-
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ
ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0
ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0
ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่
1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้ ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ
4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ
5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย ทำได้ แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute ได้ ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน
7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
7.1 นิยาย 1 ตอน จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
- 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ
8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).
9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ
10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป
11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว
บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป
12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด
13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ
14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ
15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข
17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................
วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง
ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม
*****************************************************************************************
ผลงานจางบิวตี้
เซต ครอบครัวเทพพยัคฆ์
Dragon's Love รักร้ายนายมังกร (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51339.0
Lion's Love รักร้ายนายเย็นชา (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52668.0
Tiger's Love รักร้ายนายเพลย์บอย
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54447.0
Fox's Love รักร้ายนายเจ้าเล่ห์
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55655.0
เซต Poor Boy
Poor Boy รักนี้ไม่มีเสียง (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51770.0
Poor Boy รักไม่ได้
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54025.0
Poor Boy รักที่มองไม่เห็น
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55595.0
เซต Sex toy
Sex Toy ผมถูกบังคับให้ขายตัว (จบแล้ว)
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=52620.0
Sex Toy ผมไม่ได้ขายตัวเว้ย!
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54540.0
Sex Toy ผมขายตัวครับ!
V
V
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55704.0
[/color][/size]
-
Tiger’s Love...รักร้ายนายเพลย์บอย Yaoi (Boy’s Love) 18+
Open : 20/06/59
Close : 19/09/59
L : ให้โอกาสเราอีกสักครั้งได้ไหม อย่างน้อยก็แค่คำว่าเพื่อน...
Tiger : เพื่อนงั้นเหรอ? เพื่อนเชี่ยที่ไหนเขาเอากันวะ!!
เปิดเรื่องของไทเกอร์น้องชายคนที่สามของตระกูลเทพพยัคฆ์นะคะ หลังจากที่ไปโผล่ในเรื่องของพี่ๆมาบ้างแล้วความรักของ
หนุ่มเพลย์บอยคนนี้จะเป็นยังไง ฝากติดตามด้วยค่า เหมือนจะมีคนรู้ว่าเราจะเปิดเรื่องนี้ 5555 ^_^
___จางบิวตี้___
[attachment deleted by admin]
-
Intro
...เทพพยัคฆ์...ไม่มีใครไม่รู้จักตระกูลมหาอำนาจชื่อดังอันดับต้นๆของประเทศตระกูลนี้ ตระกูลที่รวบรวมทายาทผู้สืบทอด
ถึง4คนที่กำลังถูกจับตามองโดยคนทั้งประเทศ
‘ดรากอน’ พี่คนโตของตระกูล แม้ว่าอายุจะเพียง25ปีแต่ก็สามารถนั่งแท่นประธานบริษัทแทนผู้เป็นพ่อได้อย่างสมบูรณ์แบบ
เพราะความน่าเกรงขามและมีความความเด็ดขาดของเขาทำให้สามารถปกครองลูกน้องนับพันนับหมื่นได้อย่างไม่มีปัญหา ฉาก
หน้าว่าดูน่ากลัว น่าเกรงขามแล้ว ฉากหลังนั้นผู้ชายคนนี้เลวร้ายกว่าที่คุณคิดเยอะ!
‘ไลออน’ พี่คนรองของตระกูล อายุ23ปีกำลังเรียนแพทย์อยู่ปีสุดท้าย ท่าทางเย็นชา ไม่สนใจโลกภายนอกของเขาทำให้ไม่มี
ใครอยากเข้าใกล้เท่าไหร่ แม้ว่าเขาจะเย็นชาแต่ถ้าโมโหเมื่อไหร่เขาก็ระเบิดได้รุนแรงไม่แพ้ใครเหมือนกัน!
‘ไทเกอร์’ พี่คนที่3ของตระกูล อายุ21ปีเพลย์บอยในวงการนายแบบที่หาตัวจับยากที่สุด เขาถือคติ One Night Standเสมอไม่
ว่าจะกับใครก็ตาม ฉากหน้าอาจดูร่าเริง กะล่อนไปทั่ว แต่ฉากหลังใครจะรู้ว่าเขามีอดีตอันเจ็บปวดซ่อนไว้อยู่!
‘ฟ็อกซ์’ ลูกคนเล็กของตระกูล อายุ19ปีท่าทางดูไม่มีพิษสงอะไรที่สุดใน4พี่น้องแต่ใครจะรู้ว่าเขาน่ะมัน...ตัวร้าย! เจ้าเล่ห์ จอม
แผนการ ยิ่งถ้าได้ล้อเล่นกับความรู้สึกของคนแล้วเขายิ่งสนุก ฉากหน้าดูท่าทางเป็นคนดี น่าคบหาแต่ฉากหลังนั้น...ยากแท้หยั่ง
ถึง!
อินโทรเหมือนกันทุกเรื่องนะคะ อิๆ ^ ^
___จางบิวตี้___
-
:katai2-1: :katai2-1:
เรื่องใหม่มาแล้วววว
-
หืมม เรื่องนี้บ้านหนุ่มๆเป็นสายเคะ รึ :impress2:
-
รออออออออออ :pig4: :pig4:
-
ง้อวววว ไทเกอร์มาแล้ว จะมาแนวเดียวกับไลออนมั้ยเนี่ย นายเอกจอมตื๊อ
-
Tiger 1
เสียงดนตรีที่ดังสนั่นพร้อมกับแสงสีของไฟที่ส่องไปมาจนน่าเวียนหัวแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายหมด
สนุกไปเลย ยิ่งดึกก็ยิ่งสนุก ยิ่งแอลกอฮอล์เข้าสู่กระแสเลือดก็ยิ่งคึกคัก ซึ่งนี่ก็เป็นสิ่งที่พบเห็นได้ทุกวันในสถานที่ที่เรียกว่า
ไนต์คลับ
“ชนเว้ยยยยย” เสียงเฮลั่นดังขึ้นพร้อมกับแก้วแอลกอฮอล์หลายแก้วที่มาชนกัน ณ กลางวงก่อนจะถูกเจ้าของที่ถืออยู่ยก
กลับไปกระดกดื่ม ‘ไทเกอร์’ หนุ่มหล่อ เพลย์บอยตัวพ่อ ทายาทคนที่สามของตระกูลเทพพยัคฆ์ที่เป็นที่รู้จักกันดีกวาดสายตาไป
ทั่วไนต์คลับเพื่อมองหาเหยื่อ ใช่แล้ว...เสืออย่างเขาต้องออกล่าทุกคืน วันไหนไม่มีเหยื่อตกถึงท้องคงจะกระวนกระวายนอนไม่
หลบเป็นอย่างแน่ ก่อนที่ตาคมจะไปสบกับหนุ่มน้อยน่ารักที่กำลังมองมาที่เขาอยู่เช่นกัน ปากหนากระตุกยิ้มก่อนจะชูแก้วเป็นเชิง
ทักทาย ร่างเล้กนั่นก็ชูแก้วกลับเช่นเดียวกัน
“ไอ้สัสไทเกอร์ได้เหยื่อแล้วเว้ย” เสียงของเพื่อนสนิทของไทเกอร์ดังขึ้น ร่างสูงยักไหล่โต้ตอบกลับไป
“มึงทิ้งน้องจีนคนน่ารักไปแล้วเหรอวะ” เพื่อนอีกคนถามบ้าง ‘จีน’ ก็คือหนึ่งในเด็กของไทเกอร์แต่เพราะอีกคนเป็นผู้ชายที่
หน้าตาน่ารักมาก ไม่วุ่นวายและเทคแคร์เขาอย่างดีทำให้ไทเกอร์ควงนานกว่าทุกคนแต่ถึงจะควงนานก็เคยนอนด้วยแค่สองครั้ง
เท่านั้นเพราะใครก็รู้ว่าเสือตัวพ่ออย่างเขาไม่ชอบนอนกับใครซ้ำสองแต่กับจีนให้พิเศษหน่อยนึงก็ได้
“เปล่า แต่ใกล้ละ” ไทเกอร์ตอบสั้นๆ
“หึๆ จะสลัดหลุดเหรอวะ” อีกเสียงหนึ่งถามขึ้น ซึ่งก็คือ ‘แม็กซ์’ เพื่อนสนิทอีกคนของไทเกอร์ซึ่งนับว่าเป็นคนที่สนิทที่สุด
เพราะรู้จักกันว่าตั้งแต่มัธยม พอมามหาวิทยาลัยก็เสือกเรียนคณะเดียวกัน สาขาเดียวกันอีก
“ระดับไหนแล้ววะ” ไทเกอร์ยกยิ้ม เพื่อนในกลุ่มพากันโห่ร้องด้วยความหมั่นไส้ทันทีเมื่อหนุ่มน้อยน่ารักคนเมื่อครู่เดินเข้า
มาหาไทเกอร์
“ว่าไงครับคนน่ารัก” ไทเกอร์ทักทายขึ้นซึ่งนั่นก็ทำให้อีกคนเขินจนหน้าแดงทันที
“ชื่อซีนครับ” เด็กหนุ่มว่า
“ไทเกอร์ครับ” ไทเกอร์แนะนำตัวกลับบ้าง
“ซีนรู้จักพี่ไทเกอร์แล้วล่ะครับ ใครล่ะจะไม่รู้จักพี่กัน” ซีนว่า แหงแหละ...อีกคนทั้งหน้าตาดี ฐานะรวย ตระกูลมีอำนาจ
ขนาดนี้ ทั้งหญิงทั้งชายตบตีแย่งชิงกันเป็นแถวแต่วันนี้ถือเป็นโอกาสของเขาแล้วล่ะที่จะได้ใกล้ชิดหนุ่มเพลย์บอยคนนี้
“งั้นเหรอ...อืม...แล้วสนใจไปทำความรู้จักแบบสนิทแนบเนื้อกับพี่มั้ยล่ะ” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูบางด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่จน
เด็กหนุ่มรู้สึกปั่นป่วนไปหมด ใบหน้าน่ารักพยักหน้าก่อนที่จะถูกไทเกอร์จับมือพาออกไปโดยไม่วายหันหาบอกลาเพื่อนๆ
“กูไปละ”...ปากหนาประกบเข้าที่ปากบางด้วยความร้อนแรงพร้อมกับมือหนาที่ถอดเสื้อของอีกคนออกด้วยความเชี่ยวชาญ
พลั้ก
ตุบ
ร่างเล็กถูกผลักขึ้นไปบนเตียงก่อนที่ร่างสูงของไทเกอร์จะขึ้นคร่อม ตาคมมองอีกคนอย่างเซ็กซี่จนร่างเล็กหัวใจเต้นรัวไปหมด
ซีนเชื่อแล้วว่าไทเกอร์อันตรายจริงๆ...อันตรายต่อหัวใจและช่องทางด้านหลัง แม้ว่าจะรู้ว่าอีกคนวันไนท์สแตนแต่อย่างน้อยขอให้
ได้อยู่ใต้ร่างของอีกคนสักครั้งก็ยินยอม
“อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...พะ...พี่...ไทเกอร์...อื้อ...อ๊า...” เสียงหวานครางกระเส่าไม่ขาดปากเมื่อแก่นกายใหญ่ขยับเข้าออกใน
ช่องทางด้านหลัง ความใหญ่โตมันทำให้ซีนจุกเสียดไม่ใช่น้อย แม้ว่าเขาจะไม่ซิงแล้วก็ตามแต่อดรู้สึกดีกว่าของที่เคยๆมาไม่ได้
“อ๊า!!” และแล้วแรงอารมณ์ของทั้งคู่ก็จบลง ไทเกอร์ปลดปล่อยมาจนเต็มถุงยางอนามัยก่อนจะถอนแก่นกายออก
“จะไปแล้วเหรอครับ” ซีนถามอีกคนเมื่อเห็นว่าร่างสูงใส่เสื้อผ้าของตัวเอง
“อืม พรุ่งนี้พี่มีเรียนเช้า” ไทเกอร์อ้าง ความจริงเขามีเรียนบ่ายต่างหาก
“แต่ซีน...” ร่างเล็กลุกออกจากเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าก่อนจะกอดร่างสูงจากด้านหลังพร้อมกับลูบไล้แผงอกที่ไร้
อาภรณ์ปกปิดอย่างปลุกเร้าอารมณ์
“พี่ไม่มีอารมณ์แล้วครับ เอาไว้มีจะมาหาใหม่” ไทเกอร์ว่าพร้อมแกะมือของอีกคนออกก่อนจะใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกไป ซีน
มองตามหลังร่างสูงไปอย่างเสียดาย ก็เขายังอยากต่ออีกสักยกสองยกนี่หน่า...ร่างสูงขับลัมโบกินีคู่ใจกลับมายังคอนโดของ
ตระกูลซึ่งชั้นบนสุดจะมีอยู่สี่ห้องซึ่งเป็นห้องของเขา พี่ชายทั้งสองและน้องชายอีกหนึ่งคน ไทเกอร์ไม่เคยพาใครมาที่คอนโด
เพราะนี่คือที่ส่วนตัวของเขา ส่วนมากก็จัดแถวๆโรงแรม รวดเร็วทันใจหน่อยก็ในรถแม้แต่จีนยังเคยแค่ขึ้นมานั่งเล่น ไม่มีสิทธิ์มา
นอนค้างแต่อย่างใด นี่ก็นับว่าเป็นเวลากว่าตีสามแล้วแต่กรุงเทพมหานครก็ยังเป็นนครที่ไม่หลับใหล แสงไฟยังคงสว่างอยู่ตลอด
เวลา ตาคมมองไปยังท้องฟ้าสีมืดอย่างร่องรอย ไม่อยกาคิดแต่ก็ต้องคิดว่าคนๆนั้นกำลังทำอะไรอยู่...อีกด้านหนึ่ง...
“สปาเก็ตตี้ได้แล้วครับ” สำเนียงฝรั่งเศสแปร่งๆออกมาจากริมฝีปากบางซึ่งถ้าเป็นคนฝรั่งเศสแท้ๆก็พอจะรู้ว่าร่างบอบบางนี่
เป็นชาวต่างชาติแน่นอนแต่นั่นไม่ใช่ปัญหาแต่ปัญหามันอยู่ที่ใบหน้าสวยหวานที่รอยยิ้มตลอดเวลาทำให้แขกของร้านพากันมอง
ตามเป็นแถว
“ที่ร้านนี้คนเยอะเพราะลูกชายเจ้าของร้านสินะ” คำแซวภาษาบ้านเกิดดังขึ้นทำให้ ‘แอล’ หันไปมองค้อนใส่ผู้หญิงร่างอ้วน
ทันที
“พี่พิกเลยแซวผมได้แล้วน่ะ แซวแบบนี้มาหลายปีแล้วนะ” แอลว่าอย่างไม่จริงจังนะ พิกหัวเราะทันที
“ก็มันจริงนี่ ผู้ชายอะไรหน้าหวาน ตาโตแบบนี้ ไหนจะผิวขาวๆนี่อีก โอ๊ย ผู้หญิงอย่างพี่อิจฉาค่ะ”
“คุยอะไรกันอยู่สองคน เอานี่ไปเสิร์ฟเร็ว” แม่ของแอลหรือเชฟประจำร้านเอ่ยขึ้นทำให้บทสนทนาต้องยุติลง แอลและแม่
ย้ายมาอยู่ที่ฝรั่งเศสเมื่อสามปีก่อนหลังจากที่เขาจบม.6 เนื่องจากแม่ของเขากับปิแอร์ พ่อเลี้ยงของเขาตกลงปลงใจแต่งงานกัน
แอลไม่ได้นึกเสียใจอะไรที่แม่แต่งงานใหม่เพราะพ่อกับแม่ของเขาก็หย่าร้างกันตั้งแต่เขาเด็กๆแล้ว การที่แม่จะมีใครมาดูแลสัก
คนมันก็ดีไม่ใช่เหรอแถมปิแอร์ก็เป็นคนดีเสียด้วย การมีอยู่ที่ฝรั่งเศสก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรสำหรับแอลเพราะที่นี่ก็มีคนไทยค่อนข้าง
เยอะ แอลต้องเรียนปรับพื้นฐานภาษาฝรั่งเศสถึงหนึ่งปีเต็มถึงจะได้เข้าเรียนในระดับมหาวิทยาลัย แอลเข้าเรียนในสาขาวิชาทำ
อาหารเนื่องจากเขาเองก็ชอบทำอาหารและอยากเดินรอยตามแม่แต่สิ่งที่เป็นสิ่งที่ผิดพลาดที่สุดกับการมาอยู่ที่นี่คือเขาต้องเลิก
กับใครคนหนึ่ง คนที่เขารักหมดใจ แฟนคนแรก รักแรกและรักเดียวของเขาแต่นึกถึงไปก็เท่านั้นเพราะนี่มันก็สามปีแล้วอีกคน
คงจะลืมเขาไปเสียแล้ว บางทีข้างกายอีกคนตอนนี้คงจะมีคนรักที่ดีที่น่ารักอยู่แน่ๆ
“โทรศัพท์จากไทยค่ะคุณอร” เสียงของพิกดังขึ้นทำให้แอลที่ยืนคิดอะไรเพลินๆต้องหันไปสนใจก่อนจะเห็นแม่เขาไปยืน
คุยโทรศัพท์ด้วยใบหน้าเคร่งเครียดจนแอลนึกเป็นห่วง
“เกิดอะไรขึ้นครับแม่” แอลถามขึ้นเมื่อแม่วางสาย
“คุณยายป่วยน่ะ เมื่อกี้ป้าอิงโทรหา” บังอรว่าอย่างร้อนใจ
“คุณยายเป็นอะไรมากมั้ยครับแม่” แอลเองก็ห่วงยายไปไม่น้อยกว่าแม่เพราะตั้งแต่เด็กยายก็เป็นคนเลี้ยงเขามาเพราะแม่
ต้องออกไปทำงาน
“แม่ก็ไม่รู้ ตอนนี้แม่รู้สึกใจไม่ดีเลย” แอลจับมือของผู้เป็นแม่เอาไว้อย่างให้กำลังใจ แม่ทุกข์เขาก็ทุกข์ไปด้วย
“เราไปไทยกันนะครับแม่ ไปหาคุณยายกัน” แอลว่า...และสองวันต่อมาแอลกับแม่ก็มาเหยียบบนพื้นแผ่นดินไทยอีกครั้งใน
รอบสามปี ร่างบางก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้กลับมาอีกครั้งส่วนมากถ้าครอบครัวทางไทยจะบินไปเที่ยวที่ฝรั่งเศสกันแทนมากกว่า
เวลามีเทศกาลที แอลและแม่มุ่งตรงจากสนามบินมาที่โรงพยาบาลที่ผู้เป็นยายนอนรักษาตัวอยู่ทันที
“พี่อิง” บังอรเรียกพี่สาวที่อยู่ในห้องพักฟื้นคนไข้
“อร” อิงฟ้าโผเข้ากอดน้องสาวทันที เพราะมีกันแค่สองคนจึงทำให้ทั้งคู่รักกันมาก
“แม่เป็นยังไงบ้าง” บังอรถามขึ้น
“แม่ปลอดภัยแล้วล่ะแต่...” อิงฟ้าทำหน้าเศร้าจนทั้งแอลและบังอรอดใจเสียไม่ได้
“...แม่ต้องทำกายภาพเนื่องจากแม่ไม่สามารถเดินได้เองเลยหลังจากผ่าตัด” บังอรพยักหน้ารับด้วยใบหน้าเคร่งเครียด แม่
ของเธอเป็นโรคเส้นเลือดในสมองพอผ่าตัดก็ทำให้ระบบสั่งการของสมองไม่ปกติเหมือนเคย มีผลข้างเคียงในอวัยวะช่วงล่าง แม่
ของเธอไม่ได้พิการแต่ไม่สามารถเดินได้ปกติต้องใช้เวลาในการทำกายภาพ
“พี่โอเคมั้ยต้องดูแลแม่แบบนี้” บังอรถามด้วยความเป็นห่วงเพราะพี่สาวของเธอเป็นโสดแต่สุขภาพร่างกายไม่แข็งแรง
นักการที่ต้องมาดูแลแม่ด้วยคงจะลำบากมากแน่ๆ
“พี่ดูแลแม่ได้ อรไม่ต้องเป็นห่วง” อิงฟ้าว่าแต่บังอรก็อดกังวลไม่ได้
“แม่ครับ...ให้แอลอยู่กับยายกับป้าอิงนะ” บังอรและอิงฟ้าหันไปมองแอลทันที
“หมายความว่ายังไงลูก” บังอรถามขึ้น
“ให้แอลอยู่ที่นี่ดูแลคุณยายกับป้าอิงนะครับ” บังอรทำหน้าลำบากใจ
“แต่แอลต้องเรียนนะลูก”
“ดร็อปไว้ก่อนก็ได้นี่ครับ ไม่อย่างนั้นย้ายมาเรียนที่นี่คณะอินเตอร์ภาษาฝรั่งเศสก็ได้” แอลว่าอย่างจริงจัง เขาตั้งใจแล้วล่ะ
ที่จะมาช่วยป้าอิงดูแลคุณยาย
“โธ่หลานป้า ทำไมถึงเป็นเด็กดีแบบนี้กันนะ” อิงฟ้ากอดหลานชายด้วยความซาบซึ้งใจ
“ถ้ามันเป็นความต้องการของแอลแม่จะทำเรื่องดร็อปที่นั่นเอาไว้ก่อนส่วนเรื่องเรียนที่นี่แม่แล้วแต่แอล ถ้าแอลอยากเรียนไม่
อยากปล่อยตัวเองให้ว่างแม่ก็ตามใจ” แอลยิ้มกว้างทันที เขาตั้งใจแล้วล่ะว่าระหว่างที่ดูแลคุณยายเขาจะเรียนภาษาฝรั่งเศสเพิ่ม
เติม ได้ข่าวว่ามีหลายมหาวิทยาลัยที่มีภาคอินเตอร์สอนภาษาฝรั่งเศสโดยตรง
ตอนแรกเรื่อยๆนะคะ ตอนหน้าเจอกันแน่ อิๆ น้องแอลน่ารักน่าหยิกมากเลยค่ะส่วนอินังไทเกอร์ก็น่าหมั่นไส้น่าตบเช่นเดียวกัน
5555 ฝากติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ
___จางบิวตี้___
-
เค้าเลิกกันนี่เองง :sad4:
น้องแอลน่ารักก
-
ไทเกอร์เจ้าชู้เพราะเลิกกับแอลใช่ไหมมมม
พอแอลกลับมาแล้วก็จีบไหมใช่ไหมมม :ling1:
-
คนที่แอลต้องเลิกนี่คือไทเกอร์หรือป่าว กลับมาแล้วคงเจอกันแล้วไทเกอร์คงแค้นที่ต้องเลิกหรอ อ่านจากบทสนทนานำเนี่ย :serius2: :serius2: :serius2:
-
รักแรกมันฝังใจแบบนี้แล
-
Tiger 2
แอลกลับมาอยู่ประเทศไทยได้สองสัปดาห์แล้ว เขามีหน้าที่ช่วยผู้เป็นป้าดูแลยายในการทำกายภาพบำบัดซึ่งหมอบอกว่าน่าจะใช้เวลากว่าครึ่งปีเลยทีเดียวกว่าที่ยายจะกลับมาเดินได้อีกครั้งแอลเลยตั้งใจที่จะเรียนที่นี่ซึ่งช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมของนักศึกษามหาวิทยาลัยเกือบสองเดือนเลยกว่าจะเปิดเทอม แอลไปสมัครเรียนกับมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังซึ่งมีคณะนานาชาติวิชาภาษาฝรั่งเศสที่เขาตั้งใจจะเรียน เขาไม่อยากให้เวลาที่เขาอยู่ไทยสูญเปล่า ภาษาฝรั่งเศสที่เขาไม่ได้ใช้อาจจะลืมเลือนได้ถ้าหากเขาไม่หมั่นพัฒนามัน
“ให้ป้าไปเป็นเพื่อนมั้ยแอล” อิงฟ้าถามขึ้นขณะที่แอลกำลังจะออกไปห้างสรรพสินค้าเพื่อซื้อของใช้เข้าบ้าน
“แอลไปได้ครับ อยู่มาสองอาทิตย์แล้วพอจะรู้เส้นทางบ้าง” แอลว่าแต่ผู้เป็นป้าก็ยังคงเป็นห่วงอยู่ดี
“เดี๋ยวแอลมานะครับยาย” แอลว่าก่อนจะหอมแก้มหญิงชราบนรถเข็นฟอดใหญ่
“รีบๆมาล่ะป้ากับยายเป็นห่วง” แอลยกยิ้มก่อนจะเดินออกไป มือบางมองแผ่นกระดาษที่ลิสรายการของที่ต้องซื้อเอาไว้...กรุงเทพมหานครเปลี่ยนไปมากจริงๆในสายตาของแอล แต่ก็นะเขาไปอยู่ที่ฝรั่งเศสตั้งสามปีอะไรๆมันก็ต้องเปลี่ยนไปเป็นธรรมดา วันนี้แอลใช้บริการรถไฟฟ้าเพื่อมาที่ห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมือง พอถึงโซนซุปเปอร์มาเก็ตร่างบางก็เอารถเข็นมาเข็นทันที...อีกด้านหนึ่ง...นี่ก็เป็นอีกวันที่ไทเกอร์ออกมาเที่ยวกับเด็กในสต็อกเพราะช่วงเวลาปิดเทอมแบบนี้จะให้นอนอยู่บ้านเฉยๆก็คงจะน่าเบื่อเกินไปสำหรับเขา ร่างสูงมาสยามแทบทุกวันจนคนแถวนี้จะจำหน้าเขาได้อยู่แล้วเพียงแต่ต่างกันตรงที่คนข้างกายเปลี่ยนไปทุกวันไม่ซ้ำหน้า
“วันนี้พี่ไทเกอร์พามัสไปซื้อของและก็กินข้าวนะครับ” หนุ่มร่างเล็กว่าด้วยน้ำเสียงสดใส ไทเกอร์เองก็พยักหน้ารับเพราะก็ถือเป็นปกติอยู่แล้วก่อนที่จะไปจบที่เตียง มัสคือเด็กปี1ต่างมหาวิทยาลัยที่เขารู้จักมานานแต่ไม่เคยลิ้มลองเสียที พอดีเมื่อคืนเจอกันที่ผับเลยขอไลน์เอาไว้แล้วอีกคนก็ชวนเขาออกมาข้างนอกวันนี้ ร่างเล็กควงแขนไทเกอร์มายังร้านรองเท้าที่ตัวเองตั้งใจจะซื้อก่อนจะเข้าไปเลือกอย่างถูกอกถูกใจ ไทเกอร์เองก็ยืนรอนิ่งๆอย่างไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เขามีแค่หน้าที่จ่ายก็จ่ายไปเรื่องช่วยเลือกไม่มีทาง
“ตกลงมัสเอาคู่นี้ครับ” มัสว่า ไทเกอร์พยักหน้าก่อนจะยืนบัตรดำไม่จำกัดวงเงินให้กับพนักงาน มัสหน้าระรื่นทันทีเพราะรองเท้าคู่นี้ราคาเกือบหมื่น แปลว่าเขาต้องสำคัญบ้างแหละพี่ไทเกอร์ถึงซื้อให้แต่หารู้ไม่ว่าไทเกอร์ก็ซื้อแบบนี้ให้แทบทุกคนเพียงแค่เอ่ยปากขอ
“ได้ของแล้วงั้นเราไปหาอะไรกินกันนะครับ” ว่าแล้วมัสก็ควงแขนไทเกอร์มาที่ร้านอาหารชื่อดังทันที พวกเขาเลือกโต๊ะนั่งติดกระจกเพื่อจะได้มองออกไปข้างนอกด้วย...หลังจากที่ซื้อของเสร็จแอลก็คิดว่าควรจะซื้อของกินกลับบ้านไปฝากป้ากับยายด้วย ว่าแล้วร่างบางก็เดินตามหาร้านขนมชื่อดังที่คิดว่าป้ากับยายจะชอบทันที
“อ๊ะ อยู่นั่นไง” แอลพูดกับตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปในร้านขนมชื่อดังทันทีโดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองมาที่เขา...ไทเกอร์คิดว่าตัวเองตาฝาด ใช่...เขาคงตาฝาดแน่ๆเพราะคนๆนั้นไม่มีทางจะมาอยู่ที่นี่แน่ๆ บางทีเขาอาจะหิวจนตาลายหรือแฮงค์จนเห็นภาพหลอนก็ได้แต่แล้วเมื่อร่างบางเดินออกมาจากร้านขนมก็ยิ่งยืนยันคำตอบให้กับไทเกอร์เป็นอย่างดีว่าเขาไม่ได้ตาฝาด เขาไม่ได้เห็นภาพหลอน เขาจำรอยยิ้มนั่นได้
“มองอะไรอยู่ครับพี่ไทเกอร์” มัสถามขึ้น
“เดี๋ยวพี่มานะมัส” ไทเกอร์ว่าก่อนจะลุกออกจาเก้าอี้แล้ววิ่งออกไปทันที ร่างสูงกวาดสายตามองหาอีกคนแต่กลับไม่พบแล้ว มือหนาเสยผมตัวเองอย่างลวกๆกับความคิดที่ว่าทำไมเขาต้องวิ่งออกมา ทำไมเขาต้องหาอีกคน คนใจร้ายแบบนั้นไม่คู่ควรให้เขาสนใจหรอก ว่าแล้วร่างสูงก็หันหลังกลับทันที
พลั้ก
ตุบ
“ขอโทษครับ” แอลว่าก่อนจะรีบก้มเก็บของตัวเองที่หล่นลงพื้นทันที เพราะมัวแต่เช็คใบเสร็จที่ซื้อของทำให้ไม่ทันมองว่ามีคนเดินสวนมา ไทเกอร์นิ่งไปทันทีกับคนตรงหน้าที่เห็น
“ขอโทษอีก...” เสียงหวานหายไปในลำคอทันทีที่เงยหน้ามาเจอกับร่างสูง อวัยวะในด้านอกด้านซ้ายเต้นรัวไปหมด อยากจะเอ่ยชื่อของอีกคนออกมาแต่ปากกับสั่นจนพูดอะไรไม่ออก
“พี่ไทเกอร์ครับ ทำไมอยู่ๆก็ออกมาล่ะครับ อาหารมาเสิร์ฟแล้วนะ” มัสที่วิ่งออกมาจากร้านเพื่อมาตามร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะเดินไปควงแขนหนา แอลมองตามทันทีก่อนจะเงยหน้ามาสบตาร่างสูงที่มองเขามาด้วยสายตาที่คาดเดาไม่ได้
“ไม่มีอะไรครับ ไปเถอะ” ไทเกอร์ว่าก่อนจะเดินผ่านตัวของแอลไป แอลรู้สึกเจ็บหน่วงที่หัวใจไปหมดทั้งๆที่ไม่ควรรู้สึกแบบนี้เพราะเรื่องของเขากับอีกคนมันผ่านมาสามปีแล้ว...ความรักของเรามันจบมาสามปีแล้วแต่ทำไม...แอลหันกลับไปมองตามหลังอีกคนที่มีร่างเล็กเคียงข้างก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวด ไทเกอร์มีคนใหม่แล้ว เขามีคนรักใหม่แล้วแอล...ตั้งแต่กลับมาในร้านอาหารไทเกอร์ก็นั่งนิ่งเสียจนมัสรู้สึกแปลกๆ ร่างเล็กพยายามชวนคุยโน่นคุยนี่แต่อีกคนกลับถามคำตอบคำจนกินข้าวเสร็จ
“เดี๋ยวพี่ไปส่งมัสที่คอนโดนะครับ” มัสพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มแต่แล้วรอยยิ้มก็ต้องหุบลงเมื่ออีกคนแค่มาส่งเขาจริงๆไม่ได้ขึ้นไปโดยอ้างว่ามีธุระ มัสไม่เข้าใจว่าทำไมคนอย่างพี่ไทเกอร์ถึงได้ปล่อยเขาให้รอดมือทั้งที่เขาก็เสนอขนาดนี้แล้ว คิดแล้วก็หงุดหงิดที่สุด!...เพราะไม่อยากอยู่คอนโดให้ฟุ้งซ่านคนเดียวไทเกอร์เลยเปลี่ยนเส้นทางขับรถมาที่บ้านเพราะอย่างน้อยก็มีพวกพี่สะใภ้คุยเล่นไม่ได้เหงาอยู่คนเดียว
“ทำไมวันนี้ถึงกลับบ้านได้” คิสทักขึ้นเมื่อเห็นไทเกอร์ คิสไม่ได้ย้ายมาอยู่ที่นี่แต่ก็เหมือนมาอยู่เพราะไลออนพาอีกคนมานอนที่บ้านสัปดาห์ละ5วัน โดยอีกสองวันนอนที่คอนโดคิสแทน
“คิดถึงคิสไง” ไทเกอร์ว่าพร้อมรอยยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ยจนไลออนที่นั่งข้างๆมองด้วยสายตาเย็นๆใส่
“โหย ผมแค่แซวน่ะพี่แค่นี้ก็หวง” ไทเกอร์ว่าอย่างขำๆก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาอีกตัว
“ทำไมหน้าดูเครียดๆ” คิสถามขึ้นเพราะเห็นอีกคนขมวดคิ้วเป็นปมขนาดเจ้าตัวเองก็ยังไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังขมวดคิ้ว
“เปล่าสักหน่อย”
“ไม่จริงอ่ะ มีอะไรก็ปรึกษาได้นะคนกันเอง” คิสว่า ไทเกอร์กระตุกยิ้มนิดๆ
“เอาไว้แก้ปัญหาไม่ได้จริงๆละกัน หาววว ง่วงชะมัดไปงีบสักหน่อยดีกว่า” ไทเกอร์ว่าก่อนจะขอตัวขึ้นไปบนห้อง...ทางด้านของแอล...หลังจากที่กลับมาถึงบ้านร่างบางก็นั่งซึมจนผู้เป็นป้านึกเป็นห่วงแต่ก็ไม่กล้าถามอะไร ภาพที่ร่างสูงเดินเคียงคู่ไปกับร่างเล็กนั่นยังคงติดตามของแอลอยู่ ไทเกอร์ไม่เปลี่ยนไปเลยหล่อยังไงก็ยังหล่ออยู่อย่างนั้นแต่สิ่งที่เขาคิดว่าคงเปลี่ยนไปก็คือหัวใจ หึๆ เพียงแค่คิดแค่นี้นัยน์ตาก็ร้อนผ่าวไปหมด
“ต้นเดือนหน้าแอลต้องไปรายงานตัวหรือเปล่า” ผู้เป็นป้าที่เห็นหลานชายนั่งเงียบเลยชวนคุย
“ใช่ครับ รู้สึกแก่จังเลยครับอายุเท่านี้แล้วพึ่งเรียนปีหนึ่ง” แอลว่าอย่างขำๆ
“ก็แค่เรียนทบทวนภาษาน่ะอย่าคิดมาก” อิงฟ้า
“ป้าอิงครับ...” แอลเรียกผู้เป็นป้าก่อนจะกัดปากจนผู้เป็นป้าทำหน้าสงสัย
“...ถ้าเราเคยทำให้คนๆหนึ่งเสียใจ เวลาผ่านไปแล้วเขาจะยังโกรธยังเกลียดเราอยู่มั้ยครับ” แอลถามขึ้น
“อืม...อันนี้มันก็ขึ้นอยู่ที่ว่าเราทำอะไรให้เขาเสียใจ มากน้อยแค่ไหนส่วนโกรธเกลียดมั้ยอันนี้ป้าว่ามันก็แล้วแต่คนนะ” แอลนั่งหน้าเครียดอีกครั้งจนผู้เป็นป้าอดที่จะเอามือมาลูบหัวไม่ได้
“อดีตที่มันผ่านมาแล้วมันแก้ไขอะไรไม่ได้สิ่งที่ทำได้ก็คือทำปัจจุบันให้ดีที่สุดนะ” อิงฟ้าว่า แอลมองผู้เป็นป้าอย่างไม่ค่อยเข้าใจ
“ขอโทษไงแอล แม้ว่าเขาจะโกรธหรือเกลียดยังไงคำขอโทษที่แสดงออกมาจากใจจริง ป้าเชื่อว่ายังไงเขาก็คงไม่ใจร้ายหรอก” แอลพยักหน้าก่อนจะชะงัก
“เอ่อ...แอลไม่ได้หมายถึงตัวแอลนะครับ เอ่อ...แอลแค่ถามเฉยๆ” แอลว่าอย่างร้อนรนจนผู้เป็นป้าอดขำๆไม่ได้ หลานชายของเธอโกหกได้น่ารักจริงๆ เธอก็ไม่รู้หรอกนะว่าเรื่องที่แอลปรึกษาคือเรื่องอะไรแต่มันคงสำคัญมากที่ทำให้หลานชายที่มีรอยยิ้มตลอดเวลาอย่างแอลซึมได้ขนาดนี้
“จ้า ป้าก็ไม่ได้พูดอะไรนี่” แอลกัดปากทันทีกับสายตาล้อเลียนของป้าพร้อมกับในหัวก็เริ่มคิดว่าถ้าเขาจะขอโทษไทเกอร์...ไทเกอร์จะให้อภัยเขามั้ยนะ
งื้อออออออ เขาเจอกันแล้วค่า อดีตเป็นยังไงเอาไว้ตอนหลังๆได้รู้แน่นอนแต่คงเดาออกนะคะว่าพ่อเสือร้ายจะให้อภัยน้องแอลหรือเปล่า อิๆ ฝากติดตามด้วยค่า ^ ^
___จางบิวตี้___
-
เอาน่าแอลอดีตอย่าเอามาคิดเถอะ! :mew3:
-
งื้ออออออ เค้าเจอกันแล้ว มีแววมาม่าลอยมาแต่ไกล อยากรู้อดีตแล้วซิ :hao5: :hao5: :hao5:
-
ยังรักกันอยู่สินะ
-
ที่เจ้าชู้เพราะน้องแอลทิ้ง
น้องแอลทิ้งไทเกอร์ทำไมลูกก
-
ไทเกอร์โดนทิ้งหรอเนี่ย แอลของเราทิ้งไทเกอร์ได้ลง
แต่ว่าก็เหมือนยังรักกันอยู่อะ ไม่งั้นไทเกอร์ไม่วิ่งหาขนาดนั้น
-
เขาเจอกันแล้ว ต้มน้ำรอดีกว่า
-
ทำไมแอลต้องเลิกกะอีไทเกอร์หว่าา
-
แนะนำให้ทำสารบัญนิยายทั้งหมดที่คุณเขียนไว้ที่หน้าแรกนะครับ เผื่อบางคนเพิ่งเข้ามาอ่านจะได้ตามถูก มาเป็น Series Set ซะขนาดนี้ 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
สนุกดีค่า ลงชื่อติดตามน้า :mew3:
-
:pig4: ตามลุ้นเอาใจช่วยแอลอีกคนจ้า
-
ติดตามเลยค่ะ :mew2:
-
Tiger 3
วันนี้เป็นวันแรกที่แอลมาเรียน มหาวิทยาลัยที่เขามาเรียนก็เป็นเหมือนมหาวิทยาลัยเอกชนทั่วๆไปก็คือมีพวกลูกคนมีเงินเดินไปเดินมากันให้ขวักไขว่ แอลรู้สึกอายนิดๆที่ต้องมาร่วมรุ่นกับปี1ซึ่งอายุห่างจากเขาเกือบ3ปีแต่ก็นะเขาต้องการเรียนภาษาฝรั่งเศสนี่หน่าไม่เรียนแบบนี้จะให้ทำยังไง ให้ไปเรียนตามสถาบันสอนภาษาก็คงจะไม่โอเคเท่าไหร่ แอลพึ่งสังเกตว่าไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยของเขามีมหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังอยู่ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่รู้จักดีเพราะเขากับอีกคนเคยตกลงกันว่าจบม.6เมื่อไหร่จะมาเรียนที่นี่ด้วยกันแต่ความฝันก็ต้องสลายลงเมื่อเขาเลือกที่จะไปอยู่ฝรั่งเศสกับแม่แต่อีกคนล่ะ...อีกคนจะเรียนอยู่ที่นั่นหรือเปล่านะ ตั้งแต่วันที่แอลเจอไทเกอร์แอลก็ไม่ได้เจออีกคนอีก ก็นะ...กรุงเทพมหานครกว้างนาดนี้มันคงไม่เหวี่ยงคนสองคนให้มาเจอกันรอบสองได้หรอก แม้ว่าอยากจะเจอ อยากจะพูดคุยและขอทาอีกคนแค่ไหนแต่ก็จนปัญญาที่จะตามหาอีกคนจริงๆ กึงจะปล่อยให้เรื่องนี้สุดแท้แต่ฟ้าดินละกัน
“นั่นมัน...” แอลขมวดคิ้วทันทีที่เห็นร่างเล็กที่คุ้นตาแม้จะผ่านมาหลายสัปดาห์แล้วแต่เขาก็ยังคงจำคนๆนี้ได้ดี คนที่เจออยู่กับไทเกอร์ แฟนไทเกอร์ก็เรียนที่นี่เหมือนกันงั้นเหรอ
“มองอะไร” มัสเดินเข้ามาหาแอลทันทีเมื่อเห็นว่าอีกคนมองมาที่เขา แอลทำตาโตอึกอักทันทีเพราะไม่คิดว่าอีกคนจะเดินมาถามขนาดนี้
“ปะ...เปล่า” แอลตอบ
“เฮอะ ปีอะไรน่ะ” มัสถามขึ้น
“ปีหนึ่งครับ” แอลตอบก้มหน้าก้มตาเพราะก็แอบกลัวๆว่าอีกคนจะจำหน้าเขาได้
“งั้นก็อย่ามามองหน้ารุ่นพี่อีก ฉันพี่สอง คราวนี้จะถือว่าไม่เห็นละกัน” มัสว่าก่อนจะเดินไปกับเพื่อนอีกสามคนทันที แอลถอนหายใจออกมาอย่างโล่งๆเมื่ออีกคนไม่มีทีท่าจะจำเขาได้ซึ่งนั่นก็ดีแล้วล่ะ ตอนนี้ในหัวของแอลกำลังนึกเรื่องไทเกอร์ ถ้าแฟนของไทเกอร์เรียนอยู่ที่นี่เปอร์เซ็นที่ไทเกอร์จะมาที่นี่ก็มีอยู่ใช่มั้ย? คิดได้อย่างนั้นแอลก็เผยยิ้มออกมา ให้เราได้เจอกันอีกคนสักครั้งเถอะนะ...
“เลิกเรียนแล้วไปไหนวะ” แม็กซ์ถามเพื่อนสนิทขึ้น เพราะวันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก ชีวิตปีสามของอนาคตวิศวกรอย่างพวกเขาก็ยุ่งตั้งแต่วันแรกเลยไม่ได้สบายเหมือนคณะอื่นๆเขาเลยสักนิด นี่ก็เรียนยันบ่ายสาม
“ไปหาเด็ก” ไทเกอร์ว่าพลางยักไหล่
“คนนี้ใครอีกวะ” เพื่อนอีกคนถามบ้าง
“น้องกิ๊ง เด็กม.เอกชนปีหนึ่ง” สิ้นเสียงทุ้มเพื่อนๆก็พากันโห่แซวไทเกอร์ทันที ก็รู้ๆกันอยู่ว่าไทเกอร์เจ้าชู้ตัวพ่อขนาดไหนแต่นี่ถึงขั้นได้เด็กปี1ต่างมหาวิทยาลัยมานี่มันไม่ใช่เล่นๆเลยนะ
“สาสสสส ไปเจอมาได้ไงวะ ปี1นี่ใสๆเอ๊าะๆเลยป่ะวะ” เพื่อนของไทเกอร์ถามอย่างสนอกสนใจ
“เจอที่สยามมาขอเบอร์กู กูก็ให้ไปพอดีวันนั้นไม่ว่างเท่าไหร่แต่วันนี้ว่างละ” ไทเกอร์ยกยิ้ม ซึ่งคำว่าว่างของร่างสูงก็คงไม่พ้นเรื่องบนเตียง
“โหยยยย งั้นจัดเต็มนะเพื่อน ถุงไม่แตกอย่างหยุด” แล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น ไทเกอร์เองก็ยิ้มๆก่อนจะบอกลาเพื่อนแล้วควงกุยแจรถคันหรูมาที่ที่จอดรถของคณะแล้วขับไปยังมหาวิทยาลัยเอกชนที่ห่างจากมหาวิทยาลัยของเขานิดหน่อย...การเรียนวันแรกของแอลไม่มีอะไรมากมาย มีแต่เพียงแจกแจงแผนการสอนเท่าไหร่ ตอนนี้แอลได้เพื่อนมาหนึ่งคนชื่อว่ามด มดเป็นผู้หญิงตัวอ้วนๆอยากเรียนภาษาฝรั่งเศสเพราะชอบอาหารฝรั่งเศสแต่สอบไม่ติดมหาวิทยาลัยรัฐบาลจึงเลือกมาเรียนที่นี่
“แกกลับเลยป่ะแอล” มดถามขึ้นขณะที่พึ่งลงจากตึกเรียนด้วยกัน ทั้งๆที่มดรู้ว่าเขาอายุมากกว่า3ปีแต่อีกคนก็ไม่คิดจะเรียกเขาว่าพี่แต่แอลก็นับว่าเป็นเรื่องที่ดีเพราะจะได้ดูสนิทกันมากขึ้น
“อืม ว่าจะไปช่วยป้าดูแลยาย มดล่ะ?” แอลถามบ้าง
“ก็ว่าจะ...โหยยยย หล่ออ่ะ” มดว่าพร้อมกับทำสายตาเคลิบเคลิ้มเสียจนแอลตกใจก่อนที่ตากลมจะมองตามเพื่อนไปก่อนจะพบกับร่างสูงที่เขาคุ้นเคยในชุดนักศึกษากำลังยืนพิงรถคันหรูอย่างเท่ๆ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายที่เดินผ่านไปผ่านมาก็ให้ความใจอีกคนเป็นอย่างมาก
“เดี๋ยวนะๆคุ้นๆ” มดทำท่าคิด
“มดรู้จักเหรอ” แอลถามตาโต
“โอ๊ย ใครจะไม่รู้จักพี่ไทเกอร์ เทพพยัคฆ์บ้างหล่อ นายแบบดาวรุ่ง เพลย์บอยตัวพ่อบ้างล่ะ จะว่าไปฉันก็พึ่งเคยเจอเขาตัวจริงนี่แหละ ส่องไอจีมาตั้งนาน โอ๊ย หล่ออะไรเบอร์นี้พ่อคุณ” มดว่าพร้อมทำหน้าหลงใหลอีกคนอย่างเต็มประดา แอลรู้สึกอึ้งไม่น้อยกับคำพูดของเพื่อนสาว นายแบบงั้นเหรอ? ไทเกอร์เนี่ยนะเป็นนายแบบแต่ก็นะ...อีกคนดูดีขนาดนี้ แอลมองไปที่อีกคนซึ่งคาดว่าน่าจะมารอรับแฟน แอลถอนหายใจออกมาเพราะไม่รู้ว่าจะเข้าไปหาอีกคนยังไงดี อย่างน้อยอยากจะขอโทษสักนิดก็ยังดี
“ต๊ายตาย ไอ้ก้างนั่นเหรอคู่ควงพี่ไทเกอร์ ชิ จำได้ว่าเรียนเอกอิ้ง” มดว่าพร้อมเบะปากใส่ แอลรู้สึกงงไม่ใช่น้อยที่ผู้ชายตัวเล็กที่เดินเข้าไปหาไทเกอร์ไม่ใช่คนที่แอลเจอคนนั้น หมายความว่ายังไงกัน?
“เดี๋ยวนะมด นั่นแฟนขาเหรอ” แอลถามขึ้น
“แฟนเฟินอะไรกัน คู่นอนทั้งนั้นแหละ คนอย่างพี่ไทเกอร์เหรอจะมีแฟน อุ๊ยนั่นๆ พี่มัส เรียนคหกรรม เคยเห็นควงกับพี่ไทเกอร์สงสัยโดนเขี่ยแล้ว” มดว่าพร้อมกับพยักเพยิดหน้าไปทางคนที่แอลเคยเจอ แล้วก็เป็นอย่างที่มดว่าเมื่อมัสเจอไทเกอร์อยู่กับเด็กใหม่อีกคนก็ทำหน้าเสียใจและไม่พอใจก่อนจะเดินเชิดผ่านไป ไทเกอร์เป็นอย่างที่มดบอกจริงๆเหรอแอลไม่อยากจะเชื่อ คนที่เคยรักเดียวใจเดียว ไม่เคยแม้แต่จะนอกใจทั้งๆที่มีคนมาเสนอตัวให้ไทเกอร์มากมาย แอลไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆถ้าไม่เห็นกับตา
“อ๊ะ” แอลสะดุ้งทันทีที่ตาคมของอีกคนหันมาสบกับเขาพอดี แอลรีบหลบตาทันทีแต่อยู่ไกลกันขนาดนี้ไทเกอร์คงจะไม่รู้หรอกว่าเป็นเขา
“ไปซะละ” มดพูดขึ้นเมื่อไทเกอร์ขับรถออกไป แอลหันกลับมามองรถคันหรูที่ขับออกไปอีกครั้ง แปลว่าเมื่อกี้ไทเกอร์คงไม่เห็นเขาหรอก...ตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาแอลก็สนิทกับมดมากขึ้น หญิงร่างใหญ่เป็นคนนิสัยดีมากจริงๆ แม้จะพูดตรงไปหน่อยก็เถอะแต่ก็แสดงถึงความจริงใจที่หาได้ยากในสมัยนี้ ตั้งแต่วันนั้นแอลก็เจอไทเกอร์ที่มหาวิทยาลัยของเขาสองครั้งแต่ทั้งสองครั้งนั้นตุ๊กตาหน้ารถของอีกคนไม่ซ้ำ แอลเข้าไปหาข้อมูลของอีกคนในอินเตอร์เน็ตก็พบว่าอีกคนมีชื่อเสียงจริงๆ ทั้งผลงานในวงการและความเชี่ยวชาญเรื่องคู่นอน
“วันนี้ไปกินเค้กหน้าม.Vกัน เห็นเขาว่ากันมาอร่อยอย่างงี้” มดว่าพร้อมยกนิ้วโป้งสองข้าง
“เอาสิ วันนี้เลิกเร็ว” แอลตกลงรับปาก...หลังจากที่เลิกเรียนในตอนบ่าย2 ทั้งคู่ก็พากันนั่งรถสองแถวมาลงที่หน้ามหาวิทยาลัยV ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยที่ไทเกอร์เรียนอยู่ ประวัติของอีกคนบอกมาอย่างนั้น แอลดีใจไม่ใช่น้อยที่ไทเกอร์สามารถสอบติดในคณะและมหาวิทยาลัยที่หวัง...ไม่รู้ว่าวันนี้เพื่อนของไทเกอร์นึกคึกอะไรถึงได้ชวนกันมาร้านเค้กหน้าม. แม่งบอกกันแต่ว่าจะมาส่องสาว เขาล่ะเบื่อ แหงแหละ...ระดับเขาไม่ต้องส่องหรอก
“ทำหน้าดีๆหน่อยสิครับคุณเสือร้าย” เพื่อนของไทเกอร์แซวขึ้น
“มึงก็รู้ว่ากูเกลียดร้านเค้ก” ไทเกอร์ว่า เขาเกลียด...เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่อีกคนชอบ
“เอาน่ะ มึงก็สั่งกาแฟแดกไป พวกกูขอส่องสาว ส่งเด็กหน่อยเถอะ ตั้งแต่เปิดงานก็เริ่มมาละไม่ได้มีเวลาไปส่องเด็กเลย” ไทเกอร์พยักหน้านิดก่อนจะเดินตามเพื่อนเข้าร้านเค้กไป
“น่ารัก” เพื่อนของไทเกอร์สามคนพากันพูดขึ้นมาพร้อมกันทันที
“อะไรวะ” ไทเกอร์ที่นั่งหันหลังอยู่ถามขึ้น
“ข้างหลังมึงอ่ะ น่ารักเชี่ยๆ ผู้ชายอะไรวะน่ารักสุดๆ” เพื่อนของไทเกอร์กระซิบบอกพร้อมทำหน้าเคลิบเคลิ้ม ไทเกอร์เลยหันไปมองจังหวะเดียวกับแอลที่มดกระซิบบอกว่าเห็นไทเกอร์แอลจึงรีบหันมามอง ตาคมสบเข้ากับตากลมทันที ยิ่งระยะห่างไม่มากยิ่งทำให้แอลหัวใจเต้นรัว
“เค้กได้แล้วค่ะ” เสียงของพนักงานทำให้ทั้งแอลและไทเกอร์ได้สติทันทีทั้งคู่พากันหันกลับเยที่แอลยังคงใจเต้นรัวไม่หาย
“กูไปละ” อยู่ๆไทเกอร์ก็พูดขึ้นท่ามกลางความตกใจของเพื่อนก่อนจะลุกขึ้นไป แอลมองตามอีกคนอย่างไม่เข้าใจก่อนจะหันไปพูดบางอย่างกับมดแล้วลุกตามร่างสูงไป
“ไทเกอร์” เสียงหวานที่คุ้นเคยดังขึ้นทำให้ร่างสูงชะงักทันทีก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าของอีกคนที่วิ่งเข้ามา
“ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย” แอลว่าพร้อมหอบออกมาเพราะเหนื่อยจากการวิ่งตามอีกคนเมื่อกี้
“รู้จักกัน?” ไทเกรอ์หันมาพร้อมถามขึ้น แอลหน้าเสียไปทันที
“ไทเกอร์ คือเรา...”
“กูถามว่ากูกับมึงรู้จักกันหรือไง” แอลมองหน้าอีกคนตาสั่นระริกทั้งสรรพนาม ทั้งน้ำเสียงของอีกคนมันทำให้แอลเจ็บไปหมด
“เราแอลไง” แอลว่าเสียงแผ่ว
“งั้นเหรอ มีไรจะพูดกับกู”
“ไทเกอร์คือเรา...” แอลเงยหน้ามองอีกคนแต่ไทเกอร์กลับไม่มองหน้าอีกคน
“ถ้าไม่มีอะไรกูจะได้ไป เสียเวลา” ไทเกอร์ว่าออกมาพร้อมทำท่าจะเดินออกไป
“ขอโทษ” เสียงหวานดังขึ้น ไทเกอร์ชะงัก
“ขอโทษทุกๆอย่าง เรารู้ว่าเราผิด ผิดทุกอย่าง ขอร้องล่ะ...อย่าทำแบบนี้เลย อย่าเมินกัน อย่าทำเหมือนเราไม่รู้จักกันเลย” แอลว่าออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด ไทเกอร์กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะหันมา
“ถ้างั้นมึงกับกูเป็นอะไรกันล่ะ” ไทเกอร์ถาม
“เป็น...เอ่อ...เพื่อนไง” แอลว่า ไทเกอร์ร้องเฮอะออกมาทันที
“กูจะบอกอะไรให้นะ...” ไทเกอร์เว้นวรรค
“...เพื่อนกันเขาไม่เคยเอากันหรอกว่ะ”
กรี๊ดดดดดดดด อิเสือ!!! อิปากคอเราะร้าย!! ยิ่งแต่งก็ยิ่งรู้สึกเอ็นดูน้องแอล 5555 ใครไม่ชอบแนวเคะอ่อนแอแนะนำให้ลีฟเลยค่ะ เพราะน้องอ่อนแอมาก 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
อ้ากกกกก อีเสือเลว ปากร้ายมาก เค้าต้องย้ายตามแม่ป่าววะ ทำไมไม่เข้าใจ อยากรู้อดีตแล้วซิ :serius2:
มาต่อไวๆนะคร้าบบบบ
-
:pig4: รออ่านตอนต่อไปอยู่นะ แค่เริ่มก็สนุกแล้ว
-
ไทเกอร์เอ้ยยย สงสารน้องแอลลล :mew6:
มาต่อเลยได้ไหมคะ 5555555555
-
หู้ยยยยยน่าสงสารค่ะ :mew2:
-
:sad4:
ฟังเหตุผลก่อนไทเกอร์
สงสารแอล
-
:laugh: สนุกๆ รอนะครับบบบบบบบบบ :katai5: :katai5:
-
ทำไมแอลถึงทิ้งไทเกอร์ไปละ :katai1: :katai1: :katai1:
-
อิเสือปากร้ายมากค่า ตบปากสามที
-
สะดุ้งกันไปเลยทีเดียว ประโยคเด็ดจากพี่เกอร์
อ่านค้างไปหลายวิ55555
-
Tiger’s Love
( Max x Jeen )
Max : ขอร้อง...อย่าแรดให้มันมากไปกว่านี้เลยว่ะ!
Jeen : ผมจะแรด จะร่านยังไงมันก็เรื่องของผม พี่ไม่ต้องมายุ่ง!
คู่รองเน้นเมะแบด เคะแรดนะคะ 55555 ใครไม่ชอบแบบเคะไม่ซิงไรงี้ ขอโทษด้วยเน้อ วางพล็อตไว้แบบนี้แล้ว T^T ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
[attachment deleted by admin]
-
Tiger’s Love 1
( Max x Jeen )
เสียงดนตรีที่ดังสนั่นทำให้เหล่าผีเสื้อราตรีทั้งหลายพากันอวดลีลากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ยิ่งดึกเท่าไหร่ก็ยิ่งสนุก บวกกับแอลกอฮอล์ที่อยู่ในกระแสเลือดแล้วด้วยยิ่งทำให้ปาร์ตี้นี้อีกยาวไกล
“ช่วงนี้ไม่เห็นพี่ไทเกอร์ของมึงเลย” เสียงหนึ่งถามขึ้นทำให้มือบางที่กำลังจะกระดกเหล้าเข้าปากชะงักทันที ตากลมภายใต้อายไลน์เนอร์เส้นหนามองเพื่อนสนิทตัวเองนิดๆก่อนจะพ้นลมหายใจออกมา
“เออ กูก็ยังไม่เจอเลย แม่ง” ‘จีน’ หนุ่มหน้าสวยวัย19ปี ว่าอย่างหงุดหงิด เขาเป็นหนึ่งในเด็กในสต็อกของพี่ไทเกอร์ก็จริงแต่เขาเชื่อว่าเขาพิเศษกว่าคนอื่น ปกติคนอื่นพี่ไทเกอร์จะควงไม่ถึงอาทิตย์แต่เขา...นี่เดือนกว่าเราก็ยังติดต่อกันอยู่แต่บางทีเขาก็ไม่เข้าใจอีกคน ทั้งๆที่เก็บเขาไว้แต่กลับไม่ยักกะติดต่อมา ทำแบบนี้เขาก็น้อยใจเป็นนะแต่ถึงน้อยใจยังไงก็ไม่กล้าไปโวยวายใส่อีกคนหรอก ก็ยังไม่อยากโดนเฉดหัวทิ้งน่ะสิ เขากับพี่ไทเกอร์เจอกันที่ผับแห่งนี้ พี่ไทเกอร์เป็นฝ่ายมาขอเบอร์เขาและคืนนั้นเราก็มีอะไรกัน นั่นเป็นครั้งแรกของเขาและเขาก็มีความสุขมากที่ได้นอนครวญครางอยู่ใต้ร่างอีกคน พี่ไทเกอร์หล่อ พี่ไทเกอร์รวย เพอร์เฟ็คไปเสียทุกอย่าง ซึ่งเขาจะไม่ยอมเสียอีกคนไปแน่ ต่อให้อีกคนจะไปหาเศษหาเลยกับใครอีกมากมายแต่เขาก็ยังเชื่อว่าเขาพิเศษกว่าคนอื่น!
“นั่นมันพี่แม็กซ์นี่” ปอ เพื่อนสนิทของจีนพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปทางร่างสูงที่จีนคุ้นเคยดี แหงแหละ...นั่นเพื่อนสนิทของพี่ไทเกอร์นี่หน่า
“มาคนเดียวเหรอวะ” จีนพึมพำกับตัวเอง
“มาไม่ถึงสิบนาทีผู้หญิงก็เข้าหาแล้ว เด็ดว่ะๆ” ปอว่า จีนมองตามก่อนจะแสยะยิ้ม ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบอีกคนนะแต่อีกคนต่างหากที่ดูไม่ชอบเขา ชอบทำตาขวางใส่ พูดจาดีด้วยก็ชอบหยาบคายใส่ ต่างจากพี่ไทเกอร์เยอะเลย แม้จะอดยอมรับว่าอีกคนหล่อไม่ใช่น้อยแต่นิสัยแบบนี้เขาก็ไม่ชายตาแลหรอก
“กูนึกอะไรออกละ” จีนแสยะยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ทำให้ปองุนงง
“มึงจะทำอะไรวะ”
“หาอะไรสนุกทำแก้เบื่อ” ว่าแล้วจีนก็กระดกเหล้าเข้าปากก่อนที่ร่างบางสมส่วนที่น่าสนใจจะเดินเข้าไปหาร่างสูงที่คุ้นเคยที่กำลังซุกไซ้ซอกคอหญิงสาวอกโตอยู่ทันที
“พี่แม็กซ์” เสียงหวานดังขึ้นทำให้ ‘แม็กซ์’ ผละออกจากหญิงสาวทันทีก่อนที่คิ้วหนาจะขมวดคิ้วที่เห็นอีกคน
“ใครกันคะแม็กซ์” เชอรี่ถามอีกคนอย่างงงๆ
“ผมชื่อจีนครับเป็นคนพิเศษของพี่แม็กซ์ ว่าแต่พี่สาวไม่รู้เหรอครับว่าพี่แม็กซ์เขาชอบเข้าข้างหลัง ข้างหน้าพี่เขาไม่ชอบ เอ...หรือว่าพี่สาวยอมให้พี่แม็กซ์เข้าข้างหลังครับ” จีนว่าพร้อมหันไปถามหญิงสาวที่ตอนนี้อ้าปากค้างไปแล้วด้วยนัยน์ตาใสซื่อ
“จริงเหรอคะแม็กซ์ กรี๊ดๆๆ ไหนบอกเชอรี่ว่าเป็นชายแท้ไง ทุเรศที่สุด” หญิงสาวว่าก่อนจะรีบลุกไปจากโซฟาที่แม็กซ์นั่งอยู่ทันที จีนมองตามหญิงสาวก่อนจะหัวเราะคิกคักก่อนจะรับรู้ถึงสายตาอัมหิตของร่างสูง
“ไม่เห็นต้องมองแรงขนาดนั้นเลยนี่” จีนว่าก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงข้างๆอีกคน
“กูมาคนเดียว ไอ้ไทเกอร์ไม่ได้มาไม่ต้องมายุ่งกับกู” แม็กซ์ว่าพลางกระดกเหล้าเข้าปากอย่างไม่สนใจร่างบางข้างๆ รู้สึกหงุดหงิดไม่ใช่น้อยที่พึ่งเสียเหยื่ออันโอชะไป
“แล้วพี่ไทเกอร์ไปไหนอ่ะ” จีนได้โอกาสถามถึงอีกคนทันที แม็กซ์ตวัดสายตามามองอีกคนขุ่นๆ
“ไม่รู้”
“ไม่รู้ได้ไง พี่แม็กซ์เป็นเพื่อนกับพี่ไทเกอร์นะ” จีนว่าพร้อมมองหน้าอีกคนอย่างไม่เชื่อ
“เพื่อน ไม่ใช่ผัว” แม็กซ์ตอบเสียงเรียบ จีนจิ๊จ๊ะในปากอย่างไม่ค่อยพอใจกับสิ่งที่ได้ยินเลย เขาไม่เชื่อหรอกว่าพี่แม็กซ์ไม่รู้ว่าพี่ไทเกอร์ไปไหน ไม่อยากบอกเขาเองมากกว่า
“ถ้าพี่บอกผม ผมจะไปพาพี่ผู้หญิงคนนั้นมาให้” จีนว่าพร้อมยักคิ้วหลิ่วตาไปทางผู้หญิงใส่เดรสสั้นสีดำ หน้าอกหน้าใจใหญ่โต ดูเซ็กซี่ยั่วยวนไม่ใช่น้อย
“กูมีปัญญาทำเอง” แม็กซ์ว่า
“ผมรู้ แต่พี่ก็จะได้นั่งอยู่สบายๆไง นะๆๆ พี่แม็กซ์นะ แค่บอกว่าพี่ไทเกอร์หายไปไหน ไม่ติดต่อผมมาเลย แค่นี้เอง” จีนว่าพร้อมเขย่าแขนหนาของอีกคนอย่างออดอ้อน ตากลมกระพริบตาปริบๆท่าทางน่ารักน่าชังไม่น้อยแต่สำหรับแม็กซ์มันกลับดูน่าหมั่นไส้
“มันติดเด็กม.เอกชน” แม็กซ์ว่าอย่างตัดรำคาญ จีนขมวดคิ้วทันทีกับคำบอกของร่างสูง เด็กมหาวิทยาลัยเอกชนที่อยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยของเขาและที่อีกคนเรียนอยู่สินะ เขาต้องรู้ให้ได้ว่าตอนนี้พี่ไทเกอร์กำลังควงใครอยู่
“กูบอกมึงแล้ว ไปพาผู้หญิงคนนี้มาให้กูด้วย” แม็กซ์สั่ง
“รู้แล้วน่ะๆ” จีนว่าก่อนที่ร่างบางจะลุกตรงเข้าไปหาหญิงสาวที่ว่าทันทีเพียงแค่ร่างบางบอกกับสาวเจ้าว่าร่างสูงสนใจอีกคนก็ยิ้มกว้างแล้วลุกเข้ามาหาทันที ให้ตายสิ...ผู้หญิงสมัยนี้ง่ายดายขนาดนี้เลยเหรอ
“เป็นอะไรหน้าบูดเชียว” ปอทักขึ้นเมื่อเพื่อนสนิทเดินกลับมาที่โต๊ะ
“พี่แม็กซ์บอกว่าพี่ไทเกอร์ติดเด็กม.เอกชน” จีนว่าพร้อมกัดปากอย่างครุ่นคิด
“มึงคิดอะไรอยู่”
“กูต้องรู้ให้ได้ว่ามันคนนั้นเป็นใคร อย่างน้อยก็ต้องประกาศตัวสักหน่อย” ตชจีนแสยะยิ้ม
“มึงไม่กลัวพี่ไทเกอร์ว่าหรือไง” ปอท้วง เพราะก็รู้ๆกันอยู่ว่าไทเกอร์ไม่ชอบให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของตัวเองเท่าไหร่
“กูเชื่อว่ากูพิเศษพอ”...หลังจากที่ร่างบางเดินไปตามหญิงสาวมาให้หญิงสาวก็มาหาแม้กซ์อย่างว่าง่าย คุยกันไม่ถึง10ประโยคแม็กซ์ก็พาหญิงสาวขึ้นรถเพื่อมาต่อกันที่โรงแรม ปากหนาประกบจูบปากบางอย่างร้อนแรงพร้อมกับมือหนาที่เค้นคลึงไปทั่วหน้าอกขนาดเต็มไม้เต็มมือของหญิงสาวอย่างมันส์มือ เสื้อผ้าของคนทั้งคู่ถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว หญิงสาวถูกผลักลงเตียงก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อม ปากหนากัดซอกถุงยางออกก่อนจะเอามาสวมก่อนที่กิจกรรมบนเตียงอันร้อนแรงของคนทั้งคู่จะเริ่มขึ้น เสียงครวญครางของหญิงสาวดังไม่ขาดปากพร้อมกับเสียงเตียงที่กระแทกผนังดังไปหมด
ครืดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ของแม็กซ์ดังขึ้นทำให้ร่างสูงที่กำลังกระแทกกายอยู่ต้องชะงักก่อนที่จะไม่สนใจแต่ดูท่าว่าโทรศัพท์ของเขาจะไม่หยุดดังเอาเสียเลย ว่าแล้วร่างสูงก็เอื้อมือไปหยิบโทรศัพท์ข้างหัวเตียงก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อเห็นเบอร์ที่โทรเข้ามา เบอร์ที่เข้าไม่ได้เมมไว้แต่ไอ้เพื่อนสนิทเคยยืมโทรศัพท์โทรหาแล้วเมมไว้
(“พี่แม็กซ์”) เสียงจากปลายสายดังขึ้น
“มึงมีอะไร” แม็กซ์ถามกลับด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์
(“คนที่พี่ไทเกอร์ไปติดชื่อแอลใช่มั้ย”) จีนถามขึ้น
“ไม่รู้ แค่นี้นะแล้วไม่ต้องโทรมาอีก” แม้กซ์ว่าทำท่าจะวางสายแต่เสียงของอีกคนก็ดังขึ้นมาก่อน
(“ถ้าพี่แม้กซ์ไม่ตอบผมก็จะโทรอยู่แบบนี้แหละ”) จีนว่าอย่างจริงจัง
“โว้ย มึงจะอะไรนักหนาวะ กูไม่รู้เว้ย” แม็กซ์โวยวายใส่อีกคน ซึ่งจีนเองก็ตกใจไม่น้อยกับน้ำเสียงที่หัวเสียมากๆของอีกคน
(“ทำไมต้องหงุดหงิดใส่ขนาดนี้ด้วยเล่า”) จีนว่า
“ก็มึงโทรมาทำเชี่ยอะไรเล่า”
(“แล้วทำไมผมจะโทรมาไม่ได้เล่า”) จีนเถียง
“ก็กูกำลังเอากับผู้หญิงอยู่ไงเล่า วางไปเลยนะ แล้วถ้ามึงโทรมาอีกกูจะเปลี่ยนจากเอาสาวไปเอามึงแทน” พูดจบมือหนาก็กดตัดสายและปิดเครื่องทันที อารมณ์ที่กำลังปะทุใกล้จะปลดปล่อยเลือนหายไปหมดทำเอาหญิงสาวที่นอนอยู่เริ่มไม่สบอารมณ์
“ทำไมไม่ต่อล่ะคะแม็กซ์”
“หมดอารมณ์แล้ว” แม็กซ์ว่าพร้อมยีหัวตัวเองอย่างเซ็งๆ...ทางด้านจีนหลังจากที่อีกคนตัดสายไปก็อดอึ้งๆกับคำพูดของอีกคนไม่ได้ ฮึ่ย์ๆๆ ไอ้พี่แม็กซ์บ้า แล้วใครจะยอมให้พี่เอากันเล่า!
หวังว่าจะชอบแนวนี้กันนะคะ 55555 ตอนแรกสั้นๆไปหน่อยเนอะแต่แค่เปิดตัวคนทั้งคู่ค่ะ ตอนหน้าน้องจีนนางแซ่บกว่านี้แน่ ฝากด้วยเน้ออออออออ
___จางบิวตี้___
-
ท่าทางคู่นี้จะเถื่อนดีแท้ :hao7: :hao7: :hao7:
ว่าแต่ไทเกอร์ไปติดแอลซะแล้ว วางแผนชั่วป่ะเนี่ย ต้องรอติดตาม :katai4: :katai4: :katai4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
Tiger 4
ร่างบางในชุดนักศึกษากำลังยืนด้อมๆมองๆอยู่ที่หน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังไม่ใกล้ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยของตัวเอง วันนี้แอลมาเพื่อเจอไทเกอร์ แม้ว่าครั้งก่อนที่เจอกันสถานการณ์จะไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่เขาคิดว่าเขาจะต้องคุยกับไทเกอร์ ต้องเคลียร์กับอีกคน อย่างน้อยแค่คำว่าเพื่อนที่เขาอยากได้จากอีกคน เขาไม่ชอบเลยท่าทางห่างเหิน สรรพนามที่อีกคนใช้พูดกับเขา ยิ่งได้เห็น ยิ่งได้ยินแล้วมันก็รู้สึกจี๊ดๆที่หัวใจ
“สรุปแกมาหาใครกันแน่ ไม่บอกฉันกลับ” มดพูดขึ้น
“เอ่อ...คือ” แอลกัดปาก มดขมวดคิ้ว เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มเล่ายังไงให้มดฟังดี ไม่ใช่ว่าเขาไม่ไหวใจเธอนะเพราะตอนนี้เขากล้าพูดได้เลยว่ามดคือคนที่เขาสนิทใจที่สุดแต่เรื่องราวระหว่างเขากับอีกคนมันมากมายและซับซ้อนไม่ใช่น้อย
“ไทเกอร์น่ะ” มดเบิกตากว้างทันทีกับรายชื่อที่ออกมาจากปากของเพื่อน ก็เข้าใจนะว่าไทเกอร์หล่อ รวย เพอร์เฟ็คเป็นที่ต้องการของหนุ่มๆและสาวๆแต่ไม่คิดว่าเพื่อนเขาจะเป็นอีกคนที่เป็นหนึ่งในเด็กในสต็อกของไทเกอร์
“อย่าพึ่งเข้าใจผิดนะมด เราไม่ใช่เด็กในสต็อกของไทเกอร์นะ” แอลรีบพูดออกมาก่อนเพราะเดาได้จากสีหน้าของเพื่อนสาว
“แล้วตกลงมันยังไง บอกมาให้หมด!” มดว่าเสียงเข้มแต่ก่อนที่แอลจะเริ่มเล่าตากลมก็หันไปเห็นร่างสูงที่กำลังเดินออกมาจากตึกเรียน แอลรีบวิ่งเข้าไปหาอีกคนทันทีจนมดยังอึ้ง
“ไทเกอร์” แอลเรียกอีกคนพร้อมรอยยิ้ม ไทเกอร์ขมวดคิ้วทันทีที่เห็นอีกคนที่นี่ เพื่อนๆในกลุ่มที่เดินตามมามองแอลอย่างสนใจไม่ใช่น้อยเพราะอีกคนน่ารัก น่าขย้ำสุดๆแต่จากที่เดาๆแล้ว เดินมาทักไทเกอร์แบบนี้ไม่พ้นเด็กในสต็อกมันชัวร์
“กูกลับละ จะไปหาจีนด้วย” ไทเกอร์ไม่สนใจอีกคนแต่กลับหันไปพูดกับเพื่อนแทนแล้วทำท่าจะเดินผ่านร่างบางไปแต่มือบางก็คว้าข้อมืออีกคนไว้เสียก่อน
“ไทเกอร์” แอลเรียกอีกคนเสียงแผ่ว
“กูไม่มีอะไรจะคุยกับมึง” ไทเกอร์แกะมืออีกคนออกก่อนจะเดินชนไหล่อีกคนไปที่โรงจอดรถ แอลมองตามอีกคนด้วยสายตาหม่นๆจนเจมส์ หนึ่งในเพื่อนของไทเกอร์ต้องถามขึ้น
“เป็นเด็กไอ้ไทเกอร์หรือครับ” แอลหันไปก่อนจะรีบส่ายหัวรัว
“เปล่านะครับๆ คือว่า...เอ่อ...เพื่อนเก่าน่ะครับ” แอลตอบออกมาซึ่งคำตอบก็ทำให้เพื่อนๆของไทเกอร์ขมวดคิ้วเป็นปม ไม่คิดว่าไอ้ไทเกอร์จะมีเพื่อนหน้าตาน่ากินแบบนี้ แล้วไม่คิดว่าคนอย่างมันจะปล่อยให้หลุดมือ
“แต่ดูเหมือนมันไม่อยากคุยกับนาย” เป็นแม็กซ์ที่พูดขึ้นบ้างและคำพูดของแม็กซ์ก็ทำให้แอลหน้าหม่นกว่าเดิม
“ไอ้เชี่ยแม็กซ์พูดอะไรงี้วะ” เจมส์ว่า
“เรามีปัญหากันนิดหน่อยน่ะครับ” แอลตอบยิ้มๆแต่ช่างเป็นรอยยิ้มที่ฝืนใจเสียเหลือเกิน
“ถ้างั้นเราขอตัวก่อนนะครับ” เมื่อเห็นว่าอีกคนออกไปแล้วก็ไม่ใช่เรื่องอะไรที่แอลจะอยู่ที่นี่ต่อ
“เดี๋ยวสิๆ เราเจมส์นะ นั่นไอ้แม็กซ์ ไอ้ต้อง ไอ้ชิน” เจมส์แนะนำตัวกับร่างบาง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงได่รู้สึกสนใจคนตรงหน้าอย่างมาก
“เอ่อ..เราแอลนะ” แอลว่า
“แอลแก...อุ๊ย หล่อๆทั้งนั้นเลย” มดที่เดินเข้ามาตามเพื่อนก็อดจะดี๊ด๊าไม่ได้ที่ตรงหน้ามีแต่ผู้ชายหล่อๆเต็มไปหมด ไม่รู้ว่าแก็งค์ไทเกอร์เขาเลือกคบกันที่ไหน้าตาหรือยังไงกัน
“เรากลับกันเถอะมด” แอลว่าก่อนจะคว้าแขนเพื่อนสาวเดินออกไป...ไทเกอร์รู้สึกหงุดหงิดใจยังไม่หายที่เจออีกคนเมื่อกี้นี้ ไม่รู้ว่ายังจะมาอะไรกับเขาอีก ยิ่งนึกคำว่าเพื่อนที่ออกมาจากปากอีกคนเมื่อครั้งก่อนก็ยิ่งตลก เพื่อนงั้นเหรอ? ไม่มีทางหรอก
“วันนี้นึกยังไงมาหาจีนได้ครับเนี่ย” จีนว่าหลังจากเปิดประตูรถคันหรูของอีกคนแล้วขึ้นมานั่งเมื่อร่างสูงไลน์ไปบอกว่ามารออยู่ที่หน้าคณะ
“ไม่อยากให้พี่มาหาหรือไง” ไทเกอร์ถาม
“เปล่าสักหน่อย ก็เห็นพี่ไทเกอร์จีบๆเด็กคณะบริหารอยู่” จีนว่าหน้ายู่ยี่เพราะวันก่อนเห็นอีกคนที่แถวๆคณะบริหาร ไทเกอร์หัวเราะเบาๆก่อนจะยีผมอีกคน ความจริงๆเขาไม่ได้จีบแค่เด็กบริหารหรอกยังมีเด็ก มหาวิทยาลัยเอกชนอีกหลายคนอีก
“เล่นๆน่า” ไทเกอร์ว่า จีนยิ้มกว้างกับคำพูดของอีกคนซึ่งนั่นมันหมายความว่ากับเขาไม่ได้เล่นๆใช่มั้ย
“งั้นมื้อเย็นนี้ไปกินอาหารญี่ปุ่นกันนะครับ จีนอยากกิน” จีนออดอ้อนอีกคนทันที ไทเกอร์พยักหน้ารับก่อนจะออกรถพาอีกคนไปที่สยามทันที เขาชอบจีนมากกว่าคนอื่นๆก็แบบนี้แหละ คุยด้วยแล้วสบายใจ ไม่ขี้เรียกร้องหรือแสดงความเป็นเจ้าของจนเกินพอดี รักเหรอ? ไม่ใช่หรอก อาจจะเอ็นดูแบบน้องชายก็ได้...ทางด้านแอล หลังจากที่ไปเจอไทเกอร์ที่คณะแล้วอีกคนมีทีท่าว่าไม่อยากเจอเขาร่างบางก็เครียดไม่ใช่น้อย เขารู้ว่าความผิดที่เขาทำในอดีตมันไม่น่าจะให้อภัยเลยแต่เขาก็ยังแอบหวัง หวังว่าไทเกอร์จะยังนึกถึงมิตรภาพดีๆระหว่างเราบ้าง
“ตกลงแกเป็นแฟนเก่าไทเกอร์” มดถามขึ้นหลังจากที่แอลเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง แอลพยักหน้ารับด้วยสีหน้าหม่นๆ
“แล้วแกก็เป็นฝ่ายทิ้งเขา” แอลพยักหน้าอีกครั้ง มดอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ ก็ดูสิ...เพื่อนของเธอดูใสซื่อ ไร้พิษสงขนาดนี้ไม่น่าเชื่อว่าจะเคยหักอกหนุ่มเพลย์บอยอย่างไทเกอร์ได้และดูท่าทางไทเกอร์ก็คงจะโกรธเพื่อนของเธอมากเสียด้วย
“เราจะทำยังไงดีอ่ะมด” แอลถามขึ้น
“เฮ้อ...พูดยากอ่ะ แกทิ้งเขา เขาโกรธแกมันก็สมควรแล้ว” นอกจากจะไม่ให้คำแนะนำแล้วยังจะซ้ำเติมอีก แอลแทบจะร้องไห้กับคำพูดของเพื่อนสาว
“เอาน่ะๆ แต่ฉันคิดว่าการที่เขาโกรธแกแบบนี้มันก็เป็นสัญญาณที่ดีนะ” แอล มองหน้าเพื่อนสาวอย่างไม่เข้าใจ
“ก็แปลว่าเขายังมีความรู้สึกไง ดีกว่าเขาทำเย็นชาไม่ใช่หรือไง” แอลก็ยังทำหน้าไม่เข้าใจต่อ มดเอามือตบหน้าผากตัวเองฉาดใหญ่กับใบหน้าหมางงที่น่ารักของเพื่อน นี่ถ้าถอดมดลูกให้มันได้เขาคงถอดให้ไปแล้ว ผู้ชายอะไรหน้าหวาน น่ารักขนาดนี้ ไม่แปลกเลยที่จะเคยได้หัวใจหนุ่มเพลย์บอยอย่างไทเกอร์มาก่อน
“ง่ายๆคือเขายังรู้สึกกับแกอยู่ แต่รู้สึกอะไรนั้นแกต้องหาคำตอบเอง” มดสรุปสั้นๆ
“งั้นการที่ฉันไปหาเขาที่มหาวิทยาลัยเพื่อคุย เพื่อขอโทษเขาก็ไม่ผิดใช่มั้ย” แอลว่า
“แน่นอน...เพราะฉะนั้นเดินหน้าต่อไปเพื่อนรัก!”...วันนี้ก็เป็นอีกวันที่แอลมายืนอยู่ที่หน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์ของมหาวิทยาลัยข้างเคียง ถามว่าเขารู้ได้ยังไงว่าอีกคนเลิกเรียนตอนไหน ง่ายนิดเดียวเช็คเอาที่เพจแฟนคลับของไทเกอร์ ซึ่งมอะไรหลายๆอย่างที่เกี่ยวกับไทเกอร์อยู่ในนั้นมากมาย เขายังอดอึ้งกับคนเป็นแอดมินไม่ได้ อะไรมันจะรู้ดีขนาดนั้นนะ
“ไทเกอร์” แอลเรียกอีกคนพร้อมกับวิ่งเข้าไปหาเหมือนเมื่อวาน ไทเกอร์มองอีกคนอย่างไม่พอใจที่เห็นอีกคนที่นี่ ไม่รู้ว่าไม่พอใจที่เจอหน้าคนๆนี้หรือไม่พอใจที่ไอ้เจมส์เพื่อนของเขามันบอกว่ามันสนใจร่างบางกันแน่
“มึงจะมาทำไมอีก” ไทเกอร์ถามเสียงเข้มแต่แอลก็ยังคงยิ้มให้ร่างสูง ไทเกอร์เคยบอกว่าเขายิ้มสวยเพราะฉะนั้นเขาจะใช้สิ่งนี้เพื่อให้ไทเกอร์ยอมคุยกับเขาดีๆ
“เราอยากคุยกับไทเกอร์” แอลว่า
“กูก็บอกแล้วไงว่ากูไม่อยากคุยกับมึง มาทางไหนกลับไปทางนั้น” ไทเกอร์ออกปากไล่เสียงดัง แอลหน้าเสียทันทีเพราะเห็นว่ามีสายตาหลายคู่กำลังมองมาที่เขาสองคน ยิ่งเสียงซุบซิบที่ว่าเขาเป็นเด็กในสต็อกของอีกคนที่ถูกเขี่ยทิ้งแล้วแต่ไม่ยอมไปยิ่งทำให้รู้สึกหน้าชาเข้าไปใหญ่
“อ้าวแอล” เจมส์ทักขึ้นพร้อมมองสถานการณ์ระหว่างเพื่อนกับร่างบางอย่างสงสัย
“สวัสดีเจมส์” แอลหันไปทักเพ่อนของอีกคนด้วยรอยยิ้มนิดๆซึ่งนั่นก็ทำให้ไทเกอร์หงุดหงิดยิ่งไปกว่าเดิม
“เฮอะ รู้สึกมึงดูจะสนิทกับมันดีนะ” ไทเกอร์หันไปพูดกับเจมส์
“ก็อย่างที่กูบอกมึง” เจมส์ว่าด้วยรอยยิ้มเพราะเขาบอกกับไทเกอร์ไปเมื่อตอนบ่ายว่าชอบแอลและจะจีบแอล ซึ่งไทเกอร์ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาซึ่งหารู้ไม่ว่าตอนนั้นไทเกอร์กำลังระงับอารมณ์ตัวเองอย่างหนัก
“อะไรเหรอ?” แอลถามอย่างงุนงงกับท่าทางระหว่างคนสองคน
“คือว่าเรา...”
“จะคุยกับกูไม่ใช่หรือไง มานี่” ว่าแล้วมือหนาก็คว้าข้อมือบางของแอลไปทันทีไม่ทันให้เจมส์ได้พูดจบ เขาไม่รู้หรอกว่าเพื่อนเขาจะพูดอะไรแต่คนตรงๆอย่างมันคงต้องบอกออกมาแน่ว่าจะจีบอีกคน ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาหงุดหงิดไม่ใช่น้อย ซึ่งเพราะอะไรก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน!
“ขึ้นรถ” ไทเกอร์สั่งเสียงเข้ม แอลจึงเปิดประตูขึ้นไปนั่งฝั่งข้างคนขับก่อนที่ไทเกอร์จะมานั่งอีกฝั่งแล้วขับรถออกไป ...บรรยากาศบนรถตกอยู่ในความเงียบ แอลกัดปากอย่างใช้ความคิดไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับอีกคนก่อนดี
“บ้านมึงอยู่ไหน” ไทเกอร์ถามขึ้น
“เอ่อ...ทำไมเหรอ”
“กูถามว่าบ้านมึงอยู่ไหน” ไทเกอร์เน้นเสียง แอลจึงรีบตอบมาทันที ร่างสูงขับรถไปยังปลายทางที่ว่าก่อนจะจอดที่บ้านไม้สองชั้นขนาดพอเหมาะ
“ลงไป” แอลมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจที่อีกคนมาส่งเขาที่บ้าน
“ไทเกอร์คือ...”
“ไสหัวมึงลงไปแล้วไม่ต้องโผล่หน้าไปให้กูเห็นอีก!”
ฮืออออออ สงสารน้องแอล T^T คือนางอยากจะอธิบายไงแต่อิเสือร้ายก็ไม่ฟังเลย เอาแต่ใช้อารมณ์แถมยังแอบหึงอีกนั่น ชิๆๆ ด่าได้ค่ะ ด่าแรงๆ ด่าแล้วก็ให้กำลังใจน้องแอลด้วยนะคะ นางไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอก 55555
___จางบิวตี้___
-
คิดจะฟัง คิดจะคุยให้รู้เรื่องบ้างมั้ยเนี่ย ออกอาการหึงหนักขนาดนี้ เฮ้ออออ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
รอเรื่อง sex toy นะคร้าบบบบ :ling1: :ling1: :ling1:
-
ตบไทเกอร์ให้แดดิ้น :beat:
น้องแอลสู้นะลูกกก
-
:o12: :o12: :o12:
-
ปากคอเราะร้ายที่สุด ตบปาก!!!
-
ถ้าจะรังเกียจกันขนาดนี้ ตัดใจเถอะแอล เพราะได้พูดขอโทษไปแล้ว แต่อีกฝ่ายไม่รับฟังเอง
แอบหมั่นไส้ไทเกอร์
-
Tiger 5
รถคันหรูขับออกไปไกลแล้วแต่ร่างบางก็ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม คำพูดของอีกคนที่บอกกับเขาเมื่อครู่มันทำให้เจ็บปวดที่หัวใจไม่น้อย เขาคงไม่ได้รับการให้อภัยจากอีกคนแล้วสินะ เพียงแค่คิดแค่นั้นตากลมก็หน่วงคลอไปด้วยน้ำตาจนมองอะไรพร่ามัวไปหมด แอลกระพริบตาเพื่อไล่น้ำตาออกก่อนจะเดินเข้าบ้านไป ร่างบางพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติเพราะเขาไม่อยากให้ป้ากับยายพอยไม่สบายใจไปด้วย...หลังจากวันนั้นที่ไทเกอร์ไปส่งแอลที่บ้านก็ผ่านมาได้หนึ่งสัปดาห์แล้ว ตั้งแต่วันนั้นแอลก็ไม่มีหน้าไปหาอีกคนอีก ไม่ใช่ว่าเขาถอดใจหรอกนะแต่แค่ถอยกลับมาตั้งหลัก ถ้าสภาพจิตใจพร้อมก็คงจะเดินหน้าต่อ
“แกทำหน้าเศร้ามาหลายวันแล้วนะ” มดทักขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าหม่นๆของเพื่อนสนิท แอลเล่าให้เธอฟังแล้วล่ะว่าเกิดอะไรขึ้นและเธอก็ไม่คิดว่าคนอย่างไทเกอร์จะพูดจารุนแรงขนาดนั้น ปกติก็เห็นปากหวานใส่พวกเด็กๆในสต็อกตลอด
“เราแค่กำลังคิดว่าควรจะทำยังไงต่อดี” แอลว่าพร้อมกับใบหน้าน่ารักที่ฟุบลงไปที่โต๊ะเรียน
“พอๆ เลิกคิดถึงเรื่องพ่อเสือร้ายนั่นได้ละ ไหนๆวันนี้ก็วันศุกร์ไปแรดๆหาผู้กันดีกว่า” มดว่า
“หืมมม?” แอลทำหน้างง
“หมายถึงไปผับไง ไปดื่ม ไปแด็นซ์ให้สนุกสุดเหวี่ยงลืมเรื่องแย่ๆไปเลยไงเล่า” มดว่า แอลส่ายหน้าทันที
“เราดื่มไม่เป็นหรอก มดไปเถอะ” มดขมวดคิ้วมุ่น
“แกจะให้สาวน้อยร่างกายบอบบางอย่างฉันไปคนเดียวหรือไง ไม่ต้องมาปฏิเสธเดี๋ยวฉันโทรขออนุญาตป้าให้เลย” มดว่า แอลหัวเราะออกมาทันทีกับคำพูดของเพื่อนสาว สาวน้อยร่างกายบอบบางที่น้ำหนัก100กว่ากิโลเนี่ยนะ แต่จะว่าไปตั้งแต่เขามาไทยนอกจากบ้าน มหาวิทยาลัยและห้างแถวๆสยามเขาก็ไม่เคยไปเปิดหูเปิดตาที่ไหนเลยนี่หน่า พรุ่งนี้วันหยุดด้วยลองไปก็คงจะไม่เสียหายอะไร
“ไม่ต้องหรอกๆ เดี๋ยวเราขอป้าเอง” แอลว่า
“ตกลงไป?” แอลพยักหน้า มดยิ้มกว้างทันที
“โอเค คืนนี้เจอกันสามทุ่มที่บ้านแกละกันเดี๋ยวฉันขับรถไปรับ แต่งตัวแซ่บๆด้วยล่ะ”มดว่าอย่างกระตือรือร้น แอลส่ายหน้านิดๆกับคำพูดของเพื่อนสนิท เขาเป็นผู้ชายนะจะให้แต่งตัวแซ่บๆอะไรกันเล่า...พอได้เวลาสามทุ่มตรงไม่ขาดไม่เกินรถแจ๊สสีขาวของมดก็มาจอดที่หน้าบ้านของแอลทันที แอลบอกป้าว่าไม่ต้องรอเปิดประตูบ้านให้เพราะเขาเอากุญแจไปเนื่องจากต้อวกลับดึกแน่ๆ ป้าบอกให้เขาระมัดระวังตัวอย่างเป็นห่วงซึ่งเขาก็ตอบรับอย่างดีเพราะคิดว่าผู้ชายอย่างเขาคงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงมากหรอก
“ดูแต่งตัวมา” คำทักทายแรกของเพื่อนสาวดังขึ้นทำเอาแอลหน้าเจื่อนทันที ก็บอกแล้วว่าเขาเป็นผู้ชายนี่หน่าจะให้แต่งตัวอะไรได้นอกจากเสื้อยืด กางเกงยีนส์
“เรามีแต่เสื้อผ้าแบบนี้” แอลว่า มดส่ายหน้าอย่างเอือมๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อก่อนจะออกรถไปยังสถานบันเทิงขึ้นชื่อทันที...อีกด้านหนึ่ง...เพราะวันนี้เป็นคืนวันศุกร์จึงไม่แปลกที่จะเจอหนุ่มๆวิศวะปี3 ที่สถานบันเทิงชื่อดังแบบนี้ กลุ่มของไทเกอร์มักจะมาเที่ยวกันทุกคืนวันศุกร์ วันปกติก็มาถ้ามีเรียนบ่ายแต่เพื่อความแน่นอนถ้าอยากเจอพวกเขาก็ต้อมาที่ผับHในคืนวันศุกร์นี่แหละ
“ช่วงนี้กุไม่เจอเพื่อนมึงเลยว่ะ” เจมส์พูดขึ้นซึ่งนั่นก็ทำให้ไทเกอร์ที่กำลังจะกระดกเหล้าเข้าปากชะงัก
“ไม่รู้”
“แม่ง รู้งี้วันนั้นกูน่าจะขอเบอร์ ขอไลน์ไว้ก่อน มึงแม่งไม่น่ารีบลากแอลคนน่ารักของกูไปก่อนเลย” เจมส์ว่าอย่างเสียดาย
“ตกลงมึงจะจีบจริงดิ” เป็นชินที่ถามขึ้น
“ก็เออดิวะ แม่ง...ไม่รู้มาก่อนว่าไอ้ไทเกอร์จะมีเพื่อนน่ารักๆแบบนั้นอ่ะ” เจมส์ว่า ยิ่งคิดถึงใบหน้าใสๆ ดูซื่อๆ ไร้เดียงสาของอีกคนก็ยิ่งชอบใจ ถ้าเจอกันอีกทีรับรองว่าเขาจะไม่ปล่อยอีกคนไปแน่ แม็กซ์หันมามองไทเกอร์นิดๆก็เห็นว่าอีกคนนั่งนิ่งไปซึ่งเพื่อนสนิทอย่างเขาก็พอจะรับรู้ถึงอารมณ์ขุ่นมัวที่แผ่ออกมา หวังว่าคนที่ชื่อแอลนั่นจะเป็นแค่เพื่อนเก่าของมึงเฉยๆนะ หึๆๆ
“เฮ้ย แอลนี่หว่า” เจมส์พูดขึ้นซึ่งนั่นก็ทำให้เพื่อนๆในโต๊ะหันไปมองตามรวมทั้งไทเกอร์ด้วย คิ้วเข้มขมวดมุ่นที่เจอร่างบางที่ไม่ได้เจอมาเป็นอาทิตย์หลังจากที่เขาไปส่งอีกคนที่บ้านวันนั้น ไทเกอร์แทบไม่เชื่อสายตาว่าจะเจอร่างบางในสถานที่แบบนี้เพราะคนๆนี้ไม่มีทางจะมาเที่ยวในสถานที่แบบนี้แน่ๆแต่ก็นะไปอยู่ฝรั่งเศสตั้งหลายปีคงจะกร้านโลกขึ้นไม่ใช่น้อย
“พรหมลิขิตชิบหายเลยว่ะ ถ้ากูไปพาแอลมานั่งด้วยพวกมึงโอเคมั้ยวะ” เจมว์ถามขึ้น
“กูยังไงก็ได้” ต้องตอบพลางยักไหล่
“มึงอ่ะว่าไทเกอร์ เพื่อนเก่ามึงอ่ะ” เจมส์หันมาถามไทเกอร์
“แล้วแต่” เจมส์ยิ้มร่ากับคำตอบของเพื่อนก่อนจะเดินไปหาแอลที่นั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ทันที...แอลรู้สึกตื่นตาตื่นใจไม่น้อยที่ได้มาในสถานบันเทิงแบบนี้ มดบอกว่ายิ่งดึกๆคนจะยิ่งเยอะกว่านี้แต่แอลว่าแค่ตอนนี้คนก็เยอะมากแล้วนะ ยิ่งบนฟอร์ลตอนนี้มีเหล่าผีเสื้อราตรีมากมายที่กำลังอวดลวดลายของตัวเองอย่างไม่มีใครยอมใครกันอย่างเนืองแน่นจริงๆ
“แอล” เสียงทุ้มทักขึ้นทำให้แอลหันไปมอง
“เจมส์ใช่มั้ย” แอลพูดออกมาเพราะจำได้ว่าร่างสูงนี้เป็นเพื่อนกับไทเกอร์ งั้นแปลว่าไทเกอร์ก็ต้องอยู่ที่นี่ด้วยใช่มั้ย เพียงแค่คิดได้แบบนี้ปากบางก็เผยยิ้มออกมา
“ดีใจที่แอลจำเราได้ ว่าแต่แอลมากับเพื่อนสองคนเหรอ” เจมส์ว่าพร้อมมองไปที่มดที่กำลังสั่งเครื่องดื่มกับบาร์เทนเนอร์
“ใช่ๆ”
“งั้นไปนั่งโต๊ะเรามั้ย นั่งสองคนเหงาแย่” เจมส์เอ่ยปากชวน แอลทำท่าลำบากใจนิดๆไม่ใช่ว่าไม่อยากเจอไทเกอร์นะแต่คิดว่าอีกคนต่างหากที่ไม่อยากเจอเขา
“ไปๆๆ ไปค่ะๆ” มดรีบตอบออกมาอย่างรวดเร็ว
“มด” แอลเรียกเพื่อนสาว
“เอาน่า ไปนั่งกับหนุ่มหล่อดีจะตาย” มดกระซิบข้างหูเพื่อนสนิท เพราะเห็นท่าทางกระตือรือร้นของเพื่อนสาวและไม่อยากปฏิเสธชวนของเจมส์แอลก็เลยพยักหน้าตกลงก่อนที่ร่างบางและเพื่อนสนิทจะเดินตามเจมส์ยังตะของร่างสูง
“ไปพามาจนได้เว้ย” ต้องแซวขึ้นเมื่อเห็นว่าเจมส์พาร่างบางมาจนได้ ไทเกอร์ที่กำลังซุกไซ้หนุ่มน้อยที่พึ่งตกได้เมื่อครู่ปรายตามามองนิดๆก่อนจะหันกลับไปอย่างไม่สนใจ แอลรู้สึกหน้าชาไม่ใช่น้อยกับท่าทางของอีกคน ยิ่งได้เห็นว่าอีกคนมีคนอื่นข้างกายแล้วก็ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ
“แอลนั่งนี่นะ” เจมส์ว่าพร้อมจัดแจงที่นั่งให้ร่างบางและเพื่อน ซึ่งที่นั่งของแอล อยู่ข้างเจมส์และตรงข้ามกับไทเกอร์พอดี
“ไม่ต้องไปสนใจไอ้ไทเกอร์มันหรอก แบบนี้ประจำได้เด็กแล้วลืมเพื่อนลืมฝูง” เจมส์ว่าอย่างขำๆโดยที่ไม่ได้สังเกตร่างบางเลยว่ามีใบหน้าหม่นแค่ไหนแต่กลับมีคนหนึ่งที่สังเกตได้ก็คือแม็กซ์ สายตาของร่างบางที่มองไปที่ไทเกอร์มันมีแต่ความเศร้าและความเสียใจเต็มไปหมด ซึ่งนั่นแหละทำให้แม็กซ์คิดว่าสองคนนี้ไม่ใช่แค่เพื่อนเก่ากันแน่ๆ
“แอลกับมดจะดื่มอะไรดีเดี๋ยวเจมส์ทำให้” เจมส์ว่า
“มดเอาอ่อนๆก็พอค่ะ ส่วนแอล...เข้มๆเลยแอลมันขอแข็ง” มดแอบแกล้งเพื่อนสนิทเพราะอีกคนเอาแต่นั่งเหม่อมองไปที่ไทเกอร์ตลอด ซึ่งเธอก็รู้ว่าสภาพจิตใจเพื่อนตอนนี้เป็นแบบไหน เพราะฉะนั้นต้องดื่มหนักๆ ดื่มให้ลืมความเศร้าไปเลย!
“นี่ครับแอล” เจมส์ยื่นแก้วให้แอล แอลทำหน้างุนงง
“เอ่อคือ...” แอลทำท่าจะปฏิเสธแต่เห็นท่าทางของเจมส์แล้วก็ปฏิเสธไม่ลง แอลรับแก้วมาจากอีกคนก่อนจะกระดกดื่มเข้าไปรวดเดียวเพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรแต่กลับต้องสำลักออกมาเพราะมันทั้งขมทั้งฝาดคอสุดๆ
“แค่กๆๆ” เหล้าที่สำลักออกมาเปื้อนปากเปื้อนเสื้อของแอลเต็มไปหมด
“แอล เป็นอะไรหรือเปล่า” เจมส์ว่าอย่างตกใจพร้อมกับใช้มือเช็ดที่ปากบางที่เปื้อนเหล้าที่สำลักออกมา
“เราเช็ดเองได้” แอลว่าพร้อมยิ้มแหยๆให้อีกคนโดยที่ไม่ได้รับรู้ถึงสายตาเยือกเย็นของอีกคนที่ส่งมา ทั้งๆที่ตั้งใจจะไม่สนใจอีกคนแล้วแต่มันก็อดไม่ได้จริงๆ ยิ่งเห็นท่าทางของเพื่อนของเขาก็ยิ่งทำให้หงุดหงิดเข้าไปใหญ่
“พี่ไทเกอร์ฮะ เราไปกันเถอะ แพทอยากถูกพี่ไทเกอร์กอดแล้วอ่า” เสียงใสว่าพร้อมถูไถไปมาที่หน้าอกแกร่งของไทเกอร์อย่างออดอ้อน
“แพทกลับไปก่อนวันนี้พี่คงไปด้วยไม่ได้” ไทเกอร์ว่าแต่ตาคมก็ไม่ได้มองมาที่ร่างเล็กข้างกายแต่กลับมองไปที่ร่างบางที่ทำท่าจะลุกไปเข้าห้องน้ำเพื่อล้างคราบเหล้าและดูเหมือนว่าเพื่อนเขาจะอาสาตามไปด้วย
“แต่แพท...”
“พี่บอกให้กลับไปก่อนไง” ไทเกอร์ว่าเสียงเย็นทำเอาแพทที่กำลังจะงอแงใส่ต้องหยุดทันที
“เดี๋ยวกูพามันไปเอง” ไทเกอร์ว่าก่อนจะลุกไปกระชากมือบางของแอลลุกออกไปทันทีโดยที่ไม่ทันให้ใครได้ทักท้วง...แอลมองตามแผ่นหลังกว้างของอีกคนอย่างไม่เข้าใจ
“ไทเกอร์ เราเจ็บ” แอลว่าเพราะมือหนาที่จับที่ข้อมือของเขาราวกับคีมเหล็กที่บีบลงมาทำให้รู้สึกเจ็บไม่น้อย
“ไทเกอร์คือเรา...” แอลมองอีกคนอย่างไม่เข้าใจอยู่ๆร่างสูงก็ดันเขาเข้ามาในห้องน้ำและตามเข้ามาด้วยก่อนจะกดล็อคระตู
“มึงคิดจะทำไร” ไทเกอร์ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“หมายถึงอะไร” แอลถามกลับอย่างไม่เข้าใจ
“มึงคิดจะยั่วเพื่อนกูหรือไง!” ไทเกอร์ตะคอกใส่เสียงดังจนแอลสะดุ้ง
“เปล่านะ...เราไม่ได้ทำแบบนั้นสักหน่อย”
“เฮอะ แผนตื้นชิบหาย สำลักเหล้างั้นเหรอ? แล้วไงต่อล่ะ พอมันพามึงมาล้างมึงจะทำยังไงต่อ? เอาน้ำเช็ดที่เสื้อสีขาวของมึงเอาให้มันมองทะลุไปถึงหัวนมเลยใช่มั้ยล่ะ!”
“เราไม่อยากคุยกับไทเกอร์แล้ว” แอลว่าพร้อมกับระงับความโกรธกับคำพูดของอีกคนเอาไว้ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมอีกคนต้องพูดจาแบบนี้กับเขา แผนอะไร? ยั่วอะไร? ไม่เคยมีอยู่ในสมองเขาสักนิด เขาไม่มีทางที่จะสานสัมพันธ์กับใครตราบใดที่ยังเคลียร์กับอีกคนไม่ได้แบบนี้และยิ่งคนๆนั้นเป็นเพื่อนของไทเกอร์ด้วยยิ่งไม่มีทาง
“โอ๊ย เราเจ็บนะ” แอลถูกเหวี่ยงไปกระแทกผนังห้องน้ำอย่างแรงก่อนที่ร่างสูงของไทเกอร์จะขยับเข้าไปใกล้โดยใช้แขนเท้าผนังเพื่อกั้นอีกคนไว้
“รับความจริงไม่ได้ที่กูรู้ทันสินะ ไปอยู่ฝรั่งเศสมาหลายปีท่าทางมึงจะกร้านโลกขึ้นนะ ไหนๆก็อยากยั่วผู้ชายแล้วมายั่วกูก่อนมา ไหนๆก็ของเก่าเคยเอากันมาก่อน” ไทเกอร์กระตุกยิ้มร้าย
เพี้ยะ
มือบางตบเข้าที่ใบหน้าหล่ออย่างแรงกับถ้อยคำดูถูกที่ออกมาจากปาก
“อื้ออออออ” ก่อนที่ถูกปากหนาของอีกคนจะบดขยี้ลงมาอย่างรุนแรงจนแอลต้องยอมเปิดปากออกให้อีกคนเข้ามาชิมความหวานภายใน แอลร้องอื้ออึงในลำคอประท้วงให้อีกคนถอนจูบเพราะเริ่มหายใจไม่ออกแต่ไทเกอร์ก็หาได้ทำตามไม่ ร่างสูงจาบจ้วงอีกคนอย่างเอาแต่ใจจนแอลสลบลงไป
“แม่งเอ๊ย” ไทเกอร์สบถออกมาพร้อมกับมือหนาที่จับอีกคนเอาไว้ไม่ให้ล้มไปกองกับพื้น รู้แหละว่าเมื่อกี้รุนแรงกับอีกคนมากไปจริงๆแต่ไหนๆก็กร้านโลกขึ้นแล้วไงก็น่าจะเป็นงานมากกว่านี้ไม่ใช่แม้แต่กำหนดลมหายใจยังทำไม่ได้เหมือนแต่ก่อนไม่มีผิด...ไม่สิ ไม่เหมือน ยังไม่ก็ไม่มีทางเหมือน!
กระโดดถีบยอดหน้าอิไทเกอร์สักทีมั้ย? แต่งเรื่องเก่งขี้มโนดีจริงๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ด่าได้ค่ะ ด่าแรงๆ 5555555
___จางบิวตี้___
-
งั้นขอคอมโบสักชุดละกันนะคะ :z6: :angry2:
-
กรี๊ดดดดดดด อีไทเกอร์ คิดจะฟังแอลบ้างมัืยเนี่ยยยยยยยย :katai4: :katai4: :katai4:
-
ทำไมสั้นจังเลยย อยากอ่านอีกก
ไทเกอร์ทำไมต้องหึงน้าา ปากบอกไม่อยากให้เค้ามายุ่ง
ปากไม่ตรงกับใจเลย
-
กระโดดถีบไทเกอร์ :z6: :z6:
น้องแอลน่าสงสาร :hao5:
-
อ่านเรื่องนี้ไปแล้วเพลง ไม่รู้ทำไม ของ zeal ลอยมา 555555 แค่คิดที่จะลืมมมม ยังทำไม่ไหว~~ นายยังไม่ลืมแอลไปจากใจนาย
-
:m31: :m31: :m31:
-
:pig4: สงสารน้องแอล รออ่านตอนต่อไป
-
น้องแอลลูกแม่ น่าสงสารที่ซู้ดดด
กระโดดถีบไทเกอร์
-
:-[ :mew1: :mew1: :mew1:
-
:fire: :fire:
-
สงสารแอล มีเรื่องอะไรกันหนออออ
-
:hao4: ใช้แต่อารมณ์อย่ามาเสียใจที่หลังละกัน
-
คิดถึงแอลแล้วอ่ะ อย่าใจร้ายกะแอลเค้านักนะ :mew2: :mew2:
-
:z6: ขอมอบให้นายเสือร้ายเลยรังแกน้องแอลอย่างนี้ได้ยังไงเนี่ย
-
Tiger’s Love 2
( Max x Jeen )
เพราะวันนี้เป็นวันศุกร์จึงไม่แปลกที่จะจีนที่สถานบันเทิงแต่เพราะวันนี้เลิกเรียนเย็นทำให้ร่างเล็กและเพื่อนๆมาถึงที่ผับดึกกว่าทุกครั้ง
“มึงนั่นพี่ไทเกอร์มึงป่ะ” ปอเพื่อนสนิทของจีนว่าพร้อมกับชี้ไปทางไทเกอร์ที่กำลังประคองใครบางคนในอ้อมกอดเดินออกจากผับไป จีนขมวดคิ้วทันทีกับสิ่งที่เห็นร่างเล็กทำท่าจะวิ่งไปหาไทเกอร์แต่เพราะคนในผับที่เยอะกว่าจะแหวกฝูงชนนออกมาได้ไทเกอร์ก็หายลับตาไปแล้ว จีนสบถออกมาอย่างหงุดหงิดเพราะตามมาออกมาไม่ทัน แม้ว่าช่วงนี้พี่ไทเกอร์จะยังติดต่อเขามาแต่เขาก็ได้ข่าวว่ามีเด็กม.เอกชนมาหาพี่ไทเกอร์ถึงคณะ นับว่าใจกล้าหน้าด้านไม่น้อยเขาเลยอยากจะเห็นหน้านักว่าใครกัน
“เป็นไงทันมั้ย” ปอถามเมื่อจีนเดินกลับมา จีนส่ายหน้าอย่างเซ็งๆพร้อมกับหยิบแก้วเหล้ามากระดกเข้าปาก ใบหน้าน่ารักขมวดมุ่นไปหมดอย่างอารมณ์ไม่ดี
“เอาน่ะมึง พี่ไทเกอร์เขาแค่เล่นๆยังไงมึงก็พิเศษสุด” ปอพยายามปลอบใจเพื่อนแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้จีนรู้สึกดีขึ้น แรกๆเขายอมรับว่าเขารับได้ที่พี่ไทเกอร์จะมีคนอื่นไปทั่วเพราะเข้าใจนิสัยของอีกคนดีแต่พอรู้สึกว่าตัวเองพิเศษกว่าคนอื่นๆมันก็ทำให้จีนโลภ โลภที่อยากได้พี่ไทเกอร์มาครอบครองคนเดียว โลภที่อยากให้พี่ไทเกอร์เป็นองเขาคนเดียวแม้แต่จะเป็นเล่นๆกับใครเขาก็ไม่โอเค
“แล้วพี่แม็กซ์ได้บอกมึงป่ะว่าเด็กม.เอกชนนั่นคือใคร” ปอถาม จีนชะงักไปทันทีเพราะล่าสุดที่คุยโทรศัพท์กับอีกคนคำพูดสุดท้ายที่ออกมามันทำให้จียหน้าร้อนผ่าวไม่น้อย ว่าแล้วจีนก็รีบส่ายหัวสลัดคำพูดของอีกคนออกไปทันที
“เป็นไรของมึง” ปอขมวดคิ้วกับท่าทางของเพื่อนสนิท
“เปล่าๆ พี่แม็กซ์นั่นเหรอจะบอกอะไรกูนอกจากด่ากู เฮอะ ไม่รู้แม่งเกลียดขี้หน้าอะไรกูนักหนา ถ้าวันหนึ่งก็คบกับพี่ไทเกอร์จริงๆคงเป่าหูพี่ไทเกอร์ให้เลิกกับกูวันละสามรอบเลยมั้ง” จีนว่าอย่างบ่นๆ ปอหัวเราะเบาๆในคำพูดของเพื่อน
“มึงว่ามองพี่แม็กซ์แง่ร้ายไป กูว่าพี่เขาเป็นคนตรงๆแบบนั้นอยู่แล้ว เขาคงไม่ได้เกลียดมึงหรอกน่ะ”จีนเบะปากก่อนที่เรียวจะมองไปยังร่างสูงที่ถูกกล่าวถึงที่กำลังซุกไซ้หญิงสาวอกโตอย่างเมามันส์ เฮอะ น่าหมั่นไส้...เพราะวันนี้เลิกเรียนเร็วจีนเลยมาดักรอไทเกอร์ที่หน้าคณะเพราะใจจริงหวังจะมาดูหน้าเด็กม.เอกชนที่มายุ่งเกี่ยวกับไทเกอร์ด้วย แต่รอจนแล้วจนเล่าก็ไม่เห็นจะมีใครมาและวันนี้เขาเองก็ไม่เจอพี่ไทเกอร์ด้วย
“พี่แม็กซ์” จีนเรียกอีกคนเสียงดังก่อนจะวิ่งเข้าไปหาร่างสูงทันที แม็กซ์ขมวดคิ้วมองอีกคน
“มีไร”
“พี่ไทเกอร์ล่ะ” จีนถามพร้อมทำท่ามองหา
“ไม่มา” แม็กซ์ตอบสั้นๆทำท่าจะเดินหนีแต่จีนก็วิ่งมาขวางเอาไว้
“แล้วพี่เขาไปไหนทำไมไม่มา แล้วเด็กม.เอกชนที่เขาว่ามาพี่ไทเกอร์ถึงคณะอยู่ไหน วันนี้ไม่มาหรือไง” จีนถามรัวเป็นชุด แม็กซ์ถอนหายใจออกมาอย่างรำคายเสียงแวดๆของคนตรงหน้า
“ไม่รู้เว้ย อย่ามายุ่งกับกู” แม็กซ์ว่าอย่างรำคาญๆ จีนทำหน้างอแต่ยังไม่ทันจะได้โวยวายใส่ร่างสูงก็มีหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งจีนจำได้ว่าอยู่ปี2 คณะสังคมศาสตร์เดินเข้ามาหาแม็กซ์
“พี่แม็กซ์คะ” แม็กซ์หยุดเดินกับเสียงเรียกของหญิงสาว
“ครับ?” จีนหงุดหงิดไม่ใช่น้อยกับคำตอบรับที่สุภาพของร่างสูงซึ่งแตกต่างจากตอนที่พูดคุยกับเขา แม่งลำเอียงโคตร!
“ก็เมื่อคืน...แม็กซ์ลืมไว้ที่ห้องส้มโอน่ะค่ะ” ส้มโอว่าพร้อมกับยื่นกล่องถุงยางอนามัยให้กับร่างสูง แม็กซ์กระตุกยิ้มแต่ก้ไม่ได้รับกลับมา
“เก็บไว้ที่ส้มโอเถอะครับเอาไว้คราวหน้าพี่จะไปใช้ต่อ” ส้มโอหน้าแดงก่ำทันทีกับคำพูดของชายหนุ่ม จีนเห็นแล้วขัดใจไม่น้อยก่อนจะรีบเข้าไปแทรกทันที
“พี่แม็กช์ใช้ถุงยางกับพี่ผู้หญิงคนนี้ด้วยเหรอครับ ทำไมตอนกับจีนพี่ไม่ใช้ล่ะ จีนบอกแล้วไงว่าให้ใช้ๆแต่พี่ก็บอกจะขอสดตลอดแบบนี้มันลำเอียงนี่” จีนว่าแสร้งทำหน้าหงิกหน้างอใส่อีกคน แม็กซ์ขมวดคิ้วในกับคำพูดของอีกคนและส้มโอเองก็ตกใจไม่น้อยกับคำพูดของจีน
“น้องว่าไงนะคะ” ส้มโอหันมาถามจีน
“ก็อย่างที่พูดน่ะครับ เอ๊ะหรือว่าพี่แม็กซ์จะได้หลังแล้วรังเกียจหน้าครับถึงต้องใส่ถุงแบบนั้น แหม่ๆ งั้นจีนก็ให้อภัยครับ” แม็กซ์ทำหน้าโมโหอีกคนทันที
“หมายความว่ายังไงคะพี่แม็กซ์ไหนบอกแค่ผู้หญิงไง ฮึ่ย์ ทุเรศที่สุด!” ส้มโอว่าพร้อมกับปากล่องถุงยางใส่แม็กซ์แล้ววิ่งหนีไปทันที จีนหัวเราะร่าอย่างถูกอกถูกใจในปฏิกิริยาของหญิงสาวโดยไม่สนว่าตอนนี้แม็กซ์โมโหตัวเองขนาดไหน
“มึงจะมายุ่งอะไรกับกูนักหนาฮะ เป็นเชี่ยไร!” แม็กซ์ตะหวาดอีกคนเสียงดัง
“ผมพอใจ” จีนลอยหน้าลอยตาตอบ
“โอ๊ย เจ็บนะพี่แม็กซ์” จีนร้องออกมาเมื่อแม็กซ์บีบไหล่ร่างเล็กอย่างแรง
“อย่ามายั่วโมโหกูให้มาก อยากรู้เรื่องไอ้ไทเกอร์ก็ไปถามมันอย่ามาวุ่นวายกับกู ถ้าไม่หยุดอย่าหาว่ากูไม่เตือน” แม็กซ์ว่าน้ำเสียงจริงจัง จีนอดกลืนน้ำลายลงคอเพราะความน่ากลัวของอีกคนไม่ได้แต่ก็ยังพยายามเชิดหน้าเชิดตาอย่างไม่ยอม
“แล้วไง พี่จะทำอะไรผม”
“กูก็จะทำแบบที่มึงบอกกับส้มโอเมื่อกี้ไง คันนักไม่ใช่หรือไง เดี๋ยวกูจะสยองให้มึงเดินไม่ได้ไปสามวันเลย”
พรึ่บ
“ใครคันกัน ทุเรศ” จีนผลักแม็กซ์ออกอย่างแรงก่อนจะวิ่งหนีไป แม็กซ์มองตามร่างเล็กไปนิดๆก่อนจะเสยผมอย่างลวกๆด้วยความหงุดหงิด มายุ่งกับกูมากเพราะมันจะทำให้กูทนไม่ไหว...วันนี้จีนมารอไทเกอร์ที่หน้าคณะอีกครั้งและพยายามหลีกเลี่ยงที่จะไม่เจอแม็กซ์ คำพูดหยาบคายเมื่อหลายวันก่อนทำให้จีนรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เขาไม่ได้เป็นอย่างที่อีกคนว่าแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใสบริสุทธิ์แต่เขาก็ไม่ได้ทำแบบไม่เลือกเสียหน่อย
“มึง นั่นมันเด็กม.เอกชนป่ะ” ปอที่มากับจีนด้วยพูดขึ้นพร้อมชี้ไปที่ร่างบางคนหนึ่งที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากพวกเขา
“นายสินะเด็กพี่ไทเกอร์” จีนพูดขึ้นทำให้แอลหันมามอง
“เอ่อ...” แอลงุนงงไม่ใช่น้อยเพราะไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเป็นใครแต่คาดว่ารู้จักกับไทเกอร์แต่รู้จักสถานะไหนแอลก็ไม่อยากจะคาดเดา
“นายเป็นใครเหรอ” แอลถามขึ้น
“ฉันเป็นคนพิเศษของพี่ไทเกอร์” จีนตอบ แอลชะงักไปทันที งั้นคนๆนี้ก็คือจีนสินะที่ไทเกอร์คุยโทรศัพท์ด้วย
“อืม” แอลพยักหน้ารับ จีนขมวดคิ้วกับท่าทางซึมไปของอีกคน มันดูแปลกแตกต่างจากบรรดาเด็กคนอื่นของพี่ไทเกอร์ ถ้าเป็นคนอื่นคงจะฉะกับเขาไปแล้วแต่ทำไมคนๆนี้ยอมรับอย่างง่ายๆหรือว่า...จะโดนพี่ไทเกอร์เขี่ยทิ้งแล้ว
“โดนพี่เขาเขี่ยทิ้งแล้วหรือไง แล้วมาที่นี่อีกทำไม โดนเขี่ยแล้วก็ไปๆซะ” จีนว่า แอลกำลังจะตอบแต่เสียงทุ้มก็ดังขึ้นก่อน
“ไทเกอร์ให้มาตามเข้าไปข้างใน มันยังทำงานไม่เสร็จ” แม็กซ์บอกกับแอล แอลพยักน้ารับ จีนทำท่าจะเดินตามแอลไปเพื่อคุยให้รู้เรื่องแต่แม็กซ์มาขวางเสียก่อน
“มึงจะไปไหน” แม็กซ์ขมวดคิ้ว
“ไม่ใช่เรื่องของพี่” จีนว่า
“แต่เรื่องนี้กูอยากเสือก” แม็กซ์กลั้วลิ้นในปาก
“คนเมื่อกี้ใครทำไมพี่ไทเกอร์ต้องให้เข้าไปหา” จีนถามด้วยอารมณ์คุกกรุ่น
“แล้วมึงคิดว่าใคร?” แม็กซ์ถามอย่างกวนๆ
“ผมไม่มีมาเล่นทายปัญหากับพี่หรอกนะ ถอยไปผมจะเข้าไปถามพี่ไทเกอร์เอง” จีนเดินชนไหล่ร่างสูงไปก่อนจะเดินเข้าไปในตึกคณะทันที โดยที่แม็กซ์เดินตามไปด้วย
“พี่ไทเกอร์...” จีนเรียกอีกคนเสียงแผ่ว ร่างเล็กไม่ทันเข้าไปห้องช็อปก็เห็นว่าอีกคนกำลังยืนซุกไซ้ร่างบางที่พึ่งคุยกับเขาเมื่อกี้อยู่ซึ่งในห้องช็อปมีเพียงคนสองคนอยู่เท่านั้น
“คงไม่ต้องถามแล้วมั้งว่าคนนี้คือใคร” แม็กซ์ที่เดินตามมาพูดขึ้น จีนหันมามองแม็กซ์ตามแดงก่ำด้วยความโกรธและเสียใจเรื่องไทเกอร์แต่แม็กซ์ก็หาได้ใส่ใจไม่ ร่างสูงเดินมาที่ระเบียงก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบยังไม่อยากเข้าไปขัดจังหวะ
“แค่กๆๆ” จีนไอคอกแคกออกมาทันทีที่แย่งบุหรี่ในมือหนามาสูบเพราะเขาเองก็สูบไม่ค่อยเป็น
“สูบไม่เป็นแล้วอวดเก่ง” แม็กซ์ว่าก่อนจะแย่งบุหรี่คืน
“ก็ผมอยากสูบนี่” จีนว่าหน้าหงิกหน้างอ ในใจอยากจะเข้าไปโวยวายคนทั้งคู่แต่ก็กลัวว่าถ้าทำไปพี่ไทเกอร์จะไม่พอใจและถ้าเป็นแบบนั้นพี่ไทเกอรือาจจะเขี่ยเขาทิ้งได้ แม้ว่าจะมั่นใจว่าเป็นคนพิเศษที่สุดแต่พอเห็นอีกคนแล้ว เขาชักเริ่มไม่มั่นใจเสียแล้ว พี่ไทเกอร์ไม่เคยให้ใครมาหาแบบนี้ ส่วนมากก็นัดกันข้างนอกแล้วไปต่อที่อื่น
“เด็กอย่างมึงแดกหมากฝรั่งไปก่อน” แม็กซ์ว่าก่อนจะยื่นหมากฝรั่งในกระเป๋าเสื้อช็อปที่ชอบซื้อติดไว้เคี้ยวแก้ง่วงให้ จีนขมวดคิ้ว หมากฝรั่งกับบุหรี่มันแทนกันได้ตรงไหน
“แดกๆไปอย่าเรื่องมาก” จีนฮึดฮัดรับมาก่อนจะแกะเข้าปากแต่ตาเรียวกลับเหลือบไปเห็นข้อความบางอยู่ที่เปลือกหมากฝรั่งซึ่งไม่รู้ว่าอีกคนตั้งใจหรือมันบังเอิญ
‘ยังมีเราอยู่ข้างๆเสมอ’ จีนชะงักก่อนจะเงยหน้ามองอีกคนที่สูบบุหรี่อย่างไม่ได้สนใจเขา ปากบางเบ้นิดๆเพราะคิดว่าบังเอิญชัวร์คนอย่างพี่แม็กซ์นี่นะจะให้กำลังใจหรือปลอบใจเขาแต่ไม่รู้ทำไมถึงได้เก็บเปลือกหมากฝรั่งใส่กระเป๋ากางเกงก็ไม่รู้
อิพี่แม็กซ์นี่ยังไง? 555555 ตอนนี้ของแม็กซ์จีนจะควบระหว่างเหตุการณ์ตอน5ของคู่หลังและตอนหลังจากนี้นะจ๊ะ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยค่า
___จางบิวตี้___
-
คู่นี้ท่าจะเถื่อนนะเนี่ย จีนได้แม็กซ์อ่ะแล้ว ถ้าได้ไทเกอร์นี่ท่าทางจะเข้ากับ สะใถ้ใหญ่ สะใภ้รองไม่ค่อยได้แน่ 555 :m20: :m20: :m20:
มารอคู่หลักครับ อยากรู้เรื่องเร็วๆแล้วววววว :katai4: :katai4: :katai4:
-
โอ้ๆ รอไม่ไหว มาต่อเลยได้ไหม 55 :ling1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ฉากหมากฝรั่งแลดูมุ้งมิ้ง
-
Tiger 6
เพราะอีกคนที่เป็นลมล้มพับอยู่ในอ้อมแขนทำให้ไทเกอร์พาอีกคนกลับทันทีโดยส่งข้อความไปบอกเพื่อนว่าเขากับแอลกลับแล้วให้บอกเพื่อนแอลด้วย แม้ว่าเจมส์จะโทรมาตลอดแต่ไทเกอร์ก็ไม่กดรับ เขารู้ว่าเพื่อนของเขามันชอบอีกคนแต่เรื่องอะไรเขาจะให้ล่ะ คนนิสัยไม่ดีที่เคยทำให้เขาเจ็บปวดมาก่อนไม่เหมาะที่จะได้เจอคนดีๆแบบเพื่อนเขาหรอกเหมาะกับเลวๆอย่างเขามากกว่า!
“อื้อออ” แอลครางในลำคอเมื่อแผ่นหลังแตะเข้ากับเตียงนอนนุ่ม ร่างบางซุกหน้าเข้ากับหมอนใบใหญ่ทันทีด้วยความง่วง ไทเกอร์เสยผมลวกๆกับท่าทางของอีกคนก่อนที่ริมฝีปากหนาจะกระตุกยิ้มเมื่อคิดอะไรออก มือหนาหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาก่อนจะเลือกรายชื่อแล้วกดโทรออก
“มาหาหน่อยที่คอนโด” ว่าแล้วร่างสูงก็วางสายไป น้อยครั้งที่เขาจะเรียกเด็กในสต็อกให้มาหาที่นี่เพราะมันเป็นที่ส่วนตัวของเขาแต่เพราะวันนี้มีอะไรที่ต้องทำเพื่อความสะใจน่ะสิ
“คิดยังโทรตามชีสมาฮะ” เสียงใสว่าพร้อมกับเดินเข้ามากอดแขนไทเกอร์อย่างออดอ้อนทันที ชีสเป็นหนึ่งในเด็กในสต็อกของไทเกอร์ อยู่ปี2คณะทันตแพทย์ หน้าดีผิวพรรณบ่งบอกถึงความเป็นผู้ดีเพราะอีกคนก็บ้านรวยไม่น้อย ที่มาคบอยู่กับเขาก็ไม่ได้หวังเงินทองแต่ว่าอีกคนชอบเขาก็เลยยอมที่จะเป็นหนึ่งในเด็กในสต็อก
“คิดถึงได้มั้ยล่ะครับ” ไทเกอร์ว่า ชีสยิ้มจนแก้มปริพร้อมกับใบหน้าแดงก่ำเพราะคำพูดหวานๆของอีกคน
“คิดถึงอะไรกันครับ วันก่อนเห็นไปหาจีนด้วย” ชีสว่า ไม่แปลกที่จะรู้จักกับจีนเพราะว่าเรียนคณะเดียวกันแต่จีนเป็นรุ่นน้องหนึ่งปี
“ก็ผลัดๆกันไง” ไทเกอร์ว่าพลางยักไหล่ ชีสเชิดปากอย่างงอนๆแต่ก็ไม่กล้าโวยวายเพราะรู้ดีว่าอีกคนไม่ชอบคนที่โวยวายถ้าทนไม่ได้ก็เลิกติดต่อกันไป
“ว่าแต่ตกลงโทรหาชีสทำไม...อื้อออออ” เสียงใสหายไปในลำคอทันทีที่ริมฝีปากหนาจู่โจมและไม่รอช้าชีสก็จูบตอบอีกคนทันที แขนเรียวคล้องคออีกคนไว้เพื่อจะได้จูบตอบอย่างถนัด ร่างสองร่างพากันล้มลงที่โซฟาโดยมีไทเกอร์ขึ้นคร่อมทั้งคู่กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันจนเสื้อผ้าหลุดรุ่ย ชีสพลิกตัวมาขึ้นคร่อมร่างสูงก่อนจะมอบจูบที่ร้อนแรงให้ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงมาตามลำคอ หน้าอกแกร่งหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
“ชีสทำให้นะฮะ” ชีสว่าก่อนจะดึงป็อกเซอร์ของอีกคนลงทำให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่เริ่มจะตื่นตัวนิดๆ ชีสจับแก่นกายใหญ่เข้าปากก่อนจะใช้ลิ้นละเลงให้อีกคนทันที…เสียงบางอย่างที่ทำให้แอลที่นอนอยู่บนเตียงขมวดคิ้ว ตากลมค่อยๆลืมขึ้นพร้อมมองสำรวจอย่างงุนงงว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน รูปของคนบางคนที่เขาคุ้นเคยที่วางอยู่ข้างหัวเตียงทำให้แอลรู้ได้ทันทีว่าที่นี่คือห้องของใคร แอลเรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในหัวว่าเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงก่อนจะหน้าแดงก่ำเมื่อนึกได้ว่าเขาถูกอีกคนจูบจนสลบไป
“อื้มมม” เสียงอะไรบางอย่างดังมาอีกครั้งทำให้แอลพยุงตัวเองลุกขึ้นจากเตียงและเดินมาที่ประตูห้องนอนเพื่อจะเปิดดูว่าเสียงที่ว่ามันคืออะไร
“เก่งมากชีส” เสียงทุ้มว่าอย่างพึงพอใจก่อนที่ตาคมจะเหลือบไปเห็นใครบางคนที่มองออกมาจากห้องนอน ปากหนากระตุกยิ้มทันที แอลรีบปิดประตูอย่างรวดเร็ว ภาพเมื่อครู่ที่เห็นทำให้อวัยวะในอกด้านซ้ายเจ็บหน่วงไปหมด แม้จะรู้ว่าไทเกอร์มีคนอื่นมากมายแต่ไม่คิดว่าจะถึงขั้นนี้ นัยน์ตากลมสั่นระริกไปหมดอย่างไม่รู้สาเหตุว่าทำไมต้องอยากร้องไห้ขนาดนี้ ทั้งๆที่คิดว่าอยากจะเป็นเพื่อนกับไทเกอร์ อยากจะกลับมาเป็นแค่เพื่อนแต่ถ้าอยากเป็นแค่เพื่อนหัวใจจะเจ็บขนาดนี้เลยเหรอ
“อ๊ะ” แรงเปิดประตูทำให้แอลที่ยืนพิงประตูอยู่เซไปทันที ร่างสูงของไทเกอร์เดินเข้ามาในห้องนอนโดยมีเพียงบ็อกเซอร์ตัวเดียว แอลหลบสายตาอีกคนที่มองมาพยายามกักกั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลไว้
“แอบดูทำไม ไม่ออกไปดูตรงๆล่ะกูอนุญาต” ไทเกอร์พูดขึ้น
“เราจะกลับบ้าน” แอลว่าทำท่าจะเดินออกจากห้องแต่ไทเกอร์ก็คว้าข้อมือเอาไว้แล้วกระชากอย่างแรงจนร่างบางเซมาปะทะแผงอก
“ทำไม รับไม่ได้หรือไงที่เห็นกูกำลังจะเอากับคนอื่น!” ไทเกอร์ถามเสียงดัง แอลไม่ตอบและไม่กล้าเงยหน้ามามองอีกคนจนไทเกอร์คว้าคางอีกคนย่างแรงให้เงยขึ้นมา ตาคมสบเข้ากับตากลมที่ตอนนี้สั่นระริกและหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาซึ่งนั่นก็ทำให้ไทเกอร์สะใจไม่น้อย
“ปล่อย...เราเจ็บ” แอลว่า
“กูไม่ปล่อย!” ไทเกอร์ว่า
“ฮึก ไทเกอร์ออกไปหาคนๆนั้นของไทเกอร์เถอะ เราไม่อยู่ขัดแล้ว เราจะกลับบ้าน” แอลว่าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาหนึ่งหยด
“กูไล่กลับไปแล้ว” ไทเกอร์ว่า แอลมองหน้าอีกคนอย่างไม่เข้าใจ
“เพราะกูลืมไปว่ามีมึงอยู่ในห้อง มึงน่าจะช่วยทำได้ดีกว่า” แอลเบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของอีกคน ใบหน้าใสส่ายไปมาอย่างปฏิเสธ
“ทำไม แต่ก่อนกูยังทำให้มึงได้เลย” ไทเกอร์ว่า แอลหน้าแดงก่ำทันทีเพราะคำที่อีกคนพูดมันคือเรื่องจริง เขากับไทเกอร์คบกันสามปีไม่แปลกที่เราสองคนจะถึงขั้นกันแล้วแต่ยังไงเขาก็ไม่ชินอยู่ดี ยังไงก็ไม่ชินยิ่งเราสองคนห่างกันเกือบสามปี
“ไทเกอร์คือเรา...”
“อมให้กู” ไทเกอร์ว่า แอลทำตาโตทันที ความจริงไทเกอร์ไม่ได้คิดจะให้อีกคนทำเรื่องแบบนี้กับเขาหรอกเพราะสิ่งที่ต้องการตอนแรกคือให้อีกคนเห็นเขามีอะไรกับคนอื่นแต่พอเห็นใบหน้าใสที่เต็มด้วยน้ำตาแล้วมันก็รู้สึกเร้าอารมณ์แปลกๆ ตื่นตัวขึ้นมาทั้งๆที่ปลดปล่อยไปแล้ว
“เร็วดิวะ” ไทเกอร์ว่า แอลน้ำตาไหล ร่างสูงเดินมานั่งที่ปลายเตียงก่อนจะกระชากแอลอย่างแรงจนร่างบางมาล้มอยู่ตรงหน้า
“ลีลาชิบหาย ถ้ามึงไม่ทำกูจะเรียกชีสกลับมาทำกับกู” ไทเกอร์ว่า แอลมองหน้าอีกคนทันที มันก็ดีแล้วถ้าจะทำแบบนั้นแต่ทำไมหัวใจจึงเจ็บปวดไปหมดแค่คิดว่าอีกคนต้องไปทำเรื่องแบบนี้กับคนอื่นและยิ่งเจ็บปวดยิ่งกว่าที่คนอื่นทำให้ร่างสูงพอใจ
“ระ...เราจะทำให้” แอลว่า ไทเกอร์กระตุกยิ้ม มือบางค่อยๆดึงบ็อกเซอของอีกคนออกอย่างสั่นๆก่อนที่แก่นกายใหญ่จะชูชันตรงหน้าด้วยแรงอารมณ์ แอลเม้มปากนิดๆอย่างไม่กล้าเพราะเมื่อก่อนถึงจะเคยมีอะไรกันเขาก็ไม่เคยทำแบบนี้ให้อีกคนเพราะไทเกอร์รู้ว่าเขาขี้อายขนาดไหนแต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว...เปลี่ยนไปกระทั่งหัวใจของอีกคน
“เร็วๆ” ไทเกอร์เร่ง แอลจึงจับแก่นกายอีกคนเข้าปาก ความใหญ่โตของมันทำให้แอลไม่สามารถเอาเข้าจนสุดความยาว
“ขยับแล้วเลียด้วย” ไทเกอร์ว่า แอลทำตามอีกคนอย่างเงอะๆงะๆเพราะไม่มีประสบการณ์แต่กลายเป็นว่าทำให้ไทเกอร์พอใจซะงั้น ร่างสูงครางในลำคออย่างเสียวซ่านและพึงพอใจ ทำให้แอลอดหัวใจเต้นแรงกับน้ำเสียงที่เซ็กซี่ของอีกคนไม่ได้
“อ๊า!” ไทเกอร์ปลดปล่อยออกมาในปากบาง แอลสำลักจนน้ำรักอีกคนไหลลงมาเปรอะเปื้อนไปหมด ไทเกอร์มองภาพตรงหน้าอย่างเกิดอารมณ์อีกครั้งก่อนจะจับอีกคนมาแลกลิ้นอย่างรวดเร็ว แอลที่ไม่ทันตั้งตัวก็ไม่สามารถปฏิเสธอีกคนได้ แผ่นหลังบางแตะเตียงตอนไหน เสื้อผ้าถูกถอดออกไปจากกายเมื่อไหร่แอลก็ไม่สามารถรับรู้ได้ รู้ตัวอีกคนนิ้วของอีกคนก็สอดเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังแล้ว
“อึก...อ๊ะ” แอลร้องออกมา ด้วยความเจ็บแปล๊บๆเพราะห่างหายจากเรื่องแบบนี้มานานจึงไม่คุ้นชิน
“นอกจากเอากับกูมึงเคยเอากับใครหรือเปล่า” ไทเกอร์ถามขึ้นพลางขยับนิ้วไปด้วย
“มะ...อ๊ะ...ไม่เคย” แอลตอบเสียงสั่น ไทเกอร์ยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจในคำตอบก่อนจะสอดนิ้วที่สามเข้าไป เมื่อเห็นว่าช่องทางอีกคนพร้อมแล้วร่างสูงก็ค่อยๆกดแก่นกายเข้าไปทันที
“จะ...เจ็บ” แอลว่าน้ำตาคลอพร้อมกับแรงเกร็งตัวทำให้ไทเกอร์ไม่สามารถสอดใส่ไปได้
“อย่าเกร็งดิวะ”
“ฮึก เราเจ็บ” แอลว่าพร้อมมองไทเกอร์ทั้งน้ำตา ไทเกอร์จึงก้มลงไปจูบอีกคนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจทันทีและก็ได้ผลเมื่ออีกคนผ่อนคลายมากขึ้นทำให้เขาสามารถสอดใส่แก่นกายไปได้จนหมด
“กูขยับละนะ” ไทเกอร์ว่า แอลพยักหน้ารับ
“อ๊ะ...อื้อ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า” เสียงหวานครางเป็นจังหวะเพื่ออีกคนเริ่มขยับสะโพกเข้าออก มือบางขย้ำผ้าปูที่นอนแน่นอย่างระบายความเสียว ยิ่งส่วนปลายกระแทกโดนจุดเสียวเมื่อไหร่ก็รู้เสียววาบไปหมดจนแทบจะปลดปล่อย
“อื้อ...ไทเกอร์..อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ...อ๊า” แอลครางไม่ขาดปาก ยิ่งมือหนาจับที่แก่นกายเขาขยับยิ่งทำให้เสียวซ่านทั้งด้านหน้าด้านหลังไปหมด ไทเกอร์มองสีหน้าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ของอีกคนอย่างพอใจก่อนจะขยับแก่นกายเข้าออกแรงขึ้นขนแอลแอ่นสะโพกตามแทบไม่ทัน
“อ๊า!!” และแล้วทั้งคู่ก็ปลดปล่อยออกมา แอลนอนหอบด้วยความเหนื่อยอ่นอและคิดว่ามันจะจบแค่นั้นแต่แอลคงคิดผิด ร่างสูงถอนแก่นกายออกก่อนจะจับอีกคนพลิกตัวท่าคลานก่อนจะดันแก่นกายเข้าไปอีกครั้งจนแอลครางเสียงสั่นก่อนที่บทรักรอบสองจะเริ่มขึ้น
น้องแอลเสร็จซะแล้ว T^T ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะให้น้องเสร็จแต่แต่งไปแต่งมา เสร็จเฉยเลย 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
อ้ากกกกก มาสั้นมาก แถมตัดจบได้ทำร้ายจิตใจสุดๆ :serius2: :serius2: :serius2:
สงสารแอล เมื่อไหร่ไทเกอร์จะยอมรับฟังเนี่ย :katai1: :katai1: :katai1:
-
ยังไม่เคลียร์กันเลย ไทเกอร์จับซั่มซะแล้วน้องแอลลลลลลลลลลลลล
-
:z13:
-
:z1: :z1: :z1:
-
:z3: :z3: :z3:
-
ค้างงง :z3:
หนูแอลโดนกินตับซะงั้น
-
เป็นแบบนี้จะดีเหรอ ยังไม่ได้คบกัน มีไรกันแล้ว อีเกอร์ก็มีคู่ขาเยอะแยะ ยังโกรธอยู่ด้วย แอลคบเป็นได้แค่เด็กในสต๊อก สงสารแอล
-
สงสารแอลจังเลยค่ะ เป็นกำลังใจน้า
-
Tiger 7
แสงแดดที่สาดส่องมากระทบเปลือกตาทำให้ตากลมค่อยๆลืมขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัวและเจ็บที่ช่องทางด้านหลัง ตากลมมองไปยังร่างสูงที่นอนหลับอยู่ข้างๆด้วยหัวใจเต้นรัว เหตุการณ์เมื่อคืนเขาจำได้ดีว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างและเขาก็เต็มใจที่จะเป็นของอีกคน มือบางค่อยๆไล้ไปที่โครงหน้าหล่อเหลาของอีกคนที่เขาเคยรักหมดใจซึ่งตอนนี้เองก็ยังรักแต่เป็นทั้งความรักและความรู้สึกผิด ถ้าสามปีก่อนเขาไม่ตัดสินใจทำแบบนั้น ไม่ตัดสินใจพูดแบบนั้นกับอีกคนไปเรื่องราวคงไม่เป็นแบบนี้ ตอนนี้เขากับอีกคนก็คงยังคบกันและเราคงจะเป็นคู่รักที่รักกันมากเพราะเขาเชื่อ...เชื่อว่าไทเกอร์รักเขาแต่ตอนนี้...คงจะมีแต่ความโกรธและเกลียดเท่านั้นใช่มั้ยภายในใจของอีกคน
“อ๊ะ” แอลร้องออกมาเมื่อขยับตัวทำท่าจะลุกจากเตียงแต่เพราะความเจ็บจากช่องทางด้านหลังทำให้ต้องนั่งลงที่เดียว เสียงจากอีกคนทำให้ไทเกอร์ลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าร่างบางกำลังพยุงตัวเองลุกขึ้น
“คิดว่าไหวหรือไง” เสียงทุ้มถามขึ้นทำให้แอลหันมามองอีกคนทันที
“เอ่อ...”
“เฮอะ กูไม่ใจดีช่วยหรอก ลุกไหวก็ลุก ลุกไม่ไหวก็นอนอยู่นี่แหละ” ไทเกอร์ว่าก่อนจะลุกออกจาเตียงไปยังห้องน้ำ แอลมองตามแผ่นหลังกว้างนัยน์ตาสั่นระริกเมื่อเห็นว่าอีกคนไม่มีทีท่าสนใจกันเลย ไม่แม้แต่นิดเดียว...ไทเกอร์ใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก่อนจะออกมาแต่งตัวในชุดเหมือนจะออกไปข้างนอก แอลอยากจะเอ่ยปากถามว่าอีกคนจะไปไหนแต่ก็คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องของเขา
ครืดๆ
เสียงโทรศัพท์ของไทเกอร์ดังขึ้น
“อืม...เดี๋ยวพี่ไปรับที่คอนโดละกัน...โอเคครับ” ไทเกอร์ว่าก่อนจะกดวางสายไป
“ไปไหนเหรอ” แอลถามขึ้นเสียงแผ่ว ไทเกอร์ตวัดสายตามามองอีกคนนิดๆ
“เรื่องของกู” ไทเกอร์ตอบสั้นๆก่อนจะเดินออกไป แอลหน้าหม่นกับคำพูดของอีกคนแต่ก็พยายามสะกดกั้นน้ำตาที่กำลังจะไหลลงมาเอาไว้ ร่างบางพยุงตัวเองลุกขึ้นอีกครั้งก่อนจะพาตัวเองไปยังห้องน้ำ หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแอลก็ออกจากคอนโดของอีกคนไปทันทีโดยในหัวก็พยายามนึกคำแก้ตัวกับป้ากับยายเพราะโทรศัพท์เขาก็แบตหมดด้วยไม่สามารถโทรไปบอกได้
“แอล ไปไหนมาทำไมกลับเอาป่านนี้ ป้ากับยายเป็นห่วงมากรู้มั้ย” ผู้เป็นป้าพุ่งเข้ามาถามทันทีที่แอลเข้ามาในบ้านด้วย
“ขอโทษครับป้า พอดีเมื่อคืนดื่มไปด้วยเลยนอนค้างบ้านมด” แอลตอบ
“แล้วทำไมไม่โทรมาบอก ตอนเช้าป้าไปในห้องเราไม่เห็นเราอยู่รู้มั้ยว่าเป็นห่วงแค่ไหน”
“ต่อไปจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วครับป้า ขอโทษนะครับป้า นะครับยาย” แอลว่าอย่างรู้สึกผิด ผู้เป็นป้าพยักหน้ารับ ผู้เป็นยายก็เช่นกันแต่อิงฟ้าก็อดสังเกตเห็นใบหน้าที่ไม่สู้ดีของหลานชายไม่ได้
“ไม่สบายหรือเปล่าหรือว่ายังแฮงค์”
“นิดหน่อยน่ะครับ งั้นแอลขอนอนพักก่อนนะครับ” ว่าแล้วร่างบางก็เดินขึ้นไปยังห้องนอนของตัวเองทันที...เสาร์อาทิตย์ผ่านไปอย่างรวดเร็ววันจันทร์วนกลับมาอีกครั้ง
“คืนนั้นแกกลับกับไทเกอร์งั้นเหรอ” พอเจอหน้ามดก็พุ่งคำถามนี้ใส่แอลทันที
“อืม” แอลพยักหน้ารับ
“ฮั่นแน่ๆ ยังไงค่ะยังไง” มดแซวๆแต่แอลกลับทำหน้าหม่น มดจึงขมวดคิ้วทันที
“เกิดอะไรขึ้น”
“มด...เราไม่รู้ เราไม่รู้อะไรเลย” แอลว่าออกมาเสียงเครือ
“อย่าบอกนะว่าแกกับเขา...” มดคาดเดา แอลพยักหน้า มดอ้าปากค้างทันทีไม่คิดว่าสิ่งที่คิดจะถูก
“แต่มันก็คือเรื่องดีไม่ใช่เหรอ แปลว่าเขายังมีเยื่อใยกับแกไม่อย่างนั้นคงไม่อย่างนั้นกับแกหรอก” มดว่า
“ไม่หรอก ไทเกอร์แค่ระบายความใคร่เท่านั้นแหละ พอเช้ามาเขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น” แอลว่า มดถอนหายใจออกมาพร้อมมองเพื่อนอย่างเห็นใจทั้งๆที่คิดอยากจะช่วยให้ได้คืนดีกันแต่พอเห็นสภาพของแอลและการกระทำของอีกคนแล้ว ต่อให้หล่อแค่ไหนแต่มาทำกับเพื่อนเธอแบบนี้มดก็ไม่ให้อภัย!
“แล้วแกจะเอาไงต่อ” แอลส่ายหน้า
“ไม่เอาไงหรอก ต่างคนต่างอยู่เถอะ ขนาดคำขอโทษเขายังไม่ยอมรับจากเราเลย เราคงทำอะไรได้แล้วล่ะ” แอลว่าหน้าเศร้า มดพยักหน้ารับ
“ก็ดีนะ ต่างคนต่างอยู่ไป”...แต่ดูเหมือนคำพูดของแอลจะไม่เป็นผลเมื่อหลังเลิกเรียนก็มีร่างสูงที่คุ้นตามาจอดรถอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตึกเรียนคณะของแอล แต่แอลก็ไม่คิดหรอกว่าไทเกอร์มาหาเขา อีกคนมีเด็กในสต็อกมากมาย
“เขาเดินมาทางนี้ว่ะ” มดพูดขึ้น แอลจึงขมวดคิ้วพร้อมกับมองไปที่ร่างสูงที่กำลังเดินเข้ามาหาเขา
“ไปกะกู” ไทเกอร์ว่า แอลทำหน้างง
“จะพาเราไปไหน” แอลถามขึ้น
“ไปถึงแล้วก็รู้” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับคว้าข้อมือบางไว้แต่แอลก็สะบัดออก ไทเกอร์หันมามองอีกคนพร้อมกับคิ้วหนาที่ขมวดมุ่นอย่างไม่พอใจ
“เราไม่ไป เรามีนัดกับเพื่อนแล้ว” แอลใช้มดอ้าง
“จะไปกับกูดีๆหรือจะให้กูอุ้มมึงไป” ทั้งแอลและมดทำตาโตทันทีกับคำพูดของร่างสูง มดอดขวยเขินแทนเพื่อนไม่ได้ที่มีหนุ่มหล่อมาพูดแบบนี้ถ้าเป็นเธอนะจะยืนกรานไม่ไปให้ร่างสูงอุ้มท่าเจ้าสาวไม่ก็จับพาดบ่าไปที่รถเลย แหม...แค่คิดก็ฟินไม่ใช่น้อย อิๆ
“อย่าไปนะแก” มดกระซิบข้างหูแอล
“เราไม่ไป เฮ้ย ไทเกอร์ปล่อยเรานะ” ไม่ทันจะพูดจบประโยคเสียงหวานก็ร้องขึ้นมาทันทีที่ร่างสูงจับพาดบ่าแล้วเดินดุ่มๆไปที่รถคันหรูอย่างรวดเร็วท่ามกลางสายตาของหลายคนที่มองมารวมทั้งมด ฟินจริงๆ มองยังไงก็ฟิน
ตุบ
ไทเกอร์ปล่อยอีกคนลงที่เบาะข้างคนขับก่อนจะเดินวนไปนั่งประจำที่แล้วขับรถออกไป บรรยากาศบนรถตกอยู่ในความเงียบ แอลนั่งบีบมือตัวเองแน่นเพราะไม่รู้ว่าอีกคนจะพาเขาไปไหน ก่อนที่คิ้วเรียวจะขมวดมุ่นเมื่ออีกคนพามายังมหาวิทยาลัยของตัวเอง
“พาเรามาทำไม” แอลถามขึ้น
“ตามมา” ไทเกอร์ไม่ตอบแต่กลับสั่งให้อีกคนเดินตามไปยังห้องช็อปของคณะก่อนจะพบว่าเพื่อนกลุ่มไทเกอร์อยู่ในนั้น
“แอล” เจมส์เรียกร่างบางด้วยรอยยิ้มก่อนจะวิ่งมาหาทันที
“กูพามาให้ละ” ไทเกอร์ว่า ซึ่งนั่นก็ทำให้แอลรู้ทันทีว่าไทเกอร์พาเขามาเจอกับเจมส์ หมายความว่ายังไงเขาไม่เข้าใจ
“เออ งั้นกูจะเชื่อสิ่งที่มึงพูด” เจมส์ว่า เรื่องของเรื่องก็คือเจมส์ไม่พอใจที่ไทเกอร์พาแอลกลับไปเมื่อวันศุกร์และอดระแวงไม่ได้เพราะเคยบอกว่าเป็นเพื่อนเก่ากันแต่การกระทำมันไม่ใช่ เจมส์ประกาสกับเพื่อนในกลุ่มรวมทั้งไทเกอร์ว่าชอบแอลและจะจีบแอลถ้าไทเกอร์เป็นแค่เพื่อนและบริสุทธิ์ใจจริงต้องหลีกทางและเป็นพ่อสื่อให้ซึ่งนั่นก็เป็นสาเหตุให้ไทเกอร์ไปรับแอลมาหาเจมส์
“อะไรกันเหรอ” แอลถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ
“เราแค่อยากเจอแอลน่ะแต่ไม่ว่างเลยให้ไทเกอร์ไปรับแอลมาให้” เจมส์ว่า แอลหันไปมองไทเกอร์ที่ตอนนี้ยืนสูบบุหรี่อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว อวัยวะในอกด้านซ้ายของร่างบางเต้นอย่างแผ่วเบาเมื่อรู้สาเหตุที่อีกคนไปรับเขา ไทเกอร์ไม่ได้อยากเจอเขาเพียงแค่ทำตามความต้องการของเพื่อนเท่านั้น
“มีอะไรกับเราหรือเปล่า” แอลถาม
“หลังเราทำงานเสร็จไปหาอะไรกินกันนะ” เจมส์ชวนด้วยรอยยิ้มเพราะอยากจะเริ่มจีบแอลอย่างจริงๆจังๆเสียที แอลกัดปากอย่างใช้ความคิด
“นะแอลนะ ไปกับเจมส์นะ ไม่ได้ไปแค่สองคนหรอก เพื่อนๆคนอื่นก็ไปด้วย” เพราะกลัวแอลลำบากใจเลยเอาเพื่อนเป็นไม้กันหมา
“ถามกูยัง กูมีเดทกับสาวนะเว้ย” เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งว่า
“เออ กูต้องกลับไปปั่นงานต่อ” อีกคนว่าบ้าง เจมส์หันไปถลึงตาใส่เพื่อนที่ไม่เป็นตามที่คิดไว้
“ไอ้ไทเกอร์ว่างให้แม่งไปดิ” แม็กซ์พูด ไทเกอร์หันไปขมวดคิ้วใส่เพื่อนสนิททันทีแต่แม็กซ์เพียงแค่ยักไหล่เท่านั้น
“เออๆ งั้นมึงไปกับกูนะไอ้ไทเกอร์ แอลจะได้ไม่อึดอัด” เจมส์ว่าซึ่งช่างไม่รู้เลยว่าการที่พาไทเกอร์ไปทำให้แอลอึดอัดยิ่งไปใหญ่
“เออ” ไทเกอร์ตอบก่อนจะเดินออกจากห้องไปสูบบุหรี่ที่ระเบียงแทน แอลมองตามอีกคนนิดๆ
“มึงคิดจะทำอะไร” แม็กซ์ที่ตามออกมาถามขึ้นก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบเช่นเดียวกัน
“เปล่านี่” ไทเกอร์ว่า
“หึๆ เพื่อนเก่างั้นเหรอ เพื่อนเก่าเขาต้องเอากันด้วยเหรอวะ” แม็กซ์ว่า ไทเกอร์ขมวดคิ้วมองหน้าแม็กซ์
“วันเสาร์กูไปหามึงแต่มึงไม่อยู่ กูสวนกับแอลที่หน้าคอนโดมึง เขาไม่เห็นกูหรอกแต่กูเห็นเขา สภาพของเขาที่กูเห็นมันทำให้กูคิดว่าแค่นอนข้างกันเฉยๆไม่ได้ว่ะ” แม็กซ์ว่า
“กูแค่อยาก” ไทเกอร์ว่า
“งั้นเหรอ ถ้ามึงยืนยันคำตอบนั้นก็ตามใจ แต่ตอนไปกินข้าวกับไอ้เจมส์อย่าหึงจนหน้ามืดล่ะ เพื่อนเก่าเว้ยอย่าลืมล่ะ” แม็กซ์ตบบ่าไทเกอร์ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้อง ไทเกอร์ขมวดคิ้วพร้อมกับพ่นควันออกจากปาก ไม่มีทางจะเกิดเรื่องแบบนั้นคิดหรอกเพราะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนๆนั้นอีกแล้ว เรื่องวันศุกร์ก็แค่อยาก...ใช่ แค่อยากเท่านั้น!
ฟาดอิเสือแรงๆสักทีจะได้หายบื้อ 55555 อย่าหมั่นเจมส์นะคะนางชอบแอลจริงๆแต่อาจจะทำตัวน่ารำคาญไปหน่อย (อ้าว) ยังไงก็ฝากติดตามด้วยเน้อออออ
___จางบิวตี้___
-
แอลคบกะเจมส์ไปเลย หมั้นไส้อีไทเกอร์ เชอะๆๆ
-
ไม่หึง ไม่หึง ฮึๆ เดี๋ยวจะรอดู
-
อีตอนที่อยู่กันสองคนทำไมแอลไม่พูด ไม่อธิบาย ไม่อะไรเลยเนี่ย ฮึ่ยๆๆ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เมื่อไหร่ไทเกอร์จะเลิกคิด เลิกแค้นเนี่ย เปิดใจบ้าง แต่ป่านนี้ยังไม่รู้อดีตแบบละเอียดเลยนะว่าเกิดไรขึ้นบ้าง :serius2: :serius2: :serius2:
อยากให้ลงซะวันละ 3 เรื่องเลย ติดทุกเรื่อง 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
สงสารแอล :mew4: :mew4:
-
โถๆน้องแอล ชีวิตรันทดจริงๆ
ถ้าอีตาไทเกอร์ยังใจร้ายนะ จะจับน้องใส่พานให้เจมส์ไปเลย
-
ไม่หึงหรอจะรอดูนะ :mew2:
-
ไทเกอออออร์ :z6:
-
เราไม่หมั่นไส้เจมส์นะ ชัดเจนดี แต่เราหมั่นไส้เกอร์มากก
เกอร์มั่วมาก ขนาดพึ่งได้กะแอลเมื่อคืน ตอนเช้ายังแล่นไปหาเด็ก เราว่าแล้วว่าแอลได้กะเกอร์ไม่มีข้อดี เกอร์มันเห็นเป็นแค่ที่ระบาย
แอลต้องใจแข็งตัดใจนะ เขาไม่รักเราแล้วก็ปล่อยไปเถอะ ไม่ฟังคำอธิบาย คำขอโทษอะไรก็ต่างคนต่างอยู่ หาคนใหม่ดีกว่า รักมาสามปีมันนานพอละ
-
สงสารแอลจัง คบกับเจมไปเลยยัดเยียดให้ดีนะ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
-
ปากหมาตลอดไทเกอร์นี่
แอลของแม่น่าสงสาร อย่าไปสนมันค่ะลูก
-
:katai1: :z6:
หึ่ยยย แน่ใจน่ะว่าแค่อยาก ยังรักเค้าก็บอกไปเถอะไทเกอร์
หนูแอลถ้าเค้ามาขอโทดก้เล่นตัวซ่ะ???
-
Tiger’s Love 3
( Max x Jeen )
ช่วงนี้จีนรู้สึกหงุดหงิดไม่ใช่น้อยเพราะไม่สามารถติดต่อไทเกอร์ได้เลย ไปหาที่คณะก็เจอกันไม่ถึงนาทีอีกคนก็อ้างว่ามีเรียน พี่ไทเกอร์ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยทำกับเขาแบบนี้มาก่อน แม้ว่าอีกคนจะควงคนใหม่หรือยังไงแต่ก็ไม่เคยทำตัวห่างเหินเขา จีนรู้สึกใจคอไม่ดี เขากลัว...กลัวว่าอีกคนจะทิ้งกัน เพราะวันนี้เป็นวันศุกร์จีนเลยออกมาดื่มแก้เครียดเช่นเคยเพียงแค่วันนี้ฉายเดี่ยวไม่มีเพื่อนสนิทมาด้วย จีนกระดกเหล้าเข้าปากแก้วแล้วแก้วเล่าอย่างไม่สนใจว่าตัวเองจะไหวหรือเปล่า
“อ๊ะ เอาแก้วผมคืนมานะ” จีนพูดขึ้นกับชายหนุ่มปริศนาที่เข้ามาคว้าแก้วของเขาไว้
“ให้ผมเลี้ยงเหล้าคุณนะ” เสียงทุ้มว่าก่อนจะคืนแก้วให้จีนและถือวิสาสะนั่งลงเก้าอี้ข้างๆร่างบาง จีนขมวดคิ้ว
“ทำไม? จะจีบผมเหรอ?” จีนยกยิ้มมุมปาก
“ถ้าใช่ล่ะ?” ร่างสูงว่าพร้อมกับยกยิ้มเช่นเดียวกัน
“เดี๋ยวนะๆ ผมว่าคุณหน้าคุ้นๆ” จีนทำท่าทางนึก
“ผมเดือนคณะบริหารปีที่แล้ว” จีนร้องอ๋อขึ้นมาทันทีเพราะเขารู้สึกคุ้นหน้าอีกคนจริงๆซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นคนดังของมหาวิทยาลัยแน่ๆและก็ใช่จริงๆ
“ผมเวฟ คุณล่ะ?” ร่างสูงแนะนำตัวพร้อมกับถามกลับ
“จีน” จีนตอบสั้นๆก่อนจะรับแก้วเหล้าจากบาร์เทนเนอร์มากระดกดื่ม ยิ่งดึก แอลกอฮอล์ก็เข้าสู่กระแสเลือดมากขึ้น จีนรู้สึกมึนไม่ใช่น้อยเพราะเขาดื่มไปเยอะมาก ร่างบางเริ่มโอนเอียงจนไปซบไปที่ไหล่ของร่างสูงคนข้างๆ เวฟยกยิ้มอย่างชอบใจ ขอาสนใจจีนตั้งแต่เดินเข้ามาและคิดว่ายังไงคืนนี้เขาต้องได้คนน่ารักคนนี้ไปครอบครอง...คิ้วหนาขมวดมุ่นเมื่อหันไปเห็นคนที่คุ้นหนากำลังนั่งซบไหล่ใครบางคนอยู่โดยที่อีกคนก็ใช้มือไล้แก้มใสอย่างชอบใจ แม็กซ์จะไม่อยากยุ่งเลยถ้าคนนั้นไม่ใช่จีน เด็กของเพื่อนเขา
พรึ่บ
ร่างบางเซเข้าไปปะทะอกกว้างของอีกคนทันทีที่โดนดึงลงจากเก้าอี้ จีนปรือตามองอีกคน
“พี่แม็กซ์”
“คุณเป็นใคร มายุ่งอะไรกับจีน” เวฟถามอย่างไม่ชอบใจนักที่ถูกขัดจังหวะ
“มันเด็กเพื่อนกู” แม็กซ์ว่า เวฟร้องเฮอะมาทันที
“ข้ออ้างหรือเปล่าคุณ ผมนั่งมองจีนมาตั้งนานอย่ามาชุบมือเปิบน่า” แม็กซ์มวดคิ้วกับคำพูดของอีกคน คำพูดที่ว่าคืนนี้มันต้องพาอีกคนไปแน่ๆ
“กูไม่ได้อ้าง ถ้าอยากได้มันก็ไปขอเพื่อนกูเอง...ไทเกอร์ เทพพยัคฆ์” แม็กซ์ว่าก่อนจะประคองอีกคนเดินออกไปทันทีท่างกลางความอึ้งของเวฟ เพราะไม่มีใครไม่รู้จักไทเกอร์แต่เขาไม่คิดว่าจีนจะเป็นหนึ่งในเด็กของอีกคนด้วย...แม็กซ์ประคองจีนออกจากผับอย่างหัวเสียในสภาพอ่อนปวกเปียกของอีกคน แม่งมาคนเดียวแต่เสือกดื่มเชี่ยไรนักหนา
“จะพาจีนผมไปไหน” จีนถามเสียงแผ่วเมื่อนั่งอยู่ในรถอีกคน
“บ้านมึงอยู่ไหน กูจะไปส่ง” แม็กซ์ถาม จีนไม่ตอบแต่กลับเอาหัวพิงประตูรถพร้อมมองออกไปนอกหน้าต่าง
“กูถามไม่ได้ยินหรือไง” แม็กซ์ขมวดคิ้ว
“ไม่อยากกลับบ้าน อยากกินเหล้า” จีนว่าเสียงติดยานนิดๆเพราะความเมาแต่เขาก็ไม่ได้เมาถึงขั้นหมดสติไม่รู้เรื่องรู้ราวเพียงแค่สมองสั่งการช้านิดหน่อยและยืนไม่ค่อยตรงเท่าไหร่
“มึงเป็นเชี่ยอะไรจะแดกแต่เหล้า บ้านอยู่ไหนบอกมา” แม็กซ์เริ่มใส่อารมณ์
“พี่ไม่ต้องมาสนใจจีนหรอก คนที่จีนอยากให้สนใจ เขายัง...ฮึก...” อยู่ๆน้ำตาก็ตีตื้นขึ้นมาจนร่างบางพูดไม่ออก เพราะความเสียใจ น้อยใจและฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้จีนเป็นแบบนี้แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เพื่อนกูมันไม่ว่าง” แม็กซ์อ้างไป
“ไม่ว่าง ไม่ว่างอะไรจีนเห็นว่าเขาอยู่กับคนชื่อแอล!” จีนว่าเสียงดังพร้อมมองแม็กซ์อย่างไม่พอใจ
“แล้วไงวะ มันจะอยู่กับใคร มันก็สิทธิ์ของมันไม่ใช่หรือไง” แม็กซ์ขมวดคิ้ว
“ฮึก แต่พี่ไทเกอร์ไม่เคยเป็นแบบนี้...ฮึก มาก่อน เขาไม่ติดต่อจีน ไม่แม้แต่จะ...ฮึก มาเจอหน้ากัน ฮึก เขาเบื่อจีนแล้ว ฮึก จะทิ้งกันแล้ว” จีนว่าพร้อมกับน้ำตาไหลลงมา แม็กซ์เสยผมอย่างหงุดหงิดกับท่าทางของอีกคน
“หยุดร้องกูรำคาญ” แม็กซ์ว่าไม่คิดที่จะปลอบ
“ฮึก พี่ไทเกอร์ทำไมทำกับจีน ฮึก แบบนี้ ฮึก คนใจร้าย ฮึก” แต่จีนก็ยังคงไม่หยุดแถมยังร้องไห้หนักกว่าเดิมจนแม็กซ์หัวเสียหนักกว่าเดิม
“กูบอกให้หยุดร้องไงวะ!” แม็กซ์ตะคอกจนร่างบางสะดุ้ง จีนหันมามองร่างสูงทั้งน้ำตา
“ทำไมต้องตกคอกด้วยเล่า! ฮึก พี่แม้กซ์ก็ใจร้ายไม่ต่างอะไรจากพี่ไท...อื้อออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันทีที่มือหนาคว้าคออีกคนเข้ามาจูบ จีนเบิกตากว้างด้วยความตกใจในการกระทำอันอุกอาจของอีกคน แม็กซ์สอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของอีกคนพร้อมกับเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงจนจีนอ่อนระทวยไปหมดตากลมหลับตาเพื่อรับจูบของอีกคนจนกว่าร่างสูงจะพอใจ
“บ้านมึงอยู่ไหน” หลังจากถอนจูบได้สักพักแม็กซ์ก็ถามขึ้น
“ซอยccc” จีนตอบก่อนที่แม็กซ์จะออกรถไปยังจุดหมายทันที บรรยากาศบนรถตกอยู่ในความเงียบไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น แม็กซ์มองตรงไปข้างหน้าส่วนจีนมองออกนอกกระจกด้านข้างเหมือนว่าทั้งคู่กำลังตกอยู่ในพวังค์ของตัวเอง แม็กซืขับรถมาจนถึงซอยที่อีกคนบอกก่อนที่จีนจะเป็นคนบอกทางเข้าไปข้างในจนรพคันหรูมาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ของร่างบาง
“จีนไปนะ” จีนว่าเสียงแผ่วก่อนจะลงจากรถของอีกคนไป แม็กซ์ไม่ได้พูดอะไรมีเพียงตาคมที่มองตาแผ่นหลังบางจนสุดสายตา เหตุการณ์เมื่อครู่ที่เขาจูบอีกคนเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนั้นเพียงแค่รู้สึกหงุดหงิดที่อีกคนเอาแต่ร้องไห้ พร่ำเพ้อถึงเพื่อนของเขา แม็กซ์เป็นผู้ชายแท้คั่วแต่ผู้หญิงและไม่เคยคิดจะคั่วผู้ชายอาจจะมีมองๆบ้างว่าคนนั้นน่ารัก คนนี้สวยแต่ก็ไม่เคยคิดจะจีบหรืออะไรแต่สำหรับจีน เขายอมรับว่าเขาไม่ค่อยชอบอีกคนเท่าไหร่ เพราะเขาไม่ชอบคนที่ชอบวุ่นวาย ขี้เรียกร้องและเสียงดังหนวกขูซึ่งทุกคนมีทุกอย่าง แต่ก็อดยอมรับไม่ได้ว่าอีกคนน่ารักดี ไม่ว่าเหตุผลที่เขาจูบอีกคนคืออะไร เขาไม่สนใจที่จะหาคำตอบมันเพราะยิ่งหา คำตอบก็จะยิ่งรัดตัว ซึ่งเขาไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่ๆ...จีนเดินเข้ามาในบ้านก็พบว่าบ้านมืดสนิทและเงียบเหมือนไม่มีคนอยู่ แหงแหละ...นักธุรกิจชื่อดังกับคุณหญิงไฮโซคงมีงานอีกตามเคย จีนยอมรับว่าเขาเป็นเด็กมีปัญหา เขาขาดความอบอุ่นทั้งๆที่พ่อแม่ครบไม่ได้กำพร้าเพียงแต่มันก็ภาพเท่านั้น ใครจะรู้ว่านักธุรกิจชื่อดังจะมีบ้านเล็กบ้านน้อยเก็บไว้ ใครจะรู้ว่าคุณหญิงไฮโซจะเลี้ยงเด็กหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกับลูกชาย ไม่มีใครรู้หรอกนอกจากเขา เขาที่ต้องแบกรับทุกสิ่งทุกอย่างไว้คนเดียว...จีนเข้ามาในห้องนอนก่อนจะทิ้งตัวลงนอนบนเตียงกว้างก่อนที่หัวจะนึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ระหว่างเขากับอีกคน ริมฝีปากของอีกคนที่แนบชิดลงมา...
“บ้าๆๆ คิดอะไรของแกฮะจีน” จีนพูดกับตัวเองพร้อมส่ายหัวไปมา จีนกัดปากพร้อมกับยกมือขึ้นมาสัมผัสที่อวัยวะหน้าอกด้านซ้ายที่กำลังเต้นแรงอย่างแปลกๆ
“หยุดเต้นแรงแบบนี้นะ” จีนว่า เขาไม่ชอบอาการนี้เลย ยิ่งเพราะสาเหตุมาจากอีกคนยิ่งไม่ชอบเลย เขาเป็นเด็กของพี่ไทเกอร์นะและพี่ไทเกอร์ก็เป็นเพื่อนกับคนๆนั้น ยิ่งไม่ใหญ่ ยังไงก็ไม่ได้ บางทีเขาอาจจะแค่เสียใจจากพี่ไทเกอร์และอีกคนก็เข้ามาพอดีเลยทำให้รู้สึกแปลกๆ ใช่...มันแค่นั้นและจะไม่มีอะไรมากกว่านั้น
ครืดๆ
เสียงข้อความบางอย่างเข้าทำให้จีนกดเปิดดูก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจกับภาพที่เห็น
‘ได้ข่าวว่าเป็นเด็กพี่ไทเกอร์ทำไมมาจูบกับพี่แม็กซ์ล่ะ จะเล่นทั้งคู่เหรอ’ จีนกำมือแน่นอย่างไม่พอใจกับภาพที่เห็นและรู้ด้วยว่าใครเป็นคนส่งมา แม้ว่าเด็กพี่ไทเกอร์จะเยอะแต่มีคนหนึ่งที่จีนหมั่นไส้และไม่ชอบมากที่สุดนั่นก็คือ...ม่อน เพื่อนร่วมคณะของเขาเอง!
คู่นี้นี่มันยังไง อิๆๆ อยู่ในช่วงสับสนทั้งคู่เนอะ ยังไงก็ฝากติดตามทั้งคู่หลักคู่รองด้วยนะคะ >__<
___จางบิวตี้___
-
คู่นี้น่าปวดหัวดี จีนปล่อยไทเกอร์ไปดีกะแอลเหอะ มาเอาพี่แม็กซ์ดีกว่า เอิ้กๆๆๆ :laugh: :laugh: :laugh:
วันนี้มา 2 เรื่องเลย คนเขียนน่ารักที่สุดอ่ะ :mew1: :mew1: :mew1:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เด็กในสต้อกเยอะขนาดนี้ ต่อไปคงปวดหัวน่าดูเลย
-
Tiger 8
พอมาถึงร้านอาหารไทเกอร์ก็หน้าหงิกหน้างอทันที ในขณะที่เจมส์ก็พยายามตักโน่นตักนี่เอาใจแอล แอลได้แต่ทำหน้ากระอักกระอ่วนอย่างไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดีทำได้เพียงยิ้มแห้งๆรับเวลาเจมส์ตักนั่นตักนี่ให้เท่านั้น
“ไมไม่แดกวะ” เจทส์ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทนั่งนิ่ง
“กูไม่ค่อยหิว” ไทเกอร์ว่า
“หรือว่ามึงมีนัดกับเด็กวะ? ถ้ามีไปก่อนก็ได้นะเว้ย เดี๋ยวแอลกูไปส่งเอง ไม่ต้องห่วง” เจมส์ว่า ส่วนหนึ่งก็อยากอยู่กับแอลแบบสองต่อสองนั่นแหละแต่ตอนชวนก็กลัวว่าแอลจะไม่มาเลยเอาไทเกอร์ที่ถือว่าเป็นเพื่อนเก่ามาด้วยเพราะน่าจะไม่ดูรุกหนักจนเกินไป
“กูไม่มี” ไทเกอร์ตอบทันที บรรยากาศอันน่าอึดอัดในร้านอาหารผ่านไปแต่ก็ยังไม่จบเมื่อเจมส์ชวนแอลไปร้านหนังสือเพื่อหาซื้อหนังสืออ่านเพราะคิดว่าแอลน่าจะเป็นคนชอบแนวนั้น แอลตกปากรับคำเพราะเขาเองก็ชอบอ่านหนังสือต่างจากอีกคนไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้ก็คงจะไม่ชอบอ่านหนังสือเหมือนเคย สมัยเคยคบกันจำได้ว่าเขาเคยโดนไทเกอร์บ่นอุบอิบทุกครั้งเวลาไปร้านหนังสือเพราะเขาค่อนข้างเลือกหนังสือนาน แอลส่ายหัวไปมาเมื่ออยู่ๆก็นึกถึงเรื่องในอดีต เรื่องที่ไม่ว่ายังไงเขาสองคนก็ไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิม
“แอลจะดูหนังสืออะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า” เจมส์ถามขึ้น
“อืม...ยังไม่รู้เลย เดินดูก่อนละกัน” แอลว่า ซึ่งเจมส์ก็ยิ้มรับแล้วเดินแยกไปไม่ได้ตั้งใจจะเดินตามอีกคนทุกฝีก้าวเพราะถ้าเป็นแบบนั้นแอลคงอึดอัดใจและคงไม่อยากมากับเขาอีก พอคนสองเขาแยกทางกันเข้าร้านหนังสือไทเกอร์ผู้ที่ไม่ชอบอ่านหนังสือก็ยืนนิ่งอยู่หน้าร้านสักแปบก่อนจะเดินเข้าไปทางที่แอลเดินไป
“อาหารฝรั่งเศสนี่หน่า” แอลพูดขึ้นเมื่อเห็นปกหนังสือสอนทำอาหารซึ่งเป็นอาหารฝรั่งเศสที่เขาตั้งใจจะเรียนรู้ มือบางหยิบหนังสือเล่มดังกล่าวขึ้นมาเปิดอ่าน ตากลมเป็นประกายพร้อมกับมุมปากบางที่เผยยิ้มเมื่อเห็นอาหารหน้าตาน่ากินมากมายพร้อมกับวิธีทำอย่างละเอียดโดยไม่ได้ทันสังเกตว่ามีสายตาคมจากตู้หนังสืออีกฝั่งกำลังมองมาที่ตัวเอง ไทเกอร์มองแอลที่กำลังสนอกสนใจหนังสือในมือพอเห็นหน้าปกความทรงจำบางอย่างก็ย้อนเข้ามา...3ปีก่อนที่ร้านหนังสือ...
“ถ้าเราเรียนทำอาหารไทเกอร์ว่าดีมั้ย” เสียงหวานถามขึ้นพร้อมกับหยิบหนังสือเกี่ยวกับสอนทำอาหารขึ้นมา
“ชอบหรือไง?”
“ชอบสิ แม่เราทำอาหารเก่งและอร่อย เราอยากเป็นแบบแม่ ไทเกอร์ว่าเราจะทำได้มั้ย” แอลถาม ไทเกอร์ทำหน้าครุ่นคิด
“ทอดไข่ให้ไม่ไหม้ก่อนดีมั้ย” ไทเกอร์ว่าขำๆ แอลหน้าหงิกหน้างอทันที ปากบางเชิดขึ้นอย่างงอนๆ
“ชิ ดูถูกเราไปเถอะ ถ้าเราทำอาหารเก่ง ทำอาหารอร่อยขึ้นมา อย่ามาขอให้เราทำให้กินทุกวันละกัน” แอลว่า
“หึๆ แล้วถ้าให้ทำให้กินทุกวันจะทำมั้ยล่ะ” ไทเกอร์ถาม แอลยิ้มๆก่อนจะเอนตัวเองไปพิงอีกคนที่ยืนซ้อนข้างหลัง
“ไม่ทำให้แฟนกินจะทำให้ใครกินล่ะ”…
“อ๊ะ” เสียงของแอลดังขึ้นทำให้ไทเกอร์หลุดจากพวังทันที ตาคมเดือดดาดขึ้นมาทันทีกับภาพที่เห็น ภาพที่บางของแอลที่กำลังถูกมือหนาของเจมส์จับเอาไว้
“ขอบใจนะเจมส์” แอลว่าหลังจากที่เขาเกือบล้มเพราะเขย่งหยิบหนังสือจากชั้นบนสุดของชั้นแต่เพราะส่วนสูงที่ไม่มากของตัวเองทำให้พอมือเกี่ยวหนังสือได้แล้วก็ทรงตัวไม่ค่อยอยู่
“อยากได้หนังสือชั้นสูงๆทำไมไม่เรียกพนักงานล่ะ” เจมส์ว่าแต่มือหนาก็ยังคงไม่ปล่อยจากเอวบาง
“ขี้เกียจเดินไปตามน่ะ...เอ่อ...” แอลว่าก่อนจะขยับตัวออกจากมือหนาของอีกคน เจมส์ยกมือมาเกาหัวแก้เก้อแต่ก็ยิ้มๆ
“เลือกหนังสือกันได้หรือยัง” ไทเกอร์พูดขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาหาแอลและเจมส์
“กูได้ละและเหมือนแอลก็จะได้แล้วใช่มั้ยแอล” เจมส์หันไปถามร่างบาง แอลพยักหน้ารับ
“ก็ดี” ไทเกอร์ว่าก่อนจะเดินนำไปที่หน้าร้าน เจมส์ทำท่าอาสาจะจ่ายเงินค่าหนังสือให้แอลแต่ร่างบางไม่ยอมเถียงกันไปเถียงกันมาจนไทเกอร์รู้สึกหงุดหงิดใจในท่าทางของคนสองคนที่ดูเหมือนคู่เดทที่มาเดทกันแล้วซื้อนั่นซื้อนี่ให้กันทำให้ร่างสูงวางการ์ดดำของตัวเองที่เคาน์เตอร์ทันที
“ทั้งสามเล่ม” เสียงทุ้มว่า พนักงานคิดเงินพยักหน้ารับก่อนจะคิดเงินหนังสือของแอลสองเล่มและของเจมส์หนึ่งเล่ม
“เสี่ยเหรอวะ” เจมส์แซวขึ้นหลังจากที่ออกจากร้านหนังสือ
“เปล่า จ่ายคืนมาด้วยมึงน่ะ” ไทเกอร์ว่า เจมส์หัวเราะกับคำพูดของเพื่อน
“เออๆ กุก็นึกว่าใจดี...แอล แอลจะกลับเลยหรือเปล่า เราจะได้ไปส่ง” เจมส์หันไปถามแอลที่เดินอีกข้างของตัวเอง
“เดี๋ยวกูไปส่งเอง” ไม่ทันที่แอลจะตอบไทเกอร์ก็พูดขึ้น
“เอางั้นเหรอวะ? แอลว่าไง” เจมส์ถาม แอลอึกอักแต่พอตากลมสบเข้ากับตาคมที่มีแววบังคับทำให้ต้องพยักหน้ารับ
“เดี๋ยวให้ไทเกอร์ไปส่งเราก็ได้” เจมส์พยักหน้ารับก่อนจะบอกลาแต่ก็ไม่วายบอกให้แอลส่งไลน์หาด้วยเมื่อถึงบ้าน ไทเกอร์มองอย่างไม่สบอารมณ์นักแต่ก็ได้แต่นิ่งจนเจมส์เดินไปลับตา
“โอ๊ย เราเจ็บนะ” แอลร้องขึ้นมาทันทีที่มือหนาจับเข้าที่ข้อมือของเขาแล้วบีบอย่างแรง
“ถ้าเจ็บก็ตามกูมาดีๆ” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับพาอีกคนมาที่โรงจอดรถแล้วให้อีกคนขึ้นรถฝั่งข้างคนขับไป แอลมองท่าทางของอีกคนอย่างหวั่นใจเพราะคาดเดาอารมณ์ของร่างสูงไม่ค่อยออก รู้ว่าไม่พอใจแต่ไม่รู้ว่าไม่พอใจอะไร
“ไทเกอร์เราจะกลับบ้าน” แอลพูดขึ้นเมื่อรถยนต์คันหรมุ่งหน้าไปในทางที่ใช่ทางกลับบ้านของเขา ไทเกอร์เงียบไม่ตอบทำให้แอลไม่กล้าทักท้วงอะไรต่อ รถยนต์คันหรูมาจอดที่หน้าคอนโดหรูที่แอลจำได้ดีเพราะเป็นสถานที่ที่เขากับอีกคนลึกซึ้งกัน แอลเดินตามไทเกอร์เข้ามาแต่โดยดีจนเข้ามาในห้องหรู
“ชอบมันหรือไง” เสียงทุ้มถามขึ้น
“ใครเหรอ?” แอลทำหน้างง
“ก็ไอ้เจมส์ไง หรือว่ามีคนจีบเยอะจนจำไม่ได้ฮะ!” ไทเกอร์ว่าเสียงดัง
“ไม่ใช่แบบนั้น” แอลว่า
“เฮอะ แล้วไงตกลงชอบมันใช่มั้ยถึงได้ไปไหนมาไหนกับมัน” ไทเกอร์ว่า
“เจมส์เป็นเพื่อน” แอลตอบ
“เพื่อนพ่องมึงหรือไงที่มองมึงจนแทบจะเอามึงแบบนั้นน่ะ!!” ไทเกอร์ตะคอกจนแอลสะดุ้ง
“แล้วทำไมไทเกอร์ต้องหงุดหงิด ถ้าเจมส์จะจีบเรา” แอลถามอย่างไม่เข้าใจ ตากลมมองที่ตาคมสั่นระริก
“กู...” ไทเกอร์ขมวดคิ้ว
“ช่างเถอะ เราว่าเรากลับดีกว่าเย็นมากแล้ว” แอลว่าทำท่าจะออกจากห้องของอีกคนแต่ไทเกอร์ไม่ยอมมือหนากระชากร่างบางอย่างแรงจนร่างบางเซมาปะทะแผงอกกว้าง
“ใครให้มึงกลับฮะ!”
“แต่เราต้องกลับไปดูแลยาย” แอลว่า
“ดูแลยายหรือกลับไปส่งไลน์คุยกับไอ้เจมส์ฮะ เอาโทรศัพท์มึงมาเดี่ยวนี้” ไทเกอร์ว่าพร้อมหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าของแอลมาทันที แอลทำท่าจะแย่งคืนแต่ไทเกอร์ไม่ยอม มือหนากดเข้าโปรแกรมสีเขียวทันทีแต่กลับกลายเป็นว่าอีกคนตั้งรหัสเอาไว้
“รหัสอะไร” ไทเกอร์ถามเสียงเข้ม แอลไม่ตอบ
“กูถามว่ารหัสอะไร” ไทเกอร์ถามย้ำ
“วัน...” แอลกัดปาก
“วันเชี่ยไรวะ”
“วันที่กับเดือนเราคบกัน” ไทเกอร์ชะงักไปทันทีกับคำตอบของอีกคน มือหนากดวันที่และเดือนที่ว่าลงไปก็สามารถเข้าโปรแกรมแชทสีเขียวได้จริงๆ มือหนาเลื่อนดูแชทก็เห็นว่ามีคุยกับเพื่อนของเขา มือหนากดเข้าไปอ่านทันทีก่อนจะกำโทรศัพท์แน่น
“นี่เหรอที่มึงบอกเพื่อนน่ะ นี่เหรอที่มึงไม่รู้ว่ามันจีบน่ะ!” ไทเกอร์ว่าเสียงดังเมื่อเห็นว่าเพื่อนของเขารุกอีกคนแค่ไหนทั้งคำหวาน ทั้งคำหยอดซึ่งร้อยทั้งร้อยก็ต้องหลงทั้งนั้น เขารู้จักกับเจมส์มาตั้งแต่ปี1และก็รู้นิสัยสันดานกันดีว่ามันม่อเก่งแค่ไหน
“แต่เราไม่ได้คิดอะไรกับเจมส์นี่” แอลเถียงกลับมา
“มึงไม่คิดแต่มันคิด!”
“ใครจะคิดอะไรแล้วทำไมไทเกอร์ต้องทำเหมือนหึงเราล่ะ” แอลว่ากลับมาทำเอาไทเกอร์ชะงักทันที ตาคมมีแววสั่นนิดๆก่อนจะกลับมาเรียบนิ่งเหมือนเดิม
“ใครหึง? กูเนี่ยนะหึงมึง?” ไทเกอร์กลั้วลิ้นในปาก
“...” แอลนิ่ง
“สำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่า กูไม่หึงของตายที่นอนให้กูเอาง่ายๆแบบมึงหรอก!”
เกลียดๆๆๆ เกลียดคูณ10!!! ด่าได้แต่อย่าแรงค่ะเก็บไว้ด่าแรงๆตอนหน้า 555555
___จางบิวตี้___
-
นั่นนปากเหรออ :z6: :beat: :angry2:
-
เดี๋ยวถีบปากแตก ไทเกอร์แม่งปากหมา :m16: :z6:
แอลเอ้ยยยย
-
เฮ้อออ ปากไทเกอร์เนี่ยนะ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
เมื่อไหร่จะเจอฉากหวานในตอนของจีนซะที :serius2: :serius2: :serius2:
-
ไม่มีอะไรมาก แค่อยากทำแบบนี้กับไทเกอร์
:z6: :z6: :z6:
-
ต้องแจกอิโมนี้ให้อิไทเกอร์อีกกี่ตอน :z6:
ดูวันวานแล้วหวานมุ้งมิ้งกันมาก
แล้วดูตอนนี้ซิ โอ้ยยยยยๆๆๆๆ
อยากให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมเร็ว
แต่ดูแล้วคงยาก ถ้ายังไม่ฟังใครใช้แต่อารมณ์แบบนี้ก็คงอีกนาน :z3:
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
ปากหมาปากเสียทำน้องแอลเสียใจตลอด
-
กรี๊ดดดดดดเกลียดแรงค่ะ :mew2:
-
ใจร้ายที่สุดดดดดดดด ตีๆๆๆๆๆๆ
จะจับน้องแอลใส่พานถวายเจมส์แล้วนะ
-
ติดหนึบเลยสนุกมากๆๆ เรื่องนี้จะมีรวมเล่มตีพิมพ์ไหมอยากได้เก็บไว้ :katai2-1:
-
Tiger 9
“สำคัญตัวเองผิดไปหรือเปล่า กูไม่หึงของตายที่นอนให้กูเอาง่ายๆแบบมึงหรอก!” แอลชะงักไปทันทีกับคำพูดของอีกคน ตากลมร้อนผ่าวไปหมดแต่แอลก็พยายามสะกดกั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลลงมา
“ถ้าไทเกอร์คิดแบบนั้นเราก็คงพูดอะไรไม่ได้” แอลว่าพร้อมกับพยายามขืนตัวเองออกจากอีกคนแต่ไทเกอร์ไม่ยอม มือหนารั้งเอวอีกคนเข้าไปใกล้จนแทบจะรวมร่าง แอลตาสั่นระริกกับกระทำของอีกคน
“ไทเกอร์จะทำอะไร” แอลถามเสียงสั่น ตมกลมยังคงหน่วงคลอไปด้วยน้ำตา
“ทำไม? จะร้องไห้? ร้องเพราะกูบอกไม่หึงหรือร้องเพราะกูด่ามึงว่าง่าย?” ไทเกอร์ถามพร้อมกับยิ้มเยาะมุมปาก แอลไม่ตอบและก็ไม่สบตาอีกคน
“แต่มึงมันง่ายจริงๆนั่นแหละ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือแต่ก่อนก็ตาม” ไทเกอร์ว่า แอลน้ำตาไหลลงมาทันที ตากลมมองคนตรงหน้าอย่างตัดพ้อรู้สึกเสียใจในคำพูดที่เอาเรื่องในอดีตมาปะปน เขาอาจจะง่ายจริงๆก็ได้แต่ก็ง่ายเพราะรักไม่ใช่หรือไง แม้ว่าพยายามบอกตัวเองว่าเป็นได้แค่เพื่อนก็พอใจแล้วแต่ลึกๆพอโดนอีกคนสัมผัสร่างกายก็โอนอ่อนไปหมด ร่างกายตอบสนองอีกคนอย่างคุ้นเคยแม้ว่าจะผ่านมาสามปีแล้วก็ตาม
“ถ้าไทเกอร์คิดแบบนั้นเราก็คงห้ามความคิดไทเกอร์ไม่ได้” แอลว่าเสียงแหบพร่าที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ไทเกอร์รู้สึกใจกระตุกกับคำพูดและสีหน้าของอีกคนแต่ก็พยายามบอกกับตัวเองเอาไว้ว่าสิ่งที่เขาทำมันถูกแล้ว มันสมควรที่อีกคนจะได้รับ!
“ก็ดี ไหนๆมึงก็ง่ายแล้วนอนกับกูอีกสักครั้งจะเป็นไรไป” แอลทำตาโตทันทีแต่ไม่ทันได้ทักท้วงปากบางก็ถูกอีกคนบดเบียดจูบลงมาทันที แอลร้องอื้ออึงในลำคอให้อีกคนปล่อยแต่กลับกลายเป็นว่าเป็นการเปิดปากให้อีกคนได้สอดแทรกลิ้นเข้ามา ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงและอ่อนหวานไปในตัว แอลที่ดิ้นขลุกขลักในตอนแรกก็นิ่งงันยอมรับจูบของอีกคนแต่โดยดี
พลั้ก
ตุบ
ร่างบางถูกผลักลงโซฟาพร้อมกับร่างสูงที่ขึ้นคร่อม แอลพยายามร้องห้ามแต่ปากหนาก็บดเบียดลงมาอีกครั้ง มือหนาลูบไล้ไปทั่วร่างกายของแอลก่อนจะปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของอีกคนออกอย่างชำนาญ
“อื้อออ” แอลครางในลำคอเมื่อปากหนาเลื่อนลงมาตีตราที่ลำคอขาวก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ไหปลาร้าและยอดอกสีชมพู
“อ๊ะ” แอลสะดุ้งจนแผ่นหลังไม่ติดเบาะเมื่อลิ้นหนาแตะเข้าที่ยอดอก ตากลมปรือมองอีกคนเป็นเชิงเว้าวอนให้หยุดแต่ไทเกอร์กลับมองว่ามันช่างเรียกร้องไม่น้อย
“ไท...เกอร์...ยะ...อย่า” แอลเรียกอีกคนด้วยความยากลำบากเพราะความเสียวซ่านไปหมดในช่องท้อง ยิ่งลิ้นหนาละเลงเข้ากับยอดอกและดูดจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบก็ยิ่งยากต่อการควบคุม
“กูแข็งขนาดนี้แล้วคิดว่าห้ามได้หรือไง” ไทเกอร์ว่าก่อนจะจับมือบางมาจับที่แก่นกายภายในร่มผ้าของตัวเองซึ่งแอลก็รับรู้ถึงความแข็งขืนของมันได้ดีทำให้ใบหน้าใสแดงก่ำ
“แต่...อื้อออออ” ไม่ทันจะได้ทักท้วงปากบางก็ถูกจูบปิดปากอีกครั้ง มือหนาถอดเสื้อผ้าของร่างบางใต้ร่างจนร่างกายเปลือยเปล่าพร้อมกับถอดของตัวเองออก มือหนาจับขาเรียวพาดบ่าก่อนจะค่อยๆใช้นิ้วสอดเข้าไปในช่องทางของอีกคน
“อ๊ะ” แอลร้องออกมาเพราะความรู้สึกตึงแน่นในช่องทางนั้น
“อย่าเกร็ง” ไทเกอร์ว่า แอลพยายามผ่อนคลายทำให้ไทเกอร์สอดนิ้วที่สองและสามเข้าไปได้
“อ๊ะ...อ๊า” แอลร้องออกมาเมื่อนิ้วยาวของอีกคนดันไปถูกจุดเสียวภายใน ไทเกอร์กระตุกยิ้มกับปฏิกิริยาของอีกคนไม่วายแกล้งกระแทกนิ้วใส่หลายครั้งจนแอลครางเสียงกระเส่า
“ชอบสินะ” ไทเกอร์ว่าพร้อมมองอีกคนอย่างเยาะๆ แอลทำท่าจะปฏิเสธแต่อีกคนก็กดนิ้วลงไปอีกจนแอลต้องร้องออกมา รู้สึกสมเพชตัวเองไม่ใช่น้อยที่ไม่สามารถปฏิเสธสัมผัสของอีกคนและต่อต้านความต้องการของร่างกายได้ ทำได้เพียงนอนอ้าขาและร้องครางเท่านั้น พอคิดได้แบบไหนน้ำตาก็พาลไหลมาเสียดื้อๆจนไทเกอร์ขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ
“เป็นเชี่ยไร” ไทเกอร์ถามขึ้น แอลส่ายหน้า
“หรือว่าเสียใจที่ต้องเอากับกู เพราะกูไม่ใช่ไอ้เจมส์หรือไง!” ไทเกอร์ว่าอย่างไม่พอใจ มือหนาถอดมือออกจากช่องทางอีกคนด้วยอารมณ์คุกกรุ่น
“ไม่เกี่ยวกับเจมส์ ฮึก” แอลว่า
“แล้วร้องทำไมฮะ” ไทเกอร์ว่าอย่างไม่สบอารมณ์ รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาทันทีที่เห็นน้ำตาของอีกคนทั้งๆที่ควรจะดีใจที่ได้เห็นมัน น้ำตาที่เกิดจาการกระทำของเขา
“ฮึก ถ้าไทเกอร์จะทำก็อย่าถามเราเลย ฮึก เรามันง่าย เรายอมไทเกอร์ตลอดแหละ” แอลว่าแต่ก็ไม่วายร้องไห้ออกมาอยู่ดี ไทเกอร์ลุกออกจากตัวอีกคนด้วยความหัวเสียทำท่าจะคว้าเสื้อผ้ามาใส่แต่แอลก็ถามขึ้น
“ไทเกอร์จะไปไหน”
“หมดอารมณ์ กูจะไปลงกับคนอื่น” ไทเกอร์ว่าเสียงเรียบพร้อมกับหยิบบ็อกเซอขึ้นมาแต่แอลก็รีบคว้าไว้แล้วโยนไปอีกทาง
“ฮึก ทำไมต้องทำกับคนอื่น” แอลถาม ในใจก็เจ็บไปหมดเพียงแค่คิดว่าอีกคนจะไปทำแบบนี้กับใครทั้งที่ก็รู้กิตติศัพท์ของอีกคนดีว่าโชกโชนแค่ไหน
“แล้วทำไมถึงทำกับคนอื่นไม่ได้” ไทเกอร์ถาม แอลหลบสายตาอีกคนที่มองมา ตากลมสั่นระริกมือบางยังคงจับต้นแขนของอีกคนเอาไว้แต่ก็ไม่มีคำพูดใดๆออกมาจากปากบาง
“หรือมึงอยาก? เลยอยากให้กูสงเคราะห์?” ไทเกอร์กระตุกยิ้ม แอลน้ำตาไหลกับคำถามของอีกคนแต่กลับพยักหน้ารับ เขาทำได้แค่เพียงรั้งอีกคนไม่ให้ออกไปไม่ว่าอีกคนจะมองมันแบบไหนเขาก็ยอม เพียงแค่ทำกับเขา อย่าไปทำกับคนอื่นก็พอ ไทเกอร์พึงพอใจกับคำตอบของร่างบาง ปากหนาประกบจูบอีกคนอีกครั้งก่อนจะอุ้มแอลท่าเจ้าสาวเข้าไปในห้องนอนทั้งๆที่ปากยังไม่ห่างออกจากกัน แผ่นหลังบางแตะเข้าที่เตียงนอนก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อม ไทเกอร์มองหน้าแอลนิดๆก่อนจะประกบจูบลงมาอีกครั้งพร้อมกับจับแก่นกายตัวเองดันเข้าไป
“อื้ออออออ” แอลครางในลำคอเพราะความเจ็บเมื่อมีบางอย่างสอดใส่เข้ามา แอลพยายามผ่อนคลายเพื่อที่ตัวเองจะได้ไม่เจ็บและอีกคนจะได้ไม่อึดอัด
“อื้มมมม” ไทเกอร์ครางในลำคออย่างพึงพอใจก่อนจะค่อยๆขยับสะโพก มือหนาจับขาเรียวพาดบ่าก่อนจะกระแทกสะโพกเป็นจังหวะ จากจังหวะเชื่องช้าค่อยๆเร็วขึ้นจนแอลแอ่นเอวรับแทบไม่ทัน เสียงหวานครางรับกับเสียงเนื้อกระแทกเนื้ออีกทั้งยังมีเสียงเตียงนอนดังเอี๊ยดอ๊าดเพราะแรงโถมของร่างสูง ฟังดูหยาบโลนแต่ก็ดูเร้าอารมณ์ไม่น้อย
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊า” แอลครางไม่ขาดปากเพราะความเสียวซ่าน มือหนาจับอีกคนนอนตะแคงซ้ายก่อนจะจับขาเรียวข้างขวามาพาดบ่าแล้วกระแทกตัวอย่างแรงจนแอลต้องกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียว ไทเกอณืกระแทกสะโพกรัวเมื่อใกล้ถึงปลายทางก่อนที่จะกระแทกสะโพกแรงๆอีกสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยออกมา
“อ๊า!!” น้ำขาวขุ่นที่ปลดปล่อยออกมาจนเต็มช่องทางของร่างบางไหลย้อนออกมาทันที ไทเกอร์มองร่างบางที่นอนหอบหนักเพราความเหนื่อยก่อนจะจับอีกคนพลิกขึ้นมานั่งคร่อมตัวเอง
“ไทเกอร์” แอลเรียกอีกคน
“กูเหนื่อย ตามึงแล้ว” ไทเกอร์ว่า แอลนั่งกัดปากอย่างไม่กล้าไม่ใช่ว่าไม่เคยออนท็อปให้อีกคนแต่นั่นมันนานมาแล้วและสถานะของเราสองคนตอนนั้นก็ไม่ใช่แบบนี้
“แต่เรา...”
“อย่าลีลา แต่ก่อนก็เคยทำ มึงจะอะไรนักหนา” ไทเกอร์ว่าติดหงุดหงิด แอลกัดปากก่อนจะค่อยๆหย่อนตัวทับแก่นกายของอีกคนจนมิดด้าม ไทเกอร์สูดปากเพราะความเสียวก่อนจะแกล้งกระแทกสะโพกสวนไปจนแอลร้องครางลั่น
“อื้ออออ อย่าแกล้งเราสิ” แอลว่า ไทเกอร์หัวเราะหึๆในลำคอ
“มึงมันน่าแกล้ง” แอลมองหน้าอีกคนด้วยความรู้สึกหัวใจเต้นแรง เพียงแค่รอยยิ้มมุมปาก รอยยิ้มที่ไม่ได้แสยะยิ้มของอีกคนมันมีให้เขาบ้างแล้วเหรอ
“ขยับดิ” ไทเกอร์สั่ง แอลค่อยๆยกตัวขึ้นลงโดยที่มือบางก็ท้าวหน้าอกแกร่งของอีกคนเอาไว้ ก่อนที่เสียงครางระงมดังขึ้นอีกครั้ง...และอีกครั้ง จนกว่าไทเกอร์จะพอใจ...แอลลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นเข็มนาฬิกาชี้ว่าเที่ยงคืน เขาเป็นพวกนอนทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำไม่ค่อยได้เพราะรู้สึกเหนียวตัวเลยตื่นขึ้นมา
“อ๊ะ” แอลร้องออกมาเบาๆเมื่อรู้สึกเจ็บขณะที่ขยับตัวจะลงจากเตียง
“จะไปไหน” ไทเกอร์ที่นอนอยู่ข้างๆลืมตาขึ้นมาแล้วถามขึ้นทันที
“เราอยากอาบน้ำ” แอลว่า
“มึงจะอาบทำไม เช้าค่อยอาบทีเดียว” ไทเกอร์ว่าอย่างหงุดหงิด
“แต่ว่าเรานอนทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำไม่ได้” แอลว่าเสียงอ่อย ไทเกอร์ยีผมตัวเองจนยุ่งกับความเรื่องมากของอีกคนก่อนจะอุ้มร่างบางท่าเจ้าสาวมาวางที่อ่างอาบน้ำในห้องน้ำ
“มึงนี่กี่ปีๆก็ไม่เปลี่ยน จะอะไรนักหนาวะแค่นอนโดยไม่อาบน้ำ” ไทเกอร์ว่าเชิงบ่นๆแต่หารู้ไม่ว่าคำบ่นนั้นทำอีกคนหัวใจพองโตแค่ไหน
“ใช่...เรา...ไม่ว่าจะกี่ปีๆก็ไม่เปลี่ยน” แอลว่าเสียงแผ่วแต่ไทเกอร์ก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน มือหนาที่กำลังจะเปิดก็อกชะงักทันทีก่อนที่ตาคมจะหันมามองร่างบางที่นั่งก้มหน้าอยู่ก่อนจะพูดขึ้น
“แต่มึงรู้มั้ยว่ากูน่ะ...เปลี่ยนไปแล้ว”
ทำร้ายร่างกายน้องไม่พอยังทำร้ายจิตใจน้องอีก ฮือออออออ T^T คืออย่าด่าน้องแอลว่าโง่อะไรแบบนี้เลยนะ คือนางรักของนาง นางยอมได้หมดแหละ ถ้าจะด่าด่าไทเกอร์เลยค่ะ ด่ารัวๆๆๆ 555555
___จางบิวตี้___
-
หงุดหงิดไทเกอร์ที่ไม่ยอมฟัง
หงุดหงิดแอลที่ไม่ยอมพูด
หงุดหงิดคนเขียนที่ไม่เขียนเหตุผล อดีต สักที
:angry2: :angry2: :angry2:
อินจัด 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
เฮ้อออ สงสารแอล
-
อ่านแล้วอิน
แอลก็ยอมง่ายเกินไป......
ไทเกอร์ก็ยึดแต่ความคิดตัวเองเป็นหลัก......
คู่นี้ อ่านตอนนี้แล้วให้อารมณ์น่าหงุดหงิดกับพฤติกรรมแบบนี้ ทั้งคู่เลย
-
โอ๊ยยยยยยย :ling2: :ling2: :ling1: :ling1:
-
โถน้องแอล โอ๋ๆนะลูก
ไทเกอร์ใจร้ายอีกละ พูดกะน้องดีๆน้องก็ยอมแล้ว
-
พี่น้องครอบครัวนี้เป็นอย่างนี้ทุกคนเลยค่ะ
ทำนางเอกเสียใจร้องไห้ทุกเรื่องเลยอะ
สมกับเป็นพี่น้องกันจริงๆ อิไทเกอร์หนักกว่าหน่อย
สงสารแอล แล้วก็สงสารไทเกอร์ นางคงเจ็บมามากอะ
-
สงสารแอล
มีตอนไทเกอร์โดนเอาคืนบ้างไหมอ่ะ
-
สงสารแอล
-
สงสารแอล :sad4: กรี๊ดดดดดดดโหดร้ายไปแล้ว :mew2:
-
สงสารแอล รู้ว่ารักของนางมาก แต่หนูควรจะรักตัวเองมากกว่านะหนูแอล
-
Tiger 4
( Max x Jeen )
“ต้องการอะไร!!” จีนถามเสียงดัง ทำให้ม่อนที่กำลังนั่งติวหนังสือกับกลุ่มเพื่อนเงยหน้าขึ้นมามอง ใบหน้าขาวใส ติดหวานไม่แพ้จีนทำหน้างุนงงพร้อมถามกลับอย่างใสซื่อ
“จีนพูดถึงอะไรเหรอ?”
“อย่ามาตอแห- เรื่องข้อความเมื่อคืนไง” จีนว่าอย่างไม่พอใจ
“ทำไมต้องด่าม่อนด้วยล่ะ ม่อนก็พูดกับนายดีๆ” เพื่อนของม่อนคนหนึ่งพูดขึ้น
“นั่นสิ อยู่ๆก็เข้ามาหาเรื่อง” เพื่อนของม่อนอีกคนว่าบ้าง
“อย่าเสือก!” จีนว่า ทำให้เพื่อนสองคนของม่อนเงียบกริบทันที ใครๆก็รู้ว่ากลุ่มนี้ลูกคุณหนูกันขนาดไหน เรื่องมีปากมีเสียงน่ะไม่มีทางเสียหรอก
“ใจเย็นๆนะจีน เราว่าเราคงอยากคุยกับเราส่วนตัว” ม่อนว่าก่อนจะลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินนำจีนไปยังหลังตึก ก่อนที่ใบหน้าใสซื่อดูไม่มีพิษสงอะไรจะเปลี่ยนไป
“หัวร้อนจนต้องมาหากันถึงที่เลยสินะ” ม่อนถามขึ้น
“เฮอะ แกนี่มันใส่หน้ากากกี่ชั้นกันแน่” จีนว่า ม่อนยกยิ้มมุมปาก
“ก็หลายชั้นเลยล่ะ” จีนเบะปากใส่
“แต่คงไม่เหมือนแกที่...” ม่อนลากเสียง
“ที่อะไร!”
“ก็รู้อยู่แก่ใจไม่ใช่หรือไง เป็นเด็กของพี่ไทเกอร์แต่กลับไปจูบกับพี่แม็กซ์ ควบสองเหรอ? คงไม่ดีหรอกมั้ง” ม่อนยกยิ้มมุมปาก
“ฉันกับพี่แม็กซ์ไม่มีอะไรทั้งนั้น อย่าคิดว่าจะเอาเรื่องนี้มาขู่แล้วเอาพี่ไทเกอร์ไป!” จีนว่าอย่างไม่พอใจ
“หึๆ ได้ไม่ได้เดี๋ยวรู้กัน” ม่อนกรีดยิ้มก่อนจะเดินชนไหล่จีนกลับไป จีนกำมือแน่นมองแผ่นหลังของอีกคนด้วยความไม่พอใจ เขากับม่อนคือศัตรูกันเรื่องนี้ใครๆก็รู้ดี เขาแข่งกันเรียน แข่งกันทำกิจกรรม ทำทุกอย่างเพื่อจะเป็นที่ยอมรับแต่เป็นเพราะเขาเป็นคนใจร้อน ขี้โวยวายทำให้ภาพลักษณ์ของเขาขี้วีน ชอบหาเรื่องไม่เหมือนกับอีกคนที่ใส่หน้ากากปกปิดตัวตนอย่างแนบเนียนจนใครๆก็มองว่าน่ารัก ใสซื่อ เฮอะ!...พอเลิกเรียนจีนก็รีบมาหาไทเกอร์ที่คณะทันที เขาไม่สามารถคาดเดาได้หรอกว่าม่อนจะบอกกับพี่ไทเกอร์ยังไงแต่อย่างน้อยเขาก็ต้องอธิบาย เขากับพี่แม็กซ์ไม่มีอะไรทั้งนั้น เรื่องวันนั้นมันก็แค่...เขาเมาและพี่แม็กซ์โมโหเขาก็เท่านั้น แต่รอแล้วรอเล่าจีนก็ยังไม่เห็นไทเกอร์เดินออกมาเสียทีก็กำลังจะเดินเข้าไปในตึกแต่มีปีหนึ่งคณะวิศวะคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาจีนเสียก่อน
“จีนใช่มั้ย พี่ไทเกอร์ให้ไปหาหลังตึก” จีนพยักหน้ารับแม้จะงุนงงนิดๆที่พี่ไทเกอร์รู้ว่าเขามายังให้ไปหาหลังตึกแทนที่จะเป็นในห้องช็อปเหมือนแต่ก่อน ขาเรียวพาตัวเองมายังหลังตึกซึ่งในช่วงเย็นแบบนี้ก็เงียบสงบ ไม่มีผู้คนพลุกพล่าน จีนมองหาไทเกอร์แต่ก็พบกับความว่างเปล่าทำให้ร่างบางตัดสินใจจะเดินกลับแต่...
“ม่อน” จีนขมวดคิ้วที่เห็นอีกคน
“เตรียมมาแก้ตัวกับพี่ไทเกอร์ถึงที่เลยนี่” ม่อนว่า
“มันไม่ใช่เรื่องของแก ถอยไป” จีนว่าพร้อมผลักไหล่ม่อนแต่ม่อนไม่ยอมก่อนที่จะมีผู้ชายอีกสองคนเดินเข้ามาซึ่งจีนรู้จักดีว่าคือใคร...เด็กในสต็อกของพี่ไทเกอร์ไง
“ม่าน วิว” จีนเรียกชื่ออีกคน
“ได้ข่าวว่าแกจะควบทั้งพี่ไทเกอร์ ทั้งพี่แม็กซ์เลยหรือไง” ม่านพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ จีนตวัดสายตาไปมองม่อนที่ยืนยกยิ้มอยู่ทันที
“มันเล่าอะไรให้พวกแกฟัง” จีนถาม
“ม่อนจะเล่าอะไรแกไม่ต้องรู้หรอก แต่สิ่งที่แกต้องรู้คือแกไม่มีสิทธิ์สวมเขาให้พี่ไทเกอร์!” วิวว่าเสียงดัง
“ฉันกับพี่แม็กซ์ไม่มีอะไรทั้งนั้น ไปเชื่ออะไรกับคำพูดปั้นน้ำเป็นตัวของไอ้หน้ากากหลายชั้นนี่!” จีนว่า
“แต่พวกฉันเชื่อ...ม่านจับมันไว้ ต้องสั่งสอนไอ้คนที่คิดสวมเขาให้พี่ไทเกอร์ซะแล้ว” วิวสั่งก่อนที่ม่านจะไปจับตัวจีนเอาไว้ จีนพยายามดิ้นแต่ม่านก็จับจีนที่ตัวเล้กกว่าจนแน่นก่อนที่วิวจะฟาดมือใส่ใบหน้าของจีนอย่างแรง
เพี้ยะ!
“นี่สำหรับที่แกกล้าสวมเขาให้พี่ไทเกอร์!”
เพี้ยะ!
“นี่สำหรับที่ไปยุ่งกับพี่แม็กซ์ซึ่งเป็นเพื่อนพี่ไทเกอร์แท้ๆ!”
เพี้ยะ!
“นี่สำหรับความหมั่นไส้ที่แกเป็นคนโปรดของพี่ไทเกอร์ ฉันอยากจะตบแกมานานแล้ว!” วิวว่าก่อนจะพยักหน้าให้ม่านปล่อยจีนลงพื้นก่อนจะให้ม่านเป็นฝ่ายจัดการต่อโดยที่จีนไม่สามารถสู้ได้เพราะสองรุมหนึ่ง ส่วนม่อนก็ยืนดูอยู่ห่างๆอย่างสะใจ ตอนแรก็คิดว่าจะบอกพี่ไทเกอร์เลยแต่ให้เด็กๆคนอื่นของพี่ไทเกอร์จัดการก่อนน่าจะสะใจกว่า
“ทำอะไรกัน!” เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ทั้งม่อน ม่านและวิวหันไปมอง ก่อนที่ม่อนจะรีบปรี่เข้าไปหาแม็กซ์ทันที
“พี่แม็กซ์ช่วยด้วยครับๆ ม่อนพยายามห้ามแล้ว” ม่อนว่าหน้าตื่น ม่านกับวิวหันมามองม่อนอย่างไม่พอใจทันที
“มันเกิดอะไรขึ้นฮะ!” แม้กซ์ถามเสียงดังก่อนจะมองไปที่จีนที่เสื้อผ้ายับยู่ยี่ ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด ปากบางที่เลือดไหลออกมา ใบหน้าใสเป็นรอยมือ
“คือว่าม่านกับวิวมาหาเรื่องจีนครับแต่ม่อน...ม่อนห้ามไม่ได้” ม่อนว่าพร้อมทำหน้ารู้สึกผิด
“ม่อนนี่แกพูดอะไรฮะ!!” วิวโวยวายใส่ม่อนทันที
“ทั้งๆที่แกพาพวกฉันมา” ม่านว่าต่อ
“เราพาวิวกับม่านมาแต่เราไม่คิดว่าวิวกับม่านจะทำแบบนี้กับจีน” ม่อนว่า
“ใครจะพามาอะไรยังไงฉันไม่สน แต่สิ่งที่พวกนายทำฉันจะบอกไอ้ไทเกอร์ให้จัดการ” แม็กซ์ว่าก่อนจะเดินเข้าไปหาจีนที่พยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นแต่ลุกไม่ไหวเพราะตอนโดนม่านผลักลงพื้นทำให้ข้อเท้าแพลง
“อ๊ะ พะ...พี่แม็กซ์” จีนว่าอย่างตกใจที่แม็กซ์อุ้มร่างบางท่าเจ้าสาว
“ส่วนมึงน่ะหุบปาก เจ็บขนาดนี้ยังจะพูดอีก” แม้กซ์ว่าคนในอ้อมแขนดุๆก่อนจะอุ้มเดินออกไปโดยไม่สนว่าสามคนที่เหลือจะเคลียร์กันอะไรยังไง ใครจะพูดจริงพูดโกหกยังไงก็ไม่ใช่เรื่องของเขาอยู่แล้ว
“พี่แม็กซ์จะพาจีนไปไหน” จีนถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่ในรถของอีกคน
“ไปหาหมอ” แม็กซ์ตอบเสียงเรียบโดยที่ไม่ได้หันมามองอีกคน
“ไม่เอา ไม่ไปนะ” จีนท้วงเสียงดังก่อนจะต้องซีดปากเพราะความเจ็บทำให้แม็กซ์หันไปมองตาดุ
“เงียบปากไป” จีนหน้าหงิกหน้างอกับคำพูดอีกคน
“แต่จีน...” แม็กซ์หันมาทำตาดุอีกครั้งทำให้จีนต้องยอมเงียบปาก ก่อนที่แม็กซ์จะขับรถพาอีกคนมายังคลีนิคแล้วพาร่างบางลงไป
“มึงเป็นอะไรนักหนาฮะแค่พามาหาหมอเนี่ย” แม็กซ์ถามอย่างหงุดหงิด
“ก็จีนไม่ชอบนี่” จีนว่า
“ไม่ชอบอะไร?” แม็กซ์ขมวดคิ้ว จีนกัดปากก่อนจะตอบออกมาเสียงแผ่ว
“เข็ม” แม็กซ์หัวเราะออกมาทันทีกับคำตอบของอีกคนจนจีนหน้าหงิกหน้างอ
“ห้ามหัวเราะนะพี่แม็กซ์!”
“เด็กชิบหาย เด็กปัญญาอ่อนด้วยว่ะ ฮ่าๆๆ” แม็กซ์ว่า
“ไม่ได้เด็กนะ ก็มันกลัวนี่ พี่แม็กซ์ห้ามหัวเราะ!” จีนว่าแต่แม็กซ์ก็ยังไม่หยุดหัวเราะ จีนหน้างอก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้แม็กซ์และยื่นมือไปปิดปากอีกคน
“ห้ามหัวเราะจีนนะ!” จีนว่าก่อนจะชะงักเมื่อใบหน้าของเขาทั้งคู่ใกล้กันมาก มือบางที่ปิดอยู่ที่ปากหนารับรู้ถึงความนุ่มอุ่นของริมฝีปากอีกคนที่เคยประทับลงมาที่ริมฝีปากของเขา ใบหน้าใสขึ้นสีทันทีที่คิดถึงเรื่องนี้ อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายสั่นไหวจนจีนรู้สึกแปลกไปหมด ตากลมสบกับตาคมอย่างไม่มีใครรู้ว่าต่างฝ่ายต่างคิดอะไรก่อนที่มือหนาจะยกขึ้นมาจับมือบางออกจากปากของตัวเองก่อนที่ใบหน้าหล่อจะค่อยๆขยับเข้ามา จีนนิ่งไม่ขยับหนีแต่หัวใจก็ยังคงสั่นหวั่นไหวไม่เลิก ยิ่งใบน้าหล่ออยู่ห่างไม่ถึงสองคืบแบบนี้ก็ยิ่งสั่นไหว
“น้องจีนคะ เข้าตรวจค่า” เสียงของพยาบาลดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกันทันที แม็กซ์เกาท้ายทอยตัวเองแก้เก้อส่วนจีนก็รีบหันหน้าหนีอีกคนก่อนจะรีบลุกเข้าไปยังห้องตรวจทันที แม็กซ์หันมามองตามแผ่นหลังบางที่เดินเข้าห้องตรวจไปก่อนที่มุมปากหนาจะยกยิ้ม...บางที เด็กนี่ก็น่ารักดีนะ
แง่มๆ ตอนนี้สั้นๆนะคะ ปวดหลังมากน่าจะเพราะแต่งนิยายทำพิษ แง้งงงงงง T^T ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะทั้งคู่หลักคู่รองเลย
___จางบิวตี้___
-
ตอนนี้ยังไม่ค่อยมีอะไรเลย ผ่านนนน :katai5: :katai5: :katai5:
-
:pig4:
-
แอล ปล่อยไทเกอร์ไปตามทางของเขา :z6:
เขาไม่รักเรา ช่างเขา แอลรักตัวเองดีกว่า :mew2:
ม่อน ร้ายนะ วางแผน แล้วชิ่ง
ทำตัวว่าฉันไม่เกี่ยว ที่แท้ เป็นมารร้ายเลย
ม่อน ชอบแมกซ์หรือเปล่า
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ตอนนี้งงไปหมดค่ะ แค่ชื่อคนก็งงแล้ว555555
จีนหวั่นไหวแล้ว แต่แม๊กซ์นี่ไม่รู้ทำไปทำไม
ถ้าไม่ได้คิดไรกับเด็กมันก็อย่าแกล้งเลย
เดี๋ยวจะเสียใจกันซะเปล่าๆนา
-
ลุ้นคู่รอง ฟินๆ
คู่หลักหน่วงหัวใจ
-
ขอคู่หลักกกกก
-
Tiger 10
ทั้งๆที่ไทเกอร์ทำกับแอลเหมือนกับว่าอีกคนเป็นของตายแต่แอลกลับไม่เข้าใจว่าทำไมอีกคนต้องคอยมาหาของตายอย่างเขาอยู่เสมอ บางครั้งก็บังคับให้เขาค้างด้วย บังคับให้เขาไปโน่นไปนี่ด้วย ถามว่าเขายอมมั้ย?...ก็คงต้องถามกลับว่าเขาเคยขัดไทเกอร์ได้หรือเปล่าล่ะ? แอลยอมรับในหัวใจตัวเองว่ายังคงมีไทเกอร์อยู่ทุกพื้นที่ของหัวใจ แอลลืมไทเกอร์ไม่ได้และจะไม่มีทางลืมแต่อีกคน...เขาก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้เพียงแค่ได้อยู่ใกล้ๆ ทดแทนช่วงเลวที่หายไปแม้ว่าจะในฐานะของตายแอลก็ยอม
“เลิกเรียนแล้วแกไปไหน” มดถามขึ้นขณะที่กำลังลงจากตึกเรียน
“เอ่อ...”
“ไปหาไทเกอร์สินะ” มดว่า แอลพยักหน้ารับ มดถอนหายใจออกมา
“ตกลงมันยังไงกัน ไหนแกบอกว่าไทเกอร์เกลียดแก โกรธแกไงแต่ทำไมบรรยากาศระหว่างแกกับไทเกอร์มันถึงได้ดูมีสีชมพูแปลกๆ” มดว่าตามในที่ตัวเองคิด แอลทำหน้าเศร้า
“มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก ไทเกอร์ไม่มีทางกลับมารักเราเหมือนเดิมแต่เรานี่แหละ...ที่ไม่ยอมไปไหน เรามันโง่มากเลยใช่มั้ยมด" แอลหันไปถามผมเสียงสั่น ตากลมสั่นระริกด้วยความเจ็บปวด
“จะให้ตอบตรงๆมั้ยล่ะ?” แอลทำหน้าเศร้ายิ่งกว่าเก่า
“แต่ก็เอาเถอะ แกรักของแกนี่นะ ฉันมันคนนอกจะพูดอะไรได้แต่ขอเถอะนะ...ถ้าวันไหนมันไม่ไหวก็หยุดเถอะ วิ่งตามคนที่วิ่งหนีมันไม่สนุกหรอกนะ” มดว่าพร้อมกับบีบมือแอลเบาๆอย่างเป็นห่วง แอลยิ้มเศร้าๆให้เพื่อนสนิท
“อื้ม...เราจะขอใช้เวลาตรงนี้ทดแทนเวลาที่หายไปในอดีตและในเวลาที่กำลังจะหายไปอีกครั้ง”...แอลมายืนรอไทเกอร์ที่หน้าคณะของอีกคนอย่างทุกๆวัน บางวันเขาเลิกก่อนเขาจะมาที่นี่แต่ถ้าอีกคนเลิกก่อนก็จะไปหาเขาที่มหาวิทยาลัย คนอื่นอาจจะมองว่าเขาและไทเกอร์กำลังคบกันอยู่และอาจจะดูน่าอิจฉาเพราะมารับมารอกันตลอดแต่ความจริงมันไม่ใช่หรอก...ไม่ใช่แบบนั้นเลยสักนิด
“นายสินะเด็กพี่ไทเกอร์” เสียงหนึ่งถามขึ้นทำให้แอลหันไปมอง
“เอ่อ...” แอลงุนงงไม่ใช่น้อยเพราะไม่รู้ว่าคนตรงหน้าเป็นใครแต่คาดว่ารู้จักกับไทเกอร์แต่รู้จักสถานะไหนแอลก็ไม่อยากจะคาดเดา
“นายเป็นใครเหรอ” แอลถามขึ้น
“ฉันเป็นคนพิเศษของพี่ไทเกอร์” จีนตอบ แอลชะงักไปทันที งั้นคนๆนี้ก็คือจีนสินะที่ไทเกอร์คุยโทรศัพท์ด้วย พอคิดได้ดังนั้น
อวัยวะหน้าอกด้านซ้ายของแอลก็เจ็บปวดขึ้นมาทันที จีนน่ารัก ดูสดใสแตกต่างจากเขาที่จืดชืดน่าเบื่อ
“อืม” แอลพยักหน้ารับ จีนขมวดคิ้วกับท่าทางซึมไปของอีกคน มันดูแปลกแตกต่างจากบรรดาเด็กคนอื่นของพี่ไทเกอร์ ถ้าเป็นคนอื่นคงจะฉะกับเขาไปแล้วแต่ทำไมคนๆนี้ยอมรับอย่างง่ายๆหรือว่า...จะโดนพี่ไทเกอร์เขี่ยทิ้งแล้ว
“โดนพี่เขาเขี่ยทิ้งแล้วหรือไง แล้วมาที่นี่อีกทำไม โดยเขี่ยแล้วก็ไปๆซะ” จีนว่า แอลกำลังจะตอบแต่เสียงทุ้มก็ดังขึ้นก่อน
“ไทเกอร์ให้มาตามเข้าไปข้างใน มันยังทำงานไม่เสร็จ” แม็กซ์บอกกับแอล แอลพยักหน้ารับก่อนจะเดินเข้าไป ไทเกอร์กำลังทำอยู่ในห้องช็อปซึ่งหลายครั้งที่แอลต้องมานั่งรออีกคนทำงานให้เสร็จจึงจะกลับพร้อมกันได้ แอลไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนี้แต่เพียงแค่อีกคนสั่ง เขาก็ยอมทำอย่างไม่มีเงื่อนไข
“มานี่ดิ๊” ไทเกอร์พูดขึ้นเมื่อเห็นอีกคนเดินเข้ามา แอลเดินเข้าไปหาอีกคนก็เห็นว่าทั้งห้องมีไทเกอร์นั่งอยู่คนเดียว
“อ๊ะ ไทเกอร์” แอลร้องออกมาเมื่อมือหนาเกี่ยวเอวบางให้นั่งลงที่หน้าตัก
“เหนื่อยชิบหาย” ไทเกอร์บ่นอุบอิบ จมูกโด่งก็ซุกไซ้ต้นคอของอีกคนเพื่อสูดดมความหอมที่ไม่ว่าจะดมกี่ครั้งก็รู้สึกดี
“อื้อออ ไทเกอร์” แอลครางอย่างจั๊กจี้เมื่อรู้สึกถึงไรหนวดเล็กๆของอีกคนที่ทิ่มเข้าที่ซอกคอ
“เราจั๊กจี้” แอลว่าเสียงแผ่วเมื่อเห็นว่าไทเกอร์ทำหน้าไม่พอใจที่เขาเบี่ยงตัวหนี
“ไม่ได้โกนหนวด ไม่มีเวลา” ไทเกอร์ว่าเสียงเรียบ แอลทำหน้างุนงงประมาณว่ามาบอกเขาทำไม?
“คืนนี้โกนให้กูด้วย” ไทเกอร์สั่ง
“แต่...คืนนี้เราจะกลับไปนอนที่บ้านนะ” แอลว่า ไทเกอร์ขมวดคิ้ว
“ใครให้มึงกลับ”
“แต่เรานอนคอนโดไทเกอร์มาสองคืนแล้วนะ ป้ากับยายคงเป็นห่วงเราแย่ที่หายไปไหนกับใครก็ไม่รู้...อื้ออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปก่อนที่จะพูดจบ แอลเบิกตากว้างอย่างตกใจก่อนจะหลับตาพริ้มน้อมรับจูบที่ร้อนแรงของอีกคนเมื่อเกลียวลิ้นหนาสอดแทรกเข้ามาในโพรงปาก เสียงชื้นแของน้ำลายดูหยาบโลนไม่ใช่น้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้ไทเกอร์ผละออกจากอีกคนเลยสักนิด แอลเหมือนของหวาน ถ้ากินแล้วต้องกินให้หายอยาก ถ้าไม่หายอยากมันจะหิวขึ้นมาบ่อยๆ
“ใครก็ไม่รู้ที่หมายถึงกูหรือไง” ไทเกอร์ถามเสียงแข็ง
“เอ่อ...เปล่าคือ”
“งั้นเย็นนี้กูจะไปบ้านมึง”...แอลไม่คิดว่าไทเกอร์จะมาที่บ้านของเขาจริงๆ น่าแปลกที่แอลไม่คิดว่าไทเกอร์จะจำทางมาบ้านของป้าของเขาได้อย่างแม่นยำโดยที่เขาไม่ได้บอกทางเลยสักนิด พอถึงไทเกอร์ก้เดินตามเขาเข้ามาในบ้านก้เจอป้ากับยายที่กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่
“ป้าอิงครับ ยายครับนี่...”
“ไทเกอร์เหรอ? ไม่เจอกันซะนานเลย” ไม่ทันที่แอลจะได้แนะนำเสร็จ ผู้เป็นป้าก็ทักขึ้นทันที แอลเบิกตากว้างอย่างตกใจที่ป้าของแอลจำไทเกอร์ได้ ทั้งๆที่ผ่านมาสามปีแล้วก็ตามอีกทั้งตอนสมัยยังคบกันไทเกอร์ก็ไม่ได้มาบ้านของแอลบ่อยนัก มาแทบนับครั้งได้
“สวัสดีครับ ไม่คิดว่าคุณป้าจะจำผมได้” ไทเกอร์ว่ายิ้มๆ เสียงทุ้มพูดอย่างสุภาพแตกต่างจากตอนคุยกับแอลลึกลับ น้ำเสียงแบบนี้ ท่าทางแบบนี้ มันทำให้แอลนึกถึงไทเกอร์เมื่อสามปีก่อน
“จำได้สิแฟนแอลทั้งคน นี่ว่าแต่กลับมา...”
“ไม่ใช่...” แอลพยายามค้าน
“ครับ กลับมาคบกันแล้วครับ” แอลทำตาโตทันทีกับคำตอบของไทเกอร์
“จริงเหรอ ทำไมแอลไม่บอกป้าฮะว่ากลับมาคบกับไทเกอร์แล้ว แม่...แม่จำไทเกอร์ได้มั้ย แฟนของเจ้าแอลตอนมัธยมน่ะ ยิ่งโตยิ่งหล่อเนอะ” ผู้เป็นป้าหันไปพูดกับผู้เป็นยาย
“เออ หล่อจริงๆ” ยายของแอลว่า ไทเกอร์ยิ้มรับ แอลทำหน้ากระอักกระอ่วนไม่สามารถปฏิเสธได้
“ว่าแต่พากันมายังไงล่ะ” ป้าของแอลถามขึ้น
“คือว่าผมจะพาแอลไปค้างด้วยน่ะครับ” ไทเกอร์ว่า
“งั้นเหรอ? งั้นแปลว่าที่หายๆไป อ้ำๆอึ้งๆไม่บอกป้านี่ไปกั้บไทเกอร์สินะ” ผู้เป็นป้าว่าอย่างแซวๆ แอลกัดปากก่อนจะพยักหน้ารับ
“ทีนี้หายไปไหนป้าจะได้ไม่ห่วงเพราะรู้ว่าไปกับไทเกอร์ ฝากดูแลแอลด้วยนะ เด็กนี่กินข้าวไม่ค่อยจะตรงเวลาเลย” ป้าหันไปพูดกับไทเกอร์
“แอลก็กินนะครับป้า” แอลค้าน
“ครับ เดี๋ยวผมดูแลให้อย่างดี”...พอกลับมาถึงคอนโดปากหนาก็ระดมจูบปากบางอย่างร้อนแรง แอลตอบรับจูบของอีกคนอย่างเต็มใจก่อนที่ร่างสูงจะพาร่างบางไปที่โซฟาก่อนจะขึ้นคร่อม
“อื้อออ....ดะ เดี๋ยว” แอลว่าพร้อมดันไทเกอร์ออก ไทเกอร์ขมวดคิ้ว
“ทำไม”
“คือว่า...” แอลกัดปากคิดคำอ้าง เขาไม่อยากอยู่กับอีกคนโดยเอาเซ็กส์เป็นสิ่งผูกมัด อยากจะเก็บความทรงจำดีๆระหว่างเราบ้างไม่ใช่เจอหน้ากันก็ขึ้นเตียงอย่างเดียว
“อะไรของมึง” ไทเกอร์ว่าติดหงุดหงิด
“เราหิวน่ะ กินข้าวกันเถอะนะ เดี๋ยวเราทำอะไรให้กิน” แอลว่าพร้อมกับรีบลุกจากโซฟาทันที ไทเกอร์มองอีกคนอย่างขัดอารมณ์แต่ก็พยักหน้ารับ แอลยิ้มกว้างก่อนจะรีบเข้าครัวไปเตรียมอาหารเย็นทันที แอลชอบทำอาหาร ไทเกอร์รู้เรื่องนี้มานานแล้ว ใบหน้าหวานยามที่ทำอาหารมักมีแต่รอยยิ้มและเจือไปด้วยความสุข ไทเกอร์นั่งมองอีกคนจากโซฟาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้มันคืออะไร ทั้งๆที่ควรโกรธ ทั้งๆที่ควรเกลียดอีกคนแต่ทำไมกันนะ...แค่คิดว่าอีกคนจะกลายเป็นของคนอื่นเขาก็ทนไม่ได้ ต้องคอยกันแอลออกจากเจมส์ ต้องเอาแอลมาอยู่กับตัวเอง
“เสร็จแล้วววว” แอลว่าเสียงใสก่อนจะยกอาหารมาวางที่โต๊ะอาหาร ไทเกอร์เดินมาที่โต๊ะก็เห็นอาหารสองสามอย่างพร้อมกับข้าวสวยสองจานวางอยู่
“กินสิไทเกอร์ เราตั้งใจทำสุดฝีมือเลย” แอลว่าเสียงใส ไทเกอร์ไม่ตอบรับแต่นั่งลงและตักข้าวกับต้มจืดตำลึงเข้าปาก...อร่อย ความรู้สึกแรกที่อาหารเข้าปาก
“อร่อยมั้ย?” แอลถามเสียงตื่นเต้นพร้อมกับมองหน้าอีกคนตาปริบๆ
“อืม” ไทเกอร์ตอบสั้นๆ แอลยิ้มกว้างทันที
“ถ้าอร่อย เราจะได้ทำให้ไทเกอร์กินบ่อยๆ” แอลว่า ไทเกอร์เงยหน้าจากจานข้าวมองหน้าอีกคนที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายสั่นไหวไปหมดแต่ไทเกอร์ก็พยายามตีหน้านิ่งเอาไว้
“คิดจะตบหัวลูบหลังกูหรือไง” ไทเกอร์ถามเสียงเรียบ แอลหุบยิ้มก่อนจะค่อยๆฝืนยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง
“เปล่าหรอก เราแค่อยากทำตามที่ใจเราเรียกร้องแค่นั้น”
เหมือนจะหวานแต่ก็ยังขมๆ 55555 ตอนหน้าใครที่อยากรู้เรื่องราวในอดีตเราจะเปิดเผย! 55555 เรื่องราวในอดีตจะค่อยๆเปิดเผยทีละนิดๆเน้อ ตามความใจอ่อนของนังเสือว่าจะใจอ่อนนึกถึงเรื่องนั้นตอนไหน
___จางบิวตี้___
-
ยังรักเค้าก็ยอมรับเหอะอิเสือ หึหึ :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
จะได้เริ่มรู้เรื่องในอดีตซักที รอมานาน 555 :laugh: :laugh: :laugh:
-
ปากอข็งไปเถอะ ถึงเวลาที่แอลจะต้องกลับไปอยู่กับแม่แล้วจะร้องไม่ออก
-
ปากร้าย ว่าให้แอลเจ็บช้ำใจ :m16:
แต่ใจก็ยังคิดถึง ทั้งที่บอกไม่รัก เปลี่ยนไปแล้ว
แต่ก็ดึงแอลไว้ข้างตัว เพราะกลัวแอลไปกับเจมส์
ก็หึงเขาอีก ยังไงกัน ไทเกอร์ :katai1: :katai1: :katai1:
แล้วยังพาแอลไปหาป้า แม่ ขอแอลมาค้างด้วย
:เฮ้อ: งงงง กับไทเกอร์ ซะจริง
รอ :L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
รอให้เรื่องเคลียร์ รอให้ไทเกอร์เข้าใจ แล้วใจอ่อน
รอต่อไปแอล
-
พออิเสือใจอ่อนขอให้แอลทนไม่ไหวเลิกๆกันไปเลย หมั่นไส้
-
กรี๊ดดดด น้องแอลมาแล้ววว
ตอนนี้ติดเรื่องนี้มากค่ะ ><
ไทเกอร์ปากแข็งไปไหนคะ *เอาคืมง้าง*
รักเค้าก็บอกเค้าดีๆสิ เป็นเรายอมไปแล้ว เอ้ย ไม่ใช่ๆๆๆๆ
เอาใจช่วยน้องแอลให้มีความสุขไวๆนะลูก
-
อ่านแล้วก็สงสารแอล :hao5: ไทเกอร์นี่มันน่าจริงๆเลย :3125: :z6: แต่อีกไม่นานไทเกอร์ต้องเปิดใจกว่านี้แน่ก็นะรักเขาไม่เปลี่ยนแต่ปิดกั้นไว้ :hao3: :mew1:
-
ไทเกอร์ใจร้ายยยย
-
Tiger 11
“วันนี้เราจะไปไหนกันเหรอ?” แอลถามขึ้นเมื่อไทเกอร์มารับเขาที่บ้านตั้งแต่เช้า ซึ่งวันนี้เป็นหยุดจึงไม่ได้ไปเรียน
“โคราช” แอลทำตาโตทันทีกับคำตอบอีกคน
“ไปทำไมเหรอ? แล้วต้องค้างคืนมั้ย เรายังไม่ได้บอกป้ากับยายเลย” แอลว่าอย่างตกใจ
“กูไปถ่ายแบบ ไม่ค้าง กลับมืดๆ” ไทเกอร์ตอบเสียงเรียบก่อนจะออกรถ แอลพยักหน้ารับซึ่งนี่ก็เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่แอลจะได้เห็นไทเกอร์ทำงาน มดเคยบอกแอลว่าไทเกอร์เป็นนายแบบแต่เจ้าตัวก็ไม่ได้รับงานบ่อย รับงานตามความพึงพอใจของตัวเองเท่านั้น ถ่ายแบบถ่ายโฆษณาไม่กี่งานแท้ๆแต่กลับกลายเป็นที่รู้จักและถูกจับตามองในวงการนายแบบอย่างมาก...ไทเกอร์พาแอลมาถึงโคราชตอน10โมงเช้าซึ่งตอนนี้พวกทีมงานเตรียมความพร้อมเรื่องฉากเรียบร้อยแล้ว ตอนแรกไทเกอร์ก็จะมาพร้อมทีมงานแต่คิดว่าจะเอาแอลมาด้วยเพราะเมื่อคืนอีกคนกลับมานอนที่บ้านเลยตัดสินใจขับรถมาเอง
“น้องไทเกอร์มาแล้ว” ทีมงานคนหนึ่งพูดขึ้น ไทเกอร์กล่าวทักทายทุกคนอย่างเป็นกันเอง
“ฮั่นแน่ๆ พาใครมาคะ” ลูกปลา กระเทยร่างใหญ่ช่างแต่งหน้าประจำกองถามอย่างแซวๆ
“หึๆ” ไทเกอร์ไม่ตอบแต่กลับยิ้มๆทำให้ทีมงานพากันโห่แซวยิ่งกว่าเดิม แอลหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาทันที
“ชื่ออะไรคะน้องหน้าหวาน” ลูกปลาถามแอลขึ้นขณะที่ไทเกอร์ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“แอลครับ” แอลตอบอย่างเขินๆ แอลเป็นคนเข้ากับคนง่ายก็จริงแต่ว่าก้รู้สึกประหม่าทุกครั้งกับคนที่พึ่งพบเห็นเป็นครั้งแรก
“น่ารักจัง หน้าหวานกว่าพวกชะนีเสียอีก” ลูกปลาว่าพลางหัวเราะ แอลยิ้มรับนิดๆ
“ว่าแต่กับน้องไทเกอร์นี่อะไรยังไงคะ น้องเขากิตติศัพท์เรื่องความเจ้าชู้หนักมากก็จริงแต่ไม่เคยพาใครมาทำงานแบบนี้เลยน้า” ลูกปลาว่า
“จะ...จริงเหรอครับ” แอลถามกลับ ลูกปลาพยักหน้าทำให้แอลหัวใจพองโตขึ้นมา
“คอนเฟิร์มค่ะน้องแอลเป็นคนแรกเลยนะที่พามาแบบนี้ แปลว่าต้องสำคัญแหงๆ” ลูกปลาว่าต่อ
“เมาท์อะไรผมครับพี่ป็อด” ไทเกอร์ทักขึ้น
“อ๊ายๆๆ เดี๋ยวแม่ตบปากฉีก เปลี่ยนแล้วย่ะ ลูกปลาย่ะลูกปลา” ลูกปลาทำหน้าหงิกหน้างอใส่ ไทเกอร์หัวเราะนิดๆที่ได้แกล้งช่างแต่งหน้าประจำกองที่สนิทกันเพราะทุกครั้งที่ถ่ายแบบช่างแต่งหน้าก็คือพี่ลูกปลานี่แหละ
“แค่ถามน้องแอลเฉยๆว่าอะไรยังไงกับน้องไทเกอร์ ถึงได้พามาแบบนี้” ลูกปลาว่า
“มึงตอบว่าไง” ไทเกอร์หันไปถามแอล
“เปล่า ไม่ได้ตอบอะไร” แอลว่า
“ตามนั้นครับ ไม่ตอบ” ไทเกอร์ยักไหล่
“ชิชะ ไม่ตอบก็ไม่ตอบ” ลูกปลาเบ้ปากใส่ ไทเกอร์หัวเราะก่อนที่จะมานั่งให้ลูกปลาเริ่มแต่งหน้าให้ งานวันนี้เป็นงานถ่ายแบบของแบรนด์เสื้อผ้าชื่อดัง ไทเกอร์ก็ไม่อยากรับงานเท่าไหร่เพราะโลเคชั่นที่เจ้าของแบรนด์ต้องการอยู่ตั้งโคราชแต่เพราะเจ้าของแบรนด์รู้จักกับคิส พี่สะใภ้คนสวยของเขานี่แหละแล้วปลื้มๆเขาก็เลยยอมรับงาน...การถ่ายแบบเริ่มขึ้น แอลนั่งมองไทเกอร์ที่กำลังทำงานด้วยความจริงจัง ไทเกอร์โตขึ้นมาก มีความเป็นผู้ใหญ่มากจริงๆ แอลไม่เคยเห็นไทเกอร์ที่มีความตั้งใจในการทำงานมาก่อน นับว่านี่เป็นครั้งแรก
“โอเค พักกอง บ่ายโมงถ่ายอีกครั้ง” เสียงของช่างภาพพูดหลังจากที่ถ่ายแบบเสื้อผ้าหนึ่งเซ็ตจบไป เหลืออีกหนึ่งเซ็ตจะถ่ายช่วงบ่ายหลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จ
“ที่นี่อากาศดีเนอะ” แอลพูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งกินข้าวกับไทเกอร์
“ใช่ แต่กูไม่ชอบที่นี่” ไทเกอร์ว่า ทำให้แอลชะงัก
“เพราะเรางั้นเหรอ?” แอลถามเสียงเศร้า
“รู้ตัวหรือไง”...ย้อนไปเมื่อ3ปีก่อน...
“ไปโคราชนะไทเกอร์ ช่วงปิดเทอมใหญ่แบบนี้เราไปกันนะ” แอลว่าขณะนั่งมองโปรชัวร์ท่องเที่ยวไทยในมือ
“ไปทะเลไม่ดีกว่าหรือไง หน้าร้อนแบบนี้” ไทเกอร์ว่า แอลหน้างอ
“ไม่เอาอ่า ไปทะเลมาทุกปีแล้ว ปีนี้อยากไปสูดอากาศดีๆ ไปดูฟาร์มอะไรแบบนี้บ้าง” แอลว่าพร้อมกระพริบตาปริบๆทำหน้าออดอ้อน ไทเกอร์กยยิ้มก่อนจะยีหัวอีกคนอย่างเอ็นดู
“โอเคๆ ไม่ต้องอ้อนเราขนาดนั้นหรอก แค่พูดเราก็ใจอ่อนแล้ว”...กลับมาที่ปัจจุบัน...แอลนั่งเงียบไปทันที อาหารกลางวันจากที่อร่อยๆกลับกลายเป็นไร้รสชาติเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในวันวาน ใช่...เราสัญญากับไทเกอร์ว่าหลังจากจบม.6จะมาเที่ยวโคราชด้วยกันแต่ก็ไม่มีโอกาส เพราะเขา...เพราะเขาคนเดียว
“แม่งแดกไม่ลงละ” ไทเกอร์ว่าก่อนจะยกจานไปให้ทีมงานเก็บ แอลมองตามร่างสูงตาสั่นระริกด้วยความรู้สึกเจ็บปวด...หลังจากที่ถ่ายแบบเสร็จไทเกอร์ก็บอกลาทีมงานเพื่อกลับ แอลส่งยิ้มเป็นเชิงลาให้กับพี่ๆทีมงานก่อนจะวิ่งตามอีกคนไป ตั้งแต่ตอนกลางวันแอลก็ไม่ได้คุยอะไรกับไทเกอร์อีก ไทเกอร์กำลังอารมณ์ไม่ดีคงไม่อยากคุยกับเขาหรอก
“เอ่อ...เราไปก่อนนะ” แอลว่าเมื่อไทเกอร์ขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของเขา ไทเกอร์นิ่ง แอลจึงเปิดประตูลงไปก่อนที่รถคันหรูจะขับออกไปทันที แอลมองตามรถคันหรูไปอย่างเศร้าๆ
“ไปไหนมาล่ะลูก” ป้าของแอลถามขึ้น
“ไปโคราชมาครับ ไทเกอร์ไปถ่ายแบบน่ะครับ” แอลตอบ ผู้เป็นป้าเมื่อเห็นหลานมีสีหน้าไม่ค่อยดีจึงถามขึ้น
“ทะเลาะกับไทเกอร์มาเหรอ?” แอลตาสั่นระริก
“ทะเลาะกันก็ต้องคุยกันสิ ไปหาไทเกอร์แล้วไปเคลียร์กันเถอะ เชื่อป้า” ผู้เป็นป้าว่า แอลกัดปาก อิงฟ้าลูบหัวหลานชายเบาๆ
“ครับป้า” แอลว่าก่อนจะเดินออกจากบ้านแล้วโบกแท็กซี่ไปยังคอนโดของอีกคนทันทีโดยที่หารู้ไม่ว่าไทเกอร์ไม่ได้ขับรถกลับคอนโดแต่กลับไปที่บ้านแทน...
ออดดดดด
ไม่รู้ว่าแอลกดออดไปกี่ครั้งแล้วตั้งแต่มาแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าอีกคนจะออกมาเปิดเลย แอลมองนาฬิกาข้อมือก็พบว่าจะห้าทุ่มแล้วแต่ไทเกอร์หายไปไหน แอลนั่งลงที่หน้าประตูห้องอีกคนพร้อมกับกอดเข่าซุกหน้าลงอย่างหมดเรี่ยวแรง ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี ควรจะทำยังไงให้แผลในใจของไทเกอร์ที่เกิดจากเขามันหายเสียที...ทางด้านไทเกอร์หลังจากที่ส่งแอลแล้วก็เปลี่ยนทิศทางกลับบ้านทันที เขากำลังฟุ้งซ่าน ไม่อยากอยู่คนเดียว
“มาซะดึก” ฟ็อกซ์ที่กำลังนั่งทำงานอยู่ที่ห้องรับแขกทักพี่ชายขึ้น
“เออ ไม่อยากอยู่คอนโด” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับเดินมาลงที่โซฟาข้างๆน้องชายก่อนจะถอนหายใจออกมา
“หึๆ ได้ข่าวว่าโจทย์กลับมา” เพราะว่าไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันและไทเกอร์มักจะอยู่คอนโดมากกว่าบ้านทำให้ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่ ฟ็อกซ์เลยไม่ได้มีโอกาสได้ถามเรื่องนี้เสียที
“เออ เพราะแบบนี้ไงกูเลยเป็นแบบนี้” ไทเกอร์ว่า
“ยังรักเขา?” ฟ็อกซ์ถามแต่ตาก็ไม่ได้มองไปที่พี่ชาย ไทเกอร์ชะงักทันที
“...” ไทเกอร์เงียบไปตอบ ฟ็อกซ์จึงหัวเราะในลำคอทันที
“ไหนบอกว่าทั้งโกรธทั้งเกลียดไง รักเขาก็กลับไปหาเขา ง่ายนิดเดียว” ฟ็อกซ์ว่าก่อนจะปิดโน้ตบุ๊คเพราะทำงานเสร็จพอดีก่อนจะทำท่าจะขึ้นห้องนอนแต่ก็ไม่วายหันมาพูดส่งท้ายกับพี่ชาย
“อดีตมันก็คืออดีต อย่าเอาอดีตมาทำให้ปัจจุบันไม่มีความสุข”...ทั้งๆที่กลับมาบ้านไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ไทเกอร์ก็ขับรถออกมาอีกครั้งเพื่อกลับคอนโด ทั้งๆที่คิดว่ากลับบ้านไปจะหายฟุ้งซ่าน กลายเป็นว่าพอเจอไอ้น้องชายตัวดีกับฟุ้งซ่านกว่าเดิม แม่ง! เกลียดมันชิบหายที่ชอบทำเป็นรู้ทัน รู้ดีไปหมดทุกเรื่องแต่มันก็รู้ดีจริงๆนั่นแหละ!...ไทเกอร์ขมวดคิ้วมุ่นทันทีที่เห็นร่างบางที่คุ้นตานั่งกอดเข่าซุกหน้าอยู่ที่หน้าห้องของเขา ไม่รู้ว่าอีกคนมาตั้งแต่เมื่อไหร่แล้วมาทำไมแต่เหตุการณ์นี้มันทำให้ไทเกอร์หัวใจกระตุกปวดร้าวไปด้วยความเจ็บปวดเมื่อนึกถึงเรื่องราวเมื่อสามปีก่อน...ย้อนไปเมื่อสามปีก่อน...
“หมายความว่ายังไง” ไทเกอร์ถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจกับสิ่งที่แอลพึ่งพูดออกมา
“เลิกกันเถอะ” แอลว่าอีกครั้ง ไทเกอร์มองหน้าแอลด้วยความไม่เข้าใจ ตาคมสั่นระริกไปหมด
“เพราะอะไร เราทำอะไรผิด เราไม่ดีตรงไหน” ไทเกอร์ถาม
“คือว่า...” แอลอึกอัก ตากลมไม่กล้าเงยขึ้นมาสบอีกคน
“แอล...เรารักกันไม่ใช่เหรอ” ไทเกอร์จับมือบางแต่แอลกลับแกะออก
“ไม่...” แอลว่าเสียงแผ่ว ร่างบางสูดลมหายใจเข้าปอดก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกคนอย่างจริงจัง
“...เราหมดรักไทเกอร์แล้ว” สิ้นเสียงหวานที่ไทเกอร์เคยคิดว่ามันไพเราะ ไทเกอร์ก็สมองขาวโพลนไปหมด ขาแข้งอ่อนแรงจนแทบล้มทั้งยืน มือหนาอยากจะยื่นไปจับรั้งอีกคนเอาไว้แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว แอลเดินออกไปแล้ว ไทเกอร์ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมแอลถึงบอกเลิกกัน ไทเกอร์รักแอล...รักมาก รักเท่าที่จะสามารถรักใครคนหนึ่งได้ แอลเปลี่ยนไปตั้งแต่อาทิตย์ก่อน อยู่ๆก็ตีตัวออกห่าง อยู่ๆก็เปลี่ยนไปจนวันนี้ถึงได้บอกเลิกเขา ไทเกอร์ไม่รู้หรอกว่าอีกคนมีคนใหม่หรืออะไร เหตุผลมันคืออะไรแต่เพียงแค่อีกคนบอกว่าไม่รักกันแล้ว หัวใจของเขามันก็หมดแรงแทบจะหยุดเต้น...
“แอล เปิดประตูให้หน่อย!” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับเขย่าประตูรั้วหน้าบ้านของอีกคนเสียงดังแต่ก็ไม่เห็นว่าร่างบางจะออกมา
“กลับไปซะไทเกอร์ เราไม่อยากเจอไทเกอร์อีกแล้ว” แอลตะโกนออกมา
“ไม่! เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง!” ไทเกอร์ไม่ยอม
“เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้ว” แอลว่าก่อนที่ไฟในห้องของอีกคนจะปิดลง ไทเกอร์หยุดเขย่าประตูก่อนจะนั่งลงที่หน้ารั้วกอดเข่าซุกหน้าลงกับหัวเข่า อยากร้องไห้แต่มันกลับร้องไม่ออก เสียงท้องฟ้าร้องไม่ได้ทำให้ไทเกอร์รู้สึกอะไรขึ้นมา หยาดน้ำฝนที่ตกลงมาปะทะใบหน้าไม่ได้ทำให้ไทเกอร์รู้สึกเหน็บหนาวเพราะตอนนี้หัวใจของเขามันหนาวยิ่งกว่าอะไรแล้ว...ไทเกอร์ไม่รู้ว่าตัวเองทำไมถึงมาอยู่ที่โรงพยาบาลทั้งๆที่เมื่อคืนนั่งอยู่ที่หน้าบ้านอีกคนที่คำที่ออกมาจากน้องชายก็คือแอลโทรให้ฟ็อกซ์ไปรับเขากลับ ซึ่งตอนนั้นเขาหมดสติไปแล้ว ไทเกอร์อยากจะออกจากโรงพยาบาลไปหาอีกคนเพื่อเคลียร์กันแต่พี่ชายไม่ยอมเพราะไทเกอร์ป่วยหนัก กว่าสามวันที่ไทเกอร์หายป่วยก็รับไปหาแอลทันทีแล้วก็พบว่าแอลไปอยู่ฝรั่งเศสกับแม่แล้ว ไทเกอร์หัวเราะเยาะตัวเองไม่น้อยกับสิ่งที่รับรู้ สาเหตุที่แอลบอกเลิกเขาเพื่อไปอยู่ฝรั่งเศส แค่นี้?...แอลดูถูกในความรักเขาขนาดนี้เลยเหรอ? แอลคิดว่าการที่เราห่างกันมันจะทำให้เขาเลิกรักอีกคนได้หรือไงถึงไม่ยอมให้เขารอ! หลังจากนั้นไทเกอร์ก็ไม่รู้สึกศรัทธาในความรักอีก ในเมื่ออีกคนดูถูกความรัก ดูถูกหัวใจเขาแบบนี้เพราะฉะนั้นก็ไม่มีใครควรได้รับความรักจากเขาอีก!...กลับมาที่ปัจจุบัน
“ไทเกอร์” แอลเรียกอีกคนเสียงสั่นเมื่อเห็นอีกคนยืนอยู่
“มาทำไม”
“เราอยากคุยกับไทเกอร์ คุยกันหน่อยได้มั้ย?” แอลถามด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง ตากลมสั่นระริก
“คุยเหรอ? กูว่ามึงกับกูไม่มีอะไรต้องคุยกันนี่” ไทเกอร์ว่าเสียงเรียบ
“แต่ไทเกอร์กำลังโกรธเรา เรื่องในอดีตเรารู้ว่าเราทำผิด ฮึก เรารู้ว่าเราทำไทเกอร์เสียใจ ฮึก แต่เรา...”
“ไม่ต้องพูดกูไม่อยากฟัง” แอลน้ำตาไหลพราก ตัวบางสั่นเทาไปหมด
“ฮึก เข้าใจแล้ว ต่อให้เราจะพูดอะไรไทเกอร์คงไม่อยากฟังอีกแล้ว ฮึก เราอยากอธิบายเรื่องทุกอย่าง ฮึก แต่ไทเกอร์คงไม่คิดจะฟังมัน ฮึก เราไม่มีโอกาสแล้วใช่มั้ย ฮึก” แอลช้อนตาขึ้นถามไทเกอร์
“ถ้าเป็นเรื่องในอดีตโอกาสของมึงมันไม่มีตั้งแต่แรกแล้ว...” ไทเกอร์ว่าเสียงเรียบ แอลพยักหน้ารับทั้งน้ำตา ร่างบางค่อยๆหันตัวกลับเพื่อจะเดินออกไป คงไม่มีประโยชน์อะไรแล้วใช่มั้ย แม้ว่าเขาจะยอมเสียศักดิ์ศรี ยอมทำทุกอย่างให้อีกคนกลับมา ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้อีกคนให้อภัยแต่สุดท้าย...ไม่มีโอกาสสำหรับคนเลวๆอย่างเขา
“...แต่ถ้าเรื่องปัจจุบัน กูก็พร้อมจะเริ่มใหม่กับมึง”
ง้อวววววว อะไรกานนนนนน เกิดอะไรขึ้นทำไมอิเสือพูดงี้? 55555 ดราม่ามานานเบื่อแล้วอยากแต่งหวานๆบ้าง อิๆ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ในมุมน้องแอลเรายังไม่รู้สาเหตุเลย อย่าฟังความข้างเดียว
___จางบิวตี้___
-
เอาแล้ววววววว จะเริ่มต้นใหม่กันล้าวววว
ไทเกอร์แพ้ใจตัวเองแล้วสินะ ><
-
งื้ออออ วันนี้มาซะดึก :katai4: :katai4: :katai4:
ทำไมแอลต้องบอกเลิก บอกไม่รักไทเกอร์ แค่ไปฝรั่งเศษจริงหรอ หรือมีเหตุผลอื่น ถ้าแค่นั้นจริงสมควรที่ไทเกอร์จะโกรธละ :katai1: :katai1: :katai1:
อิเสือจะเริ่มใหม่จริงหรอ หรือแค่วางแผนไรอีก อ่านตอนนี้แล้วสงสารอิเสือขึ้นมาเลยหล่ะ :hao5: :hao5: :hao5:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
ไทเกอร์พูดงี้หมายความว่าไง ตะเริ่มใหม่กับแอลใช่ไหม ไม่หลอกหนูแอลนะ
คาใจๆๆๆๆ อยากอ่านตอนต่อไปแล่วสิ :katai2-1:
-
:pig4: อ้ากกกกกกก...เริ่มต้นกันใหม่ หวานแล้ว
-
:katai1: :katai1:
-
อิเสือเอาจริงแล้วหรอ ให้โอกาสเค้าแน่นะ
ไม่ใช่ว่าวางแผนอะไรหรอ เดี๋ยวจะดราม่ากันอีก
-
เอ้า ไทเกอร์เปิดใจหน่อยนึงแล้วใช่ไหม หรือว่ายังงงง
-
Tiger’ Love 5
( Max x Jeen )
ตั้งแต่วันที่จีนถูกเด็กในสต็อกคนอื่นของไทเกอร์ทำร้าย เรื่องก็รู้ถึงหูไทเกอร์เพราะแม็กซ์เป็นคนไปบอก ไทเกอร์จัดการพวกนั้นโดยการบอกเลิกและเลิกติดต่อทั้งหมดอถมยังขู่ห้ามเข้ามาวุ่นวายกันอีก เพราะสิ่งที่ไทเกอร์เกลียดมากที่สุดคือความวุ่นวาย ก่อนจะควงกันก็ตกลงกันแล้วว่าจะไม่วุ่นวายและทุกคนก็ยอมรับข้อเสนอนี้เพราะฉะนั้นถ้าใครทำตัววุ่นวายไทเกอร์ก็ไม่เก็บไว้ทั้งนั้น
“ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า” ไทเกอร์ถามขึ้นพร้อมกับมองที่ใบหน้าใสของจีนที่ยังมีร่องรอยของบาดแผลด้วยความรู้สึกผิดในใจ
“จีนหายเจ็บนานแล้ว แผลแค่นี้ไกลหัวใจจะตาย” จีนว่าอย่างขำๆ วันนี้พี่ไทเกอร์นัดเขาออกมากินข้าวหลังจากที่อีกคนหายหน้าหายตาไป เขาก็รู้แหละว่าพี่ไทเกอร์กำลังควงเด็กม.เอกชนที่ชื่อแอลและดูเหมือนว่าคนๆนั้นจะกลายมาเป็นนัมเบอร์วันของพี่ไทเกอร์ไปเสียแล้ว จีนพยายามไม่โกรธแม้ว่าจะอดน้อยใจไม่ได้ ทั้งๆที่เขามาก่อน ทั้งๆที่เขาเป็นที่หนึ่งสำหรับพี่ไทเกอร์มาตลอด
“เรื่องของจีนกับไอ้แม็กซ์” จีนชะงักทันทีกับคำพูดของคนที่นั่งฝั่งตรงข้ามก่อนที่ตากลมจะเงยขึ้นมาสบกับตาคมของอีกคน
“คือ...” พี่ไทเกอร์รู้เรื่องนั้นเหรอ!
“พี่ไม่ว่าอะไรหรอกนะถ้าจีนจะไปกับมัน ถ้ามันคือทางเลือกที่ดีสำหรับเรา” ไทเกอร์ว่า ไทเกอร์ไม่ได้หูเบาเชื่อเพราะม่อนมาบอกแต่เขาเองก็สังเกตเพื่อนสนิทตัวเองเหมือนกัน รู้สึกว่าสองคนนี้กำลังมีซัมติงกันอยู่
“พี่ไทเกอร์พูดอะไร พูดแบบนี้กำลังจะไล่จีนออกไปจากชีวิตพี่ใช่มั้ย” จีนถามด้วยความไม่พอใจ ตากลมสั่นระริกไปหมดด้วยความเสียใจและน้อยใจ
“พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น” ไทเกอร์ว่า
“ไม่จริง พี่ไทเกอร์มีคนใหม่แล้ว มีคนที่มาแทนที่จีนแล้ว พี่ไทเกอร์เลยไล่จีนแบบนี้” จีนว่าน้ำตาคลอ ไทเกอร์ยื่นมือมาจับมือจีนพร้อมมองหน้าจีนอย่างจริงจัง
“พี่ไม่เคยไล่จีนแต่มันดีแล้วจริงๆเหรอที่เป็นแบบนี้ จีนคบกับพี่แบบไม่มีสถานะ จีนต้องมาเจ็บตัวเพราะพี่ ถ้าจีนเจอคนที่ดีกว่าจีนก็ควรจะเลือกเขาไม่ใช่หรือไง” ไทเกอร์ว่าด้วยเหตุผล ไทเกอร์ยอมรับว่าจีนคือคนที่เขาชอบมากที่สุดในบรรดาเด็กทุกคนแต่ชอบในที่นี้คือเอ็นดูอีกคนเหมือนน้องชายคนหนึ่ง ตอนแรกที่มีสัมพันธ์กันก็เพราะอีกคนน่ารักดีเลยสนใจแต่พอคบๆกันไปแล้วรู้สึกว่าจีนเหมาะที่จะเป็นน้องชายมากกว่าคู่ควง ไทเกอร์เลยไม่ได้แตะต้องจีนอีก
“ฮึก แต่จีนรักพี่ไทเกอร์” จีนว่าน้ำตาไหล
“รักหรือหลง จีนต้องแยกแยะให้ออก” ไทเกอร์ว่า จีนเงียบน้ำตาไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ความรู้สึกตอนนี้ไม่สามารถบรรยายออกมาได้แต่ที่รู้ๆคือน้อยใจ น้อยใจที่กำลังจะถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
“พี่ไม่รู้หรอกนะว่าระหว่างจีนกับไอ้แม็กซ์เป็นแบบไหน ถ้าความรู้สึกที่จีนมีให้มันมากกว่าที่เคยมีให้พี่ จีนก็ควรเลือกมัน” ไทเกอร์ว่าต่อก่อนที่ประตุร้านอาหารจะเปิดแล้วร่างสูงของใครอีกคนจะเดินเข้ามา แม็กซ์ขมวดคิ้วมุ่นที่เห็นว่าไทเกอร์อยู่กับจีนและจีนกำลังร้องไห้ เกิดอะไรขึ้น? แล้วทำไมอยู่ๆไอ้ไทเกอร์จึงโทรให้เขามา
“ดูแลจีนดีๆ” ไทเกอร์ว่า แม็กซ์ขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม
“พูดเชี่ยอะไรของมึง”
“กูบอกเลิกจีน” ไทเกอร์ว่าเสียงเรียบ แม็กซ์ทำหน้าไม่พอใจพร้อมกับกระชากคอเสื้อเพื่อนสนิทด้วยความโกรธทันที ทำให้ลูกค้าในร้านอาหารที่มีอยู่สามสี่โต๊ะหันมามองอีกคน
“มึงทำเชี่ยๆแบบนี้ได้ไงวะ มันต้องเจ็บตัวเพราะมึง แทนที่มึงจะปลอบมันกลับบกเลิกมันหรือไง!” แม็กซ์ว่าเสียงดังด้วยแรงอารมณ์
“ห่วงจีนขนาดนั้นเลยหรือไง” ไทเกอร์กระตุกยิ้มมุมปาก แม็กซ์ชะงัก จีนเองก็เงยหน้ามามองแม็กซ์
“ห่วงเชี่ยไร กูแค่...” แม็กซ์ทำท่าสับสน
“คิดออกเมื่อไหร่ค่อยบอกกูละกัน” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับดึงมือแม็กซ์ออกจากคอเสื้อแล้วเดินออกไปทิ้งให้แม็กซ์ยืนสับสนกับจีนที่นั่งรู้สึกแปลกๆกับสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้น...ตอนนี้จีนกำลังนั่งอยู่บนรถคันหรูของแม็กซ์เพราะไทเกอร์บอกให้แม็กซ์ไปส่งจีนที่บ้าน
“มึงจะเอาไงต่อ” แม็กซ์ถามขึ้นเมื่อขับมาจอดที่หน้าบ้านของจีน จีนที่กำลังจะเปิดประตูลงก็ชะงัก
“หมายถึงอะไร”
“เรื่องไอ้ไทเกอร์” แม็กซ์ว่าต่อ
“จีนไม่ยอมแพ้หรอก” จีนว่า แม็กซ์ขมวดคิ้วทันที
“เฮอะ มึงจะบอกว่าแม้ว่ามันบอกเลิกมึงแต่มึงก็จะไม่เลิกกับมัน” แม้กซ์ถามด้วยน้ำเสียงติดหงุดหงิด จีนหันมามองแม็กซ์
“ใช่ จีนรักพี่ไทเกอร์ เรื่องอะไรจีนจะปล่อยพี่เขาไปง่ายๆ” จีนว่า เขาเองก็ไม่รู้ตัวเองหรอกว่ารักหรือหลงพี่ไทเกอร์กันแน่ แม้ว่าตอนที่บอกเลิกมันจะไม่ได้เจ็บเจียนตายแบบที่ใครหลายๆคนเคยบอกมาว่าเวลาถูกบอกเลิกมันรู้สึกแบบไหนแต่เขาก็เสียใจนะ เสียใจที่ต่อไปจะไม่ได้ยืนเคียงข้างพี่ไทเกอร์อีกแล้ว
“เสียศักดิ์ศรี” แม็กซ์ว่า จีนมองหน้าอีกคนอย่างไม่พอใจทันที
“นั่นมันก็เรื่องของจีน คนไม่เคยรักใครอย่างพี่แม็กซ์ไม่เข้าใจหรอก!” จีนว่าเสียงดัง แม็กซ์มองอีกคนอย่างไม่พอใจเช่นเดียวกัน
“แล้วมึงรู้ได้ไงว่ากูไม่เคยรักใคร!”
“แล้วพี่แม็กซ์รักใครล่ะ!” แม็กซ์ชะงักไปทันทีกับคำถามของอีกคน จีนเองก็มองหน้าแม็กซ์อย่างต้องการคำตอบ ทำไมอยู่ๆก้อยากรู้ว่าคนตรงหน้ารักใคร ทำไมอยู่ๆก็รู้สึกหัวใจเต้นแปลกๆยามที่ได้สบตาคมคู่นั้น ให้ตายสิ...นี่เขากำลังคาดหวังอะไรอยู่กันแน่
‘พี่ไม่รู้หรอกนะว่าระหว่างจีนกับไอ้แม็กซ์เป็นแบบไหน ถ้าความรู้สึกที่จีนมีให้มันมากกว่าที่เคยมีให้พี่ จีนก็ควรเลือกมัน’ อยู่ๆคำพูดของไทเกอรืก้หลั่งไหลเข้ามาในหัวของจีน เขากับพี่แม็กซ์งั้นเหรอ?
“มันไม่ใช่เรื่องของมึง” แม็กซ์ตอบ จีนรู้สึกเจ็บจี๊ดที่หัวใจทันทีกับคำตอบของอีกคน ทำไมกันนะ...ทำไมถึงเป็นแบบนี้
“เฮอะ งั้นเรื่องที่จีนไม่เลิกกับพี่ไทเกอร์มันก้ไม่ใช่เรื่องของพี่แม็กซ์เหมือนกัน!” จีนว่าอย่างไม่ยอม
“มึงก็รู้ว่ามันไม่ได้รักมึง มันรักแอล!” แม็กซ์ว่า
“แล้วไง? ไม่รักกันแต่ก็เซ็กส์กันอย่างเดียวก็ได้ จีนยอม ยอมทั้งนั้...อื้ออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันทีที่อีกคนกระชากเข้าไปบดจูบอย่างรุนแรง จีนเบิกตากว้างด้วยความตกใจในการกระทำอันอุกอาจของอีกคน จีนพยายามเม้มปากไม่ให้อีกคนสอดแทรกเข้ามาก่อนจะผลักแม็กซ์ออกอย่างแรง
พลั้ก
เพี้ยะ!
มือบางตบเข้าที่ใบหน้าหล่ออย่างแรง ตากลมมองอีกคนอย่างโกรธๆ
“คนทุเรศ คนฉวยโอกาส” จีนว่า
“หึๆ ก็มึงชอบไม่ใช่หรือไง ไหนบอกว่าไม่รักก็เซ็กส์ได้ งั้นมีเซ็กส์กับกูมั้ยล่ะ กูจะทำให้ถึงใจยิ่งกว่าไอ้ไทเกอร์เลย” แม็กซ์ว่าบ้าง
“เลว” จีนว่าสั้นๆก่อนจะรีบเปิดประตูลงไปทันที แม็กซ์มองตามร่างบางที่วิ่งเข้าบ้านไปด้วยความรู้สึกหลากหลายในใจ ทั้งโกรธ ทั้งโมโห ทั้งรู้สึกผิด ปะปนกันไปหมด
“แม่งเอ๊ย!” แม็กซ์สบถออกมาเสียงดัง...จีนขึ้นมาบนห้องนอนก่อนจะซุกหน้ากับหมอนร้องไห้ออกมา ไม่รู้ว่าเสียใจเรื่องอะไร เรื่องพี่ไทเกอร์หรือว่าเรื่องอีกคน แต่ที่รู้ๆตอนนี้มันรู้สึกเจ็บแน่นไปที่หน้าอกไปหมด หัวใจบีบตัวอย่างเจ็บปวด น้ำตามันก็เลยไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“คนเลว คนใจร้าย” ไม่รู้ว่าคำด่านี้จีนตั้งใจจะด่าใครกันแน่แต่ที่รู้ๆใบหน้าของอีกคน รสจูบที่เอาแต่ใจของอีกคน คำพูดที่หยาบคายของอีกคนมันหลั่งไหลเข้ามาในหัวของจีนไม่หยุด...ทางด้านของแม็กซ์หลังจากที่ไปส่งจีนก็มาที่คอนโดของไทเกอร์ ไทเกอร์เลิกคิ้วอย่างแปลกใจที่เห็นเพื่อนสนิทมาที่นี่
“มาถึงก็สูบ มีไรวะ” ไทเกอร์ถามขึ้นพร้อมกับเดินออกมาที่นอกระเบียงแล้วหยุดยืนข้างๆเพื่อนสนิทที่กำลังพ่นควันออกจากปาก
“กูไม่รู้” แม็กซ์ตอบ
“หึๆ เรื่องจีนสินะ” แม็กซ์ชะงัก
“มึงรู้อะไรมา” แม็กซ์ถาม
“เปล่า...กูแค่สังเกต สังเกตสายตาที่มึงมองไปที่จีนมันเปลี่ยนไป...” แม็กซ์นิ่งฟังคำพูดของเพื่อน
“...แต่ก่อนมึงมีแต่รำคาญ ไม่ชอบใจจีนแต่ตอนนี้มึงรู้มั้ยสายตาที่มึงมองจีน...แม่งมีแต่ความรู้สึก แต่กูไม่รู้หรอกว่ารู้สึกอะไรเพราะตัวมึงเท่านั้นที่จะตอบเองได้” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับตบบ่าเพื่อนสนิทเบาๆก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้อง แม็กซ์ยืนนิ่งพร้อมกับพ่นควันออกจากปากอีกครั้ง ปกติเขาจะสูบบุหรี่เวลาเครียดจัดเท่านั้นแต่พอสูบแล้วสมองก็จะโล่งขึ้นแต่ทำไมกันนะ...ทั้งๆที่สูบบุหรี่หมดไปสองมวนแล้ว สมองก็ยังไม่โล่งขึ้นเลย มีแต่ใบหน้าของอีกคนวนเวียนมาตลอด
“กูคิดยังไงกับมึงกันแน่วะ” แม็กซ์พึมพำกับตัวเอง
ใครก็ได้ส่งไลน์ไปบอกอินังแม็กซ์หน่อยว่านางชอบจีน! จะได้หายโง่เสียที 555555 ตอนนี้ไทเกอร์ดูเป็นคนดีเนอะ ความจริงอิเสือนางดีกับทุกคนนะยกเว้นแอล 5555 ยังไงก็ฝากติดตามต่อไปด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
หมั่นไส้อิแม็กซ์ กะ อิเสือ มากเลย เวลาเพื่อนชอบใครนี้รู้เร็วเหลือเกิน แต่พอตัวเองชอบใครดันไม่รู้ตัวซะงั้น :angry2: :angry2: :angry2:
-
หึ เบะปากรัวๆ ให้แม็กซ์กับไทเกอร์ :a14: :a14:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
เมะเรื่องนี้มันน่าหมั่นไส้จริงๆ
-
เสือทำมาเป็นพ่อสื่อให้เพื่อน เรื่องตัวเองถึงไหนแล้วเถอะ
จีนนี่เหมือนมีใจนะ แต่แม็กซ์อะชอบไปแล้วแน่ๆ
ไม่งั้นคงไม่ทำงี้หรอก แต่เอาเถอะ อย่าคิดนานเลย
อิไทเกอร์อุส่าชงแล้วดื่มขนาดนี้แล้ว
-
Tiger 12
“...แต่ถ้าเรื่องปัจจุบัน กูก็พร้อมจะเริ่มใหม่กับมึง” แอลชะงักฝีเท้าทันทีกับคำพูดของอีกคน ใบหน้าหวานหันมามองไทเกอร์ทั้งคราบน้ำตาก่อนจะโผเข้ากอดร่างสูงทันที
“ฮึก ไทเกอร์พูดจริงๆนะ ฮึก” แอลถามด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น
“อืม มึงกับกูมาเริ่มต้นกันใหม่” หวังว่าการตัดสินใจของเขาครั้งนี้จะเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะมันเป็นสิ่งที่หัวใจของเขาเรียกร้อง...แอลมานั่งประจิ้มประเจ้ออยู่ในห้องของไทเกอร์โดยเอาน้ำแข็งประคบเปลือกตาเอาไว้เพราะตากลมเริ่มบวมนิดๆเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
“แล้วเรื่องไอ้เจมส์มึงจะเอาไง” ไทเกอร์ถามขึ้น แม้ว่าช่วงนี้เขาจะพยายามกันแอลออกจากเจมส์แต่เพื่อนของเขาก็ยังไม่ยอมหยุด ยังคงติดต่อแอลมาเรื่อยๆจนเขาแอบกลัว...กลัวว่าแอลจะใจอ่อน
“เจมส์ทำไมเหรอ?” แอลถามหน้าซื่อ
“โอ๊ย เราเจ็บนะไทเกอร์” แอลว่าหน้างอเมื่ออีกคนผลักหัว
“มึงนี่มันจริงๆ ดูไม่ออกหรือไงว่ามันชอบมึง” ไทเกอร์ว่าติดหงุดหงิด
“เราดูออกแต่เราไม่ได้คิดอะไรกับเจมส์นี่หน่า” แอลว่า ใช่...เพราะคนที่เขาคิดด้วยมีแค่คนที่นั่งข้างๆคนเดียวเท่านั้น
“มึงก็ควรพูดกับมันจริงๆจังๆ แบบนี้มันเหมือนให้ความหวัง” แอลกัดปากกับคำพูดของไทเกอร์ ให้ความหวังงั้นเหรอ? แอลสาบานได้ว่าตัวเองไม่เคยคิดทำแบบนั้น ที่แอลไม่สามารถปฏิเสธเจมส์ตรงๆได้เพราะเจมส์คือเพื่อนของไทเกอร์ เขากลัว...กลัวว่าเขาจะทำให้เจมส์โกรธแล้วไทเกอร์จะพาลเกลียดเขาเข้าไปใหญ่
“อื้ม ถ้าไทเกอร์อยากให้เราทำ เราจะทำ” แอลยิ้มให้ไทเกอร์ ไทเกอร์กระแอ่มเบาๆกับรอยยิ้มหวานของอีกคน แม้ว่าจะยอมใจอ่อนแล้วแต่ก็แค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้นแหละ คำว่าเริ่มต้นใหม่ไม่ได้หมายถึงคบกันแต่หมายถึงมาดูๆกันใหม่อีกครั้ง ถ้ามันโอโอเคก็คบแต่ถ้าไม่...ก็คงต้องยอมรับจริงๆว่าความรักของเขาสองคนมันจบลงตั้งแต่วันนั้นแล้วจริงๆ…
“ทำไมมาด้วยกันวะ” เจมส์ถามขึ้นเมื่อเห็นแอลและไทเกอร์เดินเข้ามาที่ร้านอาหาร โดยแอลเป็นคนส่งไลน์ไปหาเจมส์ว่าตอนเย็นขอนัดเจอ เจมส์ก็เต็มใจเพราะไม่ได้เจอแอลมาหลายวัน ไม่รู้ว่าอีกคนหลายไปไหน
“ก็มาด้วยกัน” ไทเกอร์ตอบก่อนจะนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆแอล เจมส์ขมวดคิ้ว แอลทำหน้าลำบากใจไม่รู้จะเริ่มต้นบอกกับเจมส์ยังไงดี แอลไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะทำให้เจมส์กับไทเกอร์ทะเลาะกันหรือเปล่าแต่ไทเกอร์บอกว่าพวกเขาลูกผู้ชายพอที่จะยอมรับ
“ไม่เจอแอลนานเลยอ่ะ แอลยุ่งๆเหรอ” เจมส์หาเรื่องคุยทันที
“อื้ม มีงานกลุ่มน่ะ” แอลว่า
“อ่อ...แล้วนัดเรามานี่ คิดถึงเราอ่ะดิ” เจมส์ว่าอย่างหยอกๆ ถ้าเป็นแต่ก่อนแอลคงหัวเราะไปแล้วแต่ตอนนี้แอลกลับทำหน้ากระอักกระอ่วนเสียจนเจมส์เริ่มรู้สึกอะไรขึ้นมาได้
“เข้าเรื่องเถอะแอล เราอยากรู้” เจมส์ว่า
“คือว่า...ความจริงแล้วเรากับไทเกอร์ไม่ใช่เพื่อนเก่ากันหรอกแต่เรา...” แอลกัดปาก
“แฟนเก่ากันใช่มั้ย” เจมส์พูดขึ้น แอลทำตาโตทันที ส่วนไทเกอร์ก็ขมวดคิ้วอย่างแปลกใจ
“มึงรู้ได้ไง” ไทเกอร์ถามขึ้น
“คิดว่ากูดูไม่ออกหรือไง เพื่อนเก่าอะไรตามหึงตามหวงแบบนี้” ไทเกอร์สะอึกไปทันทีกับคำพูดของเพื่อน
“เออกูแม่งหวงก้างเองแหละ ทั้งๆที่โกรธมันแทบตายแต่ก็ไม่อยากให้มันกับใคร” ไทเกอร์พูดตรงๆ เจมส์กระตุกยิ้ม กลุ่มเขาก็เป็นแบบนี้แหละ แมนๆคุยกันตรงๆ จะได้ไม่ต้องมีอะไรค้างคาใจ
“แล้วตอนนี้?”
“ดูๆกันอยู่” ไทเกอร์ตอบ แอลมองหน้าเจมส์อย่างขอโทษขอโพย
“อย่าทำหน้างั้นดิแอล เราโอเค แม้ว่าจะเจ็บจี๊ดๆเหมือนมดกัดก้เถอะ” เจมส์ว่าขำๆ
“เราขอโทษนะเจมส์ เราไม่ได้ตั้งใจให้ความหวังเจมส์หรืออะไรเลยนะ” แอลว่าบ้าง
“ไม่หรอก...แอลไม่เคยให้ความหวังเรา สายตาแอลมีแต่มัน เรารู้สึกได้แต่เราต่างหากที่อยากจะชนะใจแอลให้ได้จึงไม่ละความพยายาม” เจมส์ว่าพร้อมกับจับมือของแอลมาจับไว้
“อะแฮ่ม”
“ชิบหายกูแค่จับเฉยๆ ทำหวง” เจมส์หันไปเอ็ดใส่เพื่อนก่อนจะหันมายิ้มให้แอล
“เราเป็นเพื่อนกันได้เสมอใช่มั้ยแอล”
“ได้สิ เจมส์เป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเลยนะ” แอลว่าพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้เจมส์
“อะแฮ่ม”
“เออๆ รู้แล้ว หวงชิบหายแล้วก็ทำเหมือนไม่อยากได้เขา” เจมสืว่าก่อนจะปล่อยมือจากแอล แอลยิ้มเจื่อนๆ
“สรุปมึงกับกูเคลียร์นะ” ไทเกอร์ว่า
“เออ แต่อย่าปล่อยแอลไปล่ะ ไม่งั้นกูคว้าแอลไว้แน่” เจมส์ว่ายิ้มๆ
“สัส!”...หลังจากที่เคลียร์กับเจมส์แอลก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น แอลอดอิจฉาความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนของไทเกอร์และเจมส์ไม่ได้ ความเป็นเพื่อนช่างเหนียวแน่นดีจริงๆ
“พรุ่งนี้กูมารับนะ” ไทเกอร์ว่าเมื่อมาส่งแอลที่หน้าบ้าน แอลพยักหน้ารับก่อนจะทำท่าจะลงจากรถแต่ไทเกอร์ก็คว้าข้อมือไว้ก่อน
“หืม?” แอลทำหน้างง ไทเกอร์หันแก้มให้ แอลหน้าขึ้นสีทันทีก่อนจะโน้มตัวไปจุ๊บที่แก้มสากอีกคนเบาๆ ไทเกอร์หันมากระตุกยิ้ม
“ถึงบ้านแล้วเดี๋ยวกูโทรหา” แอลมองตามรถคันหรูที่แล่นไปด้วยรอยยิ้ม ไม่คิดว่าเขาสองคนจะมีวันนี้อีกครั้ง แม้ว่าไทเกอร์จะไม่ได้เหมือนเดิม ไม่ได้พูดจาหวานหู ไม่ได้แสดงการกระทำที่อ่อนโยนแต่ไทเกอร์ก็ยังเป็นไทเกอร์ คนที่ทำให้หัวใจของแอลหวั่นไหวและเต้นแรงทุกครั้ง...ไทเกอร์มาส่งแอลที่มหาวิทยาลัยในตอน9โมงครึ่งเพราะแอลมีเรียน10โมง แอลจุ๊บแก้มไทเกอร์เป็นเชิงบอกลาด้วยท่าทางอายๆก่อนจะลงจากรถเพราะไทเกอร์เองก็เรียน10โมงเช่นเดียวกัน
“ใครมาส่ง” มดถามขึ้นทันทีที่แอลเดินเข้ามาหา ถ้าเธอจำไม่ผิดนั่นรถไทเกอร์แน่นอน
“ไทเกอร์น่ะ” แอลตอบ ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยความสุขจนมดอดที่สงสัยไม่ได้ ปกติเวลาพูดถึงไทเกอร์ทีไรใบหน้าต้องเศร้าหมองและเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดนี่หน่า
“เดี๋ยวนะๆ มีอะไรอัพเดต เล่ามาเดี๋ยวนี้” มดว่าอย่างคาดคั้น แอลทำหน้าเขินๆก่อนจะตอบ
“เรากับไทเกอร์คืนดีกันแล้ว” มดเบิกตากว้างอย่างตกใจทันที
“จริงดิ! กรี๊ดๆๆ แล้วตอนนี้คบกันเหรอ? เขาขอแกหรือแกขอเขาๆ” มดถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“บ้าไม่ได้คบแค่ดูๆกัน” แอลว่า มดเบ้ปาก
“คิดว่าเป็นดาราหรือไงยะดูๆกันน่ะ คบก็บอกว่าคบสิ ไทเกอร์นี่ฟอร์มจัดชะมัด” มดบ่นๆ
“ได้แค่นี้เราก็พอใจแล้วล่ะ แค่ให้ไทเกอร์เลิกโกรธเลิกเกลียดเราก็พอ” แอลว่าด้วยรอยยิ้ม
“แล้วแกอธิบายเหตุผลตอนนั้นให้ไทเกอร์ฟังหรือยัง” มดถาม แอลชะงักก่อนจะส่ายหน้า
“ทำไมไม่เล่าให้ไทเกอร์ฟัง จะให้เขาเข้าใจผิดว่าแกตั้งใจทิ้งเขาไปถึงไหน” มดว่าอย่างไม่สบอารมณ์
“เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ไม่ควรรื้อฟื้นไม่ใช่เหรอ” แอลว่า
“แต่เรื่องในอดีตบางเรื่องมันก็ส่งผลถึงปัจจุบันไม่ใช่หรือไง ก็แล้วแต่นะ ไม่เล่าก็ไม่เล่า”...แอลนั่งคิดคำพูดของมดทั้งวันเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตระหว่างเขากับไทเกอร์ มันคือความจริงที่เขาบอกเลิกไทเกอร์เพื่อไปอยู่ฝรั่งเศสแต่สิ่งที่ไทเกอร์ยังไม่รู้ก็คือสาเหตุ แอลรู้ว่าตอนนั้นเขายังเด็ก ยังคิดอะไรตื้นๆศักดิ์แต่ว่าหาทางหลีกเลี่ยงปัญหาแทนที่จะเผชิญในปัญหา
“คิดอะไร” ไทเกอร์ถามขึ้นขณะที่กำลังขับรถกลับบ้านหลังจากที่แวะมารับแอลที่มหาวิทยาลัย
“คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ ไทเกอร์วันนี้เราทำอาหารให้กินมั้ย” แอลเสนอขึ้น
“ไม่ต้องหรอก” แอลหน้าจ๋อยไปทันที
“วันนี้กูจะพามึงไปที่บ้าน” แอลทำตาโตทันที บ้านของไทเกอร์งั้นเหรอ? สมัยตอนคบกันแอลเคยไปไม่กี่ครั้งเอง
“วันนี้น่ะเหรอ?”
“อืม...จะแนะนำให้รู้จักพี่สะใภ้สองคนของกูด้วย”...แอลรู้สึกประหม่าไม่น้อยที่มีสายตา10คู่มองมาที่เขา แม้ว่าจะมีรอยยิ้มอย่างเป็นกันเองของพี่สะใภ้สองคนที่ทเกอร์ว่าก็เถอะแต่แอลก็ยังรู้สึกประหม่าอยู่ดี
“ผมชื่อเหนือนะครับ เป็นเอ่อ...แฟนพี่ดรากอน” หนุ่มน้อยหน้าใสพูดขึ้น แอลอดตกใจไม่ได้ที่พี่ชายคนโตของไทเกอร์ที่ขึ้นสีเรื่องความโหดจะมีแฟนหน้าตาน่ารักแบบนี้ แถมยังดูอายุจะห่างกันหลายปีอีกด้วย
“ส่วนพี่ชื่อคิสนะ เป็นแฟนหมอ” คิสว่าพร้อมกับอิงตัวกับแผงอกกว้างของคนข้างกายจนไทเกอร์อดเอ่ยปากแซวไม่ได้
“บางทีก็ไม่ต้องหวานมากก็ได้”
“ทำไม? อิจฉาหรือไง? คนของนายก็นั่งอยู่ข้างๆแล้วไง ทีนี้เลิกอิจฉาฉันกับหมอได้แล้ว” คิสว่า ไทเกอร์จะสนิทกับคิสมากเพราะรู้จักกันมาก่อนเพราะอยู่ในวงการนายแบบด้วยกัน พอได้คิสมาเป็นพี่สะใภ้ก็ทำให้สนิทกันมากขึ้นจนพูดคุยกันแบบเป็นกันเอง
“ใครอิจฉา” ไทเกอร์ยักไหล่
“ผมว่าอิจฉาไม่งั้นคงไม่พาสะใภ้สามเข้าบ้าน” ฟ็อกซ์ว่าบ้าง ไทเกอร์ตวัดสายตาไปมองน้องชายคนเล็กของบ้าน
“สัสฟ็อกซ์ เงียบๆไปเถอะมึง” ฟ็อกซ์ลอยหน้าลอยตา
“พี่ไทเกอร์ชอบว่าฟ็อกซ์ตลอด” เหนือแย้ง
“ก็ดูหน้ามันดิ เกลียดรอยยิ้มจอมปลอมมันชิบหาย” ไทเกอร์บ่นอุบอิบ
“ผมออกจะจริงใจ” ฟ็อกซ์คลี่ยิ้ม
“จริงใจมาก นี่กูยังคิดภาพมึงมีแฟนไม่ออกเลย” ไทเกอร์ส่ายหัวไปมากับนิสัยของน้องชาย ขนาดพี่ไลออนว่าเดาใจยากแล้วไอ้น้องตัวดีของเขาแม่งยากยิ่งกว่า เห็นหน้ามันยิ้มๆแบบนี้ไม่รู้จริงๆแม่งคิดอะไรอยู่
“ผมไม่อยากมี อยู่คนเดียวสบายจะตาย” ฟ็อกซ์ว่า
“เออกูจะคอยดู ไอ้คนไม่อยากมี!” ไทเกอร์แขวะตบท้าย แอลยิ้มๆกับบทสนทนาน่ารักๆระหว่างไทเกอร์กับน้องชาย ครอบครัวของไทเกอร์อบอุ่นมากแอลรู้ดี เขาดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวนี้แม้ว่า...อาจจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม
เหมือนจะหวานแต่ทำไมคำพูดน้องแอลดูดราม่า? 55555 เหตุผลของน้องแอลเรายังไม่บอก เดาเล่นๆกันไปก่อน ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ จะพยายามเข้าสู่โหมดหวานนนนนนน
___จางบิวตี้___
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ถึงเค้าจะสงสารแอลและเชียร์แอลก็เถอะ ถ้าแอลมาเริ่มใหม่เพื่อที่จะทิ้งไปอีก เค้าก็คงเอาใจช่วยไม่ไหวอ่ะ ให้โอกาสแล้วไม่ควรทำอีกนะรู้ไหมม
:katai1:
-
ถ้าแอลจะต้องกลับไปอยู่ฝรั่งเศษก็ควรรีบบอกไทเกอร์นะ ในเมื่อคิดจะคบกันมีอะไรก็ควรคุยกัน จะได้ช่วยกันตัดสินใจ
-
อะไรของแอลอีกหล่ะเนี่ย ตอนแรกสงสารแอลอ่ะ แต่ตอนนี้สงสารไทเกอร์แทนละ ถ้าคิดจะไปอีกก็ไม่สมควรมาให้เค้าเห็นหน้าอีกเลยด้วยซ้ำ :katai1: :katai1: :katai1:
-
ช่วงเวลาสั้นๆ ????......หืม มันคืออะไร มาม่ายังไม่จบใช่ไหม เพิ่งจะคืนดีกันเองน๊าาาา
-
หวานกว่านี้ได้อีกค่าาาา
ไทเกอร์หวงแอล หว่ายๆๆๆๆๆ
-
แล้วถ้าคราวนี้ต้องกลับไปฝรั่งเศสอีกทำไงอ่ะ
-
แอลมีอะไรที่ยังบอกไม่หมดแน่ๆ
-
:sad4: ถ้าแอลกลับมาเพื่อทำให้ไทเกอร์เสียใจอีก เราก็รับไม่ได้อ่ะ
-
แอลจะคิดจะทำอะไร
ก็นึกถึงพี่เสือเอาไว้ให้มากๆนะ
-
:ling3: :ling3: :ling3:
-
Tiger 13
ไทเกอร์กำลังดูๆอยู่กับแอลเรื่องนี้เป็นที่ฮือฮากันมาก อาจจะเพราะไทเกอร์เป็นที่รู้จักของหลายๆคนทั้งในมหาวิทยาลัยและนอกมหาวิทยาลัย อีกทั้งยังเป็นนายแบบที่มีชื่อเสียงด้วยแต่ไทเกอร์ก็ไม่คิดจะปิดบังอะไรอยู่แล้ว ใครอยากรู้ก็ให้รู้ไป
“จะไม่เป็นไรจริงเหรอ” แอลถามขึ้นพร้อมกับตากลมเต็มไปด้วยความกังวลหลังจากที่อ่านหนังสือพิมพ์ใยหน้าบันเทิงที่มีรูปเขากับไทเกอร์กำลังเดินห้างสรรพสินค้าหรูใจกลางเมืองด้วยกัน
“แล้วมันจะเป็นอะไรล่ะ?” ไทเกอร์ถามแต่ไม่ได้หันมามองแอล
“ก็ไทเกอร์เป็นคนดัง ส่วนเรา...”
“เป็นคนดังแล้วไง เป็นคนดังแล้วมีเมียไม่ได้?” ไทเกอร์หันมามองหน้าแอล แอลหน้าขึ้นสีทันทีกับคำถามของอีกคน
“ปะ...เปล่า”
“งั้นก็เลิกทำหน้านิ่วคิ้วขมวดสักที กูเห็นแล้วหงุดหงิดใจ” ไทเกอร์ว่าก่อนจะใช้นิ้วชี้คลึงที่ระหว่างคิ้วของอีกคน แอลยิ้มๆกับการกระทำที่อ่อนโยนของอีกคน แม้ว่าคำพูดที่พูด สรรพนามที่เรียกจะไม่ได้อ่อนหวานเหมือนก่อนแต่ไทเกอร์ก็ยังเป็นไทเกอร์ คนที่อ่อนโยนกับเขาเสมอ...วันนี้ไทเกอร์มาส่งแอลที่มหาวิทยาลัยเหมือนทุกวัน แอลบอกลาอีกคนด้วยการจุ๊บแก้มสากอย่างปกติก่อนจะลงจากรถแล้วเดินตรงเข้าไปหามดที่จะนั่งรออยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนใกล้ๆตึกคณะอย่างทุกวัน
“ทำอะไรอยู่เหรอมด” แอลถามเสียงใส มดชะงักเมื่อเห็นแอลก่อนจะรีบเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าทันที ซึ่งท่าทางมีพิรุธแบบนี้ทำให้แอลสงสัยไม่น้อย
“มีอะไรหรือเปล่า” แอลถามขึ้น
“เอ่อ...คือ” มดอึกอัก
“มด” แอลเรียกอีกคน มดถอนหายใจออกมาก่อนจะยอมยื่นโทรศัพท์มือถือของตัวเองให้แอลดู ภาพที่ปรากฏในจอทำให้แอลขมวดคิ้วทันที ไหนจะประโยคหยาบคาย ด่าสาดเสียเทเสียจากใครบ้างก็ไม่รู้
“มีเพจแบบนี้ด้วยเหรอ” แอลถามเสียงแผ่ว
“อืม...ฉันพึ่งเห็นเมื่อเช้า เห็นแล้วขึ้นอ่ะ ใครมันทำกันนะ” มดว่าอย่างโมโหๆ เพจที่ว่าคือเพจแอนตี้แอล แอลไม่ใช่คนดัง ไม่ได้เป็นที่รู้จักของใครแต่กำลังเป็นที่รู้จักเพราะกำลังดูๆอยู่กับไทเกอร์ แอลรู้ว่าไทเกอร์มีทั้งเด็กในสต็อกและแฟนคลับซึ่งย่อมไม่พอใจเขาแน่ๆ แต่ถึงขั้นต้องด่ากันแรงแบบนี้เลยเหรอ
“ช่างเถอะ เดี๋ยวกระแสมันก็เงียบเองแหละ” แอลว่าพร้อมคืนโทรศัพท์ให้กับมด
“แกจะไม่บอกไทเกอร์หรือไง” มดว่า แอลส่ายหน้า
“เรื่องไร้สาระแบบนี้ ช่างเถอะ”
“เฮ้อ! แกนี่มันจริงๆ แต่ช่วงนี้แกต้องระวังตัวนะ นอกจากจะระวังพวกเด็กๆในสต็อกของไทเกอร์แล้วยังมีพวกแฟนคลับหัวรุนแรงที่แอนตี้เวลาคนที่ตัวเองชอบคบกับใครด้วย” แอลพยักหน้ารับแม้ว่าใบหน้าจะยิ้มๆแต่ในใจก็หวั่นไม่น้อย ได้แต่ภาวนาว่าอย่าได้เกิดเรื่องอะไรรุนแรงขึ้นก็พอ...
“เรากลับก่อนนะ” แอลว่าพร้อมกับโบกมือให้มดหลังจากที่เลิกเรียน วันนี้ไทเกอร์ไม่ได้มารับแอลเพราะมีเข้าห้องช็อปตอนเย็นดังนั้นแอลจึงเป็นฝ่ายไปหาไทเกอร์ที่มหาวิทยาลัยเอง
“อื้ม กลับดีๆนะ เฮ้ย!” มดว่าไม่ทันขาดคำสาวร่างใหญ่ก็รีบกระชากเพื่อนสนิทตัวเองมาหาตัวเองทันทีก่อนจะ...
เพล้ง
เสียงแจกันแตกกระจายบนพื้น แอลหน้าซีดทันทีกับสิ่งที่เห็น
“ใครวะ เมื่อกี้ฉันเห็นมันบนตึกแวบๆ” มดว่าทำท่าจะวิ่งขึ้นไปดูแต่แอลก็ดึงแขนเพื่อนไว้ก่อน
“ไม่ทันหรอก ต้องหนีไปแล้วแน่ๆ” แอลว่า
“แกโอเคนะ” มดถาม แอลพยักหน้ารับแต่ใบหน้าหวานก็ยังคงซีดๆ
“เฮ้อ ฉันว่าแกไปกับฉันดีกว่าเดี๋ยวไปส่งที่มหาวิทยาลัยของไทเกอร์” ถ้าเป็นปกติแอลคงปฏิเสธไปแล้วเพราะบ้านมดกับทางไปมหาวิทยาลัยของไทเกอร์มันคนละทางแต่ตอนนี้เขายังรู้สึกตกใจอยู่ไม่น้อย
“แกต้องเล่าให้ไทเกอร์ฟังรู้มั้ย” มดว่าอย่างจริงจัง
“อื้ม...เราจะเล่า” แอลรับปาก พอรถของมดมาจอดที่หน้าคณะของไทเกอร์แอลก็ลงทันที มดทำท่าจะเดินตามมาส่งแต่แอลก็บอกว่าไม่เป็นไร คนในคณะเยอะจะตายคงไม่มีใครทำอะไรเขาหรอกมั้ง
“มาหาพี่ไทเกอร์เหรอ” แอลชะงักทันทีที่เจออีกคนซึ่งเขาจำได้ว่าชื่อจีน
“อื้ม...” แอลตอบรับสั้นๆ
“พี่ไทเกอร์บอกเลิกฉัน” แอลทำตาโตทันทีกับคำพูดของอีกคน
“จะ...จริงเหรอ”
“นายคงดีใจสินะที่กลายเป็นคนโปรดของพี่ไทเกอร์ไปแล้ว แต่อย่าพึ่งดีใจไป พี่ไทเกอร์ไม่ใช่คนที่จะหยุดอยู่กับใครง่ายๆ อีกอย่างพวกเด็กๆคนอื่นของพี่ไทเกอร์คงไม่ยอมอยู่เฉยๆแน่ๆ” แอลกัดปากกับคำพูดของจีน ใช่...เขารู้ เพราะวันนี้ก็เกิดเรื่องขึ้นกับเขาแล้ว
“ไม่ได้มาขู่แค่มาเตือน” จีนว่าเมื่อแอลทำหน้าสลดลงไป
“ขอบใจนะ เราจะระวังตัว” แอลว่า
“ก็ดี จะได้ไม่เป็นภาระของ..เฮ้ย!” จีนร้องเสียงหลงพร้อมกับดึงแอลให้หลับรถมอเตอร์ไซด์ที่ขับมาอย่างเร็วแล้วตรงเข้ามาหาแอลทั้งๆที่กำลังยืนอยู่บนทางเท้า แอลล้มลงไปกองกับพื้นทันที หัวเข่าถลอกเป็นแผลจนเลือดซิบ
“เป็นยังไงบ้าง” จีนถามหน้าตื่นกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“เกิดอะไรขึ้น!” ไทเกอร์ถามเสียงดังเมื่อเห็นแอลล้มกองอยู่กับพื้น ไทเกอร์หันไปมองจีนเป็นเชิงถาม
“พี่ไทเกอร์คิดว่าจีนเป็นคนทำงั้นเหรอ?” จีนถาม
“แล้วไม่ใช่หรือไง เห็นคาตาแบบนี้” ไทเกอร์ไม่ได้ตอบแต่เป็นแม็กซ์ที่เดินมากับไทเกอร์พูดขึ้น จีนหันไปมองแม็กซ์ด้วยความไม่พอใจ
“ไม่ใช่นะๆ จีนไม่ได้ทำอะไรเรา จีนช่วยเรา” แอลรีบแก้ต่างให้จีนทันทีเพราะกลัวว่าไทเกอร์และแม็กซ์จะเข้าใจจีนผิด
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่” ไทเกอร์ถามย้ำ แอลกัดปากก่อนจะยอมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ไทเกอร์ฟังซึ่งไม่ใช่แค่ไทเกอร์ที่ตกใจทั้งแม็กซ์และจีนก็พลอยตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับแอลไปด้วย
“กูว่ามึงพาแอลไปทำแผลดีกว่า ส่วนเรื่องนี้กูว่ามันต้องมีต้นตอ” แม็กซ์ว่า ไทเกอร์พยักหน้ารับก่อนจะช้อนตัวแอลอุ้มท่าเจ้าสาวทำเอาแอลหน้าขึ้นสีทันทีเพราะตรงนี้คนเดินผ่านไปผ่านมาเยอะมาก
“ฝากมึงด้วย” ไทเกอร์หันไปพูดกับแม็กซ์ก่อนจะพาแอลไปยังรถเพื่อไปคลินิคทันที...หลังจากที่ทำแผลเสร็จไทเกอร์ก็พาแอลมาที่คอนโดแทนที่จะไปส่งที่บ้าน
“ถ้าไม่เห็นจะๆแบบนี้คิดจะบอกมั้ย” ไทเกอร์ถามเสียงเรียบ
“เอ่อ...คือ...” แอลอึกอักซึ่งเป็นคำตอบให้ไทเกอร์ได้เป็นอย่างดีและทำให้เขาหัวเสียไม่น้อย
“นิสัยมีอะไรไม่บอกนี่เลิกสักทีได้มั้ยวะ!” แอลสะดุ้งทันทีกับคำพูดของอีกคน ตากลมสั่นระริกไปหมด
“ฮึก เราขอโทษ” แอลว่า
“อย่าทำเหมือนกูเป็นพวกที่ดูแลปกป้องใครไม่ได้ได้มั้ย แม่งดูถูกกูชิบหาย” ไทเกอร์สบถออกมา
“ไม่ใช่นะไทเกอร์ ฮึก เราไม่ได้คิดแบบนั้น” แอลรีบค้านทันที
“แล้วทำไมไม่คิดจะบอกกู”
“เราเห็นว่ามันน่าจะไม่มีอะไร ฮึก อีกอย่างช่วงนี้ไทเกอร์ยุ่งทั้งเรื่องสอบและเรื่องงาน ฮึก เราก็เลย...อื้อออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันทีที่มือหนาคว้าอีกคนเข้าไปจูบ แอลเผยปากให้อีกคนได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาเชยชิมความหวานภายในอย่างเต็มใจ ลิ้นหนาเกี่ยวพันลิ้นเล็กอย่างเอาแต่ใจก่อนจะค่อยๆอ่อนหวานขึ้นตนแอลใจสั่นหวั่นไหว
“อย่าคิดแทนกู” ไทเกอร์ว่าหลังจากถอนจูบ
“ขอโทษ” แอลว่าเสียงแผ่ว
“คนอย่างกูสามารถปกป้องมึงได้มากกว่าที่มึงคิด” แอลเผยยิ้มทันทีกับคำพูดของอีกคนก่อนจะโผเข้ากอดไทเกอร์เต็มรัก
“เราเชื่อไทเกอร์ ต่อไปเราจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว” แอลว่า ไทเกอร์ยกยิ้มพร้อมกับลูบหัวอีกคนเบาๆ...หลังจากที่ให้แม็กซ์ไปสืบซึ่งได้เพื่อนวิศวะคอมช่วยในการสืบเรื่องเพจก็สามารถหาตัวคนทำได้ไม่ยากซึ่งไทเกอร์ไม่คิดว่าจะเป็นคนๆนี้ด้วยซ้ำ แม้ว่าแอดมินเพจกับคนโยนแจกันและขับรถจะเป็นคนละคนแต่ไทเกอร์เชื่อว่าสาเหตุมันต้องมาจากคนๆนั้นที่เป็นคนเสี้ยมเรื่องนี้ขึ้นมา
“มึงจะจัดการยังไง” แม็กซ์ถามขึ้น
“แบบที่กูถนัด” ไทเกอร์กระตุกยิ้ม...ร่างสูงยืนอยู่ที่หน้าห้องหนึ่งในคอนโดหรูซึ่งแต่ก่อนเขาเคยมาที่นี่แต่ก็นับว่านานมาแล้ว
ออดดดด
มือหนากดออดสักพักก่อนที่ประตูจะเปิด
“พี่ไทเกอร์” ม่อนยิ้มร่าทันทีที่เห็นอีกคน
“ขอเข้าไปหน่อย” ม่อนทำหน้างุนงงแต่ก็ยอมให้อีกคนเข้ามา
“คิดถึงพี่ไทเกอร์จังเลยครับ ไม่คิดว่าพี่ไทเกอร์จะมาหาม่อนแบบนี้” ม่อนว่าเสียงหวาน ภาพลักษณ์หนุ่มน้อยหน้าหวานนิสัยเรียบร้อยทำเอาไทเกอร์เชื่อตอนแรกแต่พอได้ลองสัมผัสกลับรู้ว่าอีกคนเจนจัดไม่น้อย
“เพราะมีเรื่องไงเลยมา” ไทเกอร์ว่าเสียงเย็น ม่อนชะงักทันทีแต่ก็ยังแสร้งตีหน้าซื่อ
“อะไรเหรอครับ?”
“มึงคิดจะทำอะไรแอล” ไทเกอร์ถามขึ้น สรรพนามที่ใช้เปลี่ยนไปเสียจนม่อนรู้สึกเสียวสันหลัง
“อะ...อะไรกันครับ พี่ไทเกอร์พูดเรื่องอะไร” ม่อนตีหน้าซื่อไม่เลิก
“อย่าคิดว่ากูไม่รู้เรื่องที่มึงทำเพจแอนตี้แอลแล้วเสี้ยมคนให้เกลียดแอล” ม่อนเบิกตากว้างทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน
“มะ...ม่อนไม่ได้ทำนะครับ พี่ไทเกอร์ไปเอามาจากไหน จีนเหรอ? จีนใส่ร้ายม่อนมาใช่มั้ยครับ ฮึก” ม่อนแสร้งบีบน้ำตาเรื่องคะแนนความสงสารแต่ไทเกอร์กลับยกยิ้มมุมปาก
“จีนงั้นเหรอ? ได้ข่าวว่ามึงพึ่งเสี้ยมคนไปตบจีนนี่” ม่อนกัดปากทันทีที่ไทเกอร์รู้เรื่องนี้
“ม่อน...”
“มึงจะเลิกยุ่งกับแอลดีๆหรือว่าต้องให้กูทำอะไรกับมึงเสียก่อน” ไทเกอร์ว่าเสียงเย็น
“ฮึก ก็ม่อนเกลียดมัน เกลียดทุกคนที่เป็นคนพิเศษของพี่ไทเกอร์ ฮึก ม่อนไม่ดีตรงไหน ฮึก ทำไมไม่เป็นม่อน” ม่อนโวยวายทั้งน้ำตา
“กูว่ามึงน่าจะรู้ตัวนะว่ามึงไม่ดีตรงไหน” ไทเกอร์ว่า ม่อนน้ำตาไหลพราก ใช่...เขาเคยมั่ว เคยคั่วกับผู้ชายเยอะมาก่อนแต่เขาก็พร้อมจะหยุด หยุดเป็นของพี่ไทเกอร์คนเดียว ทำไมพี่ไทเกอร์ไม่รู้เรื่องนี้บ้าง
“ออกไปจากชีวิตกูเงียบๆซะ แล้วเพจที่มึงสร้างไปเคลียร์ซะ ถ้าเกิดอะไรกับแอลอีกกูจะโทษว่าเป็นฝีมือมึงคนเดียว” ไทเกอร์ว่าก่อนจะเดินออกไป ม่อนทรุดลงกับพื้นร้องไห้ออกมา ทำไม...ทำไมพี่ไทเกอร์ถึงไม่รักเขา ทำไม...
เหมือนจะมีคนเดาถูก 55555 นางร้ายเรื่องนี้ไม่เยอะนะจ๊ะ มาแล้วก็จากไป 555555 หลายๆคนรอฉากหวานๆ นี่กำลังพยายามอยู่ 55555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
แอลมีไรไม่บอกไทเกอร์อีกละเหมือนตอนที่ทิ้งไทเกอร์ไปใช่ปะ :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
-
ขอหวานๆอีกนะค้า
น้องแอลดูแลตัวเองดีๆนะคะ
-
:pig4: :pig4:
มีเรื่องอะไรอีกก็ขอให้แอลบอกไทเกอร์นะ ไม่เงียบนะลูกกกกก
-
ไม่ชอบวิธีการคิดของแอล
มีอะไร ไม่บอก ชอบเก็บไว้ในใจ
ทำตัวอ่อนแอ อยากเห็นแอล ร่าเริง สู้คน
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
เย้!!! รอฉากหวานๆ แต่หวานแล้วจะดราม่าต่อเลยมั้ย มีแววมาม่าควันฉุยมายังไงชอบกล :hao5: :hao5: :hao5:
-
สั้นงะ แงๆ
-
รอฉากหวานๆๆๆๆค่ะ :mew2:
-
น้องจีน เหมือนจะนิสัยเหวี่ยงๆ แต่นางน่ารักและเป็นคนดีนะ
-
สั้นจัง
-
เห้อออออออ สงสารแอลเบาๆ
-
ขอฉากหวานๆ พี่เสือมีแต่โมโห อารมณ์ร้อน
สงสารแอล ต้องรับมือกับไทเกอร์
แล้วก็กิ๊กเก่าไทเกอร์อีก นางเอกเรื่องนี้ต้องทน
แอลอย่าหนีไปอีกล่ะ ไม่อยากกินมาม่า
-
Tiger’s Love 6
( Max x Jeen )
หลังจากวันที่ไทเกอร์บอกเลิกจีน จีนก็ไม่ได้โผล่หน้าไปให้ไทเกอร์เห็นอีก สาเหตุหนึ่งก็เพราะยังทำใจยอมรับไม่ได้ว่าถูกทิ้งแล้วและอีกสาเหตุก็คือแม็กซ์ จีนยังไม่พร้อมที่จะเจอแม็กซ์เลย
“เลิกทำหน้าซังกะตายสักที กูเห็นแล้วหงุดหงิดว่ะ” ปอเพื่อนสนิทของจีนพูดใบหน้าบึ้งตึง
“แล้วจะให้กูนั่งหัวเราะหรือไงที่ถูกทิ้ง” จีนว่าแกมประชด ปอหัวเราะเบาๆกับคำพูดของเพื่อน
“เอาจริงๆ มึงรักพี่ไทเกอร์มากขนาดนั้นเลยเหรอวะ?” ปอถามเสียงจริงจัง ทั้งๆที่เป็นเพื่อนสนิทกันแต่ปอก็ไม่มั่นใจว่าเพื่อนสนิทรักไทเกอร์แค่ไหน ไม่รู้สิ...จากที่เห็นจีนก็เหมือนเด็กในสต็อกคนอื่นๆของพี่ไทเกอร์ ที่ดีใจที่มีคนหล่อระดับนายแบบมาจีบ และยิ่งจีนเป็นนัมเบอร์วันอีกด้วย ไม่แปลกที่จีนจะผยองตัวว่ายังไงพี่ไทเกอร์ก็ไม่มีทางทิ้งตัวเองแต่ถามถึงเรื่องความรู้สึก นอกจากความรู้สึกภูมิใจแล้ว มันมีคำว่ารักปะปนอยู่แบบที่ปากพร่ำบอกมั้ย?
“กู…” จีนตาสั่นระริก
“เฮ้อ! ถ้ามึงยังตอบไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่เลิกทำหน้าแบบนี้เหอะ คืนนี้วันศุกร์เว้ย ศุกร์หรรษา ไม่เมาไม่กลับ” ปอว่าพร้อมยิ้มร่า จีนอยากจะตอบปฏิเสธเพราะเขาไม่ค่อยมีอารมณ์เท่าไหร่แต่ขืนพูดออกไปเพื่อนสนิทได้กินหัวแน่ๆ เอาวะ ไปก็ไป…ไนต์คลับในคืนวันศุกร์ล้นหลามไปด้วยผู้คนที่ออกมาปลดปล่อยความเครียดหลังจากที่เรียนมาทั้งสัปดาห์ จีนกับปอเลือกมานั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์เพราะมากันแค่สองคนเปิดโต๊ะไม่ได้ จีนสั่งเครื่องดื่มมาดื่มทันทีที่หย่อนตัวนั่งลงต่างจากปอที่กวาดสายตาสอดส่องอย่างตื่นตาตื่นใจ
“คืนนี้คนเยอะอ่ะมึง คืนนี้มึงได้แน่ๆ” ปอว่าเสียงร่าเริง
“ได้เชี่ยไร กูไม่ได้มาหาสักหน่อย” จีนว่าพลางส่ายหน้าปฏิเสธ
“เออ กูจะคอยดู” ปอวาก่อนจะยื่นมือไปรับแก้วจากบาร์เทนเนอร์มากระดกดื่ม…ยิ่งดึกบรรยากาศในไนต์คลับก็ยิ่งคึกคัก ยิ่งแอลกอฮอล์เข้าสู่กระแสเลือดก็ยิ่งทำให้ค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยความสนุกสนาน จีนเองก็อดจะโยกตัวเบาๆตามจังหวะเพลงไม่ได้ ส่วนปอน่ะเหรอ ออกไปที่ฟลอร์แล้วล่ะ
“มาคนเดียวเหรอครับ” เสียงทุ้มทักขึ้นทำให้จีนหันไปสนใจทันที
“มากับเพื่อน” จีนตอบเสียงนิ่งๆ อย่างไม่สนใจนักแม้ว่าอีกคนจะหน้าตาดีไม่น้อยก็ตาม อย่างที่บอกวันนี้เขาแค่มาดื่มแก้เครียดไม่ได้มาหาใครติดไม้ติดมือกลับไปเสียหน่อย
“ผมแวนครับ” ร่างสูงแนะนำตัวก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงที่เก้าอี้ของปอแล้วยื่นแก้วเหล้ามาขอชน
“จีน” จีนตอบแล้วชนแก้วกับอีกคนก่อนจะกระดกดื่มรวดเดียว
“ไม่กลัวเมาหรือไงครับ ดื่มหนักขนาดนี้” แวนถามขึ้นเมื่อเห็นว่าร่างบางตรงหน้าดื่มหนักมากจริงๆ เขามานั่งด้วยไม่ถึงห้านาทีสั่งไปแล้วสี่แก้ว
“อยากเมา เผื่อว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น” จีนว่าพร้อมยกยิ้มมุมปาก ใบหน้าของใครคนหนึ่งลอยเข้ามาในหัว ใบหน้าของคนที่เขาไม่ได้เจอเกือบสัปดาห์เพราะเขาไม่พร้อมที่จะเจอหลังจากที่อีกคนกระทำหยาบคายกับเขา
“อกหักมาเหรอครับ? ไม่น่าเชื่อว่าน่ารักๆแบบจีนจะอกหัก” แวนว่า
“นั่นสิ” จีนตอบรับ ในหัวยังคงนึกถึงแม็กซ์ นึกถึงวันที่จีนถามว่าแม็กซ์รักใครแต่อีกคนกลับไม่ตอบออกมา เขาไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมต้องคาดหวังคำตอบของอีกคน ทั้งๆที่เขากับพี่แม็กซ์ไม่ควรจะมีอะไรเกี่ยวข้องกัน
“สนใจหาคนดามใจมั้ยครับ” แวนว่าพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆจีน จีนไม่ผงะออกแถมยังยกยิ้มมุมปากนิดๆ บางทีคนตรงหน้าก็ไม่เลวถ้าจะคบเพื่อคั่นเวลา
“แล้วถ้าสนใจล่ะ?” จีนถามกลับ ตากลมเยิ้มไปหมดเพราะฤทธิ์แอลกอฮฮล์ทำให้ร่าบางตอนนี้ดูยั่วยวนไม่น้อย
“แปลว่าตกลง” แวนถามย้ำเพื่อความแน่ใจ
“ตะ…”
พรึ่บ
“ทำเชี่ยอะไรกันวะ!” เสียงทุ้มว่าเสียงดังพร้อมกับกระชากจีนออกห่างจากแวนอย่างแรง จีนหันไปมองทีต้นเสียงก่อนจะชะงักเมื่อเห็นว่าเป็นแม็กซ์
“พี่แม็กซ์” จีนเรียกอีกคนเสียงแผ่ว
“ทำไมวะ อกหักจากเพื่อนกูก็คันจนต้องหาคนใหม่มาแทนเลยหรือไง” แม็กซ์ว่าอย่างโมโห เขานั่งมองอีกคนมาตั้งนานแล้วและก็เห็นว่าร่างบางนี่ยั่วไอ้คนตรงหน้าขนาดไหน แม่ง…ทำไมทำตัวแบบนี้วะ!
“ใช่ จีนคัน” จีนโต้ตอบอย่างไม่ยอม แม้ว่าในใจจะเจ็บจี๊ดไม่ใช่น้อยกับคำด่าของอีกคน
“คันนักก็มานี่!” แม็กซ์ว่าก่อนจะลากจีนออกไปทันทีโดยที่แวนไม่ทันได้ทักท้วง พยายามจะวิ่งตามออกมาก็เจอฝูงคนขวางทำให้ไม่ทันสียแล้ว…
พลั้ก
แม็กซ์โยนจีนเข้ารถอย่างแรงก่อนจะเดินมาฝั่งคนขับ จีนไม่ขัดขืนและนั่งเฉยๆให้อีกคนตามใจ
“พี่จะพาจีนไปไหน” จีนถามขึ้นเมื่อเห็นว่าเส้นทางที่แม็กซ์ขับไปเป็นที่ที่ไม่คุ้นเคย
“ก็มึงคันไม่ใช่หรือไง กูจะได้พาไปเกา” แม็กซ์ว่าเสียงเย็นแต่ไม่ได้หันมามองจีน จีนหน้าชากับคำพูดของร่างสูงหัวใจยังคงเจ็บหน่วงอย่างหาสาเหตุไม่ได้แต่ก็ยังคงปากเก่งไม่เลิก
“งั้นก็ช่วยเกาแรงๆนะ เพราะจีนคันมาก”…พอประตูห้องคอนโดของแม็กซ์ปิด ปากหนาก็ประกบจูบร่างบางอย่างร้อนแรงทันที จีนไม่ปฏิเสธแถมยังโต้ตอบอีกคนกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ แม็กซ์พาจีนมาที่โซฟาก่อนจะดันร่างบางให้ล้มตัวลงก่อนที่เขาจะขึ้นคร่อม ปากหนาโน้มลงมาประกบริมฝีปากอีกครั้งพร้อมกับมือหนาที่ทึ้งเสื้อผ้าของร่างบางไปด้วย
“อื้อออ” จีนครางในลำคอเมื่อปากหนาเลื่อนลงมาที่ซอกคอพร้อมกับซุกไซ้
“มึงยั่วกูเองนะ” แม็กซ์ว่าพร้อมกับถอดเสื้อของตัวเองออกทำให้กล้ามเนื้อหน้าท้องสุดเท่ปรากฏแก่สายตาของจีน จีนกระตุกยิ้มรับก่อนที่มือบางจะกรีดไปที่ซิคแพคของอีกคน
“ทำจีนสิ ทำแรงๆ” จีนว่าออกมาพร้อมมองอีกคนอย่างเชิญชวน แม็กซ์กระตุกยิ้มก่อนจะก้มลงมาจัดการยอดอกสีชมพูที่ล่อตาล่อใจทันที จีนร้องออกมาอย่างพึงพอใจในสัมผัสของอีกคนจนอดรังเกียจตัวเองขึ้นมาไม่ได้ บางทีเขาคงไร้ค่า ไร้ศักดิ์ศรีแล้วจริงๆถึงได้ร้องอ้อนวอนให้อีกคนทำเรื่องอย่างว่ากับตัวเองแบบนี้ เมางั้นเหรอ? อาจจะส่วนหนึ่งแต่จีนยังมีสติ มีสติรับรู้ทุกอย่างว่าสิ่งที่อีกคนกระทำเกิดจากความโมโหล้วนๆ ไม่ได้มีความอ่อนโยนปะปนอยู่เลย
“อ๊ะ!” จีนสะดุ้งเมื่อนิ้วเรียวสอดเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังของเขา กายบางที่เปล่าเปลือยช่างยั่วอารมณ์แม็กซ์ไม่น้อยแต่พอคิดว่าเพื่อนสนิทของตัวเองก็เคยได้ครอบครองร่างบางที่เหมือนกันและอาจจะมีคนอื่นๆอีกก็ทำให้แม็กซ์อารมณ์ขึ้นขึ้นมา
“เกร็งทำไม เคยๆไม่ใช่หรือไง” แม็กซ์ว่าเหยียดๆ
“พอดีของมันฟิต” จีนว่าอย่างไม่ยอม เขาไม่ยอมให้อีกคนมาว่าแสกหน้าเขาฝ่ายเดียวโดยที่เขาไม่โต้ตอบหรอก
“เฮอะ จะบอกว่าโดนมาเยอะแล้วยังฟิตสินะ” แม็กซ์ว่าเสียงขึ้นจมูกด้วยความไม่พอใจ
“แน่นอน” จีนยิ้มรับซึ่งเป็นรอยยิ้มที่ยั่วโมโหแม็กซ์ไม่ใช่น้อย แม็กซ์สอดนิ้วที่สองและสามเข้าไปทันทีจนจีนต้องนิ่วหน้าด้วยความเจ็บนิดๆแต่ก็ไม่ร้องออกมา ใช่จีนไม่ซิง…แต่เขาก็ไม่ได้เจนจัดกับเรื่องแบบนี้ เขาเคยมีอะไรกับพี่ไทเกอร์คนเดียวและครั้งเดียว ถึงเขาจะดูแรงๆแค่ไหนแต่เขาก็ไม่ได้ง่ายที่ไปกับใครก็ได้ ไม่เหมือนตอนนี้…ที่เขามากับพี่แม็กซ์ง่ายๆ ยั่วให้อีกคนทำกับเขา หึๆ น่ารังเกียจที่สุด
“อ๊ะ…อื้อ…” จีนครางออกมาเมื่อแม็กซ์ขยับนิ้วเข้าออก ปากบางเผลอกัดอย่างยั่วยวนโดยไม่รู้ตัว ทำให้แม็กซ์ตื่นตัวเต็มที่ แม็กซ์ถอนมือออกก่อนจะจับแก่นกายที่สวมด้วยถุงยางอนามัยสอดใส่เข้าไปทันที
“อ๊า!!”
“ยั่วกูนักใช่มั้ย คืนนี้มึงสลบคาอกกูแน่” แม็กซ์ว่าออกมาพร้อมกับพยายามดันแก่นกายเข้าไปแต่เพราะจีนเกร็งตัวเลยใส่ได้ไม่ทั้งหมด
“อย่าเกร็งดิวะ” แม็กซ์ว่าออกมาอย่างยากลำบาก
“จะ…เจ็บ” จีนว่าน้ำตาคลอ แม็กซ์ชะงักไปทันทีก่อนจะรู้สึกตัวว่าตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่ เขากำลังจะมีอะไรกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอดีตเด็กในสต็อกของเพื่อนสนิท แม้ว่าไทเกอร์มันจะบอกว่าเขา…ชอบจีนก็ตาม
“พี่แม็กซ์” จีนเรียกอีกคนทันทีเมื่ออยู่ๆแม็กซ์ก็ถอนแก่นกายออกก่อนจะลุกออกจากจีน แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวใกล้ๆมาผูกเอวไว้
“ปล่อยกู” แม็กซ์ว่าพร้อมขมวดคิ้วเมื่อมือบางจับที่แขนเขาเอาไว้ ตอนนี้ความคิดในหัวของแม็กซ์ตีกันจนพันยุ่งเหยิงไปหมด เขาโกรธที่อีกคนกำลังยั่วใครบางคนในผับ เขาไม่พอใจอย่างมากซึ่งก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องไม่พอใจขนาดนั้น
“ไหนว่าจะทำจีนไง” จีนพูดขึ้น
“กู…”
“หรือว่ารังเกียจถึงขนาดทำกันไม่ลง” จีนว่าตัดพ้อออกมา เพราะตอนนี้สิ่งที่คิดได้ในหัวก็มีแค่นี้จริงๆ อยู่ๆพี่แม็กซ์ก็ผละออกจากเขา คงรังเกียจกันมากเลยสินะ
“กูไม่ได้รังเกียจ!” แม็กซ์ว่าเสียงดัง
“แล้วทำไมไม่ทำจีนเล่า ฮึก ถ้าไม่รังเกียจทำไมไม่ทำ” ไม่รู้ว่าเพราะความน้อยใจหรือว่าอะไรทำให้จีนร้องไห้ออกมา ความอัดอั้นตันใจที่มีมาเกือบสัปดาห์ทำให้จีนคนปากเก่งหายไปทันทีเหลือเพียงจีนคนอ่อนแอเจ้าน้ำตาเท่านั้น
“มึง…” แม็กซ์ทำอะไรไม่ถูกเมื่อร่างบางร้องไห้
“ฮึก เกลียดจีนเหรอ ฮึก รังเกียจจีนใช่มั้ย” จีนช้อนตาถามเสียงแผ่ว แม็กซ์หัวใจเจ็บปวดไปหมดยิ่งได้เห็นแววตาเศร้าสร้อยของอีกคน แม็กซ์ปลดผ้าเช็ดตัวออกก่อนจะขึ้นคร่อมจีนอีกครั้ง
“กูไม่ได้เกลียดและไม่ได้รังเกียจมึง” แม็กซ์ว่าน้ำเสียงจริงจังก่อนที่ปากหนาจะประกบลงมา จีนตอบรับจูบของอีกคนอย่างเต็มใจ ก่อนจะเบ้หน้านิดๆเมื่อรับรู้ถึงแก่นกายใหญ่กำลังสอดใส่เข้ามา แม็กซ์จูบเบี่ยงเบนความสนใจทำให้จีนลดความเกร็งตัวลง
“อ๊ะ…อ๊ะ…อ๊า…อื้อ…อ๊า” จีนครางเป็นจังหวะเมื่ออีกคนขยับสะโพกเข้าออก มือหนาจับขาเรียวพาดบ่าเอาไว้พร้อมกับปากหนาที่ทำรอยตามขาอ่อนด้านในของอีกคนเอาไว้
“อื้มมม” แม็กซ์เองก็อดที่จะครางในลำคอเพราะความเสียวไม่ได้ แก่นกายใหญ่ขยับเข้าออกจากจังหวะช้าก็เริ่มเพิ่มความเร็วขึ้น เสียงเอี๊ยดแอ๊ดของเตียงนอนบวกกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดูหยาบโลนไม่ใช่น้อยแต่ก็ไม่ได้ทำให้คนทั้งคู่ที่กำลังมัวเมากับรสกามสนใจแม้แต่น้อย จีนแอ่นสะโพกตามจังหวะของอีกคนพร้อมครางออกมาเสียงกระเส่า มือเสียวจนไม่ไหวก็โน้มหน้าอีกคนลงมาจูบเป็นแบบนี้อยู่หลายๆครั้งจนทั้งคู่ปลดปล่อยออกมา
เอ็นซีเบาๆนะคะ อิๆ ตอนแรกกะไม่ให้เสร็จหรอกแต่ให้เสร็จน่ะดีกว่าสำหรับพล็อตเรื่องตอนต่อไป 5555 ยังไงก็ฝากติดตามทั้งคู่หลักคู่รองด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
รู้ใจตัวเองสักทีสิพี่แม็กซ์
-
อ่านๆไป จีนนี่น่าสงสารนะ เป็นแค่คนที่ต้องการความรัก แล้วอิเสือก็มาทำเหมือนให้ความหวัง ให้เป็นอันดับหนึ่งของเด็กในสต็อก ยิ่งทำให้จีนหวังหนักเข้าไปอีก :hao5: :hao5: :hao5:
-
โถ่วววว จีนน่าสงสารอ่ะ
-
จีน รู้ทั้งรู้ว่าเป็นเด็กในสต๊อคเสือ
จะหวังได้ไงว่าเสือจะรัก เสือมีเด็กมากมาย
แสดงว่ามีเพื่อเรื่องอย่างว่าแค่นั้น
แมกซ์ เสียอีกไม่มีใครเลย
แล้วแมกซ์ก็สนใจจีน แม้ไม่รู้ตัว ไม่งั้นจะจูบจีนหรอ :mew1: :mew1: :mew1:
:L1: :L1: :L1:
:pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
-
แม็กซ์อย่าทำให้จีนเสียใจเหมือนพี่เสือพระเอกขอฃเราอีกนะ
สงสารเด็กมัน จีนเหมือนเด็กต้องการความรักอะ
แล้วมาเจอคนอย่างพี่เสืออีก ตายๆ ให้ลงเอยกับพี่แม็กซ์
น่าจะไม่ทำให้เสียใจ มั้งนะ55555
-
:z1: :z1: :z1:
-
น้องจีนพี่แมกซ์ก็แซ่บไม่ใช่เล่น แอร๊ยยยยยยย ><
ไหนๆเรื่องก็มาขนาดนี้แล้วพี่แมกซ์ขอคบไปเลยค่ะ
ไทเกอร์น้องแอลอย่าไปยอมนะคะ ต้องเล่นบทนี้บ้างนะ เด่วแฟนๆลืม >////<
-
o13
-
Tiger 14
หลังจากที่เกิดเรื่องร้ายๆกับแอล ไทเกอร์ก็คิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาควรจะบอกเลิกเด็กในสต็อกคนอื่นๆเสียที แม้ว่าจะขึ้นชื่อว่าเป็นเด็กในสต็อกของเขาแต่ใช่ว่าเขาจะไปมาหาสู่หรือติดต่อตลอด บางคนเขายังจำชื่อไม่ได้ด้วยซ้ำ ส่วนมากจะเป็นวันไนต์แสตนเจอแล้วถูกใจแล้วพากันเข้าห้องเสียมากกว่าจะพาไปเดทนั่นเดทนี่ ไทเกอร์บอกเลิกเด็กสต็อกทุกคนซึ่งบางคนก็ไม่พอใจที่เขาทำแบบนี้ แต่ไทเกอร์ก้ได้ขู่ไปว่าห้ามมาวุ่นวายกับเขาอีก เพราะสิ่งที่ไทเกอร์เกลียดมากที่สุดคือความวุ่นวาย จบกันไปด้วยดีดีกว่าต้องมามีปัญหากัน
“มึงจะบอกเลิกน้องจีนจริงดิ” เพื่อนในกลุ่มของไทเกอร์คนหนึ่งถามขึ้นเมื่อไทเกอร์บอกว่าจะบอกเลิกจีน
“อืม กูอยากปล่อยน้องมันไป” ไทเกอร์ตอบ
“ไม่ใช่ว่าที่น้องม่อนเคยมาบอกมึงเมื่ออาทิตย์ก่อนนะ” ใช่...ม่อนมาบอกเรื่องของจีนกับแม็กซ์ให้ไทเกอร์ฟัง ถามว่าไทเกอร์เชื่อมั้ยก็ตอบได้เลยว่าเชื่อ แต่เขาไม่ได้เชื่อม่อนแต่เขาเชื่อสายตาตัวเองที่พอจะมองเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาหลายปีออก แม็กซ์มันไม่ชอบขี้หน้าจีนตั้งแต่ที่เขาควงจีนเพราะอีกคนติดจะขี้อ้อนและง้องแง้ง แต่ตอนนี้สายตาที่มันมองจีนกลับเปลี่ยนไป มันเหมือนมีอะไรที่พิเศษมากกว่าคนรู้จักทั่วๆไป แต่ก็นะเพื่อนเขามันปากแข็งเหมือนเขาล่ะมั้ง หรือบางทีก็ยังไม่รู้ใจตัวเองว่ากำลังคิดอะไรกับจีนอยู่
“ถึงม่อนไม่มาบอก กูก็ว่ากูพอจะดูออก” ไทเกอร์ว่าพลางยักไหล่ก่อนจะปล่อยควันบุหรี่ออกจากปาก
“แล้วมึงกับไอ้แม็กซ์?”
“กูจะอะไรวะ กูคิดกับจีนมันแค่น้อง ส่วนไอ้แม็กซ์มันก็เพื่อนกู จีนมันก็เด็กดีถ้าไอ้แม็กซ์ได้คนดีๆอย่างจีนไปมันก็ดีแล้วไม่ใช่หรือไง” ไทเกอร์กระตุกยิ้มมุมปาก
“พ่อพระชิบหายยยย ว่าแต่เรื่องมึงกับไอ้เจมส์ล่ะ” ไทเกอร์ชะงักทันที เพราะตั้งแต่วันนั้นวันที่เขากับแอลกลับมาคบกันแล้วบอกเจมส์ เจมส์มันก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาอีก บางทีมันอาจจะเกลียดขี้หน้าเขาไปแล้วก็ได้แต่ทำไงได้วะ จะให้เขาปล่อยแอลไปให้มันหรือไง...ไทเกอร์นัดจีนมายังร้านอาหาร ซึ่งใบหน้าใสก็ยังคงมีรอยที่ถูกทำร้ายอยู่ และนี่คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ไทเกอร์อยากเลิกกับเด็กในสต็อกคนอื่นๆเสียที เพราะเขาเองก็รู้สึกผิดกับจีนที่ทำให้จีนต้องมาเดือดร้อนและเจ็บตัวแบบนี้
“ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า” ไทเกอร์ถามขึ้น
“จีนหายเจ็บนานแล้ว แผลแค่นี้ไกลหัวใจจะตาย” จีนว่าอย่างขำๆ แต่นัยน์ตากลมก็ไม่ได้ยิ้มเหมือนปากสักนิด ไทเกอร์พอจะมองสีหน้าจีนออกและรู้ว่าจีนคงพอจะรู้เรื่องของเขากับแอลมาแล้วบ้างเช่นกันแต่อีกคนเลือกที่จะเงียบและไม่ถามอะไร
“เรื่องของจีนกับไอ้แม็กซ์” ไทเกอร์พูดขึ้น จีนชะงักทันที
“คือ...”
“พี่ไม่ว่าอะไรหรอกนะถ้าจีนจะไปกับมัน ถ้ามันคือทางเลือกที่ดีสำหรับเรา” ไทเกอร์ว่าด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“พี่ไทเกอร์พูดอะไร พูดแบบนี้กำลังจะไล่จีนออกไปจากชีวิตพี่ใช่มั้ย” จีนถามด้วยความไม่พอใจ ตากลมสั่นระริกไปหมดด้วยความเสียใจและน้อยใจ
“พี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น” ไทเกอร์ค้านพร้อมขมวดคิ้วมุ่นที่จีนเข้าใขในสิ่งที่เขาสื่อออกไปผิด
“ไม่จริง พี่ไทเกอร์มีคนใหม่แล้ว มีคนที่มาแทนที่จีนแล้ว พี่ไทเกอร์เลยไล่จีนแบบนี้” จีนว่าน้ำตาคลอ ไทเกอร์ยื่นมือมาจับมือจีนพร้อมมองหน้าจีนอย่างจริงจัง
“พี่ไม่เคยไล่จีนแต่มันดีแล้วจริงๆเหรอที่เป็นแบบนี้ จีนคบกับพี่แบบไม่มีสถานะ จีนต้องมาเจ็บตัวเพราะพี่ ถ้าจีนเจอคนที่ดีกว่าจีนก็ควรจะเลือกเขาไม่ใช่หรือไง” ไทเกอร์ว่าด้วยเหตุผล ไทเกอร์ยอมรับว่าจีนคือคนที่เขาชอบมากที่สุดในบรรดาเด็กทุกคนแต่ชอบในที่นี้คือเอ็นดูอีกคนเหมือนน้องชายคนหนึ่ง ตอนแรกที่มีสัมพันธ์กันก็เพราะอีกคนน่ารักดีเลยสนใจแต่พอคบๆกันไปแล้วรู้สึกว่าจีนเหมาะที่จะเป็นน้องชายมากกว่าคู่ควง ไทเกอร์เลยไม่ได้แตะต้องจีนอีก
“ฮึก แต่จีนรักพี่ไทเกอร์” จีนว่าน้ำตาไหล ไทเกอร์รู้สึกสงสารและเห็นใจไม่น้อยแต่ก้ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากต้องใจแข็งตัดอีกคนออกไปซะ
“รักหรือหลง จีนต้องแยกแยะให้ออก” ไทเกอร์ว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง จีนเงียบน้ำตาไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“พี่ไม่รู้หรอกนะว่าระหว่างจีนกับไอ้แม็กซ์เป็นแบบไหน ถ้าความรู้สึกที่จีนมีให้มันมากกว่าที่เคยมีให้พี่ จีนก็ควรเลือกมัน” ไทเกอร์ว่าต่อก่อนที่ประตูร้านอาหารจะเปิดแล้วร่างสูงของใครอีกคนจะเดินเข้ามา แม็กซ์ขมวดคิ้วมุ่นที่เห็นว่าไทเกอร์อยู่กับจีนและจีนกำลังร้องไห้ เกิดอะไรขึ้น? แล้วทำไมอยู่ๆไอ้ไทเกอร์จึงโทรให้เขามา
“ดูแลจีนดีๆ” ไทเกอร์ว่า แม็กซ์ขมวดคิ้วยิ่งกว่าเดิม
“พูดเชี่ยอะไรของมึง”
“กูบอกเลิกจีน” ไทเกอร์ว่าเสียงเรียบ แม็กซ์ทำหน้าไม่พอใจพร้อมกับกระชากคอเสื้อเพื่อนสนิทด้วยความโกรธทันที ทำให้ลูกค้าในร้านอาหารที่มีอยู่สามสี่โต๊ะหันมามองอีกคน
“มึงทำเชี่ยๆแบบนี้ได้ไงวะ มันต้องเจ็บตัวเพราะมึง แทนที่มึงจะปลอบมันกลับบกเลิกมันหรือไง!” แม็กซ์ว่าเสียงดังด้วยแรงอารมณ์
“ห่วงจีนขนาดนั้นเลยหรือไง” ไทเกอร์กระตุกยิ้มมุมปาก แม็กซ์ชะงัก จีนเองก็เงยหน้ามามองแม็กซ์
“ห่วงเชี่ยไร กูแค่...” แม็กซ์ทำท่าสับสน
“คิดออกเมื่อไหร่ค่อยบอกกูละกัน” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับดึงมือแม็กซ์ออกจากคอเสื้อแล้วเดินออกไปทิ้งให้แม็กซ์ยืนสับสนกับจีนที่นั่งรู้สึกแปลกๆกับสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้น...หลังจากที่ออกมาจากร้านอาหารไทเกอร์ก็ขับรถมายังบ้านของแอลทันที มุมปากหนายกยิ้มนิดๆที่ได้ตัดเรื่องนี้ได้หมดสิ้นเสียที ถามว่าความรู้สึกที่เขามีต่อแอลตอนนี้คืออะไร...เขายังตอบไม่ได้หรอกว่ารักคนเท่ากับตอนนั้นหรือไม่แต่ที่รู้ๆคือเขาจะไม่มีทางปล่อยอีกคนไปอีกแล้ว...ทางด้านแอลพอไทเกอร์โทรมาหาว่าจะมาหาที่บ้าน ร่างบางก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างดีใจไม่น้อย วันนี้ป้าพายายไปหาหมอทำให้ที่บ้านเหลือเพียงแอลอยู่คนเดียว แอลทำอาหารของโปรดร่างสูงรอไทเกอร์มาบ้าน
ครืดๆ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้แอลหันไปมอง ก่อนที่ริมฝีปากบางจะยิ้มๆที่เห็นรายชื่อที่โทรเข้ามา
“ว่าไงครับแม่” แอลรับสาย
(“สบายดีมั้ยแอล ช่วงนี้แม่ไม่ได้โทรหาเลย”) แม่ของแอลถามด้วยความเป็นห่วงและคิดถึงลูกชาย
“สบายดีครับ นี่แอลกำลังทำอาหารรอไท...” แอลชะงักไปทันที
(“แอลว่าไงนะ แม่ได้ยินไม่ชัด”) แม่ของแอลถามย้ำ
“เอ่อ...แอลบอกว่ากำลังทำอาหารรอป้าอิงกับคุณยายน่ะครับ” แอลตอบ
(“งั้นเหรอ แม่คิดถึงแอลนะ อยากให้แอลกลับมาอยู่ด้วยเร็วๆจัง”) ผู้เป็นแม่ว่าด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความคิดถึงสุดหัวใจ
“ครับ...แอลก็คิดถึงแม่” แอลว่าเสียงเครือ
(“ไม่ร้องนะคนเก่งของแม่ งั้นแค่นี้ก่อนนะแอล อีกไม่นานเราคงได้เจอกันนะ เดี๋ยวแม่ไปทำงานก่อน แม่รักแอลนะ”)
“ครับ แอลก็รักแม่ครับ” พูดจบแอลก็กดวางสายทันที หลังจากที่วางสายจากผู้เป็นแม่ใบหน้าใสที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มก็แปรเปลี่ยนเป็นความเศร้าหมองทันที แอลรู้สึกผิดกับแม่และกำลังรู้สึกผิดกับไทเกอร์เช่นกัน
“แม่ครับ...แอลขอโทษ” แอลว่าออกมา ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาและสั่นระริกไปหมดอย่างน่าสงสาร ถ้าเป็นไปได้แอลก็ไม่อยากรู้สึกแบบนี้ รู้สึกว่าไม่อยากกลับไปหาแม่อีกแล้ว แอลคงเป็นลุกชายที่ไม่ดีมากเลยใช่มั้ยที่มีความคิดแบบนี้แต่แอลก็ไม่สามารถหักห้ามความรู้สึกของตัวเองได้จริงๆว่าเขา...ยังรักไทเกอร์อยู่เสมอ...ย้อนไปเมื่อ3ปีก่อน...
“ไปอยู่ฝรั่งเศสเหรอครับ” แอลตกใจไม่น้อยที่ผู้เป็นแม่บอกว่ากำลังจะย้ายตามสามีใหม่ไปเปิดร้านอาหารอยู่ที่ฝรั่งเศส
“ใช่แล้ว ดีใจใช่มั้ยแอล ความฝันของเราสองแม่ลูกจะเป็นจริงแล้วนะ” ผู้เป็นแม่ว่าด้วยรอยยิ้ม ตั้งแต่ที่พ่อของแอลเสียแม่ของแอลก็ต้องเลี้ยงดูแอลอย่างยากลำบากมาตลอดแม้ว่าจะพี่สาวอย่างอิงฟ้าหรือผู้เป็นแม่ช่วยก็ตาม แม่ของแอลชอบทำอาหารและใฝ่ฝันอยากจะมีร้านอาหารเป็นของตัวเอง แอลเองก็ชอบทำอาหารติดแม่แม้ว่าตอนแรกจะยังทำได้ไม่ดีเท่าไหร่แต่เขาก็เชื่อว่าต่อไปเขาคงทำมันออกมาได้ดีแบบแม่แน่ๆ
“ดีใจสิครับแม่ แอลดีใจกับแม่ด้วยนะครับ” แอลว่าด้วยรอยยิ้มเช่นเดียวกัน
“ดีใจกับแม่อะไรกัน แอลก็ด้วยนะที่ต้องไปอยู่ฝรั่งเศสกับแม่ ไปเรียนทำอาหารอย่างที่แอลตั้งใจไว้ ที่นั่นมีที่เรียนทำอาหารดังๆเยอะเลย แอลก็รู้” สิ้นเสียงผู้เป็นแม่แอลก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังหูดับขึ้นมาทันที คำว่าต้องไปอยู่ฝรั่งเศสกับแม่ทำให้แอลหัวใจสั่นไหวไปหมด ไม่ใช่ว่าไม่อยากไปแต่เขา...เขาทิ้งคนทางนี้ คนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนอย่างไทเกอร์ไปไม่ได้
“แต่แอล...”
“แอลจะไม่ไปเหรอ?” ผู้เป็นแม่ถามเสียงเครือเมื่อเห็นว่าลูกชายทำท่าจะปฏิเสธ
“แอลอยากไปนะครับแม่แต่แอล...” แอลกัดปากอย่างใช้ความคิด
“ไทเกอร์งั้นเหรอ?” แอลชะงักไปทันทีกับชื่อที่ออกจากปากของแม่
“แอล...แม่ไม่ได้อะไรหรอกนะถ้าแอลจะคบกับเพศเดียวกันแต่แอลรู้ใช่มั้ยว่าแอลยังเด็ก แอลยังต้องมีอนาคต แอลคิดว่าอีก5ปี 10ปีข้างหน้าแอลจะยังคบกับไทเกอร์อยู่เหรอ” ผู้เป็นแม่พูดด้วยเหตุผล แอลนิ่งนัยน์ตาสั่นระริก
“ไทเกอร์เองก็เหมือนกันนะแอล ไทเกอร์เองก็ยังเด็ก เขาเองก็ต้องมีอนาคตเช่นกัน แม่ไม่ได้หาว่าใครเป็นภาระของใครนะแอลแต่แม่อยากให้แอลคิดดีๆ ความรักในวัยเด็กกับอนาคตของตัวเอง แม่อยากให้แอลคิดอย่างรอบครอบ” ผู้เป็นแม่ว่าด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง เธอรู้เรื่องของลูกชายกับแฟนดีเพราะทั้งสองแม่ลูกไม่เคยมีความลับต่อกันอยู่แล้ว แต่ตอนนี้แอลยังเด็กสำหรับเธอ แอลยังต้องมีอนาคตอีกยาวไกล ถ้าแอลละทิ้งโอกาสการไปเรียนทำอาหารที่ฝรั่งเศสเพราะอยู่กับแฟน ผู้เป็นแม่อย่างเธอก็ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง
“แต่แอล...ฮึก...แอลไม่อยากเลิกกับไทเกอร์” แอลว่าน้ำตาไหลลงมา
“แอลคิดว่าระยะเวลาหลายปีไทเกอร์จะรอแอลได้หรือเปล่าล่ะ” ผู้เป็นแม่ถาม แอลนิ่ง
“แม่ไม่ได้อยากให้เราสองคนเลิกกันนะเพราะแม่ก็พอจะรู้ว่าเราสองคนรักกันแค่ไหน แต่แอล...แอลจะรั้งไทเกอร์ไว้กับตัวเองตลอดไปไม่ได้หรอกนะ ระยะเวลาหลายปีที่แอลไม่อยู่ไทเกอร์มีโอกาสที่จะได้พบคนดีๆ แอลเองก็เช่นกัน” แอลคิดตามคำพูดของผู้เป็นแม่ ยิ่งเมื่อหลายวันก่อนไทเกอร์มาบอกเขาว่ามีโมเดลลิ่งหนึ่งติดต่อไทเกอร์ให้ลองไปถ่ายแบบ ซึ่งแอลคิดว่าอีกคนได้รับโอกาสที่ดีมากๆจริงๆ ทุกคนย่อมมีโอกาสดีๆผ่านเข้ามาในชีวิตเสมอและทุกคนก็ย่อมที่จะวิ่งเข้าหาโอกาสดีๆเหล่านั้น และโอกาสที่ดีสำหรับแอลก็คือการไปเรียนทำอาหารที่ฝรั่งเศส
“ฮึก แอลไม่อยากทำให้ไทเกอร์เจ็บ ฮึก แอล ฮึก แอลทำร้ายจิตใจไทเกอร์ไม่ได้” แอลว่าไปก็ร้องไห้ไปจนผู้เป็นแม่ต้องดึงลูกชายเข้ามากอด
“อย่าร้องนะแอล ยิ่งแอลร้องไห้แบบนี้แม่ก็ยิ่งอยากจะร้องไห้ตามเลย ฟังแม่นะแอล ในอนาคตใครจะไปรู้แอลกับไทเกอร์อาจจะได้กลับมาคบกันก็ได้ แต่ตอนนี้แม่ขอนะแอล แอลยังเด็ก เลือกทำตามความฝัน เลือกโอกาสที่กำลังเข้ามาให้มันสำเร็จก่อนได้มั้ย”...กลับมาปัจจุบัน…ยิ่งคิดถึงเรื่องเมื่อสามปีก่อน แอลก็ยิ่งน้ำตาไหลออกมาไม่หยุด แอลไม่ได้เสียใจที่เลือกโอกาสดีๆนั่นเพราะมันทำให้เขาได้รับอะไรมากมายแต่เสียใจที่อีกไม่นานเขาคงต้องย้อนกลับไปหามัน แล้วเขา...อาจจะต้องทิ้งอีกคนไว้ข้างหลังอีกครั้ง
บางคนอาจจะไม่ชอบใจในความคิดน้องแอลและแม่นะคะ แต่อย่างที่บอกผู้เป็นพ่อเป็นแม่ย่อมเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกเสมอเนอะ แอลเองก็ไม่ได้อยากทำแต่ก็ไม่มีสิทธิ์ไปรั้งอีกคนให้รออะไรแบบนี้ อย่าด่าแรงเลยนะคะ ขอคอมเม้นสุภาพหน่อยเถอะค่ะ เข้าใจว่าอินแต่บางทีมันก็ทำร้ายจิตใจคนแต่งอ่ะ แง้งงงงงง T^T
___จางบิวตี้___
-
พ่อแม่เห็ลูกเป็นเด็กเสมอล่ะค่ะ ยิ่งสังคมไทยพ่อแม่มีส่วนมากในการตัดสินใจของลูก พอคิดตามที่แม่พูดมันก็จริงที่ทั้งคู่ยังเด็กควรเลือกอนาคตก่อน เรื่องความรักถ้าเป็นคู่กันรักกันจริงก็คงกลับมาคบกันได้ แต่ตอนที่แอลจะไปดันไม่บอกความจริงกับไทเกอร์ มันถึงทำให้เจ็บทั้งสองคนไงคะ
-
งื้ออออ มาซะดึกเชียว นึกว่าวันนี้จะอดอ่านแล้ววว :hao3:
โอเค. ง้องง้งพอและ มาเม้นเรื่องเนื้อหาดีกว่า.
ก็เข้าใจแม่ของแอลนะว่าห่วงลูก เป็นความคิดแบบผู้ใหญ่ที่ยังไม่อยากมายึดติด หรือเหนี่ยวรั้งกันไว้เพราะต้องแยกกันนาน อาจจะหมดรัก หรือเจอคนใหม่กันได้แต่ขัดใจกับแอลมากกว่าที่ไม่ยอมพูด ยอมบอก อะไรไทเกอร์เลย ถ้าบอกแล้วตกลงกันหรือให้เค้าตัดสินใจเองดีกว่ามั้ยว่าเค้าจะยอมเลิก หรือ ยอมรอ กลายเป็นการดูถูกความรักของเค้าไปเลย แล้วบอกเลิกโดยไม่บอกอะไรเลยเลย สมวที่เค้าจะแค้นมาก แล้วนี้ยังจะไปแบบไม่บอกอะไรอีกมั้ยเนี่ย
-
Tiger’s Love 7
( Max x Jeen )
ตากลมค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อแสงแดดจากภายนอกสาดส่องมากระทบเปลือกตา เมื่อขยับตัวจีนก็ต้องร้องออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บแล่นมาจากช่องทางด้านหลัง จีนพยายามพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นขณะที่ตากลมก็กวาดหาเสื้อผ้าของตัวเองที่กระจัดกระจายไปไหนต่อไหนบ้างก็ไม่รู้
“มึงจะไปไหน” แม็กซ์ที่พึ่งตื่นถามขึ้นทันที
“จีนจะกลับ” จีนตอบโดยที่ไม่ได้หันไปมองแม็กซ์ มือบางเอื้อมหยิบชั้นในและกางเกงมาใส่ แม้ว่าจะยากลำบากเพราะเจ็บที่ช่องทางด้านหลังก็ตาม
“เดี๋ยวกูไปส่ง” แม็กซ์ว่าก่อนจะลุกออกจากเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่าทำให้จีนที่แอบเหล่หันมามองหน้าแดงขึ้นมาทันที ทั้งๆที่เมื่อคืนเขาก็เห็นอีกคนทุกสัดส่วนแล้วแต่ทำไมยังรู้สึกเขินๆขึ้นมาแปลกๆ...หลังจากที่ใส่เสื้อผ้ากันเสร็จ แม็กซ์ก็ขับรถมาส่งจีนทันที บรรยากาศบนรถเงียบและอึมครึมตลอดทางจนมาถึงคอนโดของจีน
“เดี๋ยว” แม็กซ์เรียกอีกคนเอาไว้ จีนที่กำลังจะลงจากรถจึงชะงัก
“เรื่องเมื่อคืน...”
“พี่แม็กซ์ไม่ต้องสนใจมันหรอก จีนเองก็จะไม่สนใจมันเหมือนกัน” จีนพูดแทรกขึ้นมา แม็กซ์ขมวดคิ้วทันที
“พูดเชี่ยอะไรของมึง” จีนหันหน้ามามองแม็กซ์
“ก็อย่างที่จีนบอก เรื่องเมื่อคืนจีนเป็นคนยั่วพี่แม็กซ์เอง ตีนเป็นฝ่ายทำตัวไร้ค่าเอง” จีนว่าเสียงเรียบบวกกับใบหน้าที่เรียบนิ่ง
“มึงจะประชดประชันทำไม” แม็กซ์ว่าเสียงดุ
“จีนไม่ได้ประชดประชัน จีนพูดความจริง จีนมันก็แบบนี้แหละ อ่อยคนอื่นไปเรื่อย พี่แม็กซ์ไม่ต้องมาสนใจหรือรู้สึกอะไรกับเรื่องเมื่อคืนหรอก ต่างคนต่างอยู่เถอะ” พูดไปก็รู้สึกเจ็บจี๊ดในอกไป ทั้งๆที่เรื่องเมื่อคืนก็ทำให้จีนเจ็บปวดไม่น้อย เมื่อคิดว่าตัวเองทำเรื่องน่ารังเกียจลงไป ยั่วคนที่เขาไม่ได้คิดอะไรกับตัวเอง แม้ว่าเมื่อคืนเขากับพี่แม็กซ์จะมีอะไรกันแต่แล้วยังไง...อีกคนก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอยู่ดี บางทีสิ่งที่พี่ไทเกอร์บอกมันอาจจะไม่จริงก็ได้
“แล้วกูบอกตอนไหนว่ากูสนใจหรือรู้สึกอะไร!” แม็กซ์ว่าเสียงดังอย่างโมโหกับคำพูดเมื่อครู่ของร่างบาง
“ก็ดี” จีนตอบสั้นๆก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป ร่างบางพาตัวเองขึ้นคอนโดไปทันทีโดมีสายตาคมที่มองตามหลังมาตลอด
“แม่งเอ๊ย!!” แม็กซ์สบถเสียงดังอย่างหงุดหงิด หงุดหงิดอีกคนที่พูดจาประชดประชันผลักไสไล่ส่ง หงุดหงิดตัวเองที่ควบคุมตัวเองไม่เคยได้จนเผลอปากร้ายออกไป...พอขึ้นมาบนห้องจีนก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงกว้างทันที ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาก่อนที่ธารน้ำตาใสๆจะไหลลงมาอย่างห้ามไม่ได้
“ฮึก” จีนสะอึกสะอื้น ไม่รู้ว่าตัวเองร้องไห้ทำไม รู้แค่ว่าตอนนี้ในอกมันเจ็บแน่นไปหมด เจ็บเหมือนจะหายใจไม่ออก มันต่างกว่าตอนที่พี่ไทเกอร์บอกเลิกกันเยอะ มันเหมือนกับว่าร่างกายกำลังจะหมดแรง...หลายวันผ่านไป...จีนมาเรียนอย่างปกติทุกวันแต่ที่ไม่ปกติคือใบหน้าขาวใสไม่ร่าเริงเหมือนเก่า มันเต็มไปด้วยความเศร้าหมองทำให้เพื่อนสนิทอย่างปอทนไม่ไหวจึงต้องถามขึ้น
“มึงเป็นอะไรกันแน่วะ หยุดทำหน้าเหมือนจะร้องไห้สักที!” ปอพูดขึ้นขณะที่กำลังนั่งรอเรียนอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าคณะ
“เปล่า” จีนตอบสั้นๆ
“เปล่าเชี่ยอะไร หรือว่ามึงยังลืมพี่ไทเกอร์ไม่ได้? เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วป่ะวะ” ปอขมวดคิ้วอย่างนึกหงุดหงิด
“ไม่ใช่...ไม่เกี่ยวกับพี่ไทเกอร์” จีนตอบเสียงแผ่วก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ปอถอนหายใจออกมากับท่าทางของเพื่อนสนิท
“แล้วเกี่ยวกับใครวะ แม่ง ท่าทางของมึงอย่างกับคนอกหัก” จีนสะดุ้งทันทีกับคำพูดของปอ อกหักงั้นเหรอ?
“จริงดิ? มึงอกหักจริงดิ!” ปอถามเสียงดังเมื่อเห็นปฏิกิริยาของจีน
“อกหักเชี่ยไร กูอกหักมาแล้วเหอะ” จีนเถียงแต่ตากลมก็สั่นระริก
“มึงเคยโกหกกูได้หรือไง บอกมาเดี๋ยวนี้ว่ามึงอกหักจากใคร!” ปอถามเสียงเข้ม
“กะ...กู...” จีนกัดปากแต่ก่อนที่จะได้พูดอะไรออกมาตาเรียวก็เผลอเหลือบไปเห็นร่างสูงของใครคนหนึ่งที่กำลังเดินผ่านมาและข้างกายของคนๆนั้นก็มีผู้หญิงหน้าตาคนหนึ่งเดินมาด้วย ถ้าจีนจำไม่ผิดผู้หญิงคนนั้นคือดาวคณะสาธารณสุขปีเขา
“หึๆ กูว่ากูรู้ละ” ปอพูดขึ้นทำให้จีนละสายตาจากอีกคนแล้วหันมามองเพื่อนสนิททันที
“รู้อะไรของมึง”
“มึงชอบพี่แม็กซ์” จีนชะงักทันทีกับคำตอบที่ออกมาจากปากของปอ
“กะ...กูเปล่า”
“ปฏิเสธให้เต็มเสียงหน่อย เฮอะ แค่เห็นเขามากับสาวหน้ามึงก็เศร้าชิบหายเลย” ปอว่าตามที่เห็น ซึ่งออกจะแปลกใจไม่ใช่น้อยที่พึ่งมารู้ว่าเพื่อนสนิทตัวเองชอบเพื่อนสนิทของคนที่เคยคบ
“เฮ้อ กูไม่รู้” จีนถอนใจออกมาก่อนจะฟุบลงที่โต๊ะอีกครั้ง ในหัวตอนนี้ของเขาเต็มไปด้วยภาพของใครอีกคนเต็มไปหมด ใครอีกคนที่เผลอเข้ามาอยู่ในหัวของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ทั้งๆที่อีกคนชอบพูดจาทำร้ายจิตใจเขาก็ตาม
“เรื่องมันเป็นยังไงวะ นี่กูอยากรู้จริงจังนะเนี่ย มึงกับพี่แม็กซ์กัดกันจะตาย” ปอถามด้วยความสงสัย
“กูไม่รู้หรอกแต่รู้อีกที...” จีนเงียบไปครู่หนึ่ง
“...กูก็มองแต่พี่เขาแทนที่จะเป็นพี่ไทเกอร์แล้วว่ะ”...หลังจากที่เดินผ่านอีกคนไปได้ไม่ไกล แม็กซ์ก็เหลือหันหลังกลับไปมองร่างบางที่พึ่งเดินผ่านมาเมื่อกี้ทันที ตั้งแต่วันนั้นแม็กซ์ก็ไม่ได้เจอจีนอีก ถ้าวันนี้ไม่มารับลูกพี่ลูกน้องที่คณะใกล้เคียงก็คงไม่มีโอกาสได้เจออีกคน หลายวันที่ผ่านมาในหัวของแม็กซ์ยังคงมีหน้าของอีกคนลอยเข้ามาไม่หยุดหย่อน แม็กซ์พอจะรู้ว่าตัวเองกำลังเป็นอะไรแต่แม่งก็อดที่จะแปลกใจกับตัวเองไม่ได้ว่าทำไมอยู่ๆถึงเป็นอีกคน หลังจากที่ส่งลูกพี่ลูกน้องที่บ้านเสร็จแม็กซ์ก็กลับคอนโดเพราะเลิกเรียนเร็วและคืนนี้ไม่ได้ออกไปไหน ช่วงนี้เรียนหนัก โปรเจ็คเยอะ พอมีเวลาว่างก็จะนอนพักมากกว่าออกไปเที่ยวแบบแต่ก่อน แม็กซ์ทิ้งตัวลงเตียงนอนขนาดคิงไซส์ของตัวเองและก็เหมือนทุกวันที่เขาจะนึกถึงร่างบางที่เขาเคยพามานอนกกกอดที่นี่ แม้ว่าจะผ่านมาแล้วหลายวันแต่ทำไมแม็กซ์ถึงยังรู้สึกราวกับว่าเมื่อวาน แม็กซ์ถอนใจออกมาก่อนจะหยิบบุหรี่ออกมาจุดสูบที่ระเบียงคลายความเครียด
“กูจะเอายังไงกับมึงดี” แม็กซ์พึมพำกับตัวเองก่อนจะพ่นควันบุหรี่ออกมา...ทางด้านของจีน หลังจากที่เรียนเสร็จปอก็ชวนจีนมานั่งที่คอฟฟี่ช็อปหน้ามหาวิทยาลัยแม้ว่าจีนจะอ้อนวอนขอกลับคอนโดก็ตาม แต่ปอหรือจะยอมปล่อยให้เพื่อนกลับไปฟุ้งซ่านคนเดียว
“คอนโดมันมีอะไรนักวะ แต่ก่อนไม่เห็นชอบอยู่” ปอพูดขึ้นอย่างแขวะๆเพื่อนสนิท
“ก็กูเหนื่อย กูง่วง” จีนอ้างไปเรื่อย
“เฮอะ มึงรู้มั้ยว่าพักนี้มึงเปลี่ยนไปมาก” ปอว่าตามที่สังเกตเห็น ช่วงนี้พอเรียนเสร็จจีนก็จะกลับคอนโดทันที ไม่ได้ออกไปเที่ยวแบบแต่ก่อน
“กูไม่ได้เปลี่ยนแต่กูแค่เหนื่อยๆไง ช่วงนี้งานเยะ เรียนหนักจะตาย” ปอเบ้ปากใส่ข้อแก้ตัวของเพื่อน
“กูจะพยายามเชื่อ แต่ว่า...เรื่องเมื่อบ่ายกูยังไม่จบ มึงจะเอาไงเรื่องพี่แม็กซ์” ปอถามอย่างคาดคั้น ยิ่งเมื่อได้เห็นสายตาที่เพื่อนสนิทมองไปที่อีกคน ปอยิ่งรู้สึกว่าความรู้สึกของจีนในครั้งนี้มันอาจจะเรียกว่ารักจริงๆก็ได้
“ก็ไม่เอายังไง” จีนตอบก่อนจะดูดชานมเข้าปาก
“มึงจะให้เขาเอาฟรีไม่ได้นะ!” ปอว่าเสียงดัง ทำเอาจีนตาโตทันที
“เชี่ย เบาๆดิวะ มึงจะประจานกูไมเนี่ย” จีนเอ็ดใส่เพื่อนสนิท
“โทษๆ กูใส่ฟีลลิ่งเยอะไปหน่อย แต่มึงจะปล่อยไม่ได้นะเว้ย กูไม่ยอม” ปวอว่าหน้าตาจริงจัง
“แล้วมึงจะให้กูทำไง พี่เขาไม่ได้...” จีนเงียบ
“ไม่ได้อะไร? ไม่ได้รู้สึกเหมือนมึงงั้นเหรอ?” จีนพยักหน้า
“ถ้าไม่รู้สึกเขาไม่เอามึงหรอก มึงเคยบอกกูไม่ใช่เหรอพี่เขาเป็นชายแท้ ไม่แดกเกย์” ปอว่าออกมา
“บางทีเขาอาจจะแค่สนอง ในเมื่อกูเสนอ” จีนว่าเสียงแผ่ว ยิ่งคิดถึงเรื่องคืนนั้นทีไรก็ยิ่งอดที่จะรู้สึกไม่ดีขึ้นมาไม่ได้
“งั้นมึงต้องพิสูจน์” ปอว่าพร้อมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“พิสูจน์อะไรวะ?”
“หึๆ เดี๋ยวกูจะบอกมึงเอง” หลังจากที่แยกย้ายกับปอจีนก็กลับคอนโดทันที พอกลับมาถึงคอนโดจีนก็กดเปิดโน้ตบุ๊คก่อนจะเปิดเพลงฟังเหมือนทุกวัน มือบางกดพิมพ์เข้ากับแป้นพิมพ์โดยใช้เวลาไม่นานสเตตัสล่าสุดในเฟสบุ๊คของจีนก็ถูกอัพเดต
‘เดินหน้าหรือถอยหลัง’
จีนถอนหายใจออกมาหลังจากที่ขึ้นสเตตัสแบบนั้น ยอดกดไลค์เพิ่มขึ้นตามจำนวนวินาทีเพราะจีนเองก็เป็นคนดังในคณะและมหาวิทยาลัยไม่ใช่น้อยก่อนที่สัญญาณแจ้งเตือนจากเฟสบุ๊คซึ่งเป็นชื่อของคนที่คุ้นเคยกันดี
Por Por MM : เดินหน้าดิ มึงถอยกูด่า
จีนหัวเราะนิดๆกับประโยคของเพื่อนสนิทแต่ไม่ทันที่จะได้กดตอบ สัญญาณแจ้งเตือนจากเฟสบุ๊คก็ดังขึ้นอีกครั้ง
Maximum Max likes your post
ง้อวววววว คู่นี้ดราม่าไม่นานค่ะ รอแค่ทั้งคู่รู้ใจและเปิดใจกันเท่านั้น แต่ใครจะเปิดใจก่อนต้องติดตามนะคะ
___จางบิวตี้___
-
อร้ายยยยยยย อยากอ่านต่อ แผนของปอคืออันรัยยยยยยยยย :serius2:
-
ต่อเลยค่ะน้องจีน
-
รอวันที่ทั้งคู่เปิดใจรับฟังและพูดกันให้รู้เรื่อง :katai4: :katai4: :katai4:
-
ทำไมตัดแบบนี้ อยากรู้แล้ววว ปอจะให้จีนทำไรอะ
-
พี่แม็กซ์จะปากแข็งอะไรเบอร์นี้ สงสารจีน
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
พี่แม็กซ์มาด่วนๆ เลย
-
โอ๊ยยย ตายแล้ว ...
ติดนัวเนียมากๆๆๆๆ
รักจีนขึ้นมาตะหงิดตะหงิด
แล้วก้อ แอล อย่าให้ประวัติศาสตร์ ซ้ำรอย
รู้ไม๊ ว่าsecond change ไม่ได้มีมาบ่อยๆ
-
งานนี้เชื่อมือปอได้เลย
-
Tiger 15
“มาแล้วเหรอ” แอลทักไทเกอร์ขึ้นเมื่อเห็นว่าร่างสูงเดินเข้ามาในบ้าน
“ทำไมตาบวมๆ” ไทเกอร์ถามขึ้นเมื่อสังเกตเห็นว่าร่างบางมีดวงตาบวมๆแดงๆเหมือนผ่านการร้องไห้มา
“บวมเหรอ? สงสัยเพราะทำอาหารมั้ง พริกเข้าตาน่ะ” แอลว่าพร้อมพยายามยิ้มออกมาเพื่อไม่ให้อีกคนสงสัยแต่แอลคงไม่รู้ว่าตัวเองโกหกไม่เนียนเอาเสียเลย แม้ว่าจะรู้ว่าอีกคนโกหกแต่ไทเกอร์ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไร
“เอ่อ...นี่ๆ เราทำของโปรดของไทเกอร์ไว้ให้” แอลว่าก่อนจะเดินไปถือจานข้าวผัดต้มยำกุ้งของโปรดอีกคนออกมาจากในครัวพร้อมรอยยิ้ม ไทเกอร์มองนิดๆก่อนจะยกยิ้มมุมปากที่อีกคำจำได้ว่าเขาชอบอะไร แบบไหน
“กูบอกแล้วไงว่าไม่ต้องทำ” ไทเกอร์ว่า เพราะตอนที่เขาโทรมาแค่บอกว่าจะเข้ามาหาเฉยๆ
“ก็เราอยากทำให้ ไทเกอร์ไม่ชอบเหรอ?” แอลถามเสียงแผ่ว ใบหน้าใสเศร้าลงทันที
“ใครบอกไม่ชอบ มึงทำอะไรกูก็ชอบหมดนั่นแหละ” แอลเผยยิ้มทันทีกับคำพูดของอีกคนก่อนจะนั่งมองร่างสูงตักข้าวผัดเข้าปากอย่างลุ้นๆว่าฝีมือของเขาถูกปากอีกคนหรือเปล่า
“เป็นยังไงบ้าง” แอลถามอย่างตื่นเต้น
“คิดว่าไงล่ะ?” ไทเกอร์แกล้งถามกลับ
“ก็คิดว่า...คงอร่อยมั้ง” แอลตอบตามที่ใจคิด เขาไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะแต่จากที่เรียนทำอาหารมาเขาคิดว่าฝีมือของเขาพัฒนาขึ้นมากจากเมื่อก่อน
“งั้นมานั่งนี่” ไทเกอร์ว่าพร้อมตบหน้าตักตัวเอง แอลหน้าขึ้นสีทันทีกับคำชวนของอีกคน
“เอ่อ...”
“กลัวอะไร มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว” ไทเกอร์พูดหน้าตายแต่คำพูดองร่างสูงกลับทำให้ร่างบางหน้าแดงจัดยันใบหู
“งื้อออ ไทเกอร์ชอบพูดแบบนี้ตลอดเลย”
“หึๆ ไม่อยากให้พูดก็มานั่งนี่เร็วๆ” ไทเกอร์ตบหน้าตักตัวเองอีกครั้ง แอลจึงยอมลุกจากเก้าอี้ก่อนจะเดินมานั่งลงที่หน้าตักอีกคนทันที
“นั่งแล้ว” แอลว่าหน้าแดงก่ำ
“หึๆ ป้อนกูหน่อยดิ เมื่อกี้กินเองไม่ค่อยรับรู้รสเท่าไหร่เลย” ไทเกอร์ยังคงแกล้งอีกคนต่อ แอลกัดปากอย่างขวยเขินก่อนจะยอมตักข้าวใส่ช้อนแล้วป้อนอีกคน ไทเกอร์อ้าปากรับอย่างว่าง่ายก่อนจะเคี้ยวข้าวในปากพร้อมกับมองคนบนหน้าตักอย่างหวานซึ้งจนแอลสัมผัสได้
“สรุปรอร่อยมั้ย?” แอลถามอีกครั้ง
“อร่อย...” ไทเกอร์ว่าออกมา แอลยิ้มกว้างด้วยความดีใจแต่ก็ยิ้มกว้างไม่ได้นานใบหน้าใสก็ต้องขึ้นสีอีกครั้งเพราะประโยคต่อมาของอีกคน
“...แต่มึงอร่อยกว่าและกู...” ไทเกอร์ยื่นหน้าไปชิดหูบาง
“...อยากกินมึงมากกว่าข้าวแล้วว่ะ” สิ้นเสียงทุ้มปากหนาก็ประกบเข้ากับปากบางของคนบนหน้าตักทันทีโดยที่แอลไม่ทันได้ตั้งตัว รสจูบที่หอมหวานปะปนไปด้วยคความร้อนแรงทำให้แอลอ่อนระทวยในอ้อมแขนอีกคน ร่างบางถูกร่างสูงอุ้มขึ้นท่าเจ้าสาวก่อนที่ไทเกอร์จะพาแอลมาที่โวฟาแล้วขึ้นคร่อมทันที
“อื้อออ....ไทเกอร์” แอลดันอีกคนออกเมื่อปากหนากำลังซุกไซ้ซอกคอขาว
“ทำไม?” ไทเกอร์ขมวดคิ้ว
“คะ...คือ...” แอลหน้าขึ้นสีจัด
“ไม่อยากทำ?” ไทเกอร์เลิกคิ้วถาม
“มะ...ไม่ใช่...แต่นี่มันโซฟากลางบ้าน งื้ออออ” แอลตอบไปก็เขินอายไป ไทเกอร์หัวเราะในลำคอกับคำตอบของอีกคนก่อนจะรวบอีกคนอุ้มท่าเจ้าสาวอีกครั้ง
“งั้นบอกทางไปห้องนอนมึงมาสิ”...ร่างบางถูกวางบนเตียงนอนอย่างแผ่วเบาก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อมทันที แอลหน้าขึ้นสีระเรื่อเมื่อรับรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเขาทั้งคู่ ไทเกอร์กระตุกยิ้มกับท่าทางเขินอายของอีกคน ปากหนาประกบเข้ากับริมฝีปากบางอีกครั้ง แอลก็เปิดปากให้อีกคนเมาเชยชิมความหวานภายในอย่างเต็มใจ จากจูบที่อ่อนหวานเริ่มร้อนแรงขึ้นจนได้ยินเสียงแตกซ่านของน้ำลาย แม้จะดูหยาบโลนแต่ก็สร้างความเสียวซ่านให้คนทั้งคู่ไม่น้อย
“อ๊ะ...อื้อออ” แอลครางออกมาเมื่อริมฝีปากหน้าเปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากของเขามาเป็นซอกคอขาวแทน ปากหนาซุกไซ้และดูดเม้มซอกคอของอีกคนจนเกิดรอยบวกกับมือหนาที่ลูบไล้ไปทั่วกายบาง แอลเชิดหน้าขึ้นด้วยแรงอารมณ์ หัวสมองขาวโพลนไปหมดกว่าจะรู้ตัวอีกทีร่างกายของเขาและร่างสูงก็เปลือยเปล่าทั้งคู่แล้ว
“อ๊ะ...อ๊ะ...” แอลครางออกมาเมื่อริมฝีปากหนาสัมผัสเข้าที่ยอดอก ไทเกอร์ยกยิ้มอย่างพึงพอใจที่สามารถเรียกเสียงหวานจากอีกคนได้ ลิ้นหนาตะหวัดเลียที่ยอดอกของอีกคนอีกครั้งจนแอลต้องแอ่นตัวขึ้นด้วยความความเสียวซ่า
“อ๊ะ...สะ...เสียว” แอลว่าออกมา
“หึๆ แล้วชอบมั้ย” ไทเกอร์ถามเสียงพร่า
“อื้อออ...ชอบ” แอลว่าหน้าแดงก่ำ
“อ๊ะ...อื้อ...อ๊ะ...” แอลสะดุ้งทันทีที่ไทเกอร์สอดนิ้วเข้ามาที่ช่องทางด้านหลังโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
“อย่าเกร็ง มึงจะได้ไม่เจ็บ” ไทเกอร์ว่า แอลพยายามลดความเกร็งลงทำให้ไทเกอร์สามารถสอดนิ้วที่สองและสามใส่เข้ามาได้ตามลำดับ นิ้วเรียวขยับเข้าออกเป็นจังหวะมีเผลอไปโดนเข้ากับตุ่มเสียวภายในทำให้แอลครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ยิ่งเสียงหวานที่ครางออกมา ยิ่งใบหน้าหวานที่ขึ้นสีด้วยแรงอารมณ์ ทำให้ไทเกอร์ตื่นตัวอย่างถึงที่สุด ร่างสูงถอนนิ้วออกมาก่อนจะแทนที่ด้วยแก่นกายที่ตื่นตัวเข้าไปทันที
“อ๊า!!”
“อึก...อย่าเกร็ง” ไทเกอร์ว่าออกมาด้วยความยากลำบากเมื่อเขาพยายามสอดใส่แก่นกายเข้าไปจนสุดแต่ไม่สามารถทำได้เนื่องจากอีกคนเกร็งตัว
“จะ...เจ็บ” แอลว่าน้ำตาคลอ
“กูจะอ่อนโยนกับมึง แต่มึงอย่างเกร็งเข้าใจมั้ย” ไทเกอร์ว่าเสียงนุ่ม มือหนาลูบหัวบางเบาๆอย่างอ่อนโยน แอลหัวใจอุ่นซ่านไปด้วยความอ่อนโยนของอีกคน ใบหน้าหวานพยักหน้ารับก่อนจะพยายามลดความเกร็งตัวทำให้ไทเกอร์สามารถสอดใส่เข้าไปจนหมด
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ...อ๊า” เสียงหวานครางเป็นจังหวะ มือบางกำผ้าปูที่นอนแน่นเพื่อระบายความเสียว ไทเกอร์ขยับสะโพกเร็วและรัวขึ้นเมื่อร่างบางใต้ร่างปรับตัวได้ เสียงเตียงนอนกระแทกผนังดังลั่นแต่ไม่ได้ทำให้ไทเกอร์ถ่อมแรงเลยสักนิด
“อื้มมมม” ไทเกอร์อดที่จะครางในลำคอออกมาไม่ได้เพราะความเสียวซ่าน ร่างกายของอีกคนหอมหวานไม่มีเปลี่ยน ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้ เมื่อก่อนหรือว่าเมื่อไหร่ก็ตาม
“อื้ออ...ทะ...ไทเกอร์...อ๊ะ...อ๊า” แอลครางไม่ขาดปาก มือบางเปลี่ยนจากกำผ้าปูที่นอนมาเป็นโน้มคออีกคนให้ลงมาประกบจูบ ไทเกอร์ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใดเมื่อปากหนาสัมผัสกับปากบาง ลิ้นหนาก็สอดแทรกเข้ามาเชยชิมความหวานทันทีราวกับคนอดยากปากแห้งมานานทั้งๆที่เขากับอีกคนก็จูบกันบ่อย เสียงหวานครางกระเส่าไม่หยุดกว่าที่กิจกรรมรักจะสิ้นสุดลงก็กินเวลาไปเกือบสามชั่วโมง...ไทเกอร์นอนตะแคงมองร่างบางที่นอนหลับอยู่ข้างกาย มือหนาเกลี่ยที่ข้างแก้มอีกคนเบาๆ
“มึงปิดบังอะไรกูอยู่กันแน่” ไทเกอร์พึมพำออกมา ตาคมมองไปที่ใบหน้าหวานอย่างต้องการหาคำตอบ อย่างที่บอกแอลโกหกไม่เก่งและไม่เคยโกหกเขาได้ เรื่องเมื่อสามปีก่อนก็เช่นกัน เขาไม่เคยเชื่อว่าแอลบอกเลิกเพราะหมดรักแต่ตอนนั้นเขาโกรธที่อีกคนไม่เชื่อมั่นในรักของเขาเลยทิ้งเขาไป และตอนนี้เขาก็เริ่มมีลางสังหรณ์อีกครั้ง เขากำลังกลัว กลัวว่าอีกคนจะทิ้งเขาไปอีกครั้ง...แอลตื่นขึ้นมาก็พบว่าบรรยากาศภายนอกเริ่มมืดแล้ว ตากลมเหลือบไปมองนาฬิกาที่ฝาฝนังก็ปรากฏว่าตอนนี้หนึ่งทุ่มแล้ว แอลพยุงตัวเองลุกใส่เสื้อผ้าก่อนจะเดินลงไปที่ชั้นล่างของบ้านทันที
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอ” ผู้เป็นป้าทักแอลขึ้น
“เอ่อ...ไทเกอร์ล่ะครับป้า” แอลถามหาอีกคนทันทีเพราะตั้งแต่ตื่นมาเขาก็ไม่เจออีกคนเลย
“กลับไปแล้วล่ะ เห็นว่าพี่ชายเรียกตัวน่ะ” แอลได้ยินอย่างนั้นก็หน้างอนิดๆ ไปแล้วทำไมไม่ปลุกกันเลยหรือไม่อย่างน้อยก็ควรทิ้งดพสต์อิทไว้ไม่ใช่หรือไง
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ งอนไทเกอร์หรือไง” ผู้เป็นป้าว่าอย่างแซวๆ
“เปล่าสักหน่อยครับ ว่าแต่ป้ากับยายทานอะไรมาหรือยังครับ ให้แอลทำให้ทานมั้ยครับ” แอลเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะอายผู้เป็นป้านิดๆที่ถูกแซว
“กินกันมาแล้วล่ะ” ผู้เป็นป้าตอบยิ้มๆ แอลพยักหน้ารับก่อนจะทำท่าเดินไปหายายแต่ผู้เป็นป้าก็เรียกขึ้นก่อน
“แอล...แม่โทรมาใช่มั้ย” แอลชะงักทันทีกับคำพูดของผู้เป็นป้า
“ป้าอิงรู้”
“อืม...แม่เราเขาก็โทรมาหาป้า บอกว่าจะมารับแอลกลับไป” อิงฟ้าว่าตามที่ได้คุยโทรศัพท์กับน้องสาว แอลหน้าเศร้าลงทันที
“ไม่อยากกลับไปสินะ” อิงฟ้าว่าอย่างรู้ทันผู้เป็นหลาน
“แอล...”
“ทำไมไม่บอกแม่ล่ะว่ากลับมาคบกับไทเกอร์” ผู้เป็นป้าถามพร้อมขมวดคิ้ว
“แอลกลัวแม่จะลำบากใจครับป้า แอล...” แอลกัดปากพร้อมนัยน์ตาสั่นระริก
“เฮ้อ...เราก็เป็นซะแบบนี้ แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากกว่าตัวเอง แล้วไทเกอร์ล่ะ ไทเกอร์รู้เรื่องนี้หรือยัง” แอลส่ายหน้าเป็นคำตอบ
“แอลต้องบอกไทเกอร์นะ อย่าปิดบังเขาเหมือนสามปีก่อน” ผู้เป็นป้าว่าต่อ
“แต่แอลกลัว...กลัวไทเกอร์จะโกรธ ฮึก กลัวว่าไทเกอร์จะเกลียดแอล” แอลว่าทั้งน้ำตา
“ป้าเชื่อว่าไทเกอร์จะเข้าใจ เขารักแอลมากพอๆกับที่แอลรักเขา ไทเกอร์จะรอแอลได้” ผู้เป็นป้าว่าอย่างปลอบโยนพร้อมดึงหลานชายเข้ามากอด
“ฮึก ครับ...ฮึก ครั้งนี้แอลจะขอเห็นแก่ตัว ฮึก...แอลจะขอให้เขารอ”
ดราม่ากันต่อไปปปปปป 55555 ใครไม่ชอบแนวนี้แนะนำให้ลีฟออกไปเลยนะคะจะได้ไม่ต้องมาคอมเม้นด่ากันเพราะอารมณ์เสีย 555555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ใกล้จบแล้ววววววววว
___จางบิวตี้___
-
โอยมีแววดราม่าาา น้องแอลต้องเข้มแข็งมากๆนะ
-
บอกนะแอล อย่าให้เป็นแบบสามปีก่อนนะแอล :hao5: :hao5:
-
บอกซะให้เคลียร์นะแอล อย่าให้ต้องเกิดเรื่องเดิมซ้ำสอง :ling1: :ling1: :ling1:
-
เชื่อใจไทเกอร์หน่อยเถอะ ถ้าบอกไปเชื่อว่า ไทเกอร์ต้องหาทางออกได้แน่
-
บอกไทเกอร์เถอะนะ ชั้นกลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอย
-
เเอลต้องบอกไทเกอร์นะ ไงงั้นดราม่าอีกแน่ๆ
ปล.ตัวเองเว้นระยะระหว่างบรรทัดสุดท้ายของเรื่องกับ talk ท้ายเรื่องเยอะไปไหมอ่าาาา
อ่านในมือถือมันกว้างมากเลยง่ะ
-
ไปบอกไปคุยให้รู้เรื่อง คนอ่านมันลุ้นนนน
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
Tiger 16
....หลายวันผ่านไป...แอลรู้สึกว่าช่วงนี้ตัวเองมีความสุขมาก เป็นความสุขที่มีไทเกอร์อยู่ข้างๆ ไปเรียนพร้อมกัน กลับบ้านพร้อมกัน ไปกินข้าว ดูหนังหรือแม้แต่บางครั้งแอลก้ไปนอนที่คอนโดไทเกอร์ แอลไม่อยากจะคิดว่าถ้าวันหนึ่งความสุขเหล่านี้มันหายไปเขาจะทำยังไง แอลยังไม่ได้คุยกับไทเกอร์เรื่องที่แม่โทรมา แอลยังไม่พร้อม เขาแอบกลัว...กลัวว่าไทเกอร์จะไม่เข้าใจ อย่างที่รู้ๆกันว่าเขาพึ่งคืนดีกับไทเกอร์ เขาไม่อยากทำหรือพูดอะไรให้อีกคนเสียใจอีกครั้ง เขากลัวว่าเขาจะไม่ได้โอกาสครั้งที่สามจากไทเกอร์
“คิดอะไรอยู่” ไทเกอร์ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าแอลเงียบไปขณะที่กำลังกินข้าวเช้าด้วยกัน วันนี้วันเสาร์เป็นวันหยุดทำให้เมื่อคืนแอลสามารถมาค้างที่ห้องของไทเกอร์ได้
“เรื่อยเปื่อยน่ะ” แอลว่าพร้อมรอยยิ้มแห้งๆก่อนจะห้มหน้าตักข้าวต่อ
“ไม่คิดจะบอกอะไรกูหน่อยหรือไง” แอลชะงักทันทีกับคำพูดของไทเกอร์
“ไทเกอร์หมายถึงอะไรเรา...”
“เรื่องที่มึงจะกลับไปอยู่กับแม่”
เคร้ง
มือบางปล่อยช้อนลงจานทันทีด้วยความตกใจกับคำพูดของร่างสูง
“ไทเกอร์...คือ...” แอลเสียงสั่นบวกกับตากลมสั่นระริกด้วยอาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“มึงคิดจะไม่บอกกูหน่อยหรือไง อย่างน้อยก็บอกลา?” ไทเกอร์เลิกคิ้วถามพร้อมกับน้ำเสียงเรียบนิ่งที่แอลไม่สามารถคาดเดาอารมณ์ของอีกคนได้ แอลนั่งนิ่งกัดปากไม่พูดอะไรออกมา ไทเกอร์ถอนหายใจออกมาก่อนจะลุกออกจากโต๊ะกินข้าวแล้วหยิบบุหรี่ไปที่ระเบียงทันที เห็นดังนั้นแอลจึงรีบลุกตามไปทันที
“ไหนว่าจะไม่สูบแล้วไง” แอลว่าพร้อมคว้าบุหรี่ในมืออีกคนเอาไว้
“กูสูบเมื่อกูเครียด” ไทเกอร์ว่าพร้อมจับมือแอลที่จับบุหรี่ออก แอลยอมให้อีกคนจุดไฟสูบก่อนที่บรรยากาศระหว่างคนทั้งคู่จะตกอยู่ในความเงียบ ไทเกรอ์พ่นควันสีขาวออกจากปากพร้อมกับตาคมที่มองตรงไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย
“ขอโทษ” แอลพูดออกมาเสียงแผ่วเบา
“กูเกลียดคำนี้ของมึงชิบหาย” ไทเกอร์ว่าออกมาก่อนจะพ่นควันออกมาอีกครั้ง แอลยืนนิ่งไม่พูดอะไรเพราะรู้ดีว่าอีกคนกำลังไม่พอใจตัวเองอีกครั้ง แอลไม่สามารถสรรหาคำพูดดีๆมาได้เลย นอกจากคำว่าขอโทษ...ขอโทษจริงๆ
“มึงคิดจะไปไม่บอกกูหรือไง” ไทเกอร์เป็นฝ่ายถามขึ้นเมื่อเห็นว่าแอลเงียบ
“เปล่านะ...เราจะบอกไทเกอร์” แอลรีบตอบออกมาทันที
“เมื่อไหร่? ถ้ากูไม่รู้เอง มึงจะบอกกูเมื่อไหร่?” ไทเกอร์พยายามควบคุมน้ำเสียงไม่ให้ดูตะคอกใส่อีกคนแม้ว่าเขาอยากจะทำแค่ไหนก็ตาม แอลคงไม่สังเกตว่าตลอดหลายวันที่ผ่านมาเขาสังเกตอีกคนแค่ไหน แอลมีทีท่าเหม่อลอยเหมือนมีอะไรอยู่ในใจจนเขาทนไม่ไหวจึงต้องโทรหาป้าอิงฟ้าจึงได้รู้ว่าแอลกำลังคิดมากเรื่องที่แม่จะมาพากลับไปอยู่ที่ฝรั่งเศส บอกเลยว่าตอนที่รู้เรื่องเขาโกรธอีกคนมากที่คิดจะหนีไปโดยที่ไม่บอกกันอีกครั้ง ที่อีกคนทำท่าจะดูถูกความรักของเขาอีกครั้งแต่พอเห็นใบหน้าใสที่เต็มไปด้วยความเครียด ใบหน้าของอีกคนหม่นหมองไปมากและชอบทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ทุกครั้ง บางครั้งยิ้มก็ยิ้มแค่ปากแต่แววตาไม่ได้ยิ้มไปด้วยเลย มันก็ทำให้เขาโกรธไม่ลง
“เรา...ฮึก...เราไม่รู้จะบอกไทเกอร์ยังไง เรากลัว ฮึก...เรากลัวไทเกอร์จะโกรธ เรากลัวไปหมด ฮึก...” แอลร้องไห้ออกมาเพราะความอัดอั้นตันใจที่เก็บไว้หลายวัน เขาไม่เคยนอนหลับสนิทได้สักวันเพราะทุกวันมันเต็มไปด้วยความเครียด
“มึงแม่ง...เมื่อไหร่จะเลิกเก็บเรื่องทุกอย่างไว้กับตัวเองสักทีวะ ตอนนี้มึงกับกูเป็นอะไรกัน ไม่รู้หรือไง” ไทเกอร์ทิ้งบุหรี่ในมือก่อนจะจับไหล่แอลให้อีกคนมาประชันหน้า แอลหลับตาไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามองอีกคนจนไทเกอร์ต้องเชยคางอีกคนให้เงยขึ้นมา
“เรา...”
“แค่มึงบอก กูก็พร้อมจะเข้าใจ” ไทเกอร์ว่าต่อ แอลมองอีกคนด้วยนัยน์ตาสั่นระริกทันที
“ฮึก...ไทเกอร์...รอ...รอเราได้มั้ย” แอลว่าออกมาบ้าง ตากลมมองอีกคนอย่างเว้าวอนทั้งน้ำตา ไทเกอร์นิ่งไปสักแปบก่อนจะพยักหน้ารับ แอลเผยยิ้มทั้งน้ำตาทันที
“จริงๆนะ รอเรานะ ฮึก”
“อืม...นานแค่ไหนก็จะรอ” สิ้นเสียงทุ้มปากหนาก็ประกบลงที่ปากบางทันที แอลเปิดปากให้อีกคนเข้ามาเชยชิมความหวานในโพรงปากด้วยความเต็มใจ มือบางโอบรอบคอร่างสูงเอาไว้พร้อมกับจูบตอบอีกคนไปด้วยความอ่อนโยน
“เลิกร้องไห้ เลิกทำหน้าเศร้า กูไม่ชอบที่มึงเป็นแบบนี้” ไทเกอร์ว่าหลังจากถอนจูบ นิ้วเรียวเกลี่ยคราบน้ำตาบนใบหน้าหวานอย่างอ่อนโยน แอลพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้ม
“อื้ม”...วันนี้เป็นวันหยุดป้าอิงก็พายายไปทำกายภาพบำบัดที่โรงพยาบาลทำให้แอลอยู่บ้านคนเดียว แอลเลยชวนไทเกอร์มานั่งเล่นที่บ้านโดยเขาจะเข้าครัวทำขนมอร่อยๆให้อีกคนกิน
“น่ากินมั้ย” แอลถามขึ้นพร้อมกับถือพายผลไม้ที่ตัวเองตั้งใจทำตั้งแต่เช้าออกมาจากเตาอบมาให้ไทเกอร์ที่นั่งอยู่ที่ห้องรับแขกดู
“อืม” ไทเกอร์ตอบรับสั้นๆ แอลทำหน้างอทันที
“ทำไมตอบแค่นี้ล่ะ” ไทเกอร์เลิกคิ้ว
“แล้วจะให้กูตอบยังไง?”
“ต้องบอกว่าน่ากินมากๆสิ” แอลว่าพร้อมยู่ปากใส่อีกคนอย่างน่ารัก ไทเกอร์กระตุกยิ้มกับท่าทางน่ารักๆของอีกคน
“เออ น่ากินมากๆ” แอลยิ้มกว้างทันทีกับคำตอบที่ถูกใจของอีกคน
“โอเค งั้นเดี๋ยวไปเอาใส่จานมาให้นะ” แอลว่าอย่างกระตือรือร้อนก่อนจะวิ่งเข้าไปในครัวอย่างรวดเร็วโดยไม่ทันมองว่าพื้นมีรอยน้ำอยู่ทำให้...
ตุบ
“โอ๊ยยย!” แอลร้องลั่นทันทีหลังจากที่ร่างบางล้มลงไปกองกับพื้น โดยที่ถาดพายผลไม้ในมือคว่ำจนไม่เหลือซาก
“เจ็บหรือเปล่า” ไทเกอร์รับปรี่เข้ามาหาอีกคนทันที
“เจ็บแต่ว่าพาย...” แอลมองพายผลไม้ด้วยแววตาเศร้าสร้อย เขาอุตส่าห์ตั้งใจทำตั้งนานเลยนะ
“ช่างมันเถอะน่ะ ไหนดูเข่าดิ๊” ไทเกอร์ว่าก่อนจะจับอีกคนให้นั่งดีๆพร้อมกับดูที่หัวเข่าของอีกคนที่ตอนนี้ขึ้นรอยเขียวช้ำ
“ลุกไหวมั้ย” แอลพยักหน้ารับก่อนจะพยายามลุกขึ้นแต่ก็ไม่สามารถลุกได้เมื่อหัวเข่ามันเจ็บมาก
“อ๊ะ...ไทเกอร์” แอลร้องออกมาทันทีที่อีกคนช้อนตัวเขาขึ้นอุ้มท่าเจ้าสาวก่อนจะพามานั่งที่โซฟาก่อนที่ร่างสูงจะเดินไปหยิบกล่องยาที่ตู้ยาสามัญประจำบ้านและไปเอาน้ำแข็งใส่ผ้าขนหนูเพื่อมาประคบให้อีกคนมาทันที
“เดี๋ยวเราทำเอง” แอลว่าพร้อมกับพยายามแย่งผ้าห่อน้ำแข็งจากอีกคน
“เดี๋ยวกูทำให้” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับเอาผ้าห่อน้ำแข็งประคบที่หัวเข่าอีกคนอย่างแผ่วเบา แอลมองอีกคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาประคบแผลให้เขาด้วยรอยยิ้ม แอลรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่อยู่กับไทเกอร์ ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือสามปีก่อน เขาไม่รู้ว่าความสุขเหล่านี้จะถูกพลัดพรากไปอีกครั้งเมื่อไหร่แต่เมื่อไทเกอร์ยืนยันว่าจะรอ เขาเองก็จะเชื่อมั่นใจรักของเรา
“มองอะไร” ไทเกอร์เงยหน้าขึ้นมาถาม
“มองไทเกอร์ไง” แอลว่ายิ้มๆ
“หึๆ กูหล่อหรือไง?” ไทเกอร์เลิกคิ้ว แอลพยักหน้ารับพร้อมใบหน้าใสที่ขึ้นสีระเรื่อ ไทเกอร์ยิ้มตอบซึ่งเป็นรอยยิ้มหวานในรอบสามปีที่แอลได้เห็นมัน แอลหัวใจเต้นรัวด้วยความดีใจ
“เสร็จละ” ไทเกอร์ว่าหลังจากที่ประคบเย็นทายาให้อีกคนเสร็จ ร่างสูงเดินเอากล่องยาไปเก็บและเอาผ้าไปซักตากก่อนจะเดินกลับมาที่ห้องรับแขก
“จะลุกไปไหน” ไทเกอร์ถามเสียงเข้มทันทีที่เห็นว่าแอลทำท่าจะลุกขึ้นจากโซฟา แอลสะดุ้งก่อนจะหันมาทำหน้าเจื่อนใส่ไทเกอร์
“เอ่อ...คือ...”
“ขาเดี้ยงแล้วไม่เจียมตัว” ไทเกอร์ว่าดุๆก่อนจะเดินเข้ามานั่งข้างๆอีกคน
“เราแค่จะไปเอาพายอีกถาด” แอลว่า ความจริงเขาอบพายไว้สองถาด แต่ถาดแรกรูปทรงมันแปลกๆเลยอบใหม่ซึ่งก็คืออันที่ล่วงพื้นนั่นแหละ
“ไม่ต้องเลย นั่งเฉยๆเถอะ” แอลหันมายู่หน้าใส่ไทเกอร์
“ทำไมชอบทำปากงี้วะ” ไทเกอร์ถามอย่างขำๆพร้อมกับบีบปากอีกคนเบาๆ
“อื้ออออ อย่าแกล้งสิ” แอลว่าพร้อมดึงมือหนาออก ไทเกอร์หัวเราะร่าทันทีที่ได้แกล้งอีกคนซึ่งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของอีกคนก็ทำให้แอลหัวใจเต้นรัวอีกครั้ง นานแค่ไหนแล้วนะที่เขาไม่ได้เห็นรอยยิ้มที่ออกมาจากใจของอีกคนแบบนี้ นานแค่ไหนแล้วนะที่เขาพรากสิ่งที่สวยงามแบบนี้ไปจากอีกคน
“มองไร?” ไทเกอร์ถามอีกครั้งเพราะเห็นว่าตากลมกำลังมองมาที่เขา
“มองแฟน” แอลตอบสั้นๆด้วยรอยยิ้ม ไทเกอร์กระตุกยิ้มก่อนจะยกตัวคนข้างกายขึ้นมานั่งบนหน้าตักท่ามกลางความตกใจของแอลทันที
“ทะ...ทำอะไรน่ะ”
“อยากจูบ” ไทเกอร์ว่าสั้นๆก่อนที่ปากหนาจะประกบเข้ากับริมฝีปากบางทันที แอลหลับตาพริ้มตอบรับจูบของอีกคนทันที มือบางโอบรอบคออีกคนพร้อมกับจูบตอบกลับไป รสจูบที่หอมหวานดำเนินไปท่ามกลางความอบอุ่นใจของคนทั้งคู่ก่อนที่...
“ทำอะไรกันน่ะ!” แอลรีบผละออกจากไทเกอร์ทันทีก่อนที่ตากลมจะเบิกกว้าง
“แม่...”
“แอล...ไทเกอร์”
ชอบตัดฉับๆๆๆ 555555 มีความต้องโดนคนอ่านด่าแน่ๆ 555555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ ใกล้จะจบแล้วววววววววว
___จางบิวตี้___
-
กำลังหวานเลย คุณแม่สายป่วนก็มาซะงั้น
-
:เฮ้อ: จะซึ้งเข้าหน่อยเรื่องยุ่งมาอีกแระ
-
:katai2-1: :katai2-1:
-
คุณแม่คะ คุณแม่อย่าแยกเค้าออกจากกันเลยนะคะ
ที่ผ่านมาก็ห่างกันไปนานแล้ว ไม่ใช่อะไรอะ
แม่มาก็กลัวแม่ไว้ก่อน เดี๋ยวแม่จับแยก ซวยเลยนะ
กว่าจะกลับมาคบกันได้
-
แม่คงไม่ขัดขว้างหรอกใช่ม้า :ling1:
-
คุณแม่มาพอดี ไทเกอร์เคลียร์กับแม่หน่อย เผื่อแม่จะยอมให้แอลอยู่ที่ไทยต่อ
-
เค้าจูบกันค่ะแม่
โอยยยยย หวานกำลังดีเลยค่ะ อย่าเพิ่งดราม่าน้า TT
-
ตะลึงตึงๆๆๆๆๆ
ตายล่ะ แม่มา .. งานงอก!!
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
ขุ่นแมมมมม่
-
รอค่า ชอบเรื่องนี้มาก o13
-
Tiger’s Love 8
( Max x Jeen )
Maximum Max like your post
จีนหัวใจเต้นแรงทันทีกับข้อความแจ้งเตือนที่เห็น มือบางยกขึ้นมาทบหน้าอกตัวเองอย่างนึกหวาดหวั่นว่าตัวเองท่าจะอาการหนัก แค่อีกคนมากดไลค์เขาก็รู้สึกขนาดนี้เลยเหรอ อ่อนหัด? ทำไมเขาถึงดูอ่อนหัดเหมือนคนไม่เคยมีความรักมาก่อนแบบนี้นะ…วันต่อมา...เพราะวันนี้เป็นวันศุกร์จึงไม่แปลกที่ใบหน้าของนักศึกษาทุกคนจะสดชื่นกว่าทุกๆวัน แหงแหละ...พรุ่งนี้วันหยุดนี่หน่า เท่ากับว่าคืนนี้จะได้นอนดึกได้อย่างสุดเหวี่ยงและนอนตื่นสายได้อยากเต็มอิ่มยังไงล่ะ
“คืนนี้ไปเที่ยวกัน” ปอชวนขึ้นขณะที่กำลังเก็บของใส่กระเป๋าเมื่อคาสสุดท้ายของวันสิ้นสุดลง
“ไม่เอาอ่ะ ไม่อยาก” จีนตอบเสียงเนือยๆ รู้สึกเหนื่อยๆ ยิ่งช่วงนี้มีหลายเรื่องผ่านเข้ามาในชีวิตของเขามากมายยิ่งบวกกับเรื่องเรียนที่มหาโหดแล้วด้วย เรี่ยวแรงและพละกำลังหดหายไปหมดเลยทีเดียว
“ไม่อยากก็ต้องไป เพราะกูมีแผน หึๆ” ปอว่าพร้อมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“แผนอะไรของมึง” จีนถามพลางขมวดคิ้ว รู้สึกไม่ค่อยไว้ใจรอยยิ้มแบบนี้ของเพื่อนสนิทเท่าไหร่
“แผนทำให้พี่แม็กซ์ของมึงเปิดปากพูดความรู้สึกออกมาไง” ปอว่าด้วยรอยยิ้มพร้อมยักคิ้วให้จีน จีนชะงักไปทันทีกับคำตอบของเพื่อน
“แต่กูว่า...”
“อย่ามาทำอิดออด กูรู้ว่ามึงเองก็อยากรู้ว่าพี่เขารู้สึกยังไงกับมึง”
“เออๆ กูอยากรู้ แต่มึงคิดว่าคนปากแข็งคนนั้นจะพูดอะไรออกมามั้ยล่ะ แม่ง เมื่อคืนก็มาแค่กดไลค์ตัสกู ไม่เห็นมีทักอะไรมาเลย” จีนว่าหน้าหงิกหน้างอ แม้ว่าจะดีใจที่อีกคนมีปฏิกิริยาอะไรมาบ้างหลังจากที่หายหน้าหายตากันไปแต่แค่กดไลค์เฉยๆ? เฮอะ มือลั่นหรือเปล่าก็ไม่รู้
“หืมมม? มึงว่าไงนะ พี่แม็กซ์มากดไลค์ตัสมึง” จีนพยักหน้ารับ ปอคลี่ยิ้มอีกครั้ง
“หึๆ งั้นแบบนี้ก็น่าสนุก” จีนขมวดคิ้วกับท่าทางและคำพูดของเพื่อน
“อะไรของมึงวะ”
“เอาน่ะๆ เดี๋ยวคืนนี้มึงกูรู้ เอาไปว่าคืนนี้แต่งตัวหล่อๆ เอ้ย สวยๆนะจ๊ะน้องจีนคนสวย” ปอว่าพร้อมแกล้งหยิกแก้มเพื่อนสนิทเบาๆ จีนตีมือปอพร้อมแยกเขี้ยวใส่เพราะไม่ชอบที่ให้ใครมาเรียกว่าสวย ถึงจะเป็นเกย์แต่ก็เป็นผู้ชายนะ จะมาสงมาสวยอะไรกัน...ปอพาจีนมายังผับร้านประจำที่แก็งค์ของไทเกอร์มา ซึ่งปอสืบบมาแล้วว่าคืนนี้แม็กซ์ต้องมาที่นี่แน่ๆเพราะพวกวิศวะปี3 ภาคไฟฟ้ามีนัดฉลองหลังส่งรายงานประจำเทอมเสร็จ ปอสอดส่องสายตาไปทั่วผับเมื่อเห็นว่ากลุ่มของไทเกอร์ที่มีแม็กซ์อยู่นั่งอยู่ตรงไหนก็จงใจเดินไปนั่งที่เคาน์เตอร์บาร์โซนใกล้ๆทันที
“แผนของมึงคืออะไรกันแน่วะ ไม่บอกกูสักที” จีนถามขึ้นหน้าหงิกหน้างอหลังจากที่คาดคั้นปออยู่นานสองนานถึงแผนการที่อีกคนว่าแต่ปอก็ไม่ปริปากบอกเสียที
“หึๆ แผนที่ว่าก็คือ...” ปอเว้นวรรคก่อนจะกวาดสายตาไปทั่วผับที่มีผู้ชายหน้าดีไม่น้อยที่กำลังมองมาที่จีนอย่างสนใจ
“...ยั่วผู้ชายประชดพี่แม็กซ์”...แม็กซ์กระดกเหล้าเข้าปากพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อยที่เห็นจีนกับเพื่อนมาที่ผับ ไม่รู้ว่าอีกคนตั้งใจมาหาไทเกอรืเพื่อนของเขาหรือเปล่าแต่ถ้าตั้งใจก็ต้องบอกเลยว่าคงไม่ได้เจอ เพราะคืนนี้มันไม่มา นอนกกเมียอยู่ที่คอนโด เขาไม่รู้หรอกนะว่าอีกคนจะเอายังไงต่อเรื่องของเพื่อนสนิทของเขาแต่จากที่เห็นสเตตัสในเฟสบุ๊คเมื่อวาน...หึๆ ก็คงจะตัดสินใจเดินหน้าต่ออย่างไม่ต้องสงสัย
“กระดกใหญ่เลย เป็นไรวะ” เพื่อนในกลุ่มถามขึ้นเมื่อเห็นว่าแม็กซ์กระดกเหล้าเอาๆไม่พูดไม่จากับเพื่อนๆ
“กูแค่อยากแดก เสี้ยนมานาน” แม็กซ์ตอบพลางยักไหล่
“ฮ่าๆๆ เสี้ยนแค่เหล้าหรือเสี้ยนอย่างอื่นด้วยวะ” เพื่อนอีกคนถามบ้างพร้อมกับกวาดสายตาไปทางผู้หญิงชุดแดงที่กำลังมองมาที่แม็กซือย่างสนอกสนใจ
“หึๆ เรื่องอื่นค่อยว่ากัน” แม็กซ์ว่าแต่ก็ไม่ได้หันไปสนใจสาวสวยคนดังกล่าวเพราะตาคมเอาแต่จดจ้องร่างบางที่กำลังนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์กับเพื่อนสองคน ยิ่งมองก็ยิ่งหงุดหงิดเพราะไม่รู้ว่าแม่งจงใจใส่ชุดมาอ่อยไอ้ไทเกอร์หรือไง ถึงได้บางและรัดรูปแบบนั้น เสือยืดคอกว้างสีขาวที่บางเบาบวกกับกางเกงยีนส์ขาเดฟแบบขาดๆสีดำมันรัดทุกสัดสั่นของอีกคนจนรู้ว่าอีกคนตัวบาง เอวเล็กแค่ไหน
ปัก!
แม็กซ์วางแก้วเหล้าลงโต๊ะอย่างแรงทันทีที่เห็นว่ามีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปขอชนแก้วกับจีนและจีนก็ตอบรับด้วยรอยยิ้มก่อนที่ทั้งคู่จะพากันออกไปที่ฟอล์วเต้น
“เป็นอะไรของมึงวะไอ้แม็กซ์” เพื่อนในกลุ่มของแม็กซืถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นว่าแม็กซ์ทำหน้าน่ากลัวและกำลังมองอะไรบางอย่างเขม้ง
“เปล่า” แม็กซ์ตอบเสียงเรียบอย่างเย็นชาทำให้เพื่อนคนดังกล่าวไม่กล้าถามต่อ ทุกคนในกลุ่มเลยปล่อยให้แม็กซ์นั่งเงียบๆอยู่คนเดียวท่าจะดีกว่า แม็กซ์มองไปที่ร่างบางที่กำลังเต้นเสียดสีกับผู้ชายคนหนึ่งอย่างไม่ระวังตัว แม่ง ไม่เห็นหรือไงว่ามือมันขย้ำก้นมึงอยู่น่ะ! แม็กซ์อดกลั้นกับภาพตรงหน้าไม่ไหวจึงลุกออกจากที่นั่งแล้วเดินตรงไปที่ฟอลว์เต้นทันที
“อ๊ะ” จีนร้องออกมาทันทีที่ถูกมือหนากระชากเข้ามาหาตัวเองอย่างแรง
“พะ...พี่แม็กซ์ จะพาจีนไปไหนเนี่ย” จีนร้องออกมาเมื่ออีกคนกระชากเขาให้เดินตามไปอย่างรวดเร็วจนจีนแทบจะเดินตามไม่ทัน
พลั้ก!
แม็กซ์โยนจีนไปกระแทกตัวรถของตัวเองอย่างแรงจนจีนนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
“ทำบ้าอะไรของพี่ฮะ จีนเจ็บนะ!” จีนโวยวายใส่อีกคน
“แล้วมึงล่ะทำอะไร จะยั่วมันถึงไหนฮะ ไม่เห็นหรือไงมันขย้ำก้นมึงอยู่” แม็กซ์ถามเสียงดุพร้อมมองหน้าจีนอย่างไม่พอใจ
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่แม็กซ์เล่า จีนจะยั่วใครมันก็เรื่องของจีน!” จีนก็ว่าอย่างไม่ยอมเช่นกัน รู้นะว่ามันเป็นแผนที่ต้องทำให้อีกคนไม่พอใจแต่พอพี่แม็กซ์มาทำรุนแรงกับเขาแบบนี้มันก็อดที่จะไม่พอใจจริงๆขึ้นมาไม่ได้ แม่ง...พูดดีๆไม่เป็นหรือไง คนบ้าอะไรซาดิส ชอบใช้ความรุนแรงชะมัด!
“ก็มึงเป็น...” แม็กซ์ชะงักไปทันทีเมื่อกำลังจะเผลอพูดอะไรตามอารมณ์ออกมา จีนมองหน้าแม็กซ์อย่างคาดหวังคำตอบแต่แม็กซ์ก็เงียบไปจนจีนนึกงุหดหงิด คนบ้า! คนปากแข็ง!
“จีนเป็นอะไร” เมื่อแม็กซ์ไม่พูดออกมาจีนจึงถามขึ้นทันที แม็กซืหันมามองหน้าจีน ตาคมสั่นไหวไปมาเพราะกำลังสับสน ไม่ได้สับสนกับความรู้สึกตัวเองแต่ที่กำลังสับสนคือมันดีแล้วเหรอถ้าเขาจะพูดออกไป จีนมันรักไทเกอร์ ไทเกอร์ก็คือเพ่อนสนิทของเขา จีนจะไม่ตัดใจจากไทเกอร์ ยังไงสำหรับมันไทเกอร์ก็คือที่1 ไม่ใช่เขา
“จะเป็นอะไรก็ช่างเถอะ แต่มึงก็ไม่ควรปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนั้น” แม็กซ์ว่าออกมา พยายามระงับอารมณ์ให้สงบ อย่าให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลจนเผลอพูดอะไรบ้าๆออกไป จีนถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นว่าแม็กซ์ยังคงปากแข็งไม่ยอมพูดอะไรออกมา จีนสะบัดมือแม็กซ์ออกจากมือตัวเองก่อนจะเดินหนีทันที
“จะไปไหน” แม็กซ์ถามพร้อมกับจับมือจีนเอาไว้
“จะไปไหนก็เรื่องของจีน” จีนว่าหน้าง้ำหน้างอ ไม่รู้ว่าทำไมพออีกคนไม่พูดอะไรออกมาในใจเขาต้องเป็นเดือดเป็นร้อนขนาดนี้ ตากลมรู้สึกร้อนผ่าวเหมือนจะร้องไห้ออกมา ให้ตายสิ...เขาโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆที่เมื่ออะไรไม่ได้อย่างใจก็จะต้องร้องไห้ออกมา
“เป็นอะไรของมึงวะ” แม็กซ์ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจกับการกระทำที่แปลกไปของอีกคน เมื่อกี้ยงทำหน้าทำตากวนโมโหเขาอยู่เลยทำไมตอนนี้ทำหน้าเศร้าเหมือนจะร้องไห้แบบนี้กัน
“จีน มึงจะไปไหน” แม็กซ์เรียกอีกคนก่อนจะวิ่งมาดักหน้าจีนไว้ แม็กซ์ขมวดคิ้วมุ่นเมื่อเห็นว่าตากลมสั่นระริกและมีน้ำใสหน่วงคลออยู่ข้างในทำท่าจะไหลลงมา
“มึง...ทำไม...”
“ครั้งแรก...” จีนว่าออกมาเสียงเครือ แม็กซ์ยังคงทำหน้าไม่เข้าใจ
“...ครั้งแรกที่พี่แม็กซ์เรียกชื่อจีน” จีนว่าออกมา แม็กซ์ชะงักไปทันที
“กู...”
“ปกติพี่แม็กซ์จะพูดแต่มึงกับกู ไม่เคยเรียกชื่อจีนเลยสักครั้ง” จีนว่าตามที่ใจคิด อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายของเขายังคงเต้นแรงไม่หยุด เขาไม่เคยคิดว่าชื่อของตัวเองมันน่าฟังจนเมื่ออีกคนเรียกชื่อเขาออกมา ให้ตายสิ...อ่อนหัดอีกแล้ว แค่พี่แม็กซ์เรียกชื่ออยู่ๆน้ำตาก็ตีตื้นขึ้นมา
“กูไม่ยักกะรู้” แม็กซ์ว่าเสียงแผ่วพร้อมกับในหัวที่ทบทวนคำพูดของอีกคน นี่ตั้งแต่รู้จักกันมาเขาไม่เคยเรียกชื่ออีกคนเลยงั้นเหรอ?
“เฮอะ พี่แม็กซ์เคยรู้อะไรบ้างล่ะ!” จีนว่าพร้อมทำหน้างอจนแม็กซ์คิดว่าคนตรงหน้านี่เปลี่ยนอารมณ์ได้ไวจริงๆ เมื่อกี้ยังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อยู่เลย
“กูรู้ทุกอย่าง รู้ว่ามึง...” แม็กซ์เว้นวรรคก่อนจะสบตาจีน
“...จะไม่ตัดใจจากเพื่อนกู” จีนร้องเฮอะออกมาทันทีกับคำพูดที่ออกมาจากปากของคนตัวสูง นี่เนี่บยนะที่บอกว่ารู้!
“คนรู้ไม่จริง!” จีนว่าพร้อมเดินหนี รู้สึกหงุดหงิดกับอีกคนชะมัด อยากจะด่าว่าโง่ดังๆแต่ก็กลัวอีกคนจะต่อยนี่แหละประเด็น
“อะไรของมึงวะ” แม็กซ์ขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจอีกคนอีกครั้งแต่ก็วิ่งตามแล้วมาดัหน้าอีกคนเอาไว้
“อย่างที่บอก พี่แม็กซ์รู้ไม่จริง ไม่ได้รู้ใจจีนเลยสักนิด”
“หมายความว่ายังไง” แม็กซ์ถามพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงขึ้นมาแปลกๆ
“จีนไม่บอกจนกว่าพี่แม็กซ์จะตอบจีนก่อนว่า...” จีนเงยหน้ามองหน้าแม็กซ์อย่างจริงจัง
“...พี่แม็กซ์ชอบจีนหรือเปล่า”
คู่นี้เขากำลังจะแฮปปี้แล้วจ้า 555555 เพราะเป็นคู่รองเนอะ เรื่องเลยกระชับรวดเร็วแบบนี้ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
พี่แมกซ์บอกไปสิค้าาา ชอบบบบบบบ
-
ชอบ ชอบมากกกก พูดไปสิว่ะ อิพี่แม็กซ์นี่ ฮึย :m16: :m16: :m16:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:z3: ตอบเซ่ จะยึกยักไปทำอะไร
-
:katai1: :katai1: :katai1: :katai1:
-
:z3: :z3: :ling1: :ling1:
-
ชอบบบบบบบบบบบ บอกไปเลยพี่แม็กซ์ซ์ซ์ซ์ซ์ :z3: :z3: :z3:
-
พี่แม็กช้ามาก แบบว่าช้ามากอะ พูดๆไปเถอะพี่
ความรักมันไม่เข้าใครออกใคร เด็กของเพื่อนก็เถอะ
ต้องให้จีนเป็นคนถามเองเลยหรอ ถ้าจีนไม่ถาม
ชาตินี้พี่จะบอกมั้ย ปากแข็งจริงๆเลย แหม่
-
อ๊ายยยยย คู่รอง
มาหลอกให้อยาก..แล้วจากไป
น้องจีนกำลังจะเป็นฝั่งเป็นฝา
พี่แมค เลิกโง่นะคะ
จะได้เมียกลับมาสักที
-
โธ่ๆ พ่อคนปากหนักเอ๊ย ระวัง มคปด. นะเออ :laugh:
-
Tiger 17
“แอล...ไทเกอร์” แม่ของแอลอึ้งไม่ใช่น้อยที่เจอคนทั้งคู่อยู่ด้วยกันและยิ่งอยู่ในสภาพล่อแหลมแบบนี้ด้วย
“เอ่อ...แม่มาได้ยังไงครับ” แอลรีบผละออกจากไทเกอร์และถามแม่ขึ้น ตากลมสั่นไหวไปหมดเพราะความกลัวและกังวลใจ เขาคิดว่าจะบอกเรื่องไทเกอรืกับแม่แต่ไม่คิดว่าแม่จะมาให้บอกถึงที่แบบนี้ มาแบบที่เขาไม่ทันได้รู้ตัว
“มาเรื่องแอลนั่นแหละ” แอลมองหน้าผู้เป็นแม่อย่างไม่เข้าใจทันที ไทเกอร์ที่ลุกมายืนอยู่ข้างๆแอลก็ทำหน้าไม่เข้าใจเช่นเดียวกัน
“ระ...เรื่องอะไรครับ”
“ย้ายแอลกลับไปเรียนที่ฝรั่งเศส” แอลเบิกตากว้างทันทีกับคำตอบของผู้เป็นแม่ กายบางสั่นจนไทเกอร์เห็นได้ชัด มือหนาเอื้อมไปจับมือบางพร้อมบีบเบาๆ แอลหันมามองคนข้างกายด้วยนัยน์ตาสั่นระริก
“แต่แอล...”
“ไทเกอร์ แม่ขอคุยด้วยหน่อยสิ” ไม่ทันที่แอลจะได้พูดจบผู้เป็นแม่ก็หันไปหาไทเกอร์พร้อมพูดขึ้น
“ครับ” ไทเกอร์รับคำ แอลมองแม่ที่เดินไปรอทางหลังบ้านก่อนจะหันกลับมามองไทเกอร์
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ” ไทเกอร์ว่าพร้อมบีบมือบางเบาๆอีกครั้ง แอลพยักหน้ารับอย่างเชื่อใจอีกคนก่อนที่ไทเกอร์จะเดินตามแม่ของแอลไปทางหลังบ้านทันที แอลอยากจะตามไปแต่มันคงเสียมารยาทไม่ใช่น้อยถ้าจะไปแอบฟังแม่และไทเกอร์คุยกัน ร่างบางจึงทำได้แต่นั่งกุมมือตัวเองด้วยความกังวลใจเท่านั้น...ไทเกอร์เดินตามแม่ของแอลมาที่หลังบ้าน แม่ของแอลหยุดเดินก่อนจะหันหน้ามามองไทเกอร์
“แม่ไม่คิดว่าเราทั้งคู่จะกลับมาคบกัน” แม่ของแอลพูดขึ้น
“ผมก็ไม่คิดเหมือนกันครับ” ไทเกอร์ว่าพร้อมยกยิ้มมุมปากนิดๆเพราะเขาที่เคยปฏิเสธหัวใจตัวเองมาตลอดว่าจะไม่มีวันให้อภัยอีกคนที่ทิ้งเขาไปกลับยอมใจอ่อนกลับมาคกับอีกคนจนได้ มันคงเป็นเพราะความรัก...ความรักที่ไม่เคยเปลี่ยนไป
“แม่รู้ว่าแม่ทำไม่ถูกที่แยกแอลกับไทเกอร์ออกจากกัน...” ผู้เป็นแม่ว่าด้วยสีหน้าเป็นกังวล
“...แต่แม่จำเป็นต้องทำเพื่ออนาคตของแอล ไทเกอร์รู้ใช่มั้ย” แม่ของแอลพูดต่อ
“ผมเข้าใจครับ แต่ผมพร้อมจะเป็นอนาคตให้แอล” ไทเกอร์ว่าด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่นและจริงจัง
“ถ้าไทเกอร์ยืนยันแบบนั้นแปลว่าไทเกอร์จะรอแอล?”
“ครับ...ผมรู้ว่าผมคงห้ามคุณแม่ไม่ให้พาแอลกลับไปไม่ได้” แม่ของแอลพยักหน้ารับ
“แม่มีแอลคนเดียว แม่เสียพ่อของแอลไปตั้งแต่แอลยังเด็ก แอลคือหัวใจของแม่ แม่ทำทุกอย่างได้เพื่อแอล แอลอยากเรียนทำอาหารมากและแม่คิดว่าแอลทำมันได้ดี แม่สนับสนุนแอลทุกอย่างเพื่ออนาคตของแอล ไทเกอร์คงไม่อยากให้แอลล้มเลิกมันกลางคันหรอกใช่มั้ย?” แม่ของแอลว่าพร้อมมองหน้าไทเกอร์ ไทเกอร์ถอนหายใจออกมาก่อนจะตอบ
“ถ้าให้ตอบตามความสัจจริงคือผมไม่อยากให้แอลกลับไป...” แม่ของแอลพยักหน้าอย่างเข้าใจ
“...แต่มันคือความฝันของแอล ผมคงไม่มีสิทธิ์เห็นแก่ตัวรั้งแอลไม่ให้ไป” ไทเกอร์ว่าตามที่คิด แม้ว่าอยากจะขอให้อีกคนไม่ไปแค่ไหนแต่ความเป็นจริงแล้วเขาไม่มีสิทธ์ไปทำแบบนั้น แอลไม่ได้แบกความฝันของตัวเองไว้เท่านั้นแต่ยังแบกความหวังของแม่เอาไว้อีกด้วย หึๆ บางทีเขาก็มีความคิดพระเอกเหมือนกันว่ามั้ย?
“ขอบคุณไทเกอร์นะที่เข้าใจแม่และก็ขอโทษที่เป็นเพราะแม่ที่ทำให้แอลกับไทเกอร์ต้องเลิกลากันในตอนนั้น” ไทเกอร์ขมวดคิ้วทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน
“หมายความว่ายังไงครับ”
“นี่แอลไม่ได้เล่าให้ไทเกอร์ฟังเหรอถึงเรื่องในตอนนั้น” ไทเกอร์ส่ายหน้าเบาๆเป็นคำตอบ แม่ของแอลถอนหายใจออกมาเบาๆ
“แอลนี่นะ ทำไมชอบแบกรับความผิดไว้กับตัวเองตลอด” แม่ของแอลว่าก่อนจะเล่าถึงสาเหตุที่แอลต้องเลิกกับไทเกอร์ในตอนนั้นซึ่งก็เพราะตัวเธอที่ยืนยันจะพาแอลไปอยู่ที่ฝรั่งเศสให้ได้ ใจหนึ่งก็เพราะอยากให้ลูกได้มีอนาคตที่ดีและอีกใจคือเธอรักและห่วงลูกมาก แม้จะแต่งงานมีสามีใหม่แต่แอลก็คือยอดดวงใจของเธออยู่ เธอช่างเป็นแม่ที่เห็นแก่ตัวที่สุดไปเลยว่ามั้ย? ทำลายความสุขของลูกเพื่อความสุขของตัวเอง...
“แม่คุยอะไรกับไทเกอร์บ้าง” เมื่อเห็นไทเกอร์เดินกลับมาแอลก็ถามขึ้นทันทีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล
“ไม่มีอะไรหรอกน่ะ” ไทเกอร์ว่าพร้อมยีหัวอีกคนเบาๆแต่ดวงตาคมกลับเต็มไปด้วยความหม่นหมองจนแอลรู้สึกได้
“ไทเกอร์ทำไม...” มือบางเกลี่ยที่ใบหน้าหล่อเบาๆ
“แบกความรู้สึกเอาไว้คนเดียวเหนื่อยบ้างมั้ย” ไทเกอร์พูดขึ้น แอลชะงักทันที
“มึงควรจะเล่าให้กูฟังนะ ทำไมชอบเก็บอะไรไว้คนเดียว” ไทเกอร์ขมวดคิ้ว ไม่ได้โกรธอีกคนแต่โกรธตัวเองมากกว่าที่ไม่ได้รู้ความจริงทั้งหมดแต่กลับตัดสินอีกคนเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ เขาคิดเสมอว่าแอลทิ้งเขาไปเพราะไม่เชื่อมั่นในความรักของเขา แอลเลือกอนาคตมากกว่าเขาแต่ความจริงแล้ว...แอลไม่อยากให้เขาต้องรอ แอลอยากให้เขาได้เจอคนที่ดีกว่าเพราะแอลเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีโอกาสได้กลับมาไทยอีกหรือเปล่า
“เรา...” แอลกัดปากก้มหน้าก้มตา
“เฮ้อ ถ้ามึงเล่า กูกับมึงคงคืนดีกันไปตั้งนานแล้วรู้มั้ย” ไทเกอร์ว่าเสียงนุ่ม ทำให้แอลเงยหน้าขึ้นมามองอีกคนทันที ไทเกอร์คลี่ยิ้มที่มุมปากพร้อมกับมือหนาที่เกลี่ยแก้มใสเบาๆ
“ไม่ต้องคิดแทนกู หรือทำอะไรเพื่อกูอีกแล้วนะ” แอลคลี่ยิ้มพร้อมกับพยักหน้ารับ
“อื้ม...ตอนนี้เราจะเห็นแก่ตัว จะสั่งให้ไทเกอร์รอเรา นานแค่ไหนไทเกอร์ก็ต้องรอเรานะ” แอลว่าพร้อมโผเข้ากอดอีกคนทันที
“อื้ม...รออยู่แล้ว นานแค่ไหนก็รอ” ไทเกอร์ลูบหัวคนรักเบาๆ ภาพคนสองคนกำลังกอดกันทำเอาแม่ของแอลรู้สึกผิดในใจไม่น้อยที่กำลังจะทำให้คนทั้งคู่พลัดพรากจากกันอีกครั้ง
“แม่ขอโทษนะแอล”...วันนี้ไทเกอร์ได้นั่งกินข้าวพร้อมกับครอบครัวของแอล ซึ่งมีแม่ของแอล ป้าของแอลและยายของแอล ทุกคนรับรู้ดีว่าไทเกอร์กับแอลกลับมาคบกันและก็ยินดีกันมากโดยเฉพาะผู้เป็นปป้าที่ชอบพอไทเกอรืไม่น้อย
“ป้าอิงอ่า อะไรๆก็ตักให้แต่ไทเกอร์ แอลเริ่มน้อยใจแล้วนะครับเนี่ย” แอลว่าพร้อมยู่ปากเมื่อเห็นว่าผู้เป็นป้าเอาแต่ตักของอร่อยๆใส่จานไทเกอร์
“อ้าว ก็ไทเกอร์เป็นแขกนี่หน่า” อิงฟ้าเถียงกลับยิ้มๆ
“แต่ไก่ทอดชิ้นนั้นแอลจองแล้วนะครับ แต่ป้าอิงก็เอาไปให้ไทเกอร์” แอลว่าหน้างอซึ่งสร้างเสียงหัวเราะให้กลับบนโต๊ะอาหารทันที
“เห็นแก่กินจริงๆหลานฉัน” อิงฟ้าว่าขำๆ
“หึๆ อ่ะ กูให้” ไทเกอร์ว่าพร้อมตักไก่ทอดน่องที่ป้าของแอลเอามาให้เขาใส่จานข้าวอีกคน แอลยิ้มร่าทันที
“ให้แล้วห้ามขอคืนนะ” แอลว่าก่อนจะกัดไก่ทอดเข้าปากคำโตทันที ไทเกอร์หัวเราะเบาๆในท่าทางเด็กๆของอีกคน ปากบางมีรอยเปื้อนของคราบซอสทำให้มือหนาต้องหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดให้เบาๆ
“อ๊ะ...” แอลสะดุ้งทันทีก่อนจะรู้สึกหน้าร้อนผ่าวเมื่อเห็นสายตาของแม่ ป้าและยายกำลังมองมา
“ระ...เราเช็ดเองได้” แอลว่าอย่างเขินๆก่อนจะคว้ากระดาษทิชชู่ในมือไทเกอร์มาเช็ดปากเอง ไทเกอร์ยิ้มๆ
“คืนนี้ไทเกอร์ก็นอนนี่ละกันนะ ฟ้าครึ้มๆท่าทางฝนจะตก” แม่ของแอลเป็นฝ่ายพูดขึ้นบ้าง
“เอ่อ...แม่ไม่นอนกับแอลเหรอครับ” แอลถามขึ้น เพราะปกติเวลาแม่กลับมาบ้านก็จะนอนห้องเดียวกับแอลเพราะที่บ้านมีเพียงสามห้องนอนเท่านั้น
“คืนนี้แม่นอนกับยายดีกว่า” แม่ของแอลตอบ เพราะในใจอยากให้ทั้งคู่ได้ใช้เวลาร่วมกัน แม่ของแอลไม่ได้บอกแอลว่าวันมะรืนจะพาแอลกลับ เธอไม่อยากให้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของลูกชายหม่นหมอง เธอยังอยากเห็นแอลยิ้มกว้างๆแบบนี้
“งั้นรบกวนด้วยนะครับ” ไทเกอร์พูดขึ้น...หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จแอลก็พาไทเกอร์มายังห้องนอน แอลไล่ไทเกอร์ไปอาบน้ำก่อนโดยที่เขานั่งเล่นคอม
“ไปอาบน้ำได้แล้ว” ไทเกอร์ว่าพร้อมเดินเข้ามาคลอเคลียอีกคนที่นั่งเล่นคอมอยู่
“อื้ออ....น้ำหยดใส่เรา” แอลว่าเพราะน้ำที่ผมอีกคนมันหยดใส่เขา
“หึๆ” ไทเกอร์หัวเราะเบาๆในลำคอ
“ไม่เช็ดผมให้แห้งเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” แอลหันมาบ่นอีกคนนิดๆ
“งั้นก็เช็ดให้กูสิ” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับส่งผ้าขนหนูให้แอลก่อนจะเดินไปนั่งรอที่ปลายเตียง แอลลุกออกจากหน้าคอมแล้วเดินตามอีกคนมาที่เตียงนอนก่อนที่มือบางจะบรรจงเช็ดผมให้อีกคนอย่างแผ่วเบา ไทเกอร์มองใบหน้าหวานที่กำลังตั้งใจเช็ดผมให้เขาด้วยนัยน์ตาหม่นหมอง สองวัน...เราเหลือเวลาอยู่ด้วยกันแค่สองวันเท่านั้นสินะ
“มองอะไรน่ะ เราเห็นนะ” แอลพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“มองแฟนไม่ได้หรือไง” แก้มใสขึ้นสีทันทีกับคำตอบของร่างสูง
“ได้สิ เราอยากให้ไทเกอร์มองเรา มองเราแบบนี้ตลอดไป” ตากลมหันมาสบกับตาคม ไทเกอร์ใช้มือจับใบหน้าหวานเอาไว้ก่อนจะเคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไป แอลหลับตาพริ้มตอบรับจูบของอีกคน ก่อนที่จูบหวานๆของคนทั้งคู่จะเริ่มขึ้น แม้ว่าบรรยากาศจะอบอวนไปด้วยความรักแค่ไหนแต่มันก็เต็มไปด้วยความเศร้าหมองเช่นเดียวกัน
ดราม่าๆๆๆๆ เบื่อดราม่าๆๆๆๆ 555555 แต่งเองก็เบื่อเองแต่พล็อตมันเป็นแบบนี้อ่ะเนอะก็ต้องดำเนินต่อไป ใครเบื่อหรืออยากเลิกอ่าน เราไม่ว่าเลย เราแต่งเองเรายังเบื่อ แง้งงงงงงงง TTOTT
___จางบิวตี้___
-
คนเค้ากำลังหวานๆ เซ็งแม่แอลจริงๆ หึยๆๆ :katai4: :katai4: :katai4:
-
อัดอั้นมานาน ในที่สุดความจริงก็เปิดเผย แอลไม่ต้องกังวลอีก ไทเกอร์ก็เข้าใจแอลมากขึ้น
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
มีปุ่มเร่งวันเวลามั้ยคะ กดทีนึง 6 เดือนผ่านไป~~~~
ชอบให้เค้าอยู่ด้วยกันค่ะ
-
:katai1: :katai1: :katai1:
-
ผ่านไปให้ได้นะ
ดราม่านี้ต้องมีที่สิ้นสุด
ฟ้าหลังฝน ทันจะสวยเอง
-
Tiger 18
อยู่ๆไทเกอร์ก็บอกให้แอลโดดเรียนและมาเที่ยวทะเลด้วยกันกะทันหันโดยที่แอลก็ยังงงๆ แต่ในใจก็ใฝ่ฝันอยากจะมาเที่ยวกับไทเกอร์อยู่เหมือนกันเพราะตั้งแต่กลับมาคบกันอีกครั้งก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันจริงๆจังๆสักครั้งเลย
“ทำไมอยู่ๆชวนมากะทันหันล่ะ” แอลถามขึ้นขณะที่กำลังนั่งอยู่บนรถคันหรูของไทเกอร์โดยมีร่างสูงเป็นคนขับรถ
“แค่อยากอยู่กับมึง หรือมึงไม่อยากมา?” แอลแก้มแดงทันทีกับคำตอบของอีกคน
“อยากสิ เราอยากอยู่ทุกที่ที่มีไทเกอร์” แอลว่าพร้อมกับหันไปส่งยิ้มให้ร่างสูง ไทเกอร์ยิ้มรับก่อนจะเอื้อมมือมายีหัวบางเบาๆก่อนจะหันกลับไปสนใจเส้นทางในการขับรถต่อ แอลนั่งยิ้มเขินพร้อมกับใช้มือสัมผัสที่ผมตัวเองเบาๆที่ไทเกอร์ยีหัวเมื่อกี้ ชอบจังเวลาที่อีกคนทำตัวอ่อนโยนใส่มันเหมือนกับว่ากำลังจะได้ไทเกอร์คนเดิมกลับคืนมา ไม่ใช่ว่าไทเกอร์คนปัจจุบันไม่ดีเพราะสำหรับแอลไม่ว่าจะเป็นอดีตหรือปัจจุบันเขาก็ยังคงรักไทเกอร์เสมอ เพียงแต่ถ้าไทเกอร์คนเก่ากลับมาเขาคงมีความสุขมากยิ่งขึ้น
“ว้าว สวยจัง” แอลว่าพร้อมกับตากลมที่เป็นประกายวาววับเมื่อเห็นทะเลอยู่ตรงหน้า ไทเกอร์พาแอลมาหัวหินเนื่องจากใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพไม่ไกลนัก อีกทั้งทะเลสวยและอาหารทะเลอร่อยอีกด้วย
“เอากระเป๋าไปเก็บก่อนค่อยมาเล่นน้ำ” แอลพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปช่วยไทเกอร์ถือของเขารีสอร์ททันที ไทเกอร์จองรีสอร์ทริมทะเลซึ่งจะสามารถซึมซับบรรยากาศริมทะเลได้อย่างเต็มที่ หลังจากที่จัดของเสร็จแอลก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าสำหรับเล่นน้ำอย่างตื่นเต้นราวกับเด็กๆ ไทเกอร์มองอีกคนด้วยรอยยิ้มก่อนที่ตาคมจะมีประกายความเศร้า...แค่วันนี้เท่านั้นสินะ ใช่แล้ว...พรุ่งนี้แอลจะต้องเดินทางกลับฝรั่งเศส โดยที่เจ้าตัวยังไม่รู้ เขาเองก็ไม่คิดจะบอก เขาอยากจากลากับอีกคนด้วยภาพความทรงจำที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มมากกว่าคราบน้ำตา ไม่สิ...เขาจะไม่เรียกมันว่าการจากลาเพราะยังไงเขาก็จะรออีกคน ถ้าแอลไม่มาหาเขา เขาเนี่ยแหละจะบินไปหาอีกคนที่ฝรั่งเศสเอง เขาจะไม่ทำให้แอลคิดว่าระยะทางเป็นอุปสรรคต่อความรักของเรา
“นี่ขนาดไม่ได้เตรียมตัวนะ” ไทเกอร์ว่าขำเมื่อเห็นแอลเอาห่วงยางเป็ดสีเหลืองมานั่งเป่า
“งื้ออออ ก็พอไทเกอร์บอกจะพามาเราก็รีบไปหาซื้อเลยไง” แอลว่าด้วยใบหน้าเขินๆ
“มา เดี๋ยวเป่าให้” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับคว้าห่วงยางเป็ดจากอีกคนมาเป่าให้ แอลมองอีกคนด้วยรอยยิ้มก่อนที่มือบางจะยื่นไปสัมผัสที่แก้มสากเบาๆจนไทเกอร์หันมา
“ขอบคุณนะ”...แอลกับไทเกอร์พากันมาเล่นน้ำทะเลทันทีหลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ แม้ว่าแดดจะร้อนแต่ทั้งคู่ก็ไม่หวั่น แอลใส่ห่วงยางเป็ดสีเหลืองอย่างน่ารักลงทะเลก่อนจะตามมาด้วยไทเกอร์ที่ตามอีกคนลงไป ทั้งคู่สาดน้ำใส่กันไปมาอย่างสนุกสนาน ใบหน้าหวานของแอลเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ
“เลิกเล่นน้ำแล้วไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าหาอะไรกินกัน” ไทเกอร์ว่าหลังจากที่ทั้งคู่ขึ้นมานั่งที่ผ้าใบริมชายหาดหลังจากที่เล่นน้ำทะเลกันจนเหนื่อย
“เหนื่อยอ่ะ”แอลว่าเสียงอ่อยพร้อมมองหน้าไทเกอร์อย่างออดอ้อน ไทเกอร์เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
“ขอขี่คอหน่อย นะๆๆ” แอลว่าด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ไทเกอร์ทำท่าจะปฏิเสธออกมาแต่ปากบางก็จุ๊บเบาๆที่ปากหนาก่อนจะผละออกมากระพริบตาปริบๆอย่างออดอ้อนอีกครั้ง
“นะๆๆๆ เดินไม่ไหวแล้ว” ไทเกอร์ถอนหายใจออกมาก่อนจะพยักหน้า แอลยิ้มร่าอย่างดีใจก่อนที่ร่างบางจะจัดการขี่หลังอีกคนกลับไปยังรีสอร์ททันที
“มีความสุขจัง” แอลพูดขึ้นขณะที่กำลังเดินกลับรีสอร์ท
“หึๆ มีความสุขที่ได้ขี่หลังกูหรือไง”
“เปล่า...มีความสุขที่ได้อยู่กับไทเกอร์ต่างหาก” แอลว่าออกมาด้วยรอยยิ้ม ไทเกอร์ยกยิ้มมุมปากนิดๆอย่างชอบใจกับคำพูดของอีกคน
“งั้นคืนนี้ขอกูมีความสุขบ้างสิ” แอลทำตาโตทันทีเพราะพอจะเข้าใจความหมายของอีกคน
“เอ่อ...”
“ไม่ได้หรือไง”
“เปล่า...แต่ทำเราเบาๆนะ” แอลว่าออกมาอย่างขวยเขิน ไทเกอร์หัวเราะในลำคออย่างชอบใจ...หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จไทเกอร์ก็พาแอลมาเก็บข้าวเย็นที่ร้านอาหารริมชายหาดชื่อดังก่อนจะพากันมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินที่ริมทะเล
“ไม่อยากให้ผ่านวันนี้ไปเลย” แอลว่าขณะที่กำลังนั่งซบไหล่อีกคนอยู่ริมชายหาด ไทเกอร์เอื้อมมือมาจับมือบางก่อนจะพูดขึ้น
“กูเองก็เช่นกัน”
“ไม่พูดมึงกูได้มั้ย...” แอลหันมาทำหน้าเป็นเชิงขอ
“...พูดเหมือนตอนนั้นได้มั้ย”
“ทำไมวันนี้มึงขอนั่นขอนี่จังวะ” ไทเกอร์ว่าด้วยรอยยิ้ม แอลทำหน้ายู่ใส่อีกคน
“แล้วไม่ได้เหรอ?”
“อืม...ได้สิ เราทำให้แอลได้ทุกอย่างนั่นแหละ” ไทเกอร์ว่าพร้อมเปลี่ยนสรรพนามที่แอลต้องการ แอลยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ตากลมสบเข้ากับตาคมอย่างลึกซึ้งก่อนที่ไทเกอร์จะเป็นฝ่ายขยับใบหน้าเข้ามาจนริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกัน แอลหลับตาพริ้มพร้อมกับเปิดปากให้อีกคนได้เข้ามาเชยชิมความหวานภายใจ ลิ้นหาเกี่ยวพันกับลิ้นบางทันที จากรสจูบที่อ่อนโยนค่อยๆร้อนแรงขึ้นจนแอลต้องขยุ้มเสื้ออีกคนเอาไว้เพราะความเสียววูบในช่องท้อง
“รักนะ” ไทเกอร์ว่าออกมาหลังถอนจูบ
“รักเหมือนกัน”...พอกลับเข้ามาในที่พักสองร่างก็กอดก่ายนัวเนียนกันมาตลอดก่อนที่จะมาจบอยู่ที่โซฟา ไทเกอร์ดันแอลให้นอนลงบนโซฟาก่อนที่ร่างสูงจะขึ้นคร่อม ปากหนาซุกไซ้ซอกคอขาวพร้อมกับขบเม้มทำรอยอย่างหักห้ามใจไม่อยู่ ไทเกอร์หลงใหลแอลไปเสียทุกส่วน แม้จะกระทั่งกลิ่นกายที่หอมอ่อนๆเหมือนแป้งเด็กไทเกอร์ก็ยังหลงใหล
“อ๊ะ” แอลสะดุ้งทันทีที่ไทเกอร์กัดเข้าที่ซอกคอ
“หึๆ ทำอย่างกับไม่เคย” ไทเกอร์แกล้งแซว
“งื้ออออ อย่าแกล้งเราสิ” แอลว่าอย่างเขินๆ ยิ่งเห็นสายตาหมาป่าของอีกคนที่พร้อมจะขย้ำลูกแกะอย่างเขาก็ยิ่งขวยเขินเป็นอย่างมาก ไทเกอร์ถอดเสื้อผ้าของร่างบางจนแอลร่างกายเปลือยเปล่าก่อนจะผละออกจากแอลไปถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนเปลือยเปล่าเช่นกัน แอลหน้าขึ้นสีจัดเมื่อเห็นกลางกายของอีกคนแข็งขืนตื่นตัวอย่างเต็มที่
“ไทเกอร์คนหื่น” แอลว่าออกมาเบาๆ ไทเกอร์หัวเราะเบาๆก่อนจะขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง
“หื่นสิ ทุกครั้งที่อยู่กับแอล เราก็เกิดอารมณ์ตลอด” ไทเกอร์ว่าอย่างยอมรับ แอลหน้าร้อนผ่าวด้วยความขวยเขินก่อนจะตีหน้าอกอีกคนเบาๆ
“งื้อออออ พูดอะไรก็ไม่รู้”
“หึๆ พูดความจริงไง” ไทเกอร์ว่าต่อก่อนจะก้มไปจูบอีกคนอย่างหมั่นเขี้ยว ทั้งคู่แลจูบกันอย่างดูดดื่มก่อนที่ไทเกอร์จะเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ยอดอกสีชมพูระเรื่อของร่างบาง ลิ้นหนาดูดดุนตั้งแต่รอบฐานวนขึ้นมาถึงยอดอกซึ่งสร้างความเสียวซ่านให้กับแอลไม่ใช่น้อย
“อ๊ะ...” แอลสะดุ้งเมื่ออีกคนสอดนิ้วไปทางช่องทางด้านหลังของเขา
“เราจะทำเบาๆนะ” ไทเกอร์ว่า แอลพยักหน้าพร้อมกับพยายามไม่เกร็งตัว ทำให้ไทเกอร์สามารถสอดนิ้วเข้าไปได้ จากหนึ่งนิ้วก็เพิ่มเป็นสองนิ้วสามนิ้วตามลำดับจนเมื่อเห็นว่าช่องทางของอีกคนพร้อมแล้วไทเกอร์ก็เอานิ้วออกแล้วแทนที่ด้วยแก่นกายของตัวเองทันที
“อ๊ะ...อ๊า” แอลครางออกมาทันที ทั้งเจ็บและจุกไปหมดเพราะขนาดของอีกคนไม่ใช่เล็กๆ
“อย่าเกร็งนะ จะได้ไม่เจ็บ” ไทเกอร์ว่าเสียงนุ่ม พร้อมกับมือหนาที่ลูบหัวของร่างบางเบาๆ
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า” แอลครางเสียงกระเส่าเมื่อไทเกอร์เริ่มขยับตัว ไทเกอร์ค่อยๆทำแอลเบาๆเพราะกลัวว่าร่างบางจะเจ็บ พอช่องทางของแอลเริ่มปรับตัวได้ไทเกอร์ก็เริ่มเพิ่มความเร็วขึ้นจนแอลแทบจะแอ่นสะโพกตามไม่ทัน มือหนาจับขาเรียวพาดเบ่าพร้อมกับกระแทกเข้าไปเน้นๆจนแอลครางเสียงสั่น ไทเกอร์เองก็อดครางในลำคอด้วยความเสียวไม่ได้
“อื้มมม...สุดยอด” ไทเกอร์ครางเสียงพร่าพร้อมมองแอลด้วยสายตาหวานซึ้งงจนแอลขวยเขิน ใบหน้าหวานแดงก่ำไปหมดจนลามไปถึงลำคอและหน้าอกทำเอาไทเกอร์อดใจไม่ไหวต้องโน้มตัวลงไปประกบจูบอีกคนทันที เสียงครางกระเส่าสอดรับกับเสียงอี๊ดแอ๊ดของเตียงนอนสร้างความหฤหรรษ์ให้กับทั้งคู่ไม่น้อย กว่าพายุอายุจะสิ้นสุดลงก็กินเวลาไปกว่าสามชั่วโมง
“ไม่อาบน้ำหรือไง” ไทเกอร์ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าแอลตาปรือๆคล้ายจะหลับหลังจากที่เสร็จกิจรักลง
“อื้มมมม ปวดตัวจัง” แอลครางออกมาเบาๆ
“เดี๋ยวพาไปอาบ” ไทเกอร์ว่าก่อนจะอุ้มแอลท่าเจ้าสาวเดินไปยังห้องน้ำทันทีก่อนจะอาบน้ำให้อีกคนอย่างอ่อนโยน หลังจากที่อาบน้ำเสร็จแอลก็เดินห่อผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำมานั่งอยู่ที่ปลายเตียง ตากลมยังคงปรือๆด้วยความง่วงพร้อมกับร่างบางที่โอนเอนไปมาคล้ายจะหลับ
“หึๆ อาบน้ำแล้วยังง่วงอีกหรือไง” ไทเกอร์ถามอย่างขำๆก่อนจะเดินมานั่งบนเตียงคร่อมหลังอีกคนเอาไว้ทำให้ตอนนี้แอลนั่งอยู่ในระหว่างขาของอีกคน
“อื้มมมม ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย” แอลตอบเสียงอ่อน
“หึๆ เช็ดผมให้แห้งก่อนค่อยนอน” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับหยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กมาเช็ดหัวให้อีกคนอย่างแผ่วเบา แอลเอนตัวผิงแผ่นอกของอีกคนด้วยรอยยิ้ม
“ชอบจังที่ไทเกอร์ทำแบบนี้ให้เรา”
“ตอบแทนไง...” แอลขมวดคิ้วพร้อมหันมามองไทเกอร์อย่างงงๆ
“...ตอบแทนที่มึงทำกูสบายตัวไปตั้งสามน้ำ” ไทเกอร์กระตุกยิ้มมุมปาก
“งื้ออออ ไทเกอร์คนบ้า!”
ตอนนี้ขอหวานเบาๆ อิ้อิ้ เรารู้ว่าเบื่อดราม่ากันเพราะฉะนั้น...กลับไปดราม่าต่อ! 555555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ จะจบแล้ววววววววววว
___จางบิวตี้___
-
เหมือนจะเป็นเบาหวาน :impress2: :-[
-
หวานน้ำตาลขึ้น ถึงอยู่ไกลกันก็ไม่เห็นต้องกลัวเลย ไทเกอร์บินไปหาเดือนละครั้งยังได้เลย รวยซะอย่าง 555
-
หวานกันแบบนี้ไม่มีดราม่าแล้วมั้งงงงงงงงงง
-
น่ารักมากกกกกกกกค่า
เราก็อยากให้ไทเกอร์พูดเพราะๆบ้าง
ง่าาา ชอบพระเอกแบบนี้จัง ><
-
โอ๊ยยยย
หวานเฟร่อ
สามน้ำหรอ
มีแค่นั้นหรอไทเกอร์ 555+
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
Tiger’s Love 9
( Max x Jeen )
“...พี่แม็กซ์ชอบจีนหรือเปล่า” แม็กซ์เบิกตากว้างอย่างตกใจกับคำถามของจีน ตาคมสั่นหวั่นไหวบวกกับอวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายที่เต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมา
“กู...”
“ถ้าไม่พี่แม็กซ์ก็ไม่ควรทำแบบนี้กับจีนแต่ถ้าชอบ...” จีนเว้ยวรรคก่อนจะมองหน้าแม็กซ์อย่างจริงจังอีกครั้ง
“...พี่แม็กซ์ก็ควรจะทำอะไรให้มันชัดเจน” แม็กซ์นิ่งกับคำพูดองจีน ในหัวของตีรวนไปหมด ทำไมอยู่ๆอีกคนถึงถามแบบนี้ ทำไมอยู่ๆเขาต้องรู้สึกว่าอีกคนรู้สึกไม่ต่างกัน ทั้งๆที่มันชอบเพื่อนของเขามาตลอด ใช่เขาเชื่อแบบนั้นแต่ทำไมตอนนี้...
“จีนเข้าใจละ” จีนทำหน้างอเมื่อเห็นว่าอีกคนไม่ยอมพูดอะไรออกมา แปลว่าแผนของเพื่อนเขาไม่ได้ผลสินะ หรือบางที...อีกคนก็ไม่ได้มีใจอย่างที่เขาคิด เพียงแค่คิดถึงตรงนี้จีนก็รู้สึกนัยน์ตาร้อนผ่าวขึ้นมาแปลกๆ จีนทำท่าจะหันหลังกลับเพราะไม่อยากจะเจอหน้าอีกคนอีกแล้ว แค่นี้ก็รู้สึกไม่ดีจนอยากจะร้องไห้ขืนยืนมองหน้ากั้นต่อไปเขาคงร้องไห้ออกมาแน่ๆ
พรึ่บ
“อื้อออออ” จีนเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อมือหนากระชากเขากลับไปอย่างแรงก่อนที่ริมฝีปากของอีกคนจะประกบลงมา จีนเผลอดผยปากให้อีกคนได้สอดแทรกลิ้นเข้ามาอย่างลืมตัว ลิ้นหนาเกี่ยวกับลิ้นเล็กอย่างร้อนแรงจนจีนต้องหลับตาพริ้มตอบรับจูบของอีกคน อวัยวะในหน้าอกด้านซ้ายเต้นแรงจนแทบจะระเบิดออกมาซึ่งจีนก็คิดว่าอีกคนคงเป็นเช่นเดียวกัน
“แบบนี้ชัดเจนพอมั้ย” แม็กซ์พูดขึ้นหลังจากที่ถอนจูบ จีนหน้าแดงก่ำด้วยความเขิน ตากลมสั่นระริกไปหมด
“ถ้ามึงยังชอบเพื่อนกูอยู่ กูก็จะทำให้มึงลืมมันเอง ให้โอกาสกูนะ” แม็กซืว่าด้วยน้ำเสียงจริงจัง มือหนาจับมือบางมากุมไว้เพื่อส่งผ่านความรู้สึกที่มีอยู่ให้อีกคนได้รับรู้
“ใครว่าจีนยังชอบพี่ไทเกอร์เล่า” จีนอุบอิบเบาๆที่แม็กซ์กลับได้ยินมันอย่างชัดเจน
“มึงว่าไงนะ?” แม็กซ์ขมวดคิ้ว
“ก็...ก็ตอนแรกก็คิดว่าชอบพี่ไทเกอร์แต่อยู่ๆก็...งื้ออออ อย่ามองเขินแบบนั้นดิ เขินนะเว้ย” จีนว่าหน้าแดงก่ำเพราะสายตาคมที่มองมาที่เขาอย่างต้องการคำตอบ แม็กซ์กระตุกยิ้มมุมปากกับท่าทางน่ารักของอีกคน
“แปลว่ามึงชอบกู?” แม็กซ์เลิกคิ้วถาม
“ชิ พี่แม็กซ์ก็ชอบจีนเหมือนกันนั่นแหละ” จีนเบ้ปากใส่ แม็กซืหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะยีหัวอีกคนด้วยความหมั่นเขี้ยว
“หึๆ สรุปมึงกับกูชอบกันว่ามั้ย?”
“แล้วใช่มั้ยล่ะ?” จีนถามกลับ แม็กซ์พยักหน้ารับ จีนยิ้มกว้างออกมาก่อนจะหุบยิ้มเมื่อคิดอะไรได้
“จะไม่ขอจีนคบหรือไง?” แม็กซ์เลิกคิ้วกับคำถามของอีกคน
“ต้องขอ?”
“พี่แม็กซ์อ่ะ!” จีนทำหน้างอน ก่อนจะกอดอกหน้าหงิกหน้างอด้วยความไม่พอใจ แม็กซ์ยกยิ้มอย่างชอบใจที่ได้แกล้งอีกคน
“โอเคๆ คบกันนะ” แม็กซ์ว่าออกมาพร้อมมองหน้าจีนอย่างจริงจัง
“อื้ม!”...หลังจากที่ตกลงคบกันจีนก็โทรไปบอกปอทันทีว่ากลับกับพี่แม็กซ์แล้ว เพื่อนสนิทอย่างปอก็แทบจะกรี๊ดลั่นเมื่อเห็นว่าแผนการของตัวเองสำเร็จและอดดีใจกับเพื่อนไม่ได้ที่ได้คบกับคนหล่อๆและมีแฟนดีๆอย่างพี่แม็กซ์
“คืนนี้นอนคอนโดกูนะ” แม็กซ์พูดขึ้นขณะที่ขับรถไปด้วย
“คบกันวันแรกก็พาขึ้นห้องเลยหรือไง หื่นอ่ะ!” จีนว่าอย่างแซวๆ ทั้งที่ในใจก็อดดีใจไม่ได้ที่ได้ไปคอนโดอีกคนอีกครั้ง งื้ออออ ความจริงเขาก็แรดไม่ใช่น้อยเลยนะ
“หึๆ เอาก็เอากันมาแล้ว อายไรวะ” จีนหน้าแดงทันทีกับคำพูดตรงๆของอีกคน
“ใครว่าจีนอาย ไม่มีทาง” จีนว่าอย่างอวดเก่งพร้อมกอดอกเต๊ะท่า
“โอเคๆ งั้นคืนนี้รู้กัน” แม็กซ์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ซึ่งทำให้จีนรู้สึกเสียววาบไปทั่วช่องท้อง คืนนี้...คงไม่รอดสินะ...หลังจากที่ถึงห้องสองร่างก็แลกจูบกันอย่างดูดดื่มอย่างไม่มีใครยอมใครก่อนที่แม็กซ์จะพาจีนไปยังโซฟาแล้วดันร่างบางให้นอนลงไปก่อนที่เจ้าตัวจะขึ้นคร่อม
“อื้มมมมม” สองลิ้นยังคงเกี่ยวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือหนาเค้นคลึงไปทั่วกายบางที่เขาเฝ้าคิดถึงอยู่ทุกวัน ไม่คิดว่าได้ลองครั้งเดียวจะทำให้หลงใหลขนาดนี้
“อ๊ะ...อย่ากัดสิ” จีนร้องออกมาเมื่อแม็กซืละจากริมฝีปากแล้วเลื่อมากัดที่ต้นคอของเขา
“หมั่นเขี้ยว” แม็กซ์ว่าก่อนจะซุกไซ้ซอกคอของอีกคนพร้อมกับดูดดุนจนเกิดรอยแดงอย่างชัดเจน
“อ๊ะ...อื้อ...” จีนร้องพร้อมบิดตัวไปมาเมื่อปากหนางับยอดอกของเขาผ่านเสื้อเชิ้ตตัวบาง แม็กซ์หัวเราะในลำคออย่างพึงพอใจก่อนจะค่อยๆแกะกระดุมของอีกคนออกทำให้แผ่นอกขาวและยอดอกสีชมพูปรากฏแก่สายตาทันที
“อ๊ะ...อื้ออออ” จีนร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อลิ้นหนาเลียวนตั้งแต่รอบฐานอกจนขึ้นมาที่ยอดอกก่อนจะงับเบาๆอย่างหยอกล้อ
“แม่งไม่ไหวแล้วล่ะ” แม็กซ์พึมพำออกมาเมื่อรู้สึกว่าแก่นกายของตัวเองตื่นตัวขึ้นมาอย่างเต็มที่เมื่อได้เห็นร่างกายอีกคน ได้สัมผัสร่างกายอีกคนและได้ยินเสียงครางหวานของอีกคน แม็กซ์จัดการถอดเสื้อของจีนจนร่างบางเปลือยเปล่าก่อนะจผละไปถอดองตัวเองออก
“มึงจะทำอะไร” แม็กซ์ถามขึ้นเมื่ออยู่ๆจีนก็ลุกขึ้นมานั่งไม่ได้นอนราบแหมือนเดิม
“ให้จีนทำให้นะ” จีนว่าพร้อมช้อนตามองแม็กซ์อย่างยั่วยวน แม็กซ์พยักหน้ารับก่อนจะเอนตัวลงโดยมีจีนเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมแทน มือบางจับแก่นกายใหญ่ของอีกคนรูดไปมาก่อนจะก้มลงไปครอบครองด้วยปากทันที
“อื้มมมมม” แม็กซ์ครางในลำคออย่างพึงพอใจ จีนค่อยๆอมและเลียให้อีกคนเท่าที่จะพอทำให้อีกคนสุขสมได้ จีนไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครและไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้ อาศัยแค่ว่าอยากจะทำทุกอย่างให้อีกคนรู้สึกดีก็เท่านั้น
“อึก...พอ” แม็กซ์รีบดันจีนออกก่อนที่จะปลดปล่อยออกมา จีนเงยหน้าขึ้นมามองอย่างงงๆ
“กูอยากเสร็จในตัวมึงมากกว่า” จีนหน้าแดงทันทีกับคำพูดของอีกคน ใบหน้าใสพยักหน้าขึ้นก่อนจะขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวอีกคน
“งั้นจีนคุมเกมส์นะ” จีนว่าเสียงพร่าพร้อมกับใช้มือไล้ไปมาที่แผ่นอกแกร่งของอีกคนอย่างยั่วยวน แม็กซ์กระตุกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ
“ทำไมยั่วงี้วะ?”
“ก็อยากให้พี่แม็กซ์หลงจีนนี่” จีนว่าออกมา ใช่แล้วล่ะ...เขารู้ว่าอีกคนสาวเยอะขนาดไหน พี่แม็กซ์ไม่ใช่เกย์ ไม่เคยคบกับผู้ชายมาก่อน เขากลัวว่าอีกคนจะกลับไปหาผู้หญิง เพราะฉะนั้นเขาต้องทำทุกอย่างให้อีกคนหลงเขา หลงจนไปไหนไม่รอด
“หึๆ แค่นี้กูก็หลงจะตายแล้ว” จีนยิ้มกว้างทันทีกับคำพูดของอีกคน
“จริงนะ” แม็กซ์พยักหน้ารับ
“งั้นจีนจะทำให้พี่แม็กซ์หลงกว่าเดิมอีก” จีนว่าก่อนจะค่อยๆสอดนิ้วตัวเองเข้าไปในช่องทางของตัวเองเพื่อเบิกทาง ตากลมสบเข้ากับตาคมอย่างยั่วยวนก่อนจะครวญครางออกมาจนแม็กซืต้องเลียปากด้วยความกระหาย
“อ๊ะ...อ๊า” จีนครางออกมาพร้อมกับกัดปากยั่วอีกคนไม่เลิก จนแม็กซ์ทนไม่ไหวเด้งตัวเองขึ้นมาแล้วดันอีกคนนอนราบลงไปพร้อมกับเอามือบางก่อนจะจับแก่นกายของตัวเองใส่เข้าไปทันที
“อ๊า!!” จีนครางออกมาทันที แม็กซ์แช่แก่นกายค้างไว้ยังไม่ขยับเพราะรอให้อีกคนปรับตัว พอเห็นว่าช่องทางของอีกคนพร้อมสะโพกสอบก็ขยับทันที
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้อ...อ๊า...” จีนร้องครางไม่ขาดปากพร้อมกับมือบางที่จิกต้นแขนของอีกคนเพื่อระบายความเสียว แม็กซ์ขยับสะโพกเต็มแรงเสียขนจีนแทบจะแอ่นสะโพกตามไม่ทันก่อนที่ร่างสูงจะเอนตัวลงนอนแล้วจับอีกคนขึ้นคร่อมแทน
“เอาสิ คุมเกมส์สิ” แม็กซ์พูดขึ้น จีนหน้าแดงก่ำก่อนจะค่อยๆขยับตัวขึ้นลง ใบหน้าหวานเชิดขึ้นด้วยความเสียวซ่าน
“อื้มมมม” แม็กซ์เองก็ครางในลำคออย่างพึงพอใจ
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า!!” จีนครางเสียงสั่นก่อนที่จะปลดปล่อยออกมาก่อนที่แม็กซ์จะปลดปล่อยออกมาเช่นกัน ร่างบางนอนราบบนตัวอีกคนทันทีด้วยความหมดแรงพร้อมกับหอบหนักด้วยความเหนื่อย
“หึๆ เหนื่อยแล้วหรือไง” แม็กซ์ถามขึ้นพร้อมกับกระแทกตัวสั่นอีกคน
“อ๊ะ...พี่แม็กซ์อย่างแกล้งจีนสิ”
“ใครว่ากูแกล้ง...กูเอาจริง” แม็กซ์ว่าเสียงหื่นก่อนจะจับอีกคนลุกขึ้นพร้อมกับอุ้มอีกคนเข้าเอวเดินไปที่ผนังห้อง มือหนาจับขาเรียวกระชับรอบเอวก่อนจะเป็นฝ่ายกระแทกตัวใส่อย่างแรงจนจีนร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน
“อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ...ซี๊ดดด...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า” แม็กซ์โน้มตัวลงไปประกบจูบอีกคนด้วยความหมั่นเขี้ยว จีนเองก็จูบตอบอีกคนเช่นเดียวกัน สองลิ้นแลกลิ้นกันอย่างร้อนแรงพร้อมกับสะโพกสอบที่ยังคงขยับเข้าออกไม่หยุด
“อ๊า!!!” ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาเป็นครั้งที่สอง จีนซบไหล่หนาหอบหนักออกมาอีกครั้งด้วยความเหนื่อยอ่อนแต่แม็กซ์กลับไม่ ร่างสูงอุ้มอีกคนเดินไปที่ระเบียงโดยที่แก่นกายยังคงเชื่อมกันอยู่แบบนั้น ทุกก้าวที่เดิน็ทำให้อะไรต่อมิอะไรเสียดสีกันจนจีนต้องร้องครางด้วยความเสียว
“พะ...พี่แม็กซ์...นี่มัน...” จีนทำตาโตอย่างตกใจ
“ไม่มีใครเห็นหรอก เชื่อกู” แม็กซ์ว่าก่อนจะวางจีนไว้ที่พื้นก่อนจะค่อยๆถอนแก่นกายออกมา จีนทำหน้างุนงงเพราะคิดว่าอีกคนคงไม่ทำต่อแต่อยู่ๆร่างบางก็ถูกจับให้นั่งหันหน้าเข้าหาขอบระเบียงก่อนที่มอืหนาจะช้อนสะโพกบางให้ยกขึ้นก่อนจะสอดแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง
“อ๊า!”
“กูขออีกรอบนะ” แม็กซ์กระซิบข้างหูบางก่อนจะขยับสะโพกเข้าออกทันที จีนที่ไม่มีสิทธิ์คัดค้านอะไรก็ได้แต่ร้องครางด้วยความเสียวและปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามความต้องการของอีกคนและคำว่าอีกรอบของแม็กซ์มันก็ไม่ใช่รอบสุดท้ายน่ะสิ เพราะกว่าที่พายุอารมณ์จะจบจีนก็ถูกอีกคนจัดหนักบนเตียงจนสลบคาอกไปเลยทีเดียว
ทำไมอิพี่แม็กซ์หื่น? 5555555 พอเปิดเผยความรู้สึกนางก็จัดน้องจีนเต็มเลยทีเดียว คู่นี้ไม่ดราม่าค่ะอย่างที่บอก ตอนหน้าจบแล้วยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ จุ๊บๆ >3<
___จางบิวตี้___
-
พี่แม๊กซ์แม่งงงงหื่นเลเวลสิบ
55` + ชอบตอนนี้จัง
-
:pighaun: เฮียแกจัดเต็มไปมั๊ย
-
ไม่มีคำบรรยาย เลือดพุ่ง :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:
-
:jul1:
-
:pighaun: :pighaun:
-
ร้อนแรงมาก :pighaun: :haun4: :jul1:
-
โอยยยยยยย พี่แมกซ์มาราธอนกันมากค่า ใจเย็นๆ เป็นแฟนแล้วทำไรก็ได้หรอ ><
ขอแบบนี้ให้พี่ไทเกอร์น้องแอลบ้างค่ะ
-
Tiger 19
แอลไม่รู้ว่าทำไมไทเกอร์ถึงได้เช็คเอาท์รีสอร์ทตั้งแต่ตอนเช้า อีกคนอ้างว่ามีงานด่วนแอลก็พยักหน้าอย่างเข้าใจที่ต้องกลับกรุงเทพแต่เช้าแบบนี้ ในใจก็ยังรู้สึกเสียดายไม่ได้เพราะอยากมีเวลาอยู่กับอีกคนนานกว่านี้
“นอนไปก่อนถึงแล้วเดี๋ยวปลุก” ไทเกอร์พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกคนตาปรือๆ แอลพยักหน้ารับก่อนจะปรับเอนเบาะแล้วเอาเสื้อคลุมของอีกคนที่อยู่ที่เบาะหลังมาคลุมตัวนอนหลับไปโดยไม่ทันได้สังเกตว่าตาคมที่มองมาหม่นหมองแค่ไหน...แอลค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่ารถกำลังจอด มือบางยกขึ้นมาขยี้ตาเบาๆก่อนจะสังเกตเห็นว่าอีกคนไม่ได้อยู่ในรถ ตากลมมองสำรวจไปที่ภายนอกก่อนจะเบิกตากว้างทันที
“ตื่นแล้วเหรอ” ไทเกอร์เปิดประตูเข้ามาแล้วพูดขึ้น
“ทำไม...” แอลเสียงแหบพร่า ลำคอแห้งผากไปหมด
“แม่มึงรออยู่” แอลน้ำตาคลอทันทีเมื่อเห็นตั๋วเครื่องบินในมือของอีกคนที่กำลังยื่นมาให้เขา
“ฮึก ไล่กันงั้นเหรอ ไม่อยากอยู่ด้วยกันงั้นเหรอ” แอลว่าออกมาด้วยความน้อยใจและเสียใจที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วขนาดนี้ เขารู้ว่าเขาต้องกลับไปกับแม่แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้และไม่คิดว่าอีกคนจะรู้มาตลอดและไม่ยอมบอกเขา
“กูไม่เคยคิดแบบนั้น”
“แล้ว ฮึก...ทำไมไม่บอก ทำไม...ฮึก”
“กูไม่อยากเห็นน้ำตาของมึง ไม่อยากเห็นหน้าเศร้าๆของมึง กูอยากให้เราจากกันด้วยรอยยิ้มของมึงมากกว่า” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับยื่นมือมาเกลี่ยน้ำตาบนใบหน้าใสอย่างอ่อนโยน
“ฮึก จะให้เราทำได้ยังไง ฮึก จะให้เรายิ้มออกได้ยังไง ฮึก ในเมื่อเราต้องจากคนที่เรารักไป” แอลว่าออกมาทั้งน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด
“กูเองก็ไม่อยากจากมึงแต่มันคือความจำเป็น...มันคืออนาคตของมึง” ไทเกอร์ว่าพร้อมกับคว้ามือบางมากุมเอาไว้พร้อมมองหน้าแอลอย่างจริงจัง
“ฮึก...”
“มึงเคยเสียสละเพื่อกูมาครั้งหนึ่งแล้ว ครั้งนี้...กูขอเสียสละบ้าง กูจะไม่รั้งมึงไว้ กูจะปล่อยมึง เพื่ออนาคตของมึง”
“ฮึก ไม่เลิกนะ ยังไงก็ไม่เลิกนะ” แอลว่าเสียงสั่น ในใจรู้สึกเจ็บปวดไปหมดเพียงแค่คิดว่าต้องเลิกกับอีกคนอีกครั้ง ครั้งก่อนกว่าที่แผลใจจะหายดีก็ใช้เวลาเป็นปีถ้าครั้งนี้ยังต้องเจ็บปวดอีก เขาจะทนมันไม่แค่ไหนกัน
“ไม่เลิก...ยังไงก็ไม่เลิก” ไทเกอร์ว่า มือหนายังคงจับมือบางไม่ยอมปล่อย
“ฮึก...”
“กูรักมึง กูจะไม่มีทางปล่อยมึงไปอีกครั้ง ต่อให้เราจะห่างกัน ยังไงกูก็ไม่ปล่อยมึงไป”...แอลมองกลุ่มก้อนเมฆที่ลอยละล่องอยู่บนท้องฟ้าซึ่งวันนี้มันช่างไม่สดใสเหมือนกับหัวใจของเขาตอนนี้ที่มืดหม่นไปหมด หลังจากที่คุยกับไทเกอร์ในรถอีกคนก็มาส่งเขาที่เกทโดยที่แม่ของเขารออยู่ แอลเงียบมาตลอดทางที่ขึ้นเครื่องมาจนผู้เป็นแม่รู้สึกไม่ดีเป็นอย่างมาก
“แม่ขอโทษ” ผู้เป็นแม่พูดขึ้น แอลที่กำลังหันออกมองนอกหน้าต่างก็หลั่งน้ำตาลงมา
“แม่ทำทุกอย่างเพื่อแอล แม่รู้ว่าการที่แม่ทำแบบนี้มันคงทำให้แอลเจ็บปวดมาก แต่เพื่อความฝัน เพื่ออนาคตของแอลนะ” ผู้เป็นว่าพูดต่อด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำตาที่หลุดไหลไปไหลลงมาอีกครั้ง แอลยกมือขึ้นมาปาดมันออกก่อนจะหันกลับมาหาแม่
“แอลเข้าใจครับ แอลเข้าใจ” ว่าแล้วผู้เป็นแม่ก็ดึงลูกชายเข้าไปกอดทันที แอลร้องไห้สะอึกสะอื้นเบาๆออกมาแต่ก็ทำให้ผู้เป็นแม่รู้สึกเจ็บปวดใจไม่แพ้กัน ขอโทษ...แม่ขอโทษนะแอล...ทางด้านไทเกอร์ หลังจากที่ส่งแอลเสร็จร่างสูงก็ขับรถมาจอดที่สะพานข้ามแม่น้ำ ตาคมมองตรงไปยังบนท้องฟ้าที่ตอนนี้ไม่ได้สดใสเลยราวกับหัวใจของเขา
“กูจะรอมึง”...หลังจากที่แอลกลับฝรั่งเศสไปชีวิตของไทเกอร์ก็ดูหม่นหมองลงไปในทันตา แม้แต่เจ้าตัวเองก็ยังรู้ตัวว่าตัวเองเปลี่ยนไป แต่ก่อนที่เคยเที่ยวผับ กินเหล้า เคล้านารีแต่ตอนนี้กลับเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน ออกไปสังสรรค์กับเพื่อนบ้างแต่ตามโอกาสเท่านั้น จนผู้เป็นน้องอย่างฟ็อกซ์อดแซวไม่ได้
“ช่วงนี้พี่เสือซึมเป็นแมวเชียว” ไทเกอร์ตะวัดสายตาไปมองน้องคนเล็กของบ้านทันที
“เรื่องของกูมั้ย?” ฟ็อกซ์ยักไหล่ก่อนจะนั่งลงที่โซฟาข้างๆพี่ชาย
“ก็เห็นคอลคุยกันทุกวันนี่ทำไมอาการหนักขนาดนี้” ใช่...ไทเกอร์คอลคุยกับแอลทุกวัน แม้ว่าช่วงเวลาจะต่างกันมากแต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคระหว่างคนทั้งคู่เพราะเพียงแค่วันหนึ่งไม่ได้เห็นหน้ากัน หัวใจก็รู้สึกคิดถึงและโหยหาขึ้นมา
“คนไม่มีเมียอย่างมึงไม่เข้าใจหรอก” ไทเกอร์เบ้ปากใส่น้องชาย ฟ็อกซ์หัวเราะออกมาเบาๆ
“มีทำไมให้ปวดหัว อยู่คนเดียวดีกว่าเยอะ” ไทเกอร์ร้องเฮออะออกมากับคำพูดของน้องชาย
“เอาไว้ถ้ามึงเจอคนที่ใช่ มึงจะรู้ว่าอยู่คนเดียวมันไม่ดีเท่าอยู่สองคนหรอก”...หลังจากที่เถียงกับน้องชายเสร็จไทเกอร์ก็ขึ้นห้องเพื่อมาคอลหาแอลทันที
“ยุ่งอยู่หรือเปล่า” ไทเกอร์ถามขึ้นเพื่อแอลรับสาย เพราะนอกจากเรียนแล้วแอลยังต้องช่วยงานร้านอาหารของแม่อีกด้วย
(“ไม่ยุ่งเลยๆ วันนี้คนไม่เยอะเท่าเมื่อวาน”) แอลตอบพร้อมใบหน้าที่เปื้อนด้วยรอยยิ้ม ซึ่งเป็ยรอยยิ้มที่ไทเกอร์หลงรักมันตั้งแต่วันแรกที่เห็น
(“ยิ้มอะไรน่ะ”) แอลถามขึ้นอย่างงงๆ
“แค่คิดถึงวันแรกที่กูเจอกับมึงก็เลยยิ้มออกมา” แอลยกยิ้มอีกครั้งกับคำตอบของอีกคนพร้อมกับคิดตาม นั่นสินะ...วันแรกที่เจอกัน มันผ่านมากี่ปีแล้วนะ ทำไมมันถึงเร็วขนาดนี้ราวกับเมื่อวานเลย
(“แล้วจำวันแรกที่เราคบกันได้หรือเปล่า”) แอลถามขึ้น
“วันที่มึงขอกูคบน่ะนะ” แอลหน้าแดงจักทันทีกับคำพูดของอีกคน ไทเกอร์หัวเราะทันทีกับท่าทางของอีกคน
(“งื้อออออ ก็ไทเกอร์ไม่ขอเรานี่”) แอลว่าอย่างขวยเขิน
“กูก็ว่าจะขอแต่มึงขอก่อนไง หึๆ” แอลยังคงหน้าแดงก่ำไม่หายยิ่งนึกถึงเรื่องนี้ทีไรก็อดเขินขึ้นมาไม่ได้ วันนั้นเขาต้องรวบรวมความกล้าอย่างมากเพื่อขออีกคนคบ แม้จะรู้ว่าเรื่องราวระหว่างเรามันคือคนพิเศษระหว่างกันแต่ก็นะ...ไทเกอร์ฮอตจะตาย มีคนมาชอบตั้งเยอะ เขาเลยไม่รู้ว่าอีกคนใจตรงกันและอยากคบกันมั้ยเลยเสี่ยงขอคบและพออีกคนบอกว่ากะจะขอเขาคบในวันครอบรอบ4เดือนที่คุยกันซึ่งจะในอีกสามวันข้างหน้าก็อดเขินขึ้นมาไม่ได้ งื้อออออ เขานี่มันใจร้อนจริงๆ
(“ฮึ่ย์ๆๆ ไม่พูดถึงเรื่องนี้แล้ว”)
“หึๆ งั้นพูดถึงเรื่องไรดี จูบแรก? หรือครั้งแรกดี?” แอลหน้าแดงจัดทันทีกับคำพูดของอีกคน
(“ไทเกอร์คนหื่น! ไม่คุยด้วยแล้ว!”) แอลว่าก่อนจะรีบวางสายไปทันทีเพราะไม่สามารถทนสายตาของอีกคนได้ ไทเกอร์ยกยิ้มพร้อมหัวเราะออกมาเบาๆที่ได้แกล้งอีกคน ตาคมมองภาพพักหน้าจอซึ่งเป็นรูปอีกคนที่เขาแอบถ่ายตอนที่อีกคนหลับ กี่วันแล้วนะที่ห่างกัน กี่วันแล้วนะที่ไม่ได้กอดกัน แค่สองสัปดาห์เท่านั้นทำไมมันช่างยาวนานราวกับสองปีแบบนี้นะ...1ปีผ่านไป...แอลติดต่อไทเกอร์ไม่ได้มาสามวันแล้วซึ่งก็ไม่รู้ว่าอีกคนเป็นอะไรไป เงียบหายไปไหน ตอนแรกก็กังวลจนต้องโทรหาฟ็อกซ์แต่อีกคนก็บอกพี่ชายสบายดี จากความห่วงก็กลายเป็นความโกรธเป็นความน้อยใจทันที ไม่อยากติดต่อกันแล้วสินะ!
“ทำไมหน้ามุ่ยเต่เช้าเลยล่ะ” แม่ของแอลทักขึ้นเมื่อเห็นว่าลูกชายทำหน้าบูดบึ้งตั้งแต่เช้า
“เปล่าครับแม่” แอลตอบแต่ใบหน้าก็ยังคงบูดบึ้งเหมือนเดิม
“เปล่าก็เปล่า วันนี้แม่ว่าจะปิดร้านวันหนึ่งนะจะไปซื้อของเข้าร้านน่ะ” แอลพยักหน้ารับแต่ก็ไม่ได้เสนอตัวไปกับแม่แต่อย่างใดเพราะทุกครั้งที่ไปแม่จะไปกับสามีใหม่ตลอด หลังจากที่แม่เดินออกไปแอลก็นั่งหน้าบึ้งอยู่ในร้าน เพราะวันนี้เป็นวันหยุดเลยไม่ได้ไปเรียนแถมร้านก็ยังมาปิดอีกก็ทำให้ไม่มีอะไรทำ ในหัวยังคงฟุ้งซ่านถึงอีกคนที่ติดต่อไม่ได้มาสามวัน
“ฮึ่ย์ๆๆ ไทเกอร์คนบ้า ไทเกอร์คนนิสัยไม่ดี”
“ทำอะไรน่ะครับพี่พิก” แอลถามขึ้นเมื่อเห็นลูกจ้างในร้านที่เป็นคนไทยที่สนิทกันถือบันไดตัวสูงออกมาจากห้องเก็บของ
“เปลี่ยนหลอดไฟค่ะ เห็นมันติดๆดับๆพี่เลยว่าจะเปลี่ยนสักหน่อย” แอลพยักหน้ารับก่อนจะเสนอตัวช่วยทันที
“เดี๋ยวแอลช่วยนะครับ” พิกพยักหน้ารับก่อนจะเป็นฝ่ายจับบันไดให้แอลเป็นฝ่ายขึ้นไปเปลี่ยนหลอดไฟแทน
“จับดีๆนะครับพี่พิก” แอลว่าอย่างกล้าๆกลัวๆ ตอนแรกอยู่ที่พื้นก็คิดว่าไม่สูงเท่าไหร่แต่พอขึ้นมาจริงๆ สูงมากๆเลย
แอดดดดด
“วันนี้ร้านปิดค่ะ” เสียงเปิดประตูเข้ามาทำให้พอกต้องหันไปบอกโดยลืมไปว่ากำลังจับบันไดให้แอลอยู่
“พะ...พี่พิก เฮ้ย!” แอลร้องออกมาเมื่อกำลังจะพลิกตัวหันหน้าไปหาพิกก็เกิดขาพลิกทำให้ร่างบางล่วงลงจากบันไดทันที
พรึ่บ
แต่แทนที่จะเจ็บเพราะร่างกายกระทแกพื้นแอลกลับไม่รู้สึกอย่างนั้น ตากลมที่ตาอี๋ค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะพบกับใบหน้าของใครบางคนที่กำลังเป็นสาเหตุให้เขาหงุดหงิดอยู่ แอลยกมือขึ้นมาขยี้ตาทันทีเพราะคิดว่าตัวเองคงเพ้อมากจนเห็นภาพหลอนแต่...
“ทำอะไรไม่ระวังตัว ตกขึ้นมาจะทำยังไง” แต่พอได้ยินเสียงชัดๆแล้ว...ไม่ใช่ภาพหลอนอ่ะ!
“ทะ...ไทเกอร์”
ไม่ชอบดราม่าค่า!!! 55555 เลยรวบรัดให้1ปีผ่านไปไปเลยสงสารอิไทเกอร์ไรงี้ อิๆ ตอนหน้าจบแล้วนะคะ จบแฮปปี้แน่นอนเพราะกลัวโดนวางบอมพ์ ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ
___จางบิวตี้___
-
งื้ออออออ น่ารักอ่ะ เรื่องน้องเล็กใกล้มาแล้ว :hao7: :hao7: :hao7:
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
-
ไม่อยากให้จบเลยค่า
รักไทเกอร์น้องแอลมากๆเลย :กอด1:
-
พี่เสือมาแย้วววววว
-
ดีงาม
-
Tiger’s Love 10 End
( Max x Jeen )
แสงแดดที่สาดส่องเข้ามากระทบเปลือกตาทำให้จีนค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา สิ่งแรกที่ตากลมเห็นก็คือใบหน้าของใครอีกคนที่กำลังนอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างเขา จีนยกยิ้มก่อนจะยกมือมาเกลี่ยไปใบหน้าของอีกคนเบาๆ อะไรกันนะที่ทำให้เขาเปลี่ยนใจจากผู้ชายปากหวาน สุภาพ(กับเขา)อย่างพี่ไทเกอร์มาเป็นคนปากร้ายแต่ใจดีอย่างอีกคนได้ บางทีเรื่องของหัวใจมันก็ยากเกินที่จะคาดเดาจริงๆ
“อ๊ะ” จีนร้องออกมาเบาๆเมื่อขยับตัวแล้วรู้สึกเจ็บร้าวไปหมดช่วงล่าง ตากลมตะวัดไปมองคนข้างกายที่ยังคงหลับไม่รู้เรื่องรู้ราว คนที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาเจ็บตัวแบบนี้ ไม่รู้ว่าไปตายอดตายอยากที่ไหนมา ทำเอาเขาสลบคาอก คนหื่นเอ๊ย!
เพี้ยะ!
“เฮ้ย อะไรเนี่ย!” แม็กซ์สะดุ้งตื่นขึ้นมาทันทีเมื่ออีกคนตีเข้าที่แผงอกเขาอย่างแรง
“พี่แม็กซ์อ่ะ” จีหน้าหงิกหน้างอใส่อีกคน แม็กซ์ทำหน้างุนงงกับท่าทางของอีกคน
“อะไร?”
“ฮึ่ย์ๆๆ ทำจีนเจ็บตัว คนหื่น!” แม็กซ์เผยยิ้มออกมาทันทีพอรู้สาเหตุที่อีกคนทำหน้าบึ้งตึง ร่างสูงลุกขึ้นมานั่งประจันหน้ากับอีกคนก่อนจะคว้าเอวอีกคนเข้ามากอด ทำให้อะไรต่อมิอะไรใต้ผ้าห่มเสียดสีกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ
“ว่ากูหื่น เมื่อคืนมึงไม่ใช่เหรอที่บอกใหกูกระแทกแรงๆ” จีนหน้าแดงทันทีกับคำพูดของอีกคน
“คะ...ใครบอก จีนไม่ได้พูดนะ!”
“หึๆ ไม่ได้พูดก็ไม่ได้พูด” แม็กซ์ยังคงยิ้มล้ออีกคนไม่เลิก
“ฮึ่ย์! ไม่ต้องมองจีนแบบนั้นเลย จะไปอาบน้ำ ลุกไม่ไหว พาจีนไปเลยด้วย” จีนว่าพร้อมทำหน้ากระเง้ากระงอดใส่อีกคน แม็กซ์พยักหน้ารับก่อนจะช้อนตัวอีกคนขึ้นอุ้มท่าเจ้าสาวก่อนจะพาเดินเข้าไปในห้องน้ำและวางอีกคนในอ่างอาบน้ำทันที
“อาบพร้อมกันประหยัดน้ำดี” แม็กซ์ว่าก่อนจะลงมาในอ่างนั่งซ้อนหลังีอคกนเอาไว้ จีนหน้าแดงก่ำอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงร่างกายร้อนผ่าวของอีกคนที่มานั่งอยู่ข้างหลัง อวัยวะในอกเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง
“คนหื่น” จีนบ่นอุบอิบเบาๆที่แม็กซ์กลับได้ยินอย่างชัดเจน
“หึๆ ก็หื่นแค่กับมึงแหละ” แม็กซ์ยอมรับอย่างว่าง่ายพร้อมกับกอดเข้าที่เอวบางและซุกใบหน้าเข้าที่ซอกคอขาวทันที
“ก็ลองไปหื่นกับคนอื่นสิ จีนจะตัดทิ้งให้” จีนว่าอย่างขู่ๆ แม็กซ์หัวเราะเบาๆในลำคอก่อนจะตอบออกมาแล้วกัดซอกคออีกคนเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว
“ตัดแล้วมึงจะเสียใจนะ”...หลังจากที่อาบน้ำกันเสร็จ แม็กซ์ก็ออกมาโทรสั่งข้าวเช้าให้จีนและตัวเอง ไม่สิ...เรียกข้าวเช้าไม่ถูกเพราะนี่จะเที่ยงแล้ว วันนี้ทั้งวันจีนใช้ชีวิตอยู่ในห้องของอีกคน กินๆนอนๆ ดูทีวีไปเรื่อยเปื่อยเพราะยังคงเจ็บช่วงล่างอยู่บ้างแต่ไม่หนักเท่าตอนเช้าเพราะได้กินขาแก้ปวด แก้อักเสปไปบ้างแล้ว ไม่รู้ว่าจีนคิดไปเองหรือเปล่าว่าตั้งแต่เปิดเผยความรู้สึกกันอีกคนก็อ่อนโยนกับเขาขึ้นมาก แม้คำพูดคำจาจะมึงกูเหมือนเดิมแต่จีนกลับรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แฝงมาในนั้น
“มองไม?” จีนย่นจมูกใส่อีกคนทันทีกับคำถาม เมื่อกี้อุตส่าห์ชมในใจแต่ดูคำถามสิ กระโดดกัดเสียดีมั้ย?
“มองหน้าแฟนไม่ได้หรือไง” จีนตอบกลับ
“ใครแฟน?...” จีนขมวดคิ้วทันทีกับคำพูดของอีกคน
“...นี่ผัวเรียกให้มันถูก” ก่อนจะหน้าแดงก่ำกับคำพูดต่อมาของอีกคน
“พี่แม็กซ์บ้า!”...หลายวันผ่านไป...จีนยอมรับว่าตั้งแต่ชีวิตของเขามีอีกคน เขาก็มีความสุขมาก มากเสียจนคิดว่าบางทีอาจจะเป็นแค่ความฝัน แต่ถ้ามันเป็นแค่ความฝันเขาก็อยากจะฝันอยู่แบบนี้ร่ำไป
“ช่วงนี้หน้าตาอิ่มเอมนะมึง” ปอพูดขึ้นขณะที่กำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋าหลังจากที่หมดคาบเรียนคาบสุดท้ายของวัน
“มีความสุขไง” จีนยักไหล่พร้อมยกยิ้ม
“มีความหมั่นว่ะ” ปอเบ้ปากใส่เพื่อนสนิท จีนหัวเราะทันที
“มึงคิดว่ากูกับพี่แม็กซ์จะไปได้นานแค่ไหนวะ” อยู่ๆจีนก็ถามขึ้น ปอขมวดคิ้วกับคำถามของเพื่อนสนิท ที่ดูไม่เป็นมงคลเอาเสียเลย
“ทำไมถามแบบนี้วะ”
“ไม่รู้ดิ...กูรู้สึกว่ากู...กูมีความสุขมาก มากเสียจนแอบกลัวว่าถ้าวันหนึ่งกูกับพี่แม็กซ์...” จีนกัดปากพร้อมกับตากลมที่สั่นไหว
“เอาตามตรงนะ ทุกคู่แหละมันก็ต้องมีวันเลิกเว้ย แต่แทนที่มึงจะคิดแบบนั้นกูว่ามึงคิดว่าทุกวันที่มีพี่แม็กซ์อยู่มึงอยากมีความสุขกับเขาที่สุด ก็พอป่ะวะ เลิกไม่เลิก ตอนไหนวันไหนมันเป็นเรื่องของอนาคตป่ะวะ” จีนถอนหายใจออกมากับคำพูดของเพื่อนก่อนจะพยักหน้ารับ ก่อนที่ทั้งคู่จะพากันออกจากห้องเรียนทันที
“นั่นพี่แม็กซ์ป่ะวะ” ปอถามขึ้นพร้อมกับชี้ไปทางร่างสูงที่คุ้นตากำลังยืนคุยอยู่กับ...ถ้าจีนจำไม่ผิดเป็นรองดาวคณะเขาปีนี้ จีนทำหน้าไม่พอใจทันทีก่อนจะเดินดุ่มๆเข้าไปหาร่างสูง
“มารอจีนเหรอ” จีนถามขึ้นทำให้แม็กซ์หันมามองพร้อมกับ ริสา รองดาวคณะของจีน
“อืม เลิกช้าเหรอวะ?” แม็กซ์เลิกสนใจหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะหันมาสนใจคนรักทันที
“นิดนึง แล้วนี่...ริสาป่ะถ้าจำไม่ผิด” จีนเอ่ยทักหญิงสาวที่เข้ามาพูดกับคนรักทันที ใบหน้าหวานดูไม่เป็นมิตรอย่างเห็นได้ชัด
“เอ่อ...ใช่ๆ ไม่คิดว่าจีนกับพี่แม็กซ์จะรู้จักกัน” ริสาว่า เธอสนใจพี่แม็กซืมานานแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้ทำความรู้ตักเสียที
“รู้สิ...นี่แฟนเราอ่ะ” จีนประกาศออกไปทันที ริสาตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ
“เอ่อ...เราขอโทษ เราขอตัวก่อนนะ” ริสาพูดรัวจนลิ้นแทบพันกันก่อนจะวิ่งออกไปทันทีด้วยความอับอาย จีนเบ้ปากใส่ตามไปก่อนจะหันมามองหน้าคนรัก
“เสน่ห์แรงนี่”
“คนมันหล่อ” แม็กซ์ยักคิ้วอย่างกวนๆ
“ไม่คิดจะปฏิเสธเลยหรือไง พี่แม็กซ์บ้า” แม็กซ์หัวเราะกับคำพูดของอีกคนก่อนจะยีหัวอีกคนเบาๆ
“อะไรเล่าก็คนมันหล่อจริงๆหรือมึงจะเถียง?”
“เฮอะ ไม่เถียงหรอก ก็แฟนจีนหล่อนี่” แม็กซ์ยกยิ้มกับคำพูดของอีกคน
“หึงกูเหรอ?” แม็กซ์ถามขึ้นอย่างขำๆ
“แหงดิ พี่แม็กซ์แฟนจีนนี่หน่า ไม่หวงแฟนจะหวงใครล่ะ”
“แต่ไม่ต้องหวงหรอก...” จีนทำหน้ามุ่ยกับคำพูดของอีกคน
“...ยังไงกูก็มีมึงคนเดียว” จีนหน้าแดงทันทีกับคำพูดหวานๆที่ออกมาจากปากของอีกคน ปากบางเผยยิ้มอย่างพึงพอใจ
“เอิ่ม...ถ้าจะหวานกันขนาดนี้ แนะนำให้ต่อที่ห้อง” ปอที่ยืนอยู่ข้างๆพูดขึ้น จีนหันไปเบ้ปากใส่เพื่อนสนิทก่อนจะพูดขึ้น
“ไม่มีผัวอย่าอิจ”...หลังจากที่กลับมาจากมหาวิทยาลัยจีนก็มาอยู่ที่ห้องของแม็กซ์เหมือนทุกวัน ซึ่งช่วงนี้เขามาอยู่บ่อยยิ่งกว่าห้องตัวเองเสียอีก
“หิว อยากกินไข่เจียวฝีมือพี่แม็กซ์” จีนพูดขึ้นพร้อมกับลูบหน้าท้องตัวเองปอยๆประมาณว่าหิว นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เขาพึ่งรู้หลังจากที่คบกันว่าพี่แม็กซ์...ทำอาหารอร่อยมาก! อีกคนบอกว่าเพราะอยู่โรงเรียนประจำมาตลอด พอมาอยู่มหาวิทยาลัยก็อยู่หอคนเดียวก็เลยต้องหัดทำอาหารไว้กินเอง
“เมื่อวานก็พึ่งกิน” แม็กซ์ว่า
“ก็มันอร่อยนี่หน่า นะๆๆ ทำให้กินอีกนะ” จีนว่าพร้อมทำหน้าทำตาออดอ้อนอีกคน แม็กซ์ยกยิ้ใก่อนจะพยักหน้ารับ จีนยิ้มกว้างทันทีก่อนจะอาสาไปเป็นลูกมืออีกคนทันที แม้ว่าจะบอกว่ามาเป็นลูกมือแต่จีนกลับเป็นฝ่ายมายืนดูแม็กซ์เฉยๆ ร่างสูงทำอาหารอย่างคล่องแคล่วเสียจนจีนอดหัวเราะในใจไม่ได้ว่ามันช่างไม่เข้ากับบุคลิกของอีกคนเลย
“มาลองตีไข่” แม็กซ์พูดขึ้น
“โอเค” จีนรับคำก่อนจะจัดการเป็นคนตีไข่ทันทีแต่เพราะชีวิตนี้ไม่เคยทำอาหารมาก่อนทำให้คำว่าตีไข่ของจีนหมายถึงคนวนไปวนมา
“มันใช่แบบนี้ที่ไหนเล่า” แม้กซืว่าก่อนจะยืนประกบหลังอีกคนพร้อมกับจับมือบางที่จับส้อมไว้ค่อยๆตีไข่เบาๆ จีนยกยิ้มกับการกระทำที่อ่อนโยนของอีกคน ร่างบางเอนไปพิงอีกคนอย่างตั้งใจแม็กซ์เองก็ยกยิ้มอย่างพอใจกับท่าทางของอีกคนเช่นเดียวกัน
“มีความสุขจัง” อยู่ๆจีนก็พูดขึ้น แม็กซ์เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม
“มีความสุขที่มีพี่แม็กซ์อยู่ข้างๆ” จีนพูดต่อ แม็กซ์ยกยิ้มก่อนจะปล่อยมืออีกคนแล้วจับอีกคนหันมาประจันหน้า
“กูเองก็มีความสุขที่มีมึง” แม็กซ์ว่าออกมาบ้างพร้อมกับใช้มือเกลี่ยที่ใบหน้าใสเบาๆ
“อยู่กันไปแบบนี้นานๆนะ” แม็กซ์พยักหน้ารับก่อนจะประกบริมฝีปากลงมา จีนหลับตาพริ้มตอบรับจูบอย่างเต็มใจ แขนเรียวโอบคออีกคนพร้อมจูบตอบอย่างดูดดื่ม จากจูบธรรมดาๆก็เริ่มแปรเปลี่ยนไปตามอารมณ์ ร่างสูงพาอีกคนมาที่โซฟาก่อนจะขึ้นคร่อม ตาคมสบเข้ากับตากลมเพื่อบ่งบอกความต้องการ จีนกัดปากหน้าแดงอย่างอายๆแต่ก้ไม่ได้ปฏิเสธออกมาก่อนที่ทุกอย่างจะเป็นไปตามอารมณ์ ความต้องการและความรักของคนทั้งคู่จนลืมไปว่า...ยังไม่ได้ทอดไข่เจียว
End
จบแล้วจ้า!!!! 55555 เป็นการจบที่ตลกมาก คือหมดมุขไปต่อแล้วจริงๆ ไม่อยากสร้างดราม่าอะไรมากมาย ส่วนเอ็นซีมโนกันเองนะคะฟีลไม่มา 55555 ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ ตอนหน้าไทเกอร์แอลตอบจบเช่นเดียวกานนนนนนนน
___จางบิวตี้___
-
ว๊าาาา จะจบแล้วง่ะ
คู่แม็กกะจีนน่ารัก ชอบนุ้งจีน
-
:katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
-
:pig4:
-
อร๊ายยยย น่ารัก เริ่มไล่จบกันเป็นแถวๆเลย
-
น่ารักมากค่า น้องจีนจะได้มีความสุขซะที ^^
-
o13 o13
-
:-[ :-[ :-[
-
หวานจนเขิล เคลิ้มไปเลยเรา
-
คู่นี้เขาหวานทิ้งท้ายไปแล้ว อีกละคะจะจบแบบไหนหนอ ^^
-
Tiger 20 End
“ทะ...ไทเกอร์” แอลเบิกตากว้างอย่างตกใจพร้อมกับเด้งตัวออกจากอีกคนทันทีเพราะกลัวอีกคนจะหนัก ไทเกอร์ลุกตามแอลก่อนจะมองอีกคนอย่างดุๆ
“มาได้ไง” แอลยังคงทำหน้าตกใจไม่เลิก อารมณ์ขุ่นมัวที่ติดต่ออีกคนไม่ได้มลายหายไปทันทีที่เห็นอีกคนอยู่ตรงหน้า
“มาไงไม่สำคัญแต่เมื่อกี้น่ะ ทำอะไรไม่ระวังเลย ถ้าตกไปจะทำยังไง” ไทเกอร์ยังคงดุแอลไม่เลิก เมื่อกี้เขาใจหายไม่ใช่น้อยที่เห็นอีกคนตกลงมา
“ขอโทษ” แอลว่าเสียงอ่อย ไทเกอร์ถอนหายใจออกมาก่อนจพยีหัวอีกคน
“อื้ม...ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว” ไทเกอร์กระตุกยิ้ม แอลยิ้มตามทันทีเมื่อเห็นว่าอีกคนไม่ดุเขาแล้ว
“เดี๋ยวนะคะเดี๋ยว พี่ขอเสือกหน่อยค่ะ...นี่อะไรยังไงคะ?” พิกถามขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็นทันที แหงสิ...อยู่ๆมีชายหนุ่มรูปงามมาพูดคุยกับแอลเหมือนเป็นคนพิเศษแบบนี้ แม้ว่าจะแอบได้ยินมาว่าตอนกลับไทยแอลมีแฟนแล้วแต่ไม่คิดว่าจะหล่อเหลาเอาการมีอำนาจทำลายร้างขนาดนี้
“เอ่อ...นี่ไทเกอร์ แฟนแอลครับ ส่วนนี่พี่พิก เป็นผู้ช่วยอยู่ที่ร้าน” แอลแนะนำไทเกอร์และพิกให้รู้จักกัน ไทเกอร์พยักหน้าให้หญิงสาวนิดๆแต่พิกกลับยิ้มร่าอย่างยินดี๊ยินดี
“แฟนน้องแอลนี่เอง หล่ออย่างนี้ถึงว่าเวลามีหนุ่มตาฟ้ามาจีบ อุ๊บ!” แอลรีบเอามือปิดปากหญิงสาวทันทีพร้อมกับมองไปที่ไทเกอร์หน้าเจื่อนๆ พิกพอรู้ว่าเผลอหลุดปากพูดอะไรออกไปก็มองแอลอย่างขอโทษขอโพยทันที
“ค่อยคุยกัน พาเอากระเป๋าไปเก็บหน่อย” ไทเกอร์ว่าเสียงเรียบ แอลพยักหน้ารับก่อนจะพาอีกคนไปยังห้องนอนทันทีไม่วายหันไปส่งสายตางอนๆใส่พิก ไทเกอร์เข้ามาในห้องนอนของอีกคนซึ่งเขาก็ติดต่อแม่ของแอลไว้แล้วว่าจะมาหาอีกคนที่นี่แต่ไม่ได้บอกแอลเพราะต้องการเซอร์ไพรส์แต่กลับเจอเรื่องที่เซอร์ไพรส์กลับเพราะได้ยินมาว่าอีกคนมีคนมาจีบ
“ว่าไง” ไทเกอร์ถามขึ้นพร้อมหย่อนตัวลงนั่งที่ปลายเตียงอีกคน
“เอ่อ...คือ...ไม่มีอะไรจริงๆนะ เราไม่ได้เล่นด้วยเลยนะ” แอลรีบปฏิเสธออกมาทันทีเพราะกลัวอีกคนจะเข้าใจผิด
“รู้...แต่ทำไมไม่เคยเล่า” ไทเกอร์ถามเสียงเข้ม แอลหน้าเจื่อนลงไปทันที
“ก็...ก็...ก็กลัวไทเกอร์ไม่พอใจ กลัวไทเกอร์โกรธ แค่อยู่ห่างกันแบบนี้ก็รู้สึกไม่ดีแล้ว ถ้าไทเกอร์โกรธเรา เราจะง้อยังไง เราจะทำให้...อื้อออออ” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันทีเมื่อมือหนาดึงอีกคนมานั่งบนหน้าตักแล้วประกบจูบ แอลเปิดปากหลับตาพริ้มตอบรับจูบของอีกคนอย่างเต็มใจเพราะเขาเองก็คิดถึงอีกคนไม่ใช่น้อย ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นบางอย่างร้อนแรงจนน้ำใสๆไหลลงมาที่มุมปาก
“ก็ง้อแบบนี้ไง” ไทเกอร์ว่าพร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ แอลหน้าแดงด้วยความขวยเขินทันที
“อยู่ไกลกัน...จะจูบได้ไงเล่า” แอลอุบอิบเบาๆแต่ไทเกอร์ก็ได้ยินอย่างชัดเจน
“ก็มาให้จูบถึงที่แล้วนี่ไง” ไทเกอร์ยักคิ้วนิดๆ
“ชิ เราต่างหากที่ต้องโกรธไทเกอร์ที่มาไม่บอกเรา” แอลแสร้งทำหน้างอนบ้าง
“บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ”
“ก็รู้...แต่เราเป็นห่วงนะรู้มั้ยที่ติดต่อไม่ได้แบบนี้” แอลว่าพร้อมทำหน้าจริงจัง นอกจากที่คิดถึงแล้วยังรู้สึกห่วงหาว่าอีกคนจะเป็นอะไรในตอนที่ติดต่อไม่ได้นั้น
“ขอบคุณที่เป็นห่วงนะและก็...” ไทเกอร์เว้นวรรคพร้อมกับปัดผมที่เคลียคลออยู่ที่แก้มใสออกอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยน
“...คิดถึงนะ”...ตอนเย็นแม่ของแอลทำอาหารต้นรับไทเกอร์ยกใหญ่ ซึ่งไทเกอร์เองก็อดเกรงใจอยู่ไม่น้อยแต่เห็นว่าแม่ของอีกคนเต็มใจเขาก็ยินดี หลังจากที่กินข้าวเย็นกันเสร็จแอลก็พาไทเกอร์ออกมาเดินเล่นที่สวนสาธารณะซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหาร ร้านของแอลอยู่ใจกลางเมืองซึ่งจะมีสวนสาธารณะขนาดใหญ่เป็นเหมือนศูนย์กลาง
“ที่นี่เริ่มหนาวแล้ว ถ้าไทเกอร์มาช้ากว่านี้คงได้เห็นหิมะ” แอลพูดขึ้นขณะที่เดินเคียงข้างไปกับไทเกอร์
“เอาไว้หิมะตกค่อยมาใหม่” แอลเลิกคิ้วกับคำพูดของอีกคน
“แต่ไทเกอร์ต้องเรียน จะมาบ่อยๆได้ยังไง”
“มาได้ดิ ถ้าอดคิดถึงมึงไม่ไหว” แอลยิ้มเขินทันทีกับคำพูดของอีกคน
“พูดมึงกูอีกแล้ว” ก่อนจะหันมาเบ้หน้าใส่ที่อีกคนยังคงติดสรรพนามเดิมที่เขาขอให้เปลี่ยนก็ยังคงหลุดออกมาบ่อยๆ
“มันชินนี่” ไทเกอร์ยักไหล่
“ชิ พูดไม่เคยเพราะ แต่ก่อนพูดมึงพูดกูกับเราแต่ทีกับเด็กๆในสต็อกปากหวานไม่ใช่น้อย” แอลแสร้งว่าอย่างงอนๆ ไทเกอร์ยกยิ้มก่อนจะยกมือขึ้นมายีหัวอีกคน
“ก็ตอนนั้นกูโกรธมึงนี่หว่า”
“ตอนนี้ไม่โกรธแล้วนี่ เลิกพูดมึงกูเถอะนะๆๆๆ” แอลทำหน้าออดอ้อนอย่างน่ารักจนไทเกอร์อดใจไม่ไหวโน้มหน้าไปจุ๊บปากบางหนึ่งทีจนแอลต้องรีบผละออกเพราะกลัวใครเห็น แม้ว่ามันจะเป็ยภาพที่ชินตาวำหรับคนต่างชาติก็ตามแต่สำหรับเขา เขาคนไทยนะ เขาเขิน!
“ถ้าเลิกพูดแล้วได้อะไรล่ะ?” ไทเกอร์ต่อลอง แอลกัดปากทำหน้าครุ่นคิดก่อนที่อยู่ๆความคิดหนึ่งจะเข้ามาในหัวซึ่งทำเอาใบหน้าใสขึ้นสีทันที
“เอ่อ...”
“ว่าไง ถ้าเลิกพูดมึงกูจะให้อะไร?” ไทเกอร์ถามย้ำ
“เรา...เราจะตามใจไทเกอร์...” ไทเกอร์เลิกคิ้วกับคำพูดของอีกคน แอลหน้าแดงก่ำก่อนจะพูดต่อให้จบ
“...ตามใจทั้งคืน” ไทเกอร์หัวเราะทันทีเมื่อเข้าใจสิ่งที่อีกคนพูด
“หึๆ พูดแล้วห้ามคืนคำ”...เสียงครางกระเส่าดังขึ้นตั้งแต่สามทุ่มจนตอนนี้เที่ยงคืนแล้วก็ยังไม่มีทีท่าจะหลุดลงเลย แอลถูกอีกคนจับเปลี่ยนท่าไปมาตามความพึงพอใจจนร่างบางอ่อนปวกเปียกใต้ร่างหนาไปหมด ตัวขาวก็เต็มไปด้วยรอยจูบ รอยดูดดุนที่ไทเกอร์ฝากไหวอย่างมากมายหลังจากที่ห่างหายจากอีกคนมานาน
“อ๊ะ...พอแล้ว” แอลห้ามขึ้นทันทีเมื่อเห็นว่าไทเกอร์ทำท่าจะต่อรอบที่ห้า
“อีกรอบดิ กูยังไม่เต็มอิ่มเลย” ไทเกอร์ว่าพร้อมยิ้มหื่น
“แต่...อ๊ะ...อื้อ...อ๊ะ...” และเสียงหวานก็ครางกระเส่าขึ้นมาอีกครั้งกว่าที่พายุอารมณ์จะจบลงก็ปาไปเกือบตีสอง แอลนอนนิ่งอยู่บนเตียงให้อีกคนจัดการตัวเองให้ทันทีเพราะหมดแรงเกินกว่าที่จะขยับตัวได้ต่างจากไทเกอร์ที่ยังคงยิ้มร่าอย่างพึงพอใจและมีความสุข
“คนหื่น” แอลพูดขึ้นเมื่อไทเกอร์ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ
“หึๆ ก็ห่างหายมานาน” ไทเกอร์ว่าพร้อมยกยิ้ม
“นานจริงเหรอ? ไม่ใช่ว่าไปแบทำกับคนอื่นมานะ” แอลแกล้งว่า ไทเกอร์หัวเราะออกมาพร้อมกับจูบปากบางที่เชิดใส่เขาเบาๆ
“จะทำกับใครได้วะก็รักแค่มึง อยากทำแค่กับมึง”
“พูดมึงกูอีกแล้ว” แอลท้วงขึ้นมา ไทเกอร์หัวเราะพร้อมกับยกมือขึ้นอย่างยอมแพ้ๆ
“โอเคๆ ไม่พูดก็ไม่พูด เห็นว่าแอลยอมตามใจเรานะ” แอลหัวใจเต้นแรงทันทีกับสรรพนามที่อีกคนพูดออกมา มันทำให้นึกถึงตอนนั้น ตอนที่เราคบกันแรกๆ
“ชอบจังที่ไทเกอร์เรียกเราแบบนี้” แอลว่าพร้อมยิ้มออกมา ไทเกอร์เองก็ยิ้มตามอีกคนเช่นเดียวกัน
“อื้ม ต่อไปจะเรียกแบบนี้ให้ชินปาก” แอลพยักหน้ารับคำของอีกคน
“นอนเถอะ ดึกแล้ว”
“ฝันดีนะไทเกอร์” แอลพูดขึ้น
“แอลก็เช่นกัน”...ตลอด10วันที่ผ่านมาที่ไทเกอร์มาหาแอล แอลมีความสุขมากจริงๆ แอลพาไทเกอร์ไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี่หลายที่ ได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันทดแทนเวลาที่ห่างกันแต่พอวันนี้ที่ไทเกอร์ต้องกลับไทยแอลก็รู้สึกใจหายไม่น้อย แม้จะรู้ว่าเดี๋ยวก็ได้เจอกันอีกแต่ก็รู้สึกไม่ดีอยู่ดี
“ทำไมทำหน้างั้น” ไทเกอร์พูดขึ้นขณะที่อยู่ที่สนามบินเพื่อรอเวลาเข้าเกท
“ไม่อยากให้กลับ” แอลว่าออกมาจากใจจริงพร้อมเบะปากคล้ายจะร้องไห้ราวกับเด็กๆ ไทเกอร์ยกยิ้มก่อนจะยีหัวอีกคนเบาๆอย่างเอ็นดู
“เดี๋ยวก็เจอกันอีก สัญญาว่าจะมาหาบ่อยๆ”
“สัญญาแล้วจริงๆนะ” แอลว่าพร้อมกับยื่นนิ้วก้อยให้อีกคน ไทเกอร์พยักหน้าพร้อมกับเอานิ้วก้อยมาเกี่ยวเข้ากับนิ้วก้อยอีกคน แอลยิ้มออกมาแต่ตากลมก็ยังคงหน่วงคลอด้วยน้ำตาอยู่ดี
“อย่าร้อง กลับไทยเว้ยไม่ได้ไปตาย” ไทเกอร์ว่าอย่างขำขัน ซึ่งทำแอลหัวเราะออกมาทันที
“ไทเกอร์คนบ้า คนเขากำลังจะซึ้ง” แอลตีอีกคนไปเบาๆ
“หึๆ เรื่องของเรามันซึ้งเกินไปละ ขอแบบหวานๆบ้างดีกว่า” ไทเกอร์ว่ายิ้มๆ ก่อนจะจับมืออีกคนมาจับเอาไว้พร้อมมองหน้าอีกคนอย่างจริงจัง
“เรียนจบแล้วกลับไปอยู่ด้วยกันนะ” แอลยิ้มกับคำพูดของอีกคน
“มันก็แน่อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ เรากลับไปอยู่ไทยอยู่แล้ว”
“ไม่ใช่ดิ...หมายถึง...อยู่ด้วยกัน...ตลอดไป” แอลทำหน้าอึ้งทันทีกับสิ่งที่ได้ยิน ตากลมหน่วงคลอไปด้วยน้ำตาอีกครั้ง
“อยู่ด้วยกันทุกวัน ตื่นเช้ามาเจอกัน ตอนเย็นกลับมาเจอกัน กลางคืนเข้านอนพร้อมกัน แบบนี้ตลอดไป...ได้มั้ย?” ไทเกอร์ว่าพร้อมมองหน้าแอลอย่างต้องการคำตอบ แอลพยักหน้าทั้งน้ำตาซึ่งไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจเหมือนแต่ก่อนแต่เป็นน้ำตาแห่งความดีใจ ดีใจมาก...ดีใจที่สุด
“อื้ม!” สิ้นเสียงคำตอบของร่างบางไทเกอร์ก็ดึงอีกคนเข้ามากอดทันที แอลเองก็กอดตอบอีกคนเช่นเดียว แม้ว่าวันนี้จะต้อจากลากันแต่ใช่ว่าเรื่องราวของเขาสองคนจะจบแค่นี้ มันเหมือนเป็นจุดเริ่มต้น จุดเริ่มต้นในชีวิตรักที่จะพิสูจน์หัวใจพวกเราว่าแข็งแรงขนาดไหน เข้มแข็งพอที่จะรอวันนั้น วันที่จะอยู่ด้วยกัน...ตลอดไป
End
จบแล้วจ้า!!!! จุดพลุ!!!! เป็นเรื่องที่แต่งแล้วเครียดไม่ใช่น้อย 555555 แต่เห็นว่าหลายๆคนชอบก็ดีใจ ชอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ ขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ ยังไงก็ฝากติดตามฟ็อกซ์ น้องชายคนเล็กของบ้านด้วยนะคะ >__<
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=55655.0
___จางบิวตี้___
-
เย้ จบแล้วววว
-
อ้ากกกกก หวานวอดวาย ไตจะพัง อ่านแล้วฟิน :impress2: :impress2: :impress2:
ต้อนรับเรื่องใหม่ ยอดชายนายฟ็อกซ์ :mc4: :mc4: :mc4:
-
:mc4: จบแระในที่สุดก็แฮปปี้ อดทนรอแอลนะจ๊ะไทเกอร์
-
จบได้หวานนนซึ้งงงง กินใจ
>
>
>
รอคู่คนเจ้าเล่ห์ต่อไป ^^
-
Happy ending กันแล้วววว , :-[
ไทเกอร์จัดแอลไป5ยก มาราธอนไปไหนค้า ><
-
น่ารักทั้งสองคู่เลยยยยย ^^
-
ขอเม้นนิดหน่อยหลังอ่านตอนเเรกจบ เราเป็นเเอลเราไม่คืนดีหรอก ถึงจะเป็นคนทำให้เลิกก็เถอะ
สำส่อนเกิ้น นอนกับคนนู้นคนนี้ โอกาสที่จะเป็นโรคคือสูงมากกกกกก ถึงจะป้องกันเเต่เปลี่ยนคู่นอนเยอะๆ ก็ไม่ไหวว่ะ
-
หวานซ้าาาา :katai2-1:
-
หวานมาก
ขอบคุณนะคะ
-
ไลออน > ดรากอน > ไทเกอร์
เค้าอ่านตามนีั ไม่ได้อ่านพี่ใหญ่ก่อน อิอิ
เรื่องไทเกอร์นี่ ดราม่าน้ำตาแตกมากกกก
แบบว่าร้องไห้ตาบวมเลย (T_T)
ที่สำคัญเรื่องนี้เขียนดีอ่ะ ดีขึ้นๆๆๆ
รู้สึกว่านักเขียนค่อยๆเขียนดีขึ้นๆทุกเรื่อง
พูดถึงซีรีย์ ครอบครัวเทพพยัคฆ์ นะ เพราะชุดอื่นยังไม่ได้ตาม
แล้วจะตามไปอ่านน้องฟอกซ์นะคะ
-
o18
-
น่ารักๆ
อยู่ด้วยกันตลอดไปนะ
แหม๋ๆ ชั้นเขิล
-
สนุกดีค่ะ แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องเว้นบรรทัดตอนจบเสียเยอะเลย เลื่อนอ่านนึกว่าโทรศัพท์ค้าง
ต้องเลื่อนลงมาเยอะไปถึงเจอบรรทัดต่อไป
-
หวานนนนนนนนอ่ะ ไม่น่าเชื่อออออ
แต่ไทเกอร์ต้องรออีกกี่ปีเน้อออออ
-
แรกๆๆอึนๆๆสงสารแอล
แต่หลังๆๆนี้หวานซะ :o8:
-
จบลงอย่างดีงาม
-
ไทเกอร์นี่หวานสุดอะไรสุดดดดด โอ่ยยยยยย เขินนนนน
-
:z1: :mew1: :o8:
-
:pig4: :pig4:
-
อื้อหือออ น้องแอลน่าสงสารมากๆเลยนะ เก็บไว้คนเดียวทุกอย่าง ไทเกอร์เลยมาสายโหดเลย ดีนะเข้าใจกันได้ในที่สุด
แม็กซ์จีนนี่อย่ามันส์เลยค่าบอกเลย แสบพอๆกันดีพี่ช๊อบชอบ 555
-
เอาซะเขินตัวบิดไปหมดเลย ไทเกอร์ แอล น่ารัก รักมั่นคงมาก น้องจีนก็อ่อยเก่งเหลือเกิน
:pig4: :pig4: :pig4:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
ขอบคุณค่ะ
:กอด1: :กอด1: :กอด1:
-
คิดถึงเรื่องนี้เดี๋ยวย้อนอ่านอีกรอบ
-
ขอบคุณค่ะ :z1: :z1:
-
:pig4: :pig4: :pig4:
-
สุข เศร้า เคล้าน้ำตา ครบรสจริงๆ สนุก มากค่ะ หลังจากนี้ทั้ง2คู่ก็จะมีความสุขซักที สถานีต่อไปฟอกซ์จ้า :pig4: :mew1:
-
ชอบจัง ขอบคุณนะ
-
:mew2: กลับมาอ่านใหม่
-
คนที่ 3 ของตระกูลจบแล้ว ก็เหลือแต่น้องคนสุดท้องสินะ