บทที่ 22 รถผีสิง (2)
เช้านี้ถ้าไอ้มิ่งมันไม่มาทุบประตูห้องไอ้มะลิมันก็คงจะไปสอนหนังสือเด็กนักเรียนสาย พี่เจิดกลัวมันจะไปไม่ทันเคารพธงชาติตอนเช้าก็เลยขับรถมาส่งมันที่โรงเรียน
พออยู่บนรถก็พาลนึกถึงเรื่องเมื่อคืนจนได้ เล่นเอาน้ำมันมะกอกที่ซ่อนเอาไว้ในรถหมดไปหลายขวดนั่นแหละถึงจะได้กลับมานอนต่อที่บ้าน ก่อนนอนก็จัดมันไปอีกชุดเล็กๆในห้องน้ำจนมันขาอ่อนถึงได้ยอมปล่อยให้มันนอน
“ไว้เลิกเรียนแล้วกูจะมารับ”พี่เจิดบอกมันตอนที่มันกำลังปลดเข็มขัดนิรภัย
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวกูกลับเองได้ มึงทำงานของมึงไปเถอะ”
เพราะไอ้มะลิกำลังคิดถึงเรื่องในรถเมื่อคืนรึเปล่ามันถึงได้ก้มหน้าก้มตาไม่ยอมสบตาพี่เจิดเลย
“กูบอกว่าจะมารับก็มารับสิวะ มึงนี่ดื้อจริงเชียว”
“จะทำ อื้ออออ”
มันไม่ทันได้ตั้งตัวหรอก พี่เจิดคว้าคอมันเข้ามาแล้วโน้มหน้าเข้าไปจูบมันเป็นการสั่งลาก่อนไปทำงาน ได้ยินเสียงร้องอู้อี้ใน
ลำคอกับแรงทุบลงมาที่อกพี่เจิดถึงจะปล่อยมัน
“ทำอะไรของมึงเนี่ย!!”
“ก็จูบไง นี่มึงอายเหรอวะ?”
“จะมาจูบอะไรเอาตอนนี้ล่ะวะ!!เดี๋ยวเด็กก็เห็นเอาหรอก”
ขึ้นเสียงมองซ้ายมองขวาโวยวายใส่พี่เจิดเสร็จมันก็เดินลิ่วๆลงจากรถไปเลย ดูก็รู้ว่ามันอายแต่ยังเสือกปากแข็งอีก แล้ว
อย่างนี้มันจะไม่ให้พี่เจิดหวงมันได้ไง
--------------------------------------------------------------------------------------
ตกเย็นหลังเลิกเรียนพี่เจิดก็มารับมันอย่างที่สัญญากันเอาไว้เมื่อเช้า พี่เจิดเลี้ยวรถเข้ามาในบ้านก็เห็นพวกไอ้มิ่งกับคนงาน
ในไร่คนอื่นๆตั้งวงเหล้ากันใต้ต้นมะม่วงหน้าบ้านอีกแล้ว
“นี่พวกมึงตั้งวงกันแต่หัววันเลยเหรอวะ”
“ก็แหม มันค้างจากเมื่อคืนนี่จ๊ะ”ไอ้ดำหันมาตอบ
“แล้วคุยอะไรกันเอะอะเสียงดังเชียว”
“ก็ไอ้ดำสิจ๊ะพี่เจิด มันบอกว่าเมื่อคืนมันไปเจอรถผีสิงมาน่ากลัวเชียว”ไอ้มิ่งบอก ทำพี่เจิดที่กำลังจะยกแก้วยาดองขึ้นกรึ๊บ
หยุดมือถามมันด้วยความอยากรู้ทันที
“รถผีสิงอะไรของพวกมึงวะ”
“ก็รถผีสิงไงจ๊ะเมื่อคืนฉันไปเจอมา รถมันจอดอยู่ข้างคลองตรงนี้เอง มันสั่นกึ๊กๆๆๆแรงๆ แถมยังมีเสียงเหมือนคนร้อง
โหยหวนอีกต่างหาก ฉันนี่ตกใจแทบจะทิ้งรถจักรยานแล้วออกวิ่งเชียว”พอมันบอกแบบนี้พี่เจิดเริ่มรู้สึกตงิดๆแล้วสิ หันไปมองไอ้
มะลิมันก็หันมามองพี่เจิดแถมขมวดคิ้วมุ่นสงสัยไม่ต่างอะไรจากพี่เจิดนัก
“แล้วไอ้รถผีสิงที่มึงว่าหน้าตาเป็นแบบไหนวะไอ้ดำ”
“แบบไหนน่ะเหรอ”ไอ้ดำมองซ้ายมองขวาก่อนจะหันไปหยุดที่รถกระบะของพี่เจิด “แบบนี้เลยจ้ะ แบบนี้ใช่เลย!!ไอ้รถผีสิง
คันเมื่อคืนที่ฉันเห็นเป็นแบบนี้เลย”
พร๊วดดดดด!!!!!
แค่กกๆๆๆๆ!!!
ยาดองสำลักพรวดออกมาเต็มหน้าไอ้มิ่งให้มันได้ยกมือเช็ดป้อยๆ แต่ไอ้ไอสำลักน้ำลายเนี่ยไอ้มะลิเต็มๆ หน้าขาวๆของมัน
แดงก่ำหันมามองพี่เจิดตาขวางปะหลักปะเหลือกทันทีที่ไอ้ดำบอกว่ารถผีสิงคันนั้นเหมือนกับรถพี่เจิดเปี๊ยบ พี่เจิดล่ะอยากจะบอก
จังเลยว่าไม่ใช่แค่เหมือนหรอก แต่มันใช่เลย!!
ไอ้ที่เห็นขย่มๆก็เป็นเพราะพี่เจิดกำลังพาไอ้มะลิมันไปเที่ยวบนสวรรค์นั่นแหละ ส่วนไอ้ที่ร้องโหยหวนก็คงไม่พ้นเสียงของ
ไอ้มะลิเวลาพี่เจิดจัดหนักให้มันนั่นแหละ พี่เจิดจะบอกไอ้พวกที่มันทำท่าขนลุกขนพองดีไหมนะว่ารถคันนั้นไม่ใช่รถผีสิงแต่เป็น
รถของพี่เจิด
“ผัวเมียคู่นี้เป็นอะไรกัน แล้วจะไปไหนล่ะจ๊ะไม่อยู่คุยกันก่อนรึ”
“พวกมึงคุยกันไปตามสบายเถอะ”พี่เจิดบอกมัน
เพราะไอ้มะลิมันเดินหน้าแดงตีหน้ายักษ์ดุ่มๆเข้าไปในบ้านแล้ว ดูก็รู้ว่ามันโกรธ พี่เจิดเดินตามมันขึ้นมาบนห้องนอน แล้วก็
แทบจะร้องจ๊ากออกมากับสิ่งที่เห็น
“แล้วนั่งมึงทำอะไรของมึงวะนั่นนนนนน!!”
ใจพี่เจิดหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเมื่อเห็นไอ้มะลิมันจัดการโกยขวดน้ำมันมะกอกในคลังลับของพี่เจิดใส่ถุงก๊อบแก๊บ
“กูก็จะเอาไปทิ้งไง”
“เดี๋ยวสิเฮ้ย!! มึงจะเอาไปทิ้งได้ยังไงนี่มันของกูนะอีลิ”พี่เจิดเดินไปแย่งถุงในมือมัน
“ปล่อยมือมึงจากถุงเลยนะไอ้หมาเจิด เพราะมึงมันบ้ากามไงคนอื่นเขาถึงเกือบจะเห็นแล้วไหมล่ะ”
“มึงจะมาโทษกูคนเดียวก็ไม่ถูก ก็มึงอยากอ่อยกูก่อนเอง”พี่เจิดอ้อมแอ้มดึงถุงใส่น้ำมันมะกอกแน่น ก็ในนั้นมีน้ำมันมะกอก
ตั้งเป็นสิบขวด เอาไปทิ้งก็เสียดายเปล่า
“ใครอ่อยมึง กะ…กูไปอ่อยมึงเมื่อไร ปล่อยมือมึงเลยนะ”
“กูไม่ปล่อย”
“กูบอกให้ปล่อย”
“ก็กูไม่ปล่อยไง”ขืนปล่อยพี่เจิดก็ไม่มีอะไรใช้สิวะ
“จะปล่อยไม่ปล่อย”
“ไม่ปล่อยโว้ยยยย!!”
“มึงไม่ปล่อยใช่ไหม!! ด้ายยยยยยย”
มันพยักหน้าก่อนจะปล่อยมือออกจากถุงใส่ขวดน้ำมันมะกอกของพี่เจิดแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า พี่เจิดได้แต่มองตามมันด้วยความสงสัยพลางกอดถุงน้ำมันมะกอกแน่นกลัวไอ้มะลิมันเปลี่ยนใจเดินกลับมาแย่งถุงน้ำมันมะกอกพี่เจิดคืน
มันเปิดตู้เสื้อผ้าทำท่าค้นหาอะไรบางอย่าง บางอย่างที่ทำให้พี่เจิดแทบจะร้องออกมาเมื่อกางเกงแดงขาม้าในตำนานของพี่
เจิดถูกดึงออกมาจากตู้
“นะ นั่นมึงเอากางเกงกูออกมาทำไมน่ะอีลิ”
“มึงเลือกเอาว่าจะเอาน้ำมันมะกอกไว้หรือจะให้กูเผาเกงเกงแดงของมึง”
แล้วนั่นมันไปหยิบไฟแช็คมาตอนไหนนนนน!! ไอ้มะลิมันร้าย พี่เจิดบอกแล้วว่ามันร้าย มันจุดไฟแช็คให้ลุกพรึบยื่นเข้าไป
ใกล้กางเกงต่อหน้าต่อตาพี่เจิด
“ยะ อย่านะเว้ยอีลิ มึงจะทำอย่างนั้นกับกางเกงกูไม่ได้นะ”พี่เจิดยกมือห้ามมันไว้
“ก็ถ้ามึงไม่คืนถุงน้ำมันมะกอกให้กูเอาไปทิ้งกูก็จะเผามันตรงนี้แหละ”
“ถ้าทิ้งแล้วกูจะเอาอะไรที่ไหนใช้เล่า!!”
“ก็ไม่ต้องใช้ไง เลือกเอา!! กูจะนับหนึ่งถึงสาม”
“หนึ่ง…”มันนับแล้วจ่อไปไปใกล้ขากางเกงตัวเก่งของพี่เจิด เหงื่อพี่เจิดนี่แตกพลั่กๆทั้งที่เป็นหน้าหนาว
“อะ อะ เออ!! กูยอมก็ได้วะ!!”
ของอย่างนี้มันไม่ต้องนับถึงสามหรอก น้ำมันมะกอกหาเมื่อไรก็ได้แต่กางเกงแดงพี่เจิดนี่สิหาที่ไหนไม่ได้แล้ว
พี่เจิดจำใจต้องยื่นถุงน้ำมันมะกอกคืนให้มันก่อนจะรับเอากางเกงแดงหัวแก้วหัวแหวนมากอด ทำได้แค่มองตามไอ้มะลิมัน
หิ้วถุงน้ำมันมะกอกไปเปิดขวดเททิ้งในห้องน้ำตาละห้อย
ไอ้มะลิมันวอนซะแล้ว มันกำลังประกาศสงครามกับพี่เจิดอยู่ใช่ไหม มันบังอาจมาแตะต้องกางเกงแดงตัวเก่งของพี่เจิดคนนี้
แต่ติดที่ว่ามันเป็นเมียเหอะพี่เจิดเลยยอมอ่อนข้อให้ ไว้ไปตลาดพี่เจิดจะซื้อมายกลังมันซะเลย
“มองอะไร!!”ไอ้มะลิมันเดินออกมาจากห้องน้ำมันก็ตวัดมองพี่เจิดตาขวาง
“ปะ เปล่า ไม่ได้ม้องงงง”พี่เจิดตอบมันเสียงสูง นั่งกอดกางเกงแดงเงยหน้ามองมันอยู่บนเตียง รู้สึกพ่ายแพ้ให้กับมันยังไง
ก็ไม่รู้
“มึงได้ซ่อนไว้ที่อื่นอีกไหม”
“ซะซ่อนที่ไหน ไม่มีแล๊ววว”
“กูจะถามมึงแค่อีกครั้งเดียว มึงมีน้ำมันมะกอกซ่อนเอาไว้ที่ไหนอีกไหม”มันหรี่ตามองพี่เจิดจับผิด
“กูบอกว่าไม่มีก็ไม่มีสิ๊”
“มึงแน่ใจ!!?”
