หัวข้อ: [ครูหนุ่มสุดซ่าส์Vsเด็กบ้าสุดเกรียน]

[marchmenlo]

เมื่อวานเข้ามา วันนี้เข้ามา อืมม...ลืมไป ครูเค้าหยุดเสาร - อาทิตย์เลยไม่เข้ามา update ...หุหุุหุ ลืม

[sakiko]

คุณครู โดด สอน

ม่ามาเรย


 

[tingtanhaw]

คุณครูกอล์ฟไร้หล่อสุดใครเทียม
คุณครูกอล์ฟไร้หล่อสุดใครเทียม
คุณครูกอล์ฟไร้หล่อสุดใครเทียม

ส่งการบ้านครับ
ผมมันเด็กหลังห้อง
 

[-~iK@iZ_KunG~-]

เมื่อไหร่ครูกอล์ฟจะมาเนี่ย

เลยเวลาสอนมานานแล้วนะ

สงสัยมัวแต่ทำการบ้านเพลิน

อิอิ

[m_myca]

คุณครูคนน่ารักครับ

ตอนไหนจะมาสอนเนี่ยยย

มาเข้าห้องเรียนรอแล้วนะ

ว่าแล้วอยากเรียนพิเศษตัวต่อตัวกะคุณครูกอล์ฟจังเลยครับ

[A-ram 70]

ครูกอล์ฟคับ

เมื่อไรจะมาสอนละคับ


อยากเรียนคับ

เดี๋ยวหมดสิทธิ์สอนนะคับ

[LOVE_Child]

บทเรียนที่ ๘ โรคประจำตัวน่ากลัวชะมัด


“ไม่มีอะไรหรอก แค่อยากเตือนนายเรื่องจรรยาบรรณความเป็นครูที่พึงมี กับจรรยาบรรณความเป็นเพื่อนที่นายเคยให้กับเรา หวังว่าคงจำได้นะ”เสียงไอ่ทิว มันดังก้องอยู่ในหัวผมตลอด ทำไมนะ ทำไมผมต้องคิดถึงคำที่ไอ่ทิวมันพูดด้วย

สรุปแล้วคาบบ่ายนั้น ไอ่กอล์ฟสอนเด็กไม่รู้เรื่องเลย มัวแต่ครุ่นคิดกับคำพูดของไอ่ทิว (ดีนะที่เด็กมันเก่ง ไม่ต้องสอนอะไรมาก อิอิ) ไม่นะเรากับไอ่เด็กนั้นเป้นไปไม่ได้ เพิ่งรู้จักกันเอง เด็กมันคงแค่อยากกวนเรา คงไม่มีอะไรหรอก ไอ่ปืนนั่นมันคงอยากมีเพื่อนมั้ง ก็มันมาฝึกสอนพละที่นี่คนเดียวนี่นา ว่าแต่ทำไมมันไม่ไปฝึกสอนกับเพื่อนสาขามันว่ะ ทำไมมันเลือกที่นี่ เฮ้อ......ถอนหายใจรอบที่ร้อยได้แล้วมั้ง แล้วกรูเป็นอะไรเนี๊ยะ ทำไมต้องแคร์คำพูดไอ่ทิวขนาดนี้ด้วย สรุปแล้วกรูมันบ้าเอง..........(ซะงั้น !)

“กอล์ฟ ๆ ลูก ว่างหรือเปล่า”เสียงแม่ต้อยที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งเรียกผม ทำเอาไอ่กอล์ฟที่ตกอยู่ในความคิดระหว่างเดินกลับไปห้องพักครู หลุดออกมาทันที

“ครับ แม่ต้อย มีอะไรหรือเปล่าครับ”ผมหยุดแล้วเดินไปหาแม่ต้อย

“ว่างหรือเปล่า มีสอนไหม”แม่ต้อยถามพร้อมหอบนิดๆ

“อ๋อ ไม่มีแล้วครับ เพิ่งสอนเสร็จ ว่างตลอดบ่ายเลยครับ”ผมตอบไป

“ดีเลย ช่วยแม่พาเด็กในห้องไปโรงพยาบาลหน่อย เดี๋ยวกอล์ฟไปคอยแม่ที่ห้องพยาบาลเลยนะ เด็กอยู่ที่นั่น แม่ไปถอยรถมาก่อน”แม่ต้อยสั่งพร้อมเดินออกไปที่ลานจอดรถ ผมก็เดินไปที่ห้องพยาบาลทันที

ผมเดินไปถึงห้องพยาบาลของโรงเรียน เดินเข้าไปเจอครูพยาบาลที่เด็กๆเรียกกันติดปากว่าครูหมอกาญ ผมเลยเดินเข้าไปทัก

“สวัสดีครับ ครูหมอกาญ”ผมยกมือไหว้หนึ่งที แล้วเรียกตามที่เด็กๆเขาเรียกกัน

“อุ๊ยมาครู มาหมออะไรจ๊ะ เรียกพี่กาญก็พอ”พี่กาญรับไหว้แล้ว ส่งยิ้มสวยมาให้ผมหนึ่งที พี่กาญนี่ยังสาว สวยและที่สำคัญยังโสกด้วยซิครับ อายุคงห่างจากพวกผมไม่กี่ปีหรอกครับ น่ารักจริงๆ อย่างนี่ซิเด็กโรงเรียนถึงชอบป่วยกันนัก

“ว่าแต่น้องฝึกสอนมาทำไมเหรอจ๊ะ อย่าบอกนะว่าโดนเด็กแกล้งจนปวดหัว เลยต้องมาขอพาราพี่เนี่ยะ”พี่กาญถามขึ้นแล้วยังยิ้มแบบเห็นเขี้ยวนิดๆมาให้ โอ้ยๆๆๆ ไอ่กอล์ฟจะใจละลาย

“ป่าวครับ พอดีแม่ต้อยให้มาคอยที่นี้อ่ะครับ เห็นบอกว่าจะให้ช่วยพาเด็กไปโรงบาล”ผมบอกแล้วเริ่มมองไปที่เตียงที่มีผ้าม่านกั้นอยู่ เจอหน้าสวยๆของพี่ครูหมอกาญลืมที่แม่ต้อยสั่งไปเลย เหอะๆ

“ใครเหรอ อย่าบอกนะว่านายโก๋ พี่ก็บอกพี่เลี้ยงเธอไปแล้วนะว่าไม่เป็นอะไรมาก มันเป็นโรคประจำตัวของเขา เป็นมาตั้งนานแล้ว เห็นหายไปพักใหญ่ๆ นึกว่าหายแล้ว อยู่ดีๆกลับมาเป็นอีกได้ยังไงก็ไม่รู้ พี่เลี้ยงเธอนะชอบทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูม”แน่ะ มีการว่าแม่ต้อยผมอีก แต่สวยๆอย่างนี้ ไอ่กอล์ฟให้อภัยได้เสมอ

“นายโก๋ ศุภวัฒน์ ห้าทับห้าเหรอครับ เป็นอะไรครับ”ผมถามออกไปอย่างร้อนรนเพราะไม่คิดว่าเด็กเกรียนอย่างนายโก๋จะเป็นอะไรได้ง่ายๆ

“ทั้งโรงเรียนถ้าพูดถึง นายโก๋ ก็มีอยู่โก๋เดียวนั้นแหละจ้า ที่เขารู้จักกัน โก๋อื่นๆเขาไม่รู้จักกันหรอก”เอ๊ะ ที่พูดนี่ชื่นชมหรืออะไรหว่า

“นั่นไงลองถามเพื่อนนายโก๋ดูซิ”ครูพี่หมอกาญบอกพร้อมทำหน้าพยักเพยิดให้ดูเด็กนักเรียนคนหนึ่งที่เดินออกมาจากหลังผ้าม่าน

อ้าว............นั่นมันนายอนุชิต หัวหน้าห้องนี่นา

“นายนุ นายศุภวัฒน์เป็นยังไงบ้าง อยู่เตียงไหน”ผมเดินเข้าไปถามนายนุ หัวหน้าห้องเด็กเรียนที่แสนจะเรียบร้อย

“อ้าวอาจารย์ โก๋นอนอยู่เตียงข้างในสุดครับ หลับไปแล้ว ผมเลยจะเอากระเป๋าน้ำร้อนมาเปลี่ยน”นายนุพูดแต่ไม่มองหน้าผมเลย

“เป็นอะไร ทำไมต้องใช้กระเป๋าน้ำร้อน”ผมเดินตามนายอนุชิตไปทันที

“ก็โรคกระเพาะกำเริบครับ”นายนุตอบแล้วเงยหน้ามามองผมแวบหนึ่งด้วยสายตาแปลกๆ

“โรคกระเพาะแล้วทำไมถึงต้องมานอนห้องพยาบาล ต้องใช้ถุงน้ำร้อน แล้วไหนอาจารย์อริศราจะพาไปโรงบาลอีก”ผมรัวถามเป็นชุดใจคอไม่ดี คิดไปต่างๆนานา อย่างนี้แหละครับครูชีวะรู้ระบบต่างๆในร่างกายดีเลยทำให้คิดมาก

“ดูท่าน้องฝึกสอนจะตื่นตูมไม่แพ้พี่เลี้ยงเธอเลยนะ”ครูพี่หมอกาญแซวขึ้นหลังจากฟังผมถามนายนุเป็นชุด (ปากดีอย่างนี้เดี๋ยวไอ่กอล์ฟก็จัดการตบด้วยปากสั่งสอนซะเลย)

“ก็...โก๋เขาเป็นโรคเกี่ยวกับกระเพาะอาหาร ถ้าเครียดมากๆหรือถึงเวลาทานข้าวแล้วไม่ได้ทาน โก๋เขาจะแสบท้องมากแล้วจะอาเจียนออกมาเป็นเลือด”นายนุพูดแล้วมองหน้าผมด้วยสายตาแปลกๆอีกแล้ว

“มาเดี๋ยวครูช่วย”ผมบอกแล้วเขไปถือถุงกระเป๋าน้ำร้อนเดินตามนายนุเข้าไปหลังผ้าม่านอีก

หลังผ้าม่านมีเตียงเรียงยาวประมาณสิบเตียง ผมมองไปที่เตียงในสุดเห็นเด็กหนุ่มร่างยาวนอนอยู่ ผมเดินเข้าไปใกล้ๆ เห็นนายโก๋ที่ยังอยู่ในชุดนักเรียนถุงเท้าสีขาว กางเกงนักเรียนสีดำ เข็ดขัดถูกปลดออกเล็กน้อย เสื้อนักเรียนที่มีรอยคราบเลือดเลอะบริเวณอกอยู่ด้วย ถูกปลดกระดุมออกทุกเม็ด ทำให้เห็นเนื้อหนังที่ขาวเต่งตรึงแน่นเป็นกล้ามตั้งแต่หน้าอกลงมาจนถึงท้องน้อย ใบหน้าของนายโก๋ตอนนี้ไม่เหมือนใบหน้าของไอ่โก๋เด็กเกรียนเลย ใบหน้าที่นอนหลับตาพริ้ม ขนตายาวงอนสบกันพอดี คิ้วที่คมเข้มรับได้รูปกับจมูกที่เป็นสันโด่ง เรียวปากที่บางสีแดงอมชมพูด ตอนนี้มันดูซีดๆไป ภาพที่ผมเห็นทำให้ใจหวิวๆยังไงชอบกล รู้สึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมาซะอย่างนั้น อาจจะเป็นเพราะว่าผมไม่ชอบเห็นคนนอนป่วยนิ่งๆก็ได้ สู้ให้นอนป่วยแล้วดิ้นร้องทุรนทุรายยังจะดีเสียอีก (ผมไม่ได้ซาดิสก์หรือโรคจิตนะ แต่ผมคิดว่าเขานอนเฉยๆไม่รู้เขาเป็นยังไง แต่ถ้าเขาร้องออกมาอย่างน้อยเราก็รู้ว่าเขาเจ็บปวดตรงไหน จะได้ช่วยได้ถูก)

นายอนุชิตรับเอากระเป๋าน้ำร้อนจากผมไป แล้วเอาไปวางประคบที่บริเวณท้องที่มีกล้ามเนื้อขึ้นเป็นซิกแพคอย่างเห็นได้ชัด (ถ้าไม่เห็นว่าป่วยอยู่นะ เห็นแบบนี้แล้วมีได้เสียกันเลย อิอิ)

“อาจารย์รู้ไหม ทำไมโก๋ถึงโรคกระเพาะกำเริบ”นายอนุชิตถามผมแต่ยังก้มหน้าก้มตาประคบต่อไป

“ทำไมเหรอ”ผมถามออกไป

“ก็วันนี้โก๋เขาไม่ได้ทานข้าวเช้า ทานเที่ยงก็ไม่ได้ทาน”นายนุตอบแต่ก็ยังไม่มองหน้าผม

“อ้าวแล้วทำไมไม่ทานล่ะ”ผมคิดในใจ ในเมื่อตัวเองรู้ว่าตัวเองเป็นโรคอะไรแล้วทำไมไม่ดูแลตัวเองใช้ไม่ได้เลยจริงๆ

“ตอนเช้าทุกวันโก๋จะมาทานข้าวกับพวกผม แต่วันนี้มันขอตัวไปเซเว่น มันเลยไม่ได้กินข้าว ตอนเที่ยงมันก็ไปคอยอาจารย์ไง มันไม่เห็นอาจารย์มันเลยไม่ทาน”ตอนนี้นายนุเงยหน้ามองผม สายตาดูน่ากลัวแล้วก้มลงไปต่อ

อึ้ง ครับ อึ้ง ไอ่กอล์ฟอึ้งพูดไม่ออกเลย อึ้งสายตาของนายนุที่ปกติจะดูอ่อนหวานเป็นเด็กเรียบร้อยแต่เมื่อกี้มันมองผมด้วยสายตาน่ากลัว แล้วก็อึ้งเรื่องที่มันเพิ่งบอกออกมา

“แต่นั่นมันยังไงไม่เท่าไหร่ โก๋มันมีเรื่องคิดไม่ตก ทำให้ความเครียดลงกระเพาะ อาจารย์รู้ไหมว่าเรื่องอะไร”นายนุถามผมเสียงมันตอนนั้นดูน่ากลัวชอบกล

ผมไม่ตอบ ได้แต่สายหัวน้อยๆเป็นสัญลักษณ์ว่าไม่รู้

“ก็เรื่อง.................”

“กอล์ฟลูก แม่มาแล้ว พามาขึ้นรถเร็ว”เสียงแม่ต้อยดังมาขัดจังหวะ

“ครับ”ผมขานรับกลับไป

“โก๋ โก๋ เดี๋ยวไปหาหมอนะ”นายนุเรียกนายโก๋ เอามือเขย่าตัวเบาๆ

นายโก๋ค่อยๆรู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมาแบบสะลึมสะลืม พอหันมาเจอผม โก๋รีบหันหน้าหนีทันทีแล้วค่อยๆลุกออกจากเตียง นายนุเข้าไปช่วยประคอง ผมเห็นอย่างนั้นน้ำใจความเป็นครูที่มีต่อศิษย์ก็เกิดขึ้นทันที (ที่จริงหาโอกาสถูกเนื้อต้องตัวเด็กมานานต่างหาก อิอิ) ไอ่กอล์ฟเลยรีบเดินเข้าไปจะช่วยประคองอีกข้าง แต่ไอ่เด็กเกรียนซิครับ มันเล่นตัว พอมือผมไปถูกแขนมัน ไอ่เด็กเกรียนก็สะบัดมือผมออกทันที แล้วยังมีหน้าหันมามองผมด้วยสายตาอาฆาตอีก (กรูไปทำอะไรให้มรึง ไอ่เดะเวง จะตายแล้วยังมาทำเล่นตัวอีก ดี กรูไม่ช่วยมรึงแล้ว)

แล้วไอ่เด็กก็เกรียนเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อย โดยที่มีนายนุเพื่อนคนสนิทช่วยพยุงดูแลจัดการทุกสิ่งสรรพ ผมได่แต่ยืนดูใจหนึ่งมันก็สงสารแต่พอเห็นสายตาไอ่เกรียนมันมองเมื่อกี้กับพฤติกรรมที่มันทำใส่แล้วก็เกิดหมั่นไส้ขึ้นมาประมารว่าแล้วแต่มรึงแล้วกัน

“อนุชิตไปเรียนเถอะ เดี๋ยวครูไปกับครูกอล์ฟเอง”แม่ต้อยหันมาบอก ทำให้นายนุที่ไปนั่งประคองนายโก๋อยู่บนรถต้องลงมา แล้วให้ผมที่นั่งหน้ารถลงไปนั่งเบาะหลังคอยประคองนายโก๋แทน แต่ไอ่เด็กเกรียนมันหยิ่งครับ มันไม่ให้ผมจับตัวมันเลย ไอ่กอล์ฟก็ปล่อยซิครับ (ง้อใครไม่เป็นอยู่แล้ว)

ซักพักเท่านั้นแหละครับ รถวิ่งออกไปไม่ถึงสิบนาที มันก็ผล็อยหลับไป หัวสัปหงกอยู่ ผมนั่งมองแล้วแอบยิ้มในใจ ดูๆไปไอ่เด็กคนนี้ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ดูตอนหลับซิ เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็กวันยังค่ำ

ผมก็ค่อยๆเอามือไปจับหัวมันมาพิงที่ไหล่ผม ดูเหมือนมันจะรู้สึกนิดๆ คราวนี้มันไม่ขยับออกครับ แต่กลับเอาหน้ามาซุกที่อกผมแทน ซักพักเสื้อบริเวณอกผมเปียก (ตอนแรกคิดว่ามันนอนน้ำลายไหล) ผมรู้ได้ทันทีว่ามันเป็นน้ำตาที่ไหลออกมาจากเด็กคนนี้ในตอนแรกผมคิดว่าเขาคงเจ็บที่กระเพาะมากเลยร้องไห้ออกมา แต่สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากน้ำตานั้นมันเหมือนเป็นความรู้สึกอีกด้านของเด็กคนนี้ ความรู้สึกที่เหงา ว้าเหว่ ไม่ใช่ร้องออกมาเพราะเจ็บป่วยแต่ประการใด (ทำไมนะ เด็กคนนี้ที่ดูดื้อ ซน มีเรื่องอะไรในใจถึงกับทำให้ต้องร้องไห้ออกมา หรือว่ากรูคิดมากไปเองว่ะเนี่ยะ)

พอไปถึงโรงพยาบาล ก็มีบุรุษพยาบาลมาช่วยพยุงขึ้นรถเข็น แม่ต้อยก็จัดการทำบัตรผู้ป่วยทันที ดูเหมือนว่าเจ้าหน้าที่พอเห็นชื่อ (คงนามสกุลมากกว่า) ของนายโก๋ ก็ดูจะรีบกุลีกุจอดูแลเป็นพิเศษทันที
ลัดคิวให้เข้าพบหมอก่อนเลย หลังจากที่นายโก๋ให้หมอตรวจดูอาการแล้ว หมอบอกว่ากล้ามเนื้อกระเพราะเกร็ง ลำไส้บีบตัวอะไรซักอย่าง สาเหตุคงมาจากเรื่องความเครียด ฉีดยาแล้วให้นอนพักเดี๋ยวก็หาย (อะไรไอ่คุณหมอหน้าละอ่อนฉีดยาให้นายโก๋เหรอ  ไม่ยอมๆๆ อิอิ)

“เดี๋ยวกอล์ฟไปดูนายโก๋ที่ห้องนะลูก เดี๋ยวแม่ไปเอายาก่อนจะได้โทรบอกทางบ้านเขาด้วย ใครป่วยไม่ป่วยมาเป็นนายศุภวัฒน์”แม่ต้อยบ่นออกมา

“ทำไมอ่ะครับ”ผมถามอย่างแปลกใจ

“เคยได้ยินไหม .....(แม่ต้อยพูดนามสกุลของนายโก๋)......”

“ก็คุ้นๆอ่ะครับ”ผมตอบแต่ยังไม่เข้าใจอยู่ดี

“ทำไมจะไม่คุ้นล่ะ นามสกุลคนดังคนใหญ่คนโตของเมืองนี้ แต่นี่มันไม่ใช่ปัญหาหรอกนะ ปัญหาอยู่ที่แม่ของนายศุภวัฒน์นี่ซิ เห้อ...อย่าให้แม่พูดเลย ไม่อยากจะบอกว่า รักลูก ห่วงลูก ได้โอเว่อร์มากๆ ใครๆเขาก็รู้นะ แต่เขาไม่กล้าพูดกัน เพราะเขาเป็นผู้มีพระคุณของโรงเรียนเรานะ บริจาคมาแต่ละทีเงินแสนเป็นขั้นต่ำ”นี่ขนาดไม่อยากจะพูดนะนี่ แม่ต้อย แต่ก็ทำให้ผมได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับนายโก๋มากขึ้น แล้วแม่ต้อยก็เดินไปรับยา ส่วนผมก็ไปหาไอ่เด็กเกรียนที่นอนสิ้นฤทธิ์อยู่ในห้องพยาบาลพิเศษ

“เป็นไงนายศุภวัฒน์”ผมทักขึ้นเมื่อเดินเข้าไปแล้วเห็น มันนั่งกดรีโมตเปลี่ยนช่องทีวีอยู่ เหมือนมันไม่ได้ป่วยเลย มันหันมามองผมแวบหนึ่งแล้วก็ไปกดรีโมตเลือกช่องต่อ (อารมณ์ไหนของมรึงว่ะเนี่ยะ กรูจะตามไม่ทัน)

“ไม่ได้อยู่โรงเรียน ไม่ต้องเรียกชื่อผมเต็มยศก็ได้”อ่ะ มันกวนทีนนนทันที

“แล้วจะให้ครูเรียกเธอว่าอะไร”ผมเริ่มฉุดนิดๆ คนถามดีๆตอบกลับมาซะ.......ฮึ่มๆ

“ชื่อเล่นผมก็มี”มันตอบไม่มองหน้าผมเลย

“ทำไม อยากให้ครูเรียกชื่อเล่นเธอเหรอ ว่าแต่...รู้ว่าตัวเองเป็นโรคประจำตัว ทำไมไม่ดูแลตัวเอง เห็นไหมคนอื่นเขาเดือดร้อนกันไปหมด”มันหันมามองผมด้วยสายตาอาฆาตหนึ่งทีแล้วหันไป

“ไม่ได้อยากให้ใครมาดูแลเดือดร้อนด้วยซักหน่อย”ดูมันตอบ ไม่มีสำนึกเลย

“เห็นเพื่อนเธอบอกว่า เธอไม่ยอมทานข้าว”

มันหันมามองผมแต่คราวนี้สายตาดูละห้อย “ก็ผมคอยจารย์อยู่ ผมอยากกินข้าวกับจารย์ ต่อไปนี้ทุกเที่ยงจารย์ทานข้าวกับผมนะครับ” (อ้าวเพิ่งรู้ว่าไอ่เด็กเกรียนมันต้องกินข้าวกับจาน นึกว่ามันกินข้าวกับกับข้าว ฮิฮิ แป๊ก เสียงมุขแตก ช่วยขำหน่อยนะ)

ผมได้แต่อึ้งอีกแล้ว ตามไม่ทันจริงๆ อารมณ์ไอ่เด็กคนนี้แปรปรวนยิ่งกว่าสภาพอากาศ ไม่ทันที่ผมจะตอบหรือพูดอะไรเสียงเปิดปิดประตูก็ดังขึ้น ตามมาด้วยเสียงของแม่ต้อย

“นายศุภวัฒน์ ครูโทรบอกทางบ้านเธอแล้วนะ เดี๋ยวเขาจะมารับเธอที่นี่ ส่วนรถมอไซค์เธอ เขาจะให้คนที่บ้านมาเอา แล้วนี่ก็ยา ทานให้ครบตามที่หมอบอกในฉลากด้วยนะ”แม่ต้อยบอกออกมาเป็นชุด นายโก๋ยกมือไหว้ก่อนที่จะรับยา แล้วก็นั่งนิ่งเงียบสายตามองดูทีวี ผมกับนายโก๋ไม่ได้คุยกันอีกเลย จะมีคุยบ้างก็กับแม่ต้อย เราคอยจนที่บ้านนายโก๋มารับกลับไป (ไฮโซมั่กๆ เอารถเบนซ์สีดำคันงามมารับเลย)แล้วแม่ต้อยกับผมก็กลับโรงเรียน


                                                 OOO อ๊อด.........เสียงกริ่งหมดคาบเรียนในบทที่แปด... OOO


$$$ การบ้านท้ายบทเรียน $$$

วันหยุดอย่างนี้ไม่ให้การบ้านแล้วกันนะ ถือว่าเป็นการไถ่โทษที่ครูไม่ได้เข้าห้องมาหลายวัน

ลงชื่อ คุณครูกอล์ฟสุดหล่อ
วันที่ ๑๗ ส.ค. ๒๕๕๑


หมายเหตุ วันนี้คุณครูยังไม่ว่างตรวจการบ้าน และแนะนำนักเรียนที่เข้ามาใหม่เลย วันนี้ต้องไปทำหน้าที่แฟนที่ดีก่อน อิอิ  เมื่อวานว่างมากมาย แต่เข้าไม่ได้เลยอ่ะ (ตามที่พี่พากย์ นักเรียนซ้ำชั้นของครูได้บอกไปแล้ว) ดูก่อนนะถ้าทำหน้าที่แฟนที่ดีเสร็จ ก็จะรีบมาทำหน้าที่ครูที่ดีต่อไป อิอิ

[MiTo™]

 

ชอบ ๆ สนุก ๆ คิก ๆ

เข้าใจที่ครูกอล์ฟ บอกว่าตกถังข้าวสารแหละ

[Tifa]

เย่ๆ ครูสุดหล่อมาแล้ว

อยากตกถังข้าวเหนียวด้วยคน คริๆ

[DeShiWa]

 

อ่าครับนายโก๋นิเป็นเอามากนะครับ

แต่ชอบจังครับคนนิสัยแบบนี้ อิอิ

คร้าบบผม ไม่มีการบ้านอะดีแล้วครับ

ผมยิ่งขี้เกียจอยู่อิอิ

แต่ผมชอบมาเรียนนะครับ ไม่เคยขาดเรียน

 

[three]

ขอบคุณฮะอาจารย์

[kaporzung]

อ่านะ เด็กเกรียนนี่เป็นเอามาก บ้าครูกอล์ฟมากมาย ไม่ยอมกินข้าวถ้าไม่เจอครู เหอะๆ

[pongsj]

ไอ้เด็กนี้เอาแต่ใจตัวเองน่าดู

[IZE]

เด็กเดี๋ยวนี้ แรง เนอะ 
เป็นเอามาก
เย้ดีจังไม่มีการบ้าน โรคขี้เกียจกำเริบ

[mantdash]

รอคาบเรียนต่อไปนะครับ คุณครูกอล์ฟสุดหล่อ

[→Yakuza★]

ไปเตรียมการสอนเหรอคุณครู 

รอบทเรียนต่อไปอยู่เน้อ~ 

[marchmenlo]

เห่อ ๆ ระวังเห๊อ ...จะติกกับดักของเด็กเข้าง่าย ๆ ทำเป็นเชิด เริด หยิ่งเข้าไป คุงคู

[sakiko]

“ก็เรื่อง.................”


ตัด แบบนี้ ด้าย งาย อะ

 

แต่สิ่งที่ผมสัมผัสได้จากน้ำตานั้นมันเหมือนเป็นความรู้สึกอีกด้านของเด็กคนนี้ ความรู้สึกที่เหงา ว้าเหว่ ไม่ใช่ร้องออกมาเพราะเจ็บป่วยแต่ประการใด

ประ โยคนี้มาน  


(อ้าวเพิ่งรู้ว่าไอ่เด็กเกรียนมันต้องกินข้าวกับจาน นึกว่ามันกินข้าวกับกับข้าว ฮิฮิ แป๊ก เสียงมุขแตก ช่วยขำหน่อยนะ)


ช่วยค่ะ  


ไม่มี การบ้าน ลั่น ล้า ๆๆ    


รอตอนต่อ ไป นะค่ะ

 

[7thson]

  :serius2:อ๊ากซ์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

[sirote105]

เย้ๆๆ วันนี้ไม่มีการบ้าน อิอิอิ 


ว่าแต่ครูกอล์ฟมีแฟนแล้วหรือ ว้าแบบนี้ก็เป็นนักเรียนที่แอบรักครูไม่ได้แล้วอะ จิ อิอิอิ

[sunflower]

วันนี้ครูกอล์ฟใจดีจัง ไม่มีการบ้าน อิอิ

แต่ค้างอ่ะ ตัดจบได้ 

[aisen]

เด็กเกรียนแบบน้องโก๋ นี่

อยู่ร.ร ไหน นี่

อยากไป สอน บ้าง คับ

หุๆๆๆๆๆๆๆๆ

[meawkung02]

อ่ะ...น้องโก๋ มีเบื้องหลังอะไรน่าเศร้า หรือเปล่าอ่ะค้าบบ คุณครูค้าบบบ...


ปล.คิดถึง คุณครูกอลฟ์นะค้าบบ...มาต่อให้หายสงสัยเร็วๆนะค้าบบ...

[Ken Ken]

เหอๆ โดดมา 2 วัน (มั้ง)
ส่งการบ้านย้อนหลังค๊าบ

คุณครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักมากมาย
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักมากมาย
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักมากมาย
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักมากมาย
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อน่ารักมากมาย

คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม   
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม   
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม   
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม   
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม   


ปล. อย่าทำโทษผมนะคับTT^TT

พรุ่งนี้ต้องแข่งตอบปัญหาวิทย์ (อย่างยัดเยียด)

อ่านไรไม่เข้าหัวเลยง่า (เพราะคอมีขนแน่ๆเลย : ยังไม่จบ)

[wan]

  ดีใจจัง วันนี้ไม่มีการบ้าน

สงสัยนายโก๋ ถูกเลี้ยงด้วยเงินจึงขาดความอบอุ่น แต่ระวังสายตาของ หัวหน้าผู้อ่อนโยนนะครู

เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน รู้สึกมันมีอะไรซ่อนอยู่    รอบทเรียนต่อไปอยู่นะครับ 

[A-ram 70]

อ่านะ


รอเรียนคาบต่อไปคับ

แต่ว่าความรู้สึกนานโก๋นี่เริ่มชัดเจนแล้วนะคับ

แล้วครูกอล์ฟละเมื่อไหร่จะรู้ใจตัวเองสักทีเนี่ย

[G-NaF]

หลังจากที่กระผม


สำออย เอ๊ย!!  ไม่สบายมาหลายวัน

มันจึงเป็นต้นเหตุ

แห่งการดองการบ้าน


ดังนั้นกระป๋ม

ขอส่งการบ้านย้อนหลังนร้าคร๊าบครูกอล์ฟฟ ฟ ฟ  ฟฟ



คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม

คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม

คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม
คุณครูกอล์ฟสุดหล่อไร้ใครเทียม



ปล.อย่าตีป๋มนร้าคร๊าบ  ป๋มกลัว อิอิ

[pickki_a]

โก๋ชอบอาจารย์แล้วแหล่ะคับ
 

[mist]

คิดว่านุแอบชอบโก๋ป่าว เลยเจ็บแค้นเคืองโกรธครูกอล์ฟเป็นพิเศษ แต่ไอ้ที่น่าสงสัยคือเรื่องที่ทำให้โก๋เครียดต้องเกี่ยวกับครูกอล์ฟแหงม ๆ

[● MaYa~Boy ●]

น่าสงสารรอครูจนไม่ได้ทานข้าว

โอ๋ๆๆๆๆๆ