Tiger 13
ไทเกอร์กำลังดูๆอยู่กับแอลเรื่องนี้เป็นที่ฮือฮากันมาก อาจจะเพราะไทเกอร์เป็นที่รู้จักของหลายๆคนทั้งในมหาวิทยาลัยและนอกมหาวิทยาลัย อีกทั้งยังเป็นนายแบบที่มีชื่อเสียงด้วยแต่ไทเกอร์ก็ไม่คิดจะปิดบังอะไรอยู่แล้ว ใครอยากรู้ก็ให้รู้ไป
“จะไม่เป็นไรจริงเหรอ” แอลถามขึ้นพร้อมกับตากลมเต็มไปด้วยความกังวลหลังจากที่อ่านหนังสือพิมพ์ใยหน้าบันเทิงที่มีรูปเขากับไทเกอร์กำลังเดินห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมืองด้วยกัน
“แล้วมันจะเป็นอะไรล่ะ?” ไทเกอร์ถามแต่ไม่ได้หันมามองแอล
“ก็ไทเกอร์เป็นคนดัง ส่วนเรา...”
“เป็นคนดังแล้วไง เป็นคนดังแล้วมีเมียไม่ได้?” ไทเกอร์หันมามองหน้าแอล แอลหน้าขึ้นสีทันทีกับคำถามของอีกคน
“ปะ...เปล่า”
“งั้นก็เลิกทำหน้านิ่วคิ้วขมวดสักที กูเห็นแล้วหงุดหงิดใจ” ไทเกอร์ว่าก่อนจะใช้นิ้วชี้คลึงที่ระหว่างคิ้วของอีกคน แอลยิ้มๆกับการกระทำที่อ่อนโยนของอีกคน แม้ว่าคำพูดที่พูด สรรพนามที่เรียกจะไม่ได้อ่อนหวานเหมือนก่อนแต่ไทเกอร์ก็ยังเป็นไทเกอร์ คนที่อ่อนโยนกับเขาเสมอ...วันนี้ไทเกอร์มาส่งแอลที่มหาวิทยาลัยเหมือนทุกวัน แอลบอกลาอีกคนด้วยการจุ๊บแก้มสากอย่างปกติก่อนจะลงจากรถแล้วเดินตรงเข้าไปหามดที่จะนั่งรออยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนใกล้ๆตึกคณะอย่างทุกวัน
“ทำอะไรอยู่เหรอมด” แอลถามเสียงใส มดชะงักเมื่อเห็นแอลก่อนจะรีบเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าทันที ซึ่งท่าทางมีพิรุธแบบนี้ทำให้แอลสงสัยไม่น้อย
“มีอะไรหรือเปล่า” แอลถามขึ้น
“เอ่อ...คือ” มดอึกอัก
“มด” แอลเรียกอีกคน มดถอนหายใจออกมาก่อนจะยอมยื่นโทรศัพท์มือถือของตัวเองให้แอลดู ภาพที่ปรากฏในจอทำให้แอลขมวดคิ้วทันที ไหนจะประโยคหยาบคาย ด่าสาดเสียเทเสียจากใครบ้างก็ไม่รู้
“มีเพจแบบนี้ด้วยเหรอ” แอลถามเสียงแผ่ว
“อืม...ฉันพึ่งเห็นเมื่อเช้า เห็นแล้วขึ้นอ่ะ ใครมันทำกันนะ” มดว่าอย่างโมโหๆ เพจที่ว่าคือเพจแอนตี้แอล แอลไม่ใช่คนดัง ไม่ได้เป็นที่รู้จักของใครแต่กำลังเป็นที่รู้จักเพราะกำลังดูๆอยู่กับไทเกอร์ แอลรู้ว่าไทเกอร์มีทั้งเด็กในสต็อกและแฟนคลับซึ่งย่อมไม่พอใจเขาแน่ๆ แต่ถึงขั้นต้องด่ากันแรงแบบนี้เลยเหรอ
“ช่างเถอะ เดี๋ยวกระแสมันก็เงียบเองแหละ” แอลว่าพร้อมคืนโทรศัพท์ให้กับมด
“แกจะไม่บอกไทเกอร์หรือไง” มดว่า แอลส่ายหน้า
“เรื่องไร้สาระแบบนี้ ช่างเถอะ”
“เฮ้อ! แกนี่มันจริงๆ แต่ช่วงนี้แกต้องระวังตัวนะ นอกจากจะระวังพวกเด็กๆในสต็อกของไทเกอร์แล้วยังมีพวกแฟนคลับหัวรุนแรงที่แอนตี้เวลาคนที่ตัวเองชอบคบกับใครด้วย” แอลพยักหน้ารับแม้ว่าใบหน้าจะยิ้มๆแต่ในใจก็หวั่นไม่น้อย ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เกิดเรื่องอะไรรุนแรงขึ้นก็พอ...
“เรากลับก่อนนะ” แอลว่าพร้อมกับโบกมือให้มดหลังจากที่เลิกเรียน วันนี้ไทเกอร์ไม่ได้มารับแอลเพราะมีเข้าห้องช็อปตอนเย็นดังนั้นแอลจึงเป็นฝ่ายไปหาไทเกอร์ที่มหาวิทยาลัยเอง
“อื้ม กลับดีๆนะ เฮ้ย!” มดว่าไม่ทันขาดคำสาวร่างใหญ่ก็รีบกระชากเพื่อนสนิทตัวเองมาหาตัวเองทันทีก่อนจะ...
เพล้ง
เสียงแจกันแตกกระจายบนพื้น แอลหน้าซีดทันทีกับสิ่งที่เห็น
“ใครวะ เมื่อกี้ฉันเห็นมันบนตึกแวบๆ” มดว่าทำท่าจะวิ่งขึ้นไปดูแต่แอลก็ดึงแขนเพื่อนไว้ก่อน
“ไม่ทันหรอก ต้องหนีไปแล้วแน่ๆ” แอลว่า
“แกโอเคนะ” มดถาม แอลพยักหน้ารับแต่ใบหน้าหวานก็ยังคงซีดๆ
“เฮ้อ ฉันว่าแกไปกับฉันดีกว่าเดี๋ยวไปส่งที่มหาวิทยาลัยของไทเกอร์” ถ้าเป็นปกติแอลคงปฏิเสธไปแล้วเพราะบ้านมดกับทางไปมหาวิทยาลัยของไทเกอร์มันคนละทางแต่ตอนนี้เขายังรู้สึกตกใจอยู่ไม่น้อย
“แกต้องเล่าให้ไทเกอร์ฟังรู้มั้ย” มดว่าอย่างจริงจัง
“อื้ม...เราจะเล่า” แอลรับปาก พอรถของมดมาจอดที่หน้าคณะของไทเกอร์แอลก็ลงทันที มดทำท่าจะเดินตามมาส่งแต่แอลก็บอกว่าไม่เป็นไร คนในคณะเยอะจะตายคงไม่มีใครทำอะไรเขาหรอกมั้ง
“มาหาพี่ไทเกอร์เหรอ” แอลชะงักทันทีที่เจออีกคนซึ่งเขาจำได้ว่าชื่อจีน
“อื้ม...” แอลตอบรับสั้นๆ
“พี่ไทเกอร์บอกเลิกฉัน” แอลทำตาโตทันทีกับคำพูดของอีกคน
“จะ...จริงเหรอ”
“นายคงดีใจสินะที่กลายเป็นคนโปรดของพี่ไทเกอร์ไปแล้ว แต่อย่าพึ่งดีใจไป พี่ไทเกอร์ไม่ใช่คนที่จะหยุดอยู่กับใครง่ายๆ อีกอย่างพวกเด็กๆคนอื่นของพี่ไทเกอร์คงไม่ยอมอยู่เฉยๆแน่ๆ” แอลกัดปากกับคำพูดของจีน ใช่...เขารู้ เพราะวันนี้ก็เกิดเรื่องขึ้นกับเขาแล้ว
“ไม่ได้มาขู่แค่มาเตือน” จีนว่าเมื่อแอลทำหน้าสลดลงไป
“ขอบใจนะ เราจะระวังตัว” แอลว่า
“ก็ดี จะได้ไม่เป็นภาระของ..เฮ้ย!” จีนร้องเสียงหลงพร้อมกับดึงแอลให้หลับรถมอเตอร์ไซด์ที่ขับมาอย่างเร็วแล้วตรงเข้ามาหาแอลทั้งๆที่กำลังยืนอยู่บนทางเท้า แอลล้มลงไปกองกับพื้นทันที หัวเข่าถลอกเป็นแผลจนเลือดซิบ
“เป็นยังไงบ้าง” จีนถามหน้าตื่นกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น!” ไทเกอร์ถามเสียงดังเมื่อเห็นแอลล้มกองอยู่กับพื้น ไทเกอร์หันไปมองจีนเป็นเชิงถาม
“พี่ไทเกอร์คิดว่าจีนเป็นคนทำงั้นเหรอ?” จีนถาม
“แล้วไม่ใช่หรือไง เห็นคาตาแบบนี้” ไทเกอร์ไม่ได้ตอบแต่เป็นแม็กซ์ที่เดินมากับไทเกอร์พูดขึ้น จีนหันไปมองแม็กซ์ด้วยความไม่พอใจ
“ไม่ใช่นะๆ จีนไม่ได้ทำอะไรเรา จีนช่วยเรา” แอลรีบแก้ต่างให้จีนทันทีเพราะกลัวว่าไทเกอร์และแม็กซ์จะเข้าใจจีนผิด
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่” ไทเกอร์ถามย้ำ แอลกัดปากก่อนจะยอมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ไทเกอร์ฟังซึ่งไม่ใช่แค่ไทเกอร์ที่ตกใจทั้งแม็กซ์และจีนก็พลอยตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับแอลไปด้วย
“กูว่ามึงพาแอลไปทำแผลดีกว่า ส่วนเรื่องนี้กูว่ามันต้องมีต้นตอ” แม็กซ์ว่า ไทเกอร์พยักหน้ารับก่อนจะช้อนตัวแอลอุ้มท่าเจ้าสาวทำเอาแอลหน้าขึ้นสีทันทีเพราะตรงนี้คนเดินผ่านไปผ่านมาเยอะมาก
“ฝากมึงด้วย” ไทเกอร์หันไปพูดกับแม็กซ์ก่อนจะพาแอลไปยังรถเพื่อไปคลินิคทันที...หลังจากที่ทำแผลเสร็จไทเกอร์ก็พาแอลมาที่คอนโดแทนที่จะไปส่งที่บ้าน
“ถ้าไม่เห็นจะๆแบบนี้คิดจะบอกมั้ย” ไทเกอร์ถามเสียงเรียบ
“เอ่อ...คือ...” แอลอึกอักซึ่งเป็นคำตอบให้ไทเกอร์ได้เป็นอย่างดีและทำให้เขาหัวเสียไม่น้อย
“นิสัยมีอะไรไม่บอกนี่เลิกสักทีได้มั้ยวะ!” แอลสะดุ้งทันทีกับคำพูดของอีกคน ตากลมสั่นระริกไปหมด
“ฮึก เราขอโทษ” แอลว่า
“อย่าทำเหมือนกูเป็นพวกที่ดูแลปกป้องใครไม่ได้ได้มั้ย แม่งดูถูกกูชิบหาย” ไทเกอร์สบถออกมา
“ไม่ใช่นะไทเกอร์ ฮึก เราไม่ได้คิดแบบนั้น” แอลรีบค้านทันที
“แล้วทำไมไม่คิดจะบอกกู”
“เราเห็นว่ามันน่าจะไม่มีอะไร ฮึก อีกอย่างช่วงนี้ไทเกอร์ยุ่งทั้งเรื่องสอบและเรื่องงาน ฮึก เราก็เลย...อื้อออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันทีที่มือหนาคว้าอีกคนเข้าไปจูบ แอลเผยปากให้อีกคนได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาเชยชิมความหวานภายในอย่างเต็มใจ ลิ้นหนาเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างเอาแต่ใจก่อนจะค่อยๆอ่อนหวานขึ้นตนแอลใจสั่นหวั่นไหว
“อย่าคิดแทนกู” ไทเกอร์ว่าหลังจากถอนจูบ
“ขอโทษ” แอลว่าเสียงแผ่ว
“คนอย่างกูสามารถปกป้องมึงได้มากกว่าที่มึงคิด” แอลเผยยิ้มทันทีกับคำพูดของอีกคนก่อนจะโผเข้ากอดไทเกอร์เต็มรัก
“เราเชื่อไทเกอร์ ต่อไปเราจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว” แอลว่า ไทเกอร์ยกยิ้มพร้อมกับลูบหัวอีกคนเบาๆ...หลังจากที่ให้แม็กซ์ไปสืบซึ่งได้เพื่อนวิศวะคอมช่วยในการสืบเรื่องเพจก็สามารถหาตัวคนทำได้ไม่ยากซึ่งไทเกอร์ไม่คิดว่าจะเป็นคนๆนี้ด้วยซ้ำ แม้ว่าแอดมินเพจกับคนโยนแจกันและขับรถจะเป็นคนละคนแต่ไทเกอร์เชื่อว่าสาเหตุมันต้องมาจากคนๆนั้นที่เป็นคนเสี้ยมเรื่องนี้ขึ้นมา
“มึงจะจัดการยังไง” แม็กซ์ถามขึ้น
“แบบที่กูถนัด” ไทเกอร์กระตุกยิ้ม...ร่างสูงยืนอยู่ที่หน้าห้องหนึ่งในคอนโดหรูซึ่งแต่ก่อนเขาเคยมาที่นี่แต่ก็นับว่านานมาแล้ว
ออดดดด
มือหนากดออดสักพักก่อนที่ประตูจะเปิด
“พี่ไทเกอร์” ม่อนยิ้มร่าทันทีที่เห็นอีกคน
“ขอเข้าไปหน่อย” ม่อนทำหน้างุนงงแต่ก็ยอมให้อีกคนเข้ามา
“คิดถึงพี่ไทเกอร์จังเลยครับ ไม่คิดว่าพี่ไทเกอร์จะมาหาม่อนแบบนี้” ม่อนว่าเสียงหวาน ภาพลักษณ์หนุ่มน้อยหน้าหวานนิสัยเรียบร้อยทำเอาไทเกอร์เชื่อตอนแรกแต่พอได้ลองสัมผัสกลับรู้ว่าอีกคนเจนจัดไม่น้อย
“เพราะมีเรื่องไงเลยมา” ไทเกอร์ว่าเสียงเย็น ม่อนชะงักทันทีแต่ก็ยังแสร้งตีหน้าซื่อ
“อะไรเหรอครับ?”
“มึงคิดจะทำอะไรแอล” ไทเกอร์ถามขึ้น สรรพนามที่ใช้เปลี่ยนไปเสียจนม่อนรู้สึกเสียวสันหลัง
“อะ...อะไรกันครับ พี่ไทเกอร์พูดเรื่องอะไร” ม่อนตีหน้าซื่อไม่เลิก
“อย่าคิดว่ากูไม่รู้เรื่องที่มึงทำเพจแอนตี้แอลแล้วเสี้ยมคนให้เกลียดแอล” ม่อนเบิกตากว้างทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน
“มะ...ม่อนไม่ได้ทำนะครับ พี่ไทเกอร์ไปเอามาจากไหน จีนเหรอ? จีนใส่ร้ายม่อนมาใช่มั้ยครับ ฮึก” ม่อนแสร้งบีบน้ำตาเรื่องคะแนนความสงสารแต่ไทเกอร์กลับยกยิ้มมุมปาก
“จีนงั้นเหรอ? ได้ข่าวว่ามึงพึ่งเสี้ยมคนไปตบจีนนี่” ม่อนกัดปากทันทีที่ไทเกอร์รู้เรื่องนี้
“ม่อน...”
“มึงจะเลิกยุ่งกับแอลดีๆหรือว่าต้องให้กูทำอะไรกับมึงเสียก่อน” ไทเกอร์ว่าเสียงเย็น
“ฮึก ก็ม่อนเกลียดมัน เกลียดทุกคนที่เป็นคนพิเศษของพี่ไทเกอร์ ฮึก ม่อนไม่ดีตรงไหน ฮึก ทำไมไม่เป็นม่อน” ม่อนโวยวายทั้งน้ำตา
“กูว่ามึงน่าจะรู้ตัวนะว่ามึงไม่ดีตรงไหน” ไทเกอร์ว่า ม่อนน้ำตาไหลพราก ใช่...เขาเคยมั่ว เคยคั่วกับผู้ชายเยอะมาก่อนแต่เขาก็พร้อมจะหยุด หยุดเป็นของพี่ไทเกอร์คนเดียว ทำไมพี่ไทเกอร์ไม่รู้เรื่องนี้บ้าง
“ออกไปจากชีวิตกูเงียบๆซะ แล้วเพจที่มึงสร้างไปเคลียร์ซะ ถ้าเกิดอะไรกับแอลอีกกูจะโทษว่าเป็นฝีมือมึงคนเดียว” ไทเกอร์ว่าก่อนจะเดินออกไป ม่อนทรุดลงกับพื้นร้องไห้ออกมา ทำไม...ทำไมพี่ไทเกอร์ถึงไม่รักเขา ทำไม...
เหมือนจะมีคนเดาถูก 55555 นางร้ายเรื่องนี้ไม่เยอะนะจ๊ะ มาแล้วก็จากไป 555555 หลายๆคนรอฉากหวานๆ นี่กำลังพยายามอยู่ 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___