~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!~(อัพตอน22)  (อ่าน 27241 ครั้ง)

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะ ครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรัก ชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้าม แจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะ ปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของ แต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้าม จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิด เดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม

6.การ พูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอม ให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้าม ลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อ ขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ด นิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยาย ที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง

16.นิยาย เรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วน หรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด ออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้าม แจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

18.ใคร จะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17

เวปไซต์ แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่าง ประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


------------------------------------------------------



~เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู!!!!!!
(ตอนที่ 1 บทนำรัก)

ความรักของทุกคนแตกต่างกันออกไป
ความรักของแต่ละคน...อาจจะดีไม่ดีปะปน
กันไปแล้วแต่ฟ้าจะกำหนด...ให้มันเกิดขึ้น
มา...แต่ความรักของเด็กมอต้น...ที่กำลัง
จะขึ้นมอ.ปลาย..มันเป็นเรื่องใหญ่สำหรับ
ผม........แล้วตัวผมเองก็ดันเกิดมาเป็นผู้ชายที่มีจิตใจเป็นหญิง....ตั้งแต่กำเนิด...
มันเรื่องยากที่จะหาความรักดีๆ...รักที่มาจากใจของอีกคน....ที่จริงใจกับเราจิง..ที่ไม่ใช่
แค่หวังจะฟันอยากจะเอาแล้วก็จากไป
มันชั่งหาอยากเหลือเกิน....แต่สำหรับผม..
   ได้เจอผู้ชายคนนึงที่คิดว่าเขานี้แหระ
ที่จะลบคำดูถูก..ที่ว่าความรักของเพศที่สาม....มันไม่มีจริง...



ก่อนอื่นต้องสวัสดีก่อนนะคับ...(คับหรือค่ะ55)....ผมชื่อออมเรียนอยู่มอ.สาม...กำลังจะ
ขึ้นมอ..สี่....ผมเป็นเด็กผู้ชายที่มีจิตใจเป็นผู้หญิง เรียกง่ายๆกะเทยแระคับ...แต่ไม่
โหวกเวกโวยวาย..ทำตัวแรงนะคับ
ผมเป็นเด็กที่ตัวเล็ก...ผิว
ขาว(แต่ไม่มากคับ)..หน้าตาสวย..(เป็นผู้ชายนะคับ)หน้าหวานราวกับผู้หญิง..ใบหน้าเรียวจมูกโด่งเข้าที...ปากเรียวสวยสีชมพู่เข้มจัดฟัน...(ไม่ต้องศัยกรรมเลยครับ) สิ่งที่โดนชมมากที่สุด..และเป็นเอกลักษณ์
ที่หลายๆคนรุ้จักตัวผมก็คือ "ตาหวาน"ขนตายาว
มากๆราวยังกับสะพานพระรามแปดยังงัยยังงั้นเรย(เวอร์ปะล่ะ)  ที่ไปแต่ที่ไหนก็มีแต่คนชมว่าสวยมาก(หลงตัวเองไปป่าวเนีย)
เหมือนผู้หญิง...ขนตายาวมาก...ผู้หญิงอาย
(55ต่างๆนานาสารพัดคนชมคับที่ฟังคนอื่นมา)....

คับสาธยายเกี่ยวกับตัวเองมาเยอะแร้ว55ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่ิบอุ่น...เราอยู่กันสี่คน..มี...พ่อแม่...ผมและน้องสาวอีกคนชื่อนัง อิม คับ
ที่ทั้งแก่นแส่นเปรี้ยว...และอีกอย่างน้องผมสวยด้วยคับ..หน้าตาน่ารัก...ตัวขาวดัดฟัน(บ้านผมสวยหล่อกันทั้งนั้นแหละคับ..อิอิ)
หนุ่มๆชอบมาจีบมันมากเลยคับ..ผมก็ไม่รู้ว่าพวกนั้นชอบแบบนี้รึงัยกัน55

.ฐานะที่บ้านผมพอใช้..ไม่ได้ร่ำรวยอะไร...พ่อผมเป็นทหารคับ...(ทหารเรือน่า)..ส่วนแม่ผมเป็นแม่บ้าน
ทั่วไปๆคับ...พ่อแม่ผมรุ้นะคับว่าผมเป็นอะไร...แต่พวกท่านไม่ซีเรียสกับเรื่องนี้อยู่แล้ว
แต่ตอนเด็กๆนิสัยผมเริ่มออกพ่อผมก็รับไม่ได้อยุ่เหมือนกันนะคับ...แต่พอมาหลังๆ
ที่ผมโตขึ้น...ท่านก็รับผมได้....ส่วนแม่ท่าน
อยากได้ลูกผู้หญิงอยู่แล้ว...พอผมเกิดมา
ก็ถูกใจแม่เลย.(ถึงจะไม่ไปเป็น.ญ.เติมตัวก็เหอะ)แม่ของผมท่านสนับสนุนทุกอย่าง.....
ตอนผมเด็กๆท่านก็ยังซื้อตุ๊กตาบาร์บี้
มาให้ผมเร่นอยู่เลย...(นึกแร้วคิดถึงตอนเด็กนะครับ)ผมคิดว่าผมมีบุญมากที่ได้เกิด
มาอยู่ครอบครัวนี้ที่รับสิ่งที่ผมเป็นได้..ทั้งๆที่พ่อก็รับราชการทหารเรือด้วย...
คนใหญ่
คนโต...แต่พ่อไม่เคยอายเลยครับที่มีลูกเป็นแบบนี้..ผมดีใจมาก...เพราะผมก็ถูกเลี้ยงมาแบบผู้หญิงอยุ่แล้ว...เพราะทั้งบ้านญาติพี่น้องผมก้มีแต่ผู้หญิง...ถ้าผู้ชายก็มีไม่มาก
เท่าผู้หญิง....แต่แม่ผมจะบอกผมเสมอว่า
"เป็นอะไรก็ให้เป็นเถอะขอให้เป็นคนดีของสังคมก็พอ....แต่แม่ก็ดีใจนะ...ที่มีลูกสวยอย่างงี้น่ะ555"(แม่ผมเป็นคนตลกครับ)
อย่างงี้แหระครับเวลาไปไหนมาไหนกับแม่ผม..
เพื่อนแม่ผมก็จะแซวกันมั่ง...
'หลานกูมึงทำไมมันสวยนี่ว่ะ.'
'โตเป็นสาวแล้วสิออม'
'จะเรียกลูกสาวหรือลูกชายดีละ55'(แล้วแต่คุนป้าเถอะคับ)
'สวยเหมือนแม่มันเลยวุ้ยย'
.....ต่างๆนาๆที่พวกคุนป้าๆคุนยายๆ...จะเสวนากันตามภาษาคนวันทองแหละครับ


ผมจบมัธยมศึกษาปี่ที่..สาม...แล้วแหละคับ
เพราะโรงเรียนของผมมีแค่มอ.สามเท่านั้น
ก็เลยมาศึกษามอ.สี่ที่โรงเรียนอื่นต่อไม่ไกลนัก...โรงเรียนมอ.ปลายนี้อยู่จังหวัดราชบุรีคับ..(ผมอยู่สมุทรสาครเขตติดต่อกับจังหวัดราชบุรี
แหละครับ)เลยไม่ไกลมานักจากบ้านผมกับ
โรงเรียน...แต่โรงเรียนยอมรับนะครับว่า
มีคนแห่มาเรียนกันเยอะมาก..นักเรียนรวมกันทั้งหมดเกือบสองพันกว่าแนะคับ
ผมเลือกมาเรียนที่นี้เพราะมันไกล้บ้านดี
ไม่ต้องนั่งรถเมล์ไปเรียนในเมืองให้ยุ่งยาก

ผมสอบเขาโรงเรียนนี้ได้...ก็เลยได้เข้าาเรียนที่นี้...(และกฎระเบียบโครตๆเนียบเลยคับ)...

พอปฐมนิเทศนักเรียนใหม่เสร็จไม่นานก็ถึงวันเปิดภาคเรียนแล้วสิคับ....ตื่นเต้นไม่น้อยเลยที่เดียว...ต้องรีบนอนเพื่ออั้บความสวย
ไว้เพื่อพรุ่งนี้โดยเฉพราะเลย....อิอิ


กริ้งงงกริ้งงงง....
เสียงนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ที่ตั้งไว้ตั้งแต่เมื่อดังตั้งแต่เช้า...ผมเยือมหยิบโทรศัพท์ตัว
เองมาดูก็พบว่า05:40เปะ...ปะเตรียมตัว
กลับสิ่งดีๆในโรงเรียนใหม่วันนี้...

"ห้าวว..ววว...ฮีย์..ยย์"
ผมขยี้ตาบิดขี้เกียจพอเป็นพิธีคับ
แล้วก็ส่องกระจกดูหนังหน้าที่ตื่นนอนเป็นไงก่อนที่จะหยิบผ้าเตรียมตัวเข้าไปขัดศรี
ชวีวันท์แล้วละคับ....บอกก่อนเลยผมเป็นคนที่อาบน้ำนานมากๆ..เพราะต้องขัดผิว..
ฝอกสบู่หลายๆครั้งให้สวยสดงดงามแล้ว..
เพื่อวันนี้โดยเฉพราะที่ตั้งเป้าไว้....อิอิ

"ไอ้ตัวเล็ก!...อาบเสร็จยังเว้ยย.."เสียงแม่ผมเรียกดังมาจากข้างล่างบ้าน..(ที่บ้านผมจะเรียกผมว่าไอ้ตัวเล็กกันคับ)

"อุ้ย!!..จะเสร็จแล้วแม่...อีกแป๋ปนึงค่าบ"
ผมที่พิถี่พิถัน...ขัดผิวพรรณนวลระอองย่องหยอยจองผมอยู่ก็สดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแม่เรียกอยู่ด้านล่างห้องครัว


"เร็วๆเลย...มัวถู่ไถ่อยู่นั้นแหละ...ลงมากินข้าวได้แล้วว..เด่วรถมารับแล้ว..."   

"คร้าบบบบ...บบบ..แม่"
ผมรีบปิดฝักบัวน้ำอุ่นแล้วหันมาแปรงฟัน
เสร็จแล้วก็ออกมาจากห้องน้ำ...ตรงเข้า
หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง...บรรดาเครื่องบำรุงตัวเองอันเหล่ามากมายก่ายกอง..เต็มโต๊ะไปหมด....

ก็รีบหยิบเสื้อนักเรียนตัวใหญ่กว่าตัวเองนิดหน่อยมาใส่ที่ปักอักษรย่อชื่อโรงเรียนใหม่
ใส่แล้วน่ารักขิคุ...โชว์อกขาวหน่อยๆ
ก็เตรียมใส่กางเกงนักเรียนดำที่ค่อนข้างฟิตพอดีตัวจนทำให้มันสั้น....โชว์ขาอ่อนขาวๆอันเรียวราวกับผู้หญิง....

"เจ๊...เสร็จยังเนีย...รอนานแระน่ะ..จะแต่ง
อะไรหนักหนา..สวยอยู่แล้วนี้"
นังอิมน้องสาวสุดแกร่งบ้าผู้ชายเปิดปะตู้เข้ามาในห้อง...

"ไม่ได้หรอก....โรงเรียนใหม่คนต้องใหม่
เว้ยยยย"
ผมว่าพรางหยิบนาฬิกาข้อมือมาส่วม

"อ้าจ้าาา...แต่เร็วๆเหอะอิมหิว
แล้วน่า"...นังน้องสาวพูดไปเบ้หน้าไป

"เออๆ...เสร็จแล้ว...ป่ะ"

"เห้ออ...เสร็จสะได้...ถ้าอิมเป็นโรคกระเพาะขึ้นมาละก้อ....เจ๊ตายแน่`"
นังน้องสาวตัวดีทำพูดทำตาเขม็งใส่ด้วย
สิหน้า อาฆาตพลอยโดนมันด่าเลยครับ..เห้อออ..

ผมสองคนเดินลงมาข้างล่าง....เห็นแม่กำลังยกกำข้าวอันหอมหวนชวนน่ารับประทาน
ออกมาวางบนโต๊ะอาหาร

"กว่าจะลงกันมาน่ะย่ะ"...แม่พอเห็นพวกผมก็บ่นนิดบ่นหน่อยตามภาษาขุ่นแม่บ้านคน
สวย

"คับมาแล้วไงคับ...จะเครียดทำไมมั้ย
เดะตีนกาขึ่นอีกแถบหรอกแม่555"

"นี่อีตาลูกบ้า!...ลงมาช้าแล้วยังถอดเถียงว่า
ฉันไม่สวยอีก..นี่!!!" แม่ผมบ่นแล้วก็หยิกหู
ผมไปด้วย

"โอ้ยแม่เจ็บน่าาา..ก็หนูพูดจริงนิ...55"

"แนะยังไม่สำนึกอีก....ไม่ต้องกินแล้วกับ
คุงกับข้าวเนีย"

"โอ๋...คุณแม่สุดสวยคร้าบบบบ....หนูแค่
พูดเล่นแค่นี้เอง..แม่ของออมสวยอยู่แล้ว"
55อ้อนไว้ก่อนเดียวไม่กินข้าว...(แม่ผมเป็นคนที่เซนท์สถีบเรื่องความสวยนะคับ)

"อ้อนฉันที่เดียวน่ะ...กลัวไม่ได้กินข้าว
แหละสิ"

"แฮะๆ...."
ผมพ่อแม่และน้อง....นั่งทานข้าวกันไปพูด
คุยกันไปอย่างสนุกสนาน...จนพ่อของผมพูดแทรกขึ้นมากลางโต๊ะกินข้าว

"เจ้าอิมเรื่องผู้ชายน่ะ....น้อยๆเภาๆลงบ้าง
ผู้ชายสมัยเนียมันไม่มีใครเขาจิงจังกับเรา
จริงหรอก...."

บรรยากาศกลางโต๊ะอาหารเงียบกริบเมื่อ
พ่อพูดออกมาพราวๆ....ถึงพ่อจะเตือนอิม
แต่ดูเหมือนกระทบเข้ามาทางผมยังไงไม่รู้

เพราะว่าผมเคยอกหักกลับรักไม่จริงมา
หลายครั้งหลายหน....ทำให้ผมต้องก่มหน้าลงมองจานข้าวตัวเองอย่างอนาถ
ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมใจผมต้อง
สั่นหวิวๆเวลา...ที่พ่อพูดประโยคหลังขึ้นมา

"โห่ป๋าอ่า....อิมจะคบกับใครอิมกูดูก็เลือก
นิสัยทั้งนั้นแหละ...ไม่ได้คบกับใครง่ายๆ
เหมือนพี่ออมนิ"

พูดดีมากนังอิม..ห่า!!!!!...อิน้องบ้าจะสาว
ความมาถึงฉันทำไม
(เอาความจริงมาพูดทำไม)...พ่อเขาว่าแกไม่ได้
ว่าฉัน..อิน้องเ_รเอ้ยยยยย....นังอิมพูดทำ
ให้พ่อกับแม่ของผมเง้ยขึ้นมาจากจานข้าว
และมองผม...เหมือนถามว่าจริงมั้ย

"อ..เอ่อ...อะไรของแกอิม....พูดอะไร
ทำให้พี่เสียหายมากเลย...รู้ป่ะ.."

"ก็มันจริงนี่..."

"ไม่จริง!.."ผมเถียงมันกลับ

"จริง!"มันเถียงผมกลับ

"ไม่จริง"ผมไม่ยอมมันง่ายๆหรอกคับ

"จริ..."...นังอิมยังพูดไม่จบเลยแม่ก็แทรก
ขึ้นมา

"พอกันเลยทั้งสองคน"...ผมก้มหน้ามองจานข้าว

"เราก็ด้วยตัวเล็ก....คิดจะรักใครก็เผื่อใจไว้
บ้าง...ผู้ชายเขาไม่คิดจริงจังกับเพศที่สามอย่างแกจริงหรอก"...ชะอุ้ย!!!!!!..เขากูเลยมิล่ะอิอิม....เดะมึงเจอกู...อีน้องบ้าาาาา

"ป๋า...หนูไม่ใช่คนที่รักใครง่ายอย่างที่่
อิมมันบอกน่ะ...."..ผมเถียงสุดฤทธิ์

"ฉันก็แค่พูดไว้...ก็เท่านั้นเอง..เผื่อวันนึง
แก่โดนเขาหลอกมาจะได้จำ"
จุก!..เลยคับคำนี้

"คนอย่างหนูอะไม่ยอมให้ใครมาหลอก
ง่ายๆหลอกป๋า..."

"แล้วฉันจะดูแก"

ปรี้นน!!!!นนนน...เสียงบีบแตร่หน้าบ้าน
รถรับส่งผมมาพอดิบพอดี....ทำลายความ
อึ้กกระทึกไปได้

"ป่ะ...รถมาพอดีไปขึ้นรถได้แล้ว...เดียวจานแม่ล้างเอง"...แม่พูดพรางเก็บจานไป

"แม่คับ...พ่อคับ...วัดดีคับ"ผมไม่ลืมจะสวัสดีท่านทุกครั้งก่อนออกจากบ้าน

"อะนี่ตังลูก....ตั้งใจเรียนละรู้มั้ย...ไม่ใช่
สนใจแต่เรื่องผู้ชาย"...แม่น่ะแม่

"555"..ขำไรมึงอีชะนีป่า...อิน้องสาวสุด
กวนมันขำผม

"โห้แม่อ่า..."ผมพูดทางบิดตัวอย่างงอนๆ

"555ฉันก็แค่พูดเล่น...ไปได้แล้วรถเขารอ"

ผมและน้องเดินออกมานอกบ้าน
เปิดประตูขึ้นรถไปนั่ง....ผมนั่งริมหน้าต่าง
ส่วนน้องสาวผมก็นั่งอยู่ข้างๆ(มันเป็นรถตู้
นะคับ)

"นี่อิม...แกไปพูดเรื่องฉันใส่พ่อทำไม
ไม่เห็นเหรอพ่อ...ด่าฉันเลย...นังบ้าเอ้ย.."
ผมขึ้นรถมาก็เทศนามันเลยคับ...กับเรื่องที่
มันทำไว้

"ก็มันจริงอย่างที่อิมพูดป่ะล้ะ....รึเจ๊จะเถียงอิม"อิน้องบ้า....ต่อล้อต่อเถียงเก่งนัก

"ฉันเถียง...เพราะมันไม่ใช่เรื่ิองจริง"

"หราาาาาาค้าาาาา...."

"โอ้ยเจ๊...อิมเจ็บน่าาา..หยิกมาได้"
ผมหยิกแขนมัน...หมั้นใส้..จริงๆเลย

"ดีจะได้จำ...ว่าที่หลังไม่ควรเอาเรื่องของคนอื่นมา...เสวนา"

"เจ๊ยอมรับแล้ว...ช้ะม่ะ"...แน่ะๆๆยังจะกวน

"เดียวเถอะ...ไม่เข็ดใช่มั้ย"..

"จ้า...เข็ดแล้ว...สวยซะปล่าว..ผู้ชายคน
ไหนได้เป็นเมียน่ะ...ตกนรกแน่ๆเลย"!!!!!
นังอิมมมมมมม


โปรดติดตามตอนต่อไป..................

[attachment deleted by admin]
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-11-2016 21:15:33 โดย samiku »

ออฟไลน์ Meaw Evezaaaaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 10
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ตัวอย่าลืมลงกฎเล้าด้วยนะ

ออฟไลน์ BeautifulGirl

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 103
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-1
คำผิดถือว่าระดับหนึ่งเลยนะคะ เด่ว >>เดี๋ยว และอีกบลาๆ ไม่เอาภาษาวิบัติมาใช้ เรื่องจะสนุกกว่านี้ค่ะ เห็นแล้วมันขัดตา

ออฟไลน์ ketekitty

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 778
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-0
อยากเจอพระเอกแล้ววววว

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
เป็นไงกันบ้างครับ...ตอนที่แล้ว
สนุกกันไหมเอ่ย  =^^=   เพิ่งเขียนเป็นกระทู้แรกนะครับ 
ถ้าผิดพลาดประการใด..ก็ต้องขอโทษด้วยนะครับ~

วันนี้มาต่อตอนที่ 2 กันเลยนะครับ
แต่ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยนะครับว่าเรื่องนี้
 เกิดขึ้นจริงๆจากเพื่อนของผมเองแต่ มีบางตอนที่แต่งเติมขึ้นเพื่อ
อรรถรสในการรับชมของทุกๆคนนะครับบบ
...



ตอนที่ 2

        ผมไม่อยากนั่งต่อล้อต่อเถียงกับน้องบ้าที่ไม่รู้จักโตอย่างมันแล้วล่ะครับ
รถรับส่งนักเรียนประจำทางขับมาได้เรื่อยๆ......อีกหลายกิโลเลยครับกว่าจะถึง
แล้วไหนจะต้องจอดรับนักเรียนอีก.....นั่งอยู่ดีๆนะน้องมรณะเลยคำพูดมาถามผม

"นี่เจ๊....เจ๊ว่าเราไปถึงจะมีเพื่อนไหมวะ"

พอนังน้องสาวพูดขึ้นมาผมก็คิดเหมือนกันครับ
เพราะเพื่อนผมที่เรียนจบมอสามด้วยกันไม่มีใครมาเรียนที่โรงเรียนเดียวกับผมเลย.....
ส่วนมากจะเข้าเมืองไปเรียนเทคนิคเรียนโรงเรียนอีกใหญ่มากกว่า

"แหม   เดี๋ยวก็มีเองแหละ.....เราสองคนออกจากสวยขนาดนี้
เผลอๆ...ไม่ได้เพื่อนกับมาอย่างเดียวอาจจะได้ _ัว กลับมาด้วยก็ได้นะ555"

เราต้องใช้ความสวยให้เป็นประโยชน์สิ :katai3:

ผมกับน้องสาวหัวเราะกันลั่นรถ
โดยที่ไม่คิดจะเกรงใจเด็กที่นั่งมาด้วยกันเลยครับ

"55555.....เจ๊ก็พูดไปคิดจะเก็บแต้มอีกละสิ"

"มันก็ไม่แน่หร๊อก....ต้องดูก่อนว่าผ่านมั้ย"    อิอิ

"แหมเจ๊....เรื่องผช. นี้จริงๆเลยนะ
แต่เขาว่ากันว่าโรงเรียนเนี่ยผู้ชายน่ากินเยอะแยะเลยนะเจ๊"

หื้ม  รู้ดีจริงๆนะมึง

"โอ้ยพี่ก็พูดไปอย่างนั้นแหละ....ขอเรื่องเรียนก่อนดีกว่า เรื่องนี้เอาที่หลังเถอะ"

ใช่แล้วครับ...เอาเรื่องเรียนทำเกรดให้ดีๆซะก่อน
เหมือนที่แม่ขอไว้...เรื่องพันธุ์เนียเมื่อไหร่ก็ได้
(ประสบการณ์มันทำให้เรารู้เยอะอ่ะครับ)

"จ้า......แม่พระดีศรีเด่นขอให้ทำได้จริงๆเถอะจ้า
เดี๋ยวเห็นผู้ชายหล่อๆล่ำล่ำหน่อยก็เข้าไปจู้ดดดและ"

นี่.....ฉันมันง่ายอย่างที่แกพูดมากเลยหรอนังอิม.  แต่ก็จริงอย่างที่มันพูดล่ะครับ
เวลาผมชื่อผู้ชายหล่อๆล่ำล่ำหน่อย....ใจมันก็เต้นแรงตลอด

เห้อออออออออออ....

........รถรับส่งนักเรียนขับเคลื่อนมาจอด..ณ.ลานกว้างในโรงเรียน เห็นนักเรียนชายหญิงมากหน้าหลายตาเดินกันให้จ้าละหวั่นโรงเรียนนี้ใหญ่มากเลยครับ. ตึกนู้นตึกนี้เต็มไปหมดนักเรียนเยอะจริงๆเลย คิดแล้วก็ตื่นเต้นไม่เบาเลยทีเดียว
นังอิมน้องสาวสุดสวยของผมดูก็ชี้คนนั้นคนนี้ให้ผมดูอย่างสนุก...(ยังไม่เท่าไหร่ แ_ด ออกลายแล้วเหรอนังอิม)

รถชะลอแสดงว่าถึงการจอด
แต่พอรถจอด...เอ๊ะเดี๋ยวๆ มาจอดอะไรที่คนอยู่เยอะแยะเนี่ยลุง..อายเป็นเหมือนกันนะ
ผมก็รีบจัดองค์ทรงเครื่องให้เข้าที่ก่อน. ก่อนที่จะเปิดประตูลงไป....

พอที่ผมจะก้าวลงมาจากรถเท่านั้นแหละครับ สายตาทุกคู่ทั้งหญิงและชายก็โฟกัสมาที่ผมคนเดียว :katai5:
โดยที่มีนังน้องสาวตามลงมาติดๆ  พอผมลงมาก็รีบเดินจะเข้าโรงเรียนทันที  ก็มันอายนี่ครับ จ้องกันซะขนาดนั้น

"เห้ยแกๆ...ดูกระเทยคนนั้นดิสวยมากเลยอ้า.....เด็กใหม่ด้วย สวยมากอ่า"

ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มใหญ่สะกิดเพื่อนในกลุ่มให้หันตามกันมาดูผม

"เออว่ะ....หน้าสวยกว่ากูอีกอะมึง"
ผู้หญิงอีกคนหันมาและร่วมกันเม้าท์ผมต่อ

"กูแมร่งดับเลย....อีเ_ี้ย"
หญิงอ้วนอีกคนในกลุ่มแสดงความคิดเห็น

"เจ๊ดูดิๆ..มีแต่คนมองเจ๊ทั้งนั้นลยอ่ะ"
มึงจะย่ำกูทำไมห่ะ...แค่นี้กูก็ไม่รู้จะเอาหัวมูดไปไว้ที่ไหนแล้วอีห่า...
ตอนนี้หน้าผมแดงเหมือนลูกตำลึงสุกยังไงยังงั้น

"ชั่งพวกเขาเถอะ....ก็ตาเขานี่ รีบๆเดินเถอะ"

ผมรีบเดินเข้ามาภายในโรงเรียนไม่รู้จะไปไหนเลยเดินลิ่วมาหยุดอยู่ตรงศาลาไม้ไทย ที่ไม่มีคนนั่งอยู่
คนที่เดินไปมาก็ยังไม่วายจะหยุดมองผมกัน   พอผมนั่งลงนังน้องสาวของผมก็เริ่มเปิดบทสนทนา

"วุ้ย...เสนห์แรงไม่เบานะเจ๊  ผช...นี่ต่างมองเหลียวหลังเป็นโดมิโนเลยน้า"
มึงยังจะมาแซวกูอีกนะ

"คงเห็นพี่เป็นสัตว์ประหลาดมีปีกมั้ง...ถึงมองอ่ะ"

"บ้าเรอะ.....เจ๊สวยขนาดนี้เป็นใคร ใครก็มอง"
แหม....อย่าเอาความจริงมาพูดสิ้อิม :-[

"วุ้ย พูดก็มองมาทีเดียวเลยนะ  หล่อด้วยดิเจ๊ ดูดิ"

อย่าชี้!..ชี้หาพ่องมุงเหรอ(พ่อกูด้วยนี้หวา)
กูว่าจะไม่หันไปแล้วนะ

ก็อิมนะสิครับ ชี้ไปทางหนุ่มๆที่นั่งศาลาข้างๆ. โดยมองมาที่เราทั้งสองคนแล้วส่งมาให้ยิ้มมาให้

"นี่เธอ เธอ "

เอ๊ะ!...
ใครมาสะกิดข้างหลังฉัน เสียงหวานซะด้วย ผมหันไปก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารัก
คุ้นๆแหะ เอ๊ะมีผู้ชายมาด้วยอีกคน หน้าขึมๆดูหน้ากลัว ผิวคล้ำๆ.
ใควะ

"อะ เอ่อ..เอ่อ" ผมอ้ำๆอึงๆ.    งง?

" เราไง ที่เจอกันตอนปฐมนิเทศนะ จำเราได้มั้ย'"

ตอนปฐมนิเทศหรอ?  คิก่อนนะ อะ...อ่อ คนนี้เองที่นั่งด้วยกันตอนปฐมนิเทศนี้ว้า

"อ้อ...จะ" ผมส่งยิ้มหวานให้เธอ

"วันนั้นเรายังไม่รู้จักชื่อเธอเลยอะ ลืมถามด้วยสิ เธอชื่ออะไรหรอ"
นางถามชื่อผม

"ออม เราชือ ออม"

"จ้ะ ออม ชื่อเหมือนผู้หญิงเลย"

ก็ต้องเหมือนสิยะ ก็ฉันเป็นผู้หญิงนี้

"แล้วเธอ เอ่อ....." ผมถามเธอกลับมั่ง

" เราชื่อหวา นะ"

ผมพยักหน้ารับรู้  กำลังจะถามชื่อผู้ชายที่มาด้วยอีกคนตัวออกจากดำๆ
คงเป็นแฟนเธอล่ะมั่ง แต่เธอก็ส๊วยสวยน่าจะหาได้ดีกว่านี้นี่นา

"ส่วนคนนี้....ชื่อต้อม"

"ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ. ออม"

จ่ะ       ห๊า!..นางเป็นรึนี่ ชัดเลย เสียงนี้บ่งบอกว่าใช่เลย
แหม เป็นอีแอบแอ๊บแมนก็ไม่บอก ปล่อยให้คิดว่าเป็นผช..อยู่ตั้งนาน

" เช่นกันนะต้อม"

"แล้วนี้ใครหลอ ออม" หว่าหันมาถามพร้อมยิ้มไปทางอิม

"น้อสาวเราเองนะ ชื่ออิม" ผมบอกชี

"สวัสดีคะ พี่หวาพี่ต้อม " อิมยกมือไหว้พวกหวา

"จ้ะ"

"เออเจ๊  อิมไปก่อนนะเพื่อนมาเรียกแล้ว ตอนเย็นรอด้วยนะเจ๊"

แหม ยังไม่ทันไร มีพวกแล้วเหรอน้องผม ขนาดผมก็เข้ามาพร้อมมันยังไม่มีเพื่อนแบบมันเลย

"อืมๆ ไปเถอะ แล้วอย่าไปหาเรื่องใครเขาหล่ะ"

"โอ้ย....เจ็นี่ก็  เห็นอิมเป็นหิมพานต์ไปได้"

     อันตพาล!!!!!  / ผมหวาต้อมพูดออมมาพร้อมกัน

"แฮะๆ :hao3:..นั้นและ ไปแหละเจ๊ "

พอมันร่ำลาอาลัยเสร็จก็เดินตรงไปยังกลุ่มผู้หญิงกลุ่มใหญ่ที่กำลังรอมันอยู่

    ผมหวาและต้อมก็นั่งคุยกันเรื่องต่างๆนานาๆตามประสาเด็กใหม่

หวาเป็นคนที่พูดจาแรงตรงไปตรงมาจนบางครั้งก็พูดแรงเกินไป จนทำให้ผมหลุดขำทุกที
ที่ต่างจากภายนอกของเธอ ที่ใครๆเห็นก็คงคิดว่าเป็นผู้หญิงใสใสเรียบร้อยอ่อนหวาน. ซึ้งตอนแรก
ผมก็คิดแบบนั้น. แต่มันกลับไม่ใช่เลยใครที่ได้มาเจอตัวตนของเธอจริงๆ แล้วจะรู้ว่าคุณคิดผิดอย่างมหันต์

ส่วนต้อมเองตอนแรกผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าต้อมจะเป็นเผ่าพันธุ์เหมือนพวกผม คงเพราะหน้าตาที่อรึมขรึมดูแล้วหน้ากลัว
จึงทำให้คิดว่าเป้นผู้ชาย. แต่จริงๆแล้วกลับผิดคลาด เมื่อนางเอ่ยปากพูดคุยเท่านั้นแหละ โป๊ะ!!!แตก
จริตจกร้านมาหมด พร้อมจีบปากจีบคอสุดพลัง ต้องยอมนางจริงๆครับ

"นี่ออม ทำไมแกถึงสวยจังล่ะ ฉันเห็นแกตอนแรกนะ อึ้งไปเลยจริงๆ
นึกว่าผู้หญิงตัดผมสั้นมาเรียนซะอีก ฉันละอิจฉาแกจริงๆเลย.   ทำไมหนอ ทำไมฟ้าถึงต้องกลั้นแกล้งคนอย่างอิต้อม
ไม่ให้เกิดมาสวยๆเหมือนกับนังออมมันบ้าง เทวดาใจร้าย.  ท่านใจร้าย ที่สุด"

ต้อมร้องครวญคราง น้อยใจวาสนาที่ตัวเองไม่เกิดมาสวยเหมือนเขาบ้าง

"ต้อมก็พูดเกินไป....เราไม่ได้สวยอะไรขนาดนั้นสักหน่อย"
ผมพูด

"จริงอย่างที่นังต้อมมันพูดละ  ก็แกสวยจริงๆนี้น่า สวยกว่าผู้หญิงซะอีก
ถ้าผมยาวนี้ดูไม่ออกจริงๆนะเนียว่าเป็นผู้ชาย " หวาชมผม

"ฉันชอบขนตาแกมากเลยออม ยาวเป็นแพสวยจริงๆเลย รึว่าแกติดมาโรงเรียน. หึ "
ต้อมพูดพร้อมขยับปลายนิ้วมาดึงขนตาอันสวยงามของผม
เพื่อตรวจสอบว่าของจริงรึของปลอม

"โอ้ยย...ต้อมเจ็บ"
ผมร้องออกมา.  ขนตากูจะหลุดแล้วว

"ของจริงนิหวา"  ต้อมพูดพร้อมนำนิ้วออก

"ของจริงสิ ฉันจะติดมาทำไมกันเล่า"

"แกนี่ไม่ต้องศัธยกรรมเลยนะ โครงหน้าก็สวยเรียว ตาก็หวานหยดหยอย
จมูกก็โด่ง ปากก็สวยเป็นกระจับ โอ้ยฉันละอิจ" แหมหวา. อย่าชมฉันมากสิ
เขินนะ

"แกสวยขนาดนี้ แฟนแกคงทั่งรักทั่งหลงหัวปักหัวปำเลยละสิ"
หวาถามผม

"ฉันไม่มีแฟนหรอกหวา"  ผมตบหวาไป

"เห้ย....จิงดิ ไม่น่าเชื่อ"

"แล้วแกเคยมีมาก่อนมั้ยอะ" คราวนี้ต้อมถาม

"เคยมี แต่เลิกกันไปแล้วนะ" ผมตอบพรางฝืนยิ้มให้แหงๆ

"โอ้ยย....ผช ก็เงียแหละ พอฟันเราแล้ว ก็ทิ้ง เป็นเรื่องธรรมดา"
ต้อมพูดพร้อมจีบปากจีบคอสุดฤทธิ์

"โอ้โห้  แม่คนสวย ทำอย่างกับแกเคยผ่านมือผู้ชายมาอย่างนั้นแหละ นางต้อม
พอผู้ชายมันเห็นแกก็วิ่งป่าราบไปคนละทิศคนละทางแล้ว5555"

นังหวากัดนังต้อมจนผมถึงกับหลุดขำออกมาเสียงดัง

"โด่ อิหวา ถึงฉันจะหน้าตาขี้เหร่ ไม่สวย ก็ใช่ว่าฉันจะไม่เคยผ่านมือผู้ชายมานะย๊ะ"
นังต้อมเถียงกลับ

"อ้าวหรอ ฉันนึกว่าผู้ชายเจอแก จะต้องถ่องนะโมตัสสะ ส่ะอีก5555" นังหวาตอกกลับได้โดนใจมาก

"แกสองคนสวยก็พูดได้สิย๊ะ เดียงเถอะ.....ถ้าฉันสวยขึ้นมาเมื่อไหร่ละก็อย่ากลับคำละกั้นนน"

"มันจะมีวันนั้นด้วยหรอ นังต้อม". หวาสวน

"มีสิ  ต้องมีสักวันต้องมีสักวัน  :impress2:" ไมค์ ภิรมย์พร ก็มา  (เพลียยยยยยย)

"เช๊อะ เอาเวลาตอกย้ำฉันไปสนใจ ผออัวผัวสุดที่รักของแกก่อนมั้ยน้องหวา นู้นเดินมานู้นแล้ว"

       ต้อมพูดพร้อมชี้นิ้วไปทางผู้ชายกำย่ำหมาดเท่รุ่นมอ...ปลายหล่อไม่เบา ที่กำลังเดินมาทางพวกเราที่นั่งกันอยู่
เมื่อกี้ต้อมพูดว่าผัว  แสดงว่าผู้ชายคนนี้ต้องเป็นแฟนหวาแน่นอน.ดูแล้วเหมาะกันดีเลย ผู้หญิงก็สวยผู้ชายก็หล่อ

"อ้าว...มาแล้วเหรอตัวเอง ปล่อยให้เค้ารอนานเลยน้า" ตะองตะเอง แหวะ!! :serius2: หวาพูดพร้อมสอดมือเข้าไปหาคนที่ขึ้นชือ
ว่าแฟนอย่างคลอเคลีย ดังเหมือนแมวอ้อนเจ้าของยังไงยังงั้น

"เค้าก็มาแล้วนี้ไง  หืม....ใครกันละเนีย " แฟนหวาถาม

"อะอ้าวว....ลืมแนะนำเลย. นี่ออม เพื่อนใหม่เค้าเอง เขามาเป็นเด็กใหม่นะ อยู่ 4/2 ห้องเราด้วย"
หวาแนะนำผมให้แฟนของตนรู้จัก

"สวัสดีครับ ออม  น่ารักจังเลยนะครับ".  :o8:ผู้ชายชม. เขิ้ลอ่า

"ออม ส่วนนี้ แม็ก แฟนเราเอง อ้าาาาา". หวาพูดไปบิดตัวไป. จนจะกลายเป็นน๊อตไปซะแล้ว :mew5:

"ยินดีที่ได้รู้จักนะ แม็ก" ผมพูดพร้อมส่งยิ้มหวายไมตรีจิตรไปให้ แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือรอยยิ้มหยาดเยิ้ม เปรียบเสมือน
เสือที่กำลังจะตะครุบเหยื่อกินเป็นอาหาร. มันดูน่ากลัว จนผมต้องหลีกสายตาหลบ

"เช่นกันครับ." น้ำเสียงอันเยือกเย็นส่งผ่านมาหาผม

โปรดติดตามตอนต่อไป........................................

กำลังใจคือการ "เม้น".   เม้นเยอะๆนะครับ ตอนต่อไปรับรองสนุกกว่านี้แน่ :z2:

[attachment deleted by admin]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-07-2016 08:11:59 โดย samiku »

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ออมอย่าแรด

ออฟไลน์ angelnan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-5
หวังว่าแม็ก คงไม่ทำให้หวากับ ออม มาผิดใจกันนะ

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ตอนที่ 3

ตึง  ตึง  ตึง  ตึงงง.....  ยินดีตอนรับนักเรียนใหม่ทุกคน ที่เข้ามาศึกษาต่อในรั้วโรงเรียนxxx  บลาๆ

ถ้าหากนักเรียนคนใดมาถึงแล้ว ขอเชิญมาลงทะเบียนห้อง ที่อาคารอเนกประสงค์ด้วยคะ ขอบคุณคะ ...

              เสียงฝ่ายประชาสัมพันธ์ย้ำอีกครั้ง พวกเราทั้งสี่คนก็เดินตางมายังอาคารอเนกประสงค์ เพื่อมาลงทะเบียนห้องเรียน
 พอมาถึงก็ตกใจเลยครับนี่มันอะไรกันนี่
 มาลงทะเบียนหรือมาก่อม๊อบอะไรกันแถวนี้ เด็กนักเรียนเยอะมากแต่ละคนไซด์บึกๆกันทั้งนั้น มีทั้งเล็กกลางใหญ่
 ปะปนกันไป ผมเห็นแล้วก็อดตื่นเต้นเป็นไม่ได้ 

        พอผมเดินเข้าไปข้างในอาคารสายตาแต่ละคนก็ต่างมองมาทางผม ที่ขณะเดินผ่าน บางคนก็ซุบซิบกับเพื่อน
บางคนก็ส่งยิ้มให้ผม บอกเลยครับ ว่าสถานการณ์ตอนนั้นผมประหม่าสุดๆ
คิดเสมอว่าถ้าเรา เข้ามาเรียนที่นี้แล้วจะเป็นยังไง เฮ้อออ...คิดแล้วก็เครียดเลยครับ

"จับมือฉันไว้นะออม เดียวหลง"
เสียงหวาเอ่ยบอก

     ทำให้ผมคิดขึ้นมาได้ว่า ยังมีเพื่อนที่ดีมิตรที่ดีคอยอยู่ข้างเราเสมอ ทั้งๆที่ผม
ก็พึงรู้จักกับพวกหวาได้ไม่นาน แต่ความห่วงใยส่งมาให้ ทำให้ผมลดคลายความ
กังวลไปได้ระดับนึงเลยทีเดียว

    โอ้ยย....ทำไมคนมันเดินกันให้ว่อนอย่างี้เนีย  สวยปวดหัว ..  อุ้ย....คนนั้นน่ารักอะ คนนี้ก็หล่อใช่ได้ หู้ยย คนนั้นก็เถื่อนดี เป๊กเลยอ่า

จริงอย่างที่นังอิมมันบอก ปู้ชายโรงเรียนนี้ก็หล่อใช่เล่นจริงๆ มองเอาเป็นอาหาร
ตาอาหารใจดีกว่า ..อิอิ :mew3:

ผมกำลังมองคนนู้นคนนี้อยู่ดีๆ หันกลับมาที่พวกหวาอีกที  อ้าวเห้ยย!!...หายไปไหนกันหมด หวา ต้อม แม็ก อยู่หน่ายย!!!!
  แง่ๆ นี่ผมหลงใช่มั้ยนี่    ผมคว้านสายตามองหาพวกนั้น แต่คนมัน
กลับชุลมุนไปหมด ใครเป็นใครไม่สามารถรู้ได้ เป็นไงละอาหารตาอาหารใจ ฮือๆๆ
ออมเอ๋ยย....  แล้วจุดลงทะเบียนห้องผมมันอยู่ส่วนไหนของอาคารอเนกประสงค์กันละเนีย ป้ายก็ไม่เห็นติดบอก..โอ้ยๆๆ

เดินไปพรางๆเดียวก็คงเจอ พอผมเดินไปชะเง้อไป โดยทีไม่ได้ดูตาม้าตาเรือก็เลยชนเข้ากับใครไม่รู้จังๆ

!!!!!!!! ปึก !!!!!!!!! :katai1:

 ฉิหายแล้วไงอีออม.  โอ้ยทำไมวันนี้มันซวยซ้ำซวยซ่อน
อะไรอย่างี้หว่าาาาา

"โอ้ะ!!  ขอโทษครับ" ผมขอโทษอีกฝ่ายแต่ดูเหมือนว่า เขาจะอาร์มณเสียมากเลยครับ

"เหี้ยเอ้ย!!!...ใครวะ เดินแมร่งไม่ดูตาม้าตาเรือ สัตว์" ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ใจผมตอนนี้มันลงไปอยู่ที่ตาตุ่มหมดแล้ว
จะซิ่งๆหนี ก็กลัวหาว่าหนีความผิด ต้องยอมเผชิญรับมันตรงหน้า :ling3:

"เราขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ ชะงัก!!!" :mew1:

ผมขอโทษฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง แต่ผมก็ต้องชะงัก เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมามองผม
หล่อ  หล่อจริงๆ ตาคมดูมีเสนห์ คิ้วดก ปากเรียวชมพู ไรหนวดนิดๆ ใบหน้าขาวใสได้รูป  บอกได้คำเดียวว่า หล่อมาก
 ใบหน้าของผมที่ตอนนี้รับรู้ได้เลยว่าขึ้นสีอย่างจัด จนต้องก้มหน้าหลบอย่างกระทันหัน

            ใจที่เต้นแรงอยู่แล้ว กลับเต้นแรงเข้าไปอีกเหมือนจะระเบิดออกมาให้ได้ ตอนนี้รู้สึกว่าร้อนผาวไปทั้งตัว
ทำไมๆ ใจเราต้องแรงขนาดนี้ด้วย ทั้งๆที่เจอผู้ชายหล่อๆมาก็มากแล้ว แต่ทำไมมันกลับเต้นแรงมากเมื่อสบตา
ผู้ชายคนนี้ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

   เขาเงยหน้าขึ้นมามองผมอย่างอาร์มณเสีย แต่ดูเหมือนเขาชะงักครั้งนึง ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติ

"เห้ยเหี้ยเอ็ม เป็นห่าไรวะ เสียงมึงดังไปยั้นนู้น ... ชะอุ้ย!!!!!!!"
 
 เสียงผู้ชายคนนึงวิ่งเข้ามา พร้อมกับอีกสี่คนที่วิ่งตามหลังมา

"เห้ยเอ็ม ใครวะ...แมร่งน่ารักวะเหี้ย". ผู้ชายคนที่วิ่งเข้ามาคนแรกถามพ่อสุดหล่อปากปีจอ 

"ไม่รู้วะ....อยู่ดีๆก็เดินมาชนกู!!!"

แหม พูดดีๆก็ได้นิ ไม่เห็นต้องเสียงดังเลย หล่อซะปล่าว แต่ปากในนี่เป็น
 มูลนิธิรับเลี้ยงสุนัขจอนจัดเหรอ...! ไม่ๆต้องเก็บอารมณ์ให้อยู่ ปรับสีหน้าให้
ปกติที่สุด อารธณาเป็นแม่พระเข้าไว้

"เราขอโทษนายจริงๆนะ คือเราไม่ได้ตั้งใจเดินชนนายจริงๆนะ" แค่เจตนาเว้ยย หึหึ
ผมพูดพร้อม ทำหน้าตาหน้าสงสารปรับงอ่อยๆ

"เสียงหวานด้วยอะ น่ารักฉิบหาย เธออย่าไปถือสามันเลย มันก็อารมณ์ร้อนอย่างงี้แหละ " ผู้ชายที่ยืนข้างๆนายนั้นตอบแทน

"เอาน่ามึง เขาขอโทษมึงแล้วนี่หว่า"  ผู้ชายที่มาด้วยอีกคนร่วมสนทนา

นายนั้นไม่ตอบ แต่กลับส่งสายตาเขม็งมาทางผม    หล่อโหดเว้ยเฮ้ยย :m14:

"คือเราหาที่ลงทะเบียนห้องไม่เจออะเลยทำให้รีบไปหน่อย  ขอโทษจริงๆนะ" ผมพูด

"เด็กใหม่ละสิครับ ...แล้วนี่คนสวยอยู่ห้องอะไรหรอ"  อุ้ย ผู้ชายอะไรปากหว๊านหวาน

"4/2 นะ"

"เห่ย!! ห้องเดียวกันเลย ดีใจวะ ปะๆเดียวเราพาไปนะ อยู่ตรงนู้นแหนะ"

ผู้ชายคนที่วิ่งเขามาถามนายนั้นเดินเข้ามาหาผม พร้อมจับมือผมให้เดินตามไปด้วย

นี่ๆ....นายมือ มือ    :sad3:
 
ผมหันหลังไปมองคู่กรณีคนนั้นที่เอาแต่จ้องมองผมไม่วางตา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะอารมณ์เสียขึ้นไปอีก  พอผมหัน
ไปมอง เขาก็เบียนหน้าหนีไปทางอื่น
 บู้รววว !!  :m14:

เพื่อนของนายนั้นอีกสามสี่คน เดินตามผมสองคนมา ปล่อยให้นายหล่อ
หน้าบูดที่ทำท่าทางกระฟัดกระเฟี้ยดอยู่นั้น สุดท้ายต้องจำนนเดินตามมา

"เออ เราชื่อซันนะ  แล้วเธอละ"  นายคนที่เดินจูงมือผมอยู่ถามขึ้น

"เรา ชื่อออม" ผมตอบซัน

"ชื่อน่ารัก คนก็น่ารัก" ผมได้แต่ส่งยิ้มเขินๆไปให้ซัน จนซันเอามือเกาท้ายทอยด้วยความเขินไม่แพ้กัน

"ฮ่ะแฮม .. มีอีกสี่คนนะตรงเนีย เธอคนสวย เราชื่อเฟริส์นะ " อีกคนที่ตามมาพูดขึ้น

"ส่วนเราชื่อ ป่าน นะจ๊ะออม" ตามด้วยอีกคน

"ผมชื่อ นัด นะออม " คนใส่แว่นพูด

"เห้ยๆกูม่างดิ เราชื่อ ทัด " คนนี้ออกดูกวนๆนิด 

" ส่วน เออ ... ออ ไอ้คนข้างหลังชื่......" ซันกำลังจะบอกผม แต่ผมดักขึ้นก่อน

"เอ็ม เรารู้แล้วละ"

ซันพาพวกผมเดินมาถึงจุดลงทะเบียน 4/2 พอดี

"ขอบคุณมากนะซัน ถ้าไม่ได้พวกซันเราคงหลงไปไหนไม่รู้" ผมพูดติดตลก

"ครับ ซันเต็มใจช่วยนะ แค่นี้สบายมาก"  หล่อแถมยัง นิสัยดีอีก จะมีผู้ชายคนไหนให้เกียรติ
เพศที่สามอย่างพวกซันอีกไหมอีกเนีย

"เออ่ ซัน " ผมนึกขึ้นมาได้ว่าซันยังไม่ปล่อยมือที่จับผมอยู่เลย

"ครับ"

"มะ มะมือ"  ผมพูดกระตุกกระตักพร้อมยกมือขึ้นมา

"อะ!  อะ เอ่อ แฮะๆ โทษทีครับ" หน้าซันขึ้นสี แสดงถึงความเขิน น่ารักมากๆเลยครับ น่าหยิกจริงๆ

"ออมไปลงทะเบียนเถอะครับ เดียวซันรออยู่ตรงนี้เอง" ซันบอกผม

"ไม่เป็นไรหรอกซัน แค่นี้ก็รบกวนซันพอแล้ว"

"ไม่เป็นไรหรอกครับ เดียวเกิดออมหลงอีกทำไง"  สุภาพบุรุษ ชัดๆ :hao7: :oni2:

"แหมไอ้ซัน เห็นคนสวยหน่อยเป็นไม่ได้เลยนะมึง" เฟริส์แซวซัน

"ก็ออมเขา เติมใจนี่ว้า" ซันพูดแล้วยิ้มเขินๆคนอะไรยิ้มน่ารักเป็นบ้า

" ออออ. อออออ. ออม" เอ๊ะ!..เสียงคุ้นๆ
ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกครับ

"หวา แม็ก ต้อม หายไปไหนกันมาหาตั้งนาน"  โล่งอกไปทีได้เจอพวกมันซะที

"ฉันต่างหากที่ต้องถามแก ฉันบอกให้จับมือฉันไว้แน่นๆ หลงเลยเป็นไงละ" เจอฉันก็สาธยายยาวเลยนะนังหวา

"ดีนะเนีย ที่มาเจอพวกซันก่อน ไม่งั้นจะหลงไปไหนแล้วไม่รู้"  ผมบอก

"ย๊ะ!....ไม่ใช่ว่าควงผู้ชายเล่นอยู่หรอกนะ" ปากเสียนังต้อม

"บ้า!ต้อม" 

"เพื่อนเรามาแล้วนะ ขอบคุณอีกครั้งนะซัน" ผมหันมาบอกซัน พร้อมส่งยิ้มหวานละมุนไปให้อีกดอก จนซันเห็นแล้วก้มหน้า
งุดๆ

"ครับ แหมไล่ซันเลยนะ ครับแล้วเจอกันที่หอประชุมนะครับออม บ๊าย" ซันส่งยิ้มน่ารักๆคืน  โอ้ยอกอีแป้นจะแตก

"ไปก่อนนะครับ สุดสวย " เฟริส์หันมาบ้ายบ๊ายผม พร้อมกับ ป่าน ทัด นัด

"ครับ" ผมตอบ

       ก่อนที่จะหันไปหาอีกคนที่เป็นคู่กรณีของผม  แหม รักษาภาพพจณ์เหลือเกินนะ นายปากปีจอ  :hao3:

" ฮะแฮ่ม เบาได้เบานะแก แป๋ปๆก็มีผู้ชายมารุมละ" นังต้อมบ่น

"อิจ ละสิ้"  ผมแกล้งเย้วนังต้อม

"ย้ะ!!!"

"เออ นั้นฉันไปลงทะเบียนก่อนนะ" ผมบอก

"รีบๆเลยนะ พวกเรามีเรื่องจะคุยกับแก"


เฮ้ออออออออออออ

โปรดติดตามตอนต่อไป.......................................................................


พอเดาได้รึยังครับ ว่าใครเป็นพระเอก




ออฟไลน์ Krittapas

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 5
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-1
มาต่อเร็วๆจ้า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ angelnan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-5
ขอแบบ ยาววววววววววววววววววววววววววว หน่อยสิ ลงที่ละ 5 ตอนก้อได้นะ ยินดีมากกก

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ขอยาวๆๆๆ

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
เนื้อเรื่องน่าสนุกดี

แต่ขัดใจกับคำผิดและภาษาวิบัติที่ค่อนข้างเยอะจนน่าปวดหัว เลยทำให้เราอ่านสะดุดไม่ต่อเนื่อง

ความสนุกเลยลดลงไปเยอะ  ติเพื่อก่อนะ ก่อนลงตรวจทานคำผิดซักหน่อยนะจ๊ะ

ออฟไลน์ manami_01

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 980
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +72/-1
ท่าทางพระเอกของเราจะเอาเรื่องแน่ ฮา ๆ งานนี้ออมมี่ไม่รอดพ้นนายเอ็มคนหล่อโหดอย่าวแน่นอนหึหึ

ออฟไลน์ multiver

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
มาลงนานๆ หลายๆตอนนะครับ ชอบมากเรื่องนี้ อ่านจนถึงตอนที่ 5 แล้วจากอีกเว็บนึงแต่ไม่มาต่อซักที :m31: จนตอนนี้ย้ายมาอ่านเว็บนี้แทนละ พอเห็นเรื่องนี้มา รีบจิ้มจึกเลย :z13: :z13:

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ตอนที่  4

          ผมลงทะเบียนเสร็จก็เดินลิ้วมาหาพวกหวา   โดนไตร่สวนยาวแน่เรา

"มีไรจะพูดมั้ย"หว่าเปิดประเด็น

 โอ้ยพวกแกจะมาจับผิดอะไรตอนนี้เนีย

"ไม่มีนิ  แกไปเถอะเดียวเข้าหอประชุมไม่ทันหรอก" ผมบ่ายเบี่ยงสุดฤทธิ์

"แต่ฉันมี อย่ามาเบี่ยงฉันเลยนะ คนนั้นน่ะแฟนแกหรอ" หวาถามขึ้น

"จะบ้าหรอ!! ฉันพึงรู้จักกับซันเขาเองนะ แฟนเฟินอะไรกันเล่า" ผมพูดความจริง

"เห็นพูดจากระนุ้งกระนิ่งกินลมกันซะขนาดนั้น จะไม่ให้ฉันคิดได้ไงละ"

"ซันเขาเป็นคนพูดเพราะแบบนั้นอยู่แล้ว"

"อืมๆ  แล้วแกเจอกับพวกนั้นได้ไงอะ"

นึกว่าจะไม่ถามซะและ ผมเลยเล่าเหตุการ์ณทั้งหมดให้หวาฟัง บลาๆๆๆ

"มันก็เป็นอย่างเงียแหละ" ผมพูด

"นิสัยไม่ดีเลย นี่ถ้าแม็กอยู่ด้วยนะ แม่จะต่อยให้ปากแตกเลย" แม็กพูดอย่างเบ่งบารมี

"ก็สมควรให้เขาด่าแหละ...บอกให้จับมือฉันเอาไว้ดีๆเผลอแป๊ปเดียวหายไปไหนแล้วไม่รู้" แล้วใครมันจะไปรู้กัน
 ถ้าจะโทษก็ไปโทษพวกผู้ชายที่ฉันมองนู้น

"คนที่ยืนข้างหลังสุดใช่มะ" ต้อมถามผม ผมพยักหน้าหงึกๆ

"ว่าแล้วเชียว เห็นยืนทำหน้าตึงบุญไม่รับอยู่คนเดียวหือ แต่เขาก็จัดว่าหล่อใช่ได้เลยนะ" ต้อมพูด

"หึ..หล่อแต่ปากปีจอแบบเนีย เขาไม่จัดว่าหล่อกันหรอก"ผมโต้

"จ้าแม่คุณ  สักวันได้เขาเป็นผัว ขึ้นมาละจะพูดไม่ออกนะ"  เน้นจังนะคำว่าผัวเนีย

ฝันไปเถอะถ้าฉันจะได้นายนั้นเป็นแฟนนะฉันยอมขึ้นเสรียงคานทองดีกว่า

"ไม่    มี    ทาง" ฉันลากเสียงยาว

"ไปเข้าหอประชุมกันดีกว่า" ผมพูด

"ทนฟังความจริงไม่ได้อะซิ" ต้อมเซ้า

ผมไม่สนใจก้าว เท้าเดินไปยังหอประชุม

 :BY_( MAM )

ซันเดินยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ทุกครั้งเมื่อเขานึกถึง น่าตาน่ารัก ปนรอยยิ้มหวานๆนั้น ไหนจะดวงตาสวยๆคู่
ยิ่งทำให้คนคิดใจหวั่นไหวขึ้นมาทันที  ก่อนที่เขาจะหลุดออกจากห้วงความคิด
เมื่อเสียงเพื่อนรักพูดขึ้น

"ห่าซัน  กูเห็นมึงยิ้มนานแระนะ เป็นไรป่าววะ  หาหมอไหมเพื่อน" ทัดถาม

"มันจะยิ้มเรื่องอะไรกัน...ถ้าไม่ใช่เรื่องน้องออมตุ๊ดน้อยแสนน่ารักละซิ"
ป่านพูดไปดูดน้ำในมือไปด้วย

"สัตว์ พวกมึงนี่ตัวขัดความสุขกูจริงๆเลยนะ ก็ออมเขาน่ารักจริงๆนี่หวา ตัวก็ห๊อมหอม ยิ้มก็สวย  ยิ้มที่ใจกุสั่นเลยวะ"ซันพูดไปบรรยายความไปอย่างชัดเจน

"เออนั้นดิ  นี้ถ้าไม่บอกกูว่าเป็นผู้ชายนะ กูไม่เชื่อหรอก สวยกว่าผู้หญิงอีก" ทัดพูดเอาจริงเอาจัง

"ดีแล้วแหละ...โรงเรียนเราจะได้มีกระเทยสวยๆเหมือนโรงเรียนอื่นเขาบ้าง  นี้ก็ดูกระเทยโรงเรียนเราดิถึกๆบึกๆ
บึนๆกันทั้งนั่น สยองชิหาย. บรึ๋ยยย  :katai1:" นัดเขามาร่วมการสนทนาครั้งนี้ด้วยคน

"เออแล้วนี่มึงจะจับออมจริงๆเหรอว่ะไอ้ซัน" ป่านถามซัน

"ก็เอออะดิสวยน่ารักน่าเ__็ดอย่างงี้  ใครจะปล่อยไว้วะ  กูก็อยากรองเปลี่ยนแนวมั่งนี่หวา พูดแล้วอรึ๊ยน่าจับมาขย้ำๆ"

 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :z1:

ซันพูดไป. พร้อมเอามือข้างที่จับมือออมเมื่อกี้มาซูดดมอย่างชื่นใจ...

"สัตว์  รักจริงหวังเ_็ดนี่หว่า" ทัดพูดแซะซัน

"ไอ้ซัน  แต่ถ้ามึงได้ออมเขาแล้ว มึงอย่าทิ้งเขานะเว้ย...กูสงสารเขาว่ะ" นัดมาแบบคุณธรรมสอนใจ

"โธไอ้นัด  เห็นกูเป็นพวกฟันแล้วทิ้งรึไงวะ  คนเนียกูจับจ้องปรองปรีดาเว้ย" ซันตอบอย่างมั่นอกมั่นใจ

"เออ...แต่ถ้ามึงเบื่อเมื่อไหร่  กุยืมต่อน้ะเว้ยยกูอยากลองมั่งวะ" ป่านพูดขำ

"สัตว์ป่าน! ไม่ให้เว้ยคนนี้กูห๊วงงง" ซันรีบแย้ง


"ควาย!! ผู้หญิงมีตั้งเยอะให้เลือกไม่เลือก...เสือกเลือกกระเทย!!!!..."

เสียงปริศนาที่ห่างหายไปนานกลับร่วมแสดงบทสนทนามาด้วยอีกครั้ง  พร้อมคำกระเซ้าเย้าแหย่ซัน

"แล้วมึงจะทำไมอะไอ้เหี้ยเอ็ม  อิจฉากูอะดิ  ที่กูได้ออมแล้วมึงไม่ได้อะ" ซันพูดท้าทายเอ็ม

"อิจฉาพ่อง!  มึงดิ..กูเป็นผู้ชายเว้ยยย ชอบผู้หญิงไม่ได้ชอบกระเทยเหมื่อนมึง" เอ็มรีบตัดหน้าบททันควัน

"ทำไมวะ  กูชอบของกูอย่างงี้ มันหนักรองฝาตีนพระบาท...ของมึงตรงไหนวะ" ซันเถียงไม่ขาดคำ

เอ็มไม่อยากทะเลาะกับเพื่อนสนิทตัวเอง เลยทำได้แต่หน้าที่ไม่สบอารมณ์มากขึ้น

"พวกมึงจะทะเลาะกันทำหาพระแสงสำแดงเจ้าอะไรกันวะ  กูว่ารีบไปเข้าหอประชุมกันเถอะ สัตว์ เดียวโดนรองฝ่าย
ปกครองเล่นอีกกูละเครียด" ทัดพูดพร้อมยุติมวยคู่สำแดงเดือดคู่เอก


:BY_( AOM )


กริ๊ง  กริ้งงงงงงง!!!

ขอเชิญนักเรียนทุกคนมาร่วมทำกิจกรรมเปิดการเรียนการสอนที่หอประชุมใหญ่ด้วยค่ะ. ขอบคุณค่ะ
เสียงฝ่ายประชาสัมพันธ์ประกาศเรียก


"เห้ยยๆ  เขาเรียกแล้ววะไปกันเถอะ" หวาบอกพวกเรา ให้เดินไปกันที่หอประชุมใหญ่


         พวกผมสี่คนกำลังพากันมาที่หอประชุมเพื่อทำกิจกรรมตอนเช้า...พอมาถึงแล้ว
ก็เห็นเหล่านักเรียนมาหน้าหลายตา ส่งเสียงเอะอะโวยวายกันให้วุ่น..

"นักเรียนห้อง  4/2ศิลป์-ภาษา มาทางนี้ค่ะ" เสียงคุณครูผู้หญิงวัยกลางคน  ประกาศเรียกนักเรียนผ่านไมค์โครโฟน
เช่นเดียวกับคุณครูท่านอื่น  ที่ต่างก็เรียกนักเรียนของห้องตัวเองเหมือนกัน

"เห้ยๆ...4/2..อยู่ทางนู้น" หวาเรียกพวกเรา  ผมพยักหน้าแล้วตามหวาไป

          พอไปถึงก็เห็นนักเรียนต่างเข้าแถวโดยไม่ได้เรียงตามลำดับความสูงต่ำ
ผมแยกมาที่แถวชายกับต้อมและแม็กผมก็เลือกนั่งหลังๆเพราะจะได้ไม่วุ่นวาย
ห้องผมมีเด็กเรียนไม่มากแต่ก็ไม่น้อยจึงทำให้ห้องผมได้นั่งก่อน  ไม่วุ่นวายเหมือนห้องอื่นๆด้วย

พอลงตัวแล้วผมก็นั่งลง โดยที่ผมนั่งหลัง แม็กนั่งหน้าผมและถัดไปด้วยต้อมที่นั่งข้างหน้าแม็ก  จนผมรู้สึก
หวิวๆข้างหลังอย่างบอกไม่ถูก

จนผมรู้สึกว่ามีคนเดินมานั่งต่อจากผมแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร  จนชายนิรนามที่นั่งอยู่ด้านหลังผม พยายามเขยิบเข้ามาใกล้ๆผม   จนผมรู้สึกได้   แต่ผมไม่กล้าที่จะหันไปมอง ได้แต่เขยิบหนีขึ้นมา  แต่ก็เท่านั้นแหละครับ  ยิ่งเขยิบ..เขาก็ตาม..

จนผมทนไม่ได้เลยหันหน้าไปมองด้วยความข้องใจ

"จ๊ะเอ๋!...จะเขยิบหนีอีกนานไหมครับ  ซันเหนื่อยเขยิบตามแล้วน้า"

คนที่นั่งต่อจากผมไม่ใช่ใครที่ไหนซันนั้นเอง :mew4:

"เห้ย...ซัน"

"ครับซันเองหาตั้งนานนึกว่านั่งอยู่ไหน ที่แท้นั่งอยู่นี้เอง" ห้ะ?  หาทำไม

"หาเราทำไมเหรอ?" ผมถามด้วยความข้องใจ

"ก็แค่อยากนั่งด้วยอะนั่งด้วยไม่ได้หรอ" ซันทำถ้างอนๆสะบัดหน้าหนี เบะบอกมองบน..หึ  นึกว่าน่ารักมากรึงะ
(แต่ก็น่ารักจิงๆง่า)

"เห้ย!..ป่าว...ออมแค่ถามเฉยๆ" ผมพยายามแก้ตัว  แต่ซันก็ไม่มีทีท่าว่าจะหายงอน  ต้องง้อหรอ (คนรัยว่ะ งอนเก่งกว่าผู้หญิงซะอีก)

"อะโอ๋เอ๋ๆ....หายงอนน่า" ผมทำหน้าตาหน้ารักพร้อมทำไม้ทำมือประกอบเพราะน่ารักนะถึงง้อเนีย..อิอิ่

"หึ นึกว่าทำหน้าตาหน้ารัก  แล้วจะหายงอนหรอ" ซันไม่ยอมแพ้...ก็ได้ งั้นต้องหงัดไม้ตายแล้วละ

"ได้  ไม่หายก็งอนต่อไปแล้วกัน  ชิสว์" :m19: ถึงตาผมเอาคืนบ้างแล้วครับ..สะบัดหน้าหนีสุดฤทธิ์

" :m17:เห้ยไรว่า555โอ๋เอ๋ๆ...หายงอนน้าครับบบ" ฮ่าๆ..มารยาหญิง อ้อนน่ารักอย่างงี้ไม่หายก็บ้าแหละ

"แหมๆ  ไอ้ซันไอ้ห่า  คนเขามีพ่อมีแม่นะเว้ย" เสียงว่านแซวมาจากทางด้านหลัง

จนทำให้ผมหันหลังไปมอง..เอ๊ะ!... :laugh:ก็ไอ้พ่อหน้าบูดเป็นตูดลิงมันจ้องผมกับซันอยู่นะครับ
แถมยังไม่หายหน้าบูดๆเบี้ยวๆอีก  มันก็ผ่านมาแล้ว(จะโกรธไรกูนักหนาว่ะ....ฆ่ากูเลยไหมละ)
แถมยังมีหัดหึดท่าทีไม่สบอารมณ์อีก :m14: :m14: :m14:

"เออ  ใช่  ไรว้า ...พึงรู้จักกันแค่วันเดียวเอง  เล่นหยอดคำหวานกันแล้วเหรอวะ 
ใอ่ว่าน...พากูไปเช็คน้ำตาลในเลือดที่โรงพยาบาลที่ดิวะ555" เฟริส์แซวซันเสร็จทุกคนก็ต่างหัวเราะกันลั่นเลยครับ

"เหี้ยพวกมึงอะ..สัตว์" ซันด่าไปหน้าแดงไป ตอนนี้ผมกับซันเลือดขึ้นมาบนใบหน้าอย่างกระทันหัน

"ออมแลกที่กับแม็กไหน"...? จู่ๆ..แม็กซึ้งอยู่ข้างหน้าผมก็หันมาถามผม

"อ้าว..มีอะไรหรอแม็ก..."ผมถามแม็ก


โปรดติดตามตอนต่อไป............................



นายเอกจะยอมพระเอกหรือไม่  ติดตามน้าคร้าบบบบบ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-07-2016 13:19:33 โดย samiku »

ออฟไลน์ multiver

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ฮุฮุ  :mew4: เรื่องราวค่อยๆร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆแล้ว แม็กจะนอกใจหว่ารึเปล่านะ ลุ้นๆ :impress2: แล้วตกลงใครจะเป็นพระเอกกันแน่เนี่ย ซันหรือเอ็ม แต่ที่แน่ๆแล้ว คือ ออมโดนแน่ๆนายเอกเรื่องนี้(เอ๊ะ!! หรือนางเอก :a5:)

ออฟไลน์ sanri

  • เวลาไม่ใช่ตัวพิสูจน์ทุกสิ่งเสมอไป
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-9
ออมท่าจะไปสร้างความหมั่นไส้ให้คุณชายท่านเข้าซะแล้วนะเนี่ย  :laugh:

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ขอโทษนะคร้าบบบบ...รอกันอยู่มั้ยเอ่ย...ขออภุยด้วยนะครับที่มาลงให้อ่านช้าไปน่อย...คือช่วงนี้สอบด้วยนะครับ
เลยไม่ค่อยมีเวลามาลง...ตอนเพื่อตอบแทน....ผมมาลงที่เดียวสองตอนเลย...อ่านกันแบบจุใจเลยครับ

ตอนที่ 5

"ก็ไอ้พวกนั้นมันแซวออมไม่ใช่หรอ มาๆแลกที่กับแม็กเถอะ" พวกนั้นพวกไหน
แม็กคงหมายถึงพวกซันนะครับ

"ป่าวหรอกแม็ก พวกซันเขาก็แค่เล่นๆไม่มีอะไรหรอก" ผมพูดให้แม็กเข้าใจ
แม็กทำหน้าครุ่นคิด?

"อืมๆแต่ออมอย่าไปเล่นกับพวกมันมากน่ะ"

ผมไม่รู้จะพูดต่ออย่างไงได้แต่พยักหน้าไปส่งๆไป

ผมเห็นแม็กมองซันออกแนวหาเรื่อง แล้วแม็กก็เขยิบมาจนแผ่นหลังแน่นๆมาติดกับอกผม
ผมไม่สามารถเดาได้ว่าตอนนี้แม็กคิดจะทำอะไร   แต่ตอนนี้แม็กเขยิบออกไปก่อนได้ไหม
ผมรู้สึกอึดอัดมากกกก :hao7:

แล้วจู่ๆแม็กก็คว้ามือผม ข้างซ้ายไปประสานสอดนิ้วกันไว้พร้อมกับมือของแม็กจนผมตกใจ...พยายามจะแกะมือออก..แต่แม็กกับกำมือผมไว้แน่นจนไม่สามารถขยับเอาออกได้ :a5:

ทำให้ซันที่นั่งมองอยู่ข้างหลังผมจ้องมือผมที่ผสานกับแม็กเขม็ง

"แม็กทำไรอะ...ปล่อยเลยนะ"ืผมบอกแม็ก

"อยู่เฉยๆนะออมไอ้พวกนั้นมันจะได้ไม่มายุ่งกับออมไง"

โอ้ยย....แล้วป้องกันด้วยวิธีนี้เนียนะ

"เดียวหวาก็เห็นหรอกแม็ก"

ครับ..และสิ่งที่ผมกลัวตอนนี้ ก็คือยัยหวาแฟนสาวของแม็กเห็น...ผมไม่อยากจะผิดใจกับเพื่อนเพราะเรื่องไรสาระแบบนี้นะครับ

"ไม่เห็นหรอก..หวาเขานั่งหน้าๆนู้นแหนะ"

จ้า...เดียวถ้ามันเห็นละจะตบ
กระบาลให้ดู

แม็กกับซันต่างจองหน้ากันสลับไปมา   ราวจะฆ่ารั้นฟันแทงกันยังไงยังงั้นเลย

เอ๊ะ!แม็กกำลังคิดจะทำอะไรอีก

แม็กจับมือผมไม่พอ  ยังจะเอนตัวลงมาพร้อมกับหัวมาพิงไหล่ผมอีก....ผมรู้สึกใจมันไม่อยู่กับเนื้อกับตัวถ้าหวามาเห็นสภาพผมกับแม็กแบบนี้จะทำยังไง

"แม็ก!...ลุกเดียวนี้เลยน่ะ" ผมทำเสียงไม่พอใจใส่แม็ก..แต่กลับว่าไม่มีการตอบสนองกลับใดใดทั้งสิ้น

"อ้าวเฮ้ยไอ้ซัน ไปไหนวะ

"เห้ยๆไอ้ซันเป็นเชี้ยไรวะ"

ผมได้ยินเสียงเอะอะมาทางข้างหลัง ทำให้ผมต้องหันไปดู
เห็นซันลุกขึ้นจากที่แล้วเดินออกจากแถวไป  ผมสังเกตที่มือของซันที่กำหมัดแน่น...

ท่ามกลางคนหลายพันคน...และครูฝ่ายปกครองฝ่ายระดับ
ที่ยืนบรรยายอยู่ด้านหน้าแถว

"ทัชซันไปไหนหรอ" ผมถามทัชที่กำลังนั่งมองมาทางผมกับแม็กอยู่

"อ๋อ...เราก็ไม่รู้เหมือนกัน...สงสัยจะทนเห็นภาพบัดสีบัดเถลิงไม่ได้มั่ง" ทัชพูดกระแทกแดกดัน
พร้อมแลสายตามองมาทาง ผมกับแม็ก...นี่ผมโดนด่าอยู่ใช่ไหมเนีย

ผมหันหน้ากลับมามองตัวการของเรื่อง ที่ทำหน้าลอยหน้าลอยตาไม่รู้ไม่ชี้

จนผมทนกับการกระทำของแม็กไม่ไหวแล้วสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของมือแม็ก
ที่กำลังกำมือผมอยู่อย่างแรง


พออาจารย์ฝ่ายปกครองพูดคุยชี้แจงเกี่ยวกับโรงเรียนเสร็จก็ทำกิจกรรมหน้าเสาธง
ร้องเพลงชาติร้องเพลงมาร์คสวดมนต์ ต่างๆนาๆ....เสร็จแล้วก็ปล่อยให้แยกย้ายไปพบคุณครูที่ปรึกษาเพื่อโฮมรูมอีกครั้ง

ผมพยายามมองหาซันที่จู่ๆก็หายไปอย่างปริศนา
เป็นอะไรของเขานะ

หรือว่าไม่พอใจที่เห็นแม็กทำกับผมอย่างนั้น เป็นเพราะหึงงั้นหรอ  แล้วซันจะมาหึงผมทำไมก็ในเมื่อไม่ได้เป็นอะไรกัน...เฮ้ออออ

พอทุกคนเข้าห้องมาก็ต่างหาที่นั่งเรียนกันชุลมุนวุ่นวาย...ผมเลือกที่นั่งข้างหน้ากับต้อม(เด็กเรียนครับ) ส่วนหวาก็นั่งกับเพื่อนในห้องอีกคนถัดจากผมกับต้อม

ผมเสตามองหากลุ่มซันว่านั่งกันตรงไหน

เอ๊ะนู้นไง....นั่งซะไกลเลยเลือกซะท้ายห้อง นี่มันเด็กหลังห้องชัดๆ...

ผมมองหาที่ซันว่าจะนั่งกับใคร...ก็แปลได้ว่า เฟริส์นั่งกับทัช
ป่านนั่งกับนัด ส่วนซันอ๋อ...ผมรู้แล้วละ..นั่งกับศัตรูตัวฉกาฬเบอร์หนึ่งของผมนี้เอง :katai1:

ที่ผมรู้ก็เพราะ นายเอ็มนั้นมันเว้นที่ว่างไว้ที่นึง  แหละนั้นก็ต้องเป็นที่ของ
ซันแน่ๆ...เป็นเพื่อนสนิทกันนี่น่า

อาจารย์ที่ปรึกษาแนะนำตัว บอกกฏกติกาการอยู่โรงเรียนนี้ว่าควรปฏิบัติตัวเช่นไร
พออาจารย์ที่ปรึกษาพูดได้สักพัก

"ขออนุญาต....ครับ" เสียงนี้...คุ้นๆแหะ

ผมหันหลังไปดู...เอ๊ะ...ซันนั้นเอง

ซันขออนุญาตครูเสร็จเดินเข้ามาในห้องผมยิ้มด้วยความดีใจ
ให้ก่อนที่ซันจะหันหน้ามาสบตาผม

ที่สิ่งที่ได้กลับนั้นก็คือสีหน้าที่แสดงถึงความน้อยใจส่งมา   จนทำให้หน้าผมสลดลงไปในทันที


เวลาเดินไปจนเลิกเรียน  ตั้งแต่ตอนเช้านอกจากที่คุยกันในแถว
จนมาถึงตอนเย็น ซันก็ไม่คุยกับผมอีกเลย ขนาดหน้ายังไม่มองผมเลย

พอดีกับอิมน้องสาวของผมวิ่งเข้ามาหาพอดี  ยิ้มหน้าแป้นมาเลยน่ะ...ต้องมีอะไรแน่ๆเลย

"เจ๊ๆๆๆ...รถยังไม่มาอีกอ๋อ"

"อ้าว...มาแกก็เห็นสิเฟ้ยยย" ผมกวนมัน

"เจ๊อะ...คนยิ่งอารมณ์ดีอยู่.."

"ที่อารมณ์ดีอะ..เรื่องผู้ชายหรือว่าเรื่องอะไร" ผมแหย่ๆมัน

แต่ไม่รู้ไปจี้จุดมันถูกได้ไง

"อุ้ย..เดาเก่งจังนะเจ๊ อาจาร์ยช้างนี่ต้องยอมเลย"เดาถูกอีกผม

"หวาๆ...รอฉันแป๊ปดิ..ฉันปวดฉี่อ่า ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ"
ผมปวดฉิงฉ่องขึ้นมาทันที

"เออๆไปเหอะ..เดียวก็ราดกันพอดี" หวาแซวผม

"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหมละ"ต้อมเสนอ

"ไม่ต้องหรอก...แป๊ปเดียวเอง"

"เออๆไปเลย...เดียวท่อแตกขึ้นมาละซ่วย"

ผมกึงเดินกึงวิ่งไปเข้าห้องน้ำชายที่อยู่ทางด้านหลังโรงยิม

 คงไม่มีใครอยู่แล้วแหละครับน่าจะกลับบ้านก็หมดแล้ว จะมีก็แค่นักฟุตบอลของโรงเรียนที่อยู่ซ้อมกัน


ผมเลือกเดินเข้าไปห้องริมสุดแล้วก็ปล่อยสิ่งปติกูณออกมา....เห้ออ :rureadyค่อยยังชั่วหน่อย

ตึก.....ตึก.......ตึก

เอ๊ะ! เสียงคนเดินเข้ามา ใครวะ...นี้ก็มันก็เย็นมากและนะ ยังมีคนอยู่อีกอ๋อ  เสียงฝีเท้าก้าวเดินเข้ามา
เรื่อยๆจนผมรู้สึกว่า  มาหยุดอยู่ตรงห้องที่ผมเข้าพอดี :ling3:

แสดงให้เห็นว่าเงาข้างล่างสะท้อน
เข้ามาข้างใน

ระ....รึ....หรือว่าจะเป็น...ผะ..ผะ...ผี!!!!
อร๊ายยยพ่อแก้วแม่แก้วเจ้าค่า..ช่วยออมด้วยด้วยออมโดนปีหลอก....แง่ๆๆ :hao7:

ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ถ่อง..พุธโธ..ธัมโม..สังโฆ
อย่างเดียวจะผีหรือคนก็ถ่องไปก่อนเถอะครับ

ผมไม่กล้าจะเปิดประตูออกไปตอนนี้  แค่รู้สึกกลัวมากๆทำอะไรไม่ถูกเลย
ได้แค่เงียบๆไม่ส่งเสียงใดๆริออกไปทั้งสิ้น

แล้วจู่ๆ...

"จะอยู่ดมกลิ่นข้างในนั้นอีกนานมั้ยครับ"

อึ๊ย~ ผีอะไรว่าผู้ดีฉิบหายมีคุงมีครับด้วย
สงกะสัยท่านยมบาลคงจะสอนมาดี

"เห้อออ...ออกมาเถอะครับออม"

ไม่ฉันไม่ออกถ้าเกิดออกไปแกก็หลอกฉันนะสิ..แต่เดี๋ยวเอ๊ะ!!!ออม...เมื่อกี้ผีตนนั้นเรียกชื่อฉันด้วย...ผีรู้จักฉันด้วยงั้นหรอ...บรื๋อ~

"คะ..ค่ะ..ครายยย...อะ"
ผมตะโกนถามเพื่อความแน่ใจ..

"ซันเองครับ...ออม" ห๊ะ!!!ซันหรอ

"ซะ..ะ..ซัน..จริงๆอ๋อ" อีกครั้งครับ  เพื่อความแน่ใจ

"ครับ..ซันเอง..เปิดประตูมาเถอะ"

แกร๊ก....แกร๊กกก..

"ซันจริงๆด้วย..ฟู่ววว~" :เฮ้อ:

ผมเปิดกลอนประตูออกไป...พบซันยืนเอามือคล้ำประตูไว้..
ฟู่วว...ถอนหายใจแรงๆเลยครับ
ค่อยโล่งอกหน่อย...ทำไมซันยังไม่กลับบ้านอีกละเนีย...

"ทำไมนึกว่าซัน...เป็นผีอ๋อ...หืม" ซันพูดพร้อมกับกระตุกยิ้มมุมปากอย่าง
ก็ไม่เชิงหรอกเว้ยยยย!

"แหะ..เอ่อ..ออ..แล้วนี้ทำไมซันยังไม่กลับบ้านอีกละนี่มันก็เย็นมากแล้วนะ"

"ซันซ้อมบอลน่ะ....เลยอยู่เย็น" ซันเป็นนักบอลด้วยอ๋อเนีย...ว้าวมิอยากเชื่อ :katai2-1:

"อืมๆ..แล้วซันมาหาเรามีอะไรป่าว  เห็นเมื่อเช้าซันก็ไม่คุยกับเรา...ไม่มองหน้า
เราเลยนึกว่าซันไม่อยากคุยกับเราแล้วสะอีก"

"ก็ออมอะแหละ...หึ!!" ซันพูดแล้วทำท่าทางหึดหัด
อะไรหรอ...ผมทำอะไรผิดงั้นหรอ...หือ?

"ห๊ะ!...เราทำอะไรอะ"

"ก็เมื่อเช้าที่หอประชุมออมทำอะไรไว้ล่ะ..หึ...จู๋จี้กันจริงๆนะ...ออมกับไอ้แฟนคนนั้นเนีย"

จู๋จี้รอ?...แฟนหรอ?...อะอ๋ออออ

"อ๋อ..จู๋จี้บ้าอะไรเล่า...และอีกอย่างออมกับแม็กเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อยยย"ผมพูดให้ซันเข้าใจ

"ห๊ะ!...ออมกับไอ้คนนั้นไม่ได้เป็นแฟนกันหรอ..." :laugh: :oo1:

เดียวๆ...จะตกใจอะไรขนาดน้านนนน   ผมพยักหน้าหงึกๆ
จากสีหน้าซันที่โกรธๆก็เริ่มหาย ไปเปลี่ยนมาเป็นหน้ายิ้มเยิ้ม..แสดงถึงความดีใจอะไรขนาดนั้นปานนั้น

"แล้วนี่ออมกลับบ้านยังไงหรอครับ" แหมๆเปลี่ยนเรื่องไวจริงๆเลยนะพ่อคู้ณณณณ

ฮั่นแน่..มาถามว่ากลับยังไง...จะไปส่งอะดิ้ๆ :mew1:

"ทำไม...จะไปส่งเราอ๋อ" ผมแกล้งๆถามไม่ได้คิดอะไรมาก...แต่คำตอบที่ได้กลับมา....คือ

"ครับ...ให้ซันไปส่งปะละ" อึ้งง..สิคับ ไม่น่าถามเลยเรา

".....>\\\\\<......"

"เห้ยไม่ต้อง..ซันซ้อมบอลอยู่ไม่ใช่หรอ อีกอย่างเรากลับรถประจำนะ"
โทษทีนะจ๊ะสุดหล่อ

"เสียดายจัง...งั้นไว้วันหลังนะครับ" ซันพูดแล้วทำหน้าหงอยๆ
ผมยิ้มแล้วพยักหน้าตกลงไป

"เอ่อ..อออ...อะ..ออม..ครับ" ซันพูดไปก้มหน้าไปแถมยังจะบิดเนื้อบิดตัวพร้อมไปด้วย  อะๆเป็นอะไรจองเขาเนีย

"ว่าไงหรอ" ผมตอบ

"เอ่ออ..คือว่าเราจะขอเบอร์ออมได้มั้ยครับ" >\\\<อร๊าย!! :o8: :-[ :impress2:
..ต๊ายตายผู้ชายขอเบอร์...ไม่เขินให้มันรู้ไปสิ

"เออ..ออ ดะ..ได้สิ..."

แล้วทำไมกูต้องติดอ่างวะเนีย ซันยื้นโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นล่าสุด
มาให้ผมพิมเบอร์ลงไป ผมรับด้วยอาการมือที่สั่นขวัญแขวนไปหมด

ผมยื้นโทรศัพท์คืนซัน

"นั้น...นั้นเดียวซัน..ซัน..โทรหานะครับ"
ซันพูดแบบอาการเขินๆอายๆ...ดูแล้วน่ารักน่าหยิกจริงๆ..ผู้ชายตัวขาวตาคมคิ้วดกจมูกได้รูปริมฝีปากชมพูไถรองทรงสูงเปิดข้าง  ..(ถือว่าหล่อมากเลยที่เดียว).. ยืนเกาท้ายทอยเพราะความเขินอาย

เราสองคนยืนก้มหน้าเขาหากัน
ต่างฝ่ายต่างเงียบจนผมต้องเป็นฝ่ายเปิดปากพูดก่อน

"งั้น...งั้นเราไปก่อนนะซัน"
ผมบอกซันพร้อมเบนสายตาไปด้านนอก

"คะ..ครับ..กลับดีๆนะครับ" ซันตอบผมพร้อมเงยหน้าขึ้นมาสบตาผมแว่บนึงก่อนจะก้มหน้าต่อเหมือนเดิม

"อืม...อย่ากลับบ้านดึกมากนะซัน...ไปละบ๊ายบ่ายยย" ผมพูดเดินหันเตรียมจะเดิน
ออกจากห้องน้ำแต่จู่ๆก็มีเสียงที่ผมต้องปริปากยิ้มออกมาทันควัน

"ครับ
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.
....คนสวยของผม"


โปรดติดตามตอนต่อไป...........................
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-07-2016 20:54:20 โดย samiku »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Taohoo

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 56
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-3
 :mew2:  คำผิดเยอะจนอ่านต่อไม่ไหวจริงๆค่ะ ขอโทษด้วย สู้ๆนะ  :bye2:

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ต่อๆแบบจุใจ

ตอนที่  6

พอผมกลับมาถึงบ้าน  ยังไม่ทันทีจะได้วางกระเป๋าใบโต

Rrrrrrrrrrrr. Rrrrrrrrrrrrrr.

เสียงโทรสัพท์เครื่องพอเหมาะของผมก็ดังขึ้น   ผมจึงหยิบขึ้นมาดูว่าใครโทรมา
แต่ว่าหน้าปัดกลับแสดงเบอร์ที่ไม่คุ้นเอาซะเลย(เบอร์ใครกันนะ)ผมไม่รอช้า จึงกดรับสายแล้วแนบหูฟัง

"ฮัลโหลครับ" ผมกรองเสียงลงไปถาม

"ฮัลโหลครับออม  ซันเองนะ" เห้อ  ซันนี่เองนึกว่าพม่าโทรมาป่วนซะอีก

"จ๊ะ...ซันมีอะไรรึป่าวหรอ" ผมถามปลายสายไป

"อ่อ...ซันแค่โทรมาถาม  ว่าออมถึงบ้านยังนะ" :mew3: :mew3:พูดไม่ออก>เขิน<

"จ๊ะ..ออมถึงแล้ว แล้วนี่ซันซ้อมบอลเสร็จแล้วเหรอ"ผมถามซันกลับ

"ครับ...เสร็จแล้วครับ  กำลังจะขับรถกลับ แต่ตอนนี้ปวดขามากๆเลยอ้า" ซันพูดกระเซอะผม(นี่ถ้าซันเป็นผู้หญิงจะใช้คำว่าอะไรดีน้า....._ อ_ _ _ล)

"มาม๊ะ...เดียวเรานวดให้เอาป้าล้า"..คิคิ ไม่ค่อย แ_ด ซ่ะเท่าไหร่

"หื้ย!!..จริงดิ้  นั้นรอซันแป๊ปเดียวซันไปหาที่บ้านนะ555" ซันพูดเสร็จผมกับซันก็หัวเราะออกมาลั่น

"ซันแค่โทรมาถามแค่นี้นะ ว่าออมถึงบ้านรึยัง"
ว้าวว....มาแนวเป็นห่วง..วุ้ยย :o8:

"จ๊ะ..งั๊นซันก็ขับรถดีๆนะ"

"ครับผม..เอ่อ..ออมเม้มชื่อซันไว้ด้วยนะ เดียวโทรมาหา จะได้รู้ว่าเป็นซันสุดหล่อ"
555เพ้อเจ้อ

"ได้สิ  จะให้ออมเม้มว่าไรดีล่ะ...นายซันสุดเพ้อเจ้อ..หรือ...ผมซันขี้มโน ดี555" ผมกรอกเสียงแหย่ซันลงไป

"โห้วว...ออมอะ ไม่เอาๆ  เอาเป็นผมซันขวัญใจน้องออมได้มะ"ซันหยอดกลับมา
ทำเอาผมที่ฟังอยู่ยิ้มปริออกมาทันที(หน้าม้อที่สุุด)

"บ้า :-[...นั้นเดียวเอาไว้ค่อยคุยกันใหม่นะซัน ออมไปกินข้าวก่อน"ผมรีบตัดบทแก้เขิน

"ครับ...นั้นเดียวซันโทรมาใหม่ตอนดึกๆนะครับ  บ๊ายย"ผมยิ้มออกมาโดยดื้อๆ
ทั้งๆที่ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ผมกำลังเป็นอะไร แต่ก็ยังนั่งอมยิ้มอยู่เรื่อยๆ


ผมคุยกับซันเสร็จแล้วก็ลงมากินอาหารเย็น พออิ่มแล้วก็รีบเข้าห้องน้ำอาบน้ำอาบท่า
เสร็จแล้วผมก็มานั่งิยู่บนเตียงนุ่มๆของผม.....ผมนั่งคิดเรื่องที่ผมคุยกับซันเมื่อ
เย็นไปเพลินๆ...จนไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหน

Rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr.

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกที ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของผมดังขึ้น
รู้เลยแหละครับว่าใครโทรมา(แหม..สัญญาเป็นสัญญาจริงๆ)

ผมลุกจึ้นขยิ้ ดวงตาแสนหวานของผมแบบลวกๆหันไป
มองนาฬิกาอีที  นี่มันเที่ยงคืนกว่าๆแล้วนะ ยังคิดจะถอสังขารโทรมาอีกหรอะ
ผมจึงรับโทรศัพท์

"ฮาวววว...โหลลลล"ผมพรางพูดไปหาวไป..สะบัดหัวไล่ความง่วงออก

"555ซันคงโทรมาปลุกแน่เลย" ช่ายยยยย...โคนจานอนนนนน

"55...ว่าแต่ทำไมซันนอนดึกจังเลยอ่า" ผมถามซันไปเพราะตอนนี้มันก็ดึกมากแล้ว

"ก็เพราะสัญญากับคนขี้เซาไว้นะสิ ว่าจะรอโทรหา แต่คนบางคนกลับหลับปุ้ยนอนตูดงอนหนีซะงั้น"

"แหะๆ...โทษทีก็มันง่วงนี้น่า" :hao3:

เราสองคนคุยกันจน ผมกลับรู้สึกว่าตัวเองหายง่วงไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้  ซันชวนผมคุยตั้ง
แต่เที่ยงคืนเศษๆจนตอนนี้ ปาเข้าไปตีสามกว่าๆแล้ว(เล่นซะเพลิน)

ผมจึงรู้สึกได้เลยว่า นิสัยของซันเองเป็นคน ขี้คุยพูดเพราะเฮฮาในบางครั้ง
แล้วที่สำคัญคำพูดหวานๆที่ซันพูดออกมา มันทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหนอย่างไงก็ไม่รู้ :heaven

"หาววว....เออซันออมว่าเริ่มออมง่วงแล้วอะ..ไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกันใหม่นะ"
ใช่แล้วครับ นี่มันเลยเวลานอนมาแล้ว

"ครับ  ซันก็เริ่มง่วงแล้วด้วย........งั้น....พรุ่งเจอกันนะครับ"

"ครับ  ฝันดีนะครับ...บ้ายบ๊ายย"

"ครับ คนสวยของซัน"

Rrrr.Rrrr.Rrrr.

ห๊!!!!!..คนสวยอะพอรู้....แต่ของซันเนีย  มันหมายความว่าไง  อย่าพึงวางมาเครียลก่อนเลย  อย่าให้เขินอยู่อย่างงี้สิ้


ผมอมยิ้มกับคำสั้นๆที่ซันเอ่ยออกมาในช่วงสุดท้ายของการสนทนา
มันต้องทำให้ผมหลับฝันดีแน่ๆเลยคืนนี้...อรึ๋ยยคิดแล้วเขิ๊นเขิน(แล้วตูจะเขินทำไมวะเนีย)


ผมตื่นขึ้นมาอีกที
นาฬิกาบานใหญ่ตั้งชูแนบกับฝาผนังก็แสดงเวลาว่าเจ็ดโมงเศษๆแล้ว

ผมรีบดีดตัวจากที่นอนแล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำทันที
สายโด่งเด่งแล้วซะด้วย  ยัยอิมนะยัยอิมไม่คิดจะมาปลุกกันเลยหรองัย  นังน้องเกาะแต่กิน


พอผมแต่งตัวเสร็จก็รีบลงมาข้างล่างเห็นยัยอิมนั่งทำท่าทางไม่รู้ไม่ชี้
ผมเลยส่งสายตาอาฆาตไปหามันแบบ อินเฟอร์นิตี้เลดี้ชั่น :m16: :fire: จนสีหน้ามันจ่อย..และก้มหน้าทันทีผมเห็นแล้วก็อดขำไม่ได้

วันนี้ข้าวปลาอาหารไม่ได้ตกถึงท้องผมเลยคับ
เพราะความตื่นสายของผมบวกกับรถประจำทางที่มารับเจ็ดโมงครึ่งกว่าๆ
เลยอดสังเวยอาหารเช้าไปโดยด่วน!!

"ทำไมแกถึงไม่ปลุกพี่...ห้ะ"
พอรถเคลื่อนออกผมก็เริ่มเปิดประเด็นกับนังน้องสาวตัวดีทันที

"แหมเจ๊...อิมก้นึกว่าเจ๊ฝันหวานอยู่นะสิ  ก็เลยไม่อยากจะขัดนะ
เห็นเมื่อคืนคุยกับหนุ่มนิรนามที่ไหนก็ไม่รู้คุยกันซะน้ำตาลนี่เรียกพี่เลย  ก็นึกว่าเจ๊
กำลังฝันถึงหนุ่มคนนั้นอยู่ไงก็เลยไม่อยากปลุกนะ"

มันพูดแล้วทำท่าประกอบ  อรึ๊ยยเห็นแล้ว คันบาทาขึ้นมาทันใด..แต่เดี๋ยวนะ..นี่มัน

"นี่แสดงว่า?    แกแอบฟังหรอนังอิม" ผมพูดค้าง..จนรู้ว่าน้องสาวตัวแสบแอบฟังที่ผมคุยกับซันเมื่อคืน

"โธ่เจ๊ เหมือนว่าเจ๊คุยกันเบาอย่างงั้นแหละ" อ้าวหรอนี่ผมคุยกันดังขนาดนั้นเลยหรอ?
ผมหน้าทำหน้าเจื่อนๆปัดมาอีกทาง

พอรถจอดก็เห็นเพื่อนสาวสองตัวยืนอยู่
ผมจึงรีบเดินดิ่งไปหาเพื่อนทั้งสองนางทันทีที่กำลังจิกผู้ชายเป็นว่าเล่นอยู่

"นังออมมมมมมม.."

เสียงมันสองตัวดังมาแต่ไกลพร้อมโบกไม้โบกมือเรียกผม

"ออม...ทำไมวันนี้มาสายนักวะ  ตื่นสายอ่อวะพวกฉันรอจนคนอื่นเขาไปทำเวรกันหมดแล้วเนีย"
เอาแล้วครับหวาเริ่มเปิดบทสนทนา

แหม..จะให้บอกไปว่าคุยกับผู้ชายจนดึกดื่นเนียหรอ...เข้าท่าดีเนอะ

"พอดีฉันนอนไม่หลับอะ" ผมพูดพร้อมทำท่าสายหน้าไปมา

"เหรอจ้ะ...ไม่ใช่ว่าฟิดเจอร์ริ่งดิ่งดิ้งกับใครจนดึกหรอฮ่ะ" ..แหมมาก็กัดฉันเลยนะอีต้อม

"บ้า!!!...แหมฉันมาสุนัขในปากแกก็ทำงาน
เลยนะ..ลามมันไว้บ้างสิ"

"ปากหมา...ว้าย!!!!ออมแกด่าฉันหรอ"
ต้อมมันพูดพร้อมยู่ปากขึ้นลง..เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้5555

"555ปะกันเถอะ...ฉันหิวข้าว"

"หิวบ้านะสิย๊ะ...นี่มันจะแปดโมง จะเข้าหอประชุมอยู่แล้ว" ต้อมพูดก้มลงดูนาฬิกา

แง่ๆ :o12:วันนี้ผมต้องอดหม่ำอาหารเช้าเย้อเนีย
สักพักเสียงออดก็ดังขึ้นเพื้อให้รู้ว่ามาทำกิจกรรมหน้าเสาธง

เราสามคนเดินมาจนผมรู้สึกว่าวันนี้ขาดไปคนนึง

"อ้าวหวา..แล้วแม็กไปไหนอะ?"

ผมถามหวาแฟนสาวแม็กด้วยความแปลกใจเพราะปกติ แม็กจะต้องมาเดินอยู่ด้วยกันกับพวกเรา

"อ๋อ..ไปอยู่กับพวกเพื่อนผู้ชายนะ"

ผมพยักหน้าเข้าใจ...ก็จริงครับ จะให้มาอยู่กับชะนีป่าสามตัว(เอ๊ะ!!เก้งสองนี่)ตลอดก็ไม่ได้เพราะแม็กเป็นผู้ชายก็ต้องไปอยู่กับเพื่อนผู้ชายบ้างเป็นธรรมดา


พอทำกิจกรรมหน้าเสาธงเสร็จ ก็แยกย้ายขึ้นห้องประจำพบ
คุณครูที่ปรึกษา พวกห้องผมก็คุยกันเสียงดังเจี้ยวจ๊าวยังกับตลาดสด
เพราะครูปรึกษายังไม่ขึ้นมาโฮมรูม

ผมต้อมหวาก็นั่งเม้าท์กันออกรส อย่างเมามันส์

"แกๆ...ดูคนนั้นสิ  น่ากินอ่า" ต้อมชี้ให้พวกผมดูผู้ชายคนนึงหน้าตาน่ารัก
ที่เรียนอยู่ห้องเดียวกัน

"ฮู้ยยย...ผ่านค่ะ" หวาพูดพร้อมผายมือไปด้านข้าง..ฮั่นแนะ..เห็นผู้ชายหล่อๆ
เป็นไม่ได้เลยนะนังหวา

"ผ่านมาเข้ามาในหัวใจฉันนะสิ  จ๊วบบบ"
นังต้อมพูดพร้อมทำปากจู๋....แหวะจิอ๊วก! :really2:

"เน้ๆ เอาหมอนสักใบไหมอีต้อม...ตื่นขึ้นมาจะได้กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง"

เอาแล้วคับเกิดสงครามระหว่างชะนีป่ากับกระเทยทึกพันธุ์เดือดขึ้นล้าววว

"แกว่าฉันฝันหรอ....อีหวา!!!" 555ยกที่หนึ่ง เริ่มได้

"เห้ยๆ อย่ากัดกันดิ" ผมห้ามปรามอย่างรู้ทัน

"ค่ะ....แม่พระ!!!" :heavenเสียงมันสองตัวเอ่ยขึ้นมา
พร้อมกัน......

"...เค้าออกจะหล่อขนาดนั้น อาจจะมาชะนีควงอยู่แล้วก็ได้น้า"

ผมพูดเพื่อให้มันสองตัวหยุดกัดกัน

"ชะนีก็ชะนีเถอะ!...หึ...มาเจอเก้งดุสิตดูมั้ยละว่าใครจะอรชอนอ้อนแอ่นกว่ากัน"

เราสามคนหัวเราะกันออกมาพร้อมกัน

"ถ้าฉันไม่มี...ปั๋วซะก่อนนะ ยึ๋ย..จะจับแทะเล็มไม่ให้เหลือซากเหลือตะกอนเลยคอยดู"
เป็มหมาหรอ....นังหวา55

"สรุปแกทั้งสองคนนะแหละหมดสิทธิ์" ผมตอกกลับจนมันสองคนยอมรับความจริง


เราสามคนคุยกันอย่างออกอรรถรส จนกระทั่งมีเสียงปริศนาเข้ามา......   

"คุยอะไรกันอยู่เหรอครับสาวๆ  ขอซันคุยด้วยคนสิ"

ผมหันไปก็เจอซันเดินเข้ามาหยิบเก้าอี้อีกตัวเขยิบมานั่งใกล้ผม
สายตานังต้อมกับนังหวาก็มองกลับมาที่ผม ด้วยสายตาตกตะลึงพร้อมความตื่นเต้น
ที่จะมีผู้ชายมาร่วมสนทนาในครั้งนี้ด้วย

"ได้สิค๊าสุดหล่อ....เราคุยกันอยู่แค่สามคนเอง เบื๊อเบื่อ..."

นังต้อมมันพูดจีบปากจีบคอสุดฤทธิ์ แหมนังต้อมเจอผู้ชายหล่อหน่อยเป็นไม่ได้เลยนะ....จิกตลอด

"เอาสิๆ เอ่อใช่ ซันปะเนียเห็นออม มันพูดให้ฟังอยู่บ่อยๆ"

พอหวาพูดจบซันก็หันมายกยิ้มหล่อๆบาดตาบาดใจให้ผมแสดงถึงความดีใจ จนผมไม่รู้เลยว่าไปเล่าให้พวกมัน
ฟังกันตอนไหน?

"นี่ซัน เราชื่อหวานะ ส่วนอีกระทิงถึกข้างๆเราเนีย ชื่ออีต้อม"
นังหวาพูดขึ้นจนทำให้นังต้อมที่กำลังมองหน้าซันหันควับมาหานังหว่าทันทีทันใด
55กัดกันไม่เลิกจริงๆ

"ช้ะอุ้ยยย....ส่วนนี่ก็...ออ...เอ่อ เราคงไม่ต้องแนะนำหร๊อกม้างงง"
ชีหวาพูดเสียงลากยาวๆ

"ครับ ผมรู้แล้ว"
ซันพูดแล้วหันมาเสยิ้มแบบเขินๆให้ผมหนึ่งทีจนผมรู้สึกว่าหน้าผมตอนนี้มันร้อนผาวไปหมด :impress2:

"เออ....แล้วนี้ซันมาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่อเมื่อเช้าเราไม่เห็นซันเลย"..ผมถามซันออกไป



โปรดติดตามตอนต่อไป..........................


อ่า...วันนี้ลงให้ตั้งสองตอนแหนะ...เม้นกันเยอะๆนะครับ..รักคนเม้นทุกคน....จ๊วบบบบบ






(เอาภาพเอ็มจิ)มาให้ชมกันนะคร้าบบบ

[attachment deleted by admin]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-07-2016 21:02:03 โดย samiku »

ออฟไลน์ angelnan

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-5
พระเอก มะไหร่จะมีบทอะ อิอิ มาลงอีกนะ

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3333
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6
 :L2: :pig4:

เนาะ พระเอกค่าตัวแพง

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
อ่านง่ายๆสบายๆดีค่ะ
ยิ่งมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงด้วยยิ่งชอบ
ว่าแต่คนเขียนเป็นใครในเรื่องค่ะ  อิอิ

ออฟไลน์ ooomukooo

  • AngieAngel
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
    • AngieAngel
ชอบอ่ะ รอน่ะค่ะ

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ 4559

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3978
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-8
ชอบซันละให้เป็นพระเอกเหอะ

ออฟไลน์ samiku

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 26
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
(Reply to comment นวนิยาย"เห้ย!..โทษทีตุ๊ดคนเนีย....เมียกรู"

angelnen : พระเอก มะไหร่จะมีบทบาท อิอิ มาลงอีกนะ
       
  (Samiku) : มีแน่นอนครับ บทพระเอกของเรา ยิงเรต้ตอร์ฉาก18+ด้วย น่ารอติดตามนะครับ เพราะมีแน่นอนอิอิ

Billie : เนาะ พระเอกค่าตัวแพง

  (Samiku) : แน่นอนครับ พระเอกอย่างไอ้เอ็มค่าตัวมันแพงอยู่แล้ว55

คนอ่าน :  อ่านง่ายๆสบายๆดีคะ
                ยิ่งมีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงด้วยยิ่งชอบ
                ว่าแต่คนเขียนเป็นใครในเรื่องค่ะ อิอิ

  (Samiku)  : ขอบคุณครับที่ชอบอ่าน เพราะเรื่องนี้ต้องถอดต้องไปถามกับเจ้าตัวสองคนด้วยตัวเอง
                       ผมเห็นว่าความรักของมันสองคนล้วนมีแต่อุปสรรคแต่มันสองคนก็ฝ่ามาได้ ถ้าอยากคุยอะไรกับไอ้ออม
                       มันเม้นมานะครับ เดียวผมฝากไปบอกให้ อิอิ ตอนแรกพอมันรู้ว่าผมจะเอาเรื่องราวความรักของมันลง
                      มันก็ตกใจเลยครับ555 แต่สุดท้ายมันก็ยอม ส่วนที่ถามว่าผมเป็นใครนะเหรอคับ ผมชื่อวัตณ์เป็นเพื่อน
.                    ของไอ้ออมกับไอ้เอ็มและพวกซันมันนะครับ ขอบคุณคุณคนอ่านอีกครั้งนะครับที่ชอบ

ooomukooo : ชอบอะ รอนะค่ะ
     
   (Samiku) : ครับผม ขอให้ติดตามทุกตอนนะครับ

Fay :   :mew1: :mew1: :mew1:
   
   (Samiku):-[ :o8: :-[

4559 : ชอบซันละให้ เป็นพระเอกเหอะ

  (Samiku) : 555 รอชมแล้วกันนะครับ



ขอขอบคุณทุกคอมเม้นทุกท่านนะครับ เม้นมาถามกันเยอะๆนะครับ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-07-2016 19:25:42 โดย samiku »

ออฟไลน์ คนอ่าน

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +67/-13
งั้นฝากถามออมหน่อยน่ะคะ
ว่าดูแลตัวเองยังไงให้ผิวพรรณสวยเนียน
ทำยังไงให้ไม่มีสิว     ไม่มีหลุมสิว
ทำยังไงให้หน้าเนียนค่ะ  อิอิ

แล้วคุณวัฒน์ยังไม่มีบทในเรื่องหรอค่ะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด