ตอนที่ 3
“มะเขือยาว โดยปกติจะมีทั้งสีม่วงและสีเขียว แต่ในวันนี้ที่
ครูนำมาสาธิตให้นักเรียนชมคือ มะเขือยาวสีเขียวซึ่งนิยม
นำมาทำอาหารมากกว่าสีม่วงนะคะ…” มือเรียวสวยจับบริเวณขั้วของสิ่งๆนั้น
ปลายเล็บที่ดูแลอย่างดีลูบขึ้นลงไปมาระหว่างการอธิบายถึงสรรพคุณของมัน
“อะ อึกก” ขาเรียวสองข้างหุบและเบียดเข้าหากันเพื่อลด
อาการร้อนรุ่มที่มากขึ้นเรื่อยๆบริเวณหว่างขา ต้นกล้าห่อตัว
ลงเล็กน้อย พร้อมกับตัวที่เริ่มสั่นขึ้น ตากลมโตสีน้ำตาลเอ่อ
คลอด้วยหยาดน้ำจนตาพร่า มองตามนิ้วเรียวของอาจารย์ที่
ขยับขึ้นลงตามความของยาวของมัน พยายามห้ามสายตา
ตัวเองแล้วนะ แต่มันหยุดไม่ได้!!!! ฮือออออ (ต้นกล้าไ้แต่กรีดร้องในใจ)
“การทำความสะอาดมะเขือยาวก็ไม่มีอะไรมากนะคะ
ก็แค่ตัวบริเวณขั้วของมะเขือยาว แล้วก็ล้างโดยจับมะเขือยาวให้เต็มมือ….”
ยิ่งอาจารย์สาวอธิบายมากขึ้นเท่าไหร่ ต้นกล้าก็ยิ่งตัวสั่นเทิ้มมากขึ้นเท่านั้น
“อ้ะ อะ อื้มมม” เสียงครางหวานหลุดออกมาเล็กน้อย
ต้นกล้าพยายามที่จะกลั้นมันเอาไว้แต่ยิ่งอาจารย์สาว
อธิบายถึงมะเขือยาวมากเท่าไหร่ ตาโตสีน้ำตาลก็ยิ่ง
ทั้งเยิ้มทั้งปรือมากขึ้น ในหัวของต้นกล้าก็มีแต่ภาพของ
มะเขือยาวสีเขียว เรียวๆ ยาวๆ ถูไถบริเวณน้องชายของเค้าแรงๆ
โดยเฉพาะเวลาจับจะรู้สึกลื่นๆ ถ้าเอาเข้าปากทั้งผลจะรู้สึกยังไงนะ
ยังไม่ทันที่ต้นกล้าจะคิดเลยเถิดไปมากกว่านั้น
พรวดดดด
“อาจารย์ครับ !!!! ผมขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำครับ !!!” ไม่รอให้
อาจารย์สาวอนุญาต ต้นกล้ารีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ ก่อนจะวิ่งออกจาก
ห้องเรียนท่ามกลางสายตาของอาจารย์และเพื่อนร่วมห้องที่มองตามหลังอย่างสงสัย
"มันเป็นไรวะ" ฟ่างหันมาถามชินและนะโม เพื่อนชายทั้งสองได้แต่ส่ายหน้าแต่มองหน้ากันอย่างงงๆ
บริเวณพื้นกระเบื้องสีฟ้าซีดมีน้ำเลอะเป็นหย่อมๆ มีทั้งก้นบุหรี่
และเศษซากอารยธรรมของสิ่งป้องกันสำหรับกิจกรรมบางอย่าง
อีกทั้งกลิ่นของเสียที่มีมาทุกครั้งที่ลมพัดเข้ามาทางบานเกล็ด
ของห้องน้ำ มันไม่ใช่สถานที่ที่จะมามีอารมณ์สุนทรีเลยใช่ไหมครับ
ใช่ครับไม่มีอารมณ์สุนทรีแต่มีอย่างอื่นแทน
“อ๊ะ อ่า อื้ออออ” มือเรียวของผมรูดขึ้นรูดลงเจ้าลูกชายตัวดีที่เกือบ
ปล่อยพิษกลางห้องเรียน แบบหน้าไม่อายไป แต่แค่คิดถึง
เจ้ามะเขือยาวสีเขียวเรียวยาวนั่นแล้ว มันก็เกิดมีอารมณ์ขึ้นมาซะงั้น
แถมยังคึกคักยิ่งกว่ามีอาโออิ มาแก้ผ้าให้ดูซะอีก ทำไมผมถึงมีอารมณ์เพราะแค่เห็นมะเขือยาวอ่ะเหรอ ก็เพราะว่า….
5ปีก่อน
ผมอายุ12ปี มีเพื่อนสนิทมากๆคนหนึ่งที่บ้านอยู่ข้างๆกัน
เราสนิทกันมาก จนครอบครัวของเรายังบอกว่าถ้าไม่ใช่ลูกชาย
ทั้งคู่จะจับแต่งงานกันซะแล้ว (ผมก็ไม่ขัดนะคีคี) ผมน่ะชอบซัน
เพื่อนข้างบ้าน เพื่อนสนิทของผมคนนี้ ผมรู้ตัวมานานแล้ว (แก่แดดเนอะ)
จนวันหนึ่ง ครอบครัวของผมติดธุระทำให้ต้องกลับบ้านมาดึก ซันเลยชวนผมไปที่บ้านของซัน
“แล้ววันนี้เราจะทำอะไรอ่ะซัน เล่นเกมส์เหรอ” ผมหันไปถามซันที่กำลังล็อกประตูห้องอยู่
“ใช่ วันนี้เราจะเล่นเกมส์แต่เป็นเกมส์แบบใหม่นะ” ซันตอบและทำหน้าเจ้าเล่ห์
ผมเอียงคอมองด้วยความสงสัย ซันไม่ตอบอะไรอีกแต่ดันผมให้นั่งลงบนเตียง และเดินไปเปิดวิดีโอ
“วันนี้จะดูหนังเหรอซัน” ผมถามซันที่เดินมานั่งข้างๆผม ซันหันมายิ้มให้พร้อมกับกดรีโมทเล่นวิดีโอ
“ซี๊ดดดดดด อะ อะอ้า”
“โอ้ววว รัดแน่นมาก”
“แรง แรงเลย เยสสสส โอ๊ววส”
ทันทีที่เปิดวิดีโอเสียงครางก็ดังกระหึ่มขึ้นมาทันที
ผมตกใจมากหันไปมองซันและจะดันตัวลุกจากเตียง
แต่ซันกดตัวผมนั่งลง และกระซิบเบาๆ
“ชู่ววว นายไม่อยากโตเป็นผู้ใหญ่เหรอ นี่น่ะคือเกมส์ที่ผู้ใหญ่เค้าเล่นกันไง”
ซันพูดพร้อมกับจับหน้าของผมให้หันไปมองที่หน้าจออีกครั้ง คราวนี้ในทีวี
ผู้ชายคนนั้นกำลังกดหัวของผู้หญิงให้ก้มลงไปที่ระหว่างขาของตนเอง
ผู้ชายทำหน้าเหมือนทรมานแต่ก็ไม่บอกให้ผู้หญิงหยุด
“อยากรู้ไหมว่าเค้าทำอะไรกัน”ซันถามและไม่รอคำตอบ
กลับเอามือตะปบเข้าที่เป้ากางเกงของผม และควักลูกชายผมออกมารูดขึ้นลง
“อะ อ๊า เจ็บ ซัน” ผมร้องออกมาทันทีเพราะรู้สึกเจ็บเล็กน้อย ผมไม่เข้าใจว่านี่คือความรู้สึกอะไร
“เดี๋ยวซันทำให้กล้ารู้สึกดีเอง ยังไม่เคยช่วยตัวเองสินะ” ซันพูดพร้อมกับขยับมือขึ้นลงเร็วขึ้นกว่าเดิม ผมไม่มีแรงจะตอบอะไรทั้งนั้น จากตอนแรกที่รู้สึกเจ็บเล็กน้อย ตอนนี้กลับรู้สึกเสียวไปหมดทั้งตัว
“อะ อ๊างงง ซันปล่อย ปล่อยเรา เรารู้สึกปวดฉี่ อ๊า” ผมรีบบอกซันทันทีเพราะรู้สึกเสียววาบที่ลูกชาย
แต่ซันกลับไม่ปล่อยแต่รูดรั้งน้องชายผมแรงขึ้นกว่าเดิม ผมเชิดหน้าขึ้นและหลับตาก่อนจะปล่อยฉี่ (ตามที่ผมคิดออกมา)
“ไม่ใช่ฉี่หรอกน่า มองดูสิ”ซันกะซิบบอกผม เมื่อมองลงไปที่ลูกชาย
ก็พบว่ามีน้ำสีขาวออกใสๆออกมาเต็มไปหมด มันคืออะไร ทำไมฉี่ผมเป็นสีขาว
“คราวนี้ กล้าลองทำให้ซันบ้างนะ” ยังไม่ทันทีผมจะพิจารณาฉี่?
ไปมากกว่านี้ ซันก็ลุกคลานเข่ามาอยู่ด้านหน้าผม พร้อมทั้ง
รูดกางเกงนอกในออกไปด้วย สิ่งๆหนึ่งที่มีขนาดเล็กๆ เรียวๆ
แข็งตั้งโด่ชี้ตรงมาที่ผม ไม่รู้ทำไมผมถึงนึกถึง
“มะเขือยาว” เอ๊ะ ผมหันหน้าไปมองหน้าซันที่ตอนนี้มีสีหน้าชอคสุดขีด
ใบหน้าที่ฉายแววหล่อตั้งแต่เด็ก ซีดลงเล็กน้อยก่อนที่เจ้าตัวจะ
“แงงงงงงง” ร้องไห้ และวิ่งกลับบ้านตัวเองไปเลย เอ๋
ผมทั้งตกใจและงงมากว่าทำไมซันถึงหนีกลับบ้านทั้งน้ำตาแบบนั้น
แถมพอหลังจากนั้น เจ้าตัวก็ไม่ยอมออกมาเจอกับผมอีก รู้อีกทีก็
ตอนที่แม่ของซันมาบอกว่าซันจะไปเรียนกับคุณตาคุณยายที่อังกฤษ
ผมทั้งตกใจ เสียใจและโกรธมาก ว่าผมทำผิดอะไร(ยังไม่รู้ตัว)
ด้วยความทิฐิแบบเด็กๆผเลยไม่ไปส่งซันที่สนามบิน กว่าจะได้เจอกัน
ก็ตอนจะขึ้นมอสี่ แถมเจ้าตัวยังทำเย็นชาไม่รู้จักกันซะงั้น
และที่เป็นปัญหาสุดๆก็คือหลังจากนั้นพอเห็นมะเขือยาวทีไร
ผมจะคิดถึงเจ้าลูกชายตัวจ้อยของซันทุกที พอเห็นแล้วก็นึกถึงตอนที่ซันทำให้
สุดท้ายก็กลายเป็นมีอารมณ์เฉยเลย
“เฮ้อออออ” ผมถอนหายใจออกมาน้อยๆ พลางก้มลงมองลูกชายที่กระตุก
สองสามครั้งพร้อมพ่นหยาดน้ำสีขาวๆออกมา สิ้นฤทธิ์ลงซักทีนะ
“อ้าว เสร็จซะแล้ว ว่าจะขอเข้าไปช่วยซะหน่อย” ผมหันขวับไปมองประตูห้องน้ำ ชายร่างสูง ตัวใหญ่ ดวงตาสีเทาคมกริบที่ฉายแววเจ้าเล่ห์ ใบหน้าหล่อเหลาที่มีเสน่ห์อย่างร้ายกาจ
"ดะ ดาร์ค นาย..."ผมที่กำลังจะถามว่าอีกฝ่ายมาทำอะไรที่นี่ ก็พบกับดวงตาสีเทาที่เป็นประกายแปลกๆที่มองตรงมาที่ผม ไม่สิ ไม่ได้มองตรงมาที่ผม แต่มอง ลูกชายของผมต่างหาก เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ลูกชายผมมมมมมมมมมมมมม !!!!!!!!!!
ขอบอกอีกครั้งนะครับ ชิบหายแล้วววววววววววววววว
ต่อตอนที่สามแล้วจ้า ตอนหน้ามาช้านิดนึงเนอะ
ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาค่ะ