ฉลองหน้าที่ 100( มันถึงได้ไงฟะ..ทั้งๆที่ตูไม่เคยจะเข้าอิอิ)
....ไอโมน้อย ขอขอบอกขอบใจ แควนๆทั้งหลาย ที่มีน้ำจิตน้ำใจ มาแวะเยี่ยม ชม....กระผมนายโมโม
ก็ไม่มีอะไรจะตอบแทนหรอกครับ...นอกจากความรักจากใจดวงน้อยของกระผม...(ว่าแต่ว่า..มารอกันนานขนาดนี้ ไม่เหนื่อยกันบ้างเหรอครับอิอิ)
วันนี้อารมณ์ ในการเล่าเรื่องของกระผม ก็ยังไม่มีอีกเช่นเคย...เฮ้อ..มันน่าเศร้าแท้น้อ....
.....ตามที่เคยเกริ่นๆไว้ก่อนหน้านี้ซัก....อืม (นานขนาดไหนนะ) 2-3 วัน (มั้ง) ก่อน
กระผมได้บอกแควนๆไปว่า ไม่ฉบาย นั้น.......แฮ่มๆๆๆ...... :serius2:เกิดเรื่องแล้วครับ
ไอโม ....ไอโม.....คออักเสบ อะ...ฮึกๆ...เจ็บคอมากมาย......
ตอนวันแรกๆที่บอกว่าป่วยก็แค่ ปวดหัว ตัวร้อน เป็นไข้อ่อนๆ...ปวดเมื่อยตามตัว..ระคายคอเล็กๆ...
แต่แล้ว ..โอ้แม่เจ้า……
เหตุเกิด ณ เช้าวันนี้..
กระผมงัวเงียแหก ขี้ตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวเล็ก น้อย...(เกิดจากไข้นะเฟ้ย ไม่ใช่กิจกรรมเข้าจังหวะใดๆทั้งสิ้น ชิ)
ตาปรือๆ..สิ่งแรกที่ผ่านเข้ามาในจักษุ ..(ดูศัพท์เค้า) คือหน้หนวดๆ เคราๆของไอคิม(ได้ข่าวว่ามันจะไว้หนวด ไว้ทำพ่องมันรึไงก็ไม่รุ) ที่มาซุกอยู่ที่ซอกคอผม..เนื้อตัวผมก็โดนรัดไว้ซะแน่น...ไอนี้สงสัยชาติที่แล้วมันคงขี้เหร่สุดๆ..ไม่มีใครเอามัน มันเลยไม่มีคนกอด ชาตินี้ มันก็เลย เล่นผมซะคุ้มเชียว
ผมลองขยับหน้าอก..แบบหายใจฟึดๆ อะครับ ให้หน้าอกมันกระเด้งๆ (เข้าใจการกระทำผมกันรึเปล่านะ ตามนั้นแหละ) ..ไอคิมมันจะได้รู้สึกตัว จะได้ปล่อยๆผมไปซะที...
แต่...มันก็หาตื่นไม่..ยิ่งรัดผมแน่นยิ่งกว่าเดิมซะอีกแหนะ....ฮ่วย.....กูลูกมีพ่อ มีแม่นะ....กอดยังกะ...กูไม่มีพ่อ ไม่มีแม่งั้น นิสัยไม่ดี
...กระผมก็เลยยกกำปั้นขึ้น แล้วฟาดโป๊ะ ลงบนหัวมัน...
“โอ๊ะ....โอ้ย...เจ็บนะไรเนี่ยะ....จะฆ่ากันแต่เช้าเลยเหรอ...อยากได้ผัวใหม่รึไงฮะ”
ชิ ไอบ้า...ปากมันบ่น เสียงมันเข้ม แต่การกระทำมันช่างตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง...ตาระยับเชียวพ่อคุณ พ่อเจ้าประคุณรุนช่อง
ไอโมก็เตรียมเม้งเต็มที...มือวางแหมะ ลงที่หัวมันแล้ว เตรียมขยุ่ม...ไอคิมมันก็เงยหน้าขึ้นมาสบตาเยิ้มๆของมันกับตาปรือๆของผม...
“อะ อะอะ...” เฮ้ย...เกิดอะไรขึ้นกับผม...
ผมขยับปาก อ้าผงาบๆ...พยามเปร่งเสียงออกมา แต่ก็มีแต่ลม...ไอคิม จากตาเยิ้มๆ เริ่มขมวดคิ้ว...ไอโมเอามือออกจากหัวมัน
“โม ..เป็นไรอะ..ไม่ขำนะเว้ย..เราไม่ขำนะเป็นไร...” ไอคิมมันลุกพรวดขึ้นทันทีครับ..จากที่ทับๆผมอยู่ลุกฟึดเลย
ดึงตัวผมขึ้นมานั่งพับเพียบเรียบร้อย
“อะแฮ่ม..” ไอโมพยายามทำคอให้โล่ง รู้สึกเหมือนมีเสมหะ ติดอยู่ในคออะครับ
คอก็เจ็บมากกว่า วันก่อนซะอีก...
“อะแฮ่มๆๆๆๆ อะ อะ อื้อๆ...” พยายามเทส เสียงของตัวเองไป
โดยมีไอคิมนั่งลุ้นอยู่ข้างๆ....
“อิม..อึ๊...เอา...เอ็บ ออ...”โห แม่เจ้า กว่าจะพูดออกมาเป็นคำครับ...แทบตาย...
เฮ้ย...ทำไมเป็นมากขนาดนี้อะโม...เมื่อวานยังไม่ขนาดนี้เลยนะ...
ใช่แล้ว ไอโม เจ็บคอ เสียงแหบ มาหลายวันแล้วครับแต่ไม่ยอมไปหาหมอ...ไปแค่ร้านขายยาแล้วซื้อยาแก้ไข้ กะยาแก้เจ็บคอมากินเฉยๆ
วันนี้ไข้ไม่มีแล้ว....แต่อาการเจ็บคอ...มากกว่าเดิมซะอีก...ไม่มีเสียงเลยแหละ...วันก่อนแค่เสียงแหบ แต่วันนี้เสียงหายเลย...
ไอคิม ก้าวยาวๆ ไปเปิดม่านหน้าต่างออก ให้แสงแดดส่องให้มาในห้องนอน... โดยมีเสียง อึ๊ๆ อ๊ะๆ ของไอโมเป็นแบล๊คกราว
พอมันเปิดม่านหน้าต่าง ม่านระเบียงเสร็จเรียบร้อยมันก็เดินกลับมานั่งที่เดิม พร้อมจับบ่าผม...ไว้ ทั้งสองมือ...
“พูดอีกทีซิ” ไอคิมมันทำหน้าขมวด แล้วจ้องเขม่งมาที่ปากผม...
“อะ แฮ่มๆ...เอี๊ยง...อะแฮ่ม..ไอ่ อี.. แฮกๆ” โหย หอบแฮกๆเลยไอโม...
“อิม..อะ..เอา.....อะ...เอ็น ไอ้ อ่าว....” ฮึกๆ...กลัวชิบ....เสียงผม ณ ขณะนี้มันเหมือนเสียง...ของ คนที่เป็นถุงลมโป่งพอง แล้วเค้าผ่าตัดคออะครับ แล้วคอมันเป็นช่องๆอะ...เสียงผมเปนงั้นแหละ...
โคตรตกใจเลย ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นมากขนาดนี้....คิดดูว่าผมยังตกใจแค่นี้แล้วไอคิมจะเหลือเหรอ..
ไอโมน้ำตาปริ่มๆที่ขอบตา....คิดดูเอาแล้วกัน...คนที่พูดมากเป็นต่อยหอยอย่างผม....ต้องกลายเป็นไอใบ้พูดไม่ได้ แม่เจ้าา.....ทำไมฟ้าดินถึงทำร้ายไอโมเยี่ยงนี้...
“โอ๋ๆๆ...ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร..แค่หวัดลงคอเอง ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร”....ไอคิมจูจุ๊บ ลงที่หน้าผากผม...1 ที
ที่ แก้ม 1 ที แล้วจุ๊บๆๆ ที่ปากผมหลายๆที แล้วจึงดึงผมเข้าไปกอด...
ไอโมได้ทีเลยออเซาะเลยสิทีนี้....
“ฮือ....” ไอโมพยายามจะพูดอีกหลายคำครับ...แต่...มีแต่ลมที่ออก...
มันก็เลยยิ่งทำให้ไอโมใจเสีย.....ร้องไห้โฮเลยสิทีนี้.....
ยิ่งร้องไห้เสียงก็ยิ่งหาย...ทั้งขี้มูกขี้ตา เปรอะ..หัวไหล่ไอคิมไปหมด......(สมน้ำหน้าชอบแก้ผ้านอนดีนัก ชิ)
“อือ...” ไอโมรู้แน่แล้วว่าเสียงตัวเองคงไม่มีแน่ๆหล่ะงานนี้...ก็เลย...ทำปากผงาบๆกระซิบข้างหูไอคิม
“คิม...เรากลัว ฮึก...เราจะเป็นใบ้ไหมอะ..ฮือ”....พูดไปร้องไห้ไป..สะอื้นฮึกๆอยู่กับไหล่มัน
“ไม่หรอก ไม่หรอก...แค่หวัดเอง หวัดลงคอ...เดี๋ยวเราไปเอาน้ำอุ่นมาให้นะ...เจ็บคอต้องกินน้ำอุ่นๆ...เอาน้ำมะนาวด้วยดีกว่านะโม”..ไอคิมมันทำเสียงร้อนรน...
ดึงหน้าผมออกจากไหล่มัน...
ไอโมพยักหน้าหงึกๆ...พร้อมน้ำมูกน้ำตาที่เปอะเต็มหน้า....
“โอเคๆๆ....มันเปนไรหรอก...เดี๋ยวมานะ...จุ๊บ” มันจุ๊บที่หัวเน่าๆผมทีนึงแล้วก็ลุกจากเตียงไป..
ไอโมก็สะอื้นฮึกๆ.....แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง
พอไอคิมลับสายตาไปไอโมก็คิดหล่ะครับ ถึงเหตุผลที่ทำให้ผมเสียงหายไปแบบนี้......กลัวไปสารพัดครับ...ตอนนี้ไม่กลัวแล้วว่าตัวเองจะเป็นใบ้..(อิอิ คิดได้เนอะ กลัวอะไรไม่เข้าท่า)..
ตอนนี้กลัวอย่างเดียวคือ.........กลัวเป็นอะไรที่มากกว่าหวัดลงคอ..แลวต้องรักษากันอีกยาว.....บอกตรงๆว่าตอนนี้ ผมคิดว่า ผมจะเป็น กรดไหลย้อนรึเปล่า.....
เพราะช่วงหลังๆมานี้ผมมักอ้วก บ่อยๆ...อาจจะเพราะผมไม่ค่อยสบายรึเปล่าก็ไม่รู้...ผมคิดอะไรเข้าไปมันก็พลอยจะอ้วกแตกอ้วกแตนเอาง่ายๆ....เหนื่อยๆเพลียๆหน่ะครับ...
“เอ้า โม...ดื่มน้ำมะนาวหน่อยเร็ว..” มัวแต่นอนคิดอะไรเพลินๆครับ...
ไม่รู้ว่าไอคิมมัน...เดินเข้าห้องมาตั้งแต่เมื่อไหร่...ไอโมก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วรับแก้วน้ำมะนาวอุ่นๆจากมือไอคิม...
“อ๋า” ไอโมอุทานด้วยความแสบร้อนในคอ เมื่อน้ำมะนาวอุ่นๆ วิ่งลงคอไป..
ทำหน้ายู่ใส่ไอคิมนิดหน่อย...
“สงสัยคอคงอักเสบหนักแล้วหล่ะโม... ลุกไหวไหม...ไข้ไม่มีแล้วนี้หน่ะ” มันถามผม แล้วมันก็ตอบของมันเอง มันพูดอะไรของมันไปเรื่อย...
ผมก็นั่งมองปาก แดงๆของมันที่พูดนั่นพูดนี้ พร้อมกับมือใหญ่ๆ อุ่นๆ ที่ลูบแก้ม ลูบหน้า ลูบหัว ลูบปากผมไปเรื่อย...
มารู้สึกตัวอีกที ไอโมก็จุ๊บเบาๆลงที่ปาก ช่องบ่นของไอคิมไปซะแล้ว....
...........ไอคิมเงยหน้ขึ้นสบตากับผม...แล้วยิ้มนิดๆ....
“หึ..ร้ายจริงนะนาย..” มันพูดยิ้มๆ แล้วจูบปากผมไปหนึ่งจ๊วบ.....
......................
สรุปว่า...จากนั้นไอคิมมันก็พาผมไปหาหมอครับ....หมอก็บอกว่าหวัดลงคอ คออักเสบ...ในคอแดงแจ๋เลย....หมอก็ให้ยามากิน...3-4 ถุง....พร้อมคำถามที่บาดใจไอโมมากว่า...
ฉีดยาซักเข็มดีไหมครับ..จะได้ไม่ต้องกินยาเยอะ...
ไอโมรีบร้องห้ามด้วยเสียงแหบแห้งของตัวเองว่า...
“ไอ่ เอ็น ไอ อับ อ๋อ...อ๋ม อะ อิน อา” อิอิ....
ตอนนี้ค่อยยังชั่วแล้ว พูดเปนคำๆแล้วครับ ไม่มีแต่ลม เหมือนเมื่อเช้า...คอที่แสบๆตอนนี้ก็ค่อยยังชั่วแหละ..
ว่าแต่ว่า...ไอบ้าคิมอะ...ผมเจ็บคอนะเว้ย ไม่มือขาดแขนด้วน ขาด้วนซะหน่อย...
จะบริการดีเกินไปรึเปล่า.... ชิชิ
(แต่ยังไงไอคิมมันก็เป็นบุรุษพยาบาลที่น่ารักที่สุดในโลกเลยแหละ อิอิ)
ไปแล้วเน้อ เจอกันอีกที เมื่อม่อารมณ์.....
ป๋อหล๋อ....ช่วยอวยพรให้ไอโม หายเสียงแหบแห้งเร็วๆด้วยนะครับผม จุ๊บๆๆๆๆๆ
โมโมของคิมคิมๆ ครับผม
หัวข้อ: .คิมคิม โมโม( 03/08/2019 โมโม มาทักทาย) (อ่าน 470878 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก