Sex Toy 7
หลังจากที่หยุดเรียนไปหนึ่งวันแก๊ปก็มาเรียนได้ตามปกติ ร่างบางเดินมายังโต๊ะประจำที่เขาชอบนั่งกับไทน์ก็เห็นว่าเพื่อนสนิทมาแล้วแต่กำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าแม่งเป็นอะไร
“เป็นไรวะ” แก๊ปถามขึ้น ไทน์ตวัดสายตามามองเพื่อนสนิทด้วยสายตาหม่นๆ
“เชี่ยไร ทำไมมองกูแบบนั้น” แก๊ปว่าอย่างไม่เข้าใจ
“กูเกลียดพี่รหัสมึง” ไทน์ว่า แก๊ปขมวดคิ้วรู้แหละว่าไทน์เกลียดพี่รหัสเขาแต่ทำไมทีท่ามันเหมือนมีอะไรเลยวะหรือว่าวันที่กินเหล้า...ใช่ๆ เขาถูกไอ้พี่เชี่ยนั่นหิ้วไปงั้นแปลว่าเพื่อนเขาต้องอยู่กับพี่รหัสเขาแน่ๆ
“พี่เขาปล้ำมึงอ่อ” แก๊ปถามตาโต
พลั้ว!
“ถามเชี่ยอะไรน่าอ้วก” ไทน์ว่า แก๊ปลูบหัวตัวเองที่โดนตบปอยๆ ใครจะไปรู้ล่ะทีเขายังโดนปล้ำเลย ไม่ๆ เขาต้องไม่คิดถึงมันสิ แก๊ปส่ายหัวไปมารัวทำให้ไทน์มองอย่างงงๆ
“ทำไรของมึง”
“ปะ...เปล่าเว้ย” แก๊ปอึกอัก ไทน์มองอย่างไม่เชื่อเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้คาดคั้นออกมาเพราะถ้ามันมีเรื่องเขาเองก็มีเรื่องไม่ต่างกันและก็เป็นเรื่องที่ไม่อยากให้ใครมารับรู้ด้วย เหยียบจนตายเลยแหละ...คาบเรียนนี้เป็นคาบเรียนที่แก๊ปตื่นเต้นทุกครั้งเพราะเป็นคาบเรียนรวมซึ่งได้เรียนกับต่างคณะซึ่งจะเจริญหูเจริญตามากเพราะได้ส่งสาวคณะอื่น
“ไอ้ไทน์ๆ กูว่าคนนั้นเขามองกูว่ะ” แก๊ปสะกิดเพื่อนสนิทที่ฟุบหน้านอนกับโต๊ะอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นว่ามีสาวต่างคณะถ้าให้เดาสวยๆแบบนี้น่าจะฝั่งคณะมนุษยศาสตร์แน่ๆมองมาทางเขาบ่อยมาก
“กูจะนอน” ไทน์ว่าและไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามอง แก๊ปขมวดคิ้วในท่าทางของเพื่อน
“แม่งนั่นว่าที่เมียในอนาคตเพื่อนนะเว้ยไอ้นี่” แก๊ปว่าเสียงงอนๆ ไทน์จึงต้องจำใจเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะพบว่ามีหญิงสาวมองมาทางแก๊ปจริงๆ หน้าตาดีเสียด้วย
“ว่าไงๆ ผ่านมั้ยๆ” แก๊ปถาม
“อืม” ไทน์ตอบสั้นๆก่อนจะฟุบลงไปนอนต่อ แก๊ปจิ๊จ๊ะในลำคอกับท่าทางของเพื่อนก่อนจะนั่งเก็กต่อพลางพยายามเหลือบหญิงสาวอยู่ตลอดว่ามองมาที่เขาอีกหรือเปล่าแล้วก็พบว่ายังคงมองมาตลอด...พอหมดคาบเรียนปุ๊บแก๊ปก็เดินยิ้มร่ากอดคอไทน์ออกจากห้องเรียนทันทีแต่ก็แสร้งทำเป็นเดินช้าเพราะรู้สึกว่าหญิงสาวทำท่าจะเดินเข้ามาหาเขา
“เอ่อ...ขอโทษนะ” เสียงหวานดังขึ้นทำให้แก๊ปชะงักทันทีก่อนจะหันกลับไปแสร้งเลิกคิ้วอย่างงุนงง
“ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย” หญิงสาวว่าพลางทำท่าขวยเขิน
“อื้ม” แก๊ปพยักหน้ารับก่อนจะเดินตามหญิงสาวไปซึ่งเป็นระเบียงอีกฝั่งของตึกเรียน แก๊ปมองสำรวจหญิงสาวตรงหน้าอย่างถูกใจไม่ว่าจะเป็นหน้าตา ผิวพรรณ หุ่นหรือแม้กระทั่งไซส์หน้าอก ให้ตายเถอะ...อะไรมันจะรัดขนาดนั้นวะ จะหายใจออกมั้ยเนี่ย
“เราออยนะ ชื่ออะไรเหรอ?” หญิงสาวเริ่มพูดขึ้นก่อน
“เราแก๊ป” แก๊ปตอบกลับอย่างเป็นกันเอง
“เอ่อ...จะเป็นไรมั้ยถ้าเราจะขอไลน์แก๊ป” หญิงสาวว่า แก๊ปยกยิ้มในใจอย่างพึงพอใจกับการกระทำของเธอ
“ดะ...”
“แลกไลน์กับพี่แทนมั้ยครับ” ไม่ทันที่แก๊ปจะตอบเสียงทุ้มก็ดังขึ้นก่อน แก๊ปหันขวับไปมองอีกคนอย่างไม่พอใจทันทีต่างจากหญิงสาวที่ทำหน้าเคลิบเคลิ้มไม่น้อยที่เห็นมาร์ค เธอว่าแก๊ปดูดีแล้วนะแต่อีกคนดูดียิ่งกว่า ดูดีแบบเท่ๆ แบดบอยไม่ใช่น่ารักๆแบบแก๊ป
“พี่คิดจะทำอะไร” แก๊ปกัดฟันถาม มาร์คกระตุกยิ้มแต่ไม่ยอมตอบ
“เอ่อ...พี่ชื่ออะไรเหรอคะ” ออยถาม
“พี่มาร์คครับ วิศวะปี3” ออยทำตาโตทันทีที่ได้ยินชื่ออีกคนเพราะรู้กิตติศัพท์ในความหล่อและความเจ้าชู้ไม่น้อยแต่ข่าวที่เธอได้ยินมาไม่รู้ว่าจริงเท็จแค่ไหนที่ว่าอีกคน...เป็นไบ
“เอ่อชื่อออยนะคะ แล้วพี่กับแก๊ป...” ออยอึกอักเมื่อรู้สึกเหมือนว่าเริ่มจับสัมผัสอะไรบางอย่างได้ยิ่งแขนหนาที่คาดเข้าที่ไหล่ของแก๊ปทำให้เธอยิ่งรู้สึกไปใหญ่
“ออยคือ...”
“อย่างที่ออยคิดแหละครับ ยังอยากแลกไลน์กับแก๊ปมั้ยหรือว่ากับพี่ก็ได้นะ”มาร์คว่าด้วยรอยยิ้มแต่เป็นรอยยิ้มแค่ปากไม่ใช่ตา
“ไม่ละค่ะ เราไปนะแก๊ป” ว่าแล้วออยก็รีบวิ่งไปทันที แก๊ปพยายามเรียกตามแต่อีกคนก็ไม่หันกลับมา แก๊ปปัดแขนหนาออกจากไหล่ก่อนจะผลักอกอีกคนอย่างแรงด้วยความไม่พอใจ
“พี่ทำเชี่ยไรวะ” แก๊ปว่าอย่างโมโห
“ทำอะไร เปล่านี่” มาร์คยักไหล่ด้วยท่าทางชิวๆ
“แม่งเชี่ย” แก๊ปพูดเบาๆแต่มาร์คกลับได้ยินชัดเจน
“ไอ้แก๊ปมึงด่าใคร” มาร์คขมวดคิ้ว
“ด่าอะไร เปล่านี่” แก๊ปทำท่าเหมือนอีกคนเมื่อครู่อย่างกวนๆ มาร์คที่อารมณืขุ่นอยู่เมื่อครู่ก็ยกยิ้มทันทีซึ่งสร้างความงงงวยให้แก๊ปอย่างมาก อะไรวะเดี๋ยวโกรธเดี๋ยวยิ้มแม่งอารมณ์แปรปรวนยิ่งกว่าผู้หญิงเป็นประจำเดือนอีก
“พี่ยิ้มอะไร” แก๊ปขมวดคิ้วถาม
“แค่ขำๆมึง” มาร์คว่า
“ขำอะไรผม ผมมีอะไรน่าขำตรงไหน”
“มีดิก็มึงน่ะ...โดนกูเอาแล้วยังจะมีหน้ามาจีบสาวอีก” มาร์คกระซิบ้างหูบางแก๊ปตาโตก่อนจะผลักอีกคนอย่างแรง
“หยุดพูดถึงเรื่องนั้นนะเว้ย” แก๊ปว่าอย่างไม่พอใจ ใบหน้าใสหงิกงอไปหมดพร้อมกับมือบางที่กำแน่น มาร์คมองท่าทางของอีกคนขำๆ
“ทำไมจะพูดไม่ได้ เอาจริงๆ กูติดใจมึงจริงๆนะ ถ้าเหมาทั้งเดือนคิดเท่าไหร่?”มาร์คถามหน้าตาเฉยอย่างกับว่าเรื่องที่พูดออกมาเป็นเรื่องปกติที่พูดกันในที่ชีวิตประจำวัน
“ไม่ได้ขายตัวเว้ย!” แก๊ปตะคอกใส่
“อ้าว วันนั้นยังเอาค่าตัวจากกูไปตั้งหมื่น” แก๊ปกัดปากอย่างเถียงไม่ออก สิ่งที่เขาทำไปวันนั้นยอมรับว่าเพราะแรงอารมณ์จริงๆ โกรธจนไม่รู้จะโกรธยังไงคิดว่าเขาขายตัวนักก็เลยจัดให้
“งั้นเอาคืนมาดิเงินอ่ะจะได้รู้ว่าไม่ได้ขายตัว” มาร์คว่าทำท่าแบมือมาตรงหน้าอีกคน แก๊ปชะงักกับสิ่งที่ได้ยิน อยากจะหยิบเงินที่ว่ามาปาใส่หน้าอีกคนเพื่อทวงศักดิ์ศรีตัวเองคืนมาแต่ว่าตอนนี้มันไม่มีแล้ว...ใช่ ไม่มีแล้ว ทั้งๆที่คิดว่าจะเอาไปทำบุญล้างซวยแต่พอกลับถึงบ้านก็ซวยจริงๆเมื่อพ่อบอกว่าเกิดเรื่องขึ้นระหว่างที่เขาไม่อยู่ พ่อทำอะไรผิดพลาดกับรถที่เอามาซ่อมทำให้ต้องจ่ายเงินชดใช้ให้ ค่าซ่อมก็ไม่ได้แถมยังต้องชดใช้อีกซึ่งชดใช้ไปก็เกือบๆหมื่น ตอนแรกพ่อเขาก็งงว่าเขาเอาเงินที่ไหนมาเยอะแยะเขาก็โกหกให้พ่อสบายใจไปว่าเงินเก็บของเขา
“ไม่มี” แก๊ปว่าเสียงแผ่ว มาร์คเลิกคิ้ว
“ว่าไงนะ”
“ก็บอกว่าไม่มีไงเล่า!” แก๊ปว่าเสียงดังพร้อมมองอีกคนอย่างไม่พอใจ
“งั้นก็แปลว่าขายตัวจริงๆ” มาร์คแกล้งถามยั่วโมโหอีกคนอีกครั้ง ส่วนเรื่องเงินเขาไม่ได้จริงจังที่จะเอาคืนหรอกแค่แกล้งอีกคนเล่นเฉยๆ ความจริงวันนั้นเขาก็แอบตามมันกลับบ้านไปนั่นแหละแล้วเห็นว่าพอถึงบ้านมันก็คุยอะไรกับพ่อหน้าเครียดๆซึ่งเขานั่งอยู่ในรถไม่ได้ยินหรอกก่อนที่มันจะหยิบเงินที่คาดว่าน่าจะที่เอามาจากเขาให้พ่อไป
“เออ อยากคิดอะไรก็คิดไป แม่ง!” แก๊ปว่าทำท่าจะเดินหนีแต่มือหนาก็คว้าข้อมือบางไว้ก่อนจะกระชากอีกคนอย่างแรงจนเซมาปะทะแผงอกกว้าง
“งั้นขายให้กูอีกนะ กูชอบ”
อิพี่มาร์คมีความรังแกน้องอย่างถึงที่สุด 55555 เสร็จไม่เสร็จให้เดา แง้งงงงงงงง
___จางบิวตี้___