ตอนพิเศษ 2 : พี่ทะเลน้องทราย**สปอยก่อนอ่าน>> ตอนนี้พี่ทะเลไม่น่าฟัดแล้วนะคะ
“อาว อาว” มือน้อยๆ ที่ยื่นมาหา ทำให้เด็กชายทะเลชะงักมือที่กำลังส่งช็อคโกแล็ตลูกกลมเข้าปาก เด็กชายเพิ่งกลับมา
จากโรงเรียน ตอนนี้เขาเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่สองแล้ว
“น้องทรายทานไม่ได้หรอกมันขม”
“อาว” หน้าเล็กๆ ส่งยิ้มหวานจนตาหยีให้พี่ชาย มือไม้ยังป่ายเข้าหา
“มานั่งดีๆ ก่อน” เด็กชายทะเลลงนั่งในคอกกั้นซึ่งเคยเป็นของเขามาก่อนในห้องทำงานของอาอุ่น เด็กหญิงตัวน้อยรู้หน้าที่
ทิ้งตัวแปะลงบนตักของพี่ชาย
“กินนิดเดียวนะ”
“อ้าม” เด็กชายมองช็อคโกแล็ตด้วยความเสียดายแต่เพราะรักน้องมากจึงจำใจต้องแบ่งให้
“อาฟ้าน้องทรายชอบช็อคโกแล็ตเหมือนพี่ทะเลเลย” ไม่ว่าจะโตขึ้นมาอีกสักกี่ปี เด็กชายทะเลก็ยังเคยชินกับการเรียกตัวเอง
แบบนั้นกับทุกคน
“อย่าแบ่งให้เยอะนะครับทะเล น้องยังกินมากไม่ได้” ญาดานั่งทำงานอยู่ เธอเงยหน้าขึ้นมามองก่อนกลับไปสนใจงานต่อ
“ครับ” เด็กชายทะเลแบ่งช็อคโกแล็ตเป็นคำเล็กๆ ป้อนให้น้องสาวตัวน้อย
“ล้าก” เด็กหญิงทรายอ้อนเอาใจพี่ชาย เด็กหญิงตัวน้อยรู้ว่าพี่ชายจะยิ้มถูกใจทุกครั้งที่ได้ยินคำนี้และจะใจดีแอบแบ่งขนมให้เธออีก
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย แบ่งกัน”
“อิก อิก” เด็กชายทะเลมองหน้าน้องสาวที่นั่งยิ้มหวานอยู่บนตักก่อนเหลือบสายตามองอาฟ้าและพี่เลี้ยงเด็กที่นั่งอยู่ไม่ไกล
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครมองก็แอบแบ่งเป็นชิ้นเล็กๆ ให้น้องอีกชิ้น
“ชู่ว” เด็กชายทะเลทำเสียงเป็นสัญญาณให้น้องทานเงียบๆ เด็กหญิงตัวน้อยไม่มีเสียงออกมาสักนิด เธอเชื่อทุกอย่างที่พี่ชายบอก
“ทะเล”
“ครับ” เด็กชายทะเลสะดุ้งโหยงเมื่ออาฟ้าเรียกชื่อเขาขึ้นมา เผลอปล่อยมือจนช็อคบอลครึ่งลูกที่เหลือกลิ้งหลุนๆ ไปกับพื้น
“ทานไม่ได้แล้วนะคะ” ก่อนมือเด็กชายทะเลจะเอื้อมไปถึง พี่แววพี่เลี้ยงของน้องทรายก็เอื้อมมือมาเก็บไปเสียก่อน
ลูกหมูทะเลที่ตอนนี้ตัวผอมลงบ้างแล้วได้แต่มองตามตาละห้อย อดกินกันพอดีเขาเหลือกลับมาจากโรงเรียนแค่ชิ้นเดียว
จุ๊บบบ ปากเล็กกดแรงๆ ลงบนแก้มของเด็กชายทะเล เด็กหญิงทรายหัวเราะชอบใจที่ตนฝากรอยช็อคโกแลตไว้บนแก้มของ
พี่ชาย
“ไม่ต้องมาจุ๊บเอาใจพี่ทะเล อดกินเลยเห็นไหม” ญาดาที่ตั้งใจจะถามบางเรื่องกับหลานชายต้องหยุดชะงักเปลี่ยนเป็นหยิบ
กล้องขึ้นมาเก็บภาพประทับใจของสองพี่น้องไว้แทน
“ล้าก” เด็กหญิงตัวน้อยลากเสียงยาว เมื่อพี่ชายทำหน้าดุใส่ ดูท่าจะโกรธเธอจริงๆ
“ล้าก” เด็กหญิงทรายไม่ยอมแพ้เมื่อพี่ชายแสนใจดีไม่ยอมบอกรักเธอกลับเหมือนเช่นทุกครั้ง
“ไม่รักหรอกชอบแย่งของพี่ทะเล”
“ฮือ ฮือ..โฮ......” เด็กหญิงตัวน้อยเบะปากน้ำตาเม็ดเล็กๆ ค่อยๆ หยด ก่อนปล่อยโฮออกมา
“คุนแม่..ฮึก ฮึก..พี่ทาเลม่ายล้าก แง......” เด็กหญิงร้องไห้เอาจริงเอาจังจนเด็กชายทะเลหน้าเสีย
“ห้ามร้อง พี่ทะเลไม่ชอบเด็กร้องไห้”
“ฮึกฮึก..ฮึบ..ฮึกฮึก..ฮึบ..” เด็กหญิงทรายพยายามกลั้นสะอื้นเม้มปากแน่นแต่น้ำตายังร่วงเป็นเม็ดๆ
“โอ๋โอ๋ พี่ทะเลรักก็ได้” เด็กชายทะเลยอมแพ้กอดน้องตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตักโยกไปมาเบาๆ
“อาฟ้าพี่ทะเลไม่ได้แกล้งน้องนะครับ น้องร้องเอง”
“หึหึ ครับอาฟ้าเห็นแล้ว น้องร้องเพราะกลัวทะเลจะไม่รัก ทะเลรักน้องใช่ไหมครับ”
“รักครับ” เด็กหญิงตัวน้อยกลับมายิ้มแฉ่ง ยกมือเล็กๆ ขึ้นปาดน้ำตา พี่ทะเลรักเธอไม่โกรธเธอแล้ว
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ทะเลอยากเล่นอะไรครับ” ไออุ่นถามเด็กชายวัยเจ็ดขวบ วันนี้ครอบครัวใหญ่ของเขายกขบวนกันมาเที่ยวสวนสนุกตาม
การร้องขอของเด็กชายทะเล
“ที่ทะเลอยากขับรถ พี่เหมาเล่นด้วยกัน” ถึงเด็กชายโตพอจนเรียกสรรพนามได้ถูกต้อง แต่พี่เหมาก็ยังเป็นเพื่อนเล่นของเขาอยู่ดี
“ซายขาบลด”
“น้องทรายยังขับไม่ได้อยู่กับอาฟ้ากับลุงธร พี่ทะเลจะเล่นกับพี่เหมาสองคน”
“ม่าย”
“ไม่เอาแต่ใจแบบนี้ค่ะน้องทราย มันอันตรายหนูยังเล็กเดี๋ยวคุณแม่พาไปนั่งกระเช้าดูวิวนะคะ” ญาดาขืนตัวลูกสาวที่
พยายามโผเข้าหาพี่ชายเอาไว้
“ม่าย พี่ทาเล พี่ทาเลขา” เด็กหญิงตัวน้อยยื่นสองแขนไปหาพี่ชายเรียกเสียงหวานนัยน์ตาออดอ้อน
“เอาไงครับลูกพี่จะเล่นรถอยู่ไหมเหมาจะได้ไปต่อแถวรอรอบถัดไป” เหมาถามลูกพี่ที่เรียกมาจนติดปากและไม่คิดจะเปลี่ยน
“เล่นสิ พี่ทะเลจะเล่น”
“พี่ทาเล” เด็กหญิงตัวน้อยหน้าจ๋อยเมื่อพี่ชายไม่สนใจ
“รอก่อนตัวยุ่ง ยุ่งมากวันหลังพี่ไม่พามาด้วย”
“ม่าย ซายม่ายยุ่ง” เด็กหญิงสั่นหน้าแรงๆ จนหมวกหลุด เด็กชายทะเลต้องก้มลงไปเก็บ จัดผมให้น้องสาวตัวน้อยก่อนใส่
หมวกกลับลงไปให้
“ไม่ยุ่งก็ดีแล้ว รอพี่ตรงนี้เล่นเสร็จจะมาหา”
“ลอโตงนิ”
“ดีมาก ไปเล่นกันพี่เหมา เล่นสองรอบนะพี่ทะเลอยากเล่น”
“ครับๆ ต้องเหมาเล่นเป็นเพื่อนอยู่แล้วแถวนี้แก่ๆ กันทั้งนั้นเล่นไม่ได้หรอก”
“ไอ้เหมา” เสือว่าจะยืนฟังเงียบๆ แต่อดใจไม่ไหว ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีลูกน้องที่กลายมาเป็นเจ้าของธุรกิจยังคงความล้นได้
คงเส้นคงวา
ปัจจุบันร้านกาแฟของเขามีด้วยกันสองสาขา สาขาหลักยังเป็นที่ตึกของชลธรเหมือนเดิมโดยมีไออุ่น เขาและญาดาดูแล
ส่วนสาขาที่สองได้สองลูกน้องที่เลื่อนขึ้นมาเป็นเจ้าของเป็นผู้ดูแล ซึ่งผู้ลงทุนให้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนธันวาแฟนของเหมานั่นเอง
“ลุงเสืออย่าเพิ่งเตะพี่เหมาเดี๋ยวพี่ทะเลไม่มีใครเล่นเป็นเพื่อน” เด็กชายทะเลรีบห้ามทัพ
“ลุงแกเตะไม่ได้หรอกครับพี่ทะเลลุงแกยกขาไม่ขึ้น” เหมายังคงล่อเป้าต่อไปด้วยความคึก ด้วยวัยของเขาการมาเที่ยวสวน
สนุกยังเป็นเรื่องน่าสนุกอยู่
“จะไปดีๆ หรือจะให้ข้าเตะส่งไป”
“ไปแล้วคร้าบ ฮ่าๆ” เหมากอดไหล่ลูกพี่ทะเลเดินไปเข้าแถว ไออุ่นจัดการซื้อตั๋วแบบเหมารวมสามารถเล่นทุกอย่างได้หมด
จึงสะดวกไม่ต้องเสียเวลาซื้อ
“ไปหาที่นั่งรอดีกว่าฟ้าแดดแรงเดี๋ยวน้องทรายไม่สบาย” ไออุ่นเรียกเพื่อนสนิทถึงจะทั้งกางร่มทั้งใส่หมวกให้ แต่เขาก็ยัง
ห่วงหลานสาวกลัวจะไม่สบาย
“ม่าย ลอโตงนิ” เด็กหญิงทรายใช้สองมือยึดรั้วเหล็กที่อยู่ด้านหน้าไว้แน่น น้องทรายสัญญากับพี่ทะเลไว้ว่าจะรอตรงนี้
“ไปนั่งตรงโน้นกับพ่อดีกว่าครับเดี๋ยวพ่อซื้อไอศกรีมให้กิน” ชลธรหลอกล่อลูกสาวตัวน้อย เด็กหญิงตาวาวเมื่อได้ยินคำว่า
ไอศกรีมแต่ก็อดเหลือบตาไปมองพี่ชายที่ยืนต่อแถวรอเล่นเครื่องเล่นอยู่ไม่ได้
“ลอพี่ทาเล”
“เดี๋ยวค่อยมารอก็ได้พี่ทะเลเล่นสองรอบอีกนาน” ทินภัทรช่วยเพื่อนกล่อมหลานอีกแรง
“ไม่อย่างนั้นไปเล่นกับลุงดีกว่าเดี๋ยวลุงกับอาโรมพาไปปาลูกโป่งเอาตุ๊กตาดีไหม ตุ๊กตาตัวโตๆ”
“พี่ทาเลปาตุ๊กกาตา พี่ทาเลปาตุ๊กกาตา” เด็กหญิงทรายตะโกนลั่นเรียกพี่ชายให้ไปเล่นด้วยกัน
“ไม่เอาค่ะน้องทราย เดี๋ยวพี่ทะเลโกรธหนูนะอย่าตะโกนเสียงดังปล่อยให้พี่เขาเล่นไปอย่าไปกวน” ญาดารีบห้ามลูกสาว
เพราะคนที่ยืนใกล้ๆ เริ่มหันมามองกันบ้างแล้ว
“ม่ายอาว ซายลอพี่ทาเล” เด็กหญิงยังยืนยันคำเดิม ไม่ชอบสวนสนุกเลยมากี่ทีพี่ทะเลก็ทิ้งน้องทราย
“เอายังไงดีคะคุณพ่อ” ญาดาหันไปพูดกับชลธรอย่างอ่อนใจในความดื้อของลูกสาว น้องทรายเป็นเด็กผู้หญิงที่คล้าย
จะเรียบร้อยแต่ในความเรียบร้อยกับมีทั้งความดื้อและความแสบปนอยู่ค่อนข้างมาก ชลธรแซวเล่นเสมอว่าก็ได้แม่มา
จะโทษใคร
“น้องทรายพี่ทะเลเขาหมายถึงให้รออยู่ห้ามไปกวนตอนพี่เขาเล่น ไม่ได้หมายถึงให้หนูรออยู่ตรงนี้ลูก” ชลธรพยายาม
อธิบายให้ลูกสาวเข้าใจ
“พี่ทาเลบอกลอโตงนิ” เด็กหญิงทรายจำคำพูดพี่ทะเลของเธอได้แม่นเสมอ
“ลอโตงนิพี่ทาเลมาหาน้องซาย”
“เฮ้อ” ญาดาถอนใจออกมาเสียงดัง จนใจจะเอาชนะความดื้อของลูกสาว เธอไม่อยากบังคับอุ้มเดินออกไปเพราะรัง
แต่จะทำให้เกิดการเป่าปี่
“อ๊ะ! พี่ทาเล พี่ทาเล” เด็กหญิงทรายร้องดีใจเมื่อเห็นพี่ทะเลเดินกลับมาหา
“ไม่เล่นแล้วเหรอทะเล” ทินภัทรถามลูกชายที่เดินหน้ามุ่ยกลับมา มีเหมาเดินตามมาด้านหลัง
“ไม่เล่นครับรำคาญเสียงน้องทราย” เด็กชายทะเลตวัดสายตามองน้องสาว
“งื้อ น้องซายม่ายยุ่ง ลอโตงนิ”
“ไม่ยุ่งอะไร เสียงดัง”
“เดี๋ยลุงดูน้องให้ทะเลไปเล่นเถอะ” ชลธรรีบบอกหลาน ทะเลอยากมาเที่ยวเขาจึงไม่อยากให้หมดสนุกเพราะลูกเขาเอา
แต่ติดพี่ชาย
“พี่ทะเลขี้เกียจรอ ไปปาตุ๊กตาดีกว่า” ไออุ่นพยายามกลั้นยิ้มเด็กชายทะเลของเขาเป็นพี่ชายที่แสนดีเสมอ ทำเป็นพูดโน้น
พูดนี่สุดท้ายก็ตามใจน้อง ที่ออกมาก็คงเพราะกลัวว่าน้องจะร้องไห้หาแน่ๆ
“อาว อาว ตัวหย่ายๆ “
“ใครปาได้ก็ของคนนั้นสิ น้องทรายอยากได้ให้ลุงธรปาให้”
“ทะเลไม่เล่นตุ๊กตาแล้วไม่ใช่หรือครับปาได้ก็ให้น้องไปดีไหม” ไออุ่นช่วยสงบศึกระหว่างพี่น้อง
“พี่ทะเลจะเอาไปให้แพท แพทชอบตุ๊กตา” เด็กชายทะเลหมายถึงแฟนคนใหม่ของเขา แพทเป็นเด็กนักเรียนชั้นปอสอง
ห้องเดียวกัน
“น้องซายชอบตุ๊กกาตา”
“ครับๆ เดี๋ยวพ่อปาให้นะ” ชลธรอุ้มลูกสาวออกเดิน ก่อนจะมีการแย่งชิงตุ๊กตาโดยยังไม่ทันได้ปาเกิดขึ้น
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“อีกอันเดียวอาโรม สู้ๆ “ เด็กชายทะเลเชียร์อาหนุ่มขาดใจ เขาปาเองไม่สำเร็จจึงขอให้อาโรมมาช่วยปาให้
“เย้ๆ อาโรมเก่งที่สุด”
“เอาตัวไหนคะ” เสียงแม่ค้าถามเมื่อรเมศสามารถปาได้เข้าเป้าทั้งหมดได้รับตุ๊กตาตัวใหญเป็นรางวัล
“ตัวนิ” มือน้อยๆ ชี้ไปที่ฮิปโปสีชมพูตัวใหญ่ที่วางตั้งโชว์อยู่หน้าร้าน
“ไม่เอาครับ เอาหมีสีน้ำตาลบนชั้น” เด็กชายทะเลชี้ไปคนละทิศกับน้องสาว
“ตัวนิ”
“น้องทรายให้อาโรมปาให้ใหม่สิ ตัวนี้ของพี่ทะเลจะเอาไปให้แพท”
“ซายยักด้าย”
“อยากได้ก็ปาใหม่” เด็กชายทะเลไม่ยอมน้องสาว แม่ค้าหยิบหมีสีน้ำตาลตัวใหญ่มาให้ เด็กชายรับมากอดไว้
เด็กหญิงตัวน้อยทำอะไรไม่ได้เพราะอยู่ในอ้อมแขนของพ่อ ยื่นมือไปคว้าหูตุ๊กตาพี่ชายก็ขยับหลบจึงได้แต่มองตามตาปริบๆ
“อาว อาว”
“โรมจัดการให้ที” ชลธรก็อยากปาให้ลูกสาวแต่เขาเล่นไปเกินห้าครั้งแล้วได้แต่รางวัลเล็กไม่ถึงรางวัลใหญ่เสียทีจนคิดว่า
ควรเลิกได้แล้ว
รเมศกับธันวาช่วยกันปาอีกคนละสองเกมแต่ก็มีเหตุให้พลาดคนละครั้งสองครั้ง จนได้รับคำสั่งจากญาดาว่าให้หยุดเพราะ
ไม่รู้จะเอาตุ๊กตาตัวเล็กที่ได้ไปยัดไว้ที่ไหนแล้ว
“แม่ขา น้องซายยักด้าย”
“คุณพ่อกับคุณอาช่วยกันปาให้แล้วค่ะแต่ไม่ชนะ ต้องปาให้ได้ก่อนถึงจะได้ตุ๊กตา หนูเข้าใจใช่ไหมคะ”
“ค่า” เด็กหญิงทรายเข้าใจแต่ก็มองฮิปโปสีชมพูดตัวใหญ่ตาละห้อย
“ไปหาที่นั่งพักขากันดีกว่าพี่ชักเมื่อย” ทินภัทรชวนไออุ่นและทุกๆ คน ซึ่งเห็นพ้องต้องกันว่าอยากได้น้ำดื่มเย็นๆ สักแก้ว
เพราะแดดวันนี้ค่อนข้างร้อน
“พี่หมอกไปกับพี่ทะเลหน่อยสิ พี่ทะเลอยากไปซื้อข้าวโพดเนย”
“ไปสิครับ” หมอกวางแก้วเครื่องดื่มลงลุกขึ้นยืนเตรียมพร้อม
“วางตุ๊กตาก่อนครับทะเลไม่ต้องเอาไปด้วย” ไออุ่นทักเมื่อเห็นลูกชายทำท่าจะอุ้มตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ไปด้วย
“ไม่เอาครับเดี๋ยวน้องทรายแย่งเอาไป”
“ทะเลไม่ว่าน้องอย่างนั้น” ทินภัทรปรามลูกชาย
“อย่าไปดุเลยทิน ให้ทะเลเอาไปเถอะเกิดวางไว้น้องทรายได้ร้องจะเอาแน่” ชลธรกลับเห็นดีด้วยเพื่อตัดปัญหา
“มาครับพี่หมอกถือให้” หมอกยื่นมือมารับตุ๊กตาไปถือเสียเอง อีกมือจับบ่าเด็กชายทะเลไว้จะได้ไม่พลัดหลงกัน
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“มองอะไรคะน้องทราย” ญาดาถามเมื่อลูกสาวเอาแต่หันซ้ายหันขวา ไม่ยอมนั่งนิ่งๆ
เด็กหญิงทรายไม่ตอบ ตั้งแต่ไม่ได้ตุ๊กตาลูกสาวของเธอก็ทำหน้าหงอยไม่ยิ้มเลยสักนิด ได้น้ำแตงโมแก้วใหญ่ที่เจ้าตัวชอบ
ก็ไม่ยอมดื่มเอาแต่นั่งซึม แต่ญาดาไม่คิดจะปลอบโดยการบอกว่าจะซื้อตุ๊กตาให้ เธออยากสอนให้ลูกสาวรู้จักผิดหวังบ้าง
ถึงแม้จะต้องทนเห็นลูกทำหน้าเศร้าก็ตาม
“พี่ทาเล” เด็กหญิงทรายยิ้มขึ้นมาได้นิดนึงที่เห็นพี่ชายเดินกลับมา เด็กชายทะเลหายไปนานจนเด็กหญิงตัวน้อยต้องคอย
มองหา
“ทำไมมาช้าล่ะทะเลคนซื้อเยอะหรือครับ” ไออุ่นทักลูกชายที่นั่งลงข้างๆ
“ไม่เยอะครับ” เด็กชายทะเลตอบอาอุ่นของเขา ก่อนหันไปรับบางอย่างจากหมอกที่เพิ่งเดินตามมาถึง
“เอ้า” ตุ๊กตาฮิบโปสีชมพูตัวใหญ่ถูกวางไว้บนตักเล็กๆ ของเด็กหญิงตัวน้อย
“โปโป” เด็กหญิงทรายรัดตุ๊กตาฮิบโปไว้แน่น กลับมายิ้มกว้างทันที
ผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่พากันมองสองพี่น้องด้วยสายตาเอ็นดู ญาดารีบยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปลูกสาวกับฮิปโปตัวโตเก็บไว้
“ไม่เอาหมีแล้วหรือครับ” ไออุ่นแกล้งถามลูกชาย อยากรู้ว่าหนุ่มน้อยของเขาจะตอบว่าอย่างไร
“พี่ทะเลขี้เกียจถือ” ขบวนการท่ามากต้องยกให้ลูกชายของเขาคนนี้ คงเห็นน้องหงอยสินะถึงจำใจเดินไปเปลี่ยนมาให้
“ลูกพี่ไม่เอาไปให้น้องแพทหรือครับ อย่างนี้ไม่รักแฟนนี่นา” ลูกน้องเหมาแซวลูกพี่เรื่องแฟน
“รักสิ พี่ทะเลรักแพท”
“พี่ทาเลล้ากน้องซาย” เด็กหญิงตัวน้อยไม่ยอม พี่ทะเลของเธอต้องรักเธอที่สุด
“น้องทรายไม่รู้เรื่องหรอก”
“ลู้ พี่ทาเลของน้องซาย โปโปของน้องซาย”
“ฮ่าๆ เอาแล้วไงลูกชายโดยสาวจับจองเสียแล้ว นายธรเตรียมสินสอดมาหมั้นลูกชายฉันด้วย”
“กรรม” ชลธรแกล้งตบหน้าผาก ทำเอาทั้งโต๊ะหัวเราะกันครึกครื้น เด็กชายทะเลหน้ามุ่ยแต่เด็กหญิงทรายยิ้มหวาน
พี่ทะเลของน้องทรายไม่ให้ใครหรอก
“ไม่ต้องมายิ้มเลยตัวยุ่ง ยุ่งกับเขาทุกเรื่อง”
“ล้าก”
เด็กชายทะเลเหลือบตามองน้องสาว เห็นใบหน้ายิ้มแป้นเอาใจนั่นแล้วก็อดยิ้มตามไม่ได้
“รักก็รัก ยายตัวยุ่งเอ๊ย”
เด็กชายวัยเจ็ดขวบกำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ท่ามกลางคนมากมายที่รักเขา สักวันเด็กชายจะกลายเป็นชายหนุ่มเต็มตัว
ที่พร้อมจะให้ความรักและดูแลคนๆ หนึ่งเหมือนกับที่คนรอบข้างทำ
ไออุ่นมั่นใจว่าลูกชายของเขาจะเป็นชายหนุ่มที่ดีได้แน่ๆ เพราะวันนี้เขารู้จักที่จะดูแลจ้าหญิงตัวน้อยของบ้านแล้ว
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>END<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1224810 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก