ตอนพิเศษ....เขาวานให้นู๋จับของลับ...(เอาหละเว้ยเฮ้ย)

เฮ้อ...คนเรานี่บทมันจะซวยอะนะว่ามะ ...อย่างไอโมนี่ปะไร บทมันจะซวยอะไร อะไรก็ฉุดไม่อยู่
ไม่รู้เป็นเจี้ยไรนักหนาเนาะเพื่อนๆ เฮ้อ...ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะราหูอมจันทร์,ดาวเสาร์ทับดาวอังคาร,โมทับคิม(คิคิ) อะไรก็ว่ากันไป แต่ทำมาย ทำมายไอโมถึงได้มีเรื่องให้เจ็บตัวแบบจำยอมอยู่บ่อยๆก็มิอาจทราบได้ เซ็งเนอะว่ามะเพื่อนๆ

หลายวันก่อนขณะที่ไอโมเดินอ่อยอิ่งตามตูดไอคิมที่ซอยตีนยิกๆด้วยความรีบเร่งไปที่รถ เพื่อที่มันจะรีบไปรับญาติมันที่หนามบิน(ก่อนที่หนามบินจะเกิดเรื่องมิดีมิงามแค่วันเดียวเอ๊ง กาซิก กาซิก)
ญาติมันเป็นหญิงงามนามกระเดื่อง...เป็นคนยุดยาแหละ แต่ไปได้ฟาละมีอยู่ที่เจียงใหม่เจ้า เหะๆ....ก็มาเยี่ยมพวกไอคิมปีละครั้งอะครับ
บางทีบ้านไอคิมก็ไปเยี่ยมแกที่เชียงใหม่ บางทีแกก้อลงมาเยี่ยมพวกไอคิมที่กรุงเทพ บางครั้งบางหนก็นัดเจอกันที่ยุดยาเลย
ผมอะไม่อยากเจอหน้าแกซักเท่าไหร่หรอกครับ..คือนะผมก็มีเหตุผลที่ไม่อยากเจอหน้าแกอะนะครับ ถึงแม้แกจะดูไม่เห็นด้วยกับความสัมพันธ์ฉันท์ผัวเมียของผมกับไอคิมซักเท่าไหร่นัก...
แต่แกก็ไม่ได้ต่อต้านอะไรหรอกครับ...แฮะ... แต่แบบว่า ยังไงดีหล่ะ...คือตัวแกอะเป็นคนมีกะตังค์ไงครับ ดูฮายโซ๊ ฮายโซอย่างรุนแรง...ดูผู้ดี๊ผู้ดี..ดูมีสกุลรุนช่องยังไงมะรุ...แล้วดูผมดิครับ..ดูได้ซะที่ไหนกัน
แกก็เลยไม่ใคร่พอใจกับการแต่งเนื้อแต่งตัวและก็ภาพลักษณ์อันสุดโต่งของผมซักเท่าไหร่ .... แกมาทีไร แกต้องเรียกหาผมให้ไปช่วยแกถือของช๊อปปิ้ง แล้วก็จัดการจับผมแปลงโฉม ขัดเนื้อขัดตัว อาบน้ำแร่ แช่น้ำน้ำ จนผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นสาวน้อยบ้านนา ที่กำลังโดนแม่ผัวใจร้ายกลั่นแกล้งยังไงบอกไม่ถูก กาซิก กาซิก..
พร้อมกับคำพูดแสบๆคันๆของแกที่แอบจิก แอบกัด แอบด่าผมแบบผู้ดี๊ผู้ดีของแก...กาซิก ...เข้าตำราแม่ผัวลูกตะใภ้เลยแหละคุณเอ๋ย...นอกจากเรื่องที่แกชอบยุ่งวุ่นวายกับการแต่งเนื้อแต่งตัวของผมแล้วผมยังโดนแกด่าแบบเนียนๆเรื่อง...เรื่อง...โฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แกหาว่าผมเป็นภรรยาที่ไม่ได้เรื่องได้ความของหลานชายแกหง่ะ ฮือออออออออออออออออออออออออออ.......ผมเคยขู่ฆ่าแกทางสายตาครั้งนึงสยองไปถึงรูขุมขนเลยแหละคุณเอ๋ย...ดุชิบ ...เฮ้อ..
"เฮ้อ" ไอโมถอนหายใจเป็นครั้งที่ 1300 ด้วยความถ้อแท้ใในอุรา....
ไม่ใช่ป้ากูซะหน่อยทำไมกูต้องไปรับด้วยฟะ เซ็งนะหนิ...เป็นคนแรกที่มารยาชายแปดร้อยเล่มเกวียนของไอโมไม่สามารถทำให้แกเอ็นดู๊เอ็นดูผมขึ้นมาได้ ไอโมเศร้า
ก้ได้แต่เดินคอตกหางลู่ เดินตามตูดไอยักษ์ไปด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยวเรี่ยวแรงหายหมดสิ้น
"โอ๊ะ"
"โป๊ก"
โอ๊ะแรกคือเสียงตกใจเล็กๆของไอโม
เสียงโป๊กคือเสียงหัวเข่าไอโมทรุดฮวบลงกระแทกกับพื้นซีเมนท์ของลานจอดรถอย่างจัง...พอเข่าลงกระแทกพื้นแบบสุดตีน ไอโมก็ชาสิครับ หมดแรงเลยทรุดฮวบลงกองกับพื้นหน้าตาเหยเก
และด้วยความที่กลัวว่าตัวเองจะล้มลงหัวฟาดพื้นสัญชาตญาณมันสั่งให้ทำอะนะ ไอโมก็เลยเอามือคำพื้นไว้กันล้ม เป็นเรื่องเลยสิทีนี้ ข้อมือด้านขวาผมมันไม่ค่อยดีอยู่ด้วยอะครับ เริ่มหนาวแล้วมันก็เริ่มเจ็บ
"โอ้ย"
เมื่อแรงทั้งหมดถ่ายเทมาที่ข้อมือขวา และมันก็เจ็บจี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขึ้นมาอย่างรุนแรงไอโมก็เลยจำเป็นต้องปล่อยร่างตัวเองให้กระแทกลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดที่ข้อมือมันได้ลามขึ้นมาจนทั่วทั้งแขน
"อ้าวเป็นไรอีกอะ..อย่ามาตอแหลนะโม...สายแล้วเดี๋ยวคุณป้ารอ" ไอคิมมันทำเสียงหงุดหงิดใส่ผมอะครับ
ไอบ้ากูไม่ได้ตอแหลเว้ย ด่ากูไมอะ กูเจ็บนะ กูเสียใจนะเนี่ย มึงเห็นกูเป็นคนแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไร วะ...
ไอโมไม่เงยหน้าขึ้นมองไอคิมเลยแหละก็คนมันน้อยเนื้อต่ำใจนินา...ปิดปากเงียบกริบ ไม่พูดไม่จาเอาแต่ก้มหน้า ขอบตาร้อนวูบวาบ...
เจ็บตัวก็เจ็บ เจ็บใจก็เจ็บ น้อยใจไอบ้าคิมด้วยแหละ ฮึก มึงไม่รักกูแล้วใช่ไหม ใช่สิ....กูมันไม่ใช่ผู้ร้ากมากดีเหมือนป้ามึงกับลูกสาวแกหนิ..น้อยใจเป็นที่สุดไอบ้าๆๆๆ
แหมะ แหมะ...
และแล้วน้ำตาไอโมก็หยดแหมะๆ ลงอาบแก้ม
"ฮึก ฮือ" ก้มหน้าสะอื้นฮึกๆ มือก็ถลกขากางเกงยีนส์ขึ้นดูผลงานอันแสนซวยของตัวเอง
"อ้าว ร้องไห้ทำไม เฮ้อ....โอ้ย กูจะบ้าตายเป็นเจี้ยอะไรอีกเนี่ยะ" อย่ามาตวาดกูนะ (ก่อนออกจากบ้านมามะกี้ก็ทะเลาะกันไปยกหนึ่งแล้วครับ ไอโมท่วงเวลาสุดฤทธิ์ไม่อยากไปหง่ะ)
"......." ไอโมเงียบครับ ตั้งหน้าตั้งตาถลกกางเกงต่อไป
โอ้มายบุ้ดดา.....โอมายก๊อดดดดดดดดดดดดดดด....ขนาดมีกางเกงยีนส์หนาๆรองรับนะครับนี่...เข่าไอโมถึงขั้นเลือดซึมเลยครับ มีรอยถลอกเล็กน้อย แต่ครับ แต่...หัวเข่าแดงเถือกเลยครับ
และพอมันหายชา มันก็เริ่มเจ็บ แล้วก็ไต่ระดับความเจ็บปวดขึ้นไปทีละหน่อย ทีละหน่อย...จนไอโมขาสั่นดิ๊กๆเลยอะครับ...
"เฮ้ย...เอ๋า" ผมได้ยินเสียงไอคิมอุทานแล้วก็พึมพัมๆ อยู่บนหัวผมนี่เองครับ แต่ผมก็ไม่ได้สนใจมันหรอก
มัวแต่ใจเสียอยู่หง่ะ...เจ็บชิกเลยหง่ะ...ขากูจะเดินได้อีกไหมวะ กูต้องตัดขาทิ้งไหมหง่ะ ฮือ...กูเจ็บ กูปวดหง่ะ....กูกลัวด้วยอ่าาาาาาาาาาาาาาาาาา
"ทำไมซุ่มซ่ามงี่เนี่ยะ" เสียงมันอ่อนลงแล้วครับ พร้อมกับตัวมันที่ทรุดตัวลงนั่งตรงหน้าผม...
แล้วยื่นมือมาจะจับเข่าผม
"อย่ามายุ่ง ฮึกกกก...." เอามือปัดมือมันออกสุดฤทธิ์...กูงอน
"ฮึก ไม่ต้องห่วงหรอก ฮึก ฮึก ถึงเราจะเป็นจะตายยังไง เราก็ต้องไปรับป้านาย กับนายอยู่แล้วหล่ะ...ลุกขึ้นสิ หลีกเลย" ไอโมสะอื้นฮึกๆ น้ำตาไหลพรากๆ
เจ็บขาก็เจ็บ เจ็บข้อมือก็เจ็บ งอนก็งอน....ก็เลยไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลออกมาเพราะอะไรกันแน่ กาซิก กาซิก...
"เฮ้อ..." มันถอนหายใจ พร้อมกับเอามันสกปรกโสโครก(จริงๆนะ) ของมันมาขยี้ที่หัวผม
"ยุ่ง" เอามือปัดๆออกด้วยความงอน
พร้อมกับที่พยายามอย่างยิ่งยวดที่จะลุกขึ้นยืน......ทำยังไงดีน้าถึงจะไม่ได้ไปหง่ะ ไม่อยากไปหง่ะ ไม่อยากไปอ้าาาาาา
ไอโมก็เลยแกล้งตอแหลอย่างที่ไอคิมมันด่าเมื่อกี้ซะเลย...ที่จริงอะนะ ถึงเข่ามันจะเจ็บ ถึงขาจะเจ็บมากมาย แต่ก็พอยืนได้อยู่ ไม่ได้บอบบางปานนั้น
"โอ๊ะ" ร่างไอโมที่ร่วงผลอย
"โม..." พร้อมกับอ้อมแขนแน่นปักของไอคิมที่เข้ากอดรัดไว้ไม่ให้ตัวกระผมล้มลงกระแทกพื้นอีกครั้ง
"ปล่อยเลย ฮึก...ไอบ้า ไองี่เง่า ฮึก" แกล้งด่ามันอีกนิดหน่อย..
"มารยาจริง คนตอแหล หึหึ" มันด่าผมอีกแหละ แถมยังหัวเราะเยาะผมอีกแหนะ...แม่มรู้ทันกูอีกแหละ เซ็งเลย
"ไม่อยากไปขนาดนั้นเลยเหรอ หือ...ถึงกับยอมเจ็บตัวเชียว" มันพูดกลั่วหัวเราะ แล้วจูบหนักๆลงที่กบาลผม
"ฮึก เราไม่ได้แกล้งนะ เข่าเรามันอ่อนอะ..ฮึก แล้วเรา แล้วเราก็ล้ม เข่ากระแทกพื้นหง่ะ เจ็บอะ เราเจ็บอะคิม...เราคงไปรับคุณป้า กับพี่พลอย ไม่ได้แล้วหล่ะ ฮึก" ทำสำออยเอาหน้าเกลือกกลั่วลงกับหน้าอกมันแบบออเซาะสุดฤทธิ์(อยากจับไอโมตีเข่าจริงๆเลยเนอะว่ามะ"
"หึหึ...ร้ายจริงนะนาย...หึหึ " มันพูดแล้วก็กอดผมแน่นขึ้นอีก...แบบล๊อกไว้แน่นหนาเร้ยหง่ะ...
"ไม่ได้..เดี๋ยวเราอุ้ม" แล้วมันก็ทำอย่างที่มันพูดจริงๆ...
แต่มันไม่ได้อุ้มแบบเจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาวหรอกครับ...มันลดตัวลง แล้วทำการแบกผมขึ้นบนบ่ามันทันทันใด...
"ไอ ไอ ไออออออออออออออ ไอบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา กูเจ็บอยู่นะ"
"พูดจาไม่น่าฟังเลย...เดี๋ยวให้อยู่เป็นเพื่อนป้าตากับพี่พลอยซัก อาทิตย์หนึ่งเลยดีไหม หึหึ..."มันเดินแอบบผมไปมือมันก็ลูบก้นผมที่อยู่ตรงหน้ามันป้อยๆ...แถมยังหัวเราะเยาะผมเสียงสยองมากมาย
"แว้กกกกกกกกกกกกกกกกกก ฮึก ฮือๆๆๆๆๆๆๆม่ายนะ ไม่ๆๆๆ" ดิ้นปั๊ดๆ เพื่อให้ตัวเองหลุดลงจากบ่ามัน
(โปรดติดตามตอนต่อไป

)
ปล.....epochii_upfun หมายถึงผมรึเปล่าครับ ถ้าใช่ทำไมถึงเรียกผมว่าเจ๊อะ...