บทที่ 18 : สยายปีก (5)
“ท่านลุง” ทาราเธียลจ้องตาเขียวจากใต้ฮู้ด ขณะที่ ‘ท่านลุง’ ส่งยิ้มกลับมา
“ถ้ามันปกป้องตัวเองไม่ได้ ข้าก็ไม่ควรจ้างมันมาดูแลทายาทคนสำคัญของล็องธู จริงไหม”
ทาราเธียลยอมจำนนด้วยเหตุผล
...แต่ยังไม่วายเถียงว่า “คนรักกันน่าท่านลุง ข้าแค่ตามไปดู ไม่ได้ดูถูกฝีมือสักหน่อย”
“เจ้าจะตายตั้งแต่อายุยังน้อย ทาราเธียล” ผู้เป็นลุงยึดบ่าหลานชาย แล้วบังคับให้เดินออกห่างจากมหกรรมแย่งชิงสินค้า “เจ้านอนกับมัน ข้าไม่ว่า แต่เจ้ารักมือสังหาร ข้าต้องเตือน มันจะทำงานได้ไม่เต็มที่ และหากเจ้าคอยสอดมือช่วยเหลือโดยไม่จำเป็นและ ‘โง่งม’ เจ้าสองคนก็เตรียมเผาศพกันและกันได้เลย”
ความหมายคือ จะเป็นมือสังหาร องครักษ์ คู่หู พี่เลี้ยง ผู้ร่วมเตียง หรืออะไรก็ตามแต่ มอร์นเพนถูกจ้างมาให้ตายก่อนทาราเธียล และมันเซ็นสัญญาแล้ว หากทาราเธียลตายก่อนมัน หน้ากากก็ระเบิดศีรษะมันเพราะถือว่าทำงานล้มเหลว
มาลแกธกอดคอทาราเธียลที่เลิกขัดขืน “เอาละ! ไปหาอะไรกินกับข้าดีกว่า”
ภายในร้านของแม่ค้าดวอร์ฟ มอร์นเพนมองซ้ายมองขวา มันเห็นชุดโต๊ะเครื่องแป้งพร้อมเก้าอี้สวยหรูหราเหมือนออกมาจากเทพนิยายซึ่งทางร้านเตรียมไว้ให้ลูกค้านั่งทดสอบสินค้า
มอร์นเพนมองชุดดำของตัวเอง แล้วมองเก้าอี้นวมสีชมพูหวาน ก้มมองตัวเองอีกครั้ง…
หน้ากากดำแกะสลักลวดลายแปลกตาแบบอารยธรรมต่างถิ่นสะท้อนอยู่บนกระจกกรอบไม้ลายดอกลิลี่
มอร์นเพนยืนนิ่งเหมือนถูกสาป
อย่านั่งเลย โคลด์แทบร้องไห้ ขอร้องบิดามารดาทั้งหลายว่าโปรดอย่าให้ไอดอลของเขานั่งโต๊ะเครื่องแป้งเลย...
‘ท่านนั่งทดสอบสินค้าตรงที่ที่จัดไว้ได้เลยนะเจ้าคะ’ แม่ค้าดอวร์ฟบอกก่อนมอร์นเพนเดินเข้ามา
‘รอจังหวะเขานั่งแล้ววางหน้ากากไว้บนโต๊ะนะ อย่าพลาดละ!’ อิลมาเรเตี๊ยมแผนการกับโคลด์เมื่อสองชั่วโมงก่อน
หน้ากากดำเลื่อนเก้าอี้ออก นั่งลงหน้ากระจก มองขวดน้ำมันหอมบรรจุของเหลวสีดำใส แล้วเงยหน้ามองเงาสะท้อนของตนบนกระจก...ถอนใจ
มันไม่ค่อยส่องกระจกนัก ใบหน้าใต้หน้ากากของมันเป็นสิ่งห้ามเปิดเผย…
ถ้าพวกเขาเห็นหน้าข้า เกรงว่าแม้แต่ร้านค้าใต้ดินก็ไม่อยากขายของให้แล้ว มอร์นเพนชั่งใจ
แอสซาสซินมือเก๋าขนาดนี้...เขาจะยอมถอดหน้ากากวางบนโต๊ะจริงเร้อ โคลด์คิดตามความเป็นไปได้จริงๆ ไม่ทันไร ไอดอลของเขาก็เปิดขวดน้ำมันหอม เหยาะบนนิ้ว (ซึ่งยังสวมถุงมือ) แล้วสอดนิ้วเข้าใต้หน้ากาก...ทาน้ำมันหอม
ข้าว่าแล้ว โคลด์ทำหน้าละเหี่ยใจขณะพุ่งตัวออกไปชาร์จ เขากะแล้วว่าต่อให้วางแผนมาดีแค่ไหน ผลลัพธ์ก็ตั้งอยู่บนการคาดเดา ใช่ว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามที่อิลมาเรคาด
ดวงแค่ 0.01% ที่เหลือก็มีความหมายเช่นกัน
เอาเถอะ อย่างน้อยก็ทำให้เขาเปิดช่องว่างมอร์นเพนเห็นคนสวมฮู้ดพุ่งเข้ามาแล้ว ระหว่างที่นิ้วยังค้างอยู่ใต้หน้ากากและมันยังนั่งอยู่ คนผู้นี้ซ่อนตัวเก่งทีเดียว เขาจับสัมผัสไม่ได้เลย
แต่ยังช้าไป นักฆ่าหน้ากากดำใช้เวลาพริบตาเดียวที่มือของผู้โจมตีจะแตะถึงหน้ากาก กระโดดไปยืนรักษาระยะห่าง โดยที่เก้าอี้สีชมพูไม่ล้ม ขวดน้ำมันหอมถูกปิดฝาวางบนโต๊ะเรียบร้อย
มีฝีมือ โคลด์ยิ้มอยู่ใต้ฮู้ด คนคนนี้ว่องไวมาก แถมยังเหมือนหายตัวได้ อาจไวกว่ามาลแกธอีก... ปีศาจชัดๆ
นักชิงหน้ากากนี่เอง มอร์นเพนคิด แต่ไม่พูด
อีกฝ่ายก็ไม่พูด
ทั้งสองนึกชมกันและกันว่า
คนทำงานที่ดีก็ไม่ควรพูดมากให้เสียเวลานั่นแหละ
แล้วมอร์นเพนก็นึกขึ้นมาได้ว่า ‘รายนี้ออมมือหน่อย’
นายน้อยบอกเช่นนั้น
อีกด้านหนึ่ง ภายในตลาดนัด
“อร่อยไหมละ” มาลแกธกับทาราเธียลซื้อแอปเปิ้ลเชื่อมมากินคนละผล ทั้งคู่เดินเตร่ไม่ไกลจากร้านค้าของดวอร์ฟ (อิลมาเร) งานขายสินค้าลดราคาแบบนี้ ย่อมมีพ่อค้าแม่ค้ามาขายอาหาร ซึ่งมีทั้งอาหารดั้งเดิมของดวอร์ฟ อาหารพื้นบ้านของดาร์กเอลฟ์ และอาหารประหลาดๆ น่าลิ้มลองของมนุษย์
“หวานเกินไป” ทาราเธียลวิจารณ์ “ขนมของพวกเด็กๆ”
มาลแกธหัวเราะ “อายุขนาดเจ้าถือว่าเป็นเด็กน้อยสำหรับข้า” ผู้เป็นลุงหยอกหลานชาย “น่า...นานๆ กินอะไรหวานๆ ที มันช่วยให้กระชุ่มกระชวย”
“ท่านลุง” ทาราเธียลเรียก
“หืม” มาลแกธทิ้งแอปเปิ้ลเชื่อมหลังกินไปแค่ครึ่งผล มันหวานเกินไปอย่างที่หลานชายว่าจริงๆ ถ้ากินหมด คงแสบคอมากกว่ากระชุ่มกระชวย
โคลด์ต้องว่าแน่ ‘กินทิ้งกินขว้างได้ยังไงน่ะ!’ มาลแกธคิด
“ข้ารู้ว่าท่านพึงใจดาร์กเอลฟ์ตนหนึ่ง” ทาราเธียลสังเกตว่าท่านลุงจะแสดงปฏิกิริยาอย่างไร
ซึ่งมาลแกธแค่เผยยิ้มกว้างขวางเท่านั้น
“ถูกต้อง” ผู้เป็นลุงกอดคอหลานชาย “พวกเราชาวตะวันออกไม่มีจารีตน่าเบื่อแบบรูเมเรียร์ อย่างเอลฟ์แต่งกับดาร์กเอลฟ์ไม่ได้ หรือล็องธูจะแต่งกับการาซีนไม่ได้ ข้าพึงใจดาร์กเอลฟ์ และพอใจที่จะรักดาร์กเอลฟ์ ไม่เห็นว่าเป็นปัญหาอะไร”
“ถ้าดาร์กเอลฟ์ตนนั้นกับท่านอยู่แดนตะวันออก ข้าก็ไม่เห็นปัญหาเช่นกัน แต่ตอนนี้มันกับท่านอยู่บนแผ่นดินรูเมเรียร์ แถมท่านยังเป็นองครักษ์มือขวาอีก มันจะทำให้ท่านดู…”
“ ‘ไม่น่าเชื่อถือ’ ‘น่าขัน’ มีอะไรอีกละ อ้อ… ‘บ้า’ กระมัง” มาลแกธวางมือบนศีรษะของหลานชายแล้วโยกไปมา “เจ้าก็มีหัวคิดนี่นา เป็นห่วงข้าหรือหลานชาย”
ทาราเธียลยกมือท่านลุงออก “จะมองว่ามันล่อลวงท่าน หรือท่านแค่เมตตามันก็ได้ขอรับ แต่มันก็...ไม่เหมาะสมไม่ใช่หรือ”
“ทาราเธียล” มาลแกธกอดอก พลางมองหลานชายนิ่งๆ ถามอย่างแปลกใจว่า “เจ้ารักมอร์นเพนจริงๆ รึนี่”
มาลแกธอ่านผู้มีศักดิ์เป็นหลานชายออก คำถามของมันค่อยๆ ไล่ต้อนให้เขาพูดสิ่งที่จะมัดตัวเขาเอง
ชาวตะวันออกจะรักใครก็ได้หากพึงใจ
แต่ผู้ที่เป็นถึงราชองครักษ์ของราชาเอลฟ์ไม่ควรมีสัมพันธ์กับดาร์กเอลฟ์
คำถามสุดท้าย ‘ไม่เหมาะสมไม่ใช่หรือ’ กำลังบีบให้เขาตอบตามนิสัยส่วนตัวว่า ‘ข้าจัดการได้’
ทั้งหมดเพื่ออะไรกันเล่า
“ขอรับ มันไม่เหมาะสม แต่ข้าจัดการได้”
ก็เพื่อให้มันตอกหน้าข้าแบบนี้ไงมาลแกธดูหลานชายยิ้มกวนอารมณ์
เหมือนใครกันนะ
อ้อ...เหมือนข้าเปี๊ยบ“ไปกันเถิดขอรับ ข้าจะไปดูมอร์นเพนสักหน่อย”
คราวนี้เป็นมาลแกธที่ยอมจำนน
เมื่อเดินมาถึงร้านของอิลมาเร
เสียงฮือฮาของผู้คนเรียกความสนใจจากลุงและหลานตระกูลล็องธู ปกติแล้วหากมีคนทะเลาะกัน คนรอบๆ ถ้าไม่เชียร์ว่าข้างไหนจะชนะ ก็รีบถอยห่าง
แต่นี่ลูกค้ายังซื้อของต่อ แถมหลั่งไหลเข้าร้านมืดฟ้ามัวดิน มีแม่ค้าดวอร์ฟหน้าตายิ้มแย้มและลูกน้องหน้าโหดคอยให้บริการ ฉากหลังเป็นนักฆ่าชุดดำสองคนประมือกันด้วยหมัดและศอก
...และไม่มีสินค้าชิ้นไหนถูกทำให้เสียหายเลย
“การแสดงเจ้าค่ะ การแสดง อ๊ะ ซื้อชิ้นนี้ด้วยไหมเจ้าคะ ดูเพลินๆ ได้อีกชิ้นเลย” อิลมาเรยิ้มร่าขณะขายของพร้อมเรียกลูกค้าให้มามุงดู ‘การแสดงเรียกแขก’
เธอกำชับโคลด์ว่า ‘ห้ามทำสินค้าเสียหาย’ และแปะป้ายเขียนลายมือน่ารักตัวโตๆ ว่า ‘หากทำสินค้าเสียหาย ไม่ให้เข้าตลาดนัด!’
ท่านหน้ากากดำและโคลด์ช่างน่ารักจริงๆ เลยเจ้าค่ะ ว้ายยย ♥ ♥ ♥
โคลด์ชิงหน้ากาก มอร์นเพนปัดป้อง ทว่าทั้งสองรู้สึกหนักๆ ที่บ่าโดยไม่เกี่ยวกับการต่อสู้ตรงหน้าอย่างไรก็ไม่ทราบ
ทั้งคู่รู้สึกเหมือนเต้นอยู่บนฝ่ามือของใครสักคน
ซึ่งก็คือมือของแม่ค้าจอมงกและฉลาดเป็นกรดในเรื่องการหาเงินอย่างอิลมาเรนั่นเอง
“กิจการของท่านดวอร์ฟคึกคักเหลือเกิน” มาลแกธทักทายอิลมาเร เขายังสวมฮู้ดปิดบังใบหน้าอยู่ “ดูท่าจะได้กอบทองถุงทองถัง ใช้อย่างไรก็ไม่หมด”
คำพูดรวมกับสายตาของเอลฟ์ตะวันออกแฝงนัยว่า ‘คงพอจะใช้หนี้ได้แล้วกระมัง อิลมาเร หยุดเถอะ’
อิลมาเรแก้มป่อง อมลม การบอกให้ดวอร์ฟหยุดค้าขายไม่ต่างอะไรกับบอกให้เอลฟ์ตะวันออกตัดเปียสงคราม
“เห็นแก่ท่านมาลแกธเลยนะเจ้าคะ” เธอบอกงอนๆ
มาลแกธยิ้ม “ข้ามีของมาแลก”
“เย้!” ดวอร์ฟแบสองมือรับของฝาก ทำให้ทาราเธียลทราบว่านอกจากท่านลุงพึงใจดาร์กเอลฟ์ที่สู้กับมอร์นเพนอยู่แล้ว ยังคบหากับแม่ค้าดวอร์ฟที่ดูไม่มีประโยชน์อะไรเลย
“ราคาสูงมาก เป็นของสะสมของข้า” มาลแกธกระซิบ “ให้ตรงนี้ไม่ได้”
ท่านลุงล่อลวงดวอร์ฟหรือ ทาราเธียลพรั่นพรึง
“ได้เจ้าค่ะ แล้วข้าจะให้โคลด์ไปทวง” ทว่าทางนี้ก็ดูเขี้ยวไม่แพ้กัน “หนึ่งแสนควินน์นะเจ้าคะ หนี้ที่ข้าต้องจ่ายพรุ่งนี้...นี่ก็เพิ่งขายของได้แค่…”
“เปียสงครามของดีราน”
ทาราเธียลถึงกับสำลักอากาศ
ท่านลุง!ดีรานเป็นตระกูลที่เชี่ยวชาญด้านเวทที่สุดในแดนตะวันออก ทั้งยังเป็นตระกูลที่มาลแกธให้คำจำกัดความว่า ‘เคี้ยวยาก’ ดังนั้นเปียสงครามของดีรานจึงมีค่าสูง ในตลาดมืดมีน้อยเท่าน้อย พวกนักเวทก็จ้องชิงกัน เนื่องเพราะเปียสงครามของดีรานมีไอเวทน่าศึกษาแฝงอยู่
แม่ค้าดวอร์ฟหุบปากฉับ ถูฝ่ามือขึ้นเข้าด้วยกัน ยิ้มประจบประแจงอย่างน่ารัก “ท่านมาลแกธสมเป็นป๋าของโคลด์จริงๆ เจ้าค่ะ!”
ไม่แน่ว่าที่อิลมาเรวางแผนมาทั้งหมดนี้ อาจรวมการคาดเดาว่ามาลแกธจะช่วยออกเงินเพื่อช่วยเหลือโคลด์แบบอ้อมๆ
...ทาราเธียลต้องมองแม่ค้าดวอร์ฟใหม่เสียแล้ว
ดวอร์ฟสาวหันไปทางโคลด์
ดาร์กเอลฟ์หอบแฮ่กๆ เพราะแรงกดดันจากสายตาของคนที่มามุงดู มอร์นเพนเองก็มีท่าทีฝืนๆ เพราะมันไม่ชินกับการปะทะกันแบบ ‘ออมมือ’ เหมือนการแสดงปาหี่เช่นนี้
พวกเขาเป็นนักฆ่า ไม่ใช่นักแสดง!
“ยกเลิกงานจ้า ไม่เอาหน้ากากแล้ว!” อิลมาเรตะโกนบอก
พริบตานั้น โคลด์ดีดร่างออกจากไอดอลของตน เขาเกือบจะดึงหน้ากากได้แล้ว และอีกฝ่ายก็เกือบหักแขนของเขาด้วยเหมือนกัน
มอร์นเพนเดาอยู่ว่าแม่ค้าตัวเล็กร่วมมือกับนักชิงหน้ากาก แต่ถ้าเรื่องจบลงได้ด้วยการที่เขาไม่ถูกห้ามเข้าตลาดนัดก็ถือว่าดีมาก
“ขวดนั้นเท่าไหร่” ทาราเธียลชี้ไปยังน้ำมันบำรุงผิวสีดำใส
“อ้อ ขวดนั้น…” อิลมาเรกำลังอ้าปากจะบอกราคาที่คิดเพิ่มขึ้นสักสามเท่าอยู่
ตอนที่ขวดน้ำมันหอมระเบิดเพล้ง!
ตามด้วยเสียงกระจกแตกรัวๆ ทำลายตะเกียงในโกดัง ทำให้แสงสว่างดับพรึ่บ ควันสีเทาหนาทึบไร้ที่มาพวยพุ่งครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดในชั่วพริบตา
—————————————————————————
A/N อื้มหืม ไม่ได้ซื้อไปเอาไปใจมอร์นเพนแล้วล่ะ ทาราเธียลหน้าตาทาราเธียลก็ประมาณนี้ละมั้งคะ
ติดตามผลงานของเราได้ที่ I L L R E I ♰ Boy Love Fantasy
♰ Facebook : https://www.facebook.com/ILLREI/
♰ Twitter : @VinzeSchwarz
หัวข้อ: 【 ♕ Elven Almanac ♕ 】♰ ราชันพันธนาการ ♰ ตำนานเทพีจันทร์ แจ้งข่าวหน้า 35 (อ่าน 237800 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก