Just you and I ตอนพิเศษ : วันเกิด
ย้อนไปเหตุการณ์เมื่อคืนบนเตียงนอนตอนใกล้จะหลับ
‘พี่โชอยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิด’ ผมนอนตะแคงถามตาแป๋ว
‘ไม่อยากได้อะไร’ พี่โชตอบเสียงเรียบๆ ตายังปิด
‘เอาจริงๆ สิ อยากได้อะไร’ เริ่มงอแงจนพี่โชลืมตาแล้วหันมามอง
‘อืม...ไม่อยากได้อ่ะ’ ส่ายหน้าบอก
หน้างอ ‘แต่อยากเอาให้นี่’
‘แค่มีไอ้เกรียนคนนี้อยู่ข้างๆ แบบนี้ก็เป็นของขวัญแล้ว’
พี่โชยิ้มหล่อมือก็ขยี้หัวผมซะจนเละเทะ แล้วเราก็กอดกันนอนหลับไปพร้อมกับคืนนี้หนาวเหน็บของแอร์ พอตื่นเช้ามาพี่โชก็ออกไปทำงาน ผมก็ไปเรียนใช้ชีวิตตามปกติ
ส่วนวันเกิดของพี่โชดูพี่เขาไม่ค่อยตื่นเต้นหรือพูดอะไรมากมาย ผมถามพี่จอมไปก็บอกแค่ว่า ทุกปีก็พากันไปเลี้ยงเหล้าแล้วก็หิ้วสาวกลับก็แค่นั้น ปีนี้มันไม่เหมือนปีก่อนสิ ลองหิ้วสาวกลับมาดูสิ ไอ้กลอยไม่เอาไว้แน่
“ทำหน้าโคตรอุบาท คิดอะไรเสื่อมๆ ใช่มั้ยไอ้กลอย” ไอ้สักมันมานั่งสูบบุหรี่ใกล้ๆ ผมนี่แหละครับ มันกวนมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่ไม่อยากตอบโต้เพราะกำลังคิดแผนวันเกิด ผมไม่ทำพวกแกล้งทะเลาะอะไรแบบนั้นหรอก ผมไม่ชอบ พี่โชก็คงไม่ชอบเหมือนกัน
“มึงว่า กูจะเอาของขวัญอะไรให้พี่โชดีวะ” พวกไอ้สักมันรู้จักพี่โชนี่ครับ ไม่แปลกถ้าผมจะลองถามมัน มันทำหน้านึกอยู่นานจนพ่นควันลอยออกมา
“สาวไง หาสาวเปลือยผูกริบบิ้นให้ รับรองผัวมึงต้องชอบแน่” ผมฆ่ามันด้วยสายตาไปเรียบร้อย “กูล้อเล่นไอ้สัด แหม มองเหมือนกูเป็นขี้”
“ใครหาของขวัญวะ” ไอ้เคนั่งลง มือยื่นมาขอบุหรี่
“ไอ้เชี่ยกลอยหาของขวัญให้ผัวมัน” ผมมองหน้าไอ้เคเผื่อมันจะคิดอะไรแจ่มๆ
“จะไปยากอะไรวะ มึงก็ซื้อเหล้าให้พี่เขาไปสิ” แล้วมันก็ถูกไอ้สักตบหัว “ตบหัวกูทำพ่อง”
“มึงไม่เห็นโฆษณาเหรอวะ ให้เหล้าเท่ากับแช่ง จะให้ไอ้เชี่ยกลอยแช่งผัวตัวเองหรือไง ไม่คิดเลยมึง ไม่คิด”
“เออว่ะ ไอ้ต๋อง มึงลองใช้สมองอันน้อยนิดของมึงช่วยไอ้กลอยคิดสิวะ” ไอ้เคโยนขี้ใส่เพื่อนตัวเอง
“ของขวัญจะไปหาทำไม กูมีวิธีเว้ย”
แล้วพวกผมก็สุมหัวกัน ไอ้ต๋องมันเอากระดาษแผ่นใหม่ขึ้นมาแล้ววาดๆ พอเห็นเป็นรูปร่าง
“นี่มึง” มันชี้ที่รูปหัวกลมๆ “มึงแค่พาพี่เขาไปที่เตียงแล้วเปิดเพลง เต้นส่ายสะโพกไปมา มือก็ค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าทีละชิ้นจนหมด แล้วมึงก็หยดน้ำตาเทียนลงบนตัว ใช้แซ่ฟาดพี่เขาให้เสียว แล้วเอากุญแจมือล็อกไว้ หาผ้าปิดตาด้วย เป็นไง เร้าใจสัด”
แตกฮือสิครับ ความคิดแม่งโคตรระยำ
“มึงดูเอวีเถื่อนมากไปแล้วไอ้สัดต๋อง” ไอ้ทูบ่น พอๆ กับคนอื่นส่ายหน้า มีแต่ผมที่สมองกำลังนึกภาพตาม “ไอ้กลอย มึงหยุดมโนเลย ลองมึงทำพี่โชเอามึงตายแน่” ผมถลึงตาใส่ไอ้เชี่ยทู
“กูไม่ได้คิดตามไอ้ต๋องว่า แต่กูหาวิธีได้แล้ว” ผมขยับไปถามไอ้ต๋องเพื่อจะหาของ มันก็ฟังไปพยักหน้าไปแล้วยิ้มกริ่มออกมา
“ดีล”
“จัดไป”
แล้วผมก็พ่นเสียงหัวเราะแบบตัวร้ายในละครจนโดนตบหัวหลายป๊าบ ไอ้เชี่ยพวกนี้ทำสมองผมเกือบไหล
พี่โชมารับหลังเลิกเรียน ดวงตาดุเหลือบมองของที่ผมถืออยู่เป็นระยะ ไม่บอกหรอก พอถามผมก็บอกของไอ้เชี่ยต๋อง จนมาถึงห้องก็เจอพี่ชีสยืนหน้างอรออยู่หน้าประตู
“ไงยะ พี่สาวแกมายืนรอเป็นชั่วโมง” พี่ชีสบ่นหลังจากเข้าห้องมาแล้ว
“มาทำไม” น้องชายสุดที่รักตอบพี่สาว
“ไอ้โช” เสียงตวาดแหวจนต้องปิดหู “พรุ่งนี้วันเกิดไม่ใช่เหรอ แม่ให้มาถามว่าจะจัดงานให้เอาหรือเปล่า”
“ไม่เอา” ตอบทันทีจนพี่ชีสทำเสียงจิ๊จ๊ะ
“ไวเชียวนะ ทำไม กลัวไม่ได้สวีทกับแฟนหรือยะ” ท้าวเอวพูดกับน้องตัวเอง
“เออ” นี่ก็ตอบแบบไม่คิดเลยถูกฝ่ามือนางมารเข้าเต็มหัวจนผมสงสารแต่ไม่กล้าเข้าไปยุ่ง
“พอมีเด็กหน่อยก็ลืมบ้านเลยนะ เออๆ แล้วจะบอกแม่ให้” พี่ชีสว่า แล้วหันมามองผมก่อนจะลากแขนให้เดินออกมานอกระเบียงจนพี่โชต้องชะเง้อคอมองตาม
“มีอะไรครับ” หน้าตื่นสิผมเนี่ย อยู่ดีๆ ก็ถูกลากออกมา
“ได้ของมั้ย” พี่ชีสรู้ครับ เพราะผมถามว่าพี่โชชอบอะไร ตั้งแต่เค้กยันของที่ต้องใช้
“ครับ” ยิ้มแหยๆ แบบไม่มั่นใจ
“มั่นใจหน่อย รับรองมันต้องชอบ เอาให้สุดๆ เลยนะ อยากเห็นๆ” ไม่นานมานี้ผมเพิ่งเห็นว่าพี่ชีสสมัครเป็นสมาชิกเพจวายของเพื่อนผม ก็คู่ของผมกับพี่โชนั่นแหละครับ “ถ่ายวีดีโอให้ดูด้วยนะ”
“ไม่ดีมั้งครับ” จะบ้าเหรอ ผมก็อายนะเฮ้ย
“เสียดายอะ ไม่เป็นไร ฉันจินตนาการออก” แล้วพี่ชีสก็ยิ้มคนเดียวจนผมเริ่มกลัว
พอพี่ชีสกลับไปแล้วพี่โชก็ถอนหายใจจนผมขำ
“ทำไมพี่ไม่ให้จัดงานวันเกิดอ่ะ” ตอนนี้เดินมานั่งบนโซฟาที่พี่โชนอนเหยียดอยู่ก่อน พอผมนั่งก็รีบยกหัวมาหนุนขา
“ทำไมต้องจัด” ถามเสียงนิ่งผมเลยไม่กล้าจะตอบ
“แล้วถ้าจัดพี่ชอบงานแบบไหน” ลองแกล้งถาม
“ไม่รู้” ตอบตัดบททำให้พูดไม่ออก “ถามทำไม อยากจัดให้พี่เหรอ” พยักหน้ายอมรับตรงๆ จนเจ้าของงานหัวเราะ
“ถ้าจัดให้พี่อยากได้แบบไหน” ผมลุ้นเมื่อเห็นคนที่หนุนขาทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
“ไม่รู้” ปั๊ดโธ่ อุตส่าห์รอฟัง “แต่ถ้ากลอยจัดยังไงมาก็ชอบหมดแหละ” คำตอบทำเอายิ้มกว้าง
หนึ่งทุ่มหลังจากกินข้าวอาบน้ำ พี่โชก็แยกเข้าห้องน้ำงานที่แปลงจากห้องนอนเล็ก มันเป็นช่วงเวลาที่เหมาะที่ผมจะรีบจัด ถุงลูกโป่งสีขาวถูกดึงจนขาดเพราะรีบ ผมสูบลมไปแล้วหลายลูก สูบจนหอบ ไม่คิดว่ามันจะกินแรงขนาดนี้
พอได้จำนวนที่ต้องการผมก็ตัดริบบิ้นมัดปลายแล้วเอากาวสองหน้าติดด้านบนของลูกโป่ง เกิดเป็นคนไม่ค่อยสูงเลยลำบากกับการติดของบนฝ้ามาก เลยต้องใช้ตัวช่วยอย่างไม้เกาหลัง ผมติดลูกโป่งบนฝ้าให้ริบบิ้นมันห้อยลงมาที่เตียง ส่วนบนเตียงมีกลีบดอกกุหลาบสีขาวถูกเรียงเป็นตัวอักษรว่า สุขสันต์วันเกิด
ปาดเหงื่อเพราะต้องรีบทำแข่งกับเวลา ปกติพี่โชจะทำงานเกินเที่ยงคืนอยู่แล้ว แต่ผมก็ล็อกประตูกันพลาดไว้เรียบร้อย ต่อไปก็โปรยกลีบดอกกุหลาบสีขาวที่เหลือตามพื้น กล่องของขวัญที่แอบซ่อนมาในกระเป๋า แม้จะห่อเล็กแต่ด้านในโคตรมีความหมาย เอาไปวางไว้บนเตียงด้านล่างตัวหนังสือ
อาจสงสัยทำไมไม่มีเค้ก ก็พี่โชไม่ชอบกินของหวาน เค้กผมจึงตัดไป พี่ชีสก็เห็นด้วย เงยหน้ามองนาฬิกาตอนนี้ห้าทุ่มกว่าแล้ว ใกล้จะถึงวันเกิดของปีศาจแล้ว โคตรตื่นเต้น
ผมรีบไปอาบน้ำทำตัวให้หอมโดยไม่ลืมคว้าถุงที่แอบไปซื้อมาหลังเลิกเรียนตอนบ่าย ให้ไอ้ต๋องพาไปถึงแหล่ง ตอนไปซื้อโดนเจ้าของร้านแซวด้วย โคตรอาย ดีไอ้ต๋องบอกซื้อไปให้เมีย
ยืนอาบน้ำขัดๆ ถูๆ ให้สะอาดทุกซอก พอคิดว่าจะต้องทำอะไรก็ยิ่งขัดจนเริ่มแสบผิว เหมือนได้ยินเสียงพี่โชแว่วๆ อยู่หน้าประตู คงเพราะเข้าห้องไม่ได้ แล้วกุญแจที่ปั้มเป็นพวงก็อยู่ในห้อง ผมรีบเช็ดตัวให้แห้งแล้วคว้าถุงที่เตรียมมา สูดหายใจเข้าปอดลึกๆ เอาวะ มาถึงขั้นนี้แล้ว ไอ้กลอยทำได้ เย้
ผมปิดไฟในห้องเมื่อเห็นว่าเลยเที่ยงคืนไปแล้วสิบนาที ตอนนี้วันเกิดพี่โชแล้วครับ โคตรตื่นเต้น เสียงเคาะประตูก็เงียบไปแล้ว สงสัยจะโมโหที่เข้าห้องไม่ได้ ผมค่อยๆ แง้มประตูออกไป ไฟด้านนอกก็ปิดแล้ว แต่ยังเห็นไฟริบหรี่ที่ห้องทำงาน
“พี่โช” ผมเรียกเสียงเบาๆ จนพี่โชปิดโคมไฟในห้องทำงานแล้วเดินออกมา
โอย จะจำใส่สมองไอ้กลอยเลยว่า ชีวิตนี้มึงเคยทำแบบนี้ พี่โชเดินใกล้เข้ามาที่ผมยืนอยู่ ไฟที่ปิดสนิททำให้อีกคนไม่สังเกตอะไร
“ล็อกห้องทำไม” เสียงเข้มจนผมยู่หน้า พอพี่โชเปิดประตูห้องนอนเข้าไปในห้องก็มืด ผมแอบเห็นคนที่เดินเข้าไปก่อนชะงัก คงกำลังรู้สึกว่าเหยียบอะไรบางอย่างเข้า แต่มืดแบบนี้มองไม่เห็น พี่โชก้มลงไปหยิบขึ้นมาส่องกับแสงจันทร์ที่สาดผ่านผ้าม่านสีขาวบาง
พรึ่บ
ผมเปิดไฟจนห้องสว่าง พี่โชหรี่ตาเล็กๆ ก่อนจะเบิกกว้างเมื่อเห็นภาพตรงหน้า สายริบบิ้นห้อยระโยงรยางค์เต็มบนเตียง กลีบดอกกุหลาบสีขาวถูกโปรยทั้งบนเตียงและรอบห้องและข้อความบนเตียงทำให้เจ้าของวันเกิดเดินเข้าไปดูช้าๆ แอบเห็นมุมปากยกยิ้มนิดๆ
พี่โชยังไม่เห็นผม
“นี่ทำให้พี่เหรอ” เสียงถามพร้อมรอยยิ้มที่หันมา...มองตาค้าง
“เซอร์ไพร์ส” ผมยิ้มหวานยกนิ้วชี้จิ้มแก้มเอียงหน้ายกขาข้างหนึ่งให้ดูแอ๊บแบ๊วเหมือนกระต่าย
ที่คาดผมมีหูกระต่ายอยู่บนหัว เปลือยอกขาวๆ ที่ขัดขี้ไคล้ออกจนหมด ด้านล่างสวมกางเกงในตัวจิ๋วที่ด้านหลังเว้าจนเห็นซาลาเปาสองลูก โดยที่ขอบกางเกงมีหางกระต่ายปุกปุยน่ารัก ผมยังเอาริบบิ้นสีขาวที่เหลือมาพันรอบๆ ตัวแบบลวกๆ ด้วย มันเลยอึดอัดนิดๆ เวลาทำท่า
พี่โชยังอ้าปากค้างอยู่บนเตียง จนผมต้องหุบหน้าลงแล้วเดินไปใกล้ ยื่นมือสะกิดจนคนที่เหม่อสะดุ้ง แต่ตายังจ้องผม ดวงตาดุไล่มองตั้งแต่หัวจรดเท้า ใบหูสวยเริ่มขึ้นสีจนเห็นได้ชัด ไม่ใช่ว่าพี่โชจะเขินอยู่คนเดียว ไอ้กลอยก็โคตรเขินเถอะ ยิ่งมีคนจ้องแบบนี้ด้วย ครั้งเดียวในชีวิตบอกเลย
พี่กิ่งเคยหารูปแบบนี้มาให้ผมดูด้วยเมื่อตอนหาชุดคอสเพล แต่ไอ้กลอยก็ปฏิเสธมาตลอด ครั้งนี้โคตรจะพิเศษ ถ้าไม่ใช่คนพิเศษจริงๆ ไม่มีวันทำหรอก
“นี่มัน” กว่าพี่โชจะหาเสียงเจอ ผมก็เริ่มสั่นเพราะหนาว แอร์ที่ถูกปรับต่ำกว่ายี่สิบมันกำลังเล่นงานกระต่ายให้สั่นเทาทั้งตัว ขนลุกด้วยให้ตาย
“สุขสันต์วันเกิดไง ชอบมั้ย” ทำตาปิ๊งๆ จนเจ้าของงานขำ แล้วกวักมือให้เข้าไปใกล้ยิ่งขึ้น พอเดินไปหาผมก็ถูกมือใหญ่กระชากให้ขึ้นไปนั่งบนตักพร้อมจูบที่เอาแต่ใจ
เนิ่นนานกว่าริมฝีปากร้อนๆ จะคลายออก ดวงตาพรายยามมองหน้าช่างวาบวามจนต้องหลุบตาต่ำ อาย
“ชอบมากที่สุด” รอยยิ้มปีศาจเผยให้เห็น ก่อนจะโดนจูบย้ำๆ มือใหญ่ลูบหางกระต่ายก่อนไล้ต่ำไปหาซาลาเปาสองลูก นวดเค้นจนผมต้องขยับตัวไปมาบนตัก ไอ้ตัวร้ายของปีศาจก็ดูจะคึกคักพร้อมรบ
“อือ พี่โช” มองตาเยิ้มเมื่อถูกถอนจูบ ลิ้นร้อนไล้ตามซอกคอพร้อมขบเม้มจนต้องเอียงคอหนี ผมก้มกัดคอพี่โชระบายอารมณ์ที่ซาบซ่านจนต้องรีบดึงเสื้อพี่โชออก อารมณ์พุ่งพรวดจนต้องขยุ้มกลุ่มผมดำเมื่อถูกหยอกล้อกับหน้าอก
ผมถูกพลิกให้นอนราบบนเตียงทำให้เห็นสายตาราวกับปีศาจหื่นกระหาย ลิ้นร้อนแลบเลียริมฝีปากตัวเอง มือเริ่มไล้ตามสีข้างผมจนขนลุก ปากบางก้มลงมาประกบ เสียงจูบดังคลอไปกับเสียงหอบคราง
กริ๊งๆๆๆๆๆๆ
เสียงกดออดหน้าห้องแบบรัวๆ จนผมต้องดันหน้าพี่โชที่เอาแต่ขบเม้มที่ซอกคอ
“เสียงหน้าห้องเราหรือเปล่า” ผมถาม พี่โชทำหน้ามุ่ยเมื่อโดนขัดอารมณ์
“ช่างหัวมัน” บอกอย่างอารมณ์เสียแล้วก้มจัดการหน้าอกผมต่อ แต่เสียงกดออดหน้าห้องยังดังรัวๆ พร้อมกับเสียงริงโทนโทรศัพท์มือถือ
“พะ พี่โช อืม”
“โธ่เว้ย ใครมาวะ”
สุดท้ายก็ทนไม่ไหว พี่โชหัวเสียรีบดึงกางเกงให้เข้าที่แล้วก็ออกจากห้องไป ส่วนผมนอนหายใจโรยรินเพราะอารมณ์ค้างอยู่บนเตียง กางเกงในหางกระต่ายกองอยู่ปลายเท้า
เสียงโวยวายหน้าห้องพร้อมกับเงาตะคุ้มๆ หน้าห้องนอน ผมรีบคว้าผ้าห่มคลุมทันที พวกนั้นต้องเข้ามาแน่ บังตัวเองไว้ก่อนดีที่สุด
“อะไรวะ ทำอะไรกันอยู่ถึงโมโหขนาดนี้” เสียงพี่แทมครับจำได้ เหมือนจะอยู่ในห้องนอนด้วย “เชี่ย นี่จัดงานวันเกิดกันสองคนเหรอวะ ไม่มีชวนเลยนะมึง”
“จะมาทำพ่องอะไรของพวกมึง ออกไปจากห้องกูเดี๋ยวนี้” พี่โชตวาดแต่ไม่มีใครกลัว รู้สึกเหมือนเตียงด้านข้างยวบลง
“เอ๋ ก้อนนี้ไอ้เกรียนเหรอ ไหนออกมาดูดิ๊ กูเห็นหูกระต่ายกับกางเกงในสุดเซ็กซี่” พี่จอมพยายามจะดึงผ้าห่ม
จะเปิดได้ไงในเมื่อผมโป้อยู่ เชี่ยเอ้ย
“มึงออกไปจากห้องกูตอนนี้ ทุกคน” พี่โชยังตวาด แล้วน่าจะเอาพี่จอมออกไปด้วยเพราะเตียงเด้งดึ๋งขึ้นมาเหมือนเดิม
“พวกกูอุตส่าห์มาเซอร์ไพร์สแล้วจะฉลองให้” พี่ตินโวยวาย
“เห็นเมียดีกว่าเพื่อนเหรอวะ กูเสียใจ” พี่เบครับแบบนี้ งั้นไอ้เชี่ยทูจะมาหรือเปล่า
เหมือนมีคนมาสะกิดผ่านผ้าห่ม
“ไอ้เชี่ยกลอย มึงแน่มาก” เสียงไอ้ทูอ่ะ อับอายได้อีก
สุดท้ายประตูห้องนอนก็ถูกปิดลง ผมโผล่หน้าออกมาเอาอากาศ จะเอาหน้าไหนออกไปวะ เสียงประตูเปิดอีกทีผมก็รีบมุดเข้าผ้าห่ม แต่คนเข้ามาสะกิดจนผมต้องโผล่หัวออกมาอีกรอบ
“กลับไปแล้วเหรอ” ผมถาม พี่โชทำหน้าเซ็งแล้วส่ายหน้าช้าๆ “แล้วทำไงดีอะ” คือแม้อารมณ์ที่ค้างมันจะลดลงแต่มันก็ยังกรึ่มๆ ไงครับ พี่โชไม่พูดไม่ตอบแต่ดึงผ้าห่มออกอย่างไม่ใยดี แขนแกร่งตวัดผมจนลอยพาดบ่า “เหวอ อะไรของพี่”
“ต้องรีบ ไม่งั้นพวกมันมากวนอีกแน่”
“ห๊ะ”
“มาต่อกัน แต่เป็นในห้องน้ำนะ ไม่งั้นพวกมันได้ยินแน่”
“ดะ เดี๋ยว”
“ไม่เดี๋ยวแล้ว พี่ไม่ไหวแล้ว”
“แต่เพื่อนพี่อยู่ข้างนอกเต็มเลยนะ”
“ช่างหัวมัน”
“ไม่ช่างหัว...อื่ออ”
จากอารมณ์ที่ใกล้ดับถูกกระตุ้นปลุกขึ้นมาจนพร้อมรบ เราออกรบกันไม่นานเสียงเคาะประตูห้องนอนก็ดังกวนอยู่ตลอด คนที่คุมเกมส์อยู่บนตัวผมไม่สนใจ ดูได้จากการใส่ไม่ยั้งที่ผมแทบหมดเรี่ยวแรง
“สุขสันต์วันเกิด” ผมกระซิบข้างหูพี่โชพร้อมดึงหน้าหล่อมาบดจูบ ด้านร่างพร้อมสู้รบอีกรอบแต่เสียงเคาะหน้าห้องเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
“เร้าใจดีนะ” น้ำเสียงและแววตาของปีศาจทำให้ผมส่ายหน้า แม่งไม่เร้าใจเลย แต่กลัวมากกว่า ถ้าเข้ามาได้จะทำยังไงดีวะ
“ไม่ อืออ”
กว่าเจ้าของงานจะออกจากห้อง คนด้านนอกก็เปิดขวดกันเรียบร้อย ขนมมากมายถูกแกะทิ้งไว้ ทีวีต่อกับเครื่องเล่นเพื่อเป็นคาราโอเกะประจำบ้าน โชเตะเข้าหลังของเพื่อนที่ร้องเพลงเพี้ยนจนคิดว่าคีย์เพลงนี้อยู่ตรงไหนของเสียง
“แหม กว่าจะออกมานะมึง จัดหนักละสิ” แทมที่ถูกเตะหันมาแขวะ ได้แค่รอยยิ้มมุมปากกลับไปแทนเลยส่งเสียงจิ๊จ๊ะแล้วร้องเพลงต่อ
“กลอยล่ะ” ซันเอ่ยถาม
“นอนอยู่” โชตอบ มือรับแก้วที่เพื่อนของคนที่นอนหลับข้างในชงให้
“พี่เพลาๆ แรงด้วยนะ ผมกลัวไอ้กลอยเอวหัก” อัธ เด็กรุ่นน้องต่างคณะเอ่ย แม้จะดูเป็นห่วง แต่สายตามันอยากกวนมากกว่า
“ไม่หักหรอก กูออมแรงไว้” แล้วเสียงโหแซวก็ดังขึ้น ดวงตาคมหันไปมองบานประตูห้องนอนที่ปิดสนิท “พวกมึงเมื่อไหร่จะกลับ”
“ไล่กูอีกแล้ว กูเสียใจ” เบหันไปซบหน้ากับบ่าของเด็กตัวเอง คงสำออย
“รู้ก็ดี” โชว่า มือใหญ่ยกแก้วขึ้นมาจิบ
งานวันเกิดที่ไม่อยากให้จัด นั่นเพราะว่ามันเป็นวันที่แม่ของเขาเกือบจะตายตอนคลอดออกมา มันเลยไม่ควรมีการจัดงานรื่นเริง ในทุกๆ ปี เขาจะนำพวงมาลัยไปกราบเท้าก็แค่นั้น แต่ปีนี้ไม่เหมือนทุกปี เพราะเขามีคนที่รัก และจัดงานที่เขาชอบ แต่ถึงไม่จัด แค่ได้นอนกอดก็มีความสุขมากแล้ว
“มึงใส่สร้อยแขนด้วยเหรอวะ สวยดี” จอมเอ่ยทักเมื่อเห็นสร้อยแขนเชือกถักที่มีลูกปัดแซมอยู่ โชยกขึ้นมาดูแล้วยิ้ม
“กลอยทำให้” ที่รู้เพราะมีการ์ดเล็กๆ เขียนอวยพรและบอกว่าทำเอากับมือ ปกติไม่ชอบใส่เครื่องประดับนอกจากแหวนกับสร้อยคอ
“แหม หวานจริงนะ” จอมว่า
“คู่มึงก็หวานเหอะ อะๆ อย่ามาเถียง กูเห็นมึงกับไอ้ซันโอบไหล่กันที่โรงหนัง” ตินว่า จอมถลึงตาใส่แต่ซันกลับยิ้มกริ่มแล้วชูแก้ว
เสียงเฮฮาดังอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายก็เอาเทียนเล่มเหลืองมาจุดโดยแทมเป็นคนถือ
“สุขสันต์วันเกิดมึง รีบๆ เป่า น้ำตาเทียนหยดใส่มือกูแล้ว ร้อนชิบหาย”
“ขอบใจพวกมึง” โชยิ้มพลางส่ายหัวแล้วรีบเป่า
สายตาคมมองดูเพื่อนที่ค่อยๆ ล้มตัวนอนเมื่อเหล้าหมดไปสองขวดใหญ่ พวกเพื่อนๆ คอแข็งกันทุกคน กว่าจะน็อกได้ก็เกือบเช้า
ขายาวก้าวเข้าห้องนอน ดวงตาคมมองร่างขาวนอนซุกอยู่ในผ้าห่มผืนใหญ่ แก้มป่องน่าฟัด ก่อนร่างนั้นจะขยับพร้อมกับปรือตาขึ้นมา
“นอนนะครับ” โชก้มจูบเปลือกตา คนที่รู้สึกตัวยู่ปากแล้วเปิดผ้าห่มข้างๆ
“มานอน” กลอยบอกเสียงแหบๆ จนต้องรีบสอดตัวเข้าไปนอนข้างๆ ยื่นแขนไปโอบกอด “พี่โช”
“ครับ”
“สุขสันต์วันเกิดนะ ขอบคุณที่พี่เกิดมาแล้วรักกลอย”
เช้าวันใหม่ ผมกับพี่โชเดินข้ามพวกพี่แทมที่นอนเรี่ยราดเต็มพื้นห้องเพื่อจะไปตักบาตรครับ พอตักบาตรเสร็จพี่โชก็หาซื้อพวงมาลัยมะลิแล้วพาผมกลับบ้าน แม่ของพี่โชยิ้มแย้มเมื่อเห็น คนเกิดวันนี้รีบเข้าไปกอดแม่ก่อนจะพาไปนั่งที่โซฟา
ผมดูพี่โชก้มกราบเท้าแม่แล้วยื่นพวงมาลัยให้อย่างสุขใจ ผมก็ทำแบบนี้กับแม่ทุกปีเหมือนกัน แม่พี่โชกวักมือเรียกผมเข้าไปหา ผมไหว้ที่ตัก แม่ก็กอดแล้วก้มหอมแก้ม
“ขอบใจนะ ที่ดูแลลูกของแม่” รอยยิ้มที่ทำเอาผมยิ้มตาม
“ขอบคุณครับ”
งานวันเกิดที่มีอะไรเกิดขึ้นมากมาย ทั้งความตื่นเต้น ความดีใจ ความเร้าร้อน และความเซ็งในอารมณ์ยามถูกกวน แต่ผมก็เห็นรอยยิ้มของพี่โชทั้งวัน จากวันนี้ไป หวังว่าผู้ชายคนนี้จะมีแต่ความสุขและอยู่กับผมตลอดไป
“สุขสันต์วันเกิดอีกทีนะ”
“ขอบคุณครับ”
“เลี้ยงข้าวด้วย”
“ได้อยู่แล้ว”
“เลี้ยงเหล้าด้วย”
“อันนี้ไม่ได้”
“ทำไมอะ”
“เพราะกินแล้วโวยวายตลอด”
“โวยวายตอนไหน”
“ทุกตอน”
“พี่โช”
“ไม่ครับ จะกินมั้ยข้าว” หน้างอ “ว่าไง”
“กิน”
เดินตามปีศาจเข้าร้านอาหารญี่ปุ่น แล้วจัดเต็มให้กระเป๋าฉีก แต่กลายเป็นท้องจะแตก ต่อไปจะไม่ยัดสามชุดแบบนั้นอีกแล้ว ไอ้กลอยเข็ดครับ!!!!
...
งานวันเกิดของพี่โชค่าาาา มาแบบเรียบๆ ตามสไตล์
แล้วพบกันใหม่ค่าา จนกว่าตอนพิเศษจะเยอะกว่าตอนหลัก >w<
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่า ปลื้มปริ่มมาก
หัวข้อ: Just you and I เพราะนายคือของฉัน [ตอนพิเศษ ฮาโลวีนที่ไม่น่าจดจำ][P.43][31/10/61] (อ่าน 673629 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก