[เรื่องสั้น] ★- EVERYTIME -★ (จบ) + ตอนพิเศษสาม เป็นทุกอย่าง (15/5/60)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [เรื่องสั้น] ★- EVERYTIME -★ (จบ) + ตอนพิเศษสาม เป็นทุกอย่าง (15/5/60)  (อ่าน 5431 ครั้ง)

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************



★ Everytime ★

ทุกครั้งที่เจอเขา “ติมา” ใจเต้นแรงเสมอ ถ้าเขามองมาทางทิศที่ติมายืนอยู่ก็ต้องสบตาทุกครั้งไป ก็เพราะอยากให้เขารู้ว่าในนัยน์ตาของติมานั้น...มีเขาเพียงคนเดียว
.
.
คณะของติมาอยู่ติดโรงพยาบาล ที่โรงอาหารเวลากลางวันจึงค่อนข้างพลุกพล่าน ไม่ได้มีเพียงนักศึกษาอย่างพวกติมาเท่านั้น อาจารย์ที่คณะ คนจากโรงพยาบาลก็มากินข้าวกลางวันที่นี่ไม่น้อย สงสัยอาหารคงจะอร่อยกว่าที่โรงพยาบาลแน่ๆ

เขาเป็นรุ่นพี่ติมาหนึ่งปี ติมาสังเกตเอาจากเสื้อกาวน์สีขาวแขนสั้นที่ปัก นศพ. วันนั้นติมาต่อคิวซื้อข้าวขาหมูข้างหลังเขา อันที่จริงติมาชอบบะหมี่ปูหมูแดงร้านตรงข้ามมากกว่า แต่กินมาทั้งเทอมจนเบื่อแล้วนี่สิ เลยได้เวลามองหาอะไรกินใหม่ๆ บ้าง

เขากำลังคุยกับแม่ค้าซึ่งกำลังสับขาหมูอย่างคล่องแคล่ว จับใจความได้ว่าคุยกันเรื่องขาหมูกับขาคน เขาเข้าใจว่ากระดูกตรงขาหมูมันตรงไปเลยเหมือนของคน แต่แม่ค้าบอกว่ากระดูกขาหมูมันหักไปข้างหน้า เขาก็พยักหน้าเข้าใจ

ติมาได้แต่คิดในใจว่าคุยกันแปลกดี พอเขาจ่ายเงินเสร็จและเดินผ่านติมาก็มองเขา เป็นครั้งแรกที่มอง และหลังจากนั้นติมาก็ละสายตาจากเขาไม่ได้เลย

--*--*--*--

อาจจะเป็นเพราะติมาจำหน้าเขาได้ เพราะมองบ่อย จนเผลอใจรู้สึกดีกับเขาไปแล้วและคิดในใจว่าแค่มองอย่างนี้จะมีประโยชน์อะไร

จนวันนี้ที่ติมาเห็นเขานั่งกินข้าวคนเดียว ท่ามกลางความพลุกพล่านในเวลากลางวัน ทุกโต๊ะล้วนถูกจับจอง ติมาซื้อเย็นตาโฟต้มยำเสร็จแล้วกำลังมองหาที่นั่ง สายตาก็ไปหยุดที่เขาคนนั้นเหมือนทุกครั้ง

เร็วกว่าที่สมองจะได้ไตร่ตรองว่าควรทำไม่ควรทำ ขาของติมาก็ก้าวนำไปยังโต๊ะที่เขานั่งแล้ว เป็นโต๊ะสองตัววางติดกัน ฝั่งนั้นเป็นกลุ่มน้อง ป.ตรีนั่ง ส่วนโต๊ะอีกฝั่งมีเขานั่งแค่คนเดียว

“ตรงนี้ว่างใช่ไหมครับ” ติมายืนรอคนนั่งก่อนอนุญาตด้วยใจเต้นแรง
เขาไม่ได้ตอบอะไรเพราะกำลังเคี้ยวอาหารอยู่พอดี แต่การพยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มนิดๆ ก็ทำเอาติมาใจชื้นขึ้น วันนี้อาจจะเป็นวันที่ดีอีกวันหนึ่งของติมาก็ได้

ระหว่างกินอาหารของตัวเอง ติมาก็มองเขากินไปด้วย น่ามองจนต้องมองไม่อาจละสายตา ที่ว่ากันว่าสายตาทิ่มแทงให้รู้สึกไม่แพ้ของมีคมก็คงจะจริง เพราะเขาเงยหน้าจ้องติมากลับเลยทีเดียว
“มองผมทำไมเหรอ มีอะไรหรือเปล่าครับ”
“เปล่าครับ แต่มองมาสักพักแล้ว ไม่มีเหตุผลเหมือนกัน อาจจะแค่รู้สึกดีที่ได้มองก็ได้ครับ” ติมาเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนขี้อาย แต่สงสัยจะไม่ใช่แล้ว

“ตรงมาก” เขาพูดพลางหัวเราะน้อยๆ
“ผมชื่อปอม เรียนปีหก ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“สวัสดีครับ ผมชื่อติมาครับ เรียนโทปีหนึ่ง” อยากจะตะโกนดังๆ ให้คนอื่นได้ยินด้วยว่าติมาดีใจมากแค่ไหน จากคนที่แค่ได้มองอยู่ไกลๆ แต่วันนี้ได้นั่งข้างกันและรู้จักกันแล้ว

แนะนำตัวแล้วยังไงต่อนะ เกิดความเงียบไปชั่วขณะ ติมาเลยคีบลูกชิ้นปลาเข้าปากแก้เขิน พี่ปอมเหลือบมองดูนาฬิกา ติมาเลยยกแขนซ้ายมาดูเวลาบ้าง ตอนนี้เที่ยงสี่สิบแล้ว

“แล้วยังไงต่อ” พี่ปอมต่อบทสนทนาพลางอมยิ้ม
“พี่มีแฟนหรือยังครับ” ติมารู้ว่าตัวเองเป็นคนตรง แต่ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะถามออกไปตรงๆ ขนาดนี้เหมือนกัน
“ทำไม เราจะจีบพี่หรือไง แต่พี่ก็เลิกกับแฟนได้...เกือบปีละ” พี่ปอมเว้นช่วง สงสัยกำลังคิดว่านานแค่ไหนแล้วที่ตัวเองเลิกกับแฟน

“ผมอยากรู้จักพี่ให้มากกว่านี้ ถ้าพี่ใช่ ผมจะจีบพี่ได้ไหม”
“ถ้าพี่ไม่ใช่ล่ะ แล้วแฟนเก่าพี่ก็เป็นผู้หญิงด้วยนะ”
“ถ้าพี่ไม่ใช่ เราจะยังเป็นเพื่อนกันได้ไหม เผื่อผมป่วยจะได้ถามอะไรพี่บ้าง” ผมรู้สึกว่าพี่เขาคุยถูกคอดี แอบกังวลว่าถ้าหากเราไม่ได้เป็นแฟนกัน เราจะยังมองหน้ากันติดไหม
“ได้สิ พี่ชอบนิสัยเรานะ ดูตรงๆ ดี”
“แล้วผมจะจีบพี่ยังไง” ติมาอดสงสัยไม่ได้ แต่ก็นั่นแหละ มันใช่เรื่องที่ต้องไปถามอีกฝ่ายไหม

พี่ปอมก้มมองนาฬิกาอีกครั้ง พลางเอ่ยว่าเขาต้องรีบกลับไปที่โรงพยาบาลแล้ว ติมาอยากขอเบอร์พี่เขา แต่ก็ไม่ได้หยิบมือถือลงมาด้วย
“พี่ปอม ช่วยบันทึกเบอร์ผมไว้ได้ไหม เผื่อคราวหน้าผมจะได้ขอเบอร์พี่ไว้บ้าง”

พี่ปอมจะรู้ไหมว่าภายใต้หน้าเรียบเฉยของติมาที่เอ่ยประโยคนี้ออกไป เขาต้องข่มความอายไม่ใช่น้อยเลย

“ได้สิ” พี่ปอมขำอีกครั้ง ก่อนจะบันทึกเบอร์ตามคำบอกของติมาแล้วลุกเอาจานไปเก็บ ใจจริงติมาอยากขอเฟสบุ้คมากกว่าแต่ไม่กล้า ได้แต่พยายามจำชื่อนามสกุลของพี่ที่ปักบนอกเสื้อไว้ไปสืบเอาเอง

คราวหน้าจะได้ขอเบอร์พี่บ้างอะไรกันเล่า ต่อให้ต้องท่องเบอร์พี่จากโรงอาหารจนถึงห้องเรียนติมาก็จำได้ แต่ถ้าทำอย่างนั้นพี่ปอมจะมองติมาในแง่ลบหรือเปล่านะ
.
.
จากวัน เป็นเดือน เป็นสองเดือน ติมายังไม่เคยได้รับสายจากพี่ปอมแม้แต่ครั้งเดียว

ติมาค้นกูเกิ้ลจนเจอเฟสบุ้คพี่ปอมจนได้ ต้องขอบคุณพี่ปอมที่ตั้งโพสเป็นสาธารณะ ติมาเลยเข้าไปส่องได้ตลอดเวลา

ติมาหมดมุกจะพุ่งชนพี่ปอมแล้ว หรือบางทีเราอาจจะเหมาะกับการรู้จักกันแค่เพียงผิวเผินก็ได้

เพราะหลังจากวันนั้น จากแค่รู้สึกดีที่ได้มอง ใจมันเผลอคิดไปต่างๆ นาๆ จากที่ได้เห็นพี่ปอมในอีกหลายๆ มุมจากเฟสบุ้ค มันทำให้ติมารู้สึกหวั่นไหวกับพี่เขาซะแล้ว ติมารู้สึกกลัวกับความรู้สึกตัวเอง และที่สำคัญหากติมายังคงเดินหน้าต่อ

...ติมากลัวความผิดหวัง

ติมาเลยขอถอยออกมาหนึ่งก้าว มาอยู่ตรงที่เดิมก่อนจะก้าวไปหาพี่ปอม ขอเป็นคนมองเฉยๆ จากตรงนี้ หรือหากโชคดีพี่เขาหันมาเจอ ก็เพียงยิ้มตอบทุกเวลาที่เราสบตากัน

ติมามีความสุขดีกับสภาวะแบบนี้
เรื่องจริง หรือติมาอาจกำลังหลอกตัวเองก็เป็นได้


---จบ----

สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วคิดเห็นอย่างไร แนะนำด้วยนะคะ
เราจะได้ปรับปรุงให้ดีขึ้นในครั้งต่อไปค่ะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ
 :กอด1:

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 15-05-2017 21:57:37 โดย 205arr »

ออฟไลน์ changemoo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 40
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เราชอบนะ  ^^ ความรักก็เป็นงี้ เราเป็นตัวเอกในเรื่องของตัวเองก็เหมือนกับติมา  แต่ความรักไม่ได้สมหวังไปซะหมด  เราชอบเรื่องสั้นก็ตรงนี้ เอาไปคิดต่อ เพ้อต่อได้ อิอิ

ปล.ถ้ามีเรื่องยาวเราก็จะติดตามน้า ภาษาดีเลย เราอ่านไม่มีติดเลย ไหลลื่นนน

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
ขอให้เค้าสองคนได้กันเถอะ :call:

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
ตอนพิเศษหนึ่ง: One Step Closer






ติมารู้สึกดีกับพี่ปอมมากๆ รวมถึงคิดไปเองต่างๆ นาๆ และสุดท้ายก็ไม่พ้นต้องเจ็บเอง ถ้าติมาไม่ตัดสินใจเดินไปทักวันนั้น วันนี้ติมาอาจจะเพียงมีความสุขที่ได้เห็นพี่เขาก็ได้

แม้ไม่ถึงกับอกหัก ซึ่งติมาก็ไม่รู้ว่ามันเจ็บแค่ไหน แต่ติมาก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะ ว่าติมาก็รู้สึกเศร้าไม่น้อยเหมือนกัน

คนอื่นเขาจีบกันแบบไหนนะ ถึงได้เป็นแฟนกัน ฝ่ายหนึ่งจีบและอีกฝ่ายก็มีใจอย่างนี้ใช่ไหม

แล้วติมาล่ะ ที่ทำไปเรียกอ่อยหรือเปล่านะ อ่อยแล้วแต่เขาไม่เล่นด้วย แล้วถ้าพยายามมากกว่านี้ล่ะ เราจะได้ใกล้กันกว่านี้ไหม แต่ติมาไม่กล้าเสี่ยงอีกแล้ว

คิดเองก็เจ็บเอง ติมาควรตัดใจดีกว่า อย่างน้อยพี่ปอมก็เป็นคนแรกที่ทำให้ติมากล้าเข้าหา เป็นคนที่ติมารู้สึกดีๆ ด้วย แม้จะเป็นได้แค่คนรู้จักกันก็ตาม
.
.
.
ตอนนี้เที่ยงกว่าแล้ว ติมากำลังรีบเดินไปห้องเรียน มีการบ้านต้องส่งตอนบ่ายโมงแต่ไม่แน่ใจว่าตัวเองทำถูกไหมเลยจะปรึกษาเพื่อน ห้องเรียนของติมาเป็นอาคารเดียวกับโรงอาหาร คือชั้นล่างเป็นโรงอาหาร ชั้นสองเป็นห้องอาจารย์ ส่วนชั้นสามเป็นห้องเรียนติมา โรงอาหารคนเยอะเหมือนทุกวัน แต่ติมาไม่ได้กวาดสายตาหาใครอีกแล้ว รีบเดินอย่างเดียวเท่านั้น คนเยอะก็มีส่วนทำให้ติมาเกิดอาการประหม่า

ปอมปอม: ติมา นี่พี่ปอมนะ

มีไลน์เข้าจากคนที่ติมาคาดไม่ถึงว่าจะไลน์มาหา แปลกใจไม่น้อยและดีใจมาก มากจนไม่รู้จะบรรยายยังไง จากที่คิดว่าจะตัดใจ ขอเลื่อนไปอีกนิดได้ไหม ขอติมามีความสุขอีกสักนิด

ปอมปอม: นั่งกินข้าวที่โรงอาหาร เลยเจอติมารีบเดินขึ้นบันได อุตส่าห์โบกมือให้ เก้อเลยนะเนี่ย
ติมาครับผม: สวัสดีครับพี่ปอม พอดีผมรีบครับ จะไปปรึกษาเพื่อนเรื่องการบ้านที่จะส่งบ่ายนี้
ติมาครับผม: ส่งสติกเกอร์ร้องให้

ติมาแปลกใจที่เราคุยกันปกติมาก ทั้งที่เคยคุยกันแค่ครั้งเดียว ทั้งที่ติมาเอ่ยปากจะจีบพี่เขาก่อนและก็หยุดทุกอย่างอยู่แค่นั้น ทั้งที่ระหว่างสองเดือนมานี้เราเพียงยิ้มให้กันไกลๆ

พี่ปอมยังจำติมาได้เหรอ ยังจำได้เหรอว่ามีเบอร์ติมาอยู่ ติมารู้สึกอยากยิ้มกว้างให้ปากฉีกถึงใบหู

ปอมปอม: สติกเกอร์น่ารักนะ ของพี่ไม่เห็นมีน่ารักบ้างเลย
ติมาครับผม: มีน่ารักเยอะกว่านี้อีก อิอิ
ติมาครับผม: ส่งสติกเกอร์
ติมาครับผม: ส่งสติกเกอร์
ติมาครับผม: ส่งสติกเกอร์
ติมาครับผม: ส่งสติกเกอร์
ติมาครับผม: ส่งสติกเกอร์หมีน้อยพูดว่าคิดถึงจังเลย

เห้ย ติมาที่กำลังจิ้มสติกเกอร์น่ารักๆ ส่งให้พี่ปอมถึงกับอุทานกับตัวเองอย่างตกใจ เมื่อเผลอกดไปโดนสติกเกอร์ตัวเมื่อกี้ ทำไงดี จะให้รีบพิมพ์ไปว่าส่งสติกเกอร์ผิดตัวเหรอ

โอ๊ย ติมาคิดไม่ออก

ปอมปอม: หืม สติกเกอร์ตัวสุดท้ายนี่?
ติมาครับผม: ส่งผิด แต่คิดจริงครับ

ให้ตายเถอะ สิ่งที่ติมาอยากทำตอนนี้คืออะไรรู้ไหมครับ

...ติมาอยากแกล้งตาย

แล้วตอนนี้มือถือสั่นไม่รู้พี่ปอมส่งอะไรมา ไม่กล้าเปิดดูเลย เลิกเรียนตอนสี่โมงค่อยดูแล้วกัน
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ปอมปอม: ทางนี้ก็คิดถึง
ปอมปอม: เย็นนี้กินข้าวกันไหม
ปอมปอม: อ้าว ทำไมเงียบไป งั้นพี่ไม่กวนแล้ว
ปอมปอม: ว่างไม่ว่างตอบพี่ด้วยนะครับ
ปอมปอม: โทรมาเบอร์นี้นะ 081-xxxxxxx อยากได้ยินเสียงครับ

ติมาที่เปิดไลน์ดูตอนสี่โมงแทบอยากเป็นลม ช่วยตอบที

...ใครอ่อยใคร

ติมาว่าติมาไม่ตัดใจแล้วนะ แต่จะพุ่งชนแทน



----จบ----


สวัสดีค่ะ :mew1:
จริงๆ แล้วอยากเขียนแบบตอนเดียวจบมากกว่า
แต่เขียนแล้วมันไม่จบ เลยต้องตัดฉับตรงนั้น
แล้วมาต่อตรงตอนพิเศษเอา
เพราะไม่งั้น เรากลัวใจตัวเองเหมือนกันว่าจะดอง ฮ่าๆๆ :hao7:
ใจจริงอยากเขียนเรื่องยาวมากเลยค่ะ แต่ดูท่าจะไม่รอด
แนะนำได้นะคะ อยากให้ปรับปรุงตรงไหน :mew2:
ขอบคุณที่แวะมานะคะ :กอด1:
ขอบคุณคอมเม้นท์จากคุณ changemoo และคุณ twinmonkey0311 นะคะ :pig4:








ออฟไลน์ colorofthewind21

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-1
เอาแล้วๆๆ ตอนแรกนึกว่าจะจบแบบเศร้านิดๆ พอมีตอนพิเศษมาดี๊ด๊าเลยค่ะ

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
ก็น่ารักดีนะ. ไม่ค่อยมีตัวสะกดผิดด้วย. แสดงว่าคนเขียนตั้งใจมาก. มาต่อตอนพิเศษอีกนะคะ. เหมือนพี่ปอมจะเริ่มชอบติมาแล้ว.

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
ติมาน่ารัก สมัยนี้มันต้องชนใส่เลยค้าาา จะไปหน่อมแน้มแบบมะก่อนนี่รอจน 80

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
ต้องอย่างนี้สิ กล้าชอบต้องกล้าชน

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
ถ้าตอนยาวแล้วกลัวไม่จบ มาเป็นตอนพิเศษสั้น ๆ ก็ได้ค่ะ
พี่ปอมอ่อยน้องนะเนี่ย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ tiew93

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 655
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
น่ารักค่ะะะ  :katai2-1:

ออฟไลน์ Pakeleiei

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 850
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
น่ารักดี55555555

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
ติมาสู้ๆนะ 55555

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
ติมาสู้สู้ พุ่งชนเข้าไปเอาหัวใจพี่หมอมาให้ได้

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1



ตอนพิเศษสอง ใกล้กันไปอีกนิด




วันนี้พี่ปอมและติมานัดเจอกันที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิเพราะเป็นจุดนัดพบที่ใกล้พวกเราที่สุดแล้ว ติมาสวมกางเกงยีนส์ขายาว เสื้อยืด รองเท้าผ้าใบเหมือนวัยรุ่นทั่วไป ที่ไหล่มีกระเป๋าใบไม่โตนักบรรจุกระเป๋าเงิน มือถือและร่ม ไม่พกร่มไม่ได้หรอกครับ แดดร้อนเผาจนแสบผิว ติมาเดาว่าคงร้อนพอๆ กับกระทะทองแดงแล้วแน่ๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่เราจะไปข้างนอกด้วยกันหลังจากที่กินข้าวด้วยกันครั้งนั้น จะใช้คำว่าไปเดทก็เขินเกินไป ก็เรายังเป็นแค่คนรู้จักกันเฉยๆ นี่ครับ

ติมาไปถึงป้ายรถเมก็เห็นพี่ปอมยืนรออยู่แล้ว
“พี่ปอม สวัสดีครับ” ติมาทักพี่พลางยกมือไหว้
“สวัสดีครับติมา โห รีบเดินมาล่ะสิ เหงื่อโชกเลย” ไม่พูดเปล่าแต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงมาซับเหงื่อให้ติมาด้วย

พี่ปอมคงจะลืมไป นี่พวกเรายืนอยู่ที่ป้ายรถเมที่อนุสาวรีย์นะครับ คนก็ไม่ใช่น้อยๆ การกระทำของพี่เมื่อกี้มีคนมองตั้งหลายคน

แต่ติมาชอบนะ
เขินดี
รู้สึกร้อนๆ ที่ผิวหน้าด้วย

ติมา...ไอ้บ้า

 -/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/

จริงๆ นัดครั้งนี้เป็นนัดกะทันหัน พี่ปอมทักมาเมื่อวาน ถามว่าวันนี้ซึ่งเป็นวันเสาร์ว่างมั้ย จะชวนไปเดินเล่นกัน

“พี่ปอม พวกเราจะไปไหนกันครับ” ตอนนี้เพิ่งจะเก้าโมงเช้าครับ

“ไปเดินห้างกันมั้ย แล้วหาอะไรกิน จากนั้นก็ดูหนังซักเรื่อง” พี่ปอมเลิกคิ้วเมื่อเห็นติมาส่ายหัวหลังจากตัวเองพูดจบ

“ติมาไม่ชอบเดินห้าง” ติมาเผลอทำเสียงอ่อยจนพี่ปอมขำ

“ทำไมไม่ชอบล่ะ เห็นวัยรุ่นออกจะชอบไปกัน” พี่ปอมคงอดสงสัยไม่ได้

“ก็เดินนานๆ เรื่อยเปื่อยมันเมื่อยนี่ครับ แต่ถ้าจะไปซื้อของก็ว่าไปอย่าง เดินแป๊บเดียวก็เสร็จ อีกอย่างติมาไม่ค่อยได้เดินห้างแถวๆ นี้ด้วย แบบว่ามีแต่คนแต่งตัวดูดี ติมารู้สึกเกร็งยังไงไม่รู้ บางห้างก็ใหญ่ ติมาเดินจนเกือบหลงทางแน่ะ” พี่ปอมพยักหน้าเข้าใจ

“งั้นไปปั่นจักรยานเล่นที่สวนรถไฟกันมั้ย”

ติมายิ้มตาเป็นประกาย รีบบอกอย่างกระตือรือร้น
“ไปครับ ติมายังไม่เคยไปเลยอ่ะ ไม่มีเพื่อนไป”

-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/-/

สวนรถไฟร่มรื่นมาก มองไปทางไหนก็เขียวชอุ่มไปหมด คนมาปั่นจักรยานเยอะเหมือนกัน บ้างก็มาเป็นครอบครัว มีเด็กน้อยปั่นจักรยานคันจ้อยข้างๆ คุณพ่อ เป็นภาพที่น่ารักมากทีเดียว

“ยิ้มไม่หุบเลยนะ” พี่ปอมที่ปั่นจักรยานข้างๆ แซวติมา

“ก็ติมาชอบอ่ะ” ไม่พูดเปล่า ยิ้มตาหยีแถมด้วย

“แล้วคนพามาล่ะ”

“ครับ?” ติมาตามไม่ทัน มัวแต่มองเนินหญ้าสีเขียว

“แล้วคนพามาล่ะ ชอบป่ะ” พี่ปอมทวนคำถามอีกครั้ง

“ชอบ” ติมาตอบเสียงเบาพลางยิ้มเขิน ตอนนี้มันหมดยุคของการตอบว่า “พูดอะไรก็ไม่รู้” หรือ “บ้า” แล้วครับ คิดยังไงก็ตอบออกไป อีกฝ่ายจะมองว่าเราอ่อยก็ช่าง ก็ตั้งใจอ่อยนี่นา

“แล้วพี่ปอมอ่ะ ชอบคนที่พามาด้วยรึยัง” ติมายังไม่ลืมอุดมการณ์ตัวเองนะ ว่าต้องพุ่งชนด้วยความเร็วสูง เอาเป็นว่าถ้าพี่ปอมเป็นรถ ตอนนี้ก็อาจจะบุบไปทั้งคัน ต้องนอนในอู่เป็นเดือนแน่ๆ

พี่ปอมขำอีกแล้ว ขำก็ได้ครับ แต่ตอบติมาก่อนเถอะ

“พี่ปอมอ่ะ อย่าโกงนะ ตอบมาก่อน” ติมาดึงเสื้อพี่ปอมเบาๆ ให้อีกฝ่ายหยุดรถ เอาสิ ไม่ตอบก็ไม่ต้องปั่นต่อละ

“ไม่โกงสักหน่อย” พี่ปอมมองตาติมาและยิ้มน้อยๆ ติมาก็สบตาพี่ปอมเช่นกัน เราจ้องตากันอยู่อย่างนั้น

นัยน์ตาพี่ปอมมีติมา แล้วในใจพี่ปอมล่ะ มีติมาบ้างไหม

“ชอบมา ชอบกลับ ไม่โกง”

พี่ปอมไม่พูดเปล่า แต่โน้มหน้ามาหอมแก้มติมาด้วย

ติมารู้สึกช็อค ได้แต่กะพริบตาปริบๆ

“อ้าว คนพูดตรงค้างไปเลย” พี่ปอมทำไมชอบแซวติมาจัง ก็คนมันตกใจนี่ครับ ไม่คิดว่าพี่ปอมจะตอบแบบนี้และทำแบบนี้

มีคนปั่นจักรยานผ่านเราไปอีกกลุ่ม บางคนมองพวกเราด้วยความสงสัยว่าหยุดรถทำไม จนถนนว่างอีกครั้ง พี่ปอมถึงได้...

จุ๊บ

พี่ปอมโน้มหน้ามาจุ๊บปากติมาอย่างรวดเร็ว

“เป็นแฟนกันแล้วนะ”
“อ้อ พี่ไม่ได้ถามเรานะ แต่บอกให้รู้ว่าตอนนี้เราเป็นแฟนพี่แล้ว”

“พี่เผด็จการอ่ะ” ติมาอดค้อนไม่ได้ แต่ไม่ปฏิเสธหรอกนะว่าดีใจมากที่ได้ยินอย่างนั้น

พี่ปอมจุ๊บจมูกติมา แล้วส่งยิ้มละลายใจมาให้

“ใช่ครับ พี่เผด็จการ”
“แต่ก็เป็นคนเผด็จการที่ชอบเราเข้าแล้วนะครับ”

พวกเราปั่นเริ่มจักรยานอีกครั้งเพื่อเอาไปคืนที่ร้านเช่า จากนั้นจะไปหาอะไรกินและดูหนังคลายเครียดจากการเรียนกันซักเรื่อง ก็จะเสร็จสิ้นกิจกรรมการเดินเล่นด้วยกันของสองเราครั้งแรก และติมาก็หวังว่าจะมีครั้งต่อไปอีกหลายๆ ครั้ง

เพราะนี่ก็เป็นอีกก้าวที่เราใกล้กันเข้ามาอีกนิด ยังมีอะไรอีกมากมายที่ต้องเรียนรู้และยอมรับซึ่งกันและกัน

ก่อนแยกจากกันวันนี้ ติมาจับมือพี่ปอมไว้ ใช้ทั้งสองมือประคองมือพี่ปอมเพียงมือเดียว

“ขอบคุณพี่ปอมมากนะครับ” ติมามองสบตาพี่ปอมเพื่อบอกว่าตนเองหมายรวมถึงทุกๆ เรื่องเลย ทั้งเรื่องที่ยอมทำความรู้จักกัน จนถึงยอมเรียนรู้ซึ่งกันและกัน

พี่ปอมเอามืออีกข้างที่ว่าง มากุมทับมือติมา

“ขอบคุณเหมือนกันครับ ขอบคุณที่ยอมเดินเข้ามาให้พี่ได้รู้จัก ขอบคุณที่เข้ามาทำให้พี่รู้สึกชอบครับ”


                                                   
-จบ-



สวัสดีค่ะ :-[
ขอบคุณสำหรับทุกๆ คอมเม้นท์เลย ดีใจมากๆ ที่บอกกล่าวกันว่ารู้สึกอย่างไร  :กอด1:
ขอบคุณที่แวะเข้ามานะคะ  :mew1:








ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4
ดีงามเป็นแฟนกันล้าววววว

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
พี่ปอมก็ไวมาก เดทแรกก็จุ๊บ ก็หอมน้องซะแล้ว

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
นี่สิถึงแฮปปี้เอน

ติมาน่ารักอะ อยากได้

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
น่ารักอ่ะ มีอีกมั้ยยยยย

ออฟไลน์ didididia

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 365
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
ใครอ่อยใครกันแน่55555

เขาเป็นแฟนกันแล้วแหละ>///<

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
ติมาสมหวังแล้ว ได้เป็นแฟนกับพี่ปอมแล้ว  :katai2-1:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[  ในที่สุดติมาก็ได้เป็นแฟนพี่ปอม

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ dahlia

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4239
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +695/-4
พี่ปอมกับติมา น่ารักจังเลย ชอบๆๆ

ออฟไลน์ นอนกินแรง

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1348
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-4
เป็นเรื่องที่น่ารักมากเลย อ่านแล้วอมยิ้มทั้งเรื่อง ขอบคุณนะคะ :mew1:

ออฟไลน์ tear0313

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 318
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ออฟไลน์ KKKwanGGG

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-2
น่ารัก ...................... ขอบคุณครับ

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1




ตอนพิเศษสาม เป็นทุกอย่าง



ติมากับพี่ปอมเป็นแฟนกันได้สามเดือนแล้ว พอได้มาเป็นแฟนกันถึงได้รู้สึกว่าคนที่เรียนหมอนี่ยุ่งจริงๆ เวลาว่างก็ไม่ค่อยมี เวลานอนก็ไม่ค่อยมี กว่าจะได้เจอกันทีติมาต้องรอให้พี่ปอมยืนยันว่าตัวเองว่างจริงๆ และได้นอนเต็มอิ่มแล้ว เพราะถึงจะอยากเจอแต่ความเป็นห่วงพี่ปอมนั้นมีมากกว่า แต่นั่นเป็นแค่ช่วงแรกๆ นะครับ ช่วงหลังๆ พี่ปอมชวนไปอยู่ด้วยกันเลย เลยจะได้เจอกันบ่อยขึ้น อย่ามองว่าอยู่กินก่อนแต่งอะไรทำนองนั้นนะครับ ฟังประโยคนี้จากเพื่อนพี่ปอมที่แซวเมื่อรู้ข่าวว่าอยู่ห้องเดียวกันแล้วรู้สึกเขินๆ มีอาการหน้าร้อนยังไงไม่รู้ ติมาว่าเราเป็นเหมือนรูมเมทกันมากกว่า ที่ได้แชร์ช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตร่วมกัน ซึ่งติมาก็หวังว่าพวกเราจะได้ใช้เวลาร่วมกันไปให้นาน


-   - ---- --- ---- -- -- -  -


“พี่ปอม ผมยาวแล้วนะ” ติมาทักในเย็นวันหนึ่งที่เราเพิ่งถึงห้องตอนสามทุ่ม
“จะทิ่มตาแล้วมั้งเนี่ย” ติมาเอื้อมมือไปจับผมพี่ปอมที่ปรกหน้าผาก แทบจะบังไปครึ่งแว่นสายตา ก่อนจะโน้มตัวชะโงกผ่านไหล่ไปจับผมด้านหลังต้นคอซึ่งก็ยาวขึ้นกว่าเดิมจนแทบไม่เป็นทรง

“ยังไม่มีเวลาไปตัดเลยครับ ขี้เกียจด้วย”
“อีกอย่างนะ...” พี่ปอมใช้สองมือประคองใบหน้าติมา เป็นเหมือนการบังคับกรายๆ ให้สบตากัน
“มีแฟนแล้ว ไม่ต้องหล่อมากก็ได้”
.
.
โป้งพี่ปอมแล้ว...ทำไมชอบทำให้เขิน
.
.
“ให้ติมาตัดให้มั้ยครับ แป๊บเดียวเสร็จ”

“เอาสิ ตอนนี้เลยนะ เดี๋ยวพี่ไปถอดเสื้อก่อน”

“พี่ปอม แล้วไม่กลัวติมาทำผมแหว่งเหรอ”

“พี่เชื่อใจติมาครับ เพราะถ้าผมแหว่งละก็ พี่จะรักติมาทุกวันจะกว่าผมจะเข้าทรงเหมือนเดิม”

“พี่ปอม!!!!” ติมาได้แต่ตะโกนเสียงดังกลบเกลื่อนความเขิน ในขณะที่อีกคนส่งเสียงหัวเราะลั่นห้อง

.

.
วันนี้ติมากับพี่ปอมมาซื้อของที่ห้างกลางเมืองไม่ไกลจากที่พักพวกเรามากนัก เพราะนั่งบีทีเอสเพียงสองสถานีเท่านั้นเอง

พี่ปอมจับมือติมาพาเข้าร้านเสื้อที่อยู่ตรงหน้า เสื้อผ้าบุรุษหลากหลายแบบละลานตาไปหมด

“ติมาครับ เลือกเสื้อเชิร์ตให้พี่ที เอาสองตัวนะ”
“แล้วพี่ไม่เลือกเองอ่ะ จะได้ถูกใจ”

“ถ้าแฟนเลือกให้พี่ถูกใจหมดแหละ” ติมากลั้นยิ้ม เสไปเลือกเสื้อบนราว ปากก็พูดเบาๆ

“ปากหวาน”

“รู้ได้ไง วันนี้ติมายังไม่ได้ชิมเลย”

“พี่ปอม! นี่มันข้างนอกนะ” ติมาตีแขนอีกคนเบาๆ ทำหน้าดุไปด้วย

“ขอโทษคร้าบ พี่กระซิบข้างหูเรา ไม่มีใครได้ยินหรอกน่า” พี่ปอมยกมือเสมอไหล่ ทำหน้าสำนึกผิด

สุดท้ายก็ได้เสื้อเชิร์ตคอจีนสีกรมท่าและเสื้อเชิร์ตปกธรรมดาสีขาวล้วนอย่างละตัวยื่นให้พี่ปอมไปลองในห้อง ไม่ได้อยากจะอวยแฟนหรอกนะครับ แต่พี่ปอมน่ะดูดีจริงๆ นะ และก่อนจะยื่นให้พนักงานเอาไปคิดเงินที่เคาน์เตอร์ติมาก็พลิกดูตะเข็บเสื้อ ดูรอยเย็บว่าเรียบร้อยดีหรือมีตำหนิตรงไหนหรือเปล่า ถึงจะเป็นร้านมีชื่อ แต่รอบคอบไว้หน่อยก็ดีกว่าไม่ใช่หรือครับ

“พ่อบ้านพ่อเรือนจริงจริ้ง” พี่ปอมแซวเมื่อพนักงานลับตาไปแล้ว

“แล้วไง...” ติมายักคิ้วทำสีหน้าท้าทาย

“ก็ไม่แล้วไงหรอกครับ แค่รักมากกว่าเดิม”

“เอ๊ะ... ทำไมชอบหยอด” จากสายตาท้าทายอีกคนเมื่อกี้ ได้เสหลบไปมองรอบๆ ร้านแทนแล้วครับ

“ก็หยอดแล้วมีคนเขินนี่...น่ารัก” พี่ปอมขยิบตา

.

.

“พี่ปอม พรุ่งนี้วันเกิดพี่ปอมนี่นา อยากทำอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ” ติมาถามพี่ปอมก่อนนอน

“งั้นไม่ต้องปลุกพี่ครับติมา ปล่อยพี่นอนโง่ๆ บนเตียงไปจนเย็นเลยก็ได้” พี่ปอมพูดเสียงยานคางมาจากอีกฝั่งของเตียง

เราทั้งคู่เป็นคนง่ายๆ วันเกิดก็เพียงบอกอีกคนว่า “สุขสันต์วันเกิด” เท่านั้น ไม่มีอะไรยุ่งยาก ดังเช่นเช้าวันนี้ที่เป็นวันเกิดของพี่ปอม ติมาตื่นตอนเจ็ดโมงเหมือนทุกวัน ทำกับข้าวง่ายๆ สองอย่างคือกะเพราไข่ดาวและแกงจืดหมูสับใส่ผักชี พวกเราไม่ชอบผักทั้งคู่ครับแต่กะเพราและผักชีก็ยังกินได้ พี่ปอมยังไม่ตื่นติมาก็กินข้าวก่อน แล้วก็เอาเสื้อผ้าทั้งของตัวเองพี่ปอมลงเครื่องซักผ้า ส่วนผ้าสีแยกไว้ซักมือผ้าจะได้ไม่หมอง

กระทั่งสี่โมงเย็นพี่ปอมถึงเดินหัวฟูเกาพุงออกมาจากห้อง ส่วนติมากำลังยืนรีดผ้าอยู่หน้าทีวี

“พี่ปอม สุขสันต์วันเกิดนะครับ ติมาขอให้พี่มีความสุขมากๆ นะ”

“ขอบคุณครับ อยู่ด้วยกันไปนานๆ นะ” พี่ปอมเดินมาโอบติมาที่กำลังรีดผ้าอยู่ ทำให้รีดไม่ถนัดเอาซะเลย

“พี่ปอมปล่อยก่อน เดี๋ยวติมาทำเสื้อพี่ไหม้นะ”

“ก็ได้” อีกคนทำหน้ามุ่ยแต่ก็ยอมทำตาม

“บอกให้ส่งเสื้อผ้าซักรีดก็ไม่ยอม พี่ไม่อยากให้ติมาเหนื่อยนะ” พี่ปอมบ่นเรื่องนี้อีกแล้วขณะเดินไปหาอะไรกินที่ครัว

“ไม่เหนื่อยหรอกน่า ก็อยากทำให้แฟนนี่”

“ครับๆ ยอม... ยอมทุกอย่างเลย”

ติมาได้แต่อมยิ้มกับเตารีดอยู่คนเดียว



------------------จบตอน----------------------


สวัสดีค่ะ :pig2:
ชื่อตอนคือเป็นทุกอย่าง แต่อาจเขียนได้ไม่ครบทุกอย่างค่ะเพราะนึกไม่ออก :z1:
คิดอย่างไร บอกกล่าวแนะนำกันได้นะคะ :mew3:
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ :pig4:
 :bye2: :bye2:


ขอรวมเรื่องสั้นที่เคยเขียนไว้ตรงนี้นะคะ แบบว่าบางทีเราก็หาไม่เจอเหมือนกัน :katai1:
อยากรู้จัก...อยากให้เธอได้รู้จัก
♡♡ลงจากคาน♡♡
♥ คู่รัก ♥

ออฟไลน์ cchompoo

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-4

ออฟไลน์ ืniyataan

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3324
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-1
มีความตะมุตะมิ   :z2:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด