ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ
เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้ มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป
http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
(กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้
18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ในวันที่ร้อนอบอ้าว
ผมพนักงานบริษัทธรรมดา ๆ คนหนึ่งเพิ่งถูกย้ายจากเมืองหลวงมาทำงานในแถบภูมิภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่ห่างไกล "โทโฮกุ" วันนี้เป็นวันแรก
สถานที่แห่งนี้ไม่มีอะไรเลยในสายตาคนเมืองเช่นผม ไม่มีทั้งรถไฟฟ้าใต้ดิน ร้านสะดวกซื้อเปิด 24 ชม. สัญญาณอินเตอร์เน็ต หรือตู้น้ำหยอดเหรียญสักตู้ ขนาดรถโดยสารประจำทางยังจอดเทียบให้บริการห่างกันนานเป็นชั่วโมง ๆ ผมถอนหายใจยาวพลางคิดถึงชีวิตในภายภาคหน้าที่ 'บ้านนอก' แห่งนี้
กวาดสายตาไปรอบทิศพบเจอเพียงป่า เขา ต้นหญ้า ทุ่งนาเขียวขจี แถมผู้คนส่วนใหญ่ที่อาศัยอยู่ที่เมืองนี้มักเป็นผู้สูงอายุ ตลอดทางเดินเท้ามุ่งสู่บริษัทที่ผมต้องไปรายงานตัว ลุง ป้า น้า อา ต่างพากันจ้องมองและส่งยิ้มให้อย่างมีไมตรีจิต ผมก็รู้สึกดีอยู่บ้าง หากอยู่ไปนาน ๆ อะไร ๆ มันคงดีขึ้นมา ได้แต่นึกอย่างปลอบใจตัวเอง
หลังจากเข้าไปรายงานตัวที่บริษัทเขาก็ให้ผมกลับบ้าน พักทำความคุ้นเคยกับที่นี่และเริ่มทำงานอาทิตย์หน้า ช่างเป็นบริษัทที่ประเสริฐยิ่งนัก ผมก้มหัวบอกลา แล้วเดินดุ่ม ๆ มายืนรอรถโดยสาร ณ ป้ายจอดรถที่อยู่ไกลออกไปอย่างเหนื่อยอ่อน
จุดจอดรถแห่งนี้ดูรกร้างและเสื่อมโทรม มันทำจากไม้และตอนนี้ก็ผุพังไปพอสมควร บ่งบอกว่าไม่ค่อยมีคนมาใช้บริการหรือให้ความสนใจนัก เกรอะกรังไปด้วยหยากไย่ใยแมงมุม ทั้งยังตั้งอยู่ห่างไกลบ้านเรือน และนาน ๆ ครั้งจะมีจักรยานของคนในหมู่บ้านขับผ่านมาให้ได้เห็น
ผมนั่งรอรถอยู่นาน นานจนตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสี่โมงเย็นกว่า ๆ เข้าไปแล้ว
อากาศอบอ้าวเหนอะหนะเหนียวตัวตั้งแต่ตอนเช้าพลิกผัน เกิดลมกรรโชกแรง ท้องฟ้าเริ่มก่อตัวเป็นเมฆดำครึ้มบดบังแสงอาทิตย์ ส่งสัญญาณเตือนว่าอีกไม่นานฝนคงจะตกเป็นแน่
ผมเงยหน้าเพ่งมองหลังคาเก่ากึ้กของที่นี่อย่างหวาด ๆ 'หลังคามันคงไม่ถล่มลงมานะ' บ่นกับตัวเองในใจพร้อมสวดภาวนาให้รถโดยสารประจำทางมาให้เร็วขึ้นอีกนิด
ลมพัดหวนตีเข้าหน้าจนเริ่มหวั่นใจ ต้นไม้รอบบริเวณลู่ไหวตามแรงลม ส่งเสียงโหยหวนหวีดหวิวน่าขนลุก ท้องฟ้ามืดมิดดำสนิท บรรยากาศวังเวงเปล่าเปลี่ยวตีรวนความกลัวให้ผมสั่นสะท้าน สะดุ้งตกใจเพราะเสียงฟ้าที่ก้องคำรามร้อง
แม้ผมอายุจะปาเข้าไป 25 ปี แถมยังเป็นชายชาตรีร่างสูงส่วนเกินตามมาตรฐาน แต่ภัยธรรมชาติไม่เข้าใครออกใคร หากมันก่อตัวเป็นพายุรุนแรง จุดรอรถเล็ก ๆ โทรม ๆ แห่งนี้คงไม่เหลือแน่ รวมทั้งผมก็ไม่รอดด้วยเช่นกัน
ยังไม่ทันที่ผมจะนึกถึงสิ่งใดต่อ หยาดฝนเม็ดเล็กก็เริ่มเทลงมา
'ครืน ครืน ครืน'
สายฟ้าแวบวาบเกิดแสงสีทองตัดเมฆทะมึนให้ใจหล่นวูบ หยดน้ำตกกระทบพื้นจากเบากลายเป็นโหมกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตา ผมจ้องมองออกไปนอกชายคาจุดรอรถ รอบกายมืดมัวเหมือนมีหมอกม่านมาปกคลุม
อากาศตอนนี้เริ่มหนาวเย็นจากละอองเม็ดฝนที่สาดเข้ามา ทั้ง ๆ ที่ร้อนมาทั้งวัน แถมเสื้อผ้าที่สวมใส่ก็หนา ให้ความอบอุ่นกับร่างกายจนเกินงามยามหน้าร้อน ด้วยเสื้อสูทสีดำทับเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาว และกางเกงสแล็กเนื้อดีราคาสูง แต่ผมก็อดจะลูบแขนไล่ความยะเยือกนี้ออกไปเสียมิได้
ดูท่ารถโดยสารประจำทางจะไม่มาตามกำหนดเวลา ผมรอเนินนานร่วมสองชั่วโมง กลับไม่เห็นแม้เงารถ ฝนก็ยังคงตกแรงไม่มีแนวโน้มจะหยุดลง ผมเริ่มมีอาการคัดจมูกเพราะนั่งตากละอองชื้นอยู่นาน พลางยกมือถูจมูกจนมันแสบแดงระคายเคือง
พลันอยู่ ๆ หางตาก็เห็นบางสิ่งเคลื่อนไหวอยู่ทางซ้ายมือ
มันขยับเขยื้อนเลื่อนเข้ามา
ผมพยายามเพ่งสายตามอง แต่ม่านฝนก็กางกั้นจนประสาทแยกไม่ออกว่าคือสิ่งใดในระยะที่ยังดูไกลห่าง
มันเคลื่อนเข้ามาเรื่อย ๆ
ทีละนิด...
ดูเหมือนสิ่งนั้นจะมุ่งตรงมายังจุดรอรถแห่งนี้ ผมนั่งไม่ติด ลุกขึ้นยืนและจดจ้องอย่างไม่วางตา
จนในที่สุด ภาพก็ปรากฏเด่นชัดตรงหน้า..
เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักในชุดมัธยมต้น ยืนหอบหายใจใกล้ ๆ ผมด้วยร่างกายเปียกปอน...
ณ ที่แห่งนี้มีเพียงแค่เราสองคน กับสายฝนที่กระหน่ำรัวเหมือนเสียงหัวใจของผมในตอนนี้
หลังจากร่างเล็กในชุดมัธยมต้นเยื้องกายเข้ามาในจุดรอรถแห่งนี้ สถานที่ที่เคยเปลี่ยวเหงาก็ไม่มีอีกต่อไป ดวงหน้ากลมมนยืนเหนื่อยหอบ หยดน้ำฝนพร่างพรายระยิบระยับจับทั่วใบหน้าน่ารัก ตามเนื้อตัวเปียกปอนชุ่มน้ำ เสื้อนักเรียนสีขาวพิสุทธิ์แนบลู่ติดผิวกายอมชมพู ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก จดจ้องยืนมองอีกฝ่ายอยู่นาน จนเจ้าตัวคงรู้สึกได้ ถึงสายตาสำรวจจาบจ้วงของผม
'น่ารักชะมัด เด็กผู้ชายแน่เหรอ'
แก้มขาวซีดที่วิ่งตากฝนมานาน ค่อย ๆ เผยสีแดงซ่านแล่นกระจายไปจนถึงใบหูเล็ก ผมสูดลมหายใจเข้าปอดเรียกสติให้กลับคืนมา หันหน้าออกไปมองทิศทางด้านนอกเพื่อเบี่ยงเบนความว้าวุ้นในใจตน
"อะ...เออ ฝนตกหนักมากเลยนะครับ" เสียงใส ๆ กังวานแทรกเสียงฝนที่เซ็งแซ่ เรียกให้ผมหันกลับไปมองร่างเล็ก
"นั่นสินะ มาถึงวันแรกก็ต้อนรับกันแบบนี้เลย" พูดติดตลกแกมประชดประชันดินฟ้าอากาศ ร่างบางเงยหน้าขึ้นสบตาผม ในดวงตากลมโตสีดำสุกสกาวเหมือนมีอะไรดึงดูดให้ผมอยากเข้าหา ร่างเล็กตรงหน้าหัวเราะขำออกมาน้อย ๆ พลางหลุบตาลงเป็นการตัดบท
"มิน่าละ ผมเพิ่งเคยเห็นหน้าคุณเป็นครั้งแรก" ปากบางขยับเขยื้อนขึ้นลง ผมเผลอมองตามจนเกือบลืมว่าอีกฝ่ายพูดว่าอะไรบ้าง
"อ้อ เพิ่งย้ายมาวันนี้น่ะ ตอนแรกคิดว่าคงอยู่ที่นี่ไม่นาน" ผมเว้นวรรคประโยค จ้องมองปฏิกิริยาของอีกฝ่าย
"แต่ตอนนี้อยากอยู่ต่อนาน ๆ ซะแล้ว" เสริมจนจบใจความ ดวงหน้าด้านข้างของอีกฝ่ายเห่อร้อน มันแดงเรื่อขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ตัดกับคอระหงขาวนวลน่าเอ็นดู สถานการณ์ตอนนี้คงเหมือนผมยืนเกี้ยวพาเด็กหนุ่มร่างบางอยู่ก็มิปาน
เอาความจริงประโยคเมื่อครู่ของผมก็มีความในแฝงอยู่จริง ๆ นั่นแหละ พอได้เจอเด็กคนนี้ผมก็อยากอยู่ที่นี่ให้นานขึ้น นึกขำตัวเองในใจที่วันหนึ่งเด็กผู้ชายที่เพิ่งเคยเจอมีอธิพลต่อผมได้ขนาดนี้
หลังจากเอ่ยประโยคกำกวมนั้นออกไป บรรยากาศกลับมาเงียบเชียบอีกครั้ง เราทั้งคู่ซึ่งเพิ่งเคยพบหน้ากันคงไม่มีอะไรจะสนทนากันได้มากไปกว่านี้
ร่างบางเริ่มหนาวสั่น ใช้มือลูบไล้ต้นแขนเพื่อคลายความหนาวเย็นให้จางลง ผมมองร่างเล็กที่ยืนข้าง ๆ ชั่งใจอยู่ซักครู่จึงถอดเสื้อสูทตัวหนาออก เตรียมยื่นให้อีกฝ่ายไปห่มคลุม
"เปรี้ยงงงง"
เสียงฟ้าผ่าดังสะเทือนเลื่อนลั่นบริเวณใกล้เคียง เอวสอบของผมรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มหยุ่นรัดแน่น พอก้มมองก็พบร่างเล็กมุดหน้าบนอกแกร่ง เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ผมมองต่ำลงไปอีกนิด ยอดอกสีชมพูสวยตั้งชันดันเสื้อนักเรียนตัวบางออกมาอวดสายตาคม
'อาจเพราะอากาศหนาว' ผมนึกถึงความเป็นไปได้
ร่างบางเบียดตัวกอดรัดผมอย่างไม่รู้ตัว หัวนมชูชันน่ารักบดถูกล้ามแขนล่ำ ๆ ของผมคล้ายจงใจ ผมค่อย ๆ สูดหายใจลึก พยายามข่มอารมณ์ให้มั่นคงดังเดิม "อะแฮ่ม"
"ขะ...ขอโทษครับ.. ผม.." หลังจากทุกอย่างกลับสู่ปกติ เสียงฟ้าผ่าหายไปจากโสตประสาทเราทั้งคู่ เหลือเพียงสายฝนยังคงเทลงมาไม่มีแนวโน้มจะซาลง เสียงใสเอ่ยตะกุกตะกัก ลนลานผละตัวออกห่างจากร่างผม งุดหน้ามองต่ำซ่อนใบหน้าเขินอาย
"อ่า ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่นายโอเคนะ" น้ำเสียงห่วงใยถูกส่งผ่านออกมา เมื่ออีกฝ่ายได้ยินจึงพยักหน้าหงึกหงักเป็นคำตอบว่าร่างบางยังสบายดี หากแต่ผมยังคงเห็นเด็กดื้อปากเเข็งยืนตัวสั่นงันงกเป็นลูกนกน่าสงสาร ผมใช้เสื้อสูทที่ถอดค้างไว้คุมให้ร่างเล็กอย่างแผ่วเบา
"นี่ บ้านนายอยู่ไหนเหรอ ฝนหยุดให้ฉันไปส่งไหม ป่านนี้พ่อแม่เป็นห่วงแย่"
ตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว ความมืดเริ่มคืบคลานเข้ามาแทนที่ ถึงผมจะไม่รู้จักเส้นทางที่นี่ดี แต่จะทิ้งให้หนุ่มน้อยน่ารักตรงหน้า เดินฝ่าความมืดกลับเองก็กระไรอยู่
"ผมอยู่คนเดียวครับ พ่อแม่อยู่เมืองหลวง" ได้ยินแบบนั้นความเป็นห่วงยิ่งเพิ่มทวีขึ้น
"คือ...บ้านผมอยู่ไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ แต่ผมแวะพักเพราะกลัวฟ้า.." ดวงตากลมสวยสะท้อนความหวาดหวั่นอยู่ภายใน
"คุณ.....ไปส่งผมที่บ้านได้ไหมครับ ถ้าไม่รังเกียจคุณจะพักที่บ้านผมก็ได้" เวลาล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ความมืดปกคลุมทั่วทุกพื้นที่ ร่างกายรู้สึกเหนียวเหนอะ และผมคงต้องเลิกหวังถึงรถโดยสารประจำทาง แล้วหาที่พักให้กับตัวเองในค่ำคืนนี้
"ได้สิ ยังไงฉันก็ปล่อยนายกลับคนเดียวไม่ได้หรอก กลัวเสียงฟ้าซะขนาดนั้น" ผมยิ้มกว้าง ยกสูทที่เคยคลุมไหล่บอบบางขึ้นปิดหัวทุยของอีกฝ่าย เริ่มออกวิ่ง พาร่างเล็กไปจากจุดรอรถโทรม ๆ แห่งนี้ทันที
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรานะคะ อ่านแล้วเป็นยังไงคอมเมนต์ทักทายติชมขว้างปาขวดได้^^
หัวข้อ: เริ่มต้นวัฏจักร [สืบพันธุ์หรรษา] จบแล้ว (อ่าน 7095 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก