเล่ หรือว่าคิดยังไงกันแน่
เปเล่ก็ปากไวครับพูดต่อมาเลย “อ้าว....แล้วพี่ต่ายมา....”มันจะทำวงแตกแล้วครับ ผมเลยต้องรีบแทรกเลยครับ มันคงจะพูดว่าแล้วพี่มาทำไม?? เฮ้อ :try2:

“มากับกรูไง....มาาาา...เป็นเพื่อนกรู”ผมตอบไปแล้วก็ยังตะกุกตะกัก กลายเป็นคนพูดติดอ่างไปเลยครับ ผมไม่กล้าสบตาพี่ต่ายเลยเหมือนเด็กที่ทำความผิดจริงๆ เบ็ตตี้ที่เงียบมานานก็พูดขึ้นมาอีกว่า
“เบ็ตเลยยืมพี่ต่ายมาควงซะเลยไงเปเล่.....” ผมเงยหน้ามองพี่ต่ายพบเพียงสีหน้าเรียบเฉยที่มองผ่านผมไป

“อ๋อเหรอออ......อืมมมมม”เปเล่มันทำเสียงยานๆครับ เหลือบมองหน้าคนนู้นทีคนนี้ที มองพี่ต่ายมั่งมองผมมั่ง   จนผมมองตามมันชักจะตาลาย แต่ยังไม่ทันได้คุยอะไรกันอีกครับ เพื่อนๆผมกลุ่มใหญ่ก็โผล่มาจากไหนไม่รู้มากมาย ส่งเสียงทักทายกันเกรียวกราวตามประสาคนที่ไม่ได้เจอกันมานานๆ

พี่ต่ายเลยค่อยๆห่างออกมาจากผมไปโดยปริยาย  ผมเองก็ห่วงพี่ต่ายนะครับ กลัวพี่ต่ายจะเบื่อไปซะก่อน ผมเองก็ไม่รู้จะดึงพี่ต่ายเข้ามาร่วมวงสนทนายังไง พอปลีกตัวได้นิดหน่อยผมเลยเดินมาหาพี่ต่าย ก็ดูหน้าตาสบายๆดีครับ ติงก็ชวนคุยเป็นระยะๆ
“พี่ต่ายเบื่อไม๊ครับ ผมขอโทษนะ เซ็งรึเปล่า”ผมกังวลว่าพี่ต่ายจะน้อยใจน่ะครับ ว่าจะบอกเบ็ตตี้กับเปเล่ว่าพี่ต่ายเป็นแฟนผมเอง ก็ยังไม่มีจังหวะเลย

“ไม่ต้องห่วงนะโอม เบ็ตเป็นเพื่อนคุยให้เองกำลังคุยสนุกเลย”แต่ผมไม่สนุกแล้วนะ พี่ต่ายยังไม่พูดอะไรกับผมอีกเลย ตั้งแต่ตอนที่แนะนำเปเล่แล้ว นี่ยังดีที่ไอ้เล่มันเร่ไปหาคนอื่นแล้วไม่งั้นผมคงแย่กว่านี้  ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยหันไปคุยกับเพื่อนๆต่อ ซักพักนึงเบ็ตตี้กับพี่ต่ายเดินมาหาผม
“เบ็ตขอตัวไปห้องน้ำหน่อยนะค่ะ พี่ต่าย โอม เดี๋ยวแอนเค้าจะให้ไปช่วยงานอะไรนิดหน่อยจะไปเติมหน้าหน่อยนึง เดี๋ยวงามไม่พอ คริคริ”

“เบ็ตไปเข้าห้องน้ำโอมไปเป็นเพื่อน พี่ต่ายด้วยนะ”ช่างเป็นโอกาสอันดีครับที่ผมจะได้คุยเป็นส่วนตัวกับพี่ต่ายหน่อย ผมดูนาฬิกาตั้งแต่ลงจากรถมา4โมงเย็นจนตอนนี้ทุ่มกว่าแล้ว ผมไม่ได้พูดกับพี่ต่ายเป็นเรื่องเป็นราวเลย เฮ้ออออ
ระหว่างทางเดินไปห้องน้ำเบ็ตก็บอกพวกผมว่า

“พอออกจากห้องน้ำแล้วโอมกับพี่ต่ายไม่ต้องรอเบ็ตนะ  เดี๋ยวเจอกันในงานแล้วกันเพราะเดี๋ยวจะมีพิธีการแล้วล่ะ”
“จะมีอะไรเหรอเบ็ต ให้ผมช่วยอะไรไม๊”ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าเค้าจะทำอะไรกันเดี๋ยวนี้งานแต่งงานเค้ามีจัดกันแปลกๆ ไม่ค่อยซ้ำกันเลย
“ไม่ต้องจ๊ะโอม คอยดูอย่างเดียวแล้วกันน่าจะน่ารักดีนะ”แล้วเบ็ตก็แยกไปเข้าห้องน้ำครับ

ผมกับพี่ต่ายเลยแยกไปเข้าห้องน้ำชายกันสองคน ไม่ค่อยมีคนมากเท่าไหร่ครับ พอเราปฎิบัติภาระกิจส่วนตัวพาน้องชายไปร้องไห้เสร็จ   ก็ไม่เหลือใครในห้องน้ำแล้วครับนอกจากเราสองคน ผมก็เลยถามพี่ต่ายไปว่า“พี่ต่ายเบื่อไม๊ กินอะไรไปมั่งรึยังเห็นคอยแต่บริการเบ็ตน่ะ หิวไม๊ครับ”

ต้องถามนิดนึงครับ ถึงผมจะเป็นคนไม่ค่อยได้เรื่องอะไรเท่าไหร่ แต่งานนี้ผมรู้สึกว่าผมทำตัวไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไม่ได้ดูแลพี่ต่ายบ้างเลย (เพิ่งสำนึกครับ แหะๆ) พี่ต่ายสบตาผมในกระจกแล้วตอบผมว่า
“พี่ไม่ค่อยหิว ทานอะไรไม่ค่อยลงด้วย ไม่ต้องห่วงเบ็ตตี้เค้าก็ดูแลพี่อยู่”เสียงจะเย็นเยียบไปกว่านี้อีกไม๊พี่น้องเอ๊ย น้ำเสียงพี่ต่ายพูดกับผมทำเอาผมน้อยใจ เหมือนผมเป็นคนอื่นเลย :monkeysad:

“เหรอครับ....ผมขอโทษนะที่ไม่ได้ดูแลพี่ต่ายเลย”   ผมว่าน้ำในก๊อกมันเย็นนะครับ แต่ใจผมมันเย็นเฉียบไปมากกว่าอีก ผมพูดต่อไม่ออกเลย  น้ำตามันปริ่มๆจะไหลอยู่แล้ว
“ก็เราแค่มางานด้วยกันนี่ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย โอมจะมาขอโทษพี่ทำไมกัน”พอพี่ต่ายพูดออกมาแบบนี้ ผมก็น้ำตาร่วงเลยครับ แอบเอามือปาดน้ำตา แล้วจะเดินออกไปจากห้องน้ำ กะว่าพี่ต่ายคงไม่เห็นเพราะวันนี้ผมไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ต่ายอยู่แล้วนี่

แต่พี่ต่ายกลับดึงมือผมไว้ “โอมจะไปไหน...”
“ก็...เสร็จแล้วจะอยู่ทำไมล่ะพี่...ออกไปดีกว่า”ผมพยายามคุมน้ำเสียงไม่ให้พี่ต่ายรู้ว่าผมน้ำตาไหล
“อ๋อจะไปคุยกับเพื่อนสนิทเปเล่เหรอ...งั้นก็ตามสบายนะ”พี่ต่ายปล่อยมือผมทันทีที่พูดเสร็จ แต่ที่พี่ต่ายพูดออกมากลับยิ่งทำให้ผมเสียใจไปมากกว่าเดิม แล้วนิสัยเสียๆของผมก็กลับมาอีก ผมหันไปบอกพี่ต่ายด้วยความลืมตัวทั้งๆที่น้ำตายังคลอตาอยู่

“เปเล่เป็นเพื่อนโอมจริงๆนะ เราไม่ได้เป็นอะไรมากกว่านั้นเลย” :o12:พี่ต่ายเห็นหน้าผมแล้วก็อึ้งเงียบไปแทบจะทันทีที่เห็นผมร้องไห้ ผมหันหลังให้พี่ต่ายไม่อยากจะพูดอะไรให้มากไปกว่านี้อีกแล้ว มีอะไรคงต้องกลับไปเคลียร์กันที่บ้าน ผมไม่อยากจะมาทำตัวแย่ๆในงานเพื่อน

“เราคงต้องมีเรื่องพูดกันให้เข้าใจก่อนแล้วล่ะโอม....ตามพี่มา”พี่ต่ายไม่ยอมให้ผมออกไปจากห้องน้ำง่ายๆครับ พี่ต่ายดึงมือผมเข้าไปในห้องน้ำคนพิการครับ  ผมเข้าใจครับห้องมันกว้างดีกว่าห้องอื่น แต่นี่มันในห้องน้ำนะเนี่ยมันอึดอัด
“พี่ต่ายยยยเข้ามาในนี้ทำไม....ผมไม่อยากคุยอะไรทั้งนั้นมีอะไรกลับไปคุยกันที่บ้าน”ผมพูดไปน้ำตาก็ไหลไป  แล้วแบบนี้เค้าจะปล่อยผมไปง่ายๆเหรอเนี่ย

พี่ต่ายดึงกระดาษทิชชูในห้องน้ำมายื่นให้ผม ผมส่ายหน้า
“ไม่ได้ขี้จะเอามาทำไม” แอบหยาบคายครับ รู้ก็รู้ว่าพี่ต่ายเอามาให้เช็ดน้ำตา แต่อยากกวนนี่นา จะบร้ารึไงเอากระดาษเช็ดก้นมาให้ผมเช็ดน้ำตา

“ฮ่าๆๆๆ เอามาให้เช็ดหน้าที่ตอนนี้เลอะเหมือนก้น หึหึ”พี่ต่ายยื่นกระดาษใส่หน้าผมอีกครั้ง ผมเลยเอามือปัดมือพี่ต่ายออกไปจากหน้าผม พี่ต่ายเลยได้โอกาสดึงมือผมกระชากผมเข้าหาตัวพี่ต่าย แล้วพี่ต่ายก็กอดผมไว้กระซิบที่ข้างๆหูผมเบาๆ
“ร้องไห้ทำไมครับโอม....”พี่ต่ายเอามือลูบหัวผม ผมเลยยิ่งร้องใหญ่ ไม่ได้สนใจเลยครับว่าอยู่ที่ไหน ไม่ได้คิดอะไรเลย

“พี่ต่ายมาพูดแบบนี้ทำไมล่ะ เหมือนโอมไม่ได้มีค่าอะไรกับพี่ต่ายเลย เหมือนโอมเป็นคนอื่นอ่ะ ฮือๆๆๆ”พี่ต่ายยังไม่ได้พูดอะไรต่อครับ ได้แต่ลูบหลังผมเบาๆ จนเสียงร้องไห้ของผมค่อยเบาลง

พี่ต่ายถึงบอกผมว่า“ไม่ร้องนะ...คุยกันดีกว่าไม๊”
พี่ต่ายจับไหล่ผมผลักออกเบาๆเพื่อที่จะเห็นหน้าเห็นตากันชัดๆ แววตาของพี่ต่ายที่มองมายังเป็นพี่ต่ายคนเดิมของผมครับคนที่รักผม  พี่ต่ายเอานิ้วมือปาดน้ำตาที่แก้มผมออกเบาๆ  แล้วก็แอบเอากระดาษเช็ดก้นมาเช็ดหน้าผมด้วย มันสากจังถึงแม้จะเป็นกระดาษในโรงแรมหรูๆ  แต่ผมก็ไม่สนแล้วครับ

“เปเล่เป็นเพื่อนของผมเฉยๆจริงๆนะพี่ต่าย  แต่มันต๊องๆกวนตีนน่ะ แต่ก่อนเราก็เล่นกันแบบนี้ มันก็เลยติด แต่มันไม่ได้ชอบโอมแบบนั้นจริงๆ”ผมพยายามอธิบายให้พี่ต่ายเข้าใจ  ยังคงสะอึกสะอื้นนิดหน่อยครับ จะหยุดร้องไห้ตามสั่งทันทีก็ยากจัง

“แต่ก่อนทำได้ เพราะพี่ไม่รู้ไม่เห็น แต่ตอนนี้ที่พี่รู้แล้ว พี่ไม่ให้ทำ”

ตอบมาแบบนี้ ผมจะไปโวยวายดื้อดึงได้ยังไงกันครับ แต่ว่า.... “ก็ไอ้เจี้ยเล่มันพูดไม่รู้เรื่องน่ะพี่ต่าย ผมก็พยายามเอามือมันออกจากเอวผมแล้วแต่มันไม่ยอมนี่นาจะให้ทำยังไง”
“ก็ทำไมโอมไม่บอกไปล่ะ ว่าแฟนหวง แฟนมาด้วย แฟนยืนอยู่ตรงหน้านี้ ทำไมโอมไม่บอกไปล่ะ  ทำไม...ทำไมล่ะโอม????”
**********************************************
เฮ้อ งานแต่งงานที่รอคอย  :call: จะรอดไม๊

sun

  • บุคคลทั่วไป
นึกว่าพี่ ต่าย กับ โอม หลง ลอยไปกับกระทงแว้ว อิอิ  :z1:


กลับมาก้องานเข้าอีกแล้วโนะ   โอม จะรอดถึงบ้านมั๊ยเนี่ยฮ่าๆ   :t3:

ปรับความเข้าใจในห้องน้ำ คู่นี้เขาเลือกสถานที่ได้ดีจิงจิ๊งงง เอิ้กๆ



*ดูถ้าจะมีมาอีกชุดใหญ่แฮะ   o22

ออฟไลน์ FRODO

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 414
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-1
 :angry2:  โอมเป็นคนที่เห็นแก่ตัวมากเลยอ่ะ  ถ้าเราเป็นพี่ต่ายนะ  ทิ้งไปแล้ว  เห็นแต่ความผิดคนอื่น  แต่ไม่รู้จักมองตัวเองเลย   เฮ้อ เกือบจะเกลียดโอมแล้วเนี่ย    :m16:

ranny

  • บุคคลทั่วไป
นั่นซิ..โอม

ทำไม๊...ทำไม

ไม่พูดไปล่ะ

พูดเล๊ย....พูด :serius2:

ออฟไลน์ krappom

  • 人は誰でもそれぞれに悩みを抱えて生きる
  • เป็ดนักโพสมือดี
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7395
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1182/-23

พี่ต่ายแอบดุตอนจบด้วยอ่ะ

 :m29:


maabbdo

  • บุคคลทั่วไป
บอกไปเลยโอม

ง่านแต่งยังอีกยาวไกลใช่ม๊ะ

เมื่อไหร่จะโยนดอกไม้อ่ะ

 :L2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด