บทเรียนเสริม ~~~ ไม่ว่าง
ช่วงนี้ทั้งครูกอล์ฟสุดหล่อกับไอ่โก๋ต่างคนต่างค่อนข้างยุ่งครับ ไม่ค่อยมีเวลามานั่งเขียนอะไรให้อ่านกันมากนัก ใจจริงอ่ะอยากเข้ามาทักทายทุกวันเลย แต่มันสารพัดเหตุผลร้อยแปดพันเก้าที่เข้ามาโดยเฉพาะเรื่องงานของไอ่กอล์ฟ ส่วนไอ่คุณโก๋ตัวดีมาดูเหตุผลที่มันไม่ว่างไหมครับ ว่าวันๆมันทำอะไร
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันหนึ่งเมื่อเร็วๆนี้แหละครับ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเสาร์ที่ผ่านมานี่แหละ ไอ่คุณโก๋มันก็นอนตื่นสายก้นโด่งเหมือนเดิม ปล่อยให้ไอ่กอล์ฟสุดหล่อยืนทำตัวเท่ๆอยู่หน้าครัว ทำกับข้าวให้มันกิน
ตอนแรกไอ่กอล์ฟก็ไม่อะไรหรอกครับ แต่พอทำไปทำมามันก็คิดซิครับ คิดว่า ทำไมกรูต้องยอมตื่นเช้ากว่ามันมาทำอะไรให้มันกินด้วยว่ะ ไม่รู้ว่าอยู่ๆทำไมไอ่กอล์ฟถึงมีความคิดนี้แวบเข้ามาได้ คงเป็นเพราะช่วงนี้เหนื่อยๆเลยไม่ค่อยอยากตื่นเช้ามั้งครับ ยิ่งเป็นวันหยุดอยู่ด้วย เลยเผลอมีความคิดที่ไม่ค่อยดีออกมา
ว่าแล้วไอ่กอล์ฟที่ทำครัวก็หยุดเลยครับ เดินเข้าไปในห้องนอนแล้วก็ลากผ้าห่มออกจากตัวไอ่โก๋
พรืด!!!!!!!! (เสียงกระชากผ้าห่ม)
ตกใจครับ เพราะลืมไปว่ามันนอนแก้ผ้าอยู่ ปาท่องโก๋ของมันกำลังพองตัวได้ที่เลยครับ อิอิ
“วันนี้พี่คึกอะไรครับ ถึงมายั่วผมแต่เช้าอีกรอบ”มันพูดด้วยเสียงงัวเงีย ลืมตาหรี่ๆยิ้มที่มุมปาก แล้วก็เอามือของมันไปจับน้องชายมันเองรูดขึ้นรูดลงยั่วไอ่กอล์ฟอ่ะ
“ลุกเลยโก๋”ไอ่กอล์ฟ(แอบกลืนน้ำลาย)ก่อนที่จะทำเสียงแข็งปลูกมัน
“ผมรุกอยู่แล้วครับ ไม่เคยคิดจะรับเลย มามะ เร็วๆ”มันยังจะมาอารมณ์ดี ไอ่กอล์ฟเลยยิ่งหมั่นไส้มันครับ
“โก๋ ถามหน่อย วันๆเคยคิดจะช่วยทำอะไรบ้างมั๊ย”ไอ่กอล์ฟเสียงดุครับ มันถึงลืมตามามองได้
“พี่จะให้ผมช่วยทำอะไรอ่ะครับ”มันดึงผ้าห่มไปปิดตัวมันแล้วก็กระดืบๆมาหาไอ่กอล์ฟ (ปิดทำไมว่ะ คนกำลังดูอย่างได้อารมณ์ อิอิ)
“ก็ทำงานบ้านช่วยบ้างซิ ไม่ใช่วันๆจะนอนแล้วกินอย่างเดียว” (ใจจริงอยากบ่นว่า วันๆเอาแต่ กิน ขี้ ปี้ นอน แต่กลัวมันไม่ขลังอ่ะ เลยไม่ด่ามัน)
“ก็พอผมช่วย พี่ก็บอกว่าผมทำไม่เรียบร้อย ไม่ถูกใจพี่อีก ผมบอกให้เอาแม่บ้านมาช่วยพี่ก็บอกว่าอยากให้บ้านนี้เป็นบ้านส่วนตัวของเรา ผมอ่ะตามพี่ไม่ทันเลย”มันย้อนครับ มันย้อน
“ไม่ต้องมาย้อนเลย ก็พอให้ทำอะไรก็บอกแต่ว่าไม่ว่างๆๆ แล้วใครจะไปกล้าใช้อ่ะ บล็อกก็ไม่เขียนเพิ่ม ในเล้าคนก็ถามถึง ..............”ไอ่กอล์ฟเถียงคืนครับ ที่จรองมันยาวอีกประมาณแปดบรรทัดแต่ขี้เกียจเขียนกลัวนักเรียนจะหาว่าครูกอล์ฟขี้บ่นอ่ะ
“ก็ผมไม่ว่างจริงๆนี่ครับช่วงนี้อ่ะ”มันเริ่มเถียงอย่างจริงจังแล้วครับ
“ช่วงนี้ไม่ว่าง วันๆทำอะไรไหนบอกมาซิ”ไอ่กอล์ฟเริ่มที่จะอยากปรี๊ดใส่มันแล้วครับ (เหมือนคนเก็บกดเลยกรูอ่ะ)
“ตอนเช้าผมต้องไปเรียน พอเย็นๆเลิกเรียนเสร็จผมก็ต้องรับน้องจนถึงค่ำ พอค่ำกลับมาบ้านผมก็ต้องมาทำหน้าที่สามีที่ดีให้กับพี่ทุกคืนอีก แล้วผมจะเอาเวลาว่างมากจากไหนครับ นี่ยังไม่นับรวมเวลาที่ผมคิดถึงพี่อีกนะ”มันพูดแบบหน้าตาเฉยเลยครับ
แต่ไอ่กอล์ฟนี่ซิครับจากกำลังจะโกรธกลายเป็นยืนอมยิ้มอายๆอยู่ข้างเตียงนั่นแหละ
แบบว่า อร๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกอย่างให้อภัยหมด ยอมเป็นไอ่กอล์ฟก้นครัวต่อไป
เห้อ..............เมื่อไหร่ครูกอล์ฟสุดหล่อจะชนะไอ่โก๋ซักทีนะ แค่มันปากหวานใส่หน่อยไอ่กอล์ฟก็ใจอ่อนซะแล้ว แต่เหตุผลที่มันไม่ว่างก็ฟังขึ้นนะ โดยเฉพาะเหตุผลรอบดึกอ่ะ เอิ๊กๆๆๆๆ
HHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
บทเรียนเสริมตอนนี้สอนให้รู้ว่า “อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปาก(ไอ่คุณโก๋)หวานหูไม่รู้หาย”
พี่กอล์ฟที่วันหนึ่งจะต้องชนะไอ่โก๋ & น้องโก๋ที่วันหนึ่งมันต้องแพ้ไอ่กอล์ฟ