หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[seraty]

ตามหาบ๊อกเซทตาร์ข้าว ขอคจที่พร้อยมปล่อยค่ะทักมาเลยค่ะ
suganyaenjoy(แอท)gmail.com

[nunda]

ขอบคุณเบบี้สำหรับนิยายที่สนุกมากๆเรื่ิองนี้
ชอบทุกคู่เลย ชอบในความรักของต้าร์
สำหรับข้าว ทีแรกไม่ขอบเลย มีกิ๊กไปทั่ว
ยิ่งตอนที่ไปมีอะไรกับผู้หญิงนะ เกลียดเลยแหละ!!
แต่ก็ยังดีที่กลับตัวได้ และมั่นคงกับต้าร์ตลอดมา

[noknaja01]

โหหห อ่านจบได้ยังไงเนี่ย 256 หน้า อ่านจบpart แรกที่ไม่ใช่ตอนพิเศษนะ จบแบบประทับใจมากค่ะ เนื้อเรื่องครบรส มีทั้งสนุก ขำ เฮฮา เศร้าน้ำตานอง มิตรภาพ ครอบครัว เพื่อน การยอมรับ ครบรสจริงๆ ชอบต้ากับข้าวมากสุด ถึงแรกๆข้าวจะไม่หวานแต่หลังๆก็อ่อนลงเยอะ คู่แสบปาน นี่ก็ดุเดือดเผ็ดมันส์ จากน้องปานใสๆหลังๆดูโหดขึ้นเยอะ กล้าที่จะจัดการอีกฝ่ายที่มายุ่งกับแสบ 5555 แต่อิพี่แสบน่าจะยอมน้องบ้าง มีแต่บังคับขู่เข็ญตลอด น้องบอบช้ำหมด ส่วนคู่เป้เข็ม ไม่ค่อยเข้าใจเข็มเท่าไร เหมือนจะวางฟอร์มตลอดไม่ยอมหวานกับเป้บ้างเลย เป็นเราก็น้อยใจเหมือนกัน ไม่รู้อะไรนัก จะมีโหมดอารมณ์เสียตลอดเวลา

[พัดลม]

เรื่องนี้สนุกที่สุด

[Kimhajoon]

ฮืออออ~
อยากอ่านมากเลยอ่ะค่ะดูน่าสนุก
แต่มันเยอะมากเลย 
มีใครใจดีทำสารบัญมั้ยคะ 
ขอบคุณล่วงหน้าค่าาา

[แมวน้อยชอบอ่าน]

พึ่งได้มาอ่านนิยายเรื่องนี้ของคุณเบบี้ อยากขอบคุณมากจริงๆที่แต่งนิยายดีมากแบบนี้ให้อ่าน เรื่องนี้ครบรสมากทั้งความรัก การเปลี่ยนแปลงตัวเอง มิตรภาพเพื่อน การเอาใจใส่ของกันละกัน ความอดทน เราชอบทุกตัวละครเลย ถึงเยอะแต่กลับจำได้หมดว่าใครเป็นใครนิสัยแบบไหน ชอบมากทุกคู่ ตาร์ข้าว แสบปาน เป้เข็ม (แต่ชอบคู่แสบปานหน่อยดูซึนๆ) ชอบพี่ตาร์มากเป็นคนที่เอาใจใส่ดีมากแล้วรักมั่นคงจริงๆ อยากได้เป็นแฟนเลย ส่วนข้าวก็เปลี่ยนตัวเองเพราะความรัก เป็นนิยายที่ดีมากในดวงใจเหมือนทุกคนมีตัวจริงๆบนโลก แต่แค่อยู่ที่ไหนซักแห่ง ขอบคุณมากจริงๆค่ะ รักเรื่องนี้มากจริงๆ

[yumenari]

มาอ่านวน คิดถึงเนื่องนี้อีกแล้ว

[wizard_tao]

เรื่องนี้คือเรื่องในดวงใจ
อ่านตั้งแต่สมัยเรียนอยู่ มช.

นี่กลับมาอ่านอีกรอบก็ยังสนุกรักเบบี้มากครับ

[jjamie15]

อ่านเรื่องนี้มาไม่ต่ำกว่า 5 รอบ ก็น้ำตาไหลทุกครั้ง ขอบคุณไรท์ที่แต่มาให้อ่าน ตัวละครในเรื่องเหมือนมีชีวิตอยู่จริง ๆ ทำให้รู้สึกถึงความรักความห่วงใยของทุกคนในเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน เป็นแฟน เป็นพี่ เป็นน้อง รักทุกตัวเลย ขอบคุณนะคะ

[TonyPat]

ขอบคุณมากครับ

[analogue]

กลับมาอ่านอีกรอบ
ความรู้สึกยังเหมือนเดิมอยู่เลย

ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะผ่านมา 13 ปีแล้ว
ขอบคุณมากครับ

[FasaiMTBB]

 อ่านนิยายเรื่องนี้ใช้เวลานานพอควรเลย ยังอ่านตอนพิเศษนอกรอบไม่จบเลยค่ะ นิยายเรื่องนี้มีตอนยาวที่สุดที่เคยอ่านมา เสียน้ำตาให้ก็เยอะ ชอบมากค่ะนิยายเรื่องนี้

[SeventeenCarat]

นิยายเรื่องนี้ตอนแรกว่าจะไม่อ่านต่อ เพราะไอ้เราชอบแบบ รุกก็รุก รับก็รับ ไปเลย
แล้วก็มีฉากเย-กันเยอะไป ทำให้เนื้อเรื่องเดินช้า ต้องอ่านข้ามๆไป
แต่ไหนๆก็อ่านล่ะ เลยไล่อ่านจนจบ แล้วก็ตัดสินใจไม่ผิด คือเนื้อเรื่องช่วงหลังทำได้ดี พวกตอนพิเศษก็สนุก

ใดๆคือชอบต้าร์มากคือคนที่รักมั่นคง ถึงจะมีเผลอไผลไปบ้างแต่ก็แบบเป็นผู้ชายอบอุ่น ดูแลดีมาก
รองลงมาคือแสบ (คนละขั้วเลย55) แสบมันเป็นตัวละครที่คล้ายผู้ชายหลายๆคนในชีวิตจริงเลย
แล้วก็ชอบความสัมพันธ์ของพี่น้อง พี่ชาย น้องชาย คือมันเรียล

แต่ที่ขัดตาก็เห็นจะเป็น คำผิด มีเกือบทุกตอน แต่ก็ยอมรับได้
สรุปควรอ่าน ว่าแต่ฉันไปอยู่ไหนมาเนี่ย เขาเขียนมาเป็น10ปี ฉันเพิ่งจะมาอ่าน 555
 

[Musashi]

เปิดเทอมได้สามอาทิตย์
“เฮ้ย..ไอ้ข้าว ดูนั่นดิ” เสียงเพื่อนผมครับไอ้ป๊อด 
ไอ้ป๊อดเพื่อนผมสมัยมัธยมต้น  เรียนม.ต้นมาด้วยกันที่โรงเรียน.................(ของพ่อผมนั้นแหละครับ) มันหน้าตาคมๆ ตอนนี้สูง 180 ซม. คนเหี้ยไร ม.4 สูง 180 ซม. มันไม่ได้ป๊อดสมชื่อมันหรอกครับ  มันเป็นนักมวยสากลของโรงเรียนด้วย  ไอ้ป๊อดรีบเข้าชมรมนี้ตั้งแต่เข้าโรงเรียนมาแล้วละครับ
“โห..แม่ง...หน้ามึงโคตรหื่นเลยวะ ไอ้ป๊อด” ส่วนนี่ไอ้เป้
ไอ้เป้นี่เหมือนกันครับเรียนม.ต้นโรงเรียนเดียวกันมา มันเล่นดนตรีมาตั้งแต่ม.ต้น  จนมันมาเข้าที่นี่มันก็เข้าชมรมดนตรีอีก  แล้วยังสมัครเป็นนักบาสโรงเรียนด้วยครับ มันสูงกว่าไอ้ห่าป๊อดอีกอะ  เมิงจะสูงกันไปไหนเนี้ย ไอ้สองคนนี้ก็ยังอยู่ห้องเดียวกับผมอีกตอนม.ปลายที่โรงเรียนใหม่ของพวกผมนี้  สงสัยคงจะเป็นเพื่อนไปจนตายเพราะเข้ากันได้ดีซ่ะ(ซะ)เหลือเกิน
“ฮ่าๆๆ ...” ทุกคนในกลุ่มต่างหัวเราะกันดังลั่น  ในห้องผมได้เพื่อนใหม่เพิ่มอีกสามคน
ขอแนะนำ คนแรก
ไอ้แมน เรียนชมรมดนตรีเหมือนกัน มันชอบวิชาเคมี  เพื่อนเอาไหนมันเอากันครับ หน้าตามันดีครับ มันเป็นอิสลามแขกปากี  ม.ต้นได้ข่าวว่ามันเหี้ยโคตร แต่ว่ามันฉลาด พ่อมันจับเข้าโรงเรียนนี้จนได้  (อ่าว ตกลงเข้าด้วยความสามารถหรือเส้นพ่อเมิงว่าไอ้แมน)
คนที่สอง เข็ม(ชื่อจริงๆคือเข็มทิศ)แล้วชื่อจริงมันก็ชื่อนี้ด้วยอะครับ  น่ารักดีเนอะ ไอ้นี่หน้ามันตี๋ฟีเวอร์มากๆครับ  กระเทยติดตรึม  มันอยู่ชมรมบาสกับผมตัวมันก็สูงใช้ได้ 180 ซม.ผมกันมันแค่อยู่ชมรมอะครับไม่ได้เล่นจิงจังเหมือนไอ้เป้ 
สุดท้ายแล้ว ไอ้แสบ ไอ้นี่มันแสบสมชื่อมันครับ  พ่อมันมีบริษัทห่าไรก็ไม่รู้ บ้านมันรวยเลยทำเหี้ยรัยก็ได้  มันรักเพื่อนมากๆครับ  ไอ้แสบอยู่ชมรมเทควันโด มันบอกพ่อมันส่งเรียนเทควันโดตั้งมันจำความได้แระ  มันเลยได้เป็นตัวของจังหวัดตั้งแต่ม.ต้น ที่มันเข้าโรงเรียนนี่ผมนับถือมันจริงๆ  มันจะเหี้ยตะกวดยังไง  ความสามารถทางเทควันโดทำให้มันเข้าโรงเรียนนี้ได้สบายๆ แถมยังสอบได้ห้องเก่งที่สุดด้วย  เอาและครับแนะนำเพื่อนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมว่ามันเหมือนฝนตกขี้หมูไหลคนจังไรมาเจอกันยังไงไม่รู้เนอะ
ส่วนผม.ข้าวปั้น นักเรียนชั้นม.สี่/หนึ่ง ผมถือว่าผมเรียนเก่งน่ะ ฮ่าๆๆ  จะยังไงก็ช่างพ่อกับแม่ผมบอกว่าขอให้เอาการเรียนไว้ก่อนเป็นพอ  ผมก็เคยเรียนเทควันโดมาเหมือนกันน่ะครับ  ตั้งแต่ป.หก ถึง ม.สาม ตอนนี้เลิกเรียนละ ขี้เกียจมากกว่าขี้เกียจไปเรียน  ผมชอบบาสมากกว่าตอนนี้ผมเข้าชมรมบาสเพราะอยากสูงเท่าพี่ๆ ทั้งบ้านผมเตี้ยสุดแระไม่นับคุณแม่  พี่ผมสูง 185-186 ทั้งคู่ ส่วนผมน่ะหรอ 175 ซม. กรูเตี้ย คือผมก็ยังถือว่าผมเตี้ยอะคับ มาตรฐาน ชายไทยของผมต้อง180 อัพ แต่ผมก็ดื่มนมทุกวันนะเช้าเย็นตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ว่าทำไมมันยังไม่สูงขึ้น แล้วห้าเดือนที่ผ่านมาผมยังไม่ขึ้นเลยสักเซ็น ฮ่าๆๆ  แม่ผมเป็นลูกเซี้ยว (เสี้ยว) แม่บอกว่า ยายเป็นลูกครึ่งชาวเดนมาร์ก ไทย คุณตาก็เหมือนเป็นคนจีนอพยพมาอะครับ   ต่างคนต่างอยู่ไทยไม่ได้พูดภาษาอื่นได้เลย(อย่าคิดไกล) แม่กับพ่อตั้งหลักปักฐานได้กันเองนะครับ  แต่พ่อของผมเป็นคนไทยแท้ หน้าผมออกมาเป็นเช่นนี้ต้องขอบพระคุณ ฮ่าๆๆ  ที่ทำให้ลูกเกิดมาหน้าตาหล่อเยี่ยงนี้ กรูไม่ค่อยชมตัวเองเลย
 
กลับสู่จุดเริ่มต้น
กลุ่มเราหกคนก็ดังเหมือนกันครับ  เพราะว่าได้เข้ามาอยู่ห้องเก่งสุดแต่กลับมีเพื่อนสนิทเหี้ยๆของห้องสุดท้ายของทุกสายศิลป์และสายคำนวณ ฮ่าๆๆ  คบไว้ไม่เสียหายใช่รึเปล่าละครับ
“เฮ้ย..เดินมาแล้วเว้ย มาทางเราด้วยวะ” เสียงไอ้ป๊อดพูดแต่ทุกคนยังทำท่าเก๊กเหมือนเดิม เนียนอะเนียน.เด็กผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาที่โต๊ะผม   พร้อมกับเพื่อนๆอีกสี่ห้าคนยืนรอลุ้นอยู่ด้านหลังห่างๆ
“สัด..เงียบวางฟอร์มหน่อยสิวะ” นี่ผมเองครับ  ยังไม่วายกรูขอเก๊กหล่อหน่อย
“มาดูกันว่าจะมาถามใคร”เสียงไอ้แมนมันทำหน้าเรียบๆ แกมหื่นๆ
“เออ..ขอโทษนะค่ะ คือแกง..ผู้หญิงคนนั้นอะ”ผู้หญิงคนนี้ชี้ไปทางเพื่อนๆของเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“ครับ”ไอ้เหี้ยป๊อดมันตอบ
“แกงเค้าให้มาถามว่านายชื่ออะไรนะ”แล้วผู้หญิงคนนี้ก็หันหน้ามาทางผมครับ
“โหยยยยย”แล้วทั้งกลุ่มก็เก็ดกันแบบเซ็งๆ ฮ่าๆ   คราวนี้กรูกินสาด
“เราชื่อข้าวนะ..ข้าวปั้น..เรียกข้าวเฉยๆก็ได้”ผมพูดบอกแล้วยิ้มให้
“เราชื่อเป้ยน่ะ..คือเพื่อนเราชอบนายนะมาแค่นี้แหละ..บอกไว้ให้รู้ตัว ไปละ”เป้ยพูดไปยิ้มไปแล้วเป้ยก็วิ่งไปเฉยซะอย่างนั้นนะครับ
ผู้หญิงทั้งหลายก็วี๊ดว้าย แล้วแกงก็หันมาส่งยิ้มให้ผมนิดๆแบบอายๆแล้วเดินจากไป
“ผู้หญิงสมัยนี้นี่ยังไง...เข้ามาถามชื่อผู้ชายก่อน”ไอ้แสบบ่นแล้วทำหน้าเอือมๆ
“ทำไมวะ..มึงไม่ชอบหรอ”ไอ้เป้ถามกลับแบบหน้าสงสัย
“ป่าว...กรูชอบคราบบบบ..อยากได้..จัดให้คนได้ปะ ฮ่าๆๆ” ไอ้แสบมันพูดพร้อมหัวเราะทั้งกลุ่มก็พากันฮาอีกครั้ง
“สัด..กรูนึกว่าจะไม่เอาแต่แม่งเสียดายวะเสือกมาชอบไอ้ห่าข้าว..กรูเลยอดแดกเลย..น่ารักด้วย”ไอ้ป๊อดบ่นพึมพำ
   
   กรี้งงงงงงงงงงงงงงงง

อ๊อด (ออด) โรงเรียนเรียกเตือนให้ขึ้นห้อง มันคล้ายๆกับอ๊อดนรกสำหรับพวกผมยังไงอย่างนั้นนะครับ
“โหย ..เรียนอีกแล้ววะ ต่อไปเรียนเหี้ยไรวะ”ผมหันหน้าไปทางไอ้เข็ม
“เคมีวะ..เจ๊โหดอีกแระ”ไอ้เข็มรู้หน้าที่แล้วบอกผม
“เออๆ..พวกเมิงไปก่อนนะเดี๋ยวกรูไปห้องน้ำก่อนกรูปวดฉี่วะ..เดี๋ยวตามไป”ผมบอกพวกมันพร้อมกับวิ่งไปทันที
ต้องทำเวลาหน่อยครับ  แค่ห้านาที  แค่ควักน้องชายตัวเองก็ใช้เวลานานแล้วแหละครับ กร๊าก ใหญ่ยาว..อะ  คิดไรอะ  เค้าหมายถึงซิบกางเกง

นอกจากสะกดผิดเยอะแล้ว ยังใช้ภาษาวิบัติอีก

[January21]

อ่านจบแล้วว ฮืออดีมากก ประทับใจ