ไปอ่านกันเลย
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนที่ 13(2)คุณเคยฝันร้ายบ้างไหม....ในฝันมันเลวร้ายจนอยากที่จะหลุดพ้น....ดิ้นรนทุกวิถีทาง....สะดุ้งเฮือกตื่นมาบนเตียงนอน...หัวใจเต้นแรง....แล้วก็คิดไปว่า...รอดแล้ว....แต่ในความเป็นจริง....คุณยังหนีมันไม่พ้น....ฝันร้ายนั้น...ยังตามหลอกหลอนคุณอยู่
“...ขะ...เข้ามาทำไม”ผมรีบลุกแล้วเดินถอยหลังไปยืนกลางห้อง หากเขาเดินเข้ามาผมจะได้รีบวิ่งไปหลบในห้องน้ำตรงระเบียง
“อะไรกัน ไม่เจอกันไม่กี่เดือน อย่าบอกนะว่าลืมกันไปซะแล้ว”น้ำเสียงคุ้นหู กับคำพูดแฝงนัยน์ที่พูดออกมาทำให้ไม่ต้องถามอะไรต่อ
“...อะ..ออกไป”
“ใจร้ายจัง ไล่ผัวตัวเองได้ลงคอ”
“ออกไป ไม่งั้นผมแจ้งตำรวจจริงๆ ด้วย”ผมมองไปที่โทรศัพท์ข้างทีวี เพียงแค่ก้าวไปก้าวเดียว ร่างตรงหน้าก็ปราดเข้ามาจับแขนผม สัมผัสผิวเผินที่เกิดขึ้นทำให้ผมรีบสะบัดแขนออก แต่เขาก็ยังพยายามจะจับตัวผมไว้ ผมง้างหมัดต่อยเข้าไปเต็มคาง แล้วก็โดนสวนกลับมาเต็มๆ เช่นเดียวกัน แค่หมัดเดียวก็ทำเอาหัวหมุน ทรุดลงไปกองกับพื้น
“เวรเอ้ย!!”เสียงสบถช่วยให้รู้สึกตัว ผมรีบลุกไปยืนข้างเตียงเพื่อหาทางหนี เขากระชากโทรศัพท์ออกจนสายขาด แล้วก็ทิ้งโทรศัพท์ลงบนพื้น
“มึงอย่าหาเรื่องใส่ตัวดีกว่านะ ทำตัวให้เชื่องๆ หน่อย ถ้ากูหยุดไม่อยู่แล้วมึงจะยุ่ง”นั่นไง...คนเลว มันจะทนพูดดีๆ สุภาพๆ ได้สักกี่คำกัน
“ต้องการอะไร”
“ถามเป็นเด็กเลยนะมึง ต้องการเงินมั้ง มีให้กูมั้ยล่ะ”ใช่สิ ผมมันจนนี่ แล้วเพราะเหตุนี้ไงที่ทำให้ไม่เข้าใจ....ทำไมต้องเป็นผม
“ก็แล้วต้องการอะไรล่ะ”ผมตะคอกถามกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ดังพอๆ กัน
“เดี๋ยวนี้ขึ้นเสียงเหรอวะ ต้องให้ปิดปากเหมือนเมื่อก่อนมั้ยจะได้สงบลง”
“โรคจิต”
“เออ แล้วไง”
“..........”ผมไม่สนมันแล้วครับ มองไปที่ระเบียง ห้องผมก็ไม่สูง ถ้าตะโกนออกไปต้องมีคนได้ยินแน่ๆ อย่างน้อยก็ห้องใกล้ๆ
“จะไปเรียกให้คนช่วยเหรอ ระวังนุได้ยินล่ะ เขาเพิ่งหลับด้วย คงดีใจพิลึก....มีผัวคนเดียวกับเพื่อน”ท่าทางมันจะเก่งในการถากถางคนอื่น ความทุกข์ของผมคงเป็นเรื่องสนุกสำหรับมัน
“คุณต้องการอะไร ผมไปทำอะไรให้ถึงต้องทำแบบนี้ แล้วคุณลากนุมากเกี่ยวด้วยทำไม”
“เฮ้ย นี่อย่าไร้เดียงสานักเลย นุเขาโตแล้ว กูไม่ได้ลากมาซะหน่อย เขาเสนอเอง”คำพูดที่ดูถูกเพื่อนรักผม และคนที่ได้ชื่อว่าแฟนมัน ทำให้ผมอดตอบโต้ไม่ได้
“ทุเรศ พูดหมาๆ”
“อย่าปากดีนัก กูกำลังอารมณ์ดีอยู่ แล้วก็เลิกด่ากูได้แล้ว เกิดโมโหขึ้นมาจะเจ็บกว่าคราวก่อน”
“............ต้องการอะไร”ถามว่ากลัวมันมั้ย ตอบได้เลยว่ากลัวมาก ความกลัวกับเกลียดมันพอๆ กัน ความเจ็บปวดคราวก่อนยังฝังใจ แถมยังหมัดที่สวนผมมานี่เอง....ผมมันใจเสาะ
“แค่อยากมาคุยด้วย มึงเดินมานั่งบนเตียงดีๆ ได้มั้ย ทำท่าลุกลี้ลุกลนอยู่ได้ รำคาญว่ะ”
“มีอะไรจะพูดก็รีบๆ พูดมา”ผมยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ถึงจะไม่กล้าต่อสู้ แต่ก็ขอขัดขืนมันบ้างแล้วกัน
“คราวก่อนพวกกูขอโทษด้วย คงมีเรื่องเข้าใจผิด เพื่อนกูบอกว่ามึงไปจีบเด็กมัน ทั้งๆ ที่มึงก็มีผัวแล้ว”
“บ้าไปแล้วหรือไง อย่างผมเนี่ยนะจะไปจีบใคร แล้ว....แล้วผมก็ไม่เคยคบผู้ชายด้วย ผมไม่ได้เป็นเกย์ ”
“เออ คือ....พี่รู้ตั้งแต่คืนนั้นแล้ว สงสัยข่าวที่ได้มันจะผิดว่ะ จะไปถามจากน้องผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ รู้สึกจะ.....ไปอยู่เมืองนอกแล้ว ยังไงพวกพี่ก็ขอโทษน้องด้วยแล้วกัน”เอากับมันสิ นึกจะพูดดีก็พูด แต่คำขอโทษมันสายไปแล้วล่ะ ผมไม่ต้องการสักนิด
“เฮอะ....เรื่องที่จะพูดมีแค่นี้ใช่มั้ย ถ้างั้นก็ออกไปจากห้องผมได้แล้ว”
“ธุระของพวกเพื่อนพี่น่ะหมดแล้ว เหลือแต่ของพี่”
“อะไรอีกล่ะ”ผมถามด้วยน้ำเสียงเจือแววหงุดหงิดเล็กๆ เขาถอยหลังไปนั่งพิงขอบโต๊ะแล้วกอดอกสบายๆ ก่อนจะตอบคำถาม
“ก็แค่มาทวงสิทธิ์”
“สิทธิ์....อะไร”
“สิทธิ์ของสามีไงครับ”
----------------------------------------------------------------------------------------------
ป.ล. ตอนนี้ก็ไม่ค้างเลยเนอะ
หัวข้อ: [นิยาย] รัก...ร้าย..By G_wa..../Reprintครั้งสุดท้าย วันนี้-5ต.ค.6 p.397 (อ่าน 3368390 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก