Friend Sex Friend
Chapter 02 {หวง}
By :: maylinza
Part Kook…วันนี้ผมเลิกเรียนบ่ายเลยว่างจึงมาเข้าชมรมของตัวเอง ชมรมวาดภาพ ใช่ครับ...ผมชอบวาดภาพ ผมเป็นคนเรียนหัวไม่เก่งสู้ไอ้วีไม่ได้รายนั้นเรียนเก่งโคตร...แถมยังเก่งกีฬาบาสอีก ผมเลยชอบเรื่องอะไรแบบนี้มากกว่า ไม่ต้องใช้สมองคิดเกม ไม่ต้องใช้แรงให้เหนื่อยด้วย
“ไอ้กุกกลับบ้าน” พูดถึงก็มา สงสัยวันนี้ไม่ไปสนามบาส
ไอ้วีเดินมาใกล้ผม ก่อนจะช่วยหยิบของสารพัดอย่างสำหรับนักวาดภาพขึ้นมาถือไว้ให้
“อีกแหละมึง” ผมเห็นไปมองไอ้วีที่ชี้ไปยังดอกกุหลาบวางอยู่บนโต๊ะเล็กใกล้กายไม่ได้ห่างจากผมมากนัก ผมได้แต่พยักหน้าว่าใช่
“อืม ทำไม?” ผมเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
“ไม่ทำไม กูไม่มีสิทธิ์อยู่แล้ว ว่าแต่ผู้หญิงคนเดิมใช่ไหม?”
“อืม” ผมพยักหน้าตอบๆไป เดินไปใกล้ไอ้วีแล้วช่วยมันถือของบ้าง
“ผู้หญิงก็ไม่ว่าอะไร แต่อย่าเป็นแฟนกับผู้ชาย เข้าใจนะไอ้กุก”
ไอ้วีจ้องมองหน้าผมจริงจังว่าห้ามเรื่องจริง
“เหี้ยไรมึงเนี่ย...ไร้สาระวะ” ผมละเบื่อจริงย้ำอยู่ได้ทุกวัน ขอเหอะรำคาญ ตอนที่ยังเรียนมอปลายบอกว่าคุยได้ทุกคน แต่ห้ามมีอะไรกับใคร
พอเข้ามหาลัยหน่อยเหี้ยห้ามทุกอย่าง
จู่ๆ ร่างผมก็รั้งเข้าไปใกล้ร่างหนา ใบหน้าหล่อคมของไอ้วีเข้ามาใกล้ใบหน้าผมประทับกดจูบแผ่วเบา ผมตาโตเบิกกว้างด้วยความตกใจทำเหี้ยอะไรตรงนี้วะ มือเล็กดันอกหนาให้ออกห่างแต่ไอ้วีแหม่งยังไม่เลิกจูบผมสักทีจูบเบาๆย้ำๆแค่ด้านนอกริมฝีปากดีนะไม่มีใครอยู่ มีแค่ผมกับไอ้วีสองคนในห้องชมรม แล้วถ้ามีใครเข้ามาล่ะไอ้วีเอ่ย...อดีตเดือนคณะอย่างมึงเป็นข่าวทั่วมหาลัยแน่มาจูบผู้ชายด้วยกันแบบนี้
“พะ พอ ไอ้วี”
“กูหวงมึง โดยเฉพาะประตูหลังกูเสียบได้คนเดียว!” พูดจบไอ้วีก็เดินไปเลย แต่ยังมิวายหยิบดอกกุหลาบดอกนั้นโยนทิ้งถังขยะต่อหน้าต่อตาผมแบบไม่แคร์เจ้าของเลยสักนิด เอา!ไอ้สัด!ของกูมรรยาททราม
**
**
มาถึงคอนโดก็มืดพอดี ผมย้ายมาอยู่คอนโดใหม่แล้วนะไอ้วีจ้างคนมาขนของในช่วงที่เรามีเรียนวันนี้ ดีใจสุดของโคตรสุดอ่ะกว่าจะได้มาผมแหม่ง! ต้องแลกให้ไอ้วีปู้ยี้ปู้ยำทั้งคืน แต่มันก็คุ้มได้ทั้งเสียวได้ทั้งห้องที่ใหญ่มากๆๆ มีห้องครัว ห้องนอน ห้องนั่งเล่น ใหญ่กว่าห้องเก่าเยอะ แถมห้องยังเป็นกระจกบานใหญ่เห็นวิวด้านนอกรอบ 180 องศาด้วยสวยมากจริงๆ ชั้น 33 เชี่ยวนะ
“มึงมานี้นิไอ้กุก” ไอ้วีควักมือเรียกผมให้ไปนั่งข้างที่โซฟานิ่มตัวใหญ่ของห้องนั่งเล่น กระดาษอะไรไม่รู้ไอ้วีส่งมาให้ ผมก็รับมาอ่านงั้นๆแหละ
เหี้ย! ไรนิ ข้อตกลงอยู่ร่วมห้อง
“มีทำห่าไรวะกฎบ้ากฎบอมึง อยู่ห้องเก่าไม่เห็นต้องมีเลย”
ร่างหนาขยับเข้ามานั่งใกล้ผมอีกนิดแทบจะเกยนั่งตักกันแล้วสัด ยังมีรั้งเอวบางเข้าไปกอดอีกด้วย นั่งเฉยๆไม่ได้ไงวะต้องกอดด้วย?
“กูเป็นคนซื้อห้องนี้อยากได้อะไรก็ทำตามไปเหอะ” ทำตามพ่องมึงอ่ะดิ
“กูแลกตัวแล้วยังจะอ้างเจ้าของอีก เลว” ไอ้เหี้ยวี! ด่าในใจด้วยเอ้า
“ขอบคุณครับ... หึ” ดูดิยังยิ้มชั่วร้าย ไอ้หน้าด้าน! ผมด่าก็ไม่รู้สึก
ผมกลับมาสนใจอ่านแผ่นกระดาษในมือของตัวเองต่อ พออ่านละเอียดผ่านสายตาเห็นๆอยู่ว่าเสียเปรียบเหี้ยๆ ไหนต้องจูบก่อนนอนและตื่นนอน ต้องใส่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวเวลาอยู่ในห้องกันสองคนอวดขาขาวให้มองทุกคืน แต่ละข้อที่ไอ้วีเขียนมาเป็นกฎร่วมห้องไม่หื่นก็โรคจิตอ่ะ เอ้าดิ!
“ไอ้หื่น!” ด่าแล้วทิ้งกระดาษกฎบ้าลงพื้นทันทีไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแหละ
ฟอด!
แน่ะ...ยังมาหอมแก้มนิ่มผมอีกบวกกับยิ้มแบบหื่นๆด้วยนะสมแล้วที่เรียกมึงว่าไอ้หื่น!!
“เริ่มคืนนี้เลยเอาไม?”รอยยิ้มชั่วร้ายมึงปิดไม่มิดแล้ว ไอ้สัด! ในความที่ผมเบื่อจะต่อความเรื่องกฎบ้าปัญญาอ่อนของไอ้วี ผมเลยตัดสินใจเดินเข้าห้องไปอาบน้ำดีกว่าทิ้งแหม่งให้หน้าง้อตรงนั้นล่ะใครจะทำตาม ไอ้วีก็โวยวายหน่อยๆคล้อยหลัง
หลังอาบน้ำเสร็จ ผมเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นไอ้วีนั่งอยู่ปลายเตียงกับยิ้มแปลกๆ ผมไม่สนใจก็เลยเดินไปใส่เสื้อผ้า อ่า...กูรู้ละไอ้วียิ้มเหี้ยอะไรเปิดตู้เสื้อผ้ามาเสื้อเชิ้ตสีขาวแขวนไว้ซะเกือบครึ่งตู้สัด!นี่มึงนั่งรอดูกูใส่อยู่ใช่ไหม ผมหันหน้าไปมองไอ้วีอีกครั้งก็นั่งยิ้มเหมือนเดิม หื่นจัญไรจริงอยากเห็นขาอ่อนกู
แหม...คนอย่างกุกเมื่ออยากเห็น ก็อย่าให้มันเห็นสิวะ
ผมหยิบเสื้อเชิ้ตในตู้มาใส่ตามที่มันต้องการ แล้วก้มตัวลงหยิบกางเกงขายาวตัวบางใส่สบายสีดำในลิ้นชักเล็กมาใส่ จากนั้นผมก็กระโดดขึ้นเตียงห่มผ้านอนสบายใจไม่สนใจไอ้วีที่นั่งทำหน้างง? มองการกระทำของผมช่างมันดิ ใครจะสนใจกฎปัญญาอ่อน
“ไอ้กุก!”
“เหี้ยไร! เรียกยังกะบ้านไฟไหม้” ไอ้วีขยับขึ้นมาบนเตียงดึงผ้าห่มผืนหนาบนกายผมออกทันที มือหนาก็พยายามดึงกางเกงนอนของผมด้วย
“ทำเหี้ยไรมึงเนี่ย! ปล่อย!” ผมพยายามปัดมือหนาออก แล้วฉุดดึงรั้งกางเกงไว้ไม่ให้ดึงได้ง่ายๆ แต่กลายเป็นว่าผมแรงน้อยกว่าแรงควายไอ้วีเลยแพ้ราบคราบ
พรวด!
ไอ้วีดึงกางเกงนอนขายาวของผมรวดเดียว แล้วโยนทิ้งไปนอนกองที่พื้นห้องพร้อมกับชี้หน้าผมทิ้งคำพูดไว้ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปบ้าง
“กูอาบน้ำเสร็จแล้วเห็นมึงหยิบมาใส่อีกกูปล้ำคืนนี้สี่ยก อยากลองก็เอา” สี่ยกพ่องงงง มึงสิ! ตกลงมันเพื่อนหรือผัวกูห๊ะ! ไอ้เวร แต่ไอ้วีก็ควบทั้งสองอย่างนี่น่า โอ๊ย! ปวดหัวไอ้เพื่อนบ้า! ผมทิ้งตัวลงนอนเหมือนเดิม แน่ละไม่กล้าหยิบมาใส่จริง ไอ้วีมันเป็นคนพูดแล้วทำจริงสิด้วย กูไม่เสี่ยงสี่ยกแน่นอน ฟันธง!
เวลาผ่านมาหลายชั่วโมงผมก็ไม่ใส่ เพราะกลัวสี่ยกของจริง จนกระทั่งผมหลับไปไม่รู้ตัว และไม่รู้ว่าไอ้วีอาบน้ำเสร็จตอนไหน
“อื้อ” ผมครางในลำคอรู้สึกรำคาญช่วงล่างเหมือนมีอะไรกวนใจ
“ไอ้เหี้ยวี! มึงปล่อยกู!” ไอ้จัญไรนี่ มันนอนกอดผมซะแน่น แถมยังเอามือสากๆมาลูบต้นขาด้านในผมอีก
“มึงนอนเฉยๆ วันนี้กูไม่ทำ” แน่ะ มีสั่งกู...ควรดีใจไหม? ที่มึงไม่ทำไม่ปล้ำกู แต่กลับลวมลามแทน ไอ้สัด! หื่นทั้งที่ยังหลับตาไอ้เพื่อนหื่นกามลามก!
เฮ้ย! ไรวะเสื้อเชิ้ตที่ผมใส่อยู่ถูกปลดกระดุมเม็ดบนไปสองสามเม็ด กูไม่ทนแล้ว! ผมเด้งกายลุกขึ้นนั่งทันที
“เป็นไรไอ้กุก นอนดิวะ”
“นอนให้มึงจับนู้นจับนี้กูเนี่ยนะ”
“เออ” ไอ้หน้าด้าน!
“ทำไมวะไอ้กุกก็กูชอบร่างขาวๆมึงอ่ะ” ไอ้วีมียิ้มให้
ผมต้องภูมิใจมั้ยวะตอบ! ไอ้เพื่อนเหี้ย! กูผู้ชายนะเว้ย! ต้องหล่อต้องแมนที่กูมีอะไรกับมึงอย่าลืมว่ามึงขืนใจปล้ำกูนะไอ้สัด!
ผมล้มตัวนอนลงอย่างเดิมด้วยอารมณ์ไม่พอใจ เพราะรู้ว่ายังไงก็สู้ไอ้วีไม่ได้ เถียงก็ไม่ชนะ สู้ด้วยแรงกำลังก็ไม่ชนะ เออ! กูยอมให้จับๆ คลำๆ ดีกว่าให้มันปล้ำละวะ
ผมนอนหันหลังให้ไอ้วีเหมือนเดิม แขนยาวสอดใต้เอวบางรั้งเข้าไปกอดใกล้ ริมฝีปากหนาจูบไปทั่วหัวไหล่เนียนที่โผล่จากเสื้อที่ใส่ ผมหันหน้าไปด้านหลังมองหน้าไอ้วี อือ หือ...หน้าหื่นมากไอ้สัดวี อย่าให้กูเอาคืนบ้างนะ เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน...
Part V…
การเรียนแสนน่าเบื่อมีมาอีกวัน อาจารย์ก็ช่างพูดมากพูดสะจนผมต้องฟุบหน้าลงกับโต๊ะเรียน ความขี้เกียจเข้าครอบงำบวกกับความง่วงแสนจะง่วงนอน ผิดกับอีกคนเพื่อนรักไอ้กุกนั่งข้างผม มันโคตรตั้งใจเรียนฉิบหายดูมือไอ้กุกจดบันทึกทุกอย่างที่อาจารย์บอกเลยวะ ไอ้เด็กเรียน
ก่อนที่หนังตาผมจะปิดลงจริง เสียงอาจารย์บอกหมดวิชาเรียนพอดี ผมลุกขึ้นอย่างรวดเร็วจนไอ้กุกแซวให้น่ามั่นไส้
“แหม...ลุกขึ้นเร็วไปไหมมึง”
“อ้าว...หมดเรียนก็ต้องกลับสิวะจะให้นั่งทำซากอะไร” ผมหยิบหนังสือเรียนตัวเองขึ้นมาถือ
แล้วเดินไปใกล้ไอ้กุกมองใบหน้าสวยที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บหนังสือของตัวเองใบหน้าแบบนี้ล่ะที่ผมชอบมาตั้งแต่เรียนมอปลาย ผมชอบไอ้กุกชอบมาก แต่ยังบอกความรู้สึกไม่ได้ว่าชอบแบบไหนก็เท่านั้น
“ไอ้กุก”
“อะไร”
“เมื่อเช้ามึงยังไม่ได้จูบกู” ใบหน้าสวยเงยขึ้นมามองผมนิ่งๆ ไม่สนใจ
ไอ้กุกก้าวเท้าเดินออกจากห้องเรียนไปแบบไม่สนใจจริง ผมรีบดึงข้อมือบางให้หยุดเดิน แล้วเดินไปยืนดักร่างบางไว้ มองคนตรงหน้า ไอ้กุกมันรูปร่างผอมบางกว่าผม และเตี้ยกว่าด้วย
แต่...น่ารัก
“มึงลืมกฎของกูเหรอ? ว่าต้องจูบก่อนนอนกับตื่นนอน”
“ไม่ลืมแต่ไม่ได้ใส่ใจ...ไม่มีได้ไหมวะ?”
“ไม่ได้!”
“เออ ไปทบก่อนนอนคืนนี้แล้วกัน วันนี้มีนัดวะ” บอกกับผม
ไม่ทันจะพูดอะไรกลับไอ้กุกก็เดินออกไปอย่างไว ว่าแต่...นัดใครไว้วะอยากตามไปดูฉิบหายเสือกไปไม่ได้ด้วยดิ ผมติดนัดซ้อมบาสกับพี่ปีสี่และปีสามแล้วว่าเลิกเรียนเย็นนี้เจอกันไม่งั้นผมตามไปดูแล้วแหม่ง! ผมอยู่ชมรมบาสด้วยไม่ไปตามนัดพวกรุ่นพี่เอาตายพอดี
ผมมาถึงสนามเรียบร้อยกำลังจะเปลี่ยนรองเท้าสำหรับเล่นบาสโดยเฉพาะข้างสนามก็มีเด็กปีหนึ่งสาวๆสวยๆมานั่งดูรุ่นพี่แทบจะทุกวัน ดูเด็กน้อยนั้นสิ แหม...แค่ปีหนึ่งนมใหญ่เท่าจานดาวเทียมแล้ววะแม่ให้มาเยอะจริงน่าจับฟัดฉิบหาย ก็ได้แค่คิดละ เพราะผมกับไอ้กุกมีสัญญาต่อกัน
“เฮ้ย! ไอ้วี รีบลงสนามได้แล้ว!” เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งในสนามเรียก ถึงเวลาโชว์ความหล่อ และทักษะการเล่นบาสขั้นเทพแล้วโว้ย!
แต่ก่อนลงสนามผมไม่ลืมจะขยิบตาข้างหนึ่งให้เด็กสาวนมโตคนนั้นหรอกนะ น้องมันคงรู้ว่าผมมองอยู่เดี๋ยวรออดีตเดือนคณะบริหารชื่อวีคนนี้ก่อนนะน้องนมโต จะล่อให้หายอยากเลยสัด! ถึงสัญญานั้นว่า...ผมกับไอ้กุกห้ามมีอะไรกับคนอื่นใช่ว่าจะลูบๆคล้ำๆไม่ใช่ไหม? ไม่ผิดเสียหน่อยวะ...
ผมจะทำ อิอิ
เสียงกรี๊ดกร๊าดดังไม่ขาดสายเวลาผมหรือพวกรุ่นพี่ซู้ดลูกบาสลงห่วง คนมันหล่อช่วยไม่ได้วะ และก็ไม่ได้มีแค่ผมที่หล่อและหลงตัวเอง พี่ฮิปโปกับพี่พาทนี่แหม่งหล่อใช้ได้เลย ส่วนอีกคนพี่เทรนคนนี้ผมเพิ่งรู้จักตอนเปิดเทอมปีสองหล่อยังกับเทพบุตร และเป็นแฟนกับเพื่อนผมอีก เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ยกเว้นคนสนิทจริงๆ เพราะไอ้พีจังเพื่อนผมไม่ต้องการให้ใครรู้ เบื้องลึกเบื้องหลังยังไงของสองคนนี้ ผมก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าพี่เทรนกำลังโดนพีจังเพื่อนผมเอาคืนที่ทิ้งมันไป
เวลาเดินไปเรื่อยๆจนท้องฟ้าเริ่มมืดลง รุ่นพี่จึงตัดสินเลิกเล่น แล้วแยกย้ายกันกลับบ้าน ผมกำลังจะเดินไปทำความรู้จักเด็กปีหนึ่งนมโตสะหน่อยแค่ลูบแค่จูบก็ยังดี แต่ก็ต้องหยุดเดินเมื่อพี่ฮิปโปเรียกผมซะก่อน
“ไอ้วี! มึงเลิกแล้วไม่ไปรับไอ้กุกเหรอวะ!”
“รับไหมอ่ะพี่”
“อ้าว...ก็ไอ้กุกนั่งอยู่ร้านกาแฟหลังมอตอนกูเดินมายังสนามเห็นมันนั่งกับผู้ชายใครก็ไม่รู้วะ แต่ใส่ชุดนักศึกษามหาลัยเรานี่แหละปีไหน? กูก็ไม่รู้!”
“ไม่ต้องเล่าต่อแล้วพี่” เปลี่ยนเป้าหมาย
ผมไม่รอช้าเดินกลับมาหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นสะพายหลังรีบวิ่งไปยังจุดหมายทันที นัดที่ว่าไปหาผู้ชายนี่เอง สัด! ไอ้ผู้ชายตัวไหนมาจีบไอ้กุกกูวะ กูจะเชือดน้องชายมันให้หมาจรจัดแดกเลยคอยดู พอมาถึงร้านที่ว่าก็ไม่เห็นไอ้กุกอยู่ ผมว่า...คงมาไม่ทันคงจะกลับไปก่อน หงุดหงิด!
ถึงคอนโดผมก็เปิดประตูเข้ามาได้ยินเสียงทีวีเปิดอยู่รู้ได้เลยว่าไอ้กุกกลับมาแล้วจริง ผมเดินไปห้องนั่งเล่น แต่กลับไม่เห็นไอ้กุก
“สงสัยอยู่ครัว” ผมวางกระเป๋าลงโซฟานิ่ม แล้วเดินเข้าห้องครัวไป จริงวะไอ้กุกกำลังต้มมาม่าแดกมันต้มมาม่าอร่อยสุดอ่ะไม่รู้ว่าทำไม? ถึงจะแค่มาม่าธรรมดาต้มน้ำใส่เส้นแค่นั้นกลับคิดว่ามันอร่อย
“อ้าวไอ้วี! กลับมาไม่ให้เสียงนะมึง” ไอ้กุกต้มเสร็จพอดีแล้วเดินไปยังห้องนั่งเล่นที่มีโต๊ะทานข้าวกินไปด้วยดูทีวีไปด้วยไม่น่าเบื่อ
“กินไหม? กูต้มเยอะอยู่”
“ไม่วันนี้ตอนเย็นมึงไปพบใครร้านกาแฟหลังมอ” ไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้ใจร้อนอยากรู้ ผมเลยเปิดประเด็นขึ้น
“มึงเห็นเหรอ?”
“เปล่า พี่ฮิปโปบอก”
“ก็แค่เข้ามาจีบแล้วก็คุยกันนิดหน่อย” นั้นไงกูว่าแล้ว ไอ้กุกแหม่ง!ทำไมมีแต่คนชอบวะ ก็ไอ้แค่ตัวบางๆขาวเหี้ยๆ น่ารักสัดๆ ปากอวบอิ่ม ตาโต จมูกโด่งสวย ตัวหอม ปมดอยสำหรับผู้ชายทั้งนั้น โมโหโว้ย! เดินเข้าห้องนอนเลยแหม่งไม่อยากมองหน้ามัน
“เป็นเหี้ยไรวะ สงสัยบ้า” เสียงหวานบ่นคล้อยหลัง
ผมรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าขึ้นมานั่งบนเตียงนอนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น และกำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับท่าSEXท่าไหนเอาแล้วเจ็บมั้งวะจะลงโทษไอ้กุกโกรธมากบอกเลย
คืนนี้โดนทั้งต้นและดอก ดอกๆๆๆๆ
เวลาล่วงเลยมาช่วงเข้านอน ผมยังคงเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อย จนกระทั่งไอ้กุกเข้ามาในห้องอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ผมมองร่างบางเดินขึ้นมาบนเตียงวันนี้ไอ้กุกใส่แค่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวเดียวตามทีผมออกกฎด้วย
“มีอะไรวะ มองหน้าหาเหี้ยเหรอ” พูดจาหมาไม่แดก ยังไม่รู้ตัวอีกว่าจะโดนกูปล้ำ ผมวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะเล็กข้างหัวเตียง แล้วรีบขึ้นคร่อมร่างบางไว้ทันที รวมข้อมือบางทั้งสองข้างไว้เหนือศีรษะดูสีหน้าไอ้กุกตกใจอยู่ไม่น้อย
“ทะ ทำอะไร?”
“เอามึง ลงโทษ...มึงก็รู้ไอ้กุกว่ากูไม่ชอบให้ผู้ชายมาจีบมึง”
“ก็ รู้! อื้อ แต่...” เสียงหวานพูดไม่เต็มคำ เนื่องจากผมก้มหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอขาวดูดเม้นผิวนิ่มทีเล่น
“บอกมาว่ามึงไม่ได้ชอบมัน” พูดพลางผมก็ลากลิ้นร้อนยาวมาเลียหน้าอกเนียนที่โดนผมปลดกระดุมเรียบร้อย มือหนาผมข้างหนึ่งก็บีบยอดอกไอ้กุกเบาบ้างแรงบ้างให้ไอ้กุกรู้สึกเสียวเล่น
“ไม่ได้ชอบ อื้อ แค่ทำความรู้จัก ไอ้วีดูดแรงๆ ได้ไหมวะ?”
“กูโคตรหวงมึงสุดๆ ร่างขาวๆมึงต้องเป็นของกู จับมึงปล้ำได้คนเดียว!”
“เพื่อนเหี้ยอะไรหวงไปซะทุกเรื่องห๊ะ!” เหมือนไอ้กุกจะหมดความอดทนแล้วจริง ก็ผมหวงไอ้กุกเกินหน้าเกินตาทั้งที่ข้อตกลงครั้งอดีตไม่ใช่
ไม่สนใจอะไรแล้ว ณ เวลานี้บทลงโทษต้องมี!
“อะ อ่า อื้อ” เสียงครางหวานดังขึ้นทันที เมื่อผมใจร้อนอยากลงโทษให้เร็วขึ้น ผมสอดนิ้วยาวเข้าช่องทางด้านหลังเบิกช่องทางให้ขยายตัว ไอ้กุกก็ได้แต่ดิ้น เพราะแขนเรียวทั้งสองข้างยังอยู่เหนือศีรษะ เมื่อนิ้วแรกเข้าไปได้มิดชักเข้าชักออกสองสามครั้ง ผมก็สอดนิ้วยาวเข้าไปเพิ่มเป็นสามนิ้วทันที ร่างบางบิดไปมา ใบหน้าสวยแสดงสีหน้าว่าเจ็บไม่น้อย
“อ่า กูเจ็บ สัด!”
“ดี! กูลงโทษมึงอยู่” ร่างบางรีบขยับถอยออกห่าง ผมรู้ทันมือหนาที่จับแขนเรียวตรึงเหนือศีรษะต้องรีบปล่อยมาคว้าเอวบางไว้แทน โชคดีไม่งั้นนิ้วยาวที่อยู่ในช่องทางด้านหลังหลุดออกพอดี
“ถ้ามึงจะลงโทษกูแบบนี้ กูไม่เอา! ลองมากูเสียบบ้างไหม!” เวร...ไอ้กุกจะปล้ำผมแทน บ้าใหญ่ละเสียเชิงชายอย่างไอ้วีสิวะ
ผมดึงนิ้วตัวเองออกมาจะแทนที่สิ่งที่ใหญ่กว่ายืดตัวตรงจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกบ้างก่อนจะจับลูกรักโตเต็มตัวแข็งพอจะพร้อมรบแล้วโว้ย! เอาให้ครางแต่ชื่อผมคนเดียวสัด!
“อ่า!!!” แก่นกายใหญ่เข้าอย่างรวดเร็ว เร็วมากผมขอบอก
“อ่า! เจ็บเหี้ย!!” ไอ้กุกสบถด่าอย่างโกรธ
มือบางทุบไหล่หนาเอาเรื่อง
ผมไม่คิดสนใจดีแล้วเจ็บจะได้จำ ผมจับขาเรียวทั้งสองข้างเกี่ยวสอบไว้กับเอวหนาของผม ทั้งที่ช่วงล่างยังเสียบคาไว้อยู่ ผมลุกขึ้นลงจากเตียงพร้อมอุ้มร่างบางไปด้วยเดินไปยังระเบียงห้องนอน ห้องผมชั้น 33 คงไม่มีใครบ้าเงยหน้าขึ้นมาดูหรอกนะมีแต่เสียงหวานครางให้คนข้างห้องใกล้เรือนเคียงได้ยินเท่านั้นแหละ
“ไอ้วี! เข้าห้อง!”
“เข้าทำไม? ไม่ตื่นเต้นดิ” ใช่...ไม่ตื่นเต้นเอาตรงนี้แหม่งแหละ ลมแรงจนหนาวสั่น ได้ใจดี จับขาเรียวข้างหนึ่งพาดไหล่หนาผมไว้ ส่วนขาเรียวอีกข้างแขนยาวสอดใต้ข้อพับ ผมเริ่มขยับช่วงล่างกระแทกอย่างรุนแรงไม่รีรอ ไม่สนใจเสียงหวานที่โวยวายด่าผมไม่ขาดช่วง
“อ่า! เจ็บนะมึงทำเกินไปแล้ว!!” เจ็บละดีผมต้องการเช่นนั้น ไอ้กุกมองหน้าผมเคืองโคตรยังมีกัดริมฝีปากนิ่มอีกโกรธไปเหอะผมไม่คิดจะหยุด พอคิดถึงเรื่องผู้ชายทั้งหลายเข้ามาจีบไอ้กุกยิ่งโมโหเลยกระแทกให้แรงตามความคิด โมโหมากเท่าไรใส่แหม่งไม่ยั้งเท่านั้น
“แรง อ่า ไป อื้อ” ขาเรียวข้างที่ผมสอดใต้ข้อพับจับแยกออกให้กว้างกว่าเดิม “อะ อ่า เจ็บพอมึง! จะจับขากูให้กว้างไปยังดาดฟ้าของคอนโดเลยหรือไง! ไอ้เหี้ยวี!!”
ยังปากดีไม่เลิก!
ผมเลยก้มหน้าลงไปจัดการจูบริมฝีปากนิ่มช่างโวยวายให้เลิกปากดีเสียที ก่อนลิ้นร้อนจะเข้าไปดูดดึงลิ้นเล็กอย่างกระหายมีขบกัดริมฝีปากนิ่มด้านล่างบ้าง จนมีรอยช้ำห่อเลือด
“กู อืม หวงมึงไอ้กุกขอเหอะ หืมอย่าให้ใครอยู่ใกล้มึงได้ไหมวะ?” ผมบอกมันพร้อมเสียงครางอย่างพอใจ
“อ่า มึงกับกูเคยตกลงกันว่าไง อื้อ กลับเข้าข้างในได้ไหม? กูหนาวแล้ว อ่า!” ผมไม่พูด เลือกจะพาเข้าห้องตามที่มันขอ เพราะสงสารมันวะ ดูดิมีน้ำตาคลอๆริมขอบตาไอ้กุกด้วย ร่างบางก็สั่นน้อยๆ ผมใจกระตุกวูบยังไงไม่รู้กะว่าจะเอาไปด้วยดูแสงสียามค่ำคืนบนที่สูงไปด้วยมันดีใช่ไหม สวยนะ แต่...หนาวเหี้ยๆ อยู่เหมือนกัน
ผมกลับมาเข้ามาในห้องนอนขึ้นเตียงอีกครั้งคิดจะลงโทษไอ้กุกเอาให้แรงร้องขออย่างน่าสงสาร แต่เห็นหน้ามันแล้ว...ไม่ไหววะ เสือกมีน้ำตาคลอๆขอบตาแบบนี้ ไอ้กุกคงจะเจ็บจริงแหละ
ผมก็อ่านมาในเว็บว่าท่านี้เจ็บเพราะโดนแหกขากลางอากาศ ผมอุ้มร่างบางเอากันถ้าจำได้ และลองมีใครมาแหกขากูกว้างๆ กูก็เจ็บวะ เลยคิดเปลี่ยนท่าใหม่ให้ง่ายๆก็พอ แต่ยังเน้นจุดเสียวเข้าไส้กับกระแทกแรงๆซ้ำๆไม่ลดความแรง
ร่างบางนอนราบกับเตียง ผมอยู่ด้านบนจับขาเรียวทั้งสองข้างพาดไหล่หนาไว้ จนเห็นช่องทางด้านหลังบวมเป่ง แต่ผมยังเงี่ยน และยังสั่งสอนมันอยู่จึงสอดใส่แท่งใหญ่เข้าไปอีกครั้ง
“อืม แน่นฉิบ”
“อือ อื้ออ”
ผมขย่มใส่กระแทกไม่ยั้ง จนร่างบางโยกตามจังหวะแรงกระแทกของผมไปทั้งตัว นิ้วยาวบีบยอดอกไอ้กุกอย่างมันมือ และขยี้มันรุนแรงด้วย
“อ่า! แรงอีก แรงกว่านี้ไอ้วี อ่า!!” เสียงหวานบอกเมื่อโดนจุดเสียวด้านใน ความปลดปล่อยเริ่มรุกมาด่านมาแล้ว ไอ้กุกเลยจับแก่นกายเล็กรูดขึ้นรูดลงตามจังหวะพร้อมไปกับผม เสียงหวานก็ครางสะน่าฟัง
“ไอ้กุก! กูไม่ไหวแล้ว! อื้อออ”
“กูก็ไม่! อ่า!!!”
ผมกระแทกแรงๆ อยู่สองสามครั้งก็ปล่อยออกมา ช่องทางด้านหลังขมิบน้องชายผมรับรู้ถึงน้ำสีขุ่นที่ผมปล่อยออกมาอยู่ข้างในจนเอ่อล้นช่องทาง ไอ้กุกกระตุกตัวก็ปล่อยออกมาเหมือนกัน ผมปล่อยขาเรียวลงจากไหล่หนา ก่อนจะล้มตัวนอนหงายหายใจด้วยความเหนื่อยอยู่ข้างไอ้กุก
เพี้ยะ!!
“โอ๊ย!”
ร่างบางหันมานอนตะแคงทางผม มือบางตีอกหนาเข้าอย่างแรง ผมสะดุ้งตัวเพราะเจ็บ แหม่ง! โดนไปขนาดนี้ยังมีแรงตีกูอีกตีผมเสร็จไอ้กุกก็นอนหลับตาลงพร้อมหายใจแรงเหนื่อยๆ
“อ่า! เหี้ย! ออกไปกูเจ็บ!” ไอ้กุกลืมตาขึ้นทันที ผมแกล้งสอดนิ้วยาวเข้าช่องทางด้านหลังที่เปียกแฉะอีกครั้งหลังเพิ่งเสร็จบนกามร้อนแรง
“มั่นไส้อยากแกล้งมึงเสือกเสน่ห์แรงให้ตัวผู้เข้าหา” ผมต่อว่า
“พ่องงงงงง” ด่าผมพร้อมกับพยายามดึงมือของผมออก
“ด่ากู! เอาอีกแหม่ง”
“พะ พอ พอ กูไม่ไหวแล้วจริง” ไอ้กุกรีบทำมือห้ามผมไว้
นิ้วยาวผมที่กำลังวนเล่นข้างในเสือกทำให้ผมมีอารมณ์ขึ้นมา หื่นแบบผมอันที่จริงรอบเดียวไม่เคยพอ แต่วันนี้ผมเล่นใส่แบบรุนแรงเน้นจุดเสียวซ้ำๆ นิ้วยาวผมวนเล่นอยู่ตอนนี้ก็รู้สึกได้ว่าบวมใช่เล่น
“เฮ้ยเดี๋ยว!” ร่างบางลุกขึ้นกะทันหัน จนนิ้วผมหลุดออกจากช่องทางด้านหลังทันที
ใบหน้าสวยแสดงสีหน้าเจ็บปวดตอนลุกขึ้น แต่เสือกแกร่งเดินเข้าห้องน้ำได้เฉย
ผมเงี่ยนอีกแล้ว! รีบเดินตามไอ้กุกไปจับยึดประตูห้องน้ำไว้ไม่ให้ปิด
“มีอะไรมึง กูเหนียวอยากล้าง”
“กูบอกเดี๋ยว มึงรับผิดชอบซะ!” ไอ้กุกคงรู้แหละว่าคืออะไร มันก้มลงไปมองช่วงล่างของผมเห็นน้องชายตื่นตัวอีกครั้ง
“ไปเอากับตุ๊กตายางที่อยู่ในตู้ไป่ กูเจ็บ และเหนื่อยสัด!!”
ปัง!
ไอ้กุกปิดประตูใส่หน้าผม ปิดประตูใสหน้าผมโว้ย!
“ไอ้กุก! กูจะเอามึง! ไอ้เหี้ยกุกออกมาเร็วกูเงี่ยน!!”
ปังๆๆๆๆๆๆๆ
ผมทุบประตูห้องน้ำรัวๆ อย่างบ้าคลั่ง ไอ้เหี้ยลูกชายผมตื่นง่ายจังวะ
“ไปตายไอ้ผัวบ้า!!” เสียงหวานตะโกนด่าออกมาจากห้องน้ำ
ออกมานะไอ้สัด!
ผมจะจับมัดมือมัดเท้า...ปล้ำแหม่งยันเช้าเลยไอ้เหี้ย!!
******************************************************************
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
https://web.facebook.com/maylinza/
หัวข้อ: Friend {Sex} Friend = Yaoi {NC18+} EP.30.2 {END} 26-09-59 (อ่าน 53959 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก