ตอนที่ 32 เผด็จศึก (NC ไม่เหมาะกับคนเป็นเบาหวานและโลหิตจาง)ตอนนี้ผมกับพี่แนทกำลังทานอาหารเย็นกันที่ร้านอาหารอิตาเลียนสุดหรูในนิวยอร์ค ท่ามกลางแสงเทียนและเสียงเปียโนคลอเคลีย พอทานจานหลักเสร็จ พนักงานเสริฟ์ก็ถือเค้กปักเทียนออกมาวางบนโต๊ะ นักเปียโนบรรเลงเพลงแฮ็ปปี้เบิร์ทเดย์ โดยมีพี่แนทร้องเพลงพร้อมส่งสายตาหวานซึ้งมาให้ ผมได้แต่ยิ้มแก้มปริ รู้สึกอิ่มทั้งกายอิ่มทั้งใจ
ทานกันเสร็จเรียบร้อย พี่แนทพาผมไปนั่งรถม้าที่ Central Park รถม้าเคลื่อนตัวไปข้างหน้าช้าๆบนถนนรอบๆพาร์ค เรานั่งเคียงกันท่ามกลางแสงเดือน มองดูแสงไฟยามค่ำคืนของมหานครอันยิ่งใหญ่ที่เหมือนดาวระยิบระยับพร่างพราย
แขนพี่แนทข้างขวาโอบเอวผมให้นั่งแนบชิด ส่วนผมก็เอนซบศีรษะไปบนไหล่พี่แนท เราสองคนนั่งกันเงียบๆซึมซับบรรยากาศอันแสนหวาน มันเหมือนสรรพสิ่งรอบตัวหยุดนิ่งไม่รับรู้ถึงเสียงรถยนต์หรือความวุ่นวายรอบตัว มีแต่เสียงฝีเท้าม้าที่กระทบพื้นถนนดังกุบกับๆ รู้สึกเหมือนร่างกายสื่อถึงกันแทนคำพูด เราสองคนรับรู้ได้ถึงความรักของอีกฝ่ายโดยไม่จำเป็นต้องเอื้อนเอ่ยคำว่ารักออกมา
“วันนี้พี่มีความสุขจังเลย แล้วอาร์มล่ะครับ” พี่แนทพูดพร้อมกระชับแขนที่โอบเอวผมอยู่
“อาร์มก็มีความสุขครับ ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ได้” ผมตอบพี่แนทโดยที่ยังซบไหล่พี่แนทอยู่
“พี่อยากขอบคุณโชคชะตาที่พาให้พี่กับอาร์มมาเจอกันเมื่อสิบแปดปีก่อน พี่คิดย้อนกลับไปตอนนั้น ภาพอาร์มตอนเด็กๆมันติดตาติดใจพี่มาตลอด นี่เชื่อมั้ยว่าพี่มีรูปที่พี่ถ่ายกับอาร์มอยู่ในกระเป๋าสตางค์ด้วย”
พี่แนทเอากระเป๋าสตางค์ออกมาเปิด แล้วหยิบรูปภาพที่มีผมซึ่งอายุประมาณสามสี่ขวบนั่งตักพี่แนทอยู่ออกมายื่นให้ผมดู รูปถูกเคลือบด้วยพลาสติคแข็งดูเก่าเล็กน้อย ผมเงยหน้าขึ้นยิ้มให้พี่แนท
“เวลาเปลี่ยนกระเป๋าแต่ละที พี่เคยคิดจะทิ้งรูปนี้ตั้งหลายครั้ง แต่ไม่รู้เป็นยังไงตัดใจทิ้งไม่ได้ซักที ไม่เคยคิดเลยว่าอาร์มกับพี่จะได้กลับมาเจอกันอีก” ผมมองสบตาคนตรงหน้า เห็นสายตาอ่อนหวานที่ทอดมองมา
“พี่แนท......อาร์มก็ต้องขอบคุณโชคชะตาเหมือนกันที่ทำให้มีโอกาสมาเจอคนดีๆอย่างพี่ ขอบคุณที่ทำให้มีโอกาสได้รู้จักกับความรัก อาร์ม....อาร์มรักพี่แนทนะครับ” ทำไงดี....พูดคำนั้นออกไปแล้ว แถมเป็นฝ่ายพูดก่อนซะด้วย รู้สึกหน้าตัวเองร้อนไปหมด
ไม่ไหวแล้ว...รู้สึกเขินมาก ขอซุกหน้ากับอกพี่แล้วกันนะครับ พี่แนทกระชัดแขนสองข้างกอดผมไว้ทั้งตัวเอาคางวางไว้บนศีรษะผม
ซักพักพี่แนทก็ร้องเพลงออกมา ผมรู้ทันทีว่ามันเป็นเพลงโปรดของผมและพี่แนทก็รู้ด้วยว่าผมชอบ ไม่คิดเลยว่าพี่แนทจะอุตส่าห์หัดร้องเพลงนี้เพื่อผม เพราะเพลงนี้มันไม่ใช่สไตล์เพลงที่พี่แนทฟัง มันออกจะวัยรุ่นมากๆและวงที่ร้องก็แต่งตัววัยรุ่นสุดๆ (ลองคลิกฟังที่ไฟล์เพลงที่แนบมาประกอบไปด้วยนะคะ)
http://media.imeem.com/m/JiIdChDCe-/aus=false/"When You Look Me In The Eyes"
If the heart is always searching,
Can you ever find a home?
I've been looking for that someone,
I'll never make it on my own
Dreams can't take the place of loving you,
There's gotta be a million reasons why it's true.
When you look me in the eyes,
And tell me that you love me.
Everything's alright,
When you're right here by my side.
When you look me in the eyes,
I catch a glimpse of heaven.
I find my paradise,
When you look me in the eyes.
How long will I be waiting,
To be with you again
Gonna tell you that I love you,
In the best way that I can.
I can't take a day without you here,
You're the light that makes my darkness disappear.
When you look me in the eyes,
And tell me that you love me.
Everything's alright,
When you're right here by my side.
When you look me in the eyes,
I catch a glimpse of heaven.
I find my paradise,
When you look me in the eyes.
More and more, I start to realize,
I can reach my tomorrow,
I can hold my head up high,
And it's all because you're by my side.
When you look me in the eyes,
And tell me that you love me.
Everything's alright,
When you're right here by my side.
When I hold you in my arms,
I know that it's forever.
I just gotta let you know,
I never wanna let you go.
When you look me in the eyes.
And tell me that you love me.
Everything's alright,
When you're right here by my side.
When you look me in the eyes,
I catch a glimpse of heaven.
I find my paradise,
When you look me in the eyes.
ถึงแม้พี่แนทจะไม่พูดคำว่ารักตรงๆ แต่จากความหมายของเพลงมันก็บอกหมดว่าพี่รู้สึกยังไงกับผม ผมเพิ่งรู้ว่า...ความสุขของการได้รักใครสักคนและได้รับความรักตอบมันเป็นยังไง
พี่แนทก้มลงจูบที่หลังมือซ้ายของผมแล้วค่อยๆบรรจงสวมแหวนทองคำขาวที่นิ้วนาง ผมเงยหน้ามองตาคนตรงหน้าด้วยน้ำตาที่เคลือบตาทั้งสองข้าง ยิ้มให้พี่แนทอย่างเต็มตื้นในหัวใจ
“ขอบคุณครับ นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดในชีวิตเลยครับ” พี่แนทเอามือมาประคองหน้าผมทั้งสองข้าง ส่วนนิ้วโป้งก็เกลี่ยน้ำตาผมอย่างเบามือ พี่แนทแนบหน้าผากชนกับหน้าผากผม
“แฟนใครเนี่ย....ขี้แยจัง ขี้งอนก็ที่หนึ่ง แถมยังเจ้าเล่ห์ช่างวางแผนอีก ถึงจะหน้าตาดีก็เถอะ แต่ถ้าไม่เพราะพี่หลงเสน่ห์เราตั้งแต่เด็กแล้วละก็....อย่าหวังเลยว่าพี่จะสนใจ” พูดจบพี่แนทก็ทำปากจุ๊บที่จมูกผมเบาๆ แต่ผมฟังพี่แนทแล้วอดหมั่นไส้ไม่ได้...เลยทุบแขนพี่แนทไปแรงๆหนึ่งที
“ไม่อยากสนใจก็ไม่ต้องสน เดี๋ยวอาร์มไปหาพี่ฟ้ากับตี๋ก็ได้” ให้มันรู้ซะบ้าง.....ผมก็มีหลายช๊อยส์ให้เลือกเหมือนกันนะ
“ไม่ต้องมาพูดถึงชื่อตี๋ให้พี่ได้ยินเลย พี่ยังไม่หายโกรธอาร์มเรื่องคลิปในโทรศัพท์นั่นหรอกนะ” พี่อาร์มหยิกแก้มผมเบาๆแบบมันเขี้ยว แฮะ...แฮะ....ลืมไป ตูยังมีชนักติดหลังอยู่นี่หว่า
ไม่เอา....ไม่เอา...เปลี่ยนเรื่องดีกว่า
“พี่แนทนี่เก่งจัง แหวนพอดีนิ้วอาร์มเลย” ผมยกมือขึ้นมาเพื่อดูแหวนใกล้ๆ เอานิ้วชี้ลูบแหวนเบาๆ
“พี่ให้ช่างเค้าสลักชื่อพี่กับอาร์มไว้ข้างในด้วยนะ เหมือนอันนี้ไง” พี่แนทยื่นแหวนอีกวงที่หน้าตาเหมือนแหวนผมเปี๊ยบเพียงแต่ขนาดใหญ่กว่า ผมรับมาดูเห็นคำว่า
Nat & Arm ถูกสลักอยู่ด้านในของแหวน
“อาร์ม....สวมแหวนให้พี่ด้วยสิครับ” พี่แนทยิ้มแล้วยื่นมือซ้ายมาตรงหน้า ผมค่อยๆสวมแหวนให้พี่แนทแล้วเงยหน้าส่งยิ้มกว้างให้ พี่แนทกอดผมทั้งตัวไว้ในอ้อมแขนส่วนผมก็กอดตอบแบบเดียวกัน
****************************************************
กลับมาถึงอพาร์ทเมนท์ตอนสี่ทุ่ม ผมกับพี่แนทแยกย้ายกันอาบน้ำห้องใครห้องมัน ผมอาบแบบพิถีพิถันทุกซอกทุกหลืบ กะว่าคืนนี้แหละจะต้อง รุกฆาตให้สำเร็จ ผมเลือกใส่เสื้อกล้ามเนื้อบางกับกางเกงยางยืดขาสั้นกุด ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัวแล้ว ถึงแม้จะไม่มีคำว่ารักออกจากปาก แต่การกระทำทุกอย่างของพี่แนทมันมากกว่าคำพูดเสียอีก
ออกจากห้องน้ำผมตรงดิ่งไปห้องพี่แนทที่เปิดประตูไว้ เห็นพี่แนทกำลังนั่งเช็ดผมอยู่บนเตียง
“พี่แนท มา....อาร์มเช็ดผมให้” ผมเอื้อมมือไปหยิบผ้าขนหนูจากมือพี่แนทมา ผมยืนเช็ดผมพี่เค้าไปเงียบๆ ส่วนพี่แนทก็ไม่พูดอะไร
“คืนนี้....อาร์ม.....อาร์มขอนอนห้องนี้นะครับ” ผมต้องข่มความอายอย่างมากกว่าจะพูดประโยคนี้ออกไปได้
พี่แนทเงยหน้ามองสบตาผม ผมประสานสายตาตอบ พี่แนทเอื้อมมือมาจับมือผมทั้งสองข้างแล้วรั้งให้ผมนั่งลงบนเตียง
“อาร์ม....จำที่พี่บอกเมื่อวานได้มั้ย ที่พี่บอกว่า.....มันยังไม่ถึงเวลา....” ผมพยักหน้าตอบว่าผมจำได้ อย่าบอกนะว่าวันนี้ก็ไม่ใช่อีก
“เพราะพี่รอให้ถึงวันนี้ก่อนไง วันที่เป็นวันพิเศษของอาร์ม วันที่พี่และอาร์มได้สวมแหวนนี้ อาร์มรู้ใช่มั้ย....ประเพณีของที่นี่....การสวมแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายมันยิ่งใหญ่มากนะ ถ้าไม่แน่ใจจริงๆเค้าจะไม่ทำกันหรอก มันเหมือนเป็นพันธะสัญญาว่าคนสองคนจะจะรักกัน จะซื่อสัตย์ต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง จนกว่า....จะถึงวันที่หมดรักกันจริงๆ ถึงจะถอดแหวนออก”
“อาร์มรู้และอาร์มก็แน่ใจตัวเอง อาร์มถึงบอกพี่ว่าจะขอนอนห้องนี้ไงครับ” ผมมองตอบพี่แนทด้วยสายตาแน่วแน่ อยากจะตะโกนออกไปว่า.....ผมพร้อมและแน่ใจมาเป็นชาติแล้ว
พี่แนทโน้มหน้าเข้ามาจูบอย่างอ่อนหวาน ผมเผยอปากเปิดโอกาสให้ลิ้นพี่แนทได้เข้ามาทักทายหยอกล้อในปากผม คราวนี้ผมจูบตอบและส่งลิ้นเข้าพัวพันแบบไม่ยอมแพ้ ก็คนมันเริ่มมีประสบการณ์แล้วนี่ครับ พี่แนทครางเบาๆอย่างถูกใจ ผมค่อยๆรั้งตัวพี่แนทให้นอนลงบนเตียง ส่วนตัวผมเองนอนคร่อมตัวพี่แนทอยู่ ใช้ได้......เป็นไปตามแผน
มือผมเริ่มเลื้อยเข้าใต้เสื้อนอนพี่แนท ลูบไล้ไปที่หน้าอกและหัวนมทั้งสองข้าง พี่แนทสะดุ้งเล็กน้อย ผมยิ่งได้ใจ รั้งเสื้อนอนพี่แนทขึ้นไปทางศีรษะ พี่แนทก็ให้ความร่วมมืออย่างดี ผมเลื่อนหน้าลงมาที่ซอกคอพี่แนทเพื่อไซ้ และกะจะดูดให้เป็นรอยแบบที่พี่เคยทำกับผม
มือพี่แนทเริ่มลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังผมลากลงไปที่บั้นเอว แล้วรั้งเสื้อผมขึ้นเพื่อถอดออก ผมยกแขนสองข้างขึ้นเพื่อให้พี่แนทถอดได้สะดวก
ถอดเสื้อเสร็จ ผมโน้มตัวลงหาพี่แนทอีกครั้ง แต่....พี่แนทกลับเป็นฝ่ายไซ้หน้าอกผมแล้วลากลิ้นไปรอบๆหัวนมทั้งสองข้าง ผมได้แต่แอ่นอกบิดไปมาตอบรับลิ้นร้อนของพี่แนทที่ลากเม้มเลียอยู่ที่จุดสีชมพูทั้งสองบนหน้าอก
มือหนาลูบไล้ต่ำลงไปที่สะโพกมนพร้อมดันสะโพกผมให้บดเบียดกับสะโพกพี่แนท ตอนนี้อารมณ์ผมเริ่มกระเจิงแล้ว ลมหายใจเริ่มหอบกระเส่า รู้สึกอยากจะทึ้งไอ้กางเกงที่มันขวางกั้นระหว่างผมกับพี่แนทออก
ปราการด่านสุดท้ายของผมและพี่แนทถูกรูดรั้งออกไปอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นร่างเปลือยเปล่าของพี่แนทตรงหน้า โอแม่เจ้า.....
เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นแนทน้อยอย่างใกล้ๆ นี่มันอนาคอนด้าชัดๆ ผมเอื้อมมือไปทักทายมันตามขั้นที่หนึ่งที่แมนดี้สอนผม แนทน้อยก็สู้มือผมแถมพองตัวเหมือนโกรธที่มีคนมากวน มืออีกข้างผมก็ไม่ปล่อยให้ว่าง ลูบไล้ท้องน้อยและต้นขาด้านในพี่แนทไปด้วย
กำลังลังเลคิดหนักว่าจะทำขั้นที่สองคือดูดและนวดวนด้วยลิ้นดีรึเปล่า เพราะดูแล้วปากผมมันไม่ได้สัดส่วนกับของพี่แนท สงสัยถ้าทำอาจจะขาดอากาศหายใจได้ เฮ้ย....รู้ตัวอีกที ผมพลิกหงายนอนบนเตียงไปเรียบร้อยแล้ว
พี่แนทเลื่อนหน้าเข้ามาประกบปากบดเบียดอย่างอย่างเร่าร้อน ส่วนมือก็ปะป่ายลูบไล้ไปทั่วอกผมพร้อมคลึงที่ตุ่มไตทั้งสองเม็ด มือหนาค่อยๆไล้ต่ำลงไปเรื่อยจนถึงสะโพกผมแล้วบีบเคล้นคลึงอยู่นานเหมือนเจอของเล่นถูกใจ
ในที่สุดมือพี่แนทก็ลากมาด้านหน้า กอบกุมรูดรั้งส่วนอ่อนไหว ผมได้แต่แอ่นสะโพกรับสัมผัสจากมือพี่แนท พี่แนทโน้มหน้าลงมาที่ลำคอเรียว พร้อมลากลิ้นร้อนเล็มเลียไปทั่วถึงหลังหูทั้งสองข้าง มือหนายังขยับรูดรั้งต่อไป ริมฝีปากร้อนลากลิ้นประทับจูบไปทั่วตัวผม ลิ้นร้อนลากไปตรงไหนผมทำได้แต่แอ่นตัวเพื่อรับสัมผัสให้มากขึ้น หน้าและตัวรู้สึกร้อนไปหมดเหมือนมีไฟมานาบ คนตรงหน้าดูเหมือนจะพอใจกับการสนองตอบของผม
ปากพี่แนทเลื่อนลงต่ำลงจากหน้าท้องนวลเนียนไปครอบครองส่วนอ่อนไหวตรงหน้า ผมได้แต่หลับตาแอ่นสะโพกเข้าหาโพรงปากร้อนที่ขยับเร่งเป็นจังหวะ ความเสียวแปลบแล่นไปที่ท้องน้อยที่บิดเกร็ง สัมผัสร้อนยังกระตุ้นเร้าอย่างต่อเนื่อง จนในที่สุดผมก็ปลดปล่อยออกมา พี่แนทเก็บกักทุกหยาดหยดผมไว้หมด
แต่....ทำไมมันผิดแผนไปแบบนี้ ผมต้องเป็นฝ่ายอยู่บนและปรนเปรอสิ แต่ตอนนี้ขอพักหายใจก่อน ยังไม่ทันพักอย่างที่คิด พี่แนทก็เลื่อนหน้าขึ้นมาประกบปากจูบ ผมรู้สึกถึงรสคาวแปลกๆเลยเบี่ยงหน้าหันหนี พี่แนทหัวเราะเบาๆ
“ของอาร์มนั่นแหละ ทำเป็นหันหนี” พูดจบพี่แนทก็ประกบจูบผมต่อทันที แต่ตอนนี้สติผมเริ่มกลับมาแล้ว ฮึดรวบรวมแรงที่เหลือพลิกกลับขึ้นมาอยู่บน พี่แนทก็ไม่ฝืนตัวยอมอยู่ล่างแต่โดยดี เอ...นี่พี่แนทยอมอยู่ล่างจริงๆเหรอ มันดูง่ายไปหน่อยรึเปล่า
มือพี่แนทเลื่อนมาที่สะโพกผมพร้อมกดให้แนบเจ้าแนทน้อย ผมเลยสนองด้วยการเค้นคลึงบดเบียดสะโพกลงไป ซึ่งตอนนี้ได้กลายร่างจากอนาคอนด้าเป็นพญานาคไปเรียบร้อยแถมทำท่าจะพ่นน้ำด้วย
ซักพักผมรู้สึกถึงอะไรเย็นๆที่ช่องด้านหลังพร้อมนิ้วพี่แนทที่แทรกเข้ามา เฮ้ย....ผมไม่ยอมนะ ผมเริ่มดิ้นพยายามยกสะโพกหนี แต่มือพี่แนทอีกข้างเหมือนคีมที่ตรึงสะโพกผมไว้แน่นไม่ให้ขยับ นิ้วยาวขยับเข้าออกแล้วเพิ่มจำนวนเป็นสองนิ้วแต่มันเจ็บ น้ำตาเล็ดแล้วครับ
“พี่แนท...พอแล้ว....มันเจ็บ” พี่แนทชันตัวขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงโดยมีผมนั่งคร่อมบนตัก พี่แนทประกบปากจูบ ก่อนลากไปที่กกหู ลิ้นร้อนๆเล็มเลียไปทั่วใบหู เหมือนจะพยายามหันเหความเจ็บของผม พร้อมกระซิบเบาๆ
“อาร์มคนเก่งของพี่ ทนอีกนิดเดียว อย่าเกร็งนะครับ” นิ้วพี่แนทยังคงขยับเข้าออกและนวดวนข้างในจากช้าเป็นเร็วขึ้นๆ ความรู้สึกใหม่เริ่มเกิด ความเจ็บเริ่มหายไป มันเสียวๆแปลกๆบอกไม่ถูก ลิ้นร้อนพี่แนทยังคงเล็มเลียต่อไป
โดยไม่ทันตั้งตัว นิ้วถูกถอนออกไปและแทนที่ด้วยแก่นกายร้อนแกร่งของคนตรงหน้า ผมได้แต่สะดุ้งสุดตัว เจ็บจะตายแล้วโว้ยยย พยายามยกสะโพกหนี แต่กลับถูกมือหนาสองข้างกดไว้ไม่ให้ขยับ แล้วนี่...พี่ไม่ใส่ถุงยางเหรอ เป็นหมอซะเปล่า
“ไม่เอาแล้วพี่แนท อาร์มเจ็บ” น้ำตาเริ่มไหลเป็นทาง
“ทนอีกนิดเดียวนะครับ” พี่แนทประกบปากจูบผมอีกครั้งพร้อมส่งลิ้นเข้ามาพัวพันเพื่อคลายเจ็บ ลิ้นร้อนลากลงไปที่ยอดอกสองข้างจนผมต้องแอ่นตัวบิดไปมา มืออีกข้างก็รูดรั้งส่วนอ่อนไหวผมไปด้วย
พอเห็นว่าช่องทางผมเริ่มผ่อนคลาย พี่แนทก็ดันเข้ามาจนสุด ผมสะดุ้งเฮือก น้ำตาไหลอีกรอบ ได้แต่คิดแค้นไอ้แมนดี้.....ไหนบอกอยู่บนแล้วจะได้รุกไง พรุ่งนี้คอยดูนะ....ผมจะโทรไปด่ามัน แต่มาถึงขั้นนี้...จะถอยก็ไม่ได้แล้ว ช่างมันก็ได้ฟะ โอกาสหน้ายังมี
พี่แนทเริ่มขยับสะโพกเบาๆ สัมผัสร้อนยังคงดำเนินต่อไปอย่างช้าๆ ช่องทางด้านหลังเริ่มปรับรับแก่นกายร้อน ความเจ็บเริ่มคลายกลายเป็นความรู้สึกเสียวซ่าน พี่แนทเหมือนรับรู้จากปฏิกริยาการตอบรับของผม เลยเร่งจังหวะเร็วมากขึ้น มือหนาก็ยังมอบสัมผัสรูดรั้งส่วนอ่อนไหวของผม แขนผมสองข้างโอบบ่าพี่แนทไว้เพื่อหาที่ยึด
มือพี่แนทจับสะโพกผมให้ขยับขึ้นลงเพื่อสอดรับกับจังหวะการสอดแทรกของแก่นกาย เมื่อเริ่มเรียนรู้ว่าต้องทำยังไง ผมก็เริ่มยกสะโพกสอดรับสัมผัสที่แทรกเข้ามาและเป็นฝ่ายควบคุมจังหวะเร้าเอง ตอนนี้ผมและพี่แนทเริ่มครางประสานเสียงกัน ผมได้แต่สะบัดหน้าไปมาเนื่องจากไม่สามารถทานทนความเสียวที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
“พี่แนท.....อาร์มไม่ไหวแล้ว” ผมบอกพี่แนทเสียงสั่นตามแรงอารมณ์
“อาร์มไปพร้อมกันนะครับ” พี่แนทกระซิบที่ข้างหูแล้วยิ่งเร่งจังหวะเร็วขึ้น ส่วนมือก็มอบสัมผัสกับส่วนอ่อนไหวของผมต่อไป จนในที่สุดร่างผมก็กระตุกและปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง ผมหมดแรงได้แต่เอนพิงตัวไปบนตัวพี่แนท
พี่แนทเร่งจังหวะสัมผัสสุดท้ายแล้วปลดปล่อยตามออกมา จนผมรู้สึกอุ่นวาบข้างใน แล้วทุกอย่างก็หยุดลงและเหลือเพียงลมหายใจหอบของเราสองคน ผมยังนั่งคร่อมตักพี่แนทอยู่อย่างนั้นโดยที่พี่แนทยังอยู่ในตัวผม พี่แนทโอบกอดผมไว้ทั้งตัวพร้อมลูบหลังและศีรษะผมไปด้วย
“เป็นไงอาร์ม......คนเก่งของพี่ นี่พี่ยกตัวพี่ทั้งตัวให้เป็นของขวัญวันเกิดอาร์มเลยนะ” พี่แนทพูดแล้วแกล้งขยับสะโพกกระแทกเข้ามา ผมเลยทุบหลังพี่แนทไปแรงๆหนึ่งที
“เอาออกไปเลย เจ็บจะตาย ใหญ่อย่างนั้นไม่รู้เข้าไปได้ยังไง ป่านนี้ฉีกไปถึงไหนต่อไหนแล้ว” พี่แนทฟังแล้วห้วเราะเบาๆ
“นี่...พี่แนท คนเค้าเจ็บยังจะมาหัวเราะอีก” ผมเลยทุบพี่แนทไปอีกหนึ่งที
“ครั้งแรกมันก็แบบนี้แหละ แต่ถ้าทำบ่อยๆ.....มันจะขยายขึ้นแล้วจะได้ไม่เจ็บไง” คราวนี้ผมรัวกำปั้นทุบหลังพี่แนทไม่ยั้ง หนอย....พูดมาได้ ตัวเองไม่โดนมั่งก็แล้วไป พี่แนทได้แต่หัวเราะลั่นห้อง
***********************************************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
