บทที่ 26 :: การตัดสินใจ .+
[[ ภาคนายภาวินท์ .. ไอ้แฮม แฮ่ม แฮ้มมม ม ]]
.
.
.
เสียงเพลงที่มีทำนองบรรเลงคลออยู่ในร้านทำให้ผมเคลิบเคลิ้มไปกับบรรยากาศรอบตัว .. วันนี้ผมมีนัดสำคัญกับใครคนนึง .. คนที่เขาหายไปจากชีวิตผมครึ่งปี ..
" ไงรอนานป๊ะ " คนที่เพิ่งมาถึงทักผมพอเป็นมารยาทก่อนจะนั่งลงฝั่งตรงข้าม ผมส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะหยิบแก้วเครื่องดื่มตรงหน้าขึ้นมาดูด
" โห ..สั่งมากินอยู่คนเดียวอะ " เขาหันไปสั่งเครื่องดื่มกับพนักงานก่อนจะหันมายิ้มโชว์เหล็กให้ผม ..
เพราะอะไรกันนะ .. ที่ทำให้วันนี้เขาดูดีกว่าเมื่อก่อนอยู่หลายเท่า ..
อาจเป็นเพราะ .. เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ถูกพับแขนขึ้นมาอย่างลวกๆ
อาจเป็นเพราะ .. เน็คไทสีแดงเข้มที่ผูกไว้อย่างมีสไตล์
อาจเป็นเพราะ .. ยางสีชมพู - ส้มสลับกันที่ฟันของเขา
อาจเป็นเพราะ .. รอยยิ้มที่ดูกี่ทีก็ยังสดใสอยู่เสมอ
หรืออาจเป็นเพราะ .. เราจากกันไปนานมาก .. จนเกือบลืมใบหน้าที่คุ้นเคยนี้ไป
" เฮ่ย .. แฮม !! " แรงสะกิดที่ไหล่ทำให้ผมกลับมาสนใจสิ่งรอบตัวอีกครั้ง
" ฮ๊ะๆ .. ว่าไง " ผมหันไปมองคนที่นั่งทำหน้างงอยู่ตรงข้าม
" เป็นไร .. เห็นนั่งเงียบไม่พูดไม่จา "
" ..อ..อ่อเปล่าๆ "
" กูหล่ออะดิ๊ .. มึงเลยตะลึง "
" -____________-;; " กูก็แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย .. หลงตัวเองชะมัดไอ้นี่ -*-
" อ้าว .. แล้วไอ้คนที่ชื่อตรองอะ " ไอ้เพียวหันไปมองหาคนที่เอ่ยถึง
" กลับกรุงเทพไปแล้ว "
" โห .. ป๊อดนี่หว่า .. กูยังไม่ทันจะทำไรเลย " ไอ้เพียวยังคงปากหมาเหมือนเดิมเด๊ะ .. กูขอถอนคำพูดที่เมื่อกี้บอกว่ามึงดูดีกว่าเดิม
" แล้วมึงก็เรียกให้ดีๆหน่อย เค้าแก่กว่ามึงตั้งหลายปี "
" ฮ๊ะ .. หน้าอ่อนๆงั้นน่ะนะ " ไอ้เพียวทำหน้าตาไม่เชื่อ
" เออ !!! เค้าจะเข้ามหาลัยอยู่แล้ว "
" กำ .. กูก็นึกว่ารุ่นเดียวกะกู " .. นี่ถ้าไอ้พี่ตรองรู้ มันจะดีใจหรือเสียใจดีวะเนี่ย ?? ?
" ปีนเกลียวนะมึง " ผมด่ามันไป แต่มันก็ไม่เห็นจะรู้สึกอะไร
" แล้วมึงโทรเรียกกูมาเนี่ย มีอะไร " มันพูดจบก็ยกขวาขึ้นมาพาดขาอีกข้าง .. แล้วเอนหลังพิงเก้าอี้ .. -*- ทำท่ายังกะเสี่ยอาบอาบนวด
" มึงรู้อยู่แล้ว "
" รู้อะไร๊ .. กูโง๊โง่ .. กูไม่รู้เรื่องอะไรเลยเนี่ย " มันแบมือส่ายหน้าทำท่ากวนตีน
" เออ .. งั้นกูกลับละ " ผมลุกก้าวเดินออกจากโต๊ะทันที
" เดี๋ยวดิวะ .. คุยให้รู้เรื่องกันดิ " ไอ้เพียวรีบจับมือผมไว้ก่อนจะออกแรงดึงให้นั่งลงเก้าอี้ตัวข้างๆที่มันนั่ง
.
.
.
เพดานสีขาวล่องลอยอยู่ในสายตาผมตอนนี้ .. ผมกรอกตาไปมาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวาซ้ายขวา ...
การสนทนาระหว่างผมกับไอ้เพียวเมื่อตอนหัวค่ำทำให้ผมเริ่มไม่แน่ใจกับสิ่งที่เป็นอยู่ ... ผมทำถูกหรือเปล่าที่ทำตัวแบบนี้ .. ผมเลือกตัวสินใจทำในสิ่งที่ควรทำหรือเปล่า .. ผมจะเลือกทางไหนดี ..
' กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั๊ยวะไอ้แฮม '
' เปิดเทอมกูจะย้ายลงไปเรียนกรุงเทพกับมึง '
' เรายังรักกันไม่ใช่เหรอวะ '
' มึงพร้อมเมื่อไรก็บอกกูนะ '
'... กูจะรอคำตอบจากมึงเสมอ... '
คำพูดของไอ้เพียวเมื่อตอนหัวค่ำยังคงวนเวียนในหัวผมอยู่ตลอดเวลา .. ผมไม่กล้าโทรไปหาพี่ตรอง .. ไม่กล้าโทรหาเฮียชีส .. ไม่กล้าโทรหาป๊า .. ไม่กล้าโทรหาใครทั้งนั้น ..
" คิดอะไรอยู่วะ " เสียงเรียกจากทางประตูห้องน้ำทำให้ผมต้องหยุดความคิดไว้เพียงเท่านั้น
" ป่าวๆ "
" ไปอาบน้ำไป๊ .. จะนอนทั้งอย่างนั้นเหรอวะ .. เหนียวตัวตายเลย " ไอ้คนที่เพิ่งเดินออกจากห้องน้ำดึงตัวผมให้ลุกขึ้นจากเตียงแล้วไล่ให้ไปอาบน้ำ
" เพียว .. ที่มึงกับกูทำเมื่อกี้มันเกิดความสิ่งที่เรียกว่า 'ความรัก' หรือ 'ความใคร่' วะ "
" อืม .. มันเป็นความใคร่ที่เกิดจากความรักมั๊ง " ไอ้เพียวพูดแบบเล่นๆก่อนจะดันตัวผมเข้าไปในห้องน้ำแล้วปิดประตู
.
.
ผมเดินนุ่งผ้าเช็ดตัวออกมาจากห้องน้ำ .. เห็นไอ้เพียวเดินกลับออกมาจากระเบียงในมือมีโทรศัพท์ผมอยู่
" มึงโทรหาใคร "
" ป๊าววว ว ว " ไอ้เพียวปฏิเสธก่อนจะวางมือถือผมไว้บนโต๊ะคอมพ์แล้วนั่งดูทีวีอย่างไม่ใส่ใจ
" นิสัยเสียนะมึงเนี่ย " ผมเดินส่ายหัวไปหยิบมือถือก่อนจะกดดูเบอร์โทรออก .. ไอ้เพียว .. 18.56 .. มันก็ตอนผมโทรหามันก่อนไปร้านนี่หว่า .. กดดูแมสเซจทั้งเข้าและส่งออก ก็ไม่มีอะไรผิดปกตินี่หว่า .. ผมเลยวางโทรศัพท์แล้วเดินไปแต่งตัว
" เห็นป๊ะ กูบอกแล้วว่าไม่มีไร กูแค่เอาไปฟังเพลงเล่น "
" เออ .. อย่าให้กูรู้ละกัน " ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาห้องครัว .. แม่ยังไม่กลับมาจากร้านอีก .. สงสัยยังเคลียร์บัญชีร้านไม่เสร็จ .. ผมนั่งดื่มนมพลางคิดเรื่องที่ค้างต่อ .. นี่ผมทำผิดรึเปล่านะ ผมรู้สึกว่าตัวไม่เหมาะที่จะเป็นคนรักของไอ้พี่ตรองเลยอะ .. ผมไม่ซื่อสัตย์กับพี่เขา .. ทั้งๆที่พี่เขายอมผมทุกอย่าง แถมยังไม่เคยแม้แต่จะโกหกผมด้วยซ้ำ แล้วดูผมทำสิ .. ผมเพิ่งจะมีอะไรกับไอ้เพียวไปเมื่อไม่ถึงชั่วโมงที่ผ่านมา TwT
" หนีมาแดกนมก็ไม่ชวนกู " ไอ้เพียวเดินหน้ามุ่ยเข้ามาในห้องครัว
" มึงกินเป็นกะเค้าด้วยเหรอนมอะ เห็นกินแต่เหล้า " ผมกัดมันไปก่อนจะเดินเอาแก้วไปวางไว้ในอ่างแล้วหนีเข้าห้องนอน
.
.
------ ครึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ------
ไอ้เพียวยืนต่อโทรศัพท์ถึงใครคนนึงที่มีชื่ออยู่ในสมุดรายชื่อมือถือไอ้แฮม
' ว่าไงแฮม '
' ผม .. เพียว '
' .... เอ่อ ว่าไง '
' ผมรักไอ้แฮม '
' อ้าวแล้วไง .. ก็ไปบอกมันเองดิวะ '
' ไม่ต้องห่วงผมบอกมันไปแล้ว .. แต่มันยังมีนายอยู่นี่ '
' ... เฮ้อ .. แล้วจะให้กูทำไง '
' ถ้ามีนายอยู่ แฮมก็จะไม่เลือกผม .. แฮมมันรู้สึกผิดที่ต้องบอกเลิกกับนาย '
' ... แล้วแฮมมันรักเอ็งมั๊ยล่ะ '
' ต้องรักสิ .. เรากันมาตั้งสามปี .. เวลาแค่หกเจ็ดเดือนมันไม่ทำให้ความรักของผมกับมันเปลี่ยนไปหรอก '
' ..อ่อ .. '
' ที่ผ่านมามันก็แค่ให้นายเป็นตัวแทนเวลาที่คิดถึงผมก็เท่านั้นเอง '
' .. ถ้ารักกันแล้วเอ็งทำให้มันเสียใจทำไม เอ็งทิ้งมันไปทำไม '
' มันก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ตอนนี้เราเข้าใจกันแล้ว '
' เออก็ดีแล้ว .. แล้วมาบอกกูทำไมล่ะ '
' ผมก็แค่อยากให้นายทำใจ แล้วก็เลิกยุ่งกับไอ้แฮมสักที '
' แล้วทำไมไม่ให้มันมาคุยกะกูเองล่ะ '
' มันไม่อยากรู้สึกผิดไปมากกว่านี้ที่ 'หลอกใช้' นาย '
' ........... อื้ม ....... '
' หวังว่านายคงเข้าใจ .. รับปากสิว่านายจะเลิกยุ่งกับแฟนผม '
' ....... ก็ถ้าไอ้แฮมมันต้องการแบบนั้น กูก็จะทำให้ '
' รับปากสิวะ '
' ..... เออ กูรับปาก ... ฝากดูแลมันด้วยละกัน .. ถ้ามึงทำให้ไอ้แฮมเสียใจอีก กูไม่ปล่อยมึงแน่ '
' .. ตู๊ดด ตู๊ดดด ตู๊ดดดดด ตู๊ดดดดดด ดด ด .. '
------ ปัจจุบัน ห้าทุ้มยี่สิบสองนาที ------
ไอ้เพียวนอนหลับอยู่ข้างๆผม ... แต่ผมไม่สามารถข่มตาตัวเองให้หลับลงได้ .. อ้อมกอดที่ผมเฝ้าคอยมานานมันไม่อบอุ่นเหมือนอ้อมกอดของใครคนนั้นที่เคยมีมา ...
อ้อมกอดของไอ้เพียวไม่สามารถทำให้ผมหลับตาซุกตัวลงไปหลับใหลได้เหมือนอ้อมกอดพี่ตรอง ... คำว่าฝันดีที่ไอ้เพียวมันบอกไม่สามารถทำให้ผมนอนยิ้มทั้งคืนได้เหมือนที่พี่ตรองเคยบอก
ไออุ่นจากไอ้เพียวเทียบไม่ได้เลยกับไออุ่นที่พี่ตรองมีให้ผม ... คืนนี้ผมคิดถึงพี่จังครับ ... พี่ทำอะไรอยู่นะ ... รู้มั่งมั๊ยว่าแฮมคิดถึงพี่ ~
อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน .. เพลงนี้แว่บขึ้นมาในหัวผม .. นั่นสินะ บางทีผมก็เกิดความคิดที่เห็นแก่ตัวว่าอยากเก็บเขาไว้ทั้งสองคน .. แต่ในความเป็นจริงแล้วผมต้องเลือก .. เลือกใครสักคนเท่านั้น !!!
นี่ผมไม่ได้ทำผิดใช่ไหม .. ผมแค่ทำในสิ่งที่หัวใจผมต้องการ .. ผมไม่ได้ทำให้ใครเสียใจใช่มั๊ยครับ ...
.
.
' มีอะไรก็โทรมาละกันนะเว้ยไอ้แฮม .. รักเอ็งนะไอ้น้องชาย '
ผมเปิดอ่านข้อความจากไอ้พี่ตรองที่ส่งเข้ามาให้ผมเมื่อสิบนาทีที่แล้วอีกครั้ง .. ก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ตามเดิม
.
.
.
.
.
' ผมขอโทษนะครับ ... ' ผมพูดประโยคนี้ในใจก่อนจะข่มเปลือกตาให้เลื่อนลงมาปิด ในความมืดนั้นน้ำใสๆไหลออกมาจากตา .... ผมร้องไห้ ... หัวใจผมครึ่งนึงกำลังร้องไห้
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
