ตอนที่93 พิเศษ เป้กะเข็ม<กรูเหี้ยกรูก็เหี้ยรักมึงนะ>
ไอ้แมนมันขับรถออกมา กับผม มาถึงห้องก็อัพทุกอย่างอะครับ เหล้าเบียร์ บาละกุ(มันไม่ใช่สารเสพย์ติดหรอกครับดูดเพื่อความบันเทิง) ตอนแรกผมจะเล่นของ ไอ้แมนมันไม่ให้ครับ บอกว่าผมอารมณ์แบบนี้เดี๋ยวติด กรูเลยอดไปครับ ไอ้ข้าวโทรหา บอกว่ามันนอนห้องผมนะ เฝ้าไอ้เข็มครับ ผมกับไอ้แมน เมาหัวราน้ำกันทั้งคืนแหละครับ ตื่นมาก็ไม่ไปมหาลัยหรอก ตื่นมาก็แดกได้แดกเข้าไปครับ เบียร์อะ
จนผ่านมาวันนั้น ผมไม่ได้กลับห้องไปห้าวันแล้ว ไม่ได้กลับไปเอาของ ส่วนมากก็ซื้อใหม่ แล้วอยู่ห้องไอ้แมน ไปเที่ยวกับเพื่อนที่คณะ ผมก็ว่าเซ็งๆอยู่ครับ เรียนคณะจิตวิทยา แต่ทำไมกรูไม่เห็นอ่านใจไอ้เหี้ยเข็มออกเลยเนี้ย สงสัยกรูต้องไปพบแพทย์รุ่นพี่แล้วมั้งเนี้ย นั่งคิดอะไรไปเผลินๆคนเดียวใต้ต้นไม้แหละครับ ชีวิตวันๆไม่มีอะไรเลิกเรียนไม่กลับไปแดกเหล้าห้องไอ้แมนก็ไปเที่ยวกับเพื่อน นอนห้องเพื่อนที่คณะบ้าง นอนห้องไอ้แมนบ้างครับ
แต่วันนี้ผมจะกลับไปเอาหนังสือเรียนหน่อย เพราะว่าวิชาบางวิชาหนังสือเรียนมันอยู่ในห้องครับ แล้วจะไปเอาโน้ตบุ๊คด้วย มันคงต้องไปจริงๆอะครับ
ผมตั้งสติก่อนนิดเดียว แล้วขับรถกลับมาห้องผมที่ไม่เห็นเหมือนห้องผมสักเท่าไหร่ ผมเดินดูรถใต้ตึกซะทั่ว ว่ารถของไอ้เข็มมันอยู่รึป่าว ปรากฏว่าไม่อยู่ครับ ดังนั้นก็โล่งอกหน่อยครับ ผมเดินขึ้นไปอย่างสบายๆนิดนึง เปิดห้องเข้าไปเงียบสนิท ไม่มีใครอยู่ ผมรีบเก็บของเข้ากระเป๋า เพราะว่ากลัวว่าไอ้เข็มมันจะกลับมาเจอแล้ว โดนไล่เหมือนวันนั้นอีก ก็ไม่ทราบว่าจะกลัวไปทำไมเหมือนกันครับ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ
ผมเก็บของเสร็จ ก็เดินไปดูห้องครัว นี่ห้องครัวหรือบาร์เนี้ย ขวดเหล้าเยอะชิบหายผมคิดในใจ ก่อนที่จะเดินไปดูตู้เย็น ในตู้แทบไม่มีอะไรนอกจากขวดเหล้าเลยครับ มันจะแดกอย่างอื่นบ้างได้มั้ยเนี้ย คิดไปคิดมาก็คิดไปไกลว่ามันได้เอาใครมานอนที่ห้องอีกรึป่าว แต่คิดมากไปก็เท่านั้นครับ ผมตัดสินใจเดินออกมาจากห้อง แล้วรีบลงไปที่รถ ขับรถกลับห้องไอ้แมนทันที
ตื้ด ๆ ๆ ๆ ๆ
ผมหยิบโทรศัพท์มาดูโชว์เป็นเบอร์ไอ้ข้าวนะครับ มันโทรมาเกือบทุกวันแหละครับ
“ว่าไงวะ”ผมถาม
“แดกเหล้ากัน”นั่นครับ คำแรกของมัน ได้ข่าวว่ามันสอบเสร็จแล้ว ซึ่งของผมสอบอาทิตย์หน้านะครับ
“ที่ไหน”ไม่มีปฏิเสธครับ เพราะว่าไม่มีอะไรที่ต้องปฏิเสธตอนนี้แล้ว ไม่มีอะไรที่ต้องห่วงแล้วนิครับ
“ร้าน...................”ไอ้ข้าวบอก ชื่อร้านที่คุ้นหูดีอยู่แล้ว
“ได้เจอกัน..กี่โมงวะ”ผมถาม
“สี่ทุ่ม”ไอ้ข้าวบอก
“บอกไอ้แมนด้วยนะ”ไอ้ข้าวพูดอีก
“ได้ๆ...เออ..แล้ว......”ผมตะกุกตะกักที่จะถาม
“ไป...”ไอ้ข้าวเหมือนรู้ว่าผมคิดอะไร
“งั้นกรูไม่ไปดีกว่า”ผมบอกมัน
“มึงไม่ไปไม่ได้..กรูเคืองมึงจริงๆด้วยไอ้เป้”ไอ้ข้าวมันรีบพูด
“มึงจะให้กรูไปทำซากอะไร..ให้กรูไปทำหน้ายังไงห๊ะ.ไอ้ข้าว”ผมพูด
“ก็ไม่เห็นต้องทำหน้ายังไง...มึงเข้าใจหัวอกกรูมั้ยไอ้เป้..พวกมึงเคยเป็นเพื่อนสนิทกัน..มึงจะมาแตกแยกกันเพราะเรื่องนี้ไม่ได้..มึงจะไม่คุยกันเลยไม่ได้.ยังไงมึงก็เคยเป็นเพื่อนกันนะโว้ย”ที่ไอ้ข้าวมันพูดก็ถูกของมันครับ แต่ว่าผมยังไม่พร้อมรับนิ
“แต่กรูไม่อยากไป..เจอหน้ามันนี่หว่า”ผมบอก
“ไปเหอะ..กรูโทรชวนมันแล้ว..มันก็บอกว่าจะไปทั้งๆที่รู้ว่ามึงไป”ไอ้ข้าวพูด ผมเงียบไปครับ
“แต่ว่า............”ผมพูด
แล้วคิด
“ไปนะ..โอเคนะมึง..สี่ทุ่มอย่าช้า..ไม่งั้นกรูเคือง”ไอ้ข้าวพูดแล้วตัดสายไปซะเฉยครับ สรุปกรูต้องไปใช่มั้ยเนี้ย แม่งเอ้ย
ผมกลับมาถึงห้อง ทำกับข้าวกินเอง เพราะว่าวันนี้อยากทำกินเองนะครับ ไอ้แมนใกล้กลับมาแล้วด้วย เดี๋ยวแม่งก็บ่นหิวอีก ไอ้แมนมันกระเพาะควายมากเลยครับ แต่กินเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน มันกินเก่งมากครับ สมมุติว่าตอนอยู่โรงเรียน มันสามารถหิวได้ตลอดเวลา เดี๋ยวลุกไปซื้อกิน เดี๋ยวลุกไปซื้ออยู่นั่นแหละครับ ผมละเชื่อมันเลยครับ
“กลับมาแล้ว”ไอ้แมนมันพูดเมื่อโผล่พ้นประตูมา
“ทำเหี้ยไรมาวะ...ฮ่าๆๆ..”ผมหัวเราะเมื่อหันไปมองหน้าไอ้แมน ที่หน้าตาแบบ ไปโดนตีนใครเค้ามาอีกละครับเนี้ย หน้าช้ำมาเลยครับ
“แม่งไม่ต้องขำเลย...”ไอ้แมนมันพูด
“อ่าว..ไอ้เหี้ย..”ผมด่ามัน
“แทนที่จะตกใจแล้วสงสารกรู..มาขำกรูซะงั้น..เพื่อนเวร”ไอ้แมนมันด่าแล้วทิ้งเสื้อชอปคณะมันลงบนโซฟา
“เออ..กรูโคตรเป็นห่วงมึงเลย..เป็นไรมาวะ..ตีนใครเนี้ย..บอกกรูเดี๋ยวกรูไปจัดการให้”ผมบอกมัน แล้วเดินไปหยิบกล่องยา
