ขอบคุณมากมายเลยนะขอรับกระผม สำหรับ รางวัล อันทรงเกียรตินี้...
ไอโมซาบซึ้ง อย่างรุนแรง
ไม่นึกไม่ฝัน...ว่าตัวเองจะมีบุญวาสนา ได้รางวัลนี้มาครอบครอง ... เป็นปีที่ 2
...
แอบงง เต็ก ว่าตัวเองได้ มาได้ยังไงหนิ รางวัลนี้หนิ...หูยยยยยยยยยยย มีคนโหวตให้ดั่วะ...
เป็นเกียรติ เป็น ศรี แก่กระทู้ไอโมอย่างล้นเหลือ.....
รักไอโมน้อยๆ ....แต่ยังไงเสีย ก็ขอให้รักไอโมไปนานๆนะขอรับ....
ไอโมซาบซึ้ง ไปถึงทรวงใน...อยากร้องไห้เป็นภาษาปาปัวนิวกินี....
รักทุกคนอย่างล้นเหลือ...จนบรรยายเป็นคำพูดคำจามิได้......(จริงๆนะมิได้แหล)
รักนะ.....แต่ไม่แสดงออก
จากผู้ชายที่หล่อจนคนหลงไหล ต้องมนต์ จนแอบโหวตให้
เป็นนักเขียนในดวงใจ อย่างนี้แล้วไซร้ ขอเป็นหนึ่งในใจแควนๆเยี่ยงนี้ไปเนิ่นนิจนิรันดร (ฮิ้ววววววววววววว)
ป๋อหล๋อ.....สำหรับตอนพิเศษตอนต่อไป มีชื่อว่า ฟ้าคราม สายลม ทุ่งนา และปลาช่อน (- - )" ซึ่งคงอีกไม่นานวันจะเขียนกลั่นจากใจมาให้อ่าน รอต่อไปนะ เหล่าแควนๆ คิมโม ทั้งหลาย แล้วเราจะกลับมา เหะ
ป๋อหล๋อ.2.. เป็นหวัดหง่ะ น้ำมูกไหลดั่วะ ...ปวดหัวตุบๆ...นั่งสูดน้ำมูกซู๊ดๆๆ...อ่อนเพลียด้วยหง่ะ..กาซิก กาซิก..ต้องการพยาบาลด่วนด่วน ..(แบบว่าเบื่อบุรุษพยาบาลคนเก่าแย้ว ซู๊ดดดดดดดดดด)