หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน]

[mist]

หวานจริง ๆ ด้วย 

[mantdash]

อิอิ จริงผมชอบหวานๆแบบนี้อะครับ

เห็นปกติหื้นหื่นอ่า 555+

[Dangerous_patz]

 




ครูกอล์ฟค้าบรีบมาต่อน้าค้าบ คิดถึง



อิอิ






เปิดซิงด้วยอ่า รอบนี้    

[Salim021]

จะแบบไหนก็ชอบค่ะ

จะหวาน หรือ จะ โหด อิอิ

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ มาอัฟบ่อยๆนะคะ

ส่วนตัวชอบ บทเรียนเสริมมากๆเลย

ขอบคุณนะคะที่ให้อ่านเรื่องดีๆ   

[piggie]

อ่านถึงหน้า 20 แล้วค่ะ

มาสมัครเป็นลูกศิษย์ครูกอล์ฟสุดหล่อก่อนนะคะ

 

[SheRbEt]

เอ่อ ... มะเขือหวาน 

  หวานเพราะได้นั่งกินข้าวกับคนที่เรารักและรักเรา

[nana]

แกงเขียวหวาน หวานๆมาแล้วจ้า

[THIP]

 

[both^^]

ออกไปหาแกงเขียวหวานกินดีฝ่า...

[k@-nom_koe]

รักภรรเมียจังคั๊บ  รักๆๆๆๆๆ (น่ารักน่าเอาที่สุดแล้ว ภรรเมียผมนี่)

เข้าไปตรวจ Blog ของเค้ามาแล้วเหรอตัวเอง ให้แค่ 7 เองเหรอ  ไม่ให้เต็ม 10 อ่ะคั๊บ


ไม่เป็นไรคั๊บ ครั้งหน้าสารมีจะทำให้ดีกว่านี้นะคั๊บ  สู้ๆเพื่อภรรเมียคั๊บ


 

[อิง]

หวานจัง โก๋น่ารักเชียว

ดีใจกับครูกอล์ฟด้วยน๊า ที่มีคนรักแบบน้องโก๋  

[→Yakuza★]

อะหุหุหุ

มดขึ้นคอมละอ่ะ 

ว่าแต่ครูกอล์ฟจะเอาตอนออกเจมาเขียนไหมอ่ะ 

เราไม่ได้หื่นเลยน่ะ 

[● MaYa~Boy ●]

แวะมาอ่านบทเรียนเสริมคับ

[maabbdo]

มะเขือก็หวาน  บล็อคของโก๋ก็หวาน

เข้าไปเจอแต่หัวใจ

 

[~•SAkurAIro•~]

อ๋า หวานกันซ้า 

อ่านเสร็จแอบแจ้นเข้าไปในบลอคของผอ.โก๋ทันที 

[meawkung02]

อิอิ...มะเขือหวานมากมาย...อิอิ

[สาวตัวกลม]

มะเขือหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน

[pupper]

มาฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคนะครับ ครูกอล์ฟ แต่สงสารนายโก๋อะครับ รักมากจนไม่อยากสูญเสีย แต่ก็คงไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
แต่มันทำไปแล้ว แล้วต้องมานั่งเสียใจ สงสารโก๋ ครูกอล์ฟก็ใจร้ายน่าดูนะครับ เป็นกำลังใจให้ครับ แล้วมาต่อตอนต่อไปไวไวนะครับ
อยากรู้จังว่าเรื่องราวต่อไปจะเป็นอย่างไร

[pickki_a]

มะเขือมีธาตุ Fe
แล้ว Fe มันหวานเหรอคับ??
 

[สาวตัวกลม]

