ตอนพิเศษ
ไทน์
“กาย! อย่าแกล้งซัน”
เสียงเข้มดังขึ้นด้านหลัง สกายชะงักมือที่กำลังขยี้หัวอีกคนอย่างเมามันถอนหายใจเซ็งแล้วทิ้งตัวนั่งลงข้างคนหน้ามึนที่ตอนนี้หน้ามุ่ยยกมือสางผมตัวเองแล้วหันไปฟ้องคนที่ถือจานผลไม้เดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น
“ไทน์มึงดูกายดิ” สกายเบะปากกลอกตาแล้วผลักหัวคนหน้ามึนจนหน้าหงาย
“กาย” เสียงเข้มเอ่ยดุอีกครั้ง
“เออๆ แม่งเอ๊ยกูมันหัวเน่าทำอะไรก็ผิด เหอะ!” สกายในชุดเสื้อยืดลายเคโรโร๊ะกอดอกสะบัดหน้างอน บีสท์หัวเราะขำร่างสูงเดินตามหลังไทน์เข้ามาแล้วผลักหัวแฟนตัวเองเบาๆ ด้วยความหมั่นเขี้ยว
“เด็กนิสัยไม่ดี” ซันลอยหน้าลอยตาใส่แล้วย้ายตัวเองไปนั่งข้างคนรัก
“มึงก็ให้ท้ายมันเกินไปแล้วไทน์” บีสท์เอ่ยว่าเพื่อนตัวใหญ่พอๆ กับตนเอง ร่างสูงยิ้มขำแล้วส่ายหน้าบุ้ยปากไปทางคนขี้งอน
“ก็ดูเพื่อนรักมึงเถอะ พอเจออะไรถูกใจก็ชอบแกล้งชอบแหย่” สกายตวัดสายตามามองเพื่อน
“กูไม่ได้ถูกใจไอ้หน้ามึนนี่เสียหน่อย!”
“กูก็ชอบมึงตายแหละ!” ซันเถียงทันควัน สกายถลึงตาใส่ทำท่าจะลุกขึ้นมาหาเรื่องแต่ไทน์ยกขาตัวเองทับหน้าตักเพื่อนตัวขาวเอาไว้
“พอๆ เลยทั้งคู่น่ะ เหมือนเด็กสามขวบตีกันไม่มีผิด” บีสท์ว่าทั้งคู่ สกายทำท่าจะเถียงแต่ถูกไทน์เอาผลไม้ยัดปากเสียก่อนเลยได้แต่มองค้อนเพื่อน
“มึงลำเอียง”
“กูเปล่า”
“มึงทำ!”
“ก็มึงขี้แกล้ง”
“มึงเข้าข้างซันมันมากกว่ากูอ่ะ” ไทน์ถอนหายใจแล้วลูบหัวสกายเล่น คนถูกง้อบึนปากแล้วงับฝรั่งในมือแรงๆ
“ก็กูไม่เห็นซันมันโต้ตอบมึงเลย”
“เหอะ มันทำไม่ทันมากกว่า” สกายส่งเสียงขึ้นจมูก ไทน์เหลือบมองหน้าบีสท์แล้วทั้งคู่ก็หลุดขำออกมาเพราะซันพยักหน้าว่าที่สกายพูดเป็นความจริง
“เอาเถอะๆ งั้นเดี๋ยวกูพาไปเลี้ยงขนมไถ่โทษนะ กูไม่เห็นใครดีกว่าใครหรอก กูรักเพื่อนกูทุกคนนั่นแหละ” สกายยิ้มกว้างเอนตัวพิงไหล่ไทน์
“ต้องอย่างนี้สิไทน์เพื่อนรัก เดี๋ยวไปบอกพวกมันก่อนดีกว่าว่าพี่ไทน์เลี้ยงขนม ฮิฮิ”
ว่าแล้วร่างโปร่งก็ผุดลุกวิ่งจู๊ดออกไปจากห้องนั่งเล่นอย่างรวดเร็วจนหนุ่มผิวแทนห้ามไม่ทัน คู่รักแห่งปีหัวเราะขำไทน์ที่อ้าปากพะงาบยกมือค้างกลางอากาศ
“กระเป๋าแฟบแน่” ซันอมยิ้มบอก ไทน์หัวเราะแห้งล้วงเอากระเป๋าสตางค์ตัวเองมาเปิดดูแล้วเงยหน้ามองบีสท์ด้วยความหวัง
“กูเหลือพันเดียวทั้งตัวว่ะบีสท์เพื่อนรัก”
“แล้ว?” บีสท์เลิกคิ้วกวน
“ช่วยกูด้วยยยยยยย”
“สัญญาต้องเป็นสัญญาว่ะไทน์ ได้ข่าวว่าบัตรเครดิตก็มี รูดไปสิกลัวอะไร”
“มึงมันใจร้ายยยยยยยยย” ไทน์ร้องโหยหวนพอดีกับที่พวกเพื่อนๆ วิ่งกรูกันเข้ามาในห้องนั่งเล่น
“ไปยังๆ กูพร้อมมาก” มาร์คกระโดดโลดเต้นอยู่รอบตัวไทน์โดยมีนาฟต้ากับแตงกวาวิ่งเข้ามาจับมือล้อมวงกระโดดรอบไทน์ด้วย
“แหมพร้อมหน้าพร้อมตาเชียว” ไทน์เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันบอกเพื่อน ทุกคนอมยิ้มขำ
“เอ๋า เพื่อนไทน์เลี้ยงขนมทั้งที กูนี่ทิ้งงานที่ค้างไว้รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าลงมาหามึงเลยนะเว้ย” เปาบอกกลั้วหัวเราะ
“กูกำลังตัดวีดีโอให้แจมยังรีบเซฟงานแล้วลงมาเลย” ยูเอ่ยสำทับ
“กูเกลียดพวกมึงจริงๆ เออ! จะกินอะไรกันก็ว่ามา”
“เย่ๆ ๆ กินไรดีอ่ะบิงซูไหมๆ” แตงกวาที่กระโดดรอบตัวไทน์เสนอ
“เอาดิร้อนจะตายกินอะไรเย็นๆ จะได้สดชื่น” เปาเสริมพอทุกคนพยักหน้าเห็นด้วยพวกเขาทั้งหมด 14 ชีวิตก็พากันออกจากบ้านไปเผชิญกับอากาศร้อนด้านนอก
“โอ้โห กูอยากถามยมบาลเลยว่านรกร้อนเท่านี้ไหมกูจะได้เตรียมตัวถูก” แพรวบ่นทันทีที่ก้าวเท้าออกจากบ้าน
“มึงไปคนเดียวนะแพรวกูไม่ไปกับมึงหรอก” เมเปิ้ลเดินหนีแพรววิ่งตามไปกอดคอเพื่อนสาวตัวเล็ก
“เหยมึงใจๆ ดิวะเพื่อนแท้ไปไหนไปกัน”
“กูไม่ไปเว้ย ลากไอ้กายมันไปกับมึงโน่น” คนถูกลากเข้าสู่บทสนทนารีบยกมือปฏิเสธ
“ถึงเค้าจะรักแพรวแค่ไหนแต่ถ้านรกร้อนขนาดนี้เค้าก็ขอบายจ้า”
“เดี๋ยวกูบอกท่านยมให้ติดแอร์ให้กาย ไปด้วยกันน้าๆ” แพรววิ่งเข้ามาเกาะแขนสกาย คนชอบสักเอียงคอทำท่าคิดก่อนจะพยักหน้าให้
“ก็ได้ เห็นแก่แพรวนะเนี่ย”
“เย่!”
“ไอ้พวกบ้า หึหึ” ไทน์มองพวกเพื่อนๆ คุยเล่นกันแล้วยิ้มขำ
“เพื่อนมึงทั้งนั้น” บีสท์ว่า
“เพื่อนมึงเหมือนกันนั่นแหละ”
“กูก็ไม่ได้เถียงนี่”
พวกเขาทั้งหมดพากันมาที่ย่านวัยรุ่นชื่อดังกลางกรุงท่ามกลางแดดเปรี้ยงของกรุงเทพมหานคร สาวๆ พากันเดินจ้ำอ้าวไม่มองร้านค้าที่ตั้งเรียงรายอยู่ข้างทางทั้งสิ้น เป้าหมายของพวกเธอคือร้านบิงซูที่พวกเธอชื่นชอบ
“เป็นภาพหายาก เห็นแล้วน้ำตาจะไหล” เชนทำท่าปาดน้ำตา มาร์คหันไปเลิกคิ้วเอ่ยถาม
“อะไรของมึงวะ”
“ก็พวกสาวๆ ไง ปกติกว่าจะไปร้านที่นัดกันได้แวะโน่นแวะนี่กว่าจะถึงปาไปเป็นชั่วโมง มึงดูวันนี้! กูนี่อยากโทรไปบอกกินเนสบุ๊คมาก สถิติโลกสุดๆ” พวกหนุ่มๆ พากันหัวเราะขำ เจนที่เดินรั้งท้ายกลุ่มสาวๆ หันมาชูกำปั้นไส่
“ไอ้เชนกูได้ยินนะเว้ย! รีบเดินเลยร้อน!!!”
“คร้าบบบบบบบบ เอ่ารออะไรพวกมึง เจ้านางสั่งแล้วรีบเดินสิเว้ย!” เชนหันมาจีบปากจีบคอใส่เพื่อนแล้วกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามหลังเจนไป
มาถึงร้านบิงซูชื่อดังในย่านนี้ โชคดีหน่อยที่วันนี้เป็นวันธรรมดาลูกค้าจึงไม่เยอะมากพวกเขาถึงได้โต๊ะยาวที่สามารถจุคน 14 คนได้พอ หน้าที่ในการเลือกเป็นของพวกสาวๆ ส่วนพวกหนุ่มๆ นั้นมีหน้าที่บริการน้ำและรอถือออร์เดอร์ขึ้นมาเท่านั้น
“ร้านนี้อร่อยดีอ่ะ ไม่หวานมาก” เปาบอกพลางตักเมล่อนชิ้นใหญ่เข้าปาก
พวกเขาสั่งกันมาทั้งหมด 7 ถ้วยใหญ่ ซึ่งเป็นอะไรบ้างก็ไม่รู้ รู้แต่ว่ากินไปแล้วก็อร่อยดีแต่ที่ทุกคนชื่นชอบกันมากสุดน่าจะเป็นบิงซูเมล่อนที่ถ้าแทะเปลือกได้คงทำกันไปแล้ว
“ถามจริงมันกินได้ป่ะ” เชนถามแล้วชี้ไปที่ลูกเมล่อนเปล่า
“กูว่าได้นะ มึงลองดิเชน” แตงกวาบอกสีหน้าจริงจัง เชนหันไปมองพวกที่เหลือเพื่อถามความคิดเห็นพอทุกคนพยักหน้า หนุ่มเจ้าเสน่ห์ของกลุ่มก็จัดการยกลูกเมล่อนครึ่งซีกที่ใช้เป็นภาชนะขึ้นมาแทะ
“แหวะ กูว่าแดกไม่น่าได้” คนหล่อทำหน้าเหยเกผิดกับพวกเพื่อนที่หัวเราะขำ ที่น่าอายไปมากกว่านั้นคือแตงกวาไลฟ์ผ่านเฟสบุ๊คประจานความตะกละของเพื่อน
“ดูสิทุกคน ความเชน จะกินแม้กระทั่งเปลือกเมล่อน”
“เห้ยแตงงงงงงงงง ทำไมทำร้ายยยยย”
“ฮ่าๆ”
“แหมแต่คอมเม้นไม่มีใครซ้ำมึงเลยนะเชน นอกจากมายด์แฟนมึงอ่ะ ฮ่าๆ” เชนชะโงกหน้าดูคอมเม้นแล้วบึนปากมองกล้องคุยกับแฟนตัวเองที่ดูไลฟ์อยู่งอนๆ
“พวกนี้แกล้งเค้าอ่ะตัวเอง พวกมันบอกว่ากินได้”
“มายด์ตอบมาแล้วว่ะ บอกว่าโง่กินเองทำไม ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” มาร์คหัวเราะสมน้ำหน้าเพื่อนเสียงดังแล้วก็ต้องรีบอุดปากเพราะคนในร้านมอง
“งอนตัวเองแล้ว” เชนสะบัดหน้างอนแล้วก็อมยิ้มทันทีเมื่อมีสายโทรเข้าจากแฟนสาวของเจ้าตัว
“รำคาญคนมีคู่จริงๆ” เมเปิ้ลบ่นขำๆ
“มึงก็อย่าเลือกมากสิจะได้มี” นาฟบ่นเพื่อนตัวเล็กที่ไม่ยอมมีแฟนสักที เมเปิ้ลยักไหล่ตอบเสียงสบายๆ
“ถ้ามีแล้วไม่ดีกูก็ไม่อยากมีอ่ะ โสดเป็นเพื่อนไทน์ดีกว่าเนอะ” พูดจบก็หันหน้ามาเออออกับไทน์ที่พยักหน้าร่วมด้วย
“เนอะก็เนอะ แหะๆ”
“ไทน์แม่งหน้าโคตรเต็มใจ ฮ่าๆ” มาร์คหัวเราะขำทำเอาเพื่อนทุกคนขำไปด้วย หญิงสาวตัวเล็กส่งค้อนให้เพื่อนตัวโตร้อนถึงไทน์ต้องรีบง้อ ร่างสูงใหญ่ลูบหัวเพื่อนสาวเบาๆ
“นี่ไงเค้าอยู่เป็นโสดเพื่อนเม ไม่งอแงนะ” เมเปิ้ลเหล่ตามอง
“ถ้ากูเห็นว่าพรุ่งนี้ควงสาวไปเที่ยวนะกูจะแอบวางยามึง”
“โถ่เมมมมมม”
“เป็นพี่ไทน์ก็ลำบากแบบนี้นะครัช หน้าที่มึงคือตามใจเพื่อนทุกคน ฮ่าๆ” เปาว่ากลั้วหัวเราะ บีสท์กับซันพยักหน้าเห็นด้วย แต่ถึงอย่างไรไทน์ก็ยังมีรอยยิ้มฉาบอยู่บนใบหน้าเสมอ
ไม่ว่าใครต้องการทำอะไร ไทน์ก็จะทำตามความต้องการของเพื่อนทุกครั้ง ไปไหนไปกัน อยากกินอะไรก็พากันไปกิน ตามใจเพื่อนจนบีสท์ต้องเอ่ยปราม
ไทน์ของพวกเขาใจดียิ่งกว่าใคร
“ไปไหนกันต่อดีอ่ะ ขี้เกียจกลับบ้าน ร้อนโคตร เปลืองแอร์ด้วย” นาฟเอ่ยถามทุกคน พวกเขามองหน้ากันอย่างขอความเห็นก่อนแจมจะยกมือขึ่นเหนือศีรษะ
“แจมว่า?” ไทน์เลิกคิ้วให้เพื่อนสาวคนสวยเอ่ยตามความต้องการ แจมยิ้มแหย
“อยากช็อปง่า”
“เอาไงเหล่าชายโฉด กลับก่อนก็ได้นะเดี๋ยวพวกเค้าไปกันเอง” แพรวบอก ไทน์หันไปถามความเห็นพวกเพื่อนก่อนที่ยูจะเอ่ยขึ้น
“ไปเถอะเดี๋ยวช่วยถือของให้” แจมยิ้มกว้างกอดแขนแฟนตัวเองยิ้มตาปิด พวกที่เหลือกลอกตาอย่างพร้อมเพรียง
“กูเบื่อคนรักแฟนแห่งปี”
“บีสท์มึงไม่ต้องทำอีกคนนะ กูหมั่นไส้” แตงกวารีบหันมาบอกเพื่อนตัวโต บีสท์พยักหน้ายิ้มขำ
เมื่อได้ข้อสรุปแล้วพวกเขาก็ย้ายจากฝั่งสยามไปฝั่งพารากอน เดินเข้าร้านนั้นร้านนี้กันจนพอใจเหนื่อยหน่อยก็เดินเข้าร้านขนมหาของกินพอหายเหนื่อยก็ออกมาช็อปใหม่ จนตกเย็นกลายเป็นว่าพวกผู้ชายได้ของมากกว่าพวกผู้หญิงอีก พวกเขาตกลงกันว่าจะไปกินข้าวที่ร้านประจำแถวยศเสแล้วต่อด้วยกินไอศกรีมหม้อไฟกันตอนดึก
“สั่งกันเหมือนชาตินี้จะไม่ได้กินข้าวกันอีกแล้วอ่ะกูบอกเลย” แจมมองอาหารบนโต๊ะด้วยความตะลึง ดีที่พวกเขาโทรจองโต๊ะเอาไว้ไม่อย่างนั้นอย่าหวังว่าจะมีที่พอสำหรับพวกเขา 14 คน
“นานๆ มาทีอ่ะเอาให้คุ้ม” มาร์คบอก มือเรียวกดอัดวีดีโอถ่ายอาหารและบรรยากาศรอบโต๊ะแล้วโพสลงโซเชียลมีเดีย
“เอ่อ...”
“มีอะไรไทน์” บีสท์หันมาถามเพื่อนตัวโตที่เหมือนมีอะไรจะพูด
“หวังว่ามื้อนี้ทุกคนจะอเมริกันแชร์นะจ๊ะ” ไทน์ยิ้มแห้งเลยโดนพวกเพื่อนผลักหัว
“โถไอ้ห่าไทน์ รวยจะตายยังจะงกอีกนะมึง” เปาว่า ไทน์พอเงยหน้าขึ้นมาได้ก็ยักคิ้วกวน
“ถ้าไม่งกกูจะรวยหรือไง”
“เออว่ะ ได้ๆ กูชอบไทน์ ผ่านๆ” แตงกวาและคนอื่นๆ ยกนิ้วโป้งให้ ไทน์หัวเราะชอบใจก่อนที่พวกเขาจะลงมือจัดการอาหารมื้อใหญ่ตรงหน้า
จากนั้นพวกเขาก็พากันเดินไปต่อที่ไอศกรีมหม้อไฟชื่อดังในย่านนั้น หมดไปอีกหกหม้อใหญ่เพราะสั่งกันทุกรสชาติ อันไหนถูกใจก็เบิ้ลกันไปเรียกได้ว่าวันนี้อิ่มกันจนพุงกาง
“วันนี้กูมีความสุขมากเลย” ไทน์เอ่ยบอกกับทุกคนเมื่อพวกเขากลับกันมาถึงบ้าน ทุกคนหยุดมองไทน์ที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้านไม่ได้เดินตามเข้ามาด้วย
“แน่สิ เพราะพวกเราอยู่ด้วยกันนี่” สกายบอกก่อนจะกวักมือเรียกให้ไทน์เดินตามเข้ามาแต่ร่างสูงส่ายหน้าปฏิเสธ
“ถึงเวลาแล้วล่ะ”
“เวลาอะไรไทน์ ไม่ขำเลยนะเดินมาเดี๋ยวนี้” สกายหุบยิ้มทำท่าจะเดินออกไปลากตัวไทน์เข้าบ้านแต่บีสท์รั้งแขนเพื่อนเอาไว้ เพื่อนผู้หญิงทุกคนเริ่มร้องไห้
“ไทน์...”
“เค้าต้องไปแล้วทุกคน ขอบคุณมากๆ เลยนะสำหรับวันนี้ การได้อยู่กับทุกคนมันทำให้เค้ามีความสุขจริงๆ ซัน...ยินดีที่ได้พบกันนะ” ไทน์ยิ้มทั้งน้ำตา ดวงตาคมกวาดตามองเพื่อนทุกคนแล้วหยุดสายตาที่ซันเป็นคนสุดท้าย
“อื้อ...ยินดีที่ได้พบกันนะไทน์” ซันกุมมือบีสท์แน่นยิ้มบอกไทน์
“ไทน์กูไม่เอานะแบบนี้” สกายเริ่มร้องโวยวาย บีสท์กับเชนช่วยกันรั้งเอาไว้ มาร์คกอดเอวเปาร้องไห้ ยูยิ้มมองไทน์ทั้งน้ำตาในอ้อมกอดชายหนุ่มมีแฟนสาวร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่
“ดูแลกันดีๆ นะ จะมองลงมาจากตรงนั้น” ไทน์ชี้นิ้วขึ้นฟ้า
“อืม ขอโทษนะที่ปกป้องไว้ไม่ได้” บีสท์ตอบรับเสียงติดขัด คนตัวใหญ่สูดลมหายใจลึกไล่น้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด ไทน์ส่ายหน้ายิ้ม
“อย่าโทษตัวเอง ไม่ใช่ความผิดของมึง กูเลือกที่จะไปเอง”
“จะได้เจอกันอีกใช่ไหม” เปาถามเสียงเบา ไทน์พยักหน้า
“แน่นอนแต่ไม่ต้องรีบตามมานะ ใช้ชีวิตให้คุ้มอย่าลืมใช้แทนกูด้วย”
“พวกเรารักไทน์นะ” เจนร้องบอก เธอปาดน้ำตาแล้วยิ้มให้ชายหนุ่ม
“เค้าก็รักพวกแก ต้องไปแล้วล่ะ”
“กูจะไม่พูดคำว่าลาก่อน เพราะเราจะได้เจอกันอีกและจนกว่าจะถึงวันนั้น พวกกูจะมีความสุขมึงเองก็เหมือนกันนะไทน์ เราจะเจอกันอีก” บีสท์บีบมือซันแน่นเสียงทุ้มสั่นเครือเอ่ยบอกเพื่อนตัวสูง ไทน์พยักหน้ารับ
“อืมจนกว่าจะได้พบกัน โชคดีนะทุกคน”
“โชคดีนะไทน์”
ร่างสูงของไทน์โบกมือลาเพื่อนๆ ก่อนที่ร่างกายของเขาจะค่อยๆ เลือนหายไปพร้อมกับบีสท์ที่สะดุ้งตื่น ซันที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดเองก็สะดุ้งตื่นตาม ร่างบางมีสีหน้าตกใจเมื่อเห็นว่าคนรักกำลังร้องไห้ ใบหน้าหล่อเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา สองมือของซันโอบแก้มอีกคนเอาไว้ด้วยความรัก บีสท์คว้าตัวคนรักเข้ามากอดแน่น
“ฝันร้ายหรือ” คนตัวใหญ่ส่ายหน้า
“ไม่เชิงหรอก ฝันถึงไทน์น่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเป็นฝันดีสิ ร้องไห้ทำไม” บีสท์ส่ายหน้า เขาไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรทั้งสองจึงให้ความเงียบเข้าปกคลุม เนิ่นนานกว่าเสียงทุ้มจะเอ่ยขึ้น
“นอนเถอะ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ”
“อือ...” คนตัวเล็กกว่าตอบรับเสียงยานคางงึมงำทำให้บีสท์รู้ว่าคนรักของตัวเองพร้อมเข้าสู่ห้วงนิทราเต็มที่ ร่างสูงโอบกอดคนรักไว้ในอ้อมแขนจูบขมับกล่าวฝันดีอีกคนก่อนจะหลับตาลง
“จนกว่าจะได้พบกันไทน์...”
When I see you again.
talk. ตอนนี้จะเป็นตอนพิเศษสุดท้ายก่อนรวมเล่มที่เราจะเอาลงในเว็บน้า สารภาพว่าแต่งไปร้องไห้ไป 5555 คือถ้าเราเป็นเพื่อนพวกเขาก็คงคิดถึงไทน์มากแน่ๆ แล้วก็คิดเหมือนพวกเขาว่าถ้าไทน์ยังอยู่มันคงดีมากๆ เลย จากไปด้วยความคิดถึงค่าจนกว่าเราจะพบกันใหม่น้า ไม่ได้หายไปไหนหรอกวนเวียนอยู่แล้วนี้แหละถ้ารูปเล่มเสร็จจะมาต่อน้องฟ้ากับน้องโรลต่อน้า แล้วก็มีน้องมาร์คเป็นคิวถัดไปอิอิ
หัวข้อ: :. t h u g ♡ ตัวร้าย -แจ้งข่าวหนังสือและE-book- update 11/11/2018 P.34 end (อ่าน 394150 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก