หัวข้อ: [นิยาย] รัก...ร้าย..By G_wa..../Reprintครั้งสุดท้าย วันนี้-5ต.ค.6 p.397

[fannan]

จบแล้วอ่ะง่าาาาาาาาาาา



แต่พายจะเลือกพี่ตั้มใช่มั้ย




จะกลับไปหาเมื่อรู้ว่าตัวเองรักจริงๆๆแล้วใช่มั้ย




อ้ากกกกกตอนพิเศษอย่างแรงคับบบบบ





อย่างงี้มันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงง

[poppunpun]

จบดีมาก
ดีโคตรอ่ะ

แต่งได้งัยเนี่ยยย
ลึกซึ้ง
กินใจ


โอ้ ชอบพายอ่ะ
ที่ตัดสินใจแบบนี้




นิยายยอดเยี่ยมมมมม
 

 

[Cloud~]

จบแล้ววว  

ขอบคุณ G_wa กับ Mint มากๆเลยนะคะ  

ที่นำเรื่องนี้มาลงให้อ่านกัน

แต่นะ

ถึงตอนจบแล้วแต่ยังมองไม่เห็นว่าพายจะเปลี่ยนการพูดแทนตัวเองกับพี่ตั้มจาก

"คุณ" กับ "ผม" ไปเป็น "พี่" กับ "พาย" ได้ไงเหมือนในตอนพิเศษที่ผ่านๆมา



เพราะไม่รู้เลยทำให้ต้องรอดูกันต่อไป ว่าจะเป็นยังไง

หรือจะมีภาคต่อ  

[namtaan]

ขอบคุณสำหรับ "รักร้าย" ตั้งแต่ต้นจนจบ รวมถึงตอนพิเศษ ที่ทำให้อ่านแบบมีความสุขบ้าง ลุ้นบ้าง เครียดบ้าง สะใจบ้างมาโดยตลอด

ขอบคุณจี และขอบคุณมิ้นท์ มากๆนะคะ

และขอบคุณสำหรับ "คนแต่ง talk" ที่ช่วยทำให้เข้าใจสิ่งที่จีนำเสนอมากขึ้น
แสดงให้เห็นถึงความคิดของคนแต่งที่ตั้งใจนำเสนอภาพที่หลากหลาย และสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นไปได้ของจิตใจมนุษย์
การตัดสินใจที่เหตุผลกับอารมณ์และความรู้สึกจะถูกนำมาใช้ร่วมกัน

ถ้าพายต้องอยู่กับตั้มแบบทั้งรักทั้งเกลียดมันจะมีความสุขจริงๆหรือ
เท่าที่เป็นอยู่มีตอนไหนบ้างที่พายมีความสุข

แต่ถ้าวันหนึ่งพายรักตั้มได้มากกว่าที่เป็น และความเกลียดที่เคยมีมันบรรเทาลง ตอนพิเศษทั้ง คืนลอยกระทง และ กินเจ ก็คงจะเกิดขึ้น

สำหรับทิวคนที่ทำดีกับพายมาเกือบจะตลอด แต่ก็สามารถใช้กำลังทำร้ายคนอื่น และกีดกันคนอื่นเพื่อหวังจะมีพายไว้คนเดียว
และแม้ในที่สุดก็ใช้กำลังเพื่อจะครอบครองพาย แล้วเช่นนี้พายจะพยายามเปลี่ยนความรักจากเพื่อนให้เป็นอย่างอื่นเพื่ออะไร
เพื่อตอบแทนความรักจากทิวอย่างนั้นหรือ

ชีวิตพายคงไม่ได้มีแค่สองคนนี้ แต่จินตนาการหลังจากตอนจบไปแล้ว
ก็หวังว่าต่อไปพายจะได้อยู่กับคนที่รักพาย คนที่ต้องใช้ความพยายามทำความเข้าใจพาย
และเป็นคนที่พายสามารถทำร้ายความรู้สึกของเขาได้จริงๆ
หวังว่าพายจะเพิ่มความรัก และลดความเกลียดลงได้
หวังว่าพายจะมีความสุขกับคนที่ตัวเองรักและก็รักพายเช่นกัน

ขอบคุณจีกับมิ้นท์อีกครั้งจ้า

[viky_mama]

อ๊ะ จบแล้ว อะไรกัน ไมไ่ด้อ่านมาพักนึง เปิดมาอีกที จบแล้วววว

ฮื่อๆ น้องทิวของชั้น น่าสงสารที่สุดในโลกกกก  (ยังไงก็ยังยืนยันเป็นแม่ยกทิวต่อไป)

ไม่อยากจะบอกว่าแอบบสะใจไอ้คุณตั้มมากมาย สมน้ำหน้า ทำเค้าไว้เยอะ อิอิ 

ปล สงสารทิว 

[YANIZAxx™]

ยังไม่จบ..หรือเราไม่เข้าใจเองอ่ะ

...นะ ตอนนี้ยังพูดไรไม่ได้ รอตอนพิเศษละกัน

แหะแหะ (อึ้งอยุ่)

[onsk]

รักร้าย  สมชื่อเรื่องเลย  แต่ไม่ใช่ใครร้ายนะ  คนแต่งนี่เอง

เพราะอ่านจบแต่มันเหมือนไม่จบไง  ยังเครียดอยู่เลย

ตอนพิเศษจะเป็นแบบไหนนะ  จะทำร้ายจิตใจคนอ่านอีกหรือเปล่านะ

ขอบคุณสำหรับนิยายดีดีอีกเรื่องนะ

ขอบคุณมินท์ด้วยนะคะ

[Black Angel]

 
 
 

บทสุดท้ายของความรัก ไม่ใช่แค่การได้ครอบครอง

 
 
 

[snowblack]

อืม...จบเสียแล้ว   


ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนเลยว่าขอบคุณและขอโทษ

ขอบคุณที่แต่งนิยายมาอย่างต่อเนื่องแล้วก็ขอโทษที่ไม่ได้มาคอมเมนท์สม่ำเสมอแต่ก็ติดตามอยู่ตลอดเวลา

( นิสัยเหมือนเดิมกับคนเดิมๆ )

ต้องบอกว่าอ่านแล้วรู้สึกว่ากาลเวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน อารมณ์คนแต่งเปลี่ยน 

ดีใจที่ได้อ่านผลงานคนคุณจีอีกนะครับ อ่านแล้วรู้สึกถึงการเติบโตขึ้นของคนแต่ง เนื้อหาดูโตขึ้นมากจากเรื่องเดิม

และนับถือคุณจีนะครับที่กล้าแต่งออกมาตามใจตัวเองได้มากกว่าตามใจคนอ่านหรือตามกระแส

มีความเป็นตัวของตัวเองดีครับ   

ยังไงรอตอนพิเศษในส่วนที่หายไป ที่จะมาเคลียร์ความสัมพันธ์ที่เหลือทั้งหมดนะครับ

และเรื่องอื่นๆที่ค้างอยู่ และเรื่องใหม่ๆ ที่จะตามมาครับ ( โมเมไว้ก่อน ) 

[jurassic]

 :กอด1:ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่บางครั้งอาจไม่ได้จบแบบหวาน รึได้ลงเอยกัน แม้แต่นิยาย ก็ทำให้รัก...ร้ายได้เหมือนกัน

[โน๊อา]

รักจี อยากอุดหนุนจี


จีจะได้มีกามมมมมมลังใจแต่งต่อ 

[ammpy]

รอตอนพิเศษ อยู่ น๊า ๆๆๆๆๆๆๆ

[MiTo™]

ถ้าผมเป็นพาย ผมก็คงทำแบบนี้

ถ้าผมเป็นตั้ม คงไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่

ยังก็ขอบคุณครับ

รู้สึกประทับใจมากอีกเรื่องหนึ่งครับ

[three]

นี้แหละมั้งชีวิตจริง

[a_tapha]

จบแล้ววววว รออ่านตอนพิเศษ


 

[mime]

นิยายที่ติดมากจบไปอีกเรื่องแล้ว
ชอบที่ตัวละครในเรื่องมีหลายมุม
ทุกคนเปลี่ยนไปจากตอนเริ่มต้น
จะติดตามผลงานของคุณจีต่อไปนะ

[[€]ŝĊörŦ]

จบซ๊ะแล้ว

ทิ้งแง่คิดไว้เยอะแยะเลยทีเดียวเชียว

ขอบคุณพี่จีและคุณมินท์มากๆ ครับ

ที่เขียนและโพสนิยายดีๆ ให้ทุกคนได้อ่านกัน

      

[jeaby@_@]

สวัสดีค่ะ ผู้เเต่ง เเละ คนโพส
ขอบคุณมากๆๆๆที่เเต่งนิยายที่ยอดเยี่ยมให้อ่าน คุณทำให้เราติดมากเลยละ
ไม่รู้ซินะ อ่านนิยายboys love มาตั้งหลายปี เรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวที่
ให้เราหลงรักผู้ชายคนนึงที่ไม่มีตัวตน ยังพูดกะเเม่เลยนะว่าชอบผู้ชายที่รักไม่ได้
555 ขำตัวเองมาก ไม่น่าเชื่อว่าตัวหนังสือจะมีอิทธิพลเช่นนี้ หรือเราอินมากไป
ยกนิ้วให้จีเลยนะ เก่งมากจริงๆ 
เราอ่านเเล้วเข้าใจทุกตัวละครนะ โดยเฉพาะพาย ถ้าเป็นเราก็คงจะทำทุกอย่างเเบบที่พายทำ
พายโตขึ้นมากจริงๆ เเล้วก็เข้าใจพี่ตั้มด้วย เข้าใจมากๆๆ
เเต่ที่ยังไม่เข้าใจ คือ ผู้เเต่ง เรานึกว่ามันจะยาวกว่านี้ เอ๋!! รึว่ามีต่อเรื่องใหม่
ที่มีพายกะพี่ตั้มมาเปนคู่ในนิยาย เเต่ไม่ใช่เรื่องรัก..ร้ายเเล้ว (เเอบคิดเล่นๆ คงไม่มีหรอก)
คือเนื้อเรื่องดำเนินมาอย่างละเอียดมากๆๆ ตั้งเเต่ต้น เเต่พอจบก็จบเเบบ เฮ้ย!! จบเเล้วเหรอ
เเล้วตอนพิเศษละ มีมา 3 ตอน ก็ยังงงอยุ่ว่ามันจะมาเริ่มนับหนึ่งกันยังไง
เข้าใจว่าผู้เเต่งคงให้จินตนาการเอง เเต่เรายอมรับจินตนาการไม่ออกจริงๆ
คงต้องรอตอนพิเศษจริงๆละ เเล้วจะมาเมนท์อีกครั้ง
เป็นเรื่องที่อ่านเเล้วคิดไปสามวันจริงๆ คือค้างอยู่ในหัว เฮ้อ เศร้าค่ะ

อ่านเมนท์ตัวเองเเล้วงง คงเพราะจิตใจมันเเปลกๆ นิยายเรื่องนี้เด็ดจริงๆ

ชื่นชมเเละชื่นชอบผู้เเต่งมากค่ะ

*อยากบอกว่ารักพี่ตั้มมากที่สุด*

[va_yu]

jeab_u  เจาะไข่เด็กใหม่เป็นการส่งท้ายเรื่อง รักร้าย

จบแบบหนังฝรั่งเลยนะคะ ที่เหลือให้คนอ่านคิดเองแบบตามใจของแต่ละคน

เป็นทางออกที่ดีสำหรับทุกฝ่าย แต่ในเวลาเดียวกัน....ก็ทิ้งความหวังไว้ว่า...สักวัน..

พวกเขาทั้ง 3 คนจะกลับมาพบกันอีก....


ขอบคุณ คุณจีและคุณมิันท์ ที่เสียสละเวลามาเขียนและโพสให้อ่านจนจบ 

ปล.รอตอนพิเศษด้วยคนค่ะ..

[nopkar]

อ่านจบก็อึ้งๆไปเหมือนกันนะ

แต่ก็ทำให้รู้สึกว่าเป็นคนจริงๆ คนที่มีความรู้สึก ไม่ได้เป็นไปตามที่ใครต้องการให้เป็น แม้คนนั้นจะเป็นคนสร้างตัวละครขึ้นมา

ขอบคุณคนเขียนและคนโพสต์มากๆเรยจ้า


รอตอนพิเศษด้วยคน  ถึงแม้ว่าจะนานนนนนนนนนนนนนนนนนนนหรือไม่

เพราะว่ารอเรื่องนี้จบ นานนนนนนนนนนนนนนนนนนนกว่า อิอิ

[kunkai]

จบได้เยี่ยมมาก
ถ้าคิดถึงใจพาย
ใครก็ไม่รู้มาข่มขืนเรา
แล้วจะให้เรารัก ..........ทำใจลำบากนะ
ถึงเขาจะทำดีกับเรา    แต่    เหมือนบังคับให้เรายอมรับ
ก็เรารู้สึกไม่ดีไปแล้วนี่
แต่พายก็คงเริ่มรักแหละ
ต้องติดตามตอนพิเศษว่าจะเป็นอย่างไร
ความจริงอยากอ่านภาคสอง
แต่......คงบังคับคนแต่งไม่ได้
เหมือนบังคับให้พายรักพี่ตั้มนะแ :z10:หละ
ยังไงก็ขอบคุณพี่จีมากมายครับ
สำหรับเรื่องดีๆอีกเรื่องหนึ่ง
ขอบคุณคุณMintที่นำมาให้พวกเราอ่าน
ขอบคุณค้าบ
รอตอนพิเศษ
พรุ่งนี้เลยน้า

[Simply Blue]

จบซะแล้ว.....

ด้วยการตัดสินจและเหตุผลของพายก็เข้าใจอยู่ (แต่ทำใจรับตอนจบด้วยความทรมานหัวใจเหลือเกิน...เศร้าจริง)  
เฮ้อ ไม่ไหวแหละ ขอไปทำใจอีกหน่อยละกัน แล้วจะมาคอมเม้นท์ใหม่  ไม่ไหว เหตุผลและอารมณ์ตีกันจนปวดใจ...

[torto]

อ่านแล้วเข้าใจนะว่ามันเป็นสัจธรรมจริงๆๆในชีวิตมนุษย์เพราะมันไม่ใช่นิยายงัยก็ไม่รู้

เรื่องจริงไม่มีใครยอมกันง่ายเหมือนในหนังในละครหรอก

แต่ก็ไม่คิดนะว่าพายจะไม่รักพี่ตั้มน่ะ(หวังเอาไว้ในตอนพิเศษ) 

ขอบคุณนะที่แต่งให้อ่านจนจบแล้วก็ยังรู้สึกไม่จบอ่ะ


ขอบคุณคนแต่ง  ขอบคุณคนโพส

[boboaje]

 . . . . "You are win!!!!!! "  . . .. . [/size]  


  . . .. ขอบคุณ คุณ G_wa คุณ Mint ที่ได้ความกรุณาให้เราได้เรียนรู้ว่า  . . .. เรื่องจริงก็พอกะนิยายอะแหละ


 . . . .ขอบคุณค่ะ  . . .. 5555 รอตอนพิเศษค่ะ

[maruo]

ในที่สุดก็จบแล้ว ก่อนอื่นขอชื่นชมคุณจีมากเลยนะคะ เขียนเรื่องได้มีหลายมิติมากๆๆ ทั้งเรื่องระเบียงรัก แล้วก็เรื่องรักร้าย  (มีเรื่องอื่นอีกป่าวคะ? จะตามไปอ่าน  )

ถ้าถามว่าชอบบทจบแบบนี้หรือไม่ เรารู้สึกว่ามันฉับเกินไปอ่ะ แบบว่าอารมณ์มันยังค้างอยู่ แบบฉากไคลแม็กพุ่งปี๊ดภายใน 1 วิ แล้ว ตกลงทันที (อธิบายยังงี้ ไม่ทราบพอจะเห็นภาพมั้ย 555)

ถึงยังไงก็ยังคงชื่นชอบการจบแบบนี้อยู่คะ คลาสสิคมากๆๆ  เหมือนกำลังดูหนังอาร์ตฝรั่งเศสอยู่เลยอ่ะ เยี่ยมมากเลยคะ 

[nam-nueng]

ต้องขอบคุณคนเขียนกับคนโพสต์มากๆ   เป็นเรื่องที่ติดตามอ่านตอนแรกๆจะรู้สึกไม่สนุกอ่ะ ค่อนข้างจะโหดด้วย เพราะเริ่มที่ฉากพายโดนข่มขืน

ตอนนั้นก็หยุดอ่านไปช่วงนึงรอจนโพสต์มาหลายๆตอนแล้วถึงเริ่มอ่านอีกที   แล้วตั้งแต่นั้นมาก็ติดหนึบแกะไม่ออก   โดยเฉพาะตอนพี่ตั้มมมมเค้าแอบหึงโหดนี่ชอบมากกกกกก ชอบคาแรคเตอร์ตัวละครแบบตั้ม ดูมั่นใจตัวเอง เป็นพวกเห็นตัวเองเป็นศูนย์กลาง ทำในสิ่งที่อยากทำ ตัวละครแบบนี้ชีวิตจริงอาจจะมีไม่เยอะ พอเห็นก็เลยประทับใจเป็นพิเศษ

เข้าใจบทสรุปของเรื่องนะ สำหรับพายก็ทั้งรักทั้งเกลียด (ชอบตอนพี่ตั้มมั่นใจตัวเองมากกว่าว่าพายรักตัวเองแน่ๆ สมกับเป็นพี่ตั้ม)  


เวลาคงจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น คนอ่านก็รอเวลาที่พี่ตั้มกับน้องพายจะดีกันแล้วกลายมาเป็นตอนพิเศษเหมือนกัน  

[sukie_moo]

รัก..ร้าย จบบริบูรณ์ อย่างที่คุณจี บอกจริงๆ
เพราะต่อไป ระหว่าง พาย กะพี่ตั้ม จะเป็นรักที่ดีๆ ใช่ไหมคะคุณจี

ขอบคุณ คุณจี ที่แต่งนิยายดีๆ นอกจากสนุก น่าติดตามยังแฝงแง่คิดไว้มากมาย   

ขอบคุณ คุณมิ้น ที่ยอมปากเปียกปากแฉะทวงนิยาย(เอ๊ะ  หรือชอบ 555+) มาลงในเล้าฯ ให้สมาชิกได้อ่านกัน 

หวังว่าต่อไปจะได้อ่านนิยายดีๆ อย่างนี้จากทั้ง 2 คน ต่อไป และหวังพี่ตั้ม กะพายจะไม่หายหน้าไปเลย

[zandwizz]

เฮ้อ อ่านจบแล้วก็เป็นไปตามคาด ตาม style ของเจ้าจีล่ะนะ

ไม่รู้จะจบเรื่อง ให้มันเปิดช่องทางความคิดไปถึงไหนเนี่ย จิ้นจนไม่รู้จะจิ้นไงแล้ว เอิ๊กกกกกก

ตอนจบ ถึงแม้จะดูรวบรัดไปนิด แต่บทสรุปนั้น ทำให้เข้าใจอารมณ์ ความคิด ของแต่ละตัวละครได้อย่างดี

(ต้องชื่นชมพาย ที่ทำให้ทุกคนคิดได้) <<<< หรือป่าว

จะแต่งเก่งไปไหนเนี่ยฟ่ะ ไอ้บ้าจรี

ไงก็ขอบเจ้าจีนะ ที่แต่งเรื่องราวดี ๆ มาให้พวกเราได้อ่านกัน ถึงแม้ว่าจะเจอเรื่องเลวร้ายในบอร์ดบ้าง
ไงก็เป็นกำลังใจให้ล่ะกันนะ

และก็ขอขอบคุณ เจ้ามิ้นต์ (เรียกเจ้าแล้วกัน) สำหรับการนำมาโพสให้พวกเราได้อ่านกัน (ยังไงจะตามไปอ่านเรื่องถึงร้ายก็รักนะคับ)

ยังไงก็รอเรื่องต่อไปของแกอยู่นะโว้ย อ้ายบร้าจีจี้........

ปล. ไม่แปลกใจที่หายไปแต่ละตอน น๊านนนนนนน... นาน ที่แท้ก็ไปบ่มความคิดสำหรับตอนจบนี่เอง

ขอบคุณจากใจอีกครั้งครับ

[oaw_eang]

ต๊าย

จบได้อย่างที่ใจเดี๋ยนคิดไว้เลยฮ่ะ

ไม่ใช่จะยอตัวเองนะอ่ะว่าเก่งกล้าสามารถ  เดาเรื่องได้เก่งกาจมาสตาร์ด

เพียงแต่ว่า  พออ่าน ๒-๓ ตอนท้ายเรื่องก็พอจะเดาได้ว่าคนเขียนจะพาเรื่องราวไปจบลงตรงไหน(ถ้าไม่มีการหักมุมเสียก่อน)

ก็จริงดังคาด   ถามว่าตรงใจอย่างที่อยากจะให้เป็นไหม?...ก็ต้องขออนุญาตตอบว่า  โอเค ใช่เลย

แต่ถามว่าสาแก่ใจไหม?...ก็ต้องขออนุญาตตอบว่า ไม่

และออกจะเคืองอยู่ไม่น้อยที่ พาย ตอบแทน ไอ้ตั้ม น้อยไปหน่อย  ไม่สะและสาแก่ใจเลย

ทีกับทิว....รุนแรง  ดุดัน  เฉือนได้ใจดีแท้,  แต่พอกับไอ้ตั้ม...ชิส์  อย่าให้พูด

ข่มขืนนะเมิง  ไม่มีใครลืมลงหร้อก 

กรูรู้ดี   และหากกรูทำได้กรูจะเอาปืนยิง Kย แมร่งมันเลย  คิคิ (แอบคิดเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย  เอิ้กๆ)


เฮ่อ...พอดีกว่า  ไหนๆ เรื่องก้จบไปแล้ว  อย่าอวดภูมิไปมากกว่านี้เลย

เด๋วคนอื่นๆ จะหมั่นไส้เอา อิอิ


ปล.  พบข้อผิดพลาดอีกแล้วคะคุณคนเขียน  ดังนี้....

"........ปล่อยผมไปเถอะ...ถึงผมจะไม่ให้อภัยคุณ...แต่ผมก็ไม่เลวพอจะแกล้งทำดีเพื่อทำร้ายคุณต่อไปได้นานกว่านี้แล้ว...เราเหนื่อยกันมาพอแล้ว.......เราทั้งคู่"เมื่อเห็นเขาไม่พูดอะไรกลับมาผมก็บิดข้อศอกออกเบาๆ ผมเก็บเสื้อผ้าบางส่วนใส่กระเป๋าเป้เดินออกมาหาพี่หน่อยด้านนอก พี่หน่อยนั่งปิดปากร้องไห้อยู่เงียบๆ ผมไม่เข้าใจว่าผู้หญิงร้องไห้ง่ายๆ แบบนี้กันทุกคนหรือเปล่า แต่นี่อาจเป็นข้อดีที่ทำให้ดูอ่อนหวานก็ได้ ผมส่งยิ้มให้พี่หน่อยก่อนจะเดินนำออกจากห้อง

   ผมโทรหาพี่หน่อยบอกว่าผมจะขอไปค้างด้วยชั่วคราว รบกวนให้พี่หน่อยมารับผมที่คอนโดเขาด้วย พี่หน่อยคงสงสัยแต่ไม่มีเวลาซักถามมากนัก อารมณ์ผมนิ่งเรียบจนผิดปกติ พี่หน่อยเข้าไปพักผ่อนอยู่ในห้องนอน ส่วนผมขออาศัยนอนบนโซฟา วันนี้มีเรื่องราวต่างๆ มากมายจนไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกอย่างไร จะเรียกว่าโล่งใจก็พูดได้ไม่เต็มปาก ขณะเดียวกันก็ไม่ได้รู้สึกผิดที่ทำกับสองคนนั้นแบบนั้น...แค่รู้สึกแย่...นิดหน่อย

..................................

ตกลง  พี่หน่อยอยู่ตรงส่วนไหนของโลกมนุษย์คะนั้น  หรือว่ามีหลายหน่อย  หรือหน่อยแยกร่างได้ อิอิ


ตามนั้นนะคะ

ไม่สาแก่ใจเดี่ยนเลย

เอาเถอะ  จบเรื่องแบบปลายเปิดแบบนี้  คนอ่านจะได้มีโอกาสพัฒนาสมองเสียบ้าง

ขอบคุณที่ทำเพื่อคนอ่านทุกคนนะคะ

ขอบคุณ



อิเจ้  กะเทยแก่โลก

[Fujitaga]

พึ่งอ่านจบ สด ๆ ร้อน ๆ เลยครับ ส่วนความรู้สึก หลังอ่านจบบอกได้เลยคือ ว่างเปล่าฮับ...

ผมบอกได้เลยว่า มีนิยายน้อยเรื่องนะครับ ที่บทสรุปไม่ได้โอนเองไปทางด้านบวกหรือลบ ไม่ มีความสุขหรือโศกอนาถกรรม
แต่เรื่องนี้กลับ วางได้เป็นกลาง มาก ๆ ครับ ถ้าผมมองไม่ได้ (คู่ของตั้มกับพาย) พายไม่ได้บอกว่าตอนนี้เค้าเกลียดตั้ม แต่ก็ไม่รักตั้มไม่ได้เช่นกัน
ส่วน(คู่ของตั้มกับทิว) มิตรภาพที่ทักทอนั้น พายแค่อยากจะหวังเพียงแค่เค้ามีสุขดี ๆ ในชีวิตเท่านั้น ไม่ก็ไม่รักมากไปกว่านั้น

ขอถอยหายในอีกสักที