“แน่จ๊ายยย”พี่เจิดหลบตาจับผิดของมัน เหล่ตามองไปใต้หมอนหนุนหัวของตัวเอง
พอพี่เจิดตอบเสียงสูงปุ๊บไอ้มะลิมันเดินมาที่เตียงปั๊บ หยิบหมอนหนุนหัวของพี่เจิดขึ้นมาแล้วหันมามองพี่เจิดตาขวาง
“แล้วนี่อะไร!!”
มันชี้ไปที่ขวดน้ำมันมะกอกที่นอนแอ้งแม้งอยู่ใต้หมอนแถมยืนเท้าสะเอวใส่พี่เจิดอีก พี่เจิดนี่สะดุ้งเชียว นี่ไม่ได้ตั้งใจจะ
หน้าซีดนะแค่อากาศมันหนาวก็แค่นั้น คนอย่างพี่เจิดน่ะเรอะจกลัวเมีย ไม่มีทาง
“นะ น้ำมันมะกอก”พี่เจิดตอบเสียงแผ่ว
“ริอาจโกหกกูนะมึงน่ะ”มันว่าให้ก่อนจะหยิบน้ำมันมะกอกทำท่าจะเดินไปเททิ้งในห้องน้ำพี่เจิดเลยคว้ามือมันเอาไว้
“แต่นั่นมันขวดสุดท้ายแล้วนะอีลิ”
“แล้วยังไง ใครสั่งให้มึงใช้พร่ำเพรื่อล่ะ”
“ก็มึงน่ะ”
“มึงอะไร!!”ไม่เห็นต้องขึ้นเสียงเลยนี่หว่า
“มะ ไม่มีอะไร กูแค่จะบอกมึงอีกครั้งว่าขวดนั้นขวดสุดท้ายแล้วเผื่อมึงจะเปลี่ยนใจ แหะๆ”พี่เจิดยิ้มหัวเราะให้มันแห้งๆ
แค่มันไม่พอใจที่พี่เจิดจัดชุดใหญ่ให้มันในรถระหว่างทางกลับบ้านคนจนคนอื่นเกือบจับได้ไม่เห็นมันจะต้องขึ้นเสียงใส่พี่
เจิดให้พี่เจิดรู้สึกผิดเลยนี่หว่า พี่เจิดเกือบจะหลุดปากบอกไปแล้วไหมล่ะว่าเพราะมันทำให้พี่เจิดหึงหวงมันเหมือนคนบ้าพี่เจิดเลย
จัดมันไม่ดูตาม้าตาเรือ แต่พูดไปเดี๋ยวมันจะได้ใจ ทีมันยังไม่ยอมบอกพี่เจิดเลยว่ามันรักพี่เจิดน่ะ
หลังจากไอ้มะลิมันย่ำยี่ทำลายล้างน้ำมันมะกอกขวดสุดท้ายของพี่เจิดเสร็จมันก็ลงไปกินข้าวเย็น กินเสร็จก็ขึ้นมาตรวจ
การบ้านการช่องไม่สนใจผัวมันทั้งที่ผัวมันอยากจะทำการบ้านใจแทบขาด
เพราะมันไม่สนใจพี่เจิดเลยต้องจำใจลงไปคุยกับไปไอ้พวกวงยาดองที่มันยังทำท่าขนลุกขนพองกับรถผีสิงของพวกมันไม่
หาย
พี่เจิดกลับขึ้นมาบนห้องอีกทีก็ดึกมากแล้ว เพราะเมื่อคืนวานพี่เจิดทำกับไอ้มะลิมันเกือบถึงเช้าล่ะมั้งมันเลยฟุบหลับไปทั้งๆ
ที่ยังนั่งตรวจการบ้านอยู่
“อีลิ อีลิ ตื่นไปนอนบนเตียงดีดีสิวะ”พี่เจิดแตะไหล่ปลุกมัน
“อืม เช้าแล้วเหรอ”
“เช้าบ้านมึงสิ ลุกไปนอนที่เตียงไป๊ นอนตรงนี้เดี๋ยวตกเก้าอี้ตายกูก็เป็นหม้ายพอดี”ปากดีไปอย่างนั้นแหละเพราะมันเอา
น้ำมันมะกอกพี่เจิดไปทิ้งหมด ไม่อยากจะยอมรับหรอกว่าเป็นห่วงมันแต่พี่เจิดก็เถียงตัวเองไม่ได้ว่าพี่เจิดรู้สึกเป็นห่วงมันจริงๆ
“อืม”
มันพยักหน้ายอมลุกไปล้มตัวนอนบนเตียงอย่างง่ายดายไม่ต่อว่าพี่เจิดสักคำ บทจะง่ายมันก็ง่ายเหมือนเด็กจนพี่เจิดงง ทั้ง
ที่เมื่อเย็นยังทำท่าเหมือนจะกินพี่เจิดอยู่เลย ทีตอนนี้ทำท่าว่าง่ายเชียว หรือเพราะว่ามันง่วงวะ
พี่เจิดเอื้อมมือจะปิดโคมไฟบนโต๊ะที่มันเปิดทิ้ง แต่ก็สะดุดเข้ากับรูปถ่ายที่คั่นค้างเอาไว้บนสมุดบันทึกที่เปิดทิ้งเอาไว้ อด
ไม่ได้ที่พี่เจิดจะหยิบขึ้นมาดูด้วยความอยากรู้ รูปถ่ายที่ไอ้มะลิกำลังถ่ายกับเพื่อนๆ ปากบางๆของมันยิ้มกว้างใส่กล้องน่าหมั่นไส้
เชียว แต่ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนข้างๆของมันคงไม่ได้ฟังเสียงนับของตากล้องล่ะมั้งถึงได้หันหน้ามามองไอ้มะลิแทนที่จะมองมาที่
กล้องเหมือนคนอื่นๆ
พี่เจิดส่ายหน้าเบาๆแล้วก็วางรูปคืนลงบนสมุดของมันแล้วปิดสมุดลงเก็บให้เข้าที่เข้าทาง เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้ากะจะเตรียม
ตัวอาบน้ำ พอเปิดตู้เสื้อผ้าไอ้ถุงกระดาษใบเล็กที่มันเคยหล่นมาตอนนั้นก็หล่นมาอีกรอบ ข้างในเป็นจุกนมอันเดิมกับที่มันหล่นมา
วันนั้นไม่มีผิดเพี้ยน
ไหนไอ้มะลิมันบอกว่ามันซื้อให้น้องหมวยไง แล้วทำไมไอ้จุกนมอันนี้มันถึงยังอยู่ในตู้เสื้อผ้าได้ล่ะ แต่ก็ช่างเถอะ…ไอ้มะลิ
มันคงจะลืม
-------------------------------------------------------------------------------
จะบอกว่ามาลงอีกทีก็วันเสาร์เน้อ รอกันด้วยล่ะ จุ๊บๆ
ตอนนี้ไม่รู้จะสงสารใครดีระหว่างอีลิที่โดนจัดชุดใหญ่บนรถผีสิงกับพี่เจิดที่กำลังจะอดจัดชุดใหญ่ 555