เรื่องสั้น :: อย่างเฮีย ::
เขียน ::
ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด ::
“จริงดิ”
“อาฮะ”
“แล้วไอ้โต้อะ เฮียไม่เห็นจะเลี้ยงมันเลย เป็นหมอหมาเนี่ยนะ”
“น่าสนใจดี ก็ไม่รู้จะเรียนไร พอคิดว่าหมอก็ดี ตอนนี้ดูมหาลัยอยู่ โต้แม่เราก็ดูแล้วไง ฮ่าๆ”
“ต่อเมกาป่ะ?”
“อือ เฮียเรียนไทยไม่ได้ คือเฮียไม่รู้ว่าเด็กไทยเขาต้องสอบไรบ้าง เรียนนอกเลยดีกว่า ม๊าก็อยากให้เฮียเรียนต่อที่นั่นอยู่แล้ว”
“งี้ก็ไม่ได้เจอกันดิ”
“ก็โทรคุยไง วันไหนคิดถึงก็เฟส คอล อะไรมาก็ได้”
“ทำไม? ทำหน้าบึ้ง ตัวเองน่ะ อ่านหนังสือได้แล้ว เดี๋ยวก็สอบมหาลัยแล้วนี่ ใช่ไหม สำคัญนะเว้ย อย่าเอาแต่เล่น”
“โห อีกตั้งหลายปีมั้งนั่น”
“ประมาท เอาได้ที่ดีๆนะ ทำให้มันที่สุดไป อย่ามาเสียใจที่หลัง”
“ครับ ครับ”
“แล้วไป เฮียจะกลับมาไทยได้เปล่าอะ”
“คงไปๆกลับๆมั้ง เฮียต้องไปเรียนไฮสคูลของที่นั่นก่อน แล้วถึงค่อยเข้ามหาลัย พอจบก็ถึงจะต่อหมอ”
“เวร เฮียไม่สามสิบเลยเหรอ กว่าจะเจอกันอีกที แก่แล้วป้ะ”
“ก็ไม่ขนาดนั้นหรือเปล่าวะ ไอ้นี่หนิ”
“ทำไมดาดฟ้าล็อกอะ”
“แปบ เดี๋ยวเฮียไปเอากุญแจก่อน”
“เฮ้ย ไปด้วย”
“อะไร กลัวอ่อ”
“เออ มืดๆ ใครจะอยู่”
“เที่ยง กลางวันแสกๆ กลัวไร”
“ก็ตรงนี้มันไม่มีไฟ”
“ไร เฮียหัวเราะไรเนี่ย ไปเลย ไปเอากุญแจเลย ร้อนนน”
“ดาดฟ้าอีกตึกของบ้านเราตรงนั้นอะ เฮียเห็นป้ะ ที่ปลูกดอกไม้เยอะๆ แม่เคยบอกว่าเจองูด้วย”
“มีอยู่แล้วแหละ ห้ามขึ้นมาเล่นคนเดียวนะเว้ย อันตราย”
“เออ ตอนนี้กลับมาคิด ไม่รู้กล้าขึ้นไปได้ไง ผมชอบขึ้นมามากเลยนะเมื่อก่อน”
“ดื้อไง ผู้ใหญ่บอกไรไม่ฟัง”
“เฮียผู้ใหญ่ตายเลย”
“แก่กว่าห้าปีอ่ะ”
“เออ แก่จริง ฮ่าๆๆ โอ๊ย ไรเนี่ย เออออด้วยก็ผิดอีก ฮ่าๆๆๆ”
“ลมแรงโคตร”
“เฮีย ลูกแบตจะปลิวข้ามตึกลงป่าอยู่แล้ว โคตรขี้โกง”
“ก็ลมมันพัด”
“โหย เซ็งว่ะ อยากเล่นอะ ข้างล่างก็เล่นไม่ได้ หมกอยู่บนนี้ปูนก็ร๊อนร้อน”
“อะๆ สลับฝั่งมั้ย”
“ไม่เอา พอๆ พัก”
“อย่านอนกินเสื่อดิ”
“เฮียตัวใหญ่เองเปล่า”
“นิสัย”
“รู้งี้เอาหมอนขึ้นมาดีกว่า”
“อือ”
“เฮีย”
“หื้ม”
“ลมหยุดล่ะ ดูดิ ทีงี้ลมไม่มี ทีตอนเราเล่นลมแรงมาก”
“เออว่ะ ว่าแต่บอลอยู่ไหน”
“นู่น มุมสุดนู่น”
“อยากเล่น แต่ครั้งก่อนเสือกทำหล่น ดีนะไม่โดนใครเขา”
“เออ โคตรอันตรายอะ หกชั้น แรงน่าจะเยอะมาก คิดแล้วแบบ โห ทำไมเฮียเป็นคนแบบนี้วะ”
“เอ้า ก็ไม่ได้ตั้งใจเปล่า”
“เฮีย ดูเมฆเร็ว”
“ตาบอดก่อนมั้ยนั่น จ้องทีตาบอด”
“ลมมาแล้วๆ”
“อือ”
“ร้อน”
“เล่นน้ำมั้ย”
“น้ำไหน”
“สายยาง”
“ผมไม่มีชุดเปลี่ยนนะ เฮีย เอ๊ย เปียกนะเนี่ย เฮี๊ย”
“นี่มีการบ้านมั้ย”
“มีอะ”
“วิชาไร”
“เลข เฮียสอนหน่อยดิ”
“ไหนดูดิ”
“เกลียดเลขว่ะเฮีย”
“ไปเปิดแอร์ให้หน่อย แล้วเอาโต๊ะลากมานั่งใกล้ๆด้วย”
“อะเคๆ”
“เฮ้ย ไม่ได้นะ ต้องทำ ไม่งั้นห้ามเล่นเกม โอเค?”
“เค เค”
“ทำไมโทรไปไม่รับ แม่เราเป็นห่วงรู้เปล่า”
“…”
“มันจะสอบอยู่แล้ว เกรดมันสำคัญนะเว้ย คือตอนนี้เราคิดว่าแต่จะสนุก แต่รอแค่อึดใจเดียวไม่ได้เหรอ อดทนอีกนิดก็จะสบายแล้ว แล้วทำไมถึงไม่พูดกับแม่?”
“เฮีย ช่างเหอะ”
“เฮียเคยผ่านมาก่อน เฮียเข้าใจเว้ย เฮียไม่อยากให้เดินพลาดเหมือนที่เฮียเคยทำ”
“โอเค”
“ไม่โอเคอย่างเดียวดิ ต้องทำด้วย”
“เออออ”
……….
…..
…
.
“เฮียไปเที่ยวกับเพื่อนเหรอครับ อ่อ เคครับ เขาจะกลับกี่โมงอะครับ ดึกมากเลยเหรอครับ เค แม่ งั้นผมกลับเลยนะ”
……….
…..
…
.
“เฮียเขียนไรวะ”
“เขียนเหมือน เขาเรียกว่าไรวะ เรียงความ เออ”
“เขียนไมอะ”
“ให้มหาลัยทางนู้น”
“โห ยากมะ”
“ยาก มันต้องใช้ศัพท์แบบว่าไฮโซขึ้นมานิดนึง”
“เซ็งอะ”
“เซ็งไร”
“ไม่อยากโตเลยเห็นแล้ว”
“แล้วใครว่าเฮียอยาก”
“เอาเลโก้มานั่งต่อข้างๆได้ป้ะ”
“เอามาดิ แล้วอ่านหนังสือยัง”
“อ่านแล้วนิดนึง”
……….
…..
…
.
“อ่อ เฮียไปทำพาสปอร์ตเหรอ โอเค แล้วจะกลับเมื่อไร ไม่รู้ อาเค ครับ งั้นผมกลับบ้านเลยนะ ไม่เข้าๆ”
……….
…..
…
.
“เห็นบ้านใหม่เฮียยัง”
“ยังเลย ยังไม่เคยไปเลย”
“อยู่ใกล้บ้านเราเลย”
“เอ้า จริงดิ”
“จริง เฮียเพิ่งรู้เหมือนกัน แม่เราไงเพิ่งบอก”
“ดีๆ แต่ทำไมเพิ่งมาสร้างเสร็จตอนนี้เนี่ย”
“ทำไมวะ”
“ก็เฮียจะไปแล้วป่ะ”
“เออน่า นี่ไง เดี๋ยวเอาเสื้อผ้ามาดิ มานอนค้างบ้านเฮีย”
“จริงป้ะ พูดจริงป้ะเนี่ย แล้วแม่เฮียอะ”
“จริง เดี๋ยวเฮียบอกแม่ให้ เขาไม่ว่าอยู่แล้ว ยังจะชวนไปกินข้าวข้างนอกอยู่เลย เอาแผ่นเกมมาด้วยก็ได้ ไว้เล่นเพลย์วันกัน”
“เออ เฮีย พูดถึง จอยพังว่ะ วันไหนยืมจอยไปเล่นที่บ้านได้มั้ยอะ”
“ได้ เอาไปดิ อยากได้อะไรหยิบเลย เฮียให้”
“กินเป็นมั้ย”
“มันมีผักอะเฮีย”
“ไหนเอามา ตักมาใส่จานเฮียเลยมา ดูทำหน้า ร้านนี้แพงนะเว้ย กินให้หมด”
“เปิดทีวีได้ป้ะเฮีย”
“เอาดิ”
“โคตรอิ่ม”
“เฮียนี่ชอบต่อโมเดล ต่ออะไรจุกจิกๆเนอะ”
“เออ ไม่รู้ว่ะ คิดว่ามันสนุกดี”
“ตัดอันนี้ไม่ได้อะเฮีย”
“ไหนเอามา ข้างล่างที่ออฟฟิศเขาจะมีกรรไกรมั้ยวะ”
“ไม่รู้อะ”
“เดี๋ยวอยู่นี่นะ เดี๋ยวลงไปหาแปบ”
“โหย จะดีอ่อ มันมืดนะ ไม่ต้องหรอก ลงไปตั้งกี่ชั้นวะเนี่ย”
“เออ แปบเดียว ก็เดี๋ยวลงเองไง ทำไม กลัวผีเหรอ ทีวีก็เปิดอยู่ กลัวไร”
“ก็ที่เปิดมันหนังผีป่ะเฮีย”
“เจอเปล่า”
“เจออันนึง”
“โห ตีสองแล้วเหรอ เร็วอะ”
“เออ ยังต่อไม่ถึงไหนเลยเว้ย”
“เฮีย ขออาบน้ำแปบนะ”
“ได้ๆ”
“เฮียยย”
“ว่าา”
“ฝักบัวเปิดไง”
“ไหนเปิดประตูดิ๊”
“แปบ นุ่งผ้าแปบ”
“เปิดงี้ หมุนซ้ายเป็นน้ำร้อน หมุนขวาเย็น”
“เค”
“นี่สบู่ นั่นครีมนวด อันนี้ครีมสระผม ใช้ได้เลยๆ”
“ขอบคุณครับบบ”
“โคตรหนาวเลยเฮียย”
“สั่นเลยสิ ฮ่าๆ”
“แอร์เย็นไปไหน”
“อาบน้ำนานนะเนี่ย”
“สระผมไง”
“เออ แต่งตัวเร็ว เดี๋ยวหวัดแดก”
“ต่อถึงไหนละเฮีย”
“เพิ่งตัดเสร็จยังไม่ได้ต่ออะไรทั้งนั้น”
“คืนนี้ไม่เสร็จแน่เลย”
“ไว้ทำต่อพรุ่งนี้ก็ได้”
“พรุ่งนี้ไม่ไปไหนเหรอ”
“อยากไปไหนล่ะ”
“ไปเดินเล่นกันมั้ย อยากไปร้านหนังสืออะ”
“เฮีย บ้านเฮียเตียงแข็งมากเลย”
“อันนี้มันเตียงเก่าว่ะ เตียงใหม่จริงๆเพิ่งยกไปเปลี่ยนให้ห้องม๊า”
“บ้านผมยังเตียงนุ่มกว่าเตียงเฮียเลย นี่นอนๆไปหัวแตกได้เลยนะ”
“ไอ้เวอร์”
“เฮียหลับยัง”
“ยัง”
“…”
“…”
“ฮี่ๆ”
“อย่าหัวเราะดิ”
“ก็เฮียทำเหมือนจะหัวเราะก่อน
“นี่”
“อ๊ะ”
“โทษๆ มืด มองไม่เห็น”
“โห แขนหนักมาก ออกไป๊”
“เฮ้ย แย่งผ้าห่ม”
“ใครกันแน่วะ เฮีย แหนะ ยังไม่เอาแขนออกไปอีก”
“ปวดคอมาก”
“นอนตกหมอนเหรอ”
“เตียงเฮียโคตรแข็ง”
“บ่นจังเว้ย แล้วดูยังว่าต้องไปไหนยังไงบ้าง”
“มันต้องขึ้นบีทีเอส ลงสถานีสักสถานี อะ เฮียดูเป็นใช่มั้ย เพราะผมดูไม่เป็น ไม่เคยขึ้นอ่ะ”
“มาๆ”
“สูงว่ะเฮีย”
“ทำไม กลัวเหรอ”
“เสียวๆ”
“นี่ไง เดี๋ยวก็ถึงแล้ว”
“เฮียไม่ชอบมาร้านหนังสือใช่มั้ย”
“หือ เปล่า”
“ไม่ คือ ดูทำหน้าทำตาดิ เบื่อมาก คือแบบ ผมชอบอยู่ในร้านหนังสืออะ หนังสือเยอะๆอะ เฮียอย่าเพิ่งเบื่อดิ”
“เออ”
“ขำไร”
“เปล๊า”
“เกลียดว่ะ”
“เรื่องนี้เคยอ่านมั้ย”
“เคยๆ สนุกดี ยืนอ่านจบจบ”
“เลวมาก”
“เปล่า อ่านจบก็ซื้อเก็บไง โธ่”
“เฮ้ย เดี๋ยวแวะตรงของเล่นตรงนั้นด้วยได้ป้ะ”
“ไปดิ”
“ไม่ดูหนังสือแล้วเหรอ”
“ไม่เอาแล้ว เบื่อ”
“เอ้า เฮียผิดใช่มั้ยเนี่ย”
“เฮียอาบน้ำเร็วว่ะ”
“ปกติ ปิดไฟแล้วนะ”
“อือ”
“ผ้าห่มมา”
“เฮีย”
“หือ”
“เฮียเรียนจบจริงๆนี่สามสิบกว่าเลยจริงมั้ย”
“จริงนะ”
“กว่าจะกลับไทยอีก”
“อืม ไว้กลับแล้วจะบอก อยากพาเฮียไปไหนวางแผนไว้ก่อนเลยนะ คงไม่ได้อยู่นานหรอก”
“เออว่ะ”
“…”
“…”
“เฮีย”
“หื้ม”
“ถ้าเราห่างกันมากๆ เราจะไม่สนิทกันมั้ยอะ”
“ทำไมวะ”
“ไม่ไง ก็แบบ เหมือนเพื่อนที่โรงเรียนยังงี้ พอเปลี่ยนห้องบางคนก็เหมือนจะไม่รู้จักกันแล้ว”
“ไม่หรอก”
“แบบว่าเฮียอาจจะโตขึ้นมากๆ ตอนนั้นเฮียสามสิบเลยนะเว้ย เรียนหมออีก แถมไปอยู่ตั้งกี่ปี”
“เราก็โตตามเฮียเหมือนกันไม่ใช่หรือเปล่าวะ ใช่ว่าจะหยุดแค่นี้”
“อือ”
“เฮ้ย ฟังนะ การที่เฮียไปเรียน ห่างกัน หรือเฮียโตขึ้น ไม่ได้แปลว่าเฮียจะลืม เราจะไม่สนิทกันเหมือนเดิม การเรียนหมอไม่ได้แปลว่าเฮียต้องนิสัยไม่ดี เงินเดือนเยอะขึ้นก็ไม่เกี่ยว เฮียไม่ใช่คนแบบนั้น ไม่ว่ายังไงเราก็เป็นน้อง เฮียก็ยังรักเราเหมือนเดิม”
“อือ”
“อ่ะ งั้นหรือว่าจะลืมเฮีย”
“ไม่ลืมอะ”
“เออ เห็นมั้ย เฮียก็ไม่ลืมไง”
“อือ”
(เฮ้ย อยู่ไหนแล้ว)
“โหลเฮีย อยู่โรงเรียน”
(มาเร็ว รออยู่)
“เฮียไปกี่โมง”
“ออกจากบ้านเราประมาณบ่ายสาม”
“อือ”
“ตาแดง ร้องไห้มาเหรอ”
“เปล่าอะ”
“คิดถึงแย่เลยสิ”
“อือ”
“ก็เดี๋ยวเฟสมาไง ตั้งใจเรียนล่ะ”
“เค”
“จริงจังนะเนี่ย เฮียไม่อยู่แล้ว ห้ามเหลวไหลรู้เปล่า”
“ได้”
“เออ เฮียต่อโมเดลกระดาษเสร็จแล้วนะ ไปดูดิ”
“รถติดเนอะ กว่าจะถึง คนเยอะว่ะเฮีย”
“งี้แหละ”
“…”
“…”
“…”
“…”
“…”
“…”
“เฮีย กลับมาแล้วถ้าน้องหางานทำไม่ได้ เอาน้องเข้าคลินิกด้วยคนนะ”
“ได้เลย”
“อย่าทิ้งกัน”
“แน่นอน”
“เดี๋ยวเฮียก็เปิดคลินิกบังหน้าว่าเป็นร้านรักษาหมา บังหน้าด้วยการช่วยหมาจรจัดอีกที ผมหาหมาเอง แล้วเราก็รักษาแล้วขุนให้อ้วนๆ แล้วส่งออกจีน เป็นรายได้เสริม”
“เอางั้นเลยเหรอ”
“เอางี้แหละ”
“ผมว่าเฮียจนแน่เลยว่ะ แม่ต้องสงสารหมาแล้วเอามาให้เฮียรักษาฟรีแน่ๆ”
“นั่นดิ เฮียจะเป็นหมอจนๆ เปิดคลินิกข้างๆบริษัทม๊าเลยดีมั้ย”
“ดีๆ จะได้ไปมาสะดวก เดินเอาอยู่ข้างๆบ้าน”
“เฮ้ย มานี่มา”
“…”
“…”
“เฮีย กอดแน่นไปเว้ย หายใจไม่ออก”
“เฮียตั้งใจเรียนนะ”
“ได้เลยครับ”
“ไปแล้วมีแฟนงี้เลยป้ะ”
“หื้อ ไปเรียนดิ”
“…”
“ร้องไห้ไม”
“ซึ้ง”
“ดีใจกับเฮียเหรอ”
“เออ”
“จะคิดถึงเฮียมั้ย”
“ถ้าคุยกันทุกวันก็คงไม่แล้วแหละ”
“ไรวะ”
“…”
“…”
“…”
“…”
“…”
“…”
“…”
“…”
“เฮีย”
“หื้ม”
“บ๊ายบาย”
……….
……
…
.
3 เดือนต่อมา
เฮีย in a relationship with XXX
……….
……
…
.
“ไอ้เฮีย”
[15/5/2559]
END
หัวข้อ: [เรื่องสั้น] อย่างเฮีย [จบ] (อ่าน 30078 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก