มาแล้วค่ะ พี่เคทเพิ่งมาลงต่อให้ เนื่องด้วย ดองใส่โหลไว้แล้ว คอมของพี่เคทเจ๊ง
แถมพี่เคทบอกมาอีกว่า จะมาต่อตอนต่อไปวันพุธ
----------------------------------------------------
บทที่ 28.6 มาแล้วจ้า
“ไม่ ...ไม่แต่ง....แบบนี้..ดีแล้ว”
ก็ยังดี ที่เคนไม่ได้มองว่าการอยู่กินกันแบบปัจจุบันนี้มันน่ารังเกียจ ถึงแม้ว่าจะไม่สมปรารถนา เพราะเคนไม่ยอมรับปากแต่งงานกับผม แต่แค่เขายอมรับได้ว่าจะอยู่ด้วยกันไปอย่างนี้ ผมก็ดีใจแบล้ว การแต่งงานเป็นเรื่องของการทำให้เกิดการยอมรับการในวงกว้าง ผมอยากให้เกียรติเคนของผม แต่ในเมื่อเขายังไม่พร้อม ผมก็อาจจะให้เวลาเขานิดหน่อย บางทีเขาอาจจะเปลี่ยนใจได้ในวันข้างหน้า
“ก็ได้ครับ ผมจะรอ”
ตอบพร้อมกับซุกหน้าลงที่ซอกคอของเขา และใช้ทั้งปากและลิ้นเฟ้นฟอนให้เคนเกิดกำหนัดในตัวผมมากยิ่งขึ้น
มีเสียงครางหวานดังมาจากปากน่าจูบของเคนเป็นระยะ มันราวกับเสียงสวรรค์ ทำให้ผมรู้สึกฮึกเหิม พลังวังชามีเท่าไหร่ โถมทุ่มลงไปเพื่อปรนเปรอให้เคนได้เอมอิ่มในรสแห่งความสุขที่ผมมอบให้จนแทบสำลัก
ในเวลาไม่นานนักเราสองคนก็ถึงปลายทางแห่งสวรรค์ ผมกอดสามีสุดที่รักไว้แนบแน่น หายใจหอบถี่เหมือนคนที่วิ่งสุดกำลัง พอถึงเส้นชัยแล้ว เราก็หยุดยืนพัก เพื่อให้ร่างกายเรากลับคืนเข้าที่
เคนเองก็มีสภาพไม่แพ้กัน เขานอนนิ่ง มีเพียงแผ่นอกที่สะท้อนขึ้นลง กับปากที่อ้า โกยอากาศเข้าสู่ร่างกาย ผมอยู่บนตัวของเคนสักพัก จนกระทั่งร่างกายบางส่วนของเราทั้งสองคลายความตื่นเต้นลงจนสู่ปกติ ผมก็ไถลลงมานอนเคียงข้างเคนบนพื้นห้องครัว
“เลอะหมดแล้วครับ”
สามีหนุ่มของผมเปิดปากพูดเป็นคำแรก หลังจากเรามีกิจกรรมแห่งความรักด้วยกัน ท่าทางเป็นห่วงเป็นใยของเขาทำให้ผมรู้สึกเป็นสุข
“เคนนอนบนพื้นได้ ผมก็นอนได้เช่นกัน ยังไงพื้นห้องนี้ ก็เป็นสวรรค์ของเราสองคนเมื่อช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมไม่รังเกียจหรอกครับ แล้วมันก็ไม่ได้สกปรกเท่าไหร่ด้วย”
ผมบอกกับเคน รู้ว่าเขามองผมในฐานะที่สูงส่ง เพราะผมเป็นคนรวย เป็นเจ้านายของเขา คงไม่อยากให้ผมลงมาคลุกอยู่กับอะไรต่ำๆ แต่ผมกลับคิดว่า เรื่องความยากดีมีจน ความต่ำต้อยใดๆ ไม่ใช่สาระสำคัญ
สำหรับผมแล้ว หัวใจที่งดงามต่างหากที่มีคุณค่ายิ่ง ผมนับถือคนที่คุณงามความดีที่เขาทำ และความซื่อสัตย์ ผมรักเคนก็เพราะเขามีทุกอย่างที่ว่ามา
เคนร่ำรวยน้ำใจมากกว่าใครๆเสียอีก ความสุขของผมคือการได้อยู่ใกล้ๆเคน เขาทำให้ผมรู้สึกว่าอยากทำดีเพื่อคนอื่น เขาทำให้ผมเป็นมนุษย์ ไม่ใช่เครื่องจักรที่จะคอยผลิตเงินทุกวัน โดยไม่มีหัวจิตหัวใจ
“ผมไม่อยากให้เคนคิดเรื่องความมั่งมีหรือความยากจน เพราะผมไม่ใช่คนที่จะถือเรื่องนี้เป็นใหญ่ เราอยู่ร่วมกันมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว เคนน่าจะรู้จักผมดีพอนะครับ ว่าผมไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่าง ไม่ได้นับถือเงินตราเป็นพระเจ้า ผมอยู่ที่ไหนก็ได้ ถ้าที่นั่นมีคุณอยู่ด้วย”
สิ่งที่ผมพูดล้วนแล้วแต่ออกมาจากใจ ผมอยากให้เคนเข้าใจว่าผมรักเขาที่ตัวเขา ไม่อยากให้เคนเอาความแตกต่างทางสังคมมาเป็นข้ออ้างที่จะทำให้เราห่างกัน รักกันไม่ได้
ที่ผ่านมาผมก็พยายามพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าผมก็ติดดิน เป็นคนธรรมดาที่สามารถกินข้าวแกงข้างถนน หรือ นอนในห้องเช่าแคบๆ ราคาถูกๆได้ การาที่ผมให้ทุกอย่างกับเคน ก็เพื่อให้เขามีความสุขมากขึ้นเท่านั้น
“พูดซะยืดยาวเลย ไม่เหนื่อยหรือครับ”
เคนทำเสียงล้อๆ พลางหัวเราะ คงเห็นผมพูดมากจริงๆ ผมหัวเราะขำตามเขา แล้วย่นจมูกใส่
“เคนใจร้าย ผมแค่อยากอธิบายให้เคนเข้าใจไงครับ”
“ผมรู้ครับ ผมก็แค่คิดว่า พื้นห้องนี่มันเลอะเทอะด้วยน้ำด้วยผัก ผมทำสกปรก ไม่ได้คิดเลยเถิดไปถึงความแตกต่างทางชนชั้นเสียหน่อย ใครกันนะ ที่คิดวุ่นวายใจอยู่ตลอดเวลา”
สามีทำหน้ายิ้มขำ ทำเอาผมเก้อกระดากเมื่อได้ฟังสิ่งที่เขาพูด สงสัยผมจะคิดมากไปจริงๆ คนที่กังวลใจเรื่องความต่างชั้นกันตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา อาจจะเป็นตัวผมเอง เนื่องจากผมคอยแต่จะกังวลใจ ห่วงใยความรู้สึกของเคนตลอด เลยคิดว่าเขาจะอึดอัดใจกับการที่ผมทำโน่นทำนี่ให้
และด้วยความที่กลัวว่าเขาจะไม่รักตอบผม เลยต้องพยายามหาเหตุผลต่างๆ ที่จะทำให้เคนไม่ตกลงปลงใจแต่งงานด้วย เพียงเพื่อที่จะหาทางอุดช่องว่างเหล่านั้น เคนจะได้ปฏิเสธผมไม่ได้ มันเลยทำให้ผมคิดมาก และกังวลใจไปหมด
“ขอโทษครับ ผมอาจจะคิดมากไปเองจริงๆ เพราะผมกลัวนี่ครับ กลัวว่าเคนจะปฏิเสธผม เพราะผมรวยกว่า ผมเป็นเจ้านาย และ ...และ...และ...เพราะผมเป็นผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิง”
ข้อความสุดท้าย ผมพูดออกไปเสียงเบามาก มันคือปัญหาหนักอกหนักใจผมมาตลอด ผมไม่เคยกังวลอะไรมากเท่าครั้งนี้เลย ก่อนหน้านั้น เวลาผมคบกับใคร ผมไม่เคยกังวลใจกับเพศของตัวเอง
ผมคิดอย่างเย่อหยิ่งว่าถึงผมจะเป็นเกย์ ชอบผู้ชาย แต่ผมก็ไม่เคยที่จะให้ใครมาเอาเปรียบผมโดยใช้ความรักเป็นเครื่องต่อรอง หากเขาไม่ชอบผมเพราะผมเป็นผู้ชาย ผมก็ไม่สน จะไม่เสียใจถ้าเขาจะจากไป และผมก็ยินดีที่จะคบกับคนใหม่ไปเรื่อยๆ จนกว่าผมจะเจอคนที่เขารักในสิ่งที่ผมเป็น
ทว่าในกรณีของเคน ผมรักเขามาก อยากได้เขามาเป็นคู่ชีวิต มันทำให้ผมกลัวการถูกปฏิเสธ กลัวว่าวันหนึ่งผมจะเสียเขาไป ยิ่งเขาทำท่าเฉยเมย ไม่ยอมรับรักผม แถมมีคนที่เขาจะแต่งงานด้วยอยู่ที่บ้านนอก ทำให้ผมรู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก ถ้าวันหนึ่งเขาต้องจากผมไปแต่งงานกับผู้หญิงจริงๆ ผมต้องคลั่งตายแน่ๆ
“ไม่เกี่ยวหรอกครับ....”
ขณะที่ผมกำลังเริ่มวิตกจริตอีกครั้ง เคนก็พูดกับผมด้วยเสียงอ่อนโยน
“ผู้ชาย หรือผู้หญิง ไม่ใช่สิ่งที่ผมใช้เป็นเกณฑ์ในการเลือกคู่ครองของผมหรอกครับ....”
คำพูดประโยคต่อมาของสามีสุดที่รัก ทำเอาผมตาโตหูผึ่ง
“ถ้าผมจะรักใครสักคน ผมจะเลือกรักเขาที่หัวใจ มากกว่าร่างกายครับ”
น้ำเสียงของเขาดูจริงจังมากเสียจน มันทำให้ผมอยากจะเชื่อว่าเคนไม่ได้รังเกียจในเรื่องเพศ แล้วไม่ได้ใช้มันเป็นองค์ประกอบในการตัดสินใจเลือกคนรักอย่างที่เขาว่า ผมกลัวเหลือเกินว่าสิ่งที่ได้ยินมันจะทำให้ผมคิดหลงระเริงไปว่า เขาเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กับผมบ้างแล้ว ผมไม่อยากเสียใจกับการคาดเดาผิด เพราะเคนเป็นคนจิตใจดี เขาอาจจะกำลังพูดเพื่อให้ผมเลิกกังวลก็ได้
................................................
TBC วันพุธนะคะ