“แม่งเด็กเทคนิคมันตีกัน..เป็นน้องเพื่อนกรู..เพื่อนกรูเลยไปช่วยไกล่เกลี่ย..แต่แม่งเสือกรุมตีนกันซะงั้น..กรูเลยต้องเข้าไปด้วย”ไอ้แมนมันพูด แล้วไปดูกระจก ที่มันเอาไว้ข้างนอกแบบกระจกยาวเต็มตัวนะครับ
“แล้วไงต่อวะ”ผมถามมัน
“มีเด็กคนนึงแต่ตีนหนักชิบหาย..ถีบกรูซะกระเด็นเลย..กรูแม่งโคตรแค้นสัดอะ...เลยเอาสนับมือชกแม่งเลย หน้าเละกว่ากรูอีก..กวนส้นตีนดีนัก..”ไอ้แมนมันเล่าไป ส่องดูความหล่อมันไปครับ
“จะทาเองหรือว่าให้กรูทาให้”ผมบอกมัน
“กรูทาเองดีกว่า..มือมึงกรูก็ตายพอดี”ไอ้แมนมันพูดแล้วหยิบกล่องยาจากมือผม
“ทาเสร็จมาแดกข้าวนะเว้ย..กรูทำไว้แล้ว..เออ..แล้วเมื่อกี้ไอ้ข้าวโทรมามันบอกว่าคืนที่ที่ร้าน..............สี่ทุ่ม”ผมบอกไอ้แมน
“เออดี..เอาเหล้ากระแทกปากหน่อยดิ..เรียนมาหลายวัน”ไอ้แมนมันบอก
“กรูไม่เห็นแม่งมึงเรียน..บ่นเชี้ยไรวะ”ผมด่ามันแล้วตักข้าวใส่จานสองจาน
“อ่าวสัด....เห็นงี้กรูเรียนนะมึง..แม่ง.เห็นกรูเป็นคนไงเนี้ย”ไอ้แมนมันพูดไป ร้องไปด้วยครับ ด้วยความเจ็บ ผมนั่งขำ
“เออแล้วคือนี้ไอ้เหี้ยเข็มไม่ไปด้วยหรอวะ”ไอ้แมนมันหันมาถาม
“ไป..”ผมตอบคำเดียว แล้วเริ่มเครียดอีกครั้ง
“อ่าว..ทำใจได้หรอมึง”ไอ้แมนถามอีก
“เออ..กรูโดนไอ้ข้าวบังคับ”ผมบอก
“ไอ้เชี้ยข้าวนี่ตัวดีเลย..น่ากลัวกว่าไอ้เข็มอีก..หึหึ”ไอ้แมนมันพูด น่ากลัวเรื่องเชี้ยไรวะ กรูละงง
“เออ..เด็กนิเทศกรูยังเอาอยู่ป่าว..สนป่าว.เดี๋ยวจัดไปคือนี้เลย”ไอ้แมนมันพูด
“ไม่เอาวะ..เดี๋ยวกรูไปหาเอาในร้านนั้นแหละ”ผมพูด แม่ง เหมือนหาซื้อกล้วยเนอะ พูดง้ายง่าย
“เออ..หาใหม่แจ่มๆดีกว่า..ในม.กรูเบื่อแล้ว”นั่นครับ แสดงความเลวออกมาเลยครับ มัน ไอ้แมนมันทายาเสร็จแล้วเดินมากินข้าวกับผม ก่อนที่ผมจะออกไปนั่งเล่นกีตาร์ ไอ้แมนดูหนัง สักหกโมงครึ่งผมก็อาบน้ำแต่งตัว ไอ้แมนมันก็เข้าไปอาบน้ำต่อครับ แล้วออกมาดูโทรทัศน์รอเวลา ก่อนที่จะออกเดินทางกัน
พอถึงร้านก็สี่ทุ่มกว่าครับ เดินเข้าไป หาโต๊ะไอ้ข้าว แล้วก็เจอครับ ผมหยุดยืนดูก่อน ว่าบนโต๊ะมีใครบ้าง ไอ้แมนเดินนำหน้าผมไปแล้วครับ ผมเห็นไอ้เข็มมันนั่งอยู่ข้างๆไอ้ข้าว ผมตั้งสติก่อนที่จะเดินไปถึงโต๊ะ
“อ่าว..มาแล้วหรอวะ”ไอ้ข้าวพูดขึ้น ผมยกมือไหว้ พี่ไม้กับพี่ปองครับ แล้วก็พวกเพื่อนพี่ตาร์อีก
“นั่งดิ..”ไอ้ข้าวบอก ผมเลยนั่งห่างจากมันหน่อยครับ แต่ยังไงก็ฝั่งตรงข้ามกับไอ้เข็มอยู่ดีครับ สามารถเห็นหน้ามันได้ ผมนั่งลงข้างไอ้แมน กับพี่ป๊อป
“เป็นไงสบายดีป่าววะ”พี่ป๊อปทัก
“บายดีครับพี่..จัดมาหนักๆครับ”ผมพูดเพราะว่าพี่ป๊อปกำลังรินเหล้าให้ผม ไอ้เข็มมันไม่หันมามองผมหรอกครับ ผมนั่งมองหน้ามันก่อนที่หันมาสนใจเหล้าข้างหน้า แล้วกระดกรวดเดียวหมด
“เฮ้ยๆ..ไม่ต้องรีบก็ได้มั้งไอ้เป้”พี่ซันทัก
“หึ...อยากรีบเมา..อยากรีบลืมอะครับ”ผมตอบไป แล้วยิ้ม ไอ้ข้าวหันมามองหน้าผม ไอ้เข็มก็กินเหล้าไม่สนใจครับ เกือบห้าทุ่มแล้วเวลาก็กำลังดี เริ่มมีคนเต้นมากขึ้น ผมนั่งกินอาหาร ชนแก้ว กระดกรวดเดียวหมด อยู่กับไอ้แมน พี่ซันข้างๆไอ้แมน พี่ป๊อปข้างๆผม โดยไม่สนใจเลยครับ ว่าใครจะขับรถกลับ ไม่รู้ว่าผมหรือไอ้แมน
ผมดื่มๆๆ จนไม่รู้ผ่านไปกี่แก้วแล้ว เริ่มมึนแล้วครับ
“เฮ้ย..ไปเต้นกัน”ไอ้แมนครับ เมาแล้วชอบคึก ผมก็ลุกไปกับมัน ถือแก้วเหล้าไปด้วยครับ
“เฮ้ย..กรูไปด้วย”เสียงพี่ไม้พูดแล้วเดินตามมาครับ ผมเดินไปเข้ากลุ่มตรงกลาง โอย สาวๆ หนุ่มๆ เบียดเสียดกันซะครับ ผมพี่ไม้ ไอ้แมน ยืนเต้นกันสักพัก ไอ้แสบก็มาครับ เสือกมากๆ สักพักไอ้ป๊อดครับ แล้วก็พี่ฝ้าย พี่จอย เต็มไปหมดครับ
“อุ้ย..”ผมหันไปตามเสียง เพราะว่ามีคนชนผมจากด้านหลัง
โอ้.... หนุ่มน้องหน้ามน คนหน้าหวาน ผมยิ้มตาเยิ้มให้ทันที น้องคนนั้น ยืนยิ้มให้ผม
“ขอโทษครับ”น้องคนที่ชนผมพูด
“ไม่เป็นไรครับ....”ผมบอก แล้วหันไปเต้นต่อครับ
เต้นอยู่สักพัก
“อุ้ย..”อีกแล้วครับ ผมหันไปตามเสียงน้องคนเดิม คนเดียวเลยครับ ยืนยิ้มให้ผม
“ตั้งใจชนรึป่าวครับเนี้ย”ผมถามแล้วยิ้มให้
“ครับ..”น้องคนนี้ตอบได้ตรงมากเลยครับ
“ชื่ออะไรครับ”ผมถาม
“นิคครับ..พี่ละ”น้องนิคถามผมกลับ
“เป้ครับ..ยินดีที่ได้ชน”ผมตอบแล้วยิ้ม เต้นต่อนิดหน่อย เดินเข้าไปใกล้น้องนิคมากขึ้น
“มาคนเดียวหรอครับ”ผมถาม แล้วส่งตาเจ้าชู้ไป
“มากับเพื่อนครับ..แต่อยากเต้นกับพี่เป้มากกว่า”นั่นครับ ยั่วกรูซะไม่มี กรูยิ่งขาดมานานอยู่ ผมก็ไม่ได้ค่อยมีอะไรกับใครตั้งแต่เข้ามาอยู่ห้องเดียวกับไอ้เข็มนะครับ ก็มีบ้าง เป็นบางครั้ง แต่พอบอกรักไอ้เข็มไป ก็ไม่มีแล้วอะครับ
“ยินดีครับ..”ผมตอบ แล้วเต้นสีกับน้องนิคสุดๆครับ หันไปมองอีกที ไอ้แมนแม่งหันมามองผม แล้วชี้ไปที่ไอ้เข็มที่นั่งอยู่บนโต๊ะ ประมาณว่า ไม่กลัวหรอ ผมนึกในใจ จะกลัวทำไม ในเมื่อมันไม่ได้สนใจกรู ผมหันไปมองที่โต๊ะ ไอ้เข็มมันหันหน้ามาทางผมพอดีนะครับ แล้วพอมันสบตากับผมมันก็หันกลับ โดยเร็ว
ผมกับน้องนิคเต้นสีเต้นเสียดกันอยู่อย่างนั้น น้องนิคนี่ก็ได้ใจผมสุดๆเลยครับ
“นิคเรียนที่ไหนครับ”ผมถาม
“นิคเรียนม.ห้าอยู่เลยครับ.โรงเรียน.................นะครับ..พี่เป้ละ”การแลกเปลี่ยนบทสนทนากับน้องนิคครับ
“เรียนปีหนึ่งนะครับ..ม............ครับ..”ผมตอบ น้องนิคหันไปเต้นหันหลังให้ผมครับ แต่แบบว่าเสียดสีผมสุดๆ กรูเจอเด็กยั่วครับพี่น้อง ผมกอดเอวน้องนิคเอาไว้ แล้วสีกลับ
“อย่ายั่วมากได้มั้ยครับ”ผมกระซิบที่ข้างหูนิค น้องนิคหันมายิ้มมุมปาก น่ารักน่าฟัดมากๆเลยครับ
มือผมก็ลูบไร้ที่เอวน้องนิคสะโพก จนน้องนิคหันตัวมาทางผม ผมบีบก้นนิคเบาๆ เล็กดีครับ ก็น้องเค้าตัวเล็กอะ มันน่ามากเลยครับ ก้นนี่เล็ก จนมือผมบีบหมดเลยครับ
“พี่เป้อะ....”น้องนิคร้องออกมา แล้วเอามือกอดคอผม ผมยิ้มแล้วมองหน้านิค
ผมกับน้องนิค เต้นสีกันอยู่สักพัก
“เดี๋ยวนิคมานะครับ”น้องนิคพูด
“ไปไหนครับ..”ผมรีบถามทันที
“ห้องน้ำ..”น้องนิคบอก แต่สายตา เชิญชวนสุดๆครับ ผมรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น น้องนิคเดินไป
“เฮ้ย..ฝากหน่อย..เดี๋ยวมา”ผมยื่นแก้วเหล้าให้ไอ้แมน
“ใส่ถุงรัดยางด้วยเน้อเดี๋ยวน้ำแกงหก”ไอ้แมนมันกวนตีนผมครับ แล้วผมก็รีบเดินตามน้องนิคเข้าไป
ผมเห็นหลังน้องนิคไวๆเข้าไปหลังร้านครับ อ่าวไหนบอกจะเข้าห้องน้ำไง ผมเดินตาม น้องนิคหันมาส่งยิ้มให้ ผมยิ้มกลับ น้องนิคหยุดเดินตรงมุมเสา ที่มืด ผมเดินเข้าไปหา น้องนิครีบกอดคอผมไว้ทันทีครับ ผมกับน้องนิคไม่รีรอที่จะประกบปากกัน น้องนิคก็เล่นด้วยเป็นอย่างนี้ ผมจูบน้องนิค จนน้องนิคครางออกมาเบาๆ กอดคอผมแน่น มือผมก็ลูบไร้ไปทั่วตัวน้องนิค บีบก้นน้องนิคเบาๆ จนแรงขึ้น น้องนิคครางออกมา
“อ่า....พี่เป้ฮะ..”น้องนิคร้อง เสียงร้องทำให้ผมอารมณ์ขึ้นมากๆครับ มือผมล้วงเข้าไปใต้เสื้อนิค เอวเล็กมากๆเลยครับ เลื่อนไปจนถึงหน้าอก ที่ชูชันอยู่ หัวนมเล็กมากๆ ผมจับหน้าอกน้องนิค จนน้องนิคแอ่นหน้าอกขึ้น ผมประกบจูบน้องนิคอีกครั้ง
“ไปห้องน้ำเถอะครับ”น้องนิคบอกผมเสียงกระเส่า แล้วเมื่อกี้มึงเดินมาทางนี้ทำไม เข้าห้องน้ำก็จบไปแล้ว ผมนึกขำในใจ ผมจับมือนิค เดินมาทางห้องน้ำ แต่แล้วพระเจ้าก็ไม่เข้าข้างครับ ไอ้เข็มมันเดินมาพอดี มันมองหน้าผมกับน้องนิค แล้วมันก็เดินเข้าห้องน้ำไป เอาผมอึ้งแดกเลยครับ ถ้ากรูเดินเข้าไปในห้องน้ำตอนนี้มันต้องรู้แน่เลยว่ากรูเข้าไปทำอะไร แล้วมึงจะแคร์เหี้ยไรละไอ้เป้ อ่าว ก็กรูรักมันอะ แต่มันไม่ได้รักมึง มึงจะแคร์เพื่อ..เด็กมาหาถึงที่ แรงจีบยังไม่ต้องออกเลย ไม่เอารึไง เสียงในหัวผมตีกลับไปกลับมา แต่แล้ว คิดนานเกินไปครับ
“พี่เป้ครับ..ทำไมไม่เข้าไปละ”น้องนิคถาม
“คือว่า...เอาไว้วันอื่นดีกว่านะครับ.พี่ไม่ค่อยชอบห้องน้ำเท่าไหร่”ผมตอบไม่ได้คิดครับ เพราะคิดไม่ทัน สักพัก ไอ้เข็มก็เดินออกมาพอดี ผมจ้องหน้ามัน มันจ้องหน้าผม แล้วเดินสวนไป
“หรอครับ..งั้นเราไปเต้นต่อก็ได้”น้องนิคพูด จับมือผมแน่ ผมหันไปยิ้ม
“ครับ..”ครับนี่คือทางที่ผมเลือก คือกลับไปเต้นต่อ ไม่ได้แดกน้ำเด็กเลยไง เซ็งตัวเองครับ
“อ่าว..ไหงเร็วจังวะ”เสียงไอ้แมนครับ
“เหี้ย.เจอแม่มึงไง..ไอ้เข็มเดินไปเข้าห้องน้ำ.กรูเลยหมดอารมณ์ทำเลย”ผมบอก
“ฮ่าๆๆ...สมน้ำหน้า”ไอ้แมนพูด ผมตบหัวมันเบาๆ ก่อนที่จะเต้นกับน้องนิคต่อครับ
ผมหันไปดูที่โต๊ะเป็นระยะๆ ไอ้เข็มมันนั่งกินเหล้าอยู่กับไอ้ข้าวครับ ผมก็สบายใจหน่อย ผมว่าผมจะห่วงมันมากเกินไปแล้วแหละครับ น้องนิคก็เสียดสีผมได้สีผมดีเหลือเกินครับ
“เฮ้ย..”ผมร้องออกมาเบาๆ น้องนิคแกเล่นจับที่น้องชายผมครับ ดีนะครับ ที่คนเยอะ ไม่มีใครสนใจ ผมหันมองหน้าน้องนิค น้องนิคยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่
“ระวังงูฉกนะครับ”ผมก้มไปกระซิบเจ้าตัวเล็กข้างหน้า
“อยากโดนงูฉกจังครับ”น้องนิคตอบได้ยั่วยวนสุดๆครับ ผมบีบก้นน้องนิคอย่างแรง จนน้องนิค ซบที่อกผมทันที แล้วปล่อยมือมากอดคอผมครับ
“เด็กโรงเรียนนี้น่ารักกันทุกคนรึป่าวครับเนี้ย”ผมแซว แล้วลูบหัวนิคเบาๆ
“นิคคนเดียวเหอะ..”น้องนิคหันมาตอบ แล้วเต้นต่อ ผมหันไปมองที่โต๊ะอีกที ไอ้เข็มหายไปจากโต๊ะแล้วครับ เหลือแต่ไอ้ข้าว พี่ตาร์ แล้วก็พวกพี่ๆคนอื่น
“นิคครับ..เดี๋ยวพี่มานะครับ”ผมกระซิบบอกนิค
“ไปไหนครับ..”น้องนิคถาม
“เพื่อนพี่มีเรื่องนะ..มันกวักมือเรียกแล้ว”ผมโกหกไปครับ
“ครับ..รีบมานะครับ”น้องนิคตอบ แล้วหอมแก้มผมเบาๆ ผมก็หอมกลับ นี่ถ้ากรูไม่รักมึงนะไอ้เข็ม กรูจะล่อน้องคนนี้ให้เดินไปได้ไม่หลายวันเลย เสียดายชิบหายเลยครับ ผมเดินออกมาทิ้งน้องนิคไว้ น้องนิคหันไปเต้นกับเพื่อน ผมเดินไปที่โต๊ะ
“ข้าว.ไอ้เข็มไปไหนวะ”ผมถามไอ้ข้าว
“เห็นบอกว่าออกไปคุยโทรศัพท์ข้างนอก”ไอ้ข้าวบอก
ผมเดินออกมานอกร้านทันทีครับ
ผมยืนหาไอ้เข็มอยู่หน้าร้านไม่เจอมันครับ เดินไปอีกด้านก็ไม่เจอ เลยไปหาที่จอดรถก็ไม่เจอครับ แต่ว่าเจอรถมันแล้วนะครับ เลยยิ่งเป็นห่วงใหญ่ ผมเดินไปเรื่อยๆ
“แม่งเอ้ย...ปากดีนะมึง”เสียงคนดังขึ้นมาเหมือนมีเรื่อง ผมรีบวิ่งไป เห็นไอ้เข็มมันต่อยอยู่กับคนสองคนครับ แต่แล้วมันก็โดนถีบจากด้านหลัง ล้มลงไป แต่มันก็ถีบอีกคนได้ แล้วลุกขึ้น ไปชกอีกคน แล้วก็โดนล๊อกอีกรอบ อ่าว แล้วกรูจะยืนดูอีกนานมั้ยเนี้ย ผมรีบวิ่งเข้าไป
ผลัก
ผมถีบไอ้คนที่มันล๊อกไอ้เข็มไว้ ไอ้เข็มหันมามองหน้าผมทีนึง ก่อนที่มันจะหันไปจัดการอีกคน ส่วนผมจัดการอีกคน จนพวกมันน่วมไปเลยครับ แล้วมันก็วิ่งหนีไป เพราะว่ามันเสือกเล่นมีด แต่ว่าผมแย่งมาได้นะครับ ไอ้อ่อนเอ้ย พกมีดแล้วเล่นไม่เป็นนะ รู้มั้ยว่ามันอันตราย
ผมกับไอ้เข็มยืนหอบเหนื่อย มันหันมามองหน้าผมนิดนึง ก่อนจะเดินไปด้วยความโมโห
“เข็ม..มึงเจ็บตรงไหนรึป่าว”ผมรีบเดินไปถาม มันเดินไม่สนใจผม แต่ว่าเดินช้าๆนะครับ เพราะว่าคงเหนื่อย ผมรีบคว้าข้อมือมันไว้
“ปล่อยกรู..”ไอ้เข็มหันมาตะคอกใส่ผม
“มือมึงเป็นแผลนะ..เดี๋ยวกลับห้องไปทำแผลดีกว่านะ”ผมรีบบอก
“ปล่อยกรู..แม่งกรูบอกให้ปล่อยไงวะ”ไอ้เข็มมันสะบัดมือออกแต่ไม่หลุดครับ
“เอามือมึงออกไปเลยไอ้เหี้ย...จับของใครมาบ้างแล้วก็ไม่รู้”ไอ้เข็มมันด่าให้ครับ เอาผมอึ้งแดกอีกแล้วครับ
“เข็ม...คือกรู...”ผมอ้ำอึ้งทันที งงแดกเลยครับ
“ฟังกรูก่อนนะ..คือเมื่อกี้กรูไม่ได้..อะไรจริงๆนะ”ผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าตอนนั้นผมแก้ตัวไปทำไม แต่แค่อยากให้มันรู้ไว้ แค่มันเท่านั้นครับ มันสะบัดออก
“มันเรื่องของมึง..จะทำเหี้ยทำห่าไรมันก็เรื่องของมึง.ปล่อยกรู.กรูจะกลับห้อง”มันบอกแล้วผลักผมออก ผมรีบวิ่งตามมันไป
“เข็ม....งั้นกรูกลับด้วยนะ..”ผมบอก
“กลับไปที่ของมึงสิ..ห้องนั้นมันห้องกรู”นั่นครับ ไอ้เข็ม แม่งไม่ค่อยพาลเลยครับ
“ไหนบอกจะย้ายออกไง.ไม่ไปขนของสักทีละ.เกะกะ..”ไอ้เข็มมันหันมาด่า
“เข็ม....”ผมเรียกชื่อมัน อยากให้มันหยุดระงับอารมณ์บ้างนะครับ
“กรูกลับด้วยนะ..กรูขับรถให้นะ”ผมบอกมันแล้วรีบรั้งแขนมันไว้
“กรูบอกให้ปล่อย..แม่ง...มึงก็ไปหาได้เด็กนั้นดิ..มายุ่งไรกับกรูวะ”ไอ้เข็มมันสะบัดแขนออก
“กรูกับน้องนิคไม่ได้..”ผมกำลังจะแก้ตัวแต่ว่า
“กรูไม่อยากฟัง..มันเรื่องของมึง”ไอ้เข็มพูดแล้วปิดหู ผมรีบจับมือมันออกจากหู มันทำท่าอย่างกับเด็ก ผมจะคิดเข้าข้างตัวเองได้รึป่าว ว่ามันหึงผม จะคิดได้รึป่าว ผมคิดซ้ำไปซ้ำมากับภาพคนตรงหน้า ไอ้เข็มมันรั้งมือไว้
“เข็ม...กรูรักมึงนะ..กรูรักมึง”ผมบอกมัน แล้วกอดมันเข้าตัว แล้วประกบจูบมันทันที ไอ้เข็มมันขัดขืน แต่ผมก็ยังดื้อจับมันไว้แน่น
“อือออ...”ไอ้เข็มมันร้องในลำคอเหมือนให้ผมปล่อย
“ไอ้เหี้ย...”ไอ้เข็มด่าออกมาเมื่อมันผลักผมออกได้สำเร็จ
“กรูเหี้ยกรูก็เหี้ยรักมึงนะ”ผมบอกมัน ไม่รู้จะว่าไรมันกลับอะครับ
“ไอ้ชิบหาย..แม่งไปตายซะไป..”ไอ้เข็มมันด่าแล้วรีบวิ่งไปที่รถมันครับ ผมรีบวิ่งตามมันไป แต่มันหันกลับมาถีบผม จนล้มลงกับพื้น แล้วขับรถออกไปทันที ผมรีบวิ่งไปที่รถผม แล้วขับตามออกไปโดยเร็ว
มึงรักกรูใช่มั้ยเข็ม.. ถ้ากรูไม่ไดเข้าข้างตัวเอง กรูจะคิดได้มั้ยว่าเมื่อกี้มึงหึงกรู มึงรักกรูใช่มั้ย ใช่มั้ยเข็ม
ผมเหยียบขันเร่งจนไม่รู้ว่าเท่าไหร่แล้ว ไอ้เข็มขับรถออกไปเร็วมาก ตอนนั้นดึกมาแล้ว รถตรงนี้เป็นถนนใหญ่ ไม่ค่อยมีรถแล้ว ถึงมีผมก็แซงแม่งหมดแหละครับ ผมเห็นท้ายรถไอ้เข็มไวๆ
ผมเหยียบขันเร่งแรงขึ้น เพราะว่าไฟมันจะแดงแล้ว แต่แล้ว ไฟมันก็แดงก่อนที่ผมจะไปถึง
แต่ผมก็เลือกที่จะขับต่อไป โดยไม่หยุด
เอี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
โครม
เสียงอะไร แล้วตัวกรูโดนอะไรกระแทกเนี้ย หลังจากนั้น ผมก็นอนหลับไป ใช่ผมนอนหลับไป
...
มาต่อให้แล้วนะค่ะ
งานยังไม่เสร็จเลย
กำหนดส่งวันอังคารนี้ แต่ว่าอยากมาต่อเรื่องก่อนนะ
คืนนี้คงทำให้เสร็จ แล้วเรื่องเป้เข็ม อาจมาต่อนะค่ะคือนี้ อาจจะนะค่ะ ถ้าทำงานเสร็จก่อน
ไปแระค่ะ
รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้นเลยค่ะ
จุ๊บๆค่ะ
หัวข้อ: [นิยาย]สุดท้ายกรูก็รักมึงจนได้..ไอ้โรคจิต (ไม่อนุญาตให้นำนิยายไปโพสเวปอื่นค่ะ) (อ่าน 2644945 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก