หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ)

[Ottomechan]

 



เศร้า

[TAMAKUNG]

 


อ่าน  2 คนนี้ทีรัย




น้ำตาจะใหลทุกทีสิน่า

[kaporzung]

อย่าเลิกกันเลยนะ 

[Poes]

 :monkeysad:เศร้า  ค้างด้วย

[loginmymind]

เอ่อ..รู้สึกว่าตอน request นี่ขอแบบฉาก สวีท..สวี๊ท ของปี้แสบ กับน้องปาน ม่ะใช่เหรอ..แล้ว..

แล้ว..มั้ยกลายเป็น หวีดสยองอ่ะ.....

แต่น่าจะเลิกกันซักครั้งนะ..อิอิ...ให้อิปี้แสบ.มันรู้ซะมั้ง..

ว่ามีเมีย..ควรจะเคารพและเกรงใจเมีย..เหมียนเพ่โจ๊ก กับ เพ่พากษ์..

ม่ะใช่กดขี่..ข่มเหง...555

[IZE]

น้องปานช่างกล้า อะ  อยากฑุดแบบนี้มั้งจัง  อยากเลิกเมือ่ไรบอกนะ

[jobisuka]

ปวดใจจัง
 
สงสารปาน

[sodamini]

เห้อๆๆๆ

เส้าจัยอีกแล้วคู่นี้ตลอดเลย

แสบจะฆ่าปานมั้ยเนี่ย


 

[DeShiWa]

 

อ่าครับผม อ่านไม่ทันเลย อิอิ

เป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมครับผม

 

[111_1]

ก็คนมันน้อยใจ

 

ใช่ไหมจ๊ะ น้องปาน

 

[Bg LoVe NT]

โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ

น้องปาน

[•JaJuJing•]

ตามอ่านทันแล้วค่า  อ่านนานเหมือนกันนะเนี่ย เหอๆ   

แต่ชอบมากเลยอ่า

มาต่อตอนต่อไปด้วยนะคะ  เศร้าซะ  ปาน กับแสบ อ่า

 

[K2KARN]

ไอ้คุณแสบ 



เค้าน้อยใจนะเว่ย อย่าไปบ้าจี้ตาม 




เห็นเปลี่ยนหัวเรื่อง เข้ามารอต่อ ><

[wiintz_]

หัวเรื่องมาแล้ว

รอ รอ รอ

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

ร้องไห้เลยงะ เศร้ามากๆ 

[เบบี้]

ตอนที่104 พิเศษ ปานกะแสบ<ยอมรับ>

“อยากเลิกเมื่อไหร่ก็บอกปานนะ”

คำพูดนี้หลุดออกไปจากปากผมได้ยังไง แต่ก็เอาเถอะในเมื่อตัดสินใจพูดออกไปแล้วก็ต้องยอมรับความเป็นจริง ถ้าพี่แสบเลิกผมก็จะยอมรับว่าเลิก ซึ่งแม้จะเจ็บปวดเท่าไหร่ก็ตาม
บางทีคำพูดคำนี้อาจจะเปลี่ยนอะไรหลายๆอย่างได้บ้าง อย่างเช่น ผมอาจจะกล้าที่จะพูดว่าพี่แสบในเรื่องที่ผมไม่ชอบบ้างก็ได้


“ใครสั่งใครสอนให้พูด”งะ อะไรของมันวะ หน้าที่เริ่มชาเมื่อกี้ ไอ้พี่แสบมันทำลายบรรยากาศเมื่อกี้ซะสิ้น
ผมเงียบ ไม่ตอบ ดูสิว่ามันจะทำยังไง  
“ไม่มีใครสอน..แค่อยากบอกไว้.ถ้าพี่ไม่มีอะไรแล้วปานขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ”สีหน้าเรียบเฉยที่ผมแสดงออกไป แล้วก้าวขาออกมาจากตรงหน้าพี่แสบ
“เดี๋ยว..คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”พี่แสบมันรีบคว้าข้อมือผมไว้ ผมหันกลับไปเผชิญหน้ากับพี่แสบอีกครั้ง นิ่งไว้มึง นิ่งไว้
ทุกทีจะเอาความก้าวร้าว เถียงไม่หยุด โถมใส่พี่แสบ แต่คราวนี้ผมจะทำนิ่งดูสิ จะดูว่ามันจะเปลี่ยนไปยังไง มันจะรู้สึกอะไรบ้างรึป่าว ถ้าผมเปลี่ยนไปเป็นอีกคน
ผมเงียบ แล้วมองหน้าพี่แสบนิ่งๆ เหมือนคำพูดเมื่อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น
“มึงเป็นอะไร..”พี่แสบมันก็ยังไม่หยุดที่จะถามประโยคนี้
“เปล่า..”ผมตอบ
“ถ้าเปล่าแล้วทำไมพูดแบบนั้น..”พี่แสบมันพูด มือก็ยังจับข้อมือผมไว้อยู่
“ก็แค่อยากบอกเฉยๆ...”ผมตอบแล้วยิ้มให้
“หรืออยากไปมีคนอื่นตอนคบกับปานก็ได้นะ.. ปานไม่ว่าหรอก”ผมบอกแล้วยิ้มให้ ก่อนที่จะชักมือกลับมาแล้วเดินหันหลังกลับ
“ปาน....” ผมนิ่ง ให้กับเสียงที่กอดผมอยู่จากคนด้านหลัง  
“ใครจะเลิก..ไม่มีใครเลิกทั้งนั้น.. มึงบ้าไปแล้วรึไง.มึงพูดออกมาได้ยังไง”พี่แสบมันพูด แล้วกอดผมแน่น ผมกลืนน้ำลาย เกร็งตัวเหมือนกับกั้นน้ำตาเอาไว้ อย่าเพิ่งไหลนะมึง ยังไม่ถึงเวลา
“ก็เหมือนกับที่พี่แสบพูดออกมาเมื่อวานไง”ผมตอบ  พี่แสบมันนิ่งไปสักครู่
“มึงมีคนอื่นรึป่าว..”แต่คำตอบที่ได้รับกลับตรงกันข้าม
“กรูถามว่ามึงมีคนอื่นรึป่าว”พี่แสบเริ่มขึ้นเสียง แล้วหันหน้าให้ผมกลับไปมองพี่แสบ หน้าพี่แสบมันโมโหมากเลยครับ
“พี่จะบ้ารึไง..คนที่มีน่าจะเป็นพี่ต่างหากไม่ใช่ปาน..”ผมผลักพี่แสบออก น้ำตาเริ่มไหล กับคำพูดของพี่แสบเมื่อกี้ ไม่คิดว่ามันจะพูดออกมาได้  พี่แสบนิ่งไป
“แล้วมึงพูดออกมาได้ยังไงว่าให้กรูเลิกกับมึง..ห๊ะ.. มันพูดง่ายมากเลยรึไง”พี่แสบมันขึ้นเสียง แล้วบีบไหล่ผมอย่างแรง
“อือออ...ปล่อย...”ผมร้องไห้ออกมา พยายามผลักพี่แสบออกแต่ไม่เป็นผล
“พี่คิดว่ามันพูดง่ายมากเลยรึไง... ใช่มันยาก..แต่มันต้องพูด พี่ทำอะไรเคยนึกถึงใจปานบ้างมั้ย..ว่าปานจะรู้สึกยังไง..คำพูดของพี่กับการกระทำของพี่..เคยรู้บ้างมั้ยว่าปานรู้สึกยังไง”ผมร้องไห้โฮออกมา พร้อมกับพร่ำพรูคำพูดออกไปจากอก
พี่แสบคลายมือออกเบาๆ ช้าๆ ก่อนที่จะก้มหน้านิ่ง ผมก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาสะอึกและร้องไห้  พูดออกไปแล้ว ได้ร้องไห้ด้วย สบายใจเหมือนกันแฮะ
“อึก..อึ..พี่เดินไปหาผู้หญิงพวกนั้นต่อหน้าต่อตาปานได้ไง..ถ้าเป็นปานบ้างพี่จะรู้สึกยังไง ห๊ะ..พี่จะรู้สึกยังไง”ผมเริ่มขึ้นเสียง แล้วผลักตัวพี่แสบ
“ปานไม่รู้ว่าพี่จะเล่นๆหรืออะไร.อืออ..แต่เข้าใจมั้ยว่าปานไม่ชอบ.ปานไม่ชอบ ปานไม่ชอบ”ผมพูดจนแทบจะเป็นตะโกน
“ถ้าอยากไปมากนักก็เลิกกับปานไปก่อนเลย.เลิกไปเลย...คบกันไปแบบนี้ก็เท่านั้นไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้นมา...วันๆมีแต่ปานที่คอยรักพี่อยู่ฝ่ายเดียว....ปานไม่อยากทนอีกแล้ว..ไม่อยากทนเลยจริงๆ ถ้ารู้ว่าวันข้างหน้าจะเจ็บแบบนี้อีก ปานไม่อยากทน”ผมพูดออกไปพร้อมกับร้องไห้ไม่หยุด พี่แสบหันมามองหน้าปาน น้ำตาพี่แสบคลอเบ้า  แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ผมคิดว่าพี่แสบสำนึกจริงๆหรอกครับ  ขอให้ผมพูดให้หมดก่อนแล้วกัน
“อึก....เมื่อวานทำไมพี่ไปนั่งกับผู้หญิงคนนั้น..ทำไมพี่ออกไปนอนข้างนอก ทำไม ทำไม ทำไม.. ตกลงว่าใครผิด ตกลงว่าใครเริ่ม ปานใช่มั้ยที่ผิด ปานใช่มั้ย ที่ต้องคอย..อืออ..คอยว่าเมื่อไหร่ที่พี่จะใส่ใจปานบ้าง อึก..”ผมพูดไปก็เช็ดน้ำตาไป คำพูดออกจากอกไปมากมาย มันออกไปเอง โดยขาดความควบคุม
“ปานเครียดแค่ไหนพี่รู้มั้ย..ปานคิดต่างๆนาๆว่าพี่จะมีคนอื่นรึป่าว..ก็ได้แค่คิด ไม่อยากจับผิด ไม่อยากพูด..ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย.. อึก..อึ”ผมบอก
“ปาน...”เสียงพี่แสบค่อยลง
“เลิกมั้ย.. ปานว่าเป็นพี่น้องกันน่าจะไปได้สวยกว่า”ผมบอก อย่างน้อยก็ขอให้ได้พูดคำๆนี้ไป ถึงแม้นมันจะยากเย็น ที่จะพูด และก็น่าจะเสียใจมากด้วย ถ้าผลที่ได้รับคือฝั่งตรงกันข้างเลิก แต่ว่า ชีวิตคนเรา มันก็ต้องมีพบมีจากเป็นธรรมดา ใครมันจะเพียบพร้อมไปซะทุกอย่างคงไม่มี
“มึง.... ไม่รักกรูแล้วหรอ”พี่แสบพูดออกมา หน้าตาพี่แสบสลดอย่างเห็นได้ชัด เสียงที่ค่อยๆเบาลง ทำให้ผมคิดว่า คำพูดที่ผมพูดออกไปทำให้พี่แสบมันเสียใจเหมือนกัน
“ไม่รัก....”ผมตอบไปแบบนั้น แล้วนิ่งเงียบ น้ำตาพี่แสบไหลออกมา ก่อนที่ผมจะหันหลังกลับ จะเป็นไงก็เป็น จะเอาไงก็เอา บางทีถ้าไม่เลิกกันวันนี้ วันข้างหน้าอาจจะต้องเลิกกันก็ได้ใครจะรู้ เจ็บก่อนจะเป็นไรไป
“กรูไม่เลิก...กรูไม่เลิก..กรูไม่ให้มึงเลิกด้วย..”พี่แสบมันเข้ามากอดผมจากด้านหลัง จนทำให้ผมกับพี่แสบทรุดลงกับทราย น้ำตาที่ไหลนองกับความดีใจ ที่ได้ยินคำพูดนี้จากปากมัน ไหลลงมาไม่หยุด ต่างคนต่างร้องไห้ พี่แสบมันก็ร้อง พี่แสบกอดผมแน่นเหมือนว่าผมจะหลุดหายไปอย่างนั้น
ยอมรับกับคำพูดนี้ ใช่เราไม่ได้อยากเลิก แล้วเราจะทนเจ็บได้อีกมั้ย ถ้าเราเจ็บอีกละจะทำยังไง แล้วตอนนี้ถ้าเลิกมึงรับไหวรึป่าวละปาน มึงรับไหวรึป่าว ความคิดผมหนักอึ้งอยู่ในหัว
“ไม่เลิก..ไม่เลิก.. กรูไม่เลิก..กรูรักมึงนะ..ขอโทษ.....ขอโทษ”พี่แสบพูดออกมา เร็ว มาก แต่ผมก็สามารถฟังมันชัดทุกคำ
“มึงไม่รักกรูแล้วหรอปาน..ไม่รักกรูแล้วหรอ.ทำไมทำแบบนี้”พี่แสบพูดไป ก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น น้ำตาพี่แสบเปื้อนเสื้อตรงไหล่ผมจนรู้สึกได้
“รักสิ... รักมากด้วย รักมาก จนกลัวจะทนไม่ไหว เลยต้องทำแบบนี้”ผมพูดออกไป
ผมกับพี่แสบนั่งกันอยู่อย่างนั้นนานเท่าไหร่ไม่รู้ พี่แสบกอดแน่นไม่ยอมปล่อยเลยครับ
“กรูไม่ได้มีอะไรจริงๆนะ..กรูขอโทษ..เมื่อวานแค่ทำประชดมึง.ขอโทษ แล้วที่นั่งคุยกันเมื่อวานบังเอิญไปเจอเฉยๆ..จริงๆนะ..”พี่แสบรีบพูดบอก ผมเงียบ จะเชื่อคำแก้ตัวของคนๆนี้ได้รึป่าว เชื่อได้รึป่าว  จะเชื่อได้มั้ยไอ้ปาน ผมนั่งคิด
“กรูไม่ได้มีอะไรจริงๆ..ไม่คิดจะมีด้วย.กรูรักมึงจริงๆนะ กรูขอโทษ เมื่อคืนกรูก็แค่จะแกล้งมึงเท่านั้นเลยออกมานอนข้างนอก”พี่แสบพูดบอกอีก
“สนุกมั้ย”ผมพูดออกไป พี่แสบเงียบ
“ปานถามว่าสนุกมั้ย”ผมพูดซ้ำ เสียงนิ่ง
“ขอโทษ...”นั่นเป็นคำตอบที่ได้รับ
“ขอโทษ...”พี่แสบพูดซ้ำเมื่อได้เห็นว่าไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากของผม
“กลับมาเป็นปานคนเดิมของพี่นะ..อย่าเป็นแบบนี้ ไม่น่ารักเลยรู้มั้ย ขอร้อง..อย่าโกรธเลยนะ”พี่แสบพูด ทำเอาผมน้ำตาไหลออกมาอีกแล้ว เสียงพี่แสบเศร้ามากๆ จนผมแทบทนไม่ไหว
“ปาน....กรูรักมึงนะ..”คำแทนตัวเองเริ่มเปลี่ยนเป็นปกติ พี่แสบพูดซ้ำคำนี้อยู่จนตะคิว กินขาผมแล้วครับ
“เข้าบ้านเถอะ.ปานอยากอาบน้ำ”ผมบอก แล้วดันตัวพี่แสบออกเบาๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนแล้วหันไปมองหน้าพี่แสบที่นั่งอยู่  พี่แสบเปลี่ยนท่าเป็นนั่งกอดเข่าก้มหน้าทันที
“จะเข้ามั้ย..”ผมเก็บเสียง เช็ดน้ำมูก แล้วก็น้ำตาให้หมด พี่แสบเงียบ ไม่ตอบครับ มันจะก้มหน้าทำไมวะ
“เป็นเหมือนเดิมรึป่าว..”พี่แสบถาม แต่ว่ายังก้มหน้าอยู่อีกครับ
“อือ..”ผมอือ ในลำคอ
“อย่าพูดแบบนั้นอีกนะ..ไม่ชอบ”พี่แสบพูดอีก แล้วก็ยังก้มหน้าอยู่อีกครับ
“เออ..”ผมตอบ แล้วเริ่มยืนเท้าเอวแล้วครับ
“งั้นไปกัน..”นั่น รื่นเริงออกมาเชียวครับ พี่แสบมันยิ้มหน้าบาน แล้วลุกขึ้น จับมือผม เดิน แต่ผมไม่ยอมเดินครับ งงกับมัน
“แต่ถ้ามีคราวหน้า.จะอาลาวาดให้มันตายไปเลยไม่ว่าจะชะนีหรือผู้ชาย รวมทั้งพี่ด้วย..จำไว้..ไม่มีการเลิก แต่มีแต่ตายกับตาย..เลือกเอา..อย่านึกว่าไม่กล้าละ”ผมพูด แล้วทำหน้าโหด ก่อนที่จะปล่อยมือแล้วเดินเข้าบ้านเลยครับ อีพี่แสบมันยืนงงเลยครับ ผมเดินเข้าไปอาบน้ำรีบปิดห้องน้ำ เดี๋ยวมันตามเข้ามาครับ
พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก็ไม่รู้จะทำอะไรอะครับ เลยทิ้งตัวลงนอนอีกรอบ กว่าพวกพี่ๆเค้าจะตื่นอีก ก็อีกสายๆแหละครับ ผมตั้งนาฬิกาปลุกตอนสิบโมงครึ่ง ก่อนที่จะนอน
แกร๊ก
เสียงประตูห้องเปิดเข้ามา
“จะนอนอีกรึไง” พี่แสบมันเดินเข้ามา ผมพยักหน้า แต่ว่าหันหลังให้ฝั่งตรงข้ามนะครับ
เตียงยุบลง เพราะไอ้พี่แสบมันนั่งลงที่เตียงแล้วเอาตัวเข้ามาซุกในผ้าห่มอีก
พี่แสบเอาแขนเข้ามากอดผมจากด้านหลัง เขินนะ เลยไม่กล้าหันไปมองมัน
“ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ.”มันกระซิบบอก
“คงไม่แล้วแหละ..ก็บอกแล้วไงว่ามีแค่ตายกับตาย”ผมพูดบอก
“หึ..กรูรู้ว่ามึงไม่กล้าหรอก”พี่แสบพูดลองเชิงผมอีกครับ
“ลองดูมั้ยละ..ใครมันจะแน่กว่าใคร..”ผมหันไปบอก
“เออๆ...มึงแน่..กรูเชื่อ.อย่าไปอาลาวาดเค้าละ..เค้าไม่รู้เรื่อง แล้วผู้หญิงพวกนั้นก็รู้ด้วยว่ากรูกับมึงเป็นแฟนกัน..กรูบอกเค้าไปแล้วตั้งแต่ที่ไปนั่งด้วยครั้งแรกแล้ว..มึงนี่ชอบคิดมาก”พี่แสบมันพูดบอก แล้วเอามือเขกหัวผมเบาๆ
“แล้วพี่ละ..เคยฟังเหตุผลจากปานบ้างป่ะ.เดี๋ยวหาว่าไปชอบคนนู้ชอบคนนี้”ผมหันไปเถียง เริ่มจะกลับสู่สภาวะปกติแล้วครับ
“เออๆ..กรูผิด..จบ.นอนซะ..แม่งเมื่อคืนนอนไม่สบายตัวเลย..”พี่แสบมันบ่น
“ก็โง่ไปนอนเองนิ”ผมตอบ
“ปากดี..อยากเอาแต่เช้าหรอมึง..เดี๋ยวเหอะ..ตั้งแต่มายังไม่ได้ทำด้วย..เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย”พี่แสบมันไม่พูดเปล่าครับ เอาน้องชายมาดันก้นผมอีก
“ออกไปเลย.ไอ้หื่น.จะนอน”ผมผลักขามันเบาๆ
“มึงก็นอนเฉยๆดี.สีมากเดี๋ยวมันก็ขึ้นหรอก”พี่แสบมันพูดไปยิ้มไปครับ
เกลียดมันจริงๆครับ
ผมหลับไปในอ้อมกอดอีพี่แสบ จนนาฬิกาปลุก ผมก็รีบกดครับ เดี๋ยวพี่แสบมันตื่น แต่ไม่ทันครับมันตื่นละ
“ไปอาบน้ำไป”ผมบอก
“อีกแป๊บ”ยังอีกครับ ยังกอดเหมือนเดิม
“วันนี้พี่ๆเค้าจะไปเที่ยวกันอีกไม่ใช่หรอ..ไปอาบน้ำสิเดี๋ยวสาย”ผมพูดบอก พร้อมกับพยุงตัวขึ้น แขนอีพี่แสบหนักชิบเลยครับ
“เดี๋ยวสิ..จะรีบไปไหน..นอนก่อน”พี่แสบมันกดตัวผมนอนลงมา
“เหม็นขี้ปาก..ไปอาบน้ำเลย..”ผมแกล้งเอามือดันหน้าพี่แสบ
“หึ...มึงนี่นะ..ไม่ว่ากรูสักวันได้มั้ยเนี้ย”พี่แสบมันยิ้ม แล้วจะเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆผม ผมรีบเบี่ยงตัวหลบ จนมันหยุดไม่อยู่ ตกเตียงก้นจ้ำเบ้าเลยครับ
“ฮ่าๆๆ..”พี่แสบมันนั่งหัวเราะกับท่าทางการตกเตียงของผม
“ญาติพี่เป็นตลกรึไง.ไอ้บ้า..ไปอาบน้ำเลย”ผมลุกขึ้นอย่างอายๆ แล้วจับเสื้อผ้า ใส่เสื้อตัวใหม่ ก่อนที่จะแต่งตัวใหม่อีกรอบ แล้วเดินออกไปข้างนอกครับ พอออกมาก็พวกพี่ผู้หญิงก็ออกมากันหมดแล้วครับ พี่ตาร์นั่งดื่มกาแฟอยู่ พี่ข้าวนี่นอนตักพี่ตาร์ตรงริมระเบียง หลับอยู่นะครับ
“อ่าว..ตื่นแล้วหรอครับ”พี่ตาร์หันมาทัก
“ฮะ..วันนี้ไปไหนกันอะ”ผมถามขึ้น
“เดี๋ยวไปเรื่อยๆแหละครับ ดูเจ้าตัวคิดแผนก่อน อาบน้ำแล้วยังมีการมานอนต่ออีก”พี่ตาร์พูด แล้วเอามือลูบหัวพี่ข้าวเบาๆ
“ไอ้แสบละ”พี่ตาร์ถาม
“อาบน้ำนะฮะ.”ผมตอบ
“เฮียๆ...ดูสาวคนนั้นดิ”พี่แมนวิ่งหน้าตาตื่นมาเลยครับ พี่ตาร์หันไปดูตามนิ้วพี่แมน พวกพี่ผู้หญิงก็หันไปครับ
“สวยเช๊ะเลยเฮีย...แม่ง คนห่าไรวะเกิดมาสวยชิบหาย”พี่แมนมันพูด แล้วมองผู้หญิงคนนั้นไม่วางตาเลยครับ
“โอ้ย...เหี้ยไรวะ”เสียงพี่แมนอุทาน ทำเอาพวกผมขำกร๊ากเลยครับ สมน้ำหน้า
“ตีนกรูเอง..มีไรมั้ยไอ้เชี้ยแมน”พี่ข้าวเอาเท้าสอดไปใต้ระเบียงไม้แบบมันมีซอกขาเข้าไปได้นะครับ แล้วพี่แมนยืนอยู่ตรงด้านนอกระเบียงคือพื้นทรายนั่นแหละครับ
“หึหึ...”เสียงพี่ตาร์หัวเราะ
“ชอบหรอมึง..”พี่ข้าวเงยหน้าไปถาม
“ก็สวยนะสวย.แต่ไม่ได้ชอบสักหน่อยนิครับ”พี่ตาร์บอก แล้วยิ้มให้
โห คำตอบช่างแตกต่างจากตอนที่พี่แมนบอกพี่แสบตอนนั้นลิบลับ ตอนนั้นช่างประชดกรูได้ดีจริงๆ
“เออดีมาก..อย่าให้กรูรู้..เฉือนทิ้ง ให้หมามันแดก ไม่มีไว้ให้ต่อแน่มึง..เอ๊ะ แต่ก็ไม่เป็นไร..ให้กรูแทงคนเดียวก็ได้นิเนอะ..ที่รักเนอะ”พี่ข้าวพูดยิ้มแต่แผงไปด้วยความน่ากลัวเหลือเกินครับ ผมยังขนลุกเลย พี่ตาร์นั่งยิ้มเจื่อนๆ ก่อนที่จะแกล้งเอากาแฟมาจิบต่อ
“เหี้ยแมน.มึงก็อีกคน.. จะเอาใครก็เอาสักคนสิวะแม่ง ชอบไปเรื่อย เดี๋ยวเป็นเอดส์หรอกมึง.กรูไม่อยากมีเพื่อนเป็นเอดส์”พี่ข้าวพูด พี่แมนเดินขึ้นมาบนบ้านแล้วครับ
“เชี้ย..ก็มันไม่ถูกใจนี่หว่า.คบๆเลิกๆสนุกจะตาย คบตายตัวหน้าเบื่อออก..แม่ง ปล่อยกรูเหอะ..ให้กรูเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว”พี่แมนบอก
“เออดี..คิดได้ดีมาก ถ้ากรูไม่มีเชี้ยนี่กรูคงกอดคอไปกับมึงไปแล้ววะ..ฮ่าๆๆ..”พี่ข้าวหัวเราะ
“หึ..ก็คงไม่สามารถมีได้อีกแล้วแหละครับ..”พี่ตาร์บอก ทำเอาพี่ข้าวหุบยิ้มเลยครับ
“อ่าว..ไอ้เสือ..อาบน้ำแล้วหรอมึง”พี่แมนหันไปทักพี่แสบที่เดินออกมา
“หุบปากมึงเลย.ทิ้งขี้ไว้ให้กรูหลายก้อน.เดี๋ยวกรูให้แดกตีนกรูแทนข้าวเช้าเลยสัด”พี่แสบด่าพี่แมน
“เหี้ยไรวะ.แม่ง..มีแต่คนด่ากรู”พี่แมนพูด แล้วนั่งลง อย่างงงๆครับ พี่แสบเดินเข้าไปในครัว แล้วก็ออกมา พร้อมโอวันตินหนึ่งแก้ว แต่แก้วใหญ่มากเลยครับ
“จะหมดมั้ยนะ”ผมบอก
“ก็แดกด้วยกันไง..กินไปก่อน แล้วกินยารึยัง”พี่แสบถาม  แต่ถึงผมไม่กินด้วย พี่แสบมันก็กินหมดอยู่แล้วครับ กระเพาะควายจะตายไป
ผมส่ายหัว
“ทำไมมึงต้องให้กรูคอยบอกวะ..ไปหยิบยามา”พี่แสบ คิ้วขมวดติดกัน ทำเอาผมต้องรีบวิ่งเข้าห้องไปหยิบยาครับ ผมขี้เกียจกินยามากๆอะ คือต้องกินเช้า กลางวัน และเย็น ทุกวัน ไม่ให้ขาด เพราะว่ามันรักษาไม่หายสักทีครับ มันจะเจ็บอยู่เรื่อยๆ  พี่แสบมันจะคอยบอกว่าให้ผมกินยาตลอดแหละครับ บางทีมันก็จับปากผมอ้าแล้วยัดใส่เลยครับ ก็ขี้เกียจอะ
ผมหยิบยาออกมา ข้างนอก แล้วหยิบน้ำมากินยาก่อน พี่แสบเอาขนมปังเนยออกมาวางให้ผม แล้วก็ของพี่แสบครับ ของมันนี่สองอันเลยครับ
“จะกินสองอันบ้าง”ผมบอก
“ไปหยิบเองดิวะ”พี่แสบหันมาบอก ปากก็เต็มไปด้วยขนมปังรสช๊อกโกแล๊ต
“เอารสช๊อกโกแล๊ตนะ”ผมบอกอีก แล้วกินขนมปังต่อ ไม่สนใจ
จนพี่แสบมันต้องลุกไปเอาให้แหละครับ
เรารวมตัวกันสักพัก ทุกคนอาบน้ำเสร็จก็ออกมาหาอะไรรองท้องก่อน ที่จะออกเดินทางในต้องสายๆนี้นะครับ
...



มาต่ออีกแระน้า
วันนี้นั่งหลับในห้องด้วยอะ
แบบว่าทรมานมาก หนาวก็หนาว
พอกลับมาบ้าน ดันไม่อยากนอน กลับมาต่อเรื่องซะงั้นอะ คนเราอะเนอะ

หิหิ
ไงก็ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน
บับบาย
จุ๊บๆ

[wiintz_]

วู้วววว 55 รู้สึกดีจริง

คืนดีกันแล้ว ว้าวววว


 

[Jeremy_F]

จุ๊บๆ เบบี้ขยันเจงๆ 

 

[watermoonj]

เย้ มาแล้ว รักคนเขียนจัง  

สวีทกันอีกครั้ง อ่านแล้วแฮปปี้ ดีแทค  

[||WiTHOuT_YoU||]

เคลียร์กันแล้ว แต่ยังไม่กระจ่างเลย อยากได้แบบว่า แสบหวานมั้ง โหดมั้ง เป็นบ้างประปรายอ่ะ นี่โหดอย่างเดียว เด๊วปานช้ำหมด
 

[K2KARN]

จริงๆ พี่แสบก็ใจดีนะ คือเค้าก็ดูรักปานแหล่ะ
แต่แสดงออกให้มันหวานมากก็ไม่เข้ากะเค้าอ่ะนะ



ดูอย่างกินยาก็ต้องเตือนไรงี้ น่ารักจริง 



เข็มกับเป้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[chee]

  ปานกับแสบคงเข้าใจกันมากขึ้นนะ   อย่าทะเลาะกันอีกเลย

[111_1]

 

ดีกันแล้ว

 ดูจะลุ่ม ๆๆ ดอน ๆๆ นะ

 

[akike]

ก้แมันเปงซะอย่างงี้

แร้วจาคอยดูว่าแมนเจอของจิงแร้วจาเปงไง

แต่ข้าวนี่น่ากลัวใช่ย่อยนะั

แสบนี่ออกซาดิสป่ะ

รักต้องให้ด่าใหเถียง...ชอบทำปานร้องไห้

[HydrA]

ดีกันไว้น่ะดีแล้ว แสบน่ะเค้าก้อรักปานในแบบของเค้าล่ะนะ

[O_cha]

 

ตอนล่าสุดนี่ ทำผมน้ำตาซึมในตอนแรก  แต่ก็ยิ้มออกมาได้ในตอนจบเลยครับ


+1 ครับ

[Bg LoVe NT]

แหมมม ก็แค่นี้แหละพี่แสบ

ไม่เห็นจะยากเลย

อิอิ น้องปานน่าร๊ากกกกกกก

[sodamini]

^

^

ซวกคนสวยซะหน่อย


ดีกันแล้วววว

แสบนะแสบเกือบไปแล้ว

ไอ้คุณแมนนี่วอนตายซะจิงๆๆ


 

[loveorlike]

 :jul3:คิดงานไม่ออกแต่ก็มาอ่านได้หน้าตาเฉย

หึหึ.....ดีกันแล้วๆๆๆ

คู่นี้ต้องอย่างงี้ตลอดเลยนะถึงจะดีกันได้

เข้าใจกันได้ต้องให้ปานเราออกโรงโหดทุกทีเลย

แต่ว่าแสบน่ารักอ่ะ...รักปานมากมายเลยล่ะเซ่

ยังไงก็ไม่ยอมปล่อยไปหรอกเน๊าะแสบเน๊าะ

ไม่น่าเชื่อว่าตั้งแต่มายังไม่ได้อย่างว่ากันเลยนะเนี้ย

ได้ไงๆๆๆ....แสบยอมแต่ว่าเขาไม่ยอมนะเบบี้555+

(ดูไม่ค่อยเท่าไรจริงเลยฉัน)

แต่ว่าไม่ไหวแล้วตาร์ข้าวพระอาทิตย์สาดอย่างรุนแรง

มีออร่าสุดๆอ่ะคู่นั้น ....นอนตัก..ลูบหัว...ทำหน้าอ่อนโยนที่เต็มไปด้วยความรัก

โอ้ๆๆๆๆๆๆ......ตาร์ของเจ๊รได้ใจไปอีกจริงๆทำไมน่ารักได้น่าดีขนาดนั้นกันนะ

เคลิ้มๆๆ..แต่ว่าคู่ข้าวตาร์เขาแสดงความรักกันโจ่งแจ้งได้น่ารักจริง

หวงใช่ย่อยเลยนะข้าว

น่ารักมากมายอ่านเสร็จแล้วยิ้มตลอดเลย

แสบขอด้วยนะอยากกินเหมือนกันทาช๊อกโกเล็ต..แง่มๆๆ

อ๊า......กลับไปเครียดต่อ...ฮืออออออออ

รอเบบี้มาต่อความน่ารักต่อไป

[Poes]

แค่นี้แหละ ก็ดีกันแล้ว