หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[torto]

ตาร์กะข้าว นี่หื่นพอกันเลยน   จะทำอะไรกันพูดกันแบบไม่อายเล้ยให้ตาย   สมกับที่เป็นชายกันจริงๆๆ

คู่แสบกะปานน่ารักดีอ่ะอ่านแล้วมันส์ดี 


ช่วงนี้คนแต่งเหนื่อยเหรอ  งั้นเป็นกำลังใจให้นะ  สู้ สู้  แต่งได้สนุกดี รู้สึกพวกนี้จะรวยกันเหลือเกินเที่ยวกันบ่อยชะมัดเลย

[three]

ชอบอ่ะชอบทุกคู่เลย

[sukie_moo]

 

ตั้ง........แต่เช้า  เหอๆๆ

[TAMAKUNG]

 



ชอบตอนนี้จังเลย  เบบี้




เหมือนแสดงความรักกันแบบ...........บอกไม่ถูกอ่ะ




แต่นะ




ถูกใจอย่างแรง

[prawy]

แต่เช้า .......................

[LIZZ]

กะลังตามอ่านอย่างขมี๋ขมัน ขมักเขม้น

ถึงหน้า25ละ แต่หนทางยังอีกยาวไกล

ว่าแล้วก็ ฮึบๆๆ ฟิ้ว~~~~ ไปอ่านต่อ

[sodamini]

นั่งรอตอนต่อปายจ๊ะเบบี้

 

[NuPaTT]

 

[loveorlike]

 <<<<<<<สภาพเหมือนตัวเขาตอนนนี้เลย


5555555....(งานไม่เสร็จหัวเราะบายใจ)

มารอนะจ้าสู้ๆๆเบบี้

[เบบี้]

ตอนที่108  โห เฮ้ย แม่ง..
ตอนนี้ผมนั่งอยู่เบาะหลังนะครับ ให้แม่นั่งกับไอ้ตาร์ข้างคนขับ วันนี้เอารถไอ้ตาร์ออกมาครับ มันก็บริการแม่ผมซะดิบดี ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยครับ
“สวัสดีค่ะ..นี่ลูกชายกับเพื่อนลูกชายค่ะ”แม่ผมพูดแนะนำ เมื่อถึงบ้านของลูกค้าที่ผมกับแม่ไปซื้อของกันมาเรียบร้อยแล้วละครับ ที่จริงการประกอบธุรกิจขายตรงของแม่ผมตอนนี้แทบไม่ต้องขยับตัวทำอะไรแล้ว เพราะว่ามีแต่ได้กับได้ครับ แต่กว่าจะถึงวันนี้ก็ดิ้นรนมาพอตัว ต้องบากหน้าหนาๆไปเสนอสินค้าและการบริการ แต่เมื่อหาลูกค้าและสมาชิกได้มากขึ้น กิจการก็ขยายตัวมากขึ้น การที่ทำงานเช่นนี้ ผมเป็นคนบอกให้แม่มาทำงานจริงๆจังๆเองแหละครับ ตอนแรกแม่เป็นครูที่โรงเรียนของพ่อผมนั่นแหละ แต่ว่าแม่เบื่อ ผมเลยบอกว่าจะทำก็ออกมาทำจริงๆจังๆซะเลย เพราะว่าไม่มีอะไรต้องเสียนิครับ แม่ผมก็เลยออกจริงๆ แล้วก็ประสบความสำเร็จซะด้วย ของแบบนี้ไม่ได้มากันง่ายๆหรอกครับ ของราคาแพง คนก็ไม่ได้อยากจะซื้อ แต่ถ้าคำนึงถึงคุณภาพที่ได้รับและก็การใช้งานแล้ว มันย่อมที่จะต้องยอมเสียซะดีกว่า แต่ก็มีบุคคลส่วนน้อยเท่านั้นแหละครับที่คิดได้ แต่ก็นะ คนเราก็คิดต่างกันออกไป ธุรกิจนี้ทำให้แม่ผมแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยวันๆหนึ่ง อยู่กับบ้าน เพราะสมาชิกได้ทำไว้อยู่แล้ว เดือนๆนึงก็มีเงินเข้าบัญชีทีละหลายๆแสน มีจัดกรุ๊ปทัวร์ที่ก็ได้ไปเที่ยวต่างประเทศ แต่ว่าวันนี้ที่ต้องมาเอาของให้ลูกค้าก็เพราะว่าเป็นลูกค้ารุ่นดึกดำบรรพ์ที่ช่วยแม่ผมซื้อตั้งแต่แรก เราก็เลยต้องบริการเค้าต่อเนื่องเป็นอย่างดีต่อไปครับ
ป้าแต๋ว เป็นป้าขายร้านทองในตลาด ที่สนิทกับแม่ผมนั่นแหละครับ
“ข้าวใช่มั้ยเนี้ย..ไม่เจอกันนานโตขึ้นเป็นหนุ่มเชียวนะ”ป้าแต๋วทัก เพราะว่าผมไม่ค่อยมาตลาดสักเท่าไหร่หรอกครับ แล้วก็ไม่ค่อยได้สนิทกับป้าแกด้วยครับ เหอะๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับคนแก่ กร๊ากก
“สวัสดีครับ”ผมยกมือไหว้อีกครั้ง
“นี่ลูกชายเพื่อนค่ะ..ชื่อตาร์ลูกของต่อที่เป็นครูอยู่สอนอยู่มหาลัย....................ไงค่ะ”แม่ผมพูดบอก
ก่อนที่ป้าแต๋วจะทำหน้าคิดสักพัก
“อ่อ...นี่ลูกตาต่อเองหรอเนี้ย”ป้าแต๋วพูด ผมกับไอ้ตาร์ทำหน้างงครับ รู้จักกันด้วยหรอวะ ก็ไม่แปลกหรอกครับ ผู้ใหญ่ชอบมาตลาด ไหนจะเคยเรียนด้วยกัน รู้จักกัน เคยเห็นหน้ากันในงานต่างๆ ก็เป็นธรรมดาครับ ที่พวกผู้ใหญ่จะรู้จักกัน แต่เราไม่รู้จักด้วย เอิ้กๆๆ
“อ่าว..แล้วนี่วินไม่อยู่หรอค่ะ...นี่ของที่สั่งค่ะ”แม่ผมถามและบอกในประโยคเดียวกัน ก่อนที่ผมจะยกของขึ้นวางบนกระจก
“อ่อ.อยู่ในบ้านนะค่ะ..วินๆ...ป้าพิมพ์มานะลูกมาไหว้ป้าพิมพ์หน่อยเร็ว”ป้าแต๋วเรียก
“ครับแม่..”เสียงหนึ่งขานรับ ก่อนที่จะเดินออกมา




โห





เฮ้ย





แม่ง





น่ารักวะ

ผมได้แต่นึกในใจด้วยอาการอึ้งสุดตรีนครับ
“สวัสดีครับป้าพิมพ์..”สุดน่ารักผมยกมือไหว้แม่ผมตรงหน้า
“ดีจ๊ะ..”แม่ผมรับไหว้
“นี่ไหว้พี่เค้าสิลูก..ลูกป้าพิมพ์กับลูกลุงต่อนะ”ป้าแต๋วบอก ก่อนที่น้องคนตรงหน้าจะยกมือไหว้ผมกับไอ้ตาร์
“สวัสดีครับ..”น้องน่ารักพูด ผมยิ้มให้ ก่อนที่จะหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ แม่ง หยิกผมจากด้านหลังอย่างแรงอะ
“เรียนชั้นอะไรแล้วละครับ..”ผมถาม
“ม.ห้านะครับ”น้องน่ารักตอบ
“พี่ชื่อข้าวนะครับ..นี่ชื่อตาร์”ผมบอกอย่างเร็วไว
“วินครับ..”น้องวินตอบ
“รู้จักพี่เค้าไว้ลูก มีอะไรจะได้ปรึกษาหารือพี่เค้าเรื่องเรียนเรื่องงาน”ป้าแต๋วบอก
“ยินดีครับ.”ผมรีบบอก
“โอ้ย..”ผมร้องออกมาแล้วรีบปัดแขนไอ้ตาร์ออก
“เป็นอะไรลูก..”แม่ผมรีบถาม
“ป่าวแม่..คือ..มดกัดน้องชายนะ”ผมเล่นทะลึ่งใส่แม่ซะงั้นครับ
“ตานี่.ทะลึ่ง”แม่ผมว่ายิ้มๆ
ก่อนที่ป้าแต๋วแล้วก็น้องวินจะหัวเราะ
ผมนั่งลงที่เก้าอี้ตรงที่เลือกทอง ตาก็มองทองไปครับ ก่อนที่จะเงยหน้ายิ้มให้น้องวินที่นั่งอยู่ข้างหน้าผม
“เรียนสายอะไรครับ”ผมถามขึ้น เรานั่งรอแม่กันอยู่นะครับ เห็นคุณเรื่องหวยเรื่องหุ้นกันให้ควัก
“สายศิลป์คำนวณนะครับ”น้องวินตอบ
“แล้วอยากเป็นอะไรละครับ.”ผมถามอีก
“อยากเรียนมัณฑนศิลป์นะครับ..”น้องวินบอก
“อ่อครับ..แล้วนี่เลือกมหาลัยในดวงใจไว้แล้วรึยังละครับ.”ผมยังถามต่ออีกครับ ก็มันน่ารักอะ ขาว ตาโต ปากนิด จมูกหน่อย ไม่สูงมาก ไม่ได้เตี้ยเกิน มีกล้ามมีน้ำมีนวล ดูแล้วสบายตาจริงๆครับ
“ก็น่าจะมหาลัย..................นะครับ.ดังดีเข้ายากด้วย”น้องวินบอก
“หึหึ..มีอะไรบอกได้นะครับ.รุ่นน้องในอนาคต”ผมพูดบอกทันที  น้องวินทำหน้าตกใจตาโตเชียวครับ น่ารักเว้ย คนไรวะ
“พี่ข้าวเรียนที่นั้นหรอครับ..จริงหรอครับ”น้องวินรีบถาม
“ครับ..ไอ้ตาร์ก็เรียนที่นั้น.สถาปัต ถ้าถามมันน่าจะรู้เรื่องมากกว่าพี่นะ.พี่ไม่ค่อยรู้เรื่องศิลป์ๆเท่าไหร่”ผมบอก
“หรอครับพี่ตาร์..”น้องวินรีบดีใจใหญ่
“ครับ..”ไอ้ตาร์ตอบแล้วยิ้มให้
“เอาเบอร์มั้ยครับ..มีอะไรจะได้โทรถามพี่ก็ได้”ผมรีบเสนอ กร๊าก ไม่ค่อยวอน์ทเลยกรู
“ครับๆ..เดี๋ยววินไปหยิบมือถือก่อนนะ”น้องวินรีบบอก แล้วลุกจากเก้าอี้เข้าไปในบ้านทันที ผมหันไปมองหน้าไอ้ตาร์ที่หน้าเป็นตูดอยู่ครับ แล้วจับกุญแจรถควงไปมาเหมือนค่าเวลา
“083.......................ครับ.”ผมบอกเมื่อน้องวินกดโทรศัพท์รอผมแล้วครับ
“วินยิงไปนะครับ”น้องวินบอก ผมพยักหน้า แล้วหยิบโทรศัพท์ออกมารอ
“ได้แล้วครับ.”ผมบอก แล้วรีบเก็บบันทึกทันที “น้องวิน” เอิ้กๆ มีคนน่ารักมาประดับเครื่องกรูอีกราย
“ไปกลับกันลูก..ต้องขอตัวก่อนนะค่ะ.พอดีว่าต้องไปส่งอีกหลายที่”แม่ผมหันมาบอกผมแล้วก็หันไปบอกป้าแต๋ว
“จ๊ะ..แล้วไม่ดูไปสักเส้นสองเส้นให้ลูกชายหน่อยหรอ”ป้าแต๋วพูด
“ฟรีป่าวครับ..ไม่ก็ครึ่งราคาก็ได้ครับป้า..คนกันเอง”ผมรีบแซว
“แหม..แม่พิมพ์มีเงินเยอะกว่าป้าอีก.ขอแม่เค้าสิ..ป้าจะหมดตัวเพราะซื้อของแม่เค้าแล้วเนี้ย”ป้าแต๋วแซว
“อ่านะครับ.แม่ผมเค็มอะครับ.คงไม่ได้หรอก”ผมกลับไปแซวแม่บ้าง
“ไปๆ กลับดีกว่า..ไม่หยุดเลยนะแก”แม่ผมหันมาว่า ก่อนที่ผมจะยกมือไหว้
“หวัดดีครับพี่ตาร์..พี่ข้าว”น้องวินหันมาไหว้ผม ก่อนที่ผมกับไอ้ตาร์จะก้มหัวให้
“กลับนะครับป้า..”ผมหันไปบอกอีกที
“จ้า..มาตลาดก็แวะมานะลูก”ป้าแต๋วบอก ผมกับแม่กับไอ้ตาร์เดินออกมา แล้วขึ้นรถ ไปส่งของอีกหลายที่ ก่อนที่แม่ผมจะพากันไปกินMK อีกแล้วครับท่าน ผมกับแม่ที่ผีMK เลยครับ ตอนแรกก็ไม่ชอบหรอก ที่จริงชอบHot Pot ชอบกินหมูโชยุที่นั่น แต่มันเสือกเปลี่ยนเป็นบุ๊บเฟ่แล้วผมก็เลยต้องย้ายถิ่นครับ ผมเกลียดอาหารบุ๊บเฟ่ที่สุด มันเหมือนสักแต่ทำ ทำส่งๆ ไม่มีอะไรน่าค้นหา หรือว่าทำให้เรารู้สึกอยากกินสักนิด เซ็งครับ
เมื่อสั่งอาหารเสร็จ ก็ลงมือกินกันได้ครับ ผมนั่งข้างไอ้ตาร์ ให้แม่นั่งคนเดียว แม่บอกว่าอึดอัด ซะงั้นอะ แม่ผมอะ
พอกินเสร็จ ก็พากันออกไปซื้ออาหาร ของเข้าบ้านนั่นแหละครับ แม่ผมเลือกของสดอยู่กับไอ้ตาร์ ผมเลยเดินดูขนม หลากหลายมากมายละลานตา ชอบจริงๆ ขนมเนี้ย กินแม่งทุกอย่างอะครับผมอะ  พอผมสาแก่ใจผมแล้วก็เดินกลับไปที่ไอ้ตาร์กับแม่อีกครั้ง หน้ายังไม่หายงออีก เมื่อยบ้างป่าวนะ
“เย็นนี้ไปทำกับข้าวบ้านลูกตาร์นะ”แม่ผมบอก ผมทำหน้างง
“ไปทำไมอะ..”ผมถาม
“อ่าว.ก็ไอ้ต่อมันบอกว่าข้าวกลับมาก็ให้ไปฉลองกันหน่อย นานๆกลับบ้านเจอกันที”แม่ผมบอก ผมยังทำหน้างงได้คงเส้นคงวาอยู่ครับ
“อ่อ..หรอ..แล้วคนอื่นๆด้วยป่ะ..ข้าวหมายถึงพวกไอ้แสบอะ”ผมถาม
“ก็ชวยเลย..ต่อบอกให้ชวนได้เลย”แม่ผมบอก ผมก็พยักหน้า ก่อนที่จะโทรชวนพวกไอ้แสบ แล้วให้ส่งข่าวกันเองด้วยครับ ก่อนที่แม่ผมจะไปเลือกของอีกด้าน ไอ้ตาร์มันเดินไปด้านขนมเค้กนะครับ ผมเลยขอตัวออกมาก่อน บอกแม่แล้วออกมานะครับ
“ดูไรอะ..”ผมเดินไปด้านหลังแล้วถาม
“หาอะไรแถวๆนี้ที่มันไม่เจ้าชู้.จะได้เอาไปเป็นเพื่อนหน่อย”ไอ้ตาร์มันตอบ แต่ว่าเอื้อมลงไปหยิบขนมด้านหน้า ไม่มองหน้าผม ผมได้แต่ยืนยิ้ม นี่กรูท่าจะบ้า สงสัยชอบง้อมันไปแล้วมั้งเนี้ย
“เอาเผื่อด้วย.. กลัวเหมือนกัน”ผมบอก แล้วเดินตาม
“ไม่ต้องเผื่อหรอกมั้งครับ..เพราะว่าคงไม่ต้องใช้หรอกคนอย่างข้าวนะ”นั่นครับ ประชดกรูได้อีก
“หึหึ..”ผมหัวเราะเบาๆ
“มึงๆ.แล้วทำไมวันนี้เค้ามีไรกันอะ..พ่อแม่มึงกับพ่อแม่กรูอะมานัดกันเฉยเลย”ผมถาม
ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียกในขณะนี้
“ตาร์ครับ..บอกหน่อยดิ..”ผมเดินไปจับมือมันไว้ สาวๆที่เดินผ่านไปมาก็มอง ผมเลยยิ้มให้ก่อนที่จะง้อไอ้คนตรงหน้าต่อ
“ตาร์...”ผมจับแขนมันแกว่งไปมา แล้วมันเดินไปสั่งเค้กตรงพี่พนักงานคนหนึ่งนะครับ เค้าก็ยิ้มๆ ผมเลยยิ้มให้
“แฟนงอนนะครับ.”ผมบอก ไอ้ตาร์รีบหันมามองหน้าผมทันที
“ป่ะ..ป่าวครับ.”ไอ้ตาร์รีบแก้ตัว หน้าตาเหวอหวาเชียวครับ
“เดี๋ยวแม่มาเห็นหรอก”มันบอกผม
“ไร..สนใจแล้วไงทุกทีเห็นปากดีนิ”ผมถาม
“ป่าว..”ไอ้ตาร์พูด แล้วยืนหันมามองหน้าผม
“ชอบน้องวินหรอ”มันถาม ผมพยักหน้า
“น่ารักดี.”ผมบอกมัน
“อยากได้รึป่าว.”ไอ้ตาร์ถามอีกครับ
“แต่ก่อนอะคงจะอยากอยู่. แต่เค้ามีคนที่รักอยู่แล้วเลยไม่อยากแล้ว เดี๋ยวที่รักโกรธ มันขี้หึง”ผมพูดบอก กรูก็ไปเล่นกับมันได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมอารมณ์ไหนจริงๆครับ เล่นตอบมันซะงั้นอะ
ไอ้ตาร์มันหลุดยิ้มออกมาหน่อยๆละ
“แล้วบอกได้รึยัง..พ่อกับแม่อะ”ผมถาม
“ข้าวนี่ไม่รู้อะไร..พ่อกับแม่พี่กับพ่อกับแม่ข้าวอะ..เค้าเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อน.แล้วตอนเราไปกรุงเทพเค้าก็มาหากันบ่อยๆ ยิ่งพี่ตังจะไปเป็นลูกเขยเค้าในอนาคต เค้าก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นสิครับ..พอเรากลับมาเค้าก็อยากพร้อมหน้าพร้อมตากัน”ไอ้ตาร์มันอธิบาย
“อ่อ..ก็กรูไม่รู้นี่หว่า.มึงมีเหี้ยไรก็ไม่บอกกรู”ผมว่ามัน
“อ่าว.เมื่อกี้ยังเค้ากะตาร์อยู่เลยนี่ครับ.แล้วมึงกรูมาจากไหนอีกเนี้ย”ไอ้ตาร์มันคิ้วขมวดเข้าหากัน
“หึหึ..”ผมยิ้มให้
“ได้แล้วค่ะ.”พนักงานเรียก
“ครับ.”ไอ้ตาร์รับออกมา ก่อนที่จะเดินไปหยิบนมกับผม แล้วเดินไปหาแม่ครับ
“แม่พ่อโทรมาอะ.”ผมหยิบโทรศัพท์ของแม่ออกมา เพราะว่าสะพายกระเป๋าให้แม่อยู่นะครับ ไอ้ตาร์เข็นรถเข็น แม่ผมเลือกของอยู่
แล้วรับไปคุย สักพักก็วาง
“พ่อแกบอกว่าอยู่บ้านลุงต่อแล้ว”แม่ผมบอก ผมกับไอ้ตาร์พยักหน้า
“เร็วนะพ่อนะ”ผมบอก
“ไปกับเจ้าตังนะ..สงสัยกึบกั้บกันแล้วมั้ง”ดูศัพท์แม่ผมครับ คงจะหมายความว่ากินเหล้าไรเงี้ยอะครับ
“ไปยังแม่..”ผมถาม เพราะแม่ผมเริ่มเลือกนานไปแระครับ
“อืมเริ่มเมื่อยขาแล้วเหมือนกัน”แม่ผมบอก ก่อนที่เราจะเดินไปคิดเงิน แล้วกลับออกมาครับ
ไอ้ตาร์ขับรถตรงไปบ้านมันเลย
“พ่อหวัดดีครับ.แม่หวัดดีครับ”ผมยกมือไหว้พ่อกับแม่ไอ้ตาร์
“พี่เลขหวัดดีพี่”ผมไหว้พี่เลขที่เดินออกมา
“เออหวัดดี.เป็นไงบ้างบายดีป่าววะ”พี่เลขถาม
“ก็ไม่เจ็บไม่ไข้.แล้วพี่เป็นไง”ผมถามกลับ
“ก็เรื่อยๆวะ..”พี่เลขตอบ
“เรื่อยๆสิ..งานมันยังไม่ยอมหาทำเลย”ลุงต่อพูดขึ้น ผมได้แต่ยิ้ม
“พ่ออะไรเนี้ยเอาแต่หัววัน”ผมหันไปแซวพ่อผมครับ
“เออมาๆ..มากินด้วยกัน”นั่นครับ พ่อผม เหอะๆ ผู้อำนวยการโรงเรียน ดูสภาพ ถ้าลูกน้องมาเห็นคงหมดความเคารพ
ผมกับไอ้ตาร์เดินไปเก็บของในครัว ก่อนที่แม่ผมกับแม่ไอ้ตาร์จะมาทำกับข้าวครับ สักพักพวกเวรก็ยกโขยงกันมาครับ ครบเลยครับ ไอ้แสบ น้องปาน ไอ้ป๊อด ไอ้เข็ม ไอ้แมน ไอ้ป๊อด แล้วก็เนต
“สาวที่ไหนวะ”ผมหันไปถามไอ้แมนเมื่อมันเดินเข้ามาในครัว
“แถวนี้แหละ..เพิ่งเจอไม่กี่วัน.เลยเหน็บมาด้วย”ไอ้แมนพูดไปยิ้มไป
“ไอ้เชี้ย..พาไปตรวจเลือดยัง”ผมถามมัน
“เหอะน่า..เด็กมหาลัย.แจ่มเว้ยแจ่ม...ไม่มีพันธะ.เดี๋ยวกรูให้ไอ้ก้องหาเพิ่มให้อีก”ไอ้แมนมันทำหน้าทำตา
“โอ้ยเฮีย”ไอ้แมนลูบหัวปอยๆ
“เบาบ้างเหอะ.ไอ้เหี้ย”ไอ้ตาร์มันพูด
“เอาน่า..ทำเหมือนไม่เคยไปได้”ไอ้แมนทำเสียงเจ้าเล่ห์ใส่ ไอ้ตาร์ได้แต่ส่ายหัวไปมาแล้วกลับไปช่วยแม่ทำกับข้าว พร้อมกับเนตด้วยครับ
ผมก็นั่งไปเดินไปแหละครับ ห้องรับแขก กับห้องครัว ข้างนอกนี่ทั้งวัยรุ่นทั้งคนแก่นั่งวงเดียวกันเลยครับ สักพักพี่ไม้กับพี่ปองก็โผล่มาด้วย
พอทำกับข้าวเสร็จก็เกือบค่ำแล้วครับ แล้วก็ตังวงชนหัวกันหมด เหอะๆ กีตงกีตาร์ เพลงแก่เพลงเก่าเอามาเล่นหมดครับ มีการเปิดคาราโอเกะร้องเพลงอีกนะครับ คนแก่อะฮ่าๆๆ เฮฮากันไปครับ

...



มาต่ออีกและ
หิหิ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นดีๆและกำลังใจที่มีให้ค่ะ
บับบายนะ
จุ๊บๆ

[111_1]

ทันเปล่าเนี้ย   

[sodamini]

จิ้มเบบี้ม่ะทันอ่ะ

 

[111_1]

คนแรก  

ทันจริง ๆๆๆๆ  ด้วย

ครั้งแรกเลยนะเนี้ย

ไปอ่านก่อนดีกว่า  

[[€]ŝĊörŦ]

อิอิ...

น่าจาให้คุยเรื่องตาร์กะข้าวด้วยเรย

จะได้แต่งๆ ไปพร้อมกันทีเดียว (ฝันหวานไปละแก)

+1 ให้นะคร้าบบบบบบบ

               

[O_cha]

คู่ข้าว กับ ตาร์ เนี่ย ผมว่ามันไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้วนะ  เพราะมันครบรสแล้ว (รวมถึงเรื่อง  ด้วย)

เก็บพล็อตดีๆ ไว้เขียนให้คู่อื่นดีกว่ามั้ยครับ


ปล.ผมยังคิดอยู่ว่าถ้ายังเขียนต่อไปเรื่อยๆ คุณจะจบมันยังไง

[loveorlike]

 :-[กำลังใจเขามาแล้ว

น่ารักอ่ะเบบี้ชอบตอนตาร์งอนจริงๆ

เดี๋ยวนี้ข้าวเขาเข้าทางถูกหมดแล้วนะเนี้ย

แต่ว่าตอนบอกพนักงานขายอ่ะโคตรน่ากอดเลยข้าว

เปิดตัวสุดๆไม่หายงอนก็ไม่รู้ว่าไงแล้ว

ง้อน่ารักซะขนาดนั้น

อยู่กับครบองค์เลยอย่างงี้มีฮ่า

อ๊าๆๆ...ได้น้ำตาลแล้วตาตื่นไปฮึดงานต่อ

พยายามเข้านะจ้าเบบี้...... (กระเสือกกระสนไปทำงานต่อทั้งที่ไม่อยากไป.... )

[HydrA]

ชอบให้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน
แบบนี้จัง แต่ข้าวนี่ลื่นจริงๆเลย

[andyus1]

เอ่อ ผมว่าผู้หย่ายเค้ารุ้แล้วช่ายมะ เบ่บี๋ ก็เดกชายที่ไหนจะติดหนึบกานอย่างนี้ช่ายมะ

รอลุ้นเรื่องเปิดตัวละกันอ่ะ

แต่ขอ เป้กะเข็มหน่อย คุนแมนด้วยเหอะนะคับ กะเจ้าของรีสอร์ทอ่ะ

ตอนนี้น่ารักเบ่บี๋ แต่ข้าวนี่เผลอไม่ได้เลย ต้องหั้ยพี่ต้าร์กำหราบซะแล้ว

เอาหั้ย โง หัวไม่ขึ้นเลยนะเบ่บี๋ จัดมาคร้าบบบ

[ronal_ps]

ขอกอดเบบี้ทีนะ

[K2KARN]

คุยเรื่องข้าวกับตาร์ไปเลย !
จะได้แต่งพร้อมๆกัน 

[Poes]

มารออ่านที่ขออะ 

[NuPaTT]

เอาเป้กะเข็มอะ



กำลังหวานซึ้ง

เปี่ยนบันยากาด อิอิ




 

[Salim021]

ว้าวๆๆๆ ว่าจะไปนอนแล้ว


มองไปมา มาต่อด้วย เบบี้น่ารักที่ซู๊ดดดดดดดด 



คืนนี้ฝันดีแระ 


ป.ล +1 ให้จ้า

[OHmeza019]

ว๊ากก
น้องวินจะมีบทบาทไหม๊เนียะ

[watermoonj]

Thank for Update na~ 

อ่านคอมเม้นคนข้างบนโน้นนนแล้วเห็นด้วยนิดๆ เรื่องคู่ข้าวกับต้าร์ ชอบนะ แต่ถ้าเป็นคู่หลักไปเรื่อยๆ คงต้องมีอะไรเกิดขึ้นให้ลุ้นแน่
ไม่อยากให้เกิดเรื่องอ่ะ แบบนอกใจ หรือแต่งงานอะไรประมาณเนี้ย  เก็บไว้เป็นคู่ที่มีตอนพิเศษออกมาเรื่อยๆ ดีกว่า 

แต่ถ้าเบบี้มีพล็อตอะไรในใจแล้วก็ไม่ขัด รออ่านละกัน
ปล...ข้าวมองวินได้ไงเนี่ย  ช้ำใจแทนตาร์   

[เบบี้]

มาตอบเม้นนนนนนนนนนนนนนน


..................

111_1
ลูกเป็ดวิ่งซุกซน


แหมๆ เม้นคนแรกเลย ปรบมือคร้าาาาาาาาาาาา เสียงเกรียวกราวเชียว  

มาเม้นสองรอบด้วย ยินดีด้วยนะค่ะ คนแรกเลย จุ๊บๆให้กับคนแรกนะค่ะ

คืนนี้หลับฝันดีนะค่ะ  คนอ่านที่รัก น้องตองหนึ่ง

บับบาย
 
.......................

sodamini

มาจิ้มไม่ทันไม่เป็นไรนะ

ไงเค้าก็รักตัวเองนะ

ฮืออๆๆ

จุ๊บๆ สำหรับเม้นที่สองค่ะ

ฝานดีนะค่ะ

....................

Xeroz

อ่านะ

จะจับตาร์กับข้าวแต่งงานกันซะและ

ยังไม่ถึงเวลา กร๊ากกก

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ

จุ๊บๆค่ะ

..................

O_cha

"คู่ข้าว กับ ตาร์ เนี่ย ผมว่ามันไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้วนะ  เพราะมันครบรสแล้ว (รวมถึงเรื่อง   ด้วย)

เก็บพล็อตดีๆ ไว้เขียนให้คู่อื่นดีกว่ามั้ยครับ


ปล.ผมยังคิดอยู่ว่าถ้ายังเขียนต่อไปเรื่อยๆ คุณจะจบมันยังไง "


......... ไม่ต้องห่วงค่ะ หิหิ  พล็อตดีๆมันมีในหัวอีกเยอะแยะไปหมด แต่ขอบคุณที่เตือนนะค่ะ ที่จริงจะเข้าเรื่องเป้เข็มแล้วแหละ แต่ยังดีกว่า สักพักก่อน เดี๋ยวได้อ่านแน่ค่ะ  เรื่องตอนจบก็ไม่ต้องห่วงนะค่ะ เขียนมาได้ขนาดนี้แล้ว เดี๋ยววกกลับไปจบจนได้ กร๊ากก อยากจบไวๆเหมือนกัน แต่ว่าบางทีก็ไม่อยากจบเหมือนกัน เอาไงดีวะกรู

ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ

รักคนอ่าน จุ๊บคนอ่าน   ฝานดีค่ะ

......................
loveorlike

ขอบคุณสำหรับกำลังใจเลยนะค่ะ

แล้วก็ต้องขอบคุณสำหรับเม้นยาวๆตลอด กิ้วๆ เราชอบอะ

ตั้งใจทำงานนะ

เป็นกำลังใจให้อีกคน ดันๆๆๆ


โอย ออกแรงเยอะเลย หมดพลังงาน ไม่มาต่อเรื่องสักห้าวันดีมั้ย กร๊ากกก  กรูไม่ค่อยอ้างเลย

รักนะ จุ๊บๆ

ฝานดีนะค่ะ

 

..................


HydrA

ข้าวมันเป็นอีตัวช่างลื่นอยู่แล้วละค่ะ

ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ

ฝานดีค่ะ

..................

andyus1

หิหิ ผู้ใหญ่รู้ไม่รู้ อันนี้เค้าไม่บอกหรอก
เชอะๆ

ปลอ่ยให้เดาเอาเอง หิ้วๆๆ

โดนตีนเลยคนเขียนน

จะให้ตาร์จัดข้าวขนาดโงหัวไม่ขึ้นเลยหรอ เวรกรรม สงสารข้าวบ้างก็ได้นะค่ะ

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ

จุ๊บๆค่ะ

...............

OHmeza019
ว๊ากกก น้องวินจะมีบทบาทมั้ยเนี้ย

ไม่รู้อะ มีป่าวหว่า

หรือว่าไม่มี

เอ๊ะ หรือว่ามี

เอ๊ะ หรือว่าไม่มีหว่า

เอาน่า
ไม่มีหรอก

อย่าคิดมากดิ

เดี๋ยวเครียด

กร๊ากก
ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ

...................


watermoonj

อันนี้มาแนวไม่ขัดใจคนเขียน แต่ถ้าคนเขียนขัดใจคนแต่ง จะเกิดอะไรขึ้นวะ

สงสัยได้กินสะหะบาทาแน่กรู

 

หิหิ

แต่ว่าไอ้นอกใจ หรือแต่งงานเนี้ย คงไม่มีหรอกค่ะ ตาร์กะข้าวอะ

นอกใจก็นอกไปแล้วนิ

แต่งงานเนี้ย ไม่รู้จะแต่งไมอะ
ก็เหมือนกันแต่งไปแล้วแหละ แหวนกับสร้อยไงค่ะ

แต่ว่าตอนจบยังไม่ได้คิดหรอก แต่ว่ามาถึงขนาดนี้ เดี๋ยวมันคงจบได้เอง วกไปวนมาเดี๋ยวก็ไปตอนจบเองแหละค่

กร๊ากก
กรูโคตรไร้สาระสิ้นดีเลย

ฮ่าๆๆ

ไปแระค่ะ

ขอบคุณสำหรับเม้นนะค่ะ
จุ๊บๆ

....................

รักคนอ่านทุกคน

ฝานดีกันทั่วหน้าค่ะ

[SheRbEt]

 
^
^
^

จิ้มๆ อิอิ

อย่าเพิ่งจบเลยนะ ต่อไปยาวๆเถอะ อยากอ่าน

จริงๆอ่านเรื่องข้าวกับตาร์ หรือปานกะแสบก้อมันส์ดีนะ

แต่ที่อยากอ่านเรื่องเข็มกะเป้ก้อเพราะอยากรุคู่นี้มันจะลงเอยยังไงกานแน่

สงสารเป้อ่ะ เมื่อไรเข็มจะใจอ่อนซักที หรือเข็มมีไในใจอ่ะป่าว อยากรุ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

ชอบ 2ครอบครัวนี้จัง อิๆ น่ารักดี

แล้วเมื่อไหร่จะบอกความจริงกับ พ่อแม่ซะทีอะ รออยู่นะ

 

[maxtorpis]

 :m31:มาต่อเร็วๆน้า

[Magnolia]

เบบี้ จ๋า  ...ไม่ขอจิ้ม แต่ขอจุ๊บได้หรือเปล่าจ๊ะ    

อยากบอกว่า ชอบตาร์ กับ ข้าว มาก

เพราะติดตาม ลุ้นคู่นี้ เหมือนผ่านอะไรด้วยกันมานาน

แล้วก็ยังมี อะไรให้ติดตามได้อีกมาก  ชอบที่ได้เห็น การเปลี่ยนแปลง ของตัวละครทุกตัว...


ชอบมากๆ ตอนที่ข้าวคิดว่า เหมือนตัวเองจะชอบง้อ ตาร์มากขึ้น จากเมื่อก่อนอย่างโหด งะ

แล้ว วิธีการง้อ ก็น่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก มาก


คู่อื่นๆ ก็น่ารักเหมือนกัน

ขอให้คนเขียนจัดมาเห๊อะ   อ่านหมดไม่เหลือ  ...