ได้อ่าน FW ความรู้สึกระยะห่างของอีกคน ทำให้นึกถึงบทเรียนหลักตอนล่าสุด

*******************************************************

ความรู้สึก...ระยะห่างของอีกคน
วันเวลาที่ผ่านมา ชั่วระยะเวลาหนึ่งของชีวิต
ผู้คนมากมายผ่านเข้ามา ......บางคนผ่านมาเพียงเพื่อจะผ่านไป
แต่กลับบางคนกลับไม่เป็นเช่นนั้น... จากคนแปลกหน้า
กลายเป็นคนรู้จัก คนคุ้นเคย ล่วงเลย ไปถึงกลายเป็นคนรักกัน
เวลาเปลี่ยน สถานการณ์เปลี่ยน
สถานภาพทางความรู้สึกของเราก็อาจมีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย
บางคนยังคงความเป็นคนแปลกหน้า ยังรักษาระยะห่างของการเป็นคนรู้จักคนคุ้นเคย
หรือ
คนรักกันไว้ได้อย่างคงที่…
บางคน เปลี่ยนแปลงจากคนแปลกหน้า กลายเป็นคนคุ้นเคย…
จากคนเคยคุ้น กลายมาเป็น คนรักกัน ..
ทำลายระยะห่างของความรู้สึกให้สั้นลงอย่างรู้สึกได้ …
และเมื่อนั้น เรื่องราวดีๆ สวยงามทางความรู้สึกจึงเกิดขึ้น ..
แต่ในทางกลับกัน..
ระยะห่างของบางคน อาจห่างไกลออกไปจนสุดหูสุดตา
จากคนเคยรัก คนเคยคุ้น ...กลายเป็นแค่คนเคยรู้จัก ..
กลายเป็นคนแปลกหน้าทางความรู้สึกไป ..
แน่นอนว่า ระยะห่างของคนรู้จัก กับ คนรัก ย่อมไม่เท่ากันเป็นแน่
แต่นั่นแหละ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ..
ฉันเชื่อในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงของเวลา พอๆ กับเชื่อในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงของความรู้สึก..
ไม่มีมาตราวัดใดๆ ที่จะใช้วัดระยะห่างของความรู้สึกได้
และระยะห่างในแต่ละสถานภาพทางความรู้สึกในแต่ละคนก็คงจะไม่เท่ากัน..
เราระบุชัดไม่ได้ว่า 1 เท่ากับ 1 ในความรู้สึกของอีกคน 1
ในความรู้สึกของคนหนึ่ง อาจจะเป็น 100 ในความรู้สึกของอีกคนก็เป็นได้ ..
และในเมื่อการคบหากันเป็นปฏิสัมพันธ์ของคนสองคน ...
เราจึงมองเห็นความไม่ลงตัว
เห็นระยะห่างที่ไม่เท่ากันของคนสองคนได้เสมอ..
กับคนบางคน เราอยากเป็นมากกว่าคนรู้จัก
เราก็จะพยายามที่จะทำให้ระยะห่างของเรามันสั้นลง
กับคนบางคน เราอยากเป็นน้อยกว่าที่เป็นอยู่.....
เราก็จะพยายามที่จะทำให้ระยะห่างของเรายาวไกลออกไป..
แต่กลับบางคนเรากลับอยากจะรักษา ระยะห่าง ตรงกลาง ไว้ให้คงที่
ไม่ให้ห่างหาย จางหนี หรือ เข้ามาใกล้จนเรารู้สึกอึดอัด..
เคยรู้สึกใช่ไหมว่า ..
ขณะที่เราเดินเข้าหา บางคนกลับกำลังเดินหนี
กับบางคนเรากำลังเดินหนี บางคนกลับเดินตาม…
กับบางคนเราก็ต้องการระยะห่างประมาณหนึ่ง
ไม่ต้องใกล้มาก แต่ไม่ต้องการห่างหายไปไหน..
ขณะที่บางคนวิ่งตาม ล้มลุกคลุกคลานและเจ็บปวดกับระยะห่างของอีกคนที่ทิ้งไว้ตรงหน้า
และขณะเดียวกันกับที่อีกคนก็วิ่งหนี โดยไม่คิดจะหันกลับมามองความเจ็บปวดของอีกคน
อะไรก็เกิดขึ้นได้ กับความรู้สึกคน..
เหนื่อยแสนเหนื่อย ล้าแสนล้า แต่สุดท้ายก็ยังพยายาม พยายามที่จะยื้อยุดฉุดดึงอยู่เช่นนั้น
บางคนปล่อยความรู้สึกของอีกคนไว้ บนความห่าง ห่างจนลับตา ..
ไม่เคยหันกลับมามองหรือรับรู้ความเป็นไปของอีกคน
ไม่เคยรับรู้ว่า .. ระยะห่างที่เขาทิ้งไว้อีกคนมันสร้างความเจ็บปวดได้ประมาณไหน
แต่ก็มีบางคนที่เหนื่อยล้ากับระยะห่างที่พยายามรักษาไว้เพียงแค่นั้น
ไม่ต้องห่างไป แต่เข้าใกล้กว่านี้ไม่ได้ .. ต้องการเพียงเส้นขนานที่ไม่มีทางมาบรรจบ
การทำลายระยะห่างของคนสองคนอาจไม่ใช่เรื่องยาก
แต่ก็ไม่ได้ง่ายดายนักสำหรับอีกหลาย ๆ คน… บางคนพยายามมาเกือบทั้งชีวิต..
ระยะห่างที่ว่าก็ยังคงห่างอยู่เช่นเดิม..
ขณะที่บางคนอยู่นิ่งๆ ไม่วิ่งหนี ไม่วิ่งตาม
ปล่อยทุกอย่างให้เป็นหน้าที่ของเวลา
ไม่เรียกร้องให้เกิดความคาดหวัง ไม่ปล่อยละเลยจนเหมือนชาเฉย…
ระยะห่างนั้นกลับขยับเข้ามาใกล้ราวปฏิหาริย์..
เอาใจช่วยสำหรับคนที่กำลังพยายามเดินเข้าหา
ให้อีกคนหันกลับมามองบ้าง ระยะห่างจะได้สั้นลง พยายามต่อไป
เพราะวันหนึ่งคุณอาจรู้สึกว่าความพยายามของคุณมิได้ไร้ค่า
ร้องขอสำหรับคนที่กำลังเดินหนี ให้หันกลับมามองความรู้สึกของอีกคนบ้าง
เพราะบางทีคุณอาจจะสูญเสียอะไรดีๆ ไปเพราะระยะห่างที่คุณทิ้งไว้ให้อีกคน
เห็นใจกับการรักษาระยะห่างให้คงที่สำหรับบางคน
เพราะบางทีมันก็ทรมานมากกว่า การพยายามเดินเข้าใกล้หรือห่างหนีเสียอีก..
แล้วคุณๆ เล่า เคยนึกย้อนกลับมามอง ระยะห่าง ของคุณกับผู้คนรอบตัวกันบ้างไหม..
เคยรู้สึกไหมว่า บางที ความห่างไกล กับ ระยะห่างของความรู้สึกเป็นกลับเป็นตัวแปรผกผันกัน
เคยรู้สึกได้ถึงระยะห่างทั้งที่ตัวอยู่ใกล้ๆ
หรือรู้สึกใกล้กันแล้วทางความรู้สึกทั้งที่ตัวอยู่แสนไกลกันบ้างไหม
เคยคิดกันบ้างไหมว่า
ระหว่างคนพยายามเดินหนี
คนที่พยายามเดินตาม
และคนที่พยายามยังไงระยะห่างกลับเท่าเดิม
คนไหนเจ็บปวดไปกว่ากัน....

[nopkar]

 

[andy_kwan]

ป้าอิจฉาครูกอล์ฟจริงๆ อะไรก็หวานไปหมด
ขนาดมะเขือพวงก็ยังหวาน
แล้วมะเขือยาวของน้องโก๋จะอรอยแค่ไหนนะ

ป้าขวัญถามเล่นๆเพราะอยากรู้

[wan]

 :m23:มะเขือของครูกอล์ฟหวานจริงหรือเปล่าไม่มีใครรู้ มีแต่น้องโก๋คนเดียว ( อดีตไม่เกี่ยว )

มาเป็นกำลังรอให้เมื่อไหร่ น้องโก๋ถึงพิชิตใจครูกอล์ฟได้ 

[k@-nom_koe]

ผมขอโทษครับ

ต่อไปนี้ผมจะไม่หื่นอีกต่อไปแล้ว

หลายคนคงผิดหวังซินะครับ

แต่ผมต้องทำ เพราะผมรักแฟนผม

[อิง]

จิ้มน้องโก๋ 

เป็นอะไรจ๊ะน้อง อย่าคิดมากเน้อ สู้ ๆ 

[moonlight]

มะเขือหว๊านนนนนนนนหวานนนนนนนนน

[astral]

คุณครูกอล์ฟ ถ้าโก๋ไม่ชอบมะเขือในแกงเขียวหวานก็ลองใส่ฟักสิค๊าบ ฟักเนื้อหว๊านหวาน เวลากินกับน้ำแกงอาหย่อยยยยยยย 

ปล.บลอคผอ.สวยมากเลย ได้ 7 เองเยอ 

[BiGgYDrIb]

แปะโป้งไว้ก่อน อ่านถึงตอนพิเศษ โอลิมปิกละ

เรื่องนี้หนุกดีน่อ น่าจะเข้ามาอ่านตั้งนานแล้ว 

  ไปนอนดีกว่า

[crazykung]

มาเม้มให้พี่กอล์ฟ และพี่โก๋คับ


บันพึ่งอ่านตามทัน คิคิ


มาอัพบ่อยๆน้างับ เดก ตาดำๆ กำลังรอคอย

[Bg LoVe NT]

แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยย

มะเขื่อยังหวานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน