
อืมมมมมมมม....
คือแบบว่าเป็นเด็กข้างห้องมั้งคะแวะมาดู
ตามอ่านเรื่องนี้มา 2 วันเต็มๆค่ะ เพราะว่าว่างจัด
อ่านไปตอนแรกๆ เอ๊ะ ! นี่ เรียนที่ ม. เดียวกันนี่นา
แล้วอ่านไปเรื่อยๆ ยิ่งสงสารโก๋ขึ้นเรื่อยๆ แต่สุดท้ายก็สมหวังจนได้
ความรักที่สมหวังแบบนี้มันไม่ได้เกิดกับทุกคนนี่คะ มันก็ต้องมีอุปสรรคบ้างให้พอเป็นสีสัน
คงจะมีหลายคนแล้วหล่ะที่บอกกับครูกอล์ฟและโก๋ว่าโชคดีสุดๆที่เจอรักที่สมหวัง และได้รับการยอมรับ
ก็จริงค่ะ และก็อยากจะเป็นอีกคนนะคะที่อยากจะเป็นกำลังใจให้ทั้งคู่รักกัน เข้าใจกันตลอดไป
ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆแบบนี้นะคะ อย่างน้อยครูก็ทำให้อีกคนๆนึงยิ้มได้

( ยิ้มแบบนี้นะ มันอาจจะแปลกๆ )
แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ
อ้อ.....อ่านมาตั้งนาน ยังไม่รู้เลยโก๋เรียนคณะไรอ่ะ รู้มั้ย โก๋ เป็นไอดอลเลย

เยี่ยมจริงๆๆๆ