~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)  (อ่าน 29138 ครั้ง)

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4062
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
ถ้าคุณนักเขียนว่างแล้วแก้ไขคำผิดได้ไหมคะ มันเยอะมากเลย เวลาอ่านมันสะดุด แล้วทำให้อ่านไม่สนุกน่ะค่ะ

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ตอนที่ 7

"อ๋อ พอดีซันไปช่วยครูสุพจณ์ทำพรอต์นะ ก็เลยไม่ได้ไปลงไปเข้าแถว"

ผมพยักหน้าแบบเข้าใจ
ซันหันมายิ้มแนวเจ้าเลห์ให้ผม พรางเอาไหล่มาเบียดกับไหล่ผมไปมา

"แหนะๆ คิดถึงซันอะดิ้" บ้า >////<
ใครกันจะคิดถึง มั่วแล้ว!! :-[ :katai5:

"บ้า!!ป่าวซะหน่อย ระ..ระ..เราแค่ถามไปงั้นแหละ"

เดี๋ยวๆแล้วทำไมตูต้องติดอ่างด้วยวะเนีย พอผมพูดจบซันก็เบะปากทันที

"อ้าวหรอ...ว้าาา เสียใจจังนึกว่าคิดถึงซันซะอีก"

ซันพูดพรางกระตุกยิ้มขึ้น พร้อมถอนหายใจยาวๆแบบน้อยใจ

"ฮะ...แฮ่มม...มีคนอยู่อีกสองคนนะจ๊า เกรงใจกันหน่อยสิ"
ผมหันไปมองจิกนังหวาที่ลอยหน้าลอยตาไปมาอย่างสบายอาร์มณแล้วหันกลับมามองซันที่ยิ้มกริ่มๆออกมา

เราสี่คนคุยกันแบบออกรสอย่างสนุกสนาน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่นึงจ้อมมอง
มาทางผมกับซันอย่างไม่รู้ตัว

...........................................................

Mam : Past

"เฮ้ยๆๆ..พวกมึงดูไอ้ซันดิวะ แม่งออกตัวแรงฉิบหาย"

ไอ้เฟริส์พูดแล้วหันมาแล้วชี้ให้พวกผมดูไอ้ซัน
ไอ้เพื่อนทรยศที่ไปป้อยอหัวเราะคิกคักกับอีตุ๊ดศัตรูเบอร์หนึ่งของผม
อรึ๋ยย!...เห็นแล้วมันหน้าหมั่นไส้จริงๆเว้ยย :katai1:

"เออว่ะ กูหวังว่าน้องออมคนสวยคงไม่โดนไอ้ซันมันฟันเร็วๆนี้หรอกนะ"

ไอ้ทัดพูดติดตลกออกมา

"ไอ้เหี้ยทัดมึงก็พูดเกินไป แต่กูดูท่าทางไอ้ซันแล้วนะ  กูว่ามันจริงจังวะ"

ไอ้ป่านพูดอย่างเอาจริงเอาจรัง ถุ้ย!..จริงจังหวังเ _ ด มากกว่าละสิ

"หึ!....ผู้หญิงมีให้ฟันตั้งเยอะตั้งแยะ แต่ดันเสือกไปฟันตุ๊ดเสียชาติผู้ชายฉิบหาย"
ผมระบายอาร์มณที่สุดจะทน ยิ่งเห็นมันจู๋จี้กันผมก็ยิ่งหงุดหงิดขึ้นมาดื้อๆโดยที่ไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นอะไร

"โธ่ไอ้คุณชายเอ็มครับ....ใครมันจะไปช่ำชองเหมือนคุณชายละครับ ตีหรี่เป็นว่าเล่นเลยน่า"

ไอ้ทัดแซวผมขึ้น

"เออใช่ เดียวเนียเขาก็ซัมติ้งรองกันทั้งนั้นแหละวะไอ้คุณชาย เล้าใจกว่าข้างหน้าอีกนะมึง จะลองซักครั้งมั้ยละครับ"
ผมรีบส่ายหน้าพรืดๆ ไอ้เหี้ยป่านไอ้สัตว์ มึงจะแนะนำกูในเรื่องดีๆห่าเป็นมะ จะแกว่งเท้าหาเสี้ยนให้กูลอง ประตูหลังอีกดู ดูมัน

"เห้ย!ๆๆ...กูยังชอบข้างหน้าอยู่เว้ย.."

แล้วพวกมันก็พากันหัวเราะเสียงดังออกมาพร้อมกัน

"เออว่า แต่มึงเถอะครับไอ้คุณชาย
น้องมิลค์ดาวโรงเรียนคนสวยของคุณชายไปถึงไหนแล้วละครับ"

ไอ้ทัดมันถามผมเรื่องแฟนคนปัจจุบันที่ผมกำลังสานสัมพันธ์อยู่ตอนนี้

.....เหอะๆ คนนี้ไม่ต้องให้พูดหรอกครับ เพราะว่าผมรักเธอมากและที่สำคัญเธอเองก็น่ารักมาก
เป็นถึงดาวโรงเรียนสตรีที่ใครๆก็อยากจะได้เธอมาหมายปอง...แต่เธอก็ต้องสยบเข้ากับความหล่อเล๋าของผมที่มีดีกรีเป็นถึงเดือนโรงเรียนคนล้าสุดของโรงเรียนสหะแห่งนี้ o18

"เรื่อยๆวะ คนเนียกูรักจริงหวังแต่งเว้ยย" พอผมพูดจบ พวกมันก็ส่ฃเสียงโห่แซว

"คร้าบบ พ่อคุณชายขอให้จริงเถอะครับ กูเห็นมึงควงคนนู้นทีคนนี้ที...ไม่เห็นจะคบ ใคจริงๆจังๆเลย"

"สัตว์   เห็นกูเหี้ยขนาดนั้นเลยรึงัยว่ะ"

"เออ/เออ!!" พวกมันพูดออกกมาพร้อมกัน

"แต่ถ้าให้กูเทียบน้องออมกับน้องมิลค์นะ  แม่งสวยเท่าๆกันเลยวะ"
ไอ้นัดที่เงยหน้าจากหนังสือพูดขึ้น จนทำให้ผมอาร์มณฉุนขึ้นมาทันที

"ไอ้เหี้ยนัด!!....มึงอย่าเอามิลค์มาเทียบกับ
อีตุ๊ดนั้นนะเว้ย ไอ้สัตว์
"

ขึ้นสิครับขึ้น เทียบใครไม่เทียบมาเทียบกับน้องมิลค์นางฟ้าของผม.....อรึ๋ยขึ้น! :m31:

"เอ้า ก็กูพูดเรื่องจริงนี่หว่าไอ้เอ็ม"

สงกะสัย ไอ้เหี้ยนี้วอนซะแล้ว

"ไอ้เหี้ยนัด มึงหุบปากไปเลยนะ ถ้ามึงไม่อยากถูกกูต่อยแว่นแตก
อีตุ๊ดนั้นมันยังไม่ได้ครึ่งของมิลค์เลย"

"ไอ้เอ็มมึงก็ใจเย็นๆดีวะ"
ไอ้เฟริส์ห้ามปราม

"มึงก็ดูไอ้นัด มันพูดดิพูดเหี้ยอะไรไม่เข้าท่า"

"แต่จะว่าไปก็จริงนะเว้ย....เผลอๆออม  สวยกว่าน้องมิลค์ของมึงอีก" ทัดพูด

"ไอ้เหี้ยทัด!!!!!:fire: :angry2:
ผมง้างมือจะซัดไอ้ทัด

"เฮ้ยๆ!...ไอ้เอ็มอย่าๆ กูแค่พูดเล่นแค่นั้นเอง ไม่เห็นต้องโกรธกันขนาดนี้เลยนี้หวา"

"สัตว์ ที่หลังมึงอย่าเอาอีตุ๊ดนั้นมาเทียบกับมิลค์อีกนะ พูดแล้วอารมณ์ขึ้น"

"คร้าบบ...คุณชายผู้รักเมีย"  ไม่เลิกมึงไม่เลิกใช่มั้ยไอ้เชี้ย

"ว่าแต่มึงเถอะแค้น อะไรออมเขานักหนาว่ะ กูว่าเรื่องมันก็ผ่านมาแล้วนะเว้ย"

ไอ้เฟริส์หันมาถามผม

"เรื่องนั้นกูเลิกคิดไปตั้งนานแหละ"  ผมตอบมันไปแบบอารมณ์เสีย

"แล้วเรื่องอะไรวะที่มึงยังเจ้าขี้เจ้าแค้นเขาอยู่แบบเนีย"

"กูหมั่นไส้มัน! จบมั้ย สัตว์"

"เอ้าาา/เอ้าาา!" พวกมันต่างอุทานออกมาพร้อมกัน

"แล้วมึงจะไปหมั่นไส้เขาเรื่องอะไรว่ะ" ป่านถาม

"กูไม่รู้?"

ผมขี้เกียจตอบพวกมันเลยปัดๆไป

"เห้ออ/เห้ออ"  พวกมันถอนหายใจออกมาพร้อมกันอีกครั้ง

ผมไม่สนใจได้หันหน้าไปทางศัตรูตัวฉกาฬของผมกับไอ้เพื่อนโง่ที่ยอมให้มันหลอก นั่งจู้จี้หยอกกันไปหยอกกันมา.....

โอ้ยยยยยยย หมั่นไส้โว้ยยยยยยย :serius2:
..........…...………………………………

โปรดติดตามตอนต่อไป................

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-07-2016 21:13:15 โดย samiku »

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
สนุกมากค่ะ
ติดตามอ่านอยู่น่ะคะ
ชอบๆ

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
อีเอ็มมึงพาลแหละ  :angry2:
อินหนักมาก  :fire:

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

โย้วๆ....เป็นไงกันบ้างเอ่ย สนุกกันไหมครับ
ไอ้ห่าเอ็มนี่นิสัยไม่ดีจริงๆเลย (เห้ย!!ไม่ได้ๆถ้ามันรู้มันฆ่าผมแน่ๆเลยทีนี้555)
เรามาคอยเชียร์ซันกันดีกว่าครับ  ว่าออมมันจะใจอ่อนรึป่าว อิอิ :mew4:


ตอนที่ 8

...........................................................

Aom : Past

เราทั้งสี่คนคุยกันไปได้พักใหญ่  อาจารย์ที่ปรึกษาก็เข้ามา เลยต่างพากัน
แยกย้ายกลับที่ประจำของตัวเอง

กรื้ง.......กรื้งง.......กรื้งงงงง...............

เสียงออดดังขึ้น บอกเวลาเลิกเรียนของวันนี้

....การเรียนวันนี้ของผมผ่านไปด้วยดีอีกวัน  ถึงแม้จะมีเรื่องปวดหัวกับเรื่องการอยู่
การกินบ้างบางครั้ง เพราะผมอาจจะไม่ค่อยชินกลับที่นี้สักเท่าไหร่ก็เลยจะปวดหัวกับมันเป็นเรื่องธรรมดา แต่เวลาผมไม่เข้าใจอะไรก็จะมีเพื่อนๆให้คำปรึกษาคอยช่วยเหลือผมอยู่เสมอ

"พวกฉันกลับก่อนนะต้องไปช่วยพ่อ โกยขี้เลนข้างวังอะ" ต้อมพูด

เสียตุ๊ดหมดโกยขี้เลน555  :hao7:

"ฉันก็เหมือนกันวะ แม็กมันไม่ค่อยสบายอ่ะ ต้องทำหน้าทีภรรยาที่ดีต่อสามีซะน่อย..คิคิ" หวาก็อีกคน ห๊ะ!!!นี่ไปกันหมดเลยเหรอเนีย

"อ้าว...แล้วแกจะอยู่กับใครละออม" ก็คงจะผีส่างนางไม้แถวนี้แหละ ถามมาได้เนอะนังต้อม

"เห้ย ไม่เป็นไรหรอกอิมมันก็อยู่" ผมตอบมันไปแสร้งว่าผมอยู่ได้

......เอาๆ สรุปง่ายๆนะครับ  วันนี้ผมต้องอยู่คนเดียว
และกว่ารถประจำทางของผมจะมาก็สี่โมงเย็น นี่ผมต้องนั่งรอรถชั่วโมงเต็มๆเลยหรอ เนีย....เฮ้ออออ!  :katai1:

"แกอยู่คนเดียวได้แน่นะออม"  หึ....ไม่ได้อะ

"อืม พวกแกกลับเถอะฉันอยู่ได้"

ผมตอบพวกมันไปพยามยามทำเหมือนกับว่าผมอยู่ได้
แต่จริงๆแล้ว....กูอยู่ไม่ได้  อย่าไป งื้อๆๆ
...

แต่แล้วจู่จู่...ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังผม
เหอะ!  รู้ดีเลยแหละครับว่าเจ้าของเสียงปริศนานั้นเป็นเสียงของใคร

"ออมครับ รถออมมากี่โมงหรอ"

...ใช่แล้วและครับ เสียงซันเอง  แต่พอผมหันหลังไปก็ต้องชะงักทันที
เพราะสิ่งที่ผมเห็นคือรังศีอำมหิตที่ส่งมาจาก ไอ้คุณชายหน้าบูดตูดเรียกพี่
ศัตรูตัวใหม่ล่าสุด  ที่มาพร้อมกับพวกซันเทพบุตรชั้นฟ้าสวรรค์วิมานของผม (เอ๊ะ!!แต่ทำไมต้องของผม) :-[

พรางยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงนักเรียนแล้วหันมามองผมด้วยสายตาคาดแค้นเคือง

"ออ....เอ่อ อ๋อ มาสี่โมงนะ ซันมีอะไรรึปล่าว"

ผมตอบซันกระตุกกระตัก
เพราะไอ้นั้นมันยังจ้องผมเขม็งแบบไม่ละสายตาเลย

"ออ...เออ..คือ เราจะชวนออมไปกินไอติม นะ"
อร๊ายยย :heaven  ผู้ชายชวนไปกินไอติมด้วยอ่า 

"ต้อม.....ฉันว่าออมมันคงมีคนอยู่เป็นเพื่อน แล้วแหละมั่ง"หวาพูดพรางลี่ตามาทางผมกับซัน

"ใช่ๆฉันก็ว่างั้นแหละ  งั้นเราไปกันเถอะ
นี่สุดหล่อจ๊ะ ฝากเพื่อนฉันด้วยนะ นังออมมันยิ่งเบลอๆอยู่ดูมันดีๆละ"

อีต้อม.....มึงกัดกูเจ็บมาก

"ครับ ซันจะดูออมให้ดีๆเลย"  ซันตอบต้อมแล้วหันมายิ้มให้ผมหนึ่งยก หู้ยย ล่าลรายยยยย

"จ้า นั้นฉันสองคนไปก่อนนะ ออม กินติมให้สนุก!!เอ้ย!!ให้อร่อยละ แฮะๆ"

ผมทำสายตาคาดโทษใส่มัน

จะไปไหนก็ไปเลยแกสองคนนะ  รีบๆไปเลย! ชิ้วๆ
ขืนพวกแกอยู่มีหวังปลอกเปลือกฉันหมดตัวแน่

มันสองตัวพูดเสร็จก็เดินแจ้นไปเลย

"เห้ยไอ้ซัน นั้นพวกกูกลับก่อนนะเว้ย"
ทัดหันมาบอกซัน

"เออๆ...กลับดีๆนะพวก"  ซันตอบ

"เออๆ  บ๊ายครับคนสวย"

ทัดพูดพร้อมหันมายกมือบ้ายบ๊ายให้ผม ผมได้แต่พยักหน้าแล้ว
ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร กับทุกคน.....ยกเว้น...ชิวส์!!....

"ไอ้ซัน กินไอติมอย่างเดียวนะเว้ยยย"

คนที่ชื่อป่านแซวซัน
จนผมเห็นซันหน้าแดงขึ้นมาทันที

"ไอ้สัตว์ พวกมึงรีบไปกันเลย
ก่อนที่มึงจะได้กินตีนกูกลับไปด้วยนะไอ้ป่าน" ซันโต้ป่านกลับ

"คร้าบๆ กลัวแล้วค้าบ ออมระวังตัวดีๆนะ
ครับ" ป่านหันมาพูดกับผมด้วยสีหน้าจริงจังแนวทะเล้นล้อเล่น

"ไอ้เหี้ย!!..ป่าน"ซันยกตีนขึ้นทำท่าจะเตะป่าน

"5555ไปเว้ยพวก555"
ป่านพูดพร้อมหันหน้ามาแลบลิ้นปริ้นตาใส่ซันพรางวิ่งหนี

แต่สายตาผมก็หันไปมองไอ้คุณชายหน้าบูดตูดเรียกพี่
ที่เดินเก๊กท่ามาดแมนผ่านหน้าผมไป
ด้วยสีหน้าอารมณ์เสียอย่างเห็นได้ชัด ...จะอาฆาตไปยั้นชาติหน้าเลยรึไงว่ะ

..ขอโทษก็แล้ว..คุยดีก็แล้ว....เรื่องก็ผ่านมาแล้ว...เผาพริกเผาเกลือแช่งเลยมั้ยละ :angry2:

แต่ผมก็ต้องสลัดความคิดไร้สาระนั้นออกไป....ก็เพราะน้องสาวตัวแสบของผมที่เดินมาพร้อมเสียงแป๋นๆเรียกชื่อผมอยู่ไกลๆ

"เจ๊ๆๆ ชะอุ้ย!"  มันเดินมาพร้อมทำท่าตกใจอะไรสักอย่าง
แล้วมันก็หันมามองหน้าผมกับซันสลับกันไปมา ด้วยสีหน้าแสดงความงงงวย

"เป็นอะไรของแกอิม"  ผมถามมัน

"แฟนเจ๊อ๋อ" มันพูดออกมาพร้อมชี้นิ้วไปทางซัน  ทำให้ผมอึ๋งไปในชั่วขณะ

เส่ตามองไปทางซันที่ยืนยิ้มอย่างมีเลศนัยต์มาให้ผม

"ไม่ใช่ๆ...นี้พี่ซันเพื่อนพี่ที่เรียนด้วยกัน" ผมตอบตามความจริง

"อ๋อ..สวัสดีค่ะพี่ซัน"

"ครับ...ออ..เอ่ออ"

"ส่วนนี้ก็น้องของออมเองชื่ออิม"  ผมแนะนำให้ซันรู้จัก

"ครับ....เช่นกับครับน้องอิม"

"คะ...แล้วนี้พี่ต้อมกับพี่หวาไปไหนแล้วอะ เจ๊"อิมถาม

โปรดติดตามตอนต่อไป.........................



[attachment deleted by admin]

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ angelnan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-5
เนื้อเรื่องสนุกนะ แต่จะไม่สนุก ตรงสั้นมาก มากจน แบบว่า เอา ตั้งแต่ตอน 5-6-7-8 มารวมกันเนื้อเรื่องยังไม่เดินไปไหนเลย ลงตอนนึงก้อลงเยอะๆๆ ไปเลย ไม่ต้องซอยจนสั้นแบบนี้ อ่านแล้วมันน่าเบื่อ

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ตอนที่ 9

"พวกมันมีธุระอะ เลยกลับไปก่อน" ผมตอบคำถามน้องสาว อิมพยักหน้าเข้าใจ

"ออ...เอ่อ...แล้วออมจะไปกับซันไหมครับ" ซันหันมาถามหาคำตอบจากผมอีกครั้ง อิมที่อยู่ร่วมในการสนาทนาหันหน้ามา
ทำหน้างงงวย?

"อะ..เอ่อออ" ใบ้แดก....เลยกู

"ไปไหนกันหรอค่ะ ให้อิมไปด้วยคนสิ" สถานการ์ณเงียบครึ้ม จนนังน้องสาวตัวดี เอ่ยปากออกมาขอติดไปด้วยคน

"อ๋อ..พี่กำลังจะชวนออมไปกินไอติมนะครับ  น้องอิมไปด้วยกันไหม "ซัน  นี่ก็ดันชี้โพรงให้กระรอกอีก 

"วู้ยย!!...ไอติมหรอค่ะพี่ซัน ให้อิมไปกินด้วยคนสิ้น้าค๊า"

แหม...เรื่องกินนี่ หูตาวาวแววเชียวนะมึง

"ได้สิคะ แต่จะไปไม่ไป ก็ขึ้นอยู่กับพี่ออมเขานะ"

"เจ๊ๆๆ....อิมอยากกินไอติมอ่า....ไปกินกัน นะน่าน้าน๊า"ลูกอ้อนมาเต็มเชียวนะมึง ทำเป็นเด็กอนุบาล3ขวบไปได้ นี่มึงตัวโตยังกะควายแล้วนะอิม

"แต่พี่ไม่มีตังค์แล้ว" ผมตอบปัดมันไป หวังจะให้ มันลดละความพยามยาม  แต่?

"ใครว่าจะให้ออมจ่าย ที่ซันชวนออมไปกิน ก็เพราะซันจะเลี้ยงออมเองนะ"  ซันหันมาตอบผมด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"เห็นไหมเจ๊ เจ๊ไม่เห็นต้องจ่ายเลย พี่ซันเขาเลี้ยงเอง   ใช่มั้ยค่ะพซัน"  หืมม...ไม่มีความเกรงอกเจรงใจเขาเล๊ย อีอิม


"ใช่แล้วครับน้องอิม" .น่านนน...เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียะ

"น่าน้าเจ๊ ไปกินติมกันน้า...นานๆจะได้กินที"
ตอนนี้มันไม่ต่างอะไรกับชะนีเขาเขียว  ที่โยกต้นไม้ใบหญ้าไปมา  เหมือนผมกับมันตอนนี่


ผมทำท่าคิดสักพัก จนทำให้สีหน้าของซันดูจ๋อย ลงไปเลย

".........งั้นไม่เป็นไร ออมไม่อยากกินก็ไม่เป็นไร ซันต้องขอโทษด้วยนะครับที่มาเซ่าซี่ออม    งั้น......กลับบ้านดีๆนะครับ"

ซันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงของคนผิดหวัง พร้อมเตรียมเดินหันหลังกลับ เฮ้ยๆ อย่ามาทำอย่างนี้นะ คนยิ่งใจอ่อนๆอยู่ด้วย....เออ เออยอมแล้วครับ  :z3:

............

"โห้ยยย..ถ้าคิดจะเป็นป๋า ก็ต้องใจปล้ำดิ แค่นี้ก็ถอยแล้วอ๋อ แต่ถ้าออมกินเยอะ ไม่มีตังจ่าย ไม่รู้ด้วยน้าาา...อู้แบร่ๆ"  :m14: :m14:

ผมพูดลอยๆพรางลู่ปากล่างล้อเลียน แล้วเดินแซงหน้าซันไป

"หะ...ห๊ะ!...แกล้งซันหรอ"

ซันพูดพร้อมวิ่งตามผมมาเดินข้างๆ
ตอนนี้ผมรู้สึกว่าใบหน้าผมร้อนระอุยังกับภูเขาไฟออเคสต้าร์ที่กำลังจะปะทุเกิดขึ้น  :o8:

เช่นกันครับ ซันก็ไม่ต่างจากกผมสักเท่าไหร่



......................................................
ร้านไอศกรีม


.....พอเราสามคนมาถึง ยัยตัวดีก็เอาแต่สั่ง ๆเลยครีบ
ผมเห็นแล้วสงสารซันแทนเลย คิดผิดคิดถูกที่พายัยนี้มาด้วยนิ
ไม่เกรงใจคนจ่ายเล๊ย....เฮ้อออ หนักจายย  :ruready

"เสร็จแล้วค่ะ..สั่งกันต่อได้เลย" ยัยอิมหันมาบอกซัน พร้อมยิ้มตายี้

"ออมท่านอะไรครับ" ซันหันมาถามผม แต่ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแหละครับเพราะ ผมกำลัง
กวาดสายตามองร้านที่หรูหรา  น่าประทับใจ จนไม่ได้ฟังคำที่ซันเอ่ยถามเมื่อสักครู่

"หะ..ห๊ะ!..เมื่อกี้ซันว่าไรนะ"

"ซันถามว่า  ออมจะท่านอะไรครับ" ซันย้ำอีกที

"แหะๆ o18 แล้วแต่ซันเลย (ยิ้มแป้น)"  ซันส่ายหน้ากระตุกยิ้มกริ่มแบบน่ารักออกมา

"งั้นเอาช็อคโกแล็ตวิปปิ้งครีมสองที่ครับ"
ซันบอกบริการพนักงานสาวที่มือเธอเตรียมพร้อมจดรายการของหวาน ก่อนที่จะเดินก้าวออกไป

สักพักไอศกรีมหลากหลายสีสัน ก็ถูกนำมาวางอยู่บนโต๊ะอย่างเรียบร้อย สวยงาม

"โห่...อิมกินเยอะขนาดนี้จะกินหมดเหรอ
เกรงใจพี่ซันเขาบ้างสิเขาจ่ายนะ เราไม่ได้เป็นคนจ่าย คิดบ้างสิ"

ผมปร้ามน่องสาวตัวแสบ ที่สั่งมาเยอะเกินจะพุงของมันจะรับไหว

"โห่แค่นี้เอง...สบายมากก อีกอย่างถ้าพี่ซันจะมาเป็นพี่เขยหนุละก็ ก็ต้องตามใจน้องสะใภ้สิ้ช๊้ะม้า"


อีอิมมม  กูจะฆ่ามึงงงงงง  !!!
ใครมีอะไรก็ได้เอามาให้ผมคลุมหัว มีไหมครับ
ถ้าแทรกดินหนีได้  ทำไปแล้ว  :ling3:

"อิม!!..."ผมหันไปทางซันที่ตอนนี้ได้แต่ ก้มหน้าแดง กลบเกลื้อนความแดงกล้ำ อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ข้างๆ

"ดุอิมไมอะเจ๊...ก็มันจริงนิ ใช่ไหมพี่ซัน"

ปูนทีรย์เมน ยังต้องยอมมึงเลยอีอิม   :ling1:

"ฮะ...แฮะๆ....คะ...ครับ" แหนะ..นี้ก็ยีงจะเล่นกับมันอีก

"อิม!..พูดอะไรระวังคำพูด หน่อยได้ไหม พูดอย่าง
เนีย คนอื่นเขาเสียหายนะ อีกอย่างเราก็เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาอย่างงี้ได้ไง"

ผมตะคอกมันกลับไป

" หึ..ไม่คุยกับเจ๊แล้ว กินติมดีก่า ชิสว์"

มันพูดเสร็จก็หันไปจัวงไอติมตรงหน้าทันที ผมได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา

.................
...........
......

ผมเลือกที่จะนั่งนึ่งๆเงียบๆไม่กล้าจะปริปากพูด
อะไรออกมา

ดีที่มีอิมมันมาด้วย ถ้าหากผมมากับซันสองคนละก็ คงทำตัวไม่
ถูกแน่ๆ

......ผมนั่งจิ้มไอติมเล่นไปเรื่อยๆ ส่วนนาง
น้องตัวดีก็ชวนซันคุยนู้นคุยนี้ไปเรื่อย ทำยังกับรู้
จักกันมาเป็นสิบๆปีงั้นแหละ

"นี่พี่ซันรู้มั้ยค่ะ เจ๊เขาเนียเสนห์แรงมากๆ
เลยนะคะ เข้ามาเรียนทีนี้ได้แค่สองสามวันก็มีหนุ่มๆมาขอเบอร์แกยั้นห้องซะแล้ว
อิมเห็นแล้วละอิจฉ๊าอิจฉา"

 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:

อีอิม!!...มึงพูดอะไรออกมารู้บ้างรึป่าว เผากูไม่เหลือตอเหลือขนเลยนะ  อี_____

ก็อะไรนะหรอครับ...มันเสือกดันเล่าเรื่ิอง
สุดหล่อห้อง4/3ที่มาขอเบอร์ผมเมื่อสอง
วันที่แล้ว....แต่ผมไม่ได้ให้ไปหรอกนะครับ
ไม่กล้าออกตัวแรง แต่ตอนเนีย เตรียมมือรับศึกหนักก่อนเถอะอีออม

....ผมเงยหน้าจากไอติม หันไปมองซันที่มองผมด้วยสายตา
แฝงไปด้วยคำถาม...ว่าจริงรึป่าว ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆแล้วพูดออกไป

"เอ๋อ...ซันออมอิ้มแล้วอะ กลับกันเถอะ เดียวรถเรามาน่ะ"

ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันที

"คะ...ครับ งั้นเดียวซันไปคิดเงินก่อนนะ"
ซันบอกผมพร้อมเดินออกไปเช็คบิล

.......พอซันเดินออกห่างจากโต๊ะ ไปผมก็ตวัดสายตา
เพรชฆาตแค้น :m16: :m31: ส่งให้อีน้องสาวที่ปากไม่อยู่สุข....

"โอ้ยเจ๊! หยิกอิมทำไมเนีย มันเจ็บน้า..ซูดดด"  :hao5:

ผมเดินเข้าไปหามัน...พร้อมหยิกแขน
มันจนต้องร้องโอ้ดโอ้ย ซูดปากราวกับกินของเผ็ด

"แล้วใครใช้ให้แกเอาเรื่องส่วนตัวของฉัน
ไปพูดให้คนอื่นฟังกันเล่า....หืม!"

ผมพูดพร้อมลงมือหยิกมันอีกที
จนเนื้อขาวเต็มไปด้วยรอยกลมแดง

"แง่ๆๆ...ยอมแล้วก้าบ
อิมผิดไปแล้วขอโทษก้าบ" ผมปล่อยมือมหันต์ที่
บรรจงลงมือหยืกมันออก

"คราวหลังถ้าแกพูดอะไรไม่รู้จักคิดอีกนะ
พี่จะเอาให้หนักกว่านี้แน่"

มันเบะปากมองผมแนวค้อนๆพร้อมกัน


โปรดติดตอนต่อไป...................................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 31-07-2016 18:18:40 โดย samiku »

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
รอตอนต่อไปน่ะค่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
อ่านง่าย  สบายตาสบายใจดีค่ะ

ออฟไลน์ นางฟ้าเชียงชุน

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 351
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
เข้ามารอน้องออมคนน่ารัก แต่ถ้าต่อไปเอ็มกะออมรักกัน แล้วซันจะเป็นไงอ่ะ แอบสงสารพระรอง  :mew6:

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0


ตอนที่10


พอซันเช็คบิลเสร็จ ผมก็ขอตัวซันแยกย้ายกลับบ้าน เพราะรถประจำทางผมมาพอดี

...พออยู่บนรถอิมก็เริ่มอธิยายไขข้อข้องใจออกมา

"แหม..อิมก็แค่อยากช่วยเจ๊เอง ไม่เห็นต้องมาโกรธกันขนาดนี้เลยนี้น่า"  มันพรางทำท่าน้อยอกน้อยใจ

"ช่วยให้เสียหน้าสิไม่ว่า!"  :katai1:ผมตอกมันกลับ

"เสียหน้าอะไรกันเจ๊ เจ๊ดูไม่ออกเหรอตอนที่อิมพูดเรื่องนั้นน่ะ
พี่ซันนี้หน้าหงอยไปเลย  ไม่เห็นหรอ" มันหันมาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

สมองผมประมวลคิดตามเรื่องที่มันบอกไปด้วย ก็จริงแหละครับ  ตอนที่มันพูดเรื่องนั้นให้ซันฟัง สีหน้าเอาซันเป็นผิดหวังมากๆ

"แล้ว...มันแปลว่าไงอะ" ผมถามมัน

"โอ้ย..เจ๊โง่จริงหรือแกล้งโง่กันแน่เนีย"

ผมทำตาโตใส่มันพร้อมง้างมือเตรียมจะตบ
แต่มันกลับยกมือมาพรางร้องปราม :hao4:

"ไม่ต้องมาทำเป็นไม่รู้เลยดีกว่า ที่พี่ซันทำหน้าอย่างงั้นก็เพราะเค้าเสียใจ" เสียใจ......เสียใจหรอ?

"แล้วเขาจะเสียใจเรื่องอะไรวะ?"
ผมนี่ตราสัญลักษณ์เควชั่นมาสก์นี้ปรากฏเลยครับ :mew5:

"โอ้ยย..สมองเจ๊นี่มันฟ่อไปหมดแล้วรึงัยเนีย...ก็เพราะว่าเขาชอบเจ๊อยู่ไง วุ้ยยย"  :hao7:

ช่า ชา  ชะ ชอบ... เราหรอ
ผมนิ่งไปพีกใหญ่ :laugh:

"เจ๊....."

"..............."

"เจ๊....."

"................"

"เจ๊!!...." :laugh:

"อ่า...หะ...ห๊ะ"
ผมหลุดจากภวังค์อันแสนหวานทันที

"ถึงบ้านแล้วเจ๊ ฮั่นแน่ แหนะมั่วแต่คิดเรื่องพี่ซัน
อยู่อะดิ้"
มันยิ้มรี่ตาลงมาพร้องยกปลายนิวชี้มาที่ทางผม

"อะไรของแก  ไปๆลงไปได้แล้ว"
ผมพยายามเปลี่ยนเรื่องพร้อมไล่ให้มันลงจากรถ


ผมขึ้นห้องมาก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง
อย่างเหนื่อยหน่ายสายตาเพ่งไปยังเพดาน
สีขาวลวดลายสวยงาม.....ผมจ้องอยู่พักนึง

จู่ๆมันก็กลายเป็นหน้าชายคนนึงที่พาผมไปกินไอติมขึ้นมาทันที

แล้วจู่  จู่

ก็มีใบหน้าผู้ชายอีกคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอริ
กับผมอยู่ขึ้นมา

.....สายตาผมจ้องไปที่ซันกับเอ็มสลับ
กันไปมา แต่ผมสังเกตได้ว่าสีหน้าของซันดู
เศร้าและผิดหวังเสียใจไปพร้อมๆกัน
แต่ที่น่าจดจ้องมากกว่านั้นก็คือมีน้ำใสๆที่เรียกว่า
น้ำตาไหลออกมาเป็นสายต่างจากสีหน้าของเอ็มที่แสดงถึงความดีใจอะไรซักอย่าง

ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมื่อนกันว่าทำไมต้อง
มาเห็นหน้าคนที่ผมรู้สึกไม่ชอบขี้หน้า
และไม่ถูกชะตาอย่างเอ็มด้วย แต่ในใจจริงๆ
แล้วผมกลับรู้สึกหวั่นไหวไปกับมันพร้อมๆกัน

Rrrrŕrr...  Rrrrrŕrr.... Rrrrŕrrr....

....ผมต้องสลัดความคิดนี้ออก เมื่อเสียง
โทรสัพท์ของผมดังขึ้นพร้อมโชว์เบอร์
ที่ผมคุ้นเคยมันเป็นอย่างดี

"อัลโหล..ว่าไงซัน ถึงบ้านแล้วหรอ" ผมเอ่ยกับคนปลายสาย

"ครับ..บบ....ซันถึงแล้ว..วว....แล้วออมละ..."

น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาที่ละคำอย่างช้าๆยืดๆ
จนมำให้ใจของผมหล่นวูบโดยไม่ทันตั้งตัว

จนผมรับรู้น้ำเสียงของซันเป็นอย่างดี ว่าไม่สบายใจอะไรสักอย่าง

"ออมก็ถึงแล้ว...ละ..แล้วว..ซะ ซันเป็นอะไรหรอบอกออมได้ไหม" ผมถามซัน

"....................."

แต่คำตอบที่ได้มาคือ  ความเงียบ

"........นั้นถ้าซันไม่อยากบอกออมก็ไม่เป็น
ไรก็ได้นะ" ผมตัดลมแบบดื้อๆ



".........ออมครับ........." ซันเอ่ยถามผม

"ครับ" ผมตอบ

"ระ...เรื่องที่น้องอิมบอกวันนี้เป็นเรื่องจริง ใช่ไหมครับ"

เฮ้อ นึกว่าเรื่องอะไร

"อ๋อ..ออ..ระ......เรื่องจริงง
แต่ๆ ออมไม่ได้ให้เบอร์เขาไปนะออมไม่ได้ คิดอะไรกับเขาคนนั้นเลย"  ผมตอบพรางแก้ตัวไปด้วย

".....ครับซันรู้ แต่ซันอยากจะขออะไรออมอย่างนึงได้ไหมครับ"  อรึ๋ยยย...อะไรหว่า?

"ได้สิครับ"

"ออมอย่ายุ่งกับผู้ชายที่ไหน นอกจากซัน ได้ไหมครับ"  :hao6:

เมื่อซันพูดจบผมก็ปริยิ้มออกตามทันที :mew3:

บอกตรงๆนะครับ ตอนนี้ผมก็เริ่มรู้สึกดีกับซัน
เหมือนกัน...แต่แค่อยากให้อะไรๆมันชัดเจนกว่านี้ มั่นใจกว่านี้ ....เพราะผมไม่อยากเจ็บซ้ำๆกับเรื่องเดิมๆที่ผ่านมา

"ดะ...ดะได้ครับ" !!!เขินนนนเหี้ยๆ!!!

"จริงหรอครับ!
ออมทำให้ซันได้จริงๆใช่ไหม"

น้ำเสียงเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน 

"อื้ม...ถ้ามันทำให้ซันสบายใจ ระ.. เราก็จะทำ"

"ซะ ซันดีใจที่สุดเลยครับ ขอบคุณนะครับออม
ซันรู้ว่าที่ซันขอมัน มากไปสำหรับออม.....ซันก็แค่อยากจะ...?"

ซันพูดทิ้งท้าย ไว้เป็นปริศนา

"แค่อยากอะไรเหรอ"  ผมถามต่อ

"ออ...เอ่อ....คะ....คือซันก็แค่อยากให้ออม
มองซันแค่คนเดียวก็แค่นั้นเอง..~
"


น้ำเสียงเฉื่อยๆที่บอกถึงความมีหวัง
แม้เพียงมันอาจจะริบรี่
แต่น้ำเสียงนั้นก็ยังคงแฝงไปด้วยความพยา
ยามที่จะรั้งสิ่งๆนั้นมาให้ได้

....ผมฟังเสร็จริมฝีปากก็คลายยิ้มแป้น  o18
แสดงถึงความสุขที่อีกฝ่ายส่งมาให้
เพียงแค่คำเล็กๆสั้นๆที่ไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไร
แต่มันกลับทำให้อีกคนถึงกลับน้ำตาคลอเบ้าอย่างที่เห็น


โปรดติดตามตอนต่อไป.........................

เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป  ติดตามนะครับ

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ตอนนี้ใครก็ห้ามพลาด น้องออมสุดสวยของเรา
ปะทะกับไอ้คุณชายเอ็มเจ้าอารมณ์
อย่างดุเดือด  ว่าจะมันหรือจะ  :z1: :haun4: :pighaun: :jul1:  กันขนาดไหน
อ่านได้เล๊ยยยยยยย :katai2-1:

ใครพลาดนี้ถือว่าแย่นะครับ

......................................................

ตอนที่11

.......วันนี้ก็เป็นอีกวันนึงครับ ที่ผมมาเรียนเช้าตามปกติ แต่ที่จะไม่ปกติก็คือ เป็นผมที่มาเรียนก่อนคนแรกของห้องวันนี้

เพราะปกติจะมีคนมาก่อนผมอยู่สองสามคน แต่วันนี้ ไหง่เป็นผมที่ต้องมาก่อนด้วยเนีย เฮ้ออ.... :a6:

 นี่ขนาดเช้าแล้วนะ ยังน่ากลัวขนาดนี้ ถ้ามืดนี้จะขนาดไหน บรึ๋ยยย..ยย  o22 :a5:คิดแล้วขนนี้ตั้งเลยครับ 

ผมเปิดประตูห้อง พร้อมก้าวไปที่โต๊ะประจำ
 พรางยกเก้าอี้ลงจากโต๊ะ แล้วนำกระเป๋าแขวน
เข้าที่ให้เรียบร้อย  ผมเลื่อนตัวไปที่หน้าต่าง ยื่นมือเปิดมันออก แต่ขณะที่ผมกำลังเปิดบานหน้าต่างอยู่นั้น

ประตู
ห้องเรียนที่ปิดสนิทก็เปิดออก พร้อมกับร่างใหญ่สูงโปร่งที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี สายตาเจ้าเลห์ที่จ้องมาทางผมแบบไม่ลดละ จนทำให้ผมต้องเส่หน้าไปทางอื่น
พร้อมก้าวเดินออกจาก ณ ที่ตรงนั้น ไปยังประตูอีกด้าน

แต่ผมก็ต้องชะงักกับคำของคนอีกคนที่เอ่ยขึ้นมา

" ไง........ขี้หน้ากู มันเหม็นขนาดที่คนอีกคนทนไม่ได้ ต้องเดินหนี เลยหรอว่ะ"

"..........................." เอ๊อ! รู้ก็ดีแล้ว หัดล้างหัดเช็ดขี้หน้าออกสะบ้างนะ เหม็นเกินจะทนและ!! :katai1:

ผมปรับสายตากลับไปมองเจ้าของคำถาม อย่างเคืองๆ แลัวเส่กลับมามองตรงไปยังด้านนอก
พร้อมสูดหายใจเข้าอย่างรักษาอารมณ์  เย็น... เย็นไว้....ออม

พรางก้าวจะเดินต่อ แต่ไอ้ประโยคถัดมา มันยิ่งทำให้ผมทนไม่ไหวมากขึ้นกว่าเดิม

" เห๊อะ! .. ไปทำอีท่าไหนว่ะ เพื่อนกูมันถึงได้หลง
หัว ปัก หัว ปัม ขนาดนั้นนะ เชี้ยแมร่งลีลาคงเด็ด
น่าดู"  :m31:

ผมไม่พูดอะไร แต่หันกลับไปยังเจ้าของประโยค
สถุนๆที่พูดออกมาแบบไม่อายปาก พร้อมส่งยิ้มหวานไปให้

พรางก้าวเดินไปยังเจ้าของประโยค
อย่างช้าๆ แล้วหยุดอยู่ตรงหน้าชายคนนั้น เงยหน้ามองกระตุกยิ้มกริ้มมุมปากด้านซ้ายอย่างมีเลศนัย

พร้อมยกนิ้วเรียวสวย ไล่ไปตามอกด้านขวาของอีกคน แล้วจ้องหน้าอย่างไม่กระพริบ พรางขยับปากเอ่ยประโยคออกมาช้าๆเฉื่อยๆอย่างไม่ยอมแพ้

"ลีลาาาามันไม่สำคัญ.........มันอยู่ที่แรงกดแรงดัน
และซอยถี่
"

หึ...คิดจะเล่นกับใครอะ ดูด้วยนะจ๊ะ สุดหล่อ

"สำหรับเพื่อนนายอะ เราไม่ได้จัดท่าไหนมากหรอก ก็แค่นั่ง ยืน นอน ธรรมดา " ผมพูดพร้อมกัดริมฝีปากตัวเองจ้องหน้าอีกคนด้วยสายตาหยาดเยิ้มสุดกำลัง

"แต่ถ้านาย อยากจะจัด 2p กันแบบสองต่อสอง"

ผมพูดด้วยน้ำเสียงยานๆ พร้อมยกมือไล่ไปตามแผงอกที่ถูกปลกคลุมไปด้วยเสื้อนักเรียนสีขาว
อย่างช้าๆ แล้วยกปลายข้อมือขึ้นคล้องคออีกคน
อย่างชำนาญการ พร้อมต่ออีกประโยค

"ก็บอกนะ"


 ผมจ้องคนตรงหน้าที่เอาแต่เม้มปากมองผมด้วยสายตาหยาดเยิ้มให้ผม

ผมละข้อมือที่คล้องคออีกคนออกอย่างประนีถ
ก่อนที่จะหันหลังเดินออกไปด้านนอก ปล่อยให้
อีกคนที่ยืนนิ่งราวกับหินแข็งยังไงยังงั้น

.................................
เป็นไงดุเดือดกันไหมเอ่ย   :hao6:
เดียวมาต่อตอนที่ 11 อีกนะครับผม

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
กรี๊ด แซ่บค๊าาา  :hao6:
เอาอีกๆๆๆๆ  :hao7:

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
เด็ดสะระตี่มากเจ้าค่ะ

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ต่อจากเดิม


Aom : Past


.....หลังจากที่ผมปะทะคารมอันสุดสยิ้วกับศัตรู
เบอร์หนึ่งของผมแล้ว ผมก็เดินลงมาจากชั้นเรียน
ยิ้มย่องอย่างสบายอารมณ์สุนทรี   หึ สะใจจริงโว้ยยย!!

ยิ่งตอนที่เห็นสีหน้าของนายนั้น ที่มองผมแววตาไม่กระพริบ อ้าริมฝีปากหวอ  ผมก็อดขำเป็นไม่ได้

ผมเดินลงมาเรื่อยๆด้วยรอยยิ้มอัน แสนจะสะใจ
แต่ไม่รู้เลยว่าต้องมาเจอเขากับอีกคน

" ออม..."

ผมเดินลงมาถึงชั้นสองของอาคารเรียน จน
จ๊ะเอ๋เข้ากับแม็กที่เดินสวนขึ้นมาจากชั้นหนึ่งอย่าง
พอดิบพอดี  ~ เห้ออ หนีเสือปะจระเข้ จริงๆ  :katai1:

"อ้าว..วว..แม็ก" ผมเปรยออกไป


"ออม...มานานแล้วอ่อ" แม็กถามผม

 
"ก็มาสักพักนึงแล้วละ .. แล้วนี่แม็กหายดีแล้วหรอ"

ผมถามอาการป่วยของแม็ก ที่ฟังมาจากนังเพื่อนตัวดีที่ทิ้งผมให้ต้องเผชิญกับแรงกดดันอย่างมหาสารเมื่อวานนี้

" ออมรู้ด้วยอ๋อว่าเราไม่สบาย" แม็กเลิ้กคิ้วขึ้นถาม
อย่างสงสัย

" อ๋อ หวาบอกเรานะ" ผมตอบแม็กให้หายสงสัย
แม็กพยักหน้าขึ้นลงพร้อมกับยิ้มเจ้าเลห์ส่งออกมา

"เป็นห่วงเราด้วยอ๋อ" เอาแผนที่ประเทศไทยหน่อยม่ะแม็ก รู้สึกว่าจะ หลง ไปไหนแล้วไม่รู้ เห้ออ

 :mew5: :mew5:

ผมยิ้มอย่างเจือนๆส่งให้แม็กไป

"เอ่อ..แล้วนี่ หวามากับแม็กด้วยหรือเปล่า" ผมเปลี่ยนเรื่องสนทนาอย่างกระทันหัน

"มาแล้วละ เห็นอยู่ใต้อาคารอเนก คงจะหาออมอยู่
ละมั่ง ไม่นึกว่าจะมาอยู่ที่นี้" แม็กตอบ

"อืม...งั้นเราไปหาพวกหวาก่อนนะ" ผมพูดออกไป
โดยไม่รอฟังคำตอบจากปากแม็ก รีบจ้ำอ้าวเดินลงมาทันที ~หึ๋ย~...รู้สึกอยู่กับแม็กทีไรไม่ค่อยปลอดภัยทุกที

ผมเดิมมายังอาคารอเนกประสงค์ เห็นนังเพื่อนสองตัวที่กำลังยืนชะเง้อคอยาวเป็นหมารออาหาร
ถ้าให้ผมเดานะครับ คงมองหาผมอยู่แน่ๆ
ผมจึงรียเร่งฝีเท้าก้าวเข้าไปทันที

"มานานยังวะ ปล่อยให้กูกับอีต้อมรอตังนาน"
พอผมก้าวมาถึง นังหวาก็รีบเปิดปากอารัมภบท

"ไปเก็บกระเป๋ามาอะ วันนี้รถแม่งมารับเร็วอะดิ"
ผมบอกอย่างหัวเสียออกไป

"เออๆ แล้วเมื่อวาน ไปถึงไหนว่ะ" ต้อมพูดไปพร้อมกับทำท่ารอลุ้นชิงโชคอะไรสักอย่าง :sad4:

"ถึงอะไรของมึงวะ"  :hao4:ผมเคียงคอกระพริบตาทำท่าอย่างงงๆ

"แหม...อย่ามาทำเป็นไม่รู้เลยดีกว่า แล้ว.วว.ตกลง
กินไอติมโคนหรือไอติม แท่งว่ะ อิอิ"
หวาพูดพร้อมหัวเราะคิกคักกับต้อมสองคน

"ทั้งโคนทั้งแท่งย่ะ"

"เชร้ดดด/เชร้ดดด/เชร้ดดด55555"


เราสามคนพูดออกมาพร้อมกัน พรางหัวเราะกัน
ลั่นอาคารอเนกประสงค์ จนเด็กนักเรียนทั้งมอปลายและมอต้นต่างกันหันมามองกันเป็นตาเดียว

"รู้งี้นะ...ไม่ไปยังจะดีกว่า หึ๋ย~"   :z3:

ผมบ่นอย่างหัวเสีย

"ทำไมวะ ซันเขาไม่ยิ้มมึงหรอ" ยิ้มพ่องงง!!
มึงสิหวา

"อีอิมแม่งเผากูสารพัดสารเพ"

"เอ้าาา..แล้วมึงเอามันไปด้วยทำไมอะ"
ต้อมถาม

"เล้ากูจะไปด้วยซะขนาดนั้น จะเป็นจะตายให้ได้"

"เดี๋ยวนะ สรุปสั้นๆ  พัง "  o22หวาพูด ผมพยักหน้าเบะปากแหย่ๆ หวาเปลี่ยนมาห่อใหล่ลง

" ....นกเอ๋ย นกจ๋า...." ต้อมพูดพร้อมขยับขอมือไปมาให้คลายนก แสดงความหมายถึงว่า
" !!อดแดก!!"

"แห๊ม ชั่งเหอะน่า เดทแรกพัง เดทสองอาจจะเวอก์ มีครั้งแรก มันก็ต้องมีครั้งที่สองสิเชื่อกู"
หวาบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ

"เฮ้อออ" ผมถอนหายใจออกมาอย่างยกใหญ่

"พอๆเลิกคิดๆไปกินข้าวกันดีกว่า หิวละ
 แหละในฐานะที่วันนี้มึงปล่อยให้พวกกูรอตั้งนาน
สองนาน มึงต้องเป็นคนเลี้ยงโจ็กยายแจ่มกูกับอีต้อมคนละสองชาม โอเคะ"
นังหวาพูดพร้อมจ้องหน้าเขม็ง กับนังต้อมที่
พยักหน้ารัวๆขึ้นลง

นี่แหละครับ มิตรภาพที่ดี ต้องมีการแดก ไม่ใช่แค่
แดกเฉยๆนะครับ แดกฟรีด้วย  :mew5:

........................................................................


    วิชาแรกของวันนี้ เป็นวิชาภาษาไทยประยุกต์ครับหรือวิชาเพิ่มเติม พวกเราสามคนสุ่มหัวเม้าท์นินทาชาวบ้านอย่างสนุกปาก คนนู้นที คนนี้ที เม้าท์ไปขำไปกันอย่างสนุกสนาน เฮฮา

นี่แหละครับ การใช้เวลาที่ครูประจำวิชายังไม่มาให้เป็นประโยชน์ แบบไม่ให้ศูนย์เปล่า :mew4:

"กูล่ะหมั่นหน้าอีกระเทยรุ่นพี่5/4 ฉิบหาย ในสมอง
ตอนเนีย คงคิดว่าตัวเองสวยมากมั่ง อึ๋ย~
กูเดินใกล้ๆนึกว่าสิงโตนาเนีย เจอกูทีมองแม่ง
เหมือนกะจะแดกกูเข้าไปทั้งเนื้อทั้งตัว"

 ต้อมเปิดปากเม้าท์กระเทยรุ่นพี่หัวโตหน้าเพลียะคนนึง ที่เจอผมกับอีต้อมทีไรต้องมีจิกมีกัดตลอด

"สงกะสัยกูสวยกว่า เลยริคิดอิจฉาริษยากูแน่เลอะ"
โห้ยย...มึงไปเอาความมั่นมากจากไหนมากมาย
เนียอีต้อม

"อือหืม... พูดไม่เจรงใจเจ้าที่โรงเรียนเลยนะ อีด_ก
มั่นอกมั่นใจอะไรขนาดน๊านนน"
หวาตอกกลับด้วย
น้ำเสียงที่ลากยาวเยียด ผมไม่พูดอะไรได้แต่นั่งขำ
อยู่ข้างๆมันสองตัว

"โอ้ย.. :katai3: เรื่องพันธ์เนียะ ก็เห็นๆกันอยู่ ไม่ต้องพูดอะไรเยอะหรอก" อะไรที่ว่ามั่นแล้วยังต้องสยบหลบมึงเลยต้อม

"อาจารย์แม่มาแล้ววววว!!!"

  หวากำลังที่จะปริปากสังเวียนกับต้อมต่อ
ก็ต้องชะงัก เมื่อกระถิ่นหัวหน้าห้องตัวเตี้ย วิ่งเข้ามาในห้องพร้อมตะโกนบอกทุกคน ให้เตรียมตัว
กันกลับเข้าที่เข้าทาง ทุกคนเหมือนมีปุ่มอัตโนมัติ
แยกย้ายขยับตัวกลับที่อย่างรวดเร็วชำนาญการ


หลังจากที่ทุกคนในห้องกลับเข้าที่กันได้ไม่นาน
อาจารย์เบญจวรรณหรืออาจารย์แม่คุณครูประจำวิชาภาษาไทย ในนามที่หลายๆคนรู้จักและเกรงกลัวเป็นอันดับสองของโรงเรียน รองมาจาก รองปิยเนตร ฝ่ายปกครองที่ใครๆแค่เห็นด้วยแนวไกลในระยะระดับสายตา จากที่อยู่กันเป็นกลุ่มๆใหญ่ หายสลายแยกย้ายกันไปในพริบตาด้วยเวลาอันรวดเร็วและน้อยนิด
 เห๊อะ.. นี้แหละครับอำนาจและอิทธิพลของอาจารย์โรงเรียนนี้

โต๊ะเรียนที่จัดเป็นระเบียบเนียบเนียน ไม่มีล่องลอย
ลิกคิวก์หรือปากกาหน้าไหน ได้ปรากฏให้เห็นแม้แต่นิดเดียวบนโต๊ะ บวกกับบรรยากาศอันเงียบสงัดไม่ได้ยินแม้แต่เสียงไอเสียงจาม  เข้ากับทุกคนที่นั่งตัวตรงไม่พิงพนักเก้าอี้เลยแม้แต่น้อย

"นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ" เสียงกระถิ่นหัว
หน้าห้องดังขึ้น พร้อมกับร่างสูงอายุที่เดินย่างก้าว
เข้ามาภายในห้อง

"สวัสดีครับคุณครู/สวัสดีค่ะคุณครู" ทุกคนในห้องเรียนขานรับอย่างต่อเนื่อง

"อืม......... วันนี้แม่จะให้ลูกจับกลุ่มกันนะ แม่จะให้ทำโครงงานเกี่ยวกับสัตว์สงวน ห้องนี้มีกี่คน
สี่สิบแปดคนใช่ไหม จับกลุ่มละแปดคน ได้หกกลุ่ม
ลงตัวกันพอดี เอ๊า..แยกย้ายกันจับกลุ่มเลยลูก"

 อาจารย์แม่พูดจบ ทุกคนในห้องก็ต่างพากันลุกจากเก้าอี้เพื่อไปจับกลุ่มกันเตรียมทำโครงงาน

พวกผมสามคนยัง
นั่งนิ่งอยู่กับที่ไม่ได้ลุกไปไหน เพราะไม่รู้จะนำใคร
เข้ามาอีก ที่สนิทๆก็มี ผม ต้อม หวา เท่านั้นเอง

โปรดติดตามตอนต่อไป..................................

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
บรรยายอ่านง่ายดีค่ะ
ซันเสี่ยวมาก
รอว่าเมื่อไหร่พระเอกจะรักนางเอก55

ออฟไลน์ manami_01

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 980
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +72/-1
แม็กนี่ยังไงหว่ามีแฟนแล้วมาเล้งออมทำไมเนี่ย

ให้สองหนุ่มหล่อ เอ็มกับซันดีกว่ามั้ย ฮึมมมมมม  :m16:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
 
ตอนที่ 12


 อาจารย์แม่พูดจบ ทุกคนในห้องก็ต่างพากันลุกจากเก้าอี้เพื่อไปจับกลุ่มกันเตรียมทำโครงงาน

พวกผมสามคนยัง
นั่งนิ่งอยู่กับที่ไม่ได้ลุกไปไหน เพราะไม่รู้จะนำใคร
เข้ามาอีก ที่สนิทๆก็มี ผม ต้อม หวา เท่านั้นเอง

"ออมครับ..."

แต่ยังไม่ทันที่จะทำอะไร ก็มีเสียง
ทุ้มๆหวานๆกับรอยยิ้มเท่ๆที่ผมคุ้นหูอยู่เป็นประจำ ดังแว่วมาจากทางด้านหลังพวกผม พร้อมกับก้าวฝีเท้าเร่งรีบเดินมาหาผม

"ซัน" ผมขานรับ

"ออมมีกลุ่มยังครับ" ซันถามผม พร้อมกับส่งยิ้มตาหยี่มาให้ผมที่นั่งเฉยอยู่บนเก้าอี้

" ก็....มีกันแค่สามคนนี้แหละ" ผมตอบ

"ออมไปอยู่กับเขานะ" ซันต้วง

"เห้ยๆ ซันยังไม่แต่งจะพาไปอยู่แล้วอ๋อ" หวาพูดออกแนวติดตลก :hao6: (แต่กับผม......ไ ม่ ต ล ก)

"ซันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นหวา ซันหมายความว่าให้ไปอยู่กลุ่มเดียวกับซัน" ซันหันไปพูดกับหวา

"กลุ่มซันยังไม่ครบหรอ" ผมถามต่อ

"ยังครับ...ก็ถึงได้มาชวนออมไง กลุ่มออมมีสาม
กลุ่มซันมีห้า รวมกันก็เป็นแปดพอดี" ซันสาธยาย

"กลุ่มซันมีหกคนไม่ใช่หรอ"

 ผมถามซัน เพราะกลุ่มของซันจะมีอยู่หกคนถ้าผมจำไม่ผิด ก็คือ ซัน ทัด ป่าน เฟริส์ นัด และก่อ...เอ่มม :katai1: นายนั้นแหละ ไม่ใช่เหรอ แล้วเมื่อกี้ซันบอกห้าคน อะไรกันแน่ ผมงง?ไปหมดแล้ว

"อ๋อ ... ไอ้ป่านมันออกไปจับอยู่กลุ่มแฟนมันนะ ก็เลยเหลือแค่ห้าคน" ซันบอกให้ผมหายข้อข้องใจ
ผมพยักหน้าขึ้นลงอย่างช้าๆ

"นะครับ...ผม" มาอีกแล้ว!!! ท่าไม้ตายการอ้อน
แบบน้องหมาพันธ์ชิซุขอเพชรดีกรี น่ารักน่าชังขนาดนี้ ใครไม่ยอมก็บ้าเล่า  หึ๋ย... :z1:

"พวกแกว่าไง" ผมหันไปถามนั่งเพื่อนสองตัว
ที่ท่าทำทางล้อเลียนที่ซันอ้อนผมเมื่อตระกี้ บวกกับท่าอาเจียนออกมาพร้อมๆกัน

"โห้ยย...ไม่ต้องถามกูสองคนหรอก กูกับอีต้อม
ยังไงก็ได้" หวาพูดพรางทำท่าแฟร์ๆ

"ช่ายๆ .. ดีสะอีก ได้อยู่กับกลุ่มปู้อจายหล่อๆอย่าง
เงีย ใครไม่เอาก็บ้าและ" ใช่บ้า มึงนะบ้า ไม่ใช่บ้าธรรดานะ บ้าผู้ชายด้วย

ผมหันกลับมามองหน้าซัน แล้วพยักหน้าแสดงความหมายถึงว่า ตกลง

...................................................................


Mam : Past


โห่ยโครงงาน ... โครงงานทุกปีเลยเหรอว่ะ
เบื่อโว้ย... แล้วให้มาจับกลุ่มอะไรแปดคนอีก  เฮ้ออ..

"ป่าน....ป่านไปอยู่กลุ่มเนมนะ" เนมแฟนสาวของ
ไอ้ป่านเดินมายังกลุ่มผม พร้อมกับชักชวนให้ไอ้ป่านไปอยู่กลุ่มด้วย

"เห้ยพวก...กูไปอยู่กลุ่มเนมนะเว้ย" ไอ้ป่านหันมา
บอกพวกผม ก่อนที่จะเดินควงเอวไปกับเนม
ไอ้เชี้ย...แฟนอ้อนนิอ้อนหน่อย ทำเป็นเคลิ้ม ไอ้สัส

"อ้าวเชี้ยแม่ง...ทีนี้ก็เหลือห้าคนดิว่ะ" ไอ้ทัดหัน
มาพูด

"แล้วจะเอาใครมาอยู่กลุ่มเราอีกละ" เฟริส์ต่อ

"ไม่ต้องห่วงเว้ยพวกมึง เดี๋ยวกูไปเรียกเมียกูมาอยู่
ด้วย" ไอ้ซันพูด พร้อมยิ้มหันหน้าไปทาง อีตุ๊ดมั่ว
ที่เตรียมตัวกำลังจะเดินออกไป

หึหึ....กูอยากให้มึงมาเห็นเมื่อช้าที่มันยั่วกู จนกระปู่กูโด่จริงๆเล๊ย ไอ้ซัน

"โห้ยย! ไอ้เหี้ยซันแม่ง...ยังไม่ได้ฟันเรียกว่าเมียเต็มปากเต็มคำแล้วเหรอวะ  ไอ้นี้นิร้ายเว้ย " ไอ้ทัดแซวไอ้ซัน

"ตอนนี้ยัง แต่ตอนหน้าไม่แน่" ไอ้ซันพูดแนวทะเล้น

"เสียงจะเอ็กซ์แค่ไหนกันว่ะ สาสสสส อ๊า อ๊ะ อ๊า " ไอ้ทัดพูดพร้อมดัดเสียง ทำหน้าตาเยิ้มๆปากขยุบขยิบอย่างจิ้มลิ้ม

" ค _ ย สัสทัด ลามปามนะมึง" ไอ้ซันด่าไอ้ทัดปิดท้าย ก่อนที่จะเดินไปยังกลุ่มอีตุ๊ดนั้น


  หึ......กูก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าเสียงจะเร้าใจขนาดไหน จะกระเส่าเหมือนเมื่อเช้า ที่มึงทำให้น้องชายอันมหิมากูตื่นได้ไหม อยากจะรู้จริงๆ หึหึ o18
 
โปรดติดตามต่อนต่อไป..........................................

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
สนุกมากค่ะ
ชอบวิธีการเล่าเรื่อง

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
เสร็จแน่ๆเลยนายเอกเรา  :hao6:

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
น่าสนๆ เนื้อเรื่องธรรมดา ง่ายๆดี แต่ว่าคำผิดเยอะมากกกก เช่น past -->part

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0

ตอนที่ 13

Aom : Part

          พอผมตอบตกลงซันไปเสร็จศัพท์เรียบร้อย ที่จะไปอยู่กลุ่มด้วย ซันก็พาพวกผมสามคนมาผสมโรงกับกลุ่มพวกซันอีกที และผมก็รู้ดีว่า ถ้ามาอยู่กลุ่มนี้แล้ว
 
จะต้องเผชิญหน้าชะตากรรมกับใคร..........


"เห้ยพวกมึง หวา ต้อม ออม มาอยู่กลุ่มเราด้วย"
 
ซันเอ่ยปากบอกพวกทัด ขณะที่มาถึง

"สวัสดีจ้าหนุ่มๆ .... เราชื่อต้อมนะ" นังต้อมพอ
มาถึงก็เอ่ยปากแนะนำตัว อย่างดัดจริต

"ครับผม แต่ผมว่าไม่มีใครถามนะครับ" ทัดตอบสวนต้อมอย่างเจ็บแสบแสนสาหัส

 ฮ่าฮ่า เป็นไงละมึง อีต้อม
เจอผู้ชายสวนเข้าบ้างละเป็นไง

"55555555 :hao6:" ทุกคนในกลุ่มหัวเราะออกมาพร้อมกัน จนทำให้อีกฝ่ายหน้ามุ่ย เป็นหมาหงอยไปโดยปริยาย พรางขมวดคิ้วจองมองไปหาเจ้าของประโยคเมื่อกี้

"ฟายทัด มึงก็ไปว่าเขา เขาก็อยากแนะนำให้เรา
รู้จักมั่งดิว่ะ  ใช่มั้ยจ้ะต้อม" เฟริส์พูดแล้วหันไปหาต้อม

ต้อมพยักหน้าหงึกๆ เบะปากทำท่าอย่างคนจะร้องไห้    แหม มารยาเก่งเหลือเกิ๊น ไปอยู่ช่องสามเล่นละครหลังข่าวใหม่อีต้อม

ทุกคนยังหัวเราะกันต่อเนือง ขณะที่ผมเส่สายตา
ไปสะดุดกับ ดวงตากลมโตที่จองเขม็งเข็งกราว มาทางผมอย่างแบบไปลดละ  หึ คิดว่าออมคนเนียจะยอม จะไม่สู้หรอจ๊ะ บอกเลยนะว่า  คิดผิด!!!!!!!!!

    ผมตวัดสายตาจองปะทะอย่างดุเดือด พร้อม
กับยิ้มอย่างผู้ชนะส่งไป จนทำให้อีกคนคิ้วขมวด
ผูกกันเป็นโบว์กลับมา :hao3:

 หึ คงคิดว่าคนอย่างผมจะไม่สู้ไม่ต่อรองละสิ ก็ใช่ ถ้าเกิดมันเป็นเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ มันไม่ใช่ สำหรับผมอีกแล้ว

ผมมองด้วยดวงตาอันพริ้มพราวราวกับเหยี่ยวจองอาหาร พร้อมที่จะเขมือบเหยื่อได้ทุกเมื่อตลอดเวลา และสิ่งที่ผมไม่คิดว่าอีกคนต้องเป็นฝ่ายหลบ
สายตาผมแทน พร้อมกับแสดงท่าทางไม่สบอารมณ์ออกมาให้เห็นอีกด้วย

"ออม เป็นอะไรรึเปล่าครับ เห็นเงียบนานแล้วนะ" ผมปรับสายตากลับมายังซันที่จับข้อมือเรียก ผมส่ายหน้าแสดงความบอกว่าไม่เป็นอะไร


"เธอ และเธออะ ชื่อไรหรอจ๊ะ" ทัดพอแซวต้อมเสร็จก็หันมาแซวหวาต่อ ที่เป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มนี

"หวา" หวาตอบไปแบบใสใส

"หึ๋ย~ อยากกินลูกหวาจังเลย" ทัดแซวหวาอีกครั้ง
พร้อมกับเฟริส์ที่หัวเราะคิกคักตามมาด้วย

"ลูกหวาไม่มีให้กินหรอกจ๊ะ มีแต่ตีนหวาไว้ให้อมเล่นๆ จะเอาไหมจ๊ะ" หวาตอบพรางแกว่งส้นตรีน
ไปมา จนทำให้ทัดกับเฟริส์หงายเงิบตามๆกันไปเลยทีเดียว

"โหดซ่ะด้วย5555" เฟริส์กับทัดพูดออกมาพร้อมกันพรางหัวเราะอย่างสบายอารมณ์

"ออมคร้าบบ " ทัดที่นั่งเก้าอี้ข้างซันหันมาเรียกผม
พร้อมส่งสายตากรุ้มกริ้มยักกระพริบถี่ๆมาให้ผม
ที่นั่งอีกด้านของซัน

ผมกำลังจะปริปากตอบทัด แต่ซันกลับชิงหันไปพูดกับทัดก่อน

"ไอ้สัส เมียกู" ซันหันหน้าไปหาทัด พร้อมพูดประโยคสั่นๆเบาๆที่ผมได้ยินไม่ชัดแค่ผ่านหูไปแว้วๆ
ว่า "ไอ้ซัส เซียนู" อะไรสักอย่างนี่แหละครับ
 
"ห้ะ...เมื่อกี้ซันพูดว่าไงนะ"
จนผมต้องถามซันกลับไปอย่างสงสัย ? :ruready

"อะ.อ๋อ..ซันบอกมันว่าซันอยากกิน "สลัด ปลาทู" นะ ก็เลยจะให้มันไปซื้อเย็นนี้นะ"
ผมพยักหน้าขึ้นลงแสดงถึงความเข้าใจ ผมไม่ได้ทักถ้วงต่อะไรมาก จน

"อ้าว จับกลุ่มกันเสร็จแล้วใช่ไหม ทีนี้ก็ให้ลูกๆ
หาสัตว์สงวนอะไรก็ได้ กลุ่มละหนึ่งอย่าง หกกลุ่มห้ามซ้ำกัน เอ้า..ชั่วโมงนี้แม่จะให้คิดวิธีการวางแผนทำโครงงานละกัน แล้วชั่วโมงหน้าออกมาพรีเซนต์ให้แม่ฟัง เข้าใจไหม งานชิ้นนี้ ยี่สิบคะแนน ไปแยกย้ายกันไปทำ"

เสียงอาจารย์แม่เอ่ยขึ้น พร้อมอธิบายคุณลักษณะของงาน แล้วสั่งให้แยกย้ายกันไปทำงาน

ซีกของทางกลุ่มผม แยกออกมาอีกด้านของมุมห้อง
ต่างคนต่างก็ออกความคิดเห็นว่าจะทำโครงงานเรื่องสัตว์สงวนของไทยตัวไหนดี

"เห้ยๆ...กูว่าเอาจิ้งเหลนดีไหมว่ะ แม่งงุงงิ้งดีวะสาด"
เฟริส์ออกความคิดเห็น  5555 จิ้งเหลน กุละขำ

!!!ผัวะ!!!


เสียงฝามือกัมหันต์ของทัดฟาดฟันลงไปตรงกลางกบาลของเฟริส์อย่างเต็มกำลัง

"จิ้งเหลนพ่องงมึงเน่...ไอ้เฟริส์ จิ้งเหลนบ้านก๋งมึงเป็นสัตว์สงวนหรอไอ้สัส มึงนี่ เขาจะคุยกันเป็นงานเป็นการ
มึงนี่นอกเรื่องตลอดเลย สัส..........

เออแต่กูว่า จิ้งจก ก็ดีนะพวกมึง
"


!!!!ผัวะ/ผัวะ!!!!


คราวนี้มาสองเด้งเลยครับ ทั้งเฟริส์ ทั้งซันเลย 555
ทุกคนในกลุ่มหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน

"แห๊มเหี้ย... กูก็แค่คลายเครียดก็แค่เนียะ เล่นซะ
กูมึนเลยสัส" ทัดท้วง 5555มันก็สมควรที่จะโดนแหละครับ

"คลายเครียดพ่องงมึงสิ ถ้าหาไม่ได้กูจะฟ้องอาจารย์แม่
ว่ามึงไม่ให้ความร่วมมือไม่ช่วยแถมยังกวนอีก แม่งกลุ่มอื่นเขาไปกันยั้นไหนแล้วไอ่ห่า" เฟริส์พูด

"แง๊... ไอ้เหี้ยเฟริส์  ทีมึงละจิ้งเหลนอะ" ทัดไม่มีทางยอม

"อ้าวไอ้สัส ก็กูไม่รู้จริงๆนี้หว่า กูเคยอ่านมา" เฟิรส์เถียงต่อ

"หนังสือเล่มไหนวะ บอกว่าจิ้งเหลนเป็นสัตว์สงวน กูจะไปเผาทิ้งแม่งตอนนี้แหละ  ห่าา" ต่างคนต่างไม่ยอม

ผมนั่งขำศึกระหว่างจิ้งเหลนกับจิ้งจกที่ต่อล้อต่อเถียง
กันมาพักใหญ่ ที่ไม่มีสาระแม้แต่น้อย
จนรู้สึกได้ว่ามีคนมานั่งซ้อนหลังผม โดยเยียดขายาวขาวมาแนบขาผมที่นั่งท่าขัดสมาธิ

พร้อมนำมือสอดเข้ามาระหว่างรักแร้ของผม แล้วจับผสานกันอย่างชิ้นเชิง คือง่ายๆนะครับ กอดผมอยู่นั้นแหละ
แต่พอผมหันไปก็ต้องตกใจ เพราะคนที่กอดผมจากด้านหลังพร้อมนำคางมาพิงไหลผมอยู่นั้นก็คือซันนั่นเอง

ผมหันกลับมามองเพื่อนๆที่กำลังคุยกันออกรสออกราวอย่างสนุกสนานเฮฮา ที่ไม้ได้สนใจมาทางผมกับซันแม้แต่น้อย จึงทำให้ผมโล่งใจทันที

 แต่ก็ไม่วายที่จะลำบากใจ กับอีกสายตาคู่นึ่งที่ผมคุ้นเคยเป็นอย่างดี กำลังจ้องมองมาทางผมกับซันอย่างเขม็ง

จนทำให้สมองผมคิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้ทันที  หึ o18

ผมยิ้มส่งไปให้ยังอีกฝ่าย ที่ไม่มีทีท่าเส่สายตาไปทางอื่นเลยแม้แต่น้อย พรางไปจับมือกับอีกคนที่กอดอยู่ในแนวระดับเอวผม กระชับให้แนบแน่นยิ่งกว่าเดิม แล้วหันไปยิ้มกับซันด้วยรอยยิ้มอันหวานฉ่ำจับใจเท่าทีจะทำได้ เหมือนยั่วอาร์ณไฟอีกฝ่ายให้ลุกสู้ แต่ดูหมือนว่าซันจะชอบและถูกใจที่ผมทำกริยาอย่างนี้มาก หึ ... เห็นหน้าสวยๆหวานๆใสๆแบบเนีย ถ้าร้ายแล้วร้ายถึงที่สุดนะจ๊ะ o18

ผมแค้นและเคืองที่เมื่อเช้านายนั้นหาว่าผมใช้กิเลศโรคะต่างๆ ให้ซันมาชอบผม ทั้งๆที่ผมไม่เคยขอให้ซันมารักมาชอบผมเลย แต่ก็นะ... ถ้าคิดยังงั้น ผมก็ทำให้ได้
เพราะผมไม่สามารถเปลี่ยนความคิดของใครได้อยู่แล้ว

"แล้วกลุ่มเราจะเอาตัวอะไรดีว่ะ กลุ่มอื่นแม่งก็เอาตัวหลักๆเด่นๆไปหมดและ" ทัดพูดขึ้น ขณะที่ซันยังไม่มีทีท่าจะปล่อยมือที่ประสานอยู่กับเอวผมแม้แต่น้อย

"กูว่านกเงือกดีไหมวะ" นัดร่วมออกความคิดเห็น

"เออกูว่าก็ดีนะ พวกมึงว่าไงวะ" เฟริส์ร่วมต่อ

ทุกคนก็ต่างเออ ออ ห่อ หมกกันไปตามๆกัน จน!!!

"กูว่านกเงือกเนื้อหาแม่งซับซ้อนไปวะ เวลาพรีเซนต์มันคงยากไป" 

เสียงปริศนาของอีกคน ที่ไม่เคยออกความคิดเห็นเลยตั้งแต่ต้นเรื่อง กลับมาออกความคิดเห็นอะไรตอนนี้

"เห้ยนานๆที ไอ้คุณชายจะออกความคิดเห็นเว้ย"
 เฟริส์แซว

"หรอว่ะ แล้วมึงจะเอาตัวอะไรละ ไอ้เอ็ม" ทัดเอ่ยถาม

"กูว่า แรด ดีกว่าว่ะ เหมาะกับกลุ่มเราที่สุดและ พวกมึง
ลองคิดดูนะเว่ย แรด เนื้อหาก็หาง่าย ไม่ต้องอะไรมาก
ก็อีกแค่วิ่งตามผู้ชายไปวันๆ เอาหน่อไซร้ไปไซร้มายั่วตัวผู้ !!!! จะไปยากอะไรว่ะ
:katai1: :katai1:

กรื้ดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!กรื้ดดดดดดดดดดดด
:fire: :angry2: :m16: :m31:

นายนั้นพูดไปมองผมไปพรางขยับปากเน้นคำว่า "แรด"  ชัดๆ แสดงความหมายอย่างชัดเจน
แจ่มแจ้งว่ากำลังด่าผมทางอ้อมอยู่ ว่าผมเป็นสัตว์สงวนชนิดนั้นที่นายนั้นกำลังเอ่ยถึง ผมพยายามเก็บอาร์มณให้เป็นปกติที่สุด ทั้งๆที่ในใจอยากจะเข้าไปต่อยปากหมาไม่รับประทานของนายนั้นสุดจะทน เกิดมาพ่อกับแม่ของผมยังไม่เคยว่าผมเสียๆหายอย่างนี้มาก่อนเลย แล้วนายนั้นเป็นใครถึงมาว่าผมอย่างนี้ ผมยอมไม่ได้ อร๊ายยย :serius2: :serius2:

"เออใช่ๆ กูว่าเนื้อหาแม่งก็หาง่ายดีนะเว้ย แต่คำว่าแรดมึงนี่เน้นเหลือเกินนะ " เฟริส์พูด เห็นดีเห็นชอบซะเหลือเกิ๊น

"นั้นสรุปตกลงเอาแรด" ทัดเสริมต่อ กูไม่ยอม!!!!!!!!

ผมหันกลับไปมองอีกฝ่ายอีกครั้ง
ด้วยสายตาพิฆาต แต่สิ่งทีทำให้ผมเจ็บใจยิ่งไปอีกก็คือ สายตาที่อีกฝ่ายส่งมาพร้อมกับรอยยิ้มอย่างกริ้มเกรยอย่างผู้ชนะ นี่ผมพลาดท่าให้นายนั้นอีกแล้วใช่มั้ย


อึ๋ย ~ !!!! ผมไม่ยอม!!!!!!!!!!


 :angry2: :serius2: :m31:
โปรดติดตามตอนต่อไป ...................................................

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
สู้มันลูก

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
อย่างฮาอ่ะ เขียนสนุกดี

ออฟไลน์ Laliat

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
 :z3: มาต่อด่วนๆ :mew1:

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
มาต่อไวๆน๊าาาา  :katai1:

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ตอนที่ 14
 
       เวลาผ่านมาจนถึงคาบที่สี่ ไกล้จะได้เวลาพักเที่ยงแล้ว ชั่วโมงนี้เป็นวิชาคณิตศาสตร์ อาจารย์สอนเสร็จแล้วจนมีงานสั่งให้ทำให้ส่งภายในชั่วโมงนี้ 

หึ  มีใครผู้ใดไม่ส่งเป็นอันต้องเจอหวายมหัตน์อันยาวเรียวของอาจารย์ท่านแกเป็นแน่ 
   
"เสร็จซ่ะที" ผมขยับปากกาขึ้นเพื่อแสดงว่าเป็นอันการเสร็จเรียบร้อย

"มึงๆ เอามาให้กูลอกมั่ง" อีต้อมสะกิดผม

"เออๆ เร็วๆนะมึงกูหิวข้าวแล้ว" ผมพูดพร้อมยื่นสมุดงานให้มันลอก

"เออๆ " มันรับไป แล้วรีบกูรีกูจอ ลอกงานอย่างรวดเร็ว

     ผมนั่งรอมันลอกการบ้าน  จนรู้สึกว่าตัวเองปวดฉิ้งฉ่องขึ้นมาอย่างกระทันหัน

"ปวดฉิ้ง..วะมึง" ผมหันมาบอกต้อมขณะที่มันกำลังก้มหน้าลอกงานอย่างขมักเขม่น

"หรอ ไปดิ กูไปเป็นเพื่อน" ต้อมพูดไปหน้ายังก้มข้อมือก็ขยับเขียนงานไป

"ไม่ต้องอะ มึงลอกไปเถอะ เดียวงานก็ไม่เสร็จ
กูไปกับอีหวาเอง"
ผมบอกมัน เห็นแล้วสงสาร รู้ว่าตัวเองงานไม่เสร็จแล้วจะโดนตี ยังจะมีน้ำใจงามอาสาไปเป็นเพื่อนอีก เฮ้อออ :เฮ้อ:

ผมพูดเสร็จหันไปทางหวา ที่นั่งอยู่ด้านหน้าผม อีนี่ก็อีกตัวนั่งก้มหน้าตั้งหน้าตั้งตาลอกหยิ้กๆ  จนผมรู้ปลงชัดแจ้งแดงแจ้แล้วว่า  กูต้องไปคนเดียว !!  สินะ

ผมขออนุญาตอาจารย์ประจำวิชา ก่อนที่จะลุกแล้วเดินลงมาเพื่อมาเข้าห้องน้ำชายใต้อาคาร ที่ปรอดโปร่งผู้คนให้เห็นแม้แต่น้อย ผมเดินเข้ามาเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าได้ยินเสียงฝีเท้าของคนกำลังเดินตามเข้ามาทางด้านหลัง
ผมไม่ได้เอะใจอะไรก้าวฝีเท้าเดินต่อไป  คงจะเป็นคนที่มาทำธุระเหมือนกัน จนผมคิดแล้วว่ามันไม่ใช่

"เห้ยๆ เข้าห้องน้ำผิดหรือเปล่าครับ...คุณ คน สวย..."

เสียงทุ้มใหญ่เอ่ยขึ้นจากด้านหลัง จนผมหยุดเดินแล้วหันหลังกลับไปมองเจ้าของเสียงนั้น 
นึกไว้ไม่มีผิด เสียงนี้จะเป็นเสียงของใครได้ ถ้าไม่เป็น
ของนายปากปีจอ :katai1:

"ของเธอ อยู่ฝั่งโน้นไม่ใช่หรอครับ" นายนั้นพูดไปพร้อมทำหน้ากวนteen ที่หมายความว่าให้ไปเข้าห้องน้ำหญิงที่อีกฝั่งของอาคาร

"เอ๊ะๆ ลืมไปพวกอย่างเธอคงจะมีห้องน้ำส่วนตัว แต่คงไม่ใช่สิ เพราะเขาไม่ได้สร้างห้องน้ำไว้ให้พวก `ผิดเพศ`อย่างเธอใช้" กกกกกกกกกกรื้ดดดดดดดดด(ในใจ)  :angry2:

ผมไม่สนใจคำพูดของนายนั้น เพียงแต่ส่งยิ้มให้อีกฝ่าย
ถึงตอนนี้ในใจมันจะโมโหแค่ไหนก็ตาม ผมก็ต้องสงบสติอารมณ์ให้อยู่ ผมหันหลังเตรียมจะก้าวเข้าห้องน้ำโดยไม่สนใจ

แต่อีกฝ่ายดันวิ่งมาจับข้อมือผมแล้วแทรกตัวเข้ามาภายในห้องน้ำ ก่อนที่จะดึงให้ผมตามเข้ามา แล้วกดล็อกประตูอย่างชำนาญการรวดเร็ว พร้อมกระชากตัวผมให้หันหลังกลับจนแผ่นหลังของผม ชนเข้ากับแผงอกที่แข็งจนสัมผัสได้ของของนายนั้น พรางสอดมือเข้ามารวบเอวผมจนหายใจไม่ออก ไม่ต้องสงสัยกันหรอกครับ เพราะตอนนี้มันกำลังกอดผมอยู่ อร๊ายยยย!!!

" ชะ ! ช่วย .... งื้อออออออ!!!"

ผมกำลังจะอ้าปาก ขอความช่วยเหลือจากคนภายนอก
แต่มันเร็วยิ่งกว่าลิง เอามืออีกข้างปิดปากสวยของผมทันที ตอนนี้สิ่งที่ผมทำ คือดิ้นอย่างเดียว

"อยู่เฉยๆ ดิว่ะ !!" เฉยพร่อมมมม มึงสิ สัสปล่อยกู :serius2:

" อ่อย... อ่อยยอ่ะ....." ผมพูดไม่รู้เรื่องเพราะมันปิดปากผม
อยู่จนทำให้เสียงที่พูดออกไปเป็นอย่างนั้น

"ห๊ะ ..อ่อย อ่อยก็อ่อย" !!!! ไอ้เหี้ยยยยย กูบอกว่าปล่อย
ไอ้สัส

ผมส่ายหน้าหยิ้กๆ :z3: แสดงให้อีกฝ่ายรู้ว่า ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แล้วพูดใหม่

" อ่อย " ผมพยามยามพูดเสียงชัดๆอีกครั้งให้นายนั้นเข้าใจ แต่มันกลับเป็นไปอย่างเดิม  แง่ งงงง

" เอ้าา ก็อ่อยสิ รอไรล่ะ" แฮ่รแงร่ !!! กูอยากตาย ไอ้เหี้ยเอ๊ยยย

" อ่อยยย .... "  :hao5:
ผมเบ้หน้าจะร้องไห้ ขอบตาเริ่มมีน้ำใสใสเปริกขึ้น

"ถ้าปล่อยแล้ว ต้องไม่โวยวาย พูดอะไรก็ฟัง เข้าใจมั้ย
แต่ตอนนี้หยุดดิ้นก่อน "
ผมเบ้ปากพยักหน้าหงึกๆ พร้อมหยุดดิ้น เชื่อฟังอย่างดี

อีกฝ่ายทำตามที่บอก ละมือออกจากปากผมที่ปิดอยู่ ล่ะ.. ละ แล้ววว

"ละ ล่ะ...แล้ววว" ผมก้มมองมือที่อีกคน รวบเอวผมอยู่แน่น
ผสานกันกันอย่างชั้นเชิง ไหนบอกว่าจะปล่อยไงเล่า!!!!!

"ไม่ปล่อย......" อีกฝ่ายตอบกลับมา งื้อออ!!!

"นายเป็นบ้าอะไรเนีย" ผมพูดออกไป ทั้งๆที่หน้าของผมกับนายนั้นจะผสานรวมกันเป็นหน้าเดียวอยู่แล้ว และมัน
แดงขึ้นสีจวนจะระเบิด จนผมสัมผัสได้

อย่าเอาหน้าเข้ามาไกล้แบบนั้นเส้! ไอ้บ้า! :laugh:

"อย่าลืมสิ เมื่อเช้าเธอยั่วฉันเองนะ ทีตอนนี้ทำไมกลับไม่กล้าเอาซะละ เมื่อเช้ายังไม่เสร็จเลย ทำต่อสิ" 
กรรมกูแท้ๆ ไม่น่าเลยกู ปรับนาฬิกาย้อนเวลาไปได้มั้ย

"โทษทีนะ ถ้าเกิดการกระทำของฉันมันทำให้อารมณ์กระตุ้นนายอยากขนาดนี้ ฉันแนะนำให้ไปใช้อุปกรณ์ช่วยแทนดีกว่านะ" ผมพูดพร้อมกับดิ้นไปมา

" หึ คิดอะไรผิดไปรึเปล่า ฉันไม่เคยมีอารมณ์ร่วมกับรสนิยมทางเพศแบบเธอหรอกนะ คิดแล้วมันหน้าสมเพช
มากกว่า คือฉันไม่ได้ชอบพวกผิดเพศอย่างเธอซะหน่อย
อย่าตีความว่าฉันอยากได้อยากร่วมรักกับเธอ
" อึ้งงงๆๆ

"ถ้าไม่ได้มีรสนิยมทางนี้ ก็ปล่อยมือที่ กอด ออกสิ"
หึ นิ่งทำไมละ อึ้งหรอ

ผมพูดพรางเน้นเสียงคำว่ากอด ให้อีกคนได้รับรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ทั้งๆปากบอกว่าไม่ได้ชอบรสนิยมทางนี้ แต่มือกลับกอดเอวกูแน่น

เกลียดเพศที่สาม แต่การกระทำกลับบ่งบอกคนละทิศคนละทางแบบเนียใช่ที่ไหนกัน

ผมจองตาผสานกับตาของอีกคนอย่างท้าทาย จนอีกคนหลบสายตา แล้วเส่ไปทางอื่น พร้อมปล่อยมือที่เกาะกุมจากแนวระดับเอวผมออก  ผมจัดเสื้อนักเรียนที่ตอนนี้มันยับยู่ยี้ไปหมด แล้วปลดลูกกลอนประตูก้าวฝีเท้ากำลังจะเดินออกโดยไม่สนใจอีกคน

"เห้ย เดี๋ยวก่อนดิ !" ผมเดินออกไปพ้นปากประตูแล้ว
แต่ถูกมือของอีกคนตวัดจับไว้อีกครั้ง

"ปล่อย... ถ้าคิดว่าเพศที่สามมันแย่มันด้อยขนาดนั้น ก็อยากมาจับให้เพศสภาพของนายเปรื้อนเลย"
ผมพูดพร้อมสะบัดข้อมือแรงๆ ให้หลุดจากการเกาะกุมของอีกฝ่าย แล้วกดแรงปิดประตูเสียงดังใส่อีกคนที่อยู่ด้านใน ก่อนที่จะเดินขึ้นมายังห้องเรียน

...............................................................................

ผมเดินขึ้นมาด้วยสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์นัก จนอีนังเพื่อนสองตัวถามไถ่

"เอ้าา...เป็นห่าไรว่ะ ขี้ไม่ออกเหรอมึง" ต้อมถาม
ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่ส่ายหน้าแสดงว่าไม่มีอะไร

"งานเสร็จแล้วเหรอ กัดกูเนีย " ผมถามมันกลับไป

"อืม..เสร็จแหละ เออ เมื่อกี้ซันมาถามหามึงด้วยแหละ"

"เหรอ.. ถามว่าไงอะ" ผมถามมันกลับ

"ถามว่ามึงไปไหน กูบอกว่า มึงไปห้องน้ำเดียวก็คงขึ้นมา" เอ๊ะ .. ถามหาทำไมของเขาน่ะ

"เห๊อะ.. มึงมีอะไรถามเจ้าตัวเองล่ะกัน มานู้นละ"
 ต้อมพูดพร้อมเตผิดหน้าไปอีกด้าน เจ้าของบทสนทนาที่ผมกับต้อมกำลังพูดถึงกำลังเดินดิ่งมาหาผม พร้อมด้วยรอยยิ้มเท่ๆที่ใครๆเห็นแล้วก็ต้องหล่อมละลายไปตามๆกัน

"ไปกินข้าวกัน ดีกว่าครับออม" พอซันมาถึงก็เอ่ยปากชวนพวกผมไปกินข้าว

"แหม๊แหม่ซัน.. มาถึงก็ชวนออมมันเลยนะ ที่นี้เรากับอีต้อมก็ส่วนเกินอะดิ" หวาพูดแหย่ซัน ทำท่าน้อยจิตน้อยใจ

"งั้นไปกินข้าวกันครับ หวาต้อม" ซันรีบพูดแก้ เพื่อไม่ให้
หวากับต้อมน้อยใจ

"จ้า สุดหล่อ แต่เดี๋ยวรอแม็กแป๋ปนึงนะ" หวาพูดพร้อมชะโงกหน้าหาแฟนหนุ่ม

"ซันมากินข้าวกับพวกเราด้วยหรอ" ผมถามซัน เพราะปกติซันจะกินข้าวกับกลุ่มแก๊งค์ประจำ

"ครับ อยากมากินกับออมบ้าง" o18 ซันพูดพร้อมยิ้มตาหยี้ ดูแล้วน่ากัดน่าฟัดซ่ะจริงๆ :mew3:

" อิจโว้ยยย" ต้อมแซว

พอสักพักแม็กก็มา

"ตัวเอง ทำไรอยู่ เค้ารอน๊านนาน" ครับ พอผัวมาบทตอแหลก็ออก อีหวาเอ๊ยย สวยละกลุ่ม

"เค้าก็ทำงานอยู่แหละ พึงเสร็จเนีย" แม็กพูดพร้อมมองมาทางผมกับซันที่ตอนนี้ จับมือผมอยู่ แถมมองมาด้วยสายตางงๆ เหมือนไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง

"เอ่อ แล้วนี่ใครหรอ?" แม็กมองผมกับซันสลับกันไปมา
แล้วหันมาถามพวกผมอย่างสงสัย

"หวานใจออมมันนะ" หวาพูดพร้อมยิ้มพยักหน้าแบบรู้กันกับต้อม

"ไม่ใช่ๆ คนรู้ใจออมมันต่างหาก วิ้ดวิ้ววว555" ต้อมไม่วายแซวอีกคน กับหวาพร้อมใจกันทำเสียงล้อเลียนแล้วหัวเราะออกมา

แม็กหันกลับมามองผมด้วยสายตาอย่างไม่พอใจ
ขณะที่ตอนนี้ ซันเอาแต่ก้มหน้าหลบความอายกับอาการเขินจัดที่แสดงออกจนแดงกล่ำบริเวณต้นคอขาวอย่างเห็นได้ชัด :o8:

"ป่ะไป.. กินข้าวกันเถอะครับ" ซันรีบตัดบทด้วยน้ำเสียงขาดๆหายๆ ก่อนที่จะเงยหน้ามายิ้มให้ผมอย่างเขินๆ แล้วจูงมือผมให้ก้าวเดินตาม

    เราห้าคนเดินมายังโรงอาหารที่เต็มไปด้วย นักเรียน
ทั้งมอต้นมอปลายรวม๒พันกว่าคน ที่เดินต่อคิวกันซื้ออาหารกลางวันอย่างชุลมุน

พวกเรามาหยุดอยู่ตรงโต๊ะที่ว่างปราศจากคนนั่งแม้สักคนเดียว

"หื๊ม กูเห็นแล้วปวดหัววะ" ต้อมสัมทบ หนักใจกับนักเรียนที่เดินกันให้จ้าละหวั่นไปมาอย่างหน้าปวดหัว

"เออเหมือนกัน" หวาร่วม

"ออมเอาไรครับ เดี๋ยวซันไปซื้อให้" พอผมนั่งเสร็จ ซันก็
เอ่ยปากถาม พร้อมเตรียมตัวจะลุกออกไป

"เดี๋ยว ออมไปเองดีกว่า ลำบากซันเปล่าๆ" ผมพูดพร้อมลุกขึ้น แต่ซันกลับกดไหล่ให้ผมนั่งลงไปอีกครั้ง

"ไม่เอา อย่าดื้อสิครับ ซันไปเอง" ซันไม่มีทีท่าว่าจะยอม
ง่ายๆ

"งั้น เอาข้าวผัด" ผมส่ายหน้ากับความไม่ยอมของซัน
จนบอกไป พรางก้มหยิบตังค์ในกระเป๋ายืนให้ซัน

"หยุด ถ้าหยิบออกมา ซันโกรธจริงๆด้วย" ซันพูดแล้วยู่หน้าขึ้นอย่างคนท้าทาย จนผมต้องชักมือเก็บอย่างเลี่ยงไม่ได้

"เอาน้ำอะไรครับ" ซันถามต่อ

"น้ำแดงครับ" ผมตอบ

"ครับผม รอแปปนึงน้า" ซันยิ้มที่ชวนจวรละลายอีกแล้ว
ก่อนที่จะเดินออกไป

"โอ้ยย... ทำบุญด้วยอะไรวะมึง" ต้อมหันมาพูดกับผม

"ดอกไม้ ธูปเทียน สังฆทาน" ผมตอบกลับไป แบบเอาฮา

"ย่ะ ... ดอก " 5555 เอ้า ก็มึงถามกูกูก็ตอบความจริงแล้วนี่ไง

" ตัวเองป่ะ ซื้อข้าวกันดีกว่า" หวาชักชวนแม็ก

"ตัวเองไปซื้อให้เค้าหน่อยสิ เค้าปวดขาอ่ะ" แม็กตอบพร้อมจับขาตัวเอง ทำหน้าเหย่เก

"หรอปวดมากมั้ยอะ ตัวเองนั่งเฉยๆนะ เดี๋ยวเค้าไปซื้อเอง" หวาพูดอย่างเห็นใจแฟนหนุ่ม ที่ทำการแสดงได้ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง หืม เป็นใครๆก็ดูออก แกหน่อแกหวา :ruready หลงกลแม็กมันแล้วมิล่ะ

"ไปอีต้อม" หวาหันมาเรียกต้อม ก่อนที่จะเดินออกไป

พอสองคนเดินออกไปได้สักระยะ แม็กก็เอ่ยถามผมขึ้น"ไอ้คนนั้น แฟนออมหรอ" ผมหันไปหาเจ้าของคำถามที่ถามมา แต่แค่อยากรู้ว่า จะยุ่งอะไรกับเรื่องของผมนักหนา

"ตอนนี้ไม่ใช่" ผมตอบกลับไป พร้อมจ้องหน้าแม็กไปด้วย

" .................. " แม็กทำท่าไม่เข้าใจสิ่งที่ผมพูด

"แต่ตอนหน้าไม่แน่!" ผมพูดประโยคหลังต่อ จนทำให้คน
ตรงข้าม หน้านิ่วคิ้วขมวด

โปรดติดตามต่อนต่อไป........................................

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด