done_dirt_cheap
ทฟเืนสรฟ
Bsky
ขอบคุณที่ติดตามนะครับ
>>>>>>>>
โดย เจเจ..โอ๊ค เป็นผู้ดำเนินเรื่อง
mmc ที่นี้..รักแรง…ตอนที่สิบหก>>>*รักยกกำลังสอง ต้องไหว*
เป็นแฟนเด็กช่างต้องอดทน
เพราะพี่มันจน
คงมีให้น้องได้แค่ใจ
ผมนั่งสองเฟสของไอ้พี่ออย โพสอะไรของเขาวะ ขณะรอมันมารับหลังเลิกเรียน แม้วันนี้ผมจะบอกมันว่าไม่ต้องมารับ เพราะผมเลิกเรียนแล้วจะไปเดินเซนทรัลดูหนังกับแนน แต่มันก็ยังยืนยันจะมารับผม ไปส่งบ้านให้ได้ก่อนอยู่ดี ไอ้คนเอาแต่ใจของผมมันไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด ตั้งแต่คบกันมา ผมเคยถามว่าออยเหนื่อยไหม ต้องมาแต่เช้า เย็นก็มารับอีก มันบอกว่ามีบ้าง แต่ถ้าไม่ได้ทำ มันจะไม่สบายใจ โอ๊คอย่าห้ามเลยนะ ขอออยทำเถอะ พอได้เห็นหน้าโอ๊ค ไปส่งถึงบ้านอย่างปลอดภัย ออยก็หายเหนื่อยแล้ว
“นั่งเหม่อ คิดถึงใครวะ” เสียงของคนเอาแต่ใจดังขึ้น
“เปล่า”
“เปล่า อะไร กูมาตั้งนานละ มึงยังไม่รู้สึกตัวสักนิด กูเห็นนะ มึงจ้องโทรศัพท์แล้วยิ้มอยู่คนเดียว” มันมองผมอย่างไม่พอใจ
“ก็ดูอะไรไปเรื่อย คิดมาก ไปเถอะกลับกัน” ผมรู้สึกเขินนิดๆ ไม่กล้าบอกมันว่าผมกำลังนั่งส่องเฟสมันอยู่
ผมเดินเข้าไปไกล้ๆมันที่ถือหมวกกันน็อคแบบครึ่งใบรออยู่ แล้วหมวกกันน็อคใบนั้นก็ถูกวางลงที่หัวผมอย่างนิ่มนวล ก่อนมันจะดึงสายล๊อกคาดไว้ที่คางให้อย่างแน่นหนา เสร็จแล้วมันก็ก้าวขาขึ้นควบรถสตาร์ทเครื่องทันที ผมที่รอท่าอยู่ก็ก้าวขาควบขึ้นรถซ้อนท้าย ก่อนจะเกาะเอวมันไว้หลวมๆ แต่มันกลับเอื้อมมือมาด้านหลัง จับเข้าที่มือผมทั้งสองข้างให้กอดเอวมันไว้ ผมต้องเอามือทั้งสองประสานไว้ที่หน้าท้องของมัน เมื่อเป็นอย่างที่มันต้องการทุกอย่างแล้ว ไอ้คนเอาแต่ใจก็ยอมพาผมขี่รถออกไปจากตรงนั้น กลับบ้าน
“กลับมาจากเทียวแล้วโทรหาด้วยนะ” มันบอกขณะจอดรถหน้าบ้านผม
“อืม มึงไม่ไปด้วยกันอ่า แนนบอกให้ชวนมึงไปด้วย” ผมอ้อนอยากให้มันไปด้วย
“ไม่เอา มึงไปกับแนนดีแล้ว เดี๋ยวกูทนไม่ไหวลุกออกจากโรงหนังเป็นรอบที่สอง จะทำไง”
“เออ ตามใจ แล้วมึงจะไปไหนอ่า” ผมมองมันก่อนจะทำหน้างอนิดๆ
“ไปโต๊ะ ไม่ไปหาสาวที่ไหนหรอกน่า สบายใจได้” มันยิ้มให้ผม ทำตาหวานกรุ่มกริมให้
“ก็ลองดูสิ” จนผมอดเขินไม่ได้ อยู่ๆก็รู้สึกดีใจขึ้นมา
“ไปละ รักมึงนะ”
“อืม รักมึงเหมือนกัน ขี่รถดีๆละ อย่างไงคืนนี้จะโทรหา บาย”
ผมยืนยิ้มหวานส่งมันหน้าบ้าน รอจนมันขี่รถหายลับตาไปแล้ว ถึงหันหลังเข้าบ้าน รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วขี่รถออกไปรอรับแนนที่โรงเรียนสอนพิเศษ ก่อนที่เราจะไปดูหนังรอบเย็น ที่เซนทรัลด้วยกัน ตามที่นัดไว้
>>>>>>>>>>>>>>
“โอ๊ค รอเค้านานปะ” เสียงใสๆของสาวน้อยน่ารัก ทักผมทันที ที่เธอเดินมาถึงที่ผมรออยู่
“นานแค่ไหน โอ๊คก็รอได้”
“แฟนเขาน่ารักที่สุด ไปกันเถอะ”
เธอยิ้มให้อย่างอารมณ์ดี ก่อนจะขึ้นขี่ซ้อนท้ายรถเครื่องของผม เธอเลื่อนมือมากอดที่เอวผมแน่น ก่อนจะซบหน้าลงที่แผ่นหลัง ความรักความอบอุ่นของเธอ ส่งผ่านจากการกอดนั้น มันทำให้ผมมีความสุขขึ้นมา ความรู้สึกที่ได้ดูแลคนที่เรารักมันดีจริงๆ ไม่แปลกใจเลยสักนิด ที่ไอ้ออยมันเฝ้าทำ คอยรับส่งผมไม่เคยขาด
“ออยละ เขาไม่มาด้วยหรอ” เธอถามผมจากด้านหลัง
“ไม่มา เขามีธุระนะ”
“ เดี่ยวนี้โอ๊คกับออยสนิทกันนะ เห็นอยู่ด้วยกันตลอด ”
“ก็นิดหน่อย ทำไมหรอ”
“ก็แนนเริ่มจะน้อยใจแล้วนะ โอ๊คเห็นเพื่อนสำคัญกว่าแนน เอะอะอะไรก็ออยตลอด”
“แนนคิดมาก โอ๊ครักแนนเหมือนเดิมแหละ”
“ไม่รู้สิ บางครั้งแนนก็รู้สึกว่าโดนออยแย่งความรักของโอ๊ค ไปจากแนน”
“บ้าแล้ว แนน”
“ไม่เอาไม่พูดดีกว่า แนนคงคิดมากไปเองจริงๆ”
ผมรู้สึกตกใจมากเหมือนกัน ที่แนนเขารู้สึกอย่างนั้น จริงหรือนี้ ผมเปลี่ยนไปมากจนแนนรู้สึกได้ขนาดนั้น แต่ผมว่า ผมก็รักเธอมากไม่เคยเปลี่ยน หรือรักน้อยลงสักนิดก็ไม่มี เพียงแต่ช่วงนี้ จะมีบ้างที่ต้องสลับเวลาไปอยู่กับไอ้ออย เพราะผมก็รักมันมากเช่นกัน ผมจึงลองตั้งคำถามกับตัวเอง สองคนนี้ระหว่างออยกับแนน หากมีใครสักคนถามผมว่า รักใครมากกว่ากัน สำหรับคำตอบนั้น ผมคงตอบ ไม่ได้เลยจริงๆ
“แนนจะดูเรื่องไรอ่าหนัง เดี่ยวโอ๊คไปชื้อตั๋วให้”
“ทีมพลีชีพ มหาวายร้าย suicide squad เขาว่ามันส์สุดๆ แนนรอมานานแล้ว”
“จัดไปครับที่รัก”
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ติ๊ง หน่องๆๆ
วันเสาร์แบบนี้ใครมากดออดหน้าบ้านแต่เช้านะ ไม่มีใครอยู่บ้านด้วยสิ แม่กับพ่อออกไปข้างนอก เขาบอกผมไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ผมจำใจงัวเงียลุกขึ้นจากที่นอน ลงไปเปิดประตูหน้าบ้าน แต่ทว่า กลับไม่พบใคร รออยู่ที่หน้าบ้านสักคน เด็กที่ไหนมาแกล้งวะ เจอแม่งจะเตะตูดเสียให้ร้องให้กลับบ้าน ไปฟ้องแม่แทบไม่ทันเลยไอ้เด็กเปรต คนกำลังนอนเพลินๆกลับไปนอนต่อดีกว่าเซ็งวะ
“คิดถึงกูเปล่า” เมื่อผมปิดประตูบ้านเสร็จ ขณะจะเดินกลับขึ้นบนห้อง ก็มีคนเข้ามากอดจากข้างหลัง กระซิบที่ข้างหู
“เชี้ย ออย” ผมว่าคนที่กำลังกอดผมแน่นอยู่
“ยังไม่ตอบคำถามกูเลยนะ” มันยืนหน้ามาหอมแก้มผมทีหนึ่ง แล้วเอี่ยวตัวมามองหน้าผม ทำอ้อนเชียว
“อาไร วันเดียวเอง” ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
“วันเดียวก็คิดถึงได้ ให้ชื่นใจหน่อยนะ”
“ไม่เอา น้ำก็ยังไม่ได้อาบ ฟันยังไม่แปรงเลย ดูสิ ปากโอ๊คเหม็นจะแย่แล้ว”
มันไม่ฟังเลยสักนิด กลับจับตัวผม หันหน้าเข้าหาตัวมัน แล้วดันจนตัวผม ติดเข้ากับประตูบ้านก่อนมันจะจับคางผมให้เงยหน้าขึ้น แล้วมันก็ก้มหน้าลงมาจูบปากผมเบาๆ เอาลูกอมรสหวานจากปลายลิ้นมันส่งเข้าปากผม ก่อนจะดูดปากผมเบาๆอีกครั้ง แลกลิ้นผลัดกันชิมรสหวานของลูกอมก้อนนั้นสักพัก ก่อนมันจะถอดปากกลับไป
“ที่นี้ก็ไม่เหม็นแล้วนะ ให้ออยชื่นใจได้หรือยัง” มันมองหน้าผมในระยะประชิด จมูกชนจมูก แบ่งปันลมหายใจกลิ่นสตอเบอร์รี่ให้กันและกัน มันคลอเคลียอยู่แถวใบหน้าผมไม่ห่าง แล้วยิ้มหวานให้อย่างเคย
“อืม”
เอาสิครับ ก็เพราะรสจูบหวานๆนั้น เล่นเอาผมเคลิ้มจนอารมณ์เตลิดไปถึงไหนต่อถึงไหนแล้ว มีใครจะบ้า ทำอะไรโง่ๆ โดยการปฏิเสธที่รักของตัวได้ลงคอละครับ ว่าไหม
“ข้างบนนะ วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านพอดีเลย ขอกอดให้หายคิดถึงสักรอบนะ” ว่าแล้วมันก็อุ้มผมขึ้นอย่างไว ผมรีบคว้าตัวมัน กอดคอไว้แน่น
“รู้ได้ไง ว่าไม่มีใครอยู่บ้าน” ผมถามขณะมันกำลังอุ้มผมเดินขึ้นชั้นบน
“ก็ตอนที่กูมาหามึง จังเหวะเดียวกับที่แม่กับพ่อกับน้องมึงกำลังจะออกจากบ้านพอดี เขาก็เลยเปิดประตูให้กูเข้ามาในบ้าน”
“แล้วมึงก็แกล้งกู”
“ก็แฟนเขาน่าแกล้งนี้น่า”
มันวางผมลงกับที่นอน แล้วจับจมูกผมบี้เบาๆทีหนึ่ง ก่อนจะขึ้นมาค้อมอยู่บนตัว แล้วคนเอาแต่ใจก็ยิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะค่อยๆโน้มตัวลงมาช้าๆ มันจับมือผมไว้ทั้งสองข้าง มือสองเราประสานจับกันไว้แน่น ผมเหมือนรอมันมาแสนนาน แม้จะพึ่งเจอกันเมื่อวานนี้ ก่อนจะมองหน้ามันแล้วยิ้มให้อ้อนๆ ผมขออ้อนแฟนให้หายคิดถึงหน่อยนะครับ คนอะไรทำให้ผมคิดถึงได้ขนาดนี้ ถึงปากผมจะหนักพูดไม่เก่ง ว่ารักและคิดถึงมันแค่ไหน แต่ในทุกๆลมหายใจที่เข้ามาก็คิดถึงมัน และทุกครั้งที่หายใจออกก็คิดถึงแนน สองคนนี้สลับหมุนเวียนอยู่ในหัวผมตลอด
“ติ่ง หน่อง” ติ่งหน่องๆ”
อยู่ๆก็มีเสียงกดออดหน้าบ้าน ใครกันนะมาเวลานี้ คนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม ผมรีบดันตัวไอ้ออยลุกขึ้น แม้มันจะดื้อสักหน่อยแต่ก็ยอมด้วยดี
“ไปดูก่อนว่าใครมา เดี่ยวค่อยมาต่อก็ได้“
“รีบมานะ“ มันนอนลงกับที่นอนแล้วกอดหมอนข้างไว้ ทำหน้าเซ็งๆ
“เออ รอแปบ” ผมรีบลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าผมเผ้าให้เข้าที่
“แต่ว่า กูไปเองดีกว่า ถ้าเกิดเพื่อนมึงมาแล้วชวนไปข้างนอก กูก็อดดิ”
ว่าแล้วมันก็ลุกขึ้น เปิดประตูห้องนอน กึ่งวิ่งกึ่งเดินลงไปข้างล่าง ปล่อยให้ผมทำหน้าเอ่อๆงงแดกอยู่ตรงนั้น อะไรของมัน ผมตามมันไม่ทันจริงๆครับ
>>>>>>>>>>>>>>>
มันหายไปนานจนผมอดแปลกใจไม่ได้ ผมรีบลุกขึ้นจัดเสื้อผ้า หวีผมเผ้าให้เข้าที ก่อนจะลุกเดินลงไปข้างล่าง ไม่มีใครอยู่หน้าบ้าน ไอ้ออยหายไปไหน แต่มีเสียงคนอยู่ในครัว มีคนสองคนคุยกันอยู่ เสียงผู้หญิงกับผู้ชาย ผมเดินไปเงียบๆ แอบดูก่อนว่าใคร “แนน” เธอมาได้ไง ว่าแล้วทำไมไอ้ออยไม่ขึ้นไปข้างบนสักที อยู่ๆผมก็ไม่กล้าเดินเข้าไปหาสองคนนั้น แอบหลบอยู่หลังประตู ฟังสองคนนั้นคุยกัน
“แนนทำกับข้าวเป็นด้วย”
“โธ่ออย แค่ทำข้าวต้มเองนะ ง่ายๆ”
“ไปเรียกโอ๊คให้นะ ปานนี้คงตื่นแล้ว”
“อีกแปบก็ได้ แนนยังทำข้าวต้มไม่เสร็จเลย”
“ออยช่วยไหม”
“ออยไปนั่งรอที่โต๊ะเลย รอชิมนะ เดี่ยวแนนจะโชว์ฝีมือเอง รับรองออยจะติดใจ”
อะไรกันสองคนนั้น ดูสนิทสนมกันจัง สนิทกันจนผมรู้สึกแปลกๆ มันหงุดหงิดอะไนวะนี้ หรือผมกำลังคิดไปเอง คงไม่นะ คิดมากไปรึเปล่าโอ๊ค ไม่ดีหรอแบบนี้ แฟนเราสองคนเขาเข้ากันได้ดี ไม่มีปัญหากัน แต่ว่า ถ้าวันหนึ่งแนนรู้เรื่องผมกับไอ้ออยละจะเกิดอะไรขึ้น ไม่อยากจะคิดเลย
“ออย มานี้สิ” แนนเรียกให้ไอ้ออยเข้าไปไกล้ๆ
“อืม”
“ชิมดูให้หน่อย อร่อยยัง”
แนนตักข้าวต้มจากหม้อร้อนๆ ขึ้นมาช้อนหนึ่ง ก่อนเธอจะเป่ามันด้วยปากให้ความร้อนลดลง แล้วป้อนเข้าปากไอ้ออย ทั้งคู่สบตากัน มองหน้ากันนิ่ง ก่อนจะคุยกันอย่างสนิทสนม แล้วหัวเราะคิกคักกันเบาๆ ในตอนนั้นหูผมฟังอะไรไม่ได้ยินแล้ว หูมันอื้อไปหมด ในหัวสมองมันมืดคิดอะไรไม่ออกด้วยแล้ว
“ทำอะไรกัน” ขาของผมพาตัวเองก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่รู้ตัว พูดด้วยอารมณ์เหมือนกำลังโกธรอะไรบางอย่าง กำหมดแน่น จ้องคนทั้งคู่ไม่วางตา อย่างเอาเรื่อง ไอ้ออยถอยห่างจากแนน เสียงหัวเราะหายไปเหลือเพียงเสียงเงียบงัน
“แนนทำข้าวต้มให้โอ๊คไง แล้วไอ้ออยชิมว่าแบบนี้ โอ๊คจะชอบหรือเปล่า” เธอยิ้มให้ผมอย่างใจเย็น
“แล้วทำไมต้องไกล้ชิดกันขนาดนั้น”
“โอ๊คมึงฟังกูก่อนนะ” ไอ้ออยขยับตัวเข้ามาจับแขนผมไว้
“กูไม่อยากฟัง” ผมสะบัดมือมันให้หลุดจากแขน ความรู้สึกมันบอกไม่ถูก ว่าผมโมโหใครกันแน่
“ไม่มีอะไรจริงๆ” ไอ้ออยมันพยายามเกลี้ยกล่อมให้ผมเย็นลง
“ไม่มีหรอ แฟนตัวเองกับ…” ผมพูดไม่ออก บอกไม่ถูก
“โอ๊ค พอเลยนะ ทำแบบนี้ไม่มีเหตุผลเลยสักนิด แนนไม่คิดเลยว่าโอ๊คจะเป็นได้ขนาดนี้ หึงได้กระทั่งเพื่อนตัวเอง ออยนี้ก็เพื่อนรักของโอ๊คนะ คิดอะไรทุเรศๆแบบนี้ได้ไง เหมือนโอ๊คไม่ไว้ใจแนนเลยสักนิด” แนนมองผม แล้วต่อว่าอย่างรุนแรง
“ก็เพราะ เพื่อน ไง รักด้วย รักมาก โอ๊คถึงทนไม่ได้อย่างไงละแนน คิดว่าโอ๊คไม่เห็นหรือไง แนนมาตั่งนานแล้ว ทำไมไม่ให้ไอ้ออยไปเรียกโอ๊คลงมา ถ้าบอกว่าโอ๊คคิดมาก แล้วที่กำลังป้อนข้าวต้มกันเมื่อกี้ คืออะไร” ผมจ้องหน้าไอ้ออย อยากจะร้องให้ออกมาดังๆ แต่ก็ทนฝืนเก็บอาการ ที่รู้สึกเจ็บ รู้สึกทรมานกับเรื่องแค่นี้ แค่เขาสองคนกำลังชิมข้าวต้มกัน มันอะไรวะโอ๊ค
“ไร้สาระมากโอ๊ค แค่เรื่องนิดเดียว ไม่ใว้ใจกันใช่ไหม ได้ เมื่อพูดอะไรไม่รู้เรื่องด้วย แนนกลับละ ไปละออย แล้วเจอกัน นายดูเพื่อนบ้าๆของนายด้วยนะ บาย” ว่าแล้วเธอก็เดินไปคว้ากระเป๋ากลับออกไป
“แนน แนน เดี่ยวก่อน โอ๊คขอโทษ” ผมคิดอะไรได้ เราไม่ใว้ใจแฟนเราทั้งสองคนขนาดนั้นเลยหรอวะ
“เอาไว้โอ๊คมีสติ คิดได้แล้ว เราค่อยคุยกัน”
ผมร้องเรียกเธอ ตามไปฉุดรั้งเธอไว้ แต่เธอก็ไม่ยอมฟังเหมือนกัน แล้วเธอก็กลับไป เพราะความหึงมันบังตา จนผมทำอะไรบ้าๆแบบที่ไม่เคยจะเป็นมาก่อน เพราะอะไรนะ ผมเคยหึงแนนมาก่อนแต่ไม่เคยรู้สึกโกธรมากแบบนี้ แล้วถามว่าโกธรใคร ไอ้ออย หรือแนน คำตอบที่มีในใจกลับ ไม่รู้
ผมนั่งลงหน้าบ้าน คิดทบทวนกับเรื่องที่เกิด ผมเองที่ออกจะเกินไปหน่อยจริงๆนั้นละ อย่างที่แนนพูด เหมือนผมไม่ใว้ใจแนนกับไอ้ออยเลยสักนิด เธอพูดถูก เพราะตอนนี้ผมกำลังกลัวอะไรหรือเปล่า กลัวว่าสองคนนั้นจะสนิทสนมกันมากเกินไปงันหรอ กลัวออยจะชอบแนน หรือกลัวแนนจะชอบออย ผมสับสนขึ้นทุกขณะ แต่จะเป็นอย่างไงถ้าเกิดสองคนนั้นชอบกันขึ้นมาจริงๆ แล้วผมจะอยู่ได้อย่างไง เพียงแค่คิดเล่นๆผมก็สั่นไปทั้งตัว
“เข้าบ้านได้แล้ว” ไอ้ออยเดินมาฉุดผมให้ลุกขึ้น
“ออย ขอกูอยู่คนเดียวเงียบๆได้เปล่า เมื่อกี้กูขอโทษ กูทำไปโดยไม่รู้ตัว”
“กูไม่โกธรมึงหรอก ปะเข้าบ้าน”
ว่าแล้วผมก็เดินเข้าบ้านแม้จะมีมันเดินตามมา มันพยายามเอาใจผมทุกอย่างเหมือนเคย หาข้าวให้ผมกิน แต่ผมไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั่งนั้น มันพูดด้วยก็ไม่อยากพูดกับมัน อะไรของผมก็ไม่รู้ แต่มันก็นั่งอยู่ข้างๆจับมือผมไว้ ในหัวของผมเอาแต่นั่งคิดเรื่องของออยกับแนนอยู่ตลอดเวลา หาคำตอบที่ชัดเจนให้กับตัวเอง มันอะไรวะ เรื่องแบบนี้ทำไมต้องมาเกิดกับผมด้วย ผมนอนลงหนุนตักไอ้ออย มองหน้ามัน คนที่ควรจะโกธรผมกับเรื่องเมื่อเช้า แต่มันกลับนิ่งเฉย ไม่มีท่าทีว่าโกธรผมสักนิด เพราะอะไรนะ ออยมึงคิดอะไรอยู่ บอกกูได้ไหม กูไม่กล้าถาม
>>>>>>>>>>>>>>>>>
ชอบไม่ชอบ บอกด้วยนะครับ
ติดตามตอนต่อไปครับ[/size]
หัวข้อ: mmc ที่นี้...รักแรง (ตอนที1ุ9) 14/8/2016 (อ่าน 6497